Ballotage

Informatie
Geschreven door Petra-1
Geplaatst op 08 april 2019
Hoofdcategorie Homo | Lesbisch | Bi | Anders
Aantal reacties: 3
1905 woorden | Leestijd 10 minuten

De man achter zijn bureau ziet er ondanks zijn veronderstelde leeftijd erg goed uit. Een beetje pezig misschien maar dat zie ik liever dan een overdosis isolatie. De blik in zijn ogen is hard terwijl hij mijn dossier doorneemt. Petra Johanna de Vries staat er op de kaft, geschreven in sierlijke handgeschreven letters. Ik zie hem telkens kleine stukjes lezen afgewisseld met een blik op mij, die meer dan een beetje op die van een vleeskeuring lijkt. Komt het even goed uit dat ik mijn strakste truitje aangetrokken heb die mijn pronkjuwelen eerder presenteren dan verstoppen. Ik besluit er nog maar een schepje bovenop te doen en ga verzitten waardoor mijn benen die ik tot nog toe netjes naast elkaar gevouwen heb over elkaar kan slaan, hem op het juiste moment een blik onder mijn rok gunnend. Het heeft effect en ik zie zijn pupillen groter worden. Een mannenverslindster ben ik overigens niet, voor even weet ik niet hoe ik deze barrière met maximaal succes kan slechten en het is toch wel erg belangrijk dat ik hier met goed gevolg passeren kan.

'U bent van de dames?'

Ik wist wel dat ik de vraag kon verwachten maar zo direct had ik hem toch niet verwacht. Gelukkig heb ik mij goed voorbereid.

'God heeft mij geschapen met alle grote en kleine afwijkingen van de normaal en...'

Zijn opgeheven hand brengt mij tot zwijgen.

'Het is slechts statistiek en we proberen u zo goed mogelijk verder te helpen.'

'Ja, nou ja. Zet dan maar neer: een lichte voorkeur voor vrouwen.'

'Prima. Kunt u dat in een percentage uitdrukken?'

'Doe maar zestig percent.'

'Kunt u dat aantonen?'

Jezus, wat een pennenlikker, denk ik.

'Hoe ziet u dat voor zich?'

Ik gooi het eruit en heb gelijk spijt van mijn vraag. De man legt het dossier weg en staat op om vervolgens voor mijn neus zijn broek open te knopen. Zonder enige vorm van gêne trekt hij zijn piemel tevoorschijn en kijkt mij recht in de ogen terwijl hij zich rustig begint af te trekken.

Wat nu? Afkeer tonen, het gesprek een andere kant op sturen, beginnen over mijn andere kwaliteiten? Dan krijg ik een ingeving, sta op en ga half naast hem staan waarna ik een arm om hem heensla en met mijn andere arm zacht zijn masserende hand streel.

'Je moet eenzaam zijn in deze baan.'

Voor even masseren we samen maar uiteindelijk neem ik het over en blijf hem masseren. Hij is ondertussen staalhard geworden en lijkt te genieten van de situatie. Daarom besluit ik er nog een schepje bovenop te doen en buig me voorover om eerst zijn eikel te kussen, die trouwens zalig fris maar ook opwindend ruikt, maar daarna hap ik hem eenvoudig op en zuig hem diep in mijn mond.

'Oh, mevrouw de Vries!'

Het klinkt te stupide voor woorden maar hij brengt het echt zo terwijl hij kalm begint te stoten. Hij oefent geen dwang uit, geen sturende handen op mijn hoofd of wat dan ook, maar gewoon een lieflijk spel en dan vind ik het ook leuk om te doen. Ik zorg dat zijn hele schacht lekker nat is, blijf zuigen en laat hem verder zijn gang gaan.

'Oh God, oh God...' Ik versnel. 'Oh mijn God!'

'Wat is er, Petrus?'

De vrouwenstem achter mij doet me overeind komen terwijl ik in een soort reflex mijn mond vervang door mijn hand. Mijn timing is subliem want ik voel hem schokken. Dikke klodders zaad landen op de grond en als ik opkijk zie ik een prachtige vrouw die mij vriendelijk aankijkt. Haar leeftijd en ras zijn moeilijk te raden. Ogen met Aziatische trekken, een neus die wat negroïde lijkt en blonde krulharen vormen samen met een prachtige huid haar gezicht waarin kleine rimpeltjes een zekere leeftijd verraden. Ze komt mij redelijk slank over maar door het ruimvallende gewaad kan ik slechts naar haar borsten raden. Ik kijk haar in haar prachtige groene ogen en lach terug waarna ik met mijn vriendelijkste stem antwoord geef.

