Judit slaapt. Ik lig dicht tegen haar aan en durf me niet te bewegen, ik wil haar niet wakker maken. Het lukt me niet om in slaap te komen. Het is stil in huis en ik luister naar haar ademhaling. Om in slaap te komen probeer ik mijn ademhaling op die van haar af te stemmen. Het slaapkamerraam staat wijd open en bij de boer verderop langs de weg laat een koe zich horen, even later roept een uil.
Bijna was het mis gegaan tussen ons. Er speelt een liedtekst van Rowen Heze door mijn hoofd;
Vanaf vandaag niks mier te vreeze
Vanaf vandaag, wet ik vort dat...
het neet erg is iets moeis te verleeze.
Beater verleeze dan det ge 't noeit het gehad.
De tekst klopt niet. Na bijna dertig jaar samen wil ik haar niet verliezen
Wat wel klopt is het spreekwoord...
Nog tweeënhalve dag, dan brengen we ze terug naar mijn schoonzus en zwager.
De hele geschiedenis herhaalt zich in mijn hoofd.
Mijn vrouw Judit is van Hongaarse afkomst. Haar ouders zijn in 1956 na de Hongaarse opstand naar Nederland gevlucht en later is Judit hier geboren. In de jaren '80 werden door mijn schoonfamilie de familiebanden weer aangehaald en dat resulteerde tot enkele bezoeken over en weer. Tot zover niets vreemds en voor zover ik ze ontmoet had, niets mis met die tak van de familie.
Na het overlijden van mijn schoonouders was het vooral Magda, de oudere zus van mijn vrouw, die het contact met de Hongaarse familie onderhield. Judit en ik vonden het in het begin dan ook niet vreemd dat een dochter van een nicht van mijn schoonvader naar Nederland zou komen om bij Magda en haar man Wim te logeren. We begonnen ons pas te verbazen toen we hoorden dat het verblijf drie maanden zou duren. Het werd nog vreemder toen bleek dat haar bejaarde moeder mee zou komen. Ik wenste mijn zwager Wim, veel plezier met zijn vrouwenhuishouding en dacht: gelukkig niet bij ons.
De reden van het bezoek en de lange duur bleven een mysterie, ook voor Magda en Wim. Als ze er naar vroegen dan kregen ze verschillende en vooral vage antwoorden. Soms werd werk genoemd en een andere keer relaties opzoeken.
Magda en Wim hadden jaren terug eens een week bij de nicht gelogeerd en voelden zich verplicht. Daarbij kwam dat ze, met de kinderen de deur uit, de ruimte hadden om de visite te bergen. Cothen, waar Magda en Wim wonen, biedt weinig vertier. Judit en ik vroegen ons dan ook af wat de visite drie maanden lang ging doen zonder eigen vervoer en alleen in huis op de doordeweekse dagen.
Uiteraard gingen Judit en ik het eerste weekend dat ze er waren op visite. De oude nicht, die gemakshalve tante werd genoemd, had ik al eens in Hongarije ontmoet. Haar dochter Emma nog niet en ik was nieuwsgierig.
Emma bleek een mager scharminkel van een jaar of veertig. Ze droeg het soort kleding dat tienermeiden dragen. Een broek met gaten en een strak naveltruitje. In de gatenbroek stak een magere kont en het strakke truitje benadrukte dat ze nauwelijks borsten had. Daarnaast had ze een permanente ontevreden blik. Niet mijn type.
Met tante, die redelijk Duits sprak, viel een gesprek te voeren. Dochter Emma sprak wat rudimentair Engels, te weinig voor een gesprek. Gelukkig sprak Emma, in tegenstelling tot Judit, nog wat Hongaars. Ook die dag in Cothen bleef voor ons onduidelijk waarom Emma drie maanden in Nederland wilde zijn. Op een rechtstreekse vraag erover aan tante, keek die naar Emma en vroeg ze iets in het Hongaars. Waarop Emma haar schouders ophaalde, geen antwoord gaf en tante verlegen keek.
Op weg naar huis in de auto vond Judit tante zielig en had ze een bijnaam voor Emma; de Heks. Ik was het met haar eens.
Al snel na aanvang van de logeerpartij belde een verontwaardigde Wim op een avond op. Hij had antwoord op de vraag wat Emma kwam doen. Niets! Tante had zich ontpopt tot een onbezoldigde hulp in de huishouding en Emma deed niets. Wat rondhangen, tv kijken en lezen, dat was het. Zo af en toe verdween Emma een hele dag. Als reden gaf ze dan op, 'searching for job.' Bij belangstellende vragen reageerde ze niet of met vage ontwijkende antwoorden.
