Jane - De hernieuwde ontmoeting

Deel 1

En toen kreeg ik op een ochtend deze tekst van Jane: “John, hou jij van Kerstmarkten?”

Ik tekstte terug: “Nou, niet echt. En jij?”

Haar antwoord: “Ik ook niet, maar toch ga ik er heen en ik zoek een man die met me mee wil!”

“Nou, in dat geval ga ik graag met je mee. Vertel!”

In verschillende tekstjes vertelde Jane mij dat volgende week in Duitsland de Kerstmarkten open gaan. De eerste Kerstmarkt is, als zo vaak, in Bochum.

'De opening is donderdag, maar ik wil er vrijdag heen en er tot zondag, ja, misschien zelfs tot maandag blijven. Mijn man wil absoluut niet. Ga jij maar, zei hij, John, het is heerlijk als jij mee gaat, want dan zijn we twee, misschien zelfs drie dagen en nachten samen!'

Ik voelde opwinding. Een weekend samen met Jane, wat een vooruitzicht! Ik reageerde enthousiast en mijn enthousiasme sloeg direct over op Jane. We maakten allerlei plannetjes en ik beloofde zo snel mogelijk een hotel te boeken. Volgende week gaan we alles definitief bevestigen en uiteraard de reis bespreken.

“John, alleen al het idee dat we volgende week samen zijn, windt me enorm op. Ik heb er zo’n zin in!”

Een hotel boeken dus, maar dat bleek niet zo eenvoudig. Waar ik ook informeerde, alles was al lang en breed vol geboekt. Uiteindelijk lukte het me nog om een suite te reserveren in het Courtyard hotel. Behoorlijk prijzig, dat wel. Ik moest een flinke vooruitbetaling doen, daarna was de reservering definitief. In de dagen daarna spraken we veel over ons aanstaande samenzijn en telden we de dagen af.

Zoals afgesproken nam Jane in Den Haag de trein naar Breda om na aankomst naar de achteruitgang van het station te lopen. Gedurende haar reis ontving ik constant teksten van haar. ‘We passeren nu Delft’ en ‘We zijn nu op Rotterdam-Centraal.’
‘Bijna John, ik ben al in Dordrecht. Ik hoop dat de trein niet te lang stil blijft staan.’
‘We rijden nu station Breda binnen. Nog even, John.’

Ik stond natuurlijk al lang en breed en veel te vroeg ongeduldig bij de achteruitgang te wachten. En toen kwam ze aangelopen. We zagen elkaar bijna op hetzelfde moment. We holden nog net niet, maar laat ik het zo zeggen, als twee snelwandelaars liepen we naar elkaar toen en daar was dan eindelijk het moment. We vielen in elkaars armen en omhelsden elkaar stevig.

“Oh, John”, zei ze slechts.

“Dag Jane” was het enige wat ik kon uitbrengen.

Ons realiserend dat er nogal wat omstanders waren, lieten we elkaar los. Ik nam haar weekendtas en we liepen snel naar mijn auto. Maar eenmaal in de auto drukte Jane zich opnieuw tegen me aan. “Hou me vast, John, hou me vast. Ik heb je zo gemist. Laat me niet gaan, schat, ik wil bij je blijven.”

Haar stem klonk verstikt. Ik keek in haar gezicht en zag tranen in haar ogen branden. Ook ik voelde me geëmotioneerd.

Met een toch enigszins schor klinkende stem zei ik: “Ik laat je niet gaan. Zelfs al zou je willen, ik houd je bij me.”

“Ik wil altijd bij je zijn, schat, ik heb je zo gemist.”

Zei ze ‘altijd’? Hoorde ik het goed? Het was nu niet het moment om hier op in te gaan en misschien had ik het ook wel niet goed verstaan, maar toch! We lieten elkaar los. Ik startte de auto en we begonnen aan onze reis naar Bochum. Het was maar goed dat ik ‘automaat’ rij, want Jane liet m’n rechterhand nauwelijks los. Bochum is niet zover. Het ligt net over de grens. Toen we Bochum naderden stelde ik de routeplanner in. Feilloos leidde een mechanische damesstem mij naar het hotel aan de Klinikstrasse.

Toen Jane het hotel zag, riep ze uit: “Oh, wat luxe”.

En toen we eenmaal ingecheckt hadden en Jane vernam dat ik een suite geboekt had, zei ze: “De suite, John? Dat is duur!”

“Lieve Jane, er was nou eenmaal niets anders te verkrijgen, vandaar.”

En toch viel de kamer me tegen toen we er binnenstapten. Het was echt niet zo groot als de foto deed vermoeden. Ik vond het voor een suite zelfs relatief klein, maar comfortabel was het wel. Heerlijk om hier twee of drie nachten met Jane samen te zijn.

