Vensters

Met het vertrouwde piepje komt mijn kleine laptopje tot leven. Net thuis uit het werk lig ik lekker dwars op mijn grote fauteuil. Een beker thee onder handbereik en de kachel brandend. Gelijk met de decembermaand is de regen en de kou gekomen en na een paar weken van dit vochtige rotweer heb ik er wel genoeg van. Mijn flatje is gelukkig droog en warm. Een klein mailtje van een onbekende dame. Ik open het en lees de twee regels, een paar woorden slechts: ‘Alleen voor jou’ gevolgd door een IP-adres en als afzender XXX. Het email adres zegt me niets. Ik kopieer het adres in mijn browser en kom op een pagina met een webcam en knoppen eromheen. Het beeld laat een kamer zien. Een bank, muur met schilderij, een lamp, een salontafel. Verder leeg. Niemand daar. Het is net vier uur geweest, nog vroeg voor de werkende mens.

Ik surf nog wat rond en ga tegen half zes koken. Mijn koelkast bevat nog een bak roerbakgroente en het wordt nasi. Met een groot bord vol ga ik aan tafel zitten. De tv op het nieuws en mijn laptop voor me. Mijn favoriete opstelling in een tijd dat tv nauwelijks het aankijken waard is. Ik surf regelmatig terug naar de kamer en ontdek dat de cam bestuurbaar is via de knoppen. Er valt zelfs te zoomen en de knop HD laat een scherp beeld zien. Dat is geen simpele verbinding, denk ik, maar evengoed gebeurt er niets behalve dat het donker wordt in die kamer en er schijnbaar automatisch een lamp buiten beeld aanspringt. Zo gaan we de avond in maar uur na uur gebeurt er niets. Tegen elf uur sluit ik af en ga naar bed. Een korte douche en mijn tanden gepoetst. Met een boek stap ik mijn bed in. Het volgende deel van een fantastische serie. Eindelijk weer verder met ‘Het rad des tijds’ na een onderbreking van een paar jaar.

Ik begin te lezen maar ben eigenlijk te moe om al die karakters weer in me op te nemen. Na twee bladzijden vouw ik de hoek om en leg het boek weg. Knip mijn lichtje uit en ga slapen. Als laatste denk ik toch nog even aan die webcam. Zou het anders een grap van Agnes zijn? Wie anders? Maar Agnes deed niet aan dat soort dingen, toch? Ik fantaseer dat zij op de bank ligt en ik toekijk hoe zij voor mij een striptease uitvoert en vervolgens zichzelf met haar tarzan verwent. Het idee windt mij op en zoals gebruikelijk gaan mijn handen naar beneden. De palm van mijn hand op mijn heuveltje en de middelvinger die zich moeiteloos een weg baant tussen mijn lipjes. In gedachte kom ik gelijk met haar klaar waarna ik snel in slaap val.

Ik word wakker en de wekker geeft aan dat het drie uur is geweest. Ik ben klaarwakker zoals me wel vaker overkomt om deze tijd. Meestal blijf ik liggen en val snel weer in slaap maar deze keer is het anders. De webcam spookt door mijn hoofd en ik sta op. De kamer is koud en ik pak mijn laptop op en kruip weer onder mijn dekbed. Als ik verbinding maak is er warempel licht in de kamer en op de bank half buiten beeld zie ik een beweging. Ik beweeg de lens die kant uit waarna eerst een opgestoken naakt been en vervolgens een persoon op zijn rug in beeld komt. Daar zijn er twee aan het neuken! Ik kan alleen nog geen gezichten onderscheiden en het geluid doet niets. Ik zoom in en kijk rond maar het beeld is door het weinige licht toch te korrelig om meer te ontdekken.

Geboeid blijf ik kijken. Dan besluit het stel dat het tijd is voor een ander standje en zij gaat op haar knieën op de bank waarna hij achter haar komt, doggy style. Hem ken ik niet maar nu kan ik haar goed zien. Ze is slank en heeft een fraai stel borsten, halflang, donker haar.  Ik herken haar niet. Hij is groot, gespierd, zwaargebouwd en schuift zijn stevige pik probleemloos achterlangs bij haar naar binnen. Ze draait regelmatig haar hoofd richting hem en zegt dan iets. Ik kan me voorstellen wat. Het beeld windt me weer op. Wat zou ze zeggen? Zou ze hem aanmoedigen?  Hij zegt iets. Hij lacht, zij lacht, ze hebben plezier. Ha, ik zou in haar plaats ook plezier hebben.

