‘Ik zeg je, het is echt zo gegaan hoor!’
Barry, mijn beste maat, kijkt me aan met een spottende lach. ‘Jij joh. Jij mag Betsy nog niet eens beffen. En jij hebt met drie meiden in een bungalow in Cannes gezeten? Verzin wat anders man!’ Met zijn ene hand schiet hij zijn peuk het water in en met zijn andere hand pakt hij zijn flesje, zet het aan zijn mond en giet het leeg waarna zijn befaamde boer keihard over het meertje loeit. Barry is een beste jongen, ik ken hem nog van de lagere school en we zijn vaak genoeg wezen stappen maar ja, het is wel zo dat hij altijd een meid scoorde en ik terug mocht rijden met zijn auto. Hij is de knappe, heeft de vlotte babbel en ik, ach, ik ben gewoon mezelf maar ditmaal zit hij er gewoon naast en voor ik hier weer wegga weet hij dat ook.
‘Hé Sjaak, ook weer terug?’ Het is de stem van John en waar John is, is Arie ook en ik krijg ik een biertje aangereikt. Doppen zeilen het water in en we proosten terwijl we kijken naar de zonsondergang.
‘Ben er weer ja en het was tof.’
‘Nog tot in Italië geraakt op dat stuk schoot van jou?’ John rijdt zelf op een zwaar versleten CB750 en dat is nog even een stukje minder dan mijn oude VF. Daarom mag hij dat zeggen.
‘Vier liter olie maar verder geen problemen. Ding blijft lopen hoor.’
‘En hoe was het daar?’
‘Geen Italië gezien. Ik ben via de Alpen zuidwaarts gereden maar kwam in Frankrijk terecht. Mooi weer, dus ik dacht: wat boeit het. De hele route Napoleon afgereden. Toffe weg hoor.’
‘Ja, die kennen we wel’, valt Arie bij. ‘Daar mag je wel voor omrijden.’
‘Nou ja’, ga ik verder. ‘Ik ben doorgereden tot ik op het strand stond. En dan moet je wel links of rechts en ik koos links.’
‘Richting Monaco dus.’
‘Ja, richting Monaco. Drukke weg trouwens maar goed. Ik rijd lekker en toen ging het mis, even buiten Nice.’ Ik trek mijn mobiel tevoorschijn, blader even en toon een foto.
‘Je hebt hem neergelegd?’ Een mooie foto van mijn VF plat, midden op de weg en ook mijn remspoor is scherp, fotograferen is een makkie tegenwoordig. ‘Waarom dat dan?’
‘Nou, hierom!’ Ik schuif door naar de volgende foto en daarop is te zien dat er bij het begin van mijn remspoor een open Bentley op de weg staat.
‘Die heb je mij niet laten zien’, reageert Barry.
‘Nee, ik wilde eens kijken of je mij zou geloven.’
‘Mooie bak man’, geeft John als reactie. ‘Hageltjenieuw.’
‘En zij reed…’ Ik schuif het plaatje door en een drietal bekken vallen open.
‘Is dat…’, begint John.
‘Is ze dat echt?’ vult Arie aan.
‘Yep, en ze was knap van slag. Stond te beven als een rietje.’
‘Dat zie ik ja. En toen?’
‘Nou ja, die weg is hartstikke druk dus ik til mijn motor weer op en weinig aan het handje, alleen mijn remhandel en spiegel afgebroken en wat schaafplekken. Dus ik zet hem weer op zijn wielen en ben achter haar aangereden de tuin in.
‘Paleisje zeker?’
‘Wat dacht je? Garages, gastenverblijven, zwembad, haventje. Alles erop en eraan man.’
‘En ze lieten je zo maar binnen?’
‘Ik had niet eens keuze. Die meid rechts op de foto was de assistent en die liep met me op.’ Met een zo hoog mogelijk stemmetje vervolg ik: ‘Please mister, we will take care of you! We are so happy you are all right.’
‘En daardoor dacht jij zeker gelijk aan een happy ending, ouwe rukker?’ Arie kan zo openhartig zijn…
‘Nou, ik had best wel een klapper gemaakt en je weet, het duurt even voor de pijn komt. Nou, die kwam. Op de veranda van de guesthouse kon ik mij uitpellen en dat ging nog. Mijn pak heeft er weer een paar aandenken bij maar verder geen schade. Mijn helm was wel naar de kloten.’
