De weduwe en haar tuintje

De eerste weduwe met wie Bart een verhouding had was de weduwe Douwe Egberts. Dat was voor hem de langste verhouding ooit, zijn huwelijk duurde aanmerkelijk korter. Zes jaar van zijn leven lurkte hij aan zware shagjes. Zijn longen vervuilend met teer en andere viezigheid, zijn brein benevelend met verslavende stoffen. De gore bruine vingers van een roker en zijn kleren stonken als een asbak. Het afscheid nemen van zijn huwelijk viel mee, maar de weduwe verrekte het om hem los te laten. Het duurde nog een jaar of vijf voor hij van de neiging af was om iets tussen zijn lippen of in zijn vingers te willen houden. De ervaring maakte hem kopschuw voor lange relaties en weduwen.

Bart was het prototype van de geboren vrijgezel en voorbestemd voor korte relaties. Helaas kwam hij daar te laat achter. Als hij het eerder had geweten dan was hij niet op zijn vijfentwintigste met een schat van een vrouw getrouwd. Het sierde hem dat hij nog lang berouw hield over het verdriet dat hij haar bezorgd had.

Waar anderen al of niet bewust zochten naar vastigheid, had Bart dat al lang afgeleerd. Het was gewoon zijn ding niet. Een vriend van hem zei ooit, 'je wilt gewoon zo veel mogelijk vrouwen neuken.' Maar zo zat het niet, het was geen macho gedoe, geen race naar steeds grotere aantallen. Wat het wel was kon Bart niet goed duiden. Toen hij er eenmaal achter was, dat bestendige relaties met vrouwen niet zijn ding was, had hij er vaak over nagedacht. Hij kwam er niet uit. Het zat gewoon in hem en het was net zo iets als met zijn vakanties. Hij trok er graag op uit en ging nooit meer dan een keer naar een zelfde bestemming. Bij vakanties is dat gemakkelijk, je kiest en klaar is Kees. Bij vrouwen daarentegen was het een stuk lastiger. Naarmate Bart ouder werd bleek het zelfs gecompliceerd. De jeugdige Bart maakte gemakkelijk contact met nieuwe "veroveringen". Het enige lastige was om het kortstondig te houden. De ouder wordende Bart verloor zijn haren en hij droogde lelijk op. Het werd moeilijker om vrouwen te veroveren. De vrije vrouwen werden schaarser of vonden hem niet aantrekkelijk. Als ze al iets met hem wilden, dan ging het hen om een vaste relatie. Hij scoorde steeds minder en omdat een lamme rechterarm het ook niet was probeerde hij zijn geluk op internet. Zijn niet zo knappe kale kop en zijn naar waarheid vermelde lengte van slechts een meter vierenzeventig maakte dat hij zoekende dames een lamme wijsvinger bezorgde.

Zijn laatste wip was met een Bulgaarse. Twee maanden terug tijdens een korte vakantie. Danitsa, klein, mollig en met een flinke bos hout voor de deur. Ze was lief en ze naaide als een naaimachine. Bovenop was haar favoriete positie en Bart had geen bezwaar. Hij vond het geweldig die grote zwabberende borsten. Het duurde drie dagen en dat was precies lang genoeg. Ze gaf hem bij vertrek haar telefoonnummer en e-mailadres. Schattig, vond hij, maar kansloos. Zijn volgende bestemming werd een andere. Overigens stagneerde daarna zijn zoektocht naar nieuwe grazige weiden.

Bart werkte voor een grote telecom aanbieder als systeembeheerder. Zijn werkgever had in de concurrentiestrijd met de andere providers meer beloofd dan waargemaakt kon worden. Met als gevolg, de bij consumenten zo bekende problemen. Hardnekkige aansluitproblemen en een slecht bereikbare klantenservice. Om uit de misère en vooral uit de klachten, in veel bekeken consumenten programma's, te komen werden figuurlijk "alle zeilen bijgezet." Er kwam een, zoals de topman met zijn megalomaan jacht het noemde, "alle hens aan dek" actie. Uit alle geledingen van de organisatie werden mensen gerekruteerd om tijdelijk hun normale werk te laten liggen en de problemen bij klanten op te lossen. Zo kwam het dat Bart als "vrijwilliger" een week lang door Noord Holland trok. Bart had zich gemeld omdat het hem wel een mooi avontuur leek. Een week het land in, onder de mensen, zei hij in zichzelf. Daarbij denkend aan vrouwen.

De tweede dag stopte hij al vroeg voor een vrijstaande villa in Abcoude. Kwart voor acht zag hij op het dashboard. Nieuwsgierig keek hij waar hij terecht was gekomen. Chique buurt, groot huis met een verwaarloosde tuin en bomen die het huis aan het zicht onttrokken. Op de oprit stond een zwarte Tesla. Voordat hij kon aanbellen ging de voordeur open. Een sjiek zakelijk geklede lange vrouw van een jaar of veertig keek hem kwaad aan.
'Oh bent u er eindelijk?'
'Goedemorgen,' zei hij. 'Als ik het goed heb, dan is er met u een afspraak gemaakt voor acht uur. Schikt het als ik eerder begin?'

Ze verblikte of verbloosde niet, wel deed ze een stap opzij om hem binnen te laten. Wat een lang end, dacht hij haar passerend. Ze was met hakken een kop groter dan hij.
'Ik hoop dat je opschiet. Over anderhalf uur heb ik een belangrijke bespreking in Amsterdam.' Het kwam er snauwerig en met een geaffecteerd accent uit.
Oh, dacht hij, van u naar jij gedegradeerd.
'Koffie', zei hij haar aankijkend. 'Koffie helpt me om snel te werken.'
Er krulde zowaar een glimlach om haar mond toen ze vroeg hoe "mijnheer" de koffie wenste.

Een eigenwijze, dacht Sandra in de keuken. Ze had geïrriteerd zitten wachten en gezien hoe hij stopte en uit de auto stapte. Voordat hij naar de deur liep had ze hem nieuwsgierig rond zien kijken. Schiet nu maar op, had ze gedacht. Hoewel ondermaats liet hij zich niet intimideren, daar hield ze wel van. Ze kwam al genoeg mietjes tegen. Niet knap, wel brede schouders en een lekker gespierd lijf vermoedde ze. Achter hem aan naar binnen lopend had ze gezien dat hij soepel bewoog.

Bart ging aan de slag en hoorde op de achtergrond hoe de koffiebonen gemalen werden en het gesis van een koffiemachine. In een huis als dit verwachtte hij geen Senseo. Ze bracht de koffie en bleef hem op de vingers en op haar horloge kijken, ondertussen een tirade afstekend over zijn werkgever. Hij trok zich er niets van aan en werkte rustig verder. Als haar verhaal klopte, dan kon hij haar alleen maar gelijk geven. Hij luisterde en sloeg het op.
'Mag ik je laptop even?' vroeg hij ook overgaand tot tutoyeren. 'Even iets testen'
Ze zuchtte, 'moet dat?'
Hij gaf geen antwoord en keek haar vragend aan.

