Deel 1
Ik zag haar bij de lift. De grijze postduif! Ja, zo noemden sommige mannen op kantoor haar. De grijze postduif! Altijd haar haren in een knotje, bijna altijd een grijs getint mantelpakje. Ze heette Anja (Zie de serie “De buurman”) en was de eerste secretaresse van Meneer Verheyen, de eigenaar van een groot supermarkt keten. Ik wist dat ze heel wat in de melk te brokkelen had. De baas was nogal op haar gesteld. Bij zakelijke gesprekken was ze altijd aanwezig. Alleen wij, wij mannen, wij vonden haar te zakelijk. Er straalde zo weinig vrouwelijkheid van haar uit.
“Dag mevrouw,” groette ik haar terwijl we samen op de lift wachtten.
Ze keek naar me op. Met heldere ogen keek ze me aan en groette terug: “Dag… Paul, geloof ik?”
“Ja mevrouw, Paul.”
“Als ik me niet vergis, werk jij op de afdeling Verkoop?”
“Inderdaad mevrouw.” Toen de liftdeuren open gingen liet ik haar galant als eerste naar binnen gaan. We waren de enigen. Beiden moesten we op de bovenste verdieping zijn. We hadden maar even tijd om wat te kletsen. Ze vroeg of ik het naar mijn zin had. Ik antwoordde daar positief op en toen vroeg ik haar of zij het ook naar haar zin had. Ze keek me verbaasd aan. “Ja, prima. Het is hard werken, dat wel. Maar wat aardig dat je daar naar vraagt. Dat heeft nog nooit iemand gedaan.”
Glimlachend stapten we samen uit de lift. Ik liep met haar mee naar haar kantoor. Ze vroeg me: “Moet je soms op kantoor zijn?”
“Nee,” antwoordde ik, “ik breng u slechts naar de deur.”
“Wat aardig van je. Dank je wel.”
Net wilde ze de deurknop pakken, toen ik er min of meer spontaan uitflapte: “Misschien kunnen we samen straks lunchen?”
“Lunchen?” Even dacht ze na. “Ja, dat lukt wel. Hoe laat is jouw lunchtijd?”
“Van twaalf tot één, mevrouw.”
“Goed, dan zie ik je in de kantine. Tot straks Paul.” En weg was ze.
Ik liep naar mijn eigen afdeling. Straks lunchen met Anja! Hoe heb ik het durven vragen? Het kwam er spontaan uit. Ze wordt dan wel de grijze postduif genoemd, maar het korte moment vertelde me dat er veel meer achter haar schuil ging. Wij, de kantoormensen, wij zien alleen maar het uiterlijk.
Rond elf uur kreeg ik een telefoontje van Anja. "Ik ben er tussen kwart over twaalf en half één.”
Ik antwoordde haar dat ik op haar zou wachten. Twintig over twaalf stapte ze de kantine binnen. Ze kwam regelrecht naar mijn tafeltje. We besloten eerst het eten te halen. Toen we terug aan tafel zaten, had ik, en dat moet ik eerlijk bekennen, een goed gevoel. Er waren wat collega’s die verbaasd keken, maar al snel hun interesse verloren. Het gebeurt wel vaker dat er tijdens de lunch met een medewerker wordt gesproken. Aanvankelijk spraken we uitsluitend over het werk. Anja was op de een of andere manier blij dat ik haar ook vragen stelde. Dat gebeurde normaliter nooit. Langzaam werden we wat persoonlijker. Ze vertelde dat ze getrouwd was en dat haar man Leo heette. Ze hadden geen kinderen. Leo was huisman. Hij had geen baan en zorgde voor het huis. Hij deed de boodschappen, kookte, deed de was en zo.
“Dan heb je maar een geweldige man,” zei ik, “er zijn er niet zo veel die dat doen.”
Ze knikte, maar ik zag dat ik wat geraakt had. “Ja, hij is een geweldige man. Ik heb niets te klagen wat dat betreft.” Ik keek haar aan en er viel een stilte. Anja sloeg haar ogen neer.
“Wat dat betreft, zeg je?”
Ineens zuchtte ze. Zachtjes zei ze: “Het is bijna één uur. Heb je het druk?”
“Valt wel mee.”
“Goed, wacht even.” Ze belde naar de afdeling Verkoop: “Ik ben nog in gesprek met Paul. Hij komt wat later.” Ze wachtte even. “Goed. Daar praten we later over. Ik bel u straks.” Daarop belde ze af.
Op mijn verbaasde blik zei Anja: “Ik sprak met Kees Verscheer, je chef. We kunnen nog even verder praten, als je wil.”
Dat was een regelrechte uitnodiging en antwoordde: “Ja, dat wil ik.”
Natuurlijk konden we niet in de kantine blijven. Daarom gingen we regelrecht naar haar kantoor. Ik moet zeggen dat het er heel fraai was. Groot bureau, een zitje met 4 comfortabele stoelen, vloerbedekking en schilderijen aan de muur. We gingen zitten. Maar de stemming was veranderd. We voelden het beiden.
“Ik weet dat je me wat meer wilde vertellen over je persoonlijk leven. Maar het werk, de kantine, de sfeer. Mag ik je iets voorstellen?”
Ze knikte.
“Heb je tijd om na het werk met mij ergens te gaan eten?”
Ze keek verbaasd. “Voor de tweede keer nodig je me uit? Waarom?”
“Omdat ik u erg aardig vind. Omdat u mij meer wilde vertellen. Omdat ik voel dat u mij ook wel mag.”
Nu lachte ze en herhaalde: “U mij ook wel mag! Dat klinkt grappig, maar het is waar, je hebt gelijk. Maar laten we afspreken dat je me buiten het werk voortaan met ‘je’ aanspreekt. Laat dat ‘u’ maar weg! En noem me, ook buiten het werk, gewoon maar Anja. Behalve secretaresse ben ik ook gewoon vrouw, hoor.”
“Dat weet ik maar al te goed en, zoals ik al zei, een heel aardige vrouw.”
Ze glimlachte. Ik zag haar al lang niet meer als een grijze postduif. Anja ontpopte zich meer en meer als een echte vrouw. Toen zei ze: “Ja, ik ga graag met je eten naar het werk. Waar zullen we heen gaan?”
“Wat dacht je van ‘De vijf Ruiters?”
“Lijkt me prima. Zullen we om zeven uur daar afspreken?”
Daarmee was de ontmoeting ten einde. Ik liep naar mijn eigen afdeling terug. Een hoofd vol gedachten. Vanavond ga ik met de secretaresse van de baas uit eten. Vanavond zie ik Anja. Hoe zou dat zijn?
