Mijn oren worden gepijnigd door het gejoel van honderden kinderen dat via betegelde muren en grote ramen tot het oneindige weerkaatst tot mij komt. Ik hang in een hoekje van de wildwaterbaan en vraag me af waarom ik deze marteling die ik al een paar keer mocht meemaken weer moest ondergaan. Dat ik meega op het familieweekend is tot daaraantoe maar dit is echt niet mijn ding. Ik zwem liever het Randmeer over dan deze stinkende soep in te gaan maar ja, tante Petra moest ook mee zwemmen. Vragende reeënogen van een vijfjarige kan ik nu eenmaal niet weerstaan en dus ging mijn badpak mee en lig ik nu in het water terwijl de neef en nichtjes totaal geen aandacht meer voor mij hebben. Het werkt wel ontspannend, het warme water en volledig afgesloten van de dagelijkse digitale buitenwereld. Door het traag stromende water meegetrokken komen regelmatig kluwen kinderen voorbij drijven waarbij lichamelijk contact niet valt uit te sluiten. Een zachte trap van een uitschietend been, een strijkende arm, het valt niet uit te sluiten en veel acht sla ik er niet op.
Ik controleer het bovenstukje van mijn bikini, het is een nieuwe en ik krijg het gevoel dat mijn borsten eruit gedrukt worden. Dat hoorde volgens de verkoopster. Mijn broer keek wel op toen hij mij zag want dit is toch wat anders dan het ruime badpakje waarin hij zijn veel jongere zusje zag zwemmen maar goed, kinderen zijn we al lang niet meer. Het is even rustig in de stroom en ik wil met net laten meedrijven richting de trap als ik een hand over mijn been voel strijken, geen tikje, de hand gaat duidelijk van boven naar beneden over de buitenzijde van mijn been. Het gaat snel maar dit is onmiskenbaar geen terloopse aanraking. Hij of zij zwemt onder water en vaag zie ik een donkere schim tussen de weerspiegingen van het roerige water om de hoek verdwijnen. Het zal toch niet een opgewonden jochie zijn die me ongezien wil betasten? Dan is het wel een heel subtiele en ik geloof het ook niet. Een mager armpje valt om mijn nek en mijn neefje wil met mij de glijbaan af. Gehoorzaam laat ik mij de rij intrekken. Het is druk en ik ben al bijna droog voor we bovenaan het trappenhuis voor de buis staan.
Neefje gaat onbekommerd achterstevoren zitten en laat zich door het water meetrekken al is hij verbaasd dat ik niet direct achter hem aankom. Ik duik een paar seconden later achter hem aan, op mijn buik en gezicht naar voren waardoor ik snel inloop, grommend en wilde gebaren makend. Petra als het wilde watermonster, en het heeft effect, goed getimed krijg ik hem net niet te pakken als we de buis uit komen vliegen en kraaiend van de pret wil hij nog een keer. Ik veeg het water nog uit mijn ogen als hij mijn hand al te pakken heeft maar dan kijk ik recht in het gezicht van een opvallend donkere vrouw die haar ogen op mij gefixeerd heeft. Ze lacht en ik lag terug, compleet overrompeld door haar aanblik. Het handje sleurt me de trap op, weg van haar blik maar ik blijf haar aankijken terwijl zij een ander trapje neemt. Ze is langer dan ik ben en slanker ook, vergelijkbaar met de vrouwen die op de olympische spelen het atletiek domineren. Terwijl ik aansluit in de rij zie ik haar een bubbelbad ingaan, schijnbaar zonder verder gezelschap. Halverwege de eerste trap valt mijn blik nog een maal op haar en weer kijkt ze me recht in de ogen en lacht. Dan stuwt de onverbiddelijke rij mij buiten haar beeld.
Petra, het watermonster moet eerst de hele kinderschaar van mijn beide broers achtervolgen voor de oudste het mooi genoeg vindt en ze de kleedkamers mee inneemt. Ik zie haar weer lopen, de gratie van een koningin en soepel als een hinde, ze gaat de wildwaterbaan in. Ik volg, tijd voor de jacht. Ik laat me achter een stel jongens meetrekken door de stroom tot ik haar zie, ik duik onder en volg de muur. Haar donkere benen zijn niet te missen en snel streel ik haar dij zoals mij gebeurde. In een moeite door zwem ik door en naast het groepje jongens kom ik boven. Als ik me omdraai zie ik nog net de hinde onder water verdwijnen. Buiten de stroom houd ik halt en wacht af, wetende dat het niet bepaald de haai uit Yaws is die mij achterna zit. De handen strelen over mijn rug, billen en ik voel een paar lippen die mijn buik kussen, net boven mijn broekje. Het duurt maar een ogenblik maar is onmiskenbaar voor ik de donkere schim weer verder zie trekken. Een paar seconden heb ik nodig om me te herstellen en dan duik ook ik onder. Ze staat een zestal meters verder en ik kies ervoor om mijn hand over de binnenzijde van haar dij te laten strijken waarbij mijn duim uiteindelijk even haar broekje beroert.
