Cindy
*** De gesprekskosten voor dit gesprek bedragen 35 eurocent per minuut plus de gebruikelijke kosten van uw mobiele toestel ***
“Dromen-hotline, goedemiddag. Vertel ons wie u bent en wat uw droom was”
“Dag met Cindy. Ik had laatst een hele vreemde droom, over de nieuwe vriend van mijn zus.”
“Uw oudere zus?”
“Nee, ze is jonger dan ik. Haar vriend is wel even oud als ik ben, 32”
“En wat was uw droom precies?”
“De details zijn nogal vaag, moet ik zeggen, alleen dat hij me bezocht. Het was op een woensdag avond.. Ik had de kinderen net in bed gestopt en was wat aan het opruimen. Ik had hem totaal niet verwacht, maar ik liet hem toch binnen. En hij…nou ja….”
“Drong hij zich aan u op?”
“Nou, dat niet echt. In feite was hij gewoon onweerstaanbaar. En hij liet me dingen doen die ik nooit zou doen.”
“Welke dingen deed u dan zoal in uw droom?”
“Ehm, kijk. Ik was echt onderdanig aan hem, ik deed alles voor hem en hij deed alles met mij.”
“En dit vond plaats op een woensdagavond, zei u?”
“Ja, want woensdag avond is mijn man niet thuis. Ik wil ook niet dat mijn man weet wat ik droom over zijn zwager.”
“Dat begrijp ik. Voor een verdere analyse zou ik graag wat meer weten over uw zwager? Hoe heet hij en hoe ziet hij er uit?”
“Zijn naam is Robert, maar mijn zusje noemt hem altijd Ro. Dat zou ik ook wel graag doen. Hij is één van die mannen die het voor elkaar krijgt een hoed te dragen, met enige stijl en…”
Met een grote bos bloemen belde hij aan bij Cindy. Rode rozen, daar hield ze zo van. Het gaf misschien een beetje het verkeerde signaal af. Of juist niet, dat ligt eraan hoe je het allemaal interpreteerde. Het bleef lang stil aan de andere kant van de deur en een ogenblik dacht hij dat er niemand thuis zou zijn. Aan de andere kant, de woensdag was een doordeweekse avond en Cindy leek hem niet het type dat de kinderen alleen achter zou laten. Net toen hij op het punt stond opnieuw aan te bellen ging de deur open. Daar stond Cindy, precies zoals hij zich had voorgesteld. Haar half lange blonde haar zat prefect gekapt, de make-up die ze droeg was met de grootste precieze aangebracht. Haar witte hooggesloten blouse was van glimmende Italiaanse zijde en haar zwartwit geblokte broek (van Claudia Sträter zag hij later) zat haar als gegoten. Een outfit waar een modaal gezin twee weken van zou hebben kunnen eten. Niet te min ze zag er volslagen aanbiddelijk uit.
“Verassing, schoonzusje”, zei hij, terwijl hij de bloemen bijna in haar gezicht duwde.
Even leek ze niet te weten hoe ze het had. “Ro….Robert?”, vroeg ze twijfelend.
“In eigen persoon,” knipoogde hij “ik zou mijn hoed voor je afnemen, als ik mijn handen vrij had. Maar je laat me hier mooi staan met mijn bloemen. En ik voelde me nog wel schuldig dat ik je verjaardag heb gemist. Dit is een goedmakertje.”
Hij zag haar even aarzelen. Maar toen deed ze de deur wijd open. “Kom binnen, Ro. Wil je een kopje koffie?”
“Terwijl hij binnenstapte zei hij: “Het is al na acht uur, Cindy. Ik lust wel iets sterkers. Heb je whiskey? We zijn tenslotte zijn we hier om je verjaardag te vieren.”
“Ja, natuurlijk. Dan doe ik meteen met je mee, als je het goed vindt. Geef mij die bloemen maar.”
“Alsjeblieft,” zei hij en hij boog zich naar haar toe. Drie kussen op de wang. Iedere keer draaide ze haar hoofd een beetje zodat hun lippen elkaar bijna raakten. ‘Rustig aan’, dacht hij bij zichzelf, ‘er is tijd genoeg’. “Van harte gefeliciteerd met je tweeëndertigste verjaardag. Je ziet er geen dag ouder uit dan tweeëntwintig.”
Cindy schonk hem een stralende glimlach, die haar duizend keer mooier maakte dan al haar dure kleding en goede make-up voor elkaar konden krijgen.
Ze pakte hem bij de pols, maar een vinger streek over zijn handpalm, toen ze hem voorging naar de huiskamer. De huiskamer was groter dan de gehele flat waar hij in woonde. Hij liet zich, op aanwijzing van haar, op de zwarte driezitter zakken, terwijl Cindy de bos bloemen meenam naar de keuken. Ze draaide verleidelijk met haar heupen en keek steels even over haar schouder.
Cindy rommelde even in de keuken. Hij hoorde de kraan, het gerinkel van glazen en een fles die ontkurkt werd. Vanuit de keuken riep ze: “Ik loop even naar de studeerkamer, daar staat zijn whiskey. Maak het jezelf gemakkelijk.”
Dus dat deed hij maar en keek eens goed om zich heen. Er stond een compleet bankstel, zwart met echt leren bekleding van een enorm goede kwaliteit, want er was geen beschadiging aan te ontdekken. Twee kamerplanten, zo groot als kleine bomen stonden tegen een muur, met tussen hen in een schilderij waar vooral kleur opstond, maar waarin niet echt een concreet iets in te ontdekken viel. Aan een andere muur hing een flatscreen-televisie die eigenlijk meer een bioscoopscherm was. Er stond ook nog een geheel glazen eettafel met doorzichtige kunststof stoelen en een aantal grote kasten. Maar ondanks alle spullen die er stonden had je nog steeds het idee van ruimte.
Hij hoorde wat gestommel terwijl ze heen en weer liep. Hij zei er niets van toen ze terug met een whiskey on the rocks en een sherry voor zichzelf. Hij nam zijn glas aan en hief het meteen. “Proost. Op je zevenentwintigste dan maar. Waar is de commandant?”
Hij wist dat haar zus haar man altijd ‘de commandant’ noemde, zeer tot zijn ergernis. Cindy’s man was beroepsmilitair, opgeklommen tot de rang van kolonel en leek meer aandacht te hebben voor zijn werk dan voor haar en de kinderen.
“De commandant”, zei Cindy, met wat nadruk op dat woord “is een avond vrij, dus in plaats van die met zijn gezin door te brengen is hij met zijn vrienden naar de schuttersvereniging. Niet dat hij anders nooit een wapen in zijn handen heeft, maar goed, sommige mannen spelen nu eenmaal graag met hun geweertjes.”
“Ik niet,” antwoordde hij. “ik zou kunnen zeggen dat ik liever met mijn kwasten speel, maar die associatie is nogal fout, dus ik zeg gewoon dat ik liever schilder dan schiet.”
“Hij zag er goed uit in zijn uniform vroeger,” zei Cindy “Ik smolt helemaal als ik hem zag. En met elke ster die erbij kwam zag hij er beter uit. Maar ja, met elke ster die erbij kwam kon ik steeds minder van hem zien.”
“Dat gebeurt wel eens, heb ik begrepen. Kan ik je helpen met de bloemen afsnijden? Die rozen moet echt in het water, anders verwelken ze.”
Cindy knikte richting de keuken. “Ik heb ze in de gootsteen gezet, in het water dus dat gaat wel goed. Goed keuze trouwens. Als hij thuiskomt zal hij niet weten wat hij ziet.”
“Oh?” vroeg hij. “Is de commandant het jaloerse type?”
“Was hij dat maar,” pruilde ze.”Meestal niet. Maar deze bos is zo groot dat ze zelfs hem op moeten vallen. Dus ik hoop maar dat hij ernaar vraagt.”
“Als ik dat had geweten had ik een boom meegenomen om in de voortuin te planten. Of nog beter voor de deur. Dat had hij het zeker weten geweten.”
