Visserslatijn
Het kwam door Jelle. Jelle was al weer veel langer vrijgezel dan ik en bleef maar doorzagen over zijn scharrels, of zoals hij het uitdrukte 'willige' dames. Vrouwen waarmee hij in contact kwam op dating sites.
'Moet je ook doen man.'
In het begin liet ik hem maar kletsen. Ik vond het prima zo. Baukje en ik waren na bijna vijfentwintig jaar uit elkaar gegaan. De chemie was weg, ons seksleven was ingedut en we waren zelfs geen maatjes meer. Ik weet niet eens meer wie het als eerste voorstelde, zo gezamenlijk was de wens om er een punt achter te zetten. Geen ruzie, geen verwijten. Gelukkig niet. En ondanks of juist door de "gemeenschap van goederen" verliep de boedelscheiding heel soepel.
Het alleen zijn viel me niet zwaar. Het gaf me meer tijd voor mijn hobby’s en om vaker te sporten. Ik had ook geen behoefte om op zoek te gaan naar een vervangster. Mooi niet, het was prima zo. Als de druk te hoog werd dan was er wel een filmpje op Internet. Afwisseling genoeg zo en zeker met een linker- en een rechterhand. Overigens was dat een voortzetting van de laatste jaren van het huwelijk.
Uit vissen
Ik weet niet waarom Jelle bleef door zaniken over datingsites. Was het uit bezorgdheid over mijn welzijn of wilde hij opscheppen over zijn veroveringen? Ik vermoedde het laatste.
'Zal ik je helpen met tips voor je profiel?'
Dat was mijn eer te na en hij kwam daarmee ook veel te dicht op mijn huid.
Het maakte wel dat ik op een regenachtige zaterdagmorgen mijn laptop openklapte.
Jelle had in ieder geval gelijk dat er veel zoekende zielen waren. Overigens aanzienlijk meer mannen dan vrouwen. Ik zocht en vond een site met op het oog een ruim aanbod en gelukkig niet al te duur. Voor ik er geld in ging pompen wilde ik eerst wel eens weten of het werkte.
"Uw privacy is gewaarborgd." Ha ha, dacht ik. Laat ik eerst maar eens de kat uit de boom kijken met een fantasie profiel.
Mijn buurman Karel is een ongelofelijke lul en daarom leende ik zijn voornaam. Gecombineerd met "de Boer", een gemakkelijke veel voorkomende achternaam en "wat een boer niet kent, dat vreet hij niet". Dat gold zeker voor mij.
Karel de Boer, met wel de juiste leeftijd. Ik zat al helemaal niet te wachten op jonge huppelkutjes. Als woonplaats koos ik Hengelo, de dichtstbijzijnde grote plaats. Ik betaalde en besloot de volgende dag na ontvangst van een verificatiecode verder te gaan.
Het werd dinsdagavond voor ik de volgende stap zette. Klikkend langs profielen van nooddruftige leeftijdsgenoten zag ik niet direct waar Jelle zo geïnspireerd door raakte. Lelijk, ver weg wonend, bla bla profiel, ik zag weinig interessants. Sleetse types en types, waarvan ik bij voorbaat al moe werd. Wat moest ik in vredesnaam met: "Filosofisch ingesteld" of "brede culturele belangstelling"? Lange wandeltochten, yoga, veganistisch, antroposofisch, geloof in de Heer, met een hoofdletter, Alsjeblieft niet, dacht ik, almaar doorklikkend.
Ik was al een profiel verder toen het tot me door drong. De naam en ook het gezicht, het had iets bekends. Ik ging terug. Corrie, verrek, dacht ik, dat is ze, het kreng. Corrie van Zanten, uit mijn middelbare schooltijd.
