Verboden vrucht (4)

Deel 2

Getriggerd door het kloppen op de deur keek Mees op, de deur zwaaide open en hij keek recht in de ogen van een oogverblindende blonde vrouw. Zijn van jongs af aan ideaalbeeld van schoonheid was lang donker haar met dito ogen, maar bij het zien van deze moest hij die mening ter plekke herzien. Razendsnel scande hij haar van top tot teen; een verzorgd vriendelijk, subtiel opgemaakt en zelfverzekerd gezicht, een ogenschijnlijk goed gevulde blouse met vragen oproepende puntjes die er op de juiste plek bultjes in duwden. Een nauwsluitende rok tot net boven de knie met daaronder een stel benen die wel in de hemel moesten eindigen. Halfhoge pumps zorgden bovendien voor een waanzinnige tekening van haar kuiten. In zijn diensttijd had Mees wel geleerd dat er niet zoiets bestaat als stereotypen, hij kon het echter niet helpen dat testosteron ervoor zorgde dat hij langer keek dan strikt noodzakelijk. De wetenschap dat hij zo'n mooie (zeg maar gerust lekkere!) vrouw nooit zou krijgen zette hem met beide benen weer op de grond. Bovendien... hij was zo bezet als maar kan met een eigen echtgenote en kindje thuis.

De manager stelde haar voor als Lisette, de plaatsvervanger van Roel Westra maar een absoluut talent in kwesties als deze. Allerminst geïntimideerd door de uniformen en de hoeveelheid balken op de schouders van de heren soldaten stapte Lisette richting haar stoel. In het hoofd van Mees ging het bijkans in slow motion, om niet al te veel op te vallen pakte hij de dossiers erbij en sloeg ze zwijgend open. Lisette bespeurde de radeloze manager's uitdrukking en nam vastberaden het woord waardoor de manager in één klap gedegradeerd werd tot notulist.
"Nou, eerst maar eens de feiten op een rijtje. Ik begrijp dat het over een schadeloosstelling naar aanleiding van misleiding bij een grote order gaat?".

Lisette had Mees al bij binnenkomst zien kijken. Normaal gesproken wist ze wel raad met starende kerels maar op één of andere manier hadden zijn ogen dwars door haar geen gekeken. Had het te maken met het spannende moment op het toilet dat ze zo scherp was op "waarderende" blikken, of was hij gewoon zo'n charismatische vent die zo nu en dan eens haar pad kruiste? Chemie in de rauwste zin van het woord, zo zou ze het het best kunnen omschrijven. Terwijl de kolonel feiten, cijfers en de chronologie opdreunde deed Lisette haar best om de info te vertalen naar iets dat ergens op sloeg. Steeds als ze haar aandacht afwendde van de spreker betrapte ze Mees op gluren en onbewust gluurde ze terug hopende dat haar leidinggevende er niets van zou merken. Onder de tafel gingen de kriebels gewoon weer verder. Plezierig afgeleid frutselde ze onrustig met haar pen terwijl ze alle kenmerken van Mees in zich opnam. Wat vooral opviel waren de sterke armen, verder een uiterlijk dat het voor Lisette onmogelijk maakte om zich hem in andere kledij voor te stellen. Ze spotte een tic die haar om onduidelijke reden fascineerde; tijdens stiltes speelde hij met zijn onderkaak zodat achteraan, vlak bij zijn oor, steeds een kuiltje afgewisseld met een bultje op zijn huid te zien was. Ze vroeg zich af of hij dat altijd deed of alleen als hij gespannen of nerveus was. Het aandachtig bestuderen ging gepaard met het krachtig samenknijpen van haar dijen. Ze wist dat ze al vochtig binnen was gekomen maar ging nu twijfelen of haar slipje het wel droog zou houden tot het eind. Hoe meer ze daaraan dacht, hoe nijpender het werd daar onder. Ze voelde haar hartslag omhoog kruipen in haar keel en wist niet goed of ze niet wilde, of juist hoopte dat hij het merkte.

Mees luisterde naar de info die hij de afgelopen tijd verzameld en overzichtelijk gemaakt had, zodat ook de kolonel begreep wat ze inhield. Bijna woordelijk voorspelde hij in zijn hoofd wat de volgende zin van zijn chef zou zijn, hetgeen, niet verrassend, goed lukte. In een paar minuten tijd had ze hem al twee of drie keer betrapt terwijl hij haar bekeek. Wat moest ze niet denken als het te vaak voorkwam? Haar flauwe glimlachje bij de vierde keer stelde hem gerust. Mees was er alles behalve op uit om te flirten, dat paste ook helemaal niet bij hem en al helemaal niet onder diensttijd. Met professionaliteit en discipline hoog in het vaandel was hij het toonbeeld van integriteit, maar zelfs de stoerste man is niet van steen en van nature geprogrammeerd om te jagen. Dat een trouwring daar afbreuk aan zou doen is een utopie, hoewel er weinig echtelieden zullen zijn die dat eerlijk toe zullen geven.

Nadat alle relevante facetten van een eventuele claim bij iedereen bekend waren excuseerde de manager zich en nam Lisette mee voor een assessment en het eventueel bepalen van een strategie. Mees' ogen maakten dankbaar van de gelegenheid gebruik toen ze de ruimte verlieten. Eerst ging er een golf van opwinding door hem heen toen hij dacht te zien dat panty's kousen waren. Panty's met zo'n kanten rand die je best één van zijn turn-ons mag noemen. Even later nam hij Lisette's ronde kont in zich op. Een vrouw hoort een kont te hebben en Lisette scoorde, hoewel bedekt, een tien min. De min... omdat een rokje de billen nog bedekte. Voordat de deur sloot keek Lisette als door Mees al zo gehoopt nog heel even achterom en rechtstreeks naar hem. Hij wist het bijna zeker nu... de rupsen die zij bij hem in zijn buik opriep konden door Lisette zonder enige moeite vlinders worden op basis van fysieke aantrekkingskracht alleen.

Eenmaal alleen gelaten bekende de kolonel aan dat hij er eigenlijk geen barst van snapte, de aantallen waren duidelijk, maar de berekeningen en formules die Mees had gebruikt om tot een uiteindelijk astronomisch schadebedrag te komen, gingen hem boven de pet. Mees wist allang dat hij ver onder zijn niveau werkte maar plezier in het werk en aansturen van de jongere onderofficieren gaf zo veel meer voldoening dan fulltime vergaderen op stafniveau dat hij zijn vinger nooit had opgestoken toen hij de kans had nog hoger in de defensieboom te klimmen. Stiekem gaf "de reddende engel zijn" voor de hoge heren hem ook wel een soort kick. De wetenschap dat ze hem belden bij problemen is veel machtiger dan sterren en lauwerkransen op de schouders.

