Beeldvorming
Kijkend door de zoeker van mijn camera is de wereld vaag. Pas als ik de ontspanknop half indruk gaat de elektronica aan het werk. Het contrast tussen twee pixeltjes wordt vastgesteld en de scherpstelmotor begint razendsnel een inwendig lensdeel te verschuiven tot het contrast optimaal is. Daarnaast wordt de hoeveelheid licht bepaald, gekeken welk diafragma ik ingesteld heb en of de gebruikte gevoeligheidswaarde overeenkomt met de door mij gekozen minimale sluitersnelheid. Deze wordt afgesteld en een sluitertijd verschijnt in mijn zoeker waarbij ik al gecorrigeerd heb voor de overwegend donkere achtergrond die het water samen met de struiken en bomen op de achtergrond vormen. Het is een vlotte camera en de hele handeling duurt ongeveer éénvijfde seconde, aanmerkelijk minder dan ik nodig heb om éénvijfde te typen.
De man komt scherp in beeld en ik druk af. Ik kijk het beeld terug en zoom digitaal verder in. De foto is ragscherp en zijn gezicht helder. Ik ken hem niet en dat is jammer, een knappe vent, al zeg ik het zelf. Dan til de camera weer op en kijk verder. Een vijfhonderd millimeter lens is geen kleine jongen en dit is de lichtsterke versie met een frontlens van ruim een kilo. Eigenlijk had ik mijn eenpootstatief mee moeten nemen maar ja, ik kan wel blijven slepen. We leven in een geëmancipeerde wereld en vrouwen met spierballen moeten kunnen en dit is zeker een oefening, om maar eens een understatement te gebruiken. Hij ziet mij niet maar dat zou me wat. De vrouw die voor hem knielt ziet mij ook niet en dat vind ik veel belangrijker. Zij is mijn alles. Nou ja, dat was ze.
Zijn broek houdt haar totaal niet tegen. Ze trekt dat ding eenvoudig naar beneden waarna een flinke banaan naar voren klapt. Neem geen aanstoot aan die omschrijving. Zo opzij, van een afstandje ziet het er gewoon zo uit. Zij houdt ook van bananen. Zonder aarzelen verdwijnt een flink stuk in haar mond en bijna werktuigelijk druk ik weer af, en nog eens, en nog eens. De banaan wordt rechter. Ze gaat weer staan en nu kan ik zien dat ze alleen een T-shirtje aanheeft. Ik zie waar zijn hand heengaat. Mijn hand is daar ook geweest. Niet alleen mijn hand trouwens. Ik ken geen vrouw van haar leeftijd die zo’n mooi gevormde vulva heeft. Perfect aansluitende lipjes met een mooi bosje haartjes erboven. Ze geniet terwijl ze mijn kant opkijkt. Niet dat ze me ziet. Ik zit hier keurig in de schaduw tussen de bosjes en het enige dat beweegt is het laatste kootje van mijn rechterwijsvinger dat minimaal meer druk geeft op de ontspanknop. Hierdoor klapt de spiegel fraai gedempt op, valt het eerste sluitergordijn en één-vijfhonderdste seconde later het tweede gordijn waarna honderdtachtig miljoen lichtgevoelige cellen in groepjes van vier worden uitgelezen. Bizarre techniek om iets bizars vast te leggen maar dat is een kwestie van perceptie, toch?
Ze gaat op haar knieën en hij neemt achter haar plaats. Ik zie hoe ze tussen haar benen grijpt om hem te geleiden. Veel moeite kost het niet en traag begint hij te stoten. Zou ze nu ook neuriën van plezier zoals ze bij mij doet? Zou hij beter zijn? Natuurlijk, ik gebruikte altijd een voorbind maar ik kreeg nooit klachten en liet haar altijd perfect komen, zoals ze zelf beaamde. Ik kan haar niet horen maar zie hoe haar gezicht roder wordt en dat ze hem aanmoedigt. Klik, klik, klik gaat mijn camera. Daarna leg ik de camera heel traag bewegend op de grond. Mijn spieren moeten even ontspannen maar ik blijf kijken. Ik moet wel kijken en toezien hoe mijn relatie, hoe zal ik het noemen, kapotgeneukt wordt. Ze geniet, mijn mooie Suzanne die zo zalig zoent en zo lief is. Het beeld wordt onscherp. Verdomme, dit is geen moment voor tranen maar ik kan niet anders en geef me er maar aan over. Het stopt wel weer. Onscherp zie ik hoe ze van positie wisselen en zij bovenop gaat. Onscherp zie ik hoe ze nogmaals wisselen en hij bovenop mag. Onscherp zie ik ook hoe hij zich terugtrekt en over haar heen spuit. Ik sluit mijn ogen en blijf zitten. Adem in, adem uit, adem in, adem uit.
