Deel 1
’s Nachts
In het maanlicht was zijn afgetrainde naakte lichaam een genot om naar te kijken. Hij trommelde op zijn borst nadat hij soepel over de haag was gesprongen. Daarna rende hij weer verder, de langgerekte junglekreet schalde tussen de bomen door terwijl hij om de hoek van het hotel uit zicht verdween…
2. Eerder, die ochtend
Het zaaltje was er een zoals in elk hotel te vinden is. Dertig stoelen achter tafels, een beamer aan het plafond, een flipover. Vijf rijen mannen en vrouwen achter de tafels, oplettend, alert. Het was nog vroeg tenslotte. Hans verstond zijn vak en boeide zijn publiek met grapjes, zijsprongetjes en vooral interactie met zijn toehoorders. Twee dagen over veranderingsmanagement en vandaag zou hij de theorie brengen. Morgen mochten ze hun eigen cases naar voren brengen en dan gingen ze plannen ontwikkelen. Hij was al een uurtje bezig en net lekker in zijn verhaal toen de deur openging.
‘Goedemorgen, ik zit hier goed voor de cursus over veranderingsmanagement?’
Een vrouw van rond de veertig stond in deuropening en keek hem aan. Ze was lang, slank en maakte een uiterst professionele en verzorgde indruk. Mantelpakje dat perfect zat, een witte blouse en de juiste sieraden. Mooie pumps, niet te hoog en perfect bijgehouden. Aan de details herken je de ware professional, dat was de wijsheid die Hans met jaren steeds duidelijker bevestigd zag. Hans realiseerde dat hij al een paar seconden niet reageerde en schraapte zijn keel.
‘Jazeker, helemaal goed. Ik ben Hans de Jong.’
Vervolgens wees hij op de lege plek in het midden van de zaal. Zonder aarzelen parkeerde ze haar trolley naast de deur en liep met haar schoudertas naar de aangewezen plek.
‘En u bent Nancy van de Berg.’ Hij sprak het niet uit als een vraag. ‘Vice-president van de Tumtum groep.’
Nancy draaide zich vlot even naar alle kanten van het zaaltje en sprak: ’Sorry voor de overlast. De bespreking waar ik vanmorgen in zat liep wat uit.’
Ze wachtte geen antwoord af maar ging zitten. Om haar heen vroegen mensen zich wel af hoe vroeg die bespreking dan wel niet was.
Terwijl Hans zijn verhaal over Covey hervatte zag hij hoe Nancy bedaard een compact laptopje tevoorschijn haalde en schijnbaar voor zichzelf aan de slag ging. Hij negeerde haar, klant is koning tenslotte en het waren zware tijden in cursusland. Als iemand 850 euro wilde betalen voor een werktafel en een gratis pen was het hem allang goed. Zo liep het tegen koffietijd en het was tijd het eerste deel af te ronden. Het bleef stil tot Nancy haar hand opstak.
‘Eh Hans, Jij hebt het over de zeven eigenschappen van effectief leiderschap. Covey heeft ondertussen een achtste benoemd. Leef vanuit je eigen kracht en leer anderen inspireren. Ga je het daar ook nog over hebben?’
Hans moest moeite doen om zijn mond niet open te laten vallen maar slaagde erin zijn cool te bewaren.
‘Die wilde ik morgen tijdens de praktijktraining naar voren brengen. Ik vind de achtste er niet helemaal lekker op aansluiten.’
Een lulsmoes maar het klonk lekker, vond hij zelf. De groep was stil en Nancy lachte alleen kort terwijl ze hem doordringend aankeek. Verdomme, ze was een jager en niet zo’n kleintje ook. Hans voelde zich als een hert dat door een tijger bekeken wordt.
‘En dan is er nu koffie en we zien elkaar over twintig minuten weer hier.’
Iedereen stond op, blij de benen te strekken. Alleen Nancy bleef achter, schijnbaar druk met haar zaken.
Hans liep gelijk naar buiten, stak een sigaret op en zette er een stevige pas in. Hij kende alle paadjes en wist een rondje van twintig minuten en twee peuken. Door dat twee maal per dag te doen en verder matig te eten hield hij zichzelf in conditie en dat was te zien. Hij had een mooie kop met donker haar, redelijk lang en quasinonchalant achterover gekamd. Hij verdiende regelmatig bij door modellenwerk te doen voor de Oost-Europese markt, een welkome aanvulling en niemand die hem hier herkende. Terug bij de ingang stond warempel Nancy daar. Hij negeerde haar en wilde doorlopen maar terwijl hij voor haar langs liep sprak ze twee woorden: ‘milyy mal’chik’
Verdomme! Die meid sprak Russisch. Hij herkende die woorden van zijn modellenwerk. Een van de opdrachtgevers voor een shoot noemde hem ook altijd zo en dat was een homo. Hij wist niet wat het betekende en had het nooit opgezocht maar de strekking was duidelijk en nu sprak deze cursiste dezelfde woorden. Hij realiseerde zich dat zij er de vrouw niet naar was om deze woorden zonder betekenis uit te spreken.
Het tweede blok verliep vlot en voor hij er erg in had was het lunchtijd. Hij bleef blikken van haar opvangen maar negeerde die en bleef bij de les. Nu hadden ze een vol uur. In zijn hoofd had Hans zich een idee gevormd over hoe om te gaan met deze vrouw. Via zijn smartphone vond hij de informatie, lachte om de betekenis van haar opmerking en sloot af. Wat zij kon, kon hij ook. Hij oefende een paar keer tot hij de woorden kon dromen en borg zijn telefoon op. Tijdens de lunch had hij geen kans, de tafels waren vol maar bij de volgende pauze zag hij zijn kans waar en terwijl zij voorbij liep sprak hij de woorden: ‘Seks yavlyayetsya krasivaya igra!’
Ze keek hem aan maar verblikte of verbloosde niet, integendeel. Ze hield in, draaide naar hem toe en van heel dichtbij sprak ze zwoel terug: ‘Vzroslyye igry.‘
Hij grijnsde en prentte zich de woorden in. De middagwandeling bood hem ruimte om te googlen. Seks is dus een spel voor volwassenen, sprak hij zachtjes tegen zichzelf. Als dit geen uitnodiging was wist hij het niet meer. Nou ja, nog een blok en dan zit de dag er op.
3. Eerder, die avond dus …
Het avondeten was prima maar snel vergeten en na de koffie verdween iedereen. Nancy had ondertussen haar kamernummer laten vallen tijdens het eten en terwijl ze op haar bed tv lag te kijken werd er zacht geklopt. Op blote voeten liep ze naar de deur en maakte die open waarna ze direct terugliep en op bed ging zitten. Haar ogen wezen op de fauteuil naast de tv, weg van het bed en gehoorzaam ging hij in de comfortabele stoel zitten.
‘Laten we een spelletje spelen.’ Hans kwam graag direct ter zake. Ze knikte slechts. ‘Wie het eerst komt heeft verloren. De ander mag de rest van het verloop bepalen.’
Wederom knikte Nancy slechts. Het spel kon beginnen.
