Deel 1
1.
Ze had er weinig verstand van. De bewegingen leken willekeurig, onbewust, ze kon niet zeggen wat ze uitbeeldden of bedoelden. En toch was het hypnotiserend om naar te kijken. Een paar keer in de week kwam ze even kijken. Soms stiekem als ze niet wilde storen en soms kwam ze er ook gewoon bij zitten zonder iets te zeggen, zoals vandaag. Op die momenten voelde Kim zich ontspannen en betoverd door de vloeiende bewegingen, maar ze voelde zich ook bijzonder. Het leek wel of ze in een privévoorstelling zat. Alsof hij er alleen voor haar was.
Michael maakte een beweging waarvan Kim wist dat het een plié was. Een sierlijke kniebuiging waarbij de hakken op het laagste punt van de grond komen. Het leek zo simpel, maar ze had het zelf ook geprobeerd voor de spiegel en was er al gauw achter gekomen dat ze niet het lichaam had voor ballet.
Michael had dat wel, ook al had ze dat op het eerste gezicht niet gedacht. Toen hij een paar maanden geleden bij haar en haar moeder was komen wonen in de zolderkamer die haar moeder verhuurde, had hij een matte, wat sullige indruk gemaakt. Zijn lange, slanke lichaam oogde nogal slungelig en onhandig, zeker in de losse kleren die hij op die dag gedragen had. Hij had zich netjes voorgesteld aan haar, maar leek vooral geïnteresseerd in de ruime, langwerpige zolderkamer die hij zou betrekken, met het schuine dak en het grote dakraam. Michael volgde een opleiding aan de dansacademie en had weinig geld, maar wilde wel graag de ruimte hebben om te kunnen oefenen. Op één of andere manier was hij in contact gekomen met haar moeder, die de lege zolderkamer wel aan hem wilde verhuren. Nu woonde hij in hetzelfde huis als zij tweeën, al zagen ze hem maar weinig. Als hij er wel was, zoals nu, dan was hij aan het oefenen.
Kim had misschien weinig aanleg voor dansen, maar ze keek er wel graag naar, merkte ze. Natuurlijk hielp het dat Michael zo professioneel was en dat hij echt het lichaam van een balletdanser had. Lang en sierlijk, slank en pezig, smalle heupen en brede schouders. Gefascineerd en ongestoord bestudeerde Kim zijn bewegingen en verhoudingen. Zo viel het haar op dat zijn lange armen en benen niet alleen heel flexibel waren, maar dat ze ook een stuk sterker waren dan je op het eerste gezicht zou zeggen en dat hij ook opvallend grote handen had. Michael bleef schijnbaar moeiteloos langdurig op één voet staan en tilde ook zo een danspartner op alsof ze zo licht als een veertje was. Dat laatste had ze gezien toen ze, zonder dat hij het wist, naar een voorstelling was gegaan in de dansacademie.
Michael sprong soepel, maar met een ernstig gezicht, door de ruime kamer op de klassieke muziek uit zijn iPod. Kim kende het stuk niet, maar haar aandacht was dan ook vooral gericht op Michael en zijn soepele, getrainde lichaam. Hij droeg een los shirt, strakke shorts en balletschoenen. Zijn egale, donkerbruine huid deed haar denken aan de ebbenhouten tafel die haar grootouders thuis hadden. Het was een diepe, warme kleur en in het licht dat door het dakraam viel, glom het zweet op zijn armen en benen. Hij had eenvoudig, gemillimeterd, zwart haar en een intense, geconcentreerde blik in zijn donkere ogen. Hoewel hij volledig opging in zijn dans en zich niet bewust leek te zijn van Kims aanwezigheid, voelde zij zich toch betrokken bij zijn inspanningen en hoopte bij elke sprong weer dat hij zich niet zou bezeren. Hij was zo toegewijd. Zo mooi.
Zijn strakke, witte shorts zaten als gegoten om zijn heupen en bovenbenen. Kim voelde een vreemde spanning, alsof haar maag in de knoop zat, elke keer dat ze naar zijn gespierde billen keek. Ze voelde zich schuldig en beschaamd als ze er even naar keek, maar tegelijk kon ze niet voorkomen dat haar ogen er zo af en toe onwillekeurig naartoe getrokken werden. Als hij stond, waren ze mooi rond en stevig. Als hij ze aanspande, waren ze hard en langwerpig. Maar waar ze écht niet naar kon kijken, zonder gelijk te blozen en weer weg te kijken, was zijn kruis. Ook daar volgden de strakke shorts alle vormen van zijn lichaam.