Perspectief
Wie A heeft gezegd moet ook B zeggen. Tuurlijk, vanuit mijn werkkamer klonk het stoer maar nu ik bij haar voor de deur sta krijg ik toch de bibbers, spierballen of geen spierballen. Ik heb haar sleutel dus binnengaan is geen probleem maar toch. Hoe je bij je plan, laat haar maar komen, doe of er niets aan de hand is en probeer eerst haar kant te begrijpen, wat voor kutverhaal ze ook mee komt. Adem in, adem uit, adem in, adem uit, blijf kalm Peet. Ik steek de sleutel in het slot en ga naar binnen.
Niemand in de gang en op mijn luide groet komt geen antwoord. Ik zet mijn tas in de gang en loop door. De woonkamer is leeg maar de schuifpui is open en ze ligt te zonnen in de beschutting van de ommuring die haar prachtige lichaam tegen al te nieuwsgierige buurmannen beschermd. Volgens mij is ze in slaap gevallen want ze reageert niet. Ik blijf staan en kijk slechts. Ze is een stukje kleiner dan ik, en zeker tien kilo lichter. Daarmee komt ze op een-vijfenzestig en zo’n zestig kilo. Bruin haar en grijsblauwe ogen, al zie je die nu niet. Prachtige borsten heeft ze. 75D weet ik en dan daar beneden, dat prachtige kutje dat mij nog steeds als een magneet aantrekt. Ik krijg het warm en trek voorzichtig mijn motorjas en laarzen uit waarna ik aan haar voeteneind ga zitten. Ze glimlacht in haar slaap en dan is ze zo mooi! Hoe kan ik daar boos op zijn? Moet ik alles maar vergeten en doen of mijn neus bloedt? Ik kan het niet laten mijn hand op haar enkel te leggen. Shit! Ze is warm van de zon en mijn hand moet ijskoud aanvoelen. Haar ogen gaan nauwelijks open maar haar stem is helder met een warme toon. ‘Hoi lieffie!’ Wat kan ik dan nog?
Ze komt dromerig overeind en ik krijg een zalige kus die ik beantwoord maar toch voelt ze dat er iets is en ze kijkt me vragend aan maar ik kan het gewoonweg niet. Mijn hand streelt haar been en ik meld dat het een drukke dag op het werk was en door de avondspits vervolgens nog eens deze kant op rijden ook niet simpel is. Op haar knieën neemt ze achter mij plaats en haar slanke handen beginnen mijn hals te masseren terwijl ik over foto’s wil beginnen. Haar handen worden achtervolgd door haar lippen die een stroom van kusjes achterlaten, ik voel borsten tegen mijn rug terwijl haar handen op weg zijn om de mijne te betasten. Ik weet waar dit op uitdraait en hoewel mijn hersens protesteren wint mijn lichaam. De foto’s vervagen en lust neemt het over. Een geil lijf kent schijnbaar geen moraal.
De handen verdwijnen en Suzanne staat op om mij vervolgens een hand te geven en mee naar binnen te trekken. Haar terrasje is weliswaar beschut maar geluiden komen ver in een doodstil buurtje. Nog voor ik binnen ben trekken vaardige handen het eenvoudige witte T-shirt al omhoog om vervolgens met een snelle beweging ook mijn beha te ontsluiten. Hoe doet ze dat toch? Terwijl het kledingstukken regent komen we in de slaapkamer en landen we op bed, allebei naakt en ik wil haar zeker zo graag als zij mij. Ze ruikt gewoon te lekker, haar buik is te zacht en als ik nog tegenwerpingen heb is dat na de eerste kus op mijn lipjes wel over. De zomerwarmte, haar geur en nu dan haar tong die mijn lipjes bespeelt, bevochtigd en verleid, ik kan niet anders meer dan willoos kreunen, net als vorige week, die week daarvoor en vrijwel alle weken daar weer voor. Terwijl haar handen mijn borsten masseren en tepeltjes strelen tot ze bijna pijnlijk hard zijn gaat haar tong onverdroten door, maakt dat ik mijn benen maximaal spreid en dan volgen de kusjes op mijn knopje, zuigend, sabbelend en ik, ik kreun alleen maar, ik kan niet anders. Schokjes vanuit mijn buik doen mijn borsten deinen en even snel komt de hitte, dat allesverterende gevoel dat alleen een orgasme kan opwekken en voor een paar seconden mijn onderbuik tot het centrum van de wereld maakt terwijl mijn huid begint te zweten uit alle poriën. De tong stopt en de handen verdwijnen van mijn borsten maar het maakt mij niet uit. Voor nu maakt niets mij nog uit.