Ze maakten oogcontact en het spel begon. Nancy begon zacht haar kleren te strelen, door haar kleding heen. Haar lippen vervormden voor geluidloze kreuntjes en haar uitdrukking was veranderd in een volkomen geilheid. Hans maakte zijn das wat losser en opende het bovenste knoopje. Daarna begon hij onderaan. Moeiteloos trok hij zijn overhemd vrij en knoopte hem open terwijl hij zijn buikspieren aanspande. Hij wist dat een perfect onderhouden wasbordje snel zichtbaar zou worden. Nancy bleef hem in de ogen kijken en negeerde zijn gladde buik. Als tegenaanval gleed ze met haar linkerhand onder haar jasje en omvatte haar rechterborst. Haar blik werd zwoeler terwijl ze zachtjes haar borst masseerde. Ondertussen schoof ze met haar benen over elkaar. Hans moest slikken.
Zijn loafers kon Hans soepel uitschoppen en sokken droeg hij uiteraard niet. Hij ving haar blik en keek vervolgens naar zijn kruis. Hans wist dat haar ogen zouden volgen en dat deden ze ook, hoewel er in de zwarte pantalon nog weinig te zien was. Rustig gespte hij zijn riem los, maakte de knoopjes open en trok het ritsje los. De band van een goedgevulde slip kwam in zicht en Nancy dacht voor een ogenblik aan de laatste keer dat ze hier aan toe kwam, al weer heel wat maanden geleden. Ze voelde haar lichaam reageren en haar benen bewogen nu automatisch.
Haar vingers haakten achter het rokje en trokken het langzaam omhoog waardoor een sneeuwwit stringetje in zicht kwam. Het kruisje was fijn bewerkt en vond de aandacht die het verdiende. Nancy bleef met licht opgetrokken en enigszins gespreide benen liggen terwijl ze een paar knoopjes van haar bloesje losmaakte. Haar beha was eveneens sneeuwwit en daardoor kwam haar licht getinte huid nog beter naar voren. Moeiteloos kwam ze naar voren en liet het jasje van haar schouders glijden. Ze deed geen moeite om het netjes weg te leggen maar hield het moment vast en liet een hand onder de band van haar rokje glijden en direct in haar string. Hans’ ogen werden groot. Zo’n directe aanval had hij niet verwacht. Hij zag haar vinger onder de dunne stof tussen haar lipjes verdwijnen waarna ze haar vinger weer terugtrok en in haar mond stak. Ze proefde zichzelf en ze werd verschrikkelijk opgewonden van de hele scene. Rustig aan, dacht ze.
Hans voelde ondertussen zijn erectie aanzwellen en besloot maar direct zijn erectie te showen. Hij trok zijn pik tevoorschijn en omvatte deze. Meer bloed vond zijn weg en terwijl hij heel zachtjes zichzelf begon af te trekken voelde hij de gloed door zijn onderbuik trekken.
Jezus, wat een hunk. Ze moest zich inhouden om niet onmiddellijk door het lint te gaan. Hans was gaan staan en had met een hand zijn das afgekregen en zijn shirt uitgetrokken. Hij wist hoe hij op zijn voordeligst uitkwam en maakte daar gebruik van. En profiel, zijn buikspieren aangespannen, rug recht en de ene hand in zijn zij terwijl hij met de andere zich heel langzaam aftrok, zijn hand heel laag om de schacht zodat zijn eikel goed zichtbaar was en mooi afstak in zijn contour, mede benadrukt door de schemerlamp achter hem. Nancy voelde de eerste tekenen komen en ging in de tegenaanval. Ze schepte haar borsten uit het behaatje en trok daarna het stringetje opzij waardoor haar gladde lipjes perfect te zien moesten zijn. Daarna spreidde ze haar benen terwijl ze het rokje verder optrok tot het als een soort bandana om haar middel zat. Haar blik nog zwoeler raakte ze met slechts een topje van de middelvinger haar knopje aan en kreunde.
Hans stapte uit zijn broek en zorgde dat hij ook zijn slip kwijtraakte. Zijn volgende wapen kwam nu in de strijd. Hij hield zijn hand stil met aangespannen spieren en begon vanuit zijn bekken te stoten. Zijn billen spanden bij elke stoot en quasi toevallig draaide hij van Nancy weg opdat ze goed zicht had op de pulserende spieren. Hij kon niet te ver weg draaien, immers was oogcontact verplicht. En dus zag hij hoe ze haar benen verder spreidde en haar schaamlippen een stukje opentrok. Het rode vlees openbaarde zich voor hem, glanzend vochtig, waarna ze twee vingers gebruikte om te masturberen. De vingers van haar andere hand likte ze vochtig en daarmee streelde ze haar tepels glanzend en hard. Het had effect. Ze zag Hans onmiddellijk uit zijn ritme gaan waarop ze nog luider kreunde. Hans verloor, sneller en sneller trok hij zich af maar hij kwam in stijl. Op het laatste moment kromde hij zijn rug en met zijn pik meer dan recht omhoog spoot hij zijn zaad tegen zijn buik.
‘Jij verliest’, was het enige wat ze zei waarna ze snel met drie vingers over haar klit wreef en een paar seconden later kwam.
Hans stond stil of hij een standbeeld was en liet de warme golf door zijn lichaam gaan. Wat genoot hij hiervan. Dat hij verloren had deerde hem niet. Nancy kwam overeind en schikte haar kleren in enige mate. Daarna pakte ze de doos tissues en bood die aan hem aan. Rustig veegde hij zijn buik schoon terwijl Nancy hem de laatste kleren van zijn lijf trok. Daarna opende ze het gordijn en de deur die naar een klein terrasje en de hoteltuin leidde.
‘Rondje om het hotel, de Tarzan routine.’
Hans lachte, hij had wel zoiets verwacht en trommelde op zijn borst. Daarna rende hij de tuin in en Nancy moest lachen om de overtuigende kreet die door de nacht schalde. Zo veel spannender dan een gewoon rondje neuken.
Deel 2
Mijn knokkels zijn wit en ik probeer het stuur fijn te knijpen terwijl mijn ademhaling op die van een stoomloc lijkt. De motor ronkt stationair alsof er niets gebeurd is maar dat is niet zo. Zwaar gierend van de adrealine zit ik in mijn stoel en kijk naar buiten. Er is niets misgegaan. Ik heb niemand geraakt! Gelukkig geen ongelukken! Alles en iedereen is heel maar dat het meer met toeval dan met wijsheid te maken heeft is mij wel duidelijk. Ik kijk om me heen. Het verkeer rijdt. Het bandenspoor dat ik gemaakt heb gaat over drie banen heen het gras in en gelukkig langs dat verkeersbord. Zelfs het verkeer rijdt door al moet het raar zijn mij zo in het gras te zien staan. Concentreren Petra! Mijn Mini heeft moeite zijn vermogen kwijt te raken op het gras maar eenmaal op de vluchtstrook springt hij vooruit en vijf tellen later voeg ik in.