2.
De muziek bereikte een crescendo en Michael bewoog zich beheerst, maar in steeds hoger tempo over de vloer. De wetenschap dat hij nu echt geen oog voor haar meer zou hebben, gaf Kim de moed om nog eens vluchtig naar die delen van zijn lichaam te kijken die ze eigenlijk uit fatsoen probeerde te vermijden. Zijn gespierde bovenbenen en zijn stevige billen, maar ook zijn nauw samengepakte kruis, waarvan de contouren duidelijk te zien waren in zijn strakke, witte shorts. Het voelde fout om er zo schaamteloos naar te kijken, maar het vulde haar ook met een warm gevoel van spanning.
Het meest zichtbaar was de volle, ronde vorm van zijn scrotum, dat als een ingepakte tennisbal of sinaasappel de ruimte tussen zijn dijen vulde en naar voren uitstak als een grote, witte bol. Bij iedere sprong veerde deze op en neer tussen zijn stevige bovenbenen en werd naar voren geduwd wanneer hij zijn benen bij elkaar hield. Erboven, opzij naar één kant, lag zijn lid in een vreemde bocht tegen zijn lies aan gedrukt. Het verbaasde haar dat dansers zulke weinig verhullende broeken droegen, maar ze had het ook al gezien bij de voorstelling waar ze eerder heen gegaan was. Haar nieuwsgierigheid won het van haar gêne nu ze van zo dichtbij naar Michaels nauwelijks bedekte pik kon kijken. Het was slechts een silhouet, maar het liet weinig aan de verbeelding over. De ronde schacht van zijn penis, die een vreemde knik maakte waar hij zijn dij bereikte, en de verdikking ter hoogte van de kop, die omlaag wees langs zijn bovenbeen. Het spannende, warme gevoel verspreidde zich over haar buik en haar onderbuik.
Kim realiseerde met een schok dat de muziek opgehouden was en begon direct te blozen toen ze zag dat Michael stilstond en haar aankeek.
“Heel mooi, heel knap gedaan,” sputterde Kim verlegen. “Ik vond vooral de… de… sprongen heel mooi. Volgens mij ben je enorm vooruitgegaan de laatste tijd. Niet dat je daarvoor niet goed was hoor, want toen vond ik het ook heel knap, maar nu was het gewoon… nog beter, zeg maar.”
Ze struikelde over haar woorden en probeerde hem aan te kijken, maar daar moest ze alleen maar meer van blozen.
“Nou, volgens mij moet ik maar weer eens verder met… m’n huiswerk. Tot de volgende keer hè?”
Onhandig liep ze de kamer uit en hoopte dat Michael niet gezien had hoe ze naar zijn kruis had zitten staren.
“Dank je,” zei Michael toen ze de kamer verliet. Hij was nooit erg spraakzaam.
Die nacht kon Kim niet goed slapen. Dat had ze wel vaker als ze ergens mee zat. Ze voelde zich schuldig ten opzichte van Michael en ze schaamde zich, omdat hij vast wel gezien had hoe zij hem had zitten te begluren tijdens het dansen. Wat moest hij wel niet van haar denken? Dat ze geobsedeerd was of zo? Dat ze misschien wel heel makkelijk was met jongens en al heel veel vriendjes had gehad? Ze had daar nooit met hem over gepraat, dus hij kon niet weten dat ze helemaal geen vriendjes had gehad, maar eigenlijk praatte ze sowieso bijna nooit met hem. Hij was erg op zichzelf en leek haar soms zelfs te ontlopen, ook al leek hij het tegelijkertijd wel leuk te vinden als ze bij hem kwam kijken.
