Deel 1
Als dochter van een Ierse vader en Zweedse moeder, deels opgegroeid in Ierland en deels in Nederland, ben ik eraan gewend dat mijn verschijning niet onopgemerkt blijft. Al met een jaar of dertien volgden de ogen van zowel mannen als vrouwen me, waar ik ook was.
Ben ik mooi? Nee, dat vind ik niet. Wel anders dan de meesten. Met een lengte van bijna een meter tachtig, een slank figuur, lang golvend bruin haar tot op mijn billen, groene iets schuin staande ogen en een hele lichte teint met sproeten val je gewoon op. Ik ben nu 33 jaar en er is wat dat betreft niets veranderd.
Toen mijn borsten en mijn billen vol waren ontwikkeld was er geen ontkomen meer aan: ik leek wel een magneet voor jongens en mannen van zo'n beetje alle leeftijden. Vanaf mijn veertiende jaar woonde ik in Amsterdam in een luxe grachtenpand met dakterras. Mijn ouders waren toen al gescheiden, ma ervandoor met een Amerikaan, pa druk bezig met zaken. Ik was veel alleen, wat ik trouwens absoluut niet erg vond.
School ging me gemakkelijk af waardoor ik veel tijd over hield om met mijn boeken in het Vondelpark in het gras te liggen naast de grote vijver en in mijn eigen wereld te verdwijnen; de wereld van magie, van heksen, van vampiers, van fantasy. In de zomer lag ik vaak half bloot op het gras van de verhalen en de warmte te genieten. Vaak kreeg ik opmerkingen van mannen of werd er gefloten, maar ik had en deed er niets mee. Ik sloot me alleen nog verder van alles af.
In de loop der jaren maakte ik vrienden daar op het gazon. Er waren meer mensen zoals ik, die bijna dagelijks in de zomermaanden terugkwamen. Vaak stonden we woordeloos in verbinding met elkaar, soms voerden we lange diepgaande gesprekken tot de nacht viel. Er was Jack, de eeuwige student, filosoof en homo op zoek naar de ware liefde. En er was Amy, de zestienjarige punker met een klein hartje. En Ronald, de introverte IT specialist die altijd op een geruit dekentje zat, keurig in pak, zijn laptop open. Dan Erwin, Duits van afkomst, biker, altijd bier en schunnige grappen. En last but not least: Freek. Zwerver. Ooit kunstenaar geweest. Ver in de vijftig en helemaal klaar met de maatschappij. Deze mensen werden mijn familie tot aan het eindexamen VWO.
In die jaren was ik niet bezig met mannen of jongens, niet bijster bewust van mijn uitstraling omdat ik immers gewend was aan die voortdurende blikken. Zoekt het uit! Ik was mezelf. Jong, volkomen naïef en maagd.
Seksloos was ik zeker niet. In tegendeel. Feitelijk was ik constant geil. Ik gaf er alleen de woorden niet aan, het was iets vanzelfsprekends wat bij me hoorde en niet gekoppeld was aan aandacht van anderen. Elke nacht, als ik uiteindelijk thuis in bed lag (pa was er meestal niet) gleden mijn vingers als vanzelf naar mijn altijd natte kut. Ongesteld of niet, ik kwam elke nacht zo'n vier keer klaar en viel dan voldaan in slaap. Ook overdag op school kon ik deze drang vaak niet weerstaan. Op het toilet hielp ik mezelf, vaak meerdere keren per dag. Het was oké, ik dacht er verder niet bij na.
En dan kwam de dag, die ene bijzondere dag, die mijn hele leven zou veranderen. Het was de dag van het laatste examen. Na afloop gingen mijn klasgenoten de hort op. Feesten, de spanning eraf gooien. Iemand had een heel arsenaal aan partydrugs bij zich die vrij werden uitgedeeld. Ik ging mee in de euforie. Een heel nieuwe leven zou nu beginnen! Wauw, let's go for it! Voor mijn doen ging ik helemaal uit mijn dak. Ook al had ik niet echt veel stress ervaren, de opluchting was toch voelbaar.
Of het nou door de drugs kwam (ik had nooit eerder iets gebruikt) of door iets anders, ik werd me ineens ook bewust dat ik sexy was. In mijn korte strakke jeans rokje met een zwart strapless topje met diep decolleté dat de navel niet bedekte. Mijn lange blote benen in stoere leren boots, gekocht op het Waterlooplein en vuurrode lippen dankzij een klasgenoot, die vond dat dat vandaag moest, ontvlamde de vrouw in mij. Ik danste en flirtte er de hele nacht erop los. Ik genoot intens! Ik voelde handen op mijn billen en op mijn harde tepels onder het dansen, zoenen op mijn mond en mijn borsten, handen tussen mijn benen en een erg geile natte kut. Bewegend als vanzelf op het harde ritme van de muziek was ik als in een roes en dacht niet meer na. Alles was goed, alles was puur genot!
