Striptease in sneltreinvaart

Eén van de voordelen van thuis werken is het feit dat je een groot gedeelte van je tijd zelf kunt indelen. Zo zat ik op een zonnige woensdagmorgen in april rustig met een vers kopje koffie in mijn piepkleine tuintje de krant te lezen toen mijn oog op een artikeltje in de gezondheidsbijlage viel. “Regelmatig ejaculeren voorkomt prostaatproblemen”, zo luidde de intrigerende kop.

In het krantenverhaal werd een wetenschappelijk onderzoek besproken waaruit bleek dat mannen van vijftig jaar en ouder, die gemiddeld één zaadlozing per dag hebben, met veel minder prostaatproblemen krijgen te kampen dat hun leeftijdgenoten die min of meer droog staan. Ik liet de krant zakken, nam nog een slok koffie en bedacht dat ik me dan al zo'n jaar of vier in de gevarenzone bevond. Met een diepe zucht stond ik op, ging naar binnen en trok mijn badjas uit. Ik stapte onder de douche en terwijl het warme water over mijn lichaam gutste begon ik aan mijn pik te trekken, want voorkomen is nu eenmaal beter dan genezen. Maar kennelijk had het artikeltje van zo-even mijn stemming zo beïnvloed dat mijn lid halsstarrig weigerde overeind te komen. Even later staakte ik mijn pogingen om tot een ejaculatie komen. Vervuld van sombere gedachten voltooide ik mijn douchebeurt.

Nadat ik me had aangekleed en een verse kop koffie had ingeschonken hield ik krijgsberaad met mijn spiegelbeeld op de kastdeur in mijn slaapkamer.
“Ik moet mijn fantasie prikkelen”, mompelde ik.
Mijn spiegelbeeld knikte instemmend. Precies tegelijk namen we een slok koffie.
“Misschien moet ik een paar ondeugende films downloaden en op een dvd-tje branden”, opperde ik.
Mijn spiegelbeeld knikte nadrukkelijk 'nee'. “Geen creditcard”, mompelde hij.
Ach ja. Dat was waar ook. Sinds mijn scheiding van anderhalf jaar geleden had ik geen plastic vriend meer. Ik keek mijn spiegelbeeld vragend aan.
“Seksshop”,  suggereerde hij.

Ik wilde eerst tegenstribbelen want ondanks het feit dat ik ben opgegroeid tijdens de seksuele revolutie van de zestiger en begin zeventiger jaren vond ik het toch tamelijk gênant om een dergelijke instelling te bezoeken. Aan de andere kant: nood breekt wet en ik ben bereid om ver te gaan als het om mijn gezondheid gaat, dus ik aanvaardde stilzwijgend zijn suggestie.

Een uurtje later glipte ik een grote seksshop in het centrum van mijn woonplaats binnen. Ik liep tussen wat rekken met opwindende kleding door naar het midden van de zaak en probeerde de indeling te doorgronden. Links van mij bevonden zich allerhande attributen, zoals dildo's, vibrators en dergelijke terwijl rechts de 'vieze boekjes' waren uitgestald. In een apart gedeelte achterin waren grote schappen met wat video's en een enorm aantal dvds te vinden. De zaak leek helemaal uitgestorven, geen vieze mannetjes in groezelige regenjassen, geen relnichten of sm-paren Alleen een tamelijk onaantrekkelijke dame zat achter een toonbank verveeld kijkend haar nagels te vijlen.

Ik stapte het cinematografische gedeelte binnen en begon de uitgestalde waar aan een onderzoek te onderwerpen. De eerste rekken bevatten vrijwel uitsluitend wat je zou kunnen noemen 'middle of the road' porno. Het viel me op hoe verveeld en gekunsteld veel van de modellen de lens inkeken. Ook de dvds met plas- en dierenseks vermochten me niet echt te boeien. Mijn opwinding werd echter enigermate opgewekt toen ik een schap vol biseks films ontdekte.