Cindy lachte een klaterende lach. “En meteen de hele buurt ook, Ro. Dat lijkt me nu ook weer niet de bedoeling.”
Hij gooide het laatste restje van zijn whiskey in één keer achter over. Het was één van de beste whiskey’s die hij ooit had geproefd. De commandant mocht dan weinig aandacht aan zijn vrouw besteden, met zijn drank was niets mis.
“Nounou,” zei Cindy nog “doe je kalm met die whiskey?”
Hij grijnsde haar toe. “Ik laat het bij eentje. Ik moet nog rijden. En de commandant nog wat meer reden tot jaloezie geven.”
Cindy had net haar sherry naar de mond gebracht, maar hield halverwege die beweging daarmee op. “De….commandant…..nog meer reden tot ja…jaloezie geven.” Het was niet meer dan een fluistering.
“Ja.”, zei hij terwijl hij zijn glas op de tafel zette. “Ik merk wel wat je doet. Je flirt met me, nietwaar?”
“Ik…ik flirt me je?…Je bent de vriend van mijn zusje…”, maar ze keek niet weg terwijl ze dit zei.
“…en je bent een getrouwde vrouw. Toch flirt je altijd met me als je me ziet. Altijd net iets te lang kijken. Altijd me eventjes aanraken. Die zoenen net, net iets te dicht bij mijn mond. Je wilt me…en ik ben vanavond langsgekomen om alles eens even recht te zetten. Ik word namelijk helemaal gek van je, zo heerlijk zie je eruit. Laten we het uit ons systeem neuken…” Hij bleef heel kalm terwijl hij dit zei, maar ook vastberaden, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was om haar in haar eigen huis zo toe te spreken. Als hij diep van binnen zou twijfelen was daar helemaal niets van te merken. Hij zag aan Cindy’s blik dat hij de spijker op zijn kop sloeg, ze wilde hem en was al gevallen op het moment dat hij voor haar deur stond.
Toch deed ze nog een zwakke poging: “Dat kan niet…dat mag niet….ik ben….jij bent…”
“…geil op jou en jij bent geil op mij. Wedden dat ik dat kan bewijzen?”
“Bewijzen?” het klonk verstikt en bevend,maar met een onmiskenbare ondertoon van hunkering.
“Wedden?”, herhaalde hij.
“Om wat wedden we?”, en ze rilde toen ze het vroeg.
“Als ik win, ben je deze avond van mij. Durf je dat aan?”
Hij zag haar breken. “Ja, dat durf ik. Je kunt niks bewijzen, helemaal niks.”, maar haar lichaam verraadde dat ze allang verloren had.
“Sta eens op.”
Ze deed wat haar gezegd werd, en kwam ook al meteen voor hem staan. Hij stond op. Ze was en grote vrouw, hij was nauwelijks een centimeter groter dan zij was. Toch leek ze een beetje ineen te krimpen. Zachtjes hief hij zijn vingers en streelde zachtjes haar volle, gelakte lippen. Ze tuitte haar lippen en leek hem zachtjes te willen bijten. Maar hij liet zijn hand naar beneden dwalen, de ander omhoog en voor haar borsten greep hij haar blouse. Zo stonden ze even stil. In haar ogen las hij de begeerte.
Met één beweging trok hij haar blouse open. De zijde scheurde niet, maar de knopen werden door zijn kracht van haar blouse gerukt en rolden en stuiterden op de dure marmertegels. Cindy beet met haar boventanden in haar onderlip en keek betrapt toen hij haar blouse over haar schouders naar beneden trok. Onder de blouse had ze lingerie aan, een rood kanten bh, die zo doorschijnend was dat hij duidelijk kon zien waar de gebruinde huid van haar borsten overging in de bruinpaarse kleur van haar tepelhoven. Die tepels drukten ook tegen de stof van de bh aan. “Je draagt een hoerig setje onder je dure kleren. Dat doe je niet aan voor de commandant, toch?”
“Nee,” fluisterde ze. “Niet voor hem…”
“Dit heb je net aangedaan, terwijl je zogenaamd in de studeerkamer de whiskey pakken was. Heb ik gelijk of niet?”
“Je hebt gelij..”, de laatste letter werd gesmoord omdat hij met kracht zijn lippen op de hare duwde en zijn tong naar binnen duwde. Ze bood helemaal geen weerstand, maar drukte haar lijf tegen het zijne aan. Het ging precies zoals ze stilzwijgend vroeg.
Hij greep haar stevig bij haar armen en duwde haar de bank op. Hij dwong haar benen open door er tussen te gaan zitten en zijn handen grepen de knopen van haar broek beet. “Dit is een dure broek, denk ik. Moet die ook kapot, of trek je hem zelf uit?”
“Ik trek hem zelf wel uit,” hijgde ze “geef me de tijd.”
“Snel dan,” antwoordde hij bars. “Ik ben niet gewend lang te wachten op meisjes die van mij zijn.”
Ze opende de knopen en liet de broek van haar heupen glijden. Hij trok aan de pijpen en toen ze er eenmaal uitgegleden was gooide hij de broek achteloos over zijn schouders, op het tafeltje. Onder haar broek droeg ze een bijpassende string, zo minuscuul dat die nauwelijks iets bedekte. Hij haakte zijn vinger er achter en duwde de string opzij. Haar schaamlippen stonden al een beetje open, opgezwollen en donker en haar clitoris leek te vragen om gestimuleerd te worden. Hij dook tussen haar benen en likte de nectar recht uit haar kutje op. Al bij het eerste contact tussen hen begon ze te kronkelen. “Oh Ro, eindelijk. Dit wil ik al zo lang…”
Hij antwoordde niet maar duwde twee vingers diep in haar, maar gaf haar clitoris geen enkel ogenlik rust. Als hij zijn vingers dieper duwde likte hij de gevoelige bovenkant, toen hij ze tergend langzaam weer naar buiten trok de onderkant. Cindy kermde en kermde, smeekte hem om door te gaan wat hij dan ook deed. Hij herkende de tekenen van een opkomend hoogtepunt en duwde een derde vinger bij haar naar binnen, zodat ze zich genomen voelde. Zijn lippen sloten zich nu om haar clitoris en het vlak van zijn tong masseerde haar daar tot haar lijf schudde en kronkelde van genot.
Ze hijgde nog na van haar orgasme toen hij zijn vingers uit haar haalde en ze in haar mond stak. Ze sabbelde erop, terwijl ze aanbiddend en in de ban van pure lust naar hem opkeek. “Lekker om van mij te zijn, deze avond? Van mij, en van mij alleen?”
Ze knikte. Hij duwde de rechtercup van haar BH naar beneden zodat een borst ontbloot werd. De andere bleef bedekt, voor zover de dunne doorschijnende stof echt iets bedekte, en dat gaf het tafereel nog iets obsceners. Het was overspel, met een verboden man, maar als je dan toch de regels breekt, kunnen ze maar beter compleet aan diggelen geslagen worden, in plaats van alleen maar opgerekt..
Maar hij liet haar alleen, ten prooi aan gevoelens van afwijzing. Toch ging hij niet ver, hij liep alleen maar naar de fauteuil die enkele passen verderop zat. Daar maakte hij zijn gulp open en haalde zijn stijve, kloppende lul te voorschijn. Hij trok er langzaam aan en zei tegen haar: “Jij bent van mij, en deze is voor jou. Kom hier.”
Ze wilde opstaan en naar hem toelopen, maar het gebaar dat hij maakte deed haar al voor ze helemaal overeind was stoppen. “Nee,” hij schudde zijn hoofden wees naar de grond. “Kruipen jij. Als je jezelf kleedt als een hoer moet je je ook gedragen als een hoer.”
