Als ik mijn open ogen, zie ik jou.
Kippenvel, tranen van geluk nemen bezit van me.
Ik raak je arm aan, streel je zacht, zo fijn om naast jou wakker te worden.
Ik luisterde naar mijn hart toen jouw mond de mijne kuste, verdreef mijn eenzaamheid, gaf toe aan mijn angsten.
Ik zeg jou wat ik voel, vecht voor mijn geluk en door mijn tranen heen zie ik hoeveel jij van mij houd.
Iedere dag weer een feest.
Je armen om me heen, je handen over me, vingers die me bespelen, je lippen zo zacht, je gefluisterde woorden. De opwinding die ik voel als je adem over me heen gaat, ik me dichter tegen je aanduw om je nog beter te voelen. De warmte die me overspoelt, het verlangen de onrust.
Mijn zachte kreunen als je me tongt, mijn tepels knijpt en mijn buik streelt.
Hoe ik je hand pak en daar leg waar ik wil. Hoe je teast door niet te bewegen, me alleen maar aan te kijken. Mijn verlangen zo groot, mijn ogen zwart. Ik vraag je door te gaan en je straalt, omdat ik je vertrouw. Je streelt me, kust me, geeft me alles en ik zweef weg. Jij houdt me vast, laat me weer veilig landen.
En wat de tijd ook brengt; ik ben niet alleen.
Jij weet wat ik voel en ik ben niet meer bang.
Ik zeg je wat ik zie als ik naar je kijk.
Ik zie degene die mijn hart stal, me koestert en me laat zijn wie ik ben.
Jij laat me mezelf zien, door jouw ogen…
© lotte-