Wat is de meest passende dag voor een begrafenis? Als de overgrootmoeder op haar vierennegentigste haar ogen sluit is misschien een mooie voorjaarsdag het meest passend. Zo’n dag dat de wereld weer vol nieuw leven zit. Dit was een sombere, natte, mistige decembermorgen en paste bij de gelegenheid, net zoals de stemmige zwarte pakken van de dragers meehielpen het juiste gevoel uit te dragen. Die zes dragers vielen een goed observeerder op. Normaal is dit een bijverdienste voor mannen die een bepaalde onkreukbare grijsheid gewoon zijn maar deze mannen waren anders. Alle zes waren ze onder de dertig, knap van uiterlijk en een prachtig figuur. Hun strakke broeken en dito T-shirts verhulden niets. Het onderlinge verschil: alle huidskleuren die je maar kunt bedenken. Ze hadden geen moeite met de kist die ze werkelijk droegen. Dat was geen wonder, Tess was maar klein van stuk.
‘Geachte aanwezigen…’ De fitte zestiger, grijs aan de slapen maar duidelijk nog steeds in de kracht van zijn leven, klonk helder en beslist, al zal een goed verstaander een klein trillinkje van emotie geregistreerd hebben. Hij liet bewust even een stilte vallen om ieders aandacht te krijgen en dat werkte. ‘Geachte aanwezigen, als vrienden en familie van Tess kennen jullie mij als de andere helft van Tess & Tim en ja ik weet het, vaker aangeduid als T en T. Je zou kunnen zeggen dat de TNT eindelijk ontploft is maar die bijna veertig jaar samen is eerder een warm vuurtje geweest dan een harde klap. Tess heeft mij gevraagd haar eigen verhaal te vertellen en ik zou iedereen willen vragen wat dichterbij te komen, zo close als Tess met iedereen letterlijk was.’
Iedereen stond op en liep richting de kist, gewoon als ze waren aan speciale verzoeken tijdens dit soort plechtigheden, armen werden over schouders gelegd of om middels geslagen en zo werd het gezelschap één. Tim keek kort op zijn iPad en ging daarna verder.
‘Vrienden, minnaars, minaressen, kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen, ik ben dood en mocht ook wel een keertje. Vierennegentig zijn is niet altijd een pretje. Ik zou niemand verbazen als ik zeg dat er één ding is dat als een rode draad door mijn leven ging, dat het seks is.’
Vrolijk gegniffel ging rond terwijl Tim een adempauze nam.
‘In de huidige preutse tijden kan een jonge generatie zich niet meer zoiets als een gezellige swingersparty voorstellen. Gewoon met zijn allen bij elkaar komen, kleren uit en losgaan. Er staan we nog mooie momenten bij: mijn eerste dubbele penetratie met Roger en Paul. Met Roger was ik in die tijd getrouwd, hij is niet heel oud geworden. Paul was zijn beste vriend en had een lul als een torpedo. Paul, ik hoop dat je erbij bent.’
De oude man in de rolstoel, zijn benen afgedekt door een deken gniffelde. ‘Ik ben er hoor mop! Hoe zou ik je kunnen vergeten?’ De oude man kreeg een hand op zijn schouder van Babette, zijn huidige vrouw. Zij was nog relatief jong, ergens rond de zeventig maar was nog keurig “in shape”. Haar lange, grijze haren hingen los en werden slechts met een haarband naar achteren gehouden. Ze glimlachte.
Ook Babette had gedachten aan Tess. De weekendjes samen die soms door een druk leven ontstonden. Ze had opgekeken tegen de oudere vrouw die zo ervaren was en was eerst ook wel terughoudend om seks te hebben met een vrouw. Tess had haar ruimte gegeven en nieuwsgierig gemaakt. Hoe zou het zijn? Hoe zou ze smaken? Uiteindelijk, langs het zwembad op zo’n ligstoel aan elkaar zitten en merken dat het lichaam niets gaf om gender maar des te meer om vriendelijkheid en juist aanvoelen en Tess befte zo fijn. Ze mocht nu wel onder vriendinnen “de gouden tong” genoemd worden maar Babette wist nog heel goed wie haar leermeesteres was. Natuurlijk is het allemaal lang geleden en uitgebreide sessies waren er al jaren niet meer maar met een pilletje en een beetje geduld waren het nog leuke weekends geweest. Nee, enkel maar mooie herinneringen van haar kant.