‘s Avonds was ik op tijd in ‘De vijf Ruiters’. Een restaurant net buiten de stad en vernoemd naar een oude legende. Anja was er nog niet. Natuurlijk had ik gereserveerd. Een tafeltje achterin en enigszins beschut door een enorme plantenbak. Op het terras voor het restaurant wachtte ik met een kopje koffie haar op. Iets na zevenen stopte een taxi. Anja stapte uit. Ze droeg nu een jurk. Voor het eerst zag ik haar in iets anders dan een mantelpakje. Ze zag me direct. Er kwam een glimlach op haar gezicht. Ze kwam naar me toe. Ik was al gaan staan en toen ze bij me was, pakte ik haar bij haar schouders en gaf haar twee zoenen alsof we al jaren vrienden waren! Ze keek verbaasd, maar weerde niet af. Ik liet m’n koffie maar staan. We gingen naar binnen, naar onze gereserveerde tafel.
Anja zat tegenover mij. Ik keek haar aan. Ze zag er zo anders uit. Er was niets meer over van de grijze postduif in haar eeuwige mantelpakje. Haar haren droeg ze los. Haar make-up was verfijnd. Ze straalde een en al vrouwelijkheid uit. Zelf droeg ik een nette combinatie met stropdas. Ik vroeg me af hoe jong ze was. De ober dacht dat we een paar waren die iets te vieren had. Hij stak de kaars die op de tafel stond aan. Hij liet me de wijn keuren. We kregen alle respect. Het was prima verzorgd.
Al snel kwamen we weer in gesprek. Het voelde vertrouwelijk aan. We spraken met elkaar op een manier dat het leek alsof we al jaren vrienden waren. Ik zei het al eerder. We waren enorm op elkaar gericht. Eigenlijk heel vreemd: ‘s ochtends ontmoet je elkaar voor de ‘eerste’ keer en ‘s avonds zit je al samen heel knus in een restaurant te eten. Onze gesprekken werden al snel weer persoonlijk. Ze vertelde me dat ze 36 jaar was. Haar man was jonger. Dit was het moment voor mij om verder te gaan op wat ze eerder zei.
Zachtjes zei ik: “Tijdens de lunch vertelde je me dat je een geweldige man hebt. En je voegde er aan toe wat betreft het huishouden.”
“Ja,” zei ze, “dat is ook zo.”
“Maar jij bent altijd aan het werk!”
“Dat is ook zo. Het bedrijf loopt goed. We hebben altijd veel te doen. Vaak red ik het op de dag niet en werk ik over of ik werk ‘s avonds thuis.”
“Maar Anja, ik kan me zo voorstellen dat je man daar niet altijd blij mee is.”
“Ach, maak je over Leo maar geen zorgen. Hij komt wel aan z’n trekken.”
Ik keek haar een moment indringend aan en vroeg: “Wat bedoel je daar mee?”
Ze zei eerst niets. Toen zuchtte ze en zei: “Ik denk dat hij een vriendin heeft.”
Als antwoord legde ik mijn hand over haar hand en wachtte. Ze trok haar hand niet weg en vervolgde: “Een vrouw voelt zo iets. Hij heeft weinig interesse om met me te vrijen. Hij heeft geen moeite als ik apart slaap wat wel eens gebeurt als ik het erg druk heb. Of als ik op kantoor slaap. Geen probleem voor hem.”
“Heb je het er met hem over gehad?”
“Nee Paul, ik begrijp het wel. Het is goed zo. We groeien al jaren steeds verder uit elkaar. We leiden steeds meer ons eigen leven.”
“Meen je dat, Anja? Meen je het echt dat je begrijpt dat hij misschien zijn plezier ergens anders heeft?”
“Ja, dat meen ik. Dat was niet zo in het begin, het is zo gegroeid. Hij is een goede man, Paul, maar de hartstocht is er niet meer. Al heel lang niet meer.”
Ze keek me recht aan: “Paul, jij weet toch net zo goed als ik dat relaties soms ophouden te bestaan?”
Ik glimlachte. “Je hebt gelijk. Je vindt het toch niet erg als ik je zeg dat ik in één dag jou heb leren kennen als een geweldige vrouw. En niet alleen geweldig, maar ook prachtig.”
Ze voelde zich gevleid. Dat was duidelijk. “Weet je Anja, je bent nu zo anders dan op kantoor. Daar ben je zo zakelijk, maar nu, ja, ik weet niet zo goed hoe ik het zeggen moet. Je bent.. je bent…zo anders!”
“Is dat zo, Paul? Ik voel me nu heel ontspannen, heel relaxed. Dat komt door jou, denk ik. Ik voel in alles dat je een goede man bent. Ik voel me prettig bij jou. En dat meen ik.”
“Anja toch!” Spontaan stond ik op. Liep om de tafel naar haar toe, boog me over haar heen en omhelsde haar. “Dank je wel,” fluisterde ik zachtjes in haar oor. Daarna ging ik weer zitten. Voor de ober was dit blijkbaar een signaal om discreet naar ons toe te komen. Hij glimlachte bemoedigend naar Anja, pakte de fles wijn en schonk ons bij. “Kan ik nog iets voor u doen?”
“Nee, dank u. Op dit moment niet.” Even discreet liep hij weg.
Het was al kwart over negen toen we klaar waren. We rekenden af en liepen naar buiten. We hadden beiden geen jas bij ons. Het was niet echt koud, maar toch zag ik hoe Anja even rilde. Als een echte gentleman trok ik mijn jasje uit en sloeg die over haar schouders. Snel liepen we naar mijn auto. De motor starten, de verwarming aan.
“Wil je al naar huis,” vroeg ik.
“Nee,” antwoordde ze kort.
“Wat wil je?” vroeg ik
“Met jou mee, maakt niet uit waar naar toe.”
“Zullen we naar mijn huis gaan dan?”
“Graag,” antwoordde ze.
Ja, dat antwoordde ze echt. Ze gaf onverbloemd aan dat ze met mij mee wilde naar mijn huis. Wat er stond te gebeuren, laat zich raden. Ik kon het niet nalaten haar even te knuffelen.
“Zet nog even de motor uit, wil je?”
Toen de motor uit was, was het ineens erg stil. Ze pakte haar telefoon. Toen legde ze haar hand op mijn dijbeen en zei: “Leo, ik blijf vannacht op kantoor slapen. Ik heb nog veel te doen.”
Heerlijke Anja! Ondeugende Anja! Stoute Anja!
“Dus we rijden naar je kantoor?” plaagde ik haar.
“Nee, naar jouw kantoor natuurlijk.”
We waren zo bij mijn flat. Ik heb een ruime flat. Bescheiden, maar smaakvol ingericht. Anja waardeerde het. Zodra we binnen waren gooide ze m’n jasje over een stoel. Ze draaide zich naar mij toe. Zonder een woord te zeggen, sloeg ze haar armen om mijn hals en kuste me. direct een lange warme kus. Ik voelde haar tong die zich een weg naar mijn mond zocht. Ze proefde fris. Haar kus was vol verlangen en hartstocht. In mijn armen hield ik een vrouw die veel te kort kwam in haar huwelijksleven. Toen we loslieten, hijgden we samen.
“Dat was fijn,” zei ze.
Ze pakte mijn hand en trok me naar de bank, maar ik weerde haar voorzichtig af en zei: “Zullen wat te drinken pakken en dan naar mijn ‘kantoor’ gaan?"