Zeventien was ik, bleu en waarschijnlijk ook een beetje een nerd. Ik deed aan worstelen en sleutelde dagenlang aan bromfietsen en de oude motor, waar ik officieel nog niet op mocht rijden. Ik hoorde op school bij geen enkel groepje en ik denk, met de wijsheid van nu, dat mijn schoolgenoten me maar een vreemde snuiter vonden.
De vreemde snuiter had al lang een oogje op Corrie van Zanten. Niet eens het mooiste meisje van de klas, maar wel populair.
Ik zie het nog zo voor me hoe het gebeurde. Het was sportdag, Sport, naast wis- en natuurkunde de enige interessante activiteit op school. Ik deed iets wat ik leuk vond, sporten en de zon scheen. Waarschijnlijk gaf dat me de moed om haar te benaderen. Ik hield haar een tijdje in de gaten en toen ze even alleen stond, stapte ik op haar af.
'Wil je met me uitgaan?' vroeg ik zenuwachtig. In mijn herinnering keek ze met een blik vol afgrijzen aan en begon ze te lachen. Antwoord gaf ze niet, ze keerde zich om en liep naar een groepje vriendinnen. Ik hoorde ze boven het geroezemoes op het sportveld uit.
'Wat moest hij nou?'
'Hi, hi, hij vroeg of ik met hem uit wilde. Nou mooi niet, met zo’n rare.'
'Wat een ongelofelijke eikel.' Gevolgd door hard gelach.
Het duurde meer dan een jaar, ik was van school af en studeerde in Enschede, voor ik weer een meisje durfde te benaderen
Ik had mijn afgang aardig weggestopt, maar haar beeld bracht het weer helemaal terug. Wat een takkenwijf.
Nieuwsgierig bestudeerde ik haar foto.
Een foto van een forse vrouw in een wijdvallende rode jurk op een Italiaans ogend plein. Ze was er niet knapper op geworden. Lelijk opgedroogd en nogal uitgedijd stelde ik tevreden vast. Ze werkte in het onderwijs, was gescheiden en in Zaltbommel blijven wonen.
Het aas
Er ontstond een idee in mijn hoofd. Eerst koffie en even laten broeden.
Wraak!
Onder het genot van een kop koffie werkte ik in gedachten het idee uit. Als mijn alter ego Karel de Boer reageren op haar profiel. Een foto er bij dorst ik wel aan. Tijdens mijn schooltijd in Zaltbommel droeg ik een bril en had ik lang haar. Nu dertig jaar verder, met een kaal geschoren hoofd en lenzen, leek ik niet meer op de Bob van toen. Mijn gebroken neus en een bloemkooloor, aandenkens uit mijn sportverleden, hebben mijn uiterlijk ook veranderd.
Stel dat ze hapte en het kwam tot een ontmoeting, dan was er weinig meer dat aan de jongen uit de Bommelerwaard herinnerde. Na mijn studie ben in Twente blijven wonen en dat is hoorbaar in mijn uitspraak van het Nederlands.
Over het hoe van de wraak maakte ik me nog geen zorgen. Eerst contact en dan ontstond er vanzelf een gelegenheid. Die avond viel ik in slaap denkend aan, hoe mooi het zou zijn als ik haar zo ver zou krijgen dat ze seks wilde. Haar dan helemaal opgeilen en op het laatste moment zeggen, dat ik haar onaantrekkelijk vond en opstappen. Of haar neuken en daarna niets meer van me laten horen, dan zou ze zich pas genaaid voelen. Ik besloot om er voor te gaan.
De volgende dag poetste ik mijn profiel op en reageerde ik op het profiel van het kreng.
Er wordt aan het aas geknabbeld
Een week ging voorbij zonder reactie. Jammer, dacht ik en toen ik er over nadacht vond ik het wel best. Eigenlijk wel kinderachtig een wraakpoging na zo veel tijd.
Tot maandagavond, precies een week na mijn bericht. Bericht van Corrie.
