Team Thunderclap en de ontdekking van KEM

Laat ik mij even voorstellen: Walter is de naam, ik ben 23 jaar en student filosofie, doe aan wielrennen als hobby, heb een eigen bedrijfje in de IT waarmee ik mezelf kan bedruipen. Niet dat het nodig is, de toelage van mijn ouders was ruim, maar een mens moet op eigen benen kunnen staan, nietwaar? Deze verslaglegging gaat echter niet alleen over mij, maar vooral over mijn jongere broertje en zijn vriendenclub. We maakten iets mee dat mij aan het denken heeft gezet, in de basis niets bijzonders voor een aankomend filosoof maar hier kom ik niet goed uit. Voor ik verder ga met het introduceren van de hoofdrolspelers moet ik nog één ding over mezelf kwijt: Aseksueel, zegt u dat iets? Nou, denk maar aan mij. Hoe ik dat weet? Doelgericht onderzoek, zal ik maar zeggen met de hulp van vriendinnen en vrienden in mijn vriendenkring. Waarom vertel ik dit? Nou, dat zal snel genoeg blijken maar ik zal eerst team Thunderclap voorstellen.

Laat ik beginnen bij mijn broertje Peter. Hij is twintig maar oogt een beetje als een zestienjarige. Baardeloos, hoornen bril en nog iets kleiner en tengerder dan ik. Denk Woody Allen op jonge leeftijd. Hoewel hij bij de feesten van vader altijd aanwezig is en op goede voet staat met de halve Quote Top 50 heeft hij maar één echte passie: het ontwerpen van machines en meer in het bijzonder, Thunderclap. Op vriendinnen heb ik hem nog nooit betrapt en het concept van een feest zoals je dat op zijn leeftijd hoort te doen is voor hem niet aanlokkelijk.

Komen we bij Klaas. De omschrijving puistenkop is op zich terecht voor Klaas, maar doet deze blonde reus zwaar tekort. Een gespierde jongeman van achttien die maar één makke heeft: hij vond zichzelf erg lelijk en loopt eigenlijk altijd een beetje voorover, als om zijn ware ik te verstoppen en toch is hij met voorsprong de grootste van het viertal. Klaas is een genie met de moderne freesmachines en 3D printers waarover ze de beschikking hebben en produceert de onderdelen die Peter ontwerpt.

Komen we bij de volgende en dat is een vrouw. Suzanne is voor een vrouw vrij lang en door moeder natuur gezegend met prachtig donkerrood haar, een goed figuur en een groot gebrek aan belangstelling voor kleding, mode, make-up en ander uiterlijk vertoon. Op haar tweeëntwintigste is haar studie al bijna voltooid ondanks dat ze al jaren heel veel tijd besteed aan het team. Ze is lesbisch en is daar open over, al lijkt ze mij een soort van niet-praktiserend tegenwoordig. Zij regelt de besturingstechniek en levert goed werk. Door de jaren heen heeft deze rondborstige, grote vrouw wel relaties gehad maar die hadden nooit kunnen verkroppen dat Thunderclap op de eerste plaats kwam. Haar geaardheid ervaren de overige teamleden overigens als een pré. Hoeven ze daar ook niet meer moeilijk over te doen.

En zo komen we bij het laatste lid, Kofi. Een kleine jongeman uit Ghana, met een vader die rijk is geworden met internationale handel. Kofi is al over de hele wereld geweest, drukdoende zijn vader te overtreffen naast zijn studie weg- en waterbouw. Maar hij is het liefste hier bezig met het team, dat hem niet alleen accepteert wegens de ruime fondsen die hij tot zijn beschikking heeft, maar ook door zijn positieve instelling en zijn vermogen iedereen gefocust te houden. Hij regelt onderdelen, vervoer, plant wedstrijden en doet de inschrijvingen.

