1. De presentatie
Damascus, Syria Romana, 52 v. Chr.
Een Romeinse praetor bestelen was een ernstig misdrijf en haar eigenaar wilde zeker zijn dat men de juiste vrouw veroordeelde. Daarom liet hij praetor Septimus erbij halen om de verschillende lichtekooien van het huis te bekijken. Zo kon Septimus zelf de schuldige aanwijzen.
Septimus bezocht het bordeel van die man regelmatig, maar was daar pas mee begonnen na het onverwachte overlijden van zijn echtgenote vorig jaar. In het gezelschap van de bordeelhouder, een schatrijke man en een bastaardzoon van legatus Longinus, bestudeerde Septimus één voor één de vrouwen die men voor hem in een rij had geplaatst.
“Die was het,” zei hij terwijl hij een van de Syrische slavinnen aanwees. “Zij heeft gisteren een van mijn ringen gestolen nadat ik een nacht in haar kamertje had doorgebracht. Laena, zo zei ze dat haar naam was.”
De bordeelhouder stuurde de andere vrouwen weg, want die moesten opnieuw aan het werk. Septimus zag dat de slavin die hij had geïdentificeerd in elkaar kromp van angst toen haar Dominus op haar toe kwam.
Septimus had haar nochtans leuk gevonden. Een ervaren en uitzonderlijk gulle prostituee, had hij gedacht. Ze had grote bruine ogen en haar niet onaantrekkelijke gezicht werd omlijst door een weelderige donkerbruine krullenbos. Hij was zelfs zinnens geweest om bij zijn volgende bezoekje opnieuw naar Laena te vragen, want hij had een voorliefde voor gulle goedlachse vrouwen met een fors achterste en zachte vlezige dijen.
“Ze heet inderdaad Laena,” zei de bordeelhouder. “Ze komt uit Syria en is de oudste vrouw in mijn huis, dus veel waarde heeft die hoer niet meer.”
Zowel de bordeelhouder als de vrouw zelf, leken verbaasd dat Septimus de naam van de prostituee had onthouden. Hij had haar immers slechts één keer gebruikt. Die andere keren was ze hem niet opgevallen. Septimus schatte dat ze ongeveer zo oud was als de echtgenote die hij had verloren.
“Wat gaat er met de slavin gebeuren?” vroeg hij belangstellend.
De bordeelhouder snoof.
“Het gebeurt echt niet vaak dat een slavin van mij of van een van mijn hooggeplaatste gasten steelt, maar als één het waagt worden haar neus en oren afgesneden,” antwoordde hij op een ietwat spijtige toon. “Zoiets doet immers alleen een hoer die van plan is om bij me weg te lopen. Ik laat zo een slavin dan buiten aan een van de deuren vastnagelen tot ze sterft van honger, bloedverlies of uitputting. Maar met uw toestemming bespaar ik Laena dat wrede lot. Ze is al tien jaar in mijn dienst. Liever zou ik haar aan een tempel schenken.”
“Welke tempel bedoel je, beste man?”
“Die van Erycina, praetor.”
Septimus dacht daar even over na en wierp een blik op de van angst bibberende vrouw. Haar ogen keken hem smekend aan, ze wist dat haar lot in zijn handen lag.
“Goed dan, je hebt mijn toestemming,” zei Septimus toegeeflijk. “Voor mij hoeft die slavin niet te sterven, dus schenk haar maar aan je tempel.”
“Zoals u wenst, praetor. Weet u wat, loop gewoon even met me mee naar de tempel van Erycina. Ik zal haar daar nu meteen afleveren,” zei hij beleefd. “Zo een slavin kan zich daar nog nuttig maken, als tempelprostituee in dienst van de priesteressen van de Venus van Erycina.”
Septimus knikte om aan te geven dat hij met de bordeelhouder mee zou gaan.
In de tempel van Erycina werden ze hartelijk ontvangen door een zestigjarige dame die zich als hogepriesteres Ilicia aan hen voorstelde. Ze kwam uit een nobele, oude familie en werd omringd door knechten en meiden. Ilicia begroette de twee mannen, hoorde over de reden van hun bezoek en wierp een keurende blik op de vrouw de ze bij zich hadden.
“Heb je een naam, slavin?”
“Laena, Domina.”
Ilicia knikte. “Hoe oud ben je, Laena?”
“Achtendertig denk ik, Domina. Ik weet het niet helemaal zeker...”
Ilicia knikte opnieuw en wreef over haar scherpe kin. Ze wierp een blik op Laena’s eigenaar en zei:
“Die leeftijd is eigenlijk ideaal. Een slavin met een zekere maturiteit neemt de rituelen van onze tempel ernstig. Zo een vrouw heeft meer kans om haar verblijf hier op een positieve manier te beleven, én om als tempelslavin te overleven.”
“Dus aanvaardt u deze dievegge als mijn offergave voor de godin Venus, hogepriesteres?”
Ilicia tuitte haar lippen. Ze knikte kort.
“Ja, dat doe ik.”
De bordeelhouder nam afscheid van Ilicia en liet de hogepriesteres met Septimus alleen achter.
“U bent de man die bestolen werd?”
Hij knikte. “Ja. Septimus van de Lupii familie,” stelde hij zichzelf voor. “Ik ben de praetor van het twaalfde district van Damascus en dien in het zesde legioen, het Legio Ferrata. Aangenaam.”
“Aangenaam,” zei Ilicia terwijl ze haar strenge blik opnieuw op de slavin richtte.
“Laena?”
“Ja, Domina?”
“Je moet je tunica uittrekken. Ik wil je lichaam zonder dat vulgaire vod bekijken.”
Laena slikte. Haar ogen flitsten van de hogepriesteres naar de hooggeboren klant die ze bestolen had en dan naar de entourage van de priesteres, maar tegelijkertijd trok ze wel haar weinig verhullende en nogal ordinair ogende tunica uit.
Vier tellen later stond ze voor het hele gezelschap te kijk, slechts gekleed in haar hoerige lendendoekje, een klein, ondeugend broekje uit een zachte bleke stof. Zwijgend en met neergeslagen blik stond ze daar.
Septimus had Laena gisteren ook al eens in haar volledige naakte glorie mogen bewonderen, hij wist dat de al wat oudere prostituee best nog een mooi lichaam had voor een vrouw van haar leeftijd, zeker als je van een beetje mollig hield.
