Geluksvogel
Ik ben Marion. Ik ben momenteel 35 jaar oud, maar mijn verhaal begint ongeveer tien jaar geleden, toen ik net 25 was. Op dat moment was mijn leven voor mij een saaie bedoening en ik snakte naar iets anders, iets nieuws, iets spannends. Iets wat het leven me beloofd had, maar niet had geleverd. Dat moet ik uitleggen.
Om onbescheiden te zijn: Ik was dat meisje in je klas, waar alle jongens verliefd op waren. Mijn hele leven hoorde ik, dat ik zo’n mooi meisje was. Ik was blond, had blauwe ogen en was slank. Mijn stem was zoet en zacht, al op jonge leeftijd begon mijn lichaam zich te vormen en in de puberteit was ik, om het onbescheiden te zeggen, de natte droom van de meeste jongens. Ik ben ook maar een mens, dus op een bepaald moment ga je dat geloven en ga je je ernaar gedragen. Het spijt me te moeten zeggen, maar ik was een ongelofelijk snobbige tiener. Daarnaast bleek ik ook nog goed te kunnen leren, dus we hadden de perfecte mix: beauty and brains. Helaas had ik een vreselijke persoonlijkheid, al zag ik dat zelf natuurlijk heel anders.
Ik ging alleen om met mensen die aan mijn standaard voldeden en dat waren er niet zoveel. Mijn vriendinnen moesten aantrekkelijk zijn en toen ik op de leeftijd van verkeringen kwam, wilde ik alleen knappe jongens. Het sprak vanzelf dat ik verkering had met de knapste jongen van de klas, ook al pasten we totaal niet bij elkaar. Hij was niet dom, maar veel diepgang had hij niet. Die zat nu eenmaal in de jongens, die hun uiterlijk niet konden gebruiken om ergens bij te horen. De relatie duurde dan ook niet echt lang en meer dan een kuis kusje hadden we in die maanden niet gewisseld.
Na de middelbare school ging ik studeren en daar maakte ik de fout, die de rest van mijn leven zou bepalen: Ik koos de verkeerde studie. Ik had gewoon een HBO-opleiding in bedrijfsmanagement of zo moeten gaan doen, dan was ik op mijn 22e bij een mooi bedrijf gaan werken, had een leuk salaris verdiend en was alles gelopen, zoals het had moeten lopen. In plaats daarvan stond ik op mijn 22e op de arbeidsmarkt met een universitair diploma in een richting, waar de banen allerminst voor het opscheppen lagen. De eerste twee jaar heb ik mezelf met uitzendbaantjes overeind gehouden, totdat ik uiteindelijk als gastvrouw/hostess werd aangenomen door een evenementenbureau.
En daar was ik dus beland op mijn 25e. Via via hoorde ik af en toe nog wel iets van mensen van school en die schenen het allemaal zonder uitzondering beter voor elkaar te hebben dan ik, zowel in hun carrière als in hun persoonlijke leven. Ik had nog steeds mijn looks en ik zorgde goed voor mezelf, omdat mijn baan voor een deel ervan afhing, maar ik kon op geen enkel moment een vaste relatie opbouwen. Tijdens mijn studie had ik af en toe een vriendje gehad en met één van hen was ik naar bed gegaan, dus maagd was ik niet meer, maar het beeld dat mooie vrouwen als ik van bed naar bed hoppen en dus heel veel ervaring hebben, was in mijn geval niet waar.
Ik was dan ook best ongelukkig. Over de jaren was mijn karakter wel iets verbeterd, mede door de tegenslagen die ik had verduurd, maar ik voelde me bedonderd door het leven. Regelmatig stond ik voor de spiegel in mijn kleine flatje, bekeek mezelf en vroeg me dan hardop af, waarom Moeder Natuur me dat lichaam had gegeven om het vervolgens in dit leven weg te proppen. Waarom lag ik niet aan het strand van Nice, onderhouden door een oude miljonair, wachtend op zijn dood om zijn fortuin te erven? Waarom liep ik niet over de catwalks van Parijs, de nieuwste mode om mijn schouders? Waarom stond ik niet op het podium in Los Angeles om mijn Oscar in ontvangst te nemen? Ik stelde de vragen, maar kreeg geen antwoord.
Dus ploeterde ik voort. Ik moet wel toegeven, dat ik weinig deed om mijn lot te verbeteren. Ik begon af en toe aan een cursus, maar de meeste daarvan maakte ik niet af, als het onderwerp me niet meer interesseerde. En als ik niet van mijn uiterlijk afhankelijk was geweest voor mijn baan, weet ik zeker, dat ik mezelf op dat gebied ook had laten gaan en was geëindigd als een mollige nep-blondine in een flatje, met twee katten.
En mijn seksleven? Mag ik even lachen? De enige seks die ik beleefde was met mezelf. Mannen op beurzen en evenementen keken naar me, kwijlden over me, maar of ze durfden niets te proberen of het waren types waar ik zelfs voor geld niet mee naar bed zou zijn gegaan. En om het helemaal af te maken, was de leuke buurman in mijn flat honderd procent homo. Hij was lief, hij was vriendelijk voor me, maar ik had bij hem net zoveel kans als een engel had bij de populariteitswedstrijd in de Hel.
Voor hobby’s had ik naast mijn werk ook nauwelijks tijd. Ik ging een of twee keer per week naar de sportschool om mezelf in vorm te houden, maar de mannen die ik daar ontmoette waren ook niet mijn type. Ja, ik was wat dat betreft nog steeds dezelfde snob die ik tien jaar eerder op school ook was geweest. Ik had weinig geleerd op dat gebied. De enige gewoonte die ik had opgebouwd in al die jaren was, dat ik elke maand een Staatslot kocht. Ik was daarmee begonnen als studente en toen ik de eerste de beste keer al 1000 Euro won, was ik verkocht. In de loop der jaren was het geluk een beetje op en neer gegaan met de nadruk op neer. In de loop van een jaar won ik meestal net iets minder dan ik aan de loten uitgaf, maar ik vond de spanning elke maand gewoon leuk en bleef dus elke maand mijn vaste lot kopen.
De dag dat mijn leven totaal veranderde herinner ik me als de dag van gisteren. Zoals elke maand checkte ik mijn Staatslot online en deze keer was het raak. En goed raak. Miljoenengoed raak. Volgens de website had ik de Jackpot te pakken. 12,5 miljoen Euro was van mij.
Ik schrijf het nu allemaal wat kort, koel en zakelijk op, maar iedereen kan zich inbeelden, hoe ik reageerde die dag. Ik heb alles tientallen keren gecontroleerd, ik heb gegild, ik heb geschreeuwd, ik heb gehuild, ik ben flauwgevallen (echt waar), ik heb weer alles gecheckt en tenslotte met trillende handen de Staatsloterij gebeld. Die waren uitermate kort en zakelijk. Ik moest mijn lot inpakken en naar het hoofdkwartier komen. Daar zouden ze alles checken en vandaar zagen we wel verder.
Den Haag is nog nooit zo ver geweest. Ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest. Mijn handen trilden, mijn benen waren van pudding en mijn hersenen draaiden volledig door. Wat als het echt was? Wat ging ik doen? Hoe ging het in zijn werk? Kreeg ik gewoon 12.5 miljoen op mijn rekening gestort?
Nou ja, kort en goed: Ik was de gelukkige. De Staatsloterij controleerde alles zorgvuldig, checkte de echtheid van mijn lot en feliciteerde me heel koel en zakelijk met mijn winst en wilde ik dat ze een financieel adviseur aan me toe zouden wijzen? Huilend knikte ik, kreeg de toezegging dat ik over het geld kon beschikken, dus wilde ik alvast een paar centjes op mijn rekening? Weer knikte ik en de vriendelijke meneer maakte een kwart miljoen naar me over en wenste me er veel plezier mee. De adviseur zou zo spoedig mogelijk contact met me opnemen.
De dagen en weken erna leefde ik in een droom. De volgende dag keek ik op mijn online bankrekening en daar stond toch echt dat mijn tegoed bijna een kwart miljoen was. Het eerste dat ik deed, was mijn baas opbellen en hem vertellen, dat ik per direct vertrok. Die middag heb ik gedaan wat iedereen zou doen: Ik ben de stad ingegaan en ben mezelf als een kind in een snoepwinkel te buiten gegaan. Voor het eerst van mijn leven was ik niet bang om mijn creditcard te trekken en hoefde ik niet bij elke aankoop na te denken of ik het wel kon betalen. Ik kon elke rok, bloes, trui, broek, elk paar schoenen kopen en het zou mijn bankrekening nauwelijks pijn doen.
Ik reed in mijn tien jaar oude autootje naar een autobedrijf en kocht ter plekke een nieuwe. Ik had altijd al een BMW willen hebben en nu kon het. Die avond ging ik uit eten, dronk een glas wijn op mijn geluk en rolde duizelend van geluk mijn bedje in.
Al na drie dagen belde de beloofde adviseur op voor een afspraak en twee dagen later zat ik tegenover een aardige man aan mijn keukentafel. Hij was goed in zijn vak. Hij wist me te overtuigen om het grootste deel van het geld verstandig te investeren en van de rente te leven. Hij adviseerde me ook, om een huisje te kopen, gewoon met hypotheek, omdat dat belastingtechnisch gunstig was.
Ik zag deze Ronald veel de eerste weken. Hij zocht dingen voor me uit, glimlachte toegeeflijk als ik weer vroeg of ik iets mocht kopen, rekende me voor, wat mijn inkomen per maand zou zijn bij een zekere belegging, hielp me met het opzetten van rekeningen en op een vrijdagavond leunde hij achterover in zijn stoel, zette een streep onder een getal en zei:
“Dat was het, Marion. Alles is nu geregeld. In principe hoef je je de rest van je leven geen zorgen meer te maken. Je hebt een maandelijks inkomen, je hebt een spaarpotje voor je oude dag en je hebt geld achter de hand voor onvoorziene uitgaven.”
Het was nog steeds allemaal erg onwerkelijk voor me. Wekenlang had ik documenten ondertekend, bedragen voorbij zien komen en nu zou het allemaal klaar zijn. Zonder dat ik iets hoefde te doen, zou er elke maand een fors bedrag op mijn rekening bijgeschreven worden, waarvan een deel dan weer automatisch naar mijn spaarpotje zou gaan, een deel naar mijn beleggingen en een deel zou voor mij zijn om mee te spelen.
Ronald keek me aan.
“En wat ga je nu doen met de rest van je leven, Marion?” vroeg hij. Ik staarde naar het tafelblad. Daar had ik nog niet eens over nagedacht, maar impulsief zei ik:
“Reizen. Ik wil de wereld zien, avonturen beleven.”
“En een man zoeken?’ glimlachte hij.
“Wie weet,” zei ik en keek hem aan. Voor een financieel adviseur was hij heel anders dan ik me voorgesteld had. Hij was nog redelijk jong, helemaal niet droog, maar levendig, met een goed gevoel voor humor. Ik had hem in die tijd nauwelijks goed bekeken, maar ik had wel gemerkt, dat hij mij goed bekeek zo af en toe.
“Dat zal je wel lukken,” zei Ronald wat droevig, “Ik denk dat je je met dit geld makkelijk kunt gaan bewegen in de hogere kringen en met jouw looks heb je dan zo een rijke vent te pakken.”
“Hij hoeft niet rijk te zijn, hoor,” lachte ik, “Als hij maar lief is. En lekker.”
Ik stond op en liep om de tafel heen. Achter hem bleef ik staan en hij tilde zijn hoofd op en keek me ondersteboven aan.
“Hoe kan ik je bedanken voor je hulp?” vroeg ik zacht en hij werd rood.
“Ik word ervoor betaald, hoor,” zei hij gesmoord en ik knikte.
“Dat weet ik. Maar zou je niet iets leuks van mij willen hebben als dank?”
Langzaam knoopte ik de bovenste knoop van mijn bloes los. Vervolgens de tweede. Mijn borsten werden zichtbaar, verpakt in de dure lingerie die ik tegenwoordig droeg. Ronald hapte naar adem toen ik me vooroverboog en zijn neus kuste. Ik deed een paar stappen opzij tot ik naast zijn stoel stond en hij zijn hoofd weer in de normale stand kon brengen. Zijn blos was nauwelijks verminderd en toen ik mijn bloes verder openmaakte werd die alleen maar dieper.
“Marion, ik...”
Ik legde mijn vinger op zijn lippen.
“Ssst. Ik wil dit graag, Ronald.”
Ik greep zijn hand en bracht die naar mijn borst.
“Lekker zacht, he?” fluisterde ik toen hij mijn huid raakte. Het zweet parelde op zijn voorhoofd, maar ik zag dat zijn broek een forse bult vertoonde. Voorzichtig trok ik hem overeind. Zijn das trok ik verleidelijk los, langzaam en legde hem om mijn hals. Zijn overhemd kwam los, knoopje voor knoopje en ik hijgde verbaasd toen ik zijn gespierde borstkas zag. Hij werd op slag vele malen aantrekkelijker voor me. Zijn ene hand lag nog steeds warm op mijn borst en nu pakte ik zijn andere hand en trok die om me heen en legde hem op mijn billen. Hierdoor moest hij dicht tegen me aan komen staan en nu voelde ik zijn opwinding tegen mijn kruis. Ik legde mijn hand achter zijn hoofd en trok het naar me toe. Zacht kuste ik hem en dat verbrak zijn verstarring. Hij realiseerde zich plots blijkbaar dat ik het meende en kuste me vol enthousiasme terug.
Hij nam nu zelfs het initiatief over. Ik voelde zijn hand achter me op zoek gaan en met een zacht geluidje ritste hij mijn rok open, die hierdoor op mijn voeten viel. Zijn hand lag nu op de blote huid van mijn kontje en kneedde het vlees, wat warme scheuten door me heen liet gaan. Intussen bleef hij me kussen en al snel had hij me helemaal op gang en vochten onze tongen een opwindend duel uit, terwijl onze handen elkaars lichaam steeds verder ontkleedden, tot we allebei alleen nog een slip droegen. Ik keek tussen ons in omlaag en voelde een schok van anticipatie door me heen gaan bij de aanblik van de tent die zijn penis in zijn short maakte.
“Kom mee,” hijgde ik en trok hem aan zijn hand mee de keuken uit naar mijn slaapkamer. Daar hervatten we onze kussen en voor het eerst voelde ik zijn pik in mijn hand toen ik tussen de band van zijn short gleed. De kop was al nat en ik voelde hem trillen in mijn hand. Ik wilde hem zien en plofte op de rand van het bed, zodat mijn gezicht ter hoogte van zijn kruis was. Zonder aarzelen trok ik zijn short omlaag en zijn erectie sprong tevoorschijn. Hij had een mooie pik, kaarsrecht, ongeveer 18 centimeter lang en eronder bungelde een zak met twee mooie volle ballen. Zoals gezegd had ik niet veel ervaring, maar ik vond het een mooie en aantrekkelijke pik.
Langzaam liet ik mijn tong langs de stam glijden en Ronald kreunde. Toen ik bij de top kwam proefde ik zijn voorvocht op mijn tong en dat smaakte prima. Voorzichtig liet ik de kop tussen mijn lippen glijden en voelde voor het eerst een warme pik in mijn mond. Het voelde heerlijk aan en het gevoel dat ik kreeg toen ik er zachtjes aan begon te zuigen en Ronald hoorde hijgen en kreunen deed mijn opwinding verder stijgen en mijn poesje natter worden. Zacht zuigend, mijn hoofd op en neer bewegend, pijpte ik voor het eerst een man en ik vond het heerlijk. Ik protesteerde dan ook, toen hij zijn pik uit mijn mond trok.
“Ik wil nog niet klaarkomen, Marion,” zei Ronald en voor ik wist wat er gebeurde, duwde hij me achterover op het bed en voelde ik mijn slip omlaag glijden langs mijn benen. Hij knielde voor me neer en zijn hoofd verdween tussen mijn dijen. Het volgende moment voelde ik zijn tong op mijn kutje en likte hij me. Ook dat was me nog niet vaak gebeurd en ik genoot er met volle teugen van. Mijn kutje jeukte harder en harder en mijn handen grepen in zijn haar om hem dichter tegen mijn kruis te duwen. Ik voelde de spanning in mijn lichaam opbouwen en mijn heupen schokten heen en weer onder zijn aanval. Vlak voordat ik klaarkwam hield hij op met likken en trok zijn hoofd terug. Voordat ik kon protesteren gleed hij over me heen en voelde ik zijn eikel tegen de opening van mijn poesje duwen. Langzaam gleed hij naar binnen en dat was nog vele malen lekkerder dan zijn tong erop.
Vergeten was de impuls waardoor ik hiermee begonnen was, vergeten was met wie ik hier lag. Het enige dat nog telde was dat gevoel in mijn poesje, die prikkelingen door mijn lichaam, dat harde vlees in mijn lijf. Ik sloeg mijn benen om hem heen, trok hem dieper in me, bewoog met hem, tegen hem in, hijgend, kreunend, brabbelend, genietend. Zijn mond vond mijn tepels en beet erin, zond elektrische stormen door me heen, kippenvel vloog over mijn lichaam, terwijl die heerlijke harde pik steeds sneller in en uit me bewoog, mijn zenuwen prikkelend tot ik eindelijk mijn ogen dichtkneep en een enorm vuurwerk zag ontploffen terwijl mijn lichaam gloeide en sidderde onder mijn orgasme en mijn innerlijke vuur geblust werd door de harde stralen sperma uit die heerlijke pik.