Terug op aarde kijk ik in de ogen van Suzanne die op mijn buik is gaan zitten en mij haar glimlach schenkt. Ik kan in deze situatie weinig anders doen dan mijn handen op haar borsten leggen en zacht masseren. Haar ogen vertellen dat ze geniet terwijl haar eigen handen naar beneden gaan om op haar heuveltje te rusten, het plukje haartjes volledig bedekkend. Vingertoppen reiken echter verder en haar lange handen zijn heel goed in staat om zo haarzelf te stimuleren. Onze ogen spreken en vertellen van lust en opwinding terwijl mijn neus haar opwinding waarneemt. Als aanvulling op deze communicatie breng ik het puntje van mijn tong naar het puntje van mijn neus. Prompt schuift ze door, haar knieën wippen vaardig over mijn armen en zo krijg ik dat prachtige kutje voor mijn mond geparkeerd, geopend en wel. Ze smaakt fris-ziltig als altijd terwijl heel vaag een parfum tot me doordringt. Poison, ontworpen om mannen gek te maken maar schijnbaar heb ik voldoende mannelijkheid in mijn lijf want ook bij mij werkt het. Ik hoef niet zachtjes aan te doen, ze wil gewoon stevig gebeft worden door een stoer wijf, een rol die mij prima past. Ik zuig mijn mond vast en laat mijn tong dwalen tussen lipjes en omhoog zoeken naar dat hardere knopje waarbij de rillingen door haar lijf, begeleidt met hoge kreetjes, aangeven dat mijn werk effect sorteert. Ze kan nooit stil blijven zitten en ook nu schuift ze haar bekken zacht heen en weer waardoor mijn tong een nog groter gebied kan bestrijken. Haar handen vinden mijn handen en ik voel hoe ze knijpt als haar hoogtepunt dichterbij komt en dat mag ze. Ze is gewoon niet sterk genoeg om mij zo pijn te doen. Haar vocht maakt mijn gezicht nat en haar geur bedwelmt mij bijna maar ik voel hoe ze geniet, hoe ze leeft en dit haar hoogtepunt van de week is. De rillingen worden schokjes en de kreetjes gaan nog ruim een octaaf omhoog als ze klaarkomt en voor een ogenblik versteent lijkt. Haar lijf is heet, nog bezweter dan de mijne, ze laat zich opzij vallen en strekt zich uit zodat we uiteindelijk allebei op ons rug hand in hand liggen. Ik vind mezelf de gelukkigste vrouw op aarde.
Beelden
Avocado, gedroogde tomaten op olie, verse tomaten, pijnboompitten, gesnipperde rode ui, kidneybeans, ik kom van alles tegen in de salade die ze ons voorzet en samen met een goede, Nieuw-Zeelandse Sauvignon en een versgebakken brood vormt het een zalige maaltijd. Ze draagt net als ik een zomerjurk al is de hare aanmerkelijk frivoler met een wijd en laag decolleté. Haar lokken lijken te dansen en ze praat honderduit over de musea die ze volgende week met mij wil bezoeken als we in Brussel zijn. Ik luister, denk mee en wil ook enthousiast zijn maar mijn iPad ligt al tafel en die heb ik niet voor niets meegenomen. Wat is het goede moment om ermee te komen? Ik ben daar nooit goed in maar ik weet wel dat dergelijke dingen niet uit zichzelf verdwijnen. Uiteindelijk krijg ik bij de koffie de gelegenheid.
‘Liefje’, begin ik. ‘Afgelopen woensdag reed ik om een uur of drie voor een kleine shoot bij Vierhouten en…’
‘Hé, wat grappig, daar was ik ook.’
‘Ja, je ging richting Gortel om uiteindelijk halverwege te parkeren en het bos in te lopen.’
‘Oh jee! Je hebt mij achtervolgd. Spannend!’