Zodra we in de kamer kwamen rukten we bijna elkaars kleren van het lijf. Binnen de kortste keren waren we naakt. Jane trok me op het bed en stopte mij direct in haar. Ze vouwde haar benen om mijn heupen, haar armen om mijn nek. Er was geen voorspel, er werd niet gestreeld, geaaid, gezoend. Directe seks. Het was een ontlading van opgekropte seksuele spanningen. Ik stootte diep en Jane ontving. Het was kort, maar heel intens. Toen kwamen we schokkend klaar. Toch bleef Jane me vastklemmen, ze wilde niet loslaten.

Met mijn hoofd naast haar hoofd fluisterde ze in mijn oor: “Laat me niet gaan, schat. Laat me bij je blijven.”

Zoiets had ze ook al in de auto gezegd. Ik richtte me op en keek in haar ogen. Toen gaven we elkaar een eindeloze kus. Het duurde nog even voordat Jane zich ontspande. Haar benen lieten me los.

Ze pakte mijn hoofd en zuchtte: “Zullen we samen douchen?” I

k knikte en zei: “Ik wil bij je zijn met alles wat je doet. Ik wil je geen moment uit het oog verliezen. We gaan genieten van onze dagen samen.”

Toen stonden we op en gingen douchen. Ik wees Jane op het bad. “Samen in bad, dat doen we ook nog, John.”

We douchten. We wasten onszelf en elkaar. Nee, er was geen seks. Gewoon wassen en opfrissen. Ik genoot van het lichaam van Jane.

Het was al zes uur toen we eindelijk aangekleed en klaar waren om te gaan dineren. We aten in het hotel.

Ik vroeg: “Wat wil je, Jane, nog de stad in gaan naar de Kerstmarkt of blijven we vanavond maar hier?”

Gelukkig antwoordde ze: “De Kerstmarkt kunnen we morgen wel doen. Laten we maar hier blijven.”

Na het eten gingen we naar de bar van het hotel. Knus zaten we bij elkaar aan een tafeltje in de hoek. We hadden wijn besteld.

We keuvelden totdat Jane ineens zei: “Wanneer is voor jou een vrouw aantrekkelijk?”

De vraag verraste me, maar ik begreep natuurlijk wel waarom Jane dit vroeg.

“Wanneer ik me aangetrokken voel tot een vrouw? Dat is niet zo makkelijk te zeggen. Het is een beetje van alles. Het kan haar lach zijn, haar manier van kijken, haar ogen, haar figuur. Voor mij is het toch vooral het oogcontact. Is er contact als je naar haar kijkt? Ik bedoel, Jane, ik zag je een jaar geleden op het strand. Ik zag je liggen naast je man. Je bent mooi, dus keek ik graag. Weet je nog wat je deed? Je deed je zonnebril omhoog en je volgde mij met je ogen. Je toonde belangstelling en ik beantwoordde jouw belangstelling, want je was en bent een mooie vrouw. Bij jou begon het met je ogen en aandacht en al snel voelde ik me aangetrokken tot jou.”

Jane knikte. “En haar figuur? Hoe belangrijk is daarin het figuur van een vrouw?”

"Ik voel me niet aangetrokken tot een vrouw als ze grote of juist kleine tieten heeft, of een dikke kont of mooie benen. Natuurlijk is het uiterlijk belangrijk. Maar ik zal geen vrouw benaderen omdat ze bijvoorbeeld grote tieten heeft. Zo van: ‘Hallo, ik ben John, u heeft zulke grote tieten. Ik ben helemaal weg van u.’ Nee, het is de aandacht waarmee het begint. Haar ogen, haar belangstelling voor mij, ja, zoiets. En jij Jane? Wanneer voel jij je aangetrokken tot een man?”

Ze kwam wat dichter bij me zitten en zei met een lachje: “Ik voel me aangetrokken tot een man als hij John heet, ik voel me aangetrokken tot een man als hij net als John mij aandacht geeft en lief voor me is. Ik voel me aangetrokken tot een man als hij me seksueel net zo kan bevredigen als John. Ik voel me aangetrokken tot jou, schat, omdat jij John bent. Wat jij met mij doet en wat jij innerlijk bij mij teweeg brengt, kan ik nauwelijks omschrijven. Wil ik ook niet omschrijven, wil ik alleen maar beleven.”

Jane zweeg. We keken elkaar aan. Ze vertelde me zojuist wat in haar hart leefde. Ik voelde me overweldigd en had eigenlijk geen idee hoe ik hier op moest reageren. Ik gaf haar maar een kusje en streelde haar gezicht.

‘Wil je nog een wijntje?”

We bleven nog een poosje hangen. Toen zei Jane: “Zullen we naar boven gaan?”

Ik knikte, maar toen ik aanstalten maakte om op te staan, zei ze: “Nee, blijf jij nog even zitten. Geef me tien minuten.”