Haar laptop kwam op tafel en terwijl zij het apparaat opstartte bekeek hij haar eens rustig. Lijntjes rond de mond en de ogen, de veertig gepasseerd. Slank en half lang kastanjebruin haar. Nu ze niet meer zo boos keek, zeker niet onaantrekkelijk.

Het scherm van haar laptop kwam tot leven met de foto die Arie er nog had op gezet. Toen nog samen, tijdens hun laatste reis. Arie was al ziek en wilde nog een keer naar Rome. Samen op de foto bij de schildpaddenfontein. Muntjes in het water werpen had toen al geen zin meer. Drie tot zes maanden was het laatste vonnis en dat bleek ruim geschat.
Ze zag hem kijken en zei, 'andere tijden. Dat was twee jaar terug toen mijn man nog leefde.'

Bart knikte en vroeg naar de laptop wijzend, 'mag ik?'
Nou nee, liever niet, dacht ze. Er stond te veel privé en zakelijke informatie op. In de gaten houden wat hij doet. Tot haar verrassing begon ze te babbelen en dat was niets voor haar. Terwijl hij met haar laptop in de weer was, vertelde ze hoe haar man altijd de ICT problemen oploste.

Bart 'hmmde' af en toe een reactie en ging door met zijn werk. Kennelijk beschouwde ze zijn 'hmm' als een aanmoediging. Ze begon te vertellen over haar man en hoe ze hem miste omdat hij altijd alle technische problemen oploste.
Als dat het enige is? dacht Bart.
'Wil je nog koffie?' vroeg ze zijn gedachten onderbrekend.
Dat wilde hij en hij keek haar op weg naar de keuken na. Het viel hem op dat de rok van haar mantelpak strak om haar billen spande en dat ze, voor zo'n lange dunne, een leuk rond kontje had. Terwijl ze met de koffie in de weer was praatte ze verder. Dat haar man een stuk ouder was geweest en dat het huis nu veel te groot voor haar alleen was. Om niet te blijven hmmen, gaf hij maar eens een reactie.
'De tuin ook denk ik,' zei hij, denkend aan de wildernis die hij op weg naar de voordeur had gezien. Haar antwoord verraste hem. Ze reikte hem zijn kop aan en zei, 'dat was al voor zijn dood zo. Mijn man verwaarloosde zijn tuintjes nogal.'

'Oh,' zei Bart, na enig nadenken. Hij vroeg zich af of haar opmerking net zo dubbelzinnig bedoeld was als het klonk. 'Ik kom uit een familie van hoveniers. Ik ben het zwarte schaap omdat ik in de ICT ben gaan werken. Vroeger thuis heb ik altijd in het bedrijf meegewerkt en geleerd hoe tuinen verzorgd moeten worden.'

Sandra kon haar tong wel afbijten. Haar frustratie zo te laten merken, ze had het er zo maar uitgeflapt. Hun huwelijk was voor haar al over toen Arie ziek werd. Het was al lang geen huwelijk meer. Een zakelijke overeenkomst, daar leek het nog het meest op. Toen ze zich begon af te vragen waarom ze nog een bed deelden, was ze gaan nadenken over een scheiding. Het idee sluimerde en groeide uit tot een besluit. Voordat ze er toe kwam om het Arie te vertellen, werd hij ziek. Daarna kon het niet meer. Voor Arie betekende de foto uit Rome veel en uit piëteit had ze de foto laten staan.

Dat zwarte schaap klopte, maar dat had een andere reden. Zijn Betuwse familieleden waren allemaal "keurig" getrouwd, gingen trouw ter kerke en hadden een talrijke kinderschaar verwekt. Dat had Bart allemaal nagelaten. Hij twijfelde trouwens of ze al hun tuintjes allemaal even goed verzorgden. Vruchtbare aarde, dat wel.

Ze reageerde niet op zijn opmerking over de hoveniersfamilie en de goed verzorgde tuinen. Hij keek haar aan en zag een gezichtsuitdrukking die hij niet kon duiden. Jammer, dacht hij, leuk geprobeerd.
Hij nam een slok koffie en zei, 'zo ik ben klaar. Alles werkt nu prima. Even opruimen, mijn koffie opdrinken en dan ben ik weg.'
'Oh, dan haal ik mijn afspraak nog makkelijk.' Het klonk bijna teleurgesteld.

Sandra's hersenen werkten op volle toeren. Wat zou ze doen? Vreemd genoeg vond ze die kleine kale aantrekkelijk, terwijl het helemaal haar type niet was. Hij had iets ongepolijst mannelijks en hij leek belangstelling voor haar te tonen. Ze had gemerkt hoe hij haar zat op te nemen en gevoeld dat hij haar nastaarde toen ze koffie ging halen. De neiging om wat meer heupwiegend te lopen had ze onderdrukt. Zo ben ik niet, had ze gedacht. Hij was zeker niet knap, maar hij had wel wat met die kale kop. En het belangrijkste, hij leek tegen haar opgewassen.

Zoveel vrije mannen kwam ze niet tegen en ze had geleerd de haantjes en de roofdieren uit haar werk, de onroerend goed wereld, te mijden. Een keer was ze in de fout gegaan. Tijdens de Expo Real, de vastgoedbeurs in München. En stom genoeg met een bekende uit het wereldje. Arie die normaal mee ging naar München was toen al erg ziek en thuis gebleven. Ze hadden alle twee te veel alcohol op en het was slechte seks. Te meer, omdat ze zich na afloop schuldig voelde. Ze had ook gemerkt dat ze de volgende dag wat besmuikt door sommige landgenoten in de Nederlandse delegatie werd opgenomen. Dat nooit weer. Dan liever geen seks had ze op de vlucht naar huis besloten. Thuis gekomen deed ze haar best om niet meer aan München te denken. Het werkte niet, steeds als ze Arie zijn lijden zag kwam de herinnering boven en daarmee de schaamte.

In de maanden na Arie's dood smachtte haar lichaam naar aanraking en het kwam er niet van. Er moest zo veel geregeld worden en de schaamte werkte door. Daarna ontmoette ze domweg geen leuke beschikbare mannen. Ze had er meermaals over nagedacht en steeds weer besloten dat ze haar foto niet aan Tinder toevertrouwde en dat datingsites haar ding niet waren. Een keer had ze nog seks gehad, tijdens een korte vakantie. Met een jongere man, die keer had ze er wel van genoten. En geen complicaties, gewoon lekker vrijen en verder met haar leven.
'Je bent te bazig,' had Arie jr., haar stiefzoon eens goedmoedig bedoeld gezegd. Daar had hij gelijk in en daar kwam nog bij dat ze niet van onderdanige mannen hield.
Ze zag hem treuzelen met zijn koffie en wachtte vergeefs op initiatief van zijn kant.

