John stapte uit zijn kleine BMW en sloot het portier. Daarna liep hij weg terwijl hij op de sleutelhanger in zijn broek drukte. De auto knipperde kort en het geluid van sloten was kort hoorbaar. In de spiegeling van een etalageruit controleerde hij zichzelf. Zijn lange wollen jas, de mooie stropdas, het pak, de glanzende schoenen, fles champagne en de bos bloemen in zijn linkerhand. Hij zag er onberispelijk uit. Hij lachte voor een moment naar zichzelf en zag zijn parelwitte tanden helder in de duistere reflectie. Ondanks het herfstweer had hij geen last van de kou. Spaarzaam gebruik van de zonnebank hield zijn teint op orde. Hij had geen bijzonder figuur, slank, dat wel maar flink kalend en bovendien al aardig grijzend aan de slapen. Het stond hem. De grijsblauwe ogen die zowel hardheid als toch ook warmte uit konden stralen keken kalm rond toen hij zich oriënteerde. Hij wist waar hij heen moest, de parkeerplaats was alleen verder dan gehoopt. Rustig en doelgericht liep hij de gracht af.
Het grote huis aan de gracht was zeker zes miljoen waard en de glanzend gepoetste koperen bel deed een signaal ergens diep in huis afgaan. Rustig bleef John wachten tot de deur openging. Een man in stemmig pak liet hem binnen.
“Mevrouw verwacht u”, de stem van de man was afgemeten maar neutraal, het symbool van een goede butler.
“Dank je wel Paul”, zei John en hij liep de trap op want hij wist waar Janneke was. Hun ritueel had zich door de jaren heen uitgewerkt tot een voor beiden prettige routine. Zonder plichtplegingen opende John de slaapkamerdeur en liep vrijwel direct door naar de volgende deur. De immens grote en weelderig ingerichte kamer deed hem niets meer, hij kende de weg.
Janneke lag in bad en ze zag er piekfijn uit. Haar donkere haar was opgestoken, de grijze lokken zorgvuldig bijgewerkt. Ze droeg geen make up, veel zou ze ook niet nodig hebben. Janneke liep tegen de vijftig maar ze paste goed op haar lichaam. Ze was slank, had mooie borsten en een vlakke buik. Haar schaamhaar was nog onder het laagje schuim verstopt maar was teruggebracht tot een klein, kortharig driehoekje, wist John. Net zoals hij wist dat haar schaamlippen door een vakman onder handen waren genomen. Ze keek op naar de smaakvolle bos bloemen en bedankte hem. John streelde haar schouders en kuste haar op haar voorhoofd waarna hij een vaas uit de vensterbank pakte. Deze badkamer was groter dan menige huiskamer wist John, hij kon ook zo snel niet bedenken wat je nog zou missen. Het ruime ligbad, de douche, een bankje, linnenkast een groot tv-scherm aan de muur. Toilet en bidet uiteraard apart en een wastafel die vooral ook tafel was.
“Fijn je te zien, John”, klonk er uit het bad.
John vulde de vaas met water en maakte de bos los. Deze was al helemaal voorbewerkt en hij kon hem zo in de vaas plaatsen. Het paste prachtig, niet te vol, niet te leeg en John lachte, hij had aandacht voor detail en toen hij Janneke zag lachen terwijl hij de vaas in de vensterbank naast het bad zette wist hij dat hij weer gescoord had. Hij herinnerde zich de eerste keren toen zij op een later moment zich liet ontvallen dat een badkamer geen bijkeuken was waar planten op maat bijgesneden horen te worden, een les die niet vergeten werd. Daarna pakte John twee fluitjes van het dienblad en opende de fles. Natuurlijk gutste het kostbare goedje niet over de grond en met een elegant gebaar overhandigde hij een glaasje aan Janneke die met hem proostte en daarna omzichtig proefde. Janneke was rijk, daar was geen twijfel over maar evengoed wist ze dat een Dom Pérignon Rosé 2000 bijzonder genoeg was om niet zo maar door je keel te gieten, wat de gelegenheid ook is.
“Je verwent me John, je weet me altijd weer te verrassen. Waar heb je deze fles vandaan?”
“Toeval kruiste mijn pad, lieve en omdat ik weet dat jij het buitengewone weet te waarderen kon ik het niet laten.”
