Ze noemen mij ook wel de ploeg.
Waarom?
Vraag dat maar aan de vrouwtjes.
Mijn naam is Axel de Jong, ik ben tweeëndertig jaar en heb een reputatie.
Ik vertel het maar vast, dan kun je nog stoppen met lezen. Je bent gewaarschuwd.
Het beeld in de spiegel toont mijn buitenkant, gladgeschoren, grote kuif roodbruin haar, een lijf dat na jarenlange training niet veel perfecter kan en mijn pik die amper tot de helft in haar getrainde mondje past. Gulzig en slurpend doet ze haar werk, als ze eenmaal in de twintig zijn weten ze precies wat er van ze verwacht wordt en ik merk weinig van scrupules. Je wilt mee in het glamourwereldje of niet en ze willen. Van overal vandaan komen ze op zoek naar een baantje, een plek in ons wereldje of heel ouderwets, een huwelijk.
Ik neem ze niets kwalijk hoor. Als je een mooi lijf hebt gekregen ter compensatie van je lerend vermogen kan je daar maar beter het beste gebruik van maken. Dit mokkeltje, hoe heet ze ook al weer? Clara of zoiets, haar Friese accent was nogal aanwezig en ze dook op me af vanaf dat ik hier binnenkwam. Nu is de gastheer een goede vriend van mij dus was een kamer geen probleem en ze was sneller naakt dan een topmodel van jurk kan wisselen. Mooi figuurtje trouwens, echte borsten ook. Dat zie je niet veel meer. Ze mag wel even stoppen trouwens. Beetje vlotjes om nu al te komen. Niet dat dát heel erg is hoor. Sinds Viagra kan je de hele nacht doorneuken als je trek hebt. Nee, ik wil gewoon niet dat ze misselijk worden. Dat vind ik zo’n afknapper. Liggen ze de kotsen in je bed over je zijden lakens. Dan heb ik liever dat mijn zaad van hun wangen druipt of van hun borsten. Staat altijd goed op de foto.
Ik vertel het kind lekker op bed met zichzelf te gaan spelen en dat doet ze. Mooi jong kutje heeft ze trouwens. Je zou bijna denken dat er nog nooit een pik ingehangen is. Ik pak mijn telefoon en doe of ik bel. Zo valt het niet op dat ik onderwijl foto’s maak. Vers vlees voor in de groep. Zij is de zesde deze maand en dus moet ik zowel de maand- als de kwartaalwinnaar zijn. Kom maar op met die kist champagne. Dan gooi ik mijn telefoon op de stoel en duik tussen haar benen. Wat een geil ding, ik ruik haar hier al. Laat die befbeurt maar zitten. Dit wil gewoon een veeg hebben. Met twee handen opent ze zich en mijn glanzende eikel glijdt verrassend moeiteloos naar binnen. Haar blik spreekt boekdelen. Ze heeft aan de ecstacy gezeten maar begint moeilijk te kijken als ik doordruk. Jezus, wat is dat kind nauw!
Rustig aan maar, het moet wel leuk blijven. Zacht pompend merk ik dat ze ontspant en ik steeds verder kom. Haar aanmoedigingen zijn lief maar met zo’n goddelijk lekkere doos heb ik geen aanmoedigingen nodig en ik versnel, even kijken of ze snel komt. Bingo! Met aandoenlijk rode wangen verstijft ze in een kreet. Ik rol van haar af en ga staan. Ze blijft nog even liggen maar als ik corrigerend aan haar pols trek komt ze voor me knielen. Braaf pijpt ze me klaar en laat mijn zaad over haar gezicht spuiten. Staat mooi. Ik drink mijn glas champagne uit en loop naar de badkamer. Zo, even douchen en dan verder. De nacht is nog jong.
Ik heb geen bijnaam.
Men kent mij niet.
Maar ik kom op voor alle vrouwen die denken dat ze niets waard zijn.
Ik spoor de rotzakken op.
Verleid ze.
En dan pak ik ze daar waar ik ze het hardste tref.
Mijn naam is Clara.
Ik ben tweeëntwintig jaar.
Axel ligt op de grond onder de douche. Dat spul dat ik in zijn champagne stopte kwam best hard aan bij hem. Zijn ogen staan een beetje glazig maar zijn pupillen volgen. Goed zo jochie, kijk maar. Dan pak ik zijn telefoon en loop terug de badkamer in. Willoos laat hij zijn duim op de homeknop drukken en het toestel geeft zich vrij. Ik kijk zijn foto’s na en het verhaal blijkt te kloppen. Tientallen meiden poserend in de meest obscene houdingen. Ik vernietig de mappen en verander de passwords. Dan haal ik een ander plastic tasje tevoorschijn. Ik open voorzichtig de sluiting en giet de inhoud over hem heen. Het ruikt naar niets maar het lijkt wel verdacht veel op dunne poep. Snel maak ik een paar foto’s van hem. Hij ziet er echt niet uit.
Tijd me te douchen. Er is lawaai beneden ten teken dat het feest nog in gang is. Eenmaal aangekleed werk ik mijn make-up bij voor de spiegel en oefen mijn ecstacy blik. Alles mijn tas in en wegwezen. Gastheer en gasten kijken me niet aan. Ik ben te onbetekenend. Snel rijd ik naar de Mac en bestel binnen koffie waarna ik de foto’s van Axel naar zijn besloten groep upload. Dan verander ik alle passwords en daarna gaat Axel’s telefoon uit en gooi hem in de vuilnisbak. De koffie gaat er achteraan en dan kan ik op huis aan.
De val is eindeloos.
Men kende mij als Axel.
En ik wil verdwijnen.
Mijn lichaam doet pijn. Wat is er gebeurd? Die bitch…
Ze heeft mijn telefoon!
Wat een plakzooi op mijn lijf. Wat is dat?
Ik was mezelf schoon.
Aankleden, van mijn kleren is ze afgebleven.
Naar beneden, John, de gastheer, kijkt me raar aan.
Meer blikken van bekenden, mannen en vrouwen. Fuck! Wat is er gebeurd?
Buiten krijg ik een telefoon onder mijn neus gedrukt. Facebook, foto, verdomme, dat ben ik. Jezus! Het lijkt wel of ik ondergescheten ben.
Ik probeer via de webportal in te loggen, die bitch heeft mijn password veranderd en ik moet toezien hoe de foto’s rondgaan. Dan geef ik de telefoon terug en verdwijn het huis uit.
Waar kan ik heen?