Maar Ilicia bekeek Laena voor het eerst en ze deed dat heel aandachtig. Ze bekeek het lichaam van de vrouw van top tot teen, met strenge ogen en een superieure, opgeheven kin.
“Mmmh… je kunt er mee door, slavin,” zei ze op een onverschillige toon. “Zo op het eerste gezicht heb je geen al te lelijk figuur. Je borsten zijn zwaar en hangen wat af, maar ze hebben een mooie peervorm. Je hebt dikke billen, maar je dijen en heupen zijn ondanks al dat vlees mooi gespierd en heel aardig gevormd. Ja, zo op het eerste gezicht bezit je een sterk lichaam. Ik geloof dat je voldoet.”
“Dank u, Domina,” mompelde Laena, die aanstalten maakte om haar tuniek opnieuw aan te trekken.
“Laat dat,” zei Ilicia op strenge toon. “Jij bent nu eigendom van de priesteressen. De tempelslavinnen van Erycina dragen geen tuniek!”
“Ja, Domina,” zei Laena snel. “Vergeef mij, Domina.”
Ilicia kuchte even.
“Het is al goed, slavin,” antwoordde ze hoogmoedig.
De hogepriesteres liet Laena daar in haar nietige broekje staan en praatte ondertussen met Septimus, aan wie ze vertelde dat de dievegge haar straf onder geen beding zou ontlopen.
“Kom gerust langs, Septimus, mannen van de meest nobele Romeinse families zoals uzelf worden hier altijd waardig ontvangen,” zei ze uitnodigend. “O, deze aan de tempel geofferde slavin zal vanavond publiekelijk ingewijd worden, na het avondmaal en bij het invallen van de duisternis. Wanneer u dat wenst, kunt u daarbij aanwezig zijn. Morgen wordt er definitief over haar lot geoordeeld. Dat gebeurt door de vergadering van priesteressen.”
“Gebeurt dat allemaal hier in uw tempel?” vroeg Septimus nieuwsgierig.
Ilicia knikte.
“Jazeker. De vergadering van priesteressen beslist tijdens de inwijding hoe lang deze misdadigster in onze tempel zal moeten dienen.”
Die avond, na het eten, ging Septimus een kijkje nemen in de tempel van Erycina. De jonge knecht die de deur voor hem opende, begeleidde hem naar het heiligdom. Daar, in die grote zaal, zag hij de andere priesteressen in hun witte kleren, vergezeld door hun vele knechten en meiden, maar hij zag er ook de prostituee die hem de dag voordien bestolen had.
Laena.
Hij keek naar haar gezicht en naar haar lichaam. En Septimus betrapte zichzelf er op dat hij zijn ogen niet van haar kon afhouden. Vooral de welvingen van haar borsten, buik en heupen fascineerden hem. Maar zijn blik dwaalde even vaak af naar het bleke driehoekje stof dat over haar kut zat gespannen.
Laena droeg ketenen rond haar enkels en dat hoerige lendendoekje. Ze stond op een massieve grijze offersteen van ongeveer een voet hoog voor iedereen te kijk. Septimus’ blik bleef rusten op het strakke lapje stof dat tussen haar prachtige vlezige dijen spande. Het oogde zo nietig tussen al dat glanzende donkere vlees er rond.
Hij zag opeens hoe hogepriesteres Ilicia hem toeknikte en zijn richting uit kwam.
“O, u bent gekomen? Fijn, praetor. Het inwijdingsritueel is zojuist begonnen,” zei ze glimlachend. “Wees welkom!”
“Ja, dank u,” antwoordde Septimus terwijl hij belangstellend naar de tentoongestelde slavin keek.
Men had haar klaarblijkelijk bevolen om zich voortdurend om haar as draaien. Opnieuw en opnieuw. Dat deed Laena door een kwartdraai naar rechts te maken, telkens opnieuw, keer op keer. Septimus zag de blos van schaamte op haar wangen. Hij zag ook hoe haar blote borsten opwipten en hoe haar dikke billen zachtjes heen en weer schommelden, elke keer ze zich al draaiende rond haar as heen bewoog.
Aan de achterzijde van het lendendoekje zat de stof tussen Laena’s grote billen opgetrokken. Haar kont was bloot. De ogen van praetor Septimus keken opnieuw lager, naar haar vlezige dijen, twee bruine massieve zuilen. Wat een geile aanblik bood die vrouw, dacht hij bij zichzelf.
“Dit gedeelte van de inwijding tot tempelprostituee noemen we de presentatie,” zei Ilicia, daarmee de geile gedachten van haar gast onderbrekend. “Elke nieuwe slavin moet zich zo naakt mogelijk aan de leden van onze gemeenschap presenteren, alleen haar vagina blijft voorlopig bedekt. Ieder van ons moet haar bijna naakte lijf uitgebreid kunnen bekijken. De priesteressen mogen haar onderzoeken en overal aanraken, maar de knechten en meiden moeten zich beperken tot kijken alleen. Voor uzelf gelden de voorschriften van het ritueel, Septimus. Elk ritueel heeft hier zijn eigen verhaal.”
“O, ja?”
Ilicia knikte.
“U bent een telg uit een van de oudste en meest voorname families van Rome, Septimus. Indien u dat wenst zou u ook de Meester van deze aan onze tempel geofferde slavin mogen worden. Als haar Meester bezit u het alleenrecht op de vrouw in kwestie. U mag dan alle mogelijke privileges inroepen.”
Septimus neeg zijn hoofd. “Ik? Haar Meester?”
Ilicia knikte opnieuw. “Ja, denk er eens over na,” zei ze glimlachend. “Je hoeft niet meteen te beslissen.”
Opeens zag Septimus dat de slavin zich niet langer omdraaide. Iemand gaf haar instructies. Ze stapte van de grijze steen en ze begon zich onder de priesteressen te bewegen. Telkens iemand haar aansprak, zag Septimus Laena beleefd knikken of iets zeggen. Daarna spreidde ze haar armen een klein beetje en ze bood de priesteres haar lichaam aan, met een gebaar alsof ze het aan hen schonk.
Men raakte haar gezicht vaak aan, en haar volle borsten, haar zachte buik en het malse vlees van haar grote ronde billen. Af en toe sprak iemand enkele woorden tegen haar tijdens dat vernederende tafereel.