‘Dat was het ja.’ Ik sla de cover van mijn iPad open en klik de foto’s tevoorschijn die ik laat zien. Ik verwacht woede, ongeloof, ontkenning en nog veel meer maar niet dit.
‘Geil! Je hebt Stefan en mij op de foto. En we dachten nog wel het meest afgelegen plekje van het land gevonden te hebben.’
Ik kan weinig anders dan haar ongelovig aankijken.
‘Stuur eens door. Stefan zal er ook om kunnen lachen.’
Bijna werktuiglijk selecteer ik de foto’s en airdrop die naar haar mobiel. ‘Vertel.’
‘Hoe lang kennen wij elkaar nu Peet?’
‘Drie maanden. Dat feest van Betty was in april.’
‘Ik had het je inderdaad wel mogen vertellen zo langzamerhand. Stefan was mijn jeugdliefde al wist ik toen nog helemaal niet wat echte verliefdheid was. Hij zag er goed uit, was lief en we hadden veel plezier samen. Verjaardagen, feestjes en uiteindelijk seks, het gebruikelijke. Ik was bijna zeventien en ook toen al bij vlagen zo geil als boter.’
‘Maar hoe kwam je er dan achter dat je toch van de ‘dark side’ was?’ Suzanne, ik en nog een paar in onze vriendenkring gebruiken die term gekscherend om ons lesbo’s aan te duiden.
‘Ik heb je toch van Carla verteld? Dat verhaal tijdens het examenfeest?’
‘Oh ja, en toen was het dus uit met Stefan?’
‘Ja, voor even. Ik was echt wel verliefd op Carla zoals ik dat nu op jou ben maar ze was veel te bezitterig en wilde dat ik bij haar in Utrecht ging studeren terwijl ik het in Zwolle prima naar mijn zin had. Het werd ruzie en het ging uit.’
‘En toen kwam Stefan weer in beeld?’ Ik vraag maar door want ik begrijp er maar weinig van.
‘Ik kwam hem tegen op het dorp en omdat we de eerste keer nogal bot uit elkaar waren gegaan spraken we af om samen te gaan wandelen en gewoon eens eerlijk te zijn.’
‘En toen was het weer aan tussen jullie?’
‘Ja, nee. Wat zal ik zeggen? Het was een goed gesprek en hij was lief en begrijpend als altijd. Deed totaal niet klef of vervelend. Ik was degene die hem uiteindelijk kuste, ik was degene die hem betaste en ik was degene die hem op de grond legde, daar bij het vennetje waar jij nu ook deze foto’s gemaakt hebt.’
‘Dus dit was een herhaling?’ Ik kan goed naar de bekende weg vragen.
‘Ja, een jaarlijkse herhaling. We wandelen, praten bij, neuken zalig bij het vennetje en daarna nemen we weer afscheid.’
‘Jee zeg, dat is nog eens een reünie.’
‘Ja, leuk he?’ Ze kijkt mij met die grote, onschuldige ogen aan en ik weet niet goed wat te zeggen. Ik weet ook wel dat we slechts een LAT-relatie hebben maar enige exclusiviteit mag ik toch wel verwachten? Ik krijg geen kans om te vragen en dat is maar goed ook. De gedachten tuimelen te veel door mijn hoofd. ‘Als ik jou zo zie geloof ik dat ik het had moeten zeggen?’
‘Ik rotzooi niet in de rondte en zeker niet met een man!’ Ben ik te fel? Mijn hart is wel eens wat onstuimig. Er valt een stilte.
‘Stefan is mijn eerste liefje en we hebben gewoon nog steeds een goede band.’
‘Dat kan je wel stellen ja. Nog meer mensen waarmee je…’
‘Nee joh. En ik zou je aan hem voor moeten stellen. Misschien word je dan een beetje minder anti-vent.’
‘Ik ben helemaal niet anti. Ik heb er alleen niets mee.’
‘Noem eens een mannelijke vriend…’
Ik moet hard nadenken. ‘Frans en Johan.’
‘Je broer en je neef. Die tellen we niet mee.’
‘Ian en die vriend van hem.’
‘Dat homostel toch? Jezus Peet! Nichteriger ken ik ze niet. Echte mannen bedoel ik. Voetballende, fietsende, rondneukende mannen die desnoods ondertussen pappa zijn.’
Ik kan er geen noemen en de stilte duurt tot hij bijna pijnlijk wordt. ‘Jee ja, er zit wat in maar waarom zou ik met die mannen om moeten gaan?’
