Proloog
De ploert is dood vermoedde ik toen ik mensen uit de geparkeerde auto zag stappen. Met z’n tweeën stonden ze in de deuropening. Een vrouw in politie-uniform en een man met eenzelfde uitmonstering schuin achter haar.
‘Bent u Louise Eleonora van Egeraat en bent u getrouwd met Erik Geelkerken?’
Ik knikte bevestigend en keek ze vragend aan.
‘Ik ben bang dat we een vervelend bericht voor u hebben. Mogen we even binnenkomen?’
De prettige stem van de vrouw klonk gevoelig en vol empathie. Eigenlijk werd mijn vermoeden al direct bevestigd door die woorden en nodigde ze maar binnen.
‘Mevrouw van Egeraat, wilt u niet liever even gaan zitten? Wat ik u te vertellen heb, kan schokkend voor u zijn.’
Aangezien ik verwachtte dat ze me zou vertellen dat Erik eindelijk aan zijn eind gekomen was, maakte ik haar duidelijk dat ze gerust haar gang kon gaan. Ontspannen liet ik mezelf in mijn eigen fauteuil zakken en nodigde hen beiden uit om ook plaats te nemen.
De politievrouw hernam het woord, ze was waarschijnlijk de hoogste in rang. Op haar schouders zag ik een soort lauwerkransje met daarin een kroontje. De man had drie strepen en stelde zich terughoudend op als zijn vrouwelijke collega het woord voerde.
‘Ik ben bang dat ik u het bericht kom brengen van het overlijden van uw man’ sprak ze.
‘Wij kregen vanmorgen bericht van de vondst van een overledene. Het stoffelijk overschot bevond zich in, eeehhhh…’
Hier haperde ze en ik vermoedde wat eraan schortte.
Ik besloot haar te helpen. Voor haar was dit natuurlijk ook een uiterst vervelende klus en mij deed het eigenlijk niets.
‘U heeft er blijkbaar moeite mee mij te vertellen dat mijn man is overleden aan hartfalen terwijl hij een bezoek bracht aan een prostituee of een schandknaapje, neem ik aan?’
Haar gezicht ontspande en haar collega liet zijn adem sissend tussen zijn tanden ontsnappen.
‘Ja mevrouw, helaas is het ongeveer zoals u zegt.
Uw man werd aangetroffen in een zogenaamd peeskamertje van een vrouw in het prostitutiestraatje van Deventer. Op dit moment ligt hij opgebaard in het mortuarium van het ziekenhuis aldaar en ik wilde u verzoeken met ons mee te gaan om een identificatieprocedure af te wikkelen. Als u denkt dat u hulp nodig heeft, slachtofferhulp of iets dergelijks, kunnen wij dat voor u regelen.’
Ik schoot in de lach en verzekerde haar dat ik dat niet nodig had. Die hoer misschien wel. Het leek me voor het arme mens een hele schok om een lijk boven zich te vinden.
‘Wilt u, voordat we naar Deventer gaan, misschien eerst een kop koffie’ vroeg ik om de spanning een beetje te breken.
Dankbaar en blijkbaar opgelucht dat er zich geen dramatische toestanden hadden voorgedaan, knikten ze enthousiast.
In mijn keuken maakte ik snel verse koffie en kwam even later met een paar dampende mokken terug. Toen ik de agente haar koffie aanreikte, raakten haar vingers de mijne en sloegen de vonken door mijn lichaam. Een schok van emotie. Ze keek me verschrikt aan en ik zag dat zij die aanraking eveneens als een signaal had gevoeld.
Ik voelde me op dat korte moment onweerstaanbaar tot haar aangetrokken en dat terwijl ik nog nooit aan een vrouw als mogelijke bedpartner had gedacht.
Mijn koffie werd koud. Het stormde zo wervelend in mijn bovenkamer dat ik me geen gelegenheid gunde ervan te drinken. Ik zag haar regelmatig steels naar me kijken. Aan haar rechterhand meende ik een ring te zien. Getrouwd was ze dus waarschijnlijk wel, maar dat kon met de wetgeving die sinds drie jaar in Nederland gold natuurlijk ook met een sexegenote zijn.
Nadat ik de voordeur op slot gedraaid had liepen ze voor me uit en lieten me achterin plaatsnemen. De man bestuurde de auto en al snel reden we bij Windesheim en verder over de IJsseldijk langs Wijhe en Olst.
Bij het uitstappen hielp de agente me en weer raakten onze vingers elkaar. Verstijfd keken we elkaar een onderdeel van een seconde aan en begreep ik dat die aanraking niet de laatste zou zijn. Het was alsof er puzzelstukjes in elkaar pasten. Een gevoel van totale berusting overviel me en ik liet me gewillig naar het mortuarium leiden.
Daar nam ik, onder een lichtgrijze deken het silhouet van een mens waar. Toen de deken teruggeslagen werd zag ik Erik liggen. De schoft lag er met een tevreden grijns op zijn smoelwerk bij. Zijn gezicht had een ontspannen uitdrukking en ik vond dat zoiets ook wel mocht. Sterven tijdens een orgasme wilde ik ook wel. Alleen hoopte ik dat zoiets nog jaren op zich zou laten wachten. Vaag leek zijn gezichtsuitdrukking op die van de man die ik vroeger gekend had. Veel jonger dan de laatste paar jaar. Ik zou hem zijn verzuurde, norse en vooral ontevreden postzegel graag gegund hebben. Toch zag hij er in zijn dood echt weer uit zoals ik hem kende toen ik in1990 als vijfentwintig jarige onbedorven bruid met de twintig jaar oudere Erik trouwde. Alleen grijzer.
‘Kunt u de identiteit van de overledene bevestigen, mevrouw van Egeraat’ klonk die warme stem van de politievrouw naast me. Ik keek haar uitdrukkingsloos aan en getuigde dat het inderdaad om mijn man ging. Er werden nog enige formaliteiten afgehandeld en toen brachten die twee me weer naar huis.
Voor het huis, stapte alleen de vrouw uit en ze bracht me tot de voordeur.
‘Oh, wat lomp van me’ zei ze opeens ‘ik heb me in de consternatie nog helemaal niet voorgesteld.’
Ze stak haar hand uit en noemde haar naam. Vera. Vera Landman heette ze. Ze vroeg me of het echt wel goed met me ging en gaf me haar kaartje. Bovendien drong ze er nogmaals op aan dat als ik hulp wilde, ik haar maar hoefde te bellen.
Ze zou in voorkomend geval maatregelen nemen.
Ik bedankte haar en nog even keken we elkaar aan. Ik wist inmiddels zeker dat we elkaar terug zouden zien. Het kòn niet anders.
Binnen plofte ik op mijn dierbaarste eigen fauteuil en probeerde de dingen op een rijtje te zetten. Mijn leven zou minder uitzichtloos zijn dan ik tot voor kort nog gedacht zou hebben.
Ons huwelijk in 1990 was achteraf bekeken een verstandshuwelijk. De huwelijksdatum had ik uit mijn systeem verdrongen. Ik zou het echt op moeten zoeken. Het enige wat ik nog weet, is dat het op die dag constant regende. Misschien was dat een voorteken.
In die tijd had ik een klein makelaarskantoor in Wezep en ontmoette mijn, qua bedrijfsvoering meestal grotere, collega’s dus regelmatig. Erik was eveneens makelaar in onroerend goed en we besloten samen op te trekken.
Uiteindelijk besloten we onze zakelijke inspanningen te combineren en trouwden we in de hoop dat we wel van elkaar zouden gaan houden.
Nadat de verliefdheid verdween, bleek dat ik met een onbetrouwbaar sujet het schip in gegaan was, maar kon vanwege financiële toestanden niet schadevrij van hem af.
Ons sexleven was in het begin geweldig en we genoten zo vaak mogelijk van elkaar.
Na twee jaar had hij genoeg van me en had daarna diverse maîtresses en bezocht bordelen in de omgeving. Hij deed daar heel open over, want hij vond het doodnormaal. Hij betaalde het toch uit zijn eigen zak? We sliepen op een gegeven moment ook niet meer op dezelfde kamer. Ik betrok een logeervertrek en berustte ik in een sexloos bestaan. Op een gegeven moment kwam ik erachter dat hij langs de snelweg naar Meppel op een parkeerplaats achter, vaak veel te jonge, jongens aanzat. Dat was voor mij het breekpunt. Niet dat hij sex wilde met mannen of jongens, nee daar had ik geen enkel probleem mee. Ik had er problemen mee dat hij onbeschermde sex met zich prostituerende mensen langs de kant van de weg had. Hij stelde doelbewust zijn eigen leven en dat van zijn bedgenoten in gevaar. Hij verslonsde zichzelf en verloor klanten. Zijn deel van ons bedrijf verliep en ik dankte de hemel dat we op huwelijkse voorwaarden waren getrouwd en ook onze zakelijke beslommeringen behoorlijk gescheiden konden houden.
Godzijdank liep mijn deel van het bedrijf gelukkig goed en kon ik zo nu en dan een buitenkansje benutten. Ik kocht dan op een veiling een voordelig pand, dat ik later met winst weer van de hand deed. Ook hield ik wel eens iets aan. Nu, op deze vervelende dag, was ik godzijdank niet onbemiddeld. Van zijn nalatenschap stelde ik me niet al te veel voor. Hij zou wel alles hebben verbrast aan zijn liefhebberijen. Snollen en schandknaapjes.