Nog steeds bonkt mijn hart in mijn keel maar langzamerhand krijg ik weer rust. Zie het als een leermoment Peet! Speel dan ook geen gevaarlijke spelletjes en je een beetje door haar gek laten maken, domme doos! Je wist het en toch deed je het! Ik moet stoppen, er even uit, koffie! Een paar kilometer verder stop ik achter het tankstation en haal een beker koffie waarna ik buiten mijn auto ijsbeer. Terwijl ik mijn hete koffie nip zie ik de kluiten gras en modder bij mijn spatborden maar alles lijkt heel te zijn. Hoe haal je het ook in je hoofd om tweehonderd te gaan rijden op de A73. Je snapt verdomme ook wel dat die Polo nooit zag dat jij zo hard reed en je reactie was ook lekker. Remmen en sturen tegelijk kan best maar er zijn grenzen. Je hebt het aan jezelf te danken Peet. De halve nacht liggen vunzen, dan een meeting met die Duitsers en daarna zo je auto in? Je vermoeidheid wegrijden door als een domme doos te gaan racen? En waarom? Je moest zo nodig je eigen regels breken. Je hebt het verdomme zelf bedacht, uitgedacht, beschreven. Igry, het spel voor volwassenen zonder gevolgen. Hoe kon je! En het begon allemaal zo grappig gisteravond.
Vermoeid sleepte ik mijn trolley achter mij aan de lobby van het hotel in. Het was een lange dag en ik had honger. Die Duitse Autobahnen zijn ook niet meer wat ze ooit waren en zo om negen uur hoopte ik nog iets te eten te kunnen krijgen. Mijn hotelkamer was als overal en na een hand water in mijn gezicht gegooid te hebben zocht ik het restaurant op. De vrouw die bij me in de lift stapte. Ze zou bijna mijn tweelingzus kunnen zijn als ze geen donker en echt sluik haar had. Ze droeg een mooie blouse over jeans en ze rook lekker, Saab, die heb ik thuis ook. De schok die door mij heen ging toen ze uit de lift stapte, me kort aankeek en één woord sprak: 'Igry?'
Ik was te verbaasd voor woorden en stapte pas uit de lift toen de deuren al weer wilden sluiten. Igry is tenslotte het spel dat ik jaren geleden bedacht had en in een verhaal verwoord, ik had geen idee dat mensen dat werkelijk speelden. Zouden mensen dat echt durven? In de eetzaal zag ik de vrouw bij een gezelschap aansluiten. Volgens mij waren het collega's van elkaar en ik liet haar begaan al maakte ik in het voorbijgaan kort oogcontact. Haar gezelschap was al aan de koffie maar ik zag ook nog grote bierglazen staan. Die waren nog niet weg, dacht ik toen. Ik bestelde een stuk vlees met groente en daarna alleen nog maar koffie. Ik zag wel dat de vrouw mij een beetje in de gaten hield en het wond mij op. Durfde ik mijn eigen spel te spelen? Een verhaal bedenken is één ding, doen is toch wat anders.
Ze prikkelde mij wel. Haar huid was ook gaver dan de mijne en haar gezicht zo mooi symmetrisch. Ik bedacht me, ga ik spelen en hoe zou ik het dan aanpakken? Toen ik de zaal uitliep zag ik via een spiegel dat de vrouw mij volgde en in de lift herhaalde ze de vraag maar ditmaal rechtstreeks: 'Igry?' Ik bevestigde en gaf mijn kamernummer met kloppend hart. Ze glimlachte maar zij verder niets.
Op mijn kamer maakte ik de twee stoelen vrij en zette die tegenover elkaar. Een level playing field voor een eerlijke wedstrijd bedacht ik mij. Ik bleef volledig aangekleed zoals ik die kant op gereden was en had alleen mijn handen even gewassen. Een kort klopje op de deur en daar was ze. Mijn hart klopte in mijn keel terwijl ze in een stoel plaatsnam en een doosje op het tafeltje legde. Ze stelt zich voor als Charly, was Française en maar sprak redelijk goed Duits al ging ze over in het Engels toen ik dat voorstelde. Ze legde kortweg mijn eigen regels uit en stelde voor dat de verliezer een dag met een eitje rondliep dat door de winnaar gecontroleerd werd. Het was een inzet waar ik mee kon leven en accepteerde. Het ging eigenlijk zo moeiteloos dat ik me verbaasde dat ik Igry nog niet eerder tegenkwam.
Ik was al opgewonden door het idee in mijn eigen verhaal op te treden maar hield mezelf voor rustig aan te doen. Nice and slow zoals je zelf graag vrijt, Peet. Ook ik maakte het mij makkelijk in de lege stoel en keek haar aan. 'Let's start' waren haar laatste woorden en ze likte langs haar lippen die glansden in het indirecte licht. Rustig liet ik een hand over mijn borsten zakken en hield net nadrukkelijk genoeg in om haar duidelijk te maken dat ik twee tepels heb met gevoel erin. Ze lachte en liet haar hand over haar been gaan. Dan met vlakke hand en licht gespreide vingers over het ritsje waarbij ze haar middelvinger duidelijk een beetje kromde. Een heel zacht kreuntje kwam over haar lippen. Ze had moeten zien dat het voor mij nieuw was. Ik voelde me als een kreeft zo rood worden door de situatie maar ik wilde niet opgeven, geen gezeur. Ik probeerde aan mijn maandcijfers te denken maar het was kansloos. Wie A zegt moet ook B zeggen en ik spoorde mezelf aan door er gewoon van te genieten en het echt als het spelletje te zien zoals ik het ooit bedacht had.
Langzaam maakte ik drie knopen van mijn bloes open. Haar ogen volgden mijn vingers en ik liet het rood van mijn beha zien terwijl mijn vingers verder in de cup schoven. Mijn eerste kreuntje kwam nog wat onbeholpen uit mijn keel maar voor een eerste poging was het niet slecht. Charly deed geen moeite haar broek open te knopen maar leek zich door de stof heen te willen masturberen. Soepel legde ze één been over een leuning en drukte haar bekken omhoog waardoor haar hand alle ruimte kreeg. Mijn God, wat deed ze dat geil. Onwillekeurig trok ik wat harder dan bedoelt aan een tepel. Het spel bleek lastiger dan verwacht.
Charly deed daarna iets wat ik niet verwachtte. Ze stond op, zette een voet op de leuning van mijn stoel en drukte zich naar voren. Het kruisje van haar jeans zat vlak voor mijn gezicht en ik kon haar ruiken terwijl haar hand nadrukkelijk en hard bleef wrijven. Haar ogen broeierig en ik verwachtte half om half een donker plekje in de stof te zien ontstaan maar nee. Ze stapte weer terug en knoopte haar broek open. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om hetzelfde te doen al kost de brede leren riem me wat moeite. Op het moment dat ik de beide helften van mijn broek wegsloeg zag ik haar glimlachen en twee tellen later zag ik waarom. We droegen hetzelfde stringetje: Hunkemöller, negen euro, donkergrijs en mooi afgewerkt. Ik liet net als zij een vinger over de stof gaan en wel zo ver dat de contouren van mijn lipjes zich aftekenden. Het bijbehorende kreuntje kwam ditmaal een stuk overtuigender uit mijn mond en ik zag haar kijken. Dit gaat de goede kant op, dacht ik.