Eigenlijk nog even uitleggen wat Thunderclap is. Welnu, het is een vechtrobot en een goede ook. Een mooie mix van snelheid, bepantsering, bewapening en creativiteit met oog voor details. Laag, vierwielaandrijving en als wapens een arm om de tegenstander om te kunnen gooien en een roterende draaiende plaat van gehard staal die  boven op de robot is gemonteerd en een reikwijdte heeft die groter is dan de robot zelf. Bizar en doodeng maar ieder zijn hobby, nietwaar?

Het was op een rustige vrijdagavond in september dat ik in hun loods op bezoek was. Die loods stelt als bouwwerk niet veel voor maar ruim vijfhonderd vierkante meter in de binnenstad van Delft is altijd bijzonder en Kofi had het gekocht als belegging. Het viertal was weer eens aan het testen en ik hing er een beetje bij op een van de banken waarmee ze een zithoek gevormd hadden. Peter bestuurde Thunderclap en het geluid dat het rondtollende mes maakte was angstaanjagend maar dat was nog niets vergeleken met het effect dat het mes had op een roestig winkelwagentje dat ze uit de gracht gevist hadden. De wielarm werd bijna doormidden geslagen en het wagentje kwam tien meter verderop tegen de muur tot stilstand. Razendsnel schoot Thunderclap erachteraan, aangemoedigd door het viertal en ditmaal werd de mand finaal in twee gesneden.
Er bleek echter een probleem met de besturing want Thunderclap ging er in zijn achteruit vandoor waarbij de grote laaddeur geen enkele barrière bleek te zijn voor de robot. Nog voor het team kon ingrijpen was de machine naar buiten verdwenen en hoorden we hoe Thunderclap zich vastbeet in een auto, het staccato van een auto die harder wilde remmen dan het ABS toeliet en daarna stilte. Het viertal trok de grote laaddeur op en stormde naar buiten. Ik volgde en zag hoe Thunderclap en zijn mes tot stilstand waren gekomen tegen de zijkant van een passerende auto maar daarvan wel het rechter voorwiel en de carrosserie ernstig beschadigd hadden. Thunderclap was echter nog niet dood. Met fel draaiende wielen probeerde hij autonoom los te komen en het was dat Klaas zich met ware doodsverachting op de machine wierp en de killswitch omzette, zodat er verder niets gebeurde.

Dit was allemaal echter alleen maar aanleiding. De robot werd weer naar binnen getrokken, de auto geparkeerd en het tweetal vrouwen dat uitstapte werd gevraagd binnen te komen voor een kopje koffie waarmee het veel beter schade regelen is. Het is daar dat ik eerst kans kreeg het tweetal goed op in mij op te nemen. De een was klein, slank en sportief gekleed. Jeans, truitje, goretex jas, wandelschoenen en de ander oogde beduidend meer klassiek. Langer ook en steviger. Bos haar in een vlecht, bril op, lange, wollen jas, rok, pumps. Zij reed de auto, groot, hoog, en erg nieuw. Ze dronken hun koffie zwart en zaten er erg ontspannen bij, zeker gezien het feit dat hun auto net verwoest was door een robot.
Ze observeerden ons alsof ze -het klinkt misschien gek maar ik heb er nog steeds geen betere omschrijving voor weten te vinden- alsof ze in een snoepwinkel zaten en wij de snoep waren. Zeker toen ze gingen zitten en eerst hun jassen uittrokken, peilden ze reacties en namen posities in op de banken die maakten dat er alleen maar direct naast hun plaats was. Dat maakte schijnbaar niemand iets uit want even later zaten we met zijn zevenen aan de koffie en werden schade-apps ingevuld. Er was wel even hilariteit want de robot kwam van rechts maar dat deed de afwikkeling alleen maar goed. Al snel werd de elektronica weggelegd en wisselden de dames even een blik die iedereen behalve mij ontging. Ze waren het ergens over eens geworden en als snel bleek mij wat.