Ze lachte. Ik trok haar mee naar de keuken. Daar had ik nog een half volle fles wijn staan. Voor ik de glazen kon pakken, omhelsde ze me weer. Opnieuw een lange kus. Daarna nam ik haar mee naar mijn slaapkamer. Naast het bed hield ze de glazen op. Ik schonk in.
“Een toost op jou", zei ik, maar Anja verbeterde mij en antwoordde: “Een toost op ons.”
We dronken en zetten de glazen weg. Voor de derde keer sloeg ze haar armen om m’n hals, voor de derde keer een lange zoen.
Ik sloeg mijn armen om haar heen en streelde haar rug. Ik voelde hoe ze haar lichaam nu tegen mijn kruis aandrukte. Mijn stijve moest ze wel voelen of beter, wilde ze natuurlijk voelen. Ik vond het lipje van de rits en trok die langzaam naar beneden. De rits eindigde net boven haar kont. Ze wurmde zich uit haar jurk. Ze droeg een mooie bh. Ik kan niet anders zeggen. Daarop trok Anja mijn stropdas los en knoopte mijn overhemd open. Ik trok het uit. Ze bekeek mijn borst en haar handen streelde mijn tepels. Toen ze opkeek, maakte ik haar bh los. Haar borsten waren vrij. Niet al te groot, maar zeker ook niet klein. Haar bruine tepels stonden rechtop. Ik pakte haar borsten en wreef met mijn duimen over de harde tepels. Daarna duwde ik haar voorzichtig op het bed. Ze keek hoe ik haar slipje uittrok. Haar kutje was kaal en ik zag vocht glinsteren tussen haar schaamlippen. Ik knielde neer en begon liefdevol haar kutje te likken. Mijn handen hielden haar benen vast. Ik likte haar schaamlippen en zocht daarna de opening. Langzaam ging ik omhoog. Toen ik haar klitje beroerde ging ere en siddering door haar heen. Opnieuw realiseerde ik me hoeveel ze tekort moest zijn gekomen. Ik zal haar uitgebreid verwennen, nam ik me voor. Weer likte ik haar klitje terwijl ik haar aankeek.
Ze keek me verlangend aan en zei met omfloerste stem: “Het is zo lekker. Niet stoppen.”
Dat was ik ook niet van plan. Uitgebreid likte ik haar en toen ik twee vingers in haar stak, merkte ik hoe nat ze was. Ik vingerde haar met gekromde vingers terwijl ik haar uitgebreid bleef beffen. Ze genoot. Toen opende ik met mijn andere hand haar kutje. Haar klitje lag vrij. Ik nam het voorzichtig tussen mijn lippen en zoog er op. Alsof er een elektrische schok door haar heen ging! Ze spande haar rug, kneep haar benen samen en kreunde luid. Ik liet niet los. Haar orgasme diende zich aan.
Ineens riep ze: “Ik kom, o god, ik kom.” Ze klemde mijn hoofd en vingers pijnlijk vast. “Ja, ja, ja.”
Toen ontspande ze. Ik trok mijn vingers uit haar. Heel lichtjes likte ik haar schaamlippen. Toen ging ik staan. Ik opende mijn lange broek en trok die uit. Daarop ging Anja zitten. Ze trok mijn slip naar beneden.
Ze keek en fluisterde: “Wat is die hard!”
Ze trok me op bed en op haar. Nee, ze ging me niet pijpen. Ze wilde geneukt worden, ze wilde mij in haar voelen. Ik stopte mijn lul in haar. Daarop klemde ze haar benen om mijn rug. Ik begon haar diep te neuken. Het leek wel alsof zij onmiddellijk een volgend orgasme kreeg. Ik hoefde me niet in te houden.
Al snel zei ik: “Ik ga komen.”
“Kom in me,” antwoordde ze, “Ik wil je voelen.”
Daarop liet ik me gaan. Diep in haar kwam ik klaar. Het duurde even voor ze me losliet. Ik ging naast haar liggen. Ze kroop als een jonge kat tegen me aan.
“Het was fijn, dank je wel,” zei ze.
Ik glimlachte en reageerde: “Maar ik heb nog lang niet genoeg.”
We namen uitgebreid de tijd. We streelden elkaars lichaam, we kusten en dronken van de wijn. Het was al bijna elf uur, maar aan slaap hadden we geen behoefte.
Naakt lagen we tegen elkaar aan. Ik rook haar lichaam. Ze rook lekker.
Ineens zei Anja: “Dat was lang geleden. Ik was bijna vergeten hoe lekker vrijen is.”
Het duurde niet lang of ik voelde haar hand weer tussen mijn benen. Ze streek met een nagel over mijn lul, die direct weer tot leven kwam.
Ik hief haar gezicht naar me op en zei: “Je hebt al weer zin?”
“Ja, alles kriebelt en jeukt.”
Ze lachte spontaan. Een open lach van een ontspannen vrouw. En dit is dezelfde die wij op kantoor de grijze postduif noemen. Ik kuste haar lachende mond. De hartstocht sloeg direct toe. Diep stak ze haar tong in mijn mond. Ik greep haar bij haar borsten. Masseerden ze, kneedden ze en streelden ze. Ik liet haar mond los en bukte me naar haar tepels. Ik zoog ze in mijn mond. Ze kreunde van genot. Het was niet alleen het horen, het genot was ook duidelijk te zien op haar gezicht. Toen ik haar losliet, duwde ze me achterover. direct nam ze mijn lul in haar mond. Ze wist hoe het moest. Mijn god, wat kon zij lekker pijpen! Het was dat ik al een keer klaar gekomen was, anders zou het moeilijk voor me zijn me te beheersen. Toen kroop ze op me. Ze duwde mijn lul in haar. Ze was zo nat. Ik hoefde niets te doen. Zij was het die me bereed, zij bepaalde het tempo. Ik hield haar vast en genoot van de lust op haar gezicht. Ze voerde het tempo op. Ineens liet ze zich op me vallen.
“Ik kom,” hijgde ze bij mijn oor.
Ik voelde haar kutspieren verstrakken. Ze klemde zich zo aan me vast. De spanning in haar lichaam, de ontspanning er na.
We lagen nog een poosje wakker. Gewoon fijn in elkaars armen. We spraken nauwelijks maar lieten ons drijven op onze gevoelens. Eindelijk vielen we in slaap. Rond zes uur werd ik wakker. Met open ogen lag Anja naar me te kijken. Toen ze zag dat ik wakker was – misschien heeft ze me wel stiekem wakker gemaakt – kuste ze m’n wang.
“Goede morgen, Paul. “
“Goede morgen, Anja.”
Ik rook koffie. Op het nachtkastje stonden twee bekers. We gingen zitten. Anja bedekte haar borsten met het laken. In stilte dronken we onze koffie.
Ineens streelde Anja mijn wang en zei: “Paul, het was ontzettend fijn met jou. Je hebt me weer vrouw laten zijn. Zo voel ik het. Maar…..”Even hield ze in. Toen vervolgde ze: “Maar het blijft maar bij één keer.”