Septimus zag regelmatig priesteressen die in haar tepels knepen of die zelfs zonder enige gêne over de bleke stof van haar lendendoekje tussen haar naakte dijen wreven en daar nieuwsgierig aan haar kut voelden.
Hé, dacht hij, wat nu? De slavin kwam zijn kant uit. Nee, dat kon niet, dacht hij. En toch, ineens stond Laena daar, vlak voor hem. Bijna in haar volledige naakte glorie en trillend op haar benen, met ogen zo groot als schoteltjes.
“Dominus?”
Hij knikte. “Ja, slavin?”
“Ik mag mijn lichaam ook aan u tonen, Dominus.”
“Aan mij?”
Laena slikte even en ging verder.
“Ja, Dominus. Door u ben ik een tempelprostituee in plaats van een slavin zonder neus of oren die buiten het bordeel aan een deur staat vastgespijkerd. En als ik zoveel genade en geluk heb, bent u misschien bereid om als mijn Meester op te treden? U mag mij aanraken, dat is… als u dat wenst. Zelfs als u mij onwaardig vindt om u te dienen.”
Septimus aarzelde een seconde, maar stak meteen daarna zijn hand uit om een van Laena ‘s grote borsten voorzichtig beet te pakken. De uitpuilende tepels waren langer geworden en priemden dik en stijf naar voren. Dat was iets wat Septimus de nacht ervoor ook al was opgevallen. Hij had de borsten van de vrouw lange tijd gestreeld en had zich verbaasd over de uitzonderlijke lengte en dikte van haar tepels.
“Het was dom van je, slavin, nee, bijzonder dom om van een Romeinse praetor te stelen,” zei hij vermanend terwijl hij haar zachte borst opnieuw los liet. De borst zakte omlaag, ten prooi aan de zwaartekracht. “Ik vrees dat men jou hier in de tempel strenger zal behandelen,” voegde hij er nog aan toe. “Strenger dan in het bordeel waar ik je vond.”
Laena sloeg haar blik neer.
“Vergiffenis, Dominus. Voor mijn zonde… Toch dank ik u voor uw genade. Dankzij u werd mijn leven gespaard.”
Septimus knikte toegeeflijk en streelde haar malse bruine buik. Zijn vingers volgden de lijnen van haar lies en raakten de scherpe uitsteeksels van haar heupbeenderen. Haar heupen waren prachtig, zo mooi breed en vol. Zou hij zijn hart volgen en zich als haar Meester laten gelden? Septimus twijfelde nog, hij wist het niet goed.
Even later beroerden zijn vingertoppen de plek waar de strak zittende stof van Laena ‘s lendendoekje zich naar de lippen van haar kut had gevormd.
“Ik vond het fijn gisteren,” merkte hij mompelend op terwijl zijn vingers haar lobbige clit en haar grote, ietwat uitpuilende schaamlippen aanraakten. Hij voelde de vorm er van, dwars door de zachte stof van het lendendoekje heen.
“Je was aardig, lief en gul voor mij,” ging hij verder. “Wat een zonde om dan een van mijn sieraden te stelen. Hoe kon je zoiets dom doen?”
Laena liet haar hoofd hangen. Een donkerbruine lok viel voor haar gezicht. Ze durfde niet te antwoorden. Ze wist nochtans waarom, ze wist dat heel goed.
“Je hebt best een mooi lichaam voor een vrouw van bijna veertig,” mompelde Septimus, die haar gevoelige clit en schaamlippen nog steeds streelde. “Ik vind je lichaam alleszins mooi. Minstens zo mooi als dat van mijn eigen vrouw, moge ze rusten in vrede. Daarom is het ook zo een zonde… En jammer. Het zou niet bij één nacht van plezier gebleven zijn…”
Laena huiverde bij zijn zachte, tedere aanrakingen en ze keek vol schroom en berouw naar hem op.
“Ik heb er spijt van, Dominus,” fluisterde ze. “Heel veel spijt! Ik wou dat ik het ongedaan kon maken, dat… dat ik u nooit bestolen had. Het was omdat ik bijna genoeg had om mezelf vrij te kopen, Dominus. Bijna genoeg…”
Hogepriesteres Ilicia kwam naast Septimus staan. Ze legde haar hand op de schouder van Laena.
“Ik hoorde je praten, slavin,” zei Ilicia koeltjes. “De rituelen dienen in stilte te worden ondergaan. In stilte. Wat begrijp je daar niet aan?”
Laena sloeg haar blik neer. “Niets, Domina. Ik maakte een fout. Vergeef me.”
“Nee.”
“Euh… Domina?”
“Nee,” herhaalde Ilicia koeltjes. “Wie de voorschriften schendt, moet de gevolgen daarvan onder ogen zien. De vergadering van priesteressen beslist wat die gevolgen zullen zijn.”
Het gezicht van Laena werd bleek en drukte angst uit, maar ze vroeg niet opnieuw om vergiffenis.
Naast haar zag Septimus hoe Ilicia zich tot hem richtte en zei: “Ga gerust aanliggen aan een van de tafels en maak het jezelf gemakkelijk in het triclinium, Septimus. Ik zal een van de dienstmeiden sturen met aangelengde wijn en zoete versnaperingen.”
2. De inwijding
Septimus lag aan tafel en genoot van een uitstekende aangelengde Griekse wijn toen men de slavin Laena in het triclinium naar binnen bracht, in haar volledige naakte glorie deze keer. Septimus keek naar het weelderige zwarte vachtje van schaamhaar dat tussen haar enorme dijen en rond haar geslacht groeide. Even later vonden zijn ogen die van Laena en zij wendde snel haar blik af.
Zonder goed te weten waarom, vond Septimus de al wat oudere slavin iets sympathieks hebben. Iets aantrekkelijks… Ze beviel hem, dacht hij opnieuw, gisteren was dat ook al zo geweest, zeer zeker. Die vervloekte vrouw beviel hem.
Ilicia schreed op een plechtige manier naast Laena mee, tot bij Septimus. Ze kwamen dichterbij. Nu pas kon hij zien dat het gezicht van de slavin pijn uitdrukte.
“Er werd mij opgedragen om mezelf eerst aan u te tonen, Dominus,” hoorde hij Laena zeggen, terwijl ze opnieuw een grimas maakte. “Door mezelf naakt aan iedereen te tonen én door deze foltering te ondergaan, doe ik boete voor het schenden van een van de voorschriften van het ritueel van de inwijding. Iedereen die dat wenst, mag aan de draden trekken om mijn ingesnoerde tepels te folteren.”