‘Die ouwe Arai van jou is eindelijk weg?’
‘Hij heeft tot het einde zijn werk gedaan.’ Ik proost en drink een slok. ’Na vijftien jaar trouwe dienst in het harnas gestorven. Dank u wel Arai!’ Dan drink ik mijn flesje leeg en gooi die naar achteren in het gras. ‘Maar goed, ik trek mijn pak uit en nou, ik had wel een paar blauwe plekken die steeds donkerder werden en die vrouw keek steeds zorgelijker waarna ze een dokter belden.’
‘Die zijn niets gewend daar joh.’
‘Viel wel mee Arie. Die dokter keek en drukte op alle plekken, gaf mij een pak paracetamol en zijn kaartje en daarna was hij weer weg.’
‘En jij kon ook gaan zeker?’
‘Echt niet. Zoals ik daarstraks al aan Barry vertelde. Ik heb een week in het huis gezeten. Hij geloofde me niet.’
‘Nou, dat deel geloof ik nog wel’, werpt Barry tegen. ‘Daarna wordt het verhaal wel erg spannend.’
‘Nou, eerst deze foto’s maar.’ Ik laat een stel foto’s zien van het gasthuis waar ik vertoefd heb. Inclusief het zwembad, de sauna en de schitterende slaapkamer.
‘Zwaar leven had je Sjaak’, begon John.
‘Wat! Geen gouden kranen?’ vulde Arie aan.
‘Nou, eerlijk gezegd had ik het wel even gehad en ben op bed gaan liggen. Ik hoorde achteraf dat ze nog wel even is wezen kijken maar daarna was ze weg en ik heb haar niet meer gezien.’
‘Ze liet je alleen achter?’ vroeg Arie.
‘Nathalie, Anne en Christina waren er nog.’
‘Wie zijn dat dan?’ vroeg Arie. Als die eenmaal nieuwsgierig is laat hij niet meer los.
‘Eens kijken. Nathalie is de kok. Française en een tof wijf. Tatoeages en zo. Jaar of vijfendertig.
‘Da’s bejaard man’, merkte John op.
‘Dat zei ik ook’, vulde Barry aan.
‘Dan heb je Anne’, ging ik verder. Anne is heel klein, Engels en is in feite de butler van het huis. Ze is een jaar of dertig en verschrikkelijk grappig. Daarnaast regelt ze de hele wereld bij elkaar.’
En dan die Christine nog?’ vroeg Arie weer.
‘Personal trainer. Ze is ook fysiotherapeut en masseur. Zij was een Duitse en de jongste. Ik denk een jaar of vijfentwintig. Lang, sterk, soort Brigitte Nielsen.
Ditmaal was Barry de eerste: ’We willen foto’s zien.’ Ik blader even door de map en laat vervolgens een foto zien met de drie dames naast elkaar op ligstoelen langs het zwembad. Alle drie lachen ze en zwaaien naar de camera en, oh ja, ze zijn alle drie naakt.
‘Fuck man!’ John is de eerste die reageert.
‘Jezus Sjaak, je bent zo in de hemel geland.’ Ook Barry lijkt zijn ongeloof een beetje kwijt te zijn.
‘Heb je ze gepakt?’ Arie kan soms zo direct zijn.
‘Ik hun gepakt? Moet je mijn lijf eens zien man.’ Ik trek wat moeizaam mijn T-shirtje uit en sta dan op en laat mijn joggingbroek zakken. Rode, blauwe en paarse vlekken domineren mijn armen, schouders en benen.
‘Jezus man. Hoe hard reed je wel niet?’ vraagt John terwijl ik mij weer moeizaam aankleed.
‘Weet ik veel. Was net hoog in twee de bocht doorgekomen, komt zij zo dwars voor me staan. Kon hem er nog net naast prikken maar schoof wel onderuit.’
‘Lekker dan ja. Dus je hebt weer niet geneukt? Je houdt je reputatie wel hoog he?’ John maakt een weids gebaar en als deed hij een voordracht vervolgt hij: ‘Zie hier Sjaak. Al liggen de wijven naakt voor zijn voeten, dan nog weet hij niet wat ermee te doen.’ Barry en Arie vallen hem joelend bij en ik, ach, mijn moment komt nog wel.
