Deel 1
'Ga maar naar de tweede verdieping. Het toilet beneden wordt verbouwd. Op de tweede verdieping... Je kan niet missen. Aan het einde van de gang.’
Met die aanwijzing wandelde ik door de tuin naar het huis van mijn gastheer. Mijn chef had een aantal van zijn medewerkers bij zich thuis uitgenodigd voor een garden party. Het bedrijf had een succesvolle deal afgesloten met een buitenlandse firma en dat mocht gevierd worden! Iedereen was er: alle dertig en sommigen onder hen met echtgenoot of echtgenote. Het was een warme zomerse avond en het feestje was zo goed als perfect. Een vriendelijke ontvangst door mijn chef en zijn vrouw, lekker eten, heerlijke wijn, een ontspannen, zelfs wat uitbundige sfeer! De gastheer had voor een dj gezorgd die lichte achtergrond muziek draaide! Ik keek even om en zag mijn collega’s vrolijk met elkaar staan babbelen omringd door gekleurde lichtjes die inmiddels waren aangestoken. Niets was aan het toeval overgelaten.
De tuin was groot. Ik had alle tijd om naar de indrukwekkende achtergevel van het huis te kijken. Drie verdiepingen en niet minder dan vijftien ramen telde ik. Op de tweede verdieping zag ik in het middelste raam licht branden. Een schaduw gleed achter de gordijnen voorbij. Door het vallen van de avond was het donker geworden in huis, maar ik vond mijn weg naar de tweede verdieping zonder moeite. Het toilet lag op het einde van de gang. Ik wandelde voorbij een open deur waaruit zachte pop-muziek klonk. Het was de kamer waarin ik licht had zien branden. Ik kon niet voorkomen dat ik in de kamer keek... Mijn hart sloeg een slag over! Ik zag een halfnaakt blond meisje op haar buik op bed liggen met een boek in haar handen. Ze droeg een witte string en wiebelde met haar linker been elegant in de lucht. In een enkele oogopslag zag ik de perfecte lijn van haar lichaam van haar blote voetjes, over haar kuiten, haar ronde billen, haar slanke rug en schouders. Ze keek me breed glimlachend en omwille van mijn verwarring ook een beetje spottend aan
‘Hallo, bent u ook een collega van mijn vader?’ vroeg ze alsof de situatie volstrekt normaal was.
‘Hallo,...euh... ja…juffrouw’, stotterde ik.
Ik moest me geweld aandoen om mijn ogen van haar perfect kontje af te keren. Ik duizelde. Dit mag niet, zei een stem in mij, ga nu weg… nu… ga nu... weg…! Maar ik stond er nog en bleef er staan, vastgenageld door mijn lust. Ik wilde wel verder gaan, maar meer dan een stap kon ik niet zetten. Zij deed niets om me daarbij te helpen. Integendeel. Ze ging even anders liggen en ik zag een ogenblik lang haar twee borsten. Onmogelijk te zeggen of ze het met opzet deed of niet. Voor haar leek alles normaal.
‘Hoe heet je?’.
‘Doet dat ertoe…?' zei ze wat verveeld en keek me intens aan met haar diepblauwe ogen. Ze gooide haar blonde haar naar één kant van haar hoofd, waardoor ik weer een blik kon werpen op haar tieten.
‘Ok, noem mij dan maar Sasha…!’
‘Ben je aan het studeren voor je examens? Wat ben je aan het lezen?’ vroeg ik om mijn gedachten wat af te leiden van haar naakte lijf dat steeds meer begon te bewegen op bed..
‘Het Juliette-genootschap’, zei ze en ging onmiddellijk verder: ‘Dat is het verhaal van een meisje dat in een geheime club terecht komt waar machtige en rijke mannen hun diepste en donkerste fantasieën kunnen uitleven…’
Natuurlijk, wat had ik eigenlijk verwacht? Dat ze halfnaakt Pride and Prejudice lag te lezen? Ik moest hier weg... Ik begon stilaan last te krijgen van mijn eigen diepste en donkerste fantasieën! Ik was daarenboven een gast en wel bij mijn baas! Wat stond ik hier in godsnaam nog te doen?
‘Ik denk dat ik maar eens terug naar beneden ga Sasha, je vader wacht op mij…’
Ik deed een stap in de richting van het toilet.