Een kusje en weg was ze. Braaf zat ik de tien minuten uit. Toen stond ik op en ging naar boven. Na een klop op de deur om Jane te waarschuwen, ging ik naar binnen. En daar lag Jane! In een verleidelijke pose op bed. Ze droeg een blauw lingerie setje. Haar bh liet een groot deel van haar borsten zien en haar slipje was klein. Het bedekte precies haar kutje. Wat een verleiding! Ik bleef staan en bekeek haar. Jane, de godin van de verleiding! Ik voelde mijn lul hard worden.

“Kleed je uit, maar langzaam. Eerst je overhemd” zei Jane.

Langzaam ontdeed ik mij van mijn overhemd. En toen ik met ontbloot bovenlijf voor haar stond, deed Jane haar slipje uit en spreidde haar benen. Ze streelde haar lichaam maar raakte haar kutje niet aan. Ik zag haar gezwollen schaamlippen die iets open stonden, ik zag de glinstering van haar kutsap. Ik keek en keek.

“Nu je broek, maar alleen je broek.”

Even later stond ik met alleen nog m’n slip aan voor haar. Maar deze godin beheerste het verleiden tot in de puntjes. Ze begon met haar bekken golvende bewegingen te maken, terwijl ze me aankeek met een lach op haar lippen.

Zacht zei ze: “Wind ik je op? Maak ik je geil?”

Of ze me geil maakte? Mijn hemel, als ik niet uitkeek zou ik zomaar spontaan in m’n slip klaar komen.

“Ik wil je zien. Doe je slip uit!”

Snel bevrijdde ik me van mijn knellende slip. Jane keek naar mijn erectie en zei: “ Straks wil ik je lul in m’n kut voelen.” En toen viel ze uit haar rol. “Oh John, wat kan liefde toch heerlijk zijn. Kom, lik me, verwen m’n kutje.”

Ik keek neer op deze heerlijke vrouw en een gedachte kwam in me op: is zij dan toch misschien de vrouw met wie ik mijn leven kan delen? Ik liep naar het bed en pakte haar voet. Ik speelde met haar tenen en likte ze. Mijn tong gleed tussen haar tenen en het proefde goed. Alles aan Jane proeft goed. Haar ene voet dan haar andere. Ik streelde haar kuiten, haar knieën, haar dijen. Mijn hand gleed over haar kutje. Ik likte haar schaamlippen. Jane nodigde me uit om verder te gaan, want ze opende zichzelf met beide handen. Ik zag haar klitje, ik rook haar vrouwelijkheid. Druppeltjes vloeiden uit haar. Jane was zo klaar, zo vreselijk klaar om de liefde te ontvangen.

Ik ook, alleen ik wilde meer. Mijn geest was toch nog sterker dan mijn lichaam. Ik wil niet alleen haar kutje, maar ik wil haar. Ik wil haar helemaal. Elke centimeter van haar lichaam. Ik wil haar helemaal hebben en ik wil mijzelf helemaal aan haar geven. Is dat niet wat ze noemen ‘één zijn’? Dus kroop ik verder omhoog. Ik streelde en kuste haar buik, haar navel. Verder omhoog. Ik trok haar bh onder haar tieten, omvatte ze, liefkoosde ze en speelde met haar tepels. Ik hield ze een voor een tussen m’n tanden. Jane keek met omfloerste ogen. Ze liet me in alles mijn gang gaan. Zij gaf zich volledig. Verder omhoog.

Ik kuste haar hals, haar gezicht, haar lippen en fluisterde: “Ik wil je hebben, ik wil je helemaal hebben.”

En tussen de kusjes antwoordde Jane: “Je hebt me, schat. Je hebt me helemaal. Ik wil van jou zijn.”

En toen bedreven we de liefde. Hard, zacht, snel en langzaam, maar vooral gepassioneerd. Meerdere malen kwam Jane en uiteindelijk vulde ik haar. Ik geloof niet dat ik ooit zo intens de liefde bedreven heb. Toen ik uiteindelijk naast haar ging liggen, kroop ze dicht tegen me aan. Ze hield me vast, ja, zelfs met haar benen. Uiteindelijk vielen we zo in slaap. Het zal de wijn en de liefde geweest zijn, maar we sliepen in elkaars armen.

Toen ik wakker werd, zag ik op mijn telefoon dat het half drie was. Ik keek opzij naar Jane. Ik streelde zachtjes haar gezicht. Een gevoel van warmte en verlangen kwam over me. Zo naast een vrouw wakker worden had ik nooit eerder meegemaakt. En weer drong de gedachte in me op: is zij dan de vrouw? Aan het knipperen van haar ogen zag ik dat Jane ook wakker werd. Ik draaide me op mijn zij naar haar toe. We keken elkaar aan. We voelden beiden het verlangen.