Het geklik van hakken op de gang luidde de terugkomst van het voor de helft spannende duo in. De mededelingen die volgden deden Mees' dagdroom over een escapade met Lisette binnen een mum van tijd verdampen. De om hulp roepende blik vond deze keer geen gehoor. Lisette vond, hem negerend, dat de leidinggevende deze verantwoordelijkheid nu zelf moest dragen. Na een diepe zucht zei hij: "Ik ben bang dat het geen zaak voor een verzekeraar is. Ik zal u moeten doorverwijzen naar een advocatenkantoor, ik kan een betrouwbaar kantoor aanbevelen als u dat wilt".

Met een gezicht als een oorwurm was Lisette nog altijd een reden tot blijdschap, hoewel ze net als de boze boodschapper moeite had met oogcontact. Mees doorbrak een stilte; "Waarom zo sip? Hartstikke goed besluit toch?. Gevolgen voor de goede band met dit bedrijf zal het niet hebben, bedankt voor de eerlijkheid in ieder geval".
Het mocht niet baten, de stemming bleef tot het afscheid toch anders.

Lisette baalde alleen maar dat de vurige bui van eerder weggejaagd was. De misgelopen klus maakte vast plaats voor andere klussen en minder salaris zou ze er ook niet door krijgen. Nog zwaarder woog misschien wel de gemiste kans om Mees beter te leren kennen, hem te verleiden, de grenzen van het voor haarzelf toelaatbare met hem opzoeken en... wie weet... zich uiteindelijk in een volstrekt vreemd bed volledig door hem laten uitwonen. Geschokt door deze mentale uitwassing nam zij het initiatief voor het afscheid, voelend dat ze bloosde.

Mees verzekerde zichzelf dat hij de laatste was die Lisette de hand schudde met vooraf de brutale intentie om de hare wat lang vast te houden. Met het hart bonkend in zijn keel, getrouwd maar dat duidelijk tijdelijk vergeten en nooit verwacht dit te doen, hield hij vast. Haar aankijkend wist hij geen woord meer uit te brengen. Er ging van alles door Lisette heen, zelf had ze van alles overwogen maar durfde nog niet. Ze moest zichzelf dwingen kalm te blijven tegen de jubel van binnen en de bui van voor de pauze was in het kwadraat terug.
"Eh.. tot ziens.. misschien?".
In gedachten lag hij onder haar en reed ze wild op zijn pik.
"Denk het wel".
Mees kon wel door de grond zakken en kon niet geloven wat hij net gezegd had. Haastig gaf hij haar zijn kaartje. Voordat de stropdas het zag liet ze het kaartje als een volleerd goochelaar achter haar handpalm verdwijnen. Lisette en Mees hadden het gesprek dat alleen met de ogen gevoerd werd nog wel even vol kunnen houden, maar de kolonel stapte na bedanken voor de tijd kordaat op de deur af. Mees wilde helemaal niet weg en voelde zijn ring aan zijn vinger branden. Uit het niets klonk zijn vader, een zeldzame flashback overviel Mees; hij dacht terug aan hoe hij net zijn MEAO diploma had behaald en zijn vader hem de hand schudde.
"Ik ben zo trots jongen. Onthoud; kansen moet je grijpen. Soms komen ze maar één keer".

Met overslaande stem fluisterde hij Lisette toe: "Mail me... Privé."
Op weg naar buiten sloeg de onzekerheid toe. Mees zag zich al op het matje moeten komen omdat hij avances had gemaakt met een dame van de verzekeringsmaatschappij. Een affaire had hij nooit gehad, niet eens gewild, en nu... Als hij de kans had gehad zou hij Lisette het liefst een bezemkast in hebben gesleept en daar wilde gewetenloze seks met haar hebben gehad. Met een dierlijk instinct alle stadia van een vrijpartij versneld en met een hand op haar mond doorlopen, zoals dat alleen eerste keren met iemand kan. Haar rokje opgestroopt over haar billen en langs het slipje diep en hard in haar kutje pompend tot hij het niet meer zou houden. In plaats daarvan keek hij tegen het steeds wegdommelende gegroefde hoofd van de kolonel aan, hetgeen de opwinding ogenblikkelijk deed doven.

Spelend met een visitekaartje staarde Lisette minutenlang naar een knipperende cursor. Als ze kon had ze het wat tijd gegeven maar ze wist ook dat de stemming van morgen ervoor kon zorgen dat de kans, en daarmee Mees, zou verdwijnen. Het geboekte appartement was niet voorzien van wifi en Stefan zou zeker argwaan krijgen als ze op enig moment een internetaansluiting zou zoeken. Zoals het eigenlijk hoort gold al jaren de afspraak dat vakantie vakantie is. Geen beslommeringen van thuis, geen werkgerelateerde gesprekken maar alleen ontspanning door genieten. Helemaal tot rust komen onder de Canarische zon. Uiteindelijk vond ze geen woorden en sloot de computer af. Hoe kon ze in hemelsnaam mailen en door laten schemeren dat ze wel oren had naar Mees, zonder gelijk als slet of makkelijk over te komen en buiten dat... Wat als Mees dit dagelijks met vrouwen deed? Hij zou immers wel weten dat hij iets had dat de aandacht trok. Die blik, die schouders, die glimlach en de manier waarop hij een hand gaf.

Opeens werd ze zich bewust dat zij en Sef nog de enigen op kantoor waren. Sef begon later en werkte dan langer door, dus zij was degene die er het meest opviel.
"Ging jij niet op vakantie? Lastig hè, om losse eindjes achter te laten".
Ze lachte flauwtjes. "Ja, kwartiertje nog dan... Even afmaken".
Ze floepte het scherm van de laptop weer open en met toenemende bloeddruk en met haar hakje tegen een wieltje van de stoel tikkend wachtte ze tot haar hotmail opende. Hoe te beginnen?

Hoi Mees.
Slechte timing. Ik vertrek morgen voor twee weken op vakantie en ben niet bereikbaar daar. Ik moet toegeven... Ik ben gecharmeerd. Oh ja.. en getrouwd net als jij. Ben je bereid dat op het spel te zetten? Als je doel is me uit balans te brengen is je dat gelukt. Zou je graag beter leren kennen om een oordeel te vormen over al dan niet mijn eigen huwelijk op het spel zetten. Je geeft me wel de kriebels.
Tot over twee weken.
Groetjes, Lisette.