Uiteindelijk heeft iedereen genoeg gelachen en is het John die verder vraagt. ‘Vertel eens verder Sjaak. Hoe lang ben je er nu geweest?’
‘Een dagje of tien. Ze hebben alle tijd als de baas terug in Amerika is.’
‘En waar is je motor nu?’
‘Die staat nog daar bij een dealer.’
‘Hoe ben je teruggekomen dan?’
‘Daarmee.’ Ik blader weer door mijn fotoalbum en laat een foto zien van een open Jaguar die bij mij thuis voor de deur staat.
‘Fuck man! Kreeg je die zo mee?’
‘Te leen he. Anne wil me terugzien. Christine ook trouwens.’ Stilte.
In stilte kijken we hoe de zon langzaam achter de bomen verdwijnt. Voor even nog genieten we van het warme licht en ik merk dat mijn maten het beeld even op zich moeten laten inwerken. We zijn maar gewoon een stel gasten uit een godvergeten klotedorpje dat hard moet werken voor een paar centen en hier, op een verloren stukje land van Barry’s vader een oude caravan heeft staan met een koelkast erin. Al zeker een jaar of tien komen we hier om bij te kletsen, sterke verhalen te vertellen, elkaar stevig af te zeiken en om plannen te maken die steevast nergens op uitlopen. De zon gaat onder en we drinken uit. Zou het de laatste keer zijn dat we zo zitten? Flesjes worden geleegd en verdwijnen achter ons in het gras, rapen doen we de volgende keer wel weer. Balen shag komen tevoorschijn en nog steeds wordt er geen woord gesproken. Iedereen realiseert zich dat aan alles een eind komt. We steken nog eens op terwijl het duisterder wordt.
“Biertje?’ roept Arie een beetje overdreven luid alsof hij de stemming erin moet brengen en we stemmen in. Arie komt met vier nieuwe flessen aan en wederom belanden vier doppen in het water.
‘OK’, begint John. ‘Je bent aangereden en nu zien twee mokkels in Frankrijk jou wel zitten. Daar zit een heel verhaal tussen. Ga ons dat nog vertellen of moeten wij maar gokken?’
‘Het was de tweede dag toen ik uit bed kwam. Alles deed zo klote pijn ondanks de pillen. Had ik net mij uitgekleed om onder de douche te stappen, komt die Anne binnen.’
‘Hahaha, jij voor schut.’
‘Hoezo?’ vraag ik.
‘ODOL’, klinkt uit drie kelen.
‘Nou vergeet het maar. Ik wilde er niet eens aan denken en Anna keek eigenlijk ook niet eens echt. Die bleek dus wel wat gewend te zijn en schok meer van mijn bont en blauwe velletje. Ze had een ontbijt bij zich en zette dat op tafel waarna ze in de badkamer een praatje kwam maken.’
‘Deed ze dat echt?’ vroeg Arie.
‘Ja. Was dus wel even wennen. En ik stond me daar een beetje pijn te leiden terwijl ik probeerde mezelf te wassen. Uiteindelijk pakte ze gewoon de zeep uit mijn handen en zeepte mij in.’
John snoof. ‘Ze zal geen plekje overgeslagen hebben zeker?’
‘Nou, die eerste keer viel het mee. De tweede dag ging ze verder en de derde dag stapte ze mee onder de douche.’
‘Ja, en toen?’ Arie klonk weinig overtuigd.
‘Toen werd ik héél schoon.’ Ik was niet van plan alle details aan die gasten te gaan vertellen.
‘Die Anne ziet je wel zitten dus?’
‘Ja joh. Zij is echt wel de leukste. Christina was mij te ruig en Nathalie is een pot.’
‘Te ruig? Vroeg John. ‘Ben je een mietje geworden of zo?’
‘Ja, het is goed met jou’, antwoord ik. ‘Christina is zeker één-negentig en zo sterk als twee kerels. Ik was gebroken na afloop en had er ook weer een paar blauwe plekken bij.’
‘Heb je die ook gepakt?’ Arie klinkt bij elke opmerking ongeloviger maar dat boeit me niet.
