Apollo

Rome – 148 voor Christus

Vier maanden na de dood van Scipio, haar echtgenoot, begon Lucrea Sulla naar het gezelschap van een man te verlangen. Al haar persoonlijke bedienden waren vrouwen, en de drie knechten die Scipio tijdens zijn leven had aangekocht, waren onaantrekkelijke kerels. Lucrea was nog jong, maar wijs genoeg om zich niet opnieuw aan een dominante man te binden, dus hertrouwen was geen optie voor de mooie weduwe. En het lag ook niet in haar aard om zomaar naar de slavenmarkt te gaan en er een mooie mannelijke servus te kopen. Ze wilde liever niet dat er over haar geroddeld werd. Maar gelukkig hebben de zaken waar je het meest naar verlangt, de vreemde gewoonte om je opeens te overvallen.

Op een ochtend in juni van datzelfde jaar werd Lucrea naar de keuken geroepen. Er was een probleem met één van de Griekse leveranciers, want die had geknoeid met de kwaliteit van zijn goederen. Omdat dit al de derde keer op rij was, zou de man aangeklaagd worden met een enorme boete en een lichte gevangenisstraf als gevolg. Toen Lucrea in de keuken verscheen, wierp een groezelig geklede man zich voor haar voeten.

“Laat mij niet in de gevangenis werpen, mevrouw Sulla,” smeekte de Griek. “Ik zal u vergoeden! Ik zweer het!”

“O ja? En hoe wilde je me dan vergoeden? Je kunt mijn bestelling niet voldoen en mijn geld heb je al aan andere dingen uitgegeven,” merkte Lucrea laconiek op.

“Ik… Ik heb drie zonen en twee dochters, mevrouw Sulla,” stamelde de man. “Ik kan al die monden niet meer voeden en zal u één van mijn zonen als slaaf schenken. Ik weet al welke, want hij heeft me zelf aangeboden om in uw dienst te treden en zo ons gezin door de huidige crisis heen te helpen.”

Die laatste opmerking intrigeerde Lucrea.

“Ik beloof niets,” opperde ze. “Maar breng me morgen jouw zoon zodat ik hem kan beoordelen. Ik zal dan wel zien of ik hem kan gebruiken.”

“Ja, mevrouw,” zei de leverancier dankbaar. Voorlopig was de inhoud van zijn geldkist veilig.

De volgende dag, rond een uur of drie in de namiddag, kwam Lucrea’s vrekkige leverancier opnieuw langs. Samen met zijn zoon meldde hij zich aan bij de leveranciersdeur van de Patriciërswoning. Even later ontving vrouwe Sulla beide mannen op de open binnenplaats.

“Je had me niet verteld dat je zoon een volwassen man was, Griek,” reageerde Lucrea lichtjes verbaasd.

Ze staarde nieuwsgierig naar de man die haar in slavernij werd aangeboden en die roerloos naast zijn oude vader stond. De man droeg een wikkeldoek rond zijn smal middel en een paar afgeleefde sandalen. Lucrea trok een dunne wenkbrauw op en bekeek de brede, licht behaarde borst en mooie gespierde buik van de jongeman.

“Waarom draagt hij zo weinig kleren?” vroeg Lucrea nieuwsgierig. “Had je geen geld om die zoon van je een tuniek aan te trekken?”

“N… Nee. Geen geld, mevrouw Sulla,” stamelde de Griek. “Zijn naam is Jenar. Wilt u hem niet?”

“Toch wel,” antwoordde ze. “Je schuld aan mij is kwijtgescholden. Vanaf nu neem ik jouw zoon in dienst en als Jenar me goed dient, zal ik hem na drie jaar zijn vrijheid terugschenken.”

De leverancier boog diep voor Lucrea en mompelde een bedankje. Toch leek hij nog te aarzelen, alsof er iets was wat hij niet goed durfde te zeggen.

Uiteindelijk schraapte hij zijn moed bij elkaar en zei: “Er is nog één ding wat ik u moet vertellen over mijn zoon, mevrouw.”

Lucrea knikte ongeduldig.

“Ja?”

“Mijn zoon is erg… euh… potent. Hij is altijd zo geweest en soms gebeurt het buiten zijn wil om. Ik zeg het u liever op voorhand zodat u hem niet terugstuurt omwille van zijn probleem.”

