Kerstfeest op zee

Mijn vrouw, die de kerstkaarten verzorgt en het verhaal kent, stelde begin december de vraag die ze ieder jaar stelt: 'Moet ik je "gastvrije herberg" weer een kaart sturen?'
Zoals ieder jaar antwoordde ik, 'ja doe maar.'

Het dreigde een kerstfeest op zee te worden. Ik zag op tegen het gevoel van eenzaamheid en het volvreten en zuipen. Ik had het vier keer eerder meegemaakt en het leek erop dat het dat jaar weer ging gebeuren. Drie maanden al zat ik op die rot boot en ik verlangde naar huis, naar mijn vriendin. De boot in kwestie was een oude tanker, rijp voor de sloop. Ik was de boot zat, ik was mijn mede bemanningsleden zat en ik miste mijn vriendin.

Ik was te nuchter om in wonderen te geloven en toch leek er een wonder te gebeuren. We kregen onverwacht een lading aan boord met bestemming Rotterdam. Als de machines ons niet voor de zoveelste keer in de steek lieten, dan zouden we 's morgens voor Kerstmis in Rotterdam aankomen.
De verwachting was dat we minstens tot tweede kerstdag in Rotterdam zouden lossen en laden. Naar huis gaan zat er niet in, het wachtensysteem draaide door. Net als mijn mede bemanningsleden stuurde ik een telegram naar het thuisfront met een "kom aan boord" boodschap.

Niet alles zat mee, maar net voordat de kerstavond begon lagen we eindelijk afgemeerd. Direct na het afmeren kwam er een stoet vrouwen, vriendinnen en kinderen aan boord.

Mijn vriendin was er niet bij. Wel lag er een brief op me te wachten. De brief maakte dat we wat mij betreft weer rechtsomkeert mochten maken. Terug naar Zuid Amerika en al dat voluptueuze vrouwenvlees dat ik, sukkel, versmaad had. Na de in de beslotenheid van mijn hut gelekte tranen afgeveegd te hebben en uitgevloekt te zijn, bood ik aan om de wachten van collega's over te nemen. Werken leek me beter dan het op een zuipen te zetten.

De ladingpompen stonden nog maar net aan toen er bericht van de wal kwam. 'Stoppen met lossen". De lading die we bij ons hadden bleek om de een of andere reden niet te verwerken en moest naar Liverpool.
Een uur later, alle vrouwvolk met kroost weer van boord, werden de trossen losgegooid

Het was al een boot met een niet al te beste stemming onder de bemanning. Wat er die kerstavond de Nieuwe Waterweg afvoer was een onbeschrijfelijk chagrijnig gezelschap.
De "kerstvreugde" werd extra verhoogd doordat we een urn met as mee hadden. Een voormalige kapitein van de rederij had als wens dat zijn as uitgestrooid zou worden over het Kanaal. Eerste kerstdag 's middags, na het kerstdiner zou de ceremonie plaats vinden.

In die tijd en bij die maatschappij was overmatig alcoholgebruik meer regel dan uitzondering. Zo lang je maar niet dronken je wachten draaide, maalde niemand er om.
Het kerstdiner was met veel alcohol weggespoeld en om vier uur 's middags zou de as uitgestrooid worden. Ik had gelukkig het kerstdiner gemist en mijn 12 tot 4 wacht zat er net op. Ik bood de eerste stuurman, die me kwam aflossen, aan om een half uurtje langer door te gaan. Hij trapte er niet in en dat maakte dat ik me schoorvoetend naar het achterdek begaf en achteraan aansloot voor het "een twee drie in godsnaam", of wat er voor door moest gaan.

Het was koud en het regende pijpenstelen. De ceremonie was al begonnen. De ouwe, zoals de kapitein genoemd werd, stond samen met de hoofd machinist bij de railing. Ik had ze de maanden daarvoor leren kennen als twee drinkebroers, waarbij de ouwe gelukkig geen kwade dronk had. De hoofdmachinist, chef azijnpisser, zoals ik hem in gedachten noemde, werd na een paar borrels een regelrechte ruziezoeker. Ik had geleerd het gezelschap van de man te mijden.