Tim schraapte zijn keel en lachte inwendig om de verheerlijkte blik van Babette. Hij wist heel goed wat er komende tijd gebeuren ging. Een nieuwe generatie stond klaar. Hij sloeg zijn eerste papiertje om en las verder: ‘Terugkijkend op mijn leven zijn er wel een paar andere momenten die ook wel aan wil halen. De orgies bij John waren onvergetelijk en hoewel John zelf overleden is hoop ik wel dat zijn kinderen de tijd hebben gevonden om mij gedag te zeggen. Thea, John junior, Greg, Ian, Priscilla, Mei Ling, Tan en Apple. Jullie waren van grote betekenis voor me door de jaren heen en ik ben blij jullie op te hebben zien groeien.’ Tim keek de hoek in en maakte contact met de buitenste rij waar vijf vrouwen en drie mannen elke huidskleur en hun schakeringen vertegenwoordigden. ‘Jullie wilden ook nog iets zeggen nu we hier zo met zijn allen afscheid nemen van Tess. Priscilla, aan jou het woord.’
Priscilla, een donkere vrouw van ergens in de veertig stapte naar voren en ging naast de kist staan. Kaarsrecht en trots keek ze om zich heen. Haar dure mantelpak met passend hoedje gaf haar nog meer waardigheid en toen begon ze te spreken. ‘Ik draag rood vandaag want rood is de kleur van de liefde en als er iets is dat tante Tess ons heeft bijgebracht is liefde. Liefde voor elkaar, liefde voor het leven maar, in mijn geval ook, liefde voor mezelf. Toen ik weer eens als opstandige puber met school wilde stoppen omdat ik alles als nutteloos zag waren haar toespraken op zijn zachtst gezegd indringend.’
Gegniffel ging rond in de groep.
‘Voor eeuwig staat mij tante Tess bij die naakt in haar opblaasbadje in de achtertuin lag en uit het water oprees als een zeemeermin, haar vinger naar mijn priemde en mij binnen vijf minuten weer in de schoolbanken kreeg. Ze leerde mij om trots te zijn op mijn kleur, mijn voorkeuren en uit het leven te halen wat er te halen valt, zoals zij dat ook deed.’ Haar ogen gingen naar José, de jonge Spanjaard waarmee ze tegenwoordig haar leven deelde en die haar als een verliefde pup aankeek. ‘Vandaag staan we stil voor jou tante Tess, we gedenken je dood maar vieren je leven en dat we dat nog maar lange mogen blijven doen.’
Het was even doodstil terwijl Priscilla weer haar plek in de groep innam. Tim vond zijn papiertjes al luid ritselen en de vogeltjes in de bomen gingen daar weer overheen. Iedereen wachtte beleefd af.
‘Ik had nu het woord aan Claire willen geven maar die heeft ook wat problemen met haar gezondheid en heeft afgezegd. Ze heeft wel via haar dochters een korte boodschap opgenomen en die wil ik nu laten zien.’ Uit zijn zak diepte hij zijn mobieltje op en drukte op een virtueel knopje. Achter hem, in de schaduw van een paar ontzagwekkende beuken, kwam een wit scherm tot leven. De oude vrouw op het scherm keek met glinsterende pretoogjes richting de camera en hief het glas op. ‘Tess, ik heb je al jaren en jaren niet gezien of gesproken maar dat veranderde niets. Je besprak de prestaties van Tim met mij en ik die van mijn complete meidenclub, allemaal via de chat. Als ik die teruglees waren we op ons tachtigste seksueel actiever dan toen we nog in de kracht van ons leven stonden. Ik weet dat ik wel eens overdreef en dat zal bij jou niet anders geweest zijn maar wat gaf het? Terugdenken en opnieuw de tijd beleven dat we nog de seksgodinnen van elke orgie waren. Nu is het voor jou over en voor mij, ach er is weinig lol meer aan. De wereld is te serieus geworden. Maar weet lieve mensen dat als ik mijn ogen sluit nog eenmaal terug zal denken aan die orgie in vierentwintig en tevreden deze wereld zal verlaten, mede door jou.’ Daar ga je Tess, bedankt!’ De vrouw hief haar wijnglas en dronk uit. Geen zuinig nipje maar een flinke slok. Ze hief nog eenmaal haar glas, lachte en daarna stopte het filmpje. Tim drukte wederom op zijn mobiel en daarna dimde het scherm om vervolgens geluidloos te verdwijnen.
