Thuis gekomen van een maand op vakantie werd Dik vroeg wakker. Door een kier in de gordijnen zag hij dat het buiten net licht begon te worden. Veel te vroeg, dacht hij. Een blik op zijn telefoon naast het bed leerde hem dat hij het goed had, kwart voor zes. Verdomme, dacht hij, ik wil nog slapen. Hij draaide zich om en toen hoorde hij het, hanengekraai. Nee toch. Opnieuw inslapen lukte niet. Zijn volle blaas en het teringbeest verhinderden dat. Het kreng bleef maar kraaien. Hij stond op, douchte en besloot vroeg naar zijn werk te gaan.
Omdat hij nooit eerder last van hanengekraai had gehad, dacht hij er niet meer aan. Tot de volgende dag, het werd een herhaling van de vorige ochtend. Veel te vroeg, nog een half uur voordat zijn wekker zou gaan, werd hij wakker. Nee toch… het is goddomme nog donker. Hij keek op de klok en hoorde het. Godver, weer die haan. Onwillekeurig telde hij: een, twee, drie.
'Als de haan driemaal kraait,' schoot hem in gedachten. Waar sloeg dat ook al weer op?
Hij besloot op te staan om te douchen. Sinds hij alleen woonde had hij een eenvoudige en doeltreffende oplossing voor zijn ochtendprobleem. Geen gehannes om zijn stijve ochtendpik moeizaam naar de pot te buigen en goed te richten. Gewoon onder de douche stappen en laten gaan. Genietend van de verlichting dacht hij na over de haan en het drie maal kraaien. Iets uit de bijbel of zo? Al nadenkend kwam hij tot een besluit, vanavond na werktijd ging hij op zoek naar de bron van de overlast.
Die avond na het eten maakte hij een buurtwandeling. Over schuttingen kijkend en door heggen glurend zag hij In de directe omgeving geen kippenhokken. Wel een paar verraste blikken. "Goedenavond, ik zoek mijn ontsnapte parkiet,” loog hij.
Restte nog de woningen achter het nieuwbouwwijkje langs de dijk. Bij het derde huis was het raak, hij zag kippen in de tuin lopen. Ze waren nooit eerder opgevallen. Hij wist dat het huis bewoond werd door een alleenstaande vrouw. Hij kwam haar wel eens tegen als ze haar honden uitliet. Een grote lobbes en een kleine keffer. Het hondenvrouwtje noemde hij haar. Mager typetje van ongeveer zijn leeftijd. Lang sluik donker haar en met, naar hij vermoedde, Indisch bloed.
Aanbellen, en dan? Hij besloot, nu hij de geluidsbron kende, nog even af te wachten.
Even duurde niet lang, tot de volgende morgen. Kuthaan, dacht hij wakker wordend. Om zich vervolgens te corrigeren, klotehaan, want een haan is mannelijk.
Hij ging er wat aan doen.
Die avond wandelde hij naar het huis. Het pad de dijk af tussen de loslopende wegstuivende kippen door. Geen haan te zien, die sliep zeker bij daglicht? Aanbellen, hoefde niet, de honden kondigden hem al aan. Om het huis heen kwam het hondenmens uit de achtertuin naar voren. Ze droeg een tuinoveral, geitenwollensokken type, dacht hij.
"Ja?" vroeg ze, hem aankijkend met haar handen in haar zij.
Rustig beginnen, dacht hij, niet aanvallend.
“Hebt u een haan?”
Ze had er een, sinds kort.
"Haar kippen verdienden een haan", zei ze op uitdagende toon.
Voordat hij een gevat antwoord kon verzinnen kwam er een mager wit haantje onder een struik vandaan. Verbaasd keek hij naar het kreng.
"Wat een scharminkel" zei hij. Dat zo'n beestje zoveel geluid kon produceren. Hij schatte de afstand tussen hun huizen op wel driehonderd meter.
"Een goede haan is niet vet," reageerde het mens assertief.
