Lichtbruin
De olijfolie begint de geuren in de pan. Het vermengt zich met de indringende geur van de ajuin die net gesneden is. Aan de snijplank staat een vrouw van in de veertig, op een stoel aan de houten tafel zit een jongere vrouw van nog geen twintig. Ze zouden moeder en dochter kunnen zijn maar dat zijn ze niet. Ze kennen elkaar pas sinds die middag.
Het is een rustieke keuken waarin geleefd wordt, terwijl anderen dit zouden omschrijven als rommelig en oud. Er hangen en staan her en der potten en pannen, potjes en bokaaltjes, plankjes en rekjes. Er is gisteren in deze keuken gekookt, met liefde, en er wordt vandaag opnieuw in deze keuken gekookt, met nog meer passie dan gisteren. De oudere vrouw van de twee is Isabel, zij woont hier. De jongere vrouw is Charlotte, zij wil hier wonen.
Van aan de tafel, met een glas oude porto waar het veel te vroeg op de dag voor is, kijkt Charlotte gefascineerd rond. Dit huis heeft alles waar ze naar op zoek is. Charlotte schildert, eerste jaar aan de academie, en ze wil weg van de steriele moderne villa waar ze is in opgevoed. In dit huis wordt geleefd. Overal waar ze kijkt ziet ze schetsen en schilderijen in haar gedachten.
Het meest van al nog zou ze die vrouw zelf schilderen, Isabel. Zoals ze aan het werkblad staat, de groenten snijdt terwijl ze praat en lacht. En dan de kleren die ze aanheeft. Charlotte durft zich zo nog niet te kleden als ze alleen is, zeker niet voor haar vriend, dus al helemaal niet als ze gewoon bezoek zou ontvangen. Het lijkt een scène uit een film, of inderdaad: een schilderij. Het bloemenjurkje is een los niemendalletje, fijne bandjes naast de zwarte bandjes van haar BH. Altijd zakt er wel een van die bandjes van haar schouders, Charlotte vindt het best grappig om te zien. Sensueel is het in elk geval wel, al helemaal omdat dat dunne jurkje wel heel diep is uitgesneden, en nog meer omdat die zwarte BH eronder een uitdagende kanten push up is. Kwartcup? Charlotte vraagt het zich al heel de tijd af.
Isabel heeft donker haar en Spaanse sproetjes. Ze is getint maar niet donker, zoals ze het zelf graag omschrijft. Haar natuurlijke golven krult ze zelf nog wat bij, haar lichtbruine ogen lijnt ze net dat beetje donkerder.
Charlotte is ook donker van haar, in een staart omdat het makkelijk is maar haar gezicht vraagt er niet om. Ze heeft mooie ogen en een heel sensuele mond, maar ze heeft geen idee wat ze daar verder mee moet aanvangen. Haar trui zit makkelijk en de jeans zit onder de verfvlekken. Als ze op straat loopt, onder die trui, in die jeans, kijkt iedereen vooral naar haar strakke billen. Iets wat haar vriend al vaak gemerkt heeft maar haar nog nooit heeft durven zeggen.
Charlotte en Isabel praten over huizen en over wonen, over schilderen en studeren, over trouwplannen en al jaren gescheiden zijn. Isabel wil haar kamer pas verhuren als ze een namiddag samen hebben gepraat en daarna samen hebben gegeten. Ze maakt pasta, omdat studenten toch niets anders eten. Driekleuren pasta, trio, met een pittige saus.
Tussen de geuren van gebakken gehakt, basilicum, een scheut porto en ajuin, komt plots die ene reactie die je niet kan verwachten. Dat ene antwoord dat je nooit ziet aankomen.
De porto speelt ook mee, ook krachtiger dan verwacht. De aanzet komt van Charlotte, in een vrijpostig moment over haar relatie.
‘We discussiëren vaak tegenwoordig, hij wil meer in bed en ik weet het zo nog niet.’
Voor haar reactie stopt Isabel niet met roeren, ze kijkt er niet eens voor om: ‘Bij mannen wil dit meestal zeggen dat ze in je mond willen klaarkomen en je ook eens in je kont willen neuken. Ze kijken teveel naar filmpjes en lezen teveel verhaaltjes.’
Aan de keukentafel, op gesprek bij een vrouw die ze pas kent, verslikt Charlotte zich met een veel te luide lach in haar glas porto.
Isabel neemt een doek en komt de boel opkuisen. Met een uitdagende speelse blik grapt ze: ‘Je weet toch hoe die verhaaltjes gaan als iemand morst en de ander komt hun kleren afkuisen, steeds lager bij hun broek...’
Beide vrouwen gieren het uit en Charlotte duwt Isabel weg van haar schoot en rukt de doek uit haar handen. ‘Ik doe het zelf wel, straks kom ik niet meer bij van het lachen.’
‘Of van iets anders...’ Isabel kan zo sensueel kijken, zelfs al is het voor de grap.
Charlotte negeert haar, iets te duidelijk.
‘Luister, als je hier wil komen wonen dan moet je er mijn directheid bijnemen. Wat je ziet is wat je krijgt.’
‘Wat ik zie?’ Charlotte probeert beoordelend te kijken naar het diepe decolleté van het bloemenjurkje, maar haar blik raakt niet verder dan die van een sexy juf uit weer zo een verhaaltje.
Isabel laat haar hand langs haar eigen borsten glijden. ‘Ik durf ten minste mooi zijn. Jullie schilders zoeken een ganse dag naar schoonheid overal, maar in de spiegel nemen jullie genoegen met alles wat toevallig aan jullie lijf hangt.’
Hier heeft Charlotte geen weerwoord voor natuurlijk. Dat het praktisch is, daar heeft niemand iets aan. Ze is nu niet aan het schilderen, ze is op bezoek.
‘Kom, die saus moet nog een uurtje pruttelen, we gaan naar boven.’
‘Boven? Om wat te doen?’
Isabel neemt hun beide glazen porto op, en ook de fles die de helft leeg is ondertussen. ‘We gaan de kast leegmaken op jouw kamer.’
‘Met de porto? Okee dan, wat zit er dan nog in die kast?’
‘Mijn lingerie setjes.’
‘Jouw wat?’
Isabel gaat de trap op. Charlotte staat voor de keuze om weg te gaan, de deur is vlakbij, of ze kan naar boven gaan achter deze licht gestoorde dame aan. Het lijkt alsof ze twijfelt maar dan beseft ze dat ze vooral naar de kont van Isabel op de trap aan het kijken is, echt veel nadenken doet ze niet. Die kont in die bloemetjesjurk, net in die beweging, met die houten trap als achtergrond. Dit is een schilderij waarvan Charlotte nooit gedacht heeft dat ze het zou willen maken.
Charlotte volgt dan maar naar boven, in gedachten aan het schilderen wat ze op de trap voor haar ziet. Terug in de kamer die ze deze middag het eerst gezien heeft, licht beneveld nu en wonderlijk aangetrokken tot die die vrijpostige, schaars geklede, donkere furie.
Isabel geeft haar het glas porto terug, na het nog eens bij te vullen. Ze staan naast het bed, links een oude spiegel, rechts van hen een nog oudere kast. De deur kraakt bij het openen en Isabel haalt een kapstok tevoorschijn met daaraan een doorschijnende blouse volledig in bordeaux kant.
‘Dit is echt je lingerie kast...’
