Chris, de partijleider kwam naar het dorp. Babs was er vol van. Zij op het podium naast hem. Weken was ze druk met nadenken over haar toespraak.
Loon naar werken, na tien jaar inspanning voor de partij. Als folderaar was ze begonnen, daarna raadslid en nu fractievoorzitter. Ze had verdorie al wethouder kunnen zijn als die verdraaide christelijke partijen niet hadden samengespannen om haar buiten het college te houden. Wat ze met dat salaris allemaal niet had kunnen doen.
Ze had Chris al twee keer eerder kort ontmoet, zou hij zich haar herinneren?
Haar toespraak moest de beste worden uit haar politieke carrière tot nu toe. Het zou Chris opvallen en dan lag de weg naar de Provinciale Staten en misschien wel Den Haag voor haar open. Na drie weken schaven was haar tekst klaar. Ze had het voorgelezen aan haar man Bert. Zijn enige commentaar was dat ze er beter al die moeilijke woorden uit kon halen.
'De helft van het publiek hier, snapt niet waar je het over hebt.'
Gelukkig vonden haar twee fractieleden het wel een goed verhaal.
Bert die saaie sukkel, hij wilde maar niet begrijpen hoe belangrijk dit voor haar was. Omdat Chris een onderkin had, noemde hij hem spottend Liplaplodderlap. Chris was geen schoonheid, nou en? Hij hield gloedvolle toespraken en daar in Den Haag legde hij ze het vuur aan de schenen Alsof saaie Bert zo'n knapperd was met zijn kale harses.
Groot was haar teleurstelling toen het partijbureau contact opnam. Ze wilden geen toespraak door haar. Ze mocht Chris alleen welkom heten en bedanken. Vier verdomde zinnen aan het begin en drie aan het eind werden haar gegund. Ze hoorde het van zo'n verrekte hielenlikster, een communicatietrut met een duur diploma. Dat wijf had zelfs de tekst al voor haar geschreven, alsof ze achterlijk was. Zeven verrekte saaie regels en niets over wat zij bereikt had in dit oord.
Ze had het willen hebben over de significante mutaties in het gemeentebeleid sinds haar partij in de raad zat. Over de transitie van een agrarisch gat naar een moderne gemeente. Over urgentie en ambitie. Over hoe ze op de barricaden had gestaan tegen dat onzinnige plan van een asielzoekerscentrum. Hoe het door haar inzet manifest was geworden dat de bevolking tegen was. Over de door haar afgedwongen heroriëntatie, die maakte dat er nu een groot distributiecentrum kwam. Over beleidsimpulsen en appelleren aan de wensen van de gewone burgers. Haar hele gloedvolle betoog van twee A-4tjes kon zo in de prullenbak.
Trouwens, door de komst van het distributiecentrum had Bert's vader voor een dikke prijs een stuk grond kunnen verkopen. Bedankje? ho maar.
Laaiend was ze geweest toen die Haagse trut belde. Ze had nog net niet het gesprek weggedrukt. Wilde die sukkel van een Bert 's avonds nog vrijen ook, alsof ze daarvoor in de stemming was.
'Dat helpt je ontspannen,' had hij gezegd.
Nou mooi niet, ze was die dag al genoeg genaaid.
Dat was nog niet het enige. Ze moest het podium ook nog delen met Antje Bergsma, de wielrenster. Omdat die hier vandaan kwam. Wereldkampioene, nou en? Met zo'n dikke boerinnenreet kan iedereen hard fietsen. Zelfs de opstelling op het podium werd gedicteerd. Zij links en na haar vier verrekte zinnen werd van haar verwacht dat ze ging zitten. Dat stomme wicht mocht rechts van Chris op het podium blijven. Gelukkig in wielerkleding dan viel die dikke kont extra op.
Op de ochtend van de bijeenkomst, terwijl ze in haar slipje voor de spiegel zat, stond Bert in eens achter haar. Hij boog zich voorover en pakte haar tieten vast. Ze gaf hem een tik op zijn vingers. 'Nu niet.'
De sukkel bleef aandringen. Altijd op het verkeerde moment. Nou mooi niet! Sterker nog, als de sprong naar de landelijke politiek lukte, wist ze niet of ze wel met Bert verder wilde.