Ik had een aantal doosjes bekeken toen ik het gevoel had dat er iemand naar mij stond te kijken. Ik keek rond en zag aan de andere kant van het schap een echtpaar -naar ik aannam- waarvan eerst de vrouw en daarna de man, nadat hij door de vrouw was aangestoten, mij kort maar nadrukkelijk aankeken. Ik deed alsof ik me niet van hun aanwezigheid bewust was en nam een volgend doosje ter hand terwijl ik het paar vanuit mijn ooghoeken in de gaten hield. Ze hadden me kennelijk nauwlettend geobserveerd want ieder doosje dat ze bekeken was ook door mijn handen gegaan.

Ik drentelde naar een volgend schap dat geheel gevuld bleek te zijn met dvds met ouderen en soms zelfs bejaarden in de hoofdrol. Vrijwel onmiddellijk zag ik hier de dvd die ik wilde hebben. Het was een Duitse productie waarin twee (echt)paren en een derde man ongeremd met elkaar bezig waren. Hetgeen mij erg aantrok was het kennelijke plezier dat deze vlezige vijftig plussers - zeker geen fotomodellen - in hun biseksuele escapades schenen te hebben.

Met het doosje van deze dvd in de hand verlegde ik mijn aandacht naar een bak vol afgeprijsde videobanden. Het echtpaar – ik schatte hen iets ouder dan ikzelf - bekeek nu heel openlijk het tweede exemplaar van de dvd die ik had uitgekozen. Even overlegden ze en vervolgens liep de vrouw met de dvd in de richting van de kassa. De man bleef naar mij kijken en ik keek terug, nu zonder te veinzen dat ik niets had gemerkt. We bekeken elkaar zeker een minuut lang. Toen maakte de man opeens een 'kom hier' gebaar met zijn gekromde wijsvinger. Zwijgend draaide hij zich om en liep in de richting van de uitgang. Halverwege de zaak draaide hij zich weer om en herhaalde zijn uitnodigende vingerbeweging.

Ik aarzelde even, maar al gauw won mijn nieuwsgierigheid het van mijn twijfel. Ik legde het dvd-doosje terug in het rek en liep langzaam in de richting van de uitgang. De vrouw had inmiddels afgerekend en gaf de dvd, verpakt in een neutraal ogend zakje, aan haar man. Hij liet het in de zak van zijn regenjas glijden, maakte nog een keer een uitnodigende beweging, dit keer met zijn hoofd, en hij volgde de vrouw de seksshop uit. Het paar stapte in een stevig tempo door de drukke winkelstraten zonder op of om te kijken. Ik volgde op vier, vijf meter afstand. Na vijf minuten stopten ze plotseling voor een filiaal van een bekende winkelketen in huishoudelijke artikelen. De vrouw ging alleen naar binnen. Niet veel later kwam ze weer naar buiten met twee opgevouwen, goedkope blauw-rood geruite boodschappentassen.

Het paar zette zich weer in beweging. Via een paar nauwe steegjes belandden we op de grote weg die naar het station leidt. Doelgericht stevenden ze af op een kaartjesautomaat. Na een paar handelingen te hebben verricht wenkte de man mij naderbij te komen. Zwijgend drukte hij me een eersteklas kaartje in de hand. De bestemming was een middelgrote stad, een uurtje sporen verderop. Gedrieën liepen we naar het perron. Nog steeds zwijgend wachtten we een kleine tien minuten op de intercity.

Na binnenkomst van de trein vonden we snel een plaatsje in een eersteklas coupé. Ik zat bij het raam en de man ging aan dezelfde kant aan de gangzijde zitten. De vrouw nam plaats in de middelste van de drie zitplaatsen tegenover ons. Ik vond dat ik het nu wel kon maken om haar eens goed te bekijken.

