1. Overwinning
De vrouw aan de ene kant van de tafel was nog jong maar ze was bijzonder. Niet vanwege haar lengte. Met een meter zeventig was ze heel gemiddeld, noch vanwege haar blonde haar dat ze halflang had en in een staart droeg. Ze was bijzonder want ze straalde kracht uit en dat was terecht. Ze had er immers zeker vierduizend uur voor in de gym doorgebracht. De vrouw was gespierd maar niet overdreven. Nu ze op haar spreekstoel zat kwam er een felheid in haar die niet te onderschatten was.
‘Miss Europe, het mocht wat! Hoeveel vrouwen deden er mee aan het toernooi? Zeventien! En hoeveel categorieën? Drie…’
De journalist tegenover haar luisterde aandachtig met zijn dictafoon tussen hun in op tafel. Hij was niet veel ouder dan haar tweeëntwintig jaar en dan ben je in het fitnesswereldje nog piepjong.
‘Tegen de tijd dat ik Miss Universe ben praten we verder. De wereldtop, dat is andere koek. Eigenlijk ben ik nog maar net begonnen.’
‘Je weet je overwinning duidelijk te relativeren. Hoe komt dat zo?’ Zijn vragen vielen Veronique mee. Meestal hadden de vragen van de heren van de fitnesstijdschriften minder diepgang dan een regenplas maar Alex was dan ook van een grote landelijke krant en dat is toch van een ander niveau. Ze mocht hem wel. Hij was best wel atletisch, niet onknap en vrolijk. Misschien hielpen de lege wijnglazen tussen hun in daar ook aan mee. Bij haar was dat zeker. Zo direct na een wedstrijd kan haar lichaam wel wat vocht gebruiken en de alcohol deed dan zijn werk wel.
‘Ik ben op mijn vijftiende in de lokale sportschool begonnen. Gewoon, zoals velen dat doen. Liet me meeslepen door klasgenootjes maar ik vond het leuk. Eerst tegen elkaar op maar na een paar maanden was ik nog alleen over en genoot. Jezelf sterker voelen worden en steeds zwaardere schema’s aankunnen, prachtig. Op mijn achttiende draaide ik het circuitje met de mannen mee maar dan twee maal zeven dagen in de week en was ik rijp voor een eerste wedstrijd.’
‘Hoe vonden jouw ouders je passie voor fitness?’
‘Tja, die wisten ook wel dat fitness een schimmig wereldje vol pillen en ongure types is, maar ze zagen ook dat ik voor het eerst iets deed wat ik echt leuk vond. Ze steunden me niet echt maar hielden mij ook niet tegen. Het was mijn keuze en die respecteerden ze zoals ze altijd gedaan hebben.’
Veronique ging een beetje onderuit zitten en haar ogen draaiden omhoog om haar geheugen af te zoeken.
‘Ik weet nog de keukentafel thuis. Ik vertelde na het eten over mijn vorderingen en mijn vader deed een beetje schaapachtig over mijn prestaties. Hij was groot en als metaalarbeider niet bepaald een doetje. Ik daagde hem uit en we gingen armpje drukken. Zijn ogen die groot werden toen hij me niet zo maar plat kon leggen. Mijn spieren die knalhard werden, de pijn van de verzuring konden verdragen en tenslotte, hoe ik hem enigszins vernederde door stand te houden. Ik won niet, maar ik verloor ook niet. Hij zag mijn blik en wist dat ik de overwinning rook maar ook zijn meisje die niet langer een echt meisje was. Hij stopte gewoon en keek me aan. Het was de enige keer dat hij me waarschuwde voor alle gevaren en mij deed beloven mijn opleiding af te maken.’