Hijgend lagen we naast elkaar. Ik voelde zijn sperma uit mijn poesje lopen, maar ik had de kracht niet om op te staan. Mijn benen voelden als pudding, zweet parelde over mijn hele lichaam.
“Wauw,” hijgde ik uiteindelijk, “Dat was lekker, zeg.”
“Helemaal mee eens,” hijgde Ronald al net zo hard, “Veel lekkerder dan met...”
Hij brak af en ik keek opzij.
“Je vrouw?” vroeg ik en hij knikte.
“Ik ben nog nooit ontrouw geweest,” zei hij, “Ik weet niet wat me bezielde.”
Hij keek me aan en slikte.
“Oh ja, nu weet ik weer wat me bezielde,” zei hij en streelde mijn borsten, “Ik ben verleid door een schoonheid. Geen man kan dat weerstaan.”
“Heb je er spijt van?” vroeg ik zacht en hij slikte.
“Als man niet,” zei hij, “Als echtgenoot wel. God, Marion, heb je enig idee, hoe onweerstaanbaar mooi jij bent? Ik kijk al weken naar je en ik fantaseer al weken over je. En dan neem jij de eerste stap, jij verleidt me. Ik kon er niets tegen doen, ook omdat het zo volkomen onverwacht was. Wat ben ik nou, vergeleken bij al die mannen die jij al gehad hebt?”
Ik richtte me op en keek hem aan.
“Al die mannen? Wat denk je nou? Dat ik elke week met een ander in bed lig?”
“Je zult toch wel veel vrienden hebben gehad?”
“Nee. Mooi zijn lijkt fantastisch, maar mannen zijn vaak bang voor je. Bang dat ze niet aan je standaards voldoen. En dus durven ze niet.”
Moeizaam stond ik op.
“Als je het echt weten wilt,” zei ik, “Je bent de vierde man waarmee ik naar bed ben geweest en qua lekkerte sta je op plaats twee.”
Ik liep naar de badkamer en nam een hete douche. Toen ik terugkwam lag Ronald nog op dezelfde plek en keek me aan.
“Het spijt me, Marion,” zei hij, maar ik schudde mijn hoofd.
“Nee, het spijt mij, Ronald,” zei ik, “Ik had me niet zo moeten laten gaan. Jij kunt er niks aan doen dat ik ben zoals ik ben.”
Ik ging naast hem zitten en kuste hem.
“Het was heerlijk,” zei ik en hij glimlachte.
“Maar het was ook eenmalig,” zei hij, “Hoe vleiend het ook is, dat een spetter als jij met me naar bed wil, ik kan het niet maken.”
Ik knikte.
“Wil je me nog wel even vasthouden?” vroeg ik en hij opende zijn armen. We hebben zo nog een half uurtje gelegen en toen is Ronald gaan douchen, heeft zich aangekleed en is mijn flatje en mijn leven uitgelopen. Ik heb hem nog wel een paar keer telefonisch gesproken als ik vragen had, maar gezien heb ik hem niet meer.
Ik heb uiteraard wel zijn raad opgevolgd en heb een leuk huisje gekocht. Een kleine bungalow, vlak buiten een leuk dorp op de Veluwe. Ik heb leuke nieuwe meubels gekocht, de tuin laten opknappen, een garage erbij laten bouwen voor mijn BMW. Natuurlijk ben ik mijn familie niet vergeten. Ik heb de hypotheek van mijn ouders afbetaald, een nieuw autootje voor ze gekocht en ze op een mooie reis gestuurd door de Caribische Zee. Ik genoot van de mogelijkheden die het geld me gaf. Eindelijk kon ik de dingen doen die ik echt wilde. Ik ging me serieus voorbereiden op mijn reizen en volgde diverse taalcursussen, zoals Spaans, Italiaans en Frans en ontdekte, dat ik talen heerlijk vond om te leren en dat ik er ook goed in was. Al snel sprak ik deze talen redelijk vloeiend.
En op een mooie lenteochtend in maart stapte ik zelfverzekerd een groot reisbureau in de stad binnen. Ik had geen idee, waar ik als eerste naartoe wilde, ik wist alleen dat het reisvirus me gebeten had. Ik wilde weg! De wereld lag voor me open, ik kon gaan en staan waar ik wilde, dus waarom blijven hangen in Nederland?
Het reisbureau was leeg. Zachte muziek kwam uit de speakers in het plafond, maar klanten waren er niet. Nu was het ook een doordeweekse dag, dus de meeste mensen waren aan het werk, maar ik verbaasde me erover, dat er ook geen personeel aanwezig leek te zijn. Ik bleef staan en keek rond. De wanden waren bedekt met kasten met catalogi en de ruimtes ertussen met posters van zonnige stranden en verlichte wereldsteden. Ik voelde de kriebel sterker worden. Ik wilde die beelden live zien. Ik wilde uitkijken over nachtelijk Bangkok, zonnen aan de stranden van Bali, opkijken tegen het Christus-beeld in Rio.
Uit een nis dook plotseling een jonge vrouw op, die me wat geschrokken aankeek.
“Oh, neem me niet kwalijk, ik had u niet horen binnenkomen. Ik was even wat aan het opruimen achter.”
Ze was een jaar of 20, schatte ik. Knap meisje, bruine haren, bruine ogen, mooie teint. Haar ogen sparkelden een beetje en ze had blosjes op haar wangen. Als ik niet beter had geweten, had ik kunnen denken dat ze net een stiekem orgasme had beleefd in de baas zijn tijd. Ze trok haar witte bloes recht en kroop op haar kruk achter de balie.
“Waarmee kan ik u helpen?’ vroeg ze en ik keek rond.
“Ik wil op reis,” zei ik wat hulpeloos, “Maar ik weet niet waarheen. Nou ja, ik wil eigenlijk overal tegelijk heen.”
“Dat zal lastig worden,” zei ze vrolijk, “Maar gaat u zitten, dan zullen we eens kijken of we een leuke bestemming kunnen vinden.”
Ze haalde van alle kanten folders en al snel lag er een enorme stapel voor mijn neus. Het meisje, volgens haar naamkaartje heette ze Barbara, keek er fronsend naar en schudde toen haar hoofd.
“Zo gaat het niet,” zei ze en de stapel verdween weer. Haar bruine ogen keken me aan.
“Eens kijken,” zei ze peinzend, “Ik gok, dat u model bent, dus de grote modesteden zult u wel al gezien hebben.”
Ik glimlachte. Ze was goed.
“Ik ben geen model,” zei ik, “En ik ben nauwelijks nog ergens geweest in mijn leven.”
Ze keek verbaasd.
“Geen model? Maar u bent prachtig.”
“Dank je,” lachte ik, “Maar toch ben ik geen model.”
“Dan gaan we afstrepen,” zei Barbara, “Allereerst: Welk continent? Als onervaren reizigster zou ik adviseren om in een westers georiënteerd deel van de wereld te beginnen.”
Ze keek vragend en ik knikte.
“Klinkt logisch.”
“Dan kunt u in Europa blijven,” zei ze en legde een catalogus voor me neer, “Of naar Noord-Amerika gaan.”
Een tweede kleurig boek verscheen onder mijn neus. Ik bladerde een tijdje door beide boeken en schoof toen Europa opzij.
“Europa ga ik bewaren voor al ik oud ben en niet zo ver meer kan reizen,” zei ik, “Dus ik wil wel beginnen in Noord-Amerika.”
Ze knikte en kwam met twee nieuwe catalogi.
“De VS of Canada?”
“Allebei?”
“Kan. We kunnen rondreizen aanbieden die door beide landen gaan.”
“Oh nee,” zei ik, “Ik wil niks georganiseerds. Ik wil de reis erheen boeken en ik wil daar kunnen doen wat ik wil.”
Barbara keek wat verbaasd.
“Dat is erg duur, meestal,” zei ze en ik lachte.
“Ik kan het me veroorloven.”
“Dat hoor ik niet vaak,” zei ze. Ze leunde over de tafel en bladerde door mijn catalogus. Ik rook haar shampoo en de vage geur van haar parfum. In de halsopening van haar bloes zag ik de rand van haar witte beha over haar blanke vlees lopen en voelde een vreemde kriebel.
“De meeste mensen beginnen in New York,” kwam haar stem en ik schrok op. Haar ogen bekeken me bezorgd.
“U ziet er verhit uit. Wilt u wat water?”
“Graag.”
Ze gleed van haar kruk en verdween in een gangetje. Ze droeg onder haar witte bloes een leuke groene rok en platte schoentjes. Haar benen waren gestoken in zwarte kousen en haar kontje wiebelde verleidelijk onder die groene stof. Ik had nog nooit erotische gedachten over een vrouw gehad, maar betrapte me er nu op, dat ik me afvroeg, hoe het zou zijn om dat kontje in mijn handen te voelen. Barbara kwam terug met een glas water en ik slokte de helft snel naar binnen.
“Het is hier erg warm,” zei ik en ze keek wat vreemd. Ik maakte een knoopje van mijn bloes los en haar ogen gleden even van mijn gezicht omlaag.
“Goed,” zei ik, “New York. Lijkt me een goed punt om te beginnen. Hoe kom ik daar?”
“Ik zou een vliegtuig nemen,” zei Barbara, “Het is een heel eind zwemmen.”
Ze dook achter haar computer en een kwartiertje later had ik een ticket enkel reis naar New York, vertrek over een week. Ze regelde ook een goed hotel, een huurauto, alles met open einde, zodat ik zo lang kon blijven als ik wilde en telde toen de kosten op. Het was een fors bedrag, maar mijn Visacard was er goed voor, dus ik gaf haar de kaart en ze haalde hem door het apparaat.
“Storing,” zei Barbara met een vies gezicht, probeerde het nog eens, maar met hetzelfde resultaat.
“Hun server ligt eruit,” zei ze, nadat ze getelefoneerd had, “Kan een half uurtje duren.”
“Nou, dan wachten we gewoon even,” zei ik, “Het heeft tenslotte geen zin om dan ergens anders te gaan shoppen, want daar doet mijn kaart het dan ook niet.”
Barbara keek op de klok, wierp een zijdelingse blik op mij en zei opgewekt:
“Dan maak ik er gewoon mijn lunchpauze van. Het loopt toch tegen twaalf uur.”
En voor mijn verbaasde ogen liep ze langs me heen, draaide de deur op slot en kwam terug.
“Koffie?” vroeg ze opgewekt.
“Lekker,” zei ik, nog steeds niet helemaal bekomen en ze nam me mee naar achteren. Daar was een kleine ruimte met een aanrechtje, een tafeltje met twee stoelen en een koffiezetapparaat. Snel en handig zette ze koffie en zo zaten we even later tegenover elkaar.
“Speciale reden om te gaan reizen?” vroeg ze en ik schudde mijn hoofd.
“Ik heb wat geld gewonnen in de loterij en ik wilde altijd al wat van de wereld zien.”
“En je neemt je vriend niet mee?”
Haar toon was weer iets anders dan eerst, maar ik had geen idee hoe ik dat moest opvatten, dus negeerde ik het.
“Nee,” zei ik, “Ik ben single.”
Barbara keek me ongelovig aan.
“Single? Met zo’n gezicht en zo’n figuur? Werk je in een blindeninstituut of zo?”
“Ik ben te kieskeurig, denk ik,” zei ik en over de rand van haar koffiemok keek ze me aan. Door de stoom leken haar ogen broeieriger, gesluierd.
“En gelijk heb je,” zei ze toen, “Wij vrouwen moeten onze huid duur verkopen.”
Zelf was ze ook single, wat mij evenzeer verbaasde.
“Vrijheid blijheid,” lachte ze, “Ik ben jong, ik kan nog jarenlang vastzitten in een relatie. Nu geniet ik er nog van. Ik kan doen en laten met mijn leven en mijn lichaam wat ik wil.”
“En doe je dat ook?” lachte ik en haar smeulende ogen richtten zich weer op me.
“Zeker weten,” zei ze, “Als ik iets of iemand zie, waar ik zin in heb, ga ik erop af. En meestal krijg ik wat ik hebben wil.”
Ik schoof wat ongemakkelijk op mijn stoel onder haar priemende blik. Ze was duidelijk wereldwijzer met haar 20 jaar dan ik met mijn 25 en ik vermoedde dat ze ook ervarener was. Die vijf jaar leeftijdsverschil betekenden een wereld van verschil in opvattingen.
“Geschokt?” vroeg Barbara en ik schrok op. Ze zat me wat geamuseerd te bekijken en plots viel me op, dat het net leek of haar bloesje iets verder openstond.
“Ja.. Nee.. Ik weet het niet,” stamelde ik en ze lachte. Als door een waas zag ik dat ze opstond en om de tafel heenliep. Achter me bleef ze staan en ik voelde de warmte die haar lichaam uitstraalde. Ik had geen idee, wat er gebeurde en eigenlijk vond ik het griezelig. Plotseling voelde ik haar handen door mijn haren glijden.
“Je hebt prachtig haar,” zei Barbara zacht, “Het voelt bijna levend in mijn handen. En een echte blondine. Dat zie je niet veel meer tegenwoordig.”
Haar handen streelden door mijn lange haren en gleden over mijn hoofdhuid. Het voelde vreemd ontspannend en zeer aangenaam. Ze vlocht het om haar vingers en trok er zachtjes aan, waardoor mijn hoofd wat achterover rolde en ik haar gezicht kon zien.
“Wat.. wat doe je?” stamelde ik en ze glimlachte.
“Ik doe niets wat je niet wilt, Marion,” fluisterde ze en voor het eerst gebruikte ze mijn voornaam, “Ik bewonder je, meer niet. Ik zie niet vaak mooie vrouwen zoals jij, die hier in hun eentje binnenstappen. Ik zie alleen echtparen met kinderen en eenzame single mannen die naar Thailand willen.”
Haar vingers gleden nog steeds door mijn haren en ik voelde bijna de energie door de wortels mijn lichaam instromen.
“Ik vind het lekker om bij vrouwen door hun haren te strelen,” zei Barbara zacht en haar vingertoppen bereikten mijn hoofdhuid en begonnen daar masserende bewegingen te maken.
“En het geeft me een beetje controle over ze,” vervolgde ze, “Ik kan aan hun haren trekken, zo..”
Ze trok zachtjes en de zachte, gedempte pijn was vreemd opwindend.
“En als ik achter hen sta,” kwam die hypnotiserende stem weer, “Heb ik ze in bedwang. Ik kan ze sturen.”
Zacht trok ze aan mijn haren en mijn hoofd rolde verder achterover. Ik opende mijn ogen en zag haar gezicht vlak voor het mijne.
“Je bent mooi, Marion,” zoemde ze. Met een handige beweging nam ze mijn haren in haar andere hand en het volgende moment knielde ze naast mijn stoel. Door aan mijn haar te trekken wist ze mijn hoofd te draaien. Ik had haar elk moment kunnen stoppen. Mijn handen lagen in mijn schoot en waren gewoon vrij. Ik had haar van me af kunnen duwen op kunnen staan en weglopen. Maar een kracht in me verhinderde dat. Ik liet dit aantrekkelijke meisje mijn hoofd bewegen, mijn acties bepalen. We zaten nu oog in oog, op tien centimeter van elkaar. Haar hand achter mijn hoofd, mijn haren losjes rond haar hand gewikkeld, precies genoeg dwang om mijn angsten en gedachten te overtuigen dat dit alles buiten mijn wil om gebeurde.
“Moet ik je loslaten?” fluisterde ze en bijna onmerkbaar schudde ik mijn hoofd. Haar glimlach werd breder, terwijl mijn gedachten een wervelwind van verwarring waren. Waarom had ik nee geschud? Waarom wilde ik dat ze me vasthield? Haar hand trok iets harder en mijn haren wikkelden zich iets strakker om haar hand. Toen voelde ik haar hand tegen mijn achterhoofd en duwde ze zachtjes, waardoor mijn gezicht nog dichter bij het hare kwam. Als gehypnotiseerd staarde ik in haar bruine ogen, vlammend, smeulend, lokkend, totdat ze zo dichtbij was, dat ik mijn focus verloor en mijn ogen vanzelf dichtgingen.
Het gevoel van haar lippen op de mijne zond een elektrische lading door me heen. Het was alsof de lucht om ons heen knetterde. Het was mijn eerste kus door een vrouw. Op school hadden mijn vriendinnen en ik af en toe halfzacht elkaar gekust, maar dat haalde het niet bij wat ik nu voelde. Barbara wist wat ze met haar lippen deed en dat was zo goed, zo vakkundig, dat mijn lippen automatisch reageerden. Het was een zachte kus, lip op lip, glijdend langs elkaar, mijn bovenlip tussen haar lippen, toen haar onderlip tussen de mijne, knabbelend, zuigend, de sensaties verhoogd door mijn gesloten ogen en volledige concentratie op het gevoel.
“Lekker?” fluisterde ze en nog steeds met mijn ogen dicht knikte ik. Ik hoorde haar zachte lach en toen waren haar lippen terug, maar deze keer agressiever, eisender. Haar tandjes grepen mijn onderlip en trokken hem haar mond in, waar ze er met haar tong overheen speelde. Diezelfde tong, die via mijn onderlip mijn mond binnengleed en daar mijn eigen tong zacht streelde. Een zachte tongzoen die langzaam dringender werd. Haar hand liet mijn haren los en legde zich in mijn nek. Ze trok me harder naar zich toe en zonder dat ik wist wat er gebeurde kwamen mijn handen tot leven en pakten haar in haar zij vast, terwijl onze monden aan elkaar geplakt leken te zitten.