‘Ja, al is het eerder andersom. Christina kwam de dag na de eerste keer met Anne even buurten. Ik doe een oog open en kijk recht in haar doos op een hand afstand van mijn ogen. Dan heb je echt geen idee waar je kijken moet.’ Later vertelde Anne dat Christina dat wel vaker deed bij gasten die ze mocht.’
‘Kregen die meiden dan onderling geen mot?’ vroeg Barry.
‘Niet waar ik bij was. Ze spraken onderling vaak Frans maar het klonk nooit boos.’
‘Maar goed…’ Barry nam het woord. ‘Je probeert ons nu wijs te maken dat je met die twee meiden hebt liggen seksen. Dat moeten wij geloven?’ Hij dronk zijn flesje leeg en wierp die over zijn schouder. Weet je wat? Ik geloof er geen flikker van.’ Om zijn woorden kracht bij te zetten kwam er weer een knalharde boer achteraan.
‘Wedden dan?’ zei ik koeltjes. Misschien iets te koeltjes want Arie en John reageren een beetje afhoudend. Door de jaren heen is de inzet altijd gelijk geweest: tien kisten bier, per persoon. Uiteindelijk sluit Arie zich ook bij Barry aan en John heeft wijselijk mijn kamp gekozen. Ik denk dat hij mij iets te rustig vond.
Weer pak ik mijn telefoon erbij en laat ze een filmpje zien. ‘Watch and learn, losers!’
Als het filmpje begint lig ik in bed, zogenaamd te slapen maar ja, ik had wel eerst mijn Gopro van mijn helm gehaald en hoog op een kast neergezet met een kauwgumpje over het rode lampje. We zien hoe de kleine Anne binnenkomt met een dienblad die ze op tafel neerzet, haar badjas uittrekt en naakt bij mij in bed komt. We worden wakker en kussen, handen gaan over lijven maar zo onder dat laken blijft het allemaal heel braaf. Tot Nathalie en Christina binnenkomen en op de rand van het bed gaan liggen. Ze vertellen dat ze een verrassing hebben omdat het mijn laatste dag is en trekken het laken weg. Annes hand om mijn pik is duidelijk te zien en het lijkt voor haar ook een verrassing. Daarna gaat het snel omdat Christina zich vooroverbuigt en mij begint te pijpen en Nathalie zien we tussen de benen van Anne kruipen.
‘Fuck man!’ Arie ziet zich al sjouwen met die tien kratten. ‘Ik dacht dat dit alleen in filmpjes gebeurde.’ Ik zeg niets maar spoel een stukje door. Anne en Nathalie die elkaar likken terwijl ik hetzelfde doe met Christina.
‘Dat mens is echt groot’, begint Barry. ‘Was het niet te pijnlijk jochie?’
‘Moet je goed kijken Bar. Ze vormt een soort brug over Sjaak heen’, reageert John.
‘Ik voelde niets verkeerds hoor.’ Kan je wel zeggen. Haar mond was als het strakste kutje dat ik ooit heb gehad. Ik schuif de slider van mijn mobiel weer een stukje door en nu berijdt Anne mij. Haar zware borsten deinen fors op en neer terwijl Christina en Nathalie toekijken. Weer spoel ik een stukje verder en nu is het getatoeëerde lijf van Nathalie dat op mij zit.
‘Dat was toch een pot?’ vraagt Barry.
‘Ja, dat had ik ook begrepen maar geloof me, dit ging niet met tegenzin. Ze neukte geweldig.’ Zo laat ik nog een stel fragmenten zien en telkens krijg ik verbaasde blikken. Voor eens en altijd ben ik van mijn imago af als te zien is hoe ik het hele drietal neuk, bef en vinger. Uiteindelijk is te zien hoe ik op mijn rug lig en Anne mij pijpt waarop ik kom. Daarna sluit ik het filmpje af. ‘Nog vragen, loozers?’
‘Fuck man!’ Aries taalgebruik is best beperkt. ‘Hoe hield je het vol?
‘Hoezo?’ vraag ik nonchalant.
‘Hoe lang ben je wel niet bezig geweest man? Een uur?’
‘Ja, zoiets. Da’s toch heel normaal?’ Ik geef mezelf een tien voor toneelspelen. Ik ga ze niet vertellen dat Anne mij van tevoren al op de hoogte had gebracht en mij een blauw pilletje had gegeven dat inderdaad prima werkte.