‘Vrienden, familie…’ Tim nam de tijd om alle aandacht te krijgen. ‘Het is nu tijd Tess te begraven. Op haar verzoek kunt u nadat de kist ter aarde is gesteld uw laatste herinnering of kleinood aan haar meegeven. We zien elkaar daarna weer op het adres dat u allen gehad heeft en ik hoop dat wij Tess zullen gedenken zoals zij dat gewild heeft. De zes dragers waren niet het meest geroutineerd in het bevestigen van de touwen maar daarna was het simpel. In stilte lieten ze kist in de aarde zakken waarna zich een rij vormde. Een voor een kwamen iedereen voorbij en elk droeg een voorwerp dat in de diepe kuil gegooid werd. In normale omstandigheden is dat een bloem, vaak een roos maar ja, Tess was anders en dus werd in volle ernst een ruime sortering aan houten en glazen dildo’s in de kuil gegooid. Ter afwisseling waren daar een paar leren beha’s, handboeien, een enkele piercing en een but plug. Toen iedereen geweest was groette de zes dragers nog eenmaal en ook zij dropen af. Het werd stil.
Tim was blijven staan, voor een laatste keer privé met de liefde van zijn leven. Niemand had gedacht dat het zou duren. Tess, toen al in de vijftig met hem, haar toy boy, vers van de universiteit. Iedereen dacht aan het MILF-effect maar het was meer, veel meer. Tim’s ogen werden vochtig terwijl hij naar de woorden zocht die niemand zou horen. ‘Lief, je hebt mij leren genieten en mezelf te zijn zoals jij dat op werkelijk onnavolgbare wijze was. Bedankt en ga straks maar vanaf dat wolkje liggen kijken hoe wij jouw gedachtengoed in leven houden. Ik hield van je, ik houd van je en ik zal altijd van je blijven houden. Bedankt!’ De roos viel boven op de kist en bleef daar liggen. Ongemakkelijk draaide Tim om en liep weg. Achter hem kwamen de mensen van de begraafplaats om het graf werkelijk te sluiten. Het gaf niet meer, het lichaam is geweest, tijd om haar gedachtengoed te vieren!
Tim hoefde niet zelf te rijden. Zijn broer zou hem op sleeptouw nemen. Tom reed rustig achter de stoet aan naar de afgelegen villa. De oprijlaan was vrijgehouden maar er stond een flinke rij auto’s in de straat aan weerszijde in de laan. Binnen was de sfeer al minder bedrukt. Het was een weerzien van familie en de grote vriendenclub die zich schijnbaar nog steeds verjongd had. Nog een beetje aangeslagen omdat het nu echt voorbij was liet Tim zich een glas champagne in de hand drukken en hoorde aan hoe zijn broer het woord nam.
‘Mensen, we hebben net afscheid genomen van Tess. Het enige wat ons nu nog rest is haar gedachtengoed in leve houden en daarom zijn we blij dat John’s huis voor een laatste maal beschikbaar is. Bedenk: alles mag, niets moet, ja is ja en nee is nee. Laten we er een onvergetelijke herinnering van maken!’