Isabel antwoordt niet en neemt nog een kapstok uit de kast met een bustier, vuurrood en al even vurig van snit. Ze houdt beide stukken tegen Charlotte voor de spiegel.
‘Je denkt toch niet dat ik dit ga aantrekken?’
‘Ik wil gewoon zien hoe het je staat.’
‘Wel, ik niet.’
Isabel knikt, met een lichte glimlach. Ze laat Charlotte beide kapstokken vasthouden met één hand, het glas porto in de andere hand. Dan gaat ze opnieuw de kast in, iets op het schap. Charlotte kan het niet laten toch in de spiegel in te schatten hoe de lingerie haar zou staan.
Het is een zachte aanval, zwart satijn valt op haar ogen. Met beide handen vol wordt Charlotte plots geblinddoekt.
‘Wat doe je?’
‘Jij wou het niet zien, ik wel.’
Haar ademhaling verraadt Charlotte, ze wil niet protesteren. Het glas porto mag ze houden, de kapstokken neemt Isabel uit haar hand. Charlotte is zenuwachtig maar ze laat zich ontvoeren naar een plaats waar ze nooit is durven gaan. Het is er donker, en licht tegelijk. Geblinddoekt laat ze Isabel begaan. Heel precieze handen trekken haar trui over haar hoofd, zacht maar dwingend. Het glas porto wordt overgenomen en weer terug gegeven. Charlotte drinkt nog eens, op haar overgave.
Haar jeans wordt van haar billen omlaag gestroopt langs haar kont, haar dijen, haar kuiten. Haar zomerschoenen gaan vanzelf uit. De BH komt te makkelijk los, zoals alleen een vrouw dit kan. Charlotte probeert zichzelf in de spiegel voor te stellen. Als haar jeans al gestroopt werd, dan wordt haar slipje nu van haar billen gestreeld. Dezelfde weg omlaag. Isabel is dicht terwijl ze dit doet, voelbaar dicht tegen de billen en de benen van Charlotte.
Isabel streelt haar voeten, dan met beide handen van aan de tenen van haar linkervoet wordt een kous omhoog getrokken. Vakkundig, verleidelijk, perfect. Helemaal tot bovenaan haar dij, daar spant de elastische band zich en blijft de kous zitten. De handen glijden het andere been omlaag, sensueel en traag, en dan begint het ritueel opnieuw met de tweede kous. Charlotte staat naakt voor een spiegel, met enkel jarretelkousen aan, voor het eerst in haar leven, en ze kan het niet zien.
De bustier sluit zich opdringerig rond haar boezem. Haar borsten worden opgeduwd, de veters aangesnoerd. Isabel modelleert en past, ze creëert haar eigen versie van deze jonge vrouw. Charlotte zou nu meer dan ooit willen kijken, maar vooral omdat ze zeker is dat dit erover gaat. Ze beseft dat net daarom Isabel haar geblinddoekt heeft, dus ze probeert zelfs niet. Dit veel te uitdagende bustier is rood, vurig rood, vlammend rood. Charlotte vraagt zich of de kousen dan ook rood zijn, daarnet ging ze ervan uit dat ze zwart waren.
Na alles blijkt het de kanten blouse te zijn waar het grootste gevaar in schuilt. Charlotte steekt gedwee haar armen omhoog, ze voelt de openingen voor de mouwen en Isabel glijdt de stof langs haar armen en schouders, uiteindelijk over haar ganse bovenlichaam tot onder haar billen. Isabel heeft de blouse nauwelijks vast. Ze laat het lichte kant bijna vanzelf omlaag zakken terwijl ze voluit het lichaam van Charlotte streelt. Van haar opgestoken handen langs haar armen, haar schouders, oksels en heel vol en stevig over en weer haar borsten. Pas na enkel keren verder omlaag, haar buik, haar billen, eindigend aan de binnenkant van haar dijen.
De stof is zo licht, zo onbestaande, nog dunner na die volle warme streling waarmee ze werd aangedaan.
Isabel neemt het glas porto uit Charlotte haar hand en draait haar naar het bed. ‘Ga zitten, er ligt een kussen voor je knieën.’
Charlotte glimlacht: deze vrouw blinddoekt haar, kleedt haar als een pop, beveelt haar... en legt een kussentje klaar. Ze gaat voorzichtig op haar knieën zitten, haar handen op de rand van het bed. Isabel komt achter Charlotte zitten, heel dicht. Tot haar verbazing voelt ze dat Isabel naakt is. Haar zachte huid, haar borsten tegen haar rug, haar tepels, haar onderbuik tegen haar billen. Haar mond tegen haar hals, een kus zachter dan fluweel.
‘Heb je het ooit al met een vrouw gedaan?’
‘Nee.’
‘Het zal deze keer ook niet gebeuren.’
Charlotte voelt de leugen en de tegenstrijdigheid terwijl Isabel haar vingers zacht langs haar verlangende schaamlippen streelt.
‘Vandaag ben je niet voor mij. Je bent er voor hen.’
‘Voor wie?’
‘Voor alle mannen die meer willen van een vrouw. Voor die ene man die jou wilt maar niet genoeg kan krijgen. Voor jouw vriend die jou niet verdient, en voor jezelf, omdat je hem ook niet verdient.’
Isabel kust Charlotte passioneel in haar hals voor ze nog een vraag kan uitbrengen, ze raakt niet verder dan een zucht. Isabel laat een vinger naar binnen glijden bij Charlotte, het gaat zo makkelijk. Ze opent haar, zonder moeite. Ze vingert haar, zonder protest.
Dan voelt ze iets anders. Niet enkel de vingers maar iets vollers. Charlotte kreunt een beetje als Isabel een dildo bij haar naar binnen schuift. Eerst enkel de top, dan wacht ze. Het is een aankondiging, een voorbode van wat gaat komen. De eikel gaat na een aarzeling naar binnen en al wat Charlotte nog kan denken is ‘meer.’
Ze krijgt meer, veel meer en veel dieper. De dildo is net iets groter dan ze zou willen, maar ze is te geil om het erg te vinden. Ze wil dat hij doorgaat, ze wil dat Isabel doorgaat. Met een heel zachte greep, tijdens het neuken, duwt Isabel het hoofd van Charlotte naar het bed toe. Traag, onafwendbaar.
Charlotte voelt het zachte materiaal van nog een dildo tegen haar mond. Haar hand zoekt de schacht, Isabel laat haar. Charlotte opent haar lippen. Terwijl de ene man haar blijft neuken, mag ze de andere pijpen. Ze weet dat Isabel kijkt, ze weet dat het een test is. Ze weet dat ze haar best gaat doen, voor Isabel, en voor de mannen die meer willen van een vrouw. Voor haar eigen man, voor zichzelf.
Charlotte pijpt de dildo zoals ze nog nooit een echte man heeft gepijpt, en ondertussen neukt Isabel haar zoals ze nog nooit in haar leven geneukt werd. In deze roes kan ze klaarkomen, het orgasme kondigt zich heviger aan dan ooit tevoren.
Maar er is meer, Isabel is nog niet klaar met haar. Tijdens het neuken met de dildo in één hand, brengt Isabel met haar andere hand een vinger binnen in Charlotte haar kontje. Charlotte blijft pijpen, ze blijft meebewegen met het neuken. Isabel brengt glijmiddel aan, in en rondom. Ze bereidt Charlotte haar nauwe kontgaatje voor, haar maagdelijke sterretje. Ze laat de spanning weg ebben, ze geeft het tijd om te wennen en dan duwt ze terug verder.