Haar ogen sperden zich even wijd open. Haar droom had enkele leegtes gehad, en dit was er één van. Dat bleef altijd een gok, maar gelukkig liet ze zich op haar knieën zakken en begon te kruipen. Haar billen, gescheiden door het dunne stukje rode stof staken omhoog terwijl ze kroop. Ze had iets weg van een kat, een hitsige, bandeloze stoeipoes. Haar ogen leken over te stromen van pure geilheid zoals ze naar hem toegleed. Zodra ze bij hem was pakte ze zijn stijve pik met twee handen vast en trok de huid naar achteren. Zijn gevoelige eikel kwam bloot te liggen en hij voelde de warmte van haar adem, meteen gevolgd door haar mond. Voorzichtig nu, zei hij tegen zichzelf, blijf in controle, hoe lekker ze ook zuigt, Tenslotte wist hij precies wat hij moest doen. “Je pijpt lekker, teefje. Heel lekker. Kijk me aan….”
Ze keek naar hem op met zijn pik tot halverwege haar mond. “Je weet wat je nu moet doen, toch. Knik maar, niet praten met volle mond.”
Ze knikte en opende haar mond weer. Hij duwde zijn pik langzaam dieper haar keel in. Ze ademde diep en snel in en uit door haar neus en kneep haar ogen samen. Maar niet dicht, ze bleef hem aankijken. En net op het punt dat leek of ze hem niet meer kon hebben gaf hij haar respijt en trok zich terug. Er liep een traan over haar wang, niet van verdriet, maar als lichamelijke reactie. Haar mascara liep een beetje uit. “Kun je dit nog intenser, teefje?”
Weer knikte ze. Haar mond opende zich weer en ze duwde zichzelf weer over hem heen dieper dan eerder en sneller. Hij voelde zichzelf bijna helemaal omsloten door haar mond maar hij was heel even, een kort ogenblik wreed tegen haar door haar hoofd een tiende van een seconde tegen te houden toen ze zich terug wilde trekken. De hele korte verkramping van haar hele lijf deed hem even denken dat hij te ver was gegaan, maar hij zag dat één van haar handen als bezetene te keer ging tussen haar eigen benen en haar tong likte ijverig al het speeksel van zijn lid en ballen. Daarna nam ze hem nog een keer, nog dieper in haar mond, met haar neus tegen zijn buik aan en zijn lul bijna helemaal opgeslokt. Haar keel vertrok in een kort spasme en nu liepen meerdere tranen uit haar ogen.
“Genoeg voor nu.” Hij trok haar weer bij haar armen omhoog en plaatste haar op haar knieën, met haar kont naar hem toe op de fauteuil. “Tijd om geneukt te worden, zou ik zeggen.”
Zij trok snel haar slipje weer opzij zodat hij toegang tot haar had en haar kon opeisen. Hij duwde zijn geslacht, glibberig van het speeksel in haar en haar gezicht in de leuning van de fauteuil. “Kreun zo hard als je wilt. Niemand hoort je zo.”
Inderdaad werden haar kreunen gesmoord door de kussens maar het was te horen aan de soppende geluiden van haar onderlichaam dat ze genoot. Hij pakte haar bij haar beide heupen en neukte stevig en hard. Elke stoot leverde een nieuwe kreun op. Ze draaide even haar hoofd. Met haar haar over haar gezicht,hoorde hij een “ooh, ja lekker”, maar hij tolereerde het niet. Met zijn vlakke hand gaf hij haar een klap op de billen, meer om haar te laten schrikken dan echt pijn te doen. “Maak niet zo’n kabaal. Dadelijk horen de kinderen je. Als je het lekker vindt om mijn sletje te zijn geniet je maar in stilte. Smoor dat gekreun. En streel jezelf terwijl ik je neuk.”
Maar duivel als hij was neukte hij haar nog steviger dan eerder. Allebei hun lijven raakten met een laagje zweet bedekt waardoor haar billen nog harder tegen zijn buik aan kletsen. Met haar rechterhand bleef ze met zichzelf spelen, maar al snel moest ze met haar linkerhand haar mond bedekken om haar eigen kreten te smoren. “Je bent van mij,” hijgde hij “ik bepaal hoe ik je neuk, ik bepaal hoe je kreunt, ik bepaal wanneer je klaarkomt. En je gaat klaarkomen als ik klaar ben met tellen. Ik tel af….van tien naar beneden en als ik bij nul ben kom je klaar. Klaar?”
Haar “ja” ging bijna verloren in een grom. Het leek bijna onmogelijk maar hij versnelde het tempo van zijn stoten nog meer. “Tien, negen, acht, zeven zes……niet stopen met strelen Cindy-sletje, maar ook niet klaarkomen. Duidelijk?”
“Ja,ja, ja!!!” kermde ze, “tel door alsjeblieft”
“Als je rustig doet. Vijf, vier, drie…bijna teefje, bijna…..twee, één…….NUL!” hij verloor zelf even de beheersing over zijn stem en was bang dat hij te luid was geweest. Onder hem begon Cindy klaar te komen alsof haar leven ervan afhing. Ze kronkelde, kermde, kreunde en hij was genoodzaakte haar hoofd weer in te kussens te duwen, zoveel lawaai maakte ze. Om haar orgasme te rekken stootte hij door en door, tot hij aan het afnemen van de samentrekkingen van haar kutje voelde dat het voorbij was voor haar. Het had geen seconde langer moeten duren, of hij was ook gekomen.
Ze liet hem uit zich glijden en draaide zich om. Voor dood lag ze daar in de fauteuil. Hij bekeek hoe ze eruit zag. Ze was doodop, moegeneukt. Haar haar zat in de war, maar make-up was uitgelopen door het zweet, door de tranen en door het feit dat ze met haar hoofd in de kussens was gedrukt. Haar ogen stonden glazig. ‘Tijd voor het laaste detail’, dacht hij. Hij ging naast haar staan en begon te masturberen. Het zou niet lang duren voelde hij. Al na enkele slagen trekken voelde hij de kriebel in zijn ballen.
“Roo,”, fluisterde ze “Roo,….” en haar gezicht vertrok even toen dikke klodders sperma landden op haar gezicht. Hij spoot in haar gezicht, in haar haar, op haar borsten en op de fauteuil. Er kwam meer uit dan hij had verwacht. Geheel bedekt in sperma keek ze naar hem op: “Dank je, Roo…dank je wel.”
Iets later, terwijl ze met een doekje het sperma van haar gezicht wegpoetste en hij zijn schoenen aantrok vroeg ze hem: “Hoe heet je eigenlijk? Of mag ik dat niet vragen?”
“Ik heet Robert, Roo in deze droom”, antwoordde hij alleen maar. Zo ging het vaker, dacht hij bij zichzelf.
Ilse
*** De gesprekskosten voor dit gesprek bedragen 35 eurocent per minuut plus de gebruikelijke kosten van uw mobiele toestel ***
“Dromen-hotline, goedemiddag. Vertel ons wie u bent en wat uw droom was”
“…”
“Dromen-hotline, goedemiddag. Vertel ons wie u bent en wat uw droom was”
“Uhm, hallo?”
“Goedemiddag mevrouw. Wat kan de dromen-hotline voor u betekenen?”
“Moet ik mijn naam zeggen?”
“Natuurlijk niet, mevrouw. U kunt gewoon ook uw droom vertellen en dan kijken we daarna hoe we iets voor u kunnen duiden. En afhankelijk daarvan kunnen we bepalen of uw persoonsgegevens noodzakelijk zijn, als u bijvoorbeeld een specifiekere uitwerking wenst.”
“Ok…ik, ik durf niet zo goed.”
“U hoeft zich nergens voor te schamen mevrouw. We hebben al zoveel gehoord. En dromen staat helemaal vrij.”
“Dat is het niet….ik ben gewoon zo….”
“Zo wat, mevrouw?”
“Zo verlegen. En je hoeft me geen mevrouw te noemen. Ik ben nog maar negentien.”
“En u droomt ervan uw verlegenheid kwijt te raken?”
“Ook niet echt. Ik droom alleen van een man die, eh, hoe zeg ik dat, een man die…”
“Doet u maar rustig mevrouw. We hebben bijna elke droom al eens gehoord.”