Terwijl ik zo de balans op zat te maken, werd me duidelijk dat het me eigenlijk geen zier interesseerde dat Erik dood was. Ik was vrij! Ik kon weer doen en laten wat ik wilde en vatte al gauw het stellige voornemen op dat ik dat zou gaan doen ook. Toen ik opstond om mezelf op een glas wijn te trakteren, viel mijn oog op het kaartje van die agente. Ik boog voorover en pakte het op. Een vage zweem van haar parfum bereikte via dat kaartje mijn reukvermogen. Ik snoof er met enige hunkering aan en probeerde me haar weer voor de geest te halen. Bij het weer overeind komen zag ik mijn gezicht in de spiegel weerkaatst en vroeg ik me verward af wat er met me aan de hand was.
In de kelder zocht ik naar een goede fles Bourgogne en toen ik een feestwijn naar mijn smaak gevonden had, klom ik weer naar boven. Eerst ontkurkte ik de bestofte fles en pakte daarna een groot glas uit de kast. Voorzichtig schonk ik de Gevrey Chambertin van een gerenommeerde vigneron in en liet me met een zucht van verlichting, genot en blijdschap achterover in mijn stoel vallen. Het werd al wat schemerig toen ik me bedacht dat ik mijn vrijheid met ingang van dezelfde dag zou laten ingaan en ik belde het nummer dat op het kaartje van de politiemevrouw gedrukt stond. Ik nam tenminste aan dat ze om acht uur ’s avonds geen dienst meer had en hoopte dat ze tijd voor me zou hebben.
‘Met Vera’ hoorde ik haar warme stem.
‘Dag, met Wiesje van Egeraat, u weet wel. Ik ben vandaag met u naar Deventer geweest om mijn man te identificeren.’
Even was het stil, maar toen meldde ze zich weer.
‘Heeft u het moeilijk, mevrouw van Egeraat? Wilt u dat ik even langs kom? Dat kan wel hoor, ik woon vlak bij u in de buurt.’
Zeven minuten later stopte er een auto voor de deur en stond ik op om haar binnen te laten. Ze droeg op dat moment burgerkleding en ik zag eigenlijk een totaal ander mens. Wat een verandering ten opzichte van die ochtend. De vervanging van dat formeel aandoende uniform door een gewone spijkerbroek en een trui maakten van die kordate vrouw een totaal andere verschijning.
Ik liet haar binnen, sloot de voordeur en stak ter begroeting mijn hand uit. We hielden elkaars hand vast en bleven elkaar zonder een woord te uiten aankijken. Heel langzaam bewogen onze bovenlichamen naar elkaar toe. Ze blééf me maar aankijken en ik kon mijn ogen nog steeds niet van de hare losscheuren. Op het moment dat onze lippen elkaar raakten flitste en knetterde het als in een speelfilmnoodweer en lieten we allebei onze remmingen varen. Heftig kussend vielen we tegen elkaar aan en in een knellende omarming stonden we daar naar adem happend elkaars tongen te zoeken.
‘I-i-i-k h-h-eb n-nog nooit zoiets meegemaakt’ verontschuldigde ik me hijgend van emotie ‘neem me niet kwalijk, maar ik weet niet wat me overkomt.’
Ik verontschuldigde me wel, maar hield haar tevens in een innige omarming. Zij ondernam geen enkele poging om zich uit mijn armklem te ontworstelen.
‘Dus jij hebt hetzelfde gevoeld als ik’ hoorde ik haar zeggen.
‘Toen je me die mok aanreikte vanmorgen voelde ik je aanwezigheid in mijn hele wezen. Ik voelde iets totaal onbekends en dat is wel raar, want ik heb al met zoveel vrouwen gevreeën. Jij niet hè?’
Met een arm om haar schouder geslagen trok ik haar mee de kamer in en sloot toch maar eerst de gordijnen. De indirecte verlichting gaf de kamer een wat intiemere sfeer en toen ik naar haar terug liep, greep ze me bij m’n pols.
‘Jij hebt helemaal geen hulp nodig, hè? Volgens mij ben jij niet echt een rouwende weduwe.’
Nogmaals naderden onze hoofden elkaar en sloeg ik een arm om haar hals om haar maar zo dicht mogelijk bij me te hebben. Haar hoofd zakte zonder een woord te uiten tegen mijn schouder en ik voelde haar volledig ontspannen.
‘Wil je niet naast me op de bank komen zitten’ vroeg ik.
Mijn nog niet geheel leeggedronken wijnglas herinnerde me eraan dat ik iets heel erg lekkers onder de kurk had en bood haar ook een glas aan.
Heel even talmde ze maar, blijkbaar moest ze even nadenken, maar toen keek ze me verheugd aan en gaf te kennen dat ze graag een glas met me mee wilde drinken.
‘Vandaag was mijn laatste dienst deze week, ik moet pas weer aanstaande maandag beginnen. Desnoods laat ik m’n auto hier staan en loop ik wel naar huis.’
Ze nestelde zich volledig op haar gemak op mijn bank, trok haar benen onder zich en sloeg een arm om me heen toen ik naast haar ging zitten.
‘Ben jij lesbisch’ hoorde ik mezelf vragen.
Het ging zó spontaan, zo gewoon, dat ik me pas achteraf realiseerde wat ik die totaal onbekende vrouw eigenlijk vroeg.
Ze lachte besmuikt en schudde haar hoofd. Toen pas zag ik haar schitterende haardos. Dat prachtige bruine haar, dat als een waterval langs haar gezicht viel en haar schouders bijna raakte. Ik tastte ernaar en merkte dat die aanraking me opwondt.
‘Nee’ lachte ze ‘ik ben gewoon met een man getrouwd, maar ik vrij soms ook wel met een vrouw.’
‘Jij vertelde me daarstraks dat jij dat nog nooit hebt gedaan, hè? Je zei het wel niet, maar ik kon het aan je lichaamstaal merken.’
‘N-n-nee, e-en d-daarom verbaas ik me er zo over dat meteen toen we elkaar aanraakten er een vonk oversloeg. Vanwege iets waar ik nog nooit over nagedacht heb. Gevoelens voor een vrouw hebben, erotische gevoelens. Het is allemaal zóó vreemd.’
Ze proostte me toe en nam een klein slokje.
‘Godallemachtig, dit is lekker! Waar koop je dat? De wijn die ik over het algemeen drink vind ik lekker, maar dit is van een totaal andere orde.’
Ze stak haar neus in het glas en inhaleerde met een verheerlijkt gezicht het bouquet van de inderdaad geweldige wijn.
‘Ik denk dat ik een beetje in de war ben, Vera’ fluisterde ik.
‘Ik heb opeens zo’n vreselijke zin om je te kussen. Mag dat?’
Ze lachte me opgewekt toe en maakte een uitnodigend gebaar.
‘Wat waren we daarstraks in de gang dan aan het doen? Was dat geen kussen?’
Met trillende handen zette ik m’n glas op het bijzettafeltje.
Terwijl ik haar, eigenlijk behoorlijk onzeker van mezelf, langzaam naderde, pakte ze mijn gezicht tussen haar handen.
Even treuzelde ze nog, maar daarna drukte ze pardoes haar lippen op mijn mond. We kusten als minnaars, als minnaressen dus.
Voor het eerst in jaren kuste ik weer iemand op de manier die ik me herinnerde uit de tijd dat ik nog met verliefdheidjes te maken had. Haar handen voelden losser en losser rond mijn gezicht en ééntje zakte af naar mijn hals. Toen ik hijgend en happend naar adem onze kus moest verbreken, keken we elkaar haast verliefd aan. Met een hand tegen mijn wang zocht ze indringend in mijn ogen naar tekenen van afwijzing. Toen ze mijn totale overgave bemerkte zakte die hand vervolgens naar mijn borst en streelde die over mijn truitje heen. Haar zelfverzekerde glimlach vertederde me tot op het bot. Deze vrouw was zo ontzettend lief. Ik wilde in haar armen liggen, maar durfde daar niet om te vragen. Zij was veel doortastender dan ik en strekte haar arm om me naar zich toe te trekken.
‘Dat wou je toch, Wiesje? Je hele lichaam zegt me dat je tegen me aan wil liggen. Kom maar meisje, ik vind jou ook zo lief.’
Toen ik haar die woorden hoorde fluisteren schoot mijn gemoed vol en kroop ik snikkend van emotie nog weer dichter tegen haar aan. Het enige wat ze toen nog deed, was me met haar armen nòg dichter tegen zich aan klemmen. Ze wiegde me zoals een moeder het bij haar kindje zou doen en ik voelde me geborgen als nooit tevoren.
‘Meisje toch, je moet niet huilen. Vind je dit dan niet prettig? Ik begrijp je wel, het is zo verwarrend dat je beseft dat je ook liefde van een vrouw kunt ontvangen. Bij mij was dat net zo. Het heeft me lange tijd gekost om mezelf te durven bekennen dat ik niet alleen van jongens hield, maar ook gek was op mijn buurmeisje.’
Ik liet haar woorden langzaam tot me doordringen en besefte haast intuïtief dat wàt ze zei volledig aansloot bij de gevoelens die ik op dat moment beleefde. Ik voelde haar hand onder mijn kin en keek even later in dat stralende gezicht. Met haar warme alt, die me deed verlangen naar nog veel intiemere aanhalingen, vroeg me of ik haar niet nog eens wilde kussen. Dat wilde ik maar al te graag en schoof iets omhoog om werk te maken van haar verzoek. Ze had me in die korte tijd overgehaald en ik kon vanaf dat moment accepteren dat ik was zoals ik was.