De kleinste vrouw die Liesje bleek te heten richtte haar aandacht duidelijk op Suzanne en dat ze misschien wel tweemaal zo oud was weerhield haar niet om, stukje bij beetje, haar kant op te schuiven en Klaas te negeren. Nu dacht ik ook dat hij een homo was die nog niet wist hoe die een kast van binnenuit open moet maken maar erger is dat Klaas sowieso niet zo gezellig is. Anyway, ik zag Liesje en Suzanne snel richting haar computers vertrekken en achter die grote computerschermen werd het snel redelijk stil. Klaas dronk zijn koffie op en ging Thunderclap uit elkaar halen waardoor die bank leeg was maar het drietal op de andere bank deed geen moeite ruimte te zoeken.
Petra, zoals ze heette, bleek snel in een nogal technisch gesprek over step-files of zoiets verzeild te raken en hoe je ontwerpen snel in machineonderdelen kon omzetten. Ze bleek er verstand van te hebben en ook die drie vertrokken richting de Hermle die in de hoek stond. Het zou over techniek kunnen gaan maar ik zag andere dingen. Ze kwam dichterbij Kofi staan dan noodzakelijk en liet haar hand langer op de schouder van Peter rusten dan een mens normaal doet. Ze zocht echt het fysieke contact op en toen ze zich even afkeerde zag ik dat dat ze razendsnel het derde knoopje van haar blouse openmaakte. Die beweging, in een fractie van een seconde vertelde mij alles en maakte mij alleen maar nieuwsgierig. Hoe ver zouden ze gaan? Hoe snel zou het team vallen? Hoe zou Klaas reageren en wat zouden ze met mij doen?

Een kleine aandrang maakte al dat ik opstond en naar het toilet ging. Niet uit noodzaak maar het gaf mij wel kans om naar achteren te lopen en even later ongemerkt weer terug op te duiken bij Suzanne. Die was al in een rondje kopkluiven verzeild geraakt en dus liet ik die maar. Die Liesje zat bij Suzanne op schoot en handen waren al druk bezig onder truitjes te gaan. Ieder zijn lol denk ik daarom beperkte ik mij ertoe de koffiemokken weg te halen voor die in het vuur van het moment om konden gaan. Suzanne stak kort haar duim op maar Liesje merkte het niet eens, waarschijnlijk omdat ik een hand onder haar truitje over haar borsten zag gaan. Ze zal het als prettig ervaren. Zelf probeerde ik nog een praatje aan te knopen bij Klaas maar ja, die was bezig een printplaat te demonteren van Thunderclap en dan heeft hij echt nergens anders aandacht voor. Vandaar dat ik maar weer ging zitten en ditmaal koos ik de bank die mij overzicht gaf op iedereen. Ik vroeg me namelijk af of mijn broertje en Kofi er ook samen uit zouden komen.

Op dit punt had ik dus nog een basisidee over wie er nu verleid werd door wie. Al snel bleken de twee dames mij duidelijk meer dan onschuldige slachtoffers die door een groepje jongeren overweldigd werden. Het beeld van twee leeuwinnen die tussen een kudde gazellen doorlopen kwam in mij op. Natuurlijk, Kofi en Peter waren drukdoende Petra van haar kleren te ontdoen maar het was niet bepaald dat de flarden van blouse, rok of ondergoed door de hal vlogen. In enige minuten tijd ontdeed het drietal zich van hun kleding en werd alles over de leuning van de andere bank uitgehangen.
Het verbaasde me te zien dat zowel mijn broer als Kofi, toch allebei niet de langste mannen die ik ken, een erectie hadden die ik best als nogal groot zou kunnen omschrijven. Groter dan de mijne in ieder geval, of zou dat door het fietsen komen? Petra was in ieder geval verheugd en stond erop beiden even te pijpen. Waar je zin in hebt maar goed, mijn mening telt niet. Ze deed haar best en het verbaasde me te zien dat ze toch in staat was zo’n pik in zijn geheel in haar mond te nemen. Oefening baart kunst, moeten we maar denken. Op dat moment klonken de eerste kreetjes van de twee dames.