‘Ik zal je pijpen als je dat wil...’, riep het meisje me plots na.
Het was alsof ik tegen een muur opliep… Ik wist niet wat ik hoorde...
Haast mechanisch en half verdoofd zette ik een stap terug en stond weer in de deuropening. Ze zat nu op haar knieën op bed. Zonder schaamte, alsof het de normaalste zaak van de wereld was, liet ze me naar haar volmaakte half rijpe borsten kijken. Ze gooide haar lange haar in haar nek zodat ik alles goed kon zien. Ik staarde haar verbouwereerd aan… Ik wist absoluut niet wat zeggen… wat denken… wat doen...
‘Je moet me niet betalen! In elk geval niet hier in huis. Ergens anders vraag ik er wel geld voor. Soms heel veel. Ook al heb ik het niet echt nodig.’
Ik moest me vasthouden aan de muur. Hoe oud was ze? Zestien? Wie was dit meisje in godsnaam? Waar was ze mee bezig?
‘Ongelofelijk wat mannen over hebben om een paar tieten te zien en een kut te likken!’, ging ze onverstoord verder: ‘ik snap niet dat vrouwen gaan werken als ze zo gemakkelijk geld kunnen verdienen. Je benen een paar minuten open en de kassa rinkelt, toch?’
Ik had nog steeds geen woorden…
‘Maar jou pijp ik gratis. Omdat ik er nu echt zin in heb...en jou wel oké vind!’
Mijn hoofd draaide… en mijn broek begon te spannen…
‘Je moet wel beslissen nu. Anders vraag ik het wel aan de volgende die naar het toilet moet! Doe ik waarschijnlijk sowieso… Denk jij dat je de eerste bent vandaag?’
Omdat ik bleef zwijgen, gedroeg ze zich steeds grover en agressiever. Ze keek me spottend aan:
‘Ach, sukkel! Vraag maar eens aan die collega van je met zijn groene broek en zijn rode hemd!’
Verdomme, ze bedoelde Pierre. Die was hier met zijn vrouw!
‘Stelde niet veel voor! Ik was nog niet begonnen met pijpen en hij spoot mijn mond al vol! Zijn sperma smaakte heel zoet. Wat zitten jullie daar eigenlijk allemaal te eten?’
Ik deed alle moeite om het beeld van haar en Pierre uit mijn hoofd te krijgen, maar tevergeefs! Ik had geen idee wat ik moest zeggen. Ik voelde me verpletterd door zoveel obsceniteit…
‘Of die dikke kerel met z’n kale kop en zijn oorbel.’
Ze bedoelde ‘Dikke Fred’. Frederik van de boekhouding!
‘Hij ziet er niet uit die kerel, maar wat een paardenlul! Die mag nog eens langskomen! Zo was ik lang niet meer klaargekomen! Die weet ten minste wat een vrouw wil!’
Mijn wereld stortte langzaam in elkaar! Dikke Fred wist wat vrouwen wilden! Die zin bleef in mijn hoofd rondzingen! Een schreeuwlelijk met kaalkop en hangbuik had deze nymfomane weten te bevredigen! Het was alsof de planeten uit hun baan schoten. Ik moest me aanpassen aan een nieuw wereldbeeld...
‘Maar het geilste was die blonde milf in dat belachelijk lange gele kleed! Wow! Kon dat mens beffen! Wat een tong. Als mijn clit een een pik was geweest, dan had ik het hele huis ondergespoten!’
Ik kon er niet meer bij… Jennie, de vrouw van Maurice, had het kutje van deze meid hier op bed liggen likken! Ik kende Jennie al jaren: een rustige, vriendelijke vrouw van midden vijftig, moeder van drie kinderen en in haar vrije tijd vooral bezig met pottenbakken en spiritualiteit! Stille waters hebben diepe gronden, maar dit waren afzichtelijke afgronden… Hoe was het mogelijk dat Sasha op een paar uren tijd saaie Pierre, Dikke Fred en alternatieve Jennie tot sex had weten te verleiden...! Maar misschien moest ik alleen maar naar mezelf kijken? Misschien was het niet zo ingewikkeld? Misschien hadden ze alle drie, net zoals ik, hier aan haar deur met zichzelf staan vechten, tegen hun verlangen dat jonge lijf aan te raken en hadden ze uiteindelijk moeten toegeven aan hun geile lust? Onmogelijk was het niet. Ik stond zelf op het punt om te vallen… Mijn hoofd draaide en mijn pik was pijnlijk hard nu. Ik kon nu letterlijk niet meer denken. Alle bloed was uit mijn hersens weggetrokken en had maar één uitweg meer: naar beneden en dan naar voren en omhoog!