Ze schreef genoten te hebben van mijn bericht. Genoten? dacht ik. Dat is niet de bedoeling, wacht maar af. Ze wilde graag meer over me weten. Tering, dacht ik, nog meer fantaseren. Ik verzon een carrière en hobby's. Bijna had ik mijn motoren genoemd, maar daar was ik op school al mee bezig geweest, dus niet doen. Impulsief kwam ik op golf, dat werd het. Ik had het nog nooit gedaan en was het ook niet van plan. Nadat ik op de verzendknop drukte, twijfelde ik. Stel dat ze een golfster is, dan val ik mooi door de mand.
Het antwoord kwam en heel uitgebreid. Ze speelde tennis en bleek les te geven op een ROC in Den Bosch. Ze keek graag naar romantische films en was gek op kermisattracties. Mooi, dacht ik, dan kan ik je van een koude kermis thuis laten komen. Verder ging ze door over hoe belangrijk vertrouwen in een relatie was. Dus waarschijnlijk al een keer goed besodemieterd, was mijn conclusie.
We pingpongden wat berichten heen en weer. Ik bedwong de neiging om te hard van stapel te lopen en liet het initiatief om een ontmoeting voortestellen aan haar over. Des te harder kan ik haar laten vallen, dacht ik met binnenpret.
Van mailen kwam het tot bellen. Tijdens het eerste gesprek zei ze, 'ik kan wel horen dat je uit Twente komt.' Goed zo dacht ik, dan heb ik het niet voor niets zo zwaar aangezet.
Na het telefoongesprek mailde ze dat ze genoten had van ons gesprek en ze vond dat ik een prettige stem had. Ze wilde me graag ontmoeten, of ik een voorstel had.
Ik had er vooraf over nagedacht. Zeker niet in Zaltbommel, ik had er nog familie wonen en het moest iets anders wezen dan de geijkte afspraak in een horecagelegenheid. Ik nodigde haar uit voor een bezoek aan de dierentuin in Amersfoort. Ongeveer halverwege tussen mijn woonplaats en Zaltbommel.
Ze verraste me door te bellen. Ze vond het een geweldig leuk idee. Een week later had ze herfstvakantie of ik dan kon. Ja, ik kon, ik had ook herfstvakantie, maar dat vertelde ik niet. In mijn profiel had ik alleen vermeld dat ik werktuigkunde gestudeerd had en niet dat ik naast mijn werk voor een ingenieursbureau twee dagen in de week les gaf op een hogeschool.
De dobber beweegt
Het was een mooie zachte en zonnige herfstdag en bijna ging ik in de fout door op de motor naar Amersfoort te rijden. Vooral niet te vroeg komen had ik mezelf voorgenomen. Ik wachtte om de hoek en precies op het afgesproken tijdstip reed ik de parkeerplaats op. Ze stond al te wachten. Ik stak mijn hand op en parkeerde rustig de auto. Ze liep enthousiast naar mijn auto toe. Ja, zeker stevig, dacht ik. Maar niet dik, moest ik toegeven. Ik stapte uit en stak mijn hand uit. Ze negeerde mijn hand en trakteerde me op drie kussen op mijn wangen.
'Ik heb me hier al dagen op verheugd.'
Ja, ja, dacht ik en ik deed mijn best om net zo enthousiast te kijken.
Ik had bij me zelf het knopje "aardig en charmant zijn" ingedrukt en ik deed mijn best. Het werkte, ze was vrolijk en enthousiast en dat was zo aanstekelijk dat ik naast haar wandelend ontdooide.
Ongemerkt probeerde ik, als het zo uitkwam, haar op te nemen. In haar gelaatstrekken was het meisje van vroeger nog herkenbaar, vooral als ze lachte. Ze droeg een spijkerbroek en een shirt met een jasje er over. Dat jasje ging al snel uit. Het meisje met de kleine puntige tietjes en het smalle kontje was getransformeerd in een veel forsere vrouw. De billen waren gedivergeerd naar directoire formaat en de kleine puntige borsten waren, vermoedde ik, grote rijpe peren geworden. Haar zware boezem deinde af en toe als ze bewoog.