Het doet pijn, maar Isabel laat de pijn steeds wegvloeien in een pauze. De onwennigheid blijft, maar het is een geil gevoel, hoe ongepast ook. Eindeloos gaat dit door: het neuken, het pijpen, het vingeren van haar kontje. Charlotte raakt in een extase waarvan ze het bestaan niet wist. De derde dildo komt waar ze die het meest verlangt, er zijn geen remmingen meer, alleen verlangen.
De dildo duwt zich een weg naar binnen in haar kont. De eerste blijft haar kut neuken, de tweede pijpt ze als een bezetene. De derde hoeft niet veel te bewegen, zijn aanwezigheid is genoeg, de onwennige druk en het overweldigend geile gevoel genomen te worden waar het niet kan.
Drie dildo’s, drie mannen, haar vriend in drie gedaantes, Isabel als drie duivels.
Kreunend bezwijkt Charlotte onder alle spanning, ze komt hevig klaar met onderdrukte gilletjes gesmoord door het pijpen. Ze wou dat die dildo in haar mond kon spuiten, ze wou dat ze allemaal konden klaarkomen. Zij komt in elk geval wel klaar. Een orgasme intenser dan haar stoutste dromen.
De dildo’s weg, de blinddoek nog aan, Charlotte ligt tegen het bed met Isabel warm en zacht tegen haar bezwete rug. Ze blijven daar lang zo zitten, tot Isabel opstaat maar met haar hand Charlotte tegen het bed houdt. Een zachte aanraking die enkel zegt ‘rust nog wat, laat alles bekomen.’
Pas wanneer Isabel de lingerie van Charlotte opnieuw begint uit te doen, ontwaakt ze uit haar roes. Als laatste gaat de blinddoek uit. Tot haar teleurstelling is de kamer duisterder dan verwacht. De gordijnen zijn dicht, buiten schemert het al, en er brandt geen licht binnen. In de gang wel, dus ze gaan daarnaartoe. Isabel brengt Charlotte haar kleren naar de badkamer en laat haar daar even alleen.
Beneden proeft Isabel de saus. ‘Een beetje pittig, maar onvoorstelbaar lekker’
‘Een beetje teveel porto ook.’ Charlotte lacht om haar eigen situatie. Dit is zo snel gegaan. ‘Typisch voor mij: mijn eerste keer met een vrouw en dan word ik plots gepakt door drie mannen tegelijk...’
Isabel lacht. ‘Dit was niet jouw eerste keer met een vrouw, die komt nog.’
Charlotte schudt haar hoofd. Niet zeker of ze hiermee wil ontkennen of net aanvaarden dat het onvermijdelijk is.
Nu heeft ze honger, ze wil nog niet de straat op, ze wil nog niet bij deze vrouw weg. Samen met isabel dekt ze de tafel.
‘Na het eten komt een taxi je halen. Ik betaal die wel.’
‘Oh, dat is lief maar het hoeft niet. Mijn vriend en zijn maat komen me straks met de auto halen, had ik dat niet gezegd?’
‘Je hebt het gezegd. Net daarom. Ik wil eerst eens met die vriend van jou praten, alleen zonder jou.’
Charlotte kijkt wantrouwig. “Alleen? Zijn maat is er dus bij...’
‘Dan praat ik wel met die maat van hem ook, maar nu gaan we eerst eten.’
Groen
De twee jongens zitten in de wagen te wachten. Stef zit afwezig achter het stuur mee te wiebelen op de muziek. Een beter woord dan wiebelen is er niet om zijn gevoel voor ritme te omschrijven.
Peter kijkt heel de tijd op zijn telefoon of hij geen bericht gemist heeft. Er is geen bericht, en er komt ook geen bericht. Charlotte had van Isabel het uitdrukkelijke verbod gekregen om ook maar iets te laten weten aan haar vriend. Ze was heimelijk vertrokken met de taxi, een uur geleden ondertussen.
‘Waar blijft ze?’ Stef vraagt het zonder veel interesse.
‘Geen flauw idee van. Ze ging zelf naar buiten komen, had ze deze middag toch gezegd?’
‘Kan wel...’
‘Ze had hier al lang moeten zijn. Hoeveel tijd heb je nodig om een kamer te kiezen?’
‘Misschien is ze ondertussen in slaap gevallen van verveling. Als het nog lang duurt lig ik hier dadelijk ook.’
Peter wil wel gaan kijken, maar hij wil niet te bezitterig overkomen.
De deur van het huis gaat eindelijk open. Niet Charlotte maar een andere vrouw stapt naar buiten. Ze heeft een beige mantelpakje aan. De bleke blazer niet helemaal dicht, veel heeft ze er niet onder aan lijkt het. De kokerrok in hetzelfde patroon als de blazer sluit nauw om haar billen. Verder draagt ze overduidelijk zwarte kousen of een panty. Haar hakken tikken hoorbaar op de straatstenen. Ze komt tot bij de auto.
Donkerrood gelakte nagels tikken ritmisch op de ruit. Stef doet het raampje naar beneden met grote ogen. Vanachter een sexy secretaresse-brilletje lacht Isabel met glimmend opgemaakte rode lippen.
‘Komen jullie jongens binnen?’
Stef slaat Peter tegen de schouder terwijl ze beide naar de wiegende kont van Isabel staren als ze terug de straat oversteekt. Haar kousen hebben een zwarte naad die zich heel duidelijk aftekent.
‘Die had enkel een BH aan onder dat vestje, ik zweer het!’
‘Deze middag zag ze er zo niet uit als ze de deur open deed...’
‘Gast, deze middag is nu niet. Zoals ze er nu bijloopt wil ik wel elke avond langskomen.’
Stef stapt uit. Peter vraagt zich af waar Charlotte is.
‘Peter, kom jong, jij mag je seutje halen maar ik wil die vrouw nog van veel dichterbij zien binnen.’
‘Charlotte is geen seutje.’
‘Iedereen is een seutje vergeleken met dit moordwijf. Kom je nu nog?’
De deur staat open, Stef wacht niet, Peter volgt.
Binnen staat Isabel tegen haar tafel geleund, ze is bezig haar haar op te steken, enkele speldjes in haar mond. Ze ziet de jongens, knikt even maar gaat verder gewoon door met haar haren. Door de beweging van haar armen kruipt de blazer soms omhoog. In de split tussen de knopen kan je een stukje van haar buik zien. Ze heeft echt enkel maar een BH daaronder aan. Die zwarte kwartcup van deze namiddag, maar zoveel kan je nu nog niet zien.
Stef kan de grijns niet van zijn gezicht wegkrijgen, met wijdopen ogen staart hij naar Isabel. Peter kijkt rond voor Charlotte, en steeds passeert zijn zoekende blik ook weer aan Isabel aan de tafel. Ook hij heeft het moeilijk zijn ogen van haar af te houden.
Isabel kijkt af en toe op, vanachter het brilletje dat ze nog in haar kast liggen had. Ze neemt de laatste speld van tussen haar fel opgemaakte lippen en steekt nog een lok krullen los bij de rest. Dan zet ze beide handen op de tafel waartegen ze leunt, ze recht haar borst, haalt heel diep adem, kruist een been voor het andere, hoge hak voor hoge hak, en ze kijkt de jongens eindelijk recht aan. Met een vloeiende beweging trekt ze haar haren los, onmiddellijk na het ganse ritueel van het opsteken. Haar hoofd wiegt en de lokken vallen in golven over haar schouders.