Vol overtuiging kuste ik haar nu en liet deze keer mijn hand naar haar borst kruipen. Vanuit mijn ooghoek probeerde ik te peilen of er zich enige tekenen van weerstand voordeden, maar daarvan was absoluut geen sprake. Ik raakte haar zachte vrouwenvlees en ik verbaasde me over de hoeveelheid die ik met mijn hand trachtte te omspannen. Haar tieten waren beduidend groter dan die van mij. In haar uniform werden die dingen blijkbaar weggedrukt, ik had er tenminste overdag niets van gezien. Ook toen ze daarnet bij me binnenkwam was het me niet opgevallen. Nu wel en ik genoot! Vera ook, want ik merkte haar ademhaling op hol slaan en meende de door mij bepotelde tepel door een paar lagen textiel heen te voelen verharden.
Na een diepe zucht zaten we elkaar aan te kijken en streelde ze m’n wang met de rug van haar hand.
‘Zie je wel dat je het kunt. Je hoeft alleen maar te accepteren dat een mens een mens is. Je kunt houden van mensen, ook fysiek. Die etiketten als hetero of homo zijn inderdaad alleen maar etiketten en dienen om mensen weg te zetten als inferieur of andersdenkend.’
Ik verbaasde me over de wijsheid van haar woorden. Zeker in relatie tot wat ik dacht dat haar leeftijd zou zijn. Ze leek me aanzienlijk jonger dan ik en vroeg dus hou oud ze was.
‘Hoe oud denk je’ vroeg ze als de cliché kokette vrouw en keek me glimlachend aan.
Ik vertelde haar van mijn deducties, haar zelfverzekerdheid en haar naar mijn idee volslagen wijze manier van benaderen van een intermenselijke relatie. Ze bleef me glimlachend aankijken en vertelde wat ik wilde weten.
‘Ik ben van 1975. Op 12 december van dat jaar werd ik hier in Zwolle geboren en ik ben dus op het ogenblik bijna negenentwintig jaar. En hou oud ben jij? Je lijkt me maar nauwelijks iets ouder. Je hebt een heel jong gezicht.’
Ik bedankte haar voor haar flatteuze compliment en vertelde haar dat ik tien jaar ouder was dan zij.
‘Mijn wieg stond ook in Zwolle, maar daar werd ik al op 10 juni 1965 ingelegd. Het lijkt er misschien niet op, maar ik ben toch echt tien jaar ouder dan jij. Maar ik vind het eigenlijk zo totaal onbelangrijk.
Wat ik wel heel erg belangrijk vind, is dat je hier bent. Hoe komt het toch dat je al zo snel na mijn telefoontje bereid was bij me te komen?’
Ze raakte me lichtjes met haar lippen en kneep in mijn bovenarm.
‘Ik zat op je telefoontje te wachten. Ik wist bijna zeker dat je zou bellen. Zeker nadat wij elkaar aanraakten toen ik je hielp uitstappen bij het mortuarium. Op dat moment sloegen de vonken door mijn lichaam en ik zag dat hetzelfde bij jou gebeurde. Bovendien gaf ik je bij ons afscheid m’n kaartje. Dat was alleen maar om je over de streep te trekken. Heb je niet gezien dat er geen politielogo op staat? Het is m’n eigen kaartje.
Kom Wiesje, kus me. Ik denk dat wij een hele mooie tijd tegemoet gaan, ook al heb je vandaag je echtgenoot verloren.’
Ik liet me door haar zelfverzekerdheid overdonderen en kuste haar gepassioneerd. Weer dwaalden onze handen over elkaars lichaam en nogmaals voelde ik haar prachtige borst. Het kwam op dat moment nog niet bij me op om het eens onder haar trui te proberen en ik weet nu dat zij me op dat moment niet wilde afschrikken.
‘Moet je vanavond nog weer terug naar je huis? Je man zal wel op je zitten wachten, niet?’
Verlangend keek ik haar aan en hoopte zó dat ze kon blijven. Opeens leek het idee dat ze me die avond alleen zou moeten laten verschrikkelijk.
‘Nee liefje, ik wil graag bij je blijven. Mijn man werkt op een booreiland en die zie ik pas weer over twee weken. We hebben geen kinderen en ik heb me op jouw verzoek voorbereid. In m’n auto liggen alle spulletjes die ik nodig heb om ergens te overnachten.’
Sprakeloos zat ik haar met open mond aan te kijken en weer streelde ze m’n wang met haar slanke vingers.
‘Ik voel me op dit moment een volslagen doorzichtige dombo. Jij had blijkbaar alles al door. Hoe krijg je dat voor elkaar?’
Mijn onbegrip had weer die ontzettend lieve glimlach tot gevolg en mijn gemoed liep wederom over van liefdevolle gevoelens voor die vrouw die ik pas diezelfde dag had ontmoet. Ik schonk nog wat wijn in haar glas en in het mijne. We klonken elkaar toe.
‘Ja Wies, ik lees je als een open boek. Die paar aanrakingen vertelden me alles wat ik weten moest om te beseffen dat er ruim voldoende grondslag is voor een stevige basis van een kersverse relatie. Ik ben ervan overtuigd dat wij elkaar een groot deel van ons toekomstige leven zullen liefhebben, zullen waarderen en in waarde laten. We zullen namelijk nooit alleen maar voor elkaar zijn. Jij gaat vast weer een nieuwe band aan met een man en ik zal me weer met enthousiasme storten in nieuwe avonturen. Maar nogmaals, wij blijven bij elkaar. Voor elkaar.’
Verbijsterd zat ik haar aan te staren. Ze klonk als een waarzegster en ik liet het maar daarbij. Ik stond op en kuste haar nog één keertje voordat ik naar de keuken wilde om wat voor ons te bereiden.
‘Ik heb van alles in huis. Wat wil je eten’ vroeg ik.
‘Wil je dat ik iets lekkers voor je maak, of neem je genoegen met pasta?’
‘Ik wil iets lekkers’ antwoordde ze heel gedecideerd.
Ze kwam overeind en sloeg haar armen om me heen. Ik smolt als een verliefde bakvis.
‘Ik denk dat jij een keukenprinses bent. Dat moet haast wel. Als jij wijn van deze klasse in huis hebt, moet dat gewoon gepaard gaan met allerlei keuken- en kookvaardigheden. Maak je wat lekkers voor ons tweetjes? En zal ik je daarbij helpen? Ik hou er ook zo van om lekkere gerechtjes te bereiden. Het enige is dat ik mijn lijn zo in de gaten moet houden. Lekker eten zet gauw zo aan en dat wil ik absoluut niet.’
Samen liepen we naar de keuken en daar plantte ik haar op een stoel. Verlekkerd zat ze van haar glas te nippen terwijl ik snel wat witlof blancheerde, een pakje rösti openscheurde en een paar eendeborsten uit de koelkast trok. Drie kwartier later zaten we tegenover elkaar aan tafel en goot ik het laatste restje Bourgogne in onze glazen. We aten met smaak en ze vertelde dat ze eigenlijk een gourmande was. Haar ouders waren al ver voordat ze werd geboren regelmatig naar Frankrijk gegaan en hadden daar met de regionale en nationale keuken kennis gemaakt. Later had ze de smaak van haar ouders leren waarderen, met het bekende resultaat. Ze vertelde dat ik haar ouders ongetwijfeld aardig zou vinden.
Ze beschouwde het blijkbaar als een uitgemaakte zaak dat ik die ooit eens zou ontmoeten. Ik genoot. Ik genoot van haar ongedwongen manieren, van haar onbekommerd genieten van mijn kookkunsten en ik genoot vooral van háár. Ik liet me compleet inpakken en dat verbaasde me hooglijk. Over het algemeen behield ik de volledige regie over mijn leven en handelen. Die dag gedroeg ik me als een verliefde puber.
Toen we die avond, na eindeloos gepraat te hebben, gekust te hebben en spinnend van genot in elkaars armen te hebben gelegen, eindelijk aanstalten maakten om naar bed te gaan, haalde zij haar overnachtingspullen uit haar auto. Ze kwam terug met een slipje en een tandenborstel.
Een nieuw begin
Boven op mijn slaapkamer sprak ze haar verwondering uit over het feit dat ik maar een eenpersoons bed had. Wel een behoorlijk breed eenpersoons bed, maar toch. Ik reageerde nauwelijks op haar opmerking en vroeg haar of ze met me in bad wilde. De badkuip was in de vloer verdiept aangelegd toen Erik en ik nog wel iets voor elkaar voelden en bood ruimte aan minstens vier personen. Toen Vera het ding in de gaten kreeg, werd ze enthousiast. Laaiend enthousiast.
‘Oooooohhh, dat is nou wat ik een badkuip noem. Daar kan ik nou zo jaloers om worden. Die van ons is gewoon een badkuip. Je kunt er met z’n tweeën in, maar eigenlijk is dat al te krap. Dit is gewoonweg geweldig, maar hoe kan het dan dat je maar zo’n knullig bedje hebt?’
Ik legde haar min of meer uit wat daarvan de oorzaak was en ze liet het rusten. Met angsten en beven kleedde ik me uit en zag haar met belangstelling naar mijn preutse gedoe kijken. Mijn jeans kostten me geen moeite, mijn trui ook niet, maar toen ik m’n beha uit moest trekken, deed ik dat met m’n rug naar haar toe.
‘Wat heb jij een stel prachtige tieten’ hoorde ik haar fluisteren.
Ik, stommerd, was vergeten dat de hele wand met spiegels bekleed was en ze had me ondanks dat ik met m’n rug naar haar toestond, nauwkeurig kunnen bestuderen.
Mijn bloed gutste naar mijn gezicht en ik voelde me warm worden van schaamte.
