Uitgelaten

Vrijdagavond kwart over tien, voor ik besloot nog een filmpje op te zetten checkte ik nog even mijn Facebook. Bovenaan de lijst met nieuwtjes prijkte een statusupdate van Sven opgesierd met een foto; met een zuur gezicht keek hij in de camera van zijn eigen telefoontje.
"Mooi klaar mee, nog te gezwollen voor röntgenfoto" luidde de tekst, meer niet.
Een stukje verder naar beneden ontdekte ik de oorzaak van het zure gezicht; een strak ingepakte enkel in op de eerste hulp van een ziekenhuis. De bovenste was net geplaatst dus hij was nog onderweg en wakker. Niet heel bezorgd maar wel benieuwd naar de oorzaak klikte ik op het groene hoorntje en belde hem.

Ietwat knorrig klonk het; "Hé man, heb je het al gezien zeker?"
Ik bevestigde en vroeg hem wat er gebeurd was.
"Uitgegleden in de badkamer, ik had net Frits uitgelaten en wilde nog even douchen, dan mis ik een stukje en kwam weer bij met een bult op m'n knar".
Ik deed echt m'n best om niet te lachen maar dat lukte niet heel goed. Hij kende me en wist ook wel dat hij andersom precies hetzelfde gedaan had. En nu? Rust houden? Sven antwoordde bevestigend en herhaalde; "Daar ben ik mooi klaar mee, weekend naar de klote en ik heb nog niks in huis".

"Geen paniek Sven, daar heb je vrienden voor. Als je me een lijstje mailt van wat je nodig hebt neem ik het morgen voor je mee als ik zelf boodschappen doe. Dan breng ik het wel even langs, geen probleem".
Even later had ik een beschaafd lijstje met spulletjes in mijn inbox en de volgende dag, vroeger dan normaal, laadde ik zowel mijn eigen als zijn boodschappen in de auto. Snel naar huis voor de vriezer en de koeling, en de A16 richting Rotterdam op. De druk op de bel werd onmiddellijk gevolgd door het geblaf van Frits, een fractie daarna gevloek en gekletter van vermoedelijk een kruk tegen een deur.

In een badjas deed Sven open en stapte moeizaam opzij om mij de gelegenheid te geven met de boodschappenkrat linea recta door te kunnen naar de keuken. Op de voet gevolgd door Frits, een prachtige lichtbruine bulterriër, best te omschrijven als een pakketje spieren met twee oren, en lang niet zo agressief als zijn uiterlijk deed vermoeden. Voor de tweede keer ruimde ik de boodschappen in terwijl Sven op één been twee bakjes koffie maakte.
"Als ik nog iets voor je kan doen roep je maar, gozert, ik ben er nu toch".
Duidelijk bezwaard mompelde hij dat Frits echt even naar buiten moest, het was al erg genoeg dat hij voorlopig alleen op de kleine plaats achter het huisje buiten mocht. Ik wilde altijd al een hond maar om zo'n beest veel alleen thuis te laten terwijl ik aan het werk was vond ik zielig. Je moest er wel de aandacht aan geven dat het verdiende.

Om echt een lekker eind te wandelen moest ik echt naar de Kralingse Plas. Uit een ver verleden wist ik dat dit een ideaal gebied was om lekker uit te waaien en waar de hond zonder gezanik ook lekker los mocht. Ik maakte me wel een beetje druk of Frits wel naar me zou luisteren, maar na een testje in huis vertrouwde ik erop hem niet kwijt te raken. Al met het parkeren van de auto leek Frits te weten wat de bedoeling was, ijsberend en enthousiast hijgend op de achterbank kon 'ie niet wachten tot het portier open werd gemaakt. Om te beginnen maakte ik toch maar zijn riem vast, vertrouwen in hem had ik, maar voor andere honden stak ik mijn hand niet in het vuur.