‘Dit heb ik altijd al eens willen doen’
Isabel geniet zo hard van zichzelf.
‘Waar is Charlotte?’ Peter probeert nog steeds het surrealistische van de situatie te ontkennen.
Stef naast hem, is volledig verloren in het onwerkelijke beeld van de vrouw voor hem.
‘Charlotte is al naar huis.’
‘Hoezo? Dat kan niet. Waarom heeft ze niets laten weten?’
‘Charlotte is al naar huis, je zal het met mij moeten doen.’
Stef snuift ongewild hard door zijn neus. Peter ergert zich, al is het ook voor hem niet helemaal duidelijk aan wat precies. Aan Stefs puberale gedrag, zeker, maar ook aan Charlotte, en zeker ook aan die vrouw voor hem die weigert normaal te doen.
‘Lukt het een beetje, jongens?’
Isabel kijkt met een ondeugend lachje naar de beide onbeholpen pubers. Dan laat ze haar blik even zakken, in haar blazer, en ze maakt nog een knoopje los. Nu kan je de BH zien, maar ook hoe weinig die verhult. Het feit dat ze niet meer dan een zwarte kanten BH onder het jasje draagt, zou op zich al genoeg uitdaging moeten zijn. De welving van haar borsten gaat echter verder door dan zou mogen bij een gewone BH, de cup is veel te duidelijk, veel te open.
De jongens zwijgen, ze staren, en nee: het lukt niet bij hen. Stef probeert stoer te staan maar wiebelt van de zenuwen. Peter draait onwennig rond, hij verwacht nog steeds Charlotte te zien opduiken.
‘Ben ik een goede MILF?’
Stef proest het uit. Peter schudt zijn hoofd in een korte wantrouwige reactie.
‘Heb ik mijn best niet gedaan om er net zo uit te zien als in de filmpjes waar jullie stiekem naar kijken? Sexy secretaresse, of als je wil: strenge schooljuf.’
Isabel laat haar roodgelakte nagels langs de revers van haar blazer glijden, in de beweging kan je haar borsten zien. De open cup toont even haar bruine tepels.
‘Ik vind zelf het brilletje het leukste, maar jullie kijken wellicht liever naar de rest.’
De blazer gaat volledig open, en blijft open. Isabel in vol ornaat. Stef en Peter slikken, kijken, wachten en wantrouwen. Het is menens nu, dit is echt.
‘Ik heb een spelletje voor jullie. Willen jullie spelen?’
‘Fuck yeah!’ Stef lacht luider dan nodig.
Peter zwijgt stiller dan hij zou moeten.
‘De eerste regel is dat je vanaf nu geen woord meer zegt. Geen enkel woord meer, of er gebeurt helemaal niets. Begrepen mijnheer Fuck yeah?’
Stef kijkt beteuterd maar knikt al snel gretig van ja, teveel keer na elkaar.
Isabel kijkt Peter recht in de ogen, ze legt haar hand op haar eigen borst en masseert haar stijve tepel tussen haar vingers: ‘Jij ook akkoord?’
Peter gaat akkoord, hier kan hij niet tegen vechten.
Isabel draait zich om, ze hangt de blazer op de leuning van een stoel. Met haar rug naar hen gekeerd ritst ze haar rok los. Ze draagt een jarretelgordel, ook zwart. De kousen met naad, daaronder de hoge hakken. Haar slipje is een kanten broekje met satijnen veters gekruist achteraan, het lijkt open als ze zich bukt om haar rok uit te doen. Verder enkel nog de BH, die blijft ook aan. Dan keert ze zich opnieuw naar de jongens en rolt even met haar vingers om hen duidelijk te maken dat ze ook hun kleren moeten uitdoen.
Ze aarzelen, weten niet goed waar beginnen maar beginnen even goed. Isabel wacht er echter niet op. Terwijl ze nog bezig zijn met ritsen en knopen en niet weten waar de T-shirts te leggen, komt ze tussen hen staan. Ze streelt hun lijven waar ze al naakt zijn, ze kust hen al waar het hen doet duizelen. Zonder dat ze het goed beseffen zit ze al tussen hen in en heeft ze Stef zijn penis al vast, zijn slip aan de knieën, terwijl ze Peter zijn erectie streelt met haar hand in zijn open jeans.
Het is de penis van Peter die ze het eerste kust, Stef blijft ze zacht masseren. Ze kijkt naar Peter als ze haar mond opent, maar terwijl ze zijn eikel tussen haar lippen laat glijden richt ze haar ogen naar Stef. Hij kijkt opgegeild toe hoe zijn beste vriend gaat gepijpt worden, haar hand om zijn eigen stijve. Isabel neemt Peter heel diep, maar ook heel traag. Met sensuele lange halen, terwijl ze de andere jongen strak blijft aankijken.
Dan wisselt ze. Ze buigt over de penis van Stef in haar greep en begint met haar tong rondjes te draaien, haar lippen zuigen vast en laten los. Isabel drijft het tempo op. Haar lippen worden natter van het speeksel, haar bewegingen worden hoorbaar geiler. Ze brengt beide stijve lullen heel dicht bij haar mond zodat ze kan wisselen zonder onderbreking. De jongens krijgen een pijpbeurt zoals ze die enkel uit de pornofilmpjes kennen. Isabel kreunt er bij, ze sabbelt en likt, zuigt en kneedt.
Al die tijd kunnen beide jongens geen woord uitbrengen, bang dat het allemaal zou stoppen. Stef moet op zijn hand bijten om het niet uit te schreeuwen als Isabel hem keer op keer diep in haar keel laat glijden. Dit houdt hij niet meer. Zo diep als ze hem aan het afzuigen is, kan hij niet anders dan in haar mond klaar komen. Iets wat hij nog nooit bij een meisje gedaan heeft. Isabel voelt hem echter komen, en ze trekt haar hoofd achteruit zodat hij in haar gezicht en op haar brilletje spuit. Hij komt te hard om teleurgesteld te zijn, vooral omdat ze daarna nog enkele halen diep blijft zuigen.
Peter pompt ze met haar lippen en hand om zijn eikel. Niet zo diep maar wel heel intens en nat. Veel sneller dan ze net bij Stef heeft gedaan. Ze kreunt erbij, het geilt haar zo hard op. Met halfopen verlangende ogen kijkt ze Peter aan terwijl ze hem zo hard blijft doorpijpen. Hij mag wel in haar mond komen. Met twee dikke teugen spuit hij haar mond vol.
Isabel laat het zaad van haar lippen druipen, haar besmeurde bril likt ze even terwijl ze die afzet. Ze kijkt haar beide jongens aan. Ze zijn voldaan, en ze zijn blij dat zij zelf ook voldaan is.
‘Was het lekker?’
Bijna vergeet Stef dat hij geen woord mag zeggen maar Peter geeft hem een tik en weerhoudt hem ervan iets stoms uit te kramen.
‘Was het zo lekker voor jullie als het was voor mij?’
Ze knikken alle twee, met enige trots zelfs.
Isabel staat op, ze neemt een doek en kuist haar gezicht af.
‘Eerste les van vandaag: geen enkele vrouw komt klaar gewoon omdat jullie haar mond volspuiten jongens. Zo makkelijk gaat het niet’
Ze kijkt recht naar Peter. ‘Een vrouw doet dit om jou een plezier te doen. Zorg dan ook dat je dit verdient.’