Op een gegeven moment was het genoeg. Ik moest even naar buiten, snakte naar frisse lucht. Het was druk. Overal mensen, zweet, drank en de geur van jointjes. Eenmaal buiten vond ik een stoel en liet me dankbaar wegzakken. Wat een heerlijkheid om even te zitten. De frisse lucht deed goed. Ik staarde naar de heldere sterrenhemel en besefte zijdelings dat ik op het Rembrandtplein was. Ik stak een sigaretje op en inhaleerde diep. Mijn lange haren kleefden van het zweet op mijn borst en ik voelde het vocht uit mijn kut stromen. Mijn tepels waren nog steeds hard en ik vroeg me even af of dat door de frisse lucht kwam of de drugs.
Even was ik bang dat ik menstrueerde, zo nat voelde het. Zonder me bewust te zijn dat ik niet alleen was gleed mijn hand onder mijn rokje en schoof ik mijn string op zij. Met mijn middelvinger nam ik iets van het vocht en veroorzaakte een zindering door mijn hele lijf. Doelbewust trok ik de vinger weer uit mijn kut en proefde de smaak uit gewoonte in mijn mond. De bijsmaak naar ijzer bleef uit en ik concludeerde dat dit geen bloed kon zijn maar geile sappen die langs mijn bezwete bovenbenen leek de stromen. Ik kon niet anders dan met gesloten ogen mijn vinger weer terugbrengen naar de bron van al dat vocht en mezelf gretig te strelen. De mensen op het plein was ik vergeten. Er was alleen lust, niet te betomen lust.
In minder dan een seconde kwam ik kreunend klaar. Door mij half gesloten ogen zag ik mensen om me heen die me verder niet op hadden gemerkt. Zo leek het. Maar alleen hun aanwezigheid maakte mijn opwinding nog vele malen heviger. Ik nam een aanloop naar een tweede orgasme. Ik was al twee keer klaargekomen maar even later nog lang niet klaar. Iets in mij leek het over te nemen. Wauw… Wat een overweldigende lust. Ik had op dat moment met iedereen kunnen neuken. Voor het eerst in mijn leven verlangde ik naar een grote harde penis.
Toen stond hij daar ineens. Het licht van de straatlantaarn werd volledig bedekt door een enorme grote en brede gestalte. Ik was te ver heen om fatsoenlijk te praten. Eigenlijk kon ik helemaal niet meer praten. Voordat ik me überhaupt afvroeg wie er voor me stond zag ik een enorme zwarte penis voor me die bij deze prachtige gekleurde man moest horen. Ik besefte nog net dat dit mijn fantasie was en niet de realiteit. Mijn adem stokte en ik voelde wederom mijn sappen koken en stromen. Onwillekeurig trok ik mijn rokje iets omlaag en mijn benen dichter bij elkaar wat natuurlijk niet echt lukte.
"Hoi, ik ben Rafael. Wat is jouw naam, mooie engel?"
Ik hoorde zijn donkere sonore stem ver weg en antwoordde automatisch: Susan.
"Dat is een mooie naam, Susan. Wil je me vertellen wat je eerste gevoel is nu we elkaar ontmoeten?"
Ik dacht: dat je me neukt, hier, meteen! Maar dat zei ik niet. Ineens leek ik weer bij mijn positieven te komen.
"Dat kan ik pas zeggen als ik je gezicht zie," antwoordde ik schor.
De donkere grote man pakte een stoel en ging naast me zitten. Vaal scheen het licht van de straatlantaren op zijn benen, verder durfde ik niet te kijken. Ik voelde zijn hand onder mijn kin en hij tilde mijn gezicht op. Zijn aanraking voelde als een stroomstoot door mijn hele lijf. Langzaam, als in slow motion, gingen mijn ogen wijd open. Ik zag een prachtig, heel donker en vertrouwd voelend gezicht met diepe zwarte ogen en een glimlach. Dit gezicht had ik eerder gezien. Mijn geheugen draaide overuren, wanhopig op zoek naar de context waarin ik dit gezicht zou kunnen plaatsen. Ik kwam er niet uit.
Zijn blik was doordringend. Ik voelde mijn hartslag als een tikkende tijdbom, mijn hele lijf leek in een staat van explosie. Voordat ik goed had nagedacht zei ik: "Honger. Ik voel onbedwingbare honger!"
Iets in mij riep: wat een kut antwoord. Doe normaal!
Hij bleef me serieus aankeken en zei: "Honger als in verlangen?"
Ja. Verlangen, dat was het juiste woord.
Mijn stem was hees en leek niet van mij: "Ja, verlangen."
"Susan, ik vraag je nu om niet te veel te denken maar om te voelen. Wil en kun je me vertrouwen? Echt vertrouwen? Voel dat!"
"Ik ken je niet, Rafael. Het is gek wat ik nu zeg. Ik vertrouw je. Helemaal! Het is als of ik je al lang ken".
Die zin was eruit voordat ik er erg in had, maar dit was ook echt de enige waarheid.
"Kom, Susan."