Septimus kon zien dat de slavin pijn leed en nu ze vlak voor hem stond, zag hij ook waarom, want men had haar stijf gemaakte tepels verschrikkelijk strak ingesnoerd. De twee donkere tepels waren paars, heel erg lang en dik, en ze priemden naar voren als twee harde spenen. Onderaan elke opgezwollen tepel, vlak tegen de borst aan, zat een zwartleren rijgdraad. Deze beide draden waren stevig aangespannen en ze tilden Laena ‘s grote borsten een heel eind naar omhoog. De draden hielden haar borsten in diezelfde hangende positie ongeacht wat voor houding de vrouw aannam. Men had de draden achteraan haar nek samengebonden.
“Tss, wat een wrede foltering,” zei Septimus terwijl hij naar een van de draden reikte en er voorzichtig aan voelde. Waanzinnig hoe strak die draden gespannen stonden, dacht hij. Zelfs zijn lichte aanraking, en hij had de draad werkelijk amper beroerd, maakte dat Laena zachtjes kermde.
“Ah! Auwww…”
Haar onderlip trilde, haar ogen waren vochtig en ze ademde zwaar terwijl haar buik gejaagd op en neer golfde.
“U mag harder trekken dan dat, Dominus,” zei ze uitnodigend. “Straf mijn stijf opgezwollen tepels gerust, ze werden zo strak ingesnoerd en opgebonden om die reden. Ik ben een dievegge en toonde onvoldoende respect. Alleen door mijn straf berouwvol te aanvaarden, kan ik genade vinden in het alziende oog van de Venus van Erycina.”
Septimus begreep dat ze al die dingen van de priesteressen moest zeggen, want de ogen van Laena vertelden hem iets anders. Die schreeuwden hem toe om niet opnieuw aan die strakgespannen draden te trekken.
“Nee, het is wel goed zo.”
Hij stak zijn hand op zonder zijn ogen van haar gezwollen ingesnoerde tepels af te wenden. Dat zag er echt als een afschuwelijke pijnlijke marteling uit, dacht Septimus zijn keel schrapend.
“Die strakke draden zijn al straf genoeg lijkt me,” zei hij niet onvriendelijk.
Laena wierp hem een dankbare blik toe.
“Dank u, Dominus,” reageerde ze. “Voor uw vergevingsgezindheid, maar u hoeft mij niet te ontzien. Het lichaam van een tempelprostituee is beschikbaar voor iedereen.”
Septimus fronste.
“Elke dag? ”
Laena knikte, maar trok al gauw een pijnlijk gezicht, want hierdoor werden de draden rond haar lange en pijnlijk afgeknelde tepels aangetrokken.
“Ja, Dominus, mijn vlees is een offergave. Na mijn inwijding ben ik een slavin van Erycina,” zei Laena met trillende stem. “Als ik geluk heb, vind ik een patroon die mijn lichaam voor zichzelf alleen opeist. Daarom dat ik u om vergiffenis vroeg, ik wilde graag dat u mijn patroon werd.”
Septimus wendde zich tot Ilicia. Toen hij de hogepriesteres om een verduidelijking vroeg, richtte Ilicia zich eerst tot Laena en zei:
“Ga naar de offersteen en presenteer je aan de rest van de priesteressen, Laena. Daar kan iedereen je zien. O, kniel neer en armen achter de rug! Die folterdraden rond je lange harde tepels moeten zo strak mogelijk gespannen staan, begrepen?”
Laena knikte voorzichtig met haar hoofd.
“Ja, Domina.”
Toen ze weg was, sprak de hogepriesteres tegen Septimus.
“De raad der priesteressen heeft besloten om die dievende hoer tot vijf jaar martelaarschap te veroordelen, Septimus,” verklaarde ze. “Het lijden van onze nieuwste tempelprostituee dient vandaag als boetedoening en als een zoenoffer om de godin gunstig te stemmen.”
“Vijf jaar? Dat is lang,” zei Septimus terwijl hij naar Laena keek, want men was de slavin aan het vastbinden. Ze zat op haar knieën met haar blote billen op haar hielen. Twee priesteressen trokken haar armen achter haar rug en bonden haar polsen aan haar enkels vast. Een pijnlijke houding was het gevolg. Septimus zag dat de koorden strakgespannen stonden en hoorde haar kermen tot bij zijn tafel.
“Au!” Opeens hoorde hij hoe Laena verschrikkelijk hard begon te gillen. “Ai! Ai! Auwww!”
Septimus zag dat de priesteressen haar dik opgezwollen en strak opgebonden tepels folterden door aan de draden te trekken en ermee te spelen.
“De grote tepels van die slavin worden gefolterd,” verklaarde Ilicia. “Door dat ritueel regelmatig te herhalen tijdens haar eerste weken hier, worden de tepels langer en gevoeliger.”
“Au! Auwww! Aaaah!”
Opnieuw hoorde Septimus hoe de geknield zittende slavin luidkeels begon te gillen. Hij kon zien dat priesteressen van de tempel die draden rond haar pijnlijk ingesnoerde tepels ver uitrekten en lieten schieten.
Septimus stond op en begon in de richting van de grijze offersteen te wandelen. De hogepriesters fronste, maar ze volgde hem op de voet. Laena zat geknield op de steen en kon zich amper bewegen door de koorden rond haar polsen en enkels. Ze hijgde en haar bruine buik en omhoog gebonden borsten deinden op en neer op het ritme van haar ademhaling.
“Veeg dat bloed weg,” hoorde Septimus Ilicia zeggen, en een andere priesteres begon de bloedspatjes op Laena’s blote borsten en ribben af te vegen. Ook haar lange, opgezwollen en gemartelde tepels werden afgeveegd.
“Ah… Au…” kermde ze.
De draden rond haar ingesnoerde tepels bewogen en dit veroorzaakte elke keer opnieuw folterende pijnen in haar borsten.
De hogepriesteres knikte naar een van haar priesteressen. “Trek harder. De eerste keer moeten we tot het uiterste gaan, zusters.”
Laena begon onmiddellijk opnieuw van pijn te gillen toen een dienares een flinke ruk aan de draden gaf. Ook de anderen trokken er aan, harder nog dan daarnet. Septimus maakte een grimas. Laena ‘s vreselijk strak ingesnoerde en gefolterde tepels leken nog langer en dikker te worden dan ze al waren.