We lieten los, hijgend. Er werd niets meer gezegd. Barbara trok me overeind uit de stoel en een nieuwe lange zoen was het gevolg. Ze duwde me achteruit tegen het aanrecht aan en terwijl haar tong me gek maakte van lust, voelde ik haar hand langs mijn been glijden en onder mijn rok schuiven. Het gevoel van haar nagels op mijn blote dij was sensationeel en voor het eerst kon ik weer geluid maken en kreunde hard in haar mond. Ze streelde langzaam omhoog en moet de hitte hebben gevoeld die mijn inmiddels opgewonden poesje uitstraalde. Ik voelde haar andere hand op mijn borst en de knoopjes van mijn bloes werden een voor een losgemaakt. Mijn vaag protesterende geluid werd gesmoord in een nieuwe lange kreun toen haar lange nagel over het kant van mijn slipje gleed en mijn schaamlippen door de stof heen kriebelde.
Plots verdween haar hand en liet ze me los. Ik opende mijn ogen en keek naar haar. Haar ogen glommen, haar mond was een mysterieuze glimlach, haar handen waren op mijn rok en ik voelde de rits omlaag schuiven. Het volgende moment stond ik in mijn slip. Barbara streelde over mijn borsten en ik sidderde. De aanraking van een vrouw was zoveel beter dan van een man. Ik voelde haar handen omlaag gaan en toen pakte ze me in mijn zijden, tilde me op en zette me met mijn billen op de rand van het aanrecht. Haar gezicht kwam naar voren en haar mond streelde mijn borsten boven mijn beha. Toen pakte ze de onderkant beet en trok het kant over mijn borsten omhoog.
“Wat een mooie borsten, Marion,” kreunde ze en haar hoofd kwam omlaag en ze kuste en streelde mijn huid met haar tong, terwijl mijn harde tepels door haar handen werden gekneed. Ik voelde mezelf meer en meer afglijden in een ravijn van lust en mijn handen klauwden over haar rug en in haar haren, terwijl ze me liet kennismaken met het gevoel van een vrouwenmond op mijn tepels. Het maakte me bijna gek van verlangen, maar net toen ik dacht dat ik het niet meer uithield, verdween haar mond.
“Mag ik je likken?” fluisterde ze en op dat moment wilde ik niets liever dan haar warme zachte mond op mijn kutje voelen, dus ik gaf geen antwoord, maar rukte zelf mijn slip omlaag en spreidde mijn benen. Barbara lachte en knielde voor me neer.
“Oooh, wat lekker,” zuchtte ze bij de aanblik van mijn natte lipjes. Ik keek omlaag en zag haar bruine haren dichter en dichter bij mijn pulserende centrum van verlangen komen. Op mijn dijen voelde ik haar adem, haar bruine krullen streelden mijn huid en toen haar mond zijn doel bereikte en mijn kutje kuste kon ik alleen maar een kreetje slaken en mijn handen in haar haren begraven. Ze kuste mijn poesje alsof ze mijn mond kuste: Langzaam, teder, knabbelend, strelend met haar lippen. Achter mijn gesloten oogleden spatten ballen en vuurpijlen uiteen bij elke kus en toen haar tong de eerste keer langs mijn lipjes gleed verdubbelde het vuurwerk.
“Nnnnjjjaaaa!”
Meer kon ik niet uitbrengen. Ik had op dat moment niet eens mijn naam kunnen zeggen. Mijn hersens sloegen volledig op tilt. Geen man had me ooit zo lekker gelikt als dit meisje van net 20 jaar oud. Ze vond alle lekkere plekjes, keerde daar steeds naar terug op momenten dat ik het niet verwachtte en had me binnen een halve minuut op de rand van een orgasme. Al mijn spieren trokken samen, er bouwde zich een enorme spanning op in mijn buik, maar ze wist zo geraffineerd te werken met haar tong en lippen, dat de ontlading me ontzegd bleef. Mijn handen knepen in mijn eigen borsten, in mijn tepels, terwijl Barbara me plaagde, martelde, liet spartelen.
“Oooh, toe nou!” jammerde ik tenslotte en haar tong opende een nieuwe aanval, deze keer rechtstreeks op mijn klitje. De spanning bouwde nog verder op, maar deze keer ging ze door en kwam ik klaar als nooit tevoren in mijn leven. Ik kon geen geluid maken, ik kon alleen mijn ogen opensperren, mijn mond openen, mijn handen als klauwen in alles slaan wat ik te pakken kon krijgen en ontploffen, verkrampen en opnieuw ontploffen. Mijn dijen klapten samen, mijn handen klauwden in Barbara’s haar en alles wat er uit mijn keel kwam was een soort amechtig gepiep, terwijl het orgasme van boven tot onder door me heen sloeg. Ik kronkelde over het aanrecht als een stervende slang, vechtend om lucht, vechtend om mijn lichaam onder controle te krijgen, rollend, schokkend, kwijlend.
Het leek een uur te duren, maar was waarschijnlijk niet langer dan 15 seconden, voordat de schokken begonnen te verminderen, mijn longen weer wilden werken en mijn hersenen weer op gang kwamen en mijn dijen opdracht gaven, Barbara los te laten. Als een vaatdoek gleed ik van de aanrecht op de grond, mijn rug tegen de kastjes, mijn benen obsceen gespreid, mijn beha omhoog geschoven en mijn bloes open over mijn schouders. Hijgend, vechtend om lucht greep ik Barbara’s schouders en hield me aan haar vast, mijn wegdraaiende ogen wanhopig focussend op haar gezicht.
Haar glimlach was teder en ze hield me stevig vast, terwijl ik het beste orgasme van mijn leven verwerkte. Na een paar minuten liet ze me los en stond op. Haar hand greep weer in mijn haren en haar andere hand schoof haar rokje omhoog. Eronder was ze naakt, haar poesje was geschoren en glinsterde. Ze spreidde haar benen en trok mijn hoofd naar voren.
“Nu jij,” hijgde ze en duwde zonder meer mijn gezicht in haar kruis. Haar geur trof me als een mokerslag: Muskusachtig, zoetzuur, geil. Zonder aarzelen opende ik mijn mond en liet mijn lippen over haar kutje glijden. Ze smaakte zoals ze rook: zoetzuur, geil. Ze maakte instincten in me los waarvan ik niet wist dat ik ze had. Mijn handen gleden rond haar heupen en kwamen tot rust op haar billen. Nu was ik het die haar naar me toe trok. Ik was niet verfijnd, zoals zij. Ik rook en voelde haar opwinding en wilde haar genot geven. Ik knabbelde, beet, zoog, likte en na vijf minuten begon ze te schokken, haar benen trilden onophoudelijk en plots gilde ze ‘Ik kom!’ en duwde haar kutje nog harder en wanhopiger tegen mijn mond. Ze wankelde achteruit tot ze tegen de tafel stond en leunde ertegenaan, terwijl haar lichaam schokte en schudde.
“Het was een genoegen u van dienst te zijn geweest,” zei ze een half uurtje later toen ze me het tasje met papieren en catalogi overhandigde en glimlachte stralend, weer helemaal smetteloos opgemaakt, haar haren weer keurig in model.
“Uw service was perfect,” antwoordde ik, “Nogmaals heel erg bedankt.”
Ik glimlachte stralend tegen het gezin dat op de bankjes op hun beurt zat te wachten en liep op toch nog wat onzekere benen het reisbureau uit. In het tasje vond ik later behalve mijn paperassen ook Barbara’s slipje en een briefje met haar telefoonnummer. Ik legde het glimlachend in de lade die ik had voorbestemd voor paperassen en souvenirs van mijn reizen en kroop vroeg in bed. Volgende week zou ik in New York zijn. Langzamerhand begon ik me erg tevreden te voelden met de nieuwe Marion en ik nam me voor, geen avontuur uit de weg te gaan. Mijn nieuwe leven was echt begonnen...
Luchtdoop
Een week na mijn volkomen onverwachte avontuur met het meisje van het reisbureau zat ik in de grote Boeing, op weg naar New York. Uiteraard had ik gekozen voor de Business Class en niet voor de tweede klasse. Als je geld hebt laat je het rollen, dat is goed voor de economie.
Ik had in mijn leven pas twee keer gevlogen en dat waren allebei vluchten binnen Europa geweest. Dit werd mijn eerste trans-Atlantische vlucht en ik was uitermate nerveus toen ik op Schiphol zat te wachten op het moment dat ik het toestel zou mogen binnengaan. Ik wil het geen vliegangst noemen, maar mijn handpalmen waren vochtiger dan normaal. Ik slenterde door de taxfree shop, bekeek de dure artikelen die nu ineens veel goedkoper zouden zijn, kocht een paar boeken om onderweg wat te doen te hebben en in de boekwinkel zag ik hem.
Een paar kasten bij me vandaan stond een man. Mijn oog viel op hem toen ik rondkeek en als magnetisch bleef mijn oog op hem gefixeerd. Ik heb geen idee, waarom, maar ik zag uit mijn ooghoeken, dat ik niet de enige was. Een vrouw herkent de oogopslag van een andere vrouw en hoewel de man zelf er waarschijnlijk nauwelijks weet van had, werd hij van alle kanten onopvallend bekeken, getaxeerd, door vrouwen van alle maten, kleuren en leeftijden.
Hij was een man die dat soort aandacht ook verdiende. Hij was lang, minstens 1.90. Zijn haren waren zwart, achterovergekamd en vol. Hij was gebruind en had een stoppelbaard van een dag of twee op zijn kaken. Je zou verwachten dat hij in een open overhemd en een gescheurde spijkerbroek zou rondlopen, een pistool op zijn heup, een zweep in zijn hand, een hoed op zijn hoofd, een weerloze vrouw gered over zijn schouders, terwijl hij met één hand een stam wilde kannibalen bevocht. In plaats daarvan droeg hij een donkerblauw maatpak, dat strak om zijn schouders spande, een hagelwit overhemd en een keurige stropdas en praatte hij in een GSM, zachtjes, niet storend.
Ik liep langzaam in zijn richting en voelde gewoon de blikken van de andere vrouwen op me gericht. Ze hadden zich de moeite kunnen besparen me met hun blikken te willen doden. Ik was totaal niet van plan de aandacht op me te vestigen. Ik was alleen benieuwd, wat voor leessmaak deze man zou hebben. Stond hij bij de rekken met autotijdschriften, bij de Playboy of, wat ook niet onmogelijk was tegenwoordig, bij de Playgirl? Nee, hij had ook nog smaak, want hij stond bij de literatuur en bladerde door een Gabriel Garcia Marquez, terwijl hij luisterde naar de woorden van de persoon aan de andere kant van de GSM.
Ik zweer hier en nu, dat ik niets gedaan heb om zijn aandacht te trekken. Ik wilde gewoon achter hem langs lopen, kijken wat hij deed en vervolgens doorlopen naar de kassa. Maar of hij me nu voelde of dat hij me in de gaten had of dat hij mijn parfum rook, ik weet het niet, maar precies toen ik achter hem liep, draaide hij zich om en glimlachte naar me. Ik voelde de sfeer in de winkel veranderen. De lucht knetterde bijna van de haat die de andere vrouwen nu uitstraalden in mijn richting. Het interesseerde me niets. Mijn adem stokte bij zijn glimlach, mijn benen werden wat wobbelig, maar ik wist me te herpakken, glimlachte koel terug en liep gewoon door. Ik wist dat hij me nakeek, mijn billen brandden door zijn ogen.
Ik rekende mijn aankopen af, negeerde de giftige blik van het meisje achter de kassa (wie hou je voor de gek, schatje? Met die bril en dat peenhaar kijkt hij geen tweede keer naar je) en wandelde de winkel uit, op weg naar de wachtruimte voor mijn vlucht. Ik plofte er in een stoel neer en wapperde mezelf wat koelte toe met een boek. Die man straalde mannelijkheid uit. Ik vroeg me vaag af, of hij hetzelfde probleem met vrouwen had als ik met mannen. Langzaam kwam ik weer bij mijn positieven en opende een van de boeken die ik net gekocht had.
Het was een goed boek en ik merkte weinig meer van mijn omgeving, totdat er een schaduw over me heen viel en een mannenstem vroeg:
“Excuse me, miss?”
Ietwat verstoord keek ik op en keek recht in het gezicht van de man uit de boekwinkel. Prompt kreeg mijn adem het weer te kwaad, maar ik zag kans mezelf in bedwang te houden. Hij had blauwe ogen, zag ik nu en naast zijn linkeroog zat een klein litteken. Vragend keek ik hem aan en hij glimlachte vriendelijk. Ik keek even rond. De wachtruimte was nu bijna vol, blijkbaar naderde het tijdstip van boarding. De man wees op de stoel naast me.
“Would you mind if I sit myself there?”
Ik schudde mijn hoofd en tilde mijn kleine tas van de stoel en zette hem op de grond. Hij bedankte me beleefd en ging zitten. Nu hij zo dichtbij was, zag ik dat hij iets ouder was dan ik gedacht had, minstens 35. Zijn pak zag er duur uit en toen hij was gaan zitten had ik gezien dat hij een prachtig achterwerk had. Hij keek even rond, trok een gezicht en haalde uit zijn aktentas een Wall Street Journal, die hij opensloeg en begon te lezen. Ik dook ook weer in mijn boek, maar kon me er niet meer zo op concentreren, mede door de subtiele geur van zijn aftershave, die steeds in mijn neusgaten kriebelde. Steeds gleden mijn ogen stiekem opzij naar de man naast me. Ik had overigens het gevoel, dat zijn belangstelling ook meer gericht was op mijn benen die onder mijn rok vandaan staken dan op de cijfertjes in de WSJ.
Na vijf minuten gaf ik het op, klapte mijn boek dicht en schoof het in mijn tas. Blijkbaar was dat het signaal voor hem om ook zijn krant op te vouwen en weg te stoppen en toen zaten we daar heel hard te doen of we naar alles en iedereen keken, behalve elkaar. Dat kon natuurlijk niet lang goed gaan en uiteindelijk was hij degene die de openingszet deed. Ik had al gehoord, dat hij Amerikaan was toen hij naast me kwam zitten en de rest van het gesprek dat nu ontstond bevestigde dat.
“Gaat u naar New York?” vroeg hij en ik trok in gedachten een paar puntjes van zijn score af. Dit vliegtuig ging rechtstreeks naar NY, zonder tussenstops en het leek me niet, dat iemand onderweg met een parachute boven Londen zou worden gedropt. Maar goed, hij moest toch iets zeggen als opening, dus ik glimlachte en bevestigde dat NY mijn bestemming was. Wat ik er ging doen, wilde hij weten. Vakantie vieren, zei ik vriendelijk.
Op dat moment werd de vlucht omgeroepen en dus greep ik mijn tas, zei hem vriendelijk gedag en wandelde naar de gate. Opnieuw voelde ik zijn ogen op mijn lichaam branden en betrapte mezelf erop, dat ik iets meer met mijn heupen wiegde dan normaal.
‘Marion!’ zei mijn innerlijke stem, ‘Gedraag je!’
Ik was blij, dat ik Business Class had gekozen, want bij het instappen bleek het toestel goed gevuld te zijn en in Coach had ik waarschijnlijk een heel ongemakkelijke vlucht gehad. Nu kreeg ik een ruime stoel, waar ik heerlijk in wegzakte. Ik legde mijn tas tussen mijn voeten, haalde er een boek uit en maakte het me gemakkelijk. Ik had een plaats aan het raam en af en toe dwaalden mijn blikken naar buiten. Ik had gehoopt, dat ik alleen in mijn rij zou zitten, maar even later verscheen de blozende stewardess, die een nieuwe passagier zijn plaats wees. Ik herkende haar blik, nog voordat ik zijn stem hoorde.
“Hello,” zei mijn inmiddels oude kennis, “We meet again.”
Inwendig kreunde ik. Blijkbaar was er ergens iemand bezig met zijn gevoel voor humor, maar tegelijkertijd voelde ik een vreemde opwinding door mijn lichaam gaan. Ik had een lange vlucht voor de boeg, het was leuker om die naast een knappe man door te brengen dan naast een dikke zwetende zakenman. Ik glimlachte hem dus vriendelijk toe, mompelde een gemeenplaats en wachtte tot hij zich geïnstalleerd had. Hij had zijn jasje uitgetrokken en zijn brede schouders lieten zijn overhemd spannen. Zijn armen waren ook gespierd. Hij klikte zijn gordel dicht, leunde even achterover en ik zag hem ontspannen.
“Moe?” vroeg ik, voordat ik mezelf kon stoppen en hij knikte.
“Veel vergaderingen gehad de laatste dagen,” zei hij, “En slecht geslapen. Ik ben pas een paar dagen geleden naar Europa gekomen, dus ik ben nog niet over de jetlag heen en nu moet ik alweer terug.”
Ik maakte wat medelijdende geluiden en op dat moment gingen de deuren van het toestel dicht en kwam de stewardess langs om de gordels en stoelen te controleren. Haar blik bleef wat langer op Brock hangen en toen hij haar betrapte, bloosde ze en verdween snel naar de volgende rij. De motoren begonnen te zoemen en langzaam gleed het toestel weg van de gate. Het begon nu echt voor me en de opwinding golfde door me heen. De eerste stap in mijn nieuwe leven was gezet. Als alles goed bleef gaan, zou ik heel vaak de komende jaren in een vliegtuig zitten en weggereden worden bij een gate. Ik had de neiging om op te staan en hard ‘jippie!’ door het toestel te gillen.