Ik trok mijn wenkbrauwen op. Dit had ik niet verwacht. Anja herhaalde: “Maar één keer. Dat begrijp je toch wel!”
Nee, ik begreep het niet, maar antwoordde zonder veel overtuiging: “Ja.”
“Paul, ik meen het. Het was heerlijk, maar een tweede keer kan niet.”
“Kan niet of wil je niet?”
“Eh… kan niet natuurlijk. Ik ben wel een getrouwde vrouw.”
Ik knikte. Ik was er eigenlijk niet zo van overtuigd dat ze het meende. Ik dacht meer dat ze de veilige weg koos. Ik zette de bekers weg. Anja zat in kleermakerszit. Ik ging dichter naar mijn toe en spreidde mijn benen links en rechts van haar. Toen nam ik haar gezicht in mijn handen en kuste zachtjes haar lippen. Daarop liet ik haar los en legde mijn handen op haar dijbenen. Ze keek mij ernstig aan. Daarop pakte ze mij vast. Ze drukte haar lippen op de mijne. Net als de eerste keer voelde ik haar tong. Ze was nog net zo verlangend als gisteren. Toch leidde het niet tot seks. We stonden op. Douchen, aankleden. Anja vroeg of ik een taxi wilde bellen. Bij de deur klemde ze zich nog eenmaal hartstochtelijk tegen me aan en verliet daarop het huis. Ik zwaaide haar niet na. Ik ruimde alles op en bracht de slaapkamer weer in orde. Toen viel mijn oog op een schelp. Een schelp die ik al jaren aan een koordje heb hangen. Een idee kwam in mij op.
Deel 2
In de daarop volgende twee dagen gebeurde er niets. Geen initiatief van haar kant – en dat was te verwachten – maar ook geen initiatief van mijn kant. Ik deed dat bewust. Alles even laten bezinken, is, dacht ik me, op dit moment het beste. Toen werd het donderdag. Ik was vroeg naar kantoor gegaan. Regelrecht liep ik naar Anja’s kantoor. Ze was er uiteraard nog niet. Ik plaatste een pakje op haar bureau en ging naar mijn afdeling. Het pakje was een plat metalen doosje met daarin een beetje zand uit mijn tuin en mijn schelp. Ook stopte ik er een briefje bij. Daarop had ik geschreven: Bij de zee zijn schelpen te vinden. Nu was het een kwestie van afwachten.
Om negen uur ging mijn telefoon.
Ik hoorde Anja’s stem: “Dank je wel,” zei ze. En daarna: “Hoe is het met je?”
Ik gaf geen antwoord op haar vraag, maar zei: “Ik wil je zo graag zien.”
Even was het stil, toen antwoordde ze: “Dat kan toch niet. Dat heb ik je toch gezegd.”
Ik zei: “Dat weet ik, maar Ik wil je echt graag zien. Ik wil met je praten en met je lachen. Ik wil met je eten. Ik wil met je naar de zee, onze voeten in het zand en zoeken naar schelpen. Ik wil je haren zien wapperen in de wind….”
Ik hoorde haar zuchten. “Kon het maar, maar het kan niet, Paul.”
“Weet je het zeker?”
“Wat is zeker in het leven?” retourneerde ze de vraag.
Ze gaf niet toe en toen we ophingen, had ik een onbestemd, verdrietig gevoel. Ik verwachtte eigenlijk dat ze me ook wilde zien. Maar ze hield voet bij stuk. Jammer, echt jammer. Wat bedrukt begon ik aan mijn werk, maar Anja bleef in mijn gedachten. Toen het lunchtijd was, ging ik naar de kantine. Ik at samen met een college. Na het eten, vertrok hij al snel, maar ik bleef nog even zitten. Mijn gedachten waren voortdurend bij Anja. Ineens lichtte mijn mobiel op: Een tekst! Ik opende het bericht en las: “Wanneer?”
Wanneer? Anja? Er ging een schok door me heen.
Ik tekstte terug: “ Vanavond! Het is een prachtige zomeravond!”
Anja tekstte: “Om zeven uur ben ik op de parkeerplaats voor je flat.” De tekst ging vergezeld met een smiley.
Een warm gevoel trok door me heen. Dus toch!
“Ik wacht op je.”
Ruim op tijd stond ik in de hal van de flat haar op te wachten. Ze kwam aanrijden en stopte voor de ingang. Snel stapte ik in.
“Dag Anja, wat fijn je te zien.” Ik omhelsde haar kort. ”Ik ben blij dat je toch kon komen.”
“Ik ben ook blij je zien,” antwoordde ze.
We reden naar het strand. Zo’n twintig minuten van mijn flat vandaan. Overdag is het een hel om een parkeerplek te vinden, maar nu was het geen probleem. Anja parkeerde en we liepen naar het strand. De zeewind was koel, maar dat was alleen maar heel aangenaam. Het was rustig op het strand. We trokken onze schoenen uit en rolden onze spijkerbroeken een stukje op. Wat volgde was een gezellige wandeling waarin we honderduit kletsen: over de mensen die we zagen, over de zee, over wat we op het strand zagen liggen. Helaas geen schelpen. Soms renden we een stukje de zee in, maar haastten ons snel weer terug. We waren uitgelaten als kinderen. We voelden ons vrij. Toen ik haar hand pakte, trok ze niet terug. Het was goed zo samen.
Ineens zei ze: “Paul, heb jij eigenlijk al gegeten?”
“Nee, maar dat geeft niet. Het is veel fijner om met jou te zijn. En jij? Heb jij gegeten?”
“Ik ook niet. Zullen we zo wat eten? Ik heb eigenlijk wel trek!”
Een idee kwam op. Ik pakte haar handen vast en vroeg: “Iets eenvoudigs?”
“Dat is goed, Paul, maakt niet uit!”
“Wat dacht je van een boterham met ei?
“Lekker!”
“In mijn keuken?”
Ze werd even stil. Ik zag haar denken. Toen antwoordde ze: “Lijkt me heerlijk. Samen een eitje bakken. Ja, dat wil ik.”
We verlieten het strand. Snel reden we naar mijn flat. Ik voelde me toch een beetje gespannen.
In de keuken gedroeg Anja zich heel natuurlijk. “Waar is de koekenpan?” Zij bakte de eieren. “Hele dooier?” Alsof we al jaren samen waren. Ik regelde de borden, het brood en het bestek. Ongevraagd schonk ik 2 glazen wijn in. Ik maakte de tafel klaar. Het grote licht uit. Alleen wat schemerlicht. We aten samen ontspannen, rustig en tevreden. Na afloop waste Anja de borden. Ik droogde af. Daarna ging Anja met haar wijn op haar knieën op de bank zitten. Dwars met haar arm op de rugleuning. Ze keek naar wat ik deed. De laatste restjes opruimen en een cd opzetten. Rustige instrumentele piano muziek. Ze zei niets, ze keek alleen. Eindelijk ging ik naast haar zitten en legde ook mijn arm op de rugleuning. Onze handen vonden elkaar. Ze keek hoe ik mijn vingers in de hare vlocht. Toen vroeg ik: “Anja, waarom ben je gekomen?”