‘Waarom verstop je je Wies? Je bent een prachtige vrouw en ik zou je graag naakt willen zien. Dat mag ik toch wel, of vertrouw je me niet?’
Ik rechtte mijn rug en keek in mijn eigen spiegelbeeld. Achter me stond die politieagente. Dat verschrikkelijk lieve mens en ik gaf me wederom onvoorwaardelijk over. Het maakte me echt helemaal niets meer uit en stroopte mijn slip over mijn heupen naar beneden. Nadat ik uit het kleine textieltje was gestapt, draaide ik me om naar mijn nieuwe vriendin. Haar mond viel open van verbazing.
‘God wat ben je mooi’ hijgde ze.
Het was zo lang geleden dat iemand zoiets tegen me had gezegd, dat het me naar de strot greep. Ze zag wat er met me gebeurde en nam me na twee stappen in haar armen.
‘Stil maar meisje, ik meen wat ik zeg. Je bent een pláátje. Kom, kus me. Of heb je liever dat ik me ook eerst uitkleed?’
Ze zag mijn smekende blik en trok snel haar trui uit, haar broek en tastte daarna op haar rug naar haar behasluiting. Toen ze de bandjes van dat ding van haar schouders af liet glijden, vielen haar borsten uit de cups en kreeg ik zicht op hetgeen ik met bijna wellustig genoegen had betast. Haar tieten waren inderdaad beduidend groter dan die van mij, maar wat stonden ze nog prachtig op haar borstkas. Ik verloor mezelf in het aanzicht van twee van die schitterende halve bollen.
Nooit eerder had ik enige aandacht voor een vrouwenlichaam gehad en nu overkwam me dit met dat prachtige mens! Ze genoot van mijn aandacht en ging nog weer rechter op staan. Haar ogen tastten mijn gezicht af en toen ze mijn onvoorwaardelijke aandacht op zich gevestigd wist, boog ze langzaam voorover en trok met haar duimen haar slipje mee naar beneden. Ze pakte het niemendalletje op en wierp het met een sierlijke boog in de wastafel. De volgende dag zou ze zich daar ongetwijfeld om gaan bekommeren. Weer strekte ze zich uit en weer viel mijn mond open van verhitte verbazing.
Dat prachtige lichaam met die onwerkelijk mooie tieten was volmaakt. De heel flauwe bolling van haar buikje accentueerde haar feminiteit en haar uitgesproken vrouwelijk gevormde heupen en billen vervulden me met prettige onrustgevoelens. Tussen haar benen zag ze eruit als een Grieks beeldhouwwerk uit de antiquiteit, helemaal glad. Daar waar ik een weelderige bos krulletjes had, was zij helemaal haarloos. Ze bleef me maar aankijken, maar ik kon mijn blik niet losscheuren van haar intieme vrouwelijkheid. Tussen haar schaamlippen meende ik haar labia minora een flink stuk naar buiten zien piepen en ik kreeg van de gedachte alleen al een warm gevoel.
‘Wil je me nu wèl kussen’ vroeg ze haast smekend op fluisterende toon.
Zonder enige bedenking stortte ik me in de armen van de vrouw waarvan ik inmiddels dacht meer te houden dan ik ooit om mijn zopas nog verstorven hoerenlopende echtgenoot had gegeven. Wild en ongeremd zochten onze monden contact en gepassioneerd kusten we elkaar naar ademnood. Haar hand betastte niet alleen mijn borst, maar zakte af naar mijn buik. Wat later voelde ik haar hand nog weer lager en een verkennende vinger probeerde zich toegang te verschaffen tussen mijn inmiddels erg vochtige lipjes. Het emotionele geweld dat me op dat moment trof als een mokerslag, werd nog verhevigd doordat zij met haar andere hand de mijne pakte. Terwijl ze me strak aan bleef kijken, dwong ze mijn hand langs haar borst naar beneden en liet hem pas los toen mijn vingers haar navel beroerden.
‘Vinger me, Wiesje. Vinger me alsjeblieft’ hijgde ze me in m’n oor.
Ik wist alleen hoe ik mezelf kon bevredigen en probeerde haar op dezelfde manier van dienst te zijn en het lukte! Mijn middelvinger gleed in haar vagina en werd zo ongelooflijk glibberig, dat ik probeerde er een tweede vinger naast te krijgen. Een kreun van genot was mijn loon en langzaam toucheerde ik haar lipjes en maakte zo nu en dan een uitstapje naar haar clitje. Haar benen werden als rubber en ze hing als een ledepop tegen me aan.
‘Laat dat bad alsjeblieft wachten tot later’ smeekte ze me.
‘Ik wil naast je liggen in één bed, ook al is het maar smal, alsjebliiiiieft.’
Samen strompelden we naar mijn slaapkamer en kropen dicht tegen elkaar aan op mijn voor dat moment voldoende brede bed. Haar armen krampten om mijn hals en ik durfde haar weer te betasten. Ook nu weer gleden mijn twee vingers zonder noemenswaardige tegenstand in haar glibbergladde gleufje en ik voelde haar hartslag en ademhaling in galop gaan. Iets later maar, voelde ik mijn vingers bijna fijngeknepen worden en begreep ik dat mijn minnares haar climax bereikte. Ze hijgde met gesloten ogen, maar met opengesperde mond en klemde me in een liefdevolle houdgreep. Ze hield dat vol totdat haar lustgevoelens wegebden en ze haar lichaam en geest weer onder controle kreeg.
Ze lag daar naast me in mijn armen en ik keek in dat verschrikkelijk lieve gezicht.
‘Dank je wel Wiesje, zie je wel dat we bij elkaar horen? Ik hou van je. Ik weet dat het gek klinkt, maar ik voel dat het zo is. Alleen mensen die zich volledig kunnen openstellen, kunnen elkaar zoiets moois schenken als jij me nu net hebt gegeven.’
Niet wetende wat ik daarop zou moeten zeggen, kuste ik haar zachtjes op haar voorhoofd. Het leek wel een eeuwigheid voordat ik haar voelde bewegen en keek met verbazing naar wat ze aan het doen was. Ze kroop richting voeteneinde en propte een kussen onder mijn billen. Langzamerhand begon ik door te krijgen wat ze van plan was en ik wist eigenlijk niet welke van mijn om voorrang strijdende gevoelens de overhand moest krijgen. Als Erik, of een andere minnaar me vroeger befte, vond ik dat heerlijk. Aangezien ik me nog nooit naakt aan een vrouw had gepresenteerd, voelde ik enige aarzeling.
Het was haar blik, die oneindig lieve blik die me mijn gêne deed vergeten. Toen ze me fluisterend te kennen gaf dat ik me moest laten gaan, liet ik me verwachtingsvol achterover zakken.
Haar lippen raakten de binnenkant van mijn dijbeen en ik schrok me een hoedje. Ondanks dat ik lag te kijken, verschoot ik van haar aanraking. Vera lachte me vertederd toe.
‘Rustig. Rustig meisje. Ik ga je geen pijn doen. Ontspan je, laat me je verwennen’ lispelde ze.
Weer zag ik haar lippen richting dijbeen gaan en weer schoot er een golf van opwindende spanning door me heen.
Ze verplaatste haar kusjes in de richting van mijn bosje en ik kreeg het steeds warmer van haar intensieve aanrakingen. Ik voelde niet alleen haar lippen, maar ook haar handen. Ze streelde m’n dijen, m’n heupen en m’n buik. Ze raakte alles aan, behalve die plek waar ik zo langzamerhand zo vreselijk nodig aangeraakt moest worden. Heel nauwgezet hield ze me in de gaten en toen ik het uitschreeuwde van frustratie duwde ze eindelijk haar tong diep in mijn doosje.
‘Ooooooooohhhhhhhhhh, eindelijk’ zuchtte ik en kon me gedurende een aantal seconden ontspannen.
Meer tijd werd me niet gegund, want haar tong flitste tussen mijn lipjes, langs mijn grote schaamlippen, helemaal naar de diepte van mijn schede en vandaar weer naar m’n clitoris. Ik werd gek. Gek van haar hitsige, absoluut botergeile teistering van mijn gevoeligste delen. Heel langzaam kwam er vanuit de uiterste verten van mijn geest, vanuit mijn vingertoppen, vanuit m’n tenen en vanuit mijn ruggemerg een langzaam in heftigheid toenemend orgasme aanrollen. Mijn likkertje zocht mijn ogen en knipoogde toen ze haar tong verplaatste van mijn kleine lipjes naar mijn om stimulatie gillende clit. Een paar boterzachte strelinkjes waren nog maar nodig om me het prachtigste hoogtepunt sinds jaren te bezorgen.
‘Mmmmmmmmmmmmmmmmm, ooooooohhhhhhhhhhhhhh’ zuchtte ik en kronkelde van genot onder haar tonggeweld.
Met haar armen trok ze me nog weer steviger tegen haar mond aan en hernieuwde spasmen gierden via mijn buik naar mijn benen waarover ik uiteindelijk de volledige controle verloor. Met een laatste likje en een kusje nam ze afscheid van de plaats vanwaar ze me het allergrootste cadeau had gegeven.
Natuurlijk vingerde ik mezelf, maar dat resulteerde nooit in een orgasme zoals zij dat op dat moment bij me teweeg bracht. Terwijl ik nog na lag te genieten van die aaneenschakeling van hemelse momenten, kroop zij van tussen mijn benen en nestelde zich met haar hoofd op mijn uitgestrekte arm. Ik trok dat verschrikkelijk lieve gezicht tegen me aan en kuste haar. We kusten en ik likte en zoog haar speeksel en mijn eigen geiligheid van haar mond en we genoten van elkaar.