"Nee”, ze was niet van plan er wat aan te doen. Ze adviseerde Dik om zijn raam te sluiten als hij er last van had. Dik droop af en was daar niet tevreden mee. Hij zag het als een nederlaag en daar hield hij niet van. Hij dacht na over een oplossing. Gif? Nee, besloot hij. Dat paste niet bij hem en dan zouden er misschien meer dieren sterven. Wachten tot zij een wandeling ging maken en dan haar erf op sluipen en het kreng de nek omdraaien. Hij had het nog nooit gedaan, maar herinnerde zich hoe een buurman van zijn ouders dat vroeger met zijn slachtkippen deed.
Ze keek hem na. Wat een gedoe om een haantje. Ze kende hem van gezicht, leuke man, had ze wel eens gedacht. Duidelijk een vergissing, zeiken over wat hanengekraai! Hij moest er maar aan wennen. Hij liep veerkrachtig de dijk op. Goed geproportioneerd zag ze. Niet zo' n sportschooltype met alleen maar een zwaar bovenlichaam en daaronder spillebenen. Een man met een kontje.
Trouwens, over hanen en kontjes gesproken, hij was wel een hanig type. In zich zelf lachend om mijnheer "haantje de voorste", ging ze weer verder met haar werk in de tuin.
In de dagen die volgden werd het witte haantje voor Dik een roze olifant. Het beest bleef 's morgens kraaien. Hanengekraai dat met olifantengestamp zijn slaap verstoorde. Hij verrekte het om voor een ander zijn slaapkamerraam te sluiten. Wat dacht dat mens wel?
De nek omdraaien was bij nader inzien te cru. Wel zou hij het beest kunnen vangen en dan loslaten op de kinderboerderij in de nabije stad. Er over nadenkend werd het idee steeds aantrekkelijker. Een van zijn fietsmaten woonde bij de kinderboerderij om de hoek. Hij verheugde zich al op diens verhalen over de klotenhaan. Als hij het stiekem deed zou er geen haan naar kraaien.
Hij werkte zijn plan uit en op zaterdagmorgen was het zo ver. Gewapend met een van zijn vader geërfd schepnet en wat aangeschaft kippenvoer, wachtte hij in de auto op de dijk. Na een half uur wachten zag hij haar met de honden vertrekken. Het was nog vroeg met weinig voorbijgangers en gelukkig was de afrit naar haar huis buiten het zicht van de buren. Zo onschuldig mogelijk kijkend, als met een groot schepnet mogelijk is, liep hij de dijk af. Het lokken van de kippen lukte, alleen de haan werkte niet mee. Van een veilige afstand bleef het kreng toekijken en als hij naar het monstertje toeliep, ging het net zo ver achteruit. In een hoek drijven werkte ook niet. Met de kippen voor het opscheppen leek het serpent hem te sarren.
"Als je godverdomme durft te kraaien, gooi ik een steen naar je kop." De haan leek zijn bedoeling te voelen en hield zijn kop.
Hij hoorde een auto stoppen en liet het net vallen. Een pakjesbezorger kwam het pad af naar beneden, verdomme nee toch.
"Mijnheer, ik heb een pakje voor mevrouw Rood."
Hij legde uit dat ze weg was en dat hij een buurtgenoot was die even naar de kippen kwam kijken. De man wilde van zijn pakje af.
"Dan kunt u het toch aannemen en aan mevrouw geven."
Om van de vent af te zijn nam hij het aan.
"U moet wel even tekenen."
Hij keek de bezorger na en besloot te stoppen. Hij was al te lang gebleven. Operatie "kip ik heb je," was mislukt. Voor hij het pakje op het stoepje bij de voordeur legde zag hij de verzender, "Lingerie on line."
Op weg naar huis spookte het door zijn hoofd. De geitenwollen sok, die hij nooit anders gezien had dan in hondenuitlaat en tuinkleren, in lingerie. Hij probeerde het zich voor te stellen. Kansloos, zeker een cadeautje voor een ander. Alleen wonende vrouw, zou ze lesbisch zijn?