“U vliegt niet vaak, denk ik.”
Zijn stem klonk geamuseerd en ik keek hem aan en schudde mijn hoofd.
“Het is zo goed als mijn eerste keer,” zei ik, “Maar zeker niet mijn laatste. Ik ga de komende jaren veel reizen.”
“En daar kijkt u naar uit?” vroeg hij en de verbazing in zijn stem was echt. Ik knikte en hij zuchtte.
“Er is niets vervelenders dan vliegen,” zei hij, “Het is een bus in de lucht.”
“Ah,” zei ik betweterig, “Maar ik hou van bussen. En bovendien ga ik vliegen voor mijn lol. U vliegt waarschijnlijk voor uw werk.”
Hij knikte peinzend.
“Daar zit iets in.”
Zijn blauwe ogen gleden over mijn gezicht en ik voelde mezelf een beetje blozen.
“Maar ik moet toegeven,” vervolgde hij, “Dat ik tegen deze vlucht niet meer opkijk met zulk charmant gezelschap naast me.”
De Boeing bereikte de startbaan en stopte. Het werd nu toch een beetje eng, vond ik en mijn handen grepen de leuningen van de stoel. Mijn buurman keek at geamuseerd toe en legde toen zijn hand op de mijne.
“U kunt beter ontspannen,” zei hij, “Gewoon ogen dicht en ergens anders aan denken.”
Zijn stem werd lager.
“Ik denk altijd aan seks. Helpt altijd tegen spanningen.”
Ik kon het niet helpen, maar hij liet me lachen. Met inspanning van mijn krachten ontspande ik mijn handen, legde ze in mijn schoot en sloot mijn ogen, terwijl de motoren van de grote Boeing harder begonnen te brullen en het toestel plots met een schok in beweging kwam en sneller en sneller de startbaan afreed. Ik dacht met al mijn kracht aan leuke dingen en het enige wat me te binnen schoot was de seks met Barbara, een week geleden. Terwijl het vliegtuig zijn neus omhoog stak en de schemerige avond invloog, herbeleefde ik de spanning van mijn eerste seks met een andere vrouw.
Langzaam ging het toestel horizontaal liggen en ik opende mijn ogen. Er was niks gebeurd, we vlogen en opgelucht keek ik even naar buiten, waar ik de gebouwen van Schiphol en Amsterdam kleiner en kleiner zag worden. Het lampje van de gordels ging uit en al snel kwam de stewardess langs met een drankje.
“Dat viel wel mee, he?”
Ik was mijn buurman helemaal vergeten door mijn droom en voelde mezelf weer blozen. Zijn ogen glommen toen hij naar me keek en ik was me ongemakkelijk bewust van het feit dat mijn tepels blijkbaar de droom ook hadden gehad en nu bobbeltjes vormden in mijn bloes.
“Zo te zien heeft u mijn raad opgevolgd,” lachte hij en ik werd nog roder.
“Het staat u prima,” zei hij en stak zijn hand uit.
“Brock Davids,” zei hij, “Call me Brock.”
‘Hmm, je moest eens weten wat een lekker brok je bent,’ dacht ik en pakte zijn hand.
“Marion,” zei ik en hij bracht mijn hand naar zijn lippen en drukte er een kus op.
“Very nice to meet you,” zei hij, met een lichte nadruk op ‘very’ en ik kreeg het een beetje warm. We raakten aan de praat en hij vroeg honderduit over mijn plannen. Het leek hem te verbazen, dat ik die niet had.
“Ik ga het leven een beetje op me af laten komen,” legde ik uit, “Ik ben nog jong, ik wil nog niet in een stramien, in een keurslijf.”
“Rijke vader?” vroeg hij lichtelijk ironisch en ik schudde mijn hoofd.
“Rijke Marion,” zei ik en hij trok één wenkbrauw op. Ik vertelde hem van mijn geluk en hij lachte.
“Gefeliciteerd,” zei hij, “Dan heb je helemaal gelijk dat je dit doet.”
“En jij?” vroeg ik en hij glimlachte.
“Gok eens?”
Ik bekeek hem.
“Hmm, goed pak, WSJ, veel vergaderingen. Je bent bij de CIA en dit is je vermomming.”
“Bijna goed,” zei hij, “Ik ben schrijver.”
“Wat schrijf je dan?”
“Ik schrijf voornamelijk romans” zei hij, “Maar onder een andere naam.”
Hij noemde een beroemde naam en ik gaapte hem aan.
“Ben jij dat?”
Hij knikte.
“Geloof ik niks van,” zei ik en hij lachte.
“Goed zo, Marion,” zei hij, “Nooit zomaar mensen geloven. Maar het is echt waar.”
“Bewijs het maar,” zei ik. Hij opende zijn aktentas en haalde er een bundel papieren uit.
“Mijn nieuwste boek,” zei hij, “Daarom was ik in Amsterdam, daar zit mijn Europese uitgever. Bij nieuwe boeken moet er dan onderhandeld worden over voorschotten en zo.”
Hij duwde me de stapel in mijn handen.
“Lees maar.”
Ik bladerde door de papieren. Het was een roman, het nieuwste deel in een bepaalde serie. Ik kende de serie en al snel was ik helemaal ondergedompeld in het verhaal, tot ik op mijn schouder getikt werd.
“Oh, sorry,” bloosde ik, “Ik mag hem natuurlijk nog niet lezen.”
Brock lachte.
“Jawel hoor. Maar de stewardess wil graag weten, wat je als diner wilt. Je hebt daar een kopie, die mag je wel houden als je wilt.”
Ik stamelde een bedankje, koos een maaltijd en we hervatten ons gesprek. Ik had nog nooit een schrijver ontmoet en vroeg hem het hemd van het lijf.
“Het begin is het moeilijkst,” zei hij, “Een boek schrijven is op zich niet zo lastig, maar een goed boek schrijven wel. Een boek waar spanning in zit, dat de lezer vasthoudt, dat is echt een kunst. Ik heb lang moeten oefenen voor me dat lukte.”
“Wat is het geheim?” vroeg ik en hij glimlachte.
“Schrijf over wat je weet,” zei hij, “Ik ben begonnen met een boek waarin de hoofdpersoon vrachtwagenchauffeur was. Waarom? Dat heb ik gedaan om mijn hoofd boven water te houden terwijl ik mezelf verbeterde als schrijver. Over dat leven wist ik dus dingen. En dan kun je veel eenvoudiger een verhaallijn vasthouden.”
“Ik heb er ook over lopen denken om een boek te schrijven,” zei ik, “Een boek over mijn avonturen.”
“Heb je al avonturen beleefd dan?”
Direct schoot Barbara me weer te binnen en meteen daarna Ronald, en ik bloosde. Brock begreep mijn blos direct en lachte.
“Er is vraag naar boeken met dergelijke avonturen, Marion,” zei hij met een knipoog.
“Oh ja?”
“Ja,” lachte hij, “En ik kan het weten, want ik schrijf die boeken ook. Onder een andere naam uiteraard.”
Ik moet hem met grote ogen hebben aangekeken, want hij schoot in de lach.
“Marion, welkom in de echte wereld. Ik ben geen perverseling of zo, ik zie het meer als een hobby. Mijn gewone romans zijn mijn werk en als ik me wil ontspannen laat ik mijn fantasie de vrije loop en schrijf op, wat ik verzin.”
Hij keek me wat schuin aan.
“En ik moet bekennen, dat jij een grote bron van inspiratie voor me bent. Ik heb al allerlei verhalen in mijn hoofd.”
Mijn hoofd veranderde in een tomaat, zo rood werd ik.
“Je neemt me in de maling,” zei ik tenslotte en hij keek een beetje gekwetst.
“Zeker niet,” zei hij, “Ik zal het je bewijzen.”
Hij dook weer in zijn aktentas en haalde een boek tevoorschijn, dat hij aan me gaf.
“Dit is mijn laatste meesterwerk.”
Ik pakte het boek aan. De omslag toonde een voluptueuze brunette in sexy lingerie, languit op een brede bank met een wulpse blik in haar ogen. De titel was ‘New York Nights’ en volgens de tekst op de achterflap was het ‘het ware verhaal van een eenvoudige jonge vrouw, die naar New York trekt om haar droom te vervullen’.
“Hou maar,” zei Brock met glimmende ogen, “Heb je wat te lezen op je reizen.”
Ik bloosde weer en vervloekte mezelf erom. Hij moest wel denken dat ik een bakvisje was dat net van school kwam. Ik stopte snel het boek in mijn tas. Net op tijd want de stewardess verscheen met de maaltijden, klapte handig de tafeltjes neer en schoof de plateaus voor onze neus. Langzaam kwam ik weer wat tot rust en Brock en ik hadden een gezellig gesprek over New York en wat ik volgens hem moest gaan bekijken. Ik kreeg echter nauwelijks iets over hem zelf te horen. In zijn verhalen figureerde af en toe een vriendin, maar ik had niet het idee, dat dat erg serieus of vast was.
Na het eten begonnen mensen om ons heen hun lampjes te dimmen. De stewardess kwam met dekens en kussens langs en ik maakte het mezelf gemakkelijk. Ik was echter nog steeds te opgewonden over deze reis, dus de slaap wilde niet echt komen. Brock had daar geen moeite mee. Hij had de deken over zich heen getrokken, zijn stoel versteld en was al spoedig in slaap. Ik staarde door het raam naar buiten naar de donkere hemel en de twinkelende sterren. De motoren zoemden geruststellend, de cabine was rustig en toch kwam de slaap niet.
Na een half uurtje gaf ik het op. Ik draaide mijn lampje weer wat feller en viste in mijn tas naar iets om te lezen. Mijn hand kwam naar boven met Brock’s boek en in eerste instantie wilde ik het wegleggen, maar iets weerhield me. Ik was nieuwsgierig. Ik had zelf nooit dergelijke boeken gehad. Ik sloeg het boek open en begon te lezen.
Het was goed geschreven. Er zat een goed verhaal in, hoewel het me allemaal redelijk cliché voorkwam. Het verhaal ging over een zekere Kitty, een eenvoudig meisje van het platteland van Ohio, die haar hele leven al droomde van een leven in New York. Eenmaal in NY valt ze al snel ten prooi aan allerlei avonturen, die vooral met seks te maken hadden. Brock had deze verhalen tot in detail opgeschreven en ik moet zeggen, dat hij ze goed wist te brengen. Zo goed, dat ik merkte, dat ik me de beelden begon voor te stellen. In mijn hoofd begon een film te lopen van de woorden die ik las. In het schemerdonker van het vliegtuig, veilig onder mijn deken, voelde ik mijn lichaam warmer worden en reageren op de beelden die ik opriep. Ik keek onopvallend om me heen, maar niemand besteedde enige aandacht aan me. De meeste mensen sliepen. Ik wriemelde net zo lang met mijn heupen tot ik mijn rok had opgetrokken tot op mijn dijen, waardoor ik mijn benen iets uit elkaar kon leggen.
De aanraking van mijn vingers op mijn dijen deed me naar adem snakken. Voorzichtig schoof ik mijn hand omhoog en streelde over mijn slip. Het gevoelige vlees eronder reageerde direct en zond prikkels door me heen. Ik werd nu wat brutaler en liet mijn vinger langs het pijpje naar binnen glijden. Ik voelde dat mijn schaamlippen iets gezwollen waren en dat ertussen wat vocht zich verzameld had. Weer keek ik onopvallend rond, maar er was nog steeds niemand die naar me keek. Ik sloot mijn ogen weer en liet mijn wijsvinger langs mijn spleetje glijden, tot bovenaan.
Door nog wat gewriemel zag ik kans mijn slipje omlaag te krijgen en nu kon ik overal makkelijk bij. Terwijl mijn vingers langzaam over mijn vochtige kutje begonnen te spelen, pakte ik met de andere hand het boek weer op en las verder. De avonturen van Kitty werden spannender en spannender. En dat had weer als gevolg dat mijn opwinding groter en groter werd. Voeg daarbij het stiekeme wat ik deed, het masturberen in een vliegtuig en het is niet verbazingwekkend, dat ik al snel natter was dan ooit tevoren. Ik voelde dat ik op weg was naar een prachtig orgasme.
De hand die plotseling op mijn been lag, deed me verstijven. Met een ruk keek ik opzij, recht in de ogen van Brock. Zijn ogen waren smeulend en ik ontspande me langzaam weer.
“Ga door,” fluisterde hij en mijn hand hervatte zijn bewegingen. Brock’s hand op mijn been leek wel van lava, zo brandde hij op mijn huid, maar tegelijk was het gevoel van die mannelijke hand op mijn huid een extra stimulans. En toen die hand langzaam over mijn dij begon te strelen, sloegen de vlammen uit mijn oren. Hij gleed naar de binnenkant van mijn been en toen langzaam, heel langzaam omhoog. Mijn vinger had allang mijn knopje gevonden en streelde dat zacht, waardoor de tintelingen in mijn lichaam langzaam sterker werden. Brock’s hand, die langzaam over mijn huid schoof, verdubbelde dat gevoel. Aan de buitenzijde van de dekens was overigens niets te zien. Voor de toevallige toeschouwer zou het lijken of we allebei lagen te slapen.
Zijn vinger raakte nu de rand van mijn schaamhaartjes en sidderend haalde ik mijn adem naar binnen. Mijn eigen hand viel stil en de sensaties die nu door mijn lijf gierden werden puur veroorzaakt door die stevige mannenhand. Ik voelde mijn poesje kwijlen van genot en mijn adem kwam in korte stootjes. Toen raakte hij mijn klitje en ik kon nog nauwelijks een gilletje van genot onderdrukken. Vlug propte ik de deken in mijn mond. Mijn hoofd lag opzij en mijn ogen, troebel, bleven op zijn ogen gericht terwijl zijn vinger teder en subtiel met me begon te spelen.
Hij was goed. Hij was de beste vingeraar die ik ooit gehad had en dan rekende ik mezelf mee. Hij varieerde de druk, de snelheid, de richting van zijn strelingen, hij stopte af en toe en liet me dan trillend bijkomen en al die tijd staarden zijn ogen in de mijne.
“Je bent beeldschoon op deze manier, Marion,” fluisterde hij, “Je bent sexy, begeerlijk. Ik zou je in mijn armen willen nemen en je bezitten. Ik zou je willen voelen kronkelen onder me, je doorboren. Mijn pik verlangt naar je, Marion.”
Mijn geilheid, want dat was het intussen, verdubbelde zo mogelijk nog eens. Ik wilde dat ook. Ik wilde zijn harde paal in me voelen schuiven om me naar de toppen van het genot te voeren. Ik wilde zijn mond op mijn tepels, zijn handen op mijn lichaam. Ik wilde mijn benen om hem heen slaan, mijn nagels in zijn rug zetten, maar ik kon alleen maar machteloos achterover liggen en zijn vingers op mijn kutje voelen.
“Ik wil klaarkomen,” fluisterde ik eindelijk, “Laat me alsjeblieft komen.”
Brock keek even rond.
“Als je maar niet gaat gillen,” fluisterde hij terug en ik propte direct de deken weer in mijn mond en schudde heftig mijn hoofd. Zijn vingers gingen nog serieuzer aan het werk en binnen een minuut golfde het orgasme door me heen. Klaarkomen op 10 kilometer hoogte is een aparte ervaring, zeker als je niet mag laten merken dat het gebeurt. Ik beet op de deken, mijn handen onder de deken grepen in de stoel, mijn kutje trok krampachtig samen en zond golven van onaards genot door me heen, terwijl achter mijn oogleden hele vuurwerkshows, kruitfabrieken en munitiedepots tegelijk ontploften. Mijn benen strekten zich en schokten alsof ik de stuipen had en al die tijd bleef Brock naar me kijken en voelde ik zijn vingers loom over mijn klaarkomende poesje strijken.
Eindelijk zakte het hoogtepunt weg en kon ik op adem komen. Brock’s vingers streelden nu over mijn been en dat voelde heerlijk liefkozend. Toen verdween zijn hand en onder de deken kon ik mezelf weer fatsoeneren. Voorzichtig keek ik opzij en zag zijn deken veelbelovend opbollen op de plek waar zijn penis zich eronder bevond. Mijn hand gleed opzij, onder zijn deken en vond die bult. Brock’s hand vond de mijne en trok hem teder weg.
“Niet hier, Marion,” zei hij, “Er worden al mensen wakker. We zijn niet ver meer van New York.”
Ik pruilde en hij lachte.
“Maar ik wil meer,” zei ik zacht en even zag ik zijn ogen zachter worden.
“Ik zal je mijn adres geven,” zei hij, “Je bent altijd welkom. Ik ben minstens drie weken thuis, voordat ik weer op reis moet. Waarom kom je niet gewoon een tijdje bij me logeren als je New York gezien hebt?”
“Waarom ga jij niet gewoon met mij mee?” kaatste ik terug, nu weer helemaal op adem, “Jij kent New York, je kunt me rondleiden en mijn hotelkamer is voor twee personen.”
“Omdat ik moet werken, schatje,” lachte hij, “Mijn boek moet af en ik moet aan mijn volgende beginnen. Maar ik heb veel vrienden en vriendinnen in New York. Ik zal je hun adressen geven en ze vertellen dat je kunt langskomen. Zij weten alle leuke en mooie plekjes van de stad en als je het heel lief vraagt, willen ze vast wel je hotelkamer met je delen.”