“In mijn droom is de man gewoon heel kalm en rustig. En hij neemt de tijd. Hij houdt me vast en knuffelt me. Hij is heel anders dan de jongens op school, met hun harde stemmen en ruwe vingers.”
“Helemaal geen bizarre droom mevrouw. Vertelt u eens, hoe ziet hij eruit.”
“Dat droom ik nooit precies. Hij is wel knap, maar ik droom nooit de details…”
“Ik begrijp het. Bent u eraan toe wat meer over uzelf te vertellen? Laten we rustig beginnen: Wat is uw naam?”
“Mijn naam? Mijn naam… is……ehm….Ilse.”
Ilse lag languit op de bank zich te vervelen. Haar ouders waren met haar moeders werk met een uitje mee en zouden die nacht in een hotel doorbrengen. Haar broertje had van de gelegenheid gebruik gemaakt om bij zijn vriendinnetje te gaan slapen. ‘Hij wel!’ had Ilse jaloers gedacht. Niet dat ze het hem niet gunde, maar ze wilde zelf ook wel eens een leuke jongen of man ontmoeten. En als ze die man dan eenmaal had ontmoet dan hoopte ze dat ze niet zou dichtklappen zoals ze meestal zou doen.
Ze klapte haar laptop open en startte netflix op. Ze scrolde door haar aanraders. De films die ze uitkoos was “10 things I hate about you” op. ‘Voor elke redden dat zij hem haat heb ik die film inmiddels wel een keer gezien’, dacht ze, maar ze zette hem toch op.
Ze lag net een kwartier op de bank en het overbekende verhaal begon zich weer voor haar te ontvouwen toen opeens de bel ging. Ze wist bijna meteen wie het was: “Hij”. Ze had het niet voor mogelijk gehouden dat het telefoonnummer wat haar tante Cindy haar gegeven had iets meer was dan een grap. Nadat ze, beschroomd haar verhaal had gedaan tegen de beleefde telefoniste had ze er nauwelijks meer over nagedacht. Ze had het ervaren als een soort van therapie, een gebaar van haar tante om eens van die verlegenheid en onzekerheid af te komen. Ja, het was eng geweest die details te delen met een vreemde, maar ook, op een manier, veilig.
En nu precies op het tijdstip als in haar dagdroom, ging opeens de bel en in één ogenblik wist ze met ontstellende zekerheid, hoe de vork in de steel zat. Heel even bleef ze verstijfd van de zenuwen op de bank liggen tot ze zichzelf dwong om op te staan. Toen ze opgestaan was begon ze zichzelf al van de dwaasheid van haar laatste gedachten te vertuigen. Natuurlijk was hij het niet, het was vast een collecte ofzo. Iets anders kon toch helemaal niet.
In dat geval moest ze zich dan nu even na laten kijken, want hij stond wel degelijk voor haar deur. Lang, blond, en stralende ogen die haar al toelachten. Waarschijnlijk ook gespierd, maar dat wist ze niet zeker: hij had een grote tas vol boodschappen in armen en die hield hij voor zijn borst. Uit de tas staken wat groentes precies zoals ze altijd droomde. Zijn stem was zelfs zoals ze zich had voorgesteld. Hij had nooit een gezicht gehad, maar altijd een stem. “Hallo, Ilse,” zei hij en diep en laag resoneerde het geluid in zijn borst. “Wat leuk je te zien. Ben je lekker film aan het kijken?”
Ze was altijd al verlegen, en nu helemaal. Haar gezicht stond helemaal in brand en elke vorm van spreken werd haar onmogelijk gemaakt door het lood in haar tong. Hij deed echter net alsof hij het niet merkte en zei: “Kijk maar lekker door, lieve meid, dan begin ik met koken. Ovenschotel met prei en gehakt, want ik weet dat je dat heerlijk vindt.”
Hij gaf haar geen kans om te weigeren en stapte naar binnen. Heel even dacht ze eraan om te protesteren, daarna raakte ze in paniek. Hij kwam zomaar binnen! Ze was overgeleverd aan zijn grillen nu. Hij liep de gang door, de kamer in, waar haar film nog steeds opstond. Toen hij het scherm zag zei hij: “Heath Ledger, te vroeg gestorven en de altijd prachtige Julia Styles. Leuke film is dit, ja. Leuk verhaal ook.”
Zijn waardering en zijn ontwapenende optreden zorgden ervoor dat ze hem meer vertrouwde. “Het is Shakespeare,” fluisterde ze onhoorbaar “dus daar komt dat door.”
Toch had hij haar verstaan. Hij knikte. “Inderdaad. The taming of the shrew.”
Haar knieën knikten toen ze hem dit hoorde zeggen, zonder dat er een reden voor was. Iedereen met wikipedia kon dat opzoeken, zo bijzonder was dit feitje niet. Toch was de moeite die hij voor haar gedaan had erg vleiend.
“Nou kijk door,” zei hij, “je mist van alles. Ik ga aan de slag, anders zullen we honger lijden vandaag.”
Eindelijk had ze iets van stem geluid teruggewonnen. “Weet je wel waar alles staat? Moet ik je niet helpen?”
Hij keek haar aan en hield zijn hoofd schuin terwijl hij zijn wenkbrauwen optrok. En weer vervloekte ze het bloed dat als bezetene door haar aders naar hoofd raasde en haar opnieuw een hoofd als een tomaat bezorgde. Maar hij zag er zo leuk uit terwijl hij zo keek! “Ik denk dat ik het allemaal wel vind. Of bewaren jullie het bestek op de wc en de vergiet in de kleerkast?”
Ze schudde haar hoofd. ‘Niet naar je schoenen kijken, Ilse’, dacht ze bij zichzelf. ‘Dat is nergens voor nodig. Alles gaat tenslotte precies zoals je wilt.’
Ze ging weer op de bank zitten en zette de televisie iets zachter. Hij stond aan de aanrecht en nu ze elkaar niet recht aankeken was het een stuk makkelijker om hem op te nemen. Hij was inderdaad breed, maar niet alsof hij elke dag in de sportschool zat. Meer iemand die zorg besteedde aan hoe hij eruitzag. Hij was nog nooit in haar keuken geweest, maar leek niet te min moeiteloos alles te vinden wat hij nodig had. Dat beloofde wat voor de rest van de avond, dacht ze. Dat was al voldoende om haar weer opnieuw te doen blozen en alsof het noodlot met haar speelde keek hij net een keer over zijn schouder. Snel richtte ze haar aandacht op de televisie. Uit haar ooghoeken zag ze hem lachen en knipogen.
De wereld was fijner als hij in de buurt was, merkte ze. Normaal ergerde ze zich enorm aan geluiden die de dialoog van de film verstoorden, maar vandaag niet. Het rinkelen van schalen en pannen, het uitschuiven van lades, het knappen van de prei onder het mes, het sissen van het gehakt in de pan, het zachte gezoem van de oven en de afzuigkap, het was allemaal muziek. Ze hoopte eigenlijk nog dat hij in gezang zou uitbarsten, maar dat droomde ze nu pas voor het eerst.
Het was maar goed dat ze de film al zo vaak gezien had, want haar gedachten en haar blik dwaalden voortdurend af naar hem. Ze zag hem met zorg de maaltijd bereiden en tot haar grote schrik voelde ze zelf een huivering door haar hele lijf gaan toen ze zag hoe hij paneermeel tussen zijn vingers in de ovenschotel verkruimelde. “Anders wordt het zo nat,” verklaarde hij. En ditmaal schoot het bloed niet alleen naar haar hoofd, al bloosde ze er niet minder om.
Hij opende oven en zette de schotel erin. “Hoe lang duurt de film nog?” vroeg hij.
“Zo’n drie kwartier.”, antwoordde ze
“Dan kunnen we daarna eten. De schotel moet nog drie kwartier in de oven. Mag ik meekijken?”