Wat ik zag beviel me uitstekend: een lichtgebruind gelaat omlijst door donkerblonde krullen waarin fonkelende donkerbruine ogen met lachrimpeltjes eromheen en zinnelijke lippen om beurten om de aandacht schenen te vragen. Waarschijnlijk zouden de Libelle of de Margriet haar 'een paar pondjes per maand minder dieetje' willen aansmeren, maar ik luister liever naar mijn Twentse collega Herman die 'graag wat vlees op de bott'n' ziet. Ze droeg een eenvoudige maar goed vallende zwart-witte jurk die haar geprononceerde boezem heel mooi deed uitkomen. Haar vlezige maar desalniettemin fraai gevormde benen staken in grafietkleurige nylons.

Toen ze kennelijk vond dat ik genoeg had gezien pakte ze één van de geruite tassen die op de bank naast haar stonden en vouwde het ding uit. Vervolgens griste ze haar jas van het haakje en glipte de coupé uit. Ze bleef een poosje weg. Toen ze terugkwam had ze haar jas aan en droeg ze een bundeltje onder haar arm, ongeveer zoals we vroeger onze zwembroek in onze badhanddoek hadden gewikkeld als we naar het zwembad of het strand gingen. Het rolletje textiel bleek te bestaan uit haar jurk waarin een frivole beha en een dito slipje alsmede de grafietkleurige nylons waren gewikkeld. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was deponeerde ze de kledingstukken in de uitgevouwen tas en ging weer op haar plaats zitten. Ze keek me glimlachend aan.

Het duurde even voordat ik me realiseerde dat ik in een treincoupé tegenover een aantrekkelijke dame zat die, op haar jas en schoenen na, poedelnaakt was. Juist op dat moment sloegen de remmen van de trein aan en even later kwamen we tot stilstand op het enige tussenstation. Gelukkig nam er niemand in onze coupé plaats. Zodra de trein weer op gang was gekomen stapte de man de gang in. De vrouw keek glimlachend naar het voorbijrazende landschap terwijl ze af en toe haar lippen likte.

De man keerde terug. Ik zag dat ook hij een rolletje textiel onder zijn arm droeg. Hij rolde het uit en even later werden de kledingstukken van de vrouw in de tas vergezeld van een T-shirt, overhemd, spencer, boxershort en een paar sokken. Uit de blikken die ze me toewierpen maakte ik op dat het nu mijn beurt was. Enigszins gelaten sjokte ik naar het toilet. Met enig kunst en vliegwerk wist ik me te ontkleden. Slechts gekleed in een jas, spijkerbroek en een paar schoenen keerde ik terug naar de coupé waar het echtpaar goedkeurend toekeek hoe ik mijn rolletje textiel in de tas deponeerde. De vrouw deed de nog opgevouwen tweede tas er bovenop en ritste de nu flink volle tas dicht.

Precies op tijd rolde de trein ons bestemmingsstation binnen. Via een brede tunnel liepen we naar het stationsplein waar we nog geen vijf minuten later in een stadsbus stapten. “Drie maal drie strippen, alstublieft”, zei de man. Het was voor het eerst dat ik zijn zachte maar heldere en beschaafde stem hoorde.

We namen in het achterste gedeelte van de bus plaats. Het echtpaar naast elkaar, ik er tegenover. Met een koket gebaar had de vrouw haar jas vanachter iets opgelicht zodat ze met haar blote billen op het warme kunststof van het busbankje kwam te zitten. De erotische prikkelingen namen gestadig toe tijdens de busrit die een klein halfuur duurde. Zowel de man tegenover me als ikzelf worstelden met hetzelfde probleem: hoe onze door de oplopende spanning en versterkt door het gehobbel van de bus almaar harder wordende pikken zodanig in het gareel te houden dat de andere buspassagiers er niets van merkten.

Ook de vrouw scheen behoorlijk opgewonden te zijn geraakt. Toen ze zich halverwege de busrit enigszins voorover boog om de lege boodschappentas uit de andere tas te halen, kwam haar blote achterwerk met een zuigend geluidje even los van het busbankje. In de allerachterste straat van een buitenwijk met veel groen stapten we uit. Het rode kunstleer op de plaats waar de vrouw had gezeten glom van het vocht. Ik haalde diep adem en liep wat moeizaam, omdat mijn halfharde lid steeds langs de rits van mijn spijkerbroek schuurde, achter het paar aan op weg naar de ontknoping die nu niet veraf meer scheen te zijn.