Op rustige toon zei Jane ineens: “Ik hou van je.”

Ik streelde haar gezicht en zei: “Ik hou ook van jou, Jane.”

Ze legde haar hand op mijn gezicht en haar duim streelde mijn lippen. Ik beet er zachtjes in. Ze lachte.

Ineens greep ze naar mijn lul en zei: “Je gaat me toch niet vertellen dat je weer zin hebt of vergis ik me?”

Ik glimlachte terug: “Ik wel, en jij?”

“Ik verlang altijd naar jou, dat weet je toch, maar eerst moet ik naar de wc.” Ze maakte zich los en sprong uit bed.

“Jane,” riep ik voor ze weg kon lopen.

Ze draaide zich om. Ik strekte mijn beide armen uit en zei: “Ik ga mee.”

Ze pakte mijn handen vast en glimlachte. Samen liepen we naar de badkamer. Jane poetste snel haar tanden en waste haar gezicht. Via de spiegel keek ze naar me. Ik stond tegen de muur. Toen draaide ze zich om.

“Ik moet ook naar de wc.”

Ik glimlachte en ging zo staan dat ik recht tegenover haar stond. Jane ging zitten. Haar benen naast elkaar, haar armen op haar knieën.

“Mag ik niets zien?” zei ik.

Even een momentje van twijfel, toen leunde ze achterover en spreidde haar benen. Even later plaste ze en zag en hoorde ik de goudgele straal in de pot verdwijnen. Ze maakte zich droog en stond op.

“Moet jij ook niet?”

Ik liep naar de pot en trok Jane naast me. Ik sloeg mijn arm om haar middel. “Hou jij hem vast?”

Jane hield mijn lul vast en toen ik eindelijk kon, richtte zij de straal in de pot. Ze vond het blijkbaar wel grappig, want ineens begon ze als het ware allemaal figuurtjes met mijn urine te maken. Ik waste mijn handen en poetste ook mijn tanden. Met haar arm om mijn middel en mijn arm om haar schouders liepen we terug naar bed. Ik zag dat het inmiddels drie uur geweest was.

Jane kroop weer dicht tegen me aan. Ze legde haar hand op mijn kruis.

Toen zei ze: “Dus je hebt weer zin?”

Ik antwoordde: “Als jij bij me bent, heb ik altijd zin.”

Daarop zei Jane: “Laat mij je dan maar verwennen.”

Ze maakte zich los en ik moest op m’n rug blijven liggen. Ze pakte een kussen en legde dat onder m’n kont. Niet tevreden nam ze een tweede kussen. Nu lag ik nadrukkelijk met mijn onderlichaam hoger. Jane ging tussen mijn benen zitten en begon me op een onbeschrijfelijke manier te verwennen. Ze gebruikte haar handen, haar mond en soms voelde ik zelfs hoe ze haar tanden in de top van mijn eikel zette. Ik gaf me aan haar over. Weerloos liet ik al het genot over me heen komen. Het hoogtepunt naderde. Ik voelde het, zij wist het. Toen strekte ze beide handen naar me uit. Ik pakte ze en onze vingers verstrengelden zich. Zo hielden we elkaar vast toen Jane opnieuw mijn lul in haar mond nam. Ze keek naar me terwijl ze mij nog eenmaal verwende met haar mond en tong. Daarop kwam ik. Mijn sperma schoot in haar mond.

Jane hield me vast in haar mond terwijl ik kwam. Ze kneep zo hard in mijn vingers, dat het bijna pijn ging doen. Druppeltjes sperma liepen langs haar mondhoeken. Toch hield ze me in zich, net zo lang totdat ik verslapte. Pas daarna liet ze me los. Ze bevrijdde een hand en kroop naar boven. Toen kuste ze me en ik proefde mijn eigen sperma.

“Ik hou van je,” fluisterde ze weer.

En ik kon, nee, ik wilde niets anders terug zeggen dan: “Ik hou ook van jou, schat.”

Een poosje bleven we zo liggen. Toen reikte Jane naar de schakelaar boven het bed en de kamer veranderde in duisternis. We trokken het laken over ons heen en ik was onmiddellijk vertrokken.

Toen ik de volgende ochtend wakker werd, zag ik tot mijn verbijstering dat het al half tien was. Jane lag met open ogen naast me.

“Goede morgen, schat!” zei ze.

Ik glimlachte. “Goede morgen, schat. Is het al zo laat?”

Jane knikte. “Heb je goed geslapen?”

“Als een blok,” antwoordde ik naar waarheid.

Toen ik opstond om naar de badkamer te gaan, stond ook Jane op. Ik zag hoe ze glimlachend toe keek, terwijl ik plaste. Daarna ging ze onder de douche staan, waar ik haar vergezelde. Na het douchen kleedden we ons aan.

