Mijn lammy wappert traag in de gure wind als ik over de gracht loop. Een koude noordwester blaast in mijn gezicht en kleurt mijn wangen. Staalblauwe lucht kleurt de huizen bleek en dompelt de wereld in kou. De zonnestralen evenwijdig aan de gevels toveren structuur tevoorschijn en de hoge contrasten vervormen de wereld. De lange zoomlens richt ik op voorbijgangers, fietsers, brommers en eigenlijk alles wat mijn aandacht trekt. Ik ben in mijn element, gelukkig.
Aan de overkant loopt een vrouw met mij op. Ook zij fotografeert en ik zie haar stralen in de zon. Ze is mooi met lang, kastanjebruin haar, rode lippen en een figuurtje dat door de legging en het strakke wollen jurkje eerder geaccentueerd dan verhuld wordt. Bij de dwarsgracht aangekomen moet ik de brug op en dat geldt ook voor haar. Bovenop de boog blijft ze staan en kijkt rond. Haar lichaam op haar voordeligst voor een kwart naar mij toe gedraaid blijft ze staan en kijkt rond. Ik aarzel geen seconde en zet de camera aan mijn oog, focus, kader en druk af. Ze ziet wat ik doe en lacht haar witte tanden bloot. De camera schiet door terwijl ze rustig van pose veranderd. Een been op de onderste reling, handen op bovenste en recht aankijkend. Dan weer draaiend en het jurkje dat verder opschuift tussen de panden van haar driekwart wollen jas vandaan. Dan besluit ze dat het genoeg is en zet haar camera weer voor haar oog. Mijn beurt, gok ik.
Met de zon van achter weet ik dat mijn blonde pluishaar een aura van licht moet geven en ze begint dan ook gelijk te schieten. Mijn jas open en het strakke, witte truitje laat mijn borsten uitkomen. Rug recht. Schouders naar achter, hand op de reling. Ik zie haar lachen en hoor de camera overuren maken. Als laatste steek ik mijn hand achter mijn broeksband en kijk haar recht aan. Aangenaam is die ijskoude hand niet en ik trek hem schielijk terug waarop zij haar camera laat zakken en lacht. So much voor mijn modellen carrière. Dan lopen we beiden de derde brug op die de gracht overspant en we raken aan de praat. Ze is Amerikaanse en wil graag de foto’s hebben die ik net schoot. Geen probleem als zij iets heeft om te kopiëren. Binnen een minuut lopen we richting haar hotel en zijn we in gesprek.
In de hotelkamer gooien we jassen op bed en trekken geheugenkaartjes uit camera’s. Binnen een paar tellen verschijn ik op het scherm en het is een leuke serie geworden al is de laatste veel te onscherp. De overige wil ik wel hebben en ze plakt ze vaardig op geheugenkaartje. Dan ziet ze mijn werk en is opgetogen. De scherpte van mijn peperdure set verloochent zich niet en elk haartje en wimpertje is zichtbaar. Zo ook het gaatje aan de binnenkant van haar dij waardoor de bleke huid als een lampje in het donker opvalt. Ze slaakt een kreet als ze het ziet en begint de legging uit te trekken, niet gegeneerd om mijn aanwezigheid. Komt het omdat ik pakweg twintig jaar ouder ben? Zie ik er zo veilig uit? In ieder geval springt ze met blote benen op bed neemt weer en pose aan. ‘Please make more pictures. You are so good!’ Ik prak een vers kaartje in mijn camera, wissel van lens en schroef de gevoeligheid op terwijl ik op de grond ga zitten. Ze blijft springen en neemt in de lucht steeds uitzinniger poses aan. Tot ze zelf een spreidstand bereikt.
Na een twintigtal sprongen stopt ze en we bekijken de resultaten. Ze wil beweging en meer lichaam waarop ik haar vertel dat ze wat veel aanheeft. Twee tellen later ligt het wollen jurkje op de grond en springt ze in slip en beha op en neer. De zon valt in de kamer net buiten haar bed maar zorgt voor mooi licht en ik geniet terwijl ik doorschiet. Ook deze sessie valt in de smaak vertelt ze zwaar ademend en als er een pauze valt vraagt ze of ik ook ‘nude’ doe. Dit overvalt mij een beetje en ik geef eerlijk toe dat ik er geen ervaring mee heb. Ze lacht. ‘Sure you looked at yourself in the mirror and posed. Every woman does that.’ Zonder verder weerwoord af te wachten haakt ze haar beha los en stapt uit haar slipje waarna ze voor de spiegel gaat staan met haar armen voor haar borsten gekruist. Ze geeft me aanwijzingen en ik ben te verbouwereerd om tegen te stribbelen. ‘More angle, my belly in the middle. Yes, my vagina just in the sun. No nipples.’ Ik begin te begrijpen wat ze wil en neem de regie over. Dan gaat ze op haar buik liggen en moeten we het bed verschuiven om een streep zon over haar fraaie billen te laten schijnen.
Ze heeft talent en ze gaat van uitdagend naar lief naar breekbaar. Haar naaktheid deert haar niet en mij eigenlijk ook niet. Uiteindelijk zijn we klaar en dumpen we alle foto’s op haar laptop. Vaardig speelt ze met de schuifregelaars van Lightroom en we zien enkele voltreffers. Ik vergat in het moment hoe laat het is maar de laptop verteld dat het al tegen vijf is. Verbaast kijkt ze op als ik mijn jas aantrek en mijn tas inruim. ‘Are you going now?’ Ik ben sterk en negeer haar fraaie lijf en vragende ogen, haar mooie peervormige borsten en strakke lichaam. Ik kijk niet naar haar kut waar ik even daarvoor toch meende wat vocht te ontdekken. Ze is mooi maar ik ben sterk, mijn liefje wacht op mij, helemaal in het oosten van het land en dus neem ik afscheid zelfs zonder haar naam te leren en haast mij naar mijn auto.
De hele weg vraag ik mij af, vertellen of niet? Zal zij geloven dat ik deze mooie vrouw niet heb aangeraakt? Moet ik het risico nemen te gokken op de acceptatie van dit ongeloofwaardig verhaal? Ze staat in de deur op mij te wachten. Ik zie haar ogen en gok. ‘Wat ik vandaag toch heb meegemaakt …’