Ze was ruim op tijd in het dorpshuis. Dat was maar goed ook, zo kon ze de vrijwilligsters die de zaal aan het inrichten waren nog corrigeren. Stomme ouwe taarten.
Bij aankomst van Chris was ze als eerste buiten. Hij leek haar te herkennen en ze kreeg drie kussen op haar wangen. In tegenstelling tot de wielrenster die een hand kreeg. Trots liep ze naast hem naar binnen. Haar tekst had ze goed ingestudeerd en in gedachten repeteerde ze de vier zinnen nogmaals. Niet te gehaast uitspreken, nam ze zich voor. Voor het geval ze vragen kreeg of de kans om meer te zeggen, had ze haar oude tekst nog paraat. In haar tas had ze ook nog een lijst met woorden die het goed deden. Je wist maar nooit.
De opkomst was teleurstellend, ook Bert en zijn familie waren er niet.
'Ik verrek het om als zaalvulling voor zo'n oetlul te dienen,' had hij gezegd.
Zijn ouders hadden niet eens op de uitnodiging gereageerd. Te druk met hun stinkende vee, zeker?
Gelukkig verliep alles goed, ondanks dat een van die stomme vrijwilligers koffie morste op Chris zijn mouw.
Na afloop bedankte Chris haar uitgebreid. Hij noemde haar 'een sieraad voor de partij' en zei 'dat hij een toekomst voor haar zag in de organisatie.'
De wielrenster was gelukkig afgetaaid en de vrijwilligers van het dorpshuis waren al begonnen met opruimen, toen zij en Chris nog stonden te praten. Ze had gezien dat hij herhaaldelijk naar haar boezem keek en ze zag haar kans. Alles voor het goede doel, haar carrière in de partij. Ze wees op de koffievlek en bood aan om zijn jasje even schoon te maken. Dat maakte dat hij haar volgde naar het invalidentoilet. Ze had hem goed ingeschat. Hij deed eerst zijn jasje uit en maakte toen zijn broek los.
'We hebben te weinig tijd om nu te vrijen, dat komt nog. Je mag me wel even pijpen.'
Ze had hem niet gepijpt. Zijn pik stonk. Een muf ruikende slappe asperge, dacht ze later op weg naar huis. Ze hadden de tijd niet om het geval te wassen. Ze had hem snel even afgetrokken terwijl hij met haar tieten speelde. Geil werd ze niet van hem, maar de gang naar Den Haag vergde nu eenmaal offers.
Een paar minuten later met Chris naar de auto lopend wachtte ze tevergeefs op een uitnodiging voor een gesprek over haar volgende carrière stap. Ook ontging haar de grijns van zijn chauffeur niet. Verdomme, dacht ze. Ze had hem alleen maar afgetrokken en toch voelde ze zich verneukt.
Thuis gekomen was ze nog steeds kwaad. Ze besloot om maar eens extra chagrijnig tegen Bert te doen. Per slot van rekening had hij haar in de steek gelaten. Hij had toch mee kunnen gaan?
Ze kreeg de kans niet. Ze had de achterdeur nog maar nauwelijks geopend of Bert sleurde haar de bijkeuken in.
'Vuil teringwijf, wat heb jij met die gore Liplaplodderlap uitgevreten?'
Onthutst keek ze hem aan. Zo was Bert nooit en hoe kon hij?
'Ik werd gebeld door de oude buurvrouw van mijn ouders, Marjan Venema. Ze vertelde hoe onredelijk bitsig jij deed en dat je vijf minuten met die zakkenwasser op het invalidentoilet bent geweest.
Ze protesteerde, 'zijn jasje zat onder de koffie en ik ...'
'Ja en daarvoor moest de deur op slot.'
Hij rukte haar tasje uit haar handen en begon er in te zoeken.
'Het zou me niets verbazen als je hem geneukt hebt. Had je condooms bij je?'
In plaats daarvan vond hij haar lijstje met woorden die ze wilde gebruiken. Hij begon hardop te lezen met verbazing in zijn stem.
'Accorderen?'