Onwillekeurig vergeleek ik haar met Baukje mijn ex. Corrie bleek open en heel direct, dat laatste was Baukje zeker niet. Baukje was tenger en door haar fanatieke hardlopen afgetraind. Aan Corrie zaten veel meer kilo’s.
Doordat we gelijk op, met een groepje pubers, door de schemering bij de nachtdieren liepen, begon ze over haar schooltijd en hoe fijn ze die had gevonden. Tering, dacht ik, daarom lopen we hier en mijn op de achtergrond rakende wraakgedachten kwamen weer terug. Buiten het aquarium keek ze naar mijn gezicht. Misschien was er, ondanks mijn poging neutraal te kijken, iets aan af te lezen. Het kan ook toeval geweest zijn, maar dat was het moment dat ze me een arm gaf.
'Kom dan gaan we naar de apen.' stelde ze opgewekt voor.
Gearmd liep niet gemakkelijk en ik voelde me nogal opgelaten. Wat ik ook voelde was af en toe een borst tegen mijn arm. Door het gearmd slalommen tussen de andere bezoekers, was dat niet te vermijden. Gelukkig leek ze het ook te lastig te vinden, ze haakte zich weer los.
Bij het voeren van de apen, stond er een grote groep voor ons. Corrie klaagde dat ze niets zag. 'Klim maar op mijn rug,' zei ik.
'He, meen je dat?
Als antwoord zakte ik iets door mijn knieën en spreidde mijn armen. Ze deed het. Minstens vijfenzeventig kilo, dacht ik. Met haar borsten in mijn nek en mijn armen om een paar stevige dijen, negeerde ik het gelach van een stel kinderen.
'Kan je me houden?'
'Ja,' antwoordde ik. ' Ken je het liedje van Boudewijn de Groot over tante Julia?' Ze reageerde door met haar bovenlichaam over mijn rug heen en weer te schuiven.
'Dank u Julia,' zei ik en ik liet haar zakken. De show was afgelopen.
Al rondwandelend en kletsend merkte ik dat ik genoot, ondanks het doel van de afspraak. genoot. Komt door het mooie najaarsweer, dacht ik. Straks geniet ik nog meer als het moment komt, om haar als een baksteen te laten vallen.
Likkend aan een ijsje gebruikte ze het verrekte g- woord.
'Gezellig he? zo samen.'
Dat bracht me weer terug bij de les en het doel van mijn missie. Hoezo gezellig? Het is een wraakoefening, trut!
'Je hebt iets vertrouwds, iets bekends,'
Oei, dat gaat verkeerd, dacht ik.
'A'j dr bunt, mojje dr ok wean.'
Ze keek me vragend aan.
'Twents voor, dat als je iets wilt, je er je best voor moet doen. Ik wil dat dit een geslaagde dag wordt,' slijmde ik, zo de aandacht afleidend.
Bij het afscheid op de parkeerplaats bleek dat mijn missie voor die dag geslaagd was. Ze drukte een snelle kus op mijn lippen en zei 'tot ziens.' Tevreden reed ik naar huis.
Die avond zocht ik een filmpje van een wat forsere vrouw met peervormige borsten. Niet mijn gewone genre, maar het had wel wat voor de afwisseling, dikke tieten en een forse kont.
Er volgde dagen met meerdere berichten per dag en na een week een telefoontje. Wat een zegen, die nummerherkenning. Bijna had ik opgenomen met Bob.
Ze had een idee. 'Ken je Den Bosch?'
'Nee, niet echt,' loog ik. 'Niet meer dan van een enkele bezoek.'
Ze bleek pas met collega's een uitgebreide stadswandeling met een gids gemaakt te hebben. Ze wilde het moois dat ze gezien had en wat ze geleerd had over de geschiedenis van de stad, met me delen.