“We zijn te laat voor het ontbijt en te vroeg voor de lunch. Zullen we beneden koffie drinken en daarna de stad in gaan voor een uitgebreide brunch?”

En zo gebeurde het. We namen er alle tijd voor. Daarna gingen we als toeristen wat bezienswaardigheden bekijken. Natuurlijk de kerk van St. Pieter en St. Paul, het symbool van de stad. Deze kerk was al aan het begin van de negende eeuw gebouwd in opdracht van niemand anders dan Karel de Grote. Vervolgens maakten we een wandeling in een van de botanische tuinen. We aten in wat ze noemen de ‘Bermudadreieck’ (Bermudadriehoek), een relatief klein gebied in de stad, waar heel veel horecagelegenheden zijn.

Ons samenzijn was heel gezellig. Wat is het toch heerlijk om met je geliefde te genieten van alle dingen die op je af komen! Na het avondeten, dan toch de Kerstmarkt. Heel veel van hetzelfde uiteraard. Hoewel ik niet zo’n fan ben van het schuifelen met heel veel andere mensen van kraampje naar kraampje, moet ik toch toegeven dat het voor even best wel gezellig was. Uiteraard door de talloze lichtjes, de muziek en de vliegende Kerstman. Om negen uur sloot de markt. We spraken af dat we er de volgende dag weer heen zouden gaan om er iets te kopen. Jane zei terecht dat het niet goed zou zijn om met lege handen thuis te komen.

Eenmaal terug in de Courtyard, besloten we samen uitgebreid in bad te gaan. Ik ging eerst zitten en Jane nam plaats tussen mijn benen. Dat paste, al was het maar net. Ze streelde af en toe mijn benen en ontspande.

Ineens vroeg ze: “John, gaan we morgen naar huis?”

Ik streelde haar hoofd en zei: “Voor mij hoeft het niet. We kunnen best tot maandag blijven, ten minste als jij wil.”

Ze pakte over haar schouder mijn hand en hield die vast. Het was niet echt gemakkelijk. Het bad had iets breder moeten zijn.

“Ja natuurlijk wil ik. Tot maandag? Eigenlijk wil ik heel lang bij je blijven.”

Opnieuw een toespeling, maar ook dit keer ging ik er niet op in.

“Maar John, vind jij het niet erg? Ik bedoel, deze kamer is erg duur.”

Daarop zei ik: “Lieve Jane, als er een ding is waarover jij je geen zorgen hoeft te maken, dan is dat geld. Ik zeg je dit maar een keer en ik wil dat je daar nooit meer over begint.”

“Het spijt me echt, maar, het leven is nou eenmaal duur, daarom… ik wil gewoon niet..eh…ik weer niet hoe ik het moet zeggen, maar misschien begrijp je me wel.”

Natuurlijk snapte ik haar. Het leven is duur en in haar situatie moet ze misschien heel voorzichtig omgaan met de euro’s.

“Jane, nogmaals, maak je geen enkele zorgen over geld. Afgesproken? Kom, het water koelt af.”

We stapten uit het bad en wasten ons onder de douche. We droogden elkaar af en liepen naakt naar het bed. We kropen dicht tegen elkaar aan. Door de gebroken nacht er voor, door het vele wandelen waren we best wel moe. We gaven elkaar kusjes en kletsten nog wat, maar de slaap overmande ons snel.

Na een lange, verkwikkende slaap ontwaakten we verfrist. Zij zat op de wc, terwijl ik naast haar me waste. En toen ik ging plassen stond zij naast me haar tanden te poetsen. Wat me zo beviel is de vanzelfsprekendheid van wat we deden. Geen spoor van schaamte of verlegenheid. Waarom ook? Alles heel natuurlijk, alsof we al jaren samen waren. We ontbeten in het restaurant van het hotel, want, zoals zo vaak is het ‘free breakfast’. Nou ja, ‘free’ iedereen weet, dat je het ontbijt natuurlijk gewoon betaalt.

Daarna belde Jane haar man op om te zeggen dat ze nog een nacht bleef. Discreet bleef ik op afstand staan terwijl zij met hem sprak. Vervolgens stelde ik Jane voor om eerst naar het ‘Tierpark und Fossilium’ te gaan. Ik was er ooit wel eens geweest, maar wilde het graag weer zien. Ik heb nou eenmaal wat met dieren.

“Dan kunnen we daar ook lunchen”.

Voor Jane was alles goed. “Zolang we maar samen zijn.”

In de loop van de middag gingen we terug naar de Kerstmarkt. Jane kocht wat spulletjes om mee te nemen. Na de Kerstattributen in het hotel gebracht te hebben, namen we een taxi naar het Forsthaus, een aardig, sfeervol restaurant waar het eten goed is.