Lucrea zag Jenar zenuwachtig met zijn oogleden knipperen. De arme man geneerde zich en dat raakte een gevoelige snaar bij vrouwe Sulla.

“Ik zal dat probleem straks met mijn slaaf persoonlijk bespreken,” zei ze koeltjes. “U kunt gaan. Ik sta er wel op dat u deze transactie met de grootste discretie behandelt, begrepen?”

Jenars vader vatte de hint en zonder zich van haar af te wenden verliet hij diep buigend de groene binnenplaats van Lucrea's woning.

“Volg me, jongeman,” zei Lucrea. “Ik zal je laten zien waar de vertrekken voor de slaven gelegen zijn.”

Jenar knikte haar toe, volgde de vrouw en staarde naar het wiegen van haar heupen. Haar schoonheid benaderde het beeld dat hij zich in zijn gedachten van haar had gevormd, want Jenar had mevrouw Sulla enkel uit de beschrijvingen van zijn vader gekend. Ze leidde Jenar naar het vertrek waar hij de komende drie jaar zou verblijven. Veel stelde dat niet voor; het bevatte een bed, een kleine wasruimte en één kist om persoonlijke spullen in op te bergen.

“Ik ben behoorlijk nieuwsgierig,” zei Lucrea rustig. “Vertel me eens waarom je vrijwillig in slavernij wilde treden en wat je vader bedoelde toen hij het daarnet over jouw probleem had.”

“Mijn vader is een hardvochtige man,” legde Jenar uit. “Hij heeft een hekel aan me en laat me dat voortdurend voelen. Als ik het zelf niet had aangeboden om verkocht te worden, had hij het toch gedaan en dat plezier wilde ik hem niet gunnen. En misschien had hij me dan aan iemand verkocht die niet zo 'n goede reputatie had als u, mevrouw.”

Lucrea liet niet merken dat ze zich gevleid voelde. Ze neeg haar hoofd en vroeg: “En jouw probleem? Waar ging dat over?”

“Over mijn mannelijkheid, mevrouw,” antwoordde Jenar eerlijk. “Ik haat het als mijn vader erover praat, maar sinds mijn twaalfde verjaardag begon die een eigen leven te leiden. Ik kreeg voortdurend erecties, ook als ik die niet wilde.”

Lucrea schoot in de lach.

“Is dat niet normaal bij jongens van die leeftijd?”

“Bij mij was én is het ietwat anders,” legde Jenar uit. “Ik heb het vaak niet onder controle, ook niet toen ik ouder werd.”

“Ach zo,” mompelde Lucrea fronsend.

“Daarbij komt nog dat ik nogal groot geschapen ben,” ging Jenar verder. “Geen enkele vrouw wilde me hebben. Daarom ben ik op mijn leeftijd nog altijd zonder echtgenote.”

Lucrea schudde haar hoofd en er verscheen een ongelovige uitdrukking op haar gezicht. Eerst had die jongeman zich nogal ongemakkelijk gedragen, maar vanaf het ogenblik dat zijn vader haar woning verlaten had leek hij bevrijd. Ze besloot om haar nieuwe slaaf op de proef te stellen.

“Mmmh… Nogal groot geschapen, zeg je? Wel dan… Trek die lelijke wikkeldoek uit en laat me eens kijken.”

“U wilt mijn penis zien?”

“Ja,” antwoordde Lucrea schouderophalend. “Je bent mijn eigendom nu. Ik mag je naakt bekijken als ik dat wil.”

Jenars ogen en die van zijn eigenares ontmoetten elkaar in een contact dat enkele tellen duurde. Er werd niets gezegd, maar die uitwisseling van blikken legde hun onderlinge verhouding al voor een deel vast. Met bonkend hart begon Jenar zijn enige kledingstuk te verwijderen.

“Je bent een erg mooie man,” mompelde Lucrea, terwijl ze naar de naakte Jenar staarde. “Maar zeg eens… Je penis, is die al aan het groeien of beeld ik me dat maar in?”

“Vergeef me, mevrouw. Ik kan het stijf worden niet meer tegenhouden,” antwoordde hij, en ondertussen richtte zijn lid zich verder op tot het hard en groot naar voren wees.

Lucrea staarde er naar en verbaasde zich over de omvang van het enorme ding. Er verscheen een geamuseerde grijns rond haar lippen.

“Ja, zeg! Nu begrijp ik waarom al die maagdelijke meisjes je afwijzen als echtgenoot,” merkte ze op, maar dan zag ze dat Jenar zijn blik had neergeslagen.