Op dat moment zette ze pas echt de aanval in. Charly schopte haar schoenen uit en half van me afgekeerd stroopte ze haar strakke broek naar beneden. Dat een vrouw dat voor mij deed, ik was zo onder de indruk. Zelf koos ik een andere weg en haakte mijn beha los. Soepel trok ik die uit zonder mijn blouse uit te trekken en juist toen ik weer terugdraaide keek ze recht naar mijn fier opstaande tepels die door de blouse niet verhuld werden. Zij drukte haar hand in haar stringetje en ik zag dat ze zichzelf duidelijk penetreerde terwijl haar natte tong langs haar lippen streek. Toen voelde ik pas echt hoe geil dit spelletje was. Het was tijd voor een frontale aanval en ik trok het reepje stof van mijn string opzij waardoor mijn vochtige schaamlippen zichtbaar werden. Mijn broek stroop ik een beetje naar beneden waardoor ik ruimte kreeg en toen ik op de leuning van de stoel ging zitten kon ik mijn benen ver genoeg spreiden om haar alles te laten zien. Ik zag haar naar adem smakken en ze keek me aan, vragend, verwachtingsvol. Rustig likte ik zo bevallig mogelijk aan mijn middelvinger tot die glanste en drukte die vervolgens zachtjes tussen mijn schaamlippen. Zo lang ik maar wegblijf van mijn klit moet ik dit lang vol kunnen houden, dacht ik maar was is het geil.
Zacht kreunend streelden we onszelf waarbij mijn vrije hand met mijn borsten speelde die nog enigszins door mijn blouse bedekt werden. Daarna zag ik de rode blos bij Charly opkomen. Ik dacht nog, zou ze al zo ver heen zijn? Ik druk een tweede vinger naar binnen en begin te bewegen. Het soppende geluid was onmiskenbaar en dat bleek voldoende. Ze stootte haar bekken op en masseerde fel haar klit voor enige seconden waarna ze met een lief kreetje kwam. Eerlijk gezegd had ik niet verwacht zo eenvoudig te winnen en ik bleef nog even zo zitten al trok ik mijn hand weg. Pas op dat moment raakten we in gesprek.
Ze complimenteerde me met mijn overwinning en vertelde dat ze verbaasd was hier in dit hotelletje een vrouw te vinden die wilde spelen. Ik vertelde dat ik het spel ooit zelf bedacht had en hoe het in een verhaal verpakt schijnbaar de wereld over trok. We praatten over ons werk en over de reizen die daarvoor maakten. We maakten geen van beiden direct aanstalten om ons te fatsoeneren en dat gaf een heel intieme sfeer. Charly had met haar man afgesproken alleen voor de lol met vrouwen het spel te spelen maar daar merkte ik de nodige twijfel in haar stem. Even later kwam de aap al uit de mauw. 'Ik zou wel buiten de regels van het spel willen gaan. Wat denk je daarvan?'
Tja, wat moest ik denken? Een spel is een ding maar zij wilde echt seks met me. Ik voel me ongelooflijk gevlijd en kleurde volgens mij tot in de puntjes van mijn oren. Ik zocht uitstel, vond de situatie best prettig maar ja, dit was ook weer niet de bedoeling. 'Laten we eerst gaan douchen', zei ik. Dat gaf tenminste enig uitstel, nadenktijd. Mijn hart wilde haar het liefste gelijk opeten want ik was nog zo geil als wat maar ik laat de karakters in mijn verhalen ook vaak eerst douchen en bedacht me dat het dus wel een reden zou hebben. Rustig kleedden we ons uit en legden onze kleren zorgvuldig over de stoelen. Haar borsten bleken wat kleiner dan de mijne maar ook mooi van vorm. Ze had haar haar los maar vlocht het snel opzij in elkaar en bond het met een elastiekje dat ze ergens vandaan had getoverd. Streeploos gebruind was ze met een vlakke buik en ik bleef me afvragen wanneer ik wakker zou worden uit deze droom. Er was een bad en we konden er mooi met zijn twee in staan.
Het ging zo fijn allemaal, zo soepel en lief. Mijn zeep in haar handen die overal kwamen en zowel doortastend als teder en onzeker waren. Toen ik ernaar vroeg vertelde ze dat ze wel vaker verder wilde waar het spel stopte maar dat dit de eerste keer was dat het ook gebeurde. Ze had als verpleger gewerkt en was gewend naakte mensen te wassen, gaf ze als verklaring. Ik genoot en toen ik het zeepje in mijn handen kreeg streelde ik voor het eerst een vrouw zoals ik dat nog nooit had gedaan. Het verbaasde me dat ik niet gelijk kwam toen mijn handen over haar borsten gingen en ik haar tepels voelde ontwaken onder de huid van mijn vingers. Erger werd het toen ze mij aanspoorde ook de rest niet te vergeten. Schrijven is een ding, hoe anders is het werkelijk een vrouw die je nog zo weinig kent zo intiem te betasten. Ik trilde van de zenuwen maar zij ook en toch gingen we verder. We wilden of konden misschien niet eens meer stoppen. Het was of we te trots waren om ons terug te trekken.
Van het bad gingen we naar het bed en ik landde op mijn rug. Ik was als een strakgespannen boog en haar eerste kusje op mijn heuveltje was al genoeg. Ik hoop dat mijn kreet niet te veel mensen verontrust heeft. Natuurlijk wilde zij ook en kwam zonder aarzeling in negenenzestig op mij liggen. Uiteraard ben je onwennig, dat was Charly ook maar alles went en orale seks is niet heel ingewikkeld: Volg de geleiderails tot je bij het paaltje bent! En we vonden hem hoor. Wel meer dan één keer. Daarna was de schroom weg en volgde de meest heftige vrijpartij die ik ooit had. Op en naast het bed, drie, vier vingers in me terwijl ik op de tafel lag en de schaar, die goddelijke schaar waarbij elkaar streepje schaamhaartjes als een borstel op de clit van de ander werkt. We ramden in onze ijver de bedden uit elkaar en belanden daar tussen. Samen op de onoverkomelijke rechte bureaustoel die tegen mijn felle bewegingen nauwelijks bestand was en bijna uit elkaar viel. Weer haar tong staand tegen het raam terwijl mijn handen in de gordijnen klauwden en uiteindelijk vielen we ergens na drie uur pas stil. Ik was op, helemaal op.
Ze was verdwenen in de morgen. Het doosje was open. Het eitje verdwenen. Alleen de gebruiksaanwijzing lag erin. Ik douchte en zette alle meubels weer op hun plek. De meeting ging wel goed, geloof ik. Het was vooral kennis maken en de verdere communicatie uitleggen. Dat ging een beetje op de autopilot maar best acceptabel als ik aan de reacties terugdenk. Mijn slechte Duits werkt ook weleens ontwapend. Mijn gedachten waren bij Charly en dat zijn ze nu nog steeds. De beker koffie heb ik leeg en ik gooi hem in een overvolle vuilnisemmer. Afgekoeld rij ik verder.
De verdere weg naar huis blijf ik dubben en ook thuis op de bank weet ik het niet. Ik ruim mijn trolley leeg en vind ook de gebruiksaanwijzing van het eitje. Onder de fabriekscode blijkt met de hand een tweede code geschreven te zijn en als ik de app op mijn telefoon installeer wordt die geaccepteerd. Ik moet lachen. Dit wordt wel de meest maffe communicatie die ik ooit heb gehad. Ik denk niet eens over de gevolgen na, merk wel wat er gaat gebeuren en wat de toekomst brengt. Er is een aan-en-uitknop en verder niets en ik besluit hem maar voor één ding te gebruiken. Ik druk hem drie keer aan en uit en wacht dan even, daarna zet ik hem één keer aan en wacht weer. Daarna gaat hij zes keer aan en uit en zo werk ik door waarna ik de app afsluit. Ik wacht af en ga ondertussen koken, mijn mobiel in het zicht. Snel volgt het bekende pingeltje. Ik lees en lach.