‘Dus profiteer ervan. Die kans krijg je niet meer!’
Daar had ze gelijk in. Nooit zou ik nog tegenover een halfnaakte nimfomane puber staan die met mij wilde neuken. Maar de stem in mijn hoofd ging steeds luider razen: ‘GA WEG!’ Toen ik een laatste poging wilde doen om weg te gaan, liet ze zich achterover vallen en trok in een elegante beweging haar string uit…
Daar lag ze nu… Volledig naakt… Ze opende haar benen, trok haar knieën wat en begon in haar geschoren kutje te wrijven…
‘Kom…’, fluisterde ze
De afgrond opende zich… Ik voelde dat iets mij in mijn rug naar voren duwde… Ik had de kracht niet meer om te weerstaan… Ik ging ook letterlijk door mijn knieën…Ik zat nu voor het bed en keek naar haar open gespreide benen, haar volmaakte onbehaarde spleetje, haar buik die onrustig op en neer ging, haar handen die met haar tepels speelden… Ik greep haar beide enkels vast en trok haar naar me toe… Ik hoorde dat ze haar adem inhield… Ik boog me voorover… tuitte mijn lippen om haar kutje te kussen en…
‘Schat!’
De stem van de gastvrouw klonk luid en dwingend van beneden.
‘Kom gedag zeggen tegen de collega’s van papa!!’
Het meisje en ik keken elkaar een ogenblik lang in paniek aan. We waren verstijfd van schrik.
‘Ik kom mama’, schreeuwde ze terug.
‘En snel! Laat papa niet wachten!’
In één beweging stond ik aan de deur en in twee stappen was ik op het toilet. Mijn hart klopte als waanzinnig. Ik was gered door de bel! Ik vloekte uit frustratie en dankte tegelijk alle heiligen die ik kende… Ik voelde me fysiek geradbraakt, alsof ik in mekaar geslagen was… Ik voelde geen lust maar, alleen nog maar pijn… en vooral in mijn kruis... Ik wierp wat water in mijn gezicht. Ik moest zo snel mogelijk terug naar beneden. Ik haastte me door de gang. De deur van haar kamer was dicht, maar ik zag licht branden.
Nog compleet van streek door alles wat me het laatste half uur was overkomen - de ontmoeting met Sasha, wat ze me verteld had over mijn collega’s, haar verleiding, mijn zondeval... - nam ik opnieuw plaats tussen mijn collega’s en probeerde vooral niet op te vallen. Ik keek nauwlettend naar Pierre, Dikke Fred en Jennie. Uit hun gedrag probeerde ik af te leiden hoe ze zich voelden na hun uitspatting met Sasha. Allerlei beelden spookten door mijn hoofd: Sasha die Pierre aan het pijpen was, Dikke Fred die Sasha neukte tot ze schreeuwend klaarkwam, Jennie met blote tieten die Sasha aan het beffen was... Ik zocht naar tekens die me wijzer zouden kunnen maken, die iets zouden kunnen verklaren…Hoe voelden ze zich nu? Ze leken alle drie perfect op hun gemak! Ik zag geen verandering in hun gedrag. Pierre en Jennie stonden bij hun respectieve echtgenote en echtgenoot alsof er helemaal niets was gebeurd toen ze naar het toilet gingen. En Dikke Freddy… was Dikke Freddy, zoals altijd. Ze waren alle drie veel beter in staat om hun verwarring te verbergen dan ik. Of voelden ze geen verwarring en hadden ze gewoon van de gelegenheid gebruik gemaakt om hun lusten bot te vieren? Gewoon omdat Sasha het wilde?
‘Dit is onze Brenda!’
