De oude buurvrouw was overleden en er kwam een bord in de tuin met “te koop “. Zo af en toe zagen mijn vrouw en ik wat koperspubliek, maar het liep niet hard. Het was op zich een prima huis, een beetje verwaarloosd en daar moest je doorheen kunnen kijken. Dat laatste letterlijk, want het huis was vanaf de straat nauwelijks te zien. De laatste snoeibeurt van bomen en struiken dateerde van minstens twintig jaar terug. Ik had, mede door eigen belang, de buurvrouw meermaals tevergeefs aangeboden om het voor haar te doen. Onze hoop was gevestigd op de nieuwe eigenaren.
Er verstreken maanden. Mijn vrouw Mia volgde het verloop op Funda. 'Gluren bij de buren,' spotte ik. Onder voorbehoud verkocht, tot twee maal toe en weer terug in de verkoop.
Op een middag terug naar huis wandelend, liep er een vrouw voor me door de straat. Het was een mooie voorjaarsdag en ze was er naar gekleed. Een laag op de heupen hangende broek en een kort hemdje. De aanzet van haar stevige billen was versierd met een tattoo. Ze bleef voor het te koop staande huis staan. Ik liep langs haar en keek nieuwsgierig opzij. Door de tattoo had ik een jongere vrouw verwacht. Zo te zien was ze de vijfendertig al dik gepasseerd en dik was ze, van onderen. Voor een vrouw met brede heupen en volumineuze billen had ze een opvallend smal bovenlichaam. Het leek wel of al het vrouwelijk vet in haar billen terecht was gekomen, het hemdje bolde nauwelijks op haar borst. Joekels van tieten had ik wel eens horen beschrijven als koplampen, bij deze vrouw waren het achterlichtjes aan de voorkant.
Vreemd type, dacht ik, niet het soort bezoek dat de buurtgenoten in dit dorp met veel orthodoxe christenen krijgen. Ik vergat het voorval tot een week of wat later.
'Verkocht,' zei Mia van achter haar tablet.
'He?' vroeg ik niet begrijpend, opkijkend vanuit mijn krant.
'Het huis van de buurvrouw. Ik ben benieuwd, wat voor buren we krijgen.'
Ik hmmde een bevestiging en las verder.
Twee weken later werd er ingehuisd en de nieuwe buren bleken een vrouw alleen. Het was de vrouw met de tattoo die het huis gekocht had. In de weken die volgden maakten we op ons initiatief kennis en daar bleef het bij. Sandra de Vries, zo stelde ze zich zuinig kijkend voor. We zagen geen activiteiten van een verbouwing of een opknapbeurt en behalve een halfslachtige poging met verkeerd gereedschap, bleef de tuin een groene wildernis.
De schaduw van de bomen en de grote takken die over onze tuin heen hingen, was ik al jaren zat en er leek niets te veranderen. Op een avond belde ik bij de nieuwe buurvrouw aan. Ze deed na twee keer bellen open en keek me schuw aan. Zo vriendelijk mogelijk kijkend en het zo voorzichtig mogelijk brengend bood ik aan om te helpen de 'wildernis' te temmen. Achteraf gezien niet slim om die benaming te gebruiken. Haar gezicht verstrakte en ze zei dat ze tevreden was met de tuin, zoals die was. Voordat ik haar nog een prettige avond kon wensen ging de deur weer dicht.
'Missie mislukt,' meldde ik Mia.
Een week later belde ik weer aan, ik had een nieuw plan. Ik wist dat ze thuis was, maar zelfs na drie maal bellen werd er niet open gedaan. Barst maar, dacht ik, hier stopt het fatsoenlijk overleg. Ik had haar willen vertellen dat ik vanuit mijn tuin de boven mijn tuin hangende takken ging afzagen.
De volgende dag begon ik er mee. Mia was naar haar werk en ik had het rijk alleen. De ladder vanuit onze tuin tegen een van bomen van de buurvrouw. Oorkleppen op, motorzaag aan en genieten. Ik ben een van die mannen bij wie het gebruik van een bijl en een motorzaag een soort van oerinstinct wakker maakt. Ik was nog maar net begonnen en de eerste dikke tak was omlaag geploft. In stukjes ging dat drie avonden warmte opleveren. Ik voelde dat er naar me gekeken werd. Omlaag kijkend zag ik de buurvrouw in haar tuin staan. Haar mond ging op en neer als die van een goudvis. Het was nog vroeg en ze droeg een witte ochtendjas. "Holiday Inn" stond er op.