Zestig glazen champagne gingen omhoog en vrijwel perfect éénstemmig klonk “Op Tess!”. Het was even stil toen iedereen dronk maar dat was dan ook het laatste ogenblik voor de komende uren. De woonkamer was buitengewoon ruim en bevatte een drietal zithoeken, variërend van drie eindeloos lange banken in U-vorm waar vijftien mensen konden zitten tot de vier grote fauteuils. Er was een bar, een gigantische eettafel met twaalf stoelen en zo ging het door. Er werd gegroet terwijl ingehuurd personeel met bladen vol nieuwe glazen rondliep. Het gedempte geroezemoes ging snel over in vrolijk gekakel en weldra waren de eerste luide lachen te horen. Tim stond er nog wat verslagen bij terwijl hij zich afvroeg of het ooit nog zo zou worden als met Tess. Uiteraard kwam iedereen langs voor een paar woorden maar ze voelden te veel als een verplicht nummer, een oprekken van de treurige gedachten die te midden van al die vrolijkheid steeds zwaarder aanvoelden. Hij was dan ook zielsblij toen de laatste vriend geweest was. De bediening kwam met bladen hapjes en weer dempte het geluid een beetje om daarna nog verder aan te zwellen. Zestig mensen produceren nogal wat warmte en ook deze grote kamer werd duidelijk opgewarmd door de aanwezigen. Jassen gingen aan rekken terwijl de adem condenseerde tegen de grote ramen. Op dat moment begon Tim weer tot leven te komen al hielp het wel dat Sandra en Tanja op hem afkwamen. Tanja herinnerde hij zich nog. Ze woonde verderop in de straat en was “A hell of a woman” en ook die Sandra met haar Aziatische uiterlijk had hij eerder gezien.
‘Tim, lieverd’, begon Sandra die dichtbij voor hem was gaan staan dat wel duidelijk was dat ze social distancing in millimeters afmat. ‘Je doet Tess geen eer aan zo Tim, we zijn hier speciaal voor haar en haar gedachtenis in deze puriteinse wereld.’ Ze ademde diep in waardoor het derde knoopje van haar blouse die alle moeite had haar borsten opgesloten te houden het opgaf en zo veranderde haar aanblik. Sandra was ook lang waardoor Tim eigenlijk nauwelijks anders kon dan een kus op haar linkerborst geven. Tanja, als ex-militair ook niet voor een kleintje vervaard, drukte haar blonde blockhead erbij en kuste Tim op zijn wang om daarna de rechterborst van Sandra te kussen. Voor even dempte het geluid weer, of iedereen op een soort formele opening zat te wachten maar toen ging iedereen los. Jasjes werden opgehangen, tassen weggelegd, dassen verdwenen en de muziek ging onmiskenbaar een standje vrolijker.
Stellen en groepjes werden gevormd waarbij zo’n beetje elke samenstelling wel voorbijkwam. Twee van de dragers vonden vooral elkaar interessant en waren op het kleed druk bezig elkaar uit te kleden. Tim werd volledig in beslag genomen door Sandra en Tanja. Keurig om de beurt ontdeden ze zich van alle kledingstukken, gingen handen over lijven en volgden lippen de weg van de handen. We zullen het leven vieren, mijn lieve Tess, tot de laatste snik, dacht Tim bij zichzelf, knielde en kuste de perfect geschoren lipjes van Sandra. Die zalig opwindende geur drong zijn neusgaten in en zette aan tot meer. Hij kreeg de ruimte omdat Sandra een been op de bank had gezet en zo ruimte creëerde. De lipjes weken en meer geur, meer smaak kwamen tot hem en dat maakte hem meer opgewonden. Hij was niet de enige.