Terwijl hij dat zei ging hij aan het hoofdeind van het vrijstaande bad zitten op een eenvoudige witte stoel en begon haar schouders te masseren. Janneke nam nog een teugje en zette daarna omzichtig haar glas op het tafeltje naast het bad, sloot haar ogen en liet John zijn gang gaan. Ze genoot altijd van deze momenten die wat haar betreft veel te zeldzaam waren. Ze probeerde tegenwoordig geen moment voorbij te laten gaan om samen met hem te zijn maar hoe vaak lukte dat? Ze mocht blij zijn met tweemaal per maand. Verder was ze continu onderweg, het dynamische leven dat tevens het lot is van de top van een zakenbank. Natuurlijk had ze een persoonlijk assistente die ook op persoonlijk erotisch vlak te pas kwam maar zij was toch surrogaat vergeleken bij hem. Twee duimen drukten met precies genoeg kracht alle pezen en spiertjes los van haar hals en schouders. Toch de meest kwetsbare plekken voor een moderne zakenvrouw die vele uren achter een bureau in één houding zit. Janneke rook zijn parfum. Ze kende geen namen maar genoot van de mannelijke geur die toch verfijnd genoeg was om niet boers over te komen.
De handen verdwenen en terwijl zij met gesloten ogen bleef liggen hoorde ze hem zich uitkleden. Nadat de handen weer terug op hun plek waren spiekte ze even en zag ze via de spiegel hoe John zijn bovenlijf ontbloot had. Ze genoot van zijn gespierde torso waar maar heel weinig vet aan zat. Wat een schoonheid had ze met hem toch te pakken gehad, dacht ze terwijl ze nogmaals van haar Dom Pérignon dronk. Ditmaal stopten de handen niet bij de waterlijn maar streelden haar borsten, liefdevol, speels, de indruk wekkend dat elke centimeter huid een nieuwe ontdekking voor hem was. Hij werd nooit moe haar te plezieren zoals zij het wenste, wist haar daarnaast toch altijd te verrassen en was een goede en echte vent wat ze niet kon zeggen van Paul, haar butler.
Terwijl ze haar glas nog vasthield ging haar rechterhand als vanzelf onder water en streelde ze haar onderkantje. Onderkantje, ze moest glimlachen om het woord, ergens zo kinderachtig maar het hoorde bij haar gevoel voor erotiek, ver weg van de harde zakelijke realiteit die haar al veel te veel in beslag nam. Terwijl Johns handen haar borsten masseerden, haar hals kusten en wat voor verrassends hij toch telkens bedacht vond haar vingertopje het spleetje tussen haar schaamlippen en zacht drukte ze verder. Ze speelde met haar knopje, niet nadenkend maar puur op gevoel en de vertrouwde warmte vanuit haar onderbuik begon haar snel te overmeesteren. John ving heel goed de kleine signalen op die ze afgaf, het veranderde ritme van haar ademhaling, haar loom deinende lichaam. John zat nog steeds achter haar en kuste haar hals en schouder, fluisterde lieve woordjes in haar oor en streelde haar waar hij kon, ongehaast en zo lekker. Als vanzelf drong haar vingertopje dieper binnen, geholpen door haar opwinding. Feller bewoog haar hand en John merkte het, pakte haar borsten steviger beet en moedigde haar aan. Zonder grof te worden wist hij de perfecte woorden te vinden. Haar mond ging steeds verder open en ze schreeuwde haar genot geluidloos uit toen het orgasme haar overweldigde. John hield haar kalm in bedwang, stevig maar zo liefdevol, God wat hield ze van hem.
Ze dronk haar glas leeg en gaf het terug aan John die het voor haar wegzette en daarna een hand voorhield die ze vastpakte om overeind te komen en uit het bad te stappen. John sloeg een groot badlaken om haar heen en droogde haar rug en billen waarna ze de rest zelf deed. John was weer op het stoeltje gaan zitten en keek haar lief aan.
“Janneke, het is alsof de jaren nooit vat op je krijgen. Je bent echt prachtig.”