Hij nam mijn hand en trok me omhoog. Ik voelde mijn benen trillen. We liepen een stukje over het plein, mijn hele lijf leek uit te zetten van opwinding. Mijn tepels voelden keihard en bij iedere stap was ik bang om ter plekke in elkaar te krimpen door een spontaan orgasme.
"Houd nog even vol, Susan," hoorde ik zijn fijne lage stem in de verte terwijl ik genoot van de aanraking van zijn warme grote hand.
Hij voerde me mee in een klein steegje en trok me zachtjes in een portiek. Hier was het duidelijk rustiger dan op het plein. In tegenstelling tot wat ik verwachtte deed Rafael ineens een stap naar achteren en keek me doordringend aan. Onzeker keek ik weer omlaag waardoor de enorme welving in zijn broek me niet kon ontgaan. Ik voelde de opwinding als een hete golf door mijn hele lichaam gaan en snakte naar adem.
"Susan. Je voelt vertrouwen, zeg je, ondanks dat we elkaar nog niet goed kennen. Je voelt waar dit over gaat in elke vezel van je lijf. Klopt dat?"
Mijn stem begaf het, ik kon alleen knikken.
"Dan wil ik je een voorstel doen. Ben je bereid om de komende vier weken willoos tot mijn beschikking te staan? Je kunt gewoon naar huis gaan en je gewone leven weer oppakken. Daarnaast ben je echter 24/7 met mij verbonden. Je bent ten allen tijde beschikbaar, je telefoon staat aan en je doet precies wat ik je opdraag. Als ik je wil zien dan kom je. Zo niet, dan blijf je precies daar waar ik het zeg. Je stel geen vragen. Je bent gehoorzaam."
Ik dacht het niet, hoorde ik een stem in mij roepen. Doe normaal! Wegwezen hier, Susan!
Maar deze stem had geen kans van slagen.
"Ja," antwoordde ik terwijl ik verbaasd was van de ineens krachtige klank van mijn stem.
"Heel goed, dat is dan duidelijk," zei Rafael een keek me doordringend aan. "Dan beginnen we nu. Je zult er geen spijt van krijgen, Susan. Ik wil dat je je bh en je slipje uittrekt en aan me geeft."
Als in trance deed ik wat hij vroeg en legde mijn zwarte kanten bh en vervolgens mijn string in zijn grote handen. De koele nachtlucht trok in mijn kutje waardoor ik mijn benen dichter bij elkaar deed.
"Ga op de grond zitten en spreid je benen. Goed zo, nog net iets verder. Leun maar gerust met je rug tegen de muur. Ja, dat is goed. Voel je kut. Concentreer je! Vertel precies wat je nu allemaal voelt."
"Ik voel opwinding. Heel sterk. Ik wil klaarkomen! Ik wil klaarkomen met jouw penis in me. Alsjeblieft!"
"Heel goed. Blijf met je vingers daar vandaan. Je zult nu niet klaarkomen. Hoor je me? Hoe opgewonden je ook bent, je zult niet klaarkomen voordat ik zeg dat je mag klaarkomen."
Het leek een onmogelijke opgave. Ik zat al half in het orgasme, het deed gewoon pijn! Ik haalde diep adem en verbeet me.
Rafael kwam een stapje dichterbij. In het halfdonker zag ik zijn handen naar zijn gulp gaan en voor ik het wist kwam die enorme grote dikke penis tevoorschijn. Hij raakte zijn lul nauwelijks aan. Toch was hij stijf en strak omhoog tot boven zijn navel. Mijn adem stokte. Ik had nog nooit een penis gezien en vroeg me af of deze grootte wel normaal was. Mijn clitoris schokte, ik verloor de controle. Ik ademde zwaar en diep, gebiologeerd door deze aanblik. Niet klaarkomen! Pffff...
"Ik ben vanaf nu je meester, Susan. Je zult me als meester aanspreken als je mag spreken, en je zult u tegen me zeggen tenzij ik anders beslis. Kijk omlaag tenzij ik je toestemming geef naar mij of mijn penis te kijken. Kijk omlaag! Voel mijn geslacht zonder het te zien. Voel je geilheid waar je nu niets mee mag doen. Voel het! Ik bepaal vanaf nu je genot. En ik zal goed voor je zijn zolang je precies doet wat ik zeg. Is dat duidelijk, Susan?"
"Ja," antwoordde ik beduusd.
"Ja wie?"
"Ja, meester."
"Mooi, je leert snel. Je mag nu je topje uitdoen. Doe maar… Goed zo. Je mag nu naar mijn penis kijken, Susan, maar ik wil geen vingers bij je kutje zien. Geen vingers, hoor je me?"
Kreunend van pijnlijke opwinding perste ik een "ja, meester" uit mijn half open mond en trok met trillende vingers mijn topje uit. Mijn volle borsten pronkten met keiharde tepels in het schemerige licht en ik richtte mijn blik op zijn penis. Hij bewoog zijn hand rustig op en neer en het leek alsof die enorme penis nog langer en dikker werd. Mijn adem stokte. Mijn borsten leken te groeien. Ik kon mijn orgasme haast niet meer onderdrukken, er waren echt geen vingers meer voor nodig.