‘God meisje, dit heb ik echt nog nooit meegemaakt. Mijn man deed het vroeger, toen we pas getrouwd waren, nog wel. Het is zeker twaalf jaar geleden dat iemand me heeft gebeft. Ik vind het zóóóó hemels wat je voor me hebt gedaan. Jij, een vrouw nota bene. Nog nooit heeft een vrouw me zo gezien, nog nooit heeft een vrouw me daar gelikt. Oooohhhh, ik ben er helemaal confuus van, maar wat heb je me laten genieten.’
We lagen elkaar aan te kijken en streelden elkaars gezicht. Voor het eerst drong het toen pas tot me door wat ik precies zag als ik haar aankeek. Tot dan toe had ik naar het gezicht van een sympathieke vrouw gekeken. Een gezicht dat overliep van genegenheid, van empathische gevoelens, van liefde zelfs. Nu was ik eindelijk genoeg tot rust gekomen om haar aan een nauwkeurige inspectie te onderwerpen. Ik zag haar iets langwerpige gezicht dat noordelijke afkomst suggereerde. De prachtig dunne donkerblonde haren waarmee haar hoofd heel dicht was begroeid, lag als een aureool rond haar gezicht en paste heel mooi bij haar grote, ietwat ovale ogen met pupillen als kastanjes. Dunne wenkbrauwen accentueerden die poelen en een forse neus vervolmaakte haar harmonieuze gezicht. Dat gezicht dat als klap op de vuurpijl gesierd werd met een bijna wellustige, gelukkig niet te grote mond met gevulde lippen die ik eindeloos wilde kussen. Ik, die nog nooit zo intens naar een vrouw had gekeken, raakte geëmotioneerd door wat ik zag en wéér kon ik het niet laten. Ik moest haar kussen.
‘Wies’ fluisterde ze na de eindeloos lijkende tijd waarin wij van elkaars ademhaling genoten, onze vlinderachtige kusjes koesterden en al mijn zenuwen gespannen waren alleen al door de wetenschap dat ik met een innig geliefde in één bed lag.
‘Wiesje’ lispelde ze nogmaals ‘zou jij mij nu willen minetten?’
‘B-bedoel je hetzelfde al jij daarnet bij mij hebt gedaan’ vroeg ik onzeker.
Ze knikte en kuste me nog eens genietend op mijn lippen. Heel even maar ervoer ik een moment van weerstand, maar bedacht me dat als ik haar een even groot plezier zou kunnen teruggeven, ik alle remmingen opzij diende te zetten. Ik had toch ook, en zelfs met veel plezier, mijn minnaars gepijpt? Wat ze op dat moment van me vroeg was in wezen hetzelfde, alleen had ik dat nog niet eerder gedaan.
Dat alles bedacht ik me in een onderdeel van een seconde en toen kon ik haar instemmend toeknikken. Na nog één kusje zakte ik in de richting van haar kutje. Tijdens mijn reis naar haar onderste extremiteiten trok ze zelf al een kussen onder haar derrière. Terwijl ik me tussen haar benen op mijn ellebogen steunend een zo gemakkelijk mogelijke houding zocht, kon ik haar vrouwelijkheid eerst goed in me opnemen. Haar venusheuveltje was zo glad, dat ik geen spoor van stoppeltjes zag. Ze moest zich onlangs nog hebben geschoren nam ik aan. Ook de rest van haar schaamstreek voelde fluweelzacht aan toen mijn trillende vingertoppen haar raakten. Haar liezen, haar buitenste schaamlippen en van daaruit doorlopend naar haar bilnaad, alles was zo glad als bij een pasgeboren baby. Twee schattige kleine schaamlippen piepten tussen de grote uit en ze gaven soepel mee onder de druk van mijn wijsvinger.
Ik duwde die vinger ertussen en direct hoorde ik een langgerekte kreun boven m’n hoofd.
‘Oooooohhhhhhhh, wat is dit geil’ fluisterde ze.
‘Ik word helemaal warm als ik jou daar tussen mijn benen zie. Ik wéét wat je meemaakt. Ik kan het me nog zo goed voorstellen. Mijn eerste keer was precies zo, denk ik. Ik heb toen ook heel lang zitten kijken hoe die vrouw, die minnares, er daar uitzag. Alleen hoop ik dat je er niet veel langer meer over doet, ik wil je zo graag voelen. Alsjebliiiiieft!’
Verheugd keek ik in haar hunkerende gezicht en nam me voor aan haar wens te voldoen. Langzaam bracht ik mijn mond richting zaligheid en bemerkte de overweldigende geur van een sexegenote. Het bijzonder erotiserende parfum dat haar verrukkelijke kutje omgaf, bracht m’n hoofd op hol. Voor de eerste keer in mijn leven raakte ik opgewonden van de geur van een vrouwelijk geslachtsdeel. In een vlaag van hitsige wellust ramde ik mijn mond over haar van anticipatie druipende gleufje. De gladheid die ik merkte en proefde had niets met een eventuele scheerbeurt te maken. Vera was geil, ze was botergeil.
Mijn tong glibberde tussen haar kleine lipjes en toen ik mijn mond verplaatste naar de buitenkanten van haar vrouwelijkheid nam ik druppels van haar vocht mee. Ondanks dat ik nog nooit met een vrouw had gevreeën, wist ik natuurlijk waar de meest gevoelige plekjes te vinden waren. Ik kende ze maar al te goed. Beffen door een expert had ik altijd als een van de meest grote verwennerijen beschouwd. Passief was ik de expert bij uitstek en op dat moment bracht ik al mijn expertise in stelling om mijn lief op mijn eerste actieve befpartijtje een zo explosief mogelijk hoogtepunt te gunnen. Mijn tong gleed ongehinderd van de diepten van haar schede naar de steeds groter zwellende clitoris.
Als ik mijn aandacht op die laatste richtte, kronkelde mijn bedgenote van genot en haar opgewondenheid verried zich door keer op keer hijgend mijn naam uit te stoten.
‘Wiesje, jaaaaahhhhhh, Wiesje jaaaaahhhhhh, Wiesje jaaaaahhhhhh’ bleef ze maar herhalen en haar hoofd rolde met stijf dicht geknepen ogen van links naar rechts.
Haar handen graaiden naar mijn hoofd en drukte dat dichter tegen haar zinderende flamoes aan. Toen ik haar gezicht probeerde te zien, werd mijn uitzicht gedeeltelijk belemmerd doordat haar schitterende prammen tussen haar armen tegen elkaar aan gedrukt werden en ik dus eigenlijk alleen maar die twee vleesbollen met twee keiharde tepels daarop in het oog kreeg.
Uiteindelijk gaf haar lichaam dusdanige signalen af dat ik zeker wist dat haar climax niet echt ver meer was. Om haar genot nog weer te intensiveren, introduceerde ik twee vingers diep in haar kutje terwijl ik mijn tonginspanning met extra enthousiasme richtte op haar clit. Mijn vroegere minnaars deden dat ook vaak en het gaf mij altijd het gevoel dat er een trein over me heen reed. Ik denk dat zij op haar moment suprème een dergelijke sensatie voelde.
Oooooohhhhhhhh Wiiiies, jaaaaaaahhhhhhhhhhhhh, ooooooohhhhhhhhhhhhhh wat záááálig’ klonk het in mijn slaapkamer.
Ze produceerde niet echt veel geluid, maar maakte de omgeving zuchtend en hijgend deelgenoot van haar intense genot. Haar buikspieren verkrampten geheel synchroon met de toe- en afnemende beenklem om mijn hoofd en ik lag daar zelf geëmotioneerd te kijken hoe ik een vrouw, mijn eerste minnares zelfs, tot een heftig orgasme had verleid.
Toen ze na enige tijd haar rust weervond en ik haar ademhaling regelmatiger vond klinken, kroop ik naar haar gezicht. Uitgeput lag ze me aan te kijken en we kusten, net zoals toen ze mij naar hemelse hoogten had gelikt.
‘Wat ben ik blij dat ik je eindelijk gevonden heb, Louise’ fluisterde ze.
Een traan welde op in haar oog en zakte via haar wang naar het kussen waarop haar hoofd rustte.
‘Ik zou nooit vermoed hebben dat jij zo open zou staan voor mijn avances. Ik heb het je daarstraks al gezegd, maar je hebt me zojuist laten merken dat ik gelijk heb. Wij horen bij elkaar, we zijn voor elkaar bestemd. Het kàn niet anders. Jouw rationele besluit om me meteen te beffen toen ik erom vroeg, gaf aan dat je je geheel en al openstelt. Dáár had ik het daarstraks ook over. Oooohhhh wat ben ik blij dat ik je gevonden heb. Ik kan haast niet wachten totdat Sven weer thuis is. Je zult hem waarderen, daar ben ik zeker van. Misschien kunnen we dit spelletje later met zijn drieën spelen, maar dat bepaal jij helemaal zelf. Dat zien we later wel. Let op mijn woorden, jij en hij zullen maatjes worden. Daarvan ben ik overtuigd.’
Vera kwetterde maar door en op een gegeven moment viel ze stil.
‘Verveel ik je? Ga ik te hard van stapel Wies’ sprak ze en keek me vragend aan.
‘Nee Vera, je verveelt me niet. In tegendeel zelfs, je doet me mijn puberteit weer beleven. Dat klinkt natuurlijk ouwelijk, maar zo is het wel. Ik ben ook blij dat jij me gevonden hebt, zoals je dat zo mooi uitdrukt. Eigenlijk ben je een godsgeschenk. Ik was al bijna vergeten wat genegenheid betekende, wat genegenheid überhaupt wàs.’