Alex was de jonge journalist van de sportafdeling die zich met de kleine sporten mocht bemoeien. Dat beviel hem wel om zo in de luwte de tijd te hebben voor aikido, bobsleeën, geweerschieten, zeilen of zweefvliegen. Het had hem in die paar jaar al op veel plaatsen gebracht en nu zat hij hier en vroeg zich af wat mensen ertoe bracht om zo veel energie te steken in iets wat bijna geen mens interesseerde. Wat een manier om de zondag door te brengen, zeker nadat het vannacht best wel laat was geworden. Zijn gedachten gingen naar de vrouw die hij tevergeefs had proberen te versieren. Een hockeyster die uiteindelijk liever in haar eentje naar huis ging. Het duurde even voor Alex door had dat Veronique stil was gevallen maar reageerde daarna snel.
‘Dat is gelukt?’
‘Ik ben vorig jaar afgestudeerd in de bedrijfseconomie.’
‘Muscles and brains dus?’
‘Ja, net als mijn grote voorbeeld.’
‘Schwarzenegger?’
‘Nee joh, Dolph Lundgren. Wist jij dat hij afgestudeerd chemicus is?’
‘Nee, dat is toch die Noor uit die vechtfilms?’
‘Hij is Zweeds.’
‘Jij wil ook gaan acteren?’
‘Laat ik mij eerst maar eens op mijn werk en mijn sport richten.’
Ze praatten verder over trainingsniveau’s maar Veronique zag al gauw dat ze hem verveelde en dat maakte haar boos. Als er één sport is waar discipline en eindeloos trainen het echte werk is dan is het wel bij bodybuilding. Uiteindelijk kapte ze het gesprek af en vertelde hem dat als hij meer wilde hij de volgende ochtend om zes uur bij haar sportschool moest zijn en gaf hem het adres waarna ze afscheid nam en haar tas oppakte. Van het obscure gymzaaltje in het kleine Duitse plaatsje was het nog een eind rijden naar huis en eenmaal in haar auto zette zij de muziek aan en volgde de aanwijzingen van de tomtom. Vier uur rijden, tegen middernacht thuis.
2. Trainen
Tot haar grote verbazing was Alex aanwezig toen Veronique bij de gesloten sportschool aankwam, met haar eigen sleutel de deur openmaakte en het alarm uitschakelde. Ze sleepte hem mee naar de herenkleedkamer en begon zich om te kleden. Hij verwachtte een aparte kleedkamer voor de dames en die was er ook wel maar ze wilde hem graag even plagen en trok haar zakelijke mantelpakje uit waar hij bij was. Hij wilde zich niet laten kennen en volgde ietwat schutterend haar voorbeeld. Hij zag er niet verkeerd uit voor een journalist moest Veronique voor zichzelf bekennen en ze gaf hem een complimentje terwijl zij zelf haar veters vastmaakte. Zijn sportkleding zag er duidelijk gebruikt uit. Toen ze vroeg naar zijn sport vertelde hij dat hij al jaren zaalvoetbal speelde op een leuk niveau.
De sportschool was geen kleintje en in de fitnessruimte waren alle toestellen minimaal dubbel aanwezig. Het was er fris toen Veronique de lichten aanknipte en gelijk op de roeimachines afliep.
‘Jij doet alles wat ik doe, zelfde tempo en aantal, niveau mag je zelf bepalen, oké?’
Ze wees hem de instellingen en begon zich met een rustige slag op te warmen. Uiteraard begon Alex als alle ongetrainde mannen veel te hard en moet ze hem manen kalm aan te doen. Binnen de vijf minuten roeiden ze in een lekker tempo en Veronique stopte, was opgewarmd en begon aan het echte werk. Al snel leerde hij de belastingen lager te nemen dan zij deed en bij het trekken was hij verbaasd dat ze zich aan de bank vast bond met een riem tot hij zich realiseerde dat de tachtig kilo gewichten achter haar, die ze via een kabel en een stang boven haar hoofd trok, meer was dan haar zestig kilo eigen gewicht. Alex trok er zestig terwijl hij tegen de tachtig kilo woog en tegen het einde van het setje van twee maal twintig keek hij moeilijk terwijl Veronique hem via de spiegelwand aankeek.