"Open je mond, ik ga in je spuiten," hoorde ik Rafael in de verte zeggen.
"Ja, meester," en mijn mond ging vanzelf vol intens verlangen open.
Heel beheerst zag ik zijn hand op en neer bewegen, steeds dichter bij mijn hoofd. Er was niets anders meer dan deze enorme penis. Alles in mij snakte naar zijn zaad. Nu! Alsjeblieft! Geef het mij!
Net op het moment dat ik dacht dat hij klaar zou komen en ik de smaak van zijn sperma al in mijn mond begon te proeven stopte hij.
"Sta op, Susan."
Dat deed ik en terwijl ik opstond gebeurde het onvermijdelijke; ik kwam met een diepe kreun klaar. Zonder vingers, gewoon door te bewegen kwam ik klaar terwijl ik duizelde van deze ontlading. Langzaam kwam ik rechtop te staan, hijgend van inspanning.
Hij keek me ijskoud aan: "Dit was niet de opdracht, Susan. Draai je om. Nu!"
Ik schrok me kapot. Nu had ik alles verpest! De tranen brandden in mijn ogen.
Nog overspoeld van de laatste krampen van dit ongekende orgasme draaide ik me moeizaam om. Ik hoorde hoe hij zijn broekriem losmaakte. Ik zag weer alleen die enorme donkere dikke penis voor me. Hij drukte zijn geslacht keihard tegen mijn achterkant.
"Dit is waar je naar verlangt, hè Susan? Je zult mijn lul moeten verdienen. Vergeet dat nooit."
Ik raakte alweer opgewonden met zijn geslacht zo klem tegen mijn achterkant. Ik rook Rafael en elke vezel in mijn lijf verlangde naar meer. Meer! Alles!
En toen duwde hij mijn rokje omhoog en sloeg mij op mijn blote billen. Hij sloeg met zijn riem. Eerst een beetje en dan harder en harder. Het deed pijn. De tranen schoten weer in mijn ogen, ik verbeet een gil. Wat was dit in godsnaam?
Mijn billen brandden toen hij eindelijk stopte. Hij trok zachtjes mijn rokje jaar beneden en draaide me om. Ik voelde zijn stijve, die ineens weer netjes verpakt zat in zijn broek, tegen me aan. Hij omhelsde me innig.
"Je zult het leren, lieve Susan. Je zult het allemaal leren. Voor nu is het genoeg. Dit is het begin van een intens avontuur, denk je niet?"
Eindelijk! Eindelijk voelde ik zijn warme hand zachtjes naar beneden glijden. Zijn vingers vonden mijn knopje en hij begon zachtjes te strelen en te draaien. Ik huilde en hield me aan hem vast terwijl hij kundig doorging en telkens even stopte als ik bijna kwam. Het voelde als of ik in duizend stukken viel toen hij mij eindelijk tot een hoogtepunt bracht. Mijn benen trilden, mijn hele lijf beefde. Rafael hield me stevig vast.
Zachtjes fluisterde hij in mijn oor: "Je bent nu mijn slavin. Alles is goed. Je bent veilig."
Deel 2
Ergens ver weg hoorde ik de diepe volle stem van pa. De geur van verse koffie hielp mij uit een diepe slaap.
’Goedemiddag sleepy head! Tijd om het leven te vieren!’
Paps lanceerde een dikke kus op mijn voorhoofd, de vertrouwde geur van Paco Rabanne vermengd met tabakslucht gaf me meteen een fijn gevoel.
Moeizaam opende ik mij ogen. ‘Hm… paps. Morning. Hoe laat is het?’ De woorden vormden zich traag in mijn mond.
‘De halve dag is om, nachtvlinder. Kom op, ik heb een verassing voor je! Kom je zo naar het terras?’
‘Yep’ mompelde ik en rekte me uit. Bah! Echt fris rook ik niet. Eerst even douchen.
Nog slaapdronken stond ik op en tuimelde naar de badkamer. Op de wc vormden zich eerst flarden van gedachten: waarom voel ik me zo vreemd? Wat heb ik gisteren gedaan? Terwijl het warme water in de douche langs mijn lichaam stroomde werd ik langzaam aan wakker. Beelden van de laatste momenten op school flitsten door mijn hoofd: mijn onwennig rode lippen op aandringen van Ilse, de groepstocht naar het centrum van Amsterdam. School is klaar! Dat is het! We hebben gefeest!
Verder kwam ik niet. Ik droogde me af, trok snel een joggingbroek en een topje aan, wurmde mijn lange haar in een elastiekje en slenterde naar het terras. Ik had nu geen zin in ondergoed.
Pa zat glunderend op me te wachten, het NRC lag achteloos op zijn bord naast een restje croissant. De tafel was feestelijk gedekt met een overvloedig ontbijt.
