Ze lagen naakt op bed. Zij: klein, kittig en pittig. Hij: groot, sterk en een beetje onhandig. Als ze op haar rug lag kon ze haar eigen buik zien. Binnenkort zouden ze met z’n drietjes zijn.
Ze liet haar slanke hand van zijn brede borstkas langzaam naar beneden glijden. Ze omvatte zijn stoere mannelijkheid die aarzelend reageerde.
“Kom”, fluisterde ze.
Ze zag de bezorgde blik in zijn ogen. Het ontroerde haar. Ze hield meer van hem dan ooit.
“Het is goed”, glimlachte ze. “Het mag van de dokter.”
Hij plantte zijn grote handen aan weerszijden van haar tengere schouders en steunde op zijn sterke armen om haar niet te belasten. Kalm leidde ze zijn gezwollen lid naar haar hunkerende onderlijf. Hij was pas een klein stukje bij haar naar binnengegleden toen ze ontplofte op een wijze die ze nog nooit had meegemaakt. Ze klampte zich aan hem vast en was volmaakt gelukkig.