De stem van de gastheer klonk duidelijk trots toen hij de aanwezigheid van zijn dochter aankondigde. Ze heette dus niet Sasha maar Brenda! Brenda was nu gekleed zoals een normale tiener van haar leeftijd: in strakke jeans en t-shirt. Ze gedroeg zich bescheiden en beleefd en gaf iedereen een hand. Ik moest haar in het bijzonder in de gaten houden als ze bij Pierre, Jennie en Dikke Fred kwam! Hoe zouden ze op haar handdruk reageren? Maar er gebeurde niets uitzonderlijks. Iedereen was beleefd en vriendelijk en speelde dus uitstekend toneel. Nu ik nog. Ze kwam naar me toe en stak haar hand uit… Voor mij stond het meisje dat vijftien minuten geleden met open gespreide benen en bloot kutje voor me lag en me uitdaagde haar te neuken… Ik voelde haar zachte hand in de mijne… Ze keek me even in de ogen en ik herkende iets van de spottende blik die ik gezien had op haar kamer… Ze kietelde even de binnenkant van mijn hand en ging dan verder met beleefd zijn…
Ik zocht in de dagen nadien opvallend veel contact met Dikke Fred ‘die wist wat vrouwen willen’. Ik probeerde het gesprek steeds opnieuw op de avond van de garden party te brengen en vooral op Brenda. Maar Dikke Fred loste niks. Daarna probeerde ik het bij Pierre, maar ook van hem kreeg ik niet wat ik zocht. Ik had Maurice bijna gevraagd of Jennie niet lesbisch was of toch op z’n minst bi-sexueel, zo wanhopig voelde ik me na wat er gebeurd was. Iemand moest me toch iets kunnen zeggen…!
Een week later ontving ik een pakketje. Het was een boek: Het Juliette-genootschap van Sasha Grey, een bekende Amerikaanse ex-porno-actrice. Er stond een opdracht in. Eigenlijk was het geen opdracht, maar een korte, bijna zakelijke mededeling die me helemaal van mijn stuk bracht: ‘Iedereen kent Brenda, maar jij hebt als eerst een flits van Sasha gezien. Ik hoop dat je haar de volgende keer beter behandelt. Een tweede kans krijg je zelden.’
Deel 2
Terwijl mijn collega’s zich langzaam maar zeer zichtbaar aan het voorbereiden waren op de zomervakantie, stapelde het werk zich op mijn bureau op. Voor het grootste deel saai en administratief werk. Bergenhoog. Ik wist al lang dat dat werk er zat aan te komen. Ik zou mijn vakantie pas in september opnemen. Maar tussen weten en ervaren ligt een diepe kloof. Toen ik de papieren torens op mijn bureau zag liggen en er in de gang nog eenzelfde hoeveelheid in dozen stond te wachten, zakte me de moed in de schoenen. Dit zou dus mijn bezigheid worden tijdens een lange en warme zomer…
Ik moet er met een lang gezicht bij gelopen hebben want op de laatste dag van juni, net voor zijn vertrek, liet mijn baas mij roepen.
‘Captain, ik moet toegeven dat ik niet verwacht had dat er zoveel werk voor jou zou liggen. Maar goed, het ligt er en het moet voor september van tafel.’
‘Dat begrijp ik. Dat was ook de afspraak.’
‘Klopt, dat was inderdaad de afspraak. Hoeveel van het werk is puur administratief, schat je?’
‘Ongeveer de helft, vermoed ik.’
’En dat is werk dat door eender wie kan worden gedaan?’
‘Mits een korte opleiding en wat begeleiding zou iedereen dat kunnen doen, ja.’
‘Wel, ik zit in dit geval te denken aan de mogelijkheid om voor een maand een stagiaire in te schakelen. Wat denk je daarvan?
Ik zag dat wel zitten. Wat administratieve hulp zou mijn werk inderdaad aanzienlijk verlichten.
‘Maar hoe vinden we op zo’n korte termijn nog een stagiaire?’ vroeg ik.
Mijn baas zweeg even en keek mij recht in de ogen.
‘Wel... het is geen stagiaire in de eigenlijke zin van het woord… Ik bedoel… Om de situatie onmiddellijk helder te maken… Ik zou willen voorstellen dat mijn dochter je komt helpen volgende maand, als vakantiewerk.’
Ik zag flitsen van een halfnaakt tienermeisje dat haar string uittrok en mij haar geschoren kutje aanbood… De grond opende zich een ogenblik onder mijn voeten, maar ik herpakte me snel.
‘U bedoelt Sasha?’
‘Sasha...? Brenda… Mijn dochter heet Brenda.’