Ze las het terug, en nog eens, en keurde het goed. Voor ze de kans kreeg zich te bedenken verzond ze het en sloot de laptop. Het bureau ging op slot en met eigenlijk al weer spijt reed ze een eindje om naar huis en voor ze het wist was de avond voorbij. Door koffers, jurkjes, schoenen, handbagage, even snel te laat en ongezond eten, was het eigenlijk al weer bedtijd. De aanstaande nachtelijke taxirit stond al bijna op de stoep.

Onder de douche kwam Mees ineens weer binnen. Rijk sop maakte Lisette's tepels erg gevoelig voor de wassende vingers en haar gedachten dwaalden af. Hoe zou 'ie zijn.. naakt? Zonder zijn stoere uniform.. en.. waar houdt hij van in bed? Of...? Juist niet in bed?
Net als op de wc gunde ze zichzelf geen tijd om het helemaal af te maken, mede doordat Stefan het moment onbewust verziekte door binnen te komen. Met alleen een badlaken om zich heen gewikkeld liep ze de trap af en merkte dat ze weer kletsnat was. Het knipperende lampje op haar iPhone deed haar de pas versnellen. Haar hart sloeg over toen ze een mailtje van Mees zag. Het laden duurde veel te lang.

Mooie Lisette.
Dank je voor je mail, het is al wat gezakt (NOT).
Je was een aangename verrassing vandaag en ongewild... Je hebt iets. Persoonlijke wow factor-achtig toen ik zag dat je kousen draagt. Meteen een verhardende reactie! Kan je niet annuleren? ;-)
Op het spel zetten, wie weet? Als je me bevalt en ik jou... Kansen moet je grijpen toch? Ik klink luchtig maar neem het heel serieus als ik zeg dat het nooit zelfs overwogen heb. Beetje geschrokken van oerdriften ook wel.
Anyway, prettige vakantie en.. ben erg benieuwd hoe je bent. Je ruikt in ieder geval lekker!
Kus, Mees.

Door voetstappen op de trap moest Lisette als de brandweer op "afsluiten" klikken. Liever had ze Mees' mailtje nog beantwoord, ook omdat het er voorlopig niet van zou komen. Het smeulende kooltje zat veilig genoeg weggestopt om het tot een gunstiger moment uit te stellen. Maar dit relatief onschuldige bericht, waardoor toch heel veel duidelijk werd, bevestigde haar wil om zichzelf helemaal in het avontuur te storten.
"Lies.. de taxi staat over een paar uur voor de deur. Kom nou naar bed schatje".
Stefan keek er wat geïrriteerd bij zodat Mees beantwoorden er helemaal niet meer in zat. Onwillig en verzonken in stoute gedachten volgde ze Stefan naar bed. Slapen was zo goed als onmogelijk geworden en toen Stefan al na een paar minuten licht hoorbaar begon te snurken schoof als vanzelf haar hand tussen haar dijen. Aanvankelijk in stilte streelde ze haar klitje tot het als een hard pitje tussen haar vingertopjes door gleed. Geconcentreerd luisterend of het niet in de gaten liep, kreeg de hand gezelschap van de andere. Twee vingers drongen binnen en begonnen in traag tempo in en uit haar nu lekkende poesje te pompen, terwijl haar klitje nog altijd, wel sneller nu, behandeld werd. De gedachte aan Mees maakte het lastig niet heel wild tekeer te gaan. Een nooit ervaren honger en geilheid zorgde voor een ongekend snel en heftig hoogtepunt. Lisette hoopte maar dat de vlek niet op zou vallen en viel met een voldane smile heerlijk in slaap.

 

Deel 3

Veertig kilometer verderop was Mees nog wakker en zat tevergeefs te wachten op respons, vlak nadat zijn vrouw naar boven was gegaan had hij het mailtje getikt en eigenlijk veel meer willen delen. Het vooruitzicht van twee weken wachten veroorzaakte een vreemde angst dat hij Lisette al kwijt zou raken vóór hij haar zou krijgen. Al bijna twintig jaar was hij Sylvia trouw en had zich al die tijd voorbeeldig gedragen, haar aanbeden en op alle vlakken inzet aangewend om haar en hun dochtertje gelukkig te maken en houden. Zichzelf analyserend wist hij niet eens of hij het wel zou kunnen met een ander, de vrijgekomen testosteron die sinds de middag door zijn lijf gierde overtuigde hem al snel en net als Lisette viel hij pas na een potje rukken in slaap. De intens gewenste droom bleef jammer genoeg uit. Ze kwam niet langs maar zodra hij weer wakker werd, was dat beeld en die onrust daar weer, geneigd gelijk weer te mailen. Maar daarvan weerhouden door geen bericht van Lisette ging hij maar aan het werk, twee hatelijke weken in het vooruitzicht.

Op weg naar een terrasje langs het strand verkende Lisette heimelijk haar omgeving. Elk tentje met een wifi logo aan een meetlat leggend. Als bij het terras geen wifi zou zijn kon ze misschien later nog even... Ergens was het idioot dat ze dit aan het doen was, ze voelde zich bijna schuldig dat ze Mees liet wachten zoals zij op zijn antwoord gewacht had. Op het terras zaten Karin en Fred al te wachten, het bevriende stel woonde al een tijdje op het eiland en steeds als Lisette en Stefan er waren brachten ze een paar dagen samen door. Om wel het idee te hebben samen op vakantie te zijn ook weer niet al te lang; eens uit eten, een tripje naar een nabijgelegen ander eiland of gewoon een avondje gezellig keuvelen onder het genot van een wijntje. Stefan had lang samengewerkt met Fred en Karin was geen hele goeie vriendin maar zeker te pruimen. Lisette vond het wel fijn aanspraak te hebben.

Na alles verteld te hebben over de vlucht, het appartement en het miezerige weer in Nederland werd afgesproken om die avond uitgebreid bij te praten. Na nog eens twee wifi symbooltjes opgeslagen te hebben, een lokaal gerecht als diner en een snelle douche meldden ze zich bij het fraaie huis van het koppel. Naarmate de avond vorderde ging muziek en het stemvolume van de heren gestaag omhoog, de gespreksstof varieerde van heel serieus tot aan volslagen belachelijk. Lisette had het naar haar zin maar kon niet van zich afzetten dat ze nog iets moest doen. Zou hij alweer contact gezocht hebben? De anderen hadden hun aandacht op een concert op Netflix, een ideale mogelijkheid om Karin het wachtwoord van de wifi te ontfutselen. Zonder argwaan gaf Karin een kaartje en in een mum van tijd was Lisette verbonden met het net. Meteen werd het heet onder de voeten. Als het topic niet veranderd was had ze zich geëxcuseerd maar nu bleef ze nog even hangen. Met dubbele tong was er zowaar een unanieme mening; vreemdgaan is not done maar verliefd worden kan altijd en een slippertje is nooit uit te sluiten. Echte liefde overwint tenslotte alles. Lisette had er zo haar gedachten bij. Nooit mocht Stefan weten wat ze van plan was, hij stond er ook volkomen buiten en haar verlangen had niets met hem te maken.