‘Jeetje, paps! Wat lief! Ik dacht dat je vandaag in Parijs moest zijn?’
‘Klopt helemaal. Ik kon wat afspraken verzetten naar de avond, het is tenslotte en bijzondere dag voor jou! Ik ga over een uurtje naar Schiphol. Maar nu eerst: van harte gefeliciteerd schat! Kom hier!’
Hij trok me naar zich toe, ik belandde met een smak op zijn schoot en kreeg nog een dikke papa zoen op mijn wang.
‘Ik ben trots op je, Sue! Ik weet je hebt de uitslag nog niet binnen maar in jouw geval lijkt mij dat ook maar een formaliteit.’
Hij keek me aan met een brede grijns. Ik nestelde me dieper in zijn omarming.
’Het komt vast goed, ja. Vanmiddag zal ik gebeld worden.’
Mijn paps was een lieverd. Met zijn 59 jaar zag hij er nog goed uit: bijna twee meter lang, stevig postuur, grijze krullen en groene pretoogjes.
Hij hield me stevig vast. ‘Heb je nog iets gehoord van je moeder?’ vroeg hij zachtjes. ‘Nee. Geeft ook niet. Ze volgt het allemaal niet zo, denk ik.’
Ineens had ik enorme trek. Pa schoof me van zijn schoot als of hij gedachten kon lezen en gaf me een klap op mijn billen.
‘Eet iets, Sue! Die lekkere billen van je moet je wel bijhouden!’
Bij mijn plaats stond een enorme bos veldbloemen en een envelop.
‘Paps, die bloemen heb je toch niet zelf geplukt?’ riep ik verrast.
Ik houd van wilde bloemen, het was een soort traditie geworden dat pa bloemen voor mij plukte op mijn verjaardagen.
‘Jawel, vanochtend vroeg. Ben lekker met de fiets naar het Amsterdamse Bos gegaan. Het stond er vol van’.
Ik merkte dat ik een beetje emotioneel werd. Pa was er niet vaak maar als hij er was dan klopt gewoon alles.
‘Dank je, zo lief. Echt…’
Ik pakte gauw een croissantje en schonk koffie in. Zonder naar hem te kijken voelde ik zijn ongeduldige blik. Ik pakte de envelop om hem niet langer in spanning te houden. Mijn vingers hengelden een vliegticket tevoorschijn. Ik hield mijn adem een beetje in terwijl ik het open klapte: retour Dublin op mijn naam, vertrek morgen! Mijn hart maakte een sprongetje. Nu moest ik echt huilen, van vreugde!
’Ik ga naar oma?!’
‘Als je wilt, liefje.’
Pa kwam naar me toe en trok me uit mijn stoel. Hij knuffelde me enthousiast. ‘Je wilde er al zo lang naar toe. Toch?’
‘Ja’ snikte ik gelukkig. ‘Ga je mee? Alsjeblieft, pa!’
‘Ik kom je er zeker wel opzoeken. Je kunt er zo lang blijven als je wilt.’
Ik was zo uitzinnig blij dat ik hem vol overgave begon te zoenen: op zijn wang, zijn hals en op zijn mond. Zijn greep werd nog steviger, zijn hand ging naar mijn billen en hij drukte mijn onderlijf tegen zich aan.
‘Ik houd van je, lieverd’ fluistert hij in mijn oor.
Zijn stem klonk donker en een beetje hees. Ineens duwde hij me van zich af en liep naar binnen.
‘Ik moet nog wat telefoontjes plegen en ben dan weg. Ik kom je straks nog gedag zeggen!’
Uh? Dat is in eens wel heel abrupt. Hij zal het wel druk hebben, dacht ik beduusd. Zo lief, dat hij de ochtend voor me vrij had gemaakt. Gedachteloos dronk ik mijn koffie. Ik voelde me vreemd. Heel raar. Blij, verward, ontredderd, verdrietig, er gebeurde zoveel tegelijk in me dat mijn hoofd leek te tollen.
Het was weer een zomers warme dag. Ik kreeg het heet op het terras en ging naar binnen om mijn veel te warme joggingbroek te verruilen tegen mijn hotpants. Met mijn naakte onderkant leunde ik even tegen de verkoelende tegels in de badkamer. Mijn hand ging als vanzelf tussen mijn benen, ik sloot mijn ogen en begon mezelf zachtjes te strelen. Ik ga naar Ierland, heerlijk! Morgen al! Maar wat is er allemaal gebeurd? Waarom voel ik me zo vreemd?
Ik raakte opgewonden, dat leidde me af. Zachtjes kreunend gaf me over aan mijn verhitte geile lijf, liet me door mijn benen zakken om met mijn blote kont op de koele grond schokkend klaar te komen. Wijdbeens zat ik er, tranen van ontlading biggelden over mijn wangen terwijl ik mezelf nog even bleef strelen. Wat had ik toch…?