Ik was opnieuw helemaal van de kaart.
‘Na… natuurlijk… Mijn excuses… Brenda… Brenda…natuurlijk.’
‘Je hebt haar even ontmoet twee maanden geleden op de garden party bij ons thuis.’
‘Precies… natuurlijk… Op de garden party… Juist ja… Die Brenda.’
‘Ze heeft nadien zelfs in positieve zin over jou gesproken.’
Ik voelde het zweet over mijn rug lopen en dat was niet alleen van de hitte!
‘O ja…?’ probeerde ik zo neutraal mogelijk te klinken.
‘Ja, ik weet natuurlijk niet waarover jullie het gehad hebben, maar zij zei dat jullie een boeiend gesprek hadden en dat ze dat niet vaak heeft met volwassenen.’
Ik hoorde in mijn hoofd obscene flarden van haar opmerkingen over de collega’s. Ik wist nu dat het allemaal leugens waren, maar dat maakte haar uitspraken niet minder schokkend! ‘Ik was nog niet begonnen met pijpen en hij spoot mijn mond al vol!’ had ze gezegd over Pierre of ‘Hij ziet er niet uit die kerel, maar wat een paardenlul! Die weet ten minste wat een vrouw wil!’ over Dikke Fred of ‘Maar het geilste was die blonde milf in dat belachelijk lange gele kleed! Wow! Kon dat mens beffen!’ over Jennie, de vrouw van Maurice. Ze verwezen naar niks, die zinnen, maar ik kreeg ze niet meer uit mijn hoofd. Ze waren op zich een realiteit geworden.
Ik moet lang hebben gezwegen, want mijn baas zei: ‘Kijk, Captain, als je dat een probleem vindt moet je het zeggen. Het is geen verplichting. Ik wil je niks opdringen. Ik wil je alleen maar helpen met die berg werk op je bureau. Brenda is nog heel jong natuurlijk. En ik wil niet dat ze de hele zomer rondhangt met haar vriendinnen om haar tijd te verkwanselen met… Ik weet niet wat allemaal. ‘
Hij gooide zijn armen wat moedeloos in de lucht. Mijn chef was plots mijn chef niet meer, maar een vader met een moeilijke dochter.
‘En met haar moeder maakt ze alleen maar ruzie… Het is verschrikkelijk hoe die tegen elkaar tekeer gaan… Ik hou mijn hart vast als die twee een hele zomer samen onder een dak moeten doorbrengen.’
Hij klonk echt wanhopig nu. Dit had al lang niks meer met mijn zorgen te maken, maar vooral met de zijne. Ik begon me verantwoordelijk te voelen voor het welzijn en zelfs het overleven van deze familie! Ik kreeg plots zoveel medelijden met de man dat ik zei: ‘Ik kan inderdaad wel wat hulp gebruiken en als Brenda wil helpen, dan ben ik daar dankbaar voor.’
Mijn baas was zichtbaar opgelucht.
‘Ok, dat is dan afgesproken. Ik zal haar vragen om morgenvroeg onmiddellijk bij je langs te komen. Leg haar precies uit wat ze moet doen. Het is een intelligente meid maar wel wat eigenzinnig. Wees gerust streng tegen haar! Maak duidelijk dat jij de baas bent. Ze moet werken van 9.00 tot 12.00 en van 13.00 tot 17.00. Zoals iedereen. Er zal natuurlijk niet zoveel volk zijn in de zomer maar dat is geen reden om niet te werken. Zorg dat je echt iets aan haar hebt. Ik geef je het telefoonnummer van haar moeder. Als er iets is, bel je haar onmiddellijk.’’
Mijn baas was duidelijk opnieuw mijn baas. Mij opdrachten geven ging hem duidelijk beter af dan zijn dochter opvoeden!
Terug achter mijn bureau wist ik in de verste verte niet meer wat te denken of voelen. In wat voor een wespennest had ik me nu gestoken? Hoe kon ik dat meisje opnieuw onder ogen komen na wat er gebeurd was? En hoe moest dat: één maand lang samen met haar in dezelfde snikhete kamer?
