We waren zestien jaar en we waren verliefd. We kusten, streelden, likten en bevoelden elkaar naar hartenlust maar we neukten (nog) niet.
Op een zonnige morgen in de grote vakantie belde ik bij haar aan.
Haar moeder deed open en zei: “Ze is nog boven. Ze voelt zich niet lekker. Misschien moet jij haar maar even een kopje thee brengen.”
Gewapend met een mok thee stommelde ik even later de twee trappen naar haar meisjeskamer op.
“Hoe voel je je?” vroeg ik bezorgd.
“Goed hoor”, glimlachte ze. “Ik had alleen geen zin in het familiegedoe beneden.”
Ik ging naast haar op de rand van haar bed zitten en keek hoe ze met kleine, genietende slokjes haar thee dronk. Opeens keek ze me met een ondeugende uitdrukking in haar ogen aan en fluisterde: “Misschien moet je de deur maar even op slot doen.”
Struikelend legde ik de anderhalve meter van het bed naar de deur af, draaide ‘m op slot en struikelde terug.
Even later waren we in een langdurige tongzoen verwikkeld en nog wat later trok ik haar nachthemdje over haar hoofd. Ik kuste, likte, aaide, kortom beminde, ieder plekje van haar soepele naakte lijf totdat ze plots overeind kwam en het bed uit glipte. Ze controleerde voor de zekerheid nog even of de deur goed op slot zat en liep vervolgens naar de wastafel.
Ze rekte zich uit, ging op haar tenen staan en schoof voorzichtig haar bekken over de linkerhoek van de wastafel. Ze richtte zich op en de zon zette haar lange blonde haren in een gouden gloed. De donkerrode tepels die haar vrij grote maar nog niet helemaal volgroeide borsten sierden, wezen recht vooruit. De gespannen uitdrukking op haar gezicht maakte plaats voor een gelukzalige glimlach toen plotseling een stroom helder bronwater uit haar liefdesgrotje op het witte porselein van de wastafel klaterde.
Ik was sprakeloos bij het aanschouwen van deze intieme schoonheid. En dat ben ik veertig jaar later nog steeds.