Ze was in haar element en voelde zich perfect. Opgewarmd voelde Veronique haar spieren spannen en zag hoe haar lichaam zich verharde. Ze kleineerde Alex door ook nog eens het tempo te verhogen en hij was haar kwijt. Met de buikspieren, beendrukken en borstspieren deed ze hetzelfde. Zwaarder, sneller en vaker dan hij het kon werkte ze de toestellen af. Haar huid begon te glanzen en als ze naar zichzelf keek voelde ze zich gewoon geil worden. Zeker toen ze de bewondering in zijn ogen las. Hij deed zijn best en Veronique moest hem waarschuwen niet te hard te proberen. Gelukkig was Alex slim genoeg en bleef zijn eigen niveau draaien. Het was even na zevenen toen ze rond waren geweest en terug op de roeimachines afdraaiden. Zijn complimenten deden haar goed en ze gaf de complimentjes terug. Normaal bedacht ze op dit punt van de dag wat ze die dag ging doen maar nu keek ze eigenlijk meer naar Alex. Ze had wel trek in hem.
Terug in de kleedkamer kleedde ze zich wederom zonder schroom uit en met een een goedkope fles alles-in-een en een spons stapte Veronique onder de douche. Alex probeerde niet te staren maar kon zijn ogen niet van haar gespierde lijf afhouden. Haar blonde haar in een losse vlecht over haar linkerschouder gaf haar iets meisjesachtigs en compenseerde zo voor de brede schouders en duidelijke biceps. Haar borsten waren niet groot maar ook niet compleet weggetraind. Een sixpack was door de huid zichtbaar en ze had haar schaamhaar teruggebracht tot een stevige streep. Uiteraard was ze streeploos gebruind en dat maakte haar blonde haar nog blonder. Het meest was Alex echter onder de indruk van haar houding. Ze schaamde zich niet voor haar naaktheid, integendeel. Ze was trots het resultaat van haar inspanningen te laten zien maar deed dat heel terloops.
Alex keek eerst wat bedenkelijk maar op haar verzoek volgde hij toch. Hij was mooi gebouwd en zeker niet de slappeling waar Veronique hem voor hield. Toen ze hem dat vertelde glunderde hij en dat maakte hem nog aantrekkelijker. Ze besloot dat ze hem wilde en ging tot de aanval over. Ongevraagd liet hij toe dat ze zijn rug inzeepte en vandaar ging ze over zijn billen en benen waarna Veronique hem de spons gaf en hem vroeg hetzelfde te doen. Gedwee deed hij wat ze vroeg. Toen hij bij haar billen was trok ze een been op en legde die langs haar lijf.
‘Geen plekje vergeten hoor’, zei ze eigenlijk overbodig want ze voelde de spons al over de binnenzijde van haar dijbeen omhoog gaan. Fijn als mensen een hint begrijpen, dacht ze. Staand op één voet draaide ze zich in de rondte en om haar evenwicht te bewaren. Onderwijl pakte ze hem vast en keek hem aan toen de spons over haar kutje ging.
‘Lekker’, zei ze ietwat zwoel en Alex bleef precies op het goede plekje poetsen. Veronique zag dat het hem ook niet onberoerd liet en zijn eerst wat ondermaatse lid groeide rap tot glorieuze afmetingen.
‘Neem me’, zei Veronique en hij probeerde direct haar staand te neuken maar hij was te lang en moest te ver door zijn knieën waarna Veronique zich aan twee douchekoppen, die stevig aan de muur waren gemonteerd, optrok en hem zo hangend de hoogte gaf die Alex nodig had. Moeiteloos drong hij binnen en zijn pik was fijn hard waardoor ze elke ader en rimpel kon voelen terwijl hij haar met krachtige halen neukte. Met elke spier gespannen voel ze zich goddelijk en binnen de minuut kwam ze klaar. Een perfecte afsluiting van een trainingssessie, dacht ze en nadat Veronique haar lichaam verder optrok was Alex haar kwijt. Verbaasd keek hij haar aan nadat ze weer op haar voeten stond.