Het probleem was niet opgelost en dat maakte dat hij een paar dagen later opnieuw bij haar op bezoek ging. Ze zag hem op de fiets aankomen.
Mijnheer haantje de voorste weer. Voorbereid op een confrontatie trok ze de voordeur open voordat hij kon aanbellen.
"Stil," riep ze tegen de honden en het werkte ook voor Hanemans. Tot haar plezier keek hij haar verbouwereerd aan en stak hij aarzelend zijn verhaal af. Mijnheer “nu niet zo hanig", wilde haar haan kopen en voor een minder luidruchtige haan zorgen. Haar haan zou hij dan aan de kinderboerderij schenken. Het leek een geweldig voorstel, ware het niet dat ze het diertje van de kinderboerderij gekregen had. Maar dat hoefde ze hem niet aan zijn neus te hangen. Ze vertelde hem dat de haan niet te koop was.
"Hij doet zijn werk goed," zei ze met een glimlach. "Kijk maar, alle hennen lopen er tevreden bij."
Dik had geen oog voor de hennen. Met het lingeriepakketje in gedachten probeerde hij zich voor te stellen, hoe ze er naakt uit zou zien. Ze was mager, maar onder de slobberende spijkerbroek en het wijde shirt waren rondingen zichtbaar. Ze zag hoe hij haar opnam en het stoorde haar niet. Ze deed het zelf ook bij mannen. Wel deed ze dan haar best om het dan minder opvallend te doen.
Aandringen hielp niet, ze bleef er bij, haantje was niet te koop. Er restte hem niets anders dan zo waardig mogelijk af te druipen. Alsof de duivel er mee speelde of misschien zat er een duiveltje in de kop van de haan. Hij kraaide en het klonk triomfantelijk in Dik zijn oren .
Ze keek hem na en realiseerde zich dat ze genoot van hun woordenwisselingen. Daarbij kwam dat ze kippenvoer in haar voortuin had zien liggen, dat maakte dat ze vermoedde dat hij in haar tuin was geweest. Ze voelde dat 'het spel' nog niet afgelopen was en was benieuwd naar zijn volgende zet. Het spel werd nu bovendien op twee borden gespeeld. Haar zeikerige naaste buren, mijnheer en mevrouw “Azijnpisser” waren ook al komen klagen.
"Alle hennen lopen er tevreden bij." Godverdomme nog aan toe. Hij vloekte hardgrondig binnensmonds. Ik ben benieuwd hoe die hen aan haar trekken komt? Met die gedachte realiseerde hij zich dat hij al maandenlang niet aan zijn trekken kwam. Niet anders dan letterlijk. Als ze aanbood dat hij haar haan mocht zijn, dan zou hij niet weigeren.
Dik was een paar dagen druk met zijn werk en dat weerhield hem van acties. Wel werd hij iedere morgen aan de noodzaak herinnerd en maalden zijn hersens door, zoekend naar een oplossing voor nu twee problemen: De haan stil krijgen en haar weer ontmoeten.
Ze had hem terugverwacht en het stelde haar teleur dat hij niet kwam. Na werktijd bij het boodschappen doen kwam ze op een idee. In de aanbieding zag ze bij de Aldi twee felrode oorbeschermers, voor nog geen zes euro.
Dik, die het zelf koken opgegeven had, stopte net zijn magnetronmaaltijd in de oven, toen er aangebeld werd. Bah weer een collecte. Er stond een vrouw voor zijn deur. Hij moest twee keer kijken voor het tot hem doordrong. Zij, van de haan, maar dan anders. Haar lange haar opgestoken in een knot, een strakke rok op kniehoogte en een blouse.
Ze zag zijn verwarring en genoot er van.
"Goedenavond," zei ze. "We hebben ons nog nooit voorgesteld. Ik ben Jannie."
"Dik," zei hij, haar uitgestoken hand schuddend.
Ze toonde hem de oorbeschermers en zei dat het een zoenoffer was. Na zijn aanvankelijke verbazing moest hij er om lachen.
"Ja," ze wilde wel iets drinken.