In de badkamer op het toilet was het een domper dat Mees niets had laten weten. Na nog één keer teruggelezen te hebben verspilde ze niet meer tijd en typte;

"Hallo Mees.. het heeft er alle schijn van dat je me gegrepen hebt. Ik heb heel de dag aan dingen gedacht waar ik normaal alleen aan denk als de gemoederen heel erg verhit waren. Dit gaat niet in dertien dagen over en zoals ik er nu over denk ben je nog lang niet van me af. Neem me niet kwalijk dat ik je voorlopig niet kan schrijven maar weet dat ik aan je denk".

Het duiveltje in haar besloot, geholpen door rosé, een zinnenprikkelend fotootje mee te sturen. Geen porno maar erotiek. Ze ritste haar broek open, duwde een hand onder het elastiek van haar slipje door en maakte met de andere hand een foto, betitelde het plaatje met "het is hier 37 graden en licht vochtig", voegde hem als bijlage toe en haastte zich weer terug naar haar gezelschap. Ze was oprecht van plan pas in Nederland weer contact te zoeken. Of ze dat vol kon houden was een tweede. Ze was in ieder geval het gejaagde gevoel kwijt en was alleen nog benieuwd hoe Mees zou reageren.

Gefrustreerd had Mees de hele dag spastisch zonder resultaat naar zijn mailbox gesurft. Lisette was dan wel op vakantie maar het kon toch niet zo zijn dat ze niet ergens een momentje en een locatie vond om hem tenminste te laten weten of ze goed aangekomen was? Goed, de band was nog niet sterk genoeg om een plekje op te eisen maar een kort berichtje is een kleine moeite met groot plezier en dankbaarheid tot gevolg. Tijdens de zojuist afgelopen training was hem meermaals verweten dat hij liep te dromen en dat klopte ook nog. Het wekelijks "partijtje" aan het eind van de volleybaltraining werd wel heel makkelijk verloren als de spelverdeler met zijn hoofd bij heel andere zaken is. Met een sprankje hoop had hij zijn fiets in de schuur gezet en toen vastgesteld werd dat de rest van het gezin midden in het bad- en bedritueel zat, greep hij de mogelijkheid om nog één keer te kijken.

Bingo! Met gemengde gevoelens absorbeerde hij elk woord. Blij dat hij weer wat had gekregen en sip omdat het gelijk een radiostilte inhield, opende hij de bijlage. Het onfatsoenlijke plaatje had de uitwerking waarop Lisette vierduizend kilometer verderop gehoopt had toen ze de foto maakte. In zijn boxers was, in het ritme van zijn hartslag, meteen groei voelbaar. Een mooi gelakte nagel onder een reepje stof vond hij sec niet zo opwindend maar in een open geritste jeans met daarbij de gedachte wat ze na het nemen van de foto had gedaan maakte hem wild. Onder de muis van haar hand was het begin van een keurig recht bijgeschoren streepje schaamhaar te zien en na inzoomen en heel goed kijken in de schaduw zelfs een randje schaamlip. Ook voor hem gold dat hij het liefst meteen zou antwoorden, evenals het feit dat zijn thuissituatie dat in dit geval niet toeliet. Wel liet hij gelijk zijn fantasie de vrije loop over hoe hij haar net zo kon verrassen als zij hem had gedaan. Een gezonde portie achterdocht evalueerde of deze foto echt Lisette's hand toonde of dat ze het plaatje wellicht gewoon mooi vond en het er daarom had bijgeplakt. Haar gevoel voor humor, 37 graden en vochtig, was wederom een plus op de toch al lange lijst van fijne eigenschappen.

Bijna zeker weten dat het stil zou blijven bracht hem meer tot bedaren dan de onzekerheid die hem tot dan toe bezig gehouden had. De dagen gingen beduidend sneller voorbij dan die eerste paar. Elke dag was hij wel met haar bezig, telkens als hij wat grappigs las of zag, steeds als een vrouw met ongeveer gelijk uiterlijk langsliep, gingen zijn gedachten meteen naar Lisette. Elk gesprek in de media over flirten, spanning of een reclame van '2nd love' veroorzaakte weer een associatie. Bevend van onzekerheid had hij na het badderen boxers over zijn stijve pik aangetrokken en na meerdere mislukte pogingen lukte het om de contouren van het randje van zijn eikel en de opgezette blauwe ader door de gladde stof van zijn ondergoed in reliëf op de foto te krijgen. In zwart wit kwam hij er zowaar zo mooi uit te zien dat hij een nieuwe zieke manier van trots bemerkte. Om niet al te eager over te komen, maar ook zeker om Lisette niet op te jagen, wachtte hij tot er één vakantieweek voorbij was. Eenmaal zo ver dat hij er aan toe was bleek dat Lisette er misschien precies hetzelfde over dacht.

"Hey Lekker ding! Alles heerlijk hier en officieel over de helft, denk jij net zo veel aan mij als ik aan jou? Ken je dat gevoel dat je graag wilt dat de vakantie langer duurt? Ik in dit geval voor het eerst niet! Sorry als ik je stoorde.. kussssss!"

Zo blij als een kind antwoordde Mees: "Toeval of Soefisme? Hoe kan het dat ik ook net vandaag jou wilde mailen? Psychologische barrière van één week achter de rug en nog één te gaan? Ik denk echt dat ik meer aan jou denk dan jij aan mij, maar dat terzijde. Enorm bedankt voor de heerlijke foto, vooral wat net niet te zien is. Het is een testosteron bommetje, Lisette. Hoop dat ik met deze de gunst kan terugbezorgen. Zou zo graag hebben dat je dit cadeautje voor me knielend uitpakt. Geniet maximaal van je week nog, maar kom wel gewoon lekker terug naar Nederland! Oh en.. vergeef me dat ik je de komende week vaker iets stuur. Het was zo fijn deze voor je te maken!
Enorme knuffel, liefs, Mees.
PS: Stoor me zo vaak als je wilt!"