Sandra zelf kuste uitgebreid met Tanja die naar eigen zeggen de laatste tijd toch niet zo ‘van de dames’ was maar schijnbaar voor de betoverend mooie Sandra graag een uitzondering maakte. Hun handen gingen over borsten, buiken en het was Sandra’s hand die over een keurig getrimd heuveltje ging en perfect landde opdat haar vingertoppen het knopje van Tanja konden beroeren. Het beeld was niet statisch, knielen is ook maar zo fijn en Tim werd overeind geholpen waarna het aan Tanja was om het lager te zoeken. Zij ging eenvoudig op de lage bank zitten en trok Tim naar zich toe om vervolgens zonder dralen de reeds fors gegroeide erectie allereerst met een kusje te verblijden maar om die vervolgens zonder dralen op te happen en middels een warme tong en vochtige lippen verder te verwennen. Tim genoot van de zuigende, warme mond en de handen die zijn zak zo liefdevol streelden. Het effect was dan ook daar. Zijn erectie kwam weer tot volle glorie en vlot wisselden hij en Tanja van plek. Tanja geen op de bank over hem heen staan en bood haar vochtige lipjes aan voor een kusje, een verzoek dat gulzig gehonoreerd werd maar snel moest ze opschuiven want achter haar had Sandra al plaatsgenomen en toonde aan geen enkele moeite te hebben om in één enkele beweging de eikel en de complete schacht van de toch niet klein geschapen Tim tussen haar gulzige, natte lipjes te laten verdwijnen.
Natuurlijk had het drietal het voorbeeld gegeven maar ook de dochter van Tess en haar man waren op een fauteuil vooral met elkaar bezig. Haar borsten groot en zwaar deinden terwijl ze hem bereed. De plek op de volgende stoel werd ingenomen door Britt, de vriendin van Tess zelf weliswaar niet meer actief meedeed maar genoot van het schouwspel. De twee dragers die elkaar zo leuk vonden lagen in negenenzestig op de grond en pijpten elkaar vol overgave, Op de eettafel lagen twee vrouwen die door mannen genomen werden en de sfeer werd steeds verhitter.
Vanuit de open keuken keek de ingehuurde bediening naar het tafereel. Voor de champagne was duidelijk even geen animo en dus hadden Carol en Hans zelf maar een glas gepakt en keken toe.
‘Heb jij ooit zo’n begrafenis meegemaakt?’ Vroeg Hans peinzend terwijl aan de andere kant van de bar een jongeman gepijpt werd door een nogal gevulde vrouw die door de eerste als tante Julia werd omschreven.
‘Nee, nog nooit’, antwoordde Carol gedecideerd. ‘Maar het is zeker honderd procent leuker dan wat ik normaal meemaak.’ Ze keek haar collega aan. ‘Dienden wij ons voorkomen en gedrag niet aan te passen aan de klanten?’
Hans was te verbouwereerd om meer uit te brengen dan een nogal nietszeggend ‘Huh.’
Carol wachtte niet af. Als hardwerkende, alleenstaande moeder was de kans op seks niet zo groot en dus besloot ze van de gelegenheid gebruik te maken en legde haar wit gehandschoende hand op het kruis van Hans en wreef. Twee tellen later waren glazen op de bar gezet en hadden monden elkaar gevonden terwijl vier handen over keurig geklede lijven gingen. Het duurde niet lang. Carols rokje werd eenvoudig opgetrokken en een eveneens witgehandschoende hand streel over het kruisje van haar slipje, dit tot haar onuitsprekelijke genoegen. Hoeveel maanden was het al niet geleden? Ze voelde hoe haar lijf hunkerde naar seks, hoe het kruisje van haar slipje vochtig werd onder de aangename massage en zelf ging ze op zoek naar haar opponent. Hans’ pantalon was echter van een elegant klein ritsje voorzien en er was geen kans dat zij die loskreeg met die handschoenen aan. Terwijl haar lijf langzamerhand alleen nog maar gehoorzaamde aan het ritme dat haar lichaam opgelegd kreeg vanuit haar onderbuik, gebruikte Carol haar tanden om de handschoenen uit te trekken. Eenmaal bevrijd was haar hand vlot in staat het ritsje open te krijgen en daarna had haar hand vrij spel. Wat haar hand vond overtrof haar stoutste verwachtingen. Haar hand kon nauwelijks sluiten om de schacht en was hij nog achter de broeksband in halfharde toestand. Dit kon beter!