'Ik wilde slechts antwoord geven op zijn vraag in hoeverre ik van de damesliefde ben. Ik geloof dat nu wel duidelijk is dat ik niet eenkennig ben.'

'Misschien, misschien', antwoordt de vrouw en stapt op mij af waarna ze vlak voor mij haar gewaad spreidt en mij de mooiste borsten toont die ik ooit zag. Vol en rond zonder overdreven groot te zijn met kleine tepelhoven en korte maar stevige tepels die mij vrolijk begroeten. Mijn lijf reageert onmiddellijk en misschien ging het daar wel om, want haar ogen zijn ondertussen naar mijn truitje afgedaald waar twee tepels even vrolijk teruggroeten. Ze slaat haar gewaad weer dicht en wendt haar blik naar Petrus die zijn broek dichtknoopt.

'Ben je tot een oordeel gekomen?'

'Ja, die was niet zo moeilijk. God, ze pijpt zo heerlijk dat ze sowieso naar de hemel moet. Als we haar in de hel haar gang laten gaan is het geen hel meer.'

Ze slaat haar arm om mij heen en kijkt me aan. Ik merk ondertussen dat er echt zoiets als een Goddelijk lekker parfum moet bestaan want zij draagt het.

'God is een vrouw,' weet ik uiteindelijk uit te brengen. 'Wie had dat nu verwacht?'

Ze kijkt me aan. 'Ja, altijd geweest en zal het altijd blijven. Iets mis mee?'

'Nee, nee, nee, dat niet maar waarom weten ze dat daar beneden niet?'

'Omdat ik ze dat nooit verteld heb.'

'Waarom niet eigenlijk?'

'Ach, ik houd wel van een verrassinkje. Speciaal voor bijzondere mensen zoals jij.'

'Wat is er nu bijzonder aan mij?' vraag ik.

'Ik vind jou bijzonder, dat is genoeg.'

Het volgende moment krijg ik een kus die stevig genoeg is om te overtuigen, zacht genoeg om niet opdringerig te zijn en lang genoeg om serieus te worden genomen. Voor een moment voel ik een tong de mijne raken en ik krijg het gevoel op een wolk te zijn als ik mijn ogen sluit van geluk. Als ik ze weer opendoe ben ik op een bed dat oneindig groot lijkt en zijn zowel mijn als haar kleren verdwenen. Haar olijfkleurige huid is perfect en haar billen zijn misschien nog wel mooier dan haar borsten zoals ze op haar buik ligt en mij half opzij gedraaid aankijkt. Haar ogen gaan over mijn lijf terwijl ik op mijn zij lig. Haar handen zijn zacht maar haar armen verrassend krachtig en bijna mannelijk trekt God mij tegen zich aan. Met de benen verstrengeld en armen om elkaars lijf beginnen we een kus die lijkt voort te kunnen duren tot in het oneindige, maar dan draait ze haar hoofd en belanden een stroom van kleine kusjes via mijn hals en schouder op mijn borsten, buik en nog verder omlaag.

Elk kusje lijkt mij verder te verwarmen en tegen de tijd dat ze mijn mooiste plekje gevonden heeft ben ik verloren. Ik streel de bos blonde krullen terwijl haar lippen mijn knopje kussen. Om haar meer ruimte te geven trek ik mijn benen op en spreid ze waarna ik haar tong dieper in mij voel bewegen, rillingen door mijn lijf jagend. Dan daalt ze verder af over mijn rechterbeen en met dezelfde liefde waarmee ze net mij in vuur en vlam zette, kust ze nu de littekens op mijn been en voet. Voor het eerst voelt het niet meer eng en pijnlijk maar lief en mooi en als er oogcontact is zie ik twinkelingen in Gods ogen. Ze duikt weer omhoog en zet haar mond vol op mijn reeds licht opgezwollen lipjes. De zachtheid maakt plaats voor doortastendheid en haar schijnbare doel om mij te laten komen haalt ze eenvoudig. Bij de eerste schok stoot ik mijn bekken op en mijn lijf lijkt volkomen zelfstandig haar tong verder naar binnen te willen zuigen want ze blijft maar doorgaan. Mijn handen klauwen opnieuw in Gods haren en drukken haar op die plek. Dit mag niet overgaan, zo lijkt mijn lijf te willen zeggen maar uiteindelijk komt aan elk orgasme een eind en verdwijnt ook haar tong.