Ze voelde aan dat hij zich aan het voorbereiden was op een nieuwe teleurstelling, maar zo had ze die opmerking niet bedoeld. Ze wilde haar slaaf geruststellen maar genoot nog even in stilte van de aanblik die hij haar bood. Ze had zich al in geen maanden zó opgewonden gevoeld als hier en nu, op dit moment. Haar hoofd voelde licht aan, het kriebelde in haar buik en haar broekje was doorweekt. Telkens ze naar Jenar keek voelde ze nieuw vocht opwellen bij haar geslacht. Hij was gewoon prachtig om te zien, die jonge, spiernaakte kerel met zijn mooie, grote pik glanzend van strakheid. En die zongebruinde Apollo was nu van haar alleen. Hij was haar geheime bezit.

“Ik kan zien dat je bang bent voor mijn reactie, Jenar,” sprak ze plotseling. “Maar die vrees is ongegrond, dus kalmeer en kom wat dichterbij. Ik wil je kunnen aanraken.”

Jenar herademde zichtbaar en dat deed Lucrea plezier. Ze kon haar glimlach niet onderdrukken toen hij op haar toekwam, want de erectie van haar slaaf wipte op en neer bij elke stap die hij nam. Ze wachtte tot Jenar pal voor haar stond, dan pas reikte ze naar omlaag en kromde ze haar vingers verkennend rond zijn pik.

“Mmmh… Hij is zo hard als ijzer,” opperde ze, terwijl ze de lange, donkere schacht betastte en ernaar keek.

Door het zwellen van de penis was Jenars voorhuid naar achteren gegleden en Lucrea bewonderde de dikke, donkerroze eikel. Toen ze er even zachtjes over wreef, hoorde ze hoe de jongeman een zachte kreun onderdrukte.

“Je hoeft je genot niet voor mij te verbergen,” zei ze, op een geruststellend toontje. “Ik zal dat ook niet doen, want ik ben al veel te lang zonder man. Ik heb werkvolk genoeg, Jenar… Ik heb jou aangenomen om mij weer vrouw te voelen. Je bent mijn slaaf en moet me gehoorzamen, maar ik hoop dat je er ook plezier aan zult beleven.”

Jenar knikte en stamelde een bevestigend antwoord. Hij voelde zijn hele lichaam tintelen onder de zachte, nieuwsgierige aanrakingen van zijn eigenares. Elk plekje van zijn mannelijkheid werd onderzoekend betast, bevoeld en gestreeld. En dan, zomaar ineens, hield Lucrea ermee op.

Ze haalde diep adem, grijnsde breed en zei: “Vanavond mag je mij uitgebreid verwennen, Jenar. Uitgesteld plezier is dubbel plezier. Ik zal nu één van mijn dienaressen sturen met een mooie lendendoek en andere spullen die je nodig hebt.”

Dit gezegd zijnde verliet ze het vertrek en liet de verbouwereerde jongeman alleen achter.

Rond een uur of negen bracht een dienstmeisje Jenar naar de privé vertrekken van mevrouw Sulla. Onderweg wierp ze nieuwsgierige blikken op de schaars geklede jongeman, maar ze sprak geen woord, want men had haar geleerd om zich nooit met de zaken van haar meesters te bemoeien.

“Mevrouw is er nog niet,” zei het meisje om zich heen kijkend. “Je moet hier op haar wachten.”

Lang moest Jenar niet wachten. Enkele tellen later kwam Lucrea Sulla het vertrek binnen. Haar lange haren waren nog nat en ze droeg geen tuniek, maar fijne linnen onderkleding. Jenar kon het niet helpen dat hij staarde. Hij keek naar de plek waar haar borsten zich aftekenden onder het korte, dunne hemdje en ving een glimp op van haar blote buik. Zijn blik bleef echter rusten op het weinig verhullende broekje dat Lucrea droeg, het spande erg nauw rond haar venusheuvel en liet weinig aan Jenars verbeelding over.

Lucrea merkte hoe intens haar nieuwe slaaf haar aan het bekijken was en ze genoot van zijn gretige blikken. Ook hij droeg niet meer dan een hoog uitgesneden lendendoek die alleen zijn mannelijkheid verhulde, maar de heupen, dijen en billen bloot liet. Ze had die speciaal voor hem laten vervaardigen door het dienstmeisje dat ook Lucrea’s eigen kleren naaide.