Dat maakte dat hij haar door het huis voorging naar de tuin en haar een van zijn gekoesterde speciaal biertjes aanbood. Ze bleek een kenner en dat gaf gespreksstof. Na twee biertjes nam ze afscheid. Over de haan werd verder geen woord gesproken. Hij keek haar na toen ze wegreed. Lekker ding, dat ik dat vroeger niet gezien heb. En zeker geen lesbo, hij was zich goed bewust geweest van een seksuele spanning tussen hen. Een gevoel dat hij lang niet meer had gehad. Hij vond haar leuk en ze kreeg een hoofdrol in zijn avondritueel. Verliefd of geilheid? Ze leek hem ook leuk te vinden, hij dacht er over na voordat hij in slaap viel.
Hun vriendelijke gesprek en dat hij haar heel aardig was gaan vinden, maakte het hem moeilijk om tot verdere anti haan actie over te gaan. Hij had een oplossing bedacht, maar kon die niet meer gebruiken. Een hanengevecht. Een haan kopen, groter en gemener dan het haantje en die bij haar in de tuin loslaten. Toen ze nog 'dat mens' was leek het een prima idee. Zonder resultaat piekerde hij over een goede smoes om bij haar op bezoek te gaan. De angst om af te gaan weerhield hem, stel dat hij het mis had, wat een afgang. Hij stelde het uit, eerst ging hij een paar dagen voor zijn werk naar Engeland.
Nog maar nauwelijks thuis, werd er aangebeld. Jannie, zag hij door het glas in de deur. Vrolijk opende hij de deur.
'Wat een leuke verr.... "
"Vuile smerige rotschoft, dat had ik van jou niet verwacht!"
Verbaasd keek hij haar aan.
Ze haalde uit en sloeg hem keihard in zijn gezicht.
Onthutst en rood, als de spreekwoordelijke kalkoense haan, keek hij haar aan
"Ik heb aangifte gedaan en de dierenbescherming gebeld. Je zult er wel meer van horen."
Ze draaide zich om en liep weg. Met zijn hand op zijn pijnlijke wang keek hij haar na. Ondanks de situatie was zijn blik op haar bewegende billen gericht. Godver, mompelde hij.
Het duurde een dag, tot de politie op bezoek kwam. Politie die zich zelden of nooit in het dorp liet zien. Nu een man en een vrouw sterk, bij hem op de stoep. Ze wilden even binnenkomen. Er bleek een aanklacht tegen “mijnheer” ingediend. “Dierenmishandeling en lastig vallen.” Verbijsterd hoorde Dik het aan. Het bleek om de haan van Jannie te gaan. Nadat hij haar volgens de agenten herhaaldelijk had lastig gevallen, had hij een grote haan in haar tuin losgelaten. Haar haantje was door het grotere beest bijna vermoord. Over zijn eerste verbazing heen, vroeg Dik wanneer de "moordpartij" had plaats gevonden. Doordat hij kon aantonen dat hij die periode in Engeland was en na zijn uitleg over zijn bezoeken aan Jannie’s woning vertrokken de agenten. Min of meer overtuigd.
"Mijnheer, moet nog wel een afspraak maken om op het bureau een verklaring te laten opstellen."
Dik knikte ja en dacht, barst maar.
Hij sliep de volgende morgen heerlijk door tot zijn wekker ging.
Die avond stond Jannie weer op de stoep. Het leek een gewoonte te worden, ware het niet dat de zelfverzekerdheid van de vorige keren er nu niet was. Ze verontschuldigde zich dat ze hem verdacht had en in haar boosheid beschuldigd had van lastig vallen. Hij nodige haar uit om binnen te komen.
"En voor de klap," voegde ze er in de kamer aan toe.
"Ja auw.” Dik trok een pijnlijk gezicht en legde een hand op zijn wang.
"Kusje d'r op," vroeg ze een tv-reclame nabootsend.
"Dat lijkt me een prima idee," zei hij, niet verwachtend dat ze er op in zou gaan.