Denkend aan Michael, voelde Kim opnieuw een zekere opwinding door haar lichaam stromen. Sinds een paar jaar masturbeerde ze bijna elke avond voordat ze ging slapen, maar daarbij dacht ze nooit aan Michael. Niet omdat ze hem niet aantrekkelijk vond, want dat vond ze hem wel, maar omdat ze dat niet… netjes vond. Voor haar gevoel was het fout en oneerlijk tegenover Michael om over het te fantaseren. Waar dat gevoel vandaan kwam, wist ze niet, maar wanneer haar gedachten naar hem afdwaalden terwijl ze aan het masturberen was, dwong ze zich altijd om ergens anders aan te denken.
Boven haar kraakten de treden de van de zoldertrap. Ze hoorde hem wel vaker ’s nachts de trap op of af komen, maar meestal sliep ze er gewoon doorheen. Nu luisterde hoe zijn voetstappen afdaalden en hoe de deur naar de overloop piepend open ging. Ze vroeg zich wel eens af wat hij ’s nachts ging doen, want hij bleef meestal wel een tijdje weg, maar ze wist ook niet hoelang hij weg bleef, want ze viel altijd weer in slaap en ook deze keer dommelde ze weer weg.
3.
Voor de tweede keer die nacht werd Kim wakker. Niet van de zoldertrap, maar omdat ze nodig naar de wc moest. Moeizaam stapte ze uit bed en deed het lampje op haar nachtkastje aan. Gekleed in haar lange pyjamashirt en haar pantoffels, schuifelde ze slaperig door haar slaapkamer, opende de deur en liep in het donker naar de badkamer, waar ze op de wc ging zitten om te plassen. Het was stil in huis en het was bovendien nog warmer in de badkamer dan het in het in haar slaapkamer was. Toen ze klaar was, liet ze het koude kraanwater extra lang over handen stromen om af te koelen, voordat ze weer terug naar haar kamer liep.
Toen ze de badkamerdeur opende schrok ze, omdat ze plotseling verblind werd. Iemand had het licht aangedaan op de overloop. Ze kneep haar ogen samen en zag toen dat Michael voor haar stond. Hij droeg alleen een boxershort en keek haar met een schuldige blik aan. Alsof ze hem betrapt had.
“Sorry, ik wilde je niet laten schrikken,” fluisterde Michael fronsend. “Welterusten”.
Hij liep de krakende zoldertrap op en sloot de deur achter zich.
Beduusd en nog altijd half verblind, liep Kim de overloop over en deed het licht weer uit. Toen ze weer in haar eigen kamer was, besefte ze pas dat ze alleen haar lange pyjamashirt aanhad en dat Michael zich misschien daarom zo schuldig had gevoeld. Het shirt had lange mouwen en kwam tot haar bovenbenen, dus het bedekte haar lichaam grotendeels, maar kennelijk had Michael zich toch bezwaard gevoeld. Kim kroop weer in bed en vergat het voorval.
De volgende ochtend was haar moeder in een slechte stemming. Ze had gewoonlijks geen ochtendhumeur, maar nu keek ze woest uit haar ogen toen Kim de keuken in kwam lopen en ze was kortaf toen Kim haar vroeg wat er aan de hand was. In stilte aten ze hun ontbijt en Kim vroeg zich af waarom haar moeder zo boos was. Die gedachte bleef de hele dag door haar hoofd spoken toen ze op school was en ze besloot haar moeder te vragen wat er aan de hand was, zodra ze thuis kwam. Na schooltijd zette ze haar fiets in het schuurtje achter het huis en liep naar de achterdeur, toen ze door het raam plotseling haar moeder en Michael zag staan. Haar moeder leek tegen hem te praten en maakte wilde gebaren met haar armen, maar Michael zag direct dat Kim voor het raam stond en keek haar aan, waarna ook haar moeder zich omdraaide. Verward liep Kim via de keuken het huis in. Was haar moeder daarom zo boos geweest die ochtend? Had ze soms ruzie met Michael?
“Hoi lieverd,” zei haar moeder toen Kim de woonkamer in liep. Ze lachte vriendelijke, maar ze zag er vermoeid uit. Michael was verdwenen.
“Wil je een kopje thee?” Vroeg ze vervolgens. Kennelijk wilde ze er niet over praten. Ondanks haar voornemens van die middag, durfde Kim er niet over te beginnen.
“Ja lekker,” zei ze alleen en ging op de bank zitten. Samen praatten ze over van alles nog wat, maar niet over Michael.