'En daarna gezellig samen uit eten.'
Weer dat vermaledijde g-woord. Als ik gezelligheid wil dan ga ik na de training wel aan de bar zitten.
Ik ging akkoord en op een zaterdagmorgen reed ik naar Den Bosch. Als ontmoetingsplaats had ze een parkeergarage in het centrum genoemd. Niet echt romantisch, maar dat zocht ik ook niet. Toen ik aan kwam rijden, stond ze voor de inrit al te wachten. Ze zwaaide enthousiast. Auto parkeren, twee trappen af en wat ik verwachtte kwam uit. Ik werd begroet met een kus op mijn lippen. Naar mijn gevoel iets langer en waar ze de vorige keer met haar hoofd naar me toe gebogen afstand gehouden had, voelde ik bij deze kus haar borsten drukken. Ik voelde ook hoe ik daarop reageerde. In gedachten sprak ik mijn jongeheer vermanend toe: Niet te enthousiast jij, ik weet nog niet of er alleen figuurlijk of ook echt genaaid gaat worden.
Ik veinsde dat alles nieuw voor me was en toonde enthousiasme bij alle met me gedeelde weetjes over de stad. Het werkte en bijna te goed. Samen gezeten achter een kop koffie met de obligate Bossche Bol, legde ze haar hand op mijn hand op tafel.
'Ik ben zo blij dat ik jou op heb leren kennen. Ik was mijn vertrouwen in mannen kwijt en wilde mijn profiel al verwijderen.'
Het overdonderde me en ik wist even niet hoe te reageren. Werd dit niet te heftig?
In de Sint Jan zocht ze mijn hand en bleef die lang vasthouden.
'Weet je waar ik zin in heb?' vroeg ik haar in een rustig hoekje van de kerk. Ze draaide zich naar me toe en keek me verwachtingsvol aan. Ik deed wat ik al een paar uur wilde. Ik kuste haar en het werd een lange gedeelde kus.
'Oef,' zei ze toen ik haar losliet.
Even later volgde er nog een kus, nu al meer vertrouwd. Ze vlijde haar weelderige lichaam tegen me aan en dat voelde goed. Als reactie op mijn, voor haar voelbare stijve, schuurde ze met haar onderlichaam tegen het mijne. Geschuifel van voetstappen en gekuch deed ons de kus afbreken.
Hand in hand liepen we de kerk uit. Bah, dacht ik, oudere echtparen hand in hand, had ik altijd net zo triest gevonden als van die stellen met identieke trainingspakken. Ik miste mijn boosheid en sprak me zelf vermanend toe. Kop er bij houden Bob, je bent een man met een missie.
Aan de haak
Corrie was stil toen we de stad weer inslenterden. Ze leek in gedachten. We kwamen op een kruispunt en ik keek haar vragend aan.
'Ehh, weet je? We kunnen ook naar mijn huis gaan, dan kook ik vanavond voor je.'
Ja, ja, dacht ik, koken? Ik weet wat voor hoofdgerecht jij in gedachten heb.
'Prima idee,' antwoordde ik, met een grijns.
Ze kneep in mijn hand en dat hield een belofte in.
Na nog een hartstochtelijke kus in de parkeergarage reed ik achter haar aan naar Zaltbommel.
In mijn wraakplan was een van de opties, haar nu laten zitten. Corrie de afslag Zaltbommel laten nemen en zelf gas geven en doorrijden naar huis. Het profiel van Karel de Boer verwijderen om zo niet alleen uit de digitale wereld maar ook uit de hare te verdwijnen.
Ik kon het niet. Ik zat met een bobbel in mijn broek achter het stuur en wilde met haar vrijen.
De brug bij Zaltbommel torende in de verte boven de weg uit. Hoe was dat gedicht ook al weer?
"Ik ging naar Bommel om de brug te zien. Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden die elkaar vroeger schenen te vermijden, worden weer buren. "
Corrie en ik zijn wij als die twee overzijden?