Ze had het hem het liefst de bank naast haar opgesleurd, maar als ze al bloosde als hij zelfs maar naar haar keek was dat niet echt iets wat ze snel zou doen. Dus in plaats daarvan knikte ze maar en tot haar grote vreugde bloosde ze dit keer niet. Hij ging op de bank zitten, niet te dicht bij haar, maar hij pakte haar voeten en legde ze op zijn schoot. Ze lagen heel dicht bij zijn penis, dacht ze nog. Als ze alleen maar even haar tenen uitstrekte zou ze hem aanraken. Zou ze dat doen? Heel voorzichtig bewoog ze haar tenen. Het was nauwelijks waarneembaar, maar toch leek hij iets te merken. Hij omklemden haar voeten met beide handen. Zacht streelde hij ze en drukte met de duimen tegen haar voetzolen. Al snel voelde haar lichaam aan alsof ze in brand stond, maar dit keer was het niet van verlegenheid. Ze herkende echt wel met haar lichaam gebeurde; ze verlangde naar hem. En hij streelde en masseerde haar voeten op zo’n manier dat het echt wel duidelijk was dat zij hem ook niet koud liet. Met haar hak, die nog steeds op haar schoot lag voelde ze dat er iets duidelijk iets groeide. Dat had ze wel eens eerder gevoeld, als ze het eindelijk eens aangedurfd had om met een jongen te schuifelen. Maar die jongens schuurden hun piemels altijd zo tegen haar aan dat het leek of ze na de dans haar mee zouden nemen naar het fietsenschuurtje om daar van alles te doen wat ze nog niet wilde. Nu zou ze bijna alles geven voor een fietsenschuurtje in de achtertuin, zodat hij haar mee daar naar toe kon nemen. Maar hij liet zijn handen niet hoger komen dan haar enkels.
Op het moment dat de aftiteling begon te lopen ging het belletje van de oven. “We kunnen aan tafel eten, of we kunnen een film opzetten en gezellig voor de televisie eten. Wat zullen doen?”, vroeg hij haar.
Een deel van haar wilde niet eens opstaan, maar toch zei ze: “Kies jij maar. Ik ben veel te lui om iets te beslissen.” Pas toen ze dit gezegd had viel het haar op dat ze niet één keer gebloosd of gestotterd had.
“Dan eten we voor de televisie. Een diner met kaarslicht klinkt heel leuk, maar je moet ook niet overdrijven. Ik heb wel een film die ik wil voorstellen. Je zult hem ook wel leuk vinden.”
“Welke is het?”
“Dat is een verrassing. Zou jij willen opscheppen, dan zal ik hem even zoeken. Hij staat op netflix, dat heb ik gecontroleerd voordat ik boodschappen ging doen.”
Ilse stond op van de bank en liep naar de oven. Ze opende hem en de heerlijke geur van de kruiden en gebraden gehakt sloeg maar tegemoet. Met een theedoek om haar handen pakte ze de schaal eruit en zette hem op de kookplaat. Ze schepte twee porties op op de borden die hij had klaargezet. Achter haar hoorde een plop en toen ze over haar schouder keek zag ze dat hij klaar was op de computer en een fles wijn opentrok. Geen idee waar hij die vandaan haalde. Ze pakte de borden en nam ze weer mee naar de salontafel.
Precies op het moment dat ze de borden op tafel neerzette begon de film. Ze had deze ook al eens gezien: friends with benefits. Hij ging zitten en pakte zijn bord op schoot. Zij volgde zijn voorbeeld. Ze aten aan weerszijden van de bank. Het was een driezitter, dus er was een gehele zitplaats tussen hen. Eigenlijk teveel vond ze. Het zou fijn zijn om vlak naast hem te zitten, om zijn heup tegen de hare te voelen en zijn arm af en toe langs haar lijf te voelen strelen. Zou ze het durven, om iets dichter bij hem te gaan zitten? Dat droomde ze tenslotte altijd. En deze droom was zo griezelig realistisch...
Toch durfde ze het niet. Een beetje boos op zichzelf, maar nog steeds gelukkig met de situatie, begon ze te eten en keek naar de liefdesperikelen van Mila Kunis en Justin Timberlake. De seksscènes, voor zover er die al waren, waren behoorlijk tam, maar toch nu ze die scènes zag terwijl hij ook in de kamer was, kregen ze een extra lading. Bij elke kus of suggestieve opmerking werd ze weer zo rood als een kreeft. Het besteedde dar geen enkele aandacht aan, waarschijnlijk om het niet nog genanter voor haar te maken.
De borden waren leeg en werden aan de kant gezet. Het wijnglas was leeg en werd bijgeschonken, zowel dat van haar als dat van hem. Ilse wist dat ze iets moest doen, want hij was zo lief en afwachtend dat de avond voorbij zou gaan als ze hem niet een kleine aanmoediging gaf. Op de bodem van het tweede glas vond ze de moed die ze zocht. Over de bank gleed ze naar hem toe en legde haar hoofd op zijn borstkas. Zij arm vouwde zich om haar schouders, haar arm over zijn middel. Ze kroop zo dicht tegen hem aan dat het leek of ze helemaal in hem wilde verdwijnen, terwijl het eigenlijk andersom moest zijn. Hij had het warm, ze kon zijn lichaamsgeur ruiken, een heel klein vleugje zweet vermengd met zijn aftershave en deodarant. De geur was bedwelmend, voerde haar naar hoger sferen. Ze kon nauwelijks haar aandacht bij de film houden, haar gedachten dwaalden voortdurend af naar wat hij met haar kon doen. Maar deed hij maar iets. Voorlopig leek zijn aandacht helemaal op de film gericht, al streelde zijn handen haar blote bovenarmen.
Pas toen de aftiteling begon en op het scherm de laatste gepassioneerde kussen werden uitgewisseld boog hij zich naar haar toe. Hij keek haar diep in de ogen en zei: “Wat vond je van de film?”
“Mooi,” wist ze uit te brengen. Haar stem deed het tenminste nog, al klopte haar hart in haar keel en ruiste het bloed in haar oren.
“Had je hem al eens gezien?”, voeg hij op fluisterende toon.
Zo kon alleen maar knikken. Ze hoopte dat hij zich voor over zou buigen, haar zou kussen. Hij opende zijn lippen een klein beetje. Zij likte zenuwachtig over de hare. En eindelijk gebeurde waar ze op gehoopt had. Zijn lippen op de hare. Hij kuste haar voorzichtig, zonder opdringerigheid, maar zij wilde hem. Alle angst en zenuwen die ze had gehad smolten weg als sneeuw voor de zon door de streling van zijn lippen en tong. Half over hem heen hangend kuste ze hem wat ruwer, alsof ze hem toestemming wilde geven meer met haar te doen. Hij had nauwelijks aansporing nodig, zijn handen wreven kort over haar billen maar zochten al snel onder haar t-shirt naar haar borsten. Hij hief zijn armen, duwde de hare omhoog zodat hij haar t-shirt over haar hoofd uit kon trekken. Alsof hij stromend water was gleden zijn armen daarna achter haar rug en openden de sluiting van haar bh. Hij was de eerst man die haar borsten naakt zag. Het was heerlijk dat hij het was, en niet een puisterig puberjochie. Zijn duimen streelden haar tepels, daarna zijn lippen en tong. Tot haar eigen verbazing hoorde ze zichzelf kreunen, dat had ze nooit verwacht. Maar hij wist zo goed wat hij moest doen, hoe hij haar aan moest raken, dat ze zich niet in kon houden.
Als twee palingen kronkelen ze tegen en om elkaar. Ze werd enorm opgewonden van zijn opwinding, die ze zo goed kon voelen. Soms, als ze eraan dacht hoe groot een man kon zijn, werd ze eerder angstig dan opgewonden, maar nu was dat niet het geval. Ze was zo nieuwsgierig naar hoe hij aan zou voelen in haar handen, en tussen haar benen. In de greep van haar gevoelens durfde ze dingen die ze nooit zou durven. Ze plukte aan zijn kleding om zijn shirt uit te trekken. Toen het niet zo makkelijk ging, omdat ze zo heftig zoenden en elkaar opvreeën hielp hij haar. Nog steeds gloeiden haar wangen, maar nu niet langer van verlegenheid. Toen hij zijn hand op haar buik legde ademde ze diep uit, zodat er een opening zou ontstaan tussen haar buik en de band van haar spijkerbroek. Hij pikte de hint meteen op.