Ik zat met mijn hoofd in mijn handen. Ik voelde hoe mijn hart in mijn keel sloeg. En ik wist dat het niet alleen van paniek was, maar ook van opwinding… Eén maand lang samen met een bloedmooie halve nymfomane in een kleine snikhete kamer…! Ik kon niet voorkomen dat mijn paniek overschaduwd werd door fantasieën waarvoor ik me zou moeten schamen. Dat deed ik ook, maar ze gingen niet weg. Integendeel. Mijn schaamte leek wel de benzine te zijn voor de motor van mijn verbeelding… De mail die ik van haar kreeg net voordat ik naar bed wilde gaan die avond, bracht evenmin rust: ‘Dag baas, wie wil je dat morgen komt werken: Brenda of Sasha?’
Ik besloot niet te reageren en haar spelletjes niet mee te spelen.
Om klokslag negen uur werd er op de deur van mijn kantoor geklopt. Daar stond ze. Wat verlegen. Haar blonde lange haren samengebonden in een staart. Blauwe verwonderde en toch vastberaden ogen. Beeldschoon. In een jeans en een fel groen t-shirt. Met een grote tas in haar handen. Een meisje van zestien.
Ze ging in het gelid staan en salueerde: ‘Kameraad Brenda meldt zich aan voor haar eerste werkdag!’
Ik kon niet anders dan in een lach schieten, hoe streng ik ook had willen kijken. Ze had me al onmiddellijk voor zich gewonnen. Misschien zou het allemaal nog meevallen? We gingen aan tafel zitten. Ik schonk voor haar een kop koffie in. We babbelden wat. Ik probeerde zover mogelijk uit de buurt van de bewuste avond op de garden party te blijven en ook Brenda gaf geen enkele indicatie het daarover te willen hebben. Ik legde haar uit wat er moest gebeuren met de stapels documenten. Ze luisterde geconcentreerd en had inderdaad alles goed begrepen toen ik het haar vroeg.
‘Oké Brenda, aan de slag nu. Ik zou willen dat we vanavond alles gedaan hebben wat er nu op deze tafel ligt. Als je met een stapel klaar bent, dan breng je die maar naar mijn bureau en legt hem hier.’
‘Oké baas’, zei ze speels, ‘maar eerst moet ik mijn werkkleding aantrekken.’
Ik keek verbaasd op, maar ze verdween met haar tas uit mijn kantoor. Ik hoorde dat ze naar het damestoilet ging aan het einde van de gang.
Tien minuten later werd er opnieuw geklopt. Brenda kwam binnen… Ik schrok zo hard dat ik de stapel dossiers die ik in mijn handen had op de grond liet vallen.
Ze droeg een wit hemdje dat zo strak om haar lijf zat dat haar kleine borsten en harde tepels duidelijk zichtbaar waren. Daaronder droeg ze een veel te kort zwart rokje, fijne zwarte kousen met jarretelles en hooggehakte schoenen. Ze had haar haren losgemaakt en een bril opgezet. Haar lippen waren fel rood en haar ogen zwart aangezet. In de ene hand had ze een dossier en in haar andere hand een potlood dat ze sensueel tussen haar tanden duwde...
Ze gedroeg zich zoals je doorgewinterde actrices secretaresses ziet spelen in pornofilms. God weet hoe vaak ze dat soort scènes had bekeken! Ze imiteerde het allemaal en zichtbaar met veel plezier. Dat maakte haar natuurlijk niet minder opwindend! Integendeel. Ik trilde op mijn benen. Ik wist niet waar ik moest kijken toen ik haar zag binnenkomen. Heel de kamer verdween. Ik zag alleen maar haar. Alsof ze straalde van binnenuit. Ik denk niet dat ik ooit zo een mooie vrouw heb gezien en misschien zal ik dat ook nooit meer... En alleen al om zoveel schoonheid en zoveel vrouwelijkheid te mogen zien, zou een man dankbaar moeten zijn… Alleen was zij geen vrouw maar een tiener die een pornoactrice imiteerde en dat tot in de perfectie.
‘Brenda… In godsnaam…’, stamelde ik.
‘Sasha’, zei ze, ‘noem me maar Sasha.’