Gelukkig woonde ze in een andere wijk dan mijn familie. Ze nam me mee naar een appartement in een wooncomplex. We parkeerden voor de deur en ik liep achter haar aan het gebouw in naar haar voordeur.
De deur was nog niet dicht gevallen of we stonden te vrijen. Mijn eigen hartstocht verraste me, maar meer nog de gretigheid van Corrie. Terwijl we kusten duwde ze haar lichaam tegen me aan en schuurde ze met haar buik tegen de bobbel van mijn erectie. Niet speels, zoals in Den Bosch maar dwingend, met haar handen klauwend in mijn billen. Ze trok me strak tegen haar aan, me zo geen ruimte latend om haar borsten te pakken. Dat maakte, dat ik ook haar billen vastpakte en ze kneedde. In gedachten verwenste ik de stugge stof van haar broek. Ik ging met mijn handen tussen ons in op zoek naar de sluiting van haar broek.
Ze verbrak de kus, 'niet hier,' en ze nam me mee naar haar slaapkamer. Ze sloot de gordijnen en daarna kleedden we elkaar uit. Ik koesterde haar zware borsten in mijn handen en verwende haar tepels tussen mijn lippen. Zij streek met haar handen over mijn bovenlichaam en zei. 'je bent zo hard. Je bent denk ik heel sterk.'
Als reactie zakte ik wat door mijn knieën en sloeg mijn armen om haar benen. Ik tilde haar op tot haar onderbuik voor mijn gezicht kwam en ik mijn neus in het kruis van haar slipje kon duwen. Ik rook haar opwinding. Voorzichtig zette ik haar weer neer om haar slipje omlaag te doen.
'Vind je me niet te dik?'
Dik? dacht ik, wat een weelde. Na al mijn verzinsels sprak ik de waarheid. 'Ik vind je geweldig!'
Borsten te groot voor mijn, toch niet al te kleine, handen. Bekroond met spenen om op te sabbelen. Een gewelfd, maar stevig buikje, vrouwelijke heupen en billen. Een vrouw met houvast. Houvast had zij gevonden door mijn jongeheer uit mijn onderbroek te bevrijden. Ze hield hem stevig vast en ook zonder dat ze haar hand bewoog voelde ik dat ik al vocht verloor. Ik probeerde door mijn knieën te zakken om haar van onderen te bewonderen. Doordat ze vast bleef houden lukte dat maar deels. Ze giechelde als een jonge meid toen ze begreep wat ik wilde en ze liet los. Ik ging op mijn hurken zitten. Gelukkig was ze niet geschoren. Wel licht behaard en met een lekkere sappige kut. Niet zo'n strak lippen loos pseudo mondje, gewoon een echte kut met flinke naar buiten krullende schaamlippen. Ik was nooit een kuttenkijker geweest, maar het afgelopen lamlendige jaar met porno websites had mijn blik verruimd. Ik weerstond de impuls om mijn neus nog eens in haar kruis te duwen. Ik kwam niet om te verwennen, maar om te naaien.
Benieuwd naar haar billen vroeg ik haar om te draaien. Ze aarzelde, 'ik heb putjes.'
Ik gaf geen antwoord, maar pakte haar heupen vast, draaide en ze werkte mee. Twee roomwitte stevige billen. Heel anders dan de schonkige kont van Baukje. Impulsief drukte ik een kus op iedere bil. Ze draaide terug en trok me overeind.
'Nu ik.'
Ze bukte. In de verwachting dat ze mijn gezwollen vriend in haar mond zou nemen duwde ik mijn bekken naar voren. Ze deed het niet. Wel pakte ze hem weer stevig vast en smeerde ze met haar vinger mijn gelekte vocht uit over mijn eikel.