Terwijl de lust weer opvlamde drong ik diep met mijn middelvinger naar binnen en ging steeds heftiger tekeer. Het bleef onbevredigend. Snel sprong ik op om de vibrator uit mijn nachtkastje te pakken. Al staande bracht ik hem in op de hoogste stand terwijl ik met mijn andere hand stevig mijn borsten kneedde. Ik verbeet me een gil toen ik hijgend klaar kwam en viel daarna slap op mijn bed. De wereld om me heen leek te draaien. Ineens zag ik hem weer voor me: die enorme dikke zwarte penis. De herinnering aan afgelopen nacht kwamen langzaam terug; Rafael.
Ik schrok een beetje en kapte de gedachtegangen af. Was dit echt gebeurd of raakte ik het spoor bijster in mijn fantasie? Gauw trok ik iets aan en holde naar beneden waar mijn tas stond met mijn telefoon erin. Er waren meerdere gemiste oproepen van school en berichten van klasgenoten. Ik realiseerde me dat Rafael, als hij al bestond, mijn nummer niet eens had. Gelukkig maar! Opgelucht waande ik me veilig. Ik moet stomdronken zijn geweest. En ik had dat pilletje op waarvan ik niet eens wist wat het was. Ik had vast een trip! Hoe akelig kan het zijn! Trut!
Klaar! Ik wilde me weer mezelf voelen, ik verlangde naar mijn vrienden op het gazon, daar waar de wereld voor me klopte. Ik pakte mijn tas met daarin mijn geliefde boek van Deborah Harkness.
‘Heb je al iets gehoord?’ hoorde ik pa vanuit de werkkamer roepen.
‘Nee, ik zal ze even terugbellen, paps’ .
Haastig toetste ik het nummer in van mijn decaan die meteen opnam en me feliciteerde met het behalen van mijn VWO. Haar bijna hysterisch blije stem klonk ver weg terwijl ik een opgewekt ‘ dank u’ eruit bracht. Wat fijn dat zij zo blij was!
Ik rende na de werkkamer om paps een vluchtige afscheidskus te geven: bingo, diploma is binnen! Hij knuffelde me even bij wijze van afscheid.
In gedachten verzonken fietste ik naar het Vondelpark. Uit de verte zag ik ze al zitten, iedereen leek er te zijn, wat was ik blij!
Erwin zag me aankomen en liep me tegemoet. ‘Na, Suse, alles klar? Hast ’s geschafft?‘
Lachend knikte ik en liet me knuffelen: ‘aber ganz locker’ antwoordde ik in mijn beste Duits.
Samen liepen we hand in hand naar de anderen terwijl Erwin riep: ‘De kleine heeft 't gehaald, feestje bouwen!’
Het was fijn om bij hun te zijn. We zaten die dag dicht bij elkaar. Iedereen feliciteerde me, Erwin gaf een biertje uit, Ruby kwam voor haar doen dichtbij om me te knuffelen met de woorden ‘cool man’. Jack speelde met een glimlach zachtjes ‘Suzanne’ van Leonard Cohen op zijn gitaar. Ronald gaf me verlegen een schattig klein kaartje en Freek kwam met een verwrongen stuk papier met daarop een schets van mijn hoofd. Ik voelde me rijk, gelukkig en ook weer mijn rustige zelf terwijl we zo samen zaten tot dat de avond viel.
Ik besloot om iedereen te trakteren op iets lekkers van de Toko aan het Surinameplein. Terwijl Ronald secuur de bestelling opnam schoof Ruby dichter bij: ‘Ik heb nog iets voor je. Vanochtend was hier een man die wist dat ik je kende. Heel raar. Hij vroeg me waar je was. Ik zei dat je nooit zo vroeg hier naartoe komt. Toen gaf hij mij dit pakketje. Voor jou. Moest ik je maar geven. Strange was het. Rare vent. Zo’ n enorme donkere stropdasdrager. Weet je wie dat was?’
Ruby gaf me een klein pakketje van bruin pakpapier waar duidelijk mijn naam op stond. Ik schrok, begon te trillen, mijn hart bonkte, ik blokkeerde volledig.
‘Geen idee’, stamelde ik en keek ontdaan naar het pakje. Zou dit...?
Ruby stootte me aan met haar elleboog: ‘wouw spannend! Als er maar geen bom in zit, ha ha. Zal ik het voorzichtig voor je open maken? Beter dat mijn rotkop ontploft dan de jouwe.’
Ik kwam accuut bij zinnen en pakte Ruby bij haar schouders, keek haar in de ogen en schudde haar stevig. ’Doe normaal mens! Sorry’.
Ruby leek een beetje te schrikken van mijn harde aanpak.
De anderen zagen me aarzelen. Als dit van Rafael was moest ik het dan hier wel open maken? Ik hoorde een diepe ongegeneerde boer achter me. Erwin had blijkbaar meegeluisterd.
‘Kun je beter hier veilig bij ons open maken dan alleen thuis, Suse.’