Later die avond lag Kim opnieuw wakker, lusteloos starend naar het plafond. Ze was altijd al gevoelig geweest voor spanningen en nu haar moeder ruzie leek te hebben met Michael, werd ze daar onrustig en nerveus van. ’s Avonds voordat ze ging slapen, luisterde ze meestal naar muziek, keek nog een serie of whatsappte met vriendinnen, maar nu had ze nergens zin in, ze had zelfs niet gemasturbeerd.
Ze hoorde gestommel boven haar, op zolder. Het klonk als voetstappen, maar daar was het te luid en willekeurig voor. Ze hoorde ook geen muziek, dus hij was ook niet aan het oefenen. Was er iemand bij Michael op zolder? Het vreemde gestamp ging door en klonk steeds dreigender, alsof er gevochten werd. Kim stapte uit bed en opende in haar ondergoed de slaapkamerdeur. Op de overloop was niets te horen van het gestommel, dus opende ze voorzichtig de deur naar de zolder en luisterde, maar meer dan de doffe geluiden die ze vanuit haar bed had gehoord, hoorde ze hier niet.
Zoals ze wel vaker had gedaan wanneer ze naar zijn dans wilde kijken zonder hem te storen, sloop ze voorzichtig de trap op, al bonsde haar hart nu in haar keel. Ze wist hoe ze haar voeten neer moest zetten om te voorkomen dat de treden kraakten en geruisloos bereikte ze de deur van de zolderkamer, die op een kier stond. Haar hart ging nu als een razende te keer en de chaotische geluiden uit de kamer klonken angstaanjagend dichtbij, maar ze dwong zich om door de kier naar binnen te kijken.
4.
Er brandde geen licht in de kamer, maar het was een heldere nacht en door het dakraam vulde een onheilspellend, wit licht de ruime zolderkamer, waar een donkere schim zich woest door de ruimte bewoog met wilde, onvoorspelbare bewegingen. Het was Michael, zag Kim nu ze begon te wennen aan het maanlicht, en hij was alleen. Het was warm en benauwd op zolder en ze zag het zweet op zijn lichaam glimmen in het witte schijnsel.
Hij danste zoals ze hem nog nooit had zien dansen. Wat een woede! Wat een expressie! Zonder muziek sprong hij dan weer in een schijnbaar willekeurig ritme met gestrekte benen van het ene eind van de kamer naar het andere, om vervolgens door zijn knieën te zakken en met alleen zijn bovenlijf een gepijnigd schimmenspel uit te voeren in het maanlicht, waarna hij opnieuw opsprong en zijn lange ledematen woedend strekte. Met ingehouden adem keek Kim naar Michael en zijn mysterieuze dans. Het enige geluid in de kamer was het gestamp van zijn blote voeren op de vloer en zijn wilde ademhaling. Pas nu haar ogen volledig gewend waren aan het gebrekkige licht, viel haar iets op waardoor haar hart een slag oversloeg en ze als aan de genageld bleef staan bij de deur. Michaels lange, bezwete lichaam was naakt.
Een seconde lang stond Michael stil in het zwakke schijnsel van de maan. Het silhouet van zijn schouders, armen en benen glom van het zweet, maar de rest van zijn hijgende lichaam werd opgeslokt door de duisternis. Pas toen hij weer wervelend in beweging kwam, zag ze van de zijkant niet alleen heel even zijn brede, glanzende borstkas, maar ook zijn kruis dat opveerde door de plotselinge beweging. Zijn grote, donkere scrotum, dat er de vorige dag zo rond en stevig uitgezien had toen Michael die strakke shorts droeg, was nu door de warmte langwerpiger geworden en zwiepte voor zijn dijen uit toen hij zich omdraaide. Ook zijn pik, die eerder nog samengepakt en dubbelgevouwen had gezeten, bewoog zich nu vrij door de ruimte. Kriebels verspreidden zich door Kims buik.
Michaels woedende dans in het maanlicht ging door, maar hij begon zichtbaar buiten adem te raken. Hij hijgde en maakte hier en daar een misstap, tot hij tenslotte als Tsjaikovski’s zwarte zwaan ineen zakte op vloer en daar happend naar adem bleef liggen. Kim schrok en wilde de kamer in redden om te kijken of hij in orde was, maar ze hield zich in, beseffend dat Michael zich volledig gegeven had en enkel moest bijkomen. Ze bleef staan en bewonderde zijn lenige lichaam dat nu recht onder het dakraam lag, badend in het matte, witte licht.