De ouwe kreeg met moeite de dop van de urn. Ik realiseerde me dat de goede man weer eens dronken was en nu niet gewoon dronken maar ladderzat. Om me heen kijkend bedacht ik dat ik waarschijnlijk een van de weinige nog nuchtere was. Zijn dronkenschap maakte dat de anders niet zo spraakzame ouwe een toespraak probeerde te houden. De boot slingerde behoorlijk en op het natte gladde achterdek kostte het hem moeite om op de been te blijven. Zijn onvaste stem en de neerkletterende regen maakten het verhaal grotendeels onverstaanbaar. Ik kreeg er van mee dat de overledene 'een beste kerel was geweest.' Laat hem in vredesnaam de as nu uitstrooien, dacht ik. Gelukkig had hij dat zelf ook bedacht. Ondersteund door zijn drankmaat deed hij een poging om te strooien. Dat lukte maar deels, er kwam wat over zee verwaaiend grijs poeder uit de urn en toen stopte het. Hij begon de urn op en neer te schudden. Ik hoorde hem tegen zijn maat klagen. 'V.. vedomme hij wilt er niet uit.'
Vermoedelijk had de regen het goedje doen klonteren.
Terwijl de ouwe, onder het mompelen van wat krachtermen, tevergeefs met de urn stond te schudden, gebeurde er iets onverwachts.

Voor mij stond de vrouw van de tweede machinist, die onder een in de wind omgeklapte paraplu probeerde droog te blijven. Ze had me over haar schouder al eens aangekeken. Terwijl ik probeerde de as uit de urn te kijken en het zojuist gehoorde originele nieuwe woord 'grafurk' in mijn geheugen opsloeg, duwde ze haar billen naar achteren. Haar heupen gingen heen en weer tot ze vond wat ze zocht, ze stopte met mijn kruis tegen haar billen. Mijn eerste reactie was geschrokken achteruitgaan. Terwijl ik dat deed dacht ik, waarom niet? Ik stapte weer naar voren en drukte mijn kruis tegen haar kont.

De vrouw, Anja heette ze, had in de twee maanden die ze aan boord was, een zekere reputatie opgebouwd. Ze was niet knap, maar wel gezegend met rondingen en een goddelijk lijf en dat wist ze. Voordat we terug naar Europa voeren was Anja bij het zwembad voor een groot deel van de bemanning een trekpleister. Gehuld in een minuscule bikini lag ze uren achtereen bruin te bakken. De naam wentelteef was al eens gevallen. Ik had het zwembad met Anja zo veel mogelijk gemeden, drooggeilen op de vrouw van een collega, niets voor mij. Van de bewoner van de hut naast die van Anja en haar man hoorde ik een keer een opmerking over de vele en felle ruzies van het echtpaar. Aan tafel en aan de bar had ik gemerkt dat ze een grote mond had en grove taal niet schuwde. Niet mijn type en ik schatte haar minstens vijf jaar ouder dan mijn tweeëndertig.

Maar op dat moment en op die plaats maakte het me geen reet uit. De tering voor het zooitje, dacht ik en ik voerde de druk van mijn kruis Anja d’r gat op.

Ik zag dat de ouwe zijn poging tot het uitstrooien van de as gestaakt had. Over de schouder van Anja kijkend, zag ik hem vertwijfeld in de urn staren.
'Godsamme, wat een teringzooi,' hoorde ik hem zeggen. Gevolgd door een tot de hoofdmachinist gericht, 'M, mm meester, kan jij niet wat gereedschap halen om die as er uit te peuren.'
'Geef mij die urn eens.'
De hoofdmachinist tuurde op zijn beurt in de urn. 'Da' wor niks. Het ding is van aluminium. Ik kan er beneden in de machinekamer wel een groot gat in boren.'
Mijn aandacht werd even afgeleid door mijn pik, die zich roerde. Ik schoof wat heen en weer en volde hoe Anja dat beantwoordde. Lekker, dacht ik.
Een nieuwe vloek van de ouwe maakte dat mijn aandacht van het aangename terugkeerde naar de ceremonie.
'G.. god.. . godsamme man. Ge'f die verdomde urn weer ens.'
Hij rukte de urn uit de handen van de hoofdmachinist. Ik zag hem de urn naar zijn gezicht brengen om opnieuw in de opening te staren.
'Tsjesus,' zei hij.
Ja, Jezus doe iets, dacht ik. Vandaag is het tenslotte je negentienhonderd vijfentachtigste verjaardag. Of het goddelijke voorzienigheid was of gewoon omdat de ouwe het zat was, weet ik niet. Maar met een grote armzwaai en 'zo dat is opgeruimd,' verdween de urn in het zog van het schip.
'Kom meester, we hebben goddomme wel een borrel verdiend.'
Ik was het van harte met hem eens.