Tegen het einde van de lange logeerperiode hadden Magda en Wim een week vakantie geboekt. De boeking was al gedaan voordat er sprake was van de logeerpartij. Hun oorspronkelijke plan was dat tante en Emma gewoon in hun huis bleven. De ergernis over Emma was echter zo groot, dat de zusters onderling regelden dat het duo een week bij ons in Achterveld kwam logeren. Wat ze hier moesten doen? Geen idee, met Achterveld vergeleken is Cothen een wereldstad. Judit besloot zich van haar beste kant te laten zien en nam twee dagen vrij om met de dames op stap te gaan.
Mede door de taalbarrière had ik bij de bezoeken aan Magda en Wim nauwelijks met Emma gesproken. Mijn voornemen om een goede gastheer te zijn, verdampte direct bij het zien van het chagrijnige gezicht waarmee ze uit de auto van Magda stapte. Het was mooi weer. We dronken wat in de tuin en Emma, die ongevraagd de afstandsbediening gevonden had, bleef binnen bij de tv. Ik keek naar binnen en zocht daarna oogcontact met Judit. Ze knikte als instemming met mijn niet uitgesproken, "dit wordt een zware week."
Een zware en een rare week werd het. De eerste avond zat ik op de bank en terwijl er ruim voldoende zitgelegenheid was, kwam Emma naast me zitten en dichter bij dan gezien de ruimte nodig was. Ik ving Judit's kritische blik op en als reactie trok ik mijn wenkbrauw op. Ik begreep het ook niet.
De volgende dag was een zondag. We hadden bedacht dat we met Emma een fietstochtje in de omgeving konden maken. Mevrouw had weinig zin en we moesten hard werken om haar over te halen. Judit en ik hadden vooraf afgesproken dat de dames naast elkaar en ik ervoor of erachter zou fietsen. Het idee was dat Judit, als vrouwen onder elkaar en zonder tante, meer zou ontdekken over de achtergrond van de nog steeds mysterieuze logeerpartij. Dat mislukte faliekant. Emma probeerde steeds naast me te rijden en gaf ontwijkende antwoorden op Judit's vragen. Het enige vrolijke aan de fietstocht waren de gezichten van sommige van de ons tegemoet komende mannelijk fietsers. Het veel te korte jurkje en het roze onderbroekje van Emma trokken veel bekijks op de Veluwe. Niet dat er veel te zien viel bij zo'n scharminkel.
's Avonds samen in de keuken luchtte Judit haar hart. 'Het lijkt wel of dat mens op je geilt. Als het niet voor tante was dan stuurde ik ze weg.'
Het deed duidelijk iets met Judit. Die avond stond ze erop om seks te hebben. En waar ze altijd met gasten in huis terughoudend was, leek ze dat nu vergeten. Emma in de kamer naast ons deerde haar niet. Pas later, toen Judit naar de badkamer ging, drong het tot me door dat ze juist een punt had willen maken.
Alle initiatief die avond kwam van Judit. Het begon met een omhelzing toen ik als laatste van de badkamer kwam. Ze was nog niet in bed gestapt en wachtte me op. Na een lange kus zei ze: 'Kom op, ik heb de hele dag al zo'n zin in je.'
In onze lange routine is van achteren een toegift, voor als ik haar lekker bevredigd heb. Haar vagina is dan heel nat en wijd open, de wrijving is dan wat minder. Judit lost dat dan op door op haar buik te gaan liggen. Ik kruip dan op haar lekkere geile ronde kont om ons heerlijk klaar te stoten. Omdat ik weet dat het haar verder opgeilt kus ik dan vaak eerst nog haar billen.
Ons echtelijk bed hadden we eigenlijk al lang moeten vervangen. Het was gammel geworden en ik had er in de loop der jaren al twee herstel operaties aan gewijd. Langere schroeven, verstevigingshoekjes aan de binnenkant, een extra steun onder de bodem. Het podium van hartstocht, blijdschap en soms wat verdriet was voor ons, als die oude schoenen die je niet weg gooit. Dankzij mijn geknutsel had ik het kraken al twee keer opgelost. Echter de laatste maanden sloop het er weer in. Bij de schaarse gelegenheden dat onze dochters thuis sliepen, voorkwamen we de verraderlijke geluiden door het dekbed op de slaapkamervloer te leggen. Ik testte dan mijn knieën en het heimelijke van de operatie verhoogde de pret.