Ze kwam op hem af en deed het. Heel even voelde hij haar lichaam tegen het zijne. Hij rook een vleugje parfum. Twee getuite lippen tegen zijn wang en toen stapte ze terug.
“Wil je koffie?” vroeg hij om zich een houding te geven en om naar de keuken te kunnen. Het knelde in zijn broek en dat moest recht gelegd worden.
Ze wilde graag thee.
Hij rook mannelijk, vond ze en ze had gezien hoe hij op haar reageerde. Wat zou ik gedaan hebben, als hij me gekust had, vroeg ze zich af zich af, terwijl ze een plekje zocht op de bank. Laten gebeuren besloot ze. Toegevend aan een kriebel kruiste ze twee keer haar benen voordat ze 'netjes' ging zitten. Hij had zich al een paar dagen niet geschoren. Het voelde vreemd toen ze hem op zijn stoppels kuste. Hoe zou het voelen als hij haar kuste en als …
Ze was blij verrast dat ze net als bij haar vorige bezoek zo gemakkelijk met elkaar konden praten. Ze vertelde over haar zure buren en haar vermoeden. Dik aarzelde, zou hij eerlijk zijn? Na alle leugens in zijn huwelijk besloot hij tot eerlijkheid. Hij biechtte op dat hij in haar tuin was geweest en dat hij overwogen had een andere haan bij haar los te laten.
"Waarom deed je het niet?"
"Dan had ik geen reden meer om op bezoek te gaan," zei hij met een glimlach. Ze keek hem eerst onthutst aan en begon toen te lachen.
"Slijmerd, je moest op reis."
Twee koppen thee later verontschuldigde ze zich. Ze moest naar huis, maar mocht ze eerst? Hij hoorde haar urineren op het toilet en ondanks dat hij niet van de plasseks was, wond het hem op.
Hij gaf haar een hand bij het afscheid en die hield ze iets langer vast. Het bleef bij een onbestemd neutraal "tot ziens" en daar hadden ze alle twee spijt van.
Dik zocht naar een smoes om haar weer te ontmoeten. Een lange wandeling op het tijdstip dat hij verwachtte dat ze de honden uitliet, bleek tevergeefs. Gelukkig had hij zijn vaste telefoonlijn en nummervermelding nog niet opgegeven. Ze belde en vroeg of hij zaterdagavond wilde komen eten. Ze had een verrassing zei ze, om hem nieuwsgierig te maken en de spanning er in te houden.
Het was warm die zaterdag. Dik had voor de gelegenheid een overhemd aangetrokken. Met een bos bloemen van een dure bloemist en met dubbel gepoetste tanden ging hij op pad. De korte wandeling was al voldoende voor een natte rug. De honden kondigden zijn bezoek aan en dat deed haar naar buiten komen. Ze liep hem tegemoet. Een pantalon en een strak shirt, zag Dik en het stond haar geweldig. Het shirt spande om haar kleine borsten en hij zag de aftekening van haar tepels. Een soft bh had hij van zijn ex geleerd. In tegenstelling tot hun eerdere ontmoetingen leek ze wat onzeker.
Hij gaf haar de bloemen.
"Oh, dank je," zei ze en wat aarzelend gaf ze hem een hand.
Nou dat wordt een gezellige avond, dacht hij teleurgesteld.
Ze liet hem naar binnen voorgaan. Ze sloot de deur achter zich en legde de bloemen op een tafeltje.
"Zo! en nu een echt bedankje" Ze stapte naar hem toe, ging op haar tenen staan en drukte een kus op zijn lippen. Blij verrast, drong het tot Dik door, dat een kus van twee seconden meer dan een bedankkus was. Ze trok zich terug en keek hem aan. Dik was er de man niet naar om zo’n bedankje te negeren. Het bood de intimiteit waar hij al maanden naar verlangde. Hij boog zijn hoofd naar haar toe en kuste haar. Haar lippen openden zich voor een ontmoeting van hun tongen. Hun lichamen waren als de noord- en zuidpool van twee elkaar aantrekkende magneten. Er was geen aarzeling, hun lichamen plooiden zich tegen elkaar voor direct en maximaal contact. Zijn handen op haar billen en haar armen om hem heen.