Ze wilde nogmaals mijn armen om zich heen en samen lagen we nog even te knuffelen. Met één oog zag ik op mijn wekkerradio dat het al twaalf uur was geworden en ik stelde haar voor om alsnog dat bad te gaan nemen. Het kostte me niet veel overredingskracht om haar te overtuigen die heerlijk ontspannende ervaring samen met mij te ondernemen. Een paar tellen later stonden we in de badkamer en gaf ik de thermostaatkraan een zwiep. Het effect van een heel flesje badzout en een forse scheut welriekende olie vulden de badkamer met heerlijke geuren en samen stapten we hand in hand het hete water in.
‘Oooohhhh wat is dit lekker Wies. Zo’n heerlijk groot bad. Je zou hierin zelfs ruimte genoeg hebben om te vrijen’ lachte ze me dubbelzinnig toe.
‘Oh ja Wiesje, dat wilde ik je nog vragen.’
Ze kroop dichter tegen me aan, streelde met haar wijsvinger mijn dij en kuste me licht op mijn lippen.
‘Je hebt natuurlijk gezien dat mijn schaamhaar verdwenen is. Ik heb dat heel rigoureus laten verwijderen. Eerst schoor ik mezelf, maar al gauw liet ik het waxen. Iedere zes weken moest ik dan weer opdraven om het overnieuw te laten doen en uiteindelijk heb ik het weg laten laseren. Nu ben ik er dus bijna geheel van af. Ik heb een pest aan schaamhaar en ik word opgewonden als ik mijn eigen kale poesje zie, of als Sven of iemand anders wat dat betreft, zijn pik in me steekt en dan terughaalt. Het gezicht van mijn kleine lipjes die zo’n heerlijke pik lijken vast te houden, oohhh. Ze lijken te voorkomen dat zo’n heerlijke stijve mijn poesje verlaat! Oooohhhh, zelfs als ik er over praat, schichten de geile emoties door m’n lichaam. Maar ik dwaal af. Toen ik jou daarstraks befte kreeg ik mijn mond vol van jouw haartjes en het kriebelde in mijn neus. Zou ik jouw krulletjes mogen afscheren? Dan zijn we samen helemaal glad van onderen. Zou je dat wel willen?’
Ze keek me verwachtingsvol aan en kneep me liefkozend in m’n dijbeen. Eigenlijk kreeg ik ongevraagd antwoord op mijn veronderstelling dat ze zichzelf had glad gemaakt. Uiteindelijk vond ik haar gladde schaamstreek ook wel geil staan en vooral het directe gevoel van mijn lippen op haar gladde lipjes had mijn libido in positieve zin beïnvloed. Haar klachten dat ze een mondvol haar had gehad en het gekriebel in haar neus, vond ik redelijke argumenten om mijn schaamhaar te laten verwijderen. Ik vroeg me af hoe ze dacht dat ze mij net zo haarloos door het leven dacht te kunnen laten gaan als zijzelf.
‘Hoe wou je dat doen Vera, ik heb geen scheergerei in huis. Ja, een ladyshave, maar daar krijg je alleen maar stoppeltjes van.’
‘Heeft jou man geen scheermesjes en zeep’ vroeg ze.
Meteen sloeg ze haar hand voor haar mond en verontschuldigde zich voor haar onnadenkendheid.
‘Wat stom, ik heb je vandaag zelf verteld dat hij is overleden. Dat was niet erg kies van me, wil je mijn verontschuldigingen alsjeblieft aanvaarden Wies?’
Troostend sloeg ik een arm om haar heen en vertelde in het kort hoe ik dacht over het verscheiden van mijn echtgenoot.
Opgelucht dat ik het zo luchtig opnam, kuste ze me aanhalig. Ik daarentegen, bedacht me dat Erik inderdaad zo nu en dan scheermesjes en zeep gebruikte. Voorzichtig klom ik uit het bad en trok zijn toiletkastje open. Naast de onbeschrijfelijke rotzooi die ik daar aantrof, stond er ook een spuitbus met scheerschuim en vond ik een paar ongebruikte scheermeshouders en nog onaangeroerde mesjes.
‘Heb je hier wat aan’ vroeg ik Vera terwijl ik haar mijn vondsten voorhield.
‘Ja, dat is precies wat we vandaag nodig hebben. Als je het echt leuk vindt, kun je later altijd nog besluiten om dezelfde behandeling als ik te ondergaan. Maar wil je het nu wel? Wil je echt dat ik je nu scheer? Ik zou dat zo graag voor je doen, je zult zien dat je er zelf ook opgewonden van raakt.’
Berustend en min of meer aangestoken door haar jeugdige enthousiasme, liet ik me overreden. Al gauw zat ik mijn bosje met mijn ladyshave te kortwieken. Vera was ervaringsdeskundige en had me aangeraden het op die manier te doen. Toen er van mijn weelderig genitaal pruikje alleen nog maar stoppeltjes stonden, nodigde ze me weer terug in bad. Even later zat ik wijdbeens op de rand met een grote dot scheerschuim op mijn onderlichaam en was mijn nieuwe vriendin bezig me met de tong tussen haar lippen haal voor haal te ontdoen van mijn stoppelveldje.
Voorzichtig schoor ze de hardnekkige stoppeltjes nèt boven mijn clitje weg. Ik was als de dood dat ze met dat vlijmscherpe dingetje mijn genotcentrum zou beschadigen en was blij dat ze even later afzakte naar mijn liezen. De randen van mijn grote lippen deed ze net zo voorzichtig en toen ik dacht dat ze klaar was, voelden mijn lipjes net zo glad aan als de hare. Met stijgende verbazing zat ik naar mijn gladde kutje te kijken en ik werd, precies zoals zij dat had verwoord, een beetje geil van de aanblik alleen al.
‘Nu alleen je bilnaad nog en dan ben je acceptabel glad, meisje’ hoorde ik haar zeggen.
‘Is het nog niet goed genoeg’ vroeg ik verbaasd.
Nee, het was nog lang niet goed genoeg. Ik moest op knieën en handen, met mijn achterwerk naar haar toe op de badrand gaan zitten. Ze zeepte mijn bilnaad in en ik ervoer zinnelijke gevoelens toen ze mijn anus beroerde en haar vingers over mijn gladgemaakte schaamlippen liet glijden.
‘Rondom je anus en naar je vagina toe zitten niet veel, maar wel erg lange haren. Als ik je scheer, zal ik het ook helemaal goed doen hoor.’
Het duurde nog maar even en ik voelde eerst één bil opzij geduwd worden en kort daarna de andere. Aansluitend hoorde ik de waterstraal uit de douchekop en toen die de juiste temperatuur had, spoelde ze mijn tere delen helemaal schoon.
‘Kom je Wiesje’ lispelde mijn minnares ‘ik wil zo graag nog even naast je zitten en ik wil een kus.’
Met haar hand tussen mijn benen en een andere rond mijn nek, ontving ik nogmaals liefdebetuigingen van die politieagente die vanochtend zomaar mijn kamer, maar vooral ook mijn leven binnenstapte.
Het badwater koelde af en we besloten een einde aan een emotionele avond te maken. Giechelend droogden en depten we elkaar droog en even later stonden we weer in mijn slaapkamer.’
‘Wil je bij me blijven vannacht’ vroeg ik bedeesd ‘het is maar een klein bed, maar het kàn toch wel?’
Ze kneep me in mijn arm en verzekerde me dat ze samen met haar minnaars en ook wel met haar man in smallere bedden had gelegen. We kusten elkaar welterusten en ik draaide me op m’n linkerzij. Haar hand streelde mijn buik en ik voelde de zachte warmte van haar borsten in mijn rug. Ik voelde me volslagen geborgen en viel in haar schoot als een blok in slaap.
Een nieuwe ontmoeting
De volgende dag, vrijdag de vijftiende oktober van het jaar 2004, de dag nadat mijn nieuwe leven begonnen was, werd ik gewekt doordat iemand me wakker kuste. Ik zag Vera’s mond een paar centimeter boven mijn gezicht en ik tuitte met een volmaakt tevreden glimlach mijn lippen voor een vervolg.
‘Goeiemorgen Wiesje’ hoorde ik haar warme stem fluisteren ‘lekker geslapen?’
Haar hand streelde mijn borst en ik voelde mijn tepel onmiddellijk verstijven. Mijn hand gleed achter mijn rug en stuitte op het snijpunt van haar benen op dat supergladde venusheuveltje. Daaronder voelde ik haar kutje waarvan de lipjes al weer, of misschien nog steeds, vochtig waren en mijn vingers welhaast vanzelf naar binnen zogen.
Eventjes speelde ik met haar, mijn nieuwe bedgenote. Mijn minnares. Nee, mijn nieuwe vriendin.
‘Zullen we opstaan en samen ontbijten? Of gaan we eerst douchen, jij mag het zeggen.’
Ik draaide me helemaal naar haar toe en streelde haar wang.
‘Ga je met me mee douchen? Het is zó lang geleden dat ik samen met iemand die ik liefhad onder de warme stralen stond. Kom, daarna zal ik een ontbijtje voor ons maken. Ik zal je dan vertellen wat ik allemaal bedacht heb.’
Samen stoeiden we wat onder de uitbundige kunstmatig gegenereerde regenbui en poetsten we elkaar aansluitend droog en warm.
‘Vertel eens Wies’ vroeg ze terwijl ze een hap van haar verse croissant nam ‘wat heb je vannacht liggen bedenken?