Via een voetpad langs een boerensloot, die compleet met knotwilgen zo'n kwarteeuw geleden door de stad was opgeslokt, liepen we in de richting van drie torenflats die als een stel reusachtige poortwachters de stad leken te beschermen tegen het gepeupel dat mogelijk vanuit het aanpalende platteland de stad al brandschattend, moordend en verkrachtend zou binnentrekken.

We betraden de hal van de middelste flat en hielden halt bij een binnendeur naast een enorme batterij brievenbussen. De man opende deur die leidde naar een kleinere hal waarin zich de liften bevonden. De vrouw ging ons voor naar de lift voor de oneven verdiepingen, schopte haar schoenen uit, plaatste die in de lege tas en drukte op de knop van de lift. Ook haar man ontdeed zich van zijn schoeisel en uiteraard kon ik niet achterblijven. De vloertegeltjes voelden ijskoud aan mijn voeten en mijn halve erectie was plotsklaps verdwenen.

Het duurde vrij lang tot de lift beneden was en de deur enigszins piepend openging. We stapten in. De vrouw drukte op de knop van de vijftiende en hoogste etage, de deur rammelde weer dicht en de lift zette zich langzaam in beweging.

Bij het passeren van de eerste verdieping begon de man onder zijn jas te friemelen. Ter hoogte van etage nummer drie lag zijn broek aan zijn voeten en bij de passage van de vijfde verdieping zat zijn broek in de tas en begon ik met het naar beneden trekken van de rits van mijn gulp. Toen de zeven op het paneel oplichtte had ik mijn riem open en de operatie ‘broek uit en in de tas’ was geklaard bij de passage van de negende woonlaag. We keken elkaar aan, De vrouw grijnsde. Ze knikte nadrukkelijk ‘ja’. Alsof het was geregisseerd ritsten of knoopten we onze jassen open toen de elfde verdieping voorbijkwam. De dertiende verdieping bracht het onvermijdelijke hoogtepunt: poedelnaakt stonden we nu in de lift. Veel tijd om van dit prachtige schouwspel te genieten was er niet want al ras was de eindbestemming bereikt. In ganzenpas trokken we een halletje door en ik vroeg me af wat er zou gebeuren als één van de buren nu de voordeur zou openen.

Dat gebeurde niet en de man was zo kien geweest om zijn huissleutel in zijn hand te houden zodat we vrijwel onmiddellijk een bijzonder ruime flat konden betreden. De tassen bleven in de hal achter in ik werd een grote, uiterst smaakvol gemeubileerde huiskamer in gedirigeerd. Heel even kon ik genieten van het adembenemende uitzicht dat zichtbaar was door de grote glazen schuifpui die haast de hele breedte van de kamer in beslag nam, toen werd ik haast besprongen door de vrouw die me stevig omhelsde. Ze drukte haar zware borsten dicht tegen me aan en zette een onstuimige tongzoen in. Ze rook en smaakte verrukkelijk.

Heel even onderbrak ze de passionele kus en hijgde: “Welkom. Ik ben Willemijn“.
Haar man was nu ook naderbij gekomen en sloeg zijn armen om ons heen.
“En dat is Hans”, voegde ze daar met haar lage, enigszins hese en bovenal sexy stem aan toe.
Nog voordat ik het zinnetje ‘Ik ben Wim’ had kunnen afmaken had ze haar tong al weer in mijn mond geduwd.

Netzo abrupt als zij haar tong in mijn mond had gestoken beëindigde zij haar onstuimige kus een paar minuten later. Even was het contact verbroken, maar al ras voelde ik haar tong langzaam via mijn adamsappel naar mijn borstbeen glijden. Vrijwel tegelijktijdig voelde ik Hans' tong in mijn nek en wat later op mijn ruggengraat. Synchroon gleden de tongen van de echtelieden aan beide zijden van mijn lichaam naar beneden.