Hij leegde zijn kop en stond op.
'Mag ik je wat vragen?' Ze wachtte niet op antwoord en ging gelijk door. 'Heb jij dan ook verstand van tuinen?'
Ze vroeg het met een serieus strak gezicht. Toch vroeg hij zich af welke tuin ze bedoelde. Hij stond al te lang droog en hoewel ze lang en mager was, had haar strakke ronde kont zijn fantasie geprikkeld. Hij vertelde hoe hij tijdens zijn school- en studietijd had meegewerkt in het familiebedrijf en nog wel eens bijsprong met het maken van calculaties en ontwerpen.
Ze aarzelde even en toen kwam het. 'Zou je me willen adviseren hoe ik de tuin moet laten aanpakken? Ik wil dat in orde hebben voordat ik het huis te koop zet.'
Ze zag zijn twijfel en zei, 'ik betaal je voor je tijd hoor.'
Zonder veel na te denken zei hij, 'ach zo veel werk is het niet. Ik vind het wel leuk om zo iets te doen en je schenkt lekkere koffie. Zie het als service.'

Hij zag haar gezicht betrekken. Dat gaat te snel, dacht ze, dan ben ik aan hem verplicht.
'Nee, ik sta er op om je te betalen. Is vijftig euro per uur, zo in het handje, akkoord?'
Tering, dacht Bart, fout ingeschat. Zal ik terugkrabbelen? Voor het geld hoefde hij het niet te doen. Zijn nieuwsgierigheid naar haar bedoeling won het. Het kwam toevallig nog goed uit ook, hij ging zaterdagmiddag met een vriend in Vinkeveen naar een boot kijken. Voor die tijd kon hij langs Abcoude rijden. Ze spraken af, dat hij zaterdagmorgen om negen uur langs zou komen. Kaartjes werden uitgewisseld voor het geval er iets tussen zou komen.
"Mr S. M. Flietstra, notarieel jurist, adviseur vastgoed," las Bart. Hij keek haar vragend aan.
'Sandra,' zei ze.
Hij stak zijn hand uit. 'Bart.'
Ze hield zijn hand langer vast dan voor een handdruk nodig en benadrukte dat ze blij was dat hij haar wilde helpen.

Sandra keek hem na toen hij naar zijn auto liep. Brede schouders en een lekker kontje, dacht ze voordat ze snel de deur sloot. Ze wilde niet dat hij kon zien dat ze hem nakeek. Ze ging met een verse kop koffie zitten en kreeg twijfels. Ze noemde zichzelf in gedachten een stomme muts. Wat had haar bezield? Ze miste intimiteit, nou en? Voor de seks hoefde het niet, dat kon ze ook best in haar eentje af.

Vrouwen, dacht Bart in de auto. Wat wilde die lange? Eerst nors, dan signalen dat ze hem wel zag zitten en daarna leek ze alleen om een tuinadvies verlegen te zitten. En ik, lul, trapte er in. Hij dacht na over hun gesprek en of hij haar verkeerd begrepen had. Het kwam door de toespeling over het verwaarloosde tuintje, besloot hij. Nou ja, hij wilde haar tuintje best eens verzorgen. Met zo'n lange had hij het nog nooit gedaan. Wat voor standjes waren geschikt voor een vrouw die bijna een kop groter was? Ze had niet veel tiet, maar wel een lekker kontje. Seks met een tante Sidonia, hij grinnikte, dat was nieuw voor hem.

Een weduwe? Er schoot hem een gezegde te binnen. "Wie worst eet of een weduwe trouwt weet nooit wat er in is gedouwd."
In ieder geval zaterdag condooms meenemen, besloot hij. Je weet maar nooit. De gedachten aan zijn worst die door haar struikgewas naar binnen gleed zorgde voor een bobbel in zijn broek.
Wachtend voor een stoplicht, zag hij de bestuurster van de auto naast hem naar hem kijken. Hij keek haar aan en dacht, als jouw kruis net zo nat is als mijn paal hard, dan hebben we iets gemeenschappelijks. Ze draaide haar hoofd weg. Voor hij bij de volgende klant uitstapte moest hij hem eerst weer netjes recht leggen.

Onderweg naar haar afspraak hield Sandra’s twijfel aan. Stomme doos, noemde ze zich zelf. Zo maar een man uitnodigen met een doorzichtig smoesje. Hoe stom kan je zijn? Het woord nooddruftig kwam in haar op, en dat was ze niet. Ze had haar werk, de medewerkers, haar vriendinnen en voor de seks kon ze het steeds beter zelf af. En waarom deze man in vredesnaam? Hij was niet knap en hij was klein, meer een tuinkabouter besloot ze met een glimlach. Het enige dat voor hem pleitte was dat hij zich niet door haar liet ringeloren en dat hij er stoer uitzag.

En dan ook nog op zaterdagmorgen, haar enige ochtend met echte ontspanning. Al sinds jaren waren de zaterdagochtenden gereserveerd voor de fietsclub. Zelfs als het regende kwamen ze bij elkaar, dan gingen ze in een sportschool spinnen. Het was overigens geen echte club, maar een gezelschap dat na haar studietijd spontaan ontstaan was. Oud studiegenootjes, vriendinnen van, en zo verder. Als ze er allemaal waren dan waren ze met zijn tienen. Alleen maar vrouwen en onderling noemden ze hun fietsgroep "de natte zeem". Ze hadden een strikte regel, al fietsend werd er nooit over werk gepraat. Verder werd er over van alles gesproken en lief en leed gedeeld. Hoewel dat meestal relatieleed was. Waarbij sommigen haar soms rode oortjes bezorgden met hun uitgebreide ontboezemingen. Zij was niet zo van het delen van dat soort informatie. Eerst vond ze het te privé en later viel er, over wat er niet gebeurde, niets te vertellen. Haar eenmalige avontuur in München hield ze, uit schaamte, al helemaal voor zich. Arie was toen al doodziek en terwijl zijn dochter uit zijn eerste huwelijk op hem paste had zij...

Gelukkig hadden de kinderen uit zijn eerste huwelijk nooit aangedrongen op de verkoop van het huis. Ze hadden begrip voor haar en hun erfdeel kwam wel. Nu moest het er maar van komen.

Stel dat het iets werd met de tuinkabouter, zou ze er dan over praten op de fiets? Te voorbarig, dacht ze, eerst maar eens afwachten.
Zou zo'n kleine man ook een kleintje hebben? Voor een lange man was Arie niet super groot geschapen geweest. Meer gewoon en wat aan de dunne kant. Ze corrigeerde zichzelf, zo wilde ze niet aan Arie denken. Hij was een geweldige leermeester geweest en het meeste van wat ze bereikt had, had ze aan hem te danken.