Wat onhandig weet ik even niet goed wat te zeggen al spreken mijn ogen vooral dankbaarheid uit. Ze laat zich op haar rug rollen en blijft mijn hand vasthouden waardoor ik in feite op haar getrokken word. De bedoeling lijkt mij duidelijk en mijn eerste kusje, waarmee ik haar linker tepel voorzichtig begroet, lijkt middels een diepe zucht dit te bevestigen. Mijn handen omvatten haar borsten en als ik wat voorzichtig mijn duimen op haar tepels plaats spoort ze mij verder aan.

‘Niet te zacht alsjeblieft. Ik ben niet van suikergoed!’

Ergens in mijn achterhoofd hoor ik een stemmetje roepen dat oprechte geilheid een Goddelijk genoegen is. Ik daal af tot ik tussen haar benen kniel en vol zicht heb op haar heuveltje. Een perfect getrimd driehoekje van korte krulhaartjes leidt naar beneden tot twee licht opgezwollen schaamlippen waartussen een streepje roze te zien is, vochtig glanzend in het warme licht. Haar geur is een beetje zoet maar vooral opwindend en mijn kus lijkt met plezier ontvangen te worden. Dan pak ik haar kont vast en til die op waarna ze haar benen spreidt en ze zich opent. Mijn eerste kus is nog voorzichtig maar indachtig haar woorden, zet ik aan en trek mijn tong als een ploeg diep door haar liefdesgrotje. Als ik haar knopje raak voel ik een trilling en dus herhaal en herhaal ik deze tactiek, bij elke haal diepere zuchten teweegbrengend. Ze zucht en gromt maar lijkt niet te komen al is haar blik steeds intenser. Tijd voor wat anders.

Ik leg haar billen weer neer en trek haar rechterbeen omhoog waarna ik op haar linkerbeen ga zitten en doorschuif. Twee armen sla ik om haar rechtstaande been en zo kan ik heel precies mijn nog immer vragende kut op haar Goddelijke Heerlijkheid plaatsen. Ik begin rustig maar als ik voel hoe haar harde haartjes over mijn knopje wrijven zet ik aan en druk fel. God laat zich niet onbetuigd, ze pakt mijn benen en trekt zich strak tegen me aan, de druk verder opvoerend. Het kost mij inspanning te bewegen maar ware geilheid overwint alles en met een intensiteit of we ons kapot willen schuren op elkaar zetten we aan. Onze lijven nat van het zweet, de haren verwilderd kan dit haast niet anders dan resulteren in een orgasme van waarlijk kosmische afmetingen. Mijn kut staat in brand en de hitte heeft mijn hoofd bereikt als ik God voor de laatste maal aanroep…

‘Mevrouw De vries? Mevrouw De Vries...’ Ik open mijn ogen.

‘Ah, u bent er weer. Alles goed met u? U was wat onrustig.’

De stem komt van een lief meisje gekleed in het groene werkpakje waarin het verplegend personeel tegenwoordig werkt. Het plafond is een systeemplafond als alle andere en overal hoor ik piepjes en apparatuur zoemen. Oh ja, we zijn er weer, ziekenhuis Gelderse Vallei, kleine ingreep, een paar schroeven verwijderen die zich uit mijn scheenbeen losgewerkt hadden en gelijk het plaatje ook maar verwijderen, dat was zo afgesproken. Ik krijg een rietje voor mijn mond en drink gretig.

‘Alles is goed gegaan hoor. De dokter komt zo bij u.’

Alles goed gegaan? Alles goed gegaan… Mijn God! Ik vouw mijn handen en sluit mijn ogen. Het korte dankgebed is alleen voor haar.

 

 

Alle verhalen van: petra-1

Fijn verhaal 
+4

Reacties  

De inleiding lijkt voorspelbaar maar niets is minder waar. Sublieme plotwending Petra :-)
Compliment
Verrassend ... Ja hoor, god moet wel degelijk een vrouw zijn :P