Ik keek hem met vuurspuwende ogen aan.
“Denk je dat ik zo’n type ben?” vroeg ik en hij keek rustig terug.
“Nee, Marion, dat denk ik niet,” zei hij, “Daarom zei ik ook dat je het eerst lief moet vragen.”
Dat antwoord hield me nog lang bezig, terwijl de stewardess langskwam, de dekens en kussens verzamelde en het vliegtuig langzaam weer tot leven kwam.
“Je ziet er wel lekker verhit uit, schoonheid,” mompelde Brock en ik opende mijn tasje en pakte mijn poederdoos. De spiegel loog niet, ik had inderdaad wat meer kleur. Ik haalde een paar keer diep adem en klapte de spiegel dicht. Het stond me goed, vond ik.
Het geluid van de motoren veranderde subtiel en het toestel begon te dalen, heel langzaam. In de verte schitterden al de lichtjes van New York, het toneel van mijn volgende avonturen. Brock gaf me een briefje met zijn adres en toen voelde ik de wielen de grond raken. Het vliegveld was een zee van lichtjes en ik voelde me weer nerveus worden over het onbekende dat me wachtte. We verlieten samen het toestel, maar ik raakte hem al snel kwijt. Als Amerikaan had hij minder oponthoud bij de douane dan ik. Hij kuste me zacht en teder op mijn lippen en ik zwijmelde weg. Toen was hij weg en stond ik alleen in de grote hal van dat vliegveld. Ik voelde me plots erg eenzaam...
New York 1
“Start spreading the news.... hmmm hmm hmmm hmmmmm”
Ik kon het liedje niet uit mijn hoofd krijgen die eerste dagen in New York. Het werd zo erg, dat ik een CD van Sinatra kocht en een discman en het op repeat zette als ik in mijn hotelkamer was. Het was zo.. zo.. precies het goede liedje voor mijn gevoelens. Ik voelde me als een kind in luilekkerland. New York was alles, wat ik ervan gedacht had en meer. Elke ochtend als ik wakker werd en om me heen keek, moest ik mezelf knijpen. Was ik hier echt? De Big Apple? En dan kwam de discrete klop op de deur en rolde een kelner mijn ontbijt naar binnen en dan zuchtte ik verheerlijkt. Ja, ik was echt in New York.
Ik heb als een idioot de toerist uitgehangen. Twee weken lang heb ik elke bezienswaardigheid van New York bekeken, van het Vrijheidsbeeld via Ellis Island tot het Guggenheim en de Brooklyn Bridge. Wall Street, Broadway, Central Park, you name it, I saw it. Ik ging naar beroemde musicals, ik at in beroemde restaurants, ik winkelde op Fifth Avenue, waar ik met een schuldig gevoel mijn credit card uitperste tot ik me verbeeldde hem te horen gillen. En ik vermaakte me opperbest, zelfs in mijn eentje.
Mijn huurauto had ik na twee dagen ingeleverd. New York is geen stad om auto te rijden, zeker niet als toerist en al helemaal niet als vrouwelijke toerist. Bovendien wemelt het er van de Yellow Cabs, die je net zo makkelijk ergens brengen. Had ik al gezegd dat ik me uitmuntend vermaakte? En dat voor iemand die nog nooit in iets groters was geweest dan Amsterdam. New York paste me als een op maat gemaakte jurk. Ik voelde me er thuis. Zelfs toen het twee dagen regende deed dat niets af aan mijn liefdesaffaire met deze stad. Ik was verliefd op New York en zelfs in de regen bleef ze mooi. Ik stuurde ansichtkaarten naar huis en begon er serieus over te denken om naar deze stad te verhuizen. Maar een bezoekje aan een makelaar genas me daar heel snel van. Ik had meer nodig dan 12,5 miljoen om hier normaal te kunnen leven, dat was me al snel duidelijk.
Ik was van plan geweest, gebruik te maken van de vrienden en vriendinnen van Brock. Hij had een lijstje gemaakt met telefoonnummers, maar toen puntje bij paaltje kwam weerhield iets me ervan om me op te dringen aan mensen die ik niet kende. En dus verkende ik New York in mijn uppie, at hot dogs aan kraampjes en genoot van de blikken die mannen op me wierpen als ik langsflaneerde.
Na twee weken laste ik een rustdag in en besloot die dag me te laten verwennen in de schoonheidssalon van het hotel. Ik bestelde een massage, een masker, een manicure, een pedicure en gooide er als afsluiter een sauna tegenaan. Die dag voelde ik wat het was om een prinses te zijn. Ik werd op handen gedragen, ik werd verwend, ik werd vereerd (zo voelde ik het) door mensen, die hun best deden, me een zo lekker mogelijk gevoel te geven. En het hotel wist wat het deed. Alle mensen die die dag aan me zaten waren jong, mooi en vakkundig. Ik kreeg een vrouwelijke masseuse van een jaar of 20. Een tenger, oosters vrouwtje, maar met enorme kracht in haar handen en een fabuleuze techniek. Mijn manicure was een wat oudere vrouw, maar nog steeds beeldschoon om te zien, die bovendien een goed gesprek kon voeren en me nog wat leuke tips gaf voor uitjes.
Volkomen verkwikt liep ik tenslotte in mijn badjas naar de sauna, vond een lege cabine en strekte me naakt uit op de houten banken. Al snel was de stoom bijna ondoordringbaar en ik voelde mijn huid glimmen van het zweet. Het gaf me het gevoel dat alle onreinheid via mijn poriën uit mijn lichaam stroomde en ik sloot loom mijn ogen. Ik kon heel goed wennen aan dit leven, bedacht ik me en giechelde in mezelf.
Een koele tocht vertelde me dat er iemand de cabine was binnengekomen en langzaam krikte ik mijn oogleden omhoog. De stoom was te dicht om goed te kunnen zien, maar ik merkte dat er een vrouw op de bank tegenover me was gaan liggen. Ze had een handdoek om haar hoofd, net als ik, maar voor de rest was ze naakt en zelfs met het beperkte zicht zag ik, dat ze een denderend figuur had. Ik zie er niet slecht uit, al zeg ik het zelf, maar ik denk dat zij nog een klasse hoger zat.
Na een minuut of tien (ik had mijn ogen weer gesloten) hoorde ik haar bewegen. Haar bank kraakte en toen kraakte de bank onder de mijne.
“Hi,” zei ze en ik opende mijn ogen weer. Ze lag nu op de bank onder me, haar hoofd op haar handen en haar ogen op me gericht. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk onder haar starende blik, maar ik moest toegeven, dat ze mooi was. Vlammend rood haar, groene ogen en een gave, blanke huid. Een van de vele nakomelingen van de Ierse immigranten uit de 19e eeuw.
“Hi,” zei ik dus wat verlegen en ze glimlachte. Haar ogen leken me aan te kijken, maar ik had het gevoel dat ze af en toe de contouren van mijn lichaam aftastte. Even overwoog ik de handdoek over me heen te trekken, maar dat zou vreemd geweest zijn, dus ik liet het maar zo. Blijkbaar was haar nieuwsgierigheid bevredigd, want ze liet zich weer zakken en ik volgde haar voorbeeld.
“Vind je het goed als ik de temperatuur wat hoger zet?”
Haar stem, melodieus, schrok me op uit mijn mijmeringen.
“Ga je gang,” zei ik en ze stond op en liep naar het controlepaneel aan de muur. Uit mijn ooghoeken keek ik naar haar en zag dat ze redelijk lang was. Het waren vooral haar benen, die haar langer deden doen lijken. Ze had een prachtig kontje en toen ze zich omdraaide en terugkwam, zag ik dat ze een klein toefje schaamhaar boven haar poesje had laten zitten. Ze was een echte roodharige. Elegant ging ze weer zitten en leunde achterover tegen de wand. Als vanzelf kwam het gesprek op gang.
Ze heette Eileen en werkte als secretaresse bij een grote onderneming in San Fransisco. Haar man had haar voor haar verjaardag deze trip naar New York cadeau gedaan. Ze was er nu twee weken en zou de volgende dag weer naar huis gaan. Ze had een prachtige stem, vond ik, met een zweem van een Iers accent, dat haar spraak een wat zangerige kwaliteit gaf. Ze was helemaal mooi, vond ik en terwijl we babbelden, zoals vrouwen die elkaar niet kennen doen, bekeek ik haar onopvallend. Ze was volkomen op haar gemak en leunde achterover op de bank, waardoor haar hele lichaam voor mijn blik open lag. Stevige, hoge borsten, niet te groot, niet te klein, een platte buik en die eindeloze benen, allemaal bedekt met kleine sproetjes.
Ze vroeg me (figuurlijk) het hemd van mijn lijf en vond mijn verhaal over mijn winst fantastisch. Ze had nog nooit iemand ontmoet, die een echt grote prijs had gewonnen, zei ze. Het was zo gezellig dat ik haar uitnodigde voor het diner en dat was ook een voltreffer, zodat we erna besloten om lekker de stad in te gaan en een leuke bar te zoeken. Eileen zag er prachtig uit in haar strakke groene jurkje, waar haar lange benen een heel eind onder vandaan kwamen en dat voorzien was van een gewaagder decolleté dan ik zou durven dragen. Door haar hoge hakken leken haar benen zelfs nog langer. Zelf droeg ik een blauw jurkje, dat mijn huid goed deed uitkomen.
Als twee bakvisjes lieten we giechelend een taxi komen en ons naar een trendy tent rijden.
“Ik heb zin om los te gaan,” zei Eileen, “Ik heb al twee weken geen man gezoend. Dit is mijn laatste avond in New York, ik wil iets wilds doen.”
Geschokt keek ik haar aan.
“Maar je bent getrouwd,” zei ik en ze schaterde.
“Schatje, ik woon in San Fransisco,” zei ze, “Daar zijn we allemaal niet zo moeilijk. Leven en laten leven en maak vooral alle lol die je kunt krijgen.”
Haar groene ogen vonkten.
“En ik heb zin in lol,” zei ze, zich uitrekkend, “Als ik vanavond een leuke vent tegenkom, slaap ik niet alleen vannacht. Wat jij?”
“Ach,” zei ik wat vaag, “Wie weet.”
De club waar we belandden was helemaal in, had de chauffeur van de taxi verteld. Iedereen die iets was in New York, kwam daar over de vloer voor wat pret en eenmaal binnen zag ik inderdaad binnen vijf minuten het bekende gezicht van een beroemde acteur aan me voorbijkomen. Eileen was het niet opgevallen, want die was druk bezig de menigte te bekijken. Er draaide goede muziek en al snel vonden we een plekje aan de bar. En daar duurde het weer niet lang voordat er aan mijn rechter- en Eileen’s linkerzijde een man op de kruk zat.
Mijn bewonderaar heette Robert, zei hij. Eileen’s man heette John en het werd al heel snel erg gezellig. Beide mannen kwamen hier vaker en kenden een heleboel van de vaste klanten. Ik kreeg een beetje de indruk dat ze zelf ook lokale beroemdheden waren, want iedereen scheen hen ook te kennen. Ze waren aardig en ik vermaakte me opperbest. Robert was ook een aantrekkelijke man met mooie blauwe ogen en een markant gezicht. Hij had brede schouders en een aanstekelijke lach. Ik had ook het idee dat hij wat dieper was dan John, want hij stelde intelligente vragen en scheen niet besmet te zijn met de vooroordelen die veel Amerikanen over Europa hebben.
De avond vloog voorbij en ik dronk meer wijn dan ik gewend was. Het was sublieme wijn, je merkte nauwelijks dat er alcohol in zat, maar ik begon de wereld wel een stuk vrolijker te bekijken. Later op de avond werden de lichten wat gedimd en werd de muziek wat langzamer en ik danste een paar keer met Robert en een keer met John en ik vond het gevoel van dat warme mannenlijf tegen me aan helemaal niet vervelend. Robert vond het blijkbaar ook leuk, getuige de verharding die ik tegen mijn buik voelde drukken tijdens de dans. De wijn maakte me losser en ik trok me niet terug, maar drukte mezelf nog wat steviger tegen hem aan. Ook Eileen had blosjes op haar wangen en danste erg close met John. Bij een dans, die erg langzaam en sensueel was, liet ik mezelf gaan en kuste ik Robert voor het eerst. Het gevoel van zijn lippen op de mijne zette me direct in vuur en vlam.
Toen we terugkwamen bij onze tafel zaten Eileen en John ook tamelijk hijgerig tegen elkaar aan. Blijkbaar hadden ze ook lekker zitten zoenen terwijl wij op de dansvloer waren. Eileen’s groene jurkje vertoonde twee puntjes op borsthoogte en haar blos was nog dieper. De rest van de avond verliep sensueel. Bij elke dans kusten we elkaar en ik voelde mijn opwinding groter en groter worden. Waar was de tamme Marion gebleven? Het antwoord was natuurlijk, dat die hulpeloos ronddreef in de wijn die ik had gedronken. Tegen twee uur hield ik het niet meer. Mijn poesje was al uren nat en plat gezegd wilde ik lekker geneukt worden.
“Wat denken jullie ervan,” zei ik wat moeizaam, “Om terug te gaan naar het hotel en daar nog een slaapmutsje te drinken? Ik heb een hele grote kamer.”
Iedereen had daar oren naar, we zochten onze jassen, riepen een taxi aan en lieten ons terugrijden naar het hotel. In de taxi was de atmosfeer zwaar van de sensuele spanning. Eileen en John stoorden zich niet aan ons en zaten de hele weg te zoenen en te strelen en ook Robert en ik kusten elkaar lang en diep en vaak. Ik durfde het aan mijn hand op zijn kruis te leggen en de bobbel die ik daar voelde beloofde veel. Op mijn suite lieten we direct alle voorwendselen varen en al snel zaten er twee stelletjes op de banken heftig te vrijen.
“Oh God,” kreunde Eileen ineens, “Ik wil seks.”
“Ik ook,” fluisterde ik. We keken elkaar aan en wat er gebeurde, gebeurde er, maar we lieten allebei onze vriend los en het volgende moment verstrengelden onze tongen zich met elkaar. Ze zoende verschrikkelijk lekker en ik voelde al mijn spieren in pudding veranderen. De beide mannen waren vergeten, maar zij vergaten ons niet. Handen gleden over onze lichamen en al snel voelde ik de rits van mijn jurkje omlaag glijden. Zonder onze kus te verbreken en onverschillig wie mijn naakte lijf zou zien, trok ik mijn armen eruit en de jurk zakte tot op mijn middel. Ook Eileen’s jurk verdween en ik voelde haar warme borsten tegen de mijne, haar harde tepels streken over mijn huid. Maar dit was niet wat ik wilde. Niet nu. Ik verbrak met moeite de kus en hijgend keken we elkaar aan.
“Later,” fluisterde ik en ze sloot even haar ogen. Ik draaide me om naar Robert en stond op van de bank. Mijn jurk viel aan mijn voeten en ik stapte eruit. Slechts in slip en schoentjes stond ik voor hem en ik zweer dat het leek alsof hij watertandde. Zijn hand lag op zijn kruis en masseerde zijn duidelijk zichtbare erectie door zijn kleren heen. Ik ging voor hem staan en schoof langzaam mijn slipje omlaag, mijn natte kutje voor hem ontblotend. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik me zo wulps gedroeg voor een man en het voelde waanzinnig. Mijn slipje gleed langs mijn benen, ik stapte eruit, bukte en raapte het op. Het was vochtig en ik leunde voorover en hield het Robert voor zijn gezicht. Toen trok ik het weg, legde mijn handen achter zijn hoofd en trok het naar me toe, zoals Barbara een tijdje geleden bij mij had gedaan.
“Lik me,” zei ik hees en direct voelde ik zijn tong langs mijn schaamlippen glijden, op zoek naar mijn klit. Toen hij die vond sloegen de vlammen door me heen en al snel stond ik te trillen op mijn benen. Het vergde al mijn krachten om zijn hoofd van me af te duwen en een stap achteruit te doen. Hijgend keek ik hem aan.
“Kleed je uit,” fluisterde ik en zijn handen knoopten zijn overhemd los. Op de andere bank zat John al naakt met zijn stijve recht omhoog en Eileen had haar mond ferm om zijn eikel gesloten en pijpte hem langzaam en diep alsof haar leven ervan af hing. Robert had een goed getraind lichaam, met een sixpack. Hij stond op, trok schopte zijn schoenen uit en liet zijn broek op zijn enkels vallen. Zijn boxershort vertoonde een indrukwekkende bult en het puntje van zijn eikel piepte erboven uit.
“Uit,” zei ik hees en direct trok hij zijn short uit. Zijn pik sprong tevoorschijn en benam me de adem. Hij was niet eens echt lang, maar hij was dikker dan de pikken die ik tot nu toe gezien had en ik voelde mijn kutje tintelen van verwachting. Mijn trillende hand kwam naar voren en streelde voorzichtig langs de stam. Het gevoel tegen mijn vingers was vreemd, opwindend en tegelijk schuldig. Maar de opwinding won en mijn vingers gleden om die kloppende paal heen. Het was de eerste besneden pik die ik zag. Aan zijn pik trok ik hem mee naar de slaapkamer en daar gleed ik in zijn armen en we kusten, lang en diep. Ik voelde zijn lul tegen mijn buik kloppen en de natheid van zijn voorvocht. We schuifelden naar het bed en daar liet ik hem los en duwde hem achterover. Hij gleed het bed op en ik klom ernaast. Zijn pik lag hard op zijn buik en ik pakte hem opnieuw in mijn hand en hield hem recht omhoog, waarna ik zonder aarzelen mijn mond erover heen liet glijden. Het gevoel van dat warme, kloppende vlees tegen mijn tong deed me huiveren van lust en bijna gulzig begon ik hem te pijpen. Zijn handen klauwden in mijn lange blonde haren en hij kreunde hard.