Na haar afspraak, op haar eigen kantoor achter haar bureau, probeerde Sandra nogmaals te analyseren wat haar in Bart aantrok. Zijn uitstraling, dacht ze. Eigenzinnig en non conformistisch, geen kuddedier en waarschijnlijk een ongelofelijke "eigenheimer". Geen man om mee samen te leven. Jammer dat hij zo klein was. Haar gedachten maakten een vreemd sprongetje, "kabouterseks".
Ze moest denken aan een erotisch sprookje dat ze ooit gelezen had. Over een prinses of was het Sneeuwwitje? Met een kabouter. En hoe het met kabouterbloed volgestroomde kabouterpiemeltje een echte grote dikke penis werd. De prinses had de dwerg opgetild om zijn knuppel op de juiste werkhoogte te brengen. Met haar handen om zijn middel had ze hem in haar geschoven en heen en weer bewogen. Dat allemaal met luide aanmoedigingen van de dwerg. Hoe zou...? Ze corrigeerde zichzelf. Stop, ophouden, straks zit ik hier achter mijn bureau te soppen. Door het vele glas wordt voor het hele kantoor mijn rode hoofd zichtbaar en komt iemand vragen of ik koorts heb.

Gedurende de volgende dagen vroeg Bart zich een paar keer af of hij geen smoes moest verzinnen. Een plotselinge griepaanval en zaterdag verhinderd of zo. Omdat hij een hekel had aan laf gedraai deed hij het niet. "Kiek'n wat wordt", besloot hij.

Vrijdagavond in bed kon Bart moeilijk in slaap komen. Hij dacht aan lange Sandra met haar strakke ronde kont. Hij fantaseerde over ze er bloot uit zou zien. Kleine borsten, maar misschien wel van die geile puntige kegelvormige tepels? En haar tuintje, bruinharig net als haar kapsel en niet geschoren?
Een weduwe met bruin schaamhaar. Er schoot hem een verhaal te binnen. Over een zeeman met een hobby. Het verhaal stamde nog uit de tijd voordat harsen en kaalscheren in de mode kwamen. De zeeman verzamelde plukjes schaamhaar. "In ieder stadje, een ander schatje" en wat hoerenbezoek vulden zijn collectie. In zijn hut aan boord had hij een bord hangen met de opgeplakte plukjes. Onder ieder plukje stond de naam van de betreffende dame. Als grap of uit jaloezie had een medebemanningslid er een plukje zware shag bijgeplakt met als bijschrift "van de weduwe".

Als haar echte haarkleur zwart is, dan is het een zwarte weduwe en die zijn giftig. De vrouwtjes eten soms na het paren de mannetjes op. Hij zag haar lange magere lichaam voor zich. Schrale armen en dunne lange vingers, als tentakels. Na die gedachte lukte het hem niet meer om verder te fantaseren over de weduwe. Zoals zo vaak sinds de vakantie, dacht hij terug aan Danitsa. Aan het oerwoud op haar onderbuik en zijn eikel die tussen haar schaamhaar zijn weg vond. Jammer dat hij haar nooit van achteren had mogen nemen. Haar beharing groeide door tot rond haar kontgaatje. Niet dat hij daarin wilde, maar het zag er wel geil uit zo'n behaarde pruim. Hij haalde voor ogen hoe ze op hem zat en hoe hij haar deinende borsten in zijn handen ving. Het werkte en hij trok zich af om de "druk van de ketel te halen". Stel dat het de volgende dag toch neuken werd, dan ging hij het langer vol houden.

Nadat hij zijn buik en pik had schoongeveegd lukte het hem weer aan Sandra te denken. Hoe zou het zijn om het met zo'n lang end te doen? Seks met een lange vrouw, zou dat net zoiets zijn is als fietsen op een te grote fiets?

Sandra verzorgde die vrijdagavond haar tuintje, hoewel ze het niet zo noemde. In gedachte noemde ze het haar poes. Kut vond ze een ordinair woord, voor haar was het haar vagina of haar poes. Soms gebruikte ze het verkleinwoord, kutje dat kon wel. Harsen of glad scheren, daar was ze nooit aan begonnen. Gelukkig was ze niet erg behaard. Haar recept bestond uit gewoon af en toe wat trimmen en zorgen dat er niets buiten haar bikinibroekje zichtbaar was. Het verzorgen en denken aan wat er zou kunnen gebeuren maakte dat ze zich geil voelde. Zo geil dat ze koos voor "dubbel".

Dubbel was iets nieuws. Ze was het een paar maanden terug gaan proberen. Door een scabreus verhaal dat Nelleke van de fietsclub verteld had, was ze gaan nadenken en op zoek gegaan. Ze had een buttplug en een dildo besteld en die bevielen goed. Zo goed dat ze er een naam voor verzonnen had. "Enkel", was alleen haar oude trouwe vibrator en "dubbel" was de buttplug samen met de dildo.
Ze zocht het boek met de erotische sprookjes op. "Met liefde en lust", had Arie voorin geschreven. Het was een cadeautje toen ze als stagiaire voor hem was gaan werken en ze verliefd geworden waren. Toen nog wel, dacht ze.

Ze vond het verhaal van de kabouter. Er stonden illustraties bij. Ja, zie je wel. De kabouter werd opgetild en als een soort van stormram gebruikt. Op het plaatje was de eikel de helft dikker dan de schacht, als een harpoen. Hoe zou dat voelen? Iets verder stond een afbeelding die haar vreemd genoeg nog meer deed. De kabouter was met haar handen onder zijn billen verder omhoog getild. Zo hoog dat die dikke gezwollen eikel voor de helft tussen haar lippen stak.

Ze voelde de bekende kriebel en doopte haar wijsvinger in haar vagina. Soppen, dacht en ze pakte uit haar nachtkastje de benodigde attributen, haar dildo, de buttplug en een handspiegel. Na de buttplug een paar keer door haar spleetje bewogen te hebben, ging ze op haar zij liggen om hem in te brengen. Daarna stond ze op voor de rest van het ritueel. Met haar billen naar achteren gestoken, ging ze voor de grote passpiegel staan. Ze richtte de handspiegel om te zien hoe het oog vande buttplug tussen haar billen stak. Met haar andere hand werkte ze zachtjes de dildo naar binnen. Zoals steeds genoot ze er van om te zien hoe haar schaamlippen zich om de dildo vouwden. Ze had deze dildo uitgekozen omdat hij zo levensecht leek. Met een eikel en aderen op de schacht. Alleen de kleur klopte niet en de eikel was minder gezwollen dan die van de kabouter op het plaatje.

Ze ging op bed liggen en begon de dildo te bewegen. Het lukte, rustig werkte ze zich naar een orgasme. Toen ze bijgekomen was haalde ze de buttplug uit haar gat en liet hem naast de dildo op de vloer vallen. Ze trok het dekbed over zich heen. Douchen kon morgenvroeg ook en dan voor de zekerheid het bed verschonen. Denkend aan Arie en hun gelukkige eerste jaren viel ze in slaap.

Bart werd wakker voordat de wekker afliep. Hij moest plassen en zijn Odol verhinderde dat hij kon richten. Dan eerst maar douchen, dacht hij. Al douchend slonk zijn geval een beetje en lukte het omlaag buigen. Hij urineerde in de douchebak.