“Au! Auwww! Aaaah!” Opeens verloor de krijsende Laena haar evenwicht en ze bewoog naar opzij. “Hhhggg… Nee! Nee! Aaaah…”
Septimus zag de slavin van de offersteen glijden en op de grond terecht komen. Jankend van de verschrikkelijke pijn die dat veroorzaakte in haar opgebonden borsten.
“Au! Ai! Aaaah! Aaaah!”
Ilicia schudde haar hoofd.
“Die dievegge is minder sterk dan ik dacht,” merkte ze kalm op terwijl ze zich tot enkele van de knechten richtte en zei: “Maak die touwen rond haar polsen los en zet haar opnieuw op de offersteen, maar rechtopstaand.”
Men deed dit en even later stond Laena opnieuw onderdanig op de offersteen, rechtop, met haar handen losjes naast haar heupen, de palmen naar voren gekeerd. Haar ogen traanden van de pijn die ze voelde.
Septimus’ ogen keken van haar met draad gemartelde en strak opgebonden tepels, naar haar ribben en bruine buik, en dan naar de weelderige bos zwart schaamhaar tussen haar grote vlezige dijen.
Laena gluurde naar Septimus. Haar ogen schoten heen en weer tussen de hogepriesteres en de praetor. Aarzelend schraapte ze haar keel.
“Dominus? Mag ik praten, Dominus?”
Septimus keek op en knikte. “Ik luister.”
Laena’s bruine buik ging gejaagd op en neer. Ze zweette als een rund en haar gezicht drukte pijn uit. Ze keek naar Septimus en schraapte opnieuw haar keel.
“Ik sta hier naakt voor u, Dominus,” zei ze met schorre stem. “Ik vraag u om mij genadig te zijn en mij de kans te geven om mijn slechte daad weer goed te maken. Schenk mij vergiffenis en exclusiviteit, Dominus? Alstublieft? Laat mij u dienen als mijn patroon, want als u weigert, zal iedereen die deze tempel bezoekt mij als neukslavin mogen gebruiken.”
Septimus knikte.
“Goed,” zei hij. “Ik zal je patroon zijn, slavin.”
Dit gezegd zijnde trok hij zijn dolk uit de schede, en Septimus sneed de draden door die Laena’s borsten omhoog hielden.
3. Erycina's tong
Septimus ging op veldtocht met het zesde legioen en verbleef twee maanden in Parthië. Toen hij naar Damascus terugkeerde, bracht hij zijn woning in orde.
Pas enkele dagen later bezocht hij op een avond de tempel van Erycina. Hij sprak er lange tijd met de hogepriesteres Ilicia en vertelde haar boeiende verhalen over het land van de heidense Parthen. Toen Septimus na een tijdje vroeg hoe het met de slavin Laena was gesteld, glimlachte Ilicia.
“Ze is een ingewijde nu, mijn beste praetor. En omdat u besloot om haar genadeverzoek in te willigen, dient zij alleen u en geen andere mannen.”
“Mag ik haar zien?”
Ilicia knikte. “Natuurlijk mag u dat. U bent immers haar patroon, maar u mag haar nog niet bezitten.”
Septimus fronste vragend zijn wenkbrauwen.
“O nee? Waarom niet?”
“U kwam pas na het invallen van de duisternis naar de tempel,” antwoordde Ilicia kalm. “Voor een tempelprostituee is een dag zonder minnaar een verloren dag. Ik kan haar niet anders behandelen dan de andere slavinnen.”
Septimus begreep het niet.
“Hoe bedoelt u, Ilicia?”
“U kunt haar vannacht bezitten,” antwoordde de hogepriesteres glimlachend. “Na het ritueel.”
Ze verliet de kamer en even later leidde een van haar dienaressen de slavin Laena er naar binnen.
Septimus bekeek zijn slavin terwijl ze elegant op hem toe schreed. Ze liep anders en zag er ook anders uit. En ze was volledig naakt. Haar bruine huid glansde van de heerlijk geurende balsem waar men Laena mee had ingewreven. Men had haar donkerbruine krullen in een knotje samen gebonden en het dikke vachtje onderaan haar buik vormde een keurig driehoekje. Maar overal waar Septimus keek zag hij sporen van striemen op haar huid. Oude zowel als verse striemen. Haar hele lichaam was ermee bedekt, van top tot teen. Septimus slikte, want dat was nog niet alles. Laena ’s schaamlippen waren onthaard en dwars door haar donkerroze clitoris zat een blinkend gouden ringetje.
Laena naderde hem, ze liet zich voor hem op haar knieën zakken en boog diep. Ze boog zo diep dat haar voorhoofd de grond raakte.
“U hebt naar mij gevraagd, Dominus?”
Septimus knikte.
“Ja,” antwoordde hij. “Ik ben je patroon, slavin. Ik wilde graag weten hoe het met jou ging. Niet voor me knielen, alsjeblieft. Dat hoeft niet.”
Laena richtte zich op zodat ze opnieuw in haar volledige naakte glorie voor hem stond opgesteld. Ze zag dat hij naar haar keek en ze liet hem kijken.
“Ik ben blij dat u gekomen bent, Dominus.”
Septimus knikte.
“Ik ook,” zei hij glimlachend. “Je ziet er prachtig uit, sterker en gespierder dan toen ik je het laatst zag.”
“Dank u, Dominus. Ik werk hard om u te plezieren, zelfs als u er niet bent.”
“Is dat zo?”
Laena knikte.
“Ja. Ik loop en doe oefeningen, Dominus,” zei ze. “Mijn kut is rein, mijn anus en mijn mond ook. Al mijn openingen worden grondig gereinigd en klaar gemaakt, Dominus. Elke dag, want ik weet nooit op voorhand of u mij zult komen opzoeken. Ik ben altijd gereed en altijd beschikbaar. Voor u.”
Septimus bevochtigde zijn lippen. Hij wees naar de striemen op haar lichaam.
“Word je ook dagelijks geslagen?”
Ze knikte.
“Ja, Dominus. De tong van de godin streelde mijn lichaam elke dag tijdens uw afwezigheid.”
“De tong van de godin?”
Het gezicht van Laena stond strak. “Een twijg van de cederboom, Dominus. Zo lang als mijn arm en zo dik als mijn pink. Geen enkele plek van mijn lichaam is veilig voor de tong van de godin.”