Achter de kapitein aan verdween het gezelschap terug de warmte in.
Het bilcontact werd verbroken. Achter Anja aan naar binnen lopend fluisterde ik in haar oor. 'Over tien minuten in mijn hut.'

Ik trok droge kleren aan en vroeg me af of Anja zou komen. Misschien stormde er zo wel een boze echtgenoot binnen. Alhoewel, haar man liep de 4-8 wacht en was voorlopig in de machinekamer aan het werk.
Het duurde een kwartier en toen ging zonder kloppen de deur open. Anja, eveneens in droge kleren. Een vrij korte rok met een panty eronder en een strak truitje met decolleté. Kleding waar ze vaker in rond liep en die door sommige aan boord gewaardeerd werd en anderen de wenkbrauwen deed fronzen.

Ik had niet nagedacht over een begroeting. Dat hoefde ook niet. Nadat ze naar binnen geglipt was, sloot ze snel de deur.
'Vond je het lekker net?'
En zonder op een antwoord te wachten. 'Je stond zo triest te kijken dat ik dacht, die vent kan wel een opkikkertje gebruiken.'
Ik bedankte haar voor de opkikker en naar de deur lopend om die op slot te doen zei ik, 'dat het naar meer smaakte'.

Het was geen liefde, het was niet romantisch, het was pure geiligheid wat ons dreef. Er nu, jaren later aan terugdenkend, waren we als stuurloze bootjes die op golven van opgekropte frustratie en geiligheid op elkaar botsten.

Als reactie op mijn opmerking, over naar meer smaken, stak ze haar billen naar achteren. Ik drukte net als aan dek mijn kruis tegen haar kont en sloeg mijn armen om haar heen om haar volle borsten vast te pakken. Ze wreef met haar billen heen en weer terwijl ik haar tieten vasthield. Ik trok haar truitje uit haar rok en schoof het omhoog. Het zelfde deed ik met haar bh, blote tieten wilde ik in mijn handen hebben. Ik wilde die halve bollen, waar ze zo mee pronkte, vasthouden. Niks liefkozen, geen tepelstrelingen, gewoon die stevige grote tieten in mijn handen en erin knijpen. Ik genoot en te meer toen ik haar prammen vergeleek met de borsten van mijn ex. Schriele tietjes had ze maar, dacht ik wraakzuchtig.

Anja bleek ongeduldig. Ze maakte zich los en draaide zich om. Geen inleidende kus, ze bukte zich om mijn broek los te maken. Mijn broek werd samen met mijn onderbroek omlaag gesleurd. Ze deed dat zo ruw dat de hele handel werd tegengehouden door mijn erectie. Pas toen ze mijn pik omhoog boog lukte het haar om mijn broek omlaag te sleuren. Ze greep mijn jongeheer vast en zei, 'en nu wil ik een beurt en gewoon van voren.'

Vanaf dat ik wist dat we naar Rotterdam zouden gaan had ik me niet meer afgetrokken. Zaad sparen, voor de vrouw die me nu gedumpt had. Het zaad zat hoog. Doordat Anja mijn pik kneedde, ontsnapte er al wat vocht
Ik probeerde het strakke rokje omlaag te trekken, dat lukte niet. Daarna probeerde ik de rok omhoog te stropen en dat ging maar een stukje. Anja kwam me te hulp. Ze liet mijn pik los en maakte een sluiting en een ritsje aan de zijkant los. Het rokje ging omlaag en ze schopte haar schoenen uit. Met mijn vingers in de band van haar panty stroopte ik het kledingstuk samen met een witte slip omlaag. Ik bukte me om de panty en slip helemaal uit te doen en zo kwam ik met mijn gezicht op kruishoogte. Ik zag een weelderige bos blonde haren en ze rook heerlijk naar vrouw. Als mijn pik al niet op maximale sterkte was geweest dan zou die daar zeker van gegroeid zijn.

Later in de tijd kwam dat gelul over mannen die geen twee dingen tegelijk kunnen doen. Onzin, terwijl ik met mijn voeten in de weer was om uit mijn broek en onderbroek te stappen stopte ik twee vingers in haar spleet en dacht ik na over hoe ik haar zou neuken.
Ze was er duidelijk klaar voor. Zonder liefkozingen en voorspel liet ze zich naar achteren, naar mijn kooi drukken. Ze ging wijdbeens liggen en ik kroop tussen haar benen. Het richten van mijn pik deed Anja en terwijl ze een lange zucht liet gleed mijn pik naar binnen.