Ik weet niet hoe jullie erover denken maar ik vond het allemaal maar idioot snel gaan. Ik hoor wel eens over losse zeden maar dit sloeg nergens op. Die twee waren nog geen kwartier daarvoor bezig met formulieren en koffie en nu dit… Het werd trouwens redelijk grappig toen Klaas met de printplaat in hand op Suzanne afliep om te melden dat hij het probleem gevonden had. Iets met een slechte soldeerverbinding of zo maar dat doet er niet toe. Hij zag Suzanne bezig met het vingeren van die Liesje, begreep dat ze geen aandacht voor hem had en liep met een rood gezicht door naar Peter en Kofi om daar een gelijke situatie aan te treffen. Zijn blik was goud waard!

Uiteindelijk kwam hij bij mij zitten klagen over het gebrek aan focus. Ik aan hem dus uitleggen dat een gebrek aan focus niet aan de orde was en wees hem op de verhitte en verbeten blik van alle vijf personen. Klaas zag dat uiteraard niet zo en tja, ik geloof niet in toeval. Seks komt voor een vechtrobot bij normale mensen en dat ik niet zo ben is al heel wat. Dus ik vertelde hem eenvoudig dat ik gewoon niet geloof dat het beeld van mensen die seks hebben hem koud laat. Nou, hij liep zo veel tinten roder aan dat het mij wel duidelijk was en dus vroeg ik hem maar naar de vork en de steel. Mijn vermoeden kwam er met tussenpozen en met veel trekwerk van mijn kant uit. Klaas had wat last van een extreem negatief zelfbeeld en ik vermoedde dat hij over een drempel geduwd moest worden. Tja dat kan ik wel en dus wachtte ik even af tot de eerste ronde erop zat. Dat duurde best wel even want Kofi en Peter leken mij vrij ervaren in het niet onmiddellijk verschieten van hun kruit, om het maar eens omzichtig te zeggen.

Om de beurt werden Kofi en Peter door die Petra gepijpt, geneukt en weer gepijpt en terwijl ik rustig het gebeuren observeerde raakte ik steeds meer geïnteresseerd in Klaas die wel heel onrustig heen en weer schoof. Zijn blik ging trouwens heen en weer van Suzanne met Liesje en het trio. Ik kon dus ook niet goed vaststellen wat hem het meest opwond en omdat ik toch nieuwsgierig ben vroeg ik het gewoon. Niet dat ik een helder antwoord kreeg hoor, maar het maakte ook niet veel uit. Het was als eerste Kofi, die zijn condoom volspoot en op de bank kwam zitten, onbeschaamd over zijn naaktheid. Even later kwamen ook Peter en Petra erbij, schonken zichzelf een verse bak koffie in of er niets bijzonders aan de hand was en kwamen er gezellig bijzitten, naakt en wel, het toenemende volume van het gekreun van Suzanne volledig negerend. Het was op dat moment dat Petra begon te vertellen.

‘Je moet weten dat ik in het dagelijks leven een gewone, getrouwde, hardwerkende vrouw ben. Ik leid een klein technologiebedrijfje en de situatie die we nu meemaken zou nooit ontstaan zijn als ik op een goede dag niet Liesje was tegengekomen. Ik fietste door het bos en het was al vrij laat toen ik haar zag staan met een fietsprobleem. Ik fiets lange afstanden en heb daarom altijd spullen bij mij, dus ik stopte.
Op dat moment gebeurde er iets en ik kan nog steeds niet goed begrijpen wat, maar ik had nog geen woord gesproken of ik wilde seks met haar. In feite stapten we samen de bosrand in en een minuut later had ik mijn vingers in haar. Het gekke is dat Liesje hetzelfde had. Ook zij moest bekennen ver buiten haar normale grenzen te zijn gegaan. Ik heb haar mijn reserve-binnenband gegeven en we moesten moeite doen om van elkaar af te blijven. Uiteindelijk hebben we een beetje verdwaasd gegevens uitgewisseld en we huilden bijna toen we afscheid namen. Pas toen ze uit zicht was leek het net of de magie weg was en vroeg ik mij af wat mij was overkomen. Of je ontwaakt uit een droom, zo leek het. Ik fietste weer verder en eenmaal thuis deed ik een kleine geur-check van mijn vingers en die leerde mij dat het mij echt was overkomen.’