Gaandeweg kwam ik erachter dat ik niet heel slim was geweest met mijn keuze van kleding en schoeisel, ook op de paden lag logischerwijs genoeg bagger om goed smerig te worden. De eerste paar honderd meter ontweek ik van alles, toen kon het me niet meer schelen... dan maar vies. Ik was verre van de enige met een hond bij zich, blijkbaar hadden meer mensen door dat het hier, zeker op een zonnige dag als vandaag, goed toeven was. Na een tijdje durfde ik het ook wel aan om Frits los te laten, al snuffelend aan struiken vermaakte hij zich uitstekend en werd regelmatig bezocht door andere honden die nieuwsgierig kennis kwamen maken. Zeker met een "vreemde" hond maakte dat me toch wel een beetje nerveus. Zeker de kleinere zou Frits, als 'ie dat wilde, met gemak aan stukken kunnen scheuren en ik was verantwoordelijk. Aangekomen in het buitengebied met mooie paden en uitgestrekte waterpartijen kon Frits mooi zijn energie kwijt.

In de verte naderden twee vrouwen, eveneens vergezeld door een hond. Ik heb er niet heel veel verstand van maar volgens mij was het een setter. Frits stond stil en spitste zijn oren, één seconde later speerde hij op de setter af en ik zag mezelf al bij de dierenarts zitten om wonden te laten hechten. Zo dwingend als ik kon schreeuwde ik: "Frits! hierrrr!". Het maakte weinig indruk, als 'ie het überhaupt al hoorde had 'ie volkomen lak aan me. De setter merkte Frits nu ook op en zette zich schrap. Hoe groot was mijn opluchting toen de beesten gelijk begonnen te snuffelen en spelen.

Ik naderde de dames die de setter begeleidden, overduidelijk met hun eigen leedvermaak begroetten ze me; "Haha het is je eigen hond niet hé...? Hij is hier vaker maar dan met een ander baasje. Het zijn eigenlijk altijd dezelfde mensen die hier met de hond lopen, dus een nieuweling valt gelijk op!"
Ik had de schrik nog goed te pakken en stamelde met klamme handjes; "Ik dacht echt dat ze elkaar aanvielen. Zijn eigenaar zit thuis en ik neem het even over vandaag, zo te zien kunnen ze wel met elkaar opschieten".

Niet goed wetend waar het over te hebben bekeek ik het tafereel van de spelende honden, uit mijn ooghoeken stiekem radend wie de eigenaresse van de setter zou zijn. Het antwoord liet niet lang op zich wachten, de blonde vrouw riep haar hond die, gevolgd door Frits, braaf aan kwam stappen.
Terwijl ze de riem vast klikte zei ze; "Voor je het weet zit ze tot haar nek in onder de modder en dat is geen pretje met die vacht. Als een andere hond de modder ingaat zal ze zeker volgen".

Toen pas viel me de brunette op, en gelijk was het een raadsel hoe ze me niet eerder opgevallen was. Felblauwe ogen in een vriendelijk gezicht, lippen subtiel opgemaakt, prachtige bruine krullen en na een voorzichtige glimlach van mijn kant een stralende lach terug. Het overkomt me niet vaak maar ik wist heel even niet waar ik moest kijken.
"Heb jij ook een hond of is ze van jullie samen?"
Jezus wat een suffe vraag! Ze maakte me zenuwachtig en toen ze me in onvervalst Rotterdams te kennen gaf dat ze graag mee ging wandelen met haar vriendin wilde ik gelijk meer van haar horen. Geen idee waarom maar dit accent heeft me altijd al gecharmeerd. Het zal wel iets met de stad en de heersende mentaliteit te maken hebben. Ik wilde deze vrouw wel wat beter leren kennen maar hoe pakte ik zoiets aan? Ze kon wel getrouwd zijn... Of hartstikke pot..