Ze kwam verleidelijk langzaam naar me toe, ging op een van de tafels zitten en zette een van haar voeten op het tafelblad. Ik kende al die bewegingen. Ik zou misschien zelfs de pornofilm kunnen terugvinden die ze nu aan het naspelen was. Mijn mond viel open. Ik was verbijsterd. Door haar durf. Door haar obsceniteit. Door haar naïviteit. Maar dat maakte de situatie helaas niet minder geil. Zeker niet toen ze haar rokje optrok en mij haar geschoren kutje toonde… Ik duizelde… Ze nam het potlood uit haar rode mond en streek er voorzichtig mee langs haar kutje dat al glansde van het vocht… Ze kreunde… Zelfs die kreun was perfect! Niet te luid. Niet te lang. Een snaar trilde in mijn lijf. Vanuit mijn pik werden golven naar alle uithoeken van mijn wezen uitgezonden.
‘Brenda… Sasha…! Neen…!’
Ik kon alleen maar stotteren. Ik kraakte van binnen. Hoe kon ik…? Hoe kon ik… hier weerstand tegen bieden? Hoe kon ik vechten tegen de vleeswording van mijn mannenfantasie? Dit wil iedere man! Zo wil elke man verleid worden! En zeker mannen die op kantoor werken. Dit is de ultieme kantoorfantasie! Dat wist ze heel goed. Ik wist ook wat er ging komen. Ze begon langzaam haar witte hemdje los te knopen terwijl ze me strak en geil in de ogen keek. Ik was zo hard als een steen en zweette als een paard. Dit kon niet. Dit mocht niet. En dit wilde ik zo graag. Zo graag als zij het wilde. Ze liet haar hemdje tergend langzaam over haar slanke schouders glijden. Ik staarde naar de onwezenlijke schoonheid van haar jonge, nog niet volgroeide tieten. Ik was volledig in haar macht. Ik was betoverd, behekst, een poppetje aan draden in haar elegante handen. Dan deed ze haar rokje los en liet het over haar dijen langzaam naar beneden glijden.
Daar stond ze voor me. Volledig naakt. Met alleen maar haar zwarte kousen en hooggehakte schoenen. Een godin van zestien jaar. Mooier dan wie of wat ik ooit had gezien. Ik had op mijn knieën willen vallen, naar haar toe willen kruipen, haar voeten kussen en likken en dan langzaam met mijn tong naar boven, over haar knieën en dijen, naar haar warme natte kutje, haar zachte buik, haar nog zachtere tietjes, om haar dan in mijn armen te nemen en te kussen, te kussen... En dan te versmelten in een warmte die ons naar aan andere wereld zou brengen… Ik wilde niets liever… God… ik wilde niets liever.
Maar ik begon te schreeuwen: ‘Nee… Godverdomme… Brenda… Sasha… Neen… Stop… Godverdomme… Stop.’
Ik had mezelf niet meer onder controle. Hoe meer ik haar verlangde, hoe harder ik tegen haar schreeuwde! Toen ik uitgetierd was zag ik dat ze stond te wenen. Haar oogschaduw liep in zwarte beekjes over haar wangen. Haar lichaam bibberde. Ik kon mezelf wel het hoofd inslaan!
‘Waarom... wil je… mij niet…?’ snikte ze, ‘waarom verneder je me zo? Is het dat wat je wil?’
Ze zakte in elkaar. Van de zelfvoldane hoerige Sasha bleef alleen een hoopje ellende over. Mijn woede, frustratie en wanhoop smolten als sneeuw voor de zon. Ik voelde alleen nog compassie. Ik liep naar haar toe, ging naast haar zitten en sloeg mijn armen om haar heen. Ze kroop zo dicht tegen me aan als ze maar kon. Ik voelde haar warme, trillende en snikkende lichaam in mijn armen. Een bang, kwestbaar, bibberend vogeltje.
‘Het spijt me zo, meisje, het spijt me verschrikkelijk! Jou vernederen is wel het allerlaatste wat ik wil. Je bent het mooiste wat ik ooit gezien heb. Ik wil nu sterven…’
Dat laatste klonk wel wat pathetisch, maar ik meende het. Zij was en is het mooiste wat ik ooit gezien heb!
‘Waarom... wijs je me... dan af? Ik dacht… na de vorige keer… dat we iets bijzonders… hadden?’ snikt ze in mijn armen.
Ik voelde hoe de mouw van mijn hemd nat werd. Ik streelde haar lange blonde haar en gaf haar een kuise kus op het voorhoofd.
‘Wat wij hebben is heel bijzonder. Ik heb nooit zo iemand als jou ontmoet. Maar je bent nog zo jong, Sasha!’