De motorzaag uit en de oorkleppen omhoog kon ik haar verstaan. Ze riep dat ze me verbood om aan haar bomen te komen en dat, als ik niet ophield, ze de politie ging bellen. Ik probeerde nog uit te keggen dat ik het haar had willen vertellen en dat ik alleen maar afzaagde wat boven mijn tuin hing. Het hielp niet.
'Vuile schoft,' riep ze. Ze bewoog zo geagiteerd dat haar ochtendjas wat open viel en twee kleine bleke borsten onthuld werden. Op de ladder balancerend met de zaag in mijn handen raakte ik er niet van onder de indruk. Jammer, dacht ik, daar valt niet mee te praten. Ik trok de beschermers over mijn oren en startte de zaag. Volgende tak, 'plof.'
Naar beneden kijkend zag ik dat ze er nog steeds stond en haar goudvis imitatie weer deed. Ik kan niet liplezen, maar het waren twee lettergrepen. "Kloot-zak?."
Op het moment dat ik de ladder moest verzetten was ze uit de tuin verdwenen. Ik hoorde nog geen loeiende politiesirenes. Vanaf mijn nieuwe positie op de ladder rondkijkend, zag ik dat ze mijn verrichtingen vanachter haar badkamerraam volgde.
De tekst van "Kom van het dak af", kwam in me op. Helaas kansloos, omdat boven de motorzaag uit te zingen. Met twee spiedende ogen die me vanuit de badkamer bleven volgen ging ik door. Boom na boom en tak na tak. Pas toen ik de ladder opborg, verdween ze en had ik nog twee uur werk om alles kort te zagen en op te ruimen.
Het werd herfst en we zagen de buurvrouw zelden en bij de schaarse gelegenheden dat we haar zagen, was ze heel schichtig en groette ze niet. We gaven haar een bijnaam, “de Schicht”.
Op een avond kwam Mia thuis van Pilatus en vertelde dat de Schicht ook lid was geworden.
'En, zei ze nog wat?'
'Ik kreeg een knikje.'
De bladeren vielen van de bomen en behalve veel werk met de hark gaf het ons beter zicht op het huis van de Schicht. Ze bleek bijna altijd thuis te zijn en bracht hele dagen door achter een beeldscherm op een van de bovenkamers.
Op een avond na haar Pilatus kwam Mia thuis met: Moet je horen.’
Na afloop van de Pilatus dronken de dames altijd thee. De Schicht die dat nooit deed, was blijven hangen en naast Mia komen zitten voor een gesprek. Ze had verteld dat haar speet dat ze contact vermeden had en dat ze zo boos was geweest op mij. Haar relatie was net voor de verhuizing beëindigd en ze had met zich zelf in de knoop gezeten. Ze vroeg of mijn aanbod om te kappen en te snoeien nog steeds gold.
'Wat denk je?' vroeg Mia.
'Niet voor haar, maar het is wel een manier om meer licht in onze tuin te krijgen. Plus twee jaar hout om te stoken.'
Kortom, ik ging het doen.
De Schicht bleek een gedrag metamorfose te hebben te hebben ondergaan. Ze deed aardig, zorgde voor koffie en bleef vragen of ik alsjeblieft voorzichtig wilde zijn. De boze blik verdwenen, bleek ze een aardig en leuk gezicht te hebben.
Mia ging naar haar werk en ik als rentenier was dagen achtereen bij Sandra in de tuin aan de slag. We dronken koffie en thee samen en ze zorgde iedere dag voor wat lekkers. Tijdens de koffie en thee vertelde ze over haar leven en zo leerde ik dat ze bedrijven adviseerde over digitale veiligheid. Ik vermoedde een verleden als hacker. Ook vertelde ze, hoe haar laatste vriend haar had laten zitten en 'dat ze heeeeelemaal klaar was met mannen.'