Tedere seks, rekening houden met elkaar, niets daarvan. Het was gewoon dierlijk neuken, op zoek naar bevrediging. Ik steunde op mijn handen en ramde. Mijn pik ging als een goed gesmeerde glimmende plunjer met soppende geluiden heen en weer in haar kut. Terwijl ik ramde kwam ze me met haar bekken tegemoet. We gingen zo te keer dat mijn heen en weer slingerende kloten tegen haar kont tikten. Elders op het schip klonk Bing Crosby. Jingle Bells had toepasselijker geweest.

Ik dacht er niet aan om me in te houden. Als een heer wachten totdat ze klaar kwam, bleek ook niet nodig. Ze kreunde en stopte een punt van mijn kussen in haar mond. Ze beet op het kussen en schokkend kwam ze klaar. Ondanks het kussen ontsnapte er nog wat onderdrukt gegil. Na een paar laatste stoten ledigde ik mijn volle zak diep in haar grot. Jezus, wat een bevrijding was dat.

Half over haar heen liggend drong het tot me door dat "White Christmas" overgegaan was in Stille nacht, heilige nacht. Overspel met de vrouw van een collega, nee een heilige was ik niet.

Ze bleef maar kort liggen. Gehaast stapte ze uit mijn kooi en ik bleef met mijn handen onder mijn hoofd toekijken. Ze trok haar bh weer omlaag om haar fraaie dikke tieten op te bergen. Het truitje ging omlaag en ze raapte de in elkaar verstrengelde slip en panty op. Ze stopte met aankleden en ik zag haar omlaag kijken en mijn onderbroek oprapen. Het was geen onbevlekte ontvangenis geweest. Mijn onderbroek gebruikte ze om haar poes en dijen af te vegen. Daarna maakte ze er een prop van en wierp die naar mijn hoofd. Net mis, ik keek zwijgend toe hoe ze zich verder aankleedde.
Toen ze klaar was, kwam ze naar me toe en ze bukte zich voor een kus op mijn mond.
Was lekker,' zei ze.
Ze ontsloot de deur en keek voorzichtig de gang in of de kust veilig was. Kennelijk was dat zo, ze glipte de deur uit. Mij alleen en in gedachten achterlatend. 'In de mensen een welbehagen', zo voelde het.

Voor de avondmaaltijd ging ik even aan dek om aan de benauwde warmte van de accommodatie te ontsnappen. Het regende niet meer. Starend in het donker zag ik in de verte de lichtjes van wat andere schepen. De bevrediging door de seks, Kerstmis en de brief maakten dat ik in een melancholieke stemming was. Ik twijfelde over het voortzetten van mijn zeemanscarrière. Alhoewel, dacht ik, voor langdurige relaties leek ik ook niet in de wieg gelegd. Zo kwam ik in gedachten bij Anja uit. De beurt, ook al was het kort, had me goed gedaan. Ik voelde geen spijt over het neuken met de vrouw van een collega. Net goed, dacht ik, bedenkend dat ik hem eigenlijk een lul vond. Geen fraaie kerstgedachte, corrigeerde ik mezelf.

Iets later aan tafel zat Anja schuin tegenover me. Ze was druk in gesprek met een andere meevarende echtgenote naast haar. De conversatie in de messroom werd overheerst door de twee drinkebroers. Ik luisterde niet echt, behalve toen de ouwe me aansprak. 'St.. St.. s.. Steef, 't was een goede pl.. plechtigheid he?'
'Ja,' antwoordde ik geheel naar waarheid, 'het was een fraaie vertoning.'

Ik at snel door. Ik wilde naar bed om nog wat uurtjes slaap te pakken voor mijn nachtelijke 12-4 wacht begon. De hondenwacht, ik hield er van. Alleen met een roerganger op de brug en de rest van de boot, op de machinisten in de machinekamer na, in diepe rust. Ik wenste de aanwezigen een 'welbekomen' en stond op. Voor ik me omdraaide ving ik Anja's blik op. Ze glimlachte naar me.