Sandra schrok wakker van de wekker en nog wat slaapdronken drong het tot haar door dat het zaterdag was. Uit bed stappend zag ze haar speeltjes liggen. Ze raapte ze op en nam ze mee, om ze onder de douche schoon te spoelen. Ze dacht na over haar kleding. Spijkerbroek besloot ze, een strak om haar billen zittende en een blouse, dat camoufleerde haar kleine borsten wat. Wel of geen bh? Ze kon zonder, maar besloot er toch een aan te doen. Ze was nooit zo van de sexy lingerie geweest en had wat dat betreft niet veel keus. Ze koos een zwart slipje in de kleur van haar bh. Eerst naar de bakker en dan ontbijten, besloot ze.

Stipt om negen uur stond Bart bij Sandra voor het huis. Ze zag hem uitstappen en wat papieren en gereedschap uit de auto pakken. Impulsief deed ze de deur al open en liep ze hem met uitgestoken hand tegemoet. Wat een verschil met de vorige keer, dacht Bart. Bij het naar binnen gaan zag hij dat ze schoenen zonder hakken droeg en nog steeds meer dan een halve kop boven hem uit toornde.

Ze dronken eerst koffie en Bart vertelde hoe hij het wilde aanpakken. Hij had Google Earth opnames uitvergroot uitgeprint. 'Ongeveer op schaal,' zei hij. 'Daarop geven we aan wat weg kan of gesnoeid moet worden.'
Na de koffie gingen ze op verzoek van Bart samen de tuin in om te bespreken wat Sandra wilde behouden. Bart liet haar voorgaan, niet uit beleefdheid maar om haar billen in de strakke broek te zien. Zijn eerdere indruk bleek juist, een lekkere kont. Een kont om je vingers in te drukken en vast te houden.

Terwijl Bart wat maten opnam en aantekeningen maakte ging Sandra terug naar binnen. Van achter het raam volgde ze zijn verrichtingen. Toch geen kabouter, merkte ze op. Met zijn brede schouders en pezig gespierde lijf leek hij totaal niet op een tuinkabouter. Ook de baard ontbrak, alleen zijn kale hoofd had hij gemeen.
En zijn penis, waar zou die op lijken?
Ze voelde wat kriebelen en vermande zich zelf. Ze was er nog niet uit of ze nu wel of niet met hem naar bed wilde. En wat wilde hij? Hij had haar een hand gegeven, vriendelijk gepraat onder de koffie en was aan de slag gegaan. Hij had geen blijk gegeven van bijzondere belangstelling. Ze wilde geen afgang en besloot dat hij de eerste stap moest zetten. Dan kon ze altijd nog voor "de eer" bedanken.
Hij bleef wel lang buiten. Ze zag hem weer wat opschrijven. Hij keek op en zag haar voor het raam. Ze maakte het gebaar van "drinken?" Hij stak vijf vingers op. Ze ging vast de traktatie pakken, die ze die morgen bij de bakker had gekocht.

Bij binnenkomst stond op de eetbar in de keuken de koffie voor Bart klaar. Hij ging zitten en keek toe, hoe ze uit de koelkast twee slagroom tompoezen pakte.
'Wil je?' vroeg ze. 'Vers gebakken, vanmorgen vroeg bij de bakker gehaald.'
'Ja lekker. Ik ben gek op gebak,'
'Dat is je niet aan te zien,' zei ze hem monsterend opnemend.
Bart stak zijn hand uit om een schoteltje van haar aan te pakken.

Dat was het moment waarop het mis ging en waardoor het uiteindelijk goed kwam. Bart weet het later aan zijn onhandigheid en Sandra aan, dat ze toch wat gespannen was.
Bart probeerde het schoteltje vast te pakken, zonder zijn vingers in de slagroom te steken. Sandra dacht dat hij het vast had en liet los. Het schoteltje viel. Bart deed nog een vergeefse poging om het snel te grijpen. Die poging deed het schoteltje van richting veranderen en kantelen. De zwaartekracht deed de rest. De tompouce landde met de slagroomzijde naar onderen op Bart zijn bovenbenen.

'Verdomme,' zei Bart, zijn christelijke opvoeding vergetend.
'Ohhh sorry,' zei Sandra, gevolgd door: 'Nee, niet doen, laat mij maar' toen ze Bart in de romige smurrie zag graaien.
Ze pakte uit een keukenla een spatel en begon het goedje van zijn benen te schrapen. Bart keek toe en zag hoe ze dicht bij zijn knieën begon. Hij vroeg zich af hoe ver ze zou gaan. Een deel van de traktatie was in zijn kruis beland. De eerste volle spatel veegde ze in de doos van de tompoezen. Bij de tweede aarzelde ze.
'Ook zonde', zei ze een likje nemend.
Ja, dacht Bart, met zijn vingers over zijn broek strijkend om ze vervolgens af te likken.
Ze keken elkaar aan en schoten in de lach.
'Hier,' zei ze over zijn been strijkend, ' heb je nog een hapje.' Hij likte haar vingers af.
'Jouw beurt,' zei hij, over zijn kruis vegend en haar zijn vingers voorhoudend. Ze likte ze schoon.

Bart ging staan met de bedoeling haar te kussen. Hij keek naar haar op en dacht; sukkel, je kan er niet bij. Hij rekte zich uit en ging op zijn tenen staan. Sandra keek bevreemd naar zijn verrichtingen, het duurde even voordat ze begreep wat hij van plan was. Ze schoot opnieuw in de lach.
'Ga eens op de bar zitten,' zei ze. Teleurgesteld keek Bart haar aan, hij zag echter geen afwijzing in haar blik. Lenig wipte hij op de eetbar en hij ging wijdbeens zitten. Hun hoofden waren zo op gelijke hoogte. Ze kwam voor hem en tussen zijn benen staan en keek hem aan. Nu jij, dacht ze.

Hij boog zijn hoofd naar haar toe en kuste haar. Eerst voorzichtig, met alleen zijn lippen op de hare en toen hij voelde dat haar lippen uiteen gingen, verder. Zijn tong vond de hare.
Hij kust lekker dacht Sandra en ze ging, zonder er bij na te denken, dichter tegen hem aan staan. Bart voelde hoe ze zich tegen hem aan vlijde. Met haar formaat borsten zaten ze niet in de weg. Hij sloeg zijn armen om haar heen en liet zijn handen naar haar billen zakken. Haar kruis tegen het zijne trekken ging niet, daarvoor zat hij te hoog.

Sandra voelde de bobbel tegen haar buik en dat voelde goed. Het wond haar op dat ze begeerd werd. Wel was er een stemmetje dat zei; 'pas op, je gaat toch niet gelijk met hem naar bed? Je kent hem nauwelijks. Ze voelde hoe zijn handen haar billen kneedden en hoe een hand tussen hen in kwam en op een van haar borsten werd gelegd. Wat haar betreft had het kussen nog langer mogen duren, maar Bart verbrak de kus. Hij wipte van de bar af.