Weer gaat mijn hand naar beneden. Een beetje beschaamd van mijn eigen onwillekeurige reactie trek ik mijn hand terug. Ik zoom in op zijn gezicht. Hij loopt een beetje rood aan en ik kan zien dat hij een snor heeft. Met zijn handen op haar billen houdt hij haar moeiteloos in toom. Wie heeft er nou nog een snor tegenwoordig? En hoe oud zal hij zijn? Vijfendertig, veertig? Misschien wel ouder. Terwijl zij er nog erg jong uit ziet. Een raar beeld dat me nu eigenlijk meer intrigeert dan opwind. Hij versnelt zijn tempo en de bewegingen worden woester. Hier gaat duidelijk een eind aan komen. Ze laat zich door haar armen zakken en drukt haar gezicht in de bank terwijl haar armen woest om zich heen slaan. Hij loopt rood aan en stoot dan woest zijn bekken tegen haar kont. Een geluidloos orgasme komt via een eindeloze stroom enen en nullen tot mij. Hij trekt zich terug en pakt een tissue uit een doos op tafel waarmee hij zich droog veegt voor hij op de bank gaat zitten en mij strak aankijkt. De man wijst naar mij en praat terwijl de vrouw op zijn schoot gaat zitten. Ze lachen en zij werpt me een kushandje toe waarna ze een kastje van de tafel pakt en terwijl ze beiden zwaaien gaat het scherm op zwart.

Verbinding verbroken.

Ik blijf nog even naar het zwarte scherm kijken en sluit dan af. De computer leg ik naast me neer en ik knip het licht uit. De slaap wil niet komen. Het beeld van het stel dat voor mijn neus de liefde bedrijft blijft hangen. Wie heeft me dit mailtje gestuurd? Waarom deed diegene dat?

Uiteindelijk val ik in slaap. Gevoelsmatig is het vijf minuten later als mijn wekker gaat. Een beetje duf ga ik de dag in en bij het ontbijt sla ik mijn laptop open om de krant te lezen. De pagina van de webcam is nog open en er is warempel activiteit. De kamer is veranderd in een slaapkamer met een soort van hemelbed waarbij de cam in een hoek tegen de hemel is gehangen. Het bed is leeg en niet opgemaakt. Geen activiteit.

Ik sluit de pagina af en open de krant terwijl ik mijn door mijn ontbijt van muesli met magere melk heen knaag. Als het bakje leeg is surf ik nog een keer terug naar de webcam maar er is niets veranderd. Ik sluit de laptop af en pak hem in. Tijd om aan het werk te gaan. Terwijl ik door de stad rol met mijn eend komt er een SMS binnen. Bij het eerstvolgende stoplicht kan ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en lees het bericht.

‘Genoten vannacht? XXX’ Afzender onbekend.

Ik bel het nummer maar er wordt niet opgenomen. Ik rol het industrieterrein op terwijl ik me bedenk dat de grappenmaker of maakster nu toch een bekende moet zijn. Dat mailadres is openbaar en iedereen kan daarheen schrijven maar mijn 06 bescherm ik toch echt wel.

Er ligt genoeg werk op me te wachten en het is twee uur voor ik aan lunch toekom. Nieuwsgierig surf ik naar de webcam waar ik niets verwacht aan te treffen en groot is dan ook mijn verbazing als dezelfde vrouw als vannacht op bed ligt. Ze is gekleed in een wit nachthemdje dat prachtig haar fraaie vormen benadrukt. Het hemdje is opgeschoven en het witte broekje daaronder duidelijk zichtbaar. Wederom kijkt ze recht in de camera en ik voel me hopeloos betrapt. Dan doet ze haar ogen dicht en wrijft met een hand over haar heuveltje terwijl haar andere hand kort naar mij wuift. Dan schuift die hand in haar broekje en laten haar bewegingen niets meer te raden over.

Ik realiseer me dat ik op het werk ben en collega’s zo bij mij binnen kunnen vallen. Ik tel tot vijf en sluit dan de pagina af, sta op en ga koffie halen. Niet aan haar denken! Je werk wacht!