"Laat ze toch een keer lekker spelen... Hoeveel moeite kan het nou zijn om ze weer schoon te krijgen? Badderen is toch ook wel leuk?"
Onverwacht kreeg ik bijval van de beeldschone brunette; "Misschien heeft hij gelijk Aniet, eens in de zoveel tijd mag Daisy wel eens vies worden toch?"
Schijnbaar achteloos smeet ik een losse tak ver het gras in. Frits bedacht zich niet en haastte zich erachteraan. Na wat onderling gesmoes haalde "Aniet" (vermoedelijk Anita) de riem los waarna Daisy niet wachtte om Frits achterna te gaan. Gedrieën stonden we te kijken hoe de honden met één stok in twee bekken terug kwamen gewandeld.
Anita was not amused en bitste de brunette toe; "Als je maar niet denkt dat ik haar alleen schoon ga maken, je helpt maar mooi even mee Nancy, ik moet om drie uur bij de kapper zitten".
"Dus, Nancy en Anita, ik ben Micha, aangenaam... en dat is Frits".

Behalve mooi bleek Nancy ook nog over de nodige humor te beschikken; "Joh!! Frits...? Dat hadden we nog niet gehoord net".
Het knorrige was gelijk weg bij Anita en Nancy schrok een beetje van haar eigen snedigheid. De sfeer was gelijk heel anders en terwijl Anita zich vooral druk maakte over de vacht van Daisy, raakte ik met Nancy in gesprek over wie ze was, wat ze deed en hoe haar hand in het verband kwam. Tijdens het gesprek verborg ik mijn ring terwijl ik toch echt vertelde dat ik gelukkig getrouwd was. Ik vond het wel zo netjes om dat gelijk duidelijk te maken. Raar eigenlijk dat het al een issue was; getrouwd of niet, wat maakt het uit als je een praatje maakt? Gaandeweg merkte ik toch een heel prettige spanning en vergat helemaal dat ik hier was voor Frits, en niet voor een flirt die toch zonder vervolgen zou blijven.

Uiteindelijk kwam alles weer samen bij de ingang van het park. Frits zag er absoluut niet uit maar was nog een heertje vergeleken met Daisy. De tijd was voorbij gevlogen en het beestje zou nooit meer voor drieën schoon te krijgen zijn.
"Ik moet echt gaan Nance, regel jij dat Daisy gewassen is als ik thuis kom?"
Nancy kreeg de riem in haar handen geduwd en na een kus op de wang en na een vrolijk "doei" draaide Anita zich om en verdween de hoek om. Verbouwereerd en wat hulpeloos bleven we samen met twee smerige honden achter. Schuldbewust keek ik Nance aan en verontschuldigde me voor de situatie waarin ik haar misschien wel gebracht had. Ze nuanceerde het eigenlijk direct en gaf aan dat het ook aan haarzelf had gelegen, en dat de gezellige tijd het toch ook wel waard was geweest.

Ik klikte de auto open en liet Frits achterin. Ik zei tegen Nance dat ik het niet erg zou vinden haar weer tegen te komen en gooide het portier dicht.
"Dat is volledig wederzijds Micha, tot ziens misschien dan. Maar...?"
Expres treuzelde ik en twijfelde of ik haar mijn kaartje zou geven. Mijn instinct liegt zelden maar ik wilde haar niet in verlegenheid brengen door te hinten dat een getrouwde vent meer dan iets in haar zag. Ik had de auto al gestart toen er op het raam geklopt werd.
"Wil je Frits ook niet even schoonmaken? Als ik het bad toch vol moet laten lopen kan 'ie er net zo goed gelijk bij".
Ik had er nog niet bij stilgestaan dat Sven niet in staat was om met die voet een hond te reinigen dus ik nam het aanbod eigenlijk alleen daarom aan. Nance was met het OV gekomen dus zowel Daisy als Nance stapten in de auto. Twintig minuutjes later volgde ik haar een verzorgd appartement in Rotterdam Alexander in. De inrichting maakte dat ik me heel goed kon voorstellen dat ze zich hier thuis voelde.
"Let niet op de rommel hoor!"
Ik moest lachen. Er was in de verste verte geen rommel te bekennen. Wat is dat toch met vrouwen?