‘Nou gewoon. Het zijn ook mensen en er zitten ook heel aardige, ruimdenkende, vrolijke en lieve mensen tussen zoals Stefan.’
‘En moet ik daar dan mee naar bed?’
‘Tuurlijk niet, muts!’ Ze lacht en krijg een theedoek naar mijn hoofd. ‘Liever niet zelfs maar als je uit nieuwsgierigheid of wat dan ook eens een keer zou willen proberen zou ik geen punt van maken.’
‘Zeg je dit nu om jezelf goed te praten?’
Suzan kijkt me aan en het duurt weer even voor ze antwoord. ‘Misschien wel een klein beetje. Ik beschouw mezelf als een nadenkend persoontje en ik heb de keuze gemaakt die traditie met Stefan voort te zetten. Stefan is bijzonder en hij is mij dierbaar. Zijn vrouw en kinderen ook trouwens.’
‘Weet zij er ook van?’
‘Nee, ze is nogal bezitterig.’
‘En toch gaan jullie door!’
‘Ja, je zal mij niet horen zeggen dat het perfect is maar zo is het leven. Je doet je best, probeert er wat van te maken en ziet wel wat er gebeurt.’
‘Da’s makkelijk…’ Ik doe er verder het zwijgen toe en blader nogmaals door de foto’s.
Zou ik dat leuk vinden? Ik heb geen probleem met die standjes. Menig vrouw heeft zich al met een strapon op mij uitgeleefd en dat was fijne seks. Andersom vind ik net zo leuk. Je lekker uitleven en je partner voor dat moment laten komen tot ze het uitgillen. Zou pijpen leuk zijn? Zo’n groot ding in mijn mond lijkt me niets maar op zich is oraal vermaak natuurlijk toch wel een vrouwendingetje. Mijn tong haalt het misschien niet in lengte met die van Suzanne maar dat maak ik altijd wel goed in felheid en uithoudingsvermogen. Ik schik op uit mijn mijmeringen als Suzanne lacht.
‘Je zit aan Stefan te denken, of niet soms? Je vraagt je nu af hoe het zou zijn. Moet ik hem bellen?’ Ze pakt haar mobiel al van tafel en voor ik een antwoord kan formuleren gaat de telefoon over.
‘Hi Stefan, alles goed?’
Stefan hoor ik praten maar het is te zacht om te volgen.
‘Wacht even, ik zet je op de speaker.’ Ze legt haar mobiel op de tuintafel en kijkt mij aan. ‘Ik heb Petra hier tegenover mij zitten en ze heeft mooie foto’s van ons gemaakt van ons bij het vennetje dus ik heb haar nu maar uitgelegd hoe het zit.’
‘Jouw Petra? Oh shit!’ Het is geen zware stem. ‘Is ze boos? Je hebt haar wel verteld hoe het zit?’
‘Ja hoor.’
‘Sorry Petra.’ Stefan richt zich duidelijk tot mij. ‘Het is geen vreemdgaan maar meer een maffe traditie.’
‘Dat had ik begrepen ja’, antwoord ik.
Suzanne neemt onmiddellijk het woord terug. ‘Hoor eens Stefan, ik vroeg mij af of jij ook niet eens een rondje wil lopen bij het vennetje met Petra.’
‘Pardon?’, reageren zowel Stefan als ik bijna eenstemmig.
Suzanne laat zich niet uit het veld slaan. ‘En dan bedoel ik ook wandelen. Peet is nogal anti-man en jij bent een prima medicijn.’
Een luid gelach klinkt op uit het kleine speakertje. ‘Therapeutisch neuken?’ De associatie zit in zijn hoofd en ook in de mijne. Dat gaat nooit meer weg.
‘Nou ja, zeker geen moeten’, gaat Suzanne verder. ‘Het is mij best als het wel gebeurd maar het is niet het doel. Ik wil Peet gewoon laten zien dat er ook aardige, leuke, lieve mannen zijn op de wereld.
‘Dus zo omschrijf je mij?’ Het speakertje kan niet verhullen dat zijn stem wel erg gemaakt boos is. ‘Nou ja, ik vind het wel best ook’, gaat hij vervolgens verder. Geef haar mijn nul-zes maar door, dan hoor ik het wel. Moet nu gaan.’ De verbinding wordt verbroken.