Op dat moment kwamen Suzanne en Liesje erbij zitten, even naakt en even onbeschaamd als de rest. Liesje begon te vertellen en deed dat even luchtig als Petra daarvoor. ‘Het was zoals Petra vertelde. Zo maar, vanuit het niets, wil je seks met een wildvreemde vrouw en toen ik eenmaal weer op weg was had ik het gevoel dat ik gedroomd had maar ook mijn vingers waren op plekjes geweest waar ik normaal niet onder het fietsen kom. Bovendien, seks met een vrouw? Ik ging er altijd vanuit dat ik honderd procent hetero was.’
‘Ik heb er thuis wakker van gelegen’, ging Petra verder. ‘Uiteindelijk hebben we afgesproken bij een restaurant om eens rustig te bespreken wat er nu gebeurd was.’
‘Nou, dat werd snel duidelijk’, vulde Liesje aan. ‘Ik was nog buiten het restaurant toen ik haar al voelde. Mijn lijf ging gewoon in de seks-stand, of ik wilde of niet. Maar het werd erger. Nog voor het voorafje zijn we de toiletten ingevlucht en hebben elkaar gebeft om maar in ieder geval de ergste druk van de ketel te krijgen en een gewoon gesprek te kunnen hebben.’
Het was Petra weer die het woord overnam terwijl de rest geboeid luisterde. ‘Het was tijdens het voorafje dat we om ons heen keken en mensen elkaar zagen aankijken of het Valentijn was. Strelende handen, voeten die op plekken kwamen die je als strictly private zou kunnen benoemen en dat werd erger toen ik tijdens het gesprek Liesje aanraakte.’
Liesje kwam ertussen: ‘Maar toen Petra even naar het toilet ging zag ik het weer minder worden om vervolgens weer subtiel toe te nemen nadat ze weer terug aan tafel zat. Het was ons toen wel duidelijk dat we effect hebben op elkaar en de omgeving.’

Kritische Erotische Massa, kortweg KEM, dat was de term waar ik mee kwam en dat zag iedereen wel wat in. Daarop bedacht ik mij of dat op Klaas ook effect zou hebben en dus pootten wij hem op de andere bank, samen met het erotisch tweetal. En zaten wij stilletjes op de bank naast elkaar: een duo naakte hetero-mannen, een naakte lesbienne en een geklede aseksueel.

Op de andere bank was meer aan de gang. Het leek of bij Klaas de knop om was want eerst vlogen zijn kleren door de lucht maar vervolgens wist hij echt van wanten. Hij ging eenvoudig op de bank liggen en wenkte Liesje op zijn gezicht, die daar totaal geen probleem mee had. Petra kreeg zijn kruis toebedeeld waar zich, mede door haar vakkundig pijpwerk, een ferme erectie begon te ontwikkelen. Liesje had er ook schik in, getuige haar verheugde kreetjes bij elke krachtige lik van Klaas.
Het verbaasde ons hoe gespierd Klaas eigenlijk was. Geen bodybuilder maar meer een tienkamper of een klassiek Grieks standbeeld, al zou er voor Klaas een aanmerkelijk groter vijgenblaadje nodig zijn. Petra zoog met plezier en ik had al gezien bij Peter dat ze haar techniek beheerste, maar nu was ze toch niet meer in staat de ronduit formidabele erectie in zijn geheel in haar mond op te nemen. Het duurde dan ook niet lang of Liesje schoof door naar Klaas’ onderlichaam en we zaten met zijn vieren op het randje van de bank om maar niet te missen of dat zou lukken. Nou, het lukte, maar gezien de kreten van Liesje was het een kwestie van net-an. Heel interessant ook om te zien dat zo’n schijnbaar kleine vagina als die van Liesje zich toch weet te plooien om zo’n machtige schacht van Klaas.