First time I got orgasm by receiving mobile number. Nice! (meeting is sooo boring)
Deel 3
Een leeg blad
‘Zeg jij het dan maar: Wat vind jij dan echt geile seks?’
‘Ja, goh’, werp ik tegen. ‘Daar kan ik zo snel geen antwoord op geven hoor.’ Het is niet dat ik niet over seks durf te praten maar meer dat mijn hoofd soms op een orkaan van beelden en gevoelens lijkt. ‘Misschien moet ik eerst de buitenste kaders aangeven. De randen die voor mij nooit aantrekkelijk, geil, opwindend of zelfs maar nieuwsgierig makend zijn.’
‘Als dat jou helpt…’
Waarom ben ik zo openhartig tegen deze man? Een te zware zestiger die al met zijn derde of vierde halve liter Erdinger Hefeweizen bezig is, die ik niet ken en ook niet aantrekkelijk vindt, tenminste, niet seksueel. Misschien omdat hij totaal geen partij is op dit vlak en hem waarschijnlijk na vanavond nooit meer zie dat ik mij niet anders hoef voor te doen dan ik ben. Misschien om mezelf moet in te drinken neem ik een slok van mijn glas maar ja, spa rood gaat je niet helpen als je jezelf moed wilt indrinken. ‘Nou, om te beginnen. Niets extreems: kinderen, oude van dagen, beesten, pies of poep. Ik moet er niet aan denken.’ Paul hoort mij onbewogen aan. ‘Maar verder is het een vaag gebied. Een net volwassen jongen of meisje kan ik heel opwindend vinden maar evengoed kan het een man of vrouw van misschien wel zeventig zijn.’
‘Dus ik maak toch een kans?’
Wat kan ik anders dan vriendelijk in de lach schieten. ‘Paul, helaas voor jou maar nee. Jij koos voor je bier en je pinda’s en dat is jouw recht maar leef met de gevolgen. Je maakt geen enkele kans. Maar verder lijk je mij een oprechte en aardige vent.’ Hij hoort het aan met de gelatenheid van een man die zijn hele leven al als laatste gekozen werd bij straatvoetbal en ooit door de dansleraar aan een meisje gekoppeld is.
De klok wijst nog geen negen uur. Waar anders dan in het bijna onvindbare Bayerisches Hof in Marktredwitz kunnen twee totaal verschillende Nederlanders zo open en eerlijk tegenover elkaar zijn? De man achter de bar bemoeit zich alleen met de lokale gasten en wij zaten allebei alleen te eten tot hij aan mijn tafeltje kwam en zich voorstelde. We dronken samen koffie en ach, Duitse televisie is ook niet alles. Het gesprek kwam op de eenzame avonden in hotels en het vermaak van internet en hij vertelde dat hij graag keek naar filmpjes van jonge stellen in de natuur. Zijn eigen jeugd volgens hem en ja, toen kon ik niet achterblijven.
‘Je moet het zo zien Paul, met mijn echtgenoot thuis heb ik fijne heteroseks, gewoon neuken, zeg maar en in het geheel vind ik het voorspel erg belangrijk.’
‘Een hoop aai- en kuswerk dus?’
‘Je bekijkt het te eng. Voorspel is meer het harmoniseren van gevoelens en verwachtingen en dat kan best een half uurtje gefrut zijn ja maar dat hoeft niet per se.’
Paul lacht zachtjes, neemt een slok van zijn bier voor hij antwoord. ‘Gefrut is een mooie omschrijving.’
‘Als ik in de mood ben voor slow seks vind ik het stadium tussen het uitrekken van je schoenen en complete naaktheid het meest opwindende.’
‘Paul knikt beamend. ‘The unwrapping of the gift.’
‘Dat idee ja. Zeker bij een eerste keer is dat heel opwindend voor mij maar ook de streling van een vinger over mijn ondergoed. Herken je dat niet?’
‘Ik zou in slaap vallen als het zo lang duurt.’
‘Misschien eens aan andere omstandigheden denken voor een rondje erotisch worstelen.’
‘Hoe bedoel je Petra?’
‘Niet drinken, ’s morgens of overdag vrijen, wanneer ben je op je fitst?’
‘Ik denk een beetje als iedereen, ’s morgens na het ontbijt.’
‘Lijkt mij een perfect moment voor seks Paul.’
‘Ja, dan moet ik naar mijn werk.’
‘En het is een ramp als je een kwartiertje later op pad gaat?’
‘En je had het net over uitgebreid voorspel?’
‘Hahaha, ja maar dán niet. Een heel lekkere van vorige maand staat me nog bij. Gewoon om zes uur toen ik uit de douche kwam. Mijn man lag nog op bed en keek me aan met die blik. Gewoon een wip van drie minuten, even nadouchen en aankleden. De hele dag met een dikke grijns en zalig ontspannen gevoel gewerkt.’
‘Dat zie ik mijn vrouw nog niet doen.’
‘Al geprobeerd dan?’
‘Het is altijd een ritueel voor die op gang komt. Dan hoef ik eigenlijk al niet meer.’
‘Ze heeft er geen plezier aan?’
‘Niet zoals ik, in ieder geval’
‘Wel eens hulp gezocht?’
‘Huisarts. Fysiek is er niets maar sommige mensen zijn nu eenmaal zo.’
‘Naar voor je Paul.’
‘Ja ach, dan maar solo.’
‘Het lot van de reizende professional.’
‘Jij zal ook niet van steen zijn Petra?’
‘Ben ik niet nee.’
‘En hoe los jij dat op?’
Het zal me ook wat, denk ik en antwoord naar waarheid: ‘Porno en mijn handen. Betrouwbaar, efficiënt en lekker zo af en toe.’
Er valt een stilte die Paul gebruikt om traag van zijn bier te drinken en automatisch spiegel ik, drink mijn wijn met kleine slokjes, heb het beeld van een erg fijne scene in mijn hoofd en vraag me dan af of hij ooit van Igry gehoord zou hebben. ‘Weet je’, ga ik uiteindelijk verder. ‘Ik schrijf ook meer of minder erotische verhaaltjes.’
Als Paul een hond was zouden zijn oren nu recht overeind staan. ‘Waarom dat dan?’
‘Vermaak, tijdverdrijf, het is een stap verder dan gewoon fantaseren. Erg leuk hoor. Zo schreef ik ooit een verhaal over twee mensen in een hotel die een spel speelden. Ik bedacht het spel en noemde het Igry. Wel eens van gehoord?’
‘Nee, nooit van gehoord. Hoe gaat dat?’
‘Het idee is dat je als twee vreemden samen seks hebt zonder elkaar aan te raken en er zit een wedstrijdelement in.’
‘Zonder elkaar aan te raken?’
‘Ja, samen masturberen dus in feite.’
‘Ja natuurlijk. Ik dacht even te ingewikkeld.’