Die avond geen gefluister en gegiechel bij heimelijke seks. Na het inleidende gekus en gevoos ging Judit op haar knieën op bed zitten. Haar gezicht op het kussen en haar billen omhoog. Een traktatie, mijn favoriete standje. Het bed schudde als een schip in de branding en Judit liet zich gaan als in onze beginjaren. Compleet met aansporingen en een nauwelijks door het kussen gesmoord klaarkomen.
Na afloop kuste ze me. 'Zo, dat had ik nodig met dat rare mens in huis.' Daarna hopte ze uit bed. 'Even naar de badkamer, controleren of jij ook gekomen bent,' zei ze met een brede glimlach.
Teruggekomen in bed nestelde ze zich tegen me aan. Mijn plakkerige pik tegen haar billen. Ze viel snel in slaap, terwijl ik nadacht over het bezoek en de resterende week die voor ons lag.
Woensdag had Judit vrij genomen om met de dames een dag naar Amsterdam te gaan. Zelf was ik die woensdagmiddag vrij en ik verheugde me op een middag alleen. Even geen gastheer spelen en lekker in de tuin aan het werk. Ik was al vroeg vertrokken, zonder onze logees gezien te hebben. Mijn voorpret voor de vrije rustige middag werd bedorven door een appje van Judit.
Hare hoogheid voelt zich niet goed en blijft thuis. Ik laat mijn dag niet verzieken en ga met tante naar A. Pas je op met die trut? Kus.
Even nog dacht ik erover om maar gewoon op mijn werk te blijven. Werk zat en de vrije uren op een ander moment opnemen. Net als Judit besloot ik om mijn dag niet te laten verpesten.
Thuis gekomen trof ik Emma op het terras aan. In bikini op een tuinstoel, dopjes in haar oren en naast zich een flesje. Een van mijn, voor bijzondere gelegenheden bewaarde speciaal biertjes. Dit was niet zo'n moment. Ze kwam overeind voor een overdreven amicale begroeting dat verbeterde mijn humeur niet. Ook niet, dat het er even op leek alsof ze me wilde kussen.
Ik kleedde me om en ging in een korte broek met ontbloot bovenlijf aan de slag. Ik zag dat Emma af en toe naar me keek. Nou ja, dacht ik, dat doe ik ook. Ik hou dat mens in de gaten. Bij thuiskomst was het me in mijn boosheid niet eens zo opgevallen, daarna wel. Voor het maken van haar bikini was weinig stof gebruikt. Er viel ook niet zoveel te bedekken. Van de bovenste twee lapjes vroeg ik me af of die alleen tepels bedekte of ook nog wat tietvlees.
Toch nog een beetje tiet zag ik toen ik pauzeerde en haar ook een sapje bracht. Ik zag dat ze doorhad dat ik naar haar tietjes keek. Ik voelde me niet betrapt. Zoals ze erbij liep kon ik niet anders.
Na een uur of drie werken was ik klaar. In het steenkolen Engels dat ze begreep en met gebaren vertelde ik dat ik ging douchen. Daardoor dacht ik er ook niet aan om de deur van de badkamer op slot te doen. Ik had de douchekraan al dicht gedraaid en wilde net een handdoek pakken toen de deur van de badkamer geopend werd. Hé, Judith is vroeg thuis, dacht ik nog heel onnozel. Het bleek Emma en in haar blootje. Ze zag mijn verbazing.
'I need shower.'
Reflexen; "Een reflex is een onwillekeurige reactie van een spier op een prikkel", had ik ooit geleerd. Tot zover de theorie. De penis is geen spier maar de mijne reageerde wel. En wat mij betreft, onwillekeurig. Alsof het ding een eigen wil bezat. Ik kreeg een erectie. En verdomme niet eens omdat ze helemaal mijn type was of super aantrekkelijk, dat was ze geen van beiden. Ze reikte naar mijn erectie en ik liet het gebeuren dat ze hem vast pakte. Ze kneedde mijn pik en ik bekeek nieuwsgierig haar blote lichaam. Heel kleine tieten als mini kegeltjes. Afgeschoren schaamhaar met een donker stoppelveld en een strakke kut met nauwelijks zichtbare schaamlippen. Nu niet direct een super vamp en toch werd mijn erectie groter en harder.
Ze begon me af te trekken en ik voosde haar met twee vingers. Ze draaide haar hoofd en opende haar lippen, klaar om te kussen. Verrek, dacht ik, dat doe ik niet, dat is voor Judit. Achteraf een ongelofelijk inconsequente gedachte, als een vreemde vrouw met je pik speelt en je met twee vingers in haar natte spleet zit. Om aan kussen te ontsnappen draaide ik haar met haar kont naar me toe. Ze werkte mee door met haar ellebogen op de wastafel te gaan leunen. Ik drukte mijn eikel tegen haar spleet en was klaar voor de penetrerende stoot toen de "redding" kwam.