Terug in het hotel bestelden we in de bar een fles wijn. Het was me al opgevallen dat Jane na het diner wat stiller was geworden. Ik was er bijna zeker van wat de reden daarvoor was, maar wachtte, omdat ik wist dat zij er op het juiste moment wel over zou beginnen. En dat moment brak nu aan.

Jane kwam zo dicht mogelijk bij me zitten en ze zei: “Morgen gaan we terug naar huis.”

Ik knikte.

“John, schat, je zegt dat je van me houdt. Waarom hou je van me?”

Natuurlijk had ik die vraag verwacht. Ik pakte haar hand en drukte er een kus op. Toen keek ik recht in haar ogen en zei: “Ik hou van je om wie je bent. Iedere seconde die ik bij je bent is genieten. Met je praten, met je lachen, alles vind ik fijn. En de seks is buitengewoon. Ik voel een klik met je, ik voel me verbonden met je.”

Het was stil. Jane keek me zo ongelooflijk lief aan. “En jij, Jane, waarom hou jij van mij?”

Toen zei Jane: “Om dezelfde redenen als jij. Ik voel me gelukkig, heel gelukkig als je bij me bent. Ik geniet van elke aanraking, elke streling. Jij begrijpt me, jij respecteert me. Jij bent voor mij de ware man. Echt waar.”

Nu was ik even stil. Wat had plaats gevonden was een liefdesverklaring. Niet meer en niet minder.

Toen vroeg Jane: “Waarom vind je onze seks zo buitengewoon?”

Ik antwoordde: “Jane, altijd als je bij me bent verlang ik naar je. We voelen elkaar aan als we vrijen. En er is geen schaamte. Je verwent me heerlijk en ik verwen jou ook heerlijk, ja toch? En je stijl, wow!”

Jane glimlachte: “Hoe jij me verwent is met geen pen te beschrijven. Het is, zoals je zei, buitengewoon maar wat bedoel je met ‘stijl?’?”

“Nou, eh, je houdt van teder vrijen, van wild vrijen, van lekker vies praten, van spelletjes doen, allemaal dingen die mij ook opwinden. We hebben nog lang niet alles uitgeprobeerd of gedaan, maar wat we gedaan hebben, is..eh..wow!”

Weer glimlachte Jane: ‘Ja, vies praten windt me op, maar ook als we heel rustig en stil seks hebben is dat opwindend, met jou is alles gewoon fijn.”

Ze boog zich naar me toe en gaf me een spontane zoen op mijn lippen. Een ouder echtpaar, een paar tafeltjes verderop, keek glimlachend toe.

Toen werd Jane weer serieus. “John, morgen moeten we terug. Morgen moet ik weer afscheid van je nemen, ik weet nu al dat ik je heel erg zal missen. John… ik wil geen afscheid nemen. Ik wil…”

Ze zweeg.

Ik streelde haar wang en Jane pakte mijn hand en drukte die tegen haar gezicht.

“Wat wil je Jane?” vroeg ik zachtjes. Ze

slikte en zei: “Ik wil bij je blijven.”

Weer viel er een stilte. We voelden ineens emoties.

“Maar schat, je man!”

Jane zuchtte, een zucht die van heel diep kwam. “Ja, ik weet het. Hij is een goede man, maar jij bent mijn alles.”

“Jane, ik ga je nu iets vragen. Iets, waar jij misschien al vaak aan gedacht hebt.” Ze knikte. “Jane, schat, zou jij je man willen verlaten om bij mij te zijn?”

“John, ik ben zo dolgraag bij je. Ik hou van je, ik hou echt van je, maar hem zomaar verlaten? Ik kan toch niet morgen plompverloren tegen hem zeggen ‘ik pak mijn spullen en ga weg, want ik heb de liefde van mijn leven gevonden?’ John, hij heeft me nooit iets aan gedaan, hij heeft altijd voor me gezorgd, maar het vuur is uit. Hij is als een hele goede vriend voor me en dat maakt het moeilijk om zomaar weg te gaan. Mijn hart trekt naar jou. John, ik wil van jou zijn, maar ik moet het toch allemaal goed.. eh.. regelen.”

Eigenlijk had ik zoiets verwacht. Natuurlijk is het moeilijk om je partner te verlaten. Het is anders als je partner een ander heeft, of gewelddadig is, of agressief, of zo. Maar de man van Jane is een gewone man, die soms ‘s nachts gaat vissen, die voor zijn vrouw zorgt. Alleen de liefde is over, althans zo goed als, schatte ik in. Dat gebeurt nou eenmaal in relaties. En ik begrijp dat Jane alles goed wil regelen.