Ik zei dat ik op mijn makelaarskantoortje mijn afwezigheid voor minstens een week ging regelen en vroeg haar of zij enig idee had wanneer het lijk van mijn man zou worden vrijgegeven.
‘Ik zal toch in ieder geval een uitvaartondernemer in de arm moeten nemen. Ik denk trouwens dat ik hem laat cremeren. Het lijkt me goedkoper, ik heb echt geen zin om nog veel geld aan hem uit te geven.’
Ze zat me een beetje meewarig aan te kijken en pakte mijn hand over tafel heen.
‘Heb je zo’n hekel aan hem? Was het echt zo’n nare man als je me vertelde?’
Na wat verdere toelichting omtrent het gedrag van de overledene begreep ze mijn koelheid. Ze nam aan dat een begrafenisondernemer het stoffelijk overschot al wel zou kunnen ophalen, maar daar hoefde ik me geen zorgen over te maken. Dat regelde zo’n bedrijf geheel zelfstandig zo gauw als ik een handtekening had gezet. Na nog een telefoontje kon ik bezoek van een in het zwart geklede lijkbezorger verwachten.
We spraken af dat Erik op dinsdag de negentiende gecremeerd zou worden. Nadat de man met zijn opdracht mijn huis had verlaten, vond ik het tijd voor wat vrolijks. Vera had daar wel oren naar, keek me blij verrast aan en stond als een trekpop te springen van enthousiasme. Een kwartiertje later stapten we het restaurant binnen dat in een voormalige smidse was gevestigd. De vrouw van de eigenaar herkende me natuurlijk en bracht ons naar een tafeltje aan het raam.
Een lichte lunch met veel zalm, garnalen en zeeduivel wilde ik. Bovendien bestelde ik een fles Bâtard-Montrachet Grand Cru. Die heerlijk droge witte wijn, een Côte de Beaune, was een van mijn favorieten. De heldere goudgele kleur en zijn expressieve aroma’s verrasten me iedere keer weer als ik er van proefde. Er was één nadeel. Hij was behoorlijk aan de prijs, maar toch iedere cent waard, vond ik. Ik zag Vera genieten en ik kon met haar meedoen. Bovendien genoot ik van haar genieten. Ze vertelde dat ze wel in het restaurant kwam met haar man, maar eigenlijk alleen als er iets te vieren was. Nadat ik uitlegde dat ik er vaste klant was vanwege zakenlunches en –diners begreep ze ook waarom we zo warm ontvangen waren.
Weer thuis aan de Van Rechterenmarke, nestelde mijn vriendin zich op de bank en ik in mijn favoriete fauteuil. Ze zag me na zitten denken en vroeg wat me dwars zat.
‘Jij zit me dwars’ antwoordde ik.
‘Ik vind het zo vreselijk fijn dat je bij me bent, maar dat kan niet eeuwig zo doorgaan. Het lijkt me zinvol om na te denken wat we met elkaars leven aanmoeten. Jij bent getrouwd en vrijt zo nu en dan buiten de deur. Weet jouw man daarvan? Het zou me alles waard zijn dat je je levensgeluk niet ruïneert. Zeker niet voor mij.’
Ze sprong op van de bank en zat met haar benen onder zich gevouwen bij m’n stoel. Haar armen klemden zich rond mijn onderbenen en ze legde haar hoofd op mijn knieën. Met een vastberaden blik keek ze me aan.
‘Zal ik jou eens een leuk verhaaltje vertellen Wiesje’ lispelde ze.
‘Vroeger was ik een half losgeslagen puber. Ik deed voordat ik bij zinnen kwam alles wat god verboden had. Mijn ouders hebben me gelukkig uit laten razen en omstreeks mijn negentiende, na het overlijden van mijn opa, was ik op slag volwassen. Ik ging na mijn Havo naar de politieopleiding en tijdens die scholing leerde ik hier in Zwolle mijn huidige man kennen. Hij was eigenlijk net zo’n losbol als ik, maar werd snel volwassen en kreeg zelfs verantwoordelijkheidsgevoel. We trouwden toen ik klaar was met mijn opleiding en hier in Zwolle als agent van politie een aanstelling kreeg. Vanaf toen werd het moeilijk. Het werd moeilijk doordat ik mijn professionele leven en mijn privé-leven gescheiden moest gaan houden. Sven en ik hebben vanaf het begin van onze relatie gezegd dat we elkaar vrij zouden laten in onze betrekkingen. Dat mondt vanwege die eigenlijk polyamorische levenshouding uit in behoorlijk promiscue gedrag en hij, zowel als ik neuken een aardig potje in het rond. Dat moet altijd heel discreet en onze grootste zorg naast discretie is het vermijden van soa’s of erger. Dus als jij je zorgen maakt of ik geen problemen met mijn echtgenoot riskeer, heb je nu een antwoord. Het enige gevaar dat je loopt is dat je op een gegeven moment in de ban van mijn liefste komt en hij je naar zijn bed ontvoert. In dat geval wil ik daar graag bij aanwezig zijn, want ik denk dat ik van je hou.’
Ze stond op, boog zich voorover om me te kussen en verloor een traan die ik op mijn wang voelde vallen. We kusten heel emotioneel en nog voordat onze monden van elkaar scheidden, had ik haar bij me op schoot getrokken. Er was op dat moment geen sprake van erotiek of platte sex. Haar liefdesverklaring kwam voor mij als een donderslag bij heldere hemel, maar eigenlijk ook weer niet helemaal. Was ik niet zelf ook met dezelfde gevoelens behept? Had ik niet ook al gedacht dat ik warmere gevoelens voor haar koesterde dan ik ooit voor mijn onlangs verstorven echtgenoot had gehad?
Terwijl ik haar hoofd tegen me aan trok en haar haren streelde, kwam ik tot de slotsom dat ik echt van haar hield. Ik had een vriendin en een minnares tegelijk. Toen dat inzicht tot me doordrong kon ik me helemaal openstellen voor het meisje dat ik op schoot in mijn armen geklemd hield. Van dat absolute overwicht dat ze de dag ervoor als ambtenaar had gehad was niets relevants meer over. Op dat moment functioneerden wij beiden op een heel ander niveau. Er was slechts sprake van gelijkheid. Hiërarchie of leeftijdverschil bestond niet meer. Ik kon haar accepteren als gelijkwaardige partner en ik was ervan overtuigd dat zij hetzelfde voelde.
‘Weet je’ begon ik even later.
‘Weet je dat ik dit huis helemaal zat ben. Ik heb me hier nooit thuis gevoeld en nu zou ik eerst alle rommel van Erik eruit moeten kruien voordat ik mezelf een beetje kan gaan inrichten? Ik verrek het. Ik ga dat appartement kopen waar ik al zo lang verliefd op ben. Ga je mee? Ik zal het je laten zien. Op kantoor liggen de sleutels, ik kan er zo in.’
Ze draaide zich half om, probeerde me aan te kijken en vroeg wat me zo plotseling bezielde.
‘Dat is zóóó’n mooi appartement. Weel duur, maar daar heb ik nu eenmaal de centen voor. Het is zo volledig gevrijwaard van nieuwsgierige ogen en heeft zo veel privacy, ik denk dat er in Zwolle niets beters te krijgen is. En ik heb het in portefeuille! Oooohhhh Vera, daar kan ik met jou en misschien ook wel met jouw man heerlijk vrijen. Ruimte genoeg en ’s zomers buiten op het gigantische balkon. En niemand die iets kan zien. Ga je mee?’
Mijn enthousiasme werkte aanstekelijk en ik zag haar gezicht stralen.
‘Je geeft echt om me hè? Je vertelt me nu dat je plannen maakt om mij, en misschien ook Sven, in de toekomst te ontmoeten. Weet je dat me dat heel erg aangrijpt. Jij bent de eerste waarmee ik een zogenaamde one night stand heb gehad, die over voortzetting van zo’n kortstondige relatie plannen maakt. Met een vrouw heb ik dat helemaal nog nooit meegemaakt.’
Haar eerlijkheid verpletterde me. Die vrouw die me zo zelfverzekerd tegemoet was getreden. Ze had me de weg gewezen naar een toch betrekkelijk homosexuele escapade. Juist die vrouw verwerd daar op mijn schoot tot een aanhankelijke minnares die naar genegenheid en liefde hunkerde. Natuurlijk wist ik dat iedereen verlangt naar genegenheid en liefde, maar dat al zo snel na een initiële ontmoeting sprake was van diep begrip, van intens doorvoelde genegenheid en aanhankelijkheid, verbaasde me.
‘Als ik nu met je meega, mag ik dan vannacht nog weer een keertje bij je slapen Wiesje’ hoorde ik haar vanonder mijn kin mompelen.
‘Wat! Op dat smalle bedje? Wil je dat nog een keer? Ik zou het heerlijk vinden om jou weer tegen me aan te voelen. Graag meisje. Laten we dan nu opschieten want dan wil ik na die bezichtiging wat lekkere dingen in huis halen. Dan maken we er weer een feestje van. Afgesproken?’
Hand in hand liepen we een half uurtje later naar de hal van het hoge gebouw en stuurde ik de lift naar de elfde verdieping. De hele elfde verdieping was te koop. Daarboven bevond zich nog een halve woonlaag waarin zich drie kamers met drie badkamers bevonden en die hoorde bij het geheel. En er was dat balkon, dat gigantische balkon dat uitkeek over het Zwarte Water, naar het oosten dus. Uit de papieren bleek dat het ruim zestig vierkante meter groot was en was ommuurd met een anderhalve meter hoge wand. Ik sleepte Vera van kamer naar kamer en steeds werden haar ogen groter en groter. Haar verbazing kende geen grenzen en ze vroeg zich op een gegeven moment af hoe ik dat appartement dacht te betalen. Ik rekende het haar voor. Gerustgesteld liet ze zich verder verbazen en toen we uiteindelijk rond waren, begreep ze wat mijn beweegredenen waren.