‘Respect man!’ reageert Barry. ‘Je bent weer in mijn achting gestegen.’ Ik delete het filmpje. No way dat die ooit nog eens opduikt.
Het is ondertussen donker geworden en nieuwe flesjes koud bier komen voorbij, doppen en peuken zeilen het water in terwijl ik ze vertel dat ik mijn baan ga opzeggen en bij Anne intrek. Mijn baan als lasser is niet veel aan verloren. Ik word straks verantwoordelijk voor alle techniek van het huis. In stilte staren we voor ons uit en mijn gedachten zijn alweer aan de Riviera. Ik mis die kleine nu al.
‘Hi Jack. I finally found you!’ Ik hoor Annes stem achter mij en verbluft draai ik mij om.
‘Anne! How did you get here?’ Ik sta op en we delen kussen. Ze is amper één-zestig lang en met mijn één-vijfentachtig moet ik flink vooroverbuigen voor een kus. Pas daarna krijgt ze tijd om te antwoorden.
‘Well, you know. Planes, trains, taxis.’ Ze lacht erbij maar ik weet niet beter dan dat ze een weekje naar haar ouders in Manchester zou gaan. Barry, Arie en John komen erbij en ik stel ze voor. Er worden handen geschud en er wordt gekust waarna ze op de bank mag gaan zitten en een biertje van Arie in haar handen gedrukt krijgt. Ze loopt er wel gewoon bij maar haar gewoon is van een andere wereld als ons gewoon. Als het ergens duidelijk wordt dan is het wel op deze muffe oude bank onder het groen uitgeslagen afdakje. Toch drinkt ze haar bier zonder schroom recht uit het flesje en accepteert ook de baal Drum waar ze zonder probleem een shagje mee bouwt. Anne wordt bekeken als was ze een wezen van een andere planeet en we kletsen zo nog een uurtje door tot het bier op is waarna we terug het dorp inwandelen en ieder zijn bed opzoekt. Veel meer dan een “truste”, “meur ze” of kortweg “cu” is er niet en uiteindelijk belanden we in mijn ouderlijk huis. Haar trolley staat nog in de gang en mijn moeder steekt zelfs nog even een slaperig hoofd de gang in waarna ze ons waarschuwt stil te zijn. Het huis is oud en gehorig en mijn bed kraakt. Het begint buiten al flink licht te worden als we uiteindelijk in slaap vallen.
Het is tegen elf uur en mijn ouders zijn er niet, die werken allebei. Ook mijn twee studerende zussen blijken afwezig en zo hebben wij het huis voor onszelf. We douchen, wassen haren en scheren onszelf waarna we terug op bed gaan. Het is niet voor het eerst dat ik hier met een vrouw was maar het voelt als een schooltijd die achter mij ligt en ik eindelijk bij de volwassenen hoor. Als Anne op mij komt liggen en mijn verre van harde erectie opmerkt kijkt ze mij vragend aan. Mijn Engels blijkt hopeloos tekort te schieten om precies duidelijk te maken wat er door mij heengaat maar “melancholic feeling”, “end of an era” en “a new start” vertellen genoeg. Ze rolt van mij af en nestelt zich tegen mij aan. Het is voor Anne niet anders. Na jong getrouwd te zijn en kort daarna weer gescheiden was ze vertrokken naar Frankrijk waar ze via baantjes in restaurants snel in de wereld van de dure mansions terechtkwam, Frans leerde en haar talent voor het regelen en organiseren naar boven kwam. Ze liet pukkels verwijderen, haar neusje verfraaien en haar borsten vergroten tot ze helemaal in het wereldje paste. Ze hield het met een paar lokale mannen, met Nathalie voor een tijdje maar uiteindelijk werd het allemaal niets omdat ze niet tegen haar op konden en nu was ik aan de beurt. Ze is prachtig, een perfect lijf en een lach waar je alles voor over hebt. Zal ik haar aankunnen?
‘If you want sex you better give him a good kiss’, begin ik. Ze lacht en duikt onder het laken.