Zijn ene hand ritste haar gulp open, zijn andere verdween in haar slipje. Hij streelde haar. Ze was nat, zo kon gewoon voelen hoe hij over haar lippen en clitoris gleed. Haar eigen hand wrong zich tussen hen in streelde de harde bult in zijn broek. Hij leek kokend heet.
Hoe hij het voor elkaar kreeg met één hand snapte ze niet, maar ze merkte dat haar eigen spijkerbroek halverwege haar knieën was gestroopt. Kwam het misschien door haar heftige gekronkel? Ze keek even naar beneden, tussen haar borsten door en zag zijn vaardig bewegende hand tussen haar benen. Nee, dit was geen droom, dit was echt. Hij was hier en ging helemaal in haar op. En zij in hem. Ze beet zachtjes in zijn oor en fluisterde: “Ik ben niet meer verlegen. Ik wil van jou zijn.”, en tegenstrijdig met haar woorden maakte ze zich los uit zijn omhelzing en stond op. Voor hem staande haakte ze haar handen achter de elastiek van haar slipje en trok het langzaam naar beneden. Zo sterk velde zich, onder zijn handen en zijn blik, zo vol macht en schoonheid.
Hij vouwde een hand om haar billen, een andere gleed omhoog over de zachte binnenkant van haar linkerdij. Zachtjes duwde hij die omhoog, zodat ze voor hem geopend werd. Hij plaatste haar voet op de leuning van de bank en boog zich voorover. Ilse sloot haar ogen toen hij zacht een kus drukte op haar lichtbehaarde venusheuvel. De top van zijn duim streelde tussen haar schaamlippen. Hij boog zich verder naar haar toe, zodat zijn tong de plaats van zijn vingers in kon nemen. Ze had niet gedacht dat het zo aan zou voelen, warm, nat en zacht tegelijk. En zo natuurlijk. Het enige wat er was, was genot. Geen enkele bijgedachte.
Hij nam de tijd, en verkende elk onderdeel van haar intieme deel met zijn tong en vingers tot zij bijna door haar knieën zakte en ze niet meer wist of ze moest lachen, huilen of kreunen. Diep in haar onderbuik bouwde het gevoel zich op en ze wist dat het niet lang zou duren of ze zou klaar komen. Dus raakte ze zijn gezicht aan en fluisterde: “Ik ben er klaar voor.”
Hij knikte en liet haar los. Vol zelfvertrouwen opende hij zijn eigen broek. Kaarsrecht en kloppend toornde zijn geslacht omhoog. Toen hij weer ging zitten trok hij haar op schoot. Met zijn handen op haar heupen stuurde hij haar bij, De top van zijn geslacht zette hij tegen haar opening aan en hij keek diep in haar ogen. “Als jij ‘ja’ zegt,”, zei hij zachtjes.
“Ja,” antwoordde zij meteen “Ja, ja en nog eens ja…”
Of hij nu bij haar binnendrong of zij zich over hem heen duwde was niet te zeggen. Het enige wat Ilse voelde was hoe ze langzaam gevuld werd. Een heel kort ogenblik voelde ze een zoete pijn, bijna alsof haar maagdenvlies letterlijk doorboord werd, als wist ze dat dat onzin was. Maar er was nauwelijks tijd voor dergelijke gedachten. Haar hele wezen werd in beslag genomen door uit hetgeen wat ze nu met hem was: één brok wederzijds plezier. Hij spande de spieren in zijn billen aan zodat hij wat dieper in haar gleed en ontspande ze ook weer. Om het hem makkelijker te maken duwde ze zich met haar knieën van de bank op en neer. Het duurde maar een paar seconden voordat ze het ritme te pakken hadden. Maar daarna vrijden ze heerlijk door. Zijn mond en handen waren over al, om haar borsten, over haar billen, op haar mond, haar gezicht. Vaak sloot ze kort de ogen, om intens te genieten, maar altijd als ze haar ogen opende zag ze zijn blik en zijn glimlach, al begon die wel steeds meer te vertrekken van de inspanning en genot.
“Ik hou het niet lang meer,” kreunde hij. “Je bent zo lekker….”
“Ik ook zo,” wist ze uit te brengen “alleen help me, alsjeblieft.”
Zijn linkerhand greep de hare en hun vingers verstrengelden zich. De duim van zijn rechterhand streelde haar clitoris, die boven zijn geslacht heen weer gleed. Die aanraking verdubbelde haar genot. Het eerdere kreunen werd een lach van bevrijding gemengd met tranen van puur plezier. Haar orgasme was zo krachtig dat ze bijna van zijn schoot afviel. Maar hij wist haar overeind te houden, terwijl hij doorstootte. Hun lippen vonden elkaar weer en nu voelde ze hem verstrakken, ook hij bereikte zijn hoogtepunt en diep in haar lijf spoot hij.
Hij zat nog steeds in haar toen ze tegen zijn borst ineenzeeg. Haar hand had ze op zijn hart liggen, dat langzaam rustiger begon te kloppen. Zijn armen drukte haar steviger tegen zich aan en hij kuste haar wang even. Daarna likte hij zijn lippen af. “Zout? Huil je? Is alles goed met je?”
“Ja, “ zuchtte ze. “Alles in goed met me. Heerlijk zelfs. Alleen, moet ik nu al bespreken wie de volgende is die ik het telefoonnummer mag geven?”
Met zijn handen strelend door haar haar antwoordde hij: “Nee, nog lang niet. Waarom blijven we niet even zo liggen? Dit voelt zo lekker. Er is nog tijd genoeg voor andere zaken.”
Wendy
*** De gesprekskosten voor dit gesprek bedragen 35 eurocent per minuut plus de gebruikelijke kosten van uw mobiele toestel ***
“Dromen-hotline, goedemiddag. Vertel ons wie u bent en wat uw droom was”
“Goedemiddag, je spreekt met Wendy. Ik wil graag weten waarom ik altijd over paarden droom.”
“Over paarden?”
“Ja. Zeker twee keer per maand, soms zelfs elke week.”
“…”
“Hallo, is daar nog iemand?”
“Jazeker, ik ben er nog, maar ik weet even niet zo goed wat ik moet zeggen.”
“Hoezo, je weet niet wat je moet zeggen? Jij bent toch de dromenduider?”
“Gaat het misschien om de trainer?”
“Nee, om de paarden zelf. Zwart, maar soms ook bruin en zelfs schimmels.”
“Zwart? U bedoelt een donkere man?”
“Ik droom nooit of het een hengst of een merrie is…”
“Mevrouw, ik vraag me af of u wel de juiste persoon heeft gebeld.”
“Dat begin ik me ook af te vragen. Het zal dus toch wel een grap geweest zijn van het buurmeisje. Had ik niet achter haar gezocht. Sorry voor het storen.”
“Een ogenblikje nog, mevrouw. Als ik zo vrij mag zijn, hoe bent u aan dit nummer gekomen? We staan niet bepaald in de krant.”
“Oh een buurmeisje, waar ik goed contact mee heb, heeft het me gegeven. Ze zei dat het goed voor me was als ik eens met jullie over mijn geheime dromen zou praten.”
“Ah, ik denk nu dat ik er meer van begrijp. Normaal zijn wij erg discreet over degenen die contact met ons opnemen, maar in dit geval zou ik u willen vragen of uw buurmeisje misschien Ilse heet en of ze erg verlegen is.”
“Dat klopt helemaal. Het leek zo’n lief kind…”
“Mevrouw ik ben bang dat Ilse niet helemaal duidelijk is geweest in wat voor een lijn dit is?”