Het negatief
Het duurde een paar weken maar toch. In shorts en op lichte wandelschoenen loop ik naast Stefan die mij eerder op de parkeerplaats met een korte, wat formele handdruk begroette. Geen kussen, een-nul voor hem. Hij loopt kalm en we waren begonnen met de schooltijd. Ik hoorde in alle details hoe verliefd hij was op Suzanne en hoe ze naar elkaar toegroeiden. Hoe slecht hij zich voelde toen Suzanne met Carla op de proppen kwam en rustig analyserend vertelde hij van haar en zijn fouten en hoe ze het leven weer opgenomen hadden. Van de eerste keer toen ze hier wandelden en hoe de vonk tussen hen opnieuw oversloeg. Hij laat mij uitpraten als ik over Suzanne en mijzelf vertel of over mijn eerste, verschrikkelijk mislukte avonturen op het liefdespad en is waarlijk heel aangenaam gezelschap. Zou ik voor de bijl gaan?
Het vennetje is niet groot en heeft meer van een kronkelig stuk sloot dan een meertje maar langs de kant zijn even geen bomen waardoor er een prachtig klein grasveldje ontstaan is waar nu het gras uitgegroeid is en bloeit. Een briesje waait over het water en alles bij elkaar is het een perfect plekje om even te zitten wat we dan ook doen.
‘Dus hier neuken jullie altijd?’, vraag ik rechtuit. Het is een overbodige vraag want ik heb de bewijzen maar ik moet wat om het onderwerp ter sprake te brengen.
‘Ja, dit is het plekje waar we altijd vrijen. Als je het niet erg vindt, ik vind neuken zo platvloers klinken.’
‘Waarom doen jullie dat eigenlijk?’
Stefan neemt de tijd om een antwoord te formuleren terwijl hij over het water kijkt. ‘For sentimental reasons, denk ik. Een soort hernieuwing van onze band, vriendschap ook wel.’
‘En toch blijf ik het raar vinden. Ik lig toch ook niet te vunzen met mijn exen?’
‘Hoe denk jij dan over je exen? Zijn jullie goed uit elkaar gegaan? Was er ruzie? Wie was je eerste vriendin waarmee je seks had?’
‘Maringa.’
‘Mooie naam.’
‘Klasgenootje op de MAVO. Boerendochter. Heel blonde lokken, mooie meid.’
‘En jij verleidde haar?’
‘Echt niet. Verjaardagsfeestje in de schuur. Disco erin, honderd kratten bier en een melkbus voor de giften. Haar broer was jarig maar dat boeit nooit. Ik stond eigenlijk vooral met haar te dansen maar da’s niets bijzonders. De jongens stonden vooral langs de kant te zuipen. Zo ging dat. Op gegeven moment gingen we even afkoelen buiten en we hadden het over jongens en zoenen en hoe je een tongzoen moet geven. Had ik nog nooit gedaan dus weet ik veel. Nou, Maringa wilde wel even oefenen en zo kreeg ik mijn eerste kus. Het viel verdomme niet tegen zeg. Ik wist niet wat me overkwam.’
‘Ja, zo gaan die dingen. Mijn vrouw had net zo’n verhaal. Bij haar was het een logeerpartijtje waarbij ze uiteindelijk kusten en daarna kwam van het een het ander. Maar het bleef bij jou bij kussen?’
Mijn gedachten gaan terug naar Maringa. Hoe de kus aanhield en hoe haar hand op mijn borst terechtkwam, zacht masserend en zo fijn. Hoe ik uiteindelijk dorst te spiegelen en mijn hand op haar boezem legde waarbij ik merkte dat mijn opwinding bij haar net zo goed speelde. ‘Nee, het werd strelen, voelen en uiteindelijk elkaars broek in en vingeren. Fuck, het was zó opwindend. Ineens ging er een hele wereld open.’
‘En hoe zijn jullie uit elkaar gegaan?’
Ik moet lachen.
Hij lacht mee maar zegt niets.
‘Dat was lekker, waren haar woorden. Broeken dicht, shagje gerold en opgerookt en daarna weer naar binnen.’
‘Nooit meer op teruggekomen?’
‘Nee.’
‘Ben je haar nog wel eens tegengekomen?’
‘O ja. Ze woont nu met man en kinderen in dezelfde straat als mijn moeder.’
‘Het was voor haar dus eenmalig?’
‘Dat weet ik niet maar mijn moeder spreekt haar nog wel en volgens haar is ze gelukkig.’
‘Dus dat was geen liefde?’
‘Nee, gewoon geilheid van het moment en de drempel ligt toch even wat lager dan dat je met een jongen neukt. Het is toch een beetje of je een jongen aftrekt. Leuk en grappig maar niet echt.’