Door drukte op het werk en de verbouwing van een slaapkamer vloog de week voorbij. De laatste twee dagen telde Mees vrolijker dan anders af. Over twee dagen kon hervat worden wat twee weken eerder als totaal verrassende eyeopener begonnen was. De dag vóór haar vlucht terug mailde Lisette nog:

"Mees toch! Hmmm wat een heerlijk fijn gevulde boxers! Reken maar dat ik die graag omlaag wil halen, maar niet te snel. Ik word al nat bij de gedachte hoe je naar me zal kijken als het elastiek van je huid af komt en je vriendje tevoorschijn springt. tot Snel!"

Beiden hadden een aan slapeloos grenzende nacht en de volgende dag landde Lisette veilig op Rotterdam Airport, maar al te goed beseffend dat het onvermijdelijke nu snel dichterbij kwam waren de kriebels in elke vezel van haar lichaam nog actiever dan voorheen. Wel had twee weken in de zon duidelijk gemaakt dat ze er verder mee wilde gaan, wel hopend dat Mees het initiatief zou nemen want het voelde toch nog een beetje raar om toe te moeten geven dat ze hem he-le-maal wilde. De seks met Stefan was fantastisch geweest en dat was ook hem opgevallen. Het was niet zozeer meer geweest dan op eerdere reizen, maar anders. Hij kon zich niet voor de geest halen dat pijpen met zoveel overgave gedaan werd en meer dan eens was Lisette niet bevredigd na één hoogtepunt. Hij vond het alles behalve erg en had dan ook niet geklaagd. Lisette op haar beurt had er nog lang niet genoeg van, ze was verkocht. Het geheime contact had deuren geopend die wat haar betreft nog veel verder open mochten.

Op de eerste werkdag duurde het niet eens tot aan de thee tot ze alweer door Mees benaderd werd. Met een niet minder grote last aan werk was ze tot haar spijt genoodzaakt te wachten met het lezen ervan. Ze zou tenslotte de neiging hebben om meteen te willen antwoorden en op vakantie had de drempel misschien toch lager geleken als dat 'ie nu was. Met de juiste verklaring voor thuis kon het nu gewoon. Ze had al bedacht, dat als het zo ver zou komen, ze een hele of halve dag vrij zou nemen en het vanaf daar te bezien.

Door gesloten winkels had Lisette nog geen kans gezien om een gezonde voedzame lunch op te pikken zodat ze wel in het bescheiden bedrijfsrestaurantje moest eten. Aan een tafeltje bij het raam zat Mandy al alleen met een pistoletje te wenken. Alles beter bij dan de stoffige heren van taxatie- en schadebeheer dacht Lisette. Op zich hield ze haar eventuele escapades liever voor zichzelf. Aan de andere kant was het ook wel fijn dat er iemand was die op momenten dat het nodig was zou luisteren zonder te oordelen of haar te verklikken.
"En?? Batterij weer helemaal opgeladen en niet geheel onbelangrijk.. is er nog iets eh.. bijzonders gebeurd?".
Natuurlijk begreep Lisette waar Mandy op doelde maar besloot er niet op in te gaan. Ze vermeed ook vragen te stellen over Thijs, voor nu dan tenminste. Voorlopig had ze genoeg aan alle onzekerheden die nog aan Mees kleefden. Het zien van Mandy deed haar wel dooreten zodat ze in alle rust zijn mail kon lezen.

"Lieve nerveusmaker, *knipoog*. Ik ben zo blij dat je weer terug bent, blij en strontnerveus tegelijk trouwens. Zijn we bereid de gevolgen te dragen? Lisette... afgelopen weken was jij het die mijn hoofd bezette, ook wel zoals je in de vergadering was maar vooral hoe je er beduidend minder representatief bij zat, stond en lag. In één van die opgewonden buien heb ik een filmpje voor je gemaakt en voor de camera allemaal uitgekraamd waar ik aan dacht. Ik heb het zelf nog niet teruggezien (veel te gênant) maar vroeg me af of je dat zou willen ontvangen. Ik ga het niet omschrijven maar uh... de film heeft een happy end. De ervaring was waanzinnig maar ook absoluut wat eng. De kracht en hoeveelheid van de ontlading rechtvaardigt echter alles. Laat je me het snel weten? Ik zit te shaken!"

Met open mond las Lisette het laatste stuk, visualiseerde Mees op beeld terwijl zij, alleen thuis, alle tijd had om, zonder meer mensen in huis, naar deze video te kijken. Denkend aan de foto van eerder en hoe die bij haar aangekomen was, wist ze dat een video haar heel snel naar ongekende hoogten zou sturen. Met overal kippenvel antwoordde ze;

"Stoute Mees, toch een video? Voor mij? Ik ben er helemaal beduusd van, ik zou het heel graag zien maar besef je wel dat ik je daarna wel eens heel snel zou willen ontmoeten? Of juist niet, haha.. De keuze is aan jou, Mees. Doe het alleen als je er helemaal achter staat. Ik verheug me er wel op! Wie weet steek je me wel aan met het filmvirus (reken er maar niet op.. maar hoop doet leven!)"

Binnen een kwartier volgde een melding; "Space Mees heeft een video met u gedeeld" met een linkje erbij. Ze zou moeten wachten om het te bekijken maar de opwinding werd al in de aanloop stapsgewijs steeds een beetje meer. Uiteindelijk belandde ze op bed, alleen, net gedoucht en door het overmatig insmeren met bodylotion had ze de juiste zintuigen al geactiveerd. In kleermakerszit klikte ze op het linkje. Duidelijk gespannen sprak hij haar toe tot hij rechtop op de knieën ging zitten, zijn al gezwollen lul masseerde en voor Lisette met zichzelf ging spelen. Ze vond het fantastisch om hem te zien groeien, de opwinding in zijn stem te horen en in zijn gezicht te zien. Naar het eind toe leek hij de controle enigszins te verliezen op deze vlakken. De eerste keer kijken werd begeleid door zachtjes strelen en vooral maar staren. De tweede keer deed ze lekker achterover liggend in de kussens. Met de hielen op het matras, knieën in de lucht liet ze zich meevoeren in het beeld dat hij daar echt voor haar zat terwijl hij tegen haar praatte. Het effect was overweldigend, sneller en heftiger dan ooit meegemaakt kwam ze, een straaltje vocht uitspuwend trillend klaar. Nog nagenietend wilde ze hem dat meteen laten weten...