Ze genoot van die complimentjes. Samen liepen ze de slaapkamer in waarna ze de handdoek liet vallen en op bed ging liggen. Het was een echt hemelbed, een paar honderd jaar oud maar volkomen passend bij de kamer. De matras was uiteraard wel nieuw, er zijn grenzen aan antiek. John ging aan de andere kant van het bed zitten en kleedde zich verder uit waarna hij naakt naast haar kroop. Zij rolde zich verder tegen hem aan en legde een hand op zijn buik. Zijn strakke buik strelend. John had het figuur van een allround atleet en dat was niet zo maar gekomen. Vanaf zijn puberteit trainde hij drie maal per week in de sportschool, drie uur per keer om alles op peil te houden en dat lukte nog steeds, maar hoe lang nog? Hij was de veertig ook gepasseerd en het ging hem steeds zwaarder vallen, hoe hij zijn best ook deed.
Haar hand sloot zich om zijn halfharde lid en ze masseerde hem zachtjes, zorgzaam. Dit had alle effect dat nodig was en even later stond hij fier overeind. John draaide zich naar haar toe en kuste haar wangen kort waarna hij afzakte en een spoor van kleine kusjes via hals, schouder, borsten en buik naar haar heuveltje trok. Ze trok haar benen op om hem de gelegenheid te geven ertussen te kruipen en ze genoot hoe zijn mond haar lipjes kuste. Janneke hield van deze zachte knuffelseks en John was er een meester in, een voorwaarde voor hun relatie. Hij proefde haar opwinding die al volop aanwezig was. Eigenlijk was verdere stimulatie niet nodig maar toch liet hij zijn tong zachtjes spelen over het roze vlees. Janneke giechelde en streelde zijn hoofd, een vast item in hun erotische momenten. Daarna kwam hij omhoog en op zijn knieën, plaatste zijn eikel tussen haar lipjes en drukte door. Zachtjes pompend drong hij steeds verder binnen, Janneke onderwijl naar lucht happend. Haar lichaam deinde onder zijn in kracht toenemende slagen. Het matras was eigenlijk wat zacht voor stevig liefdesspel en Janneke moest haar borsten in haar handen nemen.
Met haar ogen gesloten en zacht kreunend maar met een prachtige lach op haar lippen onderging ze zijn toenemend stevigere aanvallen. Beheerst gebruikte John met rustige slagen zijn hele lid om Janneke te behagen waarbij hij scherp op de kleine signalen lette. Toen ze haar ogen weer opende en haar gezicht veranderde in dat van een fel hunkerende vrouw verhoogde hij zijn tempo. Janneke begon te kreunen maar nu totaal ongeremd en luid, het teken voor hem om vol aan de bak te gaan. Het ritme ging verder omhoog en niemand zou op gegeven ogenblik nog kunnen zeggen of zijn penis nou in of uit haar was. Janneke maakte dat niet uit. Ze onderging een denderend orgasme met een harde kreet die pas wegstierf toen alle lucht uit haar longen was verdwenen en ze verkrampt en natrillend stil op het bed lag. John had vertraagd en stopte nadat Janneke dat ook deed. Hij trok zich terug en ging weer naast haar liggen terwijl hij liefdevol een kusje op haar gloeiende wang plaatste.
Janneke hield haar ogen gesloten en was weer even terug in haar eigen hemel. Langzaam zonken haar gedachten weg en omsloot de leegte van de slaap haar. John stond op en stapte uit bed waarna hij het dekbed pakte en zorgvuldig over haar heen legde. Onbewust van haar eigen beweging krulde ze op. John pakte zijn kleren op en liep naar de badkamer waar hij zich waste en daarna aankleedde. Onderin de hal stond Paul klaar om de deur te openen.
“Dank je wel Paul, mevrouw slaapt”, zei John terwijl hij naar buiten stapte, de frisse lucht in. Binnen sloeg de klok elf uur.
Het was een eind rijden naar huis, dat mooie plekje onderaan die dijk en het huisje was helemaal donker op het buitenlampje na. Binnen maakte John geen licht tot hij in de werkkamer was. Hij wekte zijn laptop en werkte zijn administratie bij: 8-11-2012 21:00-23:00, Janneke, Bloemen 150, Champagne 600, 170km 255, 2 uren 800. Rustig liep John naar boven terwijl hij zijn overhemd losknoopte. In de kleedkamer hing hij zijn pak en das op en de rest ging de wasmand in waarna hij de badkamer in liep en zich douchte, intussen zijn tanden poetsend. Snel droogde hij zich af en daarop liep hij de slaapkamer in. Hij deed geen moeite om verder licht te maken maar schoof naakt onder het dekbed.