“Waarom ik gekomen ben? Nou, ik had vanavond toch niets te doen. Uitwaaien leek me leuk.”
Ik keek haar aan en wist dat dit het antwoord niet kon zijn. Daarom herhaalde ik de vraag: Anja, waarom ben je naar me toe gekomen?”
Ineens klonk haar stem serieus toen ze zachtjes antwoordde: “Omdat ik je wilde zien.”
“Waarom Anja? Mis je me?”
“Ja, ik mis je. Een paar dagen geleden was zo fijn. Het voelde zo goed. Ja Paul, ik mis je. En jij?”
“Maar Leo dan? Je zei: ik ben een getrouwde vrouw.”
“Dat weet ik, Paul, maar Leo redt het prima zonder mij. En dat ik getrouwd ben, nou en? Ik miste je en daarom kwam ik.”
Anja keek me ontwapenend aan. Ik bracht mijn handen naar haar gezicht en streek wat haren weg. Toen verplaatste ik mijn handen naar haar schouders en zei: “Als je niet wil, moet je nu ‘stop’ zeggen.” Ik trok haar langzaam naar me toe en liet me achterover op de bank vallen met Anja op me. Haar mond vond de mijne. Ze kuste me lang en diep, terwijl ik haar rug streelde.
Toen onze monden elkaar loslieten, zei ze: “Heb me lief, Paul, heb me lief!”
Een nieuwe kus volgde. Ik stopte mijn handen onder haar t-shirt en streelde haar naakte rug. Ik duwde haar shirt omhoog tot onder haar oksels. Anja bracht haar hand tussen ons in en trok mijn shirt omhoog. Zo hadden we een beetje naakt contact. Ik haakte haar bh los en trok die zo goed als mogelijk weg. Haar naakte borsten drukten tegen mijn borst. Ondertussen bleven we maar kussen. Nu verplaatste ik mijn handen op haar kont en duwde haar vaster tegen mijn stijve aan. Toch kleedden we ons niet uit. Nog niet. We kusten en ik streelde haar.
Eindelijk, buiten adem van de vele kussen, zei Anja: “Laten we naar je slaapkamer gaan. Ik heb je nodig.”
Ze had gelijk. Ik heb maar een smalle bank. Niet echt geschikt om de liefde op te bedrijven. Ze richtte zich op. Trok eerst haar T-shirt en bh uit en stond toen op. Ze gaf me een hand en trok me overeind. Ik zag haar staan. Half naakt in haar spijkerbroek en ik vond haar op dat moment ongelooflijk sexy. Haar haren zaten in de war.
“Wat zie je er ongelooflijk sexy uit,” zei ik.
Ze lachte. Deed ze nu haar schouders wat naar achteren of zag ik dat verkeerd. Ik ging staan.
“Wacht,” zei ik.
Ik maakte haar jeans los en trok de rits naar beneden. De bovenrand van haar slipje was zichtbaar.
“Zo sexy. Ik wil je fotograferen!”
Met mijn handen maakte ik de vorm van een fototoestel en zei: “Klik. Een andere pose nu.”
Anja speelde direct mee. “Klik,” riep ik steeds als zij weer een andere pose aannam. We speelden, we lachten, we hadden plezier!
“Wacht! Blijf zo staan. Dit is zo… eh… eh… geil!”
Ze hield haar houding vast.
“Anja, mag ik alsjeblieft één echte foto maken? Dan ben je altijd sexy bij me.”
Ze lachte. “Vooruit! Eentje! Alleen voor jou!”
Snel pakte ik mijn mobiel en nam de foto. Op de foto leunde ze tegen de muur. Haar hoofd iets omhoog. Haar hand tegen haar hals. Haar benen iets gespreid. De andere hand op haar dij. De vingers vlakbij haar kruis, zonder die aan te raken. Ik vond de foto echt mooi en enorm sexy.
“Nu jij,” zei Anja, “Ook van jou wil ik een foto. Ze pakte haar mobiel.
“Zeg het maar,” zei ik.
Ondeugend zei ze: “Ik wil van jou meer zien.” Ze lachte.
“Zeg het maar,” herhaalde ik, “hoe wil je dat ik ga staan en wat wil je zien?”
Het duurde even, maar eindelijk was ze tevreden over de pose waarin ik stond, of beter, lag! Om die foto te kunnen maken had ze aan me gevraagd mijn slip uit te trekken en daarna mijn spijkerbroek weer aan, maar open. Klik! Ze liet me de foto zien. Ik lag op de grond leunend op mijn linker arm. Ik keek naar mijn kruis. Mijn broek stond open en een gedeelte van mijn lul was zichtbaar.
“Nu kan ik altijd naar je kijken,” zei ze.
Later, veel later, begreep ik dat mijn foto voor haar niet alleen plezier was, maar ook een zekere garantie. We hebben elkaar echter nooit hoeven te dreigen met het openbaar van de foto’s. Gelukkig zat het wat dat betreft wel goed.
Na het fotospel haastten we ons naar mijn slaapkamer. We trokken de rest van onze kleren uit en doken het bed in. Geen voorspel meer, het spelen was al gedaan. Wilde, hartstochtelijke seks volgde. We namen bezit van elkaar. We gingen tekeer als wilde beesten. Al snel volgde onder luid gegrom en gekreun de ontlading. Bezweet lagen we tegen elkaar aan. Het rook naar seks. Heerlijk! Ze lag naast me. Mijn arm om me heen. Mijn been tussen haar benen zodat haar kutje tegen mijn dijbeen drukte. Ik klemde haar vast alsof ik haar nooit meer wilde laten gaan. Haar arm over mijn borst. Haar bezwete gezicht in mijn schouderholte. Minutenlang lagen we zo. Toen pakte ik haar kin met mijn linkerhand en hief haar gezicht op. Anja keek me aan met open, heldere ogen. Een kusje op de punt van haar neus.
“Anja,” vroeg ik zachtjes, “heb je me werkelijk gemist?”
Ze sloeg haar ogen niet neer en zei: “Ja, Paul, jij hebt iets losgemaakt bij me toe we elkaar twee dagen geleden ontmoetten. Je bent steeds in mijn gedachten. Zelfs tijdens het werk. Lastig hoor.” Ze lachte. “En het cadeautje op mijn bureau, ik wist gelijk dat het van jou kwam.”
“Toch zei je eerst nee!”
“Maar eigenlijk wilde ik gelijk al ja zeggen. Ik had even tijd nodig. Maar nu ben ik er. En het is, net als de eerste keer, heel fijn. Zo voel ik me bij jou. En jij? Waarom ik?”
Waarom eigenlijk, vroeg ik me af. Waarom Anja?