‘Laat je me zo?’
Hij had gelijk, vond Veronique. Dit was wat al te lullig en ze leunde tegen hem aan terwijl ze met een hand zijn harde pik omvatte en hem aftrok. Ze kneep best hard, wetende dat een erectie dat prima kan hebben en Alex reageerde er verheugd op. Hij was ook al ver heen en binnen de kortste keren voelde en zag ze hem klaarkomen. Zijn zaad landde op de grond en de witte sliertjes zag ze vlot in het putje verdwijnen waarna ze hem aankijk.
‘Lekker of wat?’
Hij wist eigenlijk niet eens wat te zeggen en zwijgend droogden ze zich af en kleedden zich aan.
Er kwamen meer mannen binnen die Veronique begroette. Ze groetten terug en ze spraken kort over de wedstrijd van gisteren waarna ze haar feliciteerden. Eenmaal buiten hield Alex haar staande en keek haar aan. ‘Wat als die mannen eerder waren binnengekomen?’
Veronique glimlachte even. ‘Het zijn homo’s. Zou leuk voor jou zijn. Weer een nieuwe ervaring.’
Alex keek moeilijk. ‘Echt?’
‘Vraag het ze als je mij niet gelooft.’
‘Neuh, ik geloof je wel.’
‘Ik zie je hier om acht uur vanavond weer?’
‘Wat?’
‘Je wilde toch een dagje meetrainen? De dag is nog niet eens begonnen.’
Zonder verder op zijn antwoord te letten stapte ze in haar auto en reed weg. Tijd voor werk. Haar gedachten waren alweer bij de spreadsheets.
3. Een goed gesprek
De avondsessie was een herhaling van de ochtendsessie op de seks na afloop na. Bovendien had Veronique zich deze keer in de dameskleedkamer omgekleed. Ze wist dus wel hoe het hoorde, bedacht Alex zich. Hij was moe maar hoopte op een gesprek met deze sportster die meer diepgang had. Na zich omgekleed te hebben vonden ze elkaar aan een tafeltje bij de balie terwijl ze door een grote glazen ruit de drukte bij de toestellen konden aanschouwen.
‘Je bent me er eentje, Veronique’, trapte Alex af.
‘Waarom? Omdat ik vanmorgen trek had in seks?’
‘Dat niet. Meer om de manier waarop je jouw behoefte bevredigde.’
Veronique keek Alex doordringend aan. ‘Houd toch op man. Je wilde me toch? Nou, ik had wel trek in jou en ingewikkelder wil ik het dan niet maken. En wat meer is, je moet er ook niet meer achter zoeken.’
Alex lachte. ‘Ik kan er wel tegen hoor maar je begrijpt toch wel dat de meeste mannen en vrouwen niet zo met elkaar omgaan.’
‘De meeste dames en heren durven niet en liggen in bed te masturberen terwijl ze zich afvragen hoe ze de ander moeten benaderen. Ik doe daar niet aan mee. Als je geen trek had was je prima in staat om dat duidelijk te maken en verder klaar. Het is toch alleen maar seks?’
‘Speelt verliefdheid geen rol voor jou?’
Ditmaal was Veronique minder stellig. ‘Ik weet het niet zeker. Ik was ooit verliefd maar dat heeft me weinig goeds gebracht.’
‘Slechte ervaringen?’
Ja, ach…’
Alex hield zijn mond en wachtte af. Misschien kwam hier het opmerkelijke verhaal.
‘Ik weet niet of ik dit wel aan jou moet vertellen.’
‘Je kan altijd nog achteraf beslissen of je het wilt plaatsen. Daar doe ik niet moeilijk om. Een verhaal heb ik toch al.’
‘Een jaar terug had ik mijn eerste wedstrijd’, begon Veronique.
