We waren elkaar letterlijk tegen het lijf gelopen. Op station Zwolle. In de lift. Zij meed de steile trap omdat ze een loodzware rugzak torste, ik omdat ik een paar onwillige spieren in mijn been had. In ruil voor mijn gemompelde excuses kreeg ik een stralende glimlach van de kleine, mollige maar zeker niet dikke vrouw met een leuk open gezicht waarin twee donkerbruine ogen fonkelden. Ze had grappige, iets te blonde krulletjes en charmante kraaienpootjes.
Even later zaten we –wat mij betreft niet helemaal toevallig- tegenover elkaar in de trein en raakten al snel met elkaar in gesprek. Na een uur bereikte de trein precies volgens dienstregeling het eindpunt. Teleurgesteld door het uitblijven van de gebruikelijke vertraging besloten we ter compensatie de volgende avond in een intiem restaurantje af te spreken.
We aten, toostten, dronken, praatten en lachten. Tijdens het dessert hadden we het gevoel dat we elkaar al ons hele leven kenden. Daarom kwam het niet als een verrassing dat ze me uitnodigde voor een slaapmutsje. Het tweede slaapmutsje werkte als een afrodisiacum. In een oogwenk lagen we naakt op haar bed. Haar licht gebronsde huid was zacht en soepel en opvallend glad. Lief en teder verkenden we ieder plekje van elkaars lijf.
Plotseling veranderde het lieve vrouwtje in een woeste tijgerin die uren lang bezit van me nam met een erotisch repertoire waarvan ik in mijn 65-jarig bestaan op deze aardkloot zelfs nog nooit had gedroomd.
Even plotseling als ze was verschenen verdween de tijgerin. Ik bleef achter met een lief, kleverig, bloot knuffelberinnetje in mijn armen die haar krullenbol op mijn borst had gevleid. Een weldadige rust daalde op ons neer.
© Knakker 2013 (deels herzien in 2018)
