Op welke leeftijd krijg je interesse in seks? Ik kan alleen maar voor mezelf praten en ik was de vlotste niet. Als je opgroeit op een boerderij snap je prima hoe het werkt. Wat waarin moet is volstrekt duidelijk, maar het waarom, de motivatie, ik was er niet echt mee bezig. Ondertussen verander je wel. Moeder natuur stopt echt niet even voor meisjes die geen interesse hebben. Er groeiden opeens haren waar ze nooit groeiden, ik werd ongesteld en kreeg borsten. Dat laatste vond ik wel stoer. Ik hoorde er dus wel bij, dacht ik, en verder wachtte ik af wat er zou gebeuren. Niets dus. Wist ik veel.
Zestien jaar oud, zomerkamp 1985 en ik deelde de tent met twee of drie andere meiden. Meestal is de oudste de baas maar hier was het een meisje dat nog iets jonger was dan ik, die de onbetwiste leidster was. Ze was wel bazig, maar ja, ze had altijd gelijk. Vaak de beste ideeën en dus luisterden wij braaf en deden wat gedaan moest worden. Ik zal haar voor het gemak even Rebecca noemen.
’s Avonds in de tent werd er uiteraard altijd gekletst en dat ging over van alles, maar later op de avond vaker en vaker over jongens, verliefdheid en seks. Niemand had hét al gedaan of durfde daarvoor uit te komen. Er werd wat gekust, gevoeld en gestreeld, maar meer ook niet. Ik luisterde er met een half oor naar maar lag meestal stripverhalen te lezen die we thuis niet hadden. Dat geneuzel was gewoon niet mijn ding. Als lelijk eendje hoorde ik er sowieso maar half bij.
Op een avond werd Rebecca ziek, spugen en hoe toevallig: ze kon niet meedoen met het spel van de dag en er moest iemand bij haar blijven. Daar werd ik voor aangewezen en zo lagen we samen in een tent op een verder verlaten kampterrein te roken en cola te drinken. Rebecca’s ziekte was wonderlijk snel genezen, daar was ze goed in. Van haar wist ik dat ze een hekel aan lopen had en zo lummelden we de dag door. Ik was altijd wat bang voor Rebecca’s scherpe woorden, maar nu was ze voor de verandering aardig en ze kreeg mij aan het praten. Niet dat ik het makkelijk vond en zeker niet toen ze over seks begon wilde ik wel door de grond zakken. Over het gevoel van klaarkomen en hoe ik “het” dan met mezelf deed? Stoer doen hielp niet, ze prikte door mijn woorden heen en ik moest bekennen dat ik “het” nog nooit gedaan had. Ik geloof nog steeds dat ik toen rood genoeg werd om als infraroodlamp te dienen en verwachtte vierkant uitgelachen te worden. Het liep anders.
Met een superieur toontje vertelde Rebecca hoe ze op haar dertiende ontdekt had dat ze een heel fijn gevoel bij zichzelf kon opwekken en hoe dat heftiger werd. Tja, dat eerste wist ik wel maar dat het heftiger werd en hoe? Ik weet tot de dag vandaag niet wat haar motiveerde. Met de aanmoediging het zelf ook maar eens te proberen stak ze haar hand in haar broek en vertelde hoe ze met haar vingers over haar heuveltje en verder omlaag ging. Hoe je daar bovenaan je spleetje dat knopje kon vinden en dat je daar gewoon overheen moest wrijven, maar vooral door moest gaan. Wat kon ik anders? Maar laten we eerlijk zijn: wilde ik ook anders? Ik was nieuwsgierig en ongetwijfeld ook geil genoeg. Mijn vingers vonden het knopje en in eerste instantie was ik teleurgesteld. Tot ik daarnaast de blik van Rebecca opmerkte en haar hand in haar slip zag bewegen. Ze vertelde dat je ook met één of twee vingers naar binnen kon en dat ik zelf maar moest uitzoeken wat ik lekker vond, maar vooral dat ik door moest gaan met bewegen.
Het gevoel kwam, en hoe! Na mijn eerste kreun kreeg ik een vermanende blik van Rebecca. Geluid draagt immers ver in een stil bos. Het duurde niet lang, ze lachte me aanmoedigend toe terwijl ze zelf stopte. Ik niet. Die verschroeiende hitte die je kijk op alles verandert, je compleet overneemt en controleert, dat kon en mocht ik niet laten stoppen. Nooit vergeet ik hoe mijn lichaam veranderde, mijn vingers nat werden en veel te snel daarna dat hoogtepunt. Stuiterend op mijn luchtbed, het gevoel bijna te sterven en dan weer terugkeren op aarde. De blik van Rebecca die luchtig meedeelde dat Miss Piggy nu ook snapte waar het over ging, zal ik ook niet snel vergeten. Achteraf had ik eerst nog de angst dat ze weer grappen over mij zou maken tegenover de rest, maar dat gebeurde niet. Geen woord kwam ooit over haar lippen en zo herstelde ze weer een beetje mijn vertrouwen in de medemens.
Niet lang na dat kamp verlieten we beiden de club en ik heb haar nooit meer gezien. Ik denk dat het wel goed met haar gaat en mocht ze dit ooit lezen: Mijn dankbaarheid is redelijk grenzeloos.
Het zou nog heel wat jaren duren voor mijn ervaring verder zou gaan dan mijn handen. Ik was toen nog niet eens halfweg.