“Stop,” kreunde hij, veel te vlug, “Marion, stop. Anders spuit ik je mond helemaal vol.”
Dat wilde ik niet dus ik liet hem uit mijn mond glijden. Robert haalde diep adem en trok me omhoog. Hij rolde me om tot ik op mijn rug lag en kuste me diep. Zijn tong speelde met de mijne en zijn handen verkenden mijn lichaam, mijn borsten, streelden mijn kut. Toen was hij weg en plots voelde ik zijn tong op mijn dijen. Hij was niet subtiel en dat wilde ik ook niet. Zonder aarzelen dook hij tussen mijn benen en plantte zijn mond op mijn druipende poesje. Alle opgebouwde spanning zorgde ervoor, dat hij me binnen een paar tellen op de rand van het orgasme had en wild klauwde ik in zijn haren. Ik weet niet of ik hem nu wilde vasthouden zodat ik zou klaarkomen of hem wegduwen omdat ik wilde klaarkomen met zijn harde pik in me, maar Robert nam zelf de beslissing en likte me naar een spetterend orgasme.
Amechtig hijgend lag ik bij te komen toen hij al over me heen gleed en zonder moeite zijn harde vlees in me schoof. De prikkelingen in mijn net weer tot rust komende zenuwen stuwden me onmiddellijk terug naar hogere sferen en ik sloeg direct mijn benen om hem heen en voelde hem langzaam gaan bewegen. Jammerend duwde ik mijn heupen tegen hem op, trachtend hem nog dieper in me te krijgen. Robert leunde nu op zijn handen, zodat zijn borst vrijkwam van de mijne en hij langere slagen kon maken met zijn heupen. Ik had mijn ogen dicht en concentreerde me op dat gevoel, toen ineens een warme mond zich om mijn tepel sloot en begon te zuigen. Mijn ogen vlogen open en ik zag Eileen’s rode haren. Haar tandjes knabbelden op mijn gevoelige vlees en verhoogden de sensaties die Robert’s lul in me losmaakten.
En nog was dat niet alles. Het volgende moment zag ik John naast mijn hoofd knielen. Hij draaide zacht mijn hoofd naar zich toe en legde zijn stijve pik tegen mijn mond. Ik was nu helemaal van de wereld en slokte hem gulzig naar binnen. Een paar weken geleden lag ik mezelf verwennend op mijn bed in mijn flatje en nu lag ik groepsseks te hebben met drie andere mensen in een luxe hotel in New York. De gedachte flitste kort door me heen, voordat hij werd verdreven door de heerlijke gevoelens die monden en pikken in me losmaakten. Even later verdween John’s pik en ook Robert trok tot mijn frustratie zijn lul uit me, maar dat duurde niet lang, want de heren wisselden gewoon van plaats en nu was het John die me heerlijk neukte en Robert, die ik in mijn mond voelde, maar niet lang. Eileen protesteerde en Robert trok zijn lul terug en knielde achter haar....
De ochtend vond me terug in Eileen’s bed, ruikend naar zweet en seks en met een kater van New York tot New Orleans, maar met een lichaam dat nog uren namompelde ‘Wow, dat was lekker.’ We hadden zeker twee uur liggen vrijen met zijn allen en zowel Eileen als ik waren meerdere keren klaargekomen, maar de beide heren hadden zich tot het laatst toe ingehouden, tot hun pikken bijna paars waren van hardheid. Toen hadden ze ons naast elkaar op onze rug gelegd en waren aan weerszijden gaan zitten. Eileen en ik hadden hen allebei gepijpt en toen ze eindelijk klaarkwamen spoten ze een enorme hoeveelheid sperma over onze zwetende lichamen. We hadden nog een tijdje liggen navrijen en toen waren ze gaan douchen en met een laatste lange kus vertrokken ze, zonder adres of telefoonnummer achter te laten.
Mijn bed was een chaos geweest, dus we hadden gedoucht en waren toen in Eileen’s kamer in bed gekropen en direct als een blok in slaap gevallen. Eileen lag naast me en ik bewonderde opnieuw haar figuur. Op dat moment opende ze haar ogen, geeuwde en draaide zich om. Haar glimlach toen ze mij zag was als de opkomende zon.
“Goedemorgen, schoonheid,” fluisterde ze en het volgende moment kuste ze me. Mijn lichaam reageerde direct en wilde meer, maar Eileen liet me los.
“Ik zou je graag beminnen, lieve Marion,” zei ze sip, “Maar ik moet gaan inpakken en naar het vliegveld. Vandaag ga ik weer naar huis, naar mijn mannetje.”
Ik voelde een lichte teleurstelling. Blijkbaar was mijn bi-kant volledig ontwaakt, want ik wilde op dat moment niets liever dan met deze vrouw vrijen. Ze zag mijn teleurstelling, kuste me op mijn neus en lachte:
“Kom naar Frisco, schoonheid. Ik zal je mijn adres geven en ik beloof je dat we dan alle tijd voor elkaar zullen hebben.”
Daar moest ik het dan maar mee doen. We ontbeten samen, ik hielp haar met inpakken en zwaaide haar uit, toen de taxi met haar erin vertrok naar het vliegveld en voelde me plots alleen. Het waren een waanzinnige 24 uur geweest, bedacht ik me, toen ik naar mijn kamer terugliep en eigenlijk begon ik me een beetje te schamen voor mijn daden. Het zou de wijn wel geweest zijn, bedacht ik. Terug in mijn kamer zag ik dat het bed al weer keurig opgemaakt was en omdat ik niet veel geslapen had, bedacht ik, dat niets me tegenhield om er weer in te kruipen en dat deed ik dus en was binnen twee minuten vertrokken.
Men zegt, dat je New York nooit helemaal gezien hebt. Er is altijd iets nieuws om de volgende hoek. Maar ik had het idee dat ik de belangrijkste zaken wel gezien had en dat het tijd werd om op zoek te gaan naar iets nieuws. Ik zocht in mijn tasje dus het kaartje op dat Brock me gegeven had en belde hem op. Hij nam zelf de telefoon op en was blijkbaar blij dat ik belde.
“Ja, ik ben thuis,” zei hij enthousiast op mijn vraag, “Je bent van harte welkom om te komen logeren, Marion. Ik ben je nog niet vergeten.”
Dat zou ook een beetje erg blasé zijn, bedacht ik me. Hij had me klaargevingerd in een vliegtuig. Ik nam niet aan dat zoiets dusdanig regelmatig gebeurde, dat hij de vrouwen bij wie hij dat gedaan had, zou vergeten. Ik beloofde om de volgende dag voor zijn deur te staan en begon mijn koffers in te pakken en meldde de receptie, dat ik de volgende dag wilde vertrekken. Zij beloofden om de rekening kant en klaar te hebben en ik twijfelde er niet aan of het zou een forse rekening zijn.
Daarin vergiste ik me niet. Toen ik de volgende dag het bedrag zag, moest ik me inhouden om niet te gaan gillen. Nooit geweten dat een leuk leven in New York zo duur kon zijn. Voor mijn gelukje had ik hier mijn halve leven voor moeten sparen en dan had ik nog maar de helft kunnen doen van de dingen die ik nu gedaan had. Maar nu kon ik achteloos mijn creditcard over de balie schuiven, de slip tekenen en werd ik bijna buigend en met pluimstrijkerijen naar de limousine geleid, die ik gehuurd had om me naar Brock’s adres te brengen.
Hij woonde buiten New York. Het was nog een aardig eindje rijden, maar ik genoot van de rit. Ik zag veel van het dagelijks leven en het beviel me steeds beter hier. Langzaamaan werd de bebouwing minder, we bereikten de buitenwijken van New York, waar meer groen was. Opnieuw werd ik verliefd op deze stad en ik had het idee, de hoop dat het hier beter te betalen zou zijn en besloot daar de komende dagen eens dieper in te duiken.
Eindelijk stopte de limo voor een poort in een muur en het raam tussen de chauffeur en mijzelf zoemde omlaag.
“Dit is het adres, miss,” zei de beleefde man en verbaasd keek ik naar buiten. Voorzichtig deed ik de deur open en stapte uit de auto. Het was rustig hier en de limo stond met zijn neus tegen een fraai smeedijzeren hek. Daarachter schemerde meer groen. Ik keek achterom.
“Weet je zeker dat we goed zijn?” vroeg ik en de chauffeur knikte geduldig. Ik haalde mijn schouders op en keek rond. Naast de poort zat een bel met een intercom en dus drukte ik op de knop. Even gebeurde er niets, maar toen klikte er iets achter me en zoemend gleed de poort open. Ietwat ongemakkelijk gleed ik weer in de auto en gebaarde de chauffeur het hek door te rijden. Zacht zoemend volgde de limo de oprijlaan en na de laatste bocht kwam het huis in zicht. Ik kon een ‘wauw’ niet onderdrukken. Een prachtig koloniaal vrijstaand huis, zoals ze eigenlijk alleen in het Zuiden van de VS te vinden zijn stond op me te wachten.
De chauffeur stopte de wagen netjes voor de trap naar de voordeur en ik stapte uit. Op dat moment ging de deur van het huis open en stapte Brock de veranda op.
“Marion,” glimlachte hij, “Welkom in mijn nederige stulpje.”
“Ja, vooral nederig,” zei ik, nog steeds een beetje daas in mijn hoofd. Hij glimlachte nog breder, kwam de trap af en kuste me op mijn wangen.
“Mi casa es tu casa,” zei hij plechtig. De chauffeur had inmiddels de kofferbak geopend en mijn bagage uitgeladen. Brock pakte mijn tas op, gaf de chauffeur een opgevouwen dollarbiljet en voordat ik van mijn verbazing bekomen was, gleed de limo al weg en stond ik wat verloren op de oprijlaan.
“Hoe vind je mijn huisje?” vroeg Brock naast me en ik schudde mijn hoofd.
“Ik weet het nu zeker,” zei ik, “Ik ga ook boeken schrijven.”
“Het is een familiehuis,” zei hij, terwijl we de trap opliepen, “Een overgrootvader van mijn vader heeft het gebouwd en wij wonen als familie hier al sinds 1780 of zo. Het was vroeger nog groter, maar we hebben het een beetje gemoderniseerd.”
“Woon je hier alleen?” vroeg ik en hij schudde zijn hoofd.
“Je zult de andere patiënten nog wel ontmoeten,” zei hij, “Ik heb geregeld dat we vanavond gezamenlijk eten.”
Hij opende de voordeur en ik viel achterover van verbazing. Het huis straalde klasse en rijkdom uit. Een grote hal, met een dubbele trap en links en rechts deuren.
“Vanmiddag zal ik je de rondleiding geven,” zei Brock en liep naar de trap, “Nu zal ik je eerst je kamer laten zien.”
Mijn nek verdraaiend om alles te kunnen bekijken liep ik achter hem aan de trap op. Ik voelde me ineens armoedig in mijn korte broek en eenvoudige shirtje en mijn makkelijke slippers. Als een soort verarmd familielid, dat op bezoek komt. Mijn kamer was een droom. Het eerste dat opviel was het enorme hemelbed, midden in de kamer. In een muur waren grote openslaande deuren, die uitkwamen op een riant balkon met gietijzeren leuning. Een deur in een andere muur leidde naar een aangrenzende badkamer met douche en ligbad en toilet. Een derde muur werd helemaal ingenomen door grote kasten.
Brock zette mijn tas neer en draaide zich om. Zijn ogen gleden over me heen en hij lachte.
“Ik ben blij dat je er bent, Marion,” zei hij, “Toen ik maar niks hoorde uit de City begon ik te denken dat je me vergeten was.”
“Tuurlijk niet,” zei ik, nog steeds rondkijkend alsof mijn nek op kogellagers liep, “Maar ik wilde mijn eigen gang gaan, dus ik heb New York in mijn eentje bekeken.”
Ik liep naar het hemelbed en liet me erop ploffen. Het lag heerlijk. Ik rolde op mijn buik en keek naar hem zoals hij daar stond en plots zag ik hem weer staan in die boekwinkel op Schiphol met al die verlangende vrouwenogen op hem gericht. Maar ik had hem nu waar zij hem hadden willen hebben. Hij staarde met een wat vage blik naar me en zijn lichte zomerbroek vertoonde een uitnodigende zwelling. In een opwelling strekte ik mijn armen uit en maakte de riem los. De knoop en de rits volgden en hij schoof de broek omlaag.
Hij droeg er niets onder en zijn mannelijkheid zwiepte meteen naar voren. En die mocht er zeker zijn. Robert had niet achteraan gestaan bij het uitdelen, maar Brock had nog een eindje voor hem in de rij gestaan. Een beetje angstig keek ik ernaar, maar tegelijk begon mijn lichaam te gloeien van verlangen. Mijn rechterhand omvatte de stam en langzaam trok ik hem naar het bed. Ernaast bleef hij staan, zijn eikel precies op de goede hoogte om hem lekker in mijn mond te nemen. En dat deed ik dan ook.
Hij smaakte zoet en het gevoel van zijn ovale eikel in mijn mond deed me huiveren van genoegen. Even liet ik hem uit mijn mond glijden en keek omhoog. Hij had zijn ogen gesloten. Ik glimlachte en hapte hem weer naar binnen. Uitvoerig heb ik hem gezogen, mijn tong driftig wentelend om zijn eikel, mijn wangen naar binnen zuigend, totdat hij trillend op zijn benen en met zijn handen klauwend in mijn haren een diepe grom gaf en zijn harde pik in mijn mond pulseerde en een lekkere lading zaad mijn keelgat doorgleed.
“Wauw,” hijgde hij, toen hij weer op adem was en ik mijn lippen had afgelikt. Hij had heerlijk smakend zaad, vond ik. Zijn pik werd langzaam slapper en kleiner en hij trok zijn broek omhoog en kwam naast me op het bed liggen.
“Waarom deed je dat?”
Ik kroop tegen hem aan en genoot van het gevoel.
“Ik weet niet,” zei ik, “Het leek het natuurlijke om op dat moment te doen. En je had een orgasme van me te goed.”
Brock lachte en knuffelde me.
“Het is toch geen wedstrijd?”
Ik richtte me een beetje op en keek op hem neer. God, hij moet de knapste man geweest zijn die ik ooit gezien had.
“Maar goed ook,” zei ik, “Want je zou verliezen, mister.”
Brock trok me omlaag en zijn mond vond de mijne. Hij kuste goddelijk en ik voelde mezelf smelten. Zijn mond kroop naar mijn oor en ik hoorde hem fluisteren:
“Wees daar maar niet al te zeker van, dame.”
Hij rolde me om en wilde op me gaan liggen, maar lenig gleed ik onder hem vandaan en stond naast het bed.
“Ik wil eerst douchen en me verkleden en het huis bekijken,” kondigde ik aan.
“Ah, playing hard to get,” gromde hij en rolde met zijn ogen. Ik liet me verleiden tot een meisjesachtige giechel en Brock gleed van het bed.
“Maar je hebt gelijk, schatje,” zei hij, “Ik wil ook nog wat werken. Mijn werkkamer is onderaan de trap, de tweede deur rechts. Als je gedoucht hebt, ben je welkom in mijn sanctum. Dan zal ik je rondleiden door het huis en misschien ontmoet je dan al een paar van de gedetineerden.”
Ik was al halverwege de badkamer, maar draaide me om.
“Een paar van? Met hoeveel mensen woon je hier?”
Brock glimlachte geheimzinnig.
“Het is ons voorvaderlijk huis,” zei hij, “Er woont hier een deel van mijn familie. We zijn erg close, dus dit leek ons een goede oplossing.”
Langzaam liep ik terug.
“Vertel.”
Brock deinsde langzaam achteruit, quasi-angstig en schudde zijn hoofd.
“Het is leuker als je het zelf ontdekt,” zei hij en vlak voordat ik hem te pakken kon nemen, was hij de deur uit en hing alleen de echo van zijn schaterlach nog in de kamer. Ondanks mezelf moest ik lachen. Hij was een leuke vent en ik begon in mijn maag toch wat vlindertjes te voelen. Neuriënd liep ik terug naar de badkamer. Eerst een douche of een bad en daarna zag ik wel verder.
New York 2
Mijn eerste bad-avontuur in Brock’s huis, was precies dat: Een avontuur. Misschien ben ik een beetje bescheiden geweest bij het beschrijven van mijn logeerkamer. Het was meer een klein appartementje. De slaapkamer bevatte, naast een bed, ook een ruime zithoek en een bureau. En zelfs mijn aankopen uit NYC verdwenen in het niet in de enorme inloopkast. De aangrenzende badkamer was helemaal een droom: Licht, ruim en voorzien van een enorme douchecabine, met douchekoppen in alle hoeken, die allemaal andere soorten stralen konden uitspugen.