Het was een sprookjesachtig gezicht. De donkere zolderkamer met op de vloer een vierkant van wit licht, waarin zijn uitgestrekte, donkere gestalte op zijn zij lag, hevig hijgend in de benauwde zomerhitte. Het zweet liep nu in fonkelende druppels over zijn gespierde armen en benen omlaag. Zijn hoofd lag op zijn uitgestrekte arm en hij keek uitdrukkingloos naar de vloer. Opnieuw verspreidden de kriebels zich over haar lichaam toen ze zag hoe zijn benen naast elkaar lagen en zijn kruis er in het volle maanlicht op rustte.
Zijn pik en scrotum hingen slap langs zijn bovenbeen en glommen even goed van het zweet. Kim moest weer denken aan gelakt, donker ebbenhout nu ze keek hoe de volle, glanzende schacht zich over zijn dij uitstrekte en de kop net niet de vloer raakte. Een glinsterende druppel maakte zich los van zijn voorhuid en verdween op de vloer.
Op dat moment ging Michael, inmiddels weer op adem gekomen, overeind zitten en keek vermoeid om zich heen alsof hij net op een vreemde plek was ontwaakt. Kim versteende bij de kier van de deur, al wist ze dat Michael haar in het donker niet kon zien. Angstig keek ze toe hoe hij opstond en naar de wasbak liep. Ze besefte dat dit het moment was om zich uit de voeten te maken, dus sloop ze voorzichtig de zoldertrap weer af. Hoewel ze precies wist waar ze moest lopen om geen geluid te maken, had ze moeite om zich weer aan de duisternis aan te passen. Toen ze bijna beneden was, gleed ze bijna uit en stil vloekend greep ze opzij om de leuning vast te pakken, maar ze miste hem en ze landde pijnlijk met haar billen op een krakende trede. In paniek sprong ze op haar tenen de laatste treden af en rende naar haar kamer, waar ze deur achter zich dicht trok, onder de dekens kroop en begon te snikken.
5.
Het was niet de pijn waar ze van moest huilen, maar de schrik van het vallen in het donker en de angst dat Michael haar nu ontdekt had. Kim hoorde niets vanuit de zolderkamer, maar hoe wist ze of hij haar door had? Wat was ze ook stom geweest. Ze had nooit zomaar naar zijn kamer moeten sluipen. Als hij haar betrapt had, wat dan?
Het snikken werd minder en ze droogde haar tranen. In het huis was het nog altijd doodstil, alsof er niks gebeurd was. Haar gedachten gingen terug naar wat ze zojuist allemaal gezien had en opnieuw zag ze Michael liggen. Uitgeput, bezweet, kwetsbaar. Ze voelde weer een drang om hem vast te houden en hem te verzorgen. Hij zou haar dan omarmen, zo stelde ze zich voor, met zijn gespierde armen. Zijn grote, donkere hand drukte haar hoofd tegen zijn geurige, natte borst en dan drukte ze haar lippen tegen zijn huid. Het verlangen naar zijn aanraking was zo sterk dat ze haar huid voelde tintelen en vlinders verspreidden zich weer door haar buik.
Eerder die avond had haar hoofd er niet naar gestaan, maar nu voelde ze ineens wel een sterke behoefte om te masturberen, zoals ze dat meestal had voordat ze ging slapen. Gewoonlijk fantaseerde ze dan over een spannende situatie of een beroemde acteur, maar nu dreven haar gedachten zonder dat ze het wilde af naar Michael. Zijn brede schouders, zijn lange armen, zijn grote handen, zijn glanzende pik…
De tinteling van haar huid concentreerde zich tussen haar benen. Toen Kim haar broekje uitgetrokken had, legde ze haar vlakke hand op haar vagina en voelde hoe de warmte van haar aanraking zich verspreidde over haar gevoelige dijen, onderbuik en schaamlippen. Langzaam wreef ze haar handpalm over de zachte, grillige lipjes die ertussen uit staken. Nog altijd waren haar gedachten bij Michael en ze stelde zich voor dat het zijn grote, donkere hand was die zich tussen haar dijen bevond en dat het zijn lange, dikke middelvinger was die zich in haar grillige, roze vulva probeerde te drukken, niet de hare. Met haar ring- en wijsvinger duwde ze haar binnenste lippen opzij, waarna haar middelvinger haar warme, natte binnenste in gleed.