De ouverture was het kappen van drie grote bomen. Daarvoor had ik twee man met nog beter gereedschap en een hoogwerker geregeld. Zaterdagklus met kontante betaling.
Ik had het gemaakt bij de buurvrouw. Van klootzak tot gewaardeerde klusjesman. Die winter belde ze steeds vaker aan met de vraag of ik kon helpen met het een of ander. En dat was nogal wat gezien de twintig jaar verwaarlozing van het huis. De wederdienst was dat ze me hielp met de website van de tennisvereniging en alles wat dat daar aan vast zat. Ik had dat karwei op me genomen, vertrouwend op mijn huis-tuin-en-keuken ict-kennis. Sandra bleek daar oneindig veel beter in en zo leerde ik nog bij. Ze leek in haar eenzame thuiswerk bestaan blij met de contactmomenten en ik waardeerde ons gezamenlijk koffiedrinken.
Geleidelijk nam ze me in vertrouwen, door te vertellen over al de, zoals zij het noemde 'waardeloze relaties', die ze had gehad. Het was zo erg vertelde ze op een dag, dat ze aan zich zelf ging twijfelen. Ze had het toen met een vrouw geprobeerd.
'Dat was niets. Het wond me niet op en ik moest de hele tijd giechelen.'
Ze was, 'helemaal klaar met relaties.'
Ook vertelde ze over de teleurstellingen die ze had gehad met mannen die ze via dating sites ontmoette.
Haar laatste poging via een serieuze relatiesite was van een paar weken terug en ze vertelde er over.
'We hadden afgesproken in Amersfoort. Hij wachtte op het station. Met spanning in mijn lijf stapte ik uit de trein, maar ik zag hem nergens. Na drie keer het perron heen en weer gelopen te hebben bleef er een man staan. Een man waarvan ik vreesde dat het mijn date was. Zijn profielfoto leek best aardig maar in het echt was hij nog kleiner dan ik. Zijn broek had hij hoog opgetrokken en hij had een buik alsof hij op het punt van bevallen stond. Ik kon met de beste wil van de wereld niets aantrekkelijks aan die man ontdekken.'
Ze vertelde het zo smakelijk en trok er zo'n vies gezicht bij, dat ik het beeld voor me zag en begon te lachen.
'Ja, lach jij maar. Mia en jij hebben een leuke stabiele relatie.'
Dat was deels waar, maar dat was iets van Mia en mij. Daar praatte ik met anderen niet over.
Ze vroeg of ik Tinder kende. Ik had er van gehoord en over gelezen, antwoordde ik. Ze ging het proberen vertelde ze. Al de dure bemiddelingssites hadden haar niets dan ellende opgeleverd.
‘Gewoon op zoek naar een leuke vent en niet direct op zoek naar serieus. ‘
'Wat vind jij, daarvan?'
Ik had geen oordeel en wenste haar succes.
Twee weken later had ik weer een klusje bij haar. Terwijl ik kluste was ze druk in de weer op haar werkkamer achter twee beeldschermen. Ze had me even begroet bij binnenkomst en ik zag dat ze het zich met kleding gemakkelijk gemaakt had. Een trainingsbroek en een t-shirt. Ik zag de aftekening van haar tepels in de stof, ze had duidelijk geen bh aan.
Na een uur of twee riep ze me, 'koffie.'
Tegenover elkaar aan de keukentafel dronken we koffie en ze vertelde over haar Tinder ervaring. De duidelijk in de stof drukkende tepels leidde mijn aandacht af.
'Verrek Bert, je luistert niet naar me. Je zit alleen maar naar mijn tieten te staren!'
Nou ja tieten, zo veel had ze niet. Maar wel Tepels om met een hoofdletter T te schrijven.
'Sorry Sandra, maar het leidt nogal af dat je geen bh draagt.'
'Wen er maar aan.' zei ze snibbig en ze ging verder met haar verhaal. Ze had een 'date gescoord' en ze wilde duidelijk haar verhaal kwijt. En heel eerlijk, ik was nieuwsgierig
'En?' vroeg ik.
'Het was een eikel! In plaats van bij de kennismaking drie zoenen, zoals ik gewend ben, kuste hij me direct vol op de mond. En of dat niet genoeg was had hij gelijk zijn handen op mijn billen. Euh kan het ietsje minder, zei ik.'