Ze keek toe hoe hij de sluiting van haar broek losmaakte. Ze liet het toe en ze liet toe dat hij haar gulp open ritste. Zijn hand ging in haar broek over haar slipje omlaag.
'We doen het niet, hoor,' zei ze.
'Nee,' zei Bart, terwijl hij met een vinger door de stof van haar slipje over haar spleetje wreef, 'we doen het niet.'

Ik ben benieuwd of ze dat volhoudt, dacht hij, voelend dat haar kruis vochtig was. Ze boog haar hoofd omlaag om hem te kussen waardoor haar billen naar achteren drukten en zijn hand uit haar broek schoof. Jammer, dacht hij, en hij verplaatste zijn aandacht naar de knoopjes van haar blouse.

Sandra verbrak de kus om te kijken hoe haar blouse werd losgeknoopt. Hij schoof haar bh omhoog. Niet groot maar wel lekker, dacht Bart, haar kleine en nauwelijks hangende borsten bewonderend. Hij nam een tepel tussen zijn lippen.

Verdorie, dacht Sandra, het is lekker, maar ik wil de controle houden. Misschien kan ik hem de eerste keer gewoon aftrekken terwijl hij me vingert. Maar niet hier.
'Kom,' zei ze, zich losmakend.

Bart volgde Sandra naar boven, naar haar slaapkamer. Hij was benieuwd wat ze na haar 'we doen het niet' van plan was. Haar geopende broek bleef aan haar billen kleven. Op haar slaapkamer trok ze haar blouse uit en haakte ze haar bh los. Ze trok hem tegen zich aan en boog haar hoofd om hem te kussen. Al kussend wurmde hij zijn schoenen uit en begon hij zijn broek los te maken.

'Wacht, dat wil ik doen.'
Ze bukte zich en bedacht zich toen. Ze ging op haar hurken zitten en met de dikke kabouterpik in gedachten, maakte ze zijn broek verder los. Een pikkie zou het niet zijn, daarvoor was de bult te groot. Ze hoopte op een grote eikel en net als op haar dildo, dikke aders. Ze werd niet teleurgesteld. Het puntje van zijn eikel stak boven de band van zijn onderbroek uit. Ze trok zijn onderbroek omlaag en zijn pik veerde schuin naar voren. Ze vond het een fraai exemplaar. Niet super lang, maar dik. Dikker dan die van Arie, dacht ze. Zijn voorhuid was helemaal teruggetrokken van een paarsachtige eikel met een druppeltje geil op het spleetje en dikke blauwe aders op de schacht. Ze pakte hem vast en voelde zijn hart kloppen in de bloedvaten van zijn pik. Ik wil hem in me, besloot ze.

Bart keek gefascineerd toe hoe ze zijn pik bevrijdde en daarna vastgreep. Het leek wel een inspectie. Haar gezicht vlak voor zijn jongeheer. Zou ze..? In een reflex drukte hij zijn kruis al wat naar voren. Ze deed het niet, ze kneep er alleen wat harder in. Zijn teleurstelling duurde maar even, tot hij zag dat ze overeind kwam en zich verder begon uit te kleden. Hij bleef naar haar kijken en volgde haar voorbeeld. Hij stelde vast dat haar tuintje er verzorgd uitzag. Behaard, maar niet te, en keurig getrimd. Precies zijn smaak.

Sandra zag zijn stijve pik heen en weer zwaaien bij het uitkleden. Als een dirigeerstok, nee als een toverstaf, en zo kwamen haar gedachten weer op de plaatjes uit het kabouterverhaal. Gedachten lezen is onmogelijk en daardoor verraste hij haar volkomen. Ze was te verbouwereerd om te reageren. Zoiets had nog nooit iemand met haar gedaan. Hij zakte door zijn knieën en sloeg zijn armen om haar bovenbenen. Te verbaasd om te protesteren liet ze het gebeuren. Hij tilde haar omhoog, haar volle vierenzeventig kilogram. Recht omhoog, tot haar kruis voor zijn gezicht was. Later erover nadenkend vond ze het gruwelijk erotisch. Hij drukte zijn neus in haar schaamhaar en schoof die heen en weer. Daarna tilde hij haar langzaam nog wat hoger zodat het puntje van zijn neus door haar spleetje gleed. Ja, dacht ze, laat hem doorgaan.

Dat deed hij niet. Hij liet haar langzaam weer zakken tot ze weer stond en begon toen op een tepel te sabbelen. Haar tepels om en om knuffelend drong hij met twee vingers in haar. Sandra op haar beurt had zijn paal weer vastgegrepen en ze klampte zich er aan vast als een drenkeling aan een reddingsboei. Ze dacht er niet aan om haar hand te bewegen. Ze dacht maar aan een ding; ik wil hem in me.

Ze kronkelde op zijn vingers en hij voelde dat ze er klaar voor was. Daar gaat haar 'we doen het niet,’ dacht hij.

'Toe maar,' zei ze, zich achteruit naar het bed bewegend met zijn vingers nog in haar. Ze trok hem aan zijn pik mee en liet hem pas los toen ze zich in haar volle lengte uitstrekte op het bed. Ze spreidde haar benen en Bart ging op zijn knieën er tussen zitten. Half overeind komend pakte ze zijn pik weer vast om hem in de goede richting te buigen. Bart keek omlaag om te zien hoe ze zijn eikel voor haar gapende kut plaatste. Hij drukte wat en genoot van zijn eikel die tussen haar schaamlippen naar binnen gleed. Hij hoorde haar zuchten en dacht; dit heb ik gemist. Daarna dacht hij even niet veel meer, hij deed. Steunend op zijn ellebogen op en neer, met lange stoten diep in haar. Geen aandacht meer voor haar tepels en haar mond was sowieso buiten bereik. Hij stootte en genoot en hij niet alleen.

Sandra voelde hij haar vulde, en waar ze vroeger bij Arie vaak haar kittelaar streelde terwijl hij pompte, had ze die behoefte nu niet. Ze liet zich neuken en ze concentreerde zich op haar genot.

Bart hoorde haar zuchten overgaan in steunen en toen in een zacht geloei. Het stimuleerde hem om wat extra harde stoten te geven.

Langzaam maar zeker voelde ze hoe ze opsteeg. Als een vuurpijl op oudejaarsnacht, de hemel in en dan de climax. Een explosie met uitwaaierende kleine sterretjes.

Hij voelde haar schokken en hoe haar vagina rond zijn pik samentrok. Hij hield stil en beet op zijn lip om zijn opkomende zaad te stoppen. Het lukte... net.

Sandra kwam langzaam weer bij zinnen. Het was een goed orgasme geweest. Ze voelde hem nog in haar en ze voelde zijn bekken op haar drukken. Op zijn handen steunend en met een brede glimlach zocht hij oogcontact.
'Klaar voor een toegift?'

Zijn idee over een toegift was van achteren op zijn hondjes. Sandra werkte maar gedeeltelijk mee. Ze draaide zich op haar zij en ze stak haar billen naar achteren.
'Kom maar,' zei ze.
Met opgetrokken knieën en een been iets opgetild wachtte ze af.