Die heeft er duidelijk geen spijt van, dacht ik de messroom uitlopend. Wonder boven wonder viel ik snel in slaap en werd ik om kwart voor twaalf bij het porren uitgerust wakker. Later die nacht vanaf de brugvleugel naar de lichtjes op de Engelse kust starend dacht ik na over de voorgaande dag. De lekkere seks en eerste diepe droomloze slaap in dagen. De zegening van een lege zak, dacht ik.

Ik was die nacht met mijn hoofd niet goed bij mijn werk. Starend naar de radarbeelden van de schepen om ons heen dwaalden mijn gedachten af. Het is dat de roerganger me stoorde, 'Steef ben je er nog, wakker blijven.'
Een zin van vroeger spookte in mijn hoofd. Een zin die ik waarschijnlijk overgehouden had van mijn kortstondig bezoeken van de zondagschool. Mijn ouders hadden, in de familietraditie, een halfhartige poging gedaan door me naar de zondagschool te sturen. Het was geen succes en duurde maar een paar weken. Waarschijnlijk werd daar de kiem gelegd van mijn latere conclusie dat God en ik elkaar niets te vertellen hadden.
"In de herberg was geen plaats."
Dat klopte niet, dacht ik. Er was plaats in haar herberg en ik werd bijzonder gastvrij ontvangen.

Het duurde drie dagen waarin ik Anja niet opzocht en ook niet ontweek. Als ik haar tegenkwam waren we alle twee beleefd en deden we of er niets gebeurd was.
Na een avondrondje aan dek ging ik terug de accommodatie in en daar liep ik bijna letterlijk de man van Anja tegen het lijf. Hij kwam net van wacht af en bood me aan om "gezellig" bij Anja en hem een borreltje te komen drinken.
Tering, dacht ik, hoe red ik me hier uit?
Hij drong aan en halfslachtig ging ik akkoord met een enkel borreltje, omdat ik nog wat wilde slapen voordat mijn wacht begon. Ik volgde hem naar zijn hut. Toen ik achter hem aan naar binnen liep zag ik Anja's verbaasde blik. Het was duidelijk een opwelling van hem geweest.

'Ik heb Steef meegenomen voor een borreltje. Die arme man zit in de shit en kan wel een opkikkertje en gezelschap gebruiken'.
Lul, dacht ik.
'Ik ga even douchen, schenk jij hem vast wat in?'
Weg was hij. Anja en ik keken elkaar verbaasd aan.
'Ik wilde dit niet, maar hij bleef aandringen.'
'Geef niet,' zei ze 'alle gezelschap is welkom. Ik word er gek van om het grootste deel van de dag alleen te zijn.'
'Vermoedt hij iets?' fluisterde ik.
Ze schudde nee. 'Daar is hij veel te zelf ingenomen voor.'

We slaagden er in om het bij "koetjes en kalfjes" gebabbel te houden tot haar man terug kwam.
Hij stak direct van wal door over mijn ex en de verbroken relatie te beginnen.
'Trek het je niet aan joh, er lopen genoeg lekkere wijven rond. Zoals jij, he Anja?'
Ik ving een boze blik van Anja op. Onze volgende bestemming met de lading uit Liverpool was Lissabon en daarna zou de boot bij Piraeus in dok gaan. Dat maakte dat hij begon uit te wijden over, zoals hij het noemde, ' de Griekse wijven.' 'In zijn vrijgezellentijd had hij...... en dan op zijn Grieks, he,' zei hij met een vette knipoog. Terwijl hij doorging over Griekse wijven met grote bossen haar dacht ik na over dat op zijn Grieks. Wilde ze daarom zo nadrukkelijk van voren met me vrijen?

'Heeft ze een ander?' viste hij verder.
Naar waarheid vertelde ik dat ze het alleen zijn zat was.
'Je mot h'r ook meenemen man. Lekker je wijffie in de buurt en dan regelmatig de zaak doorspoelen. He schat?'
''Verveel jij je niet aan boord?' vroeg ik aan Anja.
Voordat ze kon antwoorden reageerde haar man al. 'Ik hou haar goed bezig.'
Ik bedankte om mijn glas te laten bijvullen, wat hem niet hinderde om voor zich zelf een tweede glas whisky in te schenken.
Na een half uurtje luisteren naar zijn verhalen had ik mijn glas leeg en mijn buik vol. Ik bedankte het echtpaar voor de gezelligheid en vertrok.
'Saaie vent,' hoorde ik hem mompelen toen ik de deur achter me dichttrok.