‘Ook in Duitsland?’
‘Ja, maar ergens anders dan dat gat waar we gisteren waren. Weet niet meer waar en doet er ook niet toe. Ik werd tweede en verloor maar nipt van de toenmalige kampioene.’
‘Was die er gisteren ook?’
‘Nee, die is gestopt. Of ze ontwijkt me of zoiets.’
‘Wat is er met haar?’
‘Ze kwam na afloop op me af en feliciteerde me. Daar zag ik niets vreemds in en we kletsten. Ik keek heel erg tegen haar op en was toen nog echt overdonderd dat ik zo dicht bij haar in de buurt was gekomen. Ik bedoel, jarenlang heb ik getraind met haar in gedachten. Ze was op een bepaalde manier alles voor me.’
Alex zei niets maar trok een wenkbrauw op. Het ontging Veronique niet.
‘Zo dacht ik niet aan haar. Zo dacht ik trouwens toen helemaal nog niet over vrouwen.’
Weer die stilte terwijl Veronique omhoogkeek en haar geheugen afzocht. Alex liet haar begaan.
‘Over mannen eigenlijk ook niet als je er zo tegen aan kijkt. Ik was gewoon met studie en sport bezig en verder niet.’
Alex knikte enkel om aan te geven dat hij het begreep.
‘We kletsten wat maar even later nodigde ze mij uit om een weekje bij haar te komen trainen. Ik voelde mij uiteraard ontzettend vereerd en stemde toe. Ze heeft een eigen gym naast haar huis en we konden daar gewoon zalig trainen. Naast de rondjes op de toestellen heeft ze me toen geholpen met de presentatie, vooral die op muziek. Het is eigenlijk een soort ballet maar dan gericht op het tonen van al je spiergroepen.
Het was pas later die week dat ze mij voor het eerst aanraakte om mijn houding te verbeteren, toen er een soort vonk oversloeg. Ze was normaal toch vooral als instructeur bezig en pakte me gewoon vast waar ze wilde en corrigeerde mijn houding, maar toen…
Veronique keek niet bedenkelijk, moeizaam of lijdend. Ze vertelde gewoon nuchter haar verhaal.
‘Ik weet nog dat we oogcontact hadden via de spiegel. Een beetje zoals wij vanmorgen. Het ene moment is er niets aan de hand en het volgende moment staat die op zijn kop. Achteraf denk ik dat ik het was die verliefd naar haar keek maar het maakt niet uit. Ik bleef met aangespannen spieren staan voor de side chest en haar handen, die eerst nog corrigeerden, liefkoosden mijn spiergroepen in enen met een onverwachte zachtheid. Ik weet nog hoe gevleid ik me voelde.’
‘Ze drong zich aan je op?’ Alex zag al dikken koppen in de krant staan.
‘Welnee, ze drong zich helemaal niet op. Ik beschouwde het als een complimentje. Zeker toen ze mijn houding spiegelde en we samen alle houdingen doornamen. We hadden onze kleren uitgegooid omdat je dan de spieren veel beter kan zien en ik vond het mooi, samen naakt voor de spiegel en elkaar je lichaam tonen. Zonder afspraak ging het over in een soort ballet. Het was betoverend. Ze had ook pianomuziek opstaan waar ik meestal gewoon een dikke beat gebruik en terwijl de muziek voortging maakten we ondertussen om de beurt poses voor elkaar waarbij de toeschouwer mocht kijken én aanraken. Ik kan je zeggen, ik vond dat vreselijk opwindend. Haar vingers over elke spiergroep van mijn lichaam en ik mocht haar ook zo liefkozen.’
‘Je zegt liefkozen. Je zag er dus wel een seksueel aspect in?’ Alex liet de vraag heel luchtig klinken en dat had effect.