Kim dacht niet langer aan Michaels vinger nu ze zichzelf penetreerde, maar ze dacht aan zijn glanzende, donkere pik en hoe die langs zijn gespierde bovenbeen omlaag hing in het maanlicht. Hoe zou het zijn als die nu in haar zat? Hoe zou die eruit zien als hij hard en recht was? Meer vocht verzamelde zich in haar vulva en ze duwde een tweede vinger mee naar binnen. Zou het zo voelen, Michaels pik in haar? Plotseling schoot haar iets spannends te binnen en ze rolde opzij naar de rand van haar bed. Even rommelde ze met haar hand door de lade van haar nachtkastje tot ze vond wat ze zocht en ging daarna weer op haar rug liggen.
In haar hand had ze nu de stevige, houten haarborstel die ze het jaar ervoor van haar moeder had gekregen. Hij had een dik, ovaal handvat van gelakt hout en een kop met plastic pinnetjes. Kim trok haar benen op en keek tussen haar knieën door omlaag naar de robuuste borstel in haar hand. Met de vingers van haar andere hand duwde ze opnieuw haar binnenste schaamlippen opzij en drukte toen het uiteinde van het houten handvat tegen haar natte vulva. Het gelakte hout voelde hard en glad aan tegen haar vochtige opening en hoewel het uiteinde van het ovale handvat veel smaller was dan het middelste deel, kon ze hem niet zomaar naar binnen duwen. Diep ademend en denkend aan Michael, wreef Kim over haar clitoris en drukte het handvat langzaam verder naar binnen tot ze niet verder kon en het pijn begon te doen. Ze keek omlaag tussen haar opgetrokken benen en zag dat het handvat nog maar nauwelijks bij haar naar binnen was gegaan en dat ze het dikke middelste deel nog niet eens bereikt had. Opnieuw sloot ze haar ogen, dacht aan Michaels pik en masseerde haar clitoris. Tegelijkertijd bewoog ze haar heupen ritmisch tegen de borstel en hoewel het nog steeds pijn deed, voelde ze het gladde handvat langzaam maar zeker bij elke beweging iets dieper in haar vulva gleed tot het echt niet meer ging. Gefrustreerd maar opgewonden zag ze het handvat uit haar natte opening steken, die er strak omheen gespannen zat. Het moest toch passen? Zo nauw was ze toch ook niet?
Ze trok haar benen nog iets verder op, zodat haar billen loskwamen van het bed, terwijl ze doorging met masturberen. Nog één keer nam ze heel diep adem, denkend aan Michael, en drukte krachtig de borstel omlaag. Met opengesperde ogen en hijgend van de pijn zag ze hoe eerst het breedste deel van het handvat in haar binnenste gleed en hoe vervolgens ook de rest er in gleed tot aan de stekelige kop van de borstel.
6.
Nog nooit eerder had Kim zoiets diks en groots in haar gehad. Ze had wel eens wat geëxperimenteerd met een stift of een kaars, maar dat was niet te vergelijken met het houten handvat dat haar nu vulde. Haar vulva deed nog steeds een beetje pijn van het forceren, maar de opwinding verdoofde dit grotendeels. Haar natte, roze lipjes omhelsden nu het dunnere deel van het handvat, waar dit overging in de kop. Het dikke handvat vulde haar binnenste tot aan de baarmoederhals, waar hij tegenaan drukte als Kim de borstel bij de prikkelige kop vastpakte en zachtjes op een neer bewoog. Ze was nu zo opgewonden dat ze haar clitoris niet meer wilde aanraken, omdat deze te gevoelig was voor directe stimulatie. In plaats daarvan, draaide ze er met haar vingertoppen rondjes omheen, terwijl ze herhaaldelijk de borstel zacht maar snel een klein stukje uit en in haar vulva schoof.