Het bekende deuntje vanuit mijn broekzak vertelt me dat ik een SMS binnenkrijg terwijl ik bij de koffieautomaat sta. Ik trek mijn mobiel tevoorschijn en lees: ‘Waarom zo snel weg? XXX’
Ik trek mijn beker onder de automaat vandaan en loop een stil hoekje van de gang in terwijl ik het nummer bel. Wederom neemt ze niet op. Ik prop het mobieltje weer weg en loop terug naar mijn werkplek.

De middag gaat voorbij in de gebruikelijke hectiek van de laatste werkdag van het jaar en het is donker als ik weer buiten kom. Thuisgekomen sla ik toch gelijk mijn laptop open en kijk op de webcam. Het bed is opgemaakt en leeg. Ik sluit de pagina weer en ga koken. Ik braad de sudderlap aan en zet de pan dan op een laag vuurtje. Die mag een uurtje trekken. De aardappels zijn zo geschild en de rode kool is ook niet veel werk. Met een glas rode wijn schuif ik weer aan de eettafel aan als er weer een SMS binnenkomt. Het zal toch niet weer… Het is Agnes die me vraagt ook naar de kroeg te komen. Ik sein haar ’20:00h XXX’ terug en wil mijn mobieltje weer terugleggen als er nog een bericht binnenkomt. ’10 seconden was wel erg snel! XXX’, weer miss onbekend.

De gebruikelijke nieuwssites nemen een uurtje in beslag en terwijl Arrow Jazz uit de kleine luidsprekertjes klinkt geniet ik van mijn maaltijd. Ik kan me bedwingen niet terug te surfen naar de webcam maar het idee beheerst wel mijn gedachten. Wat brengt die vrouw er toe dit te doen? Ik bedenk me de laatste jaren terug terwijl ik de afwas doe maar haar gezicht komt niet boven. Als ik mijn jas aantrek besluit ik toch mijn laptopje mee te nemen. Ik merk wel of het zin heeft.

Mijn eendje brengt me terug de stad in en ik kan parkeren om de hoek van het café. Het is net na achten en de tent is rustig op deze kerstavond. Terwijl ik naar de bar loop gaat de deur achter me open roept een bekende stem mijn naam. Ik loop door naar de tap en vraag twee cappuccino aan de barman. Ik weet dat Agnes achter me staat maar laat haar staan tot ik met de twee schuimende koppen kan doorlopen naar de tafel in de hoek met de bank tegen de muur. Ik zet de koffie neer en leg mijn tas op tafel. Dan draai ik me snel om en sla mijn armen om haar heen.
“Hoi lieverd, ik ben zo blij je weer te zien.”

Haar lippen vinden de mijne en we kussen kort maar hartstochtelijk. Terwijl we de cappuccino opdrinken vertellen we elkaar de belevenissen van de afgelopen twee maanden waarin zij meer in het buitenland dan thuis heeft gezeten, mensen heeft ontmoet met namen die ik zelfs uit het nieuws ken en van alles heeft uitgespookt en ik, tja, ik ben twee maanden ouder geworden. Tot ik haar vertel van het mailtje en de webcam. Aandachtig luistert ze naar mijn verhaal en ik zie haar ogen twinkelen.
“Je neemt me in de maling?” zegt ze lachend. “Waarom doet zo iemand dat?”
“Ik neem je niet in de maling”, zeg ik en pak mijn laptopje uit mijn tas. Ik sla hem open en zoek een vrije wifi hotspot. Ik zie de naam van de kroeg staan met een slotje erop en loop naar de barman met de lege kopjes.
“Mag ik nog twee cappuccino en op je wifi?”
“Jij altijd lieverd” en hij wijst op de tap. “Duidelijk?”
“Dank je wel, schat”, antwoord ik en ik loop weer naar ons tafeltje.