‘Fitness gaat toch over de liefde voor het lichaam? Dus ja, ik bewonderde haar. We gingen nog verder toen we elkaar insmeerden met olie. Dat doe je normaal om de spieren beter uit te laten komen maar nu was het eigenlijk een wederzijdse ode aan elkaar. Het voelde volkomen natuurlijk hoe we daar in een soort eindeloos ballet elkaar insmeerden en streelden. Ik kan haar sixpack nog voelen.’
‘En daar bleef het bij.’
‘Hoe bedoel je?’
‘Nou ja. Het klinkt wel een beetje als de intro van een porno.’
Veronique giechelde. ‘Daar heb je wel een beetje gelijk in. Dat was ook wel zo maar in ons geval ging het ook echt zo. Ik stond in de Rear Double Bicep en ze kwam voor me staan en streelde mijn armen met een hand maar haar andere hand ging over mijn buik omlaag en streelde mijn heuveltje terwijl ze me aankeek.’
‘Je schrok?’
‘Welnee ik was ook al zo geil als boter en dat had ze goed door. Haar hand bleef zoeken. Nou ja, zoeken. Mijn klit moet zo ongeveer naar buiten gestoken hebben en ze vond hem moeiteloos. Terwijl ik de pose volhield streelde zij me klaar.’
‘Je praat er gemakkelijk over.’
‘Jezus ja zeg.’ Veronique lachte luid. ‘Als je je schaamt voor je lichaam heb je bij fitness niets te zoeken. ‘
‘Klinkt logisch maar het was wel een vrouw. Val je eigenlijk meer op vrouwen?’
Veroniques lach verdween en Alex voelde dat hij beet had maar realiseerde zich ook dat het meer persoonlijk belang was dan noodzakelijk voor het verhaal. Nog voor hij de zin volledig uitgesproken had welde de spijt al op.
Haar stem werd klein en bedeesd. ‘Ik heb eigenlijk geen flauw benul. Zoals het nu is denk ik dat ik voor de seks een man zou kiezen en een vrouw om werkelijk van te houden maar misschien is dat morgen weer anders.’
Ze vond zelf dat ze haar gevoel redelijk onder woorden had gebracht en keek Alex aan die lachte.
‘Dus ik was alleen goed voor de seks?’
Alex maakte er maar liever een grapje van dan dat het gesprek richting geneuzel ging.
‘Jij begrijpt het’, antwoordde ze luchtig. Ze had haar bravoure weer terug en vervolgde haar verhaal.
‘Maar goed, daar bleef het niet bij. Ik wilde niet onderdoen en dus ging ik op de knieën en befte haar terwijl ze voor me stond. Ze had er een kruk bij gepakt waar ze een voet op zette zodat ze een beetje opende en zo kon ik mijn gang gaan.’
‘Je durfde zonder meer?’
‘Oh ja zeg. Ik wilde het en snapte ook wel wat er van me verwacht werd. Alleen, ik had het nog nooit gedaan.’
‘Maar het ging goed?’
‘Oh yes. Ze stond te trillen als een rietje toen ze kwam.’
‘En zo zijn jullie de week wel doorgekomen.’
‘Nee, dat was het grappige er ook van. Het gebeurde op woensdag maar de dagen erna en ook later is er nooit meer wat gebeurd. Ik ben haar nog eens tegengekomen en we mailen af en toe maar het gaat alleen over de sport.’
‘Dus geen enkele band, verliefdheid of zo?’
‘Penpall, maar verder niet.’ Veronique keek Alex recht aan en zonder een spoortje ironie sprak ze verder. ‘Al heeft ze natuurlijk wel een mooi plekje in mijn herinnering gekregen en heb ik geleerd dat onder bijzondere omstandigheden heel veel kan gebeuren en als je daarvan kan genieten je een heel mooi leven kan hebben.’
‘Mooi gezegd.’
Ze praatten nog verder maar namen uiteindelijk afscheid en beiden gingen naar huis. Veronique gooide de kleren in de was en ging naar bed. Morgen zou het weer een vroege dag zijn. Terwijl ze nog even terugdacht aan een vergadering op haar werk zakte haar gedachten snel weg en viel ze in slaap.