Ik antwoordde: “Ik volgde mijn gevoel. Die paar minuten in de lift, ik voelde me onmiddellijk aangetrokken tot jou. En na de eerste dag, ben je niet meer uit mijn gedachten geweest.”
We zwegen. Er was, voorlopig althans, genoeg gezegd. Spontaan legde Anja haar hand op mijn geslacht.
Ze keek naar me en zei: “Ik wil je pijpen. Ik wil je in mijn mond voelen.”
Hė? Hoorde ik dat goed? Natuurlijk hoorde ik dat goed! Ze zegt wat ze wil doen! Dat schoot direct door m’n hoofd. Tot nog toe was het vrijen zonder praten gegaan, zoals zo vaak. Nu toonde Anja dat ze dat blijkbaar ook leuk vindt. Wat is het toch fijn om elkaar seksueel te ontdekken!
“Pijp me!” antwoordde ik, “laat me genieten.”
Al eerder had ik al mogen beleven hoe ervaren ze daar in is. Het was heerlijk, ik kan niet anders zeggen. Na even wilde ik haar ook laten genieten en probeerde haar op me trekken. Standje 69. Aanvankelijk keek ze niet begrijpend op, maar toen ik het haar vertelde, ging ze direct op me liggen. Haar kutje boven mijn gezicht. Ik hield haar vast aan haar dijbenen en snoof haar heerlijke vrouwelijke geur in. Ze was alweer zo nat. Het drupte bijna. Ik begon haar te likken en haar reactie vertelde me hoe lekker ze dat vond. Al snel drukte ze haar kutje op mijn mond. Soms moest ik haar even omhoog doen, omdat mijn adem stokte. Ze werd steeds geiler, maar vergat niet om mij te blijven plezieren. Iemand beffen en tegelijk gepijpt worden zijn fantastische momenten. Ik raakte steeds opgewondener. Anja wreef nu haar kutje uitgebreid over mijn gezicht. Ineens kreunde ze onbeheerst. Ze kreeg haar hoogtepunt. Ook ik was er niet ver van af.
“Stop,” probeerde ik te zeggen, “even wachten.”
Anja hoorde me niet of wilde me niet horen. Vaster drukte ze zich op mijn mond. Haar lippen voelde ik niet meer, wel haar hand. O god, ik hou het niet meer. Terwijl zij intensief genoot van mijn mond, kwam ik klaar. Ik had haar willen neuken, het werd anders, maar ook lekker. Nog even wreef ze en ging toen van me af.
Met glunderende ogen draaide ze zich om.
“Dat was lekker, Paul.”
Ik glimlachte en zei: “Ja, maar nou ben ik niet in je geweest.”
“Dat geeft niet. Dat komt wel een volgende keer. Maar dit was fijn. Nooit geweten dat dit zo fijn kon zijn.”
“Heb je dan zo nog nooit gevreeën?
“Nee, dit is de eerste keer.”
Ze kwam bij me liggen. Ik nam haar in m’n armen. Ik voelde haar hart nog bonzen. Ik hield haar net zo lang vast tot ze aangaf op te willen staan.
“Ik moet naar huis. Leo wacht.”
“Jammer, maar het is niet anders.”
Ik zag dat ze het echte meende en deed dan ook geen moeite haar tegen te houden. Ze stond op en kleedde zich aan. Ik keek met plezier toe.
Ze vroeg gekscherend: “Waar kijk je naar?”
“Naar jou! Je jezelf te zien aankleden is lekker, maar je uit te kleden is geiler.”
“Ze lachte terug: “Dan moet je dat maar eens gauw weer doen.”
Ze kwam naar het bed en kuste me. “Dank je, lieve Paul, het is heel fijn bij jou te zijn.”
Weer een kus. Ik bracht haar naar de deur, streek over haar gezicht. Nog een klein kusje en weg was ze.
Wat een heerlijk onverwacht einde van de dag. Nooit en te nimmer had ik zelfs maar in de verste verte kunnen vermoeden wat voor een vrouw Anja in werkelijkheid was. Twee keer zijn we nu samen geweest. Het lijkt wel, met alle respect, of ze steeds meer ontdooit. Van de grijze postduif is geen schim meer over. Ze is warm, gezellig en vrij. Verlegenheid? Terughoudendheid? Het is weg, verdwenen, gesmolten als sneeuw voor de zon.
Is dit wat er soms gebeurt met relaties? Langzaam dutten de partners in, langzaam dooft de hartstocht als een kaars. En wat dan over blijft is een plichtmatig, voorspelbaar leven? Ik herinner me wat ik ooit eens las.
Iemand zei: “Het is weer vrijdag, dan mag ik weer even!”
Maar zo moet het natuurlijk niet zijn. Ik begrijp nu beter waarom er mannen en vrouwen zijn die er naast hun relatie, al dan niet stiekem, een ander op na houden. Tenminste, ik begrijp het van Anja.
We begonnen elkaar steeds meer te zien. Steeds vaker werkte ze over of sliep op kantoor. Leo maakte er nooit een probleem van, vertelde Anja. En ik dacht: Nee, natuurlijk niet, ook hij vindt zijn plezier elders.
Deel 3
In het weekend zag ik Anja nooit. Soms hadden we een klein beetje contact via de mobiel, maar dat was ook alles. Op vrijdagmiddag belde Anja me vroeg en wenste me een fijn weekend. Dat gebeurde altijd en ik antwoordde natuurlijk en hoopte dat het snel weer maandag was. Ik wist dat dat voor Anja ook gold. Z over waren we inmiddels al wel gekomen. Ze zei dat ze wat eerder naar huis ging. Om drie uur al. Ze ging het weekend met Leo naar zijn zus. Wat ik toen niet wist, was dat ze Leo niet op de hoogte had gebracht. Die verwachtte haar op de gewone tijd thuis en dat is altijd rond zes uur of half zeven. “Ik zal je missen,” zei Anja toen we afscheid namen.
“Ik jou ook. Probeer er toch een fijn weekend van te maken. Ik verlang nu al naar maandag.”
Anja lachte. Toen zei ze iets wat ze nog niet eerder gezegd had. Ze zei: “Paul, ik vind je lief en verlang er naar om bij je te zijn. Ik wil je maandag echt zien. Kusje!” Ze verbrak de verbinding. Ik belde niet terug, ook tekstte ik niet. Dat hoefde niet, het was duidelijk.
Om vijf uur ruimde ik mijn bureau op. Even wat kletsen met collega’s. “Iedereen een fijn weekend.” En weg was ik. Ik had het plan opgevat dit weekend mijn flat een grote beurt te geven. Ik bereidde in de magnetron een kant en klaar maaltijd, ruimde op en nam een douche. Toen pas opende ik mijn computer. Net wilde ik naar mijn email gaan toen er een tekst binnenkwam. Van Anja! Anja?? Verbaasd opende ik de tekst en las: “Paul, kan ik naar je toe komen?” Niet begrijpend staarde ik naar het bericht. Wat zou er gebeurd zijn? “Natuurlijk,” tekstte ik terug, “natuurlijk, je bent altijd meer dan welkom. Waar ben je?”