‘I thought you never ask…’ Dat zijn voorlopig de laatste woorden. Haar mond sluit zich over mijn eikel en ik voel haar tong raspend mijn pik tot leven brengen. Een hand om mijn ballen masseert terwijl ze met gespannen lippen steeds fanatieker pijpt tot ik haar maan te stoppen. We wisselen van positie en ik mag nu haar mooie meisjeskutje onderzoeken. Hoewel ze dertig is oogt haar vulva als die van een veel jongere vrouw met perfect gesloten lipjes en compleet haarloos. Ze is al opgewonden, haar geur maakt mijn enthousiasme groter en haar handen op mijn hoofd zijn volstrekt overbodig als ik mijn tong zo diep mogelijk binnen laat dringen om dat traag naar boven te gaan. Ze kantelt haat bekken en spreidt zich maximaal om mij meer ruimte tegen en als ik even adem hap kijk ik recht in het roze vlees, glanzend en extreem uitnodigend. Ik lik verder, sabbel op haar knopje en al snel komt er een kreet die niet mis te verstaan is en voel ik haar komen. Vijftig kilo extreem lekker wijf en ze wil mijn bont-en-blauwe lijf. Gelukkig zijn de meeste plekken niet pijnlijk meer en kan ik zonder problemen op mijn knieën tussen haar benen plaatsnemen. Mijn pik heeft geen moeite binnen te dringen. Ze is wel heel strak maar ook zo nat dat binnen een paar slagen ik mijn hele twintig centimeter kwijt kan. Ik pak haar vast en til haar van het bed zodat we kunnen kussen terwijl we in een traag tempo neuken. Ze kust gretig, tongen dansen om elkaar en we hebben samen lol. Dan wil ze versnellen maar ik reageer niet op haar verzoek. Traag blijf ik bewegen en ook als ik haar weer neerleg blijf ik met heel lange slagen haar verzoek negeren. Haar toch al nauwe kut lijkt mij uit te willen melken en ik moet even aan auto’s en mijn motor denken om niet mee te willen gaan maar het lukt. Ze komt evengoed en hard ook. Met luide kreten komt ze klaar waarna ik mij weer terugtrek. Ze wil mij klaar trekken maar weer negeer ik haar en maan haar op haar knieën. Achterlangs kan ik mijn handen moeiteloos op haar borsten leggen en spelen met die kleine tepels die als harde punten vooruitwijzen. Haar kont is klein en stevig en als ik naar beneden kijk zie ik mijn harde pik in en uit haar natte spleetje glijden. Fuck, denk ik, wat ziet dat er geil uit en begin mijn controle te verliezen maar weer is Anne mij voor en komt, verstrakt en rolt zich om, vlak voor ik kan komen. Ze ziet mijn gepijnigde blik en maant mij op haar buik waarna ze haar borsten om mijn pik vouwt. Het voelt maar slapjes maar allejezus, wat ziet het er geil uit en ik kom al na een paar seconden, mijn zaad tegen haar kin spuitend. Het is genoeg voor nu en we staan op en duiken de badkamer in.
Mijn ouders hebben de badkamer een paar jaar terug laten opknappen en in mijn ogen was het allemaal prachtig maar nu oogt de douchedeur goedkoop, de kranen ouderwets en de witte wastafel als hopeloos gedateerd. Niet dat Anne erom maalt. Ze komt zelf ook niet uit een rijk gezin en neemt alles zoals het is. We ontbijten en dan ga ik terug naar mijn kamer, kijk rond en bedenk wat ik mee zou willen nemen. Boeken? Die heb ik al nauwelijks. Wat meer kleren, mijn laptop, mijn fotocamera. Alles bij elkaar amper drie tassen vol die probleemloos op het kleine achterbankje van de Jaguar passen. We kijken elkaar aan en besluiten te vertrekken. Werktuigelijk stap ik in en laat Anne rijden. Het dorp ziet eruit of ik er geen deel meer van uitmaak. In amper twee weken tijd is mijn wereld veranderd en zit ik hier naast mijn prachtige vriendin in een snelle sportwagen. Als we het dorp uitrijden steek ik één keer mijn hand op en zeg het dorp, mijn jeugd en mijn oude leven gedag. Tijd om verder te gaan. Anne voelt het aan, geeft gas en de huil van de motor weerkaatst tussen de laatste huizen. Nog veertienhonderdentweeëntwintig kilometer te gaan en we gaan ervan genieten!