“Het lijkt erop dat mijn verschijning jou bevalt, Jenar,” zei ze met een plagerige blik op de groter wordende bobbel in de lendendoek van haar slaaf. “Goh… Je hebt er écht geen controle over, hé?”

Jenar schudde zijn hoofd. “Nee, mevrouw.”

“Och, noem me gewoon bij mijn naam als we alleen zijn,” sprak ze opgewekt. “Ik voel me geen mevrouw. Het klinkt zo formeel en daarbij, ik ben maar een paar jaar ouder als jij.”

In het begin werden er afspraken gemaakt en Lucrea vertelde Jenar over dingen zie ze zoal van hem verwachtte en hoe hun onderlinge verhoudingen lagen. Hij mocht actief deelnemen aan het liefdesspel en zelf initiatieven nemen, maar nooit zonder er eerst toestemming voor te vragen. Terwijl ze hem op al die dingen wees, speelde ze plagerig met Jenars stijve penis. Ze wreef er over en duwde het harde, omhoog wijzende ding van links naar rechts onder de lendendoek.

“Maak je lendendoek los,” beval ze opgewonden. “Ik wil dat je die grote knuppel naakt aan me toont.”

Jenar gehoorzaamde meteen en huiverde toen zij haar koele vingers rond zijn penis krulde en hem voorzichtig naar zich toe trok.

“Wat is hij gróót,” mompelde ze half in zichzelf. Ze zag de aders op Jenars penis zwellen terwijl ze de harde schacht steviger beetgreep. Lucrea kon er zijn hartslag in voelen. “Mmmh, hij lijkt wel te gloeien, zo heet voelt jouw stijve penis…”

Op dat ogenblik legde Jenar zijn handen op haar borsten. Hij slaakte een ingehouden zucht en voelde Lucrea’s tepels dwars door het linnen hemdje priemen. Ze reageerde op hem en het begon Jenar te dagen dat deze mooie Romeinse dame hem écht aantrekkelijk vond.

“Mag ik u strelen? Overal?” vroeg hij bedeesd.

Ze knikte.

Eerst streelde Jenar haar blote buik. Lange tijd verkenden zijn vingers de naakte huid van Lucrea’s buik, zijden en borsten. Hij hielp haar uit het dunne hemdje en liefkoosde haar tepels met zijn vingertoppen en handpalmen. Daar ging hij geduldig mee door tot de twee lila knopjes opzwollen tot ze hard en stijf naar voren prikten. Jenar verlegde zijn strelingen naar het nat aanvoelende broekje van zijn eigenares. Hij durfde het niet meteen uit te trekken en richtte zijn aandacht op de plekjes waar Lucrea’s schaamlippen zich onder de vochtige stof aftekenden.

“Oh… Mijn god… Oh, ja,” kreunde ze hardop. “Daar, ja! Oh! Daar is h… het helemaal goed…”

Met een hees, hijgerig stemmetje vroeg ze Jenar om haar broekje uit te trekken en om vooral niet op te houden waar hij mee bezig was. Lucrea voelde een orgasme opkomen en concentreerde zich. Ze spande haar spieren en wachtte op het moment van ontlading. Toen dat kwam, voelde ze zich vloeibaar worden. Alles overweldigend overspoelde het orgasme haar hele wezen. Warm, glibberig vocht sijpelde uit haar schaamlippen en bij elke aanraking zond haar ongelooflijk gevoelige klitje schokgolven van genot naar haar hersenen.

Zo had ze zich nooit gevoeld bij Scipio. Hij was een kille, ongevoelige minnaar geweest, bijna twintig jaar ouder dan zijzelf en verbitterd omdat hij niet in staat bleek om een kind te verwekken bij zijn zoveel jongere vrouw. Maar de jongeman die nu zijn glibberige vingers in haar kutje stak, was anders… Hij was zo fantastisch anders!

Niet langer in staat om na te denken, verloor Lucrea Sulla zich in een tweede orgasme terwijl ze van onder haar donkere wimpers naar de grote, heen en weer wiebelende penis van haar slaaf gluurde. Het bleef niet bij kijken alleen. Zittend op haar bed tastte ze naar Jenars opgerichte mannelijkheid en aaide over het fluweelzachte topje van zijn penis. Ze glimlachte toen het strakke ding omhoog wipte.