Als een speer schiet haar hand het water in en grijpt mijn pols. Ik ben een seconde in paniek, zou ik het toch mis hebben? Mijn hand wordt echter bepaald niet weggetrokken en voor de volgende tien seconden streel ik haar heuveltje en verder omlaag tot ze loslaat en ik me verder laat drijven, om met de laatste adem boven te komen. Zij is alweer onder water verdwenen en een paar seconden later zie ik haar schicht voorbijkomen maar ze stopt niet, ze zwemt door. Ik duik weer onder en achtervolg haar, het donkere lichaam dat soepel tussen de mensen door manoeuvreert en ik volg. Tot twee keer moet ze bovenkomen en eenmaal vang ik haar blik op als ze voor een moment omkijkt tot ze afslaat richting het buitenbadje. Bij de plastic flappen wacht ik even, wetende dat ze toch niet uit die doodlopende vissenkom kan ontsnappen. Een paar stelletjes komen me tegemoet onder de tochtflappen door en dan duik ik onder. Het badje is leeg op haar na en zij ligt alleen op de rand die zo gevormd is dat je net onder water blijft liggen maar toch ondersteund wordt.
Zonder boven te komen zwem ik richting haar benen. Schijnbaar ziet ze me aankomen en als een paar sluisdeuren die openzwaaien gaan haar benen uit elkaar. Mijn mond als boeg klampt aan op haar broekje en ik kus haar lipjes door haar broekje heen. Ik voel goedkeuring in haar opstotende bekken nog voor ik boven moet komen. Dan dwingt de overlevingsdrang van mijn oerinstinct me naar boven en zie ik haar voor het eerst van nabij. Ze begroet me vriendelijk in het Frans, een taal die ik jammer genoeg nauwelijks beheers maar ‘cherie’ en ‘trés bon’ kan ik nog wel bevatten. Ogen spreken heldere taal over alle grenzen heen en als ze zich terug in het water laat zakken is haar omhelzing zalig genoeg om mijn broer te vergeven dat hij me meegesleept heeft. Soepel slaat ze haar benen om mijn heupen en onze monden vinden elkaar, begroeten elkaar en snappen elkaar. Handen over mijn rug, handen over haar billen, slank en gespierd en dan mijn handen door haar korte kroeshaar waar ik het gevoel heb alsof ze verstrikt zullen raken.
Haar vingers vinden mijn tepels door de stof heen, mij verder opzwepend. Die slanke handen, zwart als pure chocolade blijven me strelen en plagen. Zo in het water is ze licht als een veertje en ik til haar hoger op waardoor mijn vingers de ruimte krijgen om haar kut te bespelen. Als mijn duim onder de stof van haar broekje komt kijkt ze me recht aan, haar lach bevroren en zo indringend, hypnotiserend bijna, dat ik niet anders kan dan doorgaan en haar naar een hoogtepunt brengen. De intense blik die onze zenuwen lijkt te verbinden terwijl onze lichamen dampen in de koude vrieslucht, mooi maar uiteindelijk is haar hele universum teruggebracht tot het topje van mijn duim. Ze neemt mijn gezicht in haar handen en kust me fel om vervolgens te verstrakken en compleet stil te vallen als ze komt. Haar benen als een betonschaar om mijn ribben. Als haar ogen weer openen stralen ze dankbaarheid uit. Dan laat ze zich achterovervallen en verdwijnt onder water. Ik mag de achtervolging weer inzetten en duik haar achterna. Weer binnen merk ik dat het stil is geworden. Sluitingstijd is al geweest en de baden zijn leeg. Verbaasd ben ik dan ook dat ik haar niet zie.
Een beetje teleurgesteld verlaat ook ik het bad en met mijn tas in de hand ga ik een kleedhokje in en trek mijn badpak uit. Een klein klopje op de deur doet me verwachtingsvol opkijken en een zwart been dat onder de deur door komt laat me in een ogenblik de deur opendoen. Ongehaast blijft ze buiten mijn hokje staan en neemt me van top tot teen op, ik begrijp ‘belle figure’ maar ‘seins magnifiques’ doen mijn wenkbrauwen fronsen waarop ze het hokje instapt en zacht mijn rechterborst streelt. Ik ben wel in voor een cursus Frans en via ‘une belle peau’ en ‘jambes musculeuses’ landen haar vingers bij mijn ‘vagin belle’ en het is maar goed dat ik het deurtje dichtschop want haar tong doet me even later alles vergeten. Zonder schroom laat ze haar tong diep penetreren om daarna mijn klit onder handen te nemen. Ik huiver en beef onder de sensaties die zij te weeg weet te brengen en mijn hand in mijn mond voorkomt dat ik het zwembad bij elkaar gil als het onvermijdelijke orgasme mij overmeestert.
Zo snel als ze binnenkwam is ze ook weer verdwenen en ik trap nogmaals de deur achter me dicht. Eenmaal bijgekomen kleed ik me aan en loop het zwembad uit, het park in. Op een of andere manier verbaast het me niet dat mijn hand beetgepakt wordt door iemand die heel lichtvoetig naast me komt lopen. Ze is gekleed in een dure wollen jas en ik zie een zijden sjaal. Na twee straatjes laat ze los, kust me op de wang en met een ‘dormez bien, ma douce’ loopt ze weg. Ik kom niet verder dan “truste” en kijk haar na. Dan loop ik naar het huisje dat wij voor het weekend het onze mogen noemen en schuif binnen aan bij een potje monopoly. Rozige kinderen worden te slapen gelegd en mijn broers verslaan hun zusje dit keer met gemak om er vervolgens goed voor te gaan zitten, aangemoedigd door hun vrouwen. Ik wens iedereen welterusten en ga naar bed, hopend op een mooie droom over een donkere schim.