Het was Jannie die na een paar minuten al kussend afstand creëerde en dat deed ze alleen om een hand tussen hen in te krijgen. Ze kneep door zijn broek heen in zijn erectie. Dik kreunde en dat was voor haar het sein om de kus af te breken. Ze keek omlaag en maakte zijn broek los om zijn erectie uit zijn onderbroek te bevrijden. Ze keek er even naar en daarop verraste ze Dik. Ze deed niet waarop hij hoopte, ze pakte zijn erectie niet vast. In plaats daarvan pakte ze met twee handen zijn ballen en kneep er zachtjes in. Dik hield het niet meer, hij schoof haar shirt omhoog en daarna haar bh. Kleine parmantige borsten met grote donkere tepelhoven en strakke tepels. Heel anders dan de grote zachte memmen van zijn ex. Hij kuste een borst. Als hij zijn mond wijd open zou sperren, dan zou haar borst er in passen. Hij beperkte zich tot een tepel. Hij stak zijn handen uit naar de sluiting van haar broek.
"Wacht," zei ze en ze begon zelf haar broek los te maken.
Ze stopte, "oh nee, het eten! Ik moet het gas uit doen, anders...."
Ze maakte zich los en rende naar achteren. Dik met zijn broek op zijn enkels achterlatend. In blijde afwachting ontdeed hij zich verder van zijn broek en onderbroek. Terugkomend had ze haar borsten weer opgeborgen, haar shirtje was weer omlaag en haar broek was dichtgeknoopt.
"We eten Soto ajam, " zei ze. "Indonesische kippensoep".
Hij knikte, alsof hem dat op dat moment iets interesseerde. Ze staarde naar zijn erectie.
"We kunnen het beter niet doen, dit is pas onze eerste afspraak."
Dik vloekte binnensmonds.
"Nee hoor, bier drinken bij mij in de tuin en thee, dat telt ook als afspraak," blufte hij. Het werkte, ze lachte en ze hervatten de kuspartij.
Terwijl ze op zijn onderlip kauwde maakte hij haar broek los Ze pakte zijn ballen weer vast om ze zachtjes te kneden. Vreemd, dacht Dik, die liever had dat ze zijn pik vast hield, ze heeft zeker iets met kloten. Kloten, voelde het niet, ze masseerde zijn ballen op een wijze die zijn pik deed steigeren. Hij stroopte haar broek en haar slipje samen omlaag en zij stapte er uit. Niet geschoren, stelde hij tevreden vast, wel heel licht behaard met stugge korte zwarte haren.
"Niet hier," zei ze bij zijn poging om haar op te tillen en ze nam hem mee naar boven, naar haar slaapkamer. Het was meer dan meenemen, ze trok hem mee naar haar bed. Het enige dat gezegd werd was haar waarschuwing voor een lage balk, “bukken”. Zonder hem los te laten ging ze liggen en ze trok hem op zich. Ze namen niet de tijd om zich verder uit te kleden. Gretig pakte ze zijn pik vast en leidde die naar binnen. Een lange zucht slakend terwijl hij helemaal in haar gleed.
"Toe neuk me."
Dat was een overbodige aansporing. De volgende was wel terecht. Ze keek naar zijn gezicht en zei:
"Waag het niet om te snel te komen."
Dat wilde Dik niet, maar de strengheid waar mee ze het zei, hielp om zijn aandacht even af te leiden van het genot. Het zat hoog bij hem, maar dat gold ook voor haar. Ze maakte ongegeneerde genotsgeluiden , vermengd met aansporingen. Dik vond het geweldig, het was een nieuwe ervaring. Zijn ex was tijdens het vrijen altijd stil en wat passief geweest. Jannie schokte met haar bekken en kwam luidruchtig, dat maakte dat Dik mee moest. Hij deed zijn best om het nog even vol te houden, maar de knijpende beweging in zijn pik trok hem over de rand. Diep in haar loosde hij zijn zaad.