4. De plicht van de sterkste
Zacht streelde Veronique het hoofd van Peter die doodmoe in slaap gevallen was. Ze voelde zich rustig, of alles op zijn plaats was gevallen. Geen druk meer om te moeten presteren, geen eindeloos getob over geaardheid, doel of richting. Jaren terug was ze al kampioen geworden in de bikini-fitness groep. Het beste wat ze kon doen zonder naar de bekende middelen te grijpen. Daarna had ze zich meer op haar werk gestort met eenzelfde doortastendheid en inzet die haar de titel gebracht hadden. Het had gewerkt. Als lokale directeur acquisitiebegeleiding had ze op haar dertigste al zestig man onder zich en kon zich dit mooie huis veroorloven. Maar wie zestig uur werkt en twintig uur traint heeft geen tijd meer voor wat anders en toch was dat gebeurd.
Met gesloten ogen bleef ze haar man zacht strelen. Haar man, alleen die woorden al, dacht ze met een tevreden glimlach. In flarden kwamen de afgelopen jaren terug. Naarmate haar carrière een vlucht nam merkte ze dat mensen steeds meer afstand hielden en wel vriendelijk beleefd maar nooit echt persoonlijk werden. Ook het zoveelste avontuurtje met weer een mooie man of vrouw kon haar uiteindelijk niet meer echt bevredigen. Het orgasme, of meerdere orgasmes kwamen wel maar uiteindelijk voelde Veronique dat ze iets anders zocht. Ze was gaan variëren, experimenteren en had extremen opgezocht tot ze zichzelf op een gegeven moment vastgebonden tegen een houten stellage terugvond terwijl een rij mannen zich aan het aftrekken was en hun zaad over haar heen spoot. Ze besloot dat het haar ding niet was en ging de spirituele kant op. Tenminste, ze had zich erin verdiept maar was ook daar snel klaar mee.
Peter sliep diep. Hij had alles gegeven wat zijn broze lichaam kon, maar dat was niet veel meer. Zijn poging om tijdens het vrijen als man bovenop af te steunen op zijn armen waren weer gestrand op onwillige spieren. Het gebeurde steeds vaker de laatste tijd en Veronique had hem liefdevol in haar armen genomen en zijn hoofd op haar borst gelegd. Ze waren al lang blij dat de erectieproblemen tot nog toe bijna altijd achterwege waren gebleven. Peter had haar traag geneukt en ze genoten samen. Met Peter waren de hoogstandjes niet meer nodig. Halverwege hadden ze van plek gewisseld en met veel plezier had hij zijn tong over haar fijnste plekjes laten spelen terwijl zij hem pijpte. Op zich hield ze er niet van maar toen ze merkte hoe haar mond hem verder opwond had ze er een soort gewoonte van gemaakt om tegen het eind van de vrijpartij op orale seks over te gaan en hem zo klaar te maken voor de grote finale. Ze was doorgekropen en had hem bereden met haar billen naar zijn gezicht gekeerd. Dan raakte hij haar gevoeligste plekje precies goed en hij had perfect zicht op zijn erectie, die door haar gespannen lipjes omvat werd, en dat vond hij een prachtig opwindend gezicht. Peter en Veronique waren samen klaargekomen waarna ze naast hem kroop. Ze had hem met een vochtige spons gewassen en het dekbed over hem heen getrokken. Zelf had ze kort gedoucht en was daarna terug in bed gegaan en zo lag ze tegenwoordig steeds vaker naar hem te kijken terwijl hij in diepe slaap was.