Carol negeerde de wrijvende hand en knielde. Met enige moeite bevrijde ze Hans’ erectie uit zijn benarde positie en sloot haar twee handen om de schacht. Ze voelde hoe meer bloed aangevoerd werd en met de gedachte dat wie A zegt ook B moet zeggen hapte ze de eikel in haar mond. Het ging, maar met moeite. Haar ex was ook niet bepaald slecht bedeeld geweest en de schaarse scharrels hadden altijd volstaan maar dit was haar jeugddroom, haar gevecht met het monster. Nog steeds werd de eikel harder en hoe ze haar best ook deed, het paste gewoon niet echt meer en dus besloot ze maar verder te likken. Vaardig ging ze aan het werk en Hans liet alles onder lieve aanmoedigingen welgevallen om op gegeven moment eenvoudig aan te geven dat het bloed in zijn lichaam verder gewoon op was. Vlot stapte Carol uit haar slipje, ging op de rand van een kruk zitten en spreidde haar benen. Hans had geen aanmoediging nodig. Al menig natte droom had hij gehad om Carol, die kleine collega met die warme glimlach en nu wilde zij… Hans liet haar leiden en gaf alleen zijn werkelijk enorme erectie aan haar in handen. Ze schroomde niet en leidde de eikel tussen twee vochtige lipjes en liet hem beetje bij beetje toe. Ze begrepen elkaar perfect. Stukje bij beetje, stootje voor stootje drong hij binnen en rekte haar op. Het ging, het ging zelf geweldig en zijn slagen groeiden van vijf naar tien en naar vijftien centimeter Ze was nauw, warm en geweldig vochtig waardoor al snel soppende geluiden ontstonden. Ze letten er niet op. Hans en Carol keken elkaar aan, voelden wat ze voelden en de rest was bijzaak. Ze hadden hun match gevonden en Hans kon niet laten voorover te buigen en zijn collega te kussen, liefdevol en intens.
Sandra en Tanja hadden ondertussen van plek geruild maar het beviel de laatste maar matig. Ze stapte daarom van de bank af en liep in de richting van Stefanie, de kleindochter van Tess die hetzelfde blockheadkapsel had als Tanja. Terwijl Tanja nog gebeft werd door Tim hadden ze al oogcontact gemaakt en verder was niet veel meer nodig. Stefanies zwarte jurkje was van het rekkelijke soort en werd door Tanja eenvoudig opgeschoven waarna ze knielde en het stringetje opzij trok. De aanblik van het gezellig beboste heuveltje weerhield Tanja voor geen moment en direct zette ze haar tong op de verholen lipjes om met enige moeite de doorgang te vinden. Stefanie genoot. Al ruim een half jaar was ze zonder relatie en ze had al regelmatig gehunkerd naar een ouderwets levend lijf. Ze had wel een beetje gehoopt dat dit zou gebeuren, deze orgie was, oma Tess kennende, niet geheel onverwacht maar toch, er moet maar net een mooie lesbienne zijn met enige macho uitstraling en daadkracht. Tanja voelde de hunkering en ging gelijk in een hogere versnelling, bracht vervolgens twee gestrekte vingers in het spel en daarna ging het snel. Steun zoekend tegen de muur begon Stefanies lijf te schokken, haar bekken begon tegen de vingers en tong in te bewegen en nog geen minuut later kwam ze luid kermend klaar. Niet dat iemand er notie van nam, iedereen was druk.
Hans en Carol hadden in de keuken niet van positie gewisseld. De marmeren vloer was te koud en hard maar voor een volgend orgasme wilde Carol toch wat anders en daarom drukte ze Hans weg, maakte vlot ruimte op de grote keukentafel en leunde vervolgens voorover. Uitnodigend drukte ze haar kont naar achteren en keek Hans aan. Lekker, kom op!’
Meer aanmoediging had Hans niet nodig. Carol leidde weer en eenvoudig vond zijn “boterletter” de weg terug. Nu had hij zicht op wat hij aan het doen was. Zag hoe Carols opgerekte lipjes zich strak om zijn schacht sloten en het gevoel paste er helemaal bij.