'Dat doen wij allang niet meer. Trek je jas eens uit. Ik wil zien hoe je er aan toe bent.'
Ze protesteerde en probeerde zich er uit te bluffen.
'Stel je niet aan man. Gadverdamme wat ben jij misselijk makend wantrouwend. Alleen omdat zo'n stom roddelwijf...'
Ze trok haar jas uit in de zekerheid dat haar kleding in orde was. Dat zijn inspectie van haar kleding niets opleverde stelde hem niet gerust.
'Accenten verleggen!'
Hij keek naar haar grote borsten. 'Heeft die klojo aan jouw accenten gezeten?'
Ze wilde 'nee natuurlijk niet' zeggen, maar hij keek zo kwaad dat ze haar mond hield.
'Je loopt toch altijd te pronken met die grote memmen van je. Kom op, doe je blouse uit, ik wil je tieten zien. Als ik zuigsporen zie, dan kan je gelijk oprotten.'
Zo had ze hem in de vijftien jaar dat ze elkaar kenden nog nooit meegemaakt. Als hij maar tot bedaren komt, dacht ze. Ze deed haar blouse uit en ze deed haar bh af. Ze rilde, het was koud in de bijkeuken. Hij keek kritisch naar haar blote bovenlijf en slikte met moeite een gemene opmerking over haar hangende borsten in.
'Ambitie.'
'Met die ambitie van jou ben ik nu wel klaar. Schiet op, kleed je maar verder uit. Dan gaan we het over mijn ambitie hebben.’
Terwijl ze zich uitkleedde ging hij door met het lijstje.
'Additioneel?'
'Zo voel ik me de laatste jaren. Het lulletje rozenwater dat alles maar goed vindt. Dat is nu afgelopen! Snap je dat trut?'
Ze begon zachtjes te snikken.
'Beleidsimpulsen'
'Impulsen had ik zat, maar daar heb je verdomme nooit tijd voor. Hij bauwde haar na: 'Nee, nu niet, ik heb zo een belangrijke vergadering. Ik heb het zó druk gehad, ik wil nu slapen.'
'Hup schiet op, je broekje uit. Geef het eens aan?'
Hij keek er in en rook er aan.
'Gelukkig voor jou. Ik zie geen sperma sporen.'
Hij keek hoe ze in haar blote kont stond te janken. Er was niets geils aan. Kritisch keek hij naar haar hangtieten en haar magere kont met putjes. Hij dacht, hoe heb ik hier ooit verliefd op kunnen worden?
'Stomme trut, je moest je zelf eens zien. Nee beter nog, de sukkels die op je gestemd hebben zouden je zo moeten zien.'
'Concipieren.'
'Daar had jij nooit tijd voor. Ik ben jouw uitstellen en smoezen zat. Je voorraad pillen heb ik vanavond door de plee gespoeld.'
Ze stond te rillen op de koude vloer van de bijkeuken.
'Stel je niet aan mens, of wil je dat we dit gesprek buiten voortzetten?'
'Bert, ik ...'
'Hou je kop, nu luister je eindelijk eens naar mij.'
'Derogatie'
'Mens, waar haal je die onzin vandaan? Met welk recht kruip jij met een vreemde kerel op de plee? Stop nu eindelijk met liegen. Wat is er gebeurd?
Ze snikte, 'niets.'
'Je liegt. Als je nu godverdomme niet de waarheid vertelt, dan pak ik je koffers en flikker je bij je ouders uit de auto. Heb je geneukt?'
Tussen het gesnik door, 'neeeeh.'
Met een van woede verwrongen gezicht en een lange uithaal: 'heb je hem gepijpt?'
'Nee, neeeeh.'
Hij dacht even na. 'Je hebt die klootzak toch niet afgetrokken?'
Ze ontweek zijn blik en wilde liegen. Hij zag haar aarzeling.
'Gadverdamme, stomme slet. Je bent nog een groter teringwijf dan ik dacht.'
Hij rende de deur uit naar de schuur om terug te komen met een pot garagezeep.
'Wassen kreng. Nee, niet alleen je handen, je hele armen.'