Ze keek me aan.
'En toen?'
'Toen zei de lul, dat hij dacht dat ik dat wilde. Nou nee, dus en zeker niet in een vol restaurant.'
Ze bleef haar dating avonturen met me delen. Ook kreeg ik de indruk dat ze vaak met opzet geen bh droeg op de dagen dat ik bij haar aan het werk was. Het trok me aan als een magneet en nog meer toen ze soms in plaats van een trainingsbroek een soort van legging ging dragen. Ze mocht dan een dikke kont hebben, maar het was wel een geweldige kont. Vooral als ze bewoog was het een lust voor het oog. Ik was niet gek en het legging geval zag ik haar op andere momenten niet dragen. Daagde ze me uit? Ik dacht van wel, maar begreep het niet. Ze kon het goed met Mia vinden en ik was zeker vijfentwintig jaar ouder. Ik had godbetert haar vader kunnen zijn.
Het volgende dating avontuur dat ze me vertelde ging over een eetafspraak met een man waar ze al een keer iets mee gedronken had.
'Toen leek hij nog normaal en leuk om mee te praten. In het restaurant kreeg ik de kriebels van hem. Hij bleef maar vragen of ik gezond was en voldoende vitamines slikte. En ik maar, ja, ja.
Halverwege het hoofdgerecht begon hij in eens te vertellen over een operatie aan zijn voorhuid en dat het nu nog pijnlijk was. Het dessert heb ik maar overgeslagen.....'
Ik werd een soort van biechtvader aan wie ze haar dating avonturen toevertrouwde. De meest hilarische vond ik die van de enkelband. Ze had zich laten overhalen om een Tinder date al de eerste keer bij hem thuis te ontmoeten. Hij kon door 'omstandigheden' de deur niet uit. Eenmaal bij hem binnen biechtte hij op dat hij een enkelband droeg. Hij verwachtte dat ze boodschappen voor hem ging doen. Ze deed alsof en ging niet meer terug.
Ik raakte zo in de ban van haar verhalen over de afspraakjes dat af en toe samen koffie drinken, ook zonder klus, een gewoonte werd. Omdat de afspraken in haar verhalen op niets uitdraaiden, stelde ik na een paar weken de vraag die me al lang bezig hield.
'Komt het dan nooit tot iets?'
Ze keek me met een trieste blik aan. 'Bijna nooit. De laatste maanden al helemaal niet, misschien word ik al te oud voor dit gedoe. Vroeger was het ook niet alles, toen leverde het vaak slechte seks op.'
Nieuwsgierig als ik was, wilde ik er meer over horen. Ik keek haar vragend aan.
Aarzelend begon ze te vertellen over vroegere dates:
‘Een boxershort waarvan ze dacht, waar heb je die gekocht? Na de seks bleek hij zijn sokken nog aan te hebben.’
Ze kreeg de smaak te pakken en met een grijns vertelde ze over de man die aan haar borsten lebberde alsof hij een pas geboren baby was.
'Over lebberen gesproken,' zei ze. 'Er was er ook een die...,' hier stopte ze even. Ze bloosde en ging toen verder. 'Hij wilde orale seks met me en ik hoefde hem alleen maar vast te houden. Hij was net een wroetend varken en hij maakte allerlei smak geluiden. Het was zo erg dat ik in de lach schoot en toen werd hij kwaad.'
Mia en ik gingen twee weken op vakantie. Op de zondag dat we thuis kwamen keek ik al uit naar de maandag. Mia naar het werk en ik koffie drinken bij Sandra. Als een insect aangetrokken door de vlam van haar verhalen? Nee, dacht ik, ze spint een web. En ik ben een stomme vlieg die er in verstrikt raakt.
Die maandag kwam er geen verhaal. Ze zat wat sip kijkend aan de keukentafel, voor de afwisseling droeg ze nu wel een bh en ze had een slobberige trainingsbroek aan. Ze vertelde over haar werk en vroeg naar onze vakantie. Daar was ik niet voor gekomen. Zodra ik kans zat viste ik of ze nog ..
'Ik ben er mee gestopt en heb al mijn profielen gewist. Het wordt toch niets.'