Voordat Bart tegen haar aan kroop genoot hij eerst van het zicht op haar witte ronde billen. Er was geen helpende hand nodig. Hij richtte en schoof naar binnen, terug in de warme vochtige hemel van pikstrelend vrouwenvlees. Hij begon te bewegen en Sandra bewoog die keer wel mee. Ze pikte zijn ritme op en begon tegengesteld terug te stoten. Met een arm om haar heen streelde hij een tepel.

Net nadat Bart dacht, dit hou ik niet lang meer vol, begon haar geloei weer. Eerst zachtjes en vervolgens, als het testalarm op de eerste maandag van de maand, steeds harder. Hij voelde vingers van haar hand bij zijn pik in haar vagina komen en ze explodeerde. Althans, zo voelde Bart het. Ze krijste en begon te schokken. Nu ik, dacht Bart en met drie machtige laatste stoten kwam hij zachtjes grommend klaar.

De eerste keer was goed de tweede was hemels. Als ze al eerder zo'n heftig orgasme had gehad, dan was dat lang geleden. Het begon diep in haar en ging als een schokgolf door haar lichaam. Hij bleef tegen haar aan liggen en haar borst vasthouden tot hij voelde dat zijn pik verslapte. Ook Sandra bleef rustig liggen genieten van het afterseks moment. Pas nadat hij zich losmaakte en op zijn rug draaide schoof ze wat bij hem vandaan en ging ze ook op haar rug liggen. Eerst waren ze stil en in gedachten verzonken. Het was Sandra die de stilte verbrak.

'Het was lekker.' Bart voelde de "maar" al komen. Hij had er net over na liggen denken.
'Het was geen veilige seks, hè? Heb jij...?'
Ze maakte haar zin niet af en was half overeind gekomen om hem aan te kijken.
'Twee maanden geleden en toen met condoom. En jij?'
Sandra aarzelde even. 'Voor mij was het nog langer geleden.'
Ze wilde niet liegen en liet in het midden of ze een condoom gebruikt had.

Bart voelde zich gerustgesteld en vroeg naar de badkamer. Ze keek hoe hij nonchalant in zijn blote gat naar de gang liep. Zijn harige rug en kont waren haar eerder niet opgevallen. Nee geen kabouter, eerder een gorilla. Pas bij het geluid van het doortrekken van het toilet drong het tot haar door, dat ze haar speeltjes niet opgeruimd had na het afspoelen. Met een glimlach om zijn lippen kwam hij terug naar het bed. Ik heb geen zin in geleuter over mijn buttplug, dacht ze toen hij begon te praten. Dat was het niet, hij zei dat hij weg moest naar een afspraak in Vinkeveen. Hij voegde eraan toe dat hij nog niet klaar was met de tuin en vroeg of het schikte als hij later terug kwam.

Een kwartier later in de auto zat Bart met zichzelf in de knoop. Hij baalde van zichzelf en zijn lulsmoes. Voor het tuinadvies had hij alle gegevens al, hij kon het thuis afmaken. En dan vragen,' schikt het als ik terug kom?' Dat paste helemaal niet bij hem. Slijmerd noemde hij zichzelf. Ja hij had lekker geneukt en het was interessant om het eens met zo'n lange te doen. Hij grinnikte bij de gedachte aan haar geloei. De buren van zijn ouders hadden een kersenboomgaard, opnemen en versterkt afspelen dat zou zeker de vogels verjagen. Hij corrigeerde zich, nee dat was gemeen. Hij had er van genoten en ze was lief voor hem geweest.

Sandra liet hem in een ochtendjas uit en zag hoe hij omkeek en zwaaide voordat hij in zijn auto stapte. Nu douchen, dacht ze toen hij wegreed. Op weg naar de badkamer ging de telefoon. Arie jr. haar stiefzoon. Of ze thuis was. Hij was in de buurt en wilde langskomen om zijn nieuwe vriend voor te stellen. Snel ging ze naar de badkamer. Bij het urineren ontdekte ze sperma korstjes op haar bovenbeen. Gestolde geiligheid, noemde ze het, er aan krabbend.

Wachtend op de komst van Arie jr. overdacht ze het gebeuren van die ochtend. Het voelde goed en... het was spannend. Ze had niet verwacht dat het zo spannend zou zijn om met een vreemde man te vrijen. Dat gevoel had ze niet gehad toen ze vreemd ging en ook niet tijdens de vakantieseks.

Ze had Arie jr. twee maanden niet meer gezien en ze schrok toen ze hem zag. Hij ging, naarmate hij ouder werd, steeds meer op zijn vader lijken. Doordat hij zijn lange haar afgeknipt had was de gelijkenis nu wel heel frappant. In andere opzichten leek hij niet op zijn vader. Arie senior was een vrouwenliefhebber geweest en junior was van de herenliefde. Junior ging ook voor ander werk en een andere levensstijl. Arie senior was gepromoveerd op notarieel recht en junior had gekozen voor de kunstacademie. Junior en zij scheelden maar tien jaar in leeftijd. Hij was vijftien toen ze in zijn leven kwam. Vreemd genoeg en in tegenstelling tot zijn jongere zus waren ze altijd maatjes geweest en gebleven. Na voorgesteld te zijn aan de nieuwe vriend nam Arie haar met een smoes apart.

'Je straalt. Je ziet er uit of je net geweldige seks hebt gehad.'
Sandra voelde dat ze bloosde.
Arie begon te lachen. 'Geweldig toch? Ik gun het je zo.’
Hij keek haar aan. 'Vertel eens?'
'Nee,' zei ze. 'Nu niet, later misschien. Vertel jij maar over je nieuwe vriend.'

De boot was snel bekeken, het was niets. Op aandringen van vriend Harrie ging Bart mee om iets te drinken en een uitsmijter te eten. Harrie kende Bart zijn wisselvallige en vooral wispelturige liefdesleven. Neergestreken in een restaurant met uitzicht over de plas, vroeg Harrie naar Bart zijn recente avonturen. Bart aarzelde en besloot niets te vertellen. Sterker nog, hij at stevig door, de opmerking 'zeker een loden pijp als slokdarm' negerend. Hij wilde terug naar Abcoude.

Eenmaal in de auto begon nog even het duiveltje in zijn hoofd zich te roeren. En als ze vastigheid wil? Nee dacht hij, we zijn te verschillend, dat snapt ze echt wel. Gewoon lekker vrijen.
Hoewel hij nooit erg opgelet had kwam er iets uit zijn christelijke opvoeding boven. "Mattheus; Wees niet bezorgd om de toekomst, leef bij de dag."
Ja dacht hij, terug naar Abcoude en kijken of er nog te neuken valt.

Hoe graag ze Arie ook zag, ze was blij dat hij weg was voordat Bart terug kwam. Zouden ze weer? Ze voelde de bekende lekkere kriebeling. Ja, ze wilde graag bekende ze zichzelf. Ze voelde ook een schraal gevoel; gebrek aan oefening? Als hij weer wilde dan moest ze hem vragen om het zachtjes te doen. 
Ze was in de keuken bezig en veerde op bij het horen van de bel. Bart?