Terwijl ze haar armen schrobde tot ze rood werden, ging hij verder.
'Draagvlak?'
'Nou, hier in huis voor jou niet meer en mijn familie is al lang op jou en je nukken uitgekakt. Trouwens, je ouders zullen ook niet blij met je zijn, als ik je straks bij ze aflever. Heb je hem gekust. Heb je de tong van die viezerik in je bek gehad?'
Al snikkend zocht ze oogcontact en ze schudde "nee." Ze keek zo triest, dat hij haar geloofde.
'Kom maar mee, dan gaan we in de keuken verder.'
Ze vluchtte de keuken in en ging dicht bij de verwarming staan. Met haar kleren onder zijn armen en het briefje in zijn hand volgde hij haar.
'Entameren'
Jij entameert niets meer, dan na overleg met mij. Al dat solistisch gedoe van jou ben ik spuug en spuugzat.'
Hij keek naar haar snotterige gezicht, de rood geboende onderarmen en het kippenvel op haar huid. 'Waarom pak je zelf je koffer niet om op te rotten?
'Bert, ik wil niet weg. Ik heb er zo'n spijt van. Kunnen we niet...?'
Hij liet haar niet uitpraten.
'Evalueren'
'Dit is god beter een evaluatie en jij komt er slecht vanaf.'
'Flatteren'
'Ja, daar ben je goed in. Je beter voordoen. Maar nu even niet. Met dat kippenvel van je ben je net een geplukte kalkoen.'
'Bert, kunnen we niet ....?'
'Nee, we kunnen niet!'
'Geïntegreerde aanpak'
'Dat was zeker je plan vanavond? Slijmen bij de baas en je omhoog likken. Aftrekken, niets is je verdomme te gek voor die verrekte club van kloothommels. Alsof ik je niet door had. Ik ben gekke Henkie niet. Hou eens op met janken, mens!'
'Heroriëntatie'
'Voor mij zeker? Ik ben klaar met jouw gedoe."
'Implementatie'
'Ja biecht eens verder op. Wat was je implementatieplan van vanavond?' Waarom heb je die zakkenwasser afgetrokken? Dacht je zo carrière te maken bij die politieke beunhazen? Stom mens, waarschijnlijk word je nu achter je rug uitgelachen.'
De laatste opmerking brak haar resterende stukje verzet. Het snikken ging over in erbarmelijk janken. Ze ging zo tekeer dat er een eerste klein barstje van medelijden in zijn woedende pantser kwam. Even aarzelde hij, maar hij was nu eenmaal op stoom en al de adrenaline in zijn lijf maakte dat hij doorging.
Kwalificatie'
'Dat is een gemakkelijke. Je bent een gore rot slet.'
Het janken hing over in een geblèr met lange uithalen.
Hij wierp haar een keukenrol toe. 'Hier snuit je neus en veeg je smoel af. Ik ben nog lang niet klaar.'
Zonder verder aandacht aan haar gehuil te besteden ging hij door. Schreeuwend om boven het gehuil uit te komen.
'Larderen'
'Hebben nog andere vuilakken ergens zaadsporen achter gelaten?'
Hij stapte naar haar toe en tilde haar hoofd op.
'Neeeeeeh, dit was de eerste keer.' Gevolgd door grote snikken, 'ik... ik...'
Het barstje in zijn pantser vulde zich met wat meer medelijden en daardoor groeide het barstje, waardoor nog iets meer meelijden kon toestromen.
'Schiet maar op naar boven en ga je douchen om warm te worden. Vergeet niet je tanden goed te poetsen en je mond te spoelen. Voor het geval je daarover gelogen hebt,' voegde hij er gemeen aan toe.
Hij volgde haar naar boven. Zittend op het toilet keek hij hoe ze zich douchte.
"Monitoren", las hij in gedachten van het briefje en kijkend naar haar schimmige bewegingen achter de glazen douchewand. Verrekt dat klopt, dat doe ik nu. Het had geen zin het hardop voor te lezen. Ze kon hem door de waterstraal toch niet horen.
"Neveneffect", las hij stil verder. Hij grinnikte want met het afnemen van zijn woede was zijn pik gegroeid.