Doorpratend bleek ze nog contact gehad te hebben met een man. Ze hadden elkaar via de webcam bekeken.
'Gewoon met kleren aan,' reageerde ze op mijn vragende blik.
'En toen?'
'De klootzak zei dat hij wel een afspraak wilde. Hij vond mijn dikke kont zo apart en hij vroeg of ik het lekker vond van achteren.'
'Heb je toen de verbinding verbroken?'
'Nee, zei ze met een grijns, ik heb gezegd, dat ik dat best lekker vindt, maar dat zijn pikkie daar te klein voor was. Pas toen hij begon te schelden heb ik hem uitgezet.
Ik begon te lachen. 'Goed zo meid.'
'En nu?'
'Nu niets meer en weet je ik ben jaloers op Mia en jou. Gewoon gelukkig samen, stabiel en geen gedoe met zoeken.'
Dat samen klopte en stabiel ook. Wat ze niet wist, is dat Mia en ik niet meer neukten. Penetratie was te pijnlijk voor haar. We vreeën nog wel af en toe en dan voosden we en we hadden soms orale seks. Wat ze ook niet wist is, hoe ik hunkerde om mijn pik weer eens gewoon ouderwets diep ...
'Bert!'
'He?' vroeg ik. Ik had niet geluisterd naar wat ze zei. Mijn gedachten hadden een duikvlucht genomen. Mijn geile fantasie over haar billen stortte neer op de keukentafel.
'Je luisterde niet. Ik vroeg of jij ... Waar zat je eigenlijk met je gedachten?'
Ik voelde me niet betrapt en antwoordde naar waarheid, 'bij je billen.'
Ze begon te lachen en zei dat ze best wel doorhad dat ik er af en toe naar staarde.
Ze stelde niet de geijkte vraag, vind je ze niet te dik?
In plaats daarvan zei ze, ' ja een lekkere kont he?'
Ze stond op en kwam voorover gebogen met haar billen naar me toe gestoken naast me staan. Over haar schouder kijkend zicht ze oogcontact en ze wiebelde met haar derriere. Het was een cadeautje. Ik ben niet zo van de etiquetteregels, maar een cadeau weiger je niet. Ik legde mijn handen op haar billen en kneep in het weelderige vlees. Het liet me niet onberoerd. Helaas maakte ze er na een paar seconden een eind aan.
'Oh buurman, wat doet u nu!, zei ze spottend.
In me zelf scheldend liep ik naar huis. Sukkel en zak noemde ik me. Geilen op de buurvrouw. De klussen waren klaar en ik besloot om de koffiebezoeken verder over te slaan. Ik had genoeg te doen.
De volgende morgen besloot ik om tegen koffietijd op de fiets te stappen. Weg is weg en zo kon ik niet in de verleiding komen om toch "koffie" te gaan drinken. Het weer was knudde en ik noemde me zelf een slappe zak met mijn fietsuitvlucht. Gewoon niet gaan, besloot ik.
Tot ze belde: 'Waar blijf je? De koffie is klaar.'
Ik ging en waar ik me eerder vergeleken had met een insect dat op de vlam van haar verhalen afkwam, vond ik me op dat moment een hond. Een laffe kruiperige hond, die kwispelend met zijn buik over de grond ... Gadver en toch ging ik.
Het eerste dat ik bij binnenkomst in haar keuken zag, was dat het een bh-loze dag was en dat ze het legging geval weer droeg. Ze glimlachte wat verlegen bij onze begroeting en ik merkte dat ze zich wat onzeker gedroeg. Dat luchtte me op, zo voelde ik me minder haar sloofje. We kletsten over het dorp en buurtdingen en ja ik keek weer naar de in de stof aftekenende tepels.
'Je doet het weer,' zei ze mijn verhaal over de fietsenmaker onderbrekend.
'Weet je hoe veel rotopmerkingen ik van mannen heb gehad over mijn kleine borsten?'
Ik schudde nee.
'Veel te vaak, terwijl ik zelf vind dat ik best lekkere borsten heb. Klein maar fijn. Hier voel maar.'