‘Nee, het is supersimpel. Je begint gelijk en wie het eerst komt verliest en moet een opdracht uitvoeren. Dat spreek je vantevoren af.’
‘Klinkt maf genoeg om leuk te zijn Petra. Heb je het zelf wel eens gespeeld?’
‘Ja, maar dat liep vreselijk uit de hand. Het was ook een veel te mooie Française en er was een klik.’
‘Verliefd?’
‘Nogal ja. Ik hield mij stom genoeg ook niet aan mijn eigen regels.’
‘Vertel…’
‘We stopten niet toen ik had gewonnen maar begonnen aan elkaar.’
‘Damn! Dat zijn geen spelletjes meer.’
‘Nee, die fout maak ik niet nog eens.’
‘Snap ik ja maar wat wil je hier nu mee zeggen?’
‘We kunnen hier nog een paar uur door zitten drinken en morgen muf aan het werk gaan of we gaan nu naar boven, spelen Igry en gaan op tijd slapen?’
Paul kijkt mij met grote ogen aan. ‘Zou jij dat met mij willen spelen?’
‘Ja, waarom niet? Ik heb wel trek. Jij niet dan?’
‘Petra, als een mooie vrouw als jij mij zoiets voorstelt heb ik trek. Omstandigheden doen er niet meer toe.’
Ik laat onze drankjes op mijn rekening zetten en we taaien af naar boven. Paul is kleiner dan ik, misschien een-zestig lang en kalend maar hij heeft iets charmants, iets geruststellends maar meer dan dat is het beeld van de geilste pornoscène die ik ken die maakt dat ik er wel zin in heb en nadenk over de inzet. ‘Wie verliest maakt morgen een selfie ergens buiten, naakt’, stel ik voor. Zijn ogen zijn weer groot maar hij zegt niets en knikt slechts.
De kamer van Paul is groter dan de mijne en het zitje is prima geschikt voor ons doel. We draaien de twee fauteuils tegenover elkaar en we gaan zitten. Ik ben vandaag alleen komen reizen en had daarom een eenvoudige katoenen jurk aan die op deze zomerse dagen lekker luchtig is en de knoopjes aan de voorzijde verschaffen de inkijk die ik wil geven. Zodra Paul gaat zitten moet ik toch wel even slikken. Hij zal toch een dertig tot veertig kilo overgewicht hebben en ik heb alle moeite om er ook iets erotisch in te zien. Weer spookt het beeld van die twee vrouwen door mijn hoofd en de werkelijkheid op deze kamer valt tegen. De bobbel in zijn broek is echter al flink en als ik mijn jurk langzaam optrek heeft hij zijn broek al open voor er ook maar een vermoeden van mijn comfortabele HEMA-slip te zien is. Dit is niet leuk, denk ik en maan hem even te stoppen.
‘Ik ben bang dat dit weinig spannend wordt zo voor mij Paul. Zullen we een filmpje opzetten? Iets dat ik vooral lekker vind?’
Paul lacht en stemt in. ‘Ik ben er eigenlijk wel benieuwd naar wat jou echt opwindt.’
Ik grabbel in mijn tas en geef hem een USB-stickje. ‘Prik maar in de tv. Asa Loves Girls, heet het.’ Zonder moeite krijgt Paul de film aan de praat. ‘Spoel maar door tot na dat geklets.’ De film vangt aan en is voor mij opwindend genoeg om te maken dat ik aan mezelf wil zitten. We verschuiven de stoelen zo dat we met de tv een driehoek vormen en hij mij ook goed kan zien, temeer daar ik schrijlings ga zitten en een been ver optrek zodat als ik mijn jurk zo optrek mijn kruis direct in zijn zicht zit en ik toch lekker de film kan zien en zo hervatten we het spel.
De twee vrouwen nemen de tijd en vertonen een vrolijke gretigheid die je van een paar toppers mag verwachten. Perfecte vormen, perfecte huid en ook de belichting en het camerawerk is top. Ik heb de film nu misschien wel dertig keer gezien door de jaren heen en nog steeds maakt het mij geil. Rustig trek ik mijn jurk op en maak de knoopjes aan de voorkant los terwijl Paul zijn broek opengemaakt heeft en zachtjes zijn nog slappe penis masseert. Ik draag nog een heel fijn hemdje onder mijn jurk waardoor mijn beha onzichtbaar blijft maar ik zie hoe zijn ogen mijn hand volgen als die over het hemdje gaat en mijn borsten streelt. Op tv zie ik hoe de laatste kledingstukken voorzichtig uitgaan en worden weggelegd. Perfecte lijven verstrengelen en ik denk mij ertussen, die mooie borsten strelend en meegenietend. Mijn hand is intussen in mijn hemdje en ook binnen mijn beha aangeland. Met de andere heb ik ondertussen mijn jurk opgetrokken en streel zacht over mijn slipje heen. Paul is ook duidelijk op weg en als hij even wil ophouden met masseren wijs ik hem erop dat het spel wel een constante prikkeling voorschrijft. Niet bepaald tegen zijn wil in masturbeert hij in een kalm tempo verder en ik zie dat zijn erectie uiteindelijk verrassend heuglijke afmetingen bereikt. Tijd voor een volgende zet. Ik trek net als in de film de rand van mijn slipje opzij en geef hem zicht op mijn al vochtige vulva, de paar haartjes die er van nature slechts groeien benemen niemand het uitzicht en Paul’s ogen worden groot als ik mijn been verder opzij leg waardoor mijn lipjes wijken. Niet het vochtige tongetje van Asa beroerd mijn knopje maar in gedachten is zij het die mij bespeeld en niet mijn eigen twee vingers. Ik zie Paul fanatieker aan zijn lid trekken en ik weet wie gaat winnen, ik kan dit de hele film volhouden en heel precies nét niet klaarkomen. Het gekreun op tv is in mijn ogen zwaar overdreven al weet ik niet wat ik zou doen als ik daar lag met zo’n professioneel seksbeest tussen mijn benen. Lieve God wat doet ze het toch perfect, wat zou ik eigenlijk toch graag …
Totaal onverwacht neemt mijn lichaam het heft in handen en terwijl ik mijn handen in werkelijkheid al weggetrokken had van mijn pulserende onderbuik. Zelfs een bijna dierlijke grom kan ik niet voorkomen en ik loop rood aan terwijl een veel te fijn orgasme door mijn lijf raast. Paul stopt met trekken maar op tv gaat de film door en meer noch door dat beeld blijf ik ook doorgaan, houd druk op mijn knopje terwijl mijn onderbuik lijkt te ontploffen in een zalig fel hoogtepunt waarna de ontlading komt en ik moet lachen, en niet zo’n beetje ook.
‘Ik had meer van je verwacht Peet. Hoe lang duurde dit? Twee minuten?’
Ik trek mijn handen weg van mijn kruis waardoor het slipje weer op zijn plaats schiet en laat mijn been zakken. ‘Veel meer niet nee. Ik denk dat mijn lijf nog meer zin had dan mijn hoofd.’ Paul wil de film stoppen maar ik vraag hem deze door te laten spelen. ‘Ik heb toch al verloren, kan ik net zo goed kijken of ik er twee nul of nog meer van kan maken.’ Terwijl de film doorspeelt en de dames in een grote fauteuil elkaar in een onmogelijke negenenzestig te lijf gaan trek ik mijn slipje uit en trek mijn jurk weer op. Voor een moment bedenk ik me dat ik mij weer als een sloerie gedraag maar daarna vergeet ik de moraal, spreid mijn benen en druk moeiteloos twee vingers naar binnen.