De bemodderde schoenen konden uit en werden afgeborsteld. Ik hielp Nancy uit haar jas en maakte van de gelegenheid gebruik om haar geurtje in me op te snuiven. Ik nam me voor te vragen welk parfum het was, herinneringen door geuren zijn altijd welkom tenslotte. Terwijl Nance's armen uit de mouwen gleden zag ik dat ze in een spiegel naar me keek. Als een puber deed ik alsof het me niet opviel maar ik denk dat ze dat feilloos doorhad.

Na een dampende kop thee op afzonderlijke banken moest er echt gewerkt worden. In de kleine maar moderne badkamer was het bad inmiddels vol met lauwwarm water gelopen, uit een tasje kwam de hondenshampoo en maar al te graag liet Frits zich in het bad tillen. Daisy had wat meer aanmoediging nodig maar uiteindelijk belandde ze met een plons naast Frits. Om erger te voorkomen trok ik mijn trui over mijn hoofd en smeet 'm in de hoek, begeleid door een; "geen paniek hoor, verder ga ik niet strippen".
Nance gniffelde en na enig twijfelen volgde ze gelukkig mijn voorbeeld. Onder haar sweater droeg ze een zwarte tanktop, een goed gevulde mag ik wel zeggen. Meteen gierden de hormonen door mijn lijf, heel mijn lijf! Nance gooide d'r haar achterover en schoof alles in één beweging in een staart. Duwde ze nou expres die dingen mijn kant op of lag het aan mijn zieke geest?

Ik focuste me maar op Frits, het nog schone water veranderde al snel in een bruine poel, de strakke vacht vloog schoon, in tegenstelling tot de langere van Daisy. In een mum van tijd stond Fritsie weer schoon en droog in de badkamer. Samen boenden we met nieuw schoon water Daisy schoon, regelmatig in de lach schietend door de onverwachte bewegingen die het water overal behalve in het bad hield. Toen het sop verdwenen was besloot Daisy zich af te schudden, met twee kletsnatte wassers als gevolg. De kleding op de vloer lag daar voor niks, ook dat was nat..
"Zo laat ik je niet gaan Micha, ik gooi het wel in de droger dan is het in twintig minuutjes weer helemaal droog".

Even later zat ik in een iets te kleine hoody op de bank aan een tweede kop thee. Ik had heel snel kunnen wennen aan de ambiance deze middag en kon het beeld van Nance in de tanktop maar moeilijk van me af zetten. Het gesprek ging van alledaags naar best intiem. Mijn handen werden klef en ook Nance leek steeds onrustiger op haar plek te zitten. Net op het moment dat ik echt voor de laatste keer op zou staan slaakte Nancy een kreet; "Daisy!"
Ik stond op om te kijken wat er aan de hand was. Achter de bank had Frits het op z'n heupen gekregen en bereed schaamteloos Daisy! Een duwtje in zijn zij was voldoende om hem van haar af te halen. Ineens was de situatie heel ongemakkelijk.
"Sorry Nance, dat zag ik niet aankomen, maar geef hem eens ongelijk".

Humor helpt altijd wel op zulke momenten maar ongemakkelijk bleef het.
"Dat krijg je als je je impulsen niet onderdrukt Micha. Het is natuurlijk gedrag en misschien zouden mensen dat ook zo af en toe eens moeten doen".
Een ondeugend blozend gezicht keek me aan, ik bloosde verrast mee.
"Je bent leuk Nance... En mooi. Als ik niet getrouwd zou zijn... echt!"
Nance boog zich naar me toe en fluisterde; "Niemand hoeft dit te weten, Micha... Ik vind je lekker en zit al een tijdje zonder... Kom..."
Haar hand gleed in mijn hals, ze keek me aan en drukte haar lippen op de mijne. Zachte kusjes landden op mijn lippen. Ik had enkele seconden nodig om te kunnen reageren maar gaf toen toe. Dit was wat ik de hele middag al wilde immers. Anders was ik sowieso niet met een vreemde vrouw meegegaan.