De vlugge bewegingen brachten haar al gauw dicht tegen een hoogtepunt en toen tenslotte de plastic stekels van de borstel alsnog haar opgezwollen clitoris beroerden, kwam ze ongecontroleerd hijgend klaar. Keer op keer trokken de spieren in haar onderbuik samen en het gevoel van haar baarmoederhals die zich tegen het houten handvat perste was pijnlijk en heerlijk tegelijk. Michael was al die tijd in haar gedachten gebleven en ze zag hem weer voor haar toen haar lichaam eindelijk ophield met schokken en ze haar gespreide benen weer op het bed legde. Alle pijn had plaatsgemaakt voor een warme, troostende roes.
Bijna was ze zo in slaap gevallen, maar ze ging moeizaam overeind zitten om de borstel uit haar vagina te verwijderen. Even moest ze haar tanden op elkaar zetten toen het breedste deel van de borstel door haar opening moest, maar ze was nu zo nat en soepel, dat het dikke handvat er makkelijker uit ging dan hij er in was gekomen. Het gelakte hout glom van het doorzichtige vocht dat mee naar buiten vloeide.
Ze wilde de borstel afdrogen met een handdoek, maar toen ze op wilde staan, hoorde ze boven haar het gekraak van de zoldertrap. Langzaam maar zeker kwamen de krakende voetstappen dichterbij tot ze de deur naar de overloop hoorde opengaan. Wat ging hij doen? Het was twee uur ’s nachts! Misschien ging hij douchen of naar de wc, bedacht ze zich, maar toen ze ademloos bleef luisteren, hoorde ze niet de badkamerdeur. Hij moest dus wel de trap naar de benedenverdieping afgelopen zijn, want die was bekleed geruisloos. Geduldig bleef ze zo een lange tijd op bed zitten en vroeg zich af wat Michael beneden aan het doen was. Zou hij honger hebben? Zou er misschien iets aan de hand zijn? Ze besloot te gaan kijken en in haar ondergoed sloop naar de deur van haar kamer. In het donker liep ze de trap af en zag dat er in de woonkamer en keuken ook geen licht brandde. Ze controleerde de wc, de kelder en zelfs de tuin, maar Michael was nergens te vinden. Pas toen ze verbouwereerd de trap weer beklom, hoorde ze ineens iets. Gekraak. De zoldertrap!
Kim rende de laatste treden op en zag de deur naar de zolderkamer net dicht gaan. Ze rukte hem open en zag hoe boven haar, halverwege de trap, een gestalte zich geschrokken omdraaide. Er brandde boven licht en Kim kon niet meer zien dan een lang, donker lichaam gekleed in ondergoed.
“Kim,” zei hij. “Wat doe je hier?”
“Wat doe JIJ hier?” vroeg ze hem. “Waar kom je vandaan? Is er soms iets?”
Kennelijk zag Michael de bezorgdheid op haar gezicht, want zijn lange lijf ontspande zich.
“Ik moest even naar de wc,” loog hij.
“Je bent minstens een half uur weggeweest.”
“Ik was ook nog even naar de keuken gelopen om iets te drinken.”
“Michael,” begon Kim en vocht tegen haar tranen. “Ik weet dat dat niet zo is. Wat is er echt aan de hand? Je kunt het mij echt wel vertellen.”
Haar ogen waren gewend aan het licht en zagen hoe Michael worstelde om een antwoord te formuleren.
“Je zou het niet begrijpen,” zei hij en Kim besefte opeens dat ze niets anders aan had dan haar ondergoed. Michaels verdrietige ogen namens haar van top tot teen op.
“Ik zag je dansen,” zei Kim plotseling zonder er bij na te denken, maar Michael reageerde niet.
“Welterusten Kim,” zei hij alleen en liep verder de trap op. Toen hij het licht uit deed, was Kim weer alleen in het donker.
7.
In haar dromen viel Michael keer op keer in een diep gat in de grond. Elke keer kwam Kim aanrennen om hem tegen de houden, maar elke keer was ze net te laat en verdween hij tuimelend in de diepte. Doodmoe werd ze die ochtend wakker en trok haar bezwete ondergoed uit. Gehuld in alleen haar badjas liep ze de trap af naar de keuken, met in haar hoofd nog altijd de vallende, verdwijnende Michael. Ze schrok dan ook even toen ze hem aan de keukentafel zag zitten met de krant en een kop thee. Wat moest ze nu doen? Ze konden toch niet zomaar doen alsof er niks gebeurd was?