“Hoezo, het is toch gewoon een dromenhotline?”
“Niet bepaald mevrouw. Deze lijn is in het leven geroepen door een aantal zeer rijke dames en heren die vonden dat elke vrouw het recht had op het eenmalig verwezenlijken van haar seksuele droom…”
“Haar seksuele droom?”
“Ja mevrouw. De dames beschrijven hun droom en wij sparen kosten noch moeite om die te verwezenlijken. Al moet ik zeggen… paarden…”
“Nee, nee, nee geen paarden. Überhaupt geen seks. Alsjeblieft zeg…”
“Geen seks? Mag ik vragen waarom niet? Bent u dood?”
“Dat nog net niet, maar wel een stukgelopen huwelijk, drie kinderen, tien jaar en vijftien kilo verder.”
“En dat is het? Geen medisch of psychologisch probleem? Alleen de levensfase?”
“Dat lijkt me wel voldoende dacht ik…”
“Daar hoeft u geen genoegen mee te nemen. Ook niet naar uzelf toe. U bent nog steeds een vrouw. Als u wilt staan de diensten van de Dromen hotline u helemaal ter beschikking. Wendy… Mag ik Wendy zeggen?”
“Uhm ja… maar waar gaat dit allemaal over?”
“Vertrouw op Ilse en vertrouw op ons, Wendy. Laten we eerst even kijken wanneer het je schikt. Zondag misschien?”
Zondag kwam het water met bakken uit de hemel en het geroffel van de regen werd onderstreept door een knallende donderslag, waarbij de bliksemflits vrijwel meteen volgde. Het gaat goed tekeer, dacht Wendy. Ze hield van onweer. De elementen die om het hardst met elkaar vochten, de mensen die ze haastig droge plekjes zag opzoeken, het was een heerlijk idee om binnen te zitten, terwijl het buiten zompte…
Maar deze storm was anders. Ze had het voor de grap gezegd tegen de telefoniste: “Als ik weer eens iets van seks heb zal dat tijdens de heftigste storm van het jaar moeten zijn. Dan heb ik tenminste het idee dat mijn bloed stroomt.” De telefoniste had even gezwegen maar daarna had ze gezegd: “Dat wordt een uitdaging, maar bij de Dromenhotline krijgen we alles voor elkaar, Wendy.”
En nu was het zondag en de weersvoorspelling waren zaterdag plotseling veranderd. Geen strak blauwe hemel, maar een koufront veroorzaakte eerst wolken die gepaard konden gaan met heftige windstoten en onweer. De weervoorspelling was correct. Wendy vroeg zich ook af of die andere voorspelling ook waar zou blijken te zijn: dat er vandaag een man bij haar zou aanbellen die haar zou laten voelen dat ze een vrouw was. Maar een plotseling onweer… dat was vreemd maar niet onmogelijk. Een knappe man die opeens voor de deur stond en met haar zou willen vrijen? Dat leek haar onmogelijk. Ze was nooit zo’n heftig seksbeest geweest, al had ze dan drie kinderen. Sinds haar man haar had verlaten, om totaal andere redenen dan haar libido trouwens, was dat deel van haar leven helemaal voorbij. “Gelukkig,” zei ze hardop tegen zichzelf, zonder dat daar echt een reden toe was. Wat zou ze moeten met een man?
Toen ze echter door het keukenraam keek zag ze dat hij over straat liep. Druipend van de regen, zijn shirt en zijn broek plakten aan zijn huid. Hij had, ondanks de regen, geen enkele haast, maar liep wel doelbewust op haar voordeur af. Wendy geloofde niet in toeval… dit was de man die de Dromenhotline aan haar beloofd had… Hij zwaaide naar haar. Zij zwaaide terug in een reflex. Hij wist nu dat zij hem gezien had, ze zou hem wel binnen moeten laten.
Waarom ook niet, dacht ze bij zichzelf. Ze was een volwassen vrouw, dit was haar eigen huis, wie had er iets mee te maken wie ze binnenliet? En wat ze ermee deed. Alhoewel dat laatste… ze was eigenlijk nog steeds niet overtuigd dat deze avond zo heel spannend zou eindigen. Maar ze kon hem toch moeilijk in de regen laten staan, dus besloot ze naar de voordeur te lopen en hem binnen te laten.
Ze deed open. Hij stapte naar binnen, alsof hij verwacht werd (wat in feite ook zo was). “Dag Wendy,” zei hij. “Mijn naam is Bart.” Zijn stem klonk laag en zelfverzekerd. Wendy voelde hoe haar hart een keer oversloeg. Ze kon het niet nalaten hem goed te bekijken. Hij was niet echt jong meer, geen pretty boy die uit een reclame gestapt zou kunnen zijn. Het haar wat nat op zijn hoofd plakte had al wat grijstinten en was vroeger dikker geweest. Rondom zijn ogen waren al vaag wat kraaienpootjes te zien en omdat zijn shirt zo tegen zijn lijf plakte kon ze zien dat hij niet compleet afgetraind was, al was zijn lichaam nog steeds in goede staat. Tot zover klopte haar droom, maar nadat ze de man beschreven had aan de telefoniste had ze het zich niet goed voor de geest kunnen halen, laat staan durven beschrijven, wat er precies zou gebeuren.
Als hij zich echter verlegen of ongemakkelijk voelde liet hij daar niets van merken. “Mag ik misschien een handdoek van je? Ik ben doorweekt tot op mijn botten,” vroeg hij haar.
“Natuurlijk,” mompelde Wendy, “Ik pak er meteen één. Loop maar vast de kamer in.”
Ze liep de trap op, voor ze zich kon verbazen over de situaties en haar acties. Het leek allemaal zo surrealistisch, maar tegelijkertijd zo echt dat ze zich gewoon mee kon laten voeren door alles wat er stond te gebeuren.
Met een handdoek over haar arm geslagen liep ze de woonkamer in. Bart was doorgelopen en stond midden in de huiskamer. Om zijn voeten had zich een plasje gevormd. “Sorry voor de wateroverlast,” zei hij met een verontschuldigende blik.
Wendy reikte hem de handdoek aan en meteen begon hij zijn haren droog te wrijven. Toen hij daarmee klaar was piekten ze alle kanten op. Wendy schoot in de lach toen ze het zag en ook op Barts gezicht tekende zich een grijns af. “Ik zou die natte spullen eigenlijk ook wel uit willen trekken.”
Wendy’s lach bestierf op haar lippen. “Wa… wat?”
“Ik wil deze natte spullen uitrekken. Heb je daar bezwaar tegen?”
Wendy stond nu in tweestrijd. Eigenlijk was dit wel waar het allemaal om ging. Maar nu Bart dit opeens zo duidelijk liet merken, merkte ze dat ze toch weer verlegen werd. Tenslotte was het al zo veel jaar geleden… ze was al jaren niet meer naakt met een man in dezelfde ruimte geweest, laat staan dat ze zich had laten aanraken, of iemand aangeraakt had. Seks was toch iets wat je moest leren en dus ook kon verleren? En ze had überhaupt nooit zo heel veel geleerd… en haar lichaam nu? Iemand als zij was toch niet meer geschikt voor dit soort activiteiten.
Haar besluiteloosheid moest hem zijn opgevallen, maar het leek hem in elk geval niet aan het twijfelen te brengen. Hij gooide de handdoek over de bank, trok zijn shirt uit over zijn hoofd en smeet het er overheen. Wendy wist niet waar ze kijken moest. Nou ja, eigenlijk wel. Hij had inderdaad niet het lichaam van een fotomodel, maar voor zijn leeftijd zag hij er, ook zonder shirt, nog steeds goed uit. “Maak ik je verlegen?” vroeg hij, “Dat is niet mijn bedoeling.”
Wendy fluisterde: “Ik ben bang…”
“Voor mij?”