Isabel laat hen beide staan, hun druipende lullen halfstok. Ze gaat de trap op naar boven.
‘Komen jullie? Het is jullie beurt.’
Deze keer gaat ze naar de slaapkamer met het grote hemelbed. Ze ligt op haar rug op het bed in haar lingerie, geil van het pijpen. Isabel kronkelt, rekt zich uit als een kat. Ze streelt zich achteloos, zacht, afwachtend.
Het is Stef die het eerste durft. Hij duikt met zijn hoofd tussen haar benen en begint wild haar natte schaamlippen te kussen. Hij spreidt ze uit met de vingers van beide handen en vindt al snel haar gezwollen clitoris die hij supergeil begint te likken. Ze is zo nat dat ze ongetwijfeld binnen de kortste keren zal klaarkomen. Isabels kreunen liegen er niet om.
Haar handen wrijven over Stefs hoofd, haar vingers woelen door zijn haar. Hij gaat harder. Dan trekt isabel hem bij zijn haren op uit haar schoot en houdt zijn hoofd in een greep.
‘Als je dat ooit nog eens doet dan neem ik een roestige schaar en knip ik je tong er af.’
Ze duwt zijn verbouwereerde gezicht opzij, uit haar eigen zicht. Peter mag nu. Hij zoekt zich een houding, probeert een ritme te vinden.
Ondertussen wrijft Isabel haar borsten tegen en van elkaar terwijl ze naar Stef kijkt. Het is alweer vergeven, hij staart haar aan terwijl ze zich voor hem streelt. Ze kijkt naar zijn penis die opnieuw hard wordt, ze sluit haar ogen en duwt haar borsten voller tegen elkaar. Dan kijkt ze weer hoe hij zijn paal masseert.
Na een paar keer durft hij het en komt boven haar zitten. Isabel duwt zijn penis tegen haar borsten aan, laat hem ertussen, en strekt haar andere hand naar een flesje op het nachtkastje. Een fijn straaltje olie loopt uit het flesje over Stefs harde lid, tussen en op de borsten van Isabel. Haar borsten zijn maar net groot genoeg, maar het gaat. Stef duwt zich met zijn hand bij elke beweging opnieuw diep ertussen.
Isabel neemt beide borsten steviger vast, ze duwt ze zoveel mogelijk tegen elkaar. Haar gestrekte vingers houden zijn penis steeds diep genoeg. Stef neukt in een traag tempo deze vrouw tussen haar borsten, ook weer een eerste keer voor hem.
Ondertussen heeft Peter zijn ritme gevonden, en dat van Isabel, en hij beft haar naar een eerste echt orgasme van de avond. Ze kijkt naar Stef als ze klaarkomt, hij wil sneller stoten maar ze houdt hem in. ‘Hij doet het, jij niet.’
Isabel laat er geen twijfel over bestaan: een vrouw komt niet klaar omdat hij haar tussen haar borsten neukt met zijn machtige erectie, ze komt klaar omdat ze net eindeloos zacht de hemel werd ingebeft.
Isabel komt rechter te zitten, en de jongen bovenop haar laat ze naast haar neerliggen. Hij genoot zo van haar borsten maar dat is niet waar ze hem het meeste wil. Met haar hand op zijn borst gaat ze over Stef zitten, hij ligt nu op zijn rug op het grote bed. Ze neemt zijn stijve penis vast die nog glimt van de olie. Hij gaat zo makkelijk naar binnen, haar geilheid, hoe nat ze is na het beffen, de olie, zijn hardheid. Alles vloeit als vanzelf in elkaar over.
‘Niet klaarkomen. Wat je ook doet, niet klaarkomen.’
Isabel fluistert heel dicht tegen Stef, ze kust hem, ze neukt hem. Ze fluistert zo zwoel dat hij er nu al niet meer tegen kan.
‘Ik ga jou niet neuken jongen, jij gaat mij neuken. Maar wel zoals ik het graag wil.’
Stef knikt.
‘Je gaat traag, je gaat onophoudelijk maar traag door. Je haast je niet want dan kom je klaar, en dat mag je niet. Je gaat me neuken, echt neuken, vol en diep, zo zacht of zo hard je eigen gevoel je aangeeft. Nu ben ik van jou.’
Isabel doet haar BH uit en gooit die opzij. Met haar volle borsten gaat ze op Stef liggen. Haar handen strelen hem overal, ze baant zich zacht een weg onder zijn rug, over zijn billen, tot zelfs in zijn kontgaatje toe. Ze kust hem, ze likt hem, ze sabbelt aan zijn oorlel, ze kreunt zacht en geil als hij diep gaat. Elke keer.
Terwijl ze zo dicht tegen Stef aanligt, en hij met trage halen in en bijna helemaal uit haar glijdt, neemt Isabel het flesje olie opnieuw. Ze kan er maar net bij, ze laat Stef niet los, ze laat de beweging niet los. Peter kijkt naar hoe ze neuken. Hij kijkt hoe Isabel het flesje blind tussen haar billen uitgiet. De olie loopt tussen haar bilspleet naar haar natte open kut en naar de harde pompende paal van Stef.
Isabel laat het flesje op bed vallen en volgt met haar vingers het spoor van de olie. Haar hand glijdt en wrijft, haar vingers kneden en strelen. De rood gelakte nagels geven er een buitengewoon sensuele toets aan. Dit is zonder twijfel het meest erotische, meest opwindende wat Peter ooit in zijn leven gezien heeft. De vinger gaat naar binnen in haar kontje, de vinger krult, de vinger wacht. Dan haalt ze haar vinger er weer uit, de rode vingernagel komt triomfantelijk tevoorschijn. Om dan opnieuw in de nauwe opening te verdwijnen.
Peter kijkt. Stef neukt gestadig door. Isabel streelt Stef terwijl hij haar neukt, en ze streelt haar kontje terwijl Peter naar haar kijkt. Voor het eerst denkt Peter niet meer na en doet hij gewoon. Hij staat dicht bij haar billen en duwt zijn harde penis tegen haar zachte kontje. Nu gaat hij haar ook neuken, anaal. Hij duwt zijn paal naar binnen en begint aan zijn eigen beweging.
Isabel zegt niets, kreunt niet harder of zachter, ze kijkt niet om. Ze neemt zijn penis vast en trekt die uit haar kont. Dan laat ze hem weer los. Peter mag niets zeggen, hij mag niets vragen. Was het te hard? Te diep? Te snel?
Hij wacht en waagt het opnieuw. Weer duwt hij zijn harde paal in haar kontje. De eikel gaat er nauwelijks in, hij stopt. Stef moet hem gevoeld hebben want hij houdt even in.
Isabel fluistert tegen Stef: ‘Het is zalig, ga door.’
Tegen wie heeft ze het nu? Peter vermoedt dat ze ook tegen hem praat, via het fluisteren tegen Stef. Peter duwt een beetje verder naar binnen. Isabels kont wiegt steeds mee op de bewegingen van Stef. Peter vindt opnieuw zijn ritme, in dit ritme dat er al was, in het trage ritme waarmee Isabel door Stef geneukt wordt.
