De hoogte van het bed in mijn strandbungalow is, behalve gezinsvriendelijk, ook bedacht op neukgemak. Geknield zittend op de vloermat trek ik de vederlichte blonde deerne, Anne genaamd, met haar enkels over de matras naar me toe. Schaargewijs open ik haar dijen en met mijn handen om haar slanke taille gekneld, schuif ik ze op mijn berubberde sjarel. Als een warm mes door boter klief ik haar hunkerend kutje. Zó mogen we het wel hebben. Lekker ding is dit, en meteen al de eerste vis aan de haak. Niet slecht gepresteerd, denk ik zo, voor iemand die een half uur voordien nog niet eens op zijn vakantiebestemming gearriveerd was.
***
Misschien even kort recapituleren. Ik had nog maar pas uitgepakt. Nou ja, wat je uitpakken noemen kan. In mijn nog niet eens voor de helft gevulde rugzak zat wat zomerkledij, zwembroeken en condooms. Het allerbelangrijkste droeg ik vooraan in mijn slip, het magische Zwitserse zakmes waarmee ik alles opengeknipt krijg wat opengeknipt dient te worden.
Bij mijn aankomst voelde ik weer die opwinding, de uitgelatenheid van een klein kind dat, loerend naar die immense speeltuin, hunkerde naar dagenlang wipplezier.
In Salou geen poespas, dit is de plek waar je naar toe komt om te genieten, om te consumeren, om te nemen en – voor al wat V is – genomen te worden. Na een jaar van hard labeur als topverkoper (nou ja, bescheiden ben ik zeker, maar de waarheid heeft toch ook zo zijn rechten, niet dan?) in de olie- en smeermiddelenbranche mag nu de riem er wel even af. Zonnig de zon, gewillig de vrouwen en uitgelaten ik: wat verwacht je nog meer van een vakantieoord?
© Giel, 2019
Schrijvers willen dolgraag weten hoe hun verhaal wordt ontvangen. Een korte opmerking is vaak al voldoende. Wij nodigen je dan ook van harte uit om een reactie te geven op dit verhaal. Daarvoor hoef je geen lid te zijn.