"Ombuiging."
Hij kneep door de stof van zijn broek in zijn stijve. Nou nee, die liet zich niet buigen.
De waterstraal stopte en de deuren gingen open. Ze stapte de douche uit en reikte naar een handdoek. Haar kippenvel was weg en haar vel was nu roze. Hij keek hoe ze zich afdroogde en dacht; ze is nog steeds een lekker wijf, als ze maar niet zo chagrijnig doet.
Het volgende woord op het briefje was "opteren" en dat bracht hem op een idee. Hij stond op en scheurde haar briefje in stukjes, die hij in de wc liet vallen.
Ze was gestopt met huilen en ze keek met een schuwe blik naar hem. Wat zou hij van plan zijn?
'W .. w.. wil je dat ik weg ga?' stotterde ze.
'Ja eigenlijk wel, maar dat stomme kutlijstje van je heeft me op een idee gebracht. Ik heb nog een paar deftige woorden voor je:
Sodomie
Onaneren
Cunnilingus
Fellatio
Penetreren'
Ze was niet dom, ze kende de woorden, maar snapte niet wat hij wilde. Hij kleedde zich uit en keek nog steeds kwaad. Tot haar verbazing zag ze dat hij een enorme erectie had. Zijn penis leek groter en stijver dan ze de laatste maanden van hem gezien had.
'Je mag kiezen.'
Verward keek ze hem aan.
'Dan kies ik voor je. Fellatio! Vooruit laat eens zien of je je eigen man nog wilt pijpen.'
Ze wilde niet en deed het toch. Ze legde haar handdoek zo dat ze er met haar knieën op kon zitten en sperde haar mond open. Hij drukte zijn erectie in haar mond en ongeïnspireerd begon ze te pijpen.
Haar lippen over zijn pik voelden goed en toch sloeg de twijfel bij Bert toe. Seks was iets voor samen en dit was wel heel erg eenrichtingsverkeer. Op het moment dat hij dacht 'laat maar zitten, ik ruk me straks wel klaar' begon ze haar tong te gebruiken.
"Participeren"
Het was een woord dat ook nog op haar lijstje stond. Alleen het woord kwam nu niet in haar op. Wat wel opkwam was een gevoel van geilheid. Al pijpend merkte ze dat het haar opwond. Nat worden, op de schaarse momenten dat ze nog met Bert seks had, lukte nog steeds en klaarkomen ook. Maar dit voelde veel geiler. Ze pakte zijn stam vast en trok haar mond een stukje terug om met haar tong cirkelvormige bewegingen over zijn eikel te maken.
Bert dacht niet meer aan stoppen. Als hij het lijstje niet door de wc gespoeld had dan zou het woord "prolongatie" hem opgevallen zijn. Hij wilde verder, hij wilde haar neuken.
Hij trok zijn pik terug.
'Wat is er, vind je het niet lekker?' vroeg ze teleurgesteld.
'Jawel, super, maar zo kom ik veel te snel.'
'Geeft niet. Laat me maar, ik wil je verwennen.'
Een laatste restje van zijn woede maakte dat hij zich niet overgaf aan het genot en de regie terug wilde. Hij draaide haar om en hem tegemoet komend drukte ze haar billen naar achteren. Ze zocht met haar handen steun op het badkamermeubel. Ze voelde hoe hij in haar gleed en het voelde... goed.
"Piketpaaltjes slaan", was het niet. Het was meer een heipaal die met een reuzenklap in een zompige bodem zonk. Bert voelde hoe die warme soppigheid zijn pik masseerde en genoot. Hij sloeg zijn armen om haar heen om haar borsten vast te pakken. Haar tepels waren stijve knopjes en nu niet van de kou.
Het eerdere gevoel van die avond, het gevoel van genaaid zijn, was samen met haar verdriet verdwenen. Ze voelde zich vrouw en geil. Ze voelde zijn handen op haar borsten en hoe hij tussen duim en wijsvinger haar tepels masseerde. Ze voelde hoe ze met iedere stoot richting de finish geduwd werd. Een finish met fanfare en vuurwerk. In de spiegel voor zich zag ze Bert zijn hoofd. Haar Bert en zijn gezicht was vertrokken. Nu niet van boosheid, het was de blik waar ze zo geil van kon worden. Geconcentreerd op de seks, helemaal "gefocust" op zijn pik, die haar verwende. Zijn ballen tikten tegen haar aan en... Ze voelde het opkomen, ze balanceerde op de rand. Ze spoorde hem aan.