Septimus snoof.
“Ja, dat zie ik.”
“Mag ik u om een gunst vragen, Dominus?” Ze keek hem vragend aan, smekend haast.
Septimus knikte. “Ik luister.”
“Wilt u straks getuige zijn van mijn dagelijkse geseling? Als u mij daarna voor u opeist, kan ik u op gepaste wijze bedanken voor uw genade. Zonder uw tussenkomst zou ik de eerste maand in de tempel niet hebben overleefd. Nee, Dominus, zonder patroon is een offer hier geen lang leven beschoren.”
Nadat Laena hem had verlaten, liep Septimus samen met enkele andere gelovigen naar de tempel. Die avond waren er twee tempelprostituees die door de tong van de godin zouden worden gestreeld. Laena zou als tweede aan de beurt komen. Eerst zag Septimus een magere vrouw, ook zij was naakt en ook zij droeg haar donkerblonde haren in een knotje. Haar kleine borsten oogden stevig en het toefje haar boven haar geslacht was zwart van kleur. Ze had korte benen en een smalle jongensachtige kont. Haar slanke billen deinden op en neer terwijl ze de grijze offersteen van ongeveer een voet hoog beklom. Haar gezicht drukte angst uit en er vielen Septimus twee dingen op. Haar zware wenkbrauwen en hoe ongeschonden de blanke huid van haar lichaam er nog uitzag. Er was geen striem op te bespeuren.
Ilicia trad naar voren en hief haar armen. Het werd stil in het heiligdom.
“Aanschouw deze slavin,” sprak ze met luide stem. “Haar naam is Sigord en ze komt uit het noorden, uit de barbaarse landen van Germania. Ze is nieuw en haar vijfde dag in de tempel was een verloren dag.”
Sigord wierp schichtige blikken op Ilicia. En dan zag ze een van de knechten, hij kwam dichterbij en hield een lange vingerdikke twijg in zijn hand.
“Nee… nee, Domina! Ik heb toch niets verkeerd gedaan, Domina? Alstublieft?”
Ilicia schudde haar hoofd.
“Tss, niet praten, slavin,” zei ze kil. “Draag je lijden in stilte om de godin gunstig te stemmen. Anders zal haar tong geen genade kennen en je huid op vele plaatsen striemen.”
“Maar Domina…”
“Zwijg!”
Sigord schrok zo erg van Ilicia‘s stem dat ze bijna van de offersteen struikelde. Ze begon te beven van angst.
“Plaats je handen van achteren in je nek,” snauwde Ilicia haar toe. “Je weet toch hoe dit gaat, domme slavin. Je hebt het de voorbije vier avonden vaak genoeg bij anderen gezien.”
Sigords handen trilden toen ze die gehoorzaam in haar hals plaatste. Haar vingers verstrengelden zich en haar borstkas rees en daalde op het ritme van haar versnelde ademhaling. In haar ogen stond de angst te lezen.
De knecht haalde uit. En hard. De lange twijg in zijn rechterhand zwiepte door de lucht en belandde met een klinkende pets op de slanke billen van Sigord. Die pets veroorzaakte een rode striem en werd gevolgd door een snerpende gil.
“Auwww!”
Door te gillen verergerde Sigord haar lot. De kunst was juist om de pijn te verdragen en je niet te verzetten tegen de straffende tong van de godin. Een geluid maken, of niet stil blijven staan, golden als daden van verzet. Er volgde een tweede klap, iets hoger op haar rug.
“Auwww!”
Sigord schreeuwde haar pijn uit en haar lichaam schokte nu bij elke nieuwe slag, want de knecht die haar geselde had de opdracht gekregen om pas op te houden als Sigord het ritueel op de juiste manier volbracht.
De twijg van de cederboom trok vlammend rode striemen over haar billen, rug en schouders. Bij de achttiende slag kon ze de pijn niet langer verdragen en Sigords benen weigerden dienst. Ze zakte ze in elkaar en belandde op haar knieën. Ze huilde, gehurkt zittend op de grijze offersteen en met lange halen als een klein kind.
“Genoeg,” snauwde Ilicia.
Ze begreep nu dat het Germaanse slavinnetje gewoon geen idee had wat er van haar verwacht werd en hoe ze zich moest gedragen. Haar stem klonk messcherp toen ze zich tot de andere tempelprostituees richtte en vroeg: “Waarom heeft niemand deze slavin over het ritueel verteld?”
Een lange ijzige stilte volgde.
“Haal dat snotterende wicht van de steen.”
Ilicia gaf het op en gebaarde naar Laena. “Jouw beurt, slavin.”
Laena rechtte haar rug en schreed kalm naar voren. Ze stapte op de grijze offersteen en plaatste haar voeten uit elkaar. Ze kneep haar billen samen en legde haar armen in haar nek op de manier die het ritueel voorschreef. Ze positioneerde zich met opzet in zo een houding, dat Septimus haar gezicht kon zien. Haar gezicht en al de rest, dacht ze bij zichzelf. Alles wat ze hem te bieden had. Van onder haar lange wimpers zag ze hoe haar Meester haar volledig naakte lichaam gadesloeg. Ze kreeg het er zowaar warm van. Man! Hoe zijn ogen naar haar omlaag gezakte borsten keken, naar haar buik en naar haar zwartbehaarde geslacht. Alsof hij haar met huid en haar wilde verslinden.
Achter haar rug hoorde Laena hoe de knecht van Ilicia met zijn twijg uithaalde. Het zwiepen van de twijg werd gevolgd door een luide pets. Laena ‘s billen gloeiden. De pijn was verschrikkelijk, want de jongeman had hard geslagen. Héél hard. Haar ogen traanden en ze kreeg kippenvel over haar hele lichaam, maar ze bleef roerloos staan en gaf geen kik.
“Uitmuntend, vindt u niet, Septimus?” Ilicia ’s stem klonk tevreden. “Deze slavin is een voorbeeld voor alle anderen. Ze bewaart de voorgeschreven houding en ze maakt geen enkel geluid, zelfs geen kreun.”
Septimus knikte.
“Indrukwekkend,” zei hij met een blik op Laena ’s gezicht. “Ze verbijt de pijn. Want die voelt ze zeker. Uw knecht sloeg harder dan daarnet bij die andere.”
Ilicia stemde daar mee in door te knikken.
“U mag haar nu meenemen,” zei ze uitnodigend.