De dag daarop, op oudejaarsdag, kwam er bericht dat ik in Lissabon afgelost zou worden. Ik twijfelde, wilde ik wel naar huis? Ik was de boot en haar bemanning zat, maar thuis had ik ook niets te zoeken. Ik stuurde een bericht naar de rederij dat ik aan boord wilde blijven. Binnen een uur was er bericht terug. Ze waren onverbiddelijk. Alles was geregeld, ik werd afgelost. "Geniet van uw verlof", stond er onder.

De daarop volgende nacht, dronk ik na mijn wacht nog een pilsje met de derde machinist, die de zelfde wachten als ik draaide. Ik lag net in mijn kooi en had het licht uitgedaan toen de deur van mijn hut open ging. Een gestalte glipte naar binnen.
'Ssttt,' hoorde ik.
Anja! Ik knipte het lampje boven mijn kooi aan en daar stond Anja in een badjas.
'Ik hoorde dat je morgen van boord gaat en ik kom nog even afscheid nemen.'

Ze deed haar badjas uit en stond daar in haar volle glorie met haar heerlijke rondingen. Weer sloeg ik vals aan het vergelijken, waarom was ik ooit op een gratenbak gevallen? Ik sloeg de deken terug en ze stapte naast me in bed. Ze rook fris naar zeep toen ik haar kuste.
De vorige keer was het een ontlading van geile lust geweest. Die keer werd het een minnespel. Ze kuste me terug in een lange geile tongzoen. Ik had de gewoonte om alleen in een onderbroek te slapen en tijdens het tongen ging haar hand op onderzoek uit. Ze voelde hoe het kopje van mijn jongeheer boven de band van mijn onderbroek uitpuilde.
Ze verbrak de kus en keek naar beneden.
'Zo jij hebt er zin in.'
'Jij ook,' zei ik na met mijn vingers over haar natte spleet gestreken te hebben.

Ze verraste me door half overeind te komen en mijn onderbroek uit te trekken. Ze boog haar hoofd en proefde even aan mijn eikel. Oh god, dacht ik, hier wil ik meer van. Om dat te bereiken drukte ik haar zachtjes op haar rug en ik draaide me om haar poes te kussen. Toen ik met mijn gezicht bij haar geile natte kut kwam werd de lucht van zeep vervangen door de lucht van zinnelijkheid. Uit gewoonte met mijn vriendin of geur conditionering volgens Pavlov? Zonder er bij na te denken drukte ik mijn lippen op haar openstaande pruim en proefde haar vrouwelijkheid. Pas op het moment dat ik met mijn tong in haar spleet wilde gaan zeiden mijn hersens, 'ho'. Wacht even, een vreemde vrouw, misschien heeft haar man er net zijn kwakkie in geloosd.

Ik tilde mijn lippen van haar pruim.
'Toe ga door, dan zal ik je pijpen.'
Ik aarzelde, ik kon toch moeilijk zeggen dat ik geen trek had om de sperma van haar man uit haar kut te likken?
Ze merkte mijn aarzeling en zei, 'hij likt me nooit meer en al sinds ik aan boord ben wil hij alleen nog maar in mijn kont. Hij zegt dat het voor hem lekkerder is omdat ik daar strakker ben.'
'En jij dan?' vroeg ik.
'Ik vinger me klaar.'
Ze lachte schamper. 'Als we pas niet lekker gewoon geneukt hadden, dan was ik me weer maagd gaan voelen.’

Wat een zak dacht ik en ik boog me weer naar haar poes. Met mijn lippen op haar pruim ging ik in 69 houding op haar liggen. Ik wachtte met likken tot ze haar lippen om mijn pik sloot. Haar tong likte mijn eikel en mijn tong vond haar kittelaar.
Even nog trok ze haar mond terug om 'ja vooruit, lik me klaar,' te zeggen. Daarna nam ze mijn tampeloeres weer in haar warme mond en begon ze me te pijpen. Ik beantwoordde dat door haar kittelaar te likken. Ze pijpte geweldig. Dat die lul van een poepstamper dat niet weet te waarderen, dacht ik. Wat mij betreft kon ze zo doorgaan, tot het randje en dan er overheen. Gewoon lekker spuiten in haar pijpbekkie.