Zachte kusjes veranderden in tedere met half open mond, die op hun beurt overgingen in een passioneel zoenen. Nance' handen verdwenen onder haar eigen te kleine hoody en aarzelend liet ik de mijne via haar hals en schouders naar haar borsten glijden. Dicht tegen elkaar aan snoof ik die geur weer op en kuste haar hals. Mijn armen werden omhoog geduwd en de sweater verdween over mijn hoofd. Eigenlijk durfde ik het niet maar deed het toch; ik haakte m'n vingers onder het randje van de tanktop en stroopte het op. Door de armen omhoog te doen gaf Nance groen licht, een sierlijk behaatje kwam tevoorschijn maar het zoenen was veel te fijn om uitgebreid te kijken.

Van naast me verhuisde Nancy naar mijn schoot. Ze moest gevoeld hebben dat ik er al zin in had, mijn boxers stonden al strak. Ze zoende heerlijk afwisselend en met precies genoeg tong en tempowisselingen drukte haar lijf heerlijk tegen mijn ontblote torso. Mijn handen dwaalden naar beneden om aan te komen bij een heerlijke bips, elke bil leek geschapen om in mijn handen te rusten. Mijn puberaal gedrag kwam terug, haar hemdje had ik nog gedurfd maar de beha... Mijn hart ging tekeer en mijn ademhaling bewees mijn opwinding, niet anders dan bij haar overigens.
Ik trok mijn hoofd iets terug, keek haar aan en vroeg; "Weet je het heel zeker Nance? Zo meteen ben ik niet meer te stoppen".

Een klein knikje was alles wat ze deed. Ze hoefde ook niets te zeggen want haar ogen zeiden genoeg. Waar ik op hoopte gebeurde... Haar handen grepen achter haar rug en openden de sluiting, twee duimen haakten achter de bandjes en zonder haar blik van de mijne af te wenden bevrijdde ze haar borsten.
"Zo beter?"
Dit keer antwoordde ik niet maar trok haar tegen me aan en zoende haar als voorheen. Steeds wilder dansten onze tongen om elkaar heen. Door mijn bekken omhoog te duwen liet ik Nance voelen hoe graag ik verder wilde. Door terug te duwen en traag maar stevig haar kruis op mijn bobbel te drukken liet ze duidelijk merken dat dit verlangen wederzijds was. Gehijg ging geleidelijk over in een zacht gekreun en met mijn handen op haar heupen wiegde ik haar voorzichtig heen en weer. Het zoenen deed me letterlijk sterretjes zien, ik had gerust nog even door kunnen gaan als ze niet gestopt was.

"Kijk eens" zei ze opeens.
Toen ik achterom keek zaten daar twee honden met scheve koppies te kijken wat er gebeurde.
Nance keek me aan en zei resoluut; "slaapkamer!"
Nancy hielp me overeind en nam me aan de hand mee, gevolgd door twee viervoeters waarvoor de slaapkamerdeur vastbesloten dicht werd gedaan. Een licht gepiep was hoorbaar maar daar stoorden we ons beiden niet aan. Al kussend duwde ik Nance achteruit schuifelend tegen de bedrand, zo ver dat ze wel moest gaan zitten.
Onschuldig keek ze omhoog; "Ik wil dat je weet dat ik er geen gewoonte van maak om een man uit te nodigen Micha... dat is niet hoe ik ben".
Ik vond het nodig om ook mijn zegje te doen; "Ik ook niet Nance. Laat het los en geniet. Alleen nú telt"

Ik maakte aanstalten mijn riem los te maken maar mijn handen werden weggeduwd. Met haar tong tussen de tanden wurmde ze het leer uit de sluiting, daarna één voor één de knopen open om vervolgens de jeans over mijn billen te laten zakken. Een, al zeg ik het zelf, imposante bobbel was duidelijk zichtbaar in mijn boxers. De contouren van mijn stijve drukten door de gladde stof heen. Een hand gleed erover heen, vluchtig... Terwijl ik uit mijn broek stapte leunde Nancy achterover en liet mij begaan de hare uit te trekken. Twee volwassenen en toch zo voorzichtig, ik wilde het rekken, de magie zo lang mogelijk laten duren. Zoenen was geen straf, integendeel. Aan de andere kant kon ik niet wachten tot het laatste stukje textiel uit gedaan zou worden.