“Lieve Jane, ik heb een voorstel.” Ze keek me verwachtingsvol aan. “Jane, in maart volgend jaar ga ik naar het buitenland. Dat duurt dus nog een paar maanden. Gedurende die tijd huur ik een kamer in Scheveningen. Ik ben daar zo vaak mogelijk. Elke dag kan je langskomen. We kunnen elkaar heel veel zien en elkaar heel goed leren kennen. Ik geef je alle tijd om alles op een rijtje te zetten. En als je je man verlaat om mij, dan ben ik er. Hoor je me? Dan ben ik er voor jou! Je hebt maanden de tijd om het allemaal te regelen, want het is nog lang geen maart. Wat vind je van dit voorstel, schat?”

Jane stond spontaan op en sloeg haar armen om me heen. Tranen in haar ogen. “O John, ja, ja!”

En ze kuste me overal op mijn gezicht. Mijn wangen, mijn ogen, mijn voorhoofd, mijn neus! Ik glimlachte om deze heerlijke spontane, welgemeende reactie. Vanuit mijn ooghoek, zag ik het oudere echtpaar mee glimlachen. We bleven nog even zitten, maar de wijnfles was leeg, het gesprek was gevoerd, ten minste voorlopig. Het was tijd om naar boven te gaan. Met mijn arm over haar schouder en de hare om mijn middel liepen we naar de uitgang van de bar. Ik keek nog even om. De oude man knikte me bemoedigend toe.

Eenmaal in de kamer kusten we elkaar. Ik streelde haar rug en Jane drukte zich al tegen me aan. ‘

De laatste avond in dit hotel, Jane! Maar niet de laatste avond samen! Dat beloof ik je”

“Ja, het is jammer dat we terug moeten, maar nu heb ik een verrassing voor je, John, en ik hoop dat je het leuk vindt. Ga zitten en wacht. En nee, schat, nu kan je niet even met me mee!”

Ik zag Jane een plastic zak uit haar weekendtas halen en ze liep naar de badkamer. Bij de deur zond ze me een kusje. Nieuwsgierig wachtte ik af. Ik was er van overtuigd dat ik iets geils te zien zou krijgen. Ja, zover kende ik haar al intussen. Toen ging de badkamer deur open. Jane kwam binnen en leunde tegen de muur in een uitdagende pose. Wat ze aan had? Godallemachtig! Zo’n setje lingerie had ik nog nooit gezien. Mini, mini, mini! Het slipje bedekte haar schaamlippen, maar dat was ook alles en haar bh was eigenlijk niet meer dan een soort string die uitsluitend haar tepels bedekte.

Spontaan kreeg ik een erectie. Wat een vrouw! Jane is echt de godin van de verleiding! Ze stapte naar voren en paradeerde voor me, maar bleef buiten handbereik. Ze deed alles om mij op te winden en dat was bepaald niet moeilijk. Ze streelde zichzelf, ze draaide rondjes, ze toonde me haar kont. Ze deed plagend haar vingers in haar slipje. Het was een complete privé show. Toen stapte ze terug naar de muur waar ze eerst stond. Met alleen haar schouders leunde ze tegen de wand. Ze spreidde haar benen en duwde haar onderlichaam naar voren. Weer stopte ze haar hand in haar slipje en ik zag hoe ze zich weer streelde.

“Wind ik je op? Maak ik je geil?” Ze likte haar lippen.

Ik zat met een stijve in de stoel. “Wat ben je toch een lekkere meid. God, je moest eens weten hoe hard m’n lul is!”

Met een verleidelijke lach zei ze: “Open je gulp! Laat zien.”

Ik opende mijn gulp en trok, zij het met enige moeite, mijn lul naar buiten.

“Meer,” zei ze, “je zak ook.”

Het was allemaal niet zo gemakkelijk, maar daar stond ik dan. Met m’n kleren aan, maar met mijn lul en zak erbuiten. Toen kwam Jane naar me toe. Met haar hand, waarmee ze in haar slipje zat, streelde ze mijn gezicht. Ik rook haar hand en toen ze haar vingers tegen mijn lippen duwde, opende ik mijn mond en proefde haar geil. Mij aankijkend vond haar hand de weg naar mijn kruis.

Ze pakte mijn lul en zei: “Ik hou van je harde lul.”

Toen trok ze me aan m’n lul mee naar bed. Ze trok mijn broek en slip uit. Alleen gekleed in m’n overhemd lag ik op m’n rug voor haar. Jane ging rechtop staan en trok snel haar slipje uit. Ze stak haar hand tussen haar benen en ik zag haar vingers in en uit haar kutje gaan. Toen streelde ze met haar natte vingers mijn lul. Ze likte me en pijpte me kort. Ze speelde haar rol als de leidende, ja, dominerende vrouw met verve. Ik speelde de onderdanige rol en we genoten er beiden van. Ze richtte zich weer op en verwijderde haar bh. Toen zette ze haar benen uiteen en opende met twee handen haar kutje.

“Ik wil je lul in mijn kut. Ik wil dat je me neukt.”