Bart had in de auto nagedacht over de begroeting. Gewoon een kus "plat op de bek", recht op haar lippen zou het beste zijn. Als hij op zijn tenen ging staan en zich helemaal uitrekte, dan moest het lukken.

Sandra deed de deur open. 'Ha Ba...' en toen schoot ze in de lach. Het zag er zo potsierlijk uit. Gelukkig moest hij er zelf ook om lachen. Terwijl ze zich bukte om hem te kussen dacht ze, gelukkig, hij heeft niet zo'n opgeblazen ego, dat bij het minste geringste al gekwetst is.

Eenmaal binnen was het "twee zielen een gedachte" en dat was niet de tuin om het huis. Bart, dacht wel aan “poten” maar dan geen planten en op een andere plaats. Sandra, als ze geweten had wat het was, zou aan een pootstok gedacht kunnen hebben. Op dat moment dacht ze aan vulling van een leegte.

Ze gingen bijna rechtstreeks naar boven naar haar slaapkamer. Halverwege stopte de voor Bart uitlopende Sandra even. Ze bukte zich en tastte in zijn kruis. Ze kneep zonder iets te zeggen door de stof van zijn broek in zijn erectie en liep toen snel verder omhoog.

In haar slaapkamer ging ze op bed zitten. 'Kom' zei ze, met een wenkend gebaar. Bart ging voor haar staan en ze maakte zijn broek los en trok die omlaag. Voordat ze verder ging, keek ze op en zocht ze oogcontact. Bart wilde 'ja' zeggen, maar door een brok in zijn keel klonk het als het gekwaak van een eend. Hij knikte en dacht; lul.

Het hinderde haar niet, zijn onderbroek ging omlaag en zijn pik werd vastgepakt. Ze boog haar hoofd naar hem toe en in plaats van haar mond te openen likte ze over zijn eikel. Bart kreunde zachtjes. In gedachten riep hij de afgezworen god aan. Oh god, laat haar doorgaan. Hij onderdrukte met moeite de impuls om haar hoofd vast te pakken en haar naar voren met haar lippen over zijn pik heen te trekken.
'Zo een koekje van eigen deeg,' zei ze met een hese stem terwijl ze overeind kwam om hem te kussen.

Ze kleedden elkaar uit en haar met twee vingers vozend kwam Bart op een idee. Hij vroeg haar naar de speeltjes die hij 's morgens in de badkamer had zien liggen. Sandra aarzelde, haar zelfbevrediging was een intimiteit die ze met niemand deelde. Echter haar nieuwsgierigheid won het van haar aarzeling. Ze trok een la van haar nachtkastje open.

'Mag ik?' vroeg Bart, de buttplug van haar overnemend. Hij onderdrukte de neiging om er aan te ruiken. Hij haalde het ding een paar keer door haar natte spleet. Ondanks zijn rijke ervaring had hij het nog nooit gedaan met een vrouw die een buttplug in haar gat had. Zou het anders voelen?

'Zal ik hem er in stoppen?' Ze wist dat het daar op uit zou draaien en toch twijfelde ze even. Ze wilde zijn pik in haar, zonder uitstel, maar het idee om het te doen met de buttplug er bij wond haar op.
'Voorzichtig,' zei ze, zich losmakend om gebukt met haar billen naar hem toe te gaan staan. Hij duwde iets te hard.
'Nee stop. Wacht maar.'
Ze zocht steun met haar handen op het bed en stak haar billen verder schuin omhoog.
'Nu en zachtjes.'

Bart vond het geweldig, het zicht op haar achterste en wat hij ging doen. Heel voorzichtig zette hij opnieuw het tapse puntje tegen haar kontgaatje en hij drukte heel zachtjes. Haar sluitspieren werkten mee en langzaam gleed de plug naar binnen. Nu ik, dacht Bart. Sandra kwam hem tegemoet door haar kont te laten zakken. Hij richtte onder het oogvormige handvat van de plug en schoof soepel naar binnen. Enigszins teleurgesteld constateerde hij dat het voor hem niet anders voelde. Die teleurstelling duurde maar even. Het was niet anders, maar wel lekker, gruwelijk lekker. Met zijn ogen gericht op het uit haar gat stekende oog neukte hij haar.

Sandra die minstens zo nieuwsgierig was geweest hoe het zou voelen, was totaal niet teleurgesteld. Haar vagina schrijnde wat en toch genoot ze. Het was... intenser. Veel meer dan met de buttplug en de dildo samen. Daarna vervaagden haar gedachten, ze was geconcentreerd op haar genot. Ze ademde in het ritme van de stoten en probeerde langs haar lichaam naar achteren te kijken. Ze wilde zien hoe zijn pik in haar drong en hoe, net als met de dildo voor de spiegel haar schaamlippen om zijn schacht plooiden. Het lukte haar niet. Een volgende keer voor de spiegel besloot ze en ze gaf zich over aan het genot

Bart hield het vol om haar met grote diepe stoten te neuken en niet voortijdig te komen. Hij wachtte op de sirene, die hij zich herinnerde van eerder die dag. Ze stelde hem niet teleur. Het geloei begon zachtjes en hij verhoogde zijn ritme. Nu moet ze komen, dacht hij, anders... Ze schreeuwde en schudde met haar bekken. Bart klampte haar heupen vast en trok haar zo strak mogelijk tegen zich aan en kwam klaar terwijl ze zich voorover op het bed liet vallen.

Ze lagen naast elkaar uit te puffen en na te genieten. Bart voelde hoe ze haar hand in zijn kruis legde en met zijn slappe piemel speelde. Hij draaide zijn hoofd en keek haar glimlachend aan.
'Lekker plakkerig dingetje,' zei ze.
'Als je nog even zo doorgaat, niet meer. Dan is hij alleen nog maar plakkerig.'
Ze giechelde en wees naar haar poes,' ik zou wel willen, maar het doet hier onder een beetje zeer.'
Ze hield zijn blik vast. 'Bart?'
Bart hoorde de serieuze ondertoon en dacht; nee toch, alsjeblieft geen gezeur. 

Hij zag een traan over haar wang lopen en schrok.
'Heb ik je pijn gedaan?' vroeg hij bezorgd.
'Nee, dat niet. Het was zo... heerlijk!'
'Dan doen we het toch vaker,' flapte hij er spontaan uit.
Ze keek naar zijn lelijke kop en zei aarzelend, 'maar geen vaste relatie of zo.'
'Nee,' zei hij, ' gewoon af en toe, als we er alle twee zin in hebben.'

Ze gaf geen antwoord, maar nestelde zich dicht tegen hem aan. Zijn been stak tussen haar benen met zijn dij in haar kruis. Ze wreef met haar onderlichaam over zijn been en het plakte.

Bart sloeg zijn arm om haar heen en herinnerde zich een Bijbeltekst uit zijn jeugd: "Zuivere en onbevlekte godsdienst is omzien naar weduwen."