We zegen neer op het enige meubelstuk dat er nog stond en we kusten als verliefde pubers. Onze handelingen moeten ook op die van verliefde pubers hebben geleken. Naakt klemden we ons tegen elkaar aan en kusten, likten en streelden ons naar hysterisch aandoende hoogten. Onze kleren lagen her en der in die grote ruimte en in het midden daarvan, op die grote bank, lagen we in innige omstrengeling van elkaar te genieten.
Haar en mijn gehijg klonk hol in de lege ruimte en het kon me niets schelen of iemand het horen kon. Dit was hoe ik mijn leven zou gaan inrichten,. Ik wilde mijn dorre jaren achter me laten en ik was van plan daar met ingang van de sterfdag van mijn inmiddels heel erg dooie echtgenoot mee te beginnen. Dit was al de tweede dag! Ik had nog een heel leven voor me.
Nadat we allebei een intens hoogtepunt gevierd hadden, waren er twee opties. Ter plekke een douche nemen, of alles op zijn beloop laten en dat bij mij thuis doen. We kozen voor het laatste.
Ook die dag werd nog weer een memorabele dag.
Na het door mij bereide feestmaal zaten we aansluitend bij een knappend houtvuurtje in de open haard te fantaseren over mijn, nee onze toekomst. Ik in mijn eigen stoel, Vera op de bank die het dichtste bij het vuur stond
‘Ik heb vannacht ook liggen bedenken’ vertelde ik haar bedachtzaam ‘dat ik in de laatste jaren erg veel liefde tekort ben gekomen. Sinds de afgelopen tweeëntwintig uur weet ik pas weer wat ik heb gemist. Jij hebt me als de prins in Doornroosje wakker gekust. Ik wil meer. Ik wil weer leven zoals vroeger en ik wil liefhebben, ook fysiek. Als ik heel eerlijk moet zijn, kan ik alleen maar zeggen dat ik wil vrijen, ik wil neuken. Ik denk dat dat kan, zonder afkeurende blikken van mijn buren, als ik dat appartement in Stadshagen koop. Ik zal me daar volslagen onbespied kunnen gedragen op de manier zoals ik me dat heb voorgesteld. Begrijp je wat ik bedoel?’
Ik verplaatste me naar haar bank en drukte ik een kus op haar naar mijn gezicht geheven lippen. Ze zei dat ze me begreep.
Vrijdag de tweeëntwintigste oktober verhuisde ik naar Stadshagen en de week daarop was ik druk in de weer om mijn nieuwe onderkomen naar mijn eigen smaak in te richten. Niet alles was naar mijn wens. De badkamer die bij mijn slaapkamer hoorde wilde ik veranderd hebben en vanuit die ruimte klonk geklop en gehamer. Als er iemand missloeg ook gevloek. Omdat ik op de bovenste verdieping huisde, kon ik ook een open haard laten aanleggen. De enige in het hele gebouw.
Vaak telefoneerden Vera en ik en soms had ze genoeg tijd voor me om even een kus te komen brengen, zoals ze dat eufemistisch noemde. Een enkele keer bleef ze slapen. Haar man, Sven kwam op de vrijdag na mijn verhuizing voor vier weken verlof terug uit de Caribische Zee en de dag erop belde Vera om een uur of zeven ’s avonds of ze langs kon komen. Ze wilde haar echtgenoot voorstellen. Mijn vraag of ze wilden blijven eten, werd zonder haperen bevestigend beantwoord.
Boven in de lifthal stond ik te wachten totdat de lift zou stoppen op de bovenste verdieping en verwelkomde Vera en haar man. Nieuwsgierig bekeek ik mijn minnares die, nadat ze haar lange winterjas had uitgetrokken, zich behoorlijk uitdagend had gekleed. Haar geweldige borsten werden onder haar truitje door een uitdagend behaatje tegen elkaar aan geperst en boden de toeschouwer een tot kwijlens toe verleidelijk decolleté. We kusten. We kusten zoals we dat sinds die gedenkwaardige dag dat wij elkaar voor het eerst ontmoetten steeds weer deden.
Vanuit mijn ooghoek zag ik Sven onze innige begroeting met meer dan gewone belangstelling volgen.
‘Dit is Sven’ sprak mijn vriendin nadat onze lippen zich scheidden.
‘Dit is Louise, Sven. In het dagelijks gebruik wordt ze echter liever Wies of Wiesje genoemd. Dit is de vrouw waarover we de afgelopen weken zoveel hebben gemaild.’
Zijn blije, open lach, vervulde de hal met vrolijkheid en ik zag hem zijn hand uitsteken.
Nauwlettend sloeg ik hem gade aan en zag een mens waarmee ik direct vriendschap kon sluiten. Onze handen raakten elkaar, maar het waren mijn spieren die hem dichter tegen me aantrokken. De boomlange man, ik schat dat hij zeker twee meter groot was, boog zich naar me toe en we kusten. We kusten als bekenden. Eventjes maar en vanaf dat moment was het alsof er geen hindernis op emotioneel vlak tussen ons meer bestond.
‘Waar was jij al die tijd’ hoorde ik hem vragen.
Ik wist geen antwoord, want ik had hem hetzelfde willen vragen. Of nee, ik had de engelse variant voor op mijn tong liggen.
‘Where have you been all my life?’
Vera stond één en ander met stijgende verbazing aan te kijken en verbrak de betovering door mijn wang met de rug van haar hand te strelen.
‘Zullen we naar binnen gaan, lief’ vroeg ze en ik voelde haar lippen zachtjes mijn wang beroeren.
Ik voelde me betrapt en met een blozend hoofd ging ik ze voor naar mijn woonkamer. Het vuurtje brandde vrolijk en ik zag mijn gasten zich behaaglijk installeren op een van de banken die ik tot mijn inrichting mocht rekenen. Omdat ze niet echt dicht tegen elkaar aanzaten, vond ik een plaatsje tussen hen in.
Vera omhelsde me en fluisterde voor mij op dat moment onbegrijpelijke woorden.
‘Zie je wat ik bedoel? Dit is mijn man, mijn vriend, mijn minnaar.’
Ik voelde weer een kusje en hoorde haar vervolgen.
‘Jij en hij zullen ook vrienden zijn. Dat heb ik je al de eerste dag dat wij elkaar liefgehad hebben gezegd. Je laat me zien wat ik verwachtte. Sven is de mooiste mens die ik ken en hij zal ook van jou houden.’
‘Niet lief?’ besloot ze haar uitleg met een vraag aan haar echtgenoot.
Die echtgenoot boog zich naar me toe en zonder enige bedenking omarmde ik hem. Ook toen weer kusten we. Wat kuste die man geweldig. Wat voelde zijn hand op mijn borst veelbelovend. Vera zat mijn verwarring glimlachend aan te kijken.
‘Dat bedoelde ik nou, Wiesje’ lispelde ze ‘jij en Sven gaan vrienden worden.’
‘Dat heb ik je verteld en ik zie dat ik gelijk krijg. Oooohhhh wat word ik hier gelukkig van. We horen dus met z’n drieën bij elkaar.’
Na ons behoorlijk intieme souper, want dat werd het, vroeg ik of ze niet liever zouden willen blijven slapen. Vera keek haar eega betekenisvol aan en mompelde dat zij het koffertje wel uit de auto zou gaan halen.
Ze was nog niet de deur uit of Sven zat naast me en sloeg een arm om me heen. Verliefd keken we elkaar aan en ik maakte een studie van zijn uitzonderlijk lieve gezicht. De ogen van die man! Onvoorstelbare diepe poelen vol begrip, tederheid zelfs. Hele zwarte irissen en een iets minder donkere pupillen keken me lachend aan. Zijn nauwelijks geprononceerde wenkbrauwen tekenden op karakteristieke wijze zijn sympathieke fysionomie. Een ietwat afgeplatte neus met brede neusvleugels en zijn volle lippen verduidelijkten dat Sven, in tegenstelling tot wat men verwachtte bij een Noordse naam, duidelijk Afrikaanse voorzaten moest hebben. Zijn heel lichtbruin gekleurde huid gaven een verdere verwijzing naar zwarte genetische oorsprong.
Toen Vera ons aantrof, onze ogen aan elkaar vastgeklonken als het ware, verzuchtte ze haar gevoelens.
‘Wiesje, je mag hem wel lenen, maar hij is van mij hoor!’
Godzijdank kon ze lachen en klonk er geen jaloezie in haar woorden door.
We maakten aanstalten om naar bed te gaan en ik wees ze hun logeerkamer. Vera kende die natuurlijk al van eerdere bezoeken, maar Sven liet zijn enthousiasme duidelijk blijken. Toen ik ze welterusten kuste,keek Vera me haast smekend aan.
‘Mag ik niet meer bij je slapen?’
Haar gefluisterde, door teleurstelling vervormde stem, bracht mijn hart op hol.
Zouden ze dat echt willen, bedacht ik me in een flits Zonder voorbehoud stak ik een arm in de hunne en sleurde ze haast mee naar mijn eigen kamer. Zo gauw de deur in het slot klikte, werd ik door twee paar handen beetgegrepen, door twee monden gekust en door twee ontzettend geile mensen gemangeld.