‘Maar zo ben jij aan de meiden geraakt?’
Ik moet weer even nadenken. De zon schijnt en mijn rug wordt moe. Ik laat me achterovervallen. ‘Je zou kunnen zeggen dat een leven als lesbienne ineens een optie werd.’
Stefan laat zich ook achterovervallen en zo liggen we naast elkaar. Het is inderdaad een zalige plek. ‘Maar Peet, je gaf zelf aan dat je nu 100% mannenvrij bent. Je hebt toch dan toch ergens nog een stap gemaakt?’
Ik denk weer na. Zal ik hem de korte of de lange versie geven?
Ik besluit tot de korte versie. ‘Bij ons ging je niet naar de kroeg. Die zijn er ook niet veel in de buurt en waren toen ook al best duur. Wij hadden een stuk schuur voor onszelf waarin we sleutelden en rondhingen. Houtkachel, radio, bankstel, koelkast, je kunt je er vast wel iets bij voorstellen. Kist bier in de koeling en op vrijdagavond zuipen met vrienden. Nou, als vijftienjarig meisje vind je jongens van twintig machtig interessant en dan gaat het eenvoudig mis. Tot twee keer toe werd het vervelend en kwam het tot dát wat je nu ongewenste intimiteiten zou noemen. Of poging tot verkrachting.’
‘Jezus Peet! Echt?’
‘Verkrachting is wel wat sterk uitgedrukt hoor. Hij zat aan mijn borsten en wilde tussen mijn benen maar ja. Hij was zo lam als wat en geen partij voor mij. Mijn broer sprong ook bij en toen was het over. De tweede keer heeft mijn broer hem trouwens eruit gesmeten en dat was het laatste wat ik van die Johan weet. Nooit meer gezien.’ Eigenlijk waren het voorvallen van niets als ik eraan terugdenk. Ik kan me die kop van Johan niet eens meer goed herinneren. Stefan kijk mij rustig aan maar laat mij komen en zegt niets. ‘Niet zo zwart-wit allemaal maar je kunt je voorstellen dat mijn gevoel eenvoudig een zetje kon krijgen door de ervaringen?’
‘Die snap ik ja. Ik snap Suzanne ook.’
Tijd en gelegenheid zijn er. Moet ik het toch maar doen? Verliefdheid voel ik zeker niet maar die verdomde nieuwsgierigheid is er wel degelijk. De zon schijnt en verwarmd. Stefan ligt schijnbaar totaal ontspannen naast me en geeft alle ruimte. Ach, wat zou het ook…
Ontspannen knoop ik mijn mouwloze shirtje open waardoor de zon vrij spel krijgt op mijn buik. Stefan draait zich opzij en kijkt me aan, doet niets. Hij kijkt zelfs niet naar mijn beha. Fuck! Ik zal hem toch schijnbaar officieel toestemming moeten geven! Hoe doe je dat?
Doos!
Man, vrouw, wat maakt het uit?
Verleid hem!
Mijn innerlijke tweestrijd is kort. Ik was hier in feite gekomen om geneukt te worden en Stefan is door de ballotage dus klaar ermee.
Get on with it!
Ik draai me naar hem toe en kus hem op zijn mond terwijl mijn hand naar zijn kruis gaat waar ik slechts vormeloze zachtheid aantref. Weer een mythe aan diggelen!
Stefan onderbreekt de kus. ‘Weet je het zeker?’
‘Zeker dat ik dit moet doen.’
‘Geen moeten hoor.’
Jezus wat een lieverd! ‘Ik wil het.’
‘Vooruit dan.’
In een oogwenk heeft hij T-shirt, schoenen en sokken uit en begint aan zijn shorts. Ik volg en aarzel niet. Sterker nog, mijn shorts en slip zijn eerder uit en naakt lig ik in het gras terwijl ik naar zijn onthulling kijk. Zijn piemel is niet groot en ligt slap op zijn buik.
‘Is dat alles?’, vraag ik lachend.
‘Je kent het sprookje van de kikker? Je komt van een boerderij Peet. Je weet beter.’
Ik moet hem gelijk geven en bovendien leven we in het tijdperk van internet en ja, ik heb porno gekeken, wie niet?’
Voor het eerst in mijn leven omvat ik een erectie. Zo veel zachter en slapper dan ik mij kon voorstellen maar vlot voel ik hem harder worden. Echt of hij opgepompt wordt. Voorzichtig masseer ik maar erg hard gaat het niet. ‘Moet ik je nu pijpen?’, vraag ik.