Al plagend met mijn mond op de hare streelden we elkaars kruis nu over de stof heen, waar haar hand tussen mijn benen mijn ballen woog, wreef ik met drie vingers over Nance' warme slipje. Daar was weer het zachte gekreun als ik bij haar klitje in de buurt kwam. Ik voelde een hand in mijn boxers glijden en haar vingers zich om mijn pik vouwen. Draaiend trok ze me heel langzaam af. Mijn hemel wat een genot!

Ik wilde haar proeven en wel nu! Ik trok me los van haar lippen en strooiend met zachte kusjes daalde ik af; sleutelbeen, borsten, extra aandacht voor haar tepels, heel even met mijn tong plagend om haar navel en nog verder omlaag. Langs de rand van haar slipje naar haar dijen en weer terug omhoog tot mijn mond landde op de stof. Ik blies wat warme adem door het materiaal heen hetgeen gelijk effect had; een diepe zucht ontsteeg uit Nance' mond. Voor ik haar slipje uittrok wilde ik mezelf eerst tonen. Zittend op mijn knieën trok ik het elastiek van mijn boxers aan de achterkant omlaag zodat aan de voorkant de glimmende stof steeds strakker ging staan. Nance keek toe hoe de harde pik uiteindelijk tevoorschijn sprong.

Begeleid door een nauwelijks hoorbare "hmm" legde ze haar hoofd in het kussen. Nog altijd rechtop pakte ik de band van haar slip en bewoog die omlaag. Ze tilde haar billen iets op om het te laten uittrekken en op dat moment keken we heel even uitsluitend naar elkaars kruis; zij naar de lul, geaderd inmiddels, helemaal gladgeschoren en met een glimmende eikel van opwinding bovenop. En ik naar haar poesje, licht behaard donker streepje richting haar navel maar het lekkere deel eveneens glad. Aan één kant piepte een klein lipje juist voorbij de grote... een heerlijk gezicht!

Vanaf haar knieën gleden mijn handen omhoog, goed getrainde dijen voelden stevig aan door het sporten. Plagend wachtte ik even tot ik haar daar aanraakte.
"Ik wil je proeven Nance. Ik wil je likken en vingeren tot je komt. Wat wil ik graag weten hoe je komt... En please... Corrigeer me als je iets wilt."
Ik was nog niet uitgesproken of mijn mond zat er al op, een topje van mijn wijsvinger masseerde liefdevol haar lipjes terwijl mijn tong volgde. Eerst ontspannen en lekker zacht. Langzaam. Heerlijk om te merken dat ze minutieus mee bewoog. Een blik naar boven zei me dat ik het goed deed; Nance lag te genieten met gesloten ogen en tuitte haar volle lippen terwijl ze uitblies.

Met dezelfde vinger schoof ik maar een stukje naar binnen en masseerde de wand van haar ingang; extra vocht was verre van nodig want het vingertopje glibberde alle kanten op. Steeds verder gleed ik naar binnen, voorzichtig een tweede vinger bijvoegend. Zou ze zich wel beseffen dat ik dit misschien nog wel fijner vond dan zij? De warmte... Te merken hoe nat ik haar maakte, de geluidjes, de bewegingen... Mijn slappe tong verkende elke goddelijke centimeter en plaagde steeds vaker rond het glimmende knopje bovenaan. Telkens verkrampte ze even als ik het likte, rondjes eromheen draaide, heen en weer, op en neer, achtjes makend.

Mijn handpalm wees omhoog en ik kromde de vingers die in haar zaten, een ruw stukje huid binnenin bleek heel gevoelig voor aanraking en telkens als ik het raakte duwde Nance haar billen omhoog. Daar moest ik dus zijn. Zowel mijn mond als mijn vingers gingen sneller. Een incidenteel schokje kwam steeds vaker voor en Nance' handen op mijn achterhoofd moedigden aan om er nog eens een schepje bovenop te doen. Instinctief wist ik dat het er aan zat te komen maar het daadwerkelijke hoogtepunt verraste me zodanig dat ik mijn hand onmogelijk nog kon terugtrekken. Ik zat klem en ging door tot ze haar dijen ontspande en tevreden op het kussen viel.