En dan het bad. Ik begin een nieuwe alinea, alleen om het bad te beschrijven. Het was groot genoeg voor een waterpolowedstrijd. Gemaakt van roze marmer, ingebed in een blok zwart marmer, voorzien van gouden kranen en een ris knopjes op de rand, die van alles met het water deden: Het kon verlicht worden, het kon golven, het kon bubbelen, het kon kolken of al die dingen tegelijk (hoewel ik de ene keer dat ik dat probeerde ietwat beurs uit het water herrees). Ernaast was een rek aangebracht, dat uitpuilde van de badschuimen, luchtjes, crèmes, poeders en shampoos. Een rekje op kleine, vergulde rails kon over het bad getrokken worden, zodat de badderaar zijn of haar glaasje champagne en bordje kaviaar kon nuttigen in het warme water en tegelijk het favoriete boek lezen. Aan het ene eind van het bad was in de muur een tv-scherm aangebracht en indien gewenst kon een enorme stereo-installatie sfeervolle muziek laten horen. Het was, kortom, een bad om hele dagen in door te brengen, alleen of met een geliefde.
De eerste keer dat ik het bad zag, viel mijn mond open van verbazing, maar al snel won mijn nieuwsgierigheid het van mijn bewondering. Ik draaide kranen open, sprenkelde van alles in het warme water en gleed even later met een zucht van voldoening onder het schuim. Het bad in mijn hotel was uitstekend geweest, maar vergeleken bij dit was het een zinken tobbe op een stenen keukenvloer. Een hele aparte optie was de verwarming in het bad, waardoor het water constant op aangename temperatuur bleef. Ik poedelde dan ook veel langer dan ik van plan was en pas toen ik een beetje rimpelig begon aan te voelen, rees ik als Venus uit de golven en wikkelde me in de enorme badlakens die ook voorzien waren.
Aan een haak van de deur vond ik een badjas, dik en warm zoals je ze altijd in films ziet en daarin gehuld wandelde ik op blote voeten weer mijn suite in. Ik had me bij aankomst een beetje sjofel gevoeld in mijn makkelijke kleren, dus besloot ik me meer aan te passen aan de omgeving en dook de kast in. Ik had in NYC de nodige zaken ingeslagen en ik besloot een Victoriaans tintje aan mijn uiterlijk te geven. Een kwartiertje later daalde ik dan ook de trap af in een jurkje van Victoria Beckham en lingerie van Victoria’s Secret. Ik had een paar nieuwe open schoenen met naaldhakken gevonden en mijn blonde haren hadden zich na het baden weer in hun natuurlijke krullen geplooid. Een klein beetje make-up had het plaatje compleet gemaakt en ik voelde me helemaal vrouw.
Langzaam liep ik de trap af, op mijn gemak rondkijkend naar de inrichting van dit bijzondere huis. Het straalde stijl uit, met veel donker hout en glanzend marmer. Het moest een fortuin kosten om dit te onderhouden. Aan alle muren hingen schilderijen, afgewisseld met beestenkoppen, nissen met beeldjes en andere zaken. Allemaal heel mooi, maar toch een beetje mismatched.
Net toen ik me erover verbaasde, dat ik nog helemaal niemand gezien had, en van de laatste tree afstapte, botste ik bijna tegen iemand op, die van opzij naar de trap toe liep.
“Oh, sorry,” zeiden we tegelijk en ik deed een stap achteruit. Mijn bijna-botser bleek een jongen van een jaar of vijftien te zijn en ik zag zijn ogen groter worden, toen hij me bekeek.
“Hallo,” zei ik vriendelijk en licht blozend zag hij kans er ook een ‘hallo’ uit te persen. Ik zag zijn ogen over mijn lichaam glijden, maar liet hem rustig begaan. Ik vond het wel leuk en voorzag een hoofdrol voor mezelf in bepaalde dromen, die deze knul de komende dagen zou hebben. Zijn blik kwam weer omhoog, bleef even rusten op mijn boezem (welgevormd door de dure beha, die flauw zichtbaar was door mijn dunne jurkje) en vond tenslotte mijn gezicht. Hij zag dat ik naar hem keek en werd prompt nog roder.
“Ik ben Marion,” zei ik, “En jij?”
“Brad,” mompelde hij en een beetje gemeen stak ik mijn hand uit, die hij met een trillende hand beetpakte.
“Leuk je te ontmoeten, Brad,” zei ik en voelde zijn hand klam in de mijne liggen. Toch leek het me geen jongen die problemen zou hebben met meisjes. Ik schatte in, dat hij een broer van Brock moest zijn, want hij leek erg op hem, alleen jonger. Maar hij was zeker geen slecht uitziende knul. Ik hield zijn hand nog even vast en liet heel snel mijn ogen over hem heen glijden. Hij zag er goed gebouwd uit en ik kon een kleine glimlach niet onderdrukken, toen ik zag dat zijn broek bij zijn kruis een kleine bult vertoonde. Ik ben geen wreed mens, dus ik liet zijn hand los.
“Ik ben op zoek naar Brock,” zei ik, “Hij zei, dat hij in zijn werkkamer zou zijn. Kun je me vertellen, waar die is?”
Zijn gezichtskleur werd weer wat normaler en hij knikte.
“Hier naar rechts en dan de tweede deur, miss.”
“Gewoon ‘Marion’ is prima, Brad,” zei ik en stapte langs hem, “Ik zie je vast vaker.”
Ik hoorde hem slikken en toen zijn voetstappen die gehaast de trap opgingen. Waarschijnlijk op weg naar zijn slaapkamer. Gevleid wandelde ik verder en vond al snel de tweede deur. Ik klopte zacht en draaide de knop om.
Brock’s werkkamer paste helemaal in het huis. Hij was groot, licht, met grote ramen die uitkeken op de tuin en boekenkasten aan alle wanden. Brock’s bureau stond voor één van de ramen. Hij zat achter een laptop en typte driftig de woorden in zijn tekstverwerker. Blijkbaar had hij me niet horen binnenkomen. Zacht sloot ik de deur en kuchte. Hij schrok op en draaide zich om.
“Marion! Ik had je niet gehoord.”
Zijn ogen werden groter en gleden over me heen.
“Wauw. Je ziet er schitterend uit.”
Koket draaide ik een rondje.
“Ik vond dat ik me een beetje moest aanpassen aan de sfeer.”
“Dat is je prima gelukt,” zei hij bewonderend, terwijl ik over het glimmende parket naar hem toe liep. Mijn hakken klikten en ik voelde me op en top vrouw op dat moment. Naast zijn stoel bleef ik staan en voelde zijn hand over mijn been glijden.
“Lekker zacht,” mompelde hij en ik voelde de kippenvel over me heen golven. Zijn hand deed vreemde dingen met mijn ademhaling.
“Ik lust wel een glaasje wijn,” zei ik wat schor en tot mijn opluchting verdween zijn hand en kon ik me weer in bedwang krijgen. Ik keek naar hem terwijl hij naar de drankkast liep en voelde de vlindertjes weer opspelen. Begon ik nu verliefd te raken? Ik keek omlaag naar mijn handen en zag ze licht trillen. Foute boel, dus. Niet dat Brock een man was op wie je niet verliefd moest worden, maar ik wilde gewoon niet verliefd worden. Nog niet. Ik wilde nog veel reizen en veel meemaken. Maar vertel dat maar eens tegen je hart en je lichaam als er een man als Brock bij je in de kamer is.
Hij kwam terug en overhandigde me een glas rode wijn. Zelf had hij een scotch ingeschonken en hij ging op de punt van zijn bureau zitten.
“Cheers,” zei hij en nam een slok. Ik nipte van de wijn. Het was uitstekende wijn en ik voelde mezelf iets kalmeren, hoewel elke blik uit zijn staalblauwe ogen me weer van slag bracht. Ik moest mezelf en hem afleiden, voordat de atmosfeer in de kamer nog broeieriger werd.
“Ik heb al één van je familieleden ontmoet,” zei ik en hij trok een wenkbrauw op.
“Oh?”
Ik knikte.
“Brad. Is hij je broertje of zo?”
Hij schoot in de lach.
“Nee. Hij is de zoon van mijn zus. Mijn neefje, dus. Mijn zus woont ook hier, net als mijn moeder.”
“Hij lijkt erg op jou.”
Even leek het of hij van kleur verschoot, maar het licht in de kamer was tamelijk grillig, dus ik moest me dat verbeeld hebben.
“Hij lijkt op mijn zus,” zei hij, “En zij lijkt op mij. We zijn een tweeling. Dus Brad zal automatisch ook wel op mij lijken.”
“Ik maakte hem wel zenuwachtig, geloof ik,” giechelde ik en Brad trok weer een wenkbrauw op.
“Dat is niet zo raar,” zei hij en de atmosfeer werd direct weer broeierig, “In die jurk zou je zelfs een bisschop zenuwachtig maken.”
“Dan is het maar goed, dat hij niet kon zien wat ik eronder draag,” zei ik samenzweerderig. Foutje, bedankt. Voordat ik het in de gaten had, had Brock zijn glas neergezet en lagen zijn handen om mijn middel.
“En wat is dat dan?” vroeg hij, zijn gezicht dichtbij het mijne en zijn ogen brandend.
“Victoria’s Secret,” piepte ik. Het volgende moment gleed zijn hand weer over mijn been, maar nu onder de rok van mijn jurk. Het voelde zo lekker, dat ik geen moment de kans had hem af te weren. Binnen de kortste keren had hij mijn dijen bereikt en gleed zijn hand naar het centrum van mijn lust. Zijn acties hadden direct effect op me en ik voelde mijn poesje zich openen en vochtig worden. Nou ja, vochtig. Zeg maar gerust nat. Brock’s vinger ging zonder aarzelen zijn gang, gleed in het pijpje van mijn slip en vond direct de warmte. Het gevoel van zijn mannelijke vinger over de lipjes deed me mijn adem inhouden en mijn ogen sluiten. Machteloos hing ik aan zijn nek, terwijl zijn vinger zijn magische werk deed. Golven van genot schoten door me heen en ik jammerde zacht. Ik was nog nooit zo lekker gevingerd. Het was waarschijnlijk ook het plotselinge van de situatie plus het feit dat ik nog steeds helemaal gekleed was.
Toen verdween zijn vinger, maar voor heel even. Ik voelde de rand van mijn slip beetgepakt worden en zonder enige moeite trok hij het stuk kant omlaag langs mijn benen. De koele lucht raakte mijn kutje en bezorgde me kippenvel, maar tegelijk maakte het me vreselijk geil. Het idee, dat ik zonder slip onder mijn jurk stond deed me in vlammen uitbarsten. Brock’s andere hand duwde tegen mijn lichaam en ik liet me sturen tot ik de rand van zijn bureau tegen mijn billen voelde. Handig tilde hij mijn rok op van achteren en ik wipte omhoog, zodat ik op de rand kwam te zitten.
Langzaam opende ik mijn ogen. Net op tijd om Brock’s heerlijke gezicht nog even te zien, voordat zijn mond de mijne vond en hij me meevoerde in een diepe, lange kus. Mijn hele lichaam tintelde nu en een heftig verlangen golfde door me heen. Mijn handen vonden zijn lichaam, gleden omlaag en vonden zijn gulp. Nog geen twee uur eerder was hij in mijn mond klaargekomen en nu alweer voelde ik een stevige bobbel achter de rits. Ik verbaasde me er niet langer over dan nodig, maar trok de rits omlaag en bevrijdde die prachtige stam van hem. Hij stond fier omhoog vanuit zijn donkere schaamhaar en genietend liet ik mijn handen erlangs glijden.
Brock verbrak de kus. Zijn handen vonden mijn billen en trokken me dichter naar zich toe, zodat ik nog net op de rand van het bureau zat. Zijn ogen vingen de mijne en als gehypnotiseerd bleef ik erin staren, terwijl ik voelde hoe zijn hand mijn rok aan de voorkant omhoogsloeg, zodat ik nu helemaal bloot voor hem zat. Hij deed een stap dichterbij en terwijl hij mijn blik bleef vasthouden, voelde ik de top van zijn gezwollen eikel mijn schaamlippen raken.
Meer deed hij ook niet. Hij hield zijn pik tegen me aan, maar kwam niet naar binnen, hoe ik ook wurmde en kronkelde. En wurmen en kronkelen deed ik. Ik greep zijn schouders en probeerde hem naar me toe te trekken, maar ik kon even goed proberen Mount Rushmore van zijn voetstuk te trekken. Ik duwde mijn bekken vooruit, maar Brock scheen precies aan te voelen wat ik wilde doen, want steeds bewoog hij net zo snel zijn bekken achteruit, zodat die plagende eikel precies bleef waar hij was. Het was om stapelgek van te worden, zeker omdat zijn handen intussen mijn jurkje hadden geopend en met mijn in kant verpakte borsten speelden.
Ik sloeg in wanhoop mijn benen om zijn heupen en trok en eindelijk voelde ik zijn harde vlees tussen mijn lipjes doorglijden. En glijden. En glijden. Er leek geen einde aan te komen, zo langzaam duwde hij zijn warme pik in me. En elke centimeter triggerde een nieuw stel zenuwen in actie totdat mijn hele kutje leek te gloeien, tintelen, branden. Ik kon alleen maar omlaag kijken tussen ons in en met wijd open ogen en mond langzaam dat harde vlees in mijn lichaam zien verdwijnen.
Eindelijk zat hij helemaal in me. Ik voelde hem tot diep in mijn buik. De spitse eikel kietelde precies de ingang van mijn baarmoeder en dat zond extra schokjes door me heen. Ik voelde zijn lichaamswarmte door mijn jurkje heen en toen ik opkeek, keek ik recht in zijn ogen. Naast de gevoelens in mijn poesje gaf dat me direct vlinders in mijn maag en ik voelde de samentrekkingen die dat gevoel me gaf, in mijn kutje wat de sensatie nog intenser maakte.
“Je bent beeldschoon,” fluisterde hij en bewoog langzaam zijn heupen een klein beetje. Ik rolde mijn hoofd achterover door de intensiteit van de gevoelens die me dat gaf en hijgde naar lucht. Toen zijn mond mijn oor vond en er zacht op knabbelde voelde ik mijn benen nog slapper worden.
“Toe,” fluisterde ik. Ik hoorde zijn zachte lach in mijn oor.
“Vind je dit niet lekker dan?”
“Jawel,” kreunde ik, “Maar het is niet genoeg.”
“We doen dit op mijn manier, Marion,” mompelde hij en zijn heupen bleven die plagerige kleine stootjes geven, waarmee hij zijn pik steeds een heel klein beetje in me liet bewegen, maar steeds andere plekjes leek te raken, hoewel hij altijd eindigde met de kop tegen mijn baarmoeder.
“Nnnggg,” kreunde ik en beet in zijn nek, toen al dat geplaag me een schokkend orgasme bezorgde, dat me heel even bevredigde, maar me vervolgens trillend van lust achterliet. Het was niet genoeg. Voor het eerst in mijn leven was het niet genoeg. Mijn benen nog steeds om hem heen gevouwen trokken samen en dwongen hem diep in me. Ik hield mijn benen stil en hield hem daar vast.
“Ik laat je pas los,” siste ik in zijn gezicht (en ik moet eruit gezien hebben als een bezetene), “Als je me dan normaal neukt. Geen geintjes, want dan krab ik je knappe gezicht helemaal open.”
Ik perste mijn nagels in zijn schouders.
“Deal?”
Een langzame glimlach gleed over zijn gezicht en raakte me rechtstreeks in mijn hart. De vlinders gingen als wilden tekeer in mijn buik. Vaag in mijn achterhoofd, onder alle lust die mijn hersenen verduisterde, begon ik te vermoeden dat ik stapelverliefd aan het worden was.
“Deal,” fluisterde Brock in mijn oor en opgelucht liet ik mijn benen naar beneden vallen. Hij hield zijn woord. Zijn armen kwamen om me heen en hij hield me stevig vast. Zijn heupen begonnen weer te bewegen, maar nu werden de slagen langer en langer en met elke stoot liet hij de vlammen hoger oplaaien tot ik eindelijk ten onder ging in een krijsend orgasme, dat me volkomen uitgeput achterliet. Bij de laatste genotsgolf voelde ik zijn pik in me kloppen en verbeeldde ik me, dat ik zijn warme zaad kon voelen.
Later lagen we languit op de bank die in zijn kantoor stond. Ik voelde me heerlijk loom en vrouwelijk. Brock’s armen om me heen voelden heerlijk beschermend.
“Wat schreef je toen ik binnenkwam?” vroeg ik slaperig en hij lachte en drukte een kus op mijn haren.
“Ik schreef over jou, schatje,” zei hij, “Je bent een voortdurende bron van inspiratie. Je bent mooi, je bent slim, je bent rijk. Je bent op dit moment een geboren hoofdpersoon in een boek.”
“Ik ben wel copyrighted, hoor,” mompelde ik, “En dat boek wil ik zelf schrijven.”
“Ik schrijf niet letterlijk over jou, schoonheid,” legde hij geduldig uit, “Ik modelleer mijn hoofdpersoon op jou.”
“Mag ik het lezen?”
“Later. Als ik wat verder ben. En over verder komen gesproken...”
“Hmm, ik kan echt verder niet meer komen nu, liefje,” mompelde ik, “Je hebt me helemaal bevredigd.”
“Ik bedoelde, dat ik verder moet met mijn werk.”
“Wat moet ik dan doen?” pruilde ik en voorzichtig maakte Brock zijn arm vrij.
“Misschien nog een douche nemen?”
Dat klonk eigenlijk wel aanlokkelijk. Hoe sexy het me ook deed voelen, mijn blote kutje onder mijn jurk (Brock had na onze vrijpartij mijn slipje in een la van zijn bureau gestopt), het leek me niet al te fris als ik straks zijn familie zou ontmoeten, ruikend naar seks en met een spermaspoor langs mijn dijen. Ik hees me overeind.