Met twee een vrouw neuken, tegelijk in haar kut en in haar kont. Het is meer dan waar de jongens van durven dromen bij een echte vrouw. Stef wil dat hij het kan zien, en meer nog dat hij straks ook anaal zou mogen, maar Isabel laat hem de kans niet om er jaloers over te zijn. Met steeds luidere kreunen en geilere woorden in zijn oor laat ze hem verstaan hoeveel ze van zijn neuken geniet.
Maar toch kan ze het niet laten hem ook te zeggen hoe lekker het in haar kontje voelt. Hoe het pijn doet als hij zo zalig diep gaat, hoe nauw ze is, hoe geil het haar maakt. Het is waarschijnlijk dit wat hem nog het meeste tot zijn hoogtepunt zal gebracht hebben.
Net wanneer hij het niet meer kan houden fluistert Isabel voor allebei: ‘Kom maar jongens, kom maar.’
Verder zijn ze niet geraakt, geen van beiden. Precies op haar teken laten ze alletwee los.
Isabel, in een trance na zo lang en diep in kut en kont te zijn geneukt, laat ook alles los. Haar orgasme komt er nog voor dat van hen, het piekt als ze beide hun zaad in haar spuiten, en het duurt ook nog lang erna. Isabel komt een tweede keer klaar die avond, maar dit keer is het van een andere orde. Ze klampt Stef onder haar vast, ze trekt Peter achter haar helemaal tegen haar aan. Ze hijgt, ze kreunt, ze schokt, ze huilt, ze lacht, ze komt overweldigend diep klaar. Ze laat hen niet los. Ze rilt onder de druk van hun broeierige lichamen. Zo blijft ze liggen, tot ze weer kan ademen.
Peter zit op zijn knieën op het bed. Stef ligt op zijn zij naar Isabel gekeerd. Ze mogen weer praten maar weten geen woord uit te brengen.
Isabel schudt haar haren door elkaar, ze wrijft over haar gezicht en nek. ‘Je hebt me suf geneukt.’ Ze kijkt plagerig naar Stef.
Hij glimlacht.
‘En jij hebt me ondertussen in mijn kont gepakt.’ Zoals ze het zegt is Peter weer op zijn hoede.
‘Ben ik nu jullie sletje?’
Peter glimlacht. Stef weet dat hij nu vooral niet moet antwoorden.
Isabel laat zich naar achter op het bed neervallen, armen triomfantelijk gespreid. ‘Ga naar huis jongens. Jullie hebben het goed gedaan.’
Rood
Haar keuken ruikt naar terpentijn, het is een nare geur, geen kruidengeur, geen kookgeur.
Isabel zit op een barkruk, vlak bij haar werkvlak. Haar favoriete plek in huis. Ze draagt een rood jurkje, lange mouwen en een split, met niets eronder valt het heel diep over haar naakte borsten. Ze heeft geen ondergoed aan vandaag behalve donkerrode kousen met een sierlijk motief in bordeaux en zwart kant.
‘Die kousen had je vorige week aan.’
Charlotte kijkt op van haar schildersdoek. Ze waren dus toch niet zwart.
‘Ik denk dat jouw geur er zelfs nog inhangt. Ik wou ze niet wassen.’
‘Dat is vies.’
‘Seks is altijd een beetje vies, liefje.’
Isabel kust haar eigen wijsvinger. Dat moet de vinger zijn waarmee ze vorige week haar kontje heeft gevingerd. Charlotte probeert de gedachte van zich af te zetten. Ze is een portret aan het schilderen, ze heeft geen zin om aan anale seks te denken. Haar eerste keer. En het was nog heerlijk ook. Verdomde dildo’s, niet eens haar Peter die niet liever zou willen. Totaal ongepast vindt ze het best grappig, en een beetje triest, en redelijk pervers.
Isabel poseert voor haar, in haar keuken, gekleed als een vamp, of erger. Charlotte heeft het opgegeven kop of staart te knopen aan deze vrouw. In die jurk, vlammend rood, kan er al zo goed een sexy duivelstaartje aan.
Terug naar de werkelijkheid, haar schilderij, het model voor haar. Diep inademen, polsen los, en kijken, vooral goed kijken. Alles in dit huis is heerlijk, alles aan deze vrouw is heerlijk, en zo verwarrend. Haar penseel strijkt langs de dijen van Isabel in het portret. Ze probeert het motief van de kousen licht te schetsen. De vuurrode veterlaarzen krijgen gewoon een aanzet.
Veel rood, heel veel rood.
Ze heeft een pact met de duivel gesloten: eerst mocht zij Isabel schilderen, daarna mocht Isabel de kleren kiezen die Charlotte moest aandoen. Geen enkel moment twijfelt ze eraan dat ze er straks ook gaat uitzien als een vamp, een del, een slet of een hoer, of erger... maar dit schilderij is het waard. Ze heeft het bijna waar ze het hebben wil, niet te vaag en niet te afgelijnd.
Ze wil de sensualiteit van Isabel oproepen, niet de details van haar uiterlijk. Behalve misschien die sprietjes, die moeten erbij. Verder vooral haar uitstraling, haar uitdagendheid. Onmogelijk vast te leggen, maar misschien kan ze het net genoeg weergeven om er iets bij te voelen.
Iets voelen is zo vaag. Charlotte kijkt naar het schilderij en aanvaardt dat het haar opwindt. Misschien is dat de essentie waarover het gaat, meer niet. Ze legt haar penseel opzij.
‘Zijn dit horentjes?’ Isabel wijst naar vage trekken in de krullende lokken van haar geschilderd evenbeeld.
Charlotte kijkt wat vertwijfeld naar haar eigen werk. Het verrast haar, ze heeft het zo niet gezien maar nu kan ze het niet meer wegdenken: horentjes...
‘Ik wist niet dat je die kon zien, en ik maar denken dat ze onzichtbaar waren.’
Met een speelse blik haalt Isabel haar vingers door haar krullen, langs de onzichtbare horentjes.
‘Kom meisje, nu mag ik jouw duivelin oproepen.’
‘Ik ben nog niet klaar.’
‘Toch wel.’
Terug in die kamer, terug voor die spiegel, naast het bed waartegen ze geleund zat. Deze perverse sensuele furie heeft precies in deze kamer haar bewerkt met drie dildo’s. Charlotte heeft een stuk plastic gepijpt, of siliconen, of iets anders vreemd kunstmatig. Er is er één in haar kutje geramd, en een andere in haar kont wat ze nooit lekker heeft gevonden! Tenminste: ze heeft het nooit willen proberen. Haar Peter laat ze het niet toe, maar deze vrouw heeft haar wel zonder meer anaal mogen penetreren. En ja: ze had nee kunnen zeggen.
Maar het was lekker, het was geil, het was opwindend en het was het beste orgasme dat ze ooit gehad heeft. Precies hier in deze kamer. Uitgerekend in deze kamer wil ze komen wonen. In hetzelfde huis als deze vurige gestoorde vamp. Charlotte verklaart zichzelf officieel gek.
‘Je denkt te veel, liefje.’
Isabel haalt een donkerpaars korset uit de kast en geeft het achteloos aan Charlotte zonder dat ze ophoudt in de kast te rommelen. Charlotte begint haar kleren uit te doen, slobbertrui en verfvlekken jeans.
Er komen nog een paar visnet kousen uit de kast, bengelend over een hangertje. Geen twijfel dit keer, deze zijn zwart. Het korset is meer een jurkje, met zo een kort rokje er aan vast. Best leuk. Het is echter de bovenkant waar de adder zit: het stuk voor haar borsten is eigenlijk volledig open. Het duwt haar borsten omhoog, maar meer bedekt het niet.