“Hij is erg gevoelig, hé?”

Jenar knikte van ja.

“Kom hier liggen,” zei ze, met een klopje op de lege plek naast zich.

Ze voerde iets in haar schild, Jenar hoorde het aan de klank van haar stem, maar hij kwam toch braafjes bij haar liggen. Lucrea veranderde van positie. Ze kwam in kleermakerszit naast Jenars heup zitten en begon zijn schuins omhoog wijzende penis zachtjes te strelen. Daar ging ze mee door tot zijn gespierde, licht behaarde buik van puur genot samentrok en ze de adem van de jongeman hoorde stokken.

“Doe maar, laat het maar komen,” fluisterde ze, terwijl ze naar de uit zichzelf bewegende penis bleef kijken. Die maakte kleine, schokkerige beweginkjes op het moment dat Jenar zijn zaad loosde. Het witte, kleverige goedje belandde een eind verder op zijn buik, bijna tegen de navel aan. Maar na de eerste ontlading vloeide het zaad trager uit de eikel en bleef het in lange slierten aan zijn penis hangen.

“Dat zag er leuk uit.” Lucrea klonk opgewekt en zo voelde ze zich ook. Vrolijk en hitsig. “Was het leuk?”

Jenar knikte. Zijn borst deinde op en neer van de inspanning.

“H… Het was heerlijk. Dank u, Lucrea,” antwoordde hij lichtjes hijgend.

Ze glimlachte bij het zien van de dankbare uitdrukking op het gezicht van haar slaaf. Het was haar niet ontgaan dat Jenar haar voor het eerst bij haar voornaam had aangesproken.

“In de wasruimte zijn vochtige doeken,” zei ze wijzend. “Fatsoeneer je een beetje en neem wat rust. Straks mag je me bewijzen hoe dankbaar je bent…”

Lucrea had zich niet aangekleed en zat wijdbeens op de rand van haar bed toen hij uit de wasruimte teruggekeerd was. Jenar was een jonge kerel in de kracht van zijn leven. Het verbaasde de mooie weduwe dan ook niet dat de mannelijkheid van haar knappe Griek binnen de kortste keren opnieuw hard en groot omhoog paalde. Zwijgend richtte Lucrea zich op. Ze nam een kruikje uit keramiek van een rek, verwijderde de stop van het ding en gaf het aan Jenar.

“Langzaam uitwrijven,” zei ze glimlachend. “En neem er je tijd voor, zeker op de plekjes die ik het fijnste vind.”

Hij knikte en goot wat van de inhoud van het kruikje over zijn handen. De olie rook erg lekker, naar kamfer en wilde bloesems. Hij zag Lucrea liggen, op haar rug. Ze had haar ogen gesloten en wachtte op zijn handen. Jenars warme, wonderzachte handen sloten zich om haar borsten. Zijn handpalmen beschreven kleine kringetjes en haar tepels verstijfden opnieuw tot dikke, harde knopjes.

Ah, mmmh, wat was dat lekker! Lucrea glimlachte, want Jenar masseerde haar borsten en ging daarbij heel grondig te werk. Uiterst grondig… Hij vergat niets – geen centimeter vergat hij – en de minuten gleden voorbij, samen met zijn handen en vingers gleden ze van haar boezem langs haar middenrif naar haar buikje. O, dat was zalig! Ze had er eigenlijk nooit bij stilgestaan wat voor een erogene zone haar buik wel was… Zoals hij plagerig rond haar navel heen werkte, verrukkelijk gewoon. Nu en dan verdween er een verdwaalde vinger in dat kleine, gevoelig kuiltje. Lucrea zoog haar longen vol, haalde diep adem en liet die dan met een luide zucht weer ontsnappen. Haar borsten trilden lichtjes mee met elke beweging van Jenars soepele handen. Ze gloeiden nog na van zijn massage, de tepels wat kouder nu, maar nog steeds stijf en naar voren priemend.

Hij legde zijn vlakke hand op haar kutje en ze voelde de muis van zijn hand tegen haar clitoris drukken terwijl zijn glibberige vingers zich tussen het donkere vachtje op haar venusheuvel bevonden. Bij alle goden! Ze kwam bijna. Bijna…

Ze hoorde zijn ademhaling versnellen. Hij nam het kruikje, wreef in zijn handen. Plots, zonder enige aankondiging, voelde ze zijn handen opnieuw tussen haar benen.

