Mijn prins op het witte paard was een wat verlegen man in een nette Golf die mij naar huis toe volgde om de schade van mijn val die hij zich verweet te vergoeden. Bij een kopje koffie wisselden we gegevens uit en toen hij een kwartiertje later wegging was ik stil. Hij bleef komen, we gingen samen wandelen, winkelen of alleen een kopje koffie drinken omdat ik voor een examen zat. Was ik verliefd? Ik dacht wel veel aan hem maar deze magere, lange en al flink kalende man was niet bepaald wat ik ooit als meisje voor ogen had. Maar hoe kritisch ben je op je vierendertigste?
Hij bleef eten, bleek op een vleesloos menu te staan maar was een dankbare eter die mijn tot rubber gebakken zeeduivel met smaak opat en een goede wijn op smaak herkende. De kus na afloop was naar Hollywoodbegrippen betekenisloos maar ik vond het vuurwerk grandioos. Bij de volgende ontmoeting kwamen de kussen al op de bank en wat nu?
Wil je verder en zo ja, hoeveel verder? Zo maar het bed in? In mijn slaapkamer stond slechts een eenpersoonsbed, in een vlaag van iets te negatieve realiteitszin gekocht maar bovenal, ik had mezelf toch ooit beloofd eerst te trouwen? Dat had ik toch aan God beloofd? Ik kan iedereen verzekeren dat dergelijke gedachten elke opwinding doodslaan. En ja natuurlijk, ’s nachts in mijn eentje in bed wisten mijn handen wel degelijk uiting te geven aan mijn verlangen. Je lijf laat zich immers door God noch gebod tegenhouden.
Als stilzwijgend compromis gingen we telkens iets verder in een heel traag tempo en waar we op realistisch niveau al trouwplannen aan het smeden waren liepen we op de erotische tijdlijn nog in de ijzertijd. De eerste keer dat ik mijn hand op zijn kruis legde en voelde dat zijn opwinding niet onderdeed voor de mijne was gewoon erg grappig. Ik maakte ook zijn broek open en daar zat hij met zijn erectie fier overeind. Hij keek mij niet aan, zichzelf net zo opgelaten voelend als ik. Het liefst had ik direct op hem geklommen en me laten ontmaagden maar ja, wat moest hij dan wel niet van mij denken? Ik omvatte zijn schacht die aangenaam zacht en warm was en keek hem aan. We kusten, iets anders kon ik even niet bedenken terwijl mijn hersens overuren maakten op het morele vlak. Zachtjes begon ik te bewegen, een heel klein stukje want ik had gelezen dat ferme bewegingen flink pijnlijk kunnen zijn.
Was het mijn gave? Ik houd het er maar op dat een man na al die jaren niet veel nodig heeft. Voor ik er erg in had schokte hij en voelde ik zijn sperma over mijn hand lopen. Het voordeel van wijn is dat je er dan wel samen flink om kunt lachen.
Dan zijn hand onder mijn rok. Het is verbazingwekkend hoe zacht die grote en knoestige klauwen vol eelt en beschadigingen aan kunnen voelen. Had ik er zin in? Dat kon je wel stellen. Hij durfde eerst niet echt en daar kan ik mij alles bij voorstellen. Voor ik er erg in had ik mijn rok al opgetrokken, mijn slip uit en legde ik mijn hand op de zijne. Hij was lief, beheerst en liet me zo fel komen.
Dit spel hebben we nog en paar weken volgehouden maar toen we definitief besloten hadden te trouwen kwam het er eindelijk van. Ik ben er overigens nooit toe gekomen een tweepersoonsbed voor mezelf te kopen.
Schrijvers willen dolgraag weten hoe hun verhaal wordt ontvangen. Een korte opmerking is vaak al voldoende. Wij nodigen je dan ook van harte uit om een reactie te geven op dit verhaal. Daarvoor hoef je geen lid te zijn.