‘Laat me raden: ik krijg hier geen BH bij?’
Isabel rommelt verder, eerst een handschoen, iets daarna de andere. Paars kant, passend bij het korset. Lange handschoenen maar open aan de vingers. Handig...
De laarzen had ze niet verwacht. Heel hoge zwartfluwelen lieslaarzen, met een bloedrode donkere schijn er in. Eigenlijk zie je niet veel van de netkousen eens de laarzen helemaal aan zijn, maar het zijn details die tellen natuurlijk, de kousen moeten erbij. Charlotte heeft geen idee hoe ze in die laarzen moet bewegen. Ze zijn wel soepel aan de knie maar toch voelt het vreemd. En moest die hak zo hoog?
Voor de spiegel komt Isabel achter haar staan. Het laatste kledingstuk: ze doet Charlotte een parelsnoer aan met donkere parels die een gekleurde schijn hebben in het licht. Zwart op het eerste zicht, maar met rood en paars er in, oranje hier en daar, alsof er vuur in zit.
De donkere parels om haar hals, haar blote borsten opgeduwd, het korset om haar middel, de kousen, de eindeloze laarzen, de handschoenen. Ze is onherkenbaar, en voor het eerst eerlijk met zichzelf. Charlotte kijkt met open mond naar haar spiegelbeeld, het schilderij dat Isabel van haar gemaakt heeft. Ze kan haar ogen niet van haar beeld afhouden. Af en toe wordt haar zicht verstoord door de handen van Isabel die haar als laatste toets aan het opmaken is. Paarse eyeliner, bordeaux lippen. Het moet af.
Charlotte kijkt opgewonden naar de uitdagende duivelin die ze geworden is. ‘Ik zou mezelf zo hard neuken...’
‘Iedereen zou je zo hard neuken, liefje.’
‘Jij ook?’
Isabel kust Charlotte op de mond, zwoel, zacht, vol ingetogen vuur. ‘Heb je het ooit al eens met een vrouw gedaan?’
‘Naar het schijnt van niet...’
Terwijl Isabel haar gezicht bedelft onder zalig zwoele zoenen, laat Charlotte zich zakken op het bed. Ze wordt verder in haar hals gekust, op haar schouders, haar oksels, haar keel, en natuurlijk haar naakte borsten die zo hard om aandacht vragen in deze outfit.
Charlotte laat haar vingers door de losse golven van Isabels haar glijden. Even verstevigt ze die greep als Isabel de tepel van haar rechterborst tussen haar lippen klemt. Ze laat los als Isabel heel zachte zuigbewegingen begint te maken.
Charlotte kan hen beide in die spiegel zien. Ze ziet Isabel schuin vanop haar rug, op haar knieën in het rode kleedje, haar benen in die kousen, haar kousen van vorige keer, en de rode laarzen. Ze geniet van de manier waarop Isabel haar billen zich aftekenen in die jurk, in de spiegel.
Van zichzelf ziet ze de donkere lieslaarzen vooral, haar benen langs Isabel. Het donker contrast tussen haar eigen laarzen en Isabels rode kleedje. Maar ook de paarse handschoenen vallen op, telkens ze haar handen door haar haren beweegt. Het kan niet anders dan dat Isabel de spiegel wat gedraaid heeft. Het beeld is te perfect, hun plaats op het bed te precies. Charlotte geniet van haar eigen verleidelijke spiegelbeeld en begint zelf ook Isabel vurig te kussen in haar hals, aan de kant waar ze het zelf kan zien.
Ze stroopt het kleedje hoger, graait haar handen eronder, grijpt haar billen vast. Charlotte wil zich eindelijk echt aan Isabel vergrijpen. Ze kneedt haar volle billen voor de spiegel, ze trekt het kleedje helemaal uit. Nu is het haar beurt om de borsten van Isabel te strelen, te kussen, te likken, te verslinden.
Isabel kijkt opzij, genietend van al dit verrukkelijk geweld. In de spiegel vinden hun blikken elkaar. Charlotte wordt betrapt in het kijken, in het onhoudbaar opgewonden worden van het kijken naar hun lichamen en naar wat ze met elkaar doen. Dit is hoe Isabel schildert, dit is haar passionele doek. Charlotte laat het tot zich komen, met wijd open ogen.
Isabel naakt tussen haar dijen, enkel nog haar kousen en laarzen aan. Haar krullen bewegen tussen de lange donkere lieslaarzen, op en neer in Isabels beweging, en dan verdwijnend in het spiegelbeeld onder het rokje van haar korset. Charlotte ziet hoe ze zich aan Isabel vastklampt, rechtop want ze wil het beeld niet verliezen. Net in die houding, die krachtmeting, worden haar borsten nog voluptueuzer geaccentueerd. Charlotte ziet in de spiegel haar rood opgemaakte lippen, halfopen mond, en dan voelt ze hoe Isabel met haar tong zich tussen haar andere lippen een weg baant, nog vuriger rood.
Een vrouw beft anders dan een man, en haar Peter is zacht maar voorzichtig, zoals zij zelf was. Deze vrouw is een duivel, zij houdt niets in, maar ze verliest ook niets van haar zachtheid. Charlotte geniet, ze kreunt, ze zucht. Ze kijkt in de spiegel en ziet zichzelf kronkelen, worstelend met dat sensuele naakte lijf voor haar, tussen haar.
Isabel stopt, ze kijkt op, opzij naar hun spiegelbeeld. Ze laat Charlottes dijen los. Ze komt recht. Met haar blik in de spiegel op Charlotte gericht stelt ze zich recht en trekt ze haar hoofd in haar schoot, tussen haar benen, tot tegen haar natte kut. Charlotte kan niet meer in de spiegel kijken. De spiegel is nu voor Isabel.
Isabel geniet op haar beurt van het schouwspel. Ze staat naakt in vol ornaat, van opzij ziet ze haar borst meedeinen, ze ziet haar rug, haar stevige billen, haar ronde volle kont. Ze duwt Charlotte stevig tegen zich aan. Ze zit daar bijna machteloos. In de spiegel ziet Isabel haar creatie. De donkere vamp, in zwart en paars, op dit moment haar slachtoffer, haar slaafje. Ze grijpt haar haren beet, ze dwingt haar.
Het is de eerste keer dat Charlotte een vrouw bevredigt, de eerste keer dat ze een kut van dichtbij ziet, voelt, proeft, likt. Ze geeft er zich volledig aan over. Isabel zet een voet op het bed om haar beter toegang te geven, genietend van de aanblik in de spiegel. Ze lacht en kreunt, haar slaafje likt als geen ander.
Charlotte beft. Ze laat haar tong heen en weer gaan, kleine rondjes, net niet te dicht. Zoals ze het zelf het lekkerste vindt, opbouwend maar zonder zich te verliezen in snelheid of een doel. Ze beft, wat ze nog nooit gedaan heeft. Ze beft, en het maakt haar geiler dan ze ooit geweest is.
Isabel trilt, heel licht maar merkbaar. Isabel lacht. Isabel kreunt.
Met een speelse duw laat Isabel haar helemaal op het bed liggen. Charlotte ligt plat op haar rug, borsten bol en haar benen in de geile laarzen gespreid.
‘Ik wil zien hoe jezelf klaar vingert.’
Het is geen vraag.