Ze draaide haar hoofd en zei: 'You like, same as Wim.'
Hè? dacht ik en toen drong het tot me door. Mijn zwager Wim! Als ik doorstootte zouden we niet gewoon alleen maar zwagers zijn, maar ook nog kutzwagers. Twee mannen die de zelfde kut delen. Ik kreeg een beeld voor ogen van mijn nogal gezette zwager in dezelfde positie als ik... met magere Emma.
Ik duwde niet door. Emma die het wachten zat was duwde naar achteren en ik voelde opening en... ik stapte naar achter en zei: 'no.'
Ondanks dat Judit geen Hongaars spreekt, had ik toch wat Hongaarse scheldwoorden van haar geleerd. Zo was de verbale stortvloed die losbarstte niet helemaal koeterwaals voor me. Even dacht ik zelfs dat ze me te lijf wilde gaan. Ik liet haar schelden en ging met een omgeslagen handdoek naar de slaapkamer om me aan te kleden.
Hoe verder? Ik overwoog de mogelijkheden. Judit en ik hebben een afspraak en die afspraak had ik geschonden. Dat zat me het meest dwars. Geen gelul zoals Clinton; "I did not have any sexual relations with that woman." Ik had een joekel van een erectie gehad en ervan genoten toen ze me vastpakte. Met mijn vingers had ik in haar kut gezeten. Nee, ik had haar niet, of nauwelijks?, gepenetreerd, maar ik had het gewild. Het scheelde maar een haartje.
Emma de schuld van alles geven was beneden mijn waardigheid. Opbiechten? Nee dat zou Judit ongelofelijk veel pijn doen en tot een familierel leiden. Ik zag al voor me hoe mijn temperamentvolle Judit tante en Emma die avond nog de deur uit zette. Tante, die ik best aardig vond, kon er niets aan doen. En zou Magda zich dan afvragen of en hoe haar Wim...? Ik besloot mijn mond te houden.
Aangekleed ging ik naar beneden om voor het eten te zorgen. Gelukkig bleef Emma boven tot de dames thuis kwamen. Die avond negeerde Emma me nadrukkelijk. Te nadrukkelijk, want het viel Judit op. Later die avond, even samen, vroeg ze of er wat gebeurd was. Ik loog en zei, 'niet veel. Misschien heb ik haar te veel laten merken dat ik haar niet mag.'
We wachtten die avond met het naar bed gaan tot onze gasten naar boven waren en het stil werd. Judit was ook opvallend stil. Er knaagde iets, zou ze iets vermoeden?
In bed kroop ze dicht tegen me aan en dat stelde me gerust.
'Weet je?' zei ze. 'Ik moet je iets bekennen.'
Ik draaide me om haar aan te kijken.
'Vanmiddag, om een uur of vier, had ik in eens zo'n naar gevoel. Het komt waarschijnlijk door dat rare mens. Zij en jij alleen in huis.'
Ze zag dat ik mijn mond opende om iets te zeggen.
'Nee stil, luister. Ik... ik dacht ineens op straat aan jou en ik... dacht dat jij en zij... het met elkaar deden.'
Ik hield met moeite mijn gezicht strak.
'Even later was het weg, stom hè?'
'Ja,' zei ik, 'niet mijn type, zo'n mager geval. Ik hou meer van ...'
Ik pakte een van haar grote borsten door haar nachthemd.
Ze lachte zachtjes en stak haar hand in mijn onderbroek. 'Hij is van mij,' zei ze, mijn pik vastpakkend.
We kleedden ons uit en ze duwde me op mijn rug.
'Ik schaam me dat ik aan je twijfelde' zei ze voordat ze mijn erectie tussen haar lippen nam.
Een minuut of wat later en genietend, merkte ik dat er een traan in mijn ogen kwam. Een traan die in liggende positie zijn weg naar het kussen niet kon vinden. Ik veegde de traan weg. Judit voelde mijn beweging en onderbrak de koestering van mijn pik.
'Is er iets?'
'Nee,' jokte ik. 'Het is gewoon gruwelijk lekker,' en dat was de waarheid.
Ze kwam op me zitten en ze werkte ons samen naar een orgasme. Het krakende bed en haar hijgen als begeleiding van onze hartstocht en getuigenis doend van onze liefde.
Visite en vis, blijven maar drie dagen fris.