‘Heineken’ is de juiste sleutel en een paar ogenblikken later hebben we verbinding met de webcam. Het bed is nog onveranderd maar deze keer blijf ik verbinding houden en schuif de laptop een stukje van ons weg als de barman de verse koffie komt brengen. Met een half oog op het beeld kletsen we verder. Het is ergens voorbij negenen en de kroeg begint al aardig vol te lopen als we overstappen op de witte wijn. Terwijl Agnes haar avonturen in een Roemeens hotel in geuren en kleuren verteld komt er warempel leven op de webcam. Een vel papier met daarop de tekst ‘Hallo Petra’. Dan valt mijn mond open van verbazing als het vel omgekeerd wordt en de woorden ‘en Agnes’ zichtbaar worden. Hoe krijgt ze dit voor elkaar? Ik kijk de bar rond maar zie geen hele of zelfs maar halve bekenden.

Miss Bed is ondertussen op bed gekropen en met haar witte hemdje tussen twee naakte kerels in gaan liggen. Ik kijk samen met Agnes gebiologeerd toe hoe het tweetal aan de gang gaat en de vrouw kussen, strelen, masseren en schijnbaar van alles influisteren want ze giechelt bij elk woordje dat ze in haar oor gefluisterd krijgt. Zij maakt regelmatig oogcontact met de cam maar de heren lijken het bestaan niet op te merken en hebben enkel oog voor haar terwijl ze uit haar hemdje geholpen wordt. Agnes fluit zachtjes, haar eerste tekenen van opwinding. Ik voel een hand over mijn dijbeen omhooggaan en het kost me moeite Agnes duidelijk te maken dat we in een redelijk volle kroeg zitten met iets te veel verlichting en veel te weinig lawaai voor dergelijke grappen.

“Toilet”, roept ze en ze staat op. Ik volg haar met de laptop half dicht in mijn handen. Als we langs de bar willen lopen richting de toiletten houdt de barman ons echter tegen.
Hij kijkt ons beiden aan en trekt ogenblikkelijk zijn conclusie.
“Dat gaan we niet weer doen meisjes. Gaan jullie maar ¬naar boven. Maar eh, houdt het wel een beetje netjes aub.”
Ik plaats een stevige zoen op zijn wang en we lopen achter de bar langs de trap op. De eerste kamer is een soort voorraadkast en de tweede een kantoor met een stoel en een overvol bureau. De derde blijkt een soort studentenflat te zijn met een bank en salontafel. We ploffen op de bank en ik zet de laptop open op het tafeltje.

Miss Bed heeft de kerels ondertussen uit de kleren gekregen en ze masseert met veel enthousiasme de stevige pik van de ene vent terwijl de andere tussen haar benen ligt en haar oraal verwent. Blij met de privacy sla ik mijn arm om Agnes heen en ze kruipt tegen me aan terwijl we verder kijken. Kerel 1 is naast Miss Bed gaan knielen en zijn pik is ondertussen in haar mondje verdwenen. Ze doet het schijnbaar niet voor het eerst want probleemloos weet ze zijn stevige paal te verwerken, tot duidelijk genoegen van hem. Agnes’ hand is weer op mijn been verschenen en maakt een ontspannen zoektocht opwaarts. Ik kijk haar even aan en ook haar blik verlaat de laptop. Lippen vinden lippen en voor het eerst sinds weken genieten we weer uitbundig van elkaar. Mijn hand gaat over haar truitje gaat en haar borsten die ik als op de automatische piloot vind. Terwijl we kussen zonder te stoppen voel ik hoe een hand vaardig mijn broek los maakt en vervolgens hoe enkele vingers onder de rand van mijn slipje dringen. Ik kreun onwillekeurig als de vingers mijn spleetje bereiken en daar enige druk uit beginnen te oefenen.

Op het scherm zien we hoe Kerel 2 van positie veranderd en zich nu op zijn knieën tussen haar benen posteert. Miss Bed spreidt haar benen terwijl ze kerel 1 even heeft laten gaan. Agnes en ik kijken met een half oog naar het scherm. Kerel 2 laat er geen gras over groeien en drukt zijn stijve pik zonder moeite tussen de gespreide lipjes van Miss Bed die hem aankijkt alsof hij nu werkelijk alles uit de kast mag halen. Haar mond beweegt aan stuk door maar naar de woorden kunnen we slechts gissen.

Agnes' vingers hebben ook hun weg gevonden en ze masseert vol overgave mijn klitje. Het duurt dan ook niet lang of mijn universum is teruggebracht tot een klein rood knopje half verscholen tussen twee lipjes die uit alle macht golven van genot door mijn lichaam laat razen. Ten overvloede moedigt Agnes me ook nog aan. Dat is niet nodig, het beeld van de webcam vermengt zich met het gevoel dat Agnes’ vingers opwekken en ik kom klaar zoals ik alleen niet voor elkaar krijg.