De activiteiten van het trio, Liesje, Petra en Klaas lieten ook het drietal Suzanne, Peter en Kofi niet onberoerd. Ze keken niet alleen als waren ze in trance, ik zag ook twee verschrompelde penissen weer op oorlogssterkte komen en Suzanne kon nauwelijks meer stilzitten terwijl het voorgeschotelde tableau erotique toch louter heteroseksueel gericht was. Nou ja, de manier waarop Petra bewoog was ronduit heftig. Haar gekromde rug, haar fraaie borsten die fier vooruitstaken, ik moet zeggen dat ik er ook de esthetische pracht wel van kon inzien. Het was echter Liesje, met een beweging vanuit haar bekken, die Klaas scheen uit te willen melken en hem naar een hoogtepunt te brengen. Uiteindelijk bewoog het trio alsof de stoten van Klaas door drie lijven gingen en zag ik naast mij handen om erecties sluiten dan hard wrijven over een ongetwijfeld heel aangenaam plekje.

Klaas kwam als eerste maar Petra en Liesje volgden vrijwel tegelijkertijd. De meerstemmige oerkreet had wel iets dierlijks wat natuurlijk ook versterkt werd door de glanzende lijven, de afgetrainde lijven van Liesje en Klaas en gewoon het volume. Was het daarmee afgelopen? Nou nee. De dames stonde eenvoudig op en ditmaal was het Petra die op Suzanne afging en haar meetroonde naar de vrije bank waar Klaas ondertussen ook van opgestaan was. Hij prutste wat onhandig met het condoom maar toch viel ons alle drie een verandering op: Klaas stond rechtop en was zonder overdrijven ineens een man geworden in plaats van een groot jongetje. Zijn rug recht en met zijn handen in zijn zij keek hij toe hoe Suzanne en Petra op de bank gingen zitten en zich overgaven aan hun lusten.

Liesje kwam echter op mij af en hoewel ik haar uitlegde dat haar acties zinloos zouden zijn moest ze toch zo nodig mijn piemel tevoorschijn halen en begon daar vrolijk op te sabbelen. Tja, mijn lichaam reageerde wel hoor. Hij werd hard en zo en toen ze over mij heen hurkte en geroutineerd mijn erectie naar binnen leidde voelde ik het wel maar zoals altijd, en zoals met iedere voorgaande pogingen, ik voelde geen opwinding of zo. Het is niet dat het onaangenaam is maar ook niet anders dan dat iemand mijn pols beetpakt. Liesje reageerde best verbaasd en riep Petra erbij die weliswaar druk was met Suzanne maar toch opstond, Peter sommeerde om eenvoudig plaats te maken en naast me kwam zitten. Ze nam mijn hand en pakte ook een hand van Liesje vast die op haar beurt ook mij haar vrije hand gaf. De kring sloot zich en toen veranderde er iets in mij.

Mijn penis leek een eigen leven te krijgen, dwingend nam hij mijn lijf over en ik wilde nog maar één ding: in en uit die dat fantastische plekje, die warme kut van Liesje die mij nu een gevoel gaf dat ik nog nooit meegemaakt had. Petra fluisterde alleen maar in mijn oor en gebruikte een taal die aansloeg, zal ik maar zeggen. Maar de ogen van Liesje, daar communiceerde ik werkelijk mee. Zij vroeg om meer en mijn lijf gehoorzaamde. Meer bloed werd richting mijn kruis gepompt en ik kreeg het gevoel dat hij harder en harder werd, aders pompten en de zuigende kut van Liesje leek alleen om meer te vragen. Eindelijk het gevoel, de verlossing! Was er een groter marteling voor een filosoof dan niet mee te kunnen praten over het ultieme gevoel? Niet te begrijpen wat de mensheid werkelijk dreef? Ik zag het in haar ogen. Haar ultieme genot toen haar bewegingen stokten, haar lijf op tilt leek te staan en ze even op een andere planeet leek te zijn.

Uiteraard wilde ik dat ook ervaren maar Liesje steeg af, Sommeerde Kofi opzij waardoor het duo nu aan twee zijden naast mij zat. Mijn penis was veranderd van een half-slappe lul in een keiharde, kloppende en stevig dooraderde pik en mijn voorhuid was bij lange na niet in staat om mijn eikel ook maar enigszins te omvatten. Paars kloppend en voelbaar bereid tot extreem geweld was hij de baas over mij geworden en ik gebood het duo er iets aan te doen.