“Nee… voor mezelf… dit is zo lang geleden… wat als ik niet goed genoeg ben? Voor jou”
Hij opende zijn armen. “Kom eens bij me, mooie vrouw…”
Blozend als een bakvis liep ze naar hem toe. Hij nam haar in zijn armen. “Jij bent meer dan goed genoeg. Voor mij en voor vele anderen.” Hij kuste haar wang. “Mooi”… hij kuste haar andere wang… “sexy”… en op haar mond…”en bloedjegeil”. En weer zoende hij haar vol op de mond. Dit keer opende hij zijn lippen, waarna die van haar automatisch meegingen. Ze zoenden.
Het was alsof die zoen iets in haar wakker maakte. Iets dat heel lang geslapen had of anders iets wat misschien altijd al slapend was geweest, maar nu wakker werd. Het brulde en schudde slaperig de kop, maar klauwde zich, al vuurspuwend, een weg naar buiten. Dat vuur verteerde haar van binnenuit, brandde de laatste barrières die haar tegenhielden weg. Toen zijn handen zich onder haar trui wrongen om die te trekken merkte ze dat ze hem zo goed en zo kwaad als ze kon hielp. Met vaardige vingers klikte hij ook haar BH open en trok hem van haar lijf. Met diezelfde vaardigheid knoopte hij haar gulp open en hij duwde haar jeans met slip en al naar beneden. Wankelend op haar voeten trapte ze die uit.
Hij liet haar omdraaien. Hij beet even liefdevol in haar oor en hees fluisterde hij: “Wat zei ik? Mooi, sexy en bloedjegeil, kijk maar eens en zie wat ik zie.”
In de glazen kastdeur zag ze vaag de reflectie van haar tweelingzus, zo bekend kwam ze haar voor, maar toch dacht ze eerst dat ze het niet was. Hetzelfde lange haar, dezelfde ogen, hetzelfde lichaam, getekend door verschillende zwangerschappen… maar die haar waren nu zwoel en warrig, haar ogen schitterden in nieuwe sensualiteit en dat lichaam…
Haar blote huid leek te gloeien. Het was alsof ze bloosde tot diep in haar nek, maar de vrijpostige blik in haar ogen weersprak dat zonder enige twijfel. De borsten die hij ontbloot had, hadden niets weg van de spitse borstjes die jonge meiden in hun bikinitopjes propten en waar ze semi-preuts mee te koop liepen. Nee, het waren de stevige, rijpe tieten van een vrouw die kinderen had gehad, met grote donkere tepels, die nu al hard naar voren priemden. Haar buik was niet langer plat, maar bolde zonder twijfel op en zwoegde heen en weer op de hijgende ademhaling van het lichaam dat erbij hoorde. Toen de prachtige vrouw in de spiegel haar hand zachtjes over haar huid haalde, voelde Wendy hoe zacht de huid was. Er was niets lieflijks aan haar figuur… haar heupen waren breed en stevige benen stonden eronder… het had iets obsceens, maar dan wel op een goede manier.
Waar haar benen bij elkaar kwamen was een plekje haar te zien. Toen de vrouw haar benen opende zag Wendy niet het cosmetische porno-spleetje van één of ander nauwelijks volwassen derderangs actrice, maar de volwassen en verlangende kut van een echte vrouw. De transformatie was snel over haar gekomen, sneller dan ze verwacht had en de overgave was zonder verzet gegaan. Zij was degene die zijn hand pakte en tussen haar benen duwde.
Zijn vingers, die zo behendig haar broek en BH hadden open geknoopt vonden het centrum van haar genot zonder moeite. Haar clit begon te kloppen toen hij zijn vingers, al helemaal vochtig, haar begonnen te strelen. Het gekreun uit haar keel verraste haar even, maar al snel liet ze zich helemaal gaan, luisterend naar de soppende geluiden tussen haar benen. Hoe had ze zichzelf dit genot zo lang kunnen ontzeggen? Zelfs zonder man in de buurt had ze dit toch op zijn minst zelf af en toe kunnen doen.
Haar arm reikte achter haar, om hem te omhelzen terwijl hij haar vingerde, met twee of drie vingers tegelijk, dat kon ze in al haar geilheid niet eens voelen. Haar dikke billen wreven tegen de natte stof van zijn spijkerbroek. “Je bent stijf,” hijgde ze.
“Helemaal voor jou. Helemaal door jou.”
Dat zond een rilling door haar heen, van top tot teen, die hij misschien ten onrechte voor een orgasme aanzag, want hij hield op met haar te stimuleren. Maar dat gaf niet. Ze draaide zich om en rukte zijn broek bijna naar beneden. Wat bood zijn stijve paal een prachtige aanblik. Fier rechtop, zacht en hard tegelijk. Net als bij haar, geen pornopik, maar omgeven door stevig borstelig haar, bijgeknipt maar niet kaal geschoren. Zou ze durven? Ze durfde!
Met een ruwe beweging gooide ze zijn shirt en de handdoek van de bank af en gebaarde hem te gaan liggen. Ze wilde zich over hem heen buigen om zijn pik in haar mond te nemen, maar hij pakte haar heupen beet, zodat haar kut boven zijn mond uitkwam. Toen haar mond zijn pik naar binnenzoog drong zijn tong bij haar naar binnen en likte haar alsof ze een lekkernij tussen haar benen verstopt had. Het voorvocht dat in haar mond gezogen werd smaakte zout en zoet tegelijk.
Uitgelikt worden, aan een stijve pik zuigen. Dit was iets wat de laatste jaren niet voor was gekomen en in de jaren ervoor nauwelijks. Vergeten was haar buikje, haar ongeschoren kut, haar hangende borsten. Wat alleen telde was het gevoel dat hij haar gaf… de lust die ze kreeg en de lust die ze gaf. Ze liet zijn pik uit haar mond glippen en likte zijn ballen, duwde hem daarna tegen tussen haar stevige tieten waar ze hem even heen en weer liet glijden. De druppel voorvocht die verscheen likte ze zonder aarzeling van zijn eikel af. Hij begroef zijn mond bijna in haar geslachtsdeel en likte door.
Waarom ze koos om te neuken zoals ze uiteindelijk zouden doen begreep ze niet. Misschien omdat ze hem zo het beste kon zien en hij haar. Maar op de rand van een orgasme draaide ze zich om en pakte zijn harde pik beet. Ze ging schrijlings boven hem zitten en duwde zichzelf over hem heen. Hij gleed zo diep in haar dat ze het idee had helemaal gevuld te worden. Ze stootte ze zichzelf heen en weer over zijn lijf.
Ze neukte met haar hele lichaam. Met haar ogen keek ze naar zijn van lust vertrokken gezicht, haar handen zochten het evenwicht op de rugleuning, haar torso deinde mee op het ritme van hun vrijpartij, haar tieten lokten zijn handen om ze te omklemmen, haar benen hielden hem stevig omklemd en haar kut sopte en zoog aan wat hij in haar had gestoken. Al naar enkele stoten voelde ze de laatste grens doorbreken en het orgasme dat hij met zijn vingers en tong aangewakkerd had overviel haar nu in alle hevigheid. Sidderend en kreunend wreef ze haar venusheuvel tegen hem op, in een poging het genot te rekken. Haar opwinding was ook te veel voor hem. “Oh god, Wendy, wat ben jij een lekker wijf!” leek hem te ontschieten en ze voelde opeens hoe ze, in de naweeën van haar eigen orgasme gevuld werd met zijn zaad.
Ze legde zijn hand op zijn borst, waar zijn hart als een bezetene tekeer ging. “Mijn God zeg, wat een zalige droom…”
Bart pakte haar bij de heupen en duwde haar weer over zich heen . “Geen droom kan hier aan tippen, mooie Wendy. Geen enkele droom”
Schrijvers willen dolgraag weten hoe hun verhaal wordt ontvangen. Een korte opmerking is vaak al voldoende. Wij nodigen je dan ook van harte uit om een reactie te geven op dit verhaal. Daarvoor hoef je geen lid te zijn.