Afstand

Informatie
Geschreven door lotte-
Geplaatst op 06 oktober 2019
Hoofdcategorie Korte verhalen
Aantal reacties: 1
453 woorden | Leestijd 3 minuten

 

Je ligt op een armlengte van me af en bent toch zover bij me vandaan.
Mijn hand raakt je buik en ik voel je warmte als ik je met mijn vingertop zachtjes streel.
Je beweegt je iets en ik haal mijn hand weg, steun op mijn elleboog om naar je te kijken.
Daar er geen gordijnen zijn en de maan vannacht heel helder is zie ik je goed.

Je ogen gesloten en je lijf zo mooi in rust, een plaatje.
Mijn vinger gaat over je blonde haren die hier en daar wat grijs kleuren nu. Mijn vinger gaat via je neus naar je mond.
Je mond die me zo heerlijk kan kussen, me verleidt maar ook verwondt.
Ik daal af door je hals, over je borst naar je buik maar hoe zacht ik je ook aanraak je lijkt het toch te voelen.
Je draait je van me weg en mijn hand valt tussen ons in.
Ik blijf een tijdje op mijn rug naast je liggen, laat mijn gedachten wegzweven en als vanzelf zie ik mooie beelden van ons twee.
Ik zie ons liggen, verstrengeld en met ogen die elkaar verslinden.
Ik zie handen elkaars fijnste plekjes strelen, zie tepels verstijven en lipjes openen.
Ik hoor kreunen, opzwepende klanken, zie vingers versnellen en lijven los komen van het bed.
Ik zie lichamen intens opgaan in verlangen, zie twee mensen genieten van en met elkaar.

Jouw kreuntje brengt me terug naar het nu.
Ik draai me dichter naar je toe en leg mijn hand op je buik, daar waar jij deze liever niet wilt voelen.
Heel zacht met enkel een vingertop streel ik je.
Je beweegt, lijkt iets te mompelen voor je je hand op die van mij legt.
Ik kruip nog dichter tegen je aan en beweeg mijn duim over je buik.
Je probeert mijn hand stil te houden, draait op je rug kijkt me aan maar slaat dan je ogen weer neer.
Ik buig me naar je toe kus je innig, streel je wang en laat je ogen niet los.
“Lieverd ik mis je zo” fluister ik nadat onze monden elkaar loslaten.
Je zegt niets maar een traan rolt over je wang.
Ik kus ‘m weg en leg onze handen weer op je buik, steeds verder richting de plek die jij verafschuwt.
“Laat ons het vuur weer oplaaien lief, laat het niet op de waakvlam staan. Laat me je laten zien dat jij degene bent die me in vervoering brengt, jij me naar de mooiste hoogten brengt. Geef me de kans je te laten hoe mooi je bent, laten we samen genieten van het hier en nu ”
Je kijkt me met open mond aan, je ogen vol tranen maar je armen open…

© lotte-

Alle verhalen van: lotte

Fijn verhaal 
+4

Reacties  

kippenvel, zo mooi