"Hey geile Mees... ik zit nog na te lekken van je supervideo. Als ik het lef krijg er ook één voor jou te maken ben jij de eerste die het hoort. Zo te zien beeldde jij je mij ook in en als het klopt wat ik zag verloor je jezelf op het eind, klopt dat?. Hmmm ik heb zin, nog steeds! Stel je voor; écht zo voor elkaar zitten! Dag heerlijke man, tot snel".

Even twijfelde ze maar het zonder gêne blootgeven van Mees gaf haar het beslissende zetje om haar poesje in nét verwende toestand bij te voegen.

 

Deel 4

Mees reed op de A12 toen een *pieppiep* op de autoradio aangaf dat er en email binnenkwam. Deze afzender noopte hem de eerstvolgende parkeerplaats te nemen en met een nog draaiende motor de mail te openen. Enorm opgelucht dat ze nog terug mailde en nog eens heel positief ook bedacht hij ter plekke hoe het nu verder moest. Behalve zichzelf wilde hij Lisette alle mogelijkheden bieden, inclusief op elk willekeurig tijdstip "stop" zeggen zonder verwijten. Ook voor hem was alles nieuw en de illusie dat militairen overal lak aan hebben had hij meer dan 20 jaar geleden al doorgeprikt.

"Liefste Lisette, je hebt geen idee hoe erg ik er mee zat of je de video wel zou waarderen. Er valt een last van mijn schouders te lezen dat je het voldoende vond. Nu ik in deze brutale bui ben wil ik je een voorstel doen. Op de twaalfde ben ik bij je in de buurt, als jij het ook wilt zouden we wat kunnen gaan drinken en vandaar verder kijken. Vergis je niet; ik vind het net zo eng als jij en sluit niet uit dat ik op het laatste moment toch nog terugkrabbel. Dat ligt dan niet aan jou maar aan mijn eigen... pfh... ik denk dat ik het faalangst ga noemen. Tja... grote mond... klein hartje wellicht. We drinken wat en zien dan wel. In het juiste etablissement is de stap naar de balie en een kamer zó gemaakt. Nooit gedacht dat ik dit eens zou zeggen; ik ben de jouwe als je wilt, Lisette, helemaal!
PS. hmm... video van jou? Thrill me!"

Tot dan toe was het spannend, fijn en enerverend geweest voor Lisette maar nu kwam het opeens wel erg dichtbij. Hij schreef dan wel dat ze altijd de mogelijkheid had om zich te bedenken maar als ze terugdacht aan die middag aan tafel wist ze ook wel dat ze, overspoeld door verwarrende lust, als was in zijn handen zou zijn. Gek zou ze zijn geworden als ze tegen haar aard in maar zo bleef twijfelen, resoluut kwam zijn kaartje uit een verborgen vakje van haar iPhone. Een korte pauze en een diepe hap adem markeerden de seconden tussen laatste cijfer en het groene hoorntje. In twee stappen was ze in de ruimte die speciaal voor privégesprekken gecreëerd was. Het schuifje op de deur schoof ze in het voorbijgaan naar "niet storen" en precies toen ze de deur in het slot drukte klonk "Uitbesteding met Mees, goedemiddag".

Het bleef stil, zo dapper als Lisette was geweest toen ze het nummer intoetste, zo brugklasserig voelde ze zich nu.
"Hallo?"
Pas toen raapte ze zich bijeen en zei ze wie ze was. Zich zo normaal mogelijk proberend te gedragen liep Mees van kantoor de gang op. Ontluikend onwennig hadden ze het over haar vakantie en als ultieme ontwijking over de zaak van de auto's waar alles mee begonnen was. Onvermijdelijk volgde de stilte waarna Mees tot opluchting van Lisette naar haar plannen op de twaalfde informeerde. Groot was zijn vreugde toen ze bekende dat dat was waarvoor ze belde.
"Ik vind overmorgen wel wat snel maar waarom wachten toch?".
Nu was het zijn beurt om opgelucht te zijn: "Ik verheug me erop Lisette, we laten de verwachtingen achterwege en houden de eerlijkheid voorop, dan krijgen we beiden geen spijt. Nee is ook een antwoord, maar wat je met mij doet is te heftig om zo maar te laten gaan".
Hij werd zowaar ietwat emotioneel, zoveel factoren die van invloed waren op deze beslissing en gang van zaken. Toen de kogel eenmaal door de kerk was voor de twaalfde, werd het gesprek een stuk meer ontspannen, de stenen in de magen van zowel Mees als Lisette maakten plaats voor die bekende kriebels en ondanks dat het verder helemaal niet meer over seks of erotiek ging, bleef een geile mist tussen de twee hangen. Toen de kolonel voor de derde keer om het hoekje de gang in keek moest Mees echt weer aan het werk, voor zover dat nog mogelijk was.

"Jij bent begonnen, dus jij zoekt ook maar een plek, gemenerik... Ik laat me verrassen!"
Met de mededeling dat alles inderdaad in het teken zou staan om haar te verrassen en een bijna als echt waargenomen kus kwam het gesprek ten einde. Als ze hadden gezien hoe ze stonden te stralen met allebei een telefoon in de hand hadden ze daar absoluut weer om moeten giechelen.

Een uur voor einde dienst klopte Mees een uurtje verlof in, stapte in zijn auto en ging, tegen al zijn principes in, 's middags de stad in. Het was lang geleden dat meneer zich voor een date in het nieuw had gestoken en onderweg naar huis zoog hij een geloofwaardige verklaring voor deze plotselinge aankopen uit zijn duim. Eén tasje bleef achter in de auto; aangezien overmorgen alle kanten op kon had hij ook nog wat stiekeme boodschapjes gekocht. Beroepsmatig was vooruit denken hem in het bloed gaan zitten zodat condooms, een flesje massageolie, wat glijmiddel en een klein trillend eitje met afstandsbediening misschien niet eens nodig, maar wat hem betreft zeer gewenst waren. Met het uur steeg de spanning en daarmee de stress. Thuis mooi weer spelen en ondertussen ondraaglijk verlangen naar samenzijn met een andere vrouw bleek geen sinecure als je voorzien bent van een geweten. Vanaf de andere kant bleef het stil, wel overtuigd van haar zelfde intenties zocht Mees op het werk een hotel uit. De eisen waren simpel; goed bereikbaar maar ver genoeg weg, parkeren uit het zicht, discrete zit in plaats van koffie in het restaurant en voldoende "luxe" kamers beschikbaar om in voorkomend geval meteen te kunnen boeken. Hij had al reizend zijn portie hotels wel gehad en wist dat de ene vijf sterren niet te vergelijken zijn met de andere. Na een tijdje zoeken vond hij de ideale zaak die aan alle eisen voldeed, het was heel verleidelijk meteen maar een ++kamer vast te leggen, maar als er geen gebruik van gemaakt zou worden was de kostenpost aanzienlijk.