Ze hield hem vast en trok me zo mee naar haar bed. Het dekbed werd niet teruggeslagen. Ze ging op haar rug liggen en doordat ze me nog steeds vast hield kon ik alleen maar volgen. Ik knielde over haar heen met mijn pik boven haar borsten. Ze streelde zelf met mijn eikel over haar tepels en zuchtte diep. Ze liet me los en ik boog me voorover voor een kus. Ik hoopte op niet nog meer voorspel, ik stond op springen. In haar hand al klaarkomen was mijn eer te na. Had ik me die morgen onder de douche toch maar afgetrokken.
Ze verbrak de kus voor de verlossende woorden, 'kom alsjeblieft in me.'
Ik knielde tussen haar benen en ze liet het aan mij over om hem voorgaats te brengen. Ik drukte en schoof naar binnen. Ze zuchtte en ik dacht, goddomme, waarom heb ik al die maanden verspeeld met gekloot?
Heel voorzichtig begon ik te bewegen. Niet om haar te sparen, daar was ik niet voor mee gegaan. Het tegendeel, ik stond op springen en wilde het genot zo lang mogelijk rekken.
Dat lukte maar even, mijn uitsteltrucs waren al snel uitgeput en niet opgewassen tegen de druk. Ik had me op dat moment ook gewoon kunnen laten gaan. Zaad lozen, afscheid nemen met een kutsmoes en uit haar leven verdwijnen. Missie voltooid.
Ze genoot merkbaar en fluisterde aanmoedigingen en zei lieve dingen, zoals: 'Ik wist dat je het lief en voorzichtig zou doen. Toe maar, nu mag het harder.' Het duveltje dat me gedreven had, liet me op dat cruciale moment in de steek. De vuile lafbek!
Ik trok me terug en vertelde haar dat ik op springen stond en dat ik haar eerst wilde laten genieten. Naast haar liggend en afwisselend kussend en sabbelend op haar tepels, vingerde ik haar. Ondertussen hield ze mijn pik als een trofee vast. Ze was zo verstandig om haar hand niet te veel te bewegen. Heel rustig gleed ze naar een orgasme. Toen ze zachtjes kreunend kwam liet ze mijn pik los en pakte ze mijn vingerende hand vast. Ze drukte om mijn hand op zijn plaats te houden en steunde, 'zo houden, niet meer bewegen.'
Langzaam ebde haar schokjes weg. Ze keek me stralend aan en zei, ' pjoeiii, dat was heerlijk. Kom alsjeblieft in me. Laat je maar gaan.'
Het lukte me om het vol te houden tot ze weer kwam en toen viel er niets meer te stoppen.
Met de armen om elkaar heen lagen we in de intimiteit van de afterseks met onze gezichten bij elkaar. Ze bedankte me op een heel ontwapende wijze. 'Dank je, je bent lieverd.'
Bij mij drong het besef door dat we nu niet direct veilig gevreeën hadden. Toen ik me daarvoor verontschuldigde zei ze dat het niet gaf, 'het was goed zo.' Voor haar was het maanden geleden, vertelde ze. 'En toen wel veilig.'
Ze keek me aan en ik zei 'idem,' Mijn jaar celibaat en mijn avonturen met mijn linker- en rechterhand verzweeg ik maar.
We douchten samen.
Ze kookte niet en we gingen ook niet uit eten. We kletsten over het leven en seks en we keken een film. Het eten lieten we thuis bezorgen.
'Veel intiemer zo,' zo noemde Corrie het. En daar was ik het mee eens.
Voor Corrie was het vanzelfsprekend dat ik bleef slapen. Toen we naar haar slaapkamer liepen vroeg ze tot mijn verrassing of ik een voorkeursstandje had.
'Van achteren op zijn hondjes,' zei ik naar waarheid. Haar blik leerde me dat het niet haar voorkeursstandje was.
We kleedden elkaar weer uit en knuffelden en vreeën. Toen ik bij haar naar binnen ging was het gewoon missionaris.