Bezweet lagen ze naast elkaar. Het was Jannie die oogcontact zocht en zei, "hmm, dit had ik nodig." Daarop stelde ze voor om voordat ze gingen eten eerst te douchen.
"Samen, als je wilt?"
Ze wachtte niet op antwoord. Ze stond op en kleedde zich verder uit. Nieuwsgierig keek Dik toe. Hij genoot van het zien van haar naakte lichaam: De kleine borsten met de donkere knopjes, haar gewelfde buikje, haar vrouwelijke heupen en haar poes. Hij had haar gestreeld, hij was er in geweest, maar goed bekeken had hij haar poes nog niet. Hij kwam overeind en zittend op bed wenkte hij haar dichterbij. Ze begreep hem en kwam zonder schroom met haar onderbuik op ooghoogte voor hem staan. Ze rook naar seks en dat maakte dat zijn verschrompelde pik weer tekenen van leven vertoonde. Haar, niet in struikgewas verstopte vagina, vond hij prachtig. Donkerroze naar buiten krullende schaamlippen en een fraai tuitvormig kapje over haar clitoris. Alles glinsterend nat van hun vermengde sappen. Hij stak zijn hand uit en aaide over haar plakkerige kut. Toen hij zijn vinger uitstak om in haar te gaan stapte ze terug.
"Straks," en dat hield een belofte in.
Te gretig ging hij haar achterna. Hij vergat haar eerdere waarschuwing en stootte zijn hoofd. Hij vloekte en zij lachte, “hanenbalk”.
De douchecabine bood aanmerkelijk minder ruimte dan de ruime inloopdouche die Dik gewend was. Het deerde hem niet, het tegendeel, hij genoot. Hun lichamen dicht tegen hem aan, elkaar inzepend. Met een gemakkelijke intimiteit, alsof ze elkaar al jaren kenden.
Tijdens het afdrogen pakte Jannie zijn ballen weer vast. Ze hurkte en bekeek zijn halve erectie.
"Zit er nog wat in?"
"Als je me zo vasthoudt zeker."
Ze schoof zijn voorhuid terug en likte een rondje over zijn eikel.
"Wat een lekker ding ... kijk hij is weer helemaal wakker."
Ze gingen terug naar de slaapkamer waarop ze hem op bed duwde. Over hem heen gebogen likte ze vederlicht over zijn eikel. Dik reageerde door zijn bekken omhoog te drukken, omhoog dichter naar haar mond, zou ze …? Ze klom ook in bed en ging op hem liggen met haar poes boven zijn gezicht. Dik begreep het, 'voor wat hoort wat.' Er later aan terugdenkend kwam het oude spreekwoord in hem op. 'De haan en de vos hebben elkaar te gast,' Ieder op zijn eigen voordeel uit. Op dat moment dacht hij maar aan een ding, likken! Met zijn handen op haar billen vond hij de goede plek. Eerst met zijn mond gestulpt over haar vagina een kus. Dat werd direct beantwoord door twee lippen om zijn eikel. Hij kreunde en probeerde tevergeefs meer van zijn pik in haar mond te drukken. Zijn tong vond zijn weg naar het doel. Hij likte en werd beloond. Ze pijpte geweldig en was er zo druk mee dat de eerdere aanwijzingen achterwegen bleven.
Net toen hij zich afvroeg of hij niet even haar billen los moest laten en haar hoofd wegduwen om niet te snel te komen, begon ze zachtjes te gillen. Haar dijen knepen in zijn wangen en haar bekken schokte. Ze probeerde los te komen.
"Oh toe stop, ik..... hou het niet meer."
Hij hield haar billen vast en gaf, terwijl ze gilde, nog een laatste lik. Hij proefde hoe ze kwam en en liet los.
Ze rolde van hem af en ging wijdbeens naast hem liggen. Hij pakte haar benen, tilde ze op en legde ze op zijn schouders. Zo met haar bekken omhoog gekanteld en haar kut wijd open schoof hij naar binnen. Het vergde maar een paar stoten om haar weer te laten jammeren. Dik kreunde en kwam samen met haar klaar.