Willemijn zat nu op haar knieën voor me en had mijn stijve pik zonder aarzeling in haar mond genomen terwijl ze met haar rechterhand mijn ballen kneedde. Hans trok met twee handen mijn billen uit elkaar en verkende met zijn lange natte tong vervolgens mijn bilspleet. Ik zette mijn voeten iets uit elkaar en probeerde uit alle macht de snel naderbij komende zaadlozing uit te stellen. Maar de gebeurtenissen van de afgelopen uren en de twee warme tongen die mij op de intiemste plaatsen van mijn lijf stimuleerden maakten dat het verzet op voorhand was gedoemd te mislukken.

Dertig, veertig seconden wist ik het nog te rekken. Ik had het gevoel dat in iedere cel van mijn lichaam zweepdiertjes gereed stonden die zich allemaal tegelijk via mijn stijve roede naar buiten wilden persen. De voorhoede van het zaadleger naderde de uitgang. Een aantal verkenners in de vorm grote druppels voorvocht waagden de sprong en versmolten onmiddellijk met Willemijns speeksel. Het tromgeroffel in mijn onderbuik zwol aan. Kreunend probeerde ik Willemijn voor de naderende vloedgolf te waarschuwen.

Het antwoord dat Willemijn met haar handen, lippen en tong gaf was duidelijk: ‘Kom maar!’
Het was geen vriendelijke invitatie. Nee, het was een geil, gulzig commando. Het klonk in mijn oren als ‘laat de kurken knallen’. En de kurk knalde! Als een champagnefontein kletste mijn zaad haar mond in. Zij likte en slikte als een bezetene om niets van de kostbare vloeistof verloren te laten gaan. Ik bleef komen en komen en komen… Het was alsof al het opgespaarde zaad van jaren midlife en huwelijkscrisis zich naar buiten perste. Uiteindelijk zeeg ik vrijwel bewusteloos ter aarde.

Zo’n anderhalf uur later knalde er weer een kurk. Dit maal van een fles Dom Perignon. We klonken op onze nieuwe vriendschap die we in de meest uiteenlopende standjes en met inzet van al onze lichaamsdelen hadden bekrachtigd.

Hans plukte een al dan niet virtueel haartje van zijn lip en zei tegen Willemijn: “Ik denk dat we Wim strakjes maar even in onze kapsalon onder handen moeten nemen.”
Zijn vrouw knikte instemmend. Hans richtte zich nu tot mij: “We hebben een logeerkamertje tot kapsalon omgebouwd. Daar knippen en scheren we niet alleen elkaar, maar soms ook vrienden en bekenden die zich niet willen schamen voor hun schaamstreek. Mijn handen jeuken om jou ook lekker glad te maken. Of heb je een partner die daar bezwaar tegen heeft?”
“Ik ben op dit moment partnerloos”, zei ik.
“Wat deed je dan in die seksshop”, wilde Hans weten. “Spullen kopen voor soloseks?”
Ik knikte bevestigend en vertelde het verhaal van het krantenartikel.

Ze schoten allebei in de lach en Hans kwam dicht tegen me aan zitten.
“Ik heb een heel gevoelig instrument waarmee ik je prostaat af en toe kan controleren”, fluisterde hij.
Ik zag uit mijn ooghoeken dat zijn pik hevig reageerde op ‘his masters voice’. Willemijn vleide zich aan de andere kant tegen me aan.
“Dat vind ik een mooi aanbod van dokter Hans”, zei ze, terwijl ze liefkozend door mijn spaarzame haren streek. “Maar dan denk ik dat je wel één of twee nachtjes ter observatie moet blijven.”
“Dat lijkt me een goed plan”, antwoordde ik naar waarheid.

Hans schonk de glazen nog eens vol. We klonken. Ik nam genietend een slokje en sloot even gelukzalig mijn ogen. De toekomst zag er gezond uit.  

© Knakker 2006