Het begon met twee handen en vervolgens kwamen er twee monden bij warm, nat en zuigend waren. Mijn ballen werden gestreeld en gemasseerd terwijl die dictator meer eiste en maakte dat ik mijn lichaam begon te bewegen, al wilde ik mijn eikel tot achterin Petra’s hoofd persen. Ze zoog alleen maar feller en mijn God, toen kwam het. Alsof elke levenskracht zich in mijn pik had verzameld er met een geweld gelijk een vulkaanontploffing naar buiten wilde. Ze voelde het aankomen en haar mond verdween maar twee paar handen kunnen veel. De ontploffing kwam. Mijn brul was zo hard dat de wereld leek te ontploffen en ik was weg, ver weg in de hemel waar alleen dat allesomvattende plezier nog telde, dat genot dat ziekte en dood trotseerde en alles mooi maakte. Hoelang het duurde weet ik niet maar eenmaal terug op aarde zag ik dikke stralen kleverig plakzaad vanuit mijn pik richting mijn buik, mijn borst en zelfs richting mijn gezicht gaan. Ik werd het kleverige goedje gewaar op mijn wangen en zelfs in mijn ogen maar het gaf niets. Er kwam meer en meer, jarenlang opgespaarde tegoeden werd in een keer uitbetaald en ik werd de kreten van het team gewaar die duiden op ongeloof maar vooral op veel enthousiasme.

En toen hield het op. De dames lieten los en ik had weer een slappe piemel die door zijn eigen zaad tegen mijn been geplakt was. Ik wreef meer sperma uit mijn gezicht en keek weer om mij heen. Liesje en Petra stonden hand in hand voor me en keken me aan of ze net een monument onthuld hadden. Het volledige team had echter een blik in de ogen die duidde op ongeloof en opperste verbazing. Verder keek ik en toen viel me op dat mokken van tafels geblazen waren, tijdschriften op de grond lagen en pas daarna viel me de frisse wind op. De vele ruitjes die zich in hun kleine sponningen bevonden en daar al zeker honderd jaar weer en wind getrotseerd hadden, waren massaal aan diggelen. Ongelovig keek ik om mij heen en zag hoe beeldschermen omvergeblazen waren. Zware takels nog aan hun kettingen bungelden en ook de lampen aan hun kettingen nog geen rust hadden hervonden. Laat ik mijn gedachten kernachtig samenvatten: WTF?

Liesje en Petra maakten er geen drama van. Zeker toen er op de deur werd geklopt en iemand meldde dat het vervangend vervoer aangekomen was. Ze kleedden zich aan, pakten hun tassen en met een korte groet verdwenen ze in de nacht. Wij keken elkaar aan, werden onze naaktheid gewaar en het eerste wat iedereen deed was met de handen over het kruis kleding bij elkaar zoeken. Tot zo ver was er stilte. Ik was gauw klaar al ging ik wel even naar de toiletruimte om met behulp van een spiegel mezelf te ontdoen van mijn eigen zaad.
Eenmaal terug leek het of er niets gebeurd was maar toch. Klaas stond met zijn printplaat in de hand tegen Suzanne te oreren dat ze geen broddelwerk moest afleveren, liep door naar Peter begon een verhaal over slipkoppelingen voor het slagmes van Thunderclap en leek in niets meer op de goeiige Klaas die we kenden. Kofi zag hem bezig, lachte alleen en bestelde de glasboer.

En ik? Ik zette koffie en vroeg me af of mijn verandering permanent was. Dat duurde niet lang. Op het moment dat ik Suzanne haar koffie bracht keek ik recht in haar decolleté en het maakte me begerig, hongerig terwijl ik merkte dat ook die kleine dictator in mijn broek weer ontwaakte. Ik zette eenvoudig de mok naast haar beeldscherm en zij lachend dankjewel. Haar vragende blik heb ik nooit beantwoord.

Plaats reactie