Trentotto perfetto, lees ik. Achtendertig, haar leeftijd natuurlijk. Ik ben een enorme snuffelaar, wil altijd het naadje van de eeh, kous weten. En ik wil weten waar dat naadje naar toe loopt. Naadjes zijn net mensen ze zoeken elkaar altijd op. Het ene naadje zoekt het andere naadje en samen zoeken ze naar weer een ander naadje. Maar het ene naadje is het andere niet. Er zijn naadjes die vol beloften zijn en er zijn naadjes die slechts een eenvoudig naadje zijn. Niet meer en niet minder, duidelijk zichtbaar aan de achterzijde van de kous. Dat zijn kousenaadjes.
Het enige naadje dat belang inboezemt is natuurlijk een beloftevol naadje dat l’origine du monde verbergt. En die gedachte, brengt mij bij een prachtig schilderij waarvan schande werd gesproken maar dat ik zo graag bekijk.
L’origine du monde van Gustav Courbet. Helaas moet ik het doen met een link op internet maar dan nog is het een boeiend schilderij. Ik stel me bij zoiets altijd voor: wat denkt het model en wat denkt de kunstenaar. Om nieuwe inspiratie op te doen voor mijn decadente fantasieën surf ik dan en vind: httpss://www.youtube.com/watch?v=kLkSIZSuYFY
En waarlijk, de inspiratiebron begint weer te pruttelen. Maar dan roept het imitatie rinkelen van mijn telefoon mij weer terug naar de werkelijkheid.
Schrijvers willen dolgraag weten hoe hun verhaal wordt ontvangen. Een korte opmerking is vaak al voldoende. Wij nodigen je dan ook van harte uit om een reactie te geven op dit verhaal. Daarvoor hoef je geen lid te zijn.