Dat was waar. Voorzichtig verwijderde ik plakband en papier van een rood fluwelen doosje. Ik voelde de blikken van mijn vrienden terwijl ik de deksel voorzichtig opende. Het doosje was bekleed met zwarte zijdeachtige stof. Er lag een donkerrode gsm in en een brief.
Ik hoorde Jack roepen: ‘Je hebt een aanbidder! Ik wist het! En eentje met style!’
Ik wilde reageren maar er kwam geen geluid uit mijn mond.
‘Van wie is het nou, Susan?’ vroeg Freek ongeduldig.
Als in slow motion opende ik de envelop. Een sleutel viel eruit met daaraan een hanger met een adres. Op het kaartje stond in elegante letters:
Lieve Susan,
Gefeliciteerd met je afstuderen.
Ik voel me vereerd om je de eerste attributen voor een opwindend en grensverleggend nieuw hoofdstuk in je leven over te brengen waarin al je vermogens en talenten volop tot bloei zullen komen. Gebruik de telefoon uitsluitend voor ons contact; het is ingesteld op jouw behoeften. Houd het nauwlettend in de gaten. Ik zie je morgen om 20 uur op bijgevoegd adres.
R.
Verbijsterd keek ik omhoog en zag mijn vrienden nog steeds vragend naar me kijken. Ik schraapte mijn keel.
‘Eh, een kennis. Dit is van een kennis. Ik ga morgen naar Ierland en hij heeft me gevraagd om daar enkele opdrachten voor hem uit te voeren. Alles goed; hij houdt van overdrijven’, zei ik luchtig met een knipoog.
Het nieuws dat ik naar Ierland zou gaan trok de aandacht zodanig dat mijn vrienden verder niet meer doorvroegen. Ik vertelde hun over Granny en dat ik nog niet wist hoe lang ik weg bleef. Het doosje stopte ik gauw in mijn tas. De verbijstering maakte plaats voor woede: wat dacht ie wel niet wie hij was? Alsof ik zomaar deed wat hij wilde, alsof ik zomaar naar een of ander adres ging. De groeten!
Ik besloot om deze laatste avond met mijn lieve ‘familie’ niet door deze rare vent te laten verpesten. We zaten nog tot laat bij elkaar, luisterden naar Jack’s gitaarspel, praatten over Ierland en over reizen. Even na middernacht namen we afscheid; het was flink afgekoeld en moe waren we ook. Knuffels, zoenen, lieve blikken. We zouden elkaar weer zien. Hier, op het gazon. Zonder afspraak.
Eenmaal thuis realiseerde ik me dat ik nog maar een paar uurtjes had voordat ik naar Schiphol moest. En ik moest ook nog inpakken! Na een kop sterke koffie lukte me dat binnen een uur. Tevreden en met een buik vol voorvreugde keek ik naar de flinke koffer in de gang. Ik was moe maar veel te onrustig om te gaan slapen. Mijn blik viel op mijn rugtas en voor ik er goed over nadacht stond ik op en haalde het rode doosje eruit. Mijn nieuwsgierigheid won het van de irritatie die ik nog steeds voelde. Met trillende vingers zette ik de telefoon aan. Er stonden twee berichten in de WhatsApp: een geschreven tekst en een video.
Welkom Susan, dit is je eerste opdracht:
Kleed je uit, doe je haar in een staart en ga knielen, je benen een beetje gespreid. Leg de gsm voor je op de grond. Leg dan je handen op je bovenbenen en houd je hoofd omlaag. Sluit je ogen en zorg dat je tepels hard worden zonder deze aan te raken. Open dan je ogen en speel het filmpje af. Je handen leg je ondertussen weer op je bovenbenen. Kijk het hele filmpje af zonder je te verroeren en ZONDER EEN ORGASME TE KRIJGEN. Dit is erg belangrijk! Je beweegt je niet en maakt ook geen geluid!
Na het filmpje is je opdracht bijna volbracht. Wat je vannacht verder ook doet, tot aan mijn volgende boodschap verbied ik je om met jezelf te spelen en om klaar te komen. Vertrouw me, je zult hier geen spijt van krijgen.
R.
Terwijl ik las raakte ik opgewonden en woedend tegelijk. Die is gek! Ik ga dit zeer zeker niet doen!
Bozig ging ik naar de badkamer om nog even te douchen voordat ik zou vertrekken. Ik kleedde me uit en legde mijn kleren klaar voor de reis. Terwijl ik de kraan van de douche opendraaide voelde ik het kloppen van mijn hart, mijn fysieke opwinding liet zich niet meer bedwingen. Ik zag mezelf naakt in de grote spiegel, die langzaamaan besloeg door het warme vocht. Als in een roes zette ik de douche weer uit. Wat zou het voor een filmpje zijn?
Ineens herinnerde ik me het bijzondere en vertrouwde gevoel van aflopen nacht toen Rafael voor me stond. Zou deze man iets slechts met me voor kunnen hebben? Terwijl mijn hoofd tetterde dat ik hem niet eens kende zei mijn gevoel duidelijk: je kunt hem vertrouwen.