Kim liep zonder iets te zeggen naar de keukentafel en ging tegenover Michael zitten. Hij keek even op, maar zei niets en ging verder met het lezen van de krant. Ze wilde iets tegen hem zeggen, hem vragen wat er aan de hand was, waarom hij ’s nachts door het huis liep, waarom hij ruzie maakte met haar moeder, waarom hij haar negeerde. Maar ze kon het niet. Ze was verdrietig omdat hij haar niet in vertrouwen wilde nemen, maar ze was ook boos omdat hij haar negeerde. Alsof er de avond ervoor niks gebeurd was tussen hun tweeën. Ze dacht weer aan zijn treurige blik toen hij daar bovenaan de zoldertrap had gestaan en haar simpelweg verteld had dat ze het toch niet zou begrijpen, maar haar tegelijkertijd van top tot teen bekeken had toen ze daar in haar ondergoed stond.
Nog altijd droeg Kim alleen haar lange, dikke badjas, zoals ze dat zo vaak deed binnenshuis. Onder de tafel maakte ze de ceintuur los en liet vervolgens de badjas een klein stukje openvallen, zodat haar hals en borstbeen ontbloot werden. Michael las onverstoorbaar verder. Hij zag het niet of deed in elk geval alsof. Kim trok de badjas nog wat verder open, waardoor een verticale streep van naakte huid zichtbaar werd, van haar hals tot aan haar navel. Nu keek Michael wel op, eerst naar de onthulde huid en de ruimte tussen haar borsten die nu onbedekt was, maar daarna keek hij haar recht aan. Zijn blik toonde eerder irritatie dan interesse en al snel daalde zijn blik weer demonstratief af naar zijn krant. Kim liet de badjas langzaam van haar schouders glijden, maar pas toen deze omlaag viel tot haar middel, kon Michael de verleiding niet meer weerstaan en keek hij opnieuw op. Uitdrukkingloos keek hij naar Kim en naar haar kleine, blote borsten.
Kim had niet nagedacht over wat ze hiermee wilde bereiken. Ze was er uit frustratie mee begonnen en moest nu beslissen hoe ver ze hiermee wilde gaan. Een paar lange seconden gingen voorbij en toen Michael haar vragend aankeek, stond ze op van de stoel, met haar badjas nog steeds om haar middel, en liep langzaam de keuken door, richting de trap. Michaels ogen volgden haar en haar parmantige borstjes tot ze uit zijn zicht was verdwenen en ze de trap opliep, naar de badkamer. Daar liet ze de deur op een kier staan, draaide de kraan van de douche open en stapte uit haar badjas. Onder de warme stralen, met haar gezicht naar de muur, keek ze omlaag en zag haar handen trillen.
Minutenlang stond Kim daar zo, rillend van de zenuwen, en hoorde niets anders dan het vallende water. Pas toen ze besefte dat Michael haar niet gevolgd was, bedaarde ze en voelde ze zich plotseling ontzettend stom. Wat had ze nou verwacht? Dat hij als een hondje achter haar aan zou lopen? Even zag ze het in gedachte voor zich, Michael die als een kwispelende poedel achter haar aan paradeerde, en ze begon zachtjes te lachen, maar de adem stokte in haar keel tot ze achter zich iets hoorde. Iemand had de badkamerdeur dichtgetrokken. Huiverend en met haar gezicht gericht op het kolkende water aan haar voeten probeerde Kim door het gekletter van het douchewater te horen of er iemand bij haar in de badkamer was. Iemand die de deur dicht had gedaan waar zij nu naakt en kwetsbaar met haar rug naartoe stond. Ze versteende van angst toen er twee grote, donkere voeten achter de hare verschenen.
Michael moest gemerkt hebben hoe gespannen ze was, want hij bleef zo staan terwijl Kim, met haar armen om haar bovenlijf geklemd en haar hoofd nog steeds gebogen, langzaam weer bedaarde. Toen ze haar armen liet zakken en ze losjes langs haar zij liet hangen, verschenen er aan weerszijden van haar middel twee grote handen.