‘Je mag niet stoppen tot ik terug ben.’
‘Waar ga je...?’
‘Niet stoppen!’
Beneden doet Isabel de deur open, naakt met enkel haar kousen en de rode laarzen met de lange veters. Hij is precies op tijd.
Peter staart haar aan. Isabel legt haar vinger op zijn mond: ‘Geen woord.’
Hij volgt haar, de trap op, kijkend naar haar verleidelijke billen, haar kontje en de natte krulletjes schaamhaar. Hij beseft dat hij ergens in het midden van iets aankomt, maar heeft geen idee van wat precies.
Aan de open deur blokkeert hij. Op het bed kijkt hij recht in de open kut van een vrouw in onweerstaanbaar geile lingerie. Zulke laarzen heeft hij nog nooit gezien, en ze draagt netkousen. Het rokje is sexy, het korset stelt haar borsten tentoon op een manier waar geen man aan kan weerstaan. Ze vingert zichzelf, hard, ze kreunt en slaakt gilletjes, terwijl ze onophoudelijk zucht. Ze ziet hen niet.
Hij ziet haar wel. Vol ongeloof staart hij naar Charlotte op het bed voor hem.
Isabel kruipt over haar en begint haar mee te strelen. Ze doet mee met het vingeren, terwijl ze naar Peter kijkt.
Charlotte verliest zich in het orgasme. Isabel is terug, ze mag zich laten gaan.
‘We hebben bezoek.’
Charlotte richt zich verschrikt op en tot haar ontsteltenis ziet ze Peter daar staan, sprakeloos starend. Ze wil zich omdraaien, afdekken, wegstoppen, maar Isabel duwt haar schouders op de matras. Ze geeft haar een moment en dan fluistert ze in haar oor.
‘Wil je geneukt worden?’
Charlotte kijkt weg, nog steeds beschaamd.
‘Wil je geneukt worden?’
‘Ja.’
Isabel draait zich naar Peter, met haar eigen benen over het hoofd van Charlotte. Beide vrouwen andersom over elkaar. Peter kijkt naar Isabel die speels aan Charlotte haar kutje likt. Ze laat hem dichter komen en bevrijdt zijn harde stijve lid. Even neemt ze hem in de mond, maar dan laat ze hem in Charlotte glijden terwijl ze zelf haar klit opnieuw begint te likken.
Charlotte wordt geneukt. Charlotte wordt gebeft.
Het is te hevig om zelf nog veel te doen en ze komt niet verder dan zich aan de billen van Isabel vastklampen en haar gezicht in die vurige kut te begraven.
Isabel geeft het tempo aan door Peter met één hand op zijn billen aan te sturen. Diep genoeg, hard genoeg, en toch nooit te veel of te snel. Elke beweging raakt Charlotte in het diepst van haar ziel. Peter volgt, hij neukt, hij laat zich leiden, hij raakt in een trance die hij nooit eerder ervaren heeft.
Charlotte op haar zij, een been opgetrokken, Peter nog dieper in haar.
Isabel likt Charlotte, Isabel leidt Peter, Isabel vingert haar kontje. Peter slaat het gade, hij gaat er in op.
Charlotte kijkt opzij en ziet het allemaal in de spiegel. Wat ze niet ziet voelt ze, voegt ze zelf toe aan het beeld. Ze ziet alles en ze geniet van elk detail.
Charlotte met beide knieën opgetrokken, kont hoog omhoog, kreunend in de matras.
Peter komt uit haar. Isabel neemt zijn harde glimmende paal vooraleer hij kan klaarkomen. Ze duwt zijn eikel tegen het sterretje van Charlotte. Ze trekt hem naar binnen, duwt hem in haar kontje. Charlotte zucht diep, van opwinding, van opluchting zelfs, niet uit protest.
Peter neukt Charlotte in haar kont, haar naakte billen omhoog met die laarzen aan. Hij ziet haar rug in het korset, haar blote borsten worden vol op de matras geduwd, haar handen met de handschoenen grijpen in de lakens. Haar gezicht opzij naar de spiegel, wijdopen ogen.
‘Ja.’ Charlotte is extatisch.
‘Ja.’ Ze lacht en huilt en kreunt en schreeuwt.
‘Ja.’ Ze blijft het herhalen.
‘Ja.’
Charlotte ziet de spiegel, en niets anders meer. Hun beeld, hoe ze daar ligt en genomen wordt, Peter in haar kont, Peter zijn enorme penis die opeens veel te groot is, Peter die haar neukt en neukt. Ze ziet elke centimeter, elke stoot in haar binnenste, elke pijnscheut, elke ontlading van genot.
Peter ziet enkel Charlotte, alles is wit voor zijn ogen behalve Charlotte. De donkere paarse vamp, de uitdagend naakte vamp. Hij ziet enkel zijn onherkenbare geliefde, zijn sensuele donkere duivel. Hij voelt haar kont, maar zonder remmingen, zonder beperking, zonder zich in te houden.
Wanneer hij eindelijk gaat klaarkomen draait ze zich om en begint hem maniakaal af te trekken in haar gezicht. Ze opent haar mond en wil alles opdrinken, ze wil hem verslinden, verzwelgen.
Hij laat haar, maar kreunt: ‘Opnieuw?’
Charlotte zuigt hem leeg en laat zich dan op de vloer zakken. Het is teveel, zijn warme zaad loopt uit haar mond, de lippenstift open gesmeerd, haar ogen zwart geveegd. Haar haar is besmeurd, overal voelt ze zijn kleverige sperma.
‘Opnieuw?’
De vraag doet haar beseffen dat dit niet de eerste keer is dat ze hem zo laat klaarkomen. Toch kan ze niet vatten hoeveel keer eigenlijk al. Nadenken lukt niet. Het is een roes, een wervelstorm van neuken en klaarkomen, van diep in haar kont en spuiten in haar mond. Hoe lang hebben ze dit gedaan? Hoeveel keer na elkaar?
Alles doet pijn, maar niet op een erge manier. Niet zoals ze verwacht had. Charlotte kijkt naar Peter die uitgeteld tegen de muur zit. Hij moet zijn benen open houden omdat het ook bij hem allemaal pijn doet. Hij is volledig voldaan, maar ook volledig afgemat. Hij kan niet meer.
Liefdevol kijkt hij naar Charlotte. Ze is een duivelin geweest, ze heeft hem verslonden. Ze is onverzadigbaar geweest, en op de één of andere manier heeft hij de kracht gevonden telkens weer door te gaan, opnieuw en opnieuw en opnieuw.
Beneden roert Isabel in de grote kookpot. In het kokend water dwarrelt de pasta in drie kleuren rond. Lichtbruin, groen en donker rood. Alles door elkaar in het borrelende water.
Boven is het rustig geworden, het gestommel is gestopt, het gekreun en geil gegil verstomd. Nu zijn ze uitgeteld daarboven, maar straks zullen ze honger hebben.
In de pan suddert het vlees en de fijngesneden pepers. Het knettert als ze er de brandewijn over giet. Isabel ontsteekt de vlam en met een zinderende walm slaat het vuur hoog en wijd in de pan. Ze kijkt naar het wiegend vuur dat bijna niet te zien is en net daardoor zo broeierig heet is. Haar gezicht wordt opgelicht, haar krullen krijgen een vurige schijn.
Haar glimlach is nog nooit zo verleidelijk geweest.
Erg goed geschreven dus...