Bijna een herhaling van de vorige dag. Ze liep weer om de tafel en kwam bij me staan. En ik? Ik trapte er in, ik dacht er niet eens bij na. Als door een magneet aangetrokken gingen mijn handen naar de kleine uitstulpingen in haar shirt. Ze waren veel te klein voor mijn grote knuisten. Tussen duim en wijsvinger formaat. Ik kneep er in en het voelde veerkrachtig stevig aan.
Er zat een brok in mijn keel en met een kwakende stem vroeg ik haar het shirt uit te doen, zodat de stof mijn onderzoek niet belemmerde.
Ze keek over haar schouder uit het keukenraam naar buiten. Op de groenstrook achter de huizen liepen geen hondenuitlaters. Haar blik naar mij richtend trok ze het shirt over haar hoofd.
Ze had gelijk, klein naar fijn, twee bleke kleine kegels met donkerbruine naar voren stekende tepels.. Ik pakte haar borsten vast en ze bleken verrassend stevig. Het was lang geleden dat ik zulke stevige borsten had vastgehouden.
Later er over nadenkend vond ik het een belachelijke scene. Ik, een man van tweeënzestig, in de keuken van de buurvrouw met haar kleine blote tieten in mijn handen. En alsof dat niet gek genoeg was boog ik mijn hoofd er naar toe om ze een voor een in mijn mond te nemen en op haar tepels te sabbelen. Geluidloos en niet als een baby, daar hield ze niet van.
'En?' hoorde ik haar vragen.
Ik staakte het koesteren van haar borsten om te antwoorden dat ze helemaal gelijk had, 'klein en fijn.'
Daar had ik het bij kunnen laten. In plaats daarvan keek ik net als zij even uit het keukenraam. De kust was nog steeds veilig. Ik maakte mijn riem los en opende mijn gulp. Met mijn broek en onderbroek op mijn knieën toonde ik mijn erectie.
'Kijk zo fijn.'
Terwijl ik het zei en naar mijn pik keek, zag ik een paar grijze haren op mijn zak. Die waren me nog niet eerder opgevallen. In tegenstelling tot op mijn hoofd was mijn lichaamsbeharing nog donker. Het leek Sandra niet te deren. Ze pakte mijn leuter vast en kneep er in.
We gingen naar boven en we hadden seks. Geen zinderende seks, het was wat ongemakkelijk. Vreemde lichamen en geen routine met wat de ander lekker vindt. Gewoon missionaris en ze was strak. Ook dat was lang geleden. Te strak, als een stomme puber, kwam ik veel te snel. Geen condoom en we hadden ook niets afgesproken. Ik wist niet beter te doen dan terug te trekken toen het kwam en op haar buik te spuiten. Ik schaamde me en hielp haar vingerend verder. Ze kwam en daar was alles mee gezegd. Geen hemelbestormend, zinderen orgasme, gewoon wat gezucht en 'jaaaaa.' Even later gevolgd door, 'stop maar.'
Toen we een half uurtje later beiden weer aangekleed waren en ik afscheid nam, zei geen van ons, dat het lekker geweest was , af dit moeten we vaker doen.
Ik had geneukt, ik was klaar gekomen en ik miste wat. Ik dacht er de rest van de dag over na. Pas 's avonds in bed naast Mia begon het me te dagen. Ik miste niet een, maar twee dingen: Het lome geluksgevoel, dat ik vroeger had na een seksuele ontlading, was er niet. Dat was geen ramp, maar het drong nu pas tot me door dat ik heen spijt had. Ik had mijn vrouw besodemieterd en het deed me niets. 'Klootzak,' mompelde ik.
'He?' vroeg Mia.
Ik verzon wat.
Het kwam me goed uit dat ik de daarop volgende twee dagen voor mijn oude werkgever nog een klus had en op pad was. Even geen koffievisites.
Dat op pad zijn vergde veel autokilometers en leverde daardoor tijd voor overpeinzingen op. Nou ja overpeinzingen! Ik dacht vooral aan het lichaam van Sandra. De volle kont en brede heupen, de kleine borsten met de flinke tepels en de stoppeltjes op haar onderbuik. Herkansing, besloot ik. Maar, zou zij dat ook willen.