Steunend op mijn ellebogen en met mijn voeten op de hoge rand van mijn kooi had ik mijn gewicht van haar afgehaald. Dat gaf me de ruimte om in haar mond heen en weer te stoten, ondertussen doorlikkend alsof mijn leven er van afhing. Ik hoorde haar zachtjes kreunen en voelde de veranderende beweging van haar mond om mijn pik. Ik herinnerde me hoe ze vorige keer in het kussen gebeten had om haar gegil te smoren. Nu zit er een flinke prop in haar mond, dacht ik, genietend van het gegorgel om mijn pik. Haar bekken begon te schokken en ik voelde mijn zaad komen. Ja en nu in de roos, dacht ik. Helaas deed ze daar niet aan mee. Op het laatste moment opende ze haar mond en slaagde ze er in om haar hoofd weg te draaien. Shit mijn kussen, dacht ik al spuitend.

Later naast haar liggend zag ik sperma op haar wang zitten. Dat moet ik wel tegen haar zeggen voordat ze weg gaat. Die gedachte verdween toen ze in mijn kruis tastte. 'Zit er nog leven in dat ding?'
Ik dacht, als je zo doorgaat wel, en liet mijn pik voor zich zelf spreken. Mijn gedachten dwaalden even af "opstanding uit de dood", had dat niet met Pasen te maken? Kerstmis was nog maar net voorbij.
Mijn gedachtegang werd verstoord door: 'Ik wil die grote geile knuppel weer in mijn kutje voelen.'
Zo expliciet had mijn ex vriendin het nooit verwoord. Preutse trut was het eigenlijk, dacht ik.
Een vrouw met een weelderig lichaam die de zaken bij hun naam noemde. Ik werd er alleen maar geiler van.

De grote geile knuppel had er duidelijk weer zin in en ik wilde op haar kruipen.
'Nee,' zei ze, ‘nu wil ik boven.’
Prima dacht ik en ik was nieuwsgierig naar wat ze van plan was. Op mijn rug liggend keek ik toe hoe ze zich over mijn pik liet zakken. Ze bleek sterker in haar benen dan ik had verwacht. Ze wipte op mijn pik op en weer. Godnondeju, wat lekker. Vanaf dat moment werd het mijn favoriete standje. Ik hielp haar een beetje door haar borsten vast te pakken en met haar dikke tieten in mijn hand haar beweging te ondersteunen.
Toen ze zachtjes begon te kreunen keek ik naar haar gezicht en zag ik de opdrogende klodder sperma weer. Ik liet haar borsten los en veegde met een vinger de klodder van haar wang. Afvegen aan het beddengoed? Het leek me een beter idee om mijn vinger voor haar open hangende mond te houden. Ze hapte toe en begon al kreunend op mijn vinger te sabbelen. Ze werkte zich naar een orgasme en gelukkig kon ik het uitstellen.

Van achteren, dat hadden we nog niet gedaan. Helaas, ze viel niet te vermurwen, ook niet toen ik haar verzekerde dat ik uit haar kontgat zou blijven.
'Schiet op,' zei ze, 'Ik wil nu gewoon recht op en neer geneukt worden en ik wil het kunnen zien.'
We neukten met lange grote halen. Op haar rug liggend tilde ze haar hoofd zo ver mogelijk op om mijn pik heen en weer te zien gaan en om me zachtjes aan te moedigen. Ik hield geen rekening meer met haar en dat hoefde ook niet. Terwijl ik me naar een tweede zaadlozing stootte zag ik haar opnieuw een kussenpunt in haar mond proppen om haar gegil te smoren.

Later naast elkaar liggend bedankte ze me, dat ik eerder mijn vinger in haar mond gestopt had. 'Dat was lief van je. Ik kom lekkerder klaar als ik iets in mijn mond heb en dan gil ik niet zo hard.'

Een dag later, op de kade met mijn koffers naar een wachtende taxi zeulend, stopte ik even en keek ik om naar de boot. Achter een raam zag ik een blond vrouwenhoofd en een zwaaiende hand. Ik zwaaide terug.
Mijn besluit stond vast ik ging op zoek naar een baan aan de wal.

Met Anja hield ik contact. Een paar maanden later scheidde ze van haar man. We zochten elkaar nog een paar keer op. De seks was goed, ik miste wel de spanning van aan boord. Betrapt kunnen worden geeft seks blijkbaar een extra dimensie.

Anja vond een nieuwe liefde, hertrouwde en wat restte waren de kerstkaarten.