“Beneden, op de parkeerplaats!”
“Ik kom eraan. Nu!”
Toen ik haar een paar minuten later in mijn armen hield, voelde ik haar trillen. Verdriet? Verre van dat. Haar ogen vlamden. Ze was boos. Echt boos!
“Wat een klootzak! Wat een ongelooflijk respectloze klootzak,” begon ze toen we eenmaal in mijn flat waren.
“Rustig nou. Ga zitten. Ik geef je wat te drinken en dan vertel je me wat er precies gebeurd is.”
Anja ging op de bank zitten en ik gaf haar een glas water. Ze dronk gulzig en begon toen te vertellen. “Toen ik thuiskwam hoorde ik geluid in onze slaapkamer. Leo natuurlijk, dacht ik. Ineens hoorde ik een vrouwenstem. Daarop liep ik naar de slaapkamer. Leo lag met een vrouw in bed. In ons bed! Het echtelijk bed! Ik werd zo boos. Ik schold hem uit: Lul, klootzak. Ik vermoedde al langer dat je een vriendin hebt. Maar dat je haar in ons bed neukt! Kun je niet in haar bed terecht of naar een hotel gaan? Een enorme ruzie volgde. Leo wilde praten, maar dat wilde ik niet. Ik ben naar de kast gelopen, heb wat kleren gepakt en in een tas gestopt. Je bekijkt het maar, zei ik, maar als ik terugkom is, is dat wijf uit m’n huis. Voor maandag zie je me niet. Daarop gooide ik de slaapkamerdeur dicht en ben regelrecht het huis uit gelopen.
“Ken je die vrouw,” vroeg ik.
“Ja, die ken ik. Ze woont verderop in de straat. Een gescheiden vrouwtje, geloof ik en ze heet Sylvia (Zie de Buurman – 2). Ik ben in de auto gestapt en regelrecht naar het strand gereden. Daar ben ik een poosje gebleven. Daarna reed ik hierheen en tekstte je.”
Ik trok haar naar me toe en omhelsde haar. “Natuurlijk kan je hier blijven. Graag zelfs. Maar wel een nare ervaring.”
“Ja,” zei Anja, haar stem klonk nu al rustiger, “dat hij een vriendin heeft, ach, ik heb jou, maar dat hij haar in mijn bed neukt, dat vind ik respectloos. Dat doe je niet.”
We spraken nog even verder. En ik realiseerde me terdege hoe anders Anja buiten het werk is. Ze schuwt geen krachttermen. En ze laat bepaald niet over zich heen lopen.
“Wil je koffie?” bood ik aan
“Graag,” Toen we beiden met een beker koffie op de bank zaten, vroeg ik haar: “Anja, wil jij het weekend bij me blijven? Ik zou dat heel graag willen. Ze keek me aan en even streelde ze m’n gezicht. “Ja, dat wil ik graag als het kan. “
Na de koffie bracht ze haar tas naar de slaapkamer. Het bed was afgehaald. Dat doe ik altijd op vrijdag, dan laat ik de machine ‘s nachts draaien. Om haar een heel klein beetje huishoudelijk gevoel te geven, vroeg ik haar: “Wil je helpen het bed op te maken?” Ik opende de kast en pakte de lakens en kussenslopen. Samen maakten we het bed op. Ons bed voor drie nachten! Het voelde vertrouwelijk aan. Daarna naar de keuken. Anja moest toch ook wat eten. Terwijl er ook voor haar een diepvries maaltijd warm werd in de magnetron, pakte ik haar vast. “Ik laat je niet los voor ik een kus van je krijgt.” Nou die kreeg ik, meerdere zelfs. Later zat ik tegenover haar aan de tafel en keek toe hoe ze at. Ze zei niet veel, ik ook niet. “Hoe is het om hier te zijn?” vroeg ik onverwacht. Ze lachte tussen twee happen door en zei: “Ik heb je al eerder gezegd dat ik me heel goed voel bij jou. En zo voelt het nu ook. Ik ben blij dat ik een paar dagen hier mag zijn.” Ze nam weer een hap.
“Alleen maar een paar dagen,” vroeg ik quasi serieus, maar Anja zei daar niets op.
“Weet je Anja dat je me verrast hebt met je woordgebruik?” Op haar vragende blik voegde ik er aan toe: “ik bedoel wat je zei tegen je man. Dat is iets wat ik eigenlijk niet van je had verwacht.”
“Stoort het je dan?”
“Nee, integendeel. Je zegt wat je vindt, wat je voelt en dat vind ik geweldig.”
Ik stond op en liep om de tafel heen. Ondanks het eten in haar mond, drukte ik gewoon mijn lippen op haar lippen. “Ik doe wat ik doe of je nou eet of niet. Anja, ik vind je een geweldige vrouw en een lekker wijf.” Daarop schoot ze in de lach. Ze schoof haar bord opzij. Het eten was klaar.
“Dat zal ik straks moeten bewijzen, lekkere vent, maar nou zou ik graag willen douchen.”
Ik gaf Anja een grote badhanddoek en een gewone handdoek. Ze verdween in de badkamer. Ik ruimde op en wachtte op de bank. Het duurde even voor ze terugkwam. Ze had zich in de badhanddoek gewikkeld. Ik wist dat ze daaronder naakt was. Ze bleef bij de kamerdeur staan. Ze keek naar me, maar zei niets. Toen liep ze naar de slaapkamerdeur, keek nog een keer om en ging de slaapkamer in. Ik volgde haar onmiddellijk. Ik sloot de deur achter me en bleef staan. Anja stond naast het bed. Ze streek met haar hand langs haar hals. Zo’n beetje op de manier die ze eerder gedaan had. Daarop maakte ze langzaam haar badhanddoek los en liet die vallen. Naakt stond ze naast het bed. Ik kreeg een spontane erectie. Ze kroop op het bed, propte 2 kussen onder haar hoofd. Een lachje krulde haar lippen. Anja wreef met haar handen over haar naakte lichaam. Opgewonden keek ik toe. Dit is Anja, de vrouw die ik vandaag in haar mantelpakje door het kantoor zag struinen. Een hemelsbreed verschil. Mijn mond werd droog. Mijn erectie harder. Ze trok haar rechterbeen op. Ik keek in haar kruis. Lichtjes streek ze over haar schaamlippen.
“Nu jij, lekkere vent.”
Ik knoopte mijn overhemd open en trok die uit. Mijn jeans en sokken volgde. Even bleef ik staan. Mijn slip bolde. Snel verwijderde ik die. Mijn stijve sprong naar voren. Net wilde ik naar voren stappen, toen ze zei: “Blijf nog even staan.” Ze greep haar tas die naast het bed stond, pakte haar mobiel en zei: “Ik wil een foto van je.” Toen ik niet reageerde, nam ze gewoon een foto. Daarop legde ze het toestel weg en spreidde haar armen. Ik wilde naar haar toekomen, maar ze vroeg: “Vind je me nog altijd een lekker wijf?”