“Je hebt gelijk,” zei ik, “Maar hoe weet ik, wanneer ik me moet vertonen?”
Brock boog zich over me heen en kuste me, lang en diep en ik smolt ter plekke weer weg.
“Ik kom je wel halen,” zei hij, “Meestal eten we hier rond zeven uur. Je hebt dus drie uur om jezelf toonbaar te krijgen.”
Een beetje dromerig liep ik even later de trap op, mijn mond nog brandend van de heftige afscheidskus, de vlinders weer op volle kracht. Op mijn kamer plofte ik op het bed en lag naar het plafond te staren. Moest ik me zorgen gaan maken? Verloor de koele Marion haar hoofd en hart aan deze soepel pratende schrijver? Echt objectief kon ik niet nadenken. Elke keer als ik aan hem dacht gingen de vlinders weer tekeer en voelde ik die warme gloed weer door mijn lichaam stromen.
Ik gleed van het bed en begon me langzaam uit te kleden. Mijn lichaam tintelde nog na van de heerlijke seks van zojuist en overal waar mijn handen mijn huid raakten voelde het alsof ik onder stroom stond. Mijn tepels stonden nog steeds fier overeind en toen ik ze aanraakte huiverde ik even van genoegen.
‘Nu niet, Marion,’ berispte ik mezelf, ‘Douchen en iets fraais aantrekken. De familie moet een goede indruk van je krijgen.’
Deze keer nam ik geen uitgebreid bad, maar stapte in de douchecabine, die al net zo luxueus was als het bad. Sproeikoppen spoten van allerlei kanten warm water op mijn lichaam en er stonden al even veel lekkere badschuimen en shampoos als bij het bad. Handdoeken waren er ook genoeg in de kast, dus even later wandelde ik gewikkeld in een dikke handdoek terug mijn kamer in.
Opnieuw dook ik de inloopkast in en stond even peinzend te kijken. Een iets langere rok dan maar en een wat bescheidener blouse. Maar wel van topkwaliteit. En geen slip, besloot ik in een opwelling. Het voelde veel te lekker om zonder te lopen. Ik wikkelde mezelf uit de handdoek en bekeek mezelf in de spiegel die er hing. Lekker ding, vond ik. Reizen deed me goed. Seks deed me goed. En volgens mij deed verliefdheid me ook geen kwaad. Ik vond mijn ogen meer sprankelen dan ik eerder gezien had.
Een beetje dromerig greep ik een beha uit de kast en gespte hem om. Ik keek in de spiegel om te controleren of hij goed zat en schrok. Het leek wel of er in een hoek een beweging te zien was. Ik draaide me om en keek door de deur van de inloopkast de kamer in, maar zag niets. Toch voelde ik me niet lekker en snel sloeg ik de handdoek om mijn heupen en stapte mijn kamer weer in. Leeg. Niemand. Ik voelde me bijna belachelijk, maar toen zag ik de beweging. De randen van de sprei, die bijna tot op de grond hingen, bewogen.
Ik weet niet, waarom ik niet begon te gillen of zo, maar op het bed afstapte, me op mijn knieën liet vallen en de sprei optilde. Ik greep onder het bed, kreeg iets te pakken en trok en met een gil verscheen Brad. Ik had zijn oor te pakken en ik was zeker niet zachtzinnig, dus de tranen liepen over zijn wangen, maar ik was niet in een vergevingsgezinde stemming. Al helemaal niet, toen ik ontdekte, dat hij zijn broek op zijn enkels had hangen en net als ik geen onderbroek droeg. Met een zwiep duwde ik hem op het bed en plaatste mezelf voor hem.
“Wel?” vroeg ik. Hij zei niets, maar frommelde aan zijn broek en wilde hem omhoogtrekken. Hij was een goed gebouwde jongen, zoals ik al zei en ondanks mijn kwaadheid kon ik niet voorkomen, dat ik een vage bewondering voelde voor zijn nu slappe piemel.
“Hou op met dat gewurm,” zei ik kwaad, “Vertel me liever wat je hier doet. Hoewel ik dat wel kan raden. Vind je dat normaal? Spioneren als iemand zich uitkleedt?”
Zijn handen lieten zijn broek los alsof hij zich eraan gebrand had. Hij had me de hele tijd nog niet aangekeken, maar zei niets.
“Nou?”
Eindelijk kwam er geluid uit.
“Sorry, miss. Zeg niets tegen mijn moeder alstublieft?”
“En waarom zou ik niets zeggen?” snauwde ik, “Het is nogal wat, wat je gedaan hebt.”
Zijn gezicht kwam omhoog. Hij was knalrood, maar tot mijn verbazing begon zijn naakte piemel met schokjes dikker te worden, zodra zijn ogen op mijn in kant verpakte borsten vielen.
“Het spijt me echt heel erg,” mompelde hij, “Maar ik vond u zo mooi. Ik wilde u helemaal zien.”
Ik stond versteld van zijn reacties. Hij moest zich volkomen opgelaten voelen, maar desalniettemin werd zijn pik groter en groter, tot hij recht overeind stond tussen zijn benen. Hij deed geen enkele poging om hem te bedekken, maar misschien merkte hij het niet eens in zijn verlegenheid. Hij mocht er zeker zijn voor zijn leeftijd, zowel qua lengte als qua dikte. Ik probeerde mijn ogen er niet te opvallend op te laten rusten en zuchtte theatraal om mijn snellere ademhaling te maskeren.
“Brad,” zei ik, “Je weet toch dat je niet zomaar andermans kamer in mag gaan en helemaal niet andere mensen mag bespioneren?”
Hij knikte zwijgend. Hij leek sprekend op Brock, vond ik. Een jonge Brock, minstens even aantrekkelijk. Hij moest elke vrouw naakt kunnen zien die hij wilde, met dat gezicht en dat lichaam.
“Ik.. ik heb het ook nog nooit eerder gedaan,” bekende hij, “Maar miss, u bent zo mooi, zo sexy.”
“Dank je wel,” zei ik. Met een zucht trok ik een stoel naar me toe en ging erop zitten, er voor zorgend dat mijn handdoekrok niet te ver omhoog kroop.
“Brad, je hebt toch wel vaker een naakte vrouw gezien?”
“Alleen mijn moeder,” stamelde hij, “Maar dat was per ongeluk. En op de computer en op films. Maar nog nooit in het echt.”
“Geen vriendinnetjes?”
Hij schudde zijn hoofd.
“Nee, miss. Ik durf niks tegen meisjes te zeggen en ze vinden me allemaal raar.”
“Maar je bent een hartstikke knappe knul,” flapte ik eruit en hij bloosde zo mogelijk nog dieper. Mijn boosheid was eigenlijk allang gezakt. Inwendig moest ik giechelen om de situatie. Hier zat ik, in beha en met een handdoek om, tegenover een jongen van 15 die een knoert van een erectie had. En ergens was het ook nog wel opwindend.
“Echt waar, hoor,” zei ik, “Als ik jonger was, had ik het wel geweten. En als meisjes zouden weten wat een lekker stuk je naakt bent, zouden ze in de rij voor je staan.”
Blijkbaar kreeg hij ineens door hoe hij erbij zat, want hij legde zijn handen in zijn schoot, maar kon zijn pik niet helemaal verbergen. Ik had een beetje medelijden met hem. Het was me intussen wel duidelijk, dat hij geestelijk niet helemaal in orde was.
“Mag ik nu gaan, miss?” vroeg hij, “Het spijt me echt heel erg en ik zal het nooit meer doen.”
“Brad,” zei ik, “Ik heb geen zin, om ruzie te veroorzaken hier in huis, dus ik zal niemand vertellen, wat je gedaan hebt.”
“Dank u, miss.”
“Maar,” vervolgde ik, “Ik heb ook geen zin om elke keer als ik in mijn kamer ben, bang te moeten zijn, dat je me toch weer begluurt.”
“Miss, ik beloof...”
Verder kwam hij niet.
“Brad, luister. Als ik je nu mijzelf helemaal naakt laat zien, beloof je dan, dat je niet meer zult komen spioneren?”
Zijn mond zakte open en eigenlijk verbaasde ik mezelf ook.
“Oh ja, miss. Erewoord,” brabbelde Brad intussen en ik keek hem strak aan.
“Ik hou je eraan, Brad,” zei ik streng, “Als ik je toch nog een keer betrap, vertel ik alles aan je moeder en aan Brock.”
Hij knikte heftig. Zijn handen waren weer van zijn schoot af gevallen en ik zag dat kleine schokjes door zijn harde lul trokken. De kop was een beetje vochtig van het voorvocht dat uit het gaatje kwam en ik had het vermoeden, dat hij misschien zelfs zou klaarkomen, zodra ik me uitkleedde.
“Oké,” zei ik, toch wat trillerig en stond op, “Maar ik wil er ook wat lol van hebben, Brad. Je hebt een hele mooie piemel. Die wil ik graag goed kunnen zien als ik me voor je uitkleed. Ga op het bed liggen, met je handen langs je lijf.”
Zonder aarzelen schoof Brad het bed op en legde zijn handen naast zich neer. Zijn harde paal wipte op en neer en was zo hard dat hij bijna verticaal op zijn kruis stond, zelfs nu hij achterover lag. Ik schoof de stoel achter me vandaan en zette mijn benen iets uit elkaar, zodat ik steviger stond. Mijn beha had een voorsluiting en langzaam liet ik mijn hand tussen mijn borsten glijden.
“Kijk maar goed, Brad,” zei ik zacht en klikte langzaam de sluiting los. Ik hield de cups nog even vast, terwijl ik naar hem keek. Zijn ogen waren groter dan ik ooit bij iemand gezien had en staarden gefixeerd naar mijn borsten. Zijn handen grepen in het laken en een constante stroom voorvocht liep nu uit zijn lul, langs de stam in zijn schaamhaar. Met trage bewegingen trok ik de cups van de beha opzij, steeds een stukje verder, tot ik de beha van mijn schouders liet zakken en op de grond liet vallen. Ik haalde diep adem en zette mijn handen in mijn zij. Er was in de kamer niets te horen, behalve Brad’s hijgende adem. Verbazingwekkend genoeg kwam hij niet op slag klaar, hoewel zijn pik wel harder schokte.
“Wat vind je ervan, Brad?” vroeg ik zacht en als in een trance mompelde hij:
“Oh, miss. Wat mooi.”
“Wil je de rest ook zien, Brad?”
Zonder zijn ogen van mijn borsten af te halen knikte hij en ik moest onwillekeurig glimlachen. Ik trok de handdoek los en liet hem zonder meer aan mijn voeten vallen. Brad’s mond zakte nog verder open en een onderdrukte kreun kwam uit zijn keel.
“Oh, miss.”
“Vind je dit ook mooi, Brad?” vroeg ik plagend en stapte wat dichter naar het bed toe.
“U bent prachtig, miss.”
Ik stond nu vlak naast het bed.
“Zou je me willen aanraken, Brad?” fluisterde ik. Hij knikte heftig, zijn pik nu zo hard en trillend dat het pijn moest doen. Ik pakte zijn hand en legde die op mijn buik.
“Wat voel je nu?”
“Oh, miss, wat bent u zacht!” kreunde hij en zijn hand streelde over mijn huid. Nog steeds geleid door mijn hand ging hij lager en lager, tot hij mijn venusheuvel vond en daar de stoppeltjes kon voelen. Inmiddels was mijn bloed ook aan de kook geraakt en was zijn aanraking meer een genot dan ik voorzien had. Ik bewoog zijn hand op en neer over mijn heuvel en liet hem toen los. Zoals ik gehoopt had ging hij automatisch door met me te strelen. Ik leunde voorover en bracht mijn naakte borsten voor zijn gezicht. Zonder dat ik iets hoefde te zeggen richtte hij zich een beetje op en kuste mijn linkerborst.
“U smaakt zoet, miss,” zei hij en ik glimlachte. Ik zei niets, maar pakte mijn borst en leidde mijn tepel naar zijn mond.
“Zachtjes, Brad,” fluisterde ik, “Zuig aan het knopje.”
Direct vlamde de sensatie door me heen. Ik ben altijd redelijk lang gevoelig na seks, waardoor ik heel vlug weer in vuur en vlam sta, als er iemand aan een erogeen plekje begint te werken en deze keer was geen uitzondering.
“Dat doe je heel goed, Brad,” hijgde ik en voelde mijn kutje natter en natter worden. Brad’s hand streelde nog steeds over mijn heuvel en nu pakte ik zijn hand en leidde hem omlaag, naar mijn vochtige warmte.
“Streel me daar, Brad,” mompelde ik en toen hij dat deed, knikten mijn knieën onmiddellijk. Het gevoel van zijn onervaren vinger was fenomenaal, zeker in combinatie met zijn mond die onvermoeibaar mijn tepel bleef bewerken. Ik ben nog steeds niet zeker, of wat ik deed verstandig was. Ik rukte mijn tepel uit zijn mond, trok zijn hand tussen mijn benen uit en klom op het bed, voordat hij doorhad wat er gebeurde. Hijgend zwaaide ik mijn been over hem heen en zocht met mijn hand tussen onze lichamen naar zijn harde pik. Ik richtte hem omhoog en liet langzaam mijn dampende poesje eroverheen zakken.
“Miss Marion, wat...?”
Verder kwam hij niet, want ik liet me voorover vallen en plakte mijn mond op de zijne. Zijn pik zat diep in me en raakte me weer op hele andere plekken dan Brock gedaan had. Het zou een vluggertje worden, dat voelde ik nu al. Kippenvel vloog over mijn lichaam toen ik zacht mijn heupen liet bewegen. Onder me kon Brad alleen maar een verwonderde kreun slaken, toen hij voor het eerst geneukt werd door een vrouw.
Al snel was mijn zachte gewip niet meer genoeg voor me. Ik wilde hem voelen, dus richtte ik me op en ging serieus met hem aan de gang. Kwijlend van genot voelde ik zijn lange dikke pik in mijn buik bewegen en woest begon ik op en neer te wippen. In een verbazend korte tijd zat ik op de rand van het orgasme. Ik hield totaal geen rekening met die arme knul, ik gebruikte hem als ding om klaar te komen.
En klaarkomen deed ik. Het was nog lekkerder dan met Brock, eerder die middag. Ik kon nog net een kussen grijpen en tussen mijn tanden duwen om de enorme oerkreet te smoren die mijn hoogtepunt vergezelde. En op datzelfde moment voelde ik ook die lange dikke pik in me pulseren en voelde ik de harde stralen van zijn climax overal tegen de wanden van mijn vagina spuiten. Hij kwam klaar en klaar en klaar en vulde me tot aan de rand met zaad en bij elke straal gaf hij een diepe kreun en schokten zijn heupen als een wilde.
Later nam ik opnieuw een douche, nadat ik Brad had weggestuurd. Ik had hem nogmaals gewaarschuwd, dat ik hem niet meer wilde betrappen en ook, dat wat er net gebeurd was, tegen niemand verteld mocht worden. Hij had braaf geknikt, zijn broek opgehesen en was vertrokken. Ik was nog een half uur op bed blijven liggen, nahijgend en genietend van de naweeën van dat zinderende orgasme, voordat ik me overeind had gehesen om naar de badkamer te gaan. Zelfs op dat korte stukje voelde ik het zaad van Brad langs mijn dijen lopen. De meisjes in zijn omgeving wisten niet wat ze misten.
Erna kleedde ik me aan, “vergat” weer mijn slip en ging languit lui op het grote bed liggen. Het was een dolle dag geweest tot nu toe en hij was nog niet voorbij. Het volgende punt op de agenda was het diner, de kennismaking met iedereen in huis. Ik wilde een goede indruk maken voor Brock. En zodra ik zijn naam dacht, vlogen de vlindertjes weer rond. Ik was verliefd. Dromerig staarde ik naar de hemel boven het bed en ik moet in slaap gevallen zijn, want het volgende dat ik me herinner is de warme hand van Brock op mijn schouder.
“Wakker worden, schoonheid.”
Langzaam kwam ik terug uit dromenland en richtte me op. Brock stond geamuseerd naar me te kijken.
“Je ziet er heerlijk uit als je slaapt,” zei hij, “En al even heerlijk als je net wakker bent.”
“Hoe laat is het?” geeuwde ik.
“Half zeven,” zei hij, “Tijd voor het diner.”
Ik zwaaide mijn benen over de rand van het bed en gleed in mijn schoentjes.
“Even opfrissen,” mompelde ik en liep naar de badkamer, waste mijn gezicht en werkte vlug mijn make-up een beetje bij. Een borstel door mijn haar deed wonderen en toen ik in de spiegel keek, zag ik een keurige jongedame. Een sieraad voor mijn vaderland. Een waardige ambassadrice.
“Maar wel zonder slip aan haar kontje,” giechelde ik, voorzichtigheidshalve in mijn moedertaal. Een laatste blik en ik liep de badkamer uit. Brock stond al bij de deur.
“Perfect,” zei hij, met smeulende blik, “Beeldschoon.”
Tot mijn eigen ergernis bloosde ik en hij grinnikte.
“Kom.”
Achter hem aan liep ik naar de trap.
“Met hoeveel mensen krijg ik te maken?” vroeg ik nerveus.
“Oh, een paar,” zei Brock luchtig.
Met een wat onheilspellend voorgevoel volgde ik hem de trap af, tegelijk toch wel weer benieuwd waar ik nu weer in terecht zou komen.