Hij duwde haar dijen nog iets verder uit elkaar en fluisterde: “Oh, Lucrea… heb je er enig idee van hoe mooi je bent?”

Ze zuchtte alleen maar. Smachtend naar de aanrakingen van haar slaaf. Haar hoofd gloeide van opwinding en haar vingers kromden zich samen met haar rug. Jenar wreef de olie door haar schaamhaar en daarna over haar hele kutje uit. De heerlijke bloemengeur van de olie mengde zich met die van Lucrea zelf en bedwelmde zowel haar als Jenar. Ze slaakte korte kreetjes van genot terwijl ze koortsig op haar onderlip beet en hoorde zichzelf dingen zeggen die ze nog nooit gezegd had. Eén van Jenars vingers bewoog in haar terwijl hij met zijn duim haar clitoris beroerde. Hij verkende en betastte elk randje, elke curve…elk delicaat kuiltje van haar glanzende opengesperde kutje.

“Oh! Ja, ja!” Lucrea kwam en de ene genotgolf na de andere raasde door haar lendenen. Ze wilde Jenar. Ze wilde zijn lange donkere penis in haar natte opening. Nú wilde ze dat stijve ding voelen, het heerlijk diep in haar voelen bewegen. Ze richtte zich op en keek hem aan.

Haar ogen glansden toen ze fluisterde: “Ik wil je, Jenar.”

Er verscheen een twijfelachtige uitdrukking op Jenars gezicht.

“Is dat niet gevaarlijk, Lucrea? Is er geen wet die luidt dat een vrije vrouw zelf tot slavin kan gemaakt worden wanneer ze seksuele betrekkingen heeft met een mannelijke slaaf?”

Lucrea schudde haar hoofd en lachte hem uit.

“Die wet geldt voor seksuele betrekkingen met andermans slaaf, gekkerd! Dus vergeet die nonsens en kom hier met die grote paal van je! Mmmh… Ik weet gewoon dat hij me helemaal zal vullen.”

Jenar staarde hunkerend naar de vrouw die voor hem lag uitgestrekt, met haar bruine dijen gespreid, naakt en rillend van opwinding. Hij drukte tegen de binnenkanten van haar knieën, zodat ze zich helemaal voor hem opende en hij strekte zich over haar heen uit. De harde, bolronde top van zijn penis drukte tegen Lucrea’s schaamlippen en hij duwde zich in haar.

“Oh ja! Zo wil ik het,” zei ze, met een stem die dik klonk. “Ja! Zo, Jenar! Ja… Oh! Oh!”

Hij begon dieper in haar te stoten, vulde haar zoals ze dat voorspeld had en haar lichaam kwam omhoog. Heup tegen heup, geslacht tegen geslacht, stotend naar voren. En Lucrea’s climax kwam terwijl heel haar lichaam beverig aanvoelde.

Plotseling kondigde ook Jenars ontlading zich aan. Lucrea voelde hem verkrampen en trillen van spanning.

“Haal hem eruit,” sprak ze, op een gejaagde toon. “Doe het snel, voor je jouw zaad loost!”

Jenar snakte naar adem toen hij zijn zaad over haar gladde buik uit sproeide. Lucrea lag nog steeds op haar rug, maar had zich een beetje opgericht, want ze wilde het zien gebeuren.

“Het is bijna net zoveel als daarnet,” zei ze giechelend, terwijl ze naar Jenars verslappende mannelijkheid reikte en de glibberige penis en de ballen van haar slaaf zachtjes begon te strelen. “En? Vond jij het lekker, mijn Apollo?”

Jenar knikte.

“Denk je nog steeds dat ik je naar die gemene vader van je zou terugsturen?”

“Ik hoop van niet,” antwoordde Jenar.

Hier moest Lucrea om lachen.

“Morgen deponeer ik een eigendomsakte bij de praetor, maar zonder je leeftijd erop te vermelden. Ik heb liever niet dat men weet dat ik een knappe en jonge man in eigendom heb verworven,” zei ze. “Maar goed, daar zal men een naamplaatje laten slaan en dan ben je officieel mijn eigendom voor de komende drie jaar.”

Jenar knikte haar glimlachend toe. Hij keek er naar uit om Lucrea Sulla van dienst te zijn en als het van hem afhing, zou deze slavernij zelfs nog heel wat langer kunnen gaan duren.

© F.A.W. Malach 2009