‘Brenda, zeg maar Brenda, Sasha is niet meer’, snikte ze hard alsof er werkelijk iemand voorgoed was gestorven. .
Ik hield haar nog steviger vast en voelde aan haar schokkende lichaam hoe diep haar verdriet was. Ik begon nu aan mezelf te twijfelen. Had ik juist gehandeld? Had ik dit niet veel speelser moeten oplossen? Was ik niet te snel in paniek geraakt? Ik wist het niet meer...
‘Hoe belangrijk Sasha voor jou ook is, ik heb liever Brenda’, zei ik.
Maar dat was maar een stukje van de waarheid. Ik voelde de warmte en de gloed van het jonge naakte lichaam in mijn armen. Ik mocht het nu even voorzichtig strelen en kussen. Ik voelde wat dit jonge lichaam voor mij had kunnen betekenen, hoe ik me aan haar had kunnen laven, hoe ik mijn eigen jeugd had kunnen terugvinden, hoe de wereld er totaal anders had kunnen uitzien dan nu, hoe… hoe…
‘Ik was zo graag met je op vakantie gegaan… Naar zee of zo… Al was het maar voor één dag… Of op restaurant… Samen met jou… als je vriendin… hand in hand… En dan samen… in een bad… vol bloemenblaadjes…’, snikte ze hartverscheurend in mijn armen.
Ik voelde hoe nu ook twee dikke tranen uit mijn ogen rolden, het begin van veel verdriet dat nadien nog zou volgen. Ik drukte haar nog steviger tegen me aan en kuste haar hoofd dat ze tegen mijn borst hield. Ze moet mijn hart als een waanzinnige hebben horen slaan. Ik weet niet hoelang we daar zo op de vloer van mijn kantoor tegen de tafelpoot aangeleund hebben gezeten. Brenda kalmeerde. Haar lichaam werd rustiger. Ze is opgestaan, heeft haar jeans en haar groene t-shirt aangetrokken en is naar huis gegaan.
‘Tot morgen’, zei ze zo zacht dat het nauwelijks hoorbaar was.
De volgende dag verscheen ze als Brenda. De tas met haar werkkleding had ze thuis gelaten. De volgende vier weken deed ze net hetzelfde. Ze was er stipt om negen, werkte hard en geconcentreerd. We babbelden over koetjes en kalfjes. Brenda was Brenda geworden. Over Sasha hebben we niet meer gesproken, al kan ik niet ontkennen dat ik iedere dag niet alleen vreesde maar ook hoopte haar te zien binnenkomen… We hebben al het werk kunnen afmaken en daar waren we beiden heel trots op. En ook mijn baas had nadien niets dan lof voor mij, niet in de laatste plaats omdat zijn dochter gezegd had dat ze heel graag met mij had samengewerkt.
Ik heb Brenda niet meer gezien sinds. Ze stuurde me onlangs wel een email: ‘Lieve Captain, ooit zal ik wel inzien dat je gelijk had en je misschien zelfs dankbaar zijn. Nu voel ik me vooral leeg. Alsof de helft van mij weg is. Je hebt Sasha uit mij gedreven. Je hebt me ontwapend. Ik ben rustiger, maar ook zoveel saaier. Ik heb de energie niet meer om Sasha te spelen. Mijn ouders zijn in de wolken. Die zouden je op hun blote knieën komen danken als ze wisten dat het jouw ‘goede invloed’ was. Ik heb niemand meer om mij de weg te wijzen. Ik moet nu ontdekken wie Brenda is, maar ik weet zeker dat zij jou nooit zal kunnen bekoren en dat doet me veel verdriet. xxx’
Ik heb Sasha uit Brenda verdreven, maar Sasha is in mij gekropen. Ze zit in mij en ze verteert mij. Als ik mijn ogen ook maar een ogenblik sluit, zit ze voor me met opengesperde benen en biedt me haar perfecte spleetje aan. Ze kruipt over mijn bureau, duwt alle dossiers van tafel en toont me haar kontgaatje om te likken. Ze trekt mijn hoofd over haar halfrijpe tieten en beveelt me te zuigen. Ze pijpt mij met rode lippen tot een orgasme waarvan ik het bestaan niet eens kende… Om me enkele ogenblikken later keihard te tonen dat ik haar had kunnen hebben, maar niet wilde!