Drie kwartier later zaten ze aan tafel voor de uitgestelde maaltijd. Jannie in een zomerjurk, zonder bh. Wel een slipje, Dik zijn advies om het uit te laten had ze weggewuifd met de opmerking "ik lek."
De Soto smaakte geweldig. Hij ging zo in het eten op, dat Jannie hem af en toe stiekem kon opnemen. De seks was heerlijk geweest. Nog beter dan ze gehoopt had. Ze had er wat tegenop gezien om zich weer kwetsbaar op te stellen en ze was zeker niet van plan geweest om hem te pijpen en zich te laten likken. Haar magere lichaam bloot, de onwennigheid van een nieuwe partner. Ze had daar een slechte ervaring mee. Het was wonderwel uitgepakt, met een gemakkelijke vanzelfsprekendheid, alsof ze elkaar al jaren kenden. Zo op zijn gemak zat hij ook te eten.
Tijdens het eten zag Dik in eens een brede grijns op Jannie’s gezicht. Hij keek haar vragend aan.
"Een binnenpretje," zei ze.
"He?"
"Ik moest aan een collega van me denken. Ze is veganist, Soto zou ze afkeuren en toen dacht ik aan vlees..." ze begon te lachen. "Bij vlees, dacht ik aan ons net en toen vroeg ik me af..."
Na het eten hielp hij haar af te ruimen en de vaat naar de keuken te brengen. Zoekend keek hij rond naar een afwasmachine. Ze zag hem kijken en zei, " jij bent de afwasmachine."
Zij waste, hij droogde en in de kleine keuken was dat een feest. Hij kon bijna geen stap zetten zonder haar lichaam tegen te komen. Iedere aanraking een herinnering aan hun seks en de opmaat voor een vervolg. Hij kon zich niet herinneren ooit geil geworden te zijn bij het afwassen.
Bij het opruimen dacht ze aan de toetjes in de koelkast.
"Heb je nog trek?"
Verkeerde vraag, dacht ze, naar zijn grijns kijkend. Hij stapte naar haar toe, draaide haar om en drukte zich tegen haar billen. Zijn handen zochten haar borsten.
"Wat had je in gedachten?"
"Ik heb toetjes gemaakt," zei ze. " Maar ik denk dat we samen het toetje zijn."
Terug in haar slaapkamer en uitgekleed vroeg ze Dik om te gaan liggen.
"Mijn beurt," zei ze en ze kroop boven op hem.
Met haar knieën aan weerszijden van hem liet ze zich zakken. Ze drukte met haar onderlichaam zijn harde pik tegen zijn buik en schoof er een paar keer met haar natte kut over. Daarna kwam ze omhoog om hem vast te pakken, ze richtte en liet zich langzaam zakken. Dik keek met zijn hoofd opgetild toe hoe haar schaamlippen zich om zijn pik vouwden en hoe hij in haar schoof
Ze zuchtte en begon te bewegen. Rustig, ze hadden geen haast meer. Terwijl Jannie het werk deed veegde Dik een zweetdruppel weg die langzaam tussen haar borsten naar beneden gleed. Ze werkte zich naar een orgasme en Dik liet zich meeslepen. Ze kwam, hij liet haar even uitrazen en begon toen omhoog te stoten voor zijn eigen gerief. Ze ging mee en uitgeput liet ze zich op hem zakken.
Uithijgend lagen ze in elkaars armen. Dik hield haar op zich tot hij voelde hoe hij uit haar glibberde. Ze giechelde en schoof haar onderlichaam over zijn bovenbeen.
"Zo, dan heb jij ook een reden om weer te douchen."
Pas toe hij merkte dat een been begon te slapen werkte hij zich voorzichtig onder haar uit. Naast haar liggend met een arm om haar heen hoorde hij in de stilte van de avond een uil krassen. Dat zette hem aan het denken.
'Hoe is het nu met je haan?"
"Goed, denk ik," zei ze, op zijn buik kloppend.