Ervan uitgaande dat Lisette ook op nieuws zat te wachten, mailde hij haar de adresgegevens van het hotel en zijn verwachtte aankomsttijd aangevuld met de vraag of zij een voorkeur had voor zijn kleding. Het was voor het eerst dat Mees besefte dat hij met een vrouw te maken had met een zwak voor uniformen. Meteen er achteraan liet hij doorschemeren zichzelf dan wel minder op zijn gemak te voelen. Gekeken wordt er altijd en vooral de oudere generaties leken zich vaak geroepen te voelen om een willekeurige opmerking over belastinggeld te maken. "Dus bij nader inzien.. kom ik als Mees en níet als Adjudant".
Hij sloot af met het uitspreken van zijn nieuwsgierigheid naar haar kledingkeuze. Ook Lisette zal er in haar vrije tijd toch niet zo bijlopen als op kantoor?. Een en ander zorgde voor nog meer voorpret. Misschien was ze wel een joggingpak typje! Voor de zekerheid doordrong hij haar van de categorie van het hotel en de daar nu eenmaal bij behorende kledingkeuze.

Pas 's avonds laat kreeg hij mail terug. Lisette schreef dat ze minstens net zo uitkeek naar de dag van morgen en stelde hem gerust qua kleding. Een comfi huistenue was er wel maar slechts heel sporadisch op een luie zondag kwam dat uit de kast. De hilariteit van een enorm verschil in leefstijlen had haar ook al menig hersenspinsel opgeleverd met het beeldende voorbeeld van een kerel in een bedrukte lederen bodywarmer op een roestige oude nep Harley Davidson. Mees moest maar afwachten hoe ze zou verschijnen, net als andersom trouwens.

Veel vroeger dan gepland kwam Mees bij het statige hotel aan. Hij doodde in de auto nog wat tijd met een spelletje en las voor hij naar binnen ging aandachtig nog even de hele mailwisseling vanaf het begin door. Het klopte gewoon; de wederzijdse invloed, de gelijksoortige humor, de verbazing en de passie. Het moest zo zijn. Hij wist het zeker! Met de stiekeme spullen in een passender etui nam hij plaats in de lobby en bestelde wat te drinken. De cappuccino werd nét opgediend toen hij Lisette uit zag stappen.
"Mag ik alvast een thee erbij voor mevrouw?".
De ober keek even waar Mees heen keek en meteen nog eens, het lag dus niet alleen aan hem.

De benadering had zomaar slow motion kunnen zijn. De blikken raakten niet van elkaar los en met ondeugend lachen op de gezichten wisten beiden zich maar lastig een houding te geven. Geen hand en geen omhelzing maar iets ertussenin werd het, wel met de traditionele drie zoenen op de wang. Mees ontkwam niet aan het opsnuiven van de subtiele hoeveelheid van het parfum dat hem eerder zo overvallen had.
"Je ziet er fantastisch uit Lisette, beetje makkelijk kunnen vinden?".

Lisette was later dan normaal van huis gegaan, waar Mees thuis had voorgewend gewoon te gaan werken had zij gewoon een dag vrij om te gaan stadten. Onderweg had ze het niet kunnen laten om op haar ipad zijn filmpje tevoorschijn te toveren en half verdekt op de bijrijderstoel te bekijken, geluid op een redelijk niveau over de speakers van de auto sturend. Ze was al opgewonden opgestaan en dat was alleen maar erger geworden naarmate het moment dichterbij kwam. Maar tijdens het filmpje kwam de overtreffende trap van geilheid tevoorschijn. Een warm druppeltje ontsnapte uit haar kutje en de sensatie in haar borstkas deed haar tepels hard worden. Hardop vroeg ze zich af of die poppenkast van koffie niet overgeslagen kon worden. Zou ze...?

"Mees, ik ben er wel uit. Regel jij een kamer?".
Alles had hij verwacht, veel mogelijke scenario's doorlopen maar dit sloeg alles. Hij was helemaal niet gewend de regie uit handen te geven en stamelde op dusdanige manier dat Lisette zich een fractie van een seconde afvroeg of ze er wel goed aan had gedaan. Nog verbaasd liepen ze naar de receptie, alsof Mees het dagelijks deed legde hij zijn creditcard op de balie en nam de keycard van een ++kamer in ontvangst. Lisette had ondertussen haar hand brutaal op zijn bil en kneep bij het vragend herhalen van ++ twee keer in Mees' bil.
"Hm, Goed bezig, klinkt en voelt aangenaam".
Dat vond hij ook, een borst tegen zijn arm en haar, net als de rest van haar lichaam, goed verzorgde hand op zijn kont bracht hem in recordtijd op oorlogssterkte. Als een legaal koppel bleef die hand daar tot de deuren van de lift helemaal gesloten waren, een ober met een kop dampende thee op een dienblad verward achterlatend. Mees hield het niet meer. Hij nam Lisette zodra het kon in een stevige greep en kuste haar vurig, met zijn handen op haar kont trok hij haar kruis krachtig tegen zijn steigerende lul aan zodat ze voelde wat ze teweeg bracht. Als vanzelf paste het zoenen zich aan elkaar aan. Lisette voelde hoe de stof van haar rokje behendig door vingertopjes werd opgestroopt en voelde een koude trek over haar slechts in een zwarte string gehulde billen voordat Mees' handen heerlijk krachtig aan het kneden sloegen. Toen zij haar hand aan de voorkant zijn broekrand naar binnen wilde laten glijden minderde de lift vaart. Vlak voor het belletje klonk stonden beiden weer alsof er nooit iets gebeurd was naast elkaar.

Het had Lisette een enorme kick gegeven om hem een kamer te laten bestellen. Zijn naar een verklaring zoekende licht gepanikeerde blik gaf haar een overweldigend gevoel van macht over iemand die normaal toch onwrikbaar hoort te zijn. Reden te meer om eens te peilen hoe ver ze kon gaan. Mees had de deur van de riante kamer nauwelijks achter zich dicht gedaan met van alles door zijn hoofd flitsend. Hij wilde wat zeggen maar werd verhinderd door Lisette's hand op zijn mond; "Eerst seks, dan praten".