Er zat ook nog een weekend tussen. Zo kwam het dat ik pas vier dagen na onze seks door haar keukendeur naar binnen liep. Ik bracht vers gekochte slagroom tompouces mee. Ik was er speciaal voor naar de stad gefietst. Ze rekende op mijn komst, zag ik, het koffiezetapparaat stond aan. Ik riep hard om mijn aanwezigheid aan te kondigen.
'Ik kom er zo aan,' klonk het.
Even later kwam ze de keuken in. Ze liep op me af en drukte een kus op mijn lippen. Waarschijnlijk keek ik verbaasd.
'Dat kan nu,' zei ze, gevolgd door. 'Eerst koffie of ....?
Ik keek naar de zak met de tompouces en voelde me wat overrompeld.
Ze zag mijn aarzeling en zei, 'ik heb nu recht op een goede beurt.'
Dat vond ik ook en ik volgde haar naar boven.
Sandra nam het initiatief door me te kussen en vervolgens mijn broek los te maken en mijn pik te pakken. Ze bukte zich en sprak hem toe:
'Zo knoeperd, ik wil dat jij me gaat verwennen en je mag pas komen als ik het zeg. Heb je dat begrepen?'
Ze liet hem zo los dat hij instemmend op en neer veerde.
Na wat inleidend gevoos duwde ze me uitgekleed op mijn rug op bed. Mevrouw wilde boven en wie ben ik dan om bezwaar te maken. Ze pakte hem vast, boog hem in de goede richting en liet zich zakken. Een van mijn favorieten en toch dacht ik, oh nee, zo kom ik weer veel te snel. Ze deed het geweldig. Ze squatte en als er een standje pik strelend leegmelkend lekker is, dan is het die. Gelukkig hield ze het niet te lang vol en liet ze zich zakken om boven op me heen en weer te schuiven. En dat kan ik juist wel lang volhouden. Ze schoof en genoot hoorbaar. Ik liet haar begaan, hield het op en knuffelde haar tepels. Ze werkte zich naar een rustig orgasme en liet toen ze kwam haar bovenlichaam op me zakken.
Toen het stormpje geluwd was werkte ik me onder haar uit. Ze liet zich op haar buik draaien en haar benen spreiden. Zo lag ze voor me, met die magistrale kont omhoog en zicht op haar tattoo. Het viel me toen pas op dat de tattoo eindigde in een naar haar bilspleet wijzende punt. Met haar billen, meer een kloof dan een spleet. Even dacht ik er over om gewoon mijn pik in die kloof tussen het weelderige vlees heen en weer te bewegen. Niet in haar vagina niet in haar anus, nee simpelweg tussen haar billen. Misschien later nog een keer dacht ik op mijn knieën dichter naar haar kruis schuifelend. Ik hoefde niet te drukken, ik gleed zo naar binnen.
Met haar billen als een trampoline begon ik te stoten. Lange halen en het werd gewaardeerd. Ze begon te kreunen om even later krijsend te komen. Voor mij het signaal om me met een paar laatste stoten te laten gaan.
Nadat ik van haar af rolde en ze bijgekomen was, verraste ze me. Ze begon me uitgebreid te knuffelen en te bedanken. Te bedanken! Nou ja zeg, dacht ik, ik zou haar moeten bedanken. Een jonge vrouw die een ouwe bok de winter door helpt.
Terug thuis dacht ik na over onze vrijpartij. Hoe zou een verfilming er uit zien? Sandra met haar gezicht in de matras gedrukt, haar magistrale kont omhoog en haar puntjes omlaag wijzend. En dan ik met mijn grijze en van lust vertrokken kop en mijn knoestige lijf tegen haar billen aan rammend. De film zou geen hoog cijfer scoren voor esthetiek.
Een week later hadden we weer seks, en hoe! Het voorjaar naderde en ik was in onze eigen tuin aan het opruimen geweest. Met smerige handen en een natte rug schoof ik aan voor de koffie.
Na een begroetingskus, waarbij ze me op afstand hield, zat ze me onder de koffie zwijgend op te nemen. Er broedde iets.
'Je stinkt en ik heb een plan.' zei ze toen ik mijn beker leegde.
'Kom eens mee.'
Ik had nog geen idee, wat ze wilde, maar de manier waarop ze het zei, met een grote glimlach, maakte dat ik haar enthousiast en nieuwsgierig naar boven volgde.