Ik wist niet dat iemand zo tevreden kon kijken, maar ik was nog lang niet klaar. Zoals ze erbij lag, helemaal relaxed, haar kutje opgezwollen door al het bloed wat daarbinnen rondging. Ik plofte naast haar neer en zoende haar. Mijn vingers gleden door haar haren en over haar gezicht, verder omlaag naar haar borsten om heel zachtjes de rondingen te strelen. Alle remmingen waren weg en ik wilde alleen haar maar laten genieten. Een zoekende hand vond mijn lul. Ze had duidelijk gemerkt dat ik het super vond als ik met draaiende bewegingen werd getrokken. Ook als ik het zelf deed was dat het summum, meestal met glijmiddel ook nog. Heerlijk!

Ik draaide op mijn rug en liet haar begaan, met een hand trok ze en met de andere speelde ze met mijn ballen die heerlijk tussen haar vingers door glipten.
"Doe je voorzichtig zo Micha? Het is lang geleden."
Ik trok haar op mijn buik tot ze met haar hoofd boven het mijne hing; "Doe jij het maar dan Nance. Dan kan je zelf bepalen hoe diep en hoe snel".
Ik zag dat die zin wat zorgen wegnam. Nance kwam overeind en behulpzaam als ik ben, hield ik mijn piemel recht omhoog. Nance spreidde lichtjes haar lippen en keek hoe mijn eikel ze verder uiteen duwde. Stukje voor stukje zakte ze eroverheen, steeds weer iets terugtrekkend om de keer erna weer wat verder te zakken tot ze volledig op me zat. Met de ogen in elkaar gehaakt begon ze langzaam te rijden. Het mocht dan wel een tijdje geleden zijn, verleerd was ze het allerminst! Die felle ogen half open en dan weer volledig gesloten te zien was een pure traktatie. Steeds sneller bewoog ze heen en weer, plagend, knijpend, borsten en lange krullen meedeinend op het tempo. Dit ging ik niet lang verdragen.
"Nance, stop even. Ik hou het niet lang meer."

De bitch kwam boven; "Dat is ook de bedoeling, suffie. Ik wil dat je net zo lekker klaarkomt als ik zonet."
Ze draaide en wipte steeds sneller en ik voelde het opborrelen, trok haar naar me toe en liftte haar lendenen een klein beetje op. Tot nu toe had zij mij geneukt maar ik wilde zelf het laatste stukje doen. Van onderaf stootte ik steeds sneller en was in staat het nog redelijk lang vol te houden ook. Het gejammer klonk me als muziek in de oren en op een gegeven moment hield ik het echt niet meer. Met redelijk wat kracht tilde ik haar van me af en spoot mijn zaad op mijn eigen buik. Met haar hoofd op mijn borst masseerde ze teder mijn heel gevoelige snikkel tot hij weer terug in ruste was.

Ik wilde het liefst gelijk weer maar dat laat het mannelijk fysiek helaas niet toe. Bovendien was er opeens weer de realiteit... Thuis werd met eten gewacht en ergens in Kralingen wachtte Anita op een schoongemaakte hond.

De terugweg was er een van vooral stilte. Ik kon me niet herinneren zo'n spannende en opwindende vrijpartij te hebben gehad en om eerlijk te zijn... Nance mocht me vanaf dat moment altijd bellen als haar eigen hand hoofdpijn had of er geen batterijen in huis waren... Of ze het zou doen was een tweede, maar het mocht!

Ik zette Nance en Daisy keurig voor de deur af en zag nog net het verbaasde gezicht van Anita toen ik wegreed. Zou ze zo'n goede vriendin zijn dat Nance zou vertellen wat er gebeurd was?

Plaats reactie