Ik wilde al overeind komen, maar Jane hield me tegen. “Blijf liggen. Nog niet!”

Ze pakte mijn lul weer vast en trok me even af. Daarna pakte ze mijn zak en kneep in m’n ballen. Niet hard, maar best wel pijnlijk. Daarop zei ze heel direct – en dat zal ik misschien nooit meer vergeten – “Zijn je ballen vol?”

Zo direct heeft een vrouw nog nooit tegen me gesproken. Mijn harde lul werd nog harder. Ze keek me aan terwijl ze mijn zak kneedde.

Ik knikte “Ja.”

Geil zei ze: “Ik wil je sperma.”

Toen kroop ze op me. Met een beweging stopte ze me in haar. Met haar handen hield ze haar borsten vast en bereed me. Ze knelde me vast met haar kutspieren. Op en neer ging ze tot ik het niet meer volhield en met een luide kreun in haar klaar kwam. Jane bewoog nog even op en neer en bleef toen in dezelfde positie stil zitten. Ineens vroeg ik me af of zij wel bevredigd was. Ik vroeg het haar, waarop ze zei dat ze twee keer gekomen was. Ik had het niet in de gaten. Ze boog zich voorover en we kusten elkaar langdurig. Daarna maakte zij zich los. De kamer geurde naar seks, naar sperma. Jane ging naast me liggen. Het was de laatste avond in Bochum.

Toch wilde Jane de avond niet beëindigen en zei: “John, laten we naar de bar gaan. Nog wat drinken en wat eten als het kan.”

Ik zei: “Heb je honger dan?”

“Nee, John, geen honger maar trek in iets pittigs.”

We wasten ons een beetje, kleedden ons aan en gingen naar de bar. Het oudere echtpaar was er niet meer. We namen allebei een biertje en knabbelden op zoute nootjes. We spraken over koetjes en kalfjes. Rond middernacht gingen we terug naar boven. We kleedden ons uit. Jane lag het eerst in bed.

Toen ik naast haar ging liggen zei ze: “John, heb me lief.”

Wat volgde was een heel intiem liefdesspel. We kusten elkaar veel en vonden uiteindelijk samen totale bevrediging.

De volgende ochtend vertrokken we vroeg, want ik wilde voor de lunch in Scheveningen zijn. Nee, ik zette Jane nu niet af op het station Breda en ik vertelde haar waarom.

“Jane, als we in Scheveningen zijn wil ik een niet al te duur hotel zoeken dat zo dicht mogelijk bij jou is gelegen. Daar schrijven we ons samen in als echtpaar!” Ik glimlachte toen ik haar vragend gezicht zag. “Ja, als echtpaar. Ik maak wel een verhaal dat ik er voor drie maanden een kamer wil huren. Daar kunnen we samen zijn, of jij alleen als ik er niet ben, of andersom. Weet jij misschien een hotel bij jou in de buurt?”

Goddank wist ze er een, meerdere zelfs. Het is per slot van rekening Scheveningen! Toen we er uiteindelijk aankwamen, was ik niet ontevreden. Het was een middenklasse hotel. Eenmaal binnen sprak ik met de manager op zijn kantoor. Ik legde hem uit dat ik een kamer wilde voor een periode van drie maanden.

“Mijn vrouw en ik hebben hier allerlei zaken te regelen en om iedere avond terug naar Breda te gaan, de stad waar we wonen, is te veel gevraagd.”

Ook zei ik dat we er niet altijd zouden zijn. Soms moest ik nou eenmaal terug naar Breda. Daarnaast zou het voor komen dat mijn vrouw hier alleen was, of ik alleen. Naast onze gemeenschappelijke activiteiten, hadden we ook nog persoonlijke belangen. Toen ik hem ten slotte vertelde dat ik een maand vooruit betaalde, was er geen vuiltje aan de lucht. De manager schreef ons zelf in.

Ik realiseerde me, toen ik het formulier invulde, dat Jane nu de enige vrouw is, die mijn huisadres in Breda wist. Ik zei er uiteraard niets over. We controleerden de kamer. Het was een doodgewone hotelkamer. Niets bijzonders, maar het was er schoon en het sanitair werkte. Bij de balie leverde ik mijn sleutel in en vertelde dat ik morgen terug zou komen.

Eenmaal terug in de auto reden we naar station Holland Spoor. Ik verwachtte een emotioneel afscheid, maar dat viel alles mee. Een kus, een omhelzing.

“Jane” zei ik, “tekst me vanavond, oké?” Ze knikte. “En Jane, ik hou van je.”

We kusten elkaar en zij antwoordde: “Ik hou ook van jou.”

Toen stapte ze uit en liep weg met haar weekendtas en haar kerstspulletjes. Zachtjes zei ik, naar haar rug kijkend: “Dag Jane, dag schat! Tot gauw!”