Het bleek gezamenlijk douchen te zijn en het inzepen van elkaars edele delen. Een standje tegen het zeepbakje of voorover leunend op de wastafel hield ze af. Ze had andere plannen zei ze.
Na elkaar afgedroogd te hebben, voerde ze me aan mijn snikkel mee naar haar slaapkamer. Inmiddels vertrouwd en gewaardeerd terrein.
Orale seks, bleek het programma. Ze bukte zich om mijn pik in mijn mond te nemen. Het flauwe grapje over zuigen en niet blazen schoot door mijn hoofd en het was direct weer weg. Ze deed het anders dan ik met Mia gewend was en het was heerlijk. Ze zoog niet, het was meer likken. En dan niet zo maar likken, maar godvergeten lekker likken. Mijn oude pik steigerde van genot. Ik pakte haar hoofd vast om verder, dieper, meer... Net toen ik dacht, als ze zo doorgaat dan hou ik het niet meer, liet ze los. Ze duwde me ruggelings op haar bed. Ook goed, dacht ik, in de verwachting dat haar lippen zich weer over mijn pik zouden sluiten. Het leek er even op toen ze zich over me heen boog, maar in plaats daarvan kwam ze omgekeerd op me zitten. Ze schoof met haar billen naar mijn gezicht en ik kreeg een vermoeden. Dat vermoeden bleek juist, ze tilde haar derriere op en plantte de hele massa boven op mijn snuit. Met een volle maansverduistering als gevolg.
Voor wat hoort wat, begreep ik en met mijn stoppels op haar stoppels ging ik aan de slag. Later vroeg ik me af, de hoeveelste vrouw Sandra was, die ik had gebeft. Het waren er niet veel. In mijn jeugd vond ik het maar niets en toen kwam Mia. Het was in ieder geval de eerste haarloze poes.
Onze samenwerking was prima, ze ging verder met pijpen en zo goed dat ik af en toe haar hoofd moest wegduwen. Ik wilde haar eerst beffend laten komen en dan nog even van achteren tegen haar lekkere reet aan. Het eerste deel van mijn opzet slaagde prima. Ze kwam en ik dacht, dat wordt weer douchen. Echter toen ik me los wilde maken sloeg ze haar armen om mijn benen. Ze wilde niet loslaten en mijn pik al helemaal niet. Die had ze zo te voelen ver opgeslokt. Ze zoog, ze likte en haar lippen hielden mijn pik goed vast. Ik hield het niet meer en wat Mia nooit wilde gebeurde met Sandra. Ik kwam klaar in haar mond en ze ging door tot de laatste druppel.
We ontwikkelden een prettige routine van eens in de week vrijen.
Sandra vertrouwde me toe, dat ze het daten er helemaal aan had gegeven.
'Nergens meer voor nodig,' zei ze met een knipoog, 'nu ik op mijn wenken bediend wordt.’
Mia merkte niets, de dames fietsten eens in de week samen naar Pilatus, gingen af en toe samen winkelen en hadden goed contact. 'Waarover kletsen jullie zo samen?' had ik eens aan Mia gevraagd.
'Oh van alles en nog wat en soms over mannen.' Het kwam er niet uit alsof ze iets vermoedde.
Wel zag ik af en toe de andere buurvrouw van Sandra nieuwsgierig kijken als ik bij Sandra het erf opliep. Omdat ze nogal christelijk en lang dun en mager was, noemde Sandra haar de bidsprinkhaan. Als ze keek, dan zwaaide ik, om vervolgens te genieten als ze weg dook.
Ergens in het voorjaar kwam Mia met een voorstel: 'Laten we Sandra een keer meenemen, als we gaan zeilen.'
'He?' vroeg ik verrast.
'Ja, ze is zo vaak alleen in het weekend.'
'Tering, dat is me veel te gevaarlijk, dacht ik. Om het af te houden zei ik, 'laten we dat dan doen op een dag met veel wind.’
Mia keek me verbaasd aan. 'Hoezo dan?'
'Dan kunnen we haar met haar dikke kont aan de hoge kant zetten om de boot recht te houden'
Dit leverde me een terechte uitbrander op.
Grandioos!