Vanuit mijn ooghoeken zie ik hoe Paul heel relaxt zijn harde erectie meer rustig masseert dan fanatiek aftrekt, zijn ogen op mijn rustig pompende vingers. Het gekreun in de film is weer heftig en in scherpe details zie ik een tong tussen twee perfect gevormde lipjes over een glimmend roze knopje flitsen. Ik spiegel, verleg de druk naar boven en de binnenkant van mijn vingers. Zoals altijd werkt het. De toch wat ruwere huid werkt als een perfect raspje om de sensaties wat feller, intenser te maken en weer ontsnapt er een kreun uit mijn mond. Met mijn vrije rechterhand omvat ik mijn linkerborst, mijn duim vindt de harde tepel en als ik knijp is het weer voldoende. Weer pulseert mijn onderbuik en kom ik ten tweede male.
Eenmaal terug op aarde pak ik de afstandsbediening en spoel door naar de douchescène. De ergste druk is weg en Paul is eigenlijk het aankijken niet waard. Waar ik dit stuk altijd het geilste vond merk ik nu wel klaar te zijn en na een paar minuten sta ik op, pak mijn slipje, stap erin en trek het ding over mijn billen. Paul kijkt me aan maar zegt niets. Ik was mijn handen vluchtig en vertel hem dat hij morgen het usb-stickje mag teruggeven, wens hem veel plezier en een goede nachtrust en vertrek naar mijn kamer.
De douche wast me grondig en al voel ik mij niet schoon, ik trek een oude boxer en T-shirt aan. In bed bel ik mijn man.
‘Hoi lief, met mij’, Ik probeer me zo vrolijk mogelijk te laten klinken.
‘Hé meisje, goede reis gehad?’
‘Ja hoor, het ging vlotter dan verwacht. Ik heb hier gegeten.’
‘Leuk hotel?’
‘Dorpsherberg, het gebruikelijke.’
‘Je koos het zelf uit.’
‘Ik weet het. Hoe was jouw dag?’
‘We liggen op schema al is het wel aanpoten voor de hele ploeg.’
‘Je hebt weer uren gemaakt?’
‘Ik was om acht uur thuis. Valt mee toch?’
‘Gegeten?’
‘Je kent mijn kookkunsten lief.’
‘Het is je eigen keus. We hadden genoeg in huis.’
‘Ik weet het, ik weet het. Ik ga zo slapen.’
‘Ja, ik ook. Morgen een klant inpakken.’
‘Arme klant. Ik wens je mooie dromen lief.’
‘Jij ook schat. Ik spreek je morgen weer.’
‘Kus!’
‘Kus lief, ik houd van jou!’ Dan druk ik het gesprek weg, leg mijn mobiel aan de lader waarna ik het licht uitknip.
Wat niet weet, wat niet deert denk ik en dat maakt de situatie voor mijn man rooskleuriger dan de mijne. Hij vertrouwt mij volledig en ik geef hem geen reden voor achterdocht. Zijn roze wolk laat alleen een vrouw zien die zelfstandig is, een goede baan heeft en altijd attent naar hem is. Regelmatig aandachtvolle en fijne seks en belangstelling voor zijn persoon en familie zijn voldoende voor hem, hij is gelukkig in zijn paradijs.
De appel zag er zo smakelijk uit, nieuwe mogelijkheden, spanning, mijn nieuwsgierigheid bevredigd. Ik vrat hem op, genoot maar de kater lijkt door de jaren heen steeds groter te worden. Het was als met roken: verlokkelijk maar na afloop niets. Uiteindelijk mis ik mijn man, een hand in mijn hals, zijn vertrouwde ademen en daar kan niets tegenop, hoe overtuigend ik ook kan beweren dat het anders is. Vermoeidheid wint wel van de tranen en de slaap komt maar tot die tijd onderga ik de straf voor mijn keuzes.
Als ik al aan het ontbijt zit komt Paul voorbij die mij het usb-stickje geeft en een briefje waarop staat waar de foto heen moet. Ik lach en meld hem vanmiddag te hopen aan mijn verplichtingen te voldoen. De dag verloopt volgens planning. Vanaf negen uur zit ik in gesprek met mijn klant en bespreek voorwaarden, verwachtingen, logistiek, transport zonder gebruik te maken van gelikte presentaties en andere windowdressing. Ik had al gehoord dat men hier vrij informeel was en had mij erop aangepast. Nette jeans, een slank gesneden blouse in blauwe ruitjes en platte schoenen. Matig met de sieraden en al helemaal met make-up. Mijn I-am-one-of-you stijl die het meestal goed doet. We lunchen samen en daarna komen de afspraken voor de proto’s. Uiteindelijk neem ik tegen twee uur hartelijk afscheid van mijn drie contactpersonen en stap in mijn auto. Het moet lukken tegen middernacht thuis te komen maar eerst nog even die stomme foto.
Het eerste de beste flinke bosperceel duik ik in en hobbel een stuk het bos in om en honderd meter verder te parkeren. Eén, twee drie in Godsnaam denk ik, pak mijn telefoon en ga naast de auto staan. De oude deken die ik altijd achterin heb liggen komt goed van pas. Ik leg hem uit op de bosgrond en daarom trek ik mijn schoenen, sokken, broek en slip uit. Dan een laatste check en dan gaat snel blouse, hemdje en beha uit. Snel schiet ik een paar selfies en probeer mijn koppie buiten beeld te houden. De vierde is oké en even later kleed ik me weer aan waarna ik de foto afwerk en verstuur via het e-mailadres dat ik voor dergelijke grappen heb. Ik verwijder de foto’s en ga op weg. Genoeg grappen, denk ik en geef gas. Lieverd, ik kom naar je toe!
Zes uur en drieënveertig minuten voor mezelf en mijn gedachten. Alle tijd voor melancholie, treurnis en droefheid. Mijn gewone reisgezelschap als ik rustig aan doe. Dat ben ik niet van plan. De eerste paar kilometer zijn nog rustig maar eenmaal op de Autobahn gaat het gas er op en tussen de honderdzestig en honderdtachtig zoeft mijn auto over de rustige linkerbaan, slechts af en toe opzij gewenkt door aanstormende Audi’s en Mercedessen. Zo schiet het lekker op en ik zie hoe de navigatie mijn verwachte aankomsttijd telkens naar voren bijstelt. Bij Kassel is het over. Drukte en een eindeloze rij Baustellen halen het tempo eruit en mijn gedachten gaan weer rondspoken.
Wat bezielde je gisteravond? Dat avontuur met Charly toentertijd was nog één ding. Je wilde weten hoe het was om het spel te spelen en ze was een mooie vrouw. Ja, ook de seks achteraf met haar valt nog wel te verklaren maar dit? Met Paul? Het was toch geen meelij om een uitgerangeerde oude zak van een vent?
Agressief accelererende Audi’s seinen me naar rechts aan het einde van de zoveelste wegwerkerloze wegwerkzaamheden. Ik heb even geen zin om mee te doen en ga naar rechts, dan kom ik maar later aan. Mijn gedachten zijn even belangrijker.