Dat verbaasde Septimus, maar hij was er niet rouwig om. Hij zei tegen Ilicia dat hij haar dankbaar was, omdat hij zich verheugde op een nacht vol erotische genoegens en bang was geweest dat de knecht zijn slavin ook zou blijven slaan tot ze in elkaar stortte.
“Bij de Venus,” zei Ilicia geschrokken. “Waarom zou ik zoiets doen? Uw slavin eerbiedigt het ritueel van tong van de godin. Ze deed dat vanaf de eerste dag dat ze hier naar binnen werd gebracht.”
Septimus stak zijn hand uit en Laena legde haar hand erop. Hij zag hoe ze voorzichtig van de offersteen stapte en hem een onderdanige blik toewierp.
“Meester?”
Septimus glimlachte naar haar. “Ja?”
“Mag ik u mijn cel laten zien?”
“Ja, dat mag je.”
Hij volgde haar door de gangen van het tempelcomplex. Zijn blik fixeerde zich op de bloedrode, verse striem op haar mooie dikke billen.
De cel van Laena was klein en sober, maar ze had een raam en het rook er fris. Ze vertelde hem dat ze de ruimte zelf onderhield. Ook die was altijd gereed om er haar Meester in van dienst te zijn. Het smalle bed was opgemaakt en de wastafel was vrij gemaakt. Septimus keek nieuwsgierig naar de enige bezittingen van deze tempelprostituee.
“Mijn spullen, Meester,” zei Laena. Ook zij zag waar hij naar keek. “Water, balsem om mijn wonden mee te verzorgen en dingen die ik nodig heb om mij mooi te maken.”
Septimus knikte.
“Geef mij die balsem eens aan,” zei hij, en twee tellen later was hij bezig met de striem van vandaag.
Hij bracht er een laagje balsem op aan en genoot van het gevoel van zijn vingers op de huid van Laena ’s malse billen. Toen hij klaar was, legde hij zijn handen op haar heupen en hij kuste haar in haar hals. Kleine bruine plukjes haar kietelden zijn lippen. De donkere bruine krullenpracht die hij zich herinnerde van twee maanden geleden, zat nog altijd in het strenge knotje op haar hoofd bijeen gebonden.
“We hoeven niet hier te blijven, Meester,” zei Laena stilletjes. “Er zijn luxueuze kamers voor belangrijke gasten zoals uzelf.”
Septimus streelde de naakte huid van haar rug en zijden.
“Niet vandaag,” fluisterde hij. “Sluit de deur.”
Ze draaide zich om en liep naar de uitgang van haar cel om de zware deur te sluiten. Septimus' ogen lieten haar niet los. Hij genoot van de aanblik van die vrouw, van haar gespierde benen, lange dijen en forse billen. Hij hield van haar buik en borsten met die lange tepels. Groot en dik als spenen waren die, nu al stijf naar voren priemend. Hij wilde ze aanraken. Hij wilde haar overal aanraken. Septimus slaakte een lichte zucht en keek naar Laena ’s gezicht. Ze keek terug.
“Wat is er, Meester? Doe ik iets verkeerd?”
“Nee. Je doet alles precies goed.”
Ze straalde.
“Dank u, Meester.”
“Kom hier,” zei Septimus. Hij voelde zo veel gretigheid en wellust dat zijn stem anders klonk.
Laena kwam naar hem toe. Haar zware borsten bewogen mee en trokken Septimus’ aandacht. Toen bleef ze staan. Vlakbij en binnen handbereik. Hij reikte naar haar tepels en streelde die met zijn vingertoppen. Ze voelden zo hard als kiezelsteentjes.
“Help me met mijn toga. Kan je dat?”
Laena knikte.
“Ik kan het proberen, Meester.”
“Het is een ingewikkeld kledingstuk,” zei hij glimlachend. “Een man draagt zoiets niet naar een bordeel, maar dit is een belangrijke tempel. En ik verwachtte vandaag niet om met je alleen te worden gelaten.”
Laena hielp hem, ook met het opvouwen van zijn kostbare toga. Hij kon zien dat ze een nieuwsgierige blik op zijn erectie wierp en dat ze opnieuw begon te stralen. Ja, hij vindt me leuk en hij is opgewonden, dat dacht ze. Inwendig grijnsde Septimus, maar aan zijn gezicht was niets te zien van zijn gevoelens.
“Hoe wilt u mij, Meester?”
In plaats van haar te antwoorden, reikte Septimus naar Laena ’s haren. Die zaten nog in het strenge knotje dat verplicht was tijdens het geselen. Hij trok het knotje los, zodat haar bruine krullen vrij over haar schouders vielen. Daarna streek hij een lok uit haar gezicht en hij kuste Laena op de mond. Hun tongen raakten elkaar, verstrengelden zich en Septimus voelde het bloed in zijn pik nog harder kloppen. Hij greep naar Laena ‘s dikke billen, pakte die van onderen beet, niet op de plek waar men ze daarnet gestriemd had, maar lager. Krachtig tilde hij haar omhoog, op de wastafel, waar Laena steun zocht met haar armen. Ze hijgde.
“Oh… O, Meester,” fluisterde ze toen hun monden zich van elkaar hadden los gemaakt. “O, Meester! Ooohhw…”
Laena was best trots over hoe krachtig de erectie van haar Meester was. Ze streelde zijn pik zachtjes, er aan voelend met haar vingers. Het harde ding voelde warm aan en wipte telkens een beetje omhoog wanneer ze de eikel aanraakte. Ze vergat ook niet om zijn ballen te liefkozen, iets waar geen enkele man ongevoelig voor bleef.
“Ga toch neerliggen, Meester,” fluisterde ze. “Laat u door mij verwennen terwijl u er in alle rust van kunt genieten. U verdient niets minder dan het allerbeste.”
Septimus fronste. “O, is dat zo?”
Laena knikte. Ze had een sierlijke manier van bewegen, anders dan vroeger, in het bordeel. Ze kon zien dat Septimus glimlachte terwijl hij naar haar naakte lichaam keek. Zodra hij zich op haar bed had laten neerzakken, kwam Laena voor hem staan. Ze spreidde haar armen in een gebaar van overgave en gunde hem een onbelemmerd zicht op haar naakte lichaam. Ze kon zien hoe de ogen van haar Meester naar haar borsten keken, naar haar ribben en buik, en naar haar harige heuveltje met daaronder de zwellende lippen van haar kut. Hij keek ook naar haar brede heupen en naar haar struise benen.