Ineens voelde ik me heel rustig en liep naar de kamer. Ik pakte de rode telefoon. Ik sloot de deur en deed de gordijnen dicht. Wat ik nu ging doen voelde anders, voelde intiemer dan alles wat ik eerder met mijn lichaam had gedaan. Ik stak kaarsen aan, deed de lampen uit, legde de telefoon op de zachte vloerbedekking en ging knielen zoals hij had gezegd. Het viel me op dat ik zwaar ademde. Mijn natte kut trok mijn aandacht, mijn handen trilden. In een ooghoek zag ik mijn eigen silhouet op de muur. Mijn stevige borsten en billen tekenden zich duidelijk af in het licht van de kaarsen. De tekst van Rafael hoorde ik als zijn stem in mijn hoofd. Ik trok mijn haar strak naar achteren en zette het opnieuw vast in een staart. Daarna sloot ik mijn ogen. Mijn handen rustten op mijn bovenbenen. Het kostte me enorm veel moeite om ze daar te laten. Ik concentreerde me op mijn tepels en merkte op dat ze al keihard waren.
Langzaam ging mijn hand naar de telefoon om het filmpje af te spelen. Met gebogen hoofd keek ik ademloos naar twee grote donkere gevouwen handen op het beeldscherm. Op de achtergrond hoorde ik zachte muziek. Het beeld was vrij donker. De handen begonnen langzaam op en neer te bewegen. Ze raakten uit hun verstrengeling waardoor de enorm grote en dikke penis van Rafael zichtbaar werd.
Met moeite onderdrukte ik een hese gil: Ik mag niet bewegen! Ik mag geen geluid maken!
Mijn lichaam zinderde van geilheid, mijn clitoris bewoog en schokte zonder enige aanraking.
Ik zag zijn handen sneller en sneller op en neer bewegen. Dan was er alleen nog maar een hand en die grote geile stijve lul kwam vol in beeld. Het hele tafereel leek eindeloos lang te duren. Mijn mond hing half open, smachtend naar het zaad van deze prachtige onbereikbare man. Mijn hart leek uit mijn lijf te springen, mijn onderlijf beefde en wilde meebewegen op het steeds harder wordende ritme. Gebiologeerd bleef ik kijken en luisteren naar zijn zware adem. Zijn hand ging ondertussen niet alleen op en neer maar maakte verrassende kundige bewegingen rondom de penis, gepaard gaande met een zacht kreunen, sneller en sneller, harder en heftiger.
Ik duizelde toen hij eindelijk zijn hoogtepunt bereikte; zijn sperma spoot overvloedig mijn kant op en ik kon het niet langer houden. Zonder mezelf aangeraakt te hebben gaf mijn lichaam zich over aan een langdurig hevig en pijnlijk orgasme. Ik liet mezelf kreunend op mijn zij vallen en belandde in een foetushouding, mijn benen krampachtig vasthoudend tot de laatste schokken over gingen. De tranen stroomden over mijn wangen. De ontlading was enorm.
Ik schrok wakker door het koude zweet dat mijn lijf deed rillen. Het was pikdonker, de kaarsen waren helemaal uitgebrand. Shit! Hoe lang heb ik hier gelegen? Ik sprong op en zag op mijn wekker dat het al bijna vijf uur was. Shit shit shit! Over een half uur zou de bus naar Schiphol gaan!
Als een razende sprong ik onder de hete douche, kleedde me aan, deed een beetje make up op mijn bleke gezicht en pakte gauw mijn jas. Ik wilde de kamerdeur al dichttrekken toen ik op het laatste moment nog de rode telefoon op de grond zag liggen. Even twijfelde ik. Toen pakte ik het op en gooide het in mijn tas. Het rode doosje propte ik nog snel in mijn koffer.
Ik haastte me na beneden en rende naar de bushalte. De bus kwam direct. Pfff… dankbaar viel ik in de grote zachte stoel en sloot even mijn ogen. Het was rustig om deze tijd, er was slechts een andere passagier. Ik voelde me moe, mijn hele lijf deed zeer en voelde uitgeput. Ik had honger, wilde niet meer nadenken.
Binnen een kwartier bereikten we Schiphol. Hier was het drukker. Omdat ik de weg goed kende lukte het me vrij snel om bij de juiste incheck balie te komen. Zonder koffer ging het daarna een stuk makkelijker. Ik haalde gauw nog koffie en muffins bij Starbucks en toen was het al tijd. Paps had een stoel bij het raam voor me gereserveerd. Wat was ik dankbaar! Terwijl we opstegen zag ik de prachtige kleuren van de zomerse zonsopgang boven Amsterdam.
Alles was goed. Ik haalde diep adem en sloot mijn ogen. Vanmiddag al zou ik bij Granny zijn. Ver weg van al dit... Thuis.
Daarna gaat het opeens snel, is er ineens dominantie/onderdanigheid en dat begrijp ik (nog?) niet. Van naief en onschuldig naar 'ja meester' in een feestavond?