“Ben je daar eindelijk, lieverd?” De zachte stem, de liefste die John ooit gehoord had, was niet slaperig.
“Dag Ivan, wat ben ik blij dat je nog wakker bent. Ik ben echt zo snel mogelijk gekomen maar het ging niet vlotter. Alles liep uit, deadlines en zo.”
John boog zich over het lichaam van zijn jonge God, zoals John hem altijd voor zichzelf noemde. Ivan was geen kleine jongen maar met zijn bijna twee meter en gespierde lichaam een reus van een vent. Hij kuste Ivan zacht op dat blote stukje wang waar geen baard was. Ivan bleef liggen, kuste niet terug. Woordeloos was daarmee alles gezegd. John ging op zijn rug liggen en staarde naar het plafond. Zo lag hij al te vaak de laatste weken. John voelde de brok in zijn keel groeien tot hij niet eens meer in staat was er een welterusten uit te persen.
Ze hadden elkaar in de sportschool ontmoet en John was gelijk wild geworden van deze halfgetemde oermens. Met zijn getrimde rode baard en lange rode haren was hij totaal geen prototype van de gay sportschoolbezoeker maar John voelde hem onmiddellijk goed aan. Voor het eerst in zijn leven nam John het initiatief en ze raakten aan de praat, het lukte! Binnen een paar weken gingen ze samen uit, resulterend in de meest fysieke vrijpartij die hij ooit meemaakte. John kon in Ivan klimmen en als een aapje om zijn hals hangen, hij bleef gewoon staan. Ze genoten van elkaars lichaam, trokken elkaar af, en John zou nooit meer de blik in Ivans ogen vergeten toen hij hem voor het eerst klaar pijpte, die prachtige, staalharde pik kloppend en schokkend in zijn mond. Voor John was het alsof hij voor even rechtstreeks verbonden was met de ziel van Ivan. Vol liefde zoog hij verder tot de jonge God stilviel, verslapte.
John was de allereerste partner van Ivan en het was liefde voor beiden, de mooiste weken van hun leven. Die verliefdheid te voelen, dagelijks met vlinders in zijn buik wakker te worden, het was zo fijn. Een paar weken later trok Ivan bij John in en die situatie duurde nu al twee jaar. Ivan maakte zijn studie af, vond een passende baan bij een maatschap en ontwikkelde zich terwijl John nooit de moed had gevonden te vertellen wat zijn bedrijfje nu precies inhield. “Te technisch, niets voor jou joh”, had John gezegd en de jonge God had daar genoegen mee genomen. In feite was daarmee het eerste barstje in hun relatie ontstaan, realiseerde John zich nu. Eens moest Ivan doorhebben dat niet alles is zoals het lijkt.
Wat had hij moeten doen? Vertellen dat hij zijn geld verdiende door zich aan dames te verkopen voor heel veel geld? Hij durfde het feit al nauwelijks voor zichzelf hardop uit te spreken. Hij was er als gesjeesde student uit geldnood ingerold en snel bleek hij talent te hebben voor het behagen van vrouwen. Mannen begon hij niet aan, dat stond te dicht bij zijn gevoel. Tot voor kort betaalde John alle rekeningen en Ivan was hem dankbaar, niet overdreven maar zoals dat tussen geliefden gaat. Ze gingen samen sporten, complimenteerden elkaar, gaven elkaar cadeautjes. John waakte voor dure cadeaus, hield evenwicht in de relatie. De fles Cool Water stond tegenover de fles Blue en beiden waren blij.
Die tijden leken definitief voorbij. Wat te doen? John wilde het wel uitschreeuwen: “Ja, ik ben gewoon een gigolo! Maar wel een met gevoel en ja... ik heb je belazerd. Wat ik tegen jou zeg, zeg ik ook tegen tientallen vrouwen, vier, vijf keer in de week … “
Zelfs in gedachten verloor John keer op keer de discussie van zijn jonge God en daarom zweeg hij, keer op keer. De ene keer in de sportschool dat hij moedig was, hij kon het niet meer, te bang voor de gevolgen, te bang direct te verliezen. Liever nog een maand met een leugen dan de waarheid vertellen. Met vochtige ogen keek John nietsziend naar het plafond en terwijl zijn liefde naast zich lag voelde John zich eenzaam als de eenzame cowboy op de uitgestrekte prairie.