'Toe neuk me... Doorstoten.'
Ze keek naar zijn verbeten kop in de spiegel. Ze hadden oogcontact en ze kwam. Terwijl hij zachtjes doorstootte spoelde het genot in golven door haar heen.
Bert wist zich nog net in te houden. Hij wilde meer, hij wilde langer en al neukende was er een idee in hem opgekomen. Pijpen wilde ze hem maar af en toe. De laatste jaren meer af dan toe. Klaarkomen in haar mond was altijd taboe geweest. Hij hielp haar om overeind te blijven en wachtte tot de storm in haar geluwd was.
'Nu ik,' zei hij terwijl hij wijdbeens op het deksel van het toilet ging zitten. Zijn, van haar vocht, glimmende pik stak schuin omhoog.
Het kwam niet in haar op om te protesteren en ze dacht al helemaal niet na over de mogelijke "precedentwerking". Als ze al dacht, dan was het alleen maar of en hoe hij hem straks nog eens in haar kut zou steken.
Ze likte en ze zoog. Zijn pik pulseerde in haar mond en ze voelde hoe hij in haar mond klaarkwam. Hij pakte haar hoofd vast om te voorkomen dat ze terugtrok. Overbodig, daar dacht ze helemaal niet aan. Ze slikte het niet gelijk door, ze speelde ermee in haar mond. Het smaakte niet vies, het smaakte wat zoet en een beetje naar noten. Daarna slikte ze en nog eens. Zou hij het menen toen hij zei dat hij wilde dat ze zwanger werd? Ze hadden het uitgesteld, maar dat lag niet alleen aan haar. Er schoot haar iets te binnen wat ze ooit gelezen had; over hoe zaad slikken afstoting van de vrucht voorkomt.
"Randvoorwaarden creëren", dat had ook op haar briefje gestaan. Ze moest er om giechelen. Bert keek haar vragend aan.
'Lekker,' zei ze gevolgd door: 'We moeten dit vaker doen. Laten we op bed gaan liggen.'
Dicht tegen elkaar aan liggend genoot Bert van de "vigerende status quo" van verzoening, die de lust ze had gebracht.
Babs wachtte op nieuw initiatief van Bert en streelde zijn rustende pik. Ondertussen werkte ze in gedachten aan een plan B. Stel dat... en.. als... Bert kon dan thuis op het kind passen als zij in Den Haag was.
Bert zijn pik ontwaakte en hij kuste haar innig. Tweemaal achter elkaar, dat hadden ze in jaren niet meer gedaan. Bert ging op zijn knieën tussen haar benen zitten.
'Wacht,' zei ze en ze trok haar benen hoog op, zodat hij ze op zijn schouders kon leggen. Hij vulde haar tot op het diepste punt. Goed zo, dacht ze, dan kan hij raak schieten, dan hebben we dat ook gehad. Terwijl hij in haar stootte gleed zijn dikke knuppel langs haar meest gevoelige plekjes. Het gaf haar even een gevoel van spijt, dat ze hem dit standje al jaren ontzegd had met 'dat doet pijn' en zo 'lenig ben ik niet.' Het voelde toch wel goed, nee sterker nog, het voelde geweldig. Daarna dacht ze nergens meer aan, ze genoot. Het kwam opzetten, diep in haar ontstond een kern van genot en die kern groeide en groeide, tot er een gevoel ontstond van barsten. Ze gilde toen het diep in haar explodeerde en golfde en golfde...
Later die avond en zo ver mogelijk van de snurkende Bert vandaan, dacht ze na over de afgelopen uren en over de explosie van genot. Van binnen uit dacht ze, dat deed hij gelukkig goed. Bert mocht blijven. Met een glimlach dacht ze aan haar lijstje.
"Intrinsieke motivatie" had er ook op gestaan.