Nu was het Mees die zich afvroeg of dit wel afwijkend voor haar persoontje was. Hij stribbelde niet tegen toen ze wat haastig en met bevende vingers de knoopjes van zijn overhemd losmaakte. Al snel lag het op de grond en na een alles zeggende tongzoen werd hij tegen de muur gedrukt. Mees voelde een point of no return: "weet je het zeker?"
Lisette zweeg maar pakte zijn hand, haalde hem door haar poesje en zei; "Zó zeker, en jij ook..."
Door de pantalon heen greep ze Mees' paal, automatisch sloot hij zijn ogen en genoot. Lisette zakte langzaam door haar knieën, in het zakken zag Mees kans haar truitje vingervlug mee omhoog te trekken zodat een paar door de vakantie gebruinde fenomenale tieten half zichtbaar uit een strak behaatje staken. Een glimlach en een "sneaky!" werden hem toegeworpen.

De nieuwe broek ging makkelijk open. Hem strak aankijkend grepen haar nagels naar zijn borstkas en gleden via achter naar zijn boxers. Het elastiek kroop over zijn billen en trok de voorkant tevergeefs mee. Pas toen zijn lul net niet pijnlijk naar beneden werd getrokken sprong hij tevoorschijn. Nadat Lisette haar knellende rokje wat speling gaf door het naar haar taille te schuiven keek ze omhoog; "Vraag het dan... Toe..".
Mees voelde haar warme handen zijn ballen en strak staande pik omvatten. "Pijp me alsjeblieft Lisette, ik wil het zó graag".
Plagend draaide haar tong enkele rondjes rond de geleidelijk paarser wordende eikel alvorens ze steeds meer van zijn paal in haar mond liet glijden. Mees legde haar haren opzij om beter te kunnen zien wat er gaande was en begeleidde zonder te dirigeren. Haar hoofd, met afwisselend meer aandacht voor de stam en dan weer zijn eikel leek het Lisette's doel om zo snel mogelijk het zaad uit zijn kloten te krijgen. Haar hemelse mond liet zijn pik glimmen van het speeksel. Dat ze worstelde met ademhalen bij de diepste momenten was een genot om alleen maar te bekijken.

Lisette kwam omhoog en nam hem met de pantalon nog rustend op zijn enkels aan de hand mee naar het nog onberoerde kingsize bed. Mees schopte zijn schoenen en broek aan de kant en leunend tegen het hoofdeind keek hij toe hoe Lisette veelbelovend op hem af kroop. Met licht gespreide benen maakte hij de weg voor haar vrij maar zij had iets anders in gedachten. Veel te traag grepen haar handen achter haar rug en onthaakten het sexy behaatje. Alsof hij naar een pornofilm keek nam hij zijn lul ter hand en maakte een veel voorbijgekomen wens kenbaar; "Ga door Lies, please... Ik wil dat je jezelf verwent voor me".

Beschaafd als Lisette was gevormd ondervond ze ergens diep van binnen een altijd veracht gevoel van sletterigheid. Ze zag zichzelf zitten; rokje om haar middel, opgezette tepels op haar tieten en een glimmend vochtig kutje zichtbaar aan de zijkant van haar stringetje. Het was exact wat Mees voor ogen had toen hij voor het eerst merkte dat ze ook op kantoor die mooie kousen droeg. Heel erg bewust van haar exhibitionisme toonde ze Mees dat het pijpen gevolgen had gehad op haar spleetje. De soppende geluidjes drongen door in de kamer vermengd met haar versnelde ademhaling. Gefixeerd op zijn trekkende hand streelde Lisette over haar lipjes en werkte vastberaden naar haar kloppende klitje toe. Toen Mees door het zien van vlagen van samentrekkende spieren vermoedde dat ze een hoogtepunt naderde stopte hij met rukken. Bang dat haar orgasme dat van hem zou inluiden stond hij op en zocht zijn balans op het matras. Het gaf Lisette voldoende steun om zich aan hem vast te klampen en al vingerend de dekbedhoes intens geil kronkelend onder te spuiten. Wat had Mees dat graag bij haar gedaan, een lang gekoesterde fantasie was altijd al een vrouw te laten squirten, maar thuis was Sylvia nooit in staat geweest om in die mate te ontspannen en het te laten gebeuren. Hij wist meteen dat hij het verderop vandaag dan eindelijk mee ging maken.

Al zoenend met de bovenlijven tegen elkaar aan kwamen ze weer wat tot rust. Behoefte aan pauze had Lisette niet, haar kutje schreeuwde om gevuld te worden met het harde vlees dat kwijlend tegen haar onderbuik duwde. Na een kussen over de natte plek geposteerd te hebben en de doorweekte string verwijderd te hebben, zakte ze achterover en leidde met de hand Mees' paal naar haar opening. Stukje voor stukje duwde Mees door, aandachtig kijkend hoe heel het kutje zich om zijn snikkel vormde. Door zijn handen op haar heupen te plaatsen kreeg hij de houvast die nodig is voor een stevig potje neuken.

Aanvankelijk rustig bewogen de twee met elkaar mee, lachend, genietend, hijgend en elkaar continu scherp in de gaten houdend. Elke beweging analyserend om er zeker van te zijn dat de ander minstens net zo veel genoot. Zijn handen op haar heupen was op den duur overbodig. Lisette was omhoog geduwd en kon niet verder met haar hoofd in het kussen. Zelf greep ze naar de horizontale stang die het einde van het bed markeerde terwijl Mees zijn handen vrij kreeg om tijdens het stoten Lisette's spleetje te wrijven.

Aangemoedigd door steeds hoger klinkende kreuntjes en het nog luidere gesop daaronder, voerde hij het tempo op tot hij niet sneller kon.. "Lies.. ik ga komen.. mag ik...laat me..."
Lisette was er bijna en verbood het hem. "Nog niet.. ga door Mees.. Neuk me.. neuk me.. ja, jhaa.. jhaaaaa".
Met alles wat hij had lukte het hem om door te gaan tot Lisette toestemming gaf; "kom... spuit me onder... nú! ".
Op een vrijwel identieke manier als in de gemailde video gaf Mees zelf het laatste zetje. Klodder voor klodder zaad kletste vanaf Lisette's sleutelbeen steeds lager. Het laatste beetje masseerde ze er zelf uit net onder haar navel.

Uithijgend ploften ze naast elkaar neer. Tijd om eens te praten, over condooms, speeltjes, voorkeuren, wensen, de rol van minnaar en de rest van de veelbelovende dag.