Als mijn omgeving even later toch minimaal een hele kamer lijkt te bevatten zie ik Agnes staan die haar broek heeft losgemaakt en deze nu afstroopt. Haar hipster gaat er direct achteraan en daarna gaat ze dwars op de bank zitten met de laptop op de leuning.
“Wat zijn ze aan het doen?” vraag ik.
“Nummer 2 neukt haar nog steeds maar zij heeft de pik van nummer 1 te pakken gekregen en ze praat nog steeds aan een stuk door.”
Agnes spreidt ondertussen haar benen en haar gladgeschoren spleetje opent zich voor mijn ogen.
“Vertel maar wat ze doen”, zeg ik terwijl ik vooroverbuig en haar gladgeschoren en fris ruikende lipjes kus. Maar daar komt niets van.

Slechts een zacht kreunen komt over haar lippen vanaf dat mijn tong tussen haar lipjes zijn weg zoekt. Een hand gaat door mijn haar, zo ver als dat kan met mijn strak gebonden vlecht en haar andere hand houdt de laptop op de leuning in evenwicht. Haar opwinding neemt toe en steeds feller stoot ze haar bekken naar voren in een poging mijn tong verder op te nemen.
“Ze gaan spuiten!” klinkt het uit haar mond en schijnbaar is het zo dat zien komen doet komen want met een luide kreun verstijft ze om vervolgens met een laag tempo haar orgasme te rekken. Als ik opkijk kijkt Agnes me met een zalige glimlach aan en dan draait ze de laptop naar mij toe. Miss Bed houdt een papier omhoog.
‘Hebben jullie ook genoten?’
Ik kan er op dit moment alleen om lachen. Hoe krijgt ze het voor elkaar? Ben ik zo voorspelbaar?

Agnes staat op en loopt richting iets wat schijnbaar de badkamer is. Daarbij stapt ze net naast haar broek waar haar mobieltje uitsteekt. Voor ik kan waarschuwen is het gevaar al geweken maar ik zie een boodschap binnenkomen van ene Lisanne ‘goed zo? xxx’ Ik glimlach, een streek van Agnes. Ondanks haar drukke leven vond ze toch tijd om dit te organiseren. Ik trek een tissue uit de box die de bewoner heel handig op de salontafel heeft staan en fatsoeneer mezelf. Als Agnes weer binnenkomt kijk ik haar niet aan, bang dat mijn ogen de ontdekking zullen verraden. Ik knoop mijn broek dicht en hoor aan het geluid dat Agnes zich ook aankleedt. Het mobieltje zal uit zicht zijn en ik draai me om.

“Je hebt die SMS gelezen he?” zegt ze terwijl ze me lachend aankijkt.
Ik loop rood aan. “Shit! Ben ik zo voorspelbaar?”
Agnes zegt niets en grijnst me alleen toe.
“Dit is zeker het meest originele kerstcadeautje dat ik ooit gehad heb. Geweldig leuk gedaan lieverd.”
“Ik zal je haar nummer geven. Ze is ook een leuke meid”, zegt Agnes en tikt op haar mobieltje.
We ruimen de kamer netjes op en gaan weer naar beneden. De barman kijkt ons vragend aan en Agnes bestelt een fles champagne en drie glazen. Ik kijk haar vragend aan maar Agnes wijst alleen naar ons tafeltje waar een vrouw half van ons afgewend zit. Als we gaan zitten draait ze zich naar ons toe.
“Mag ik je Lisanne voorstellen?” zegt Agnes.
Het is de vrouw van de webcam. Tja, wie anders?

De fles plopt en we toasten op kerstmis.
“En die twee kerels?” informeert Agnes. “Waar zijn die?”
“Vrienden met privileges, zal ik maar zeggen”, antwoord Lisanne en drinkt haar glas uit. “Die zijn weer naar huis. Ik moest nog rennen om hier op tijd binnen te zijn. Heb er dorst van gekregen.”
Ik schenk haar nog eens in en al gauw hebben we een tweede fles nodig.  Zo gaan we gedrieën de Hollandse, en dus warme, kerstnacht in.