Waarom deed ik wat ik deed gisteravond? Je hebt er een kater aan overgehouden en dat is op zich al een leermomentje, houd ik mezelf voor. Ik voel me vies en dat komt door me mezelf. Inwendig wind ik me op en krijg het warm, benauwd, wil mezelf reinigen en snel ook! Nog geen tien kilometer nadat ik naar rechts ging duiken we de volgende Baustelle in en weer hobbel ik met zeventig achter een vrachtwagen. Ik wil dit niet meer! Ik neem mezelf het nooit meer te doen. Het einde nadert, ik zit mijn auto in de sportmodus en ditmaal gaat de pedaal tegen de vlakte. Mijn brave mini trommelt alle tweehonderd paarden op en nog voor een Audi spring ik de vrachtwagen voorbij en stop pas met accelereren als ik boven de twee-twintig zit. Dit is toch wel serieus eng en met het stuur stevig in mijn handen jaag ik op huis aan, alle focus op mijn voorliggers. Uiteraard houd ik het niet lang vol en een paar minuten later ga ik naar rechts, zak af naar honderdzestig en laat de aanhoudende stroom BMW’s en ander volk passeren. Met deze snelheid blijf ik ook wel bij de les en zo kom ik op huis aan. Eenmaal in Nederland houd ik ook niet in maar ga gewoon door en na een laatste uurtje draai ik de straat in en parkeer achter de auto van mijn echtgenoot.
Hij slaapt al. Zijn zachte gesnurk wil ik niet verstoren en in alle stilte sluit ik apparaten aan laders, vul wasmand en ruim mijn toilettas leeg. Alle kleren de was in en vervolgens douchen. Niets geen geilheid en ik wil me wel drie keer inzepen maar niets kan het gevoel van die smet verhullen en uiteindelijk geef ik het op, droog me af en trek een oude boxer en T-shirt aan. Pas als ik tegen hem aanschuif krijg ik een reactie: een kus, nog een kus en dan die arm om mij heen. Nu pas voel ik thuis. Tijd om te slapen.
De wekker is genadeloos hard als ik hem uitzet. Het betekent vooral dat ik van ver kom. Tanden poetsen, vlotjes douchen, afdrogen, deo, opnieuw mijn haar invlechten. Terug de slaapkamer in. Mijn man ligt met zijn armen boven zijn hoofd en zijn handen samengevouwen mij aan te kijken. De bobbel bij zijn kruis is door geen dons te verhullen en ik draai me rond. ‘Kan ik er nog een beetje mee door?’ Hij zegt niets maar slaat zijn dekbed weg. Hij heeft zijn boxer reeds uitgetrokken en toont fier zijn prachtige erectie. Het maakt mij niet dat het amper half zeven is, vergeet voorspel en alles, ik klim op hem en mijn lijf wil hem net zo graag. Voorzichtig neem ik hem op en begin hem te berijden, voel hoe snel ik nat word en versnel. Twee handen omvatten mijn borsten, gaan naar mijn heupen en leiden mij. Woorden zijn niet meer nodig, zelfs oogcontact heeft hij niet. Wij voelen, weten van elkaar wat te doen, slechts halve kreten, kreunen of geluiden komen uit onze kelen maar het geeft niets, we voelen elkaar aan, dit is goed, dit is fijn en het hoeft niet mooier dan dit zo vroeg in de morgen. Gewoon neuken, die keiharde paal die mijn kut uitwoont en mij helemaal vervult, en wel nu! Met onwillekeurig samentrekkende spiergroepen en een diepe grom kom ik klaar maar hij is nog niet zo ver en neemt het initiatief, vraagt me om op mijn knieën te gaan en voorover te buigen op de rand van het bed terwijl hij er zelf naast gaat staan. Achterlangs, denk ik, dat is alweer even terug en betekend dat hij ook geen zin heeft in half werk. Bereidwillig druk ik mijn kont tegen zijn kruis en moeiteloos rijgt hij mij weer aan zijn speer. Grote handen pakken mijn heupen en bijna meedogenloos hard neukt hij me. Geen woorden, hard noch zacht maar alles vertelt mij dat hij wil laten zien dat hij meetelt, ertoe doet, een machtige factor is en dat is precies wat ik hem ook wil vertellen en dus kronkel ik onder zijn machtige stoten, kreun en jammer bijna onder zijn geweld en bereik wat ik wil. Hij komt en lijkt in een soort bankschroef te veranderen terwijl mijn lijf vanuit mijn onderbuik lijkt te pulseren en een heftig orgasme door mijn lijf raast. Die volle vijf tot tien seconden zijn als een soort reinigende douche voor mijn ziel. Weg zijn alle gedachten, dat stomme gedoe in het hotel, ik ben er weer!
Het is half zeven als ik uiteindelijk in mijn auto stap en naar het werk rijd, de wegen nog rustig en het stille kantoor voor mij alleen. Mijn laptop sla ik open en begin aan een summier rapport over mijn bezoek, check een waslijst aan mail op dringende zaken en neem mij voor geen seksuele zijstapjes meer te doen. Mijn privémail laat ook weinig boeiends zien tot ik weer een berichtje van haar zie. Charly, de Française die mijn ooit mijn hoofd op hol bracht en die ik sindsdien nooit meer zag maar waar ik wel contact mee onderhoud. Aan die wilde nacht die veel verder ging dan twee nachten terug heb ik geen trauma’s, alleen fijne herinneringen. Charly waarmee ik alles deed wat je in, op, naast en zelfs tussen het bed kan bedenken en in mijn gedachten een zalig feest was. Ik lees haar berichtje, dat ze volgende week in Rotterdam is en of we iets kunnen plannen. Veel tijd om daarover na te denken heb ik niet want collega’s komen binnen en beginnen tegen mij aan te praten om vervolgens meegesleept te worden om verder te praten over grote problemen.
De klok is rond geweest als ik weer naar huis rijd en de gedachten aan mezelf heb. Charly, de vrouw die mij de ervaring gaf waar ik bij het zien van die lesbische porno aan terugdacht, die me liet ervaren hoe fijn ook zachtheid en niet penetrerende seks kan zijn.
Schaamte. Ik voel schaamte om mijn gedachten. Ik heb de ene ervaring nog nauwelijks uit mijn hoofd of de volgende dient zich aan. Dit moet voor even stoppen. Mijn ziel heeft tijd nodig alles te verwerken in drukke tijden. In mijn hoofd formuleer ik de zinnen voor Charly. Zinnen vol liefde en dank maar ook de afwijzing. De zinnen waarin ik kort mijn huidige gevoel vastleg: het is even genoeg geweest. Het raakt mij te veel. Nog voor ik thuis ben zit het in mijn koppie, gereed om in een paar minuten digitaal over de wereld geseind te worden.
De rust komt terug. Eten koken, de groente wassen, water opzetten, routine, vertrouwde omgeving, vertrouwde muziek. De geur van ui en knoflook in de hete olie, de auto die de oprit opdraait, zijn zwaai. Ik ben gelukkig met hem en het zal zo blijven. What happens in Marktredwitz stays in Marktredwitz, of waar dan ook, punt uit.
