Mijn droomvrouw bestaat echt

Informatie
Geschreven door Knakker
Geplaatst op 08 maart 2018
Hoofdcategorie Korte verhalen
Aantal reacties: 3
1053 woorden | Leestijd 6 minuten

Ik ontwaak uit een diepe droomloze slaap en druk op de sluimerknop van de wekker. Het is pikdonker en de intense stilte wordt af en toe onderbroken door het lichte gesnurk van mijn vrouw die aan de andere kant van de kamer slaapt. In de loop der jaren zijn we uit elkaar gegroeid en onze slaaparrangementen weerspiegelen de staat van onze relatie. Van ineengestrengeld op een vlekkerige matras op de grond van een morsige studentenkamer via lepeltje-lepeltje in de twijfelaar op onze eerste gezamenlijke etage in de grote stad en vervolgens breeduit liggend in een ruim tweepersoonsbed in de doorzonwoning tot het lits-jumeaux waarvan de bedden steeds verder in tegenovergestelde richtingen worden opgeschoven in de bungalow aan de rand van het rustieke dorpje.

De wekker gaat weer en ik moet nu de keuze maken: nog zes minuten sluimeren of ietsje langer douchen. Manmoedig kies ik voor de tweede optie. Zonder geluid te maken verzamel ik mijn kleren voor de dag en loop naar de keuken waar ik ze achteloos over een stoel gooi. Ik zet koffiewater op en maak een keuze uit de verzameling pillen die een man van middelbare leeftijd op de been moeten houden. De kou die in de keuken hangt accentueert op een niet onaangename manier mijn naaktheid. Na een paar slokjes koffie zet ik koers richting douche.

Ik heb net de shampoo uit mijn haren gespoeld als Virginie door het douchegordijn naar binnen glipt. Haar grote bruine ogen glinsteren en voordat ik een woord heb kunnen uitbrengen heeft ze haar gulzige lippen op de mijne geplaatst. Onze tongen kronkelen als in een wilde dans. Haar keiharde tepels priemen tegen mijn borst. Ik laat mijn handen langzaam over haar natte rug naar beneden glijden en knijp zachtjes in haar perfecte ronde billen. We laten elkaar los en kijken genietend naar elkaars blote natte lichamen. Dan laat ik mijn hand naar haar zorgvuldig geschoren poesje glijden waarboven een parmantig kuifje het neergutsende douchewater nog wat tegenspel biedt. Mijn gekromde wijsvinger glijdt als vanzelf naar haar genotsplekje. werktuigelijk zet ze haar voeten iets verder uit elkaar.

Terwijl ik haar blijf vingeren volg ik gespannen de emoties op haar gezicht: eerst geilheid en dan een gepijnigde blik. Mijn ogen dwalen af naar haar voeten en ik zie hoe haar tenen zich krommen. Dan volgt de ontlading die door haar hele lichaam trekt en die eindigt in een hartstochtelijke kus. Haar hand omvat mijn gezwollen lid en met een paar krachtige polsbewegingen weet ze een schier eindeloze zaadlozing op gang te brengen. Nog voordat de laatste druppels zaad mijn pik hebben verlaten is ze verdwenen. Schaapachtig kijk ik naar een klodder sperma die langzaam maar zeker in de richting van het afvoerputje drijft.

Ik droog me af, schiet snel mijn kleren aan en neem nog een paar slokken van de nu koud geworden koffie. Exact om drie over zes verlaat ik het huis op weg naar de bushalte aan de provinciale weg, zo’n twaalf minuten gaans. Als ik de abri in het vizier krijg zie ik vanuit de tegenovergestelde richting een ranke vrouwenfiguur naderen. Het is Virginie, haar korte grijze pagekapsel is nog een beetje nat. Opgewekt wenst ze me een goede morgen.

Ontspannen babbelen we wat tot dat de bus arriveert. Galant laat ik haar voorgaan. Ze kiest steevast voor de middelste bank aan de linkerkant van de bus. Zodra ze is gaan zitten schuif ik naast haar. Het heeft meer dan een jaar geduurd voordat we zo dicht naast elkaar gingen zitten. Toen ik ruim anderhalf jaar geleden voor het eerst met deze bus naar het werk ging wisselden Virginie en ik alleen een paar woorden bij de bushalte. Later zetten we onze conversatie in de bus voort waarbij ik schroomvallig aan de andere kant van het gangpad ging zitten. Totdat er een keer geen plaats meer was aan die kant. Langzaam maar zeker komen we meer van elkaar te weten. Virginie is gescheiden maar woont om financiële redenen nog wel met haar ex onder één dak en ik begrijp uit andere gesprekken dat de charmante rimpeltjes rond haar ogen niet louter lachrimpeltjes zijn. Meestal praten we echter over alledaagse dingen. Zoals over haar zestienjarige zoon – een vreselijk watje als je het mij vraagt – en mijn vrijwel even oude dochter – een verwend kreng zie ik haar denken – of de gebeurtenissen in het dorp.

Ons dagelijkse samenzijn duurt zo’n twintig minuten. Dan arriveert de bus in de hoofdstraat van het stadje waar Virginie moet overstappen op een andere bus. Ik blijf zitten tot het station, een paar haltes verderop. Een uur later ben ik op mijn werk. Ik groet mijn collega’s en zet mijn computer aan. Gewoontegetrouw brouw ik een grote pot koffie. Gewapend met een flinke mok koffie keer ik terug naar mijn bureau. Ik luister even naar het nieuws en wacht op de verkeersinformatie. Er zijn geen files op de weg waarover Virginie’s bus rijdt. Ik neem nog een slok koffie en loop in de richting van de wc. Uit mijn ooghoek zie ik mijn jongere collega’s naar elkaar grijnzen: de koffie begint bij die ouwe weer te werken.

Ik ga naar het achterste toilet, laat mijn broek en onderbroek zakken en neem plaats op de zalmkleurige bril. Even later zet ik de deur op een kiertje en Virginie glipt naar binnen. Zonder omhaal stroopt zij haar broek en slipje van haar lekkere kont en duwt haar natte spleetje in mijn gezicht. Onmiddellijk begin ik haar vol overgave te beffen. Haar slanke vingers kroelen door mijn spaarzame haren. Mijn tong weet alle gevoelige plekjes trefzeker te beroeren en spoedig komt ze drie keer vlak achter elkaar vrijwel geluidloos klaar. Haar derde orgasme is zo heftig dat ik van de weeromstuit begin te spuiten. Ze steekt twee vingers in haar kleddernatte grotje. In soort religieus ritueel laat ze mij haar ene vinger aflikken en likt ze zelf de andere helemaal schoon. Vervolgens trekt ze haar broek omhoog en trekt de rits dicht. Ze drukt een warme kus op mijn voorhoofd en lijkt in het niets op te lossen.

Ik wrijf mijn pik schoon met een wc-papiertje, maak mijn kleding in orde en was mijn handen zorgvuldig. Ik neem plaats achter mijn computer en kijk op mijn horloge. Het duurt nog 22 uur voordat ik Virginie weer zie.

© 2005

Alle verhalen van: Knakker

Fijn verhaal 
+1

Reacties  

Een boeiend verhaal en mooi geschreven. Ik krijg er medelijden van.
Kijk zo hoort een kort verhaal, genoeg om te boeien en stil te lachen zonder paginalange inleidingen en honderd hoofdstukken. Ja ik ben liefhebber van snelle verhalen en natuurlijk ook van snelle seks. Doe je best en schrijf er meer zo, Miel
Eenvoud siert dit alledaagse miniatuurtje. Een mooi verhaal hoeft niet lang of ingewikkeld te zijn.