“Meer,” antwoordde ik naar waarheid, “je bent een lekker geil wijf.” M’n stem klonk schor.
“Geil?” vroeg ze simpel.
“Ik denk dat je geil bent. Ik weet het wel zeker. Open je kutje!”
Anja spreidde haar benen en opende met twee handen haar kutje. Ik zag haar vocht. Weer zag ik hoe nat ze was.
En toen, toen was er geen houden meer aan. Ik kroop op het bed. Ik verlangde er naar haar te proeven. Verlangen nam bezit van me. “Omdraaien,” zei ze. Ja, de laatste keer dat we samen waren had ze voor het eerst standje 69 ervaren. Dat wilde ze nu dus weer. “Blijf maar liggen.” Ik kroop omgekeerd op haar. Ik voelde hoe ze mijn lul pakte en in haar mond stopte. Nee, nu ging het niet zo ver dat ik klaar kwam. Ik lag boven en was dus in controle. Diep snoof ik haar vrouwelijkheid in me op. Mijn tong likte haar schaamlippen, maar al snel opende ik haar en concentreerde me op haar klitje. Likken, zuigen, ik wilde haar gek maken van verlangen. Daar was niet veel voor nodig. Ze kronkelde met haar onderlichaam. Ze trok me af, zo goed als ze dat kon.
Ineens hoorde ik haar zeggen: “Stop. Even wachten!” Ik wist wat ze bedoelde, maar besloot haar niet haar zin te geven. Ik ging snel van haar af en kroop tussen haar benen. Mijn handen, onder haar dijbenen door, opende opnieuw haar schaamlippen. Ik keek haar aan. Met ogen vol begeerte keek ze naar wat ik ging doen. Dwingend zei ik: “Ik ga je klaar likken, ik wil dat je op mijn mond klaar komt. Ik wil je geil proeven.” Ik likte en zoog, ze draaide en kronkelde en toen haar orgasme kwam, knelde ze haar benen samen. Haar kutje hard tegen mijn mond gedrukt, haar rug gespannen. Ik hoorde haar hijgend zeggen: “O god, ja, ik kom, ik kom.” Een kreet ontsnapte uit haar mond. Toen ontspande ze zich langzaam. Mijn lul was staalhard. Toch neukte ik haar niet. Ik keek op. Een tevreden gloed op haar gezicht. Zachtjes zei ik: “Ik had gelijk, lieve Anja, je bent niet alleen een lekker wijf, maar ook een geil wijf. Je hebt het bewijzen.”
Ik richtte me op. Anja zag mijn harde lul. “Jij bent nog niet klaar gekomen,” zei ze.
“Nee, maar dat komt nog wel, toch? Daar weet jij vast wel raad mee. Maar nu eerst even ontspannen.” Anja bleef op haar rug liggen. Ik ging op mijn zij naast haar liggen. Mijn hoofd in haar schouderholte. We lagen een poosje in stilte na te genieten.
Toen herhaalde ik de vraag die ik eerder had gesteld: “Hoe is het om hier te zijn?”
“Zalig,” antwoordde ze, “kon ik hier maar altijd zijn.” Op deze zin reageerde ik niet, maar borg hem op in mijn gedachten.
Mijn hand omvatte haar borst. “Je hebt mooie zachte borsten,” zei ik. Haar borsten voelde zacht aan. Ook de tepel was nu zacht. “Mooi en zacht,” herhaalde ik. Ik streelde haar vlakke buik. Mijn vinger cirkelde om haar navel. Ik zag het niet, maar ik wist dat Anja keek. “Je bent zo mooi.”
Van haar buik naar haar borst en weer terug. Mijn vingers streelde nu haar schaamheuvel. “Zo mooi, zo lekker glad.” Ik streelde met mijn vinger over haar schaamlippen. Pakte er een zachtjes vast en trok hem opzij. Ik streelde de binnenkant van haar dijen. Nu keek ik omhoog. Haar ogen ontmoetten de mijne. “Vind je het lekker wat ik doe?”
“Ja,” haar stem was nauwelijks hoorbaar. “Jij weet precies hoe je me moet liefhebben.”
“Ik bleef haar aankijken. De sfeer was zo erotisch, maar vooral zo intiem. Terwijl ik opnieuw haar lichaam streelde, zei ik: “Ik wil je altijd verwennen. Ik wil dat je je altijd goed voelt bij mij. Je bent zo mooi, zo lief, zo aantrekkelijk.” Ik draaide me op mijn buik en pakte nu met beide handen haar borsten. Ik duwde ze naar elkaar toe en kneep in het zachte vlees. De tepels spanden zich. Met het puntje van mijn tong likte ik haar tepels. “Ik wil dat jouw borsten van mij zijn.” En ik keek haar aan. Ze beantwoordde mijn blik en zei eenvoudig: “Ze zijn van jou.”
Leunend op mijn ellebogen nam ik haar gezicht in mijn handen. Ik kuste haar teder.
Anja legde haar handen op mijn handen. “Paul, hou van me, heb me lief!” Haar stem klonk ernstig. Ik verschoof mijn benen en ging tussen haar benen liggen. Als vanzelf gleed mijn lul in haar. Toch bleven we stil liggen.
Even ernstig antwoordde ik: “Wil je dat echt, Anja? Wil je echt dat ik je lief heb?” Ik kuste haar handen.
“Lieve Paul, dat wil ik zo graag.” Haar ogen werden vochtig, maar ze huilde niet.
“Anja,” antwoordde ik zachtjes, “ik wil je liefhebben, ik wil van je houden. Ik wil…..” Ik stopte. Ik wist niet of ik het zeggen kon.
Maar Anja drong aan: “Wat wil je, Paul?”
Ik keek diep in haar ogen: “Eigenlijk wil ik je altijd liefhebben. Ik wil altijd bij je zijn als jij dat ook wil. Ik wil je elke dag liefhebben. Misschien kan het nu nog niet, maar ooit kan het wel. Dat hoop ik.”
“Oh Paul,“ zei ze, ”lieve, lieve Paul.”
Er was gezegd wat er gezegd moest worden. Lang hadden we het onderwerp vermeden, maar nu was het gezegd. Ik haalde diep adem.
Terug in de realiteit van het nu. Met heldere uitdagende stem vroeg ik: “He, lekker wijf van me, voel je me wel in je kutje?”
“Ja, lekkere vent, ik voel je in me.”
“Lekker nat kutje”
“Lekkere harde lul.”
Toen neukten we. Diep en intiem. Ik stelde mijn hoogtepunt zo lang mogelijk uit, maar uiteindelijk kwam ik in haar klaar. Anja was stil. Haar mond was geopend. Haar hals was rood. Ze had haar orgasme in stilte ervaren.
Het was een wonderlijke dag geweest. Van ‘prettig weekend’ tot ‘ik wil je liefhebben.’ Wat kan het leven toch onverwachte wendingen geven. Die nacht sliepen we diep en bevredigd.
Of Anja en Paul ooit samen komen? De tijd zal het leren.