Ook Carol was in de zevende hemel met een sekspartner die perfect bij haar paste. Nog had ze gedacht dat haar degelijke, wat gereserveerde collega de perfecte match zou zijn voor geweldig geile seks. Het was of haar lijf jaren en jaren aan achterstallig genot in wilde halen want weer kwam ze klaar, heftiger en luidruchtiger dan de vorige maal. Ze gilde zelfs zo hard dat velen hun eigen arbeid voor een ogenblik onderbraken, opkeken en vervolgens met een nog bredere grijns, lach of gewoon een geile blik voortzetten.
Tim keek rond waar hij ook keek zag hij neukende, likkende, masturberende en anderszins seksueel actieve mensen. Iedereen was vrolijk, iedereen was lief en iedereen leek vooral druk het een ander naar de zin te maken. Voor even was hij afgeleid maar Sandra voelde het onmiddellijk en bracht hem weer bij de les. Mooie lange slagen wilde ze, diep en lekker stevig over haar spotje. Nou dat was geen probleem en hij keek weer naar Sandra en haar prachtige lijf, die geweldige borsten die onder zijn stoten heen en weer schoven en de ogen die hem aankeken of hij de beste ooit was. Nou die blik kwam aan!
Priscilla had haar Spaanse vriend op een eetkamerstoel gezet, zijn erectie bevrijd en zelf haar string uitgetrokken waarna ze eenvoudig haar jurk had opgetrokken en hem bestegen had. Ze vond het leuker als er nog wat te raden overbleef en hield daarom bij voorkeur zo veel mogelijk kleren aan maar verder kickte ze op alle plekken waar ze ooit seks gehad hadden. Tijdens een rondleiding in het Witte Huis, boven op de Eifeltoren, de biechtstoel van de Sixtijnse kapel, in de Tower Of London. Ze hadden al een heel rijtje gehad en ook de gelegenheden konden bijzonder zijn. Van een diploma-uitreiking via een voetbalwedstrijd tot in het zwembad tijdens vrij zwemmen. Dit sloeg echter alles. Priscilla keek om zich heen maar ontwaarde slechts vrijende mensen en een enkeling die met veel plezier toekeek. En toch veranderde er op gegeven moment iets.
Als mensen in een zaal applaus geven begint dat altijd met een willekeurig ritme voor iedereen. Echter, iedereen zal het meegemaakt hebben dat op gegeven moment iedereen in hetzelfde tempo gaat klappen. Het is een natuurlijk verschijnsel dat je zelfs kan waarnemen door bijvoorbeeld een rij metronomen die willekeurig tikken op een tafel te plaatsen. Op gegeven moment tikken ze allemaal gelijk. Terwijl de ramen volstrekt ondoorzichtig waren geworden door de warmte binnen begon het gekreun steeds gesynchroniseerder te klinken. Hierdoor werden de pieken steeds luider en daardoor als aanmoediging steeds feller. Dit kon maar op één manier eindigen en het was of Tess het vanuit de hemel orkestreerde. Alsof er afgeteld werd kwamen alle stemmen tesamen en uiteindelijk kwam iedereen die bezig was op exact hetzelfde moment klaar met een gezamenlijke oerkreet die ondanks dubbel glas in de hele straat te horen was. Het hield aan. Drie seconden, vijf seconden, acht seconden, tien seconden en toen was het uit. Mannen trokken zich terug, dozen tissues werden rondgedeeld en gedienstige handen verwijderden grote druppels plakkerig zaad van lichaamsdelen. Met bezwete gezichten en rode wangen kleedde iedereen zich weer aan en Carol en Hans moesten aan de bak voor een laatste rondje champagne.
Het was tijd om te gaan en het werd vlot rustiger. Uiteindelijk bleef Tim in zijn eentje achter op de bank. Hij kreeg een laatste glas aangereikt en stak in die in de lucht terwijl hijzelf ook omhoogkeek. Tess, een beter afscheid kon ik niet bedenken. Ik zal je missen maar dit was onvergetelijk!