Veronique voelde een rust over zich heen komen en sloot haar ogen. Wie had gedacht dat de jongen in die rolstoel van de IT-afdeling de ware voor haar zou zijn? Ze dacht terug aan die gekke situatie waarbij hij wel in die diepe stoel in de dealing-room was gekomen maar er niet meer uit kon komen. Verschillende mannen stonden er omheen maar wisten niet wat te doen en toen had Veronique haar kracht gedemonstreerd en Peter opgepakt en in zijn stoel gezet. Gedurende die paar seconden was de klik gekomen. Of ze in enen een doel had voor al haar inspanningen. Hij had haar zonder schroom, maar oprecht bedankt en was daarna weggereden, op weg naar een aangepast toilet op een andere verdieping en zij was doorgegaan met haar gesprek maar haar hoofd zat bij Peter.
De volgende dag had ze een probleem gemeld bij haar pc en verzocht om Peter. Eerstelijnshulp was geen werk voor een software architect maar ja, als een directeur iets vroeg dan gebeurde dat en zo kwam hij haar kamer in en verhielp het probleem. Ze had haar officemanager verzocht haar niet te storen en was het gesprek met hem aangegaan. Hij vertelde hoe MS langzaamaan zijn lichaam sloopte en hem soms overviel met de mogelijkheden die hij had of kwijt was, dat geen enkele apparatuur een sterk mens kon vervangen en hoe aangenaam verrast hij was dat zij hem die stoel uit hielp. Uiteindelijk waren ze zo in hun gesprek geraakt dat haar assistent de kamer in kwam om Veronique te vertellen dat de afspraak voor de vergadering nu echt voorop kwam. Peter rolde de kamer uit en zij ging over tot de orde van de dag maar nog voor ze naar huis ging had ze zijn emailadres en stuurde een mailtje.
Hoi Peter,
Bedankt voor je hulp en sorry dat we zo overhaast moesten stoppen. Heb je zin om tijdens een etentje verder te praten?
Veronique
Veronique had de standaard ondertekening van de mail maar weggeveegd. Dat stond zo formeel. Peters antwoord was vrijwel ogenblikkelijk en positief. Het etentje in een restaurant was gezellig geweest en voor ze bij hem thuis waren had hij al viermaal in haar armen gehangen en telkens had het haar goed gedaan. Ze was meegegaan naar zijn woning en hadden verder gekletst. Uiteraard was het gesprek ook over zijn ziekte gegaan. Hij had schaamteloos verteld over zijn mogelijkheden en onmogelijkheden, de terugval, de tijdelijke verbeteringen en zijn leven. Hij vertelde hoe zijn vooruitzichten zaken als aanzien, geld en dergelijke volledig onbelangrijk maakten en Veronique werd met elk woord verliefder op hem. Uiteindelijk waren ze in zijn slaapkamer terecht gekomen, waren samen naakt op bed gaan liggen en hadden elkaar ontdekt. Het was de leukste nacht van hun leven geworden en de volgende morgen hadden ze alles nog eens overgedaan, al moest Peter de eerdere inspanningen ontgelden en het fysieke werk aan haar overlaten, wat ze perfect vond. Ze was als een orkaan over hem heen gegaan en vond niets te gek. Pas toen vingers, monden en geslachtsdelen elkaar in elke variatie hadden ontmoet was ze opgestaan en had zich op zijn verzoek nog één keer staand gevingerd met al haar spiergroepen aangespannen. Haar huid glom van het zweet en haar tepels waren groot en keihard geworden toen ze deze ultieme vorm van kracht mocht demonstreren. Uiteindelijk stond ze met een been over hem heen op bed en het andere been op de grond met haar kutje vlak boven zijn gezicht toen ze klaarkwam.
Achteraf was het haar zwanenzang voor wat betreft haar sport. Ze besloot op dat moment dat ze geen wedstrijden of publiek meer nodig had maar dat Peter alles was wat ze zocht in haar leven.
En nu lagen ze hier in hun nieuwe huis, aangepast aan hun beider wensen en net getrouwd. Ze nam zijn hand in de hare en legde die tegen haar borst waarna ze tevreden en gelukkig in slaap viel. Ze had gewonnen.
© Petra-1