'Ben je vergeten, dat je van achteren wilde?
'Nee hoor, maar straks pas.' Door mijn eerdere lozing kon ik het goed volhouden. Ik stootte en Corrie kwam me tegemoet. Heel rustig werkten we samen tot ze klaar kwam. Het licht dat ze had uitgedaan, had ik weer aangeknipt om haar tijdens het orgasme in de ogen te kijken.
Pas daarna vroeg ik haar om te keren. Ze liet haar hoofd op de matras zakken en haar lekkere kont stak schuin omhoog naar me toe. Haar benen wat wijd en haar pruim glinsterend nat en uitnodigend. Ik kuste haar billen weer voordat ik over haar heen leunde. Met haar borsten in mijn handen drukte ik naar voren en voelde ik hoe mijn pik de weg terug vond.
Haar eerdere orgasmen waren vrij geluidloos verlopen. Dit keer niet, ze krijste toen ik in haar borsten knijpend in haar spoot.
De volgende morgen douchten we weer samen. We ontbeten, Corrie in een ochtendjas en ik in mijn onderbroek.
'Huiselijk knus,' noemde ze het.
Gevolgd door, 'en zo kan ik je lijf bewonderen.' Dat bracht haar op mijn scheve neus en bloemkooloor. Ik vertelde haar de ware geschiedenis van deze aandenkens.
's Middags moest ik weer in Twente zijn en toch stelde ik het vertrek zo lang mogelijk uit. Het afscheid nemen werd een terugkeer naar haar slaapkamer.
Na een paar stoten kreunde ze en het klonk niet als uit genot. Bezorgd keek ik haar aan. Haar gezicht was vertrokken.
'Wat is er lieverd,' vroeg ik.
'Het schrijnt, het doet zeer.'
Ik trok me voorzichtig terug en ging naast haar liggen.
'Gebrek aan oefening,' grapte ze, maar ik zag de teleurstelling op haar gezicht.
Daarna verraste ik me zelf. Ik die nooit een liefhebber van beffen was geweest. Ik schoof wat naar onderen op het bed en drukte mijn lippen op haar kut.
'Dat hoeft niet,' klonk het. De handen op mijn achterhoofd bewezen het tegendeel.
Mijn tong vond haar kittelaar en ik hoorde haar spinnen als een poes. Na een minuut of zo protesteerde ze. Niet dat ze het niet verder wilde, ‘ik wil jou ook verwennen.'
Ze werkte zich onder me vandaan en vroeg me om op mijn rug te gaan liggen. Met Corrie boven likte ik verder en werd mijn pik in haar warme mond genomen. Hij voelde zich daar direct thuis, het duurde niet lang voor ik op barsten stond. Alsof we al jaren ervaring met elkaar hadden, zo voelde we elkaar aan. Corrie stopte steeds als de druk bij mij te hoog werd en keurig op het moment dat ik hoorde, voelde en proefde dat ze kwam, liet ik me gaan. Niet wetende of ze mijn zaadlozing in haar mond kon waarderen, probeerde ik nog mijn eikel tussen haar lippen vandaan te krijgen. Ze liet niet los en ik hield het niet meer.
De visser ligt in het water
In een prettige roes nagenietend, rij ik weg. Ik zie haar zwaaien in de spiegel. Het prettige gevoel duurt nog geen vijf minuten. Zaltbommel uit, de brug oprijdend, slaat de vertwijfeling toe. Ik heb bereikt wat ik wilde bereiken. Als ik nu uit haar leven verdwijn, dan heb ik mijn wraak dubbel en dwars. Maar verdomme, dat wil ik niet. Ik wil Corrie, maar hoe kom ik in godsnaam weg met mijn leugens?
Een ding weet ik zeker en dat is dat opbiechten haar enorm veel pijn zal doen en dat wil ik ook niet. Wat ben ik toch een godvergeten stomme klootzak.