“Mijn lichaam is gestriemd,” zei Laena vriendelijk. “Maar ik werd niet verminkt, zoals zovele anderen die hier dienen. De tong van de godin streelt mijn lichaam nooit meer dan één keer per dag, Meester. Ik geniet respect onder de prostituees, velen benijden mij, wist u dat? En dat komt allemaal dankzij uw vergevingsgezindheid. Uw goedheid, uw naam en uw status geven mij waarde. Ik, een hoer die voorheen nooit enige waarde had, voor niemand behalve voor de man die mijn lichaam verkocht.”
Septimus likte zijn lippen.
“Je bent prachtig,” zei hij rustig. “Ik vind het heerlijk om naar je naakte lichaam te kijken, gestriemd of niet. Om je aan te raken op die plekken waar je het meest gevoelig bent. Met elke kreun, zucht of huivering schenk ik je meer vergiffenis.”
In de ogen van Laena blonken tranen. Ze knikte Septimus dankbaar toe en spreidde haar benen iets verder uit elkaar, zodat hij ertussen zou kunnen kijken. En voelen. O, als ze toch maar zoveel geluk zou mogen smaken! Raak me aan, Meester, wilde ze hem toeschreeuwen, maar natuurlijk deed Laena dat niet. Ze wachtte op zijn woord. Op zijn bevel. Eén blik op zijn pik zei haar meer dan duizend fluisteringen. De erectie van Septimus bleef intact. Zijn stijve pik stond recht overeind.
“Elke striem vertelt het verhaal van een eenzame nacht,” zei Septimus terwijl hij zijn hand uitstak en haar borsten streelde. “Maar ik ben terug nu, Laena. Je weet dat ik weduwnaar ben, toch?”
Ze knikte.
“Ja, Meester,” zei ze. “Dat weet ik.”
Septimus kneep in haar tepels. Zachtjes. Hij zag haar tepels groeien onder zijn aanhoudende strelingen. Zo hard als kiezelsteentjes voelen ze, dacht hij met een blik op de twee grote donkerroze spenen op haar borsten.
“Hhhggg…” Laena kreunde van genot.
Septimus lachte.
“Ik zal je vaak bezoeken,” zei hij, over haar bruine buik aaiend. “Zo vaak als ik kan. Toen ik met je sliep, die éne nacht in het bordeel van je eigenaar, wist ik meteen dat er nog vele nachten zouden volgen. Nu prijs ik mezelf gelukkig dat ik je genadig was. En dat ik het aanbod van de hogepriesteres aanvaardde, om voor altijd jouw Meester te zijn.”
“Dank u, Meester,” fluisterde Laena.
“Draai je om,” zei Septimus opeens. “Kom, draai je om en toon me jouw mooie dikke billen.”
Gehoorzaam draaide Laena zich om. Haar vlezige dijen en haar volle, bolronde kont deinde op en neer. Septimus bewonderde de spieren in haar rug en benen, maar meer nog dan dat, bewonderde hij de weelderige volheid van Laena ’s gestriemde billen. Van al de striemen was er slechts één die bloedde. De andere kwamen in alle kleuren van de regenboog, sommige waren van gisteren of eergisteren, andere waren van twee maanden geleden.
Septimus boog zich naar voren, legde zijn handen op haar brede heupen en kuste de billen van Laena. Hij proefde haar bloed op zijn lippen en likte het op.
“Spreid je benen,” zei hij schor.
Laena deed dit. Zonder enige aarzeling opende ze haar dijen en ze gunde Septimus een volledig zicht op de opening van haar geslacht. Zijn hand gleed als vanzelf tussen haar benen. Hij streelde er de gevoelige huid op de binnenkanten van haar dijen. Zijn hand raakte de warme, vochtige lippen van haar kut. De haartjes er rond kriebelden tussen zijn vingers. Met dezelfde hand streek hij terloops langs Laena ‘s tintelende, supergevoelige klit. Ze slaakte een kreetje van genot en schokte met haar heupen.
“Je hele kut glibbert van het geil,” zei Septimus ongelovig. “Ik heb je amper aangeraakt. Hoe kom je zo nat?”
Laena haalde diep adem.
“Maanden, Meester,” zei ze. Het klonk als een snik. “Zo lang kijk ik al uit naar dit moment… Ik wist niet eens zeker dat u terug zou komen om mij voor uzelf op te eisen. En nu noemt u mijn billen mooi. U speelt met mijn tepels en aait over mijn kutje. Dat is harig, Meester, ik weet het, maar in ben zuiver en rein, en mijn lipjes zijn zo zacht als zijde. En vochtig genoeg om me te neuken, waar en wanneer u dat wilt, Meester. U bezat mijn leven en mijn lichaam, maar vandaag schonk ik u ook mijn hart en ziel. Ik leef alleen nog om u te dienen, om u te plezieren en genot te schenken. Ik ben van u, met huid en haar, helemaal van u. Uw slavin, voor eeuwig en altijd.”
Septimus glimlachte.
“Draai je maar opnieuw om,” zei hij vriendelijk. “Ik wil mijn slavin langs voren bewonderen.”
Zodra Laena zich opnieuw had omgedraaid, stond ze weer in haar volledige naakte glorie voor Septimus te kijk. Zijn handen streelden haar overal en verkenden de lijnen en welvingen van haar borsten, buik, heupen en benen. Hij speelde met haar zwellende, lobbige clit tot ze trillend op haar benen en hardop kreunend klaarkwam.
“Oh… O, Meester!” riep ze uit. “O, god… O! Oooww!”
De rest van de nacht spande Laena zich in om Septimus’ genot te rekken tot hij bijna gek werd van verlangen naar een ontlading. Ze liefkoosde zijn pik en ballen met haar lippen, mond, tong en handen. Ze liet hem één keer klaarkomen in haar zuigende mond, één keer op haar neus en wangen, en later nog een derde keer op haar wiebelende borsten, terwijl ze die kneedde alsof het banketbakkersdeeg was.
Ze viel in slaap opgekruld in de armen van haar Meester, liggend tussen lakens besmeurd met haar bloed, zijn zaad, hun beider zweet en haar eigen glibberige geil. Het was een nacht zoals Laena er nog vele hoopte mee te maken. Een nacht uit de duizenden…
-EINDE-