‘Geen moeten hoor. Hij komt er zo ook wel maar als je wil proberen, dit is het moment.’
Doe Maar dendert door mijn hoofd. Net als in de film, ik wil het. Net als in de film…
Ik buig me over hem heen en kus de eikel. Erg fris ruikt het allemaal niet maar iedereen die wel eens spontane seks heeft weet dat je daar maar even niet om moet geven en dus ga ik een stap verder en hap de eikel voorzichtig in mijn mond op. Ja, en nu? Ik doe niets maar voel hem groeien, hoe grappig. Oh ja, bewegen. Ik beweeg mijn hoofd maar mijn droge lippen hebben te veel grip op zijn voorhuid. Hier brengt mijn tong uitkomst en een paar tellen later voel ik hoe de eikel onder de voorhuid vandaan wil. Hoe eng voelt dat en ik kom overeind. Een paarse eikel aan het einde van een harde schacht kijkt me verwachtingsvol aan. Ik hoef niet te vragen of het goed ging en Stefan maakt geen flauwe grappen. En nu?
Een vriendelijke hand trekt mij op mijn rug waarna hij tussen mijn benen kruipt. De zon maakt dat ik mijn ogen sluit en geroutineerd kust hij mijn dijen om uiteindelijk via mijn liezen zijn plekje te vinden. Het zal door de spanning komen dat ik best nog wel droog ben maar ervaren als hij is weet Stefan mij nat te maken. Via kusjes op mijn lipjes komen likjes die perfect op mijn knopje landen en hij stopt niet. Ik moet echt mijn mond sluiten om niet al te luid te kreunen en voor even maakt mijn brein een vergelijkend warenonderzoek. Ik kan werkelijk geen verschil voelen tussen Stefan en Suzanne maar ook Anja, Cheyenne, Liesbeth, Renate, Carla, Agnes, Claire en Paulien waren lekker en eigenlijk zo’n beetje hetzelfde. Ik geniet en kom klaar, makkelijk zat.
‘Kom maar op’, zeg ik even later. Een vrouw met een strapon is echt niet zo heel anders en ik weet dat ik hem kan hebben. Hij moet even mikken maar dan komt hij met kleine stootjes in me en heel beheerst gaat hij telkens iets verder. Hij voelt niet bijzonder groot maar erg fijn. Een vib of dildo is ook maar zo wat als je eigenlijk iets te droog ben en een strapon is gevoelloos. Stefan wint en ik geniet zo met mijn ogen dicht. Mijn hersens spelen echter een spelletje en ik voel en ruik Suzanne. Haar geur wil ik, haar stem wil ik horen en haar lippen mogen mij kussen. Ze is er voor me en het is haar naam die ik fluister, haar geur die ik ruik en het zijn haar lippen die mijn hals kussen. Ze maakt me geil en wild, ik moedig haar aan en ze versnelt tot een tempo dat ik nog nooit ervaren heb. Zo lekker, zo lief en we ervaren het, we komen tegelijk klaar. Laatste stoten diep in mij en terwijl mijn wereld zich voor even hult in prachtige kleuren en geuren komt ook Stefan klaar met laatste, onwillekeurige stoten waarna hij zich terugtrekt.
Ik weet heel goed wie mij neukte maar toch aanvaardde mijn hoofd het niet. We kleden ons aan terwijl ik vertel wat er in mijn hoofd omging. Hij blijft er kalm onder, zeker omdat ik hem niets kwalijk neem. Zo wandelen we verder en uiteindelijk zijn we weer bij de parkeerplaats waar mijn motor en zijn auto staan. Kussen op wangen als afscheid en ik zie hem wegrijden terwijl ik mijn helm opzet. Rustig rijd ik naar huis en overdenk mijn gevoelens. Ja, ik ben blij met mijn keuze en verder zie ik het wel. Ik kan niet eeuwig blijven twijfelen.
Ontwikkelen
Mijn borsten zijn groot en gevoelig en mijn buik voelt of ik voor vier personen heb gegeten en dat is niet waar. Het is voor twee personen. Wie had gedacht dat die ene keer dat ik seks heb met een vent het gelijk raak zou zijn. Ja, de gynaecoloog kon het perfect uitleggen en Suzanne en ik luisterden zwijgend maar ik wist in feite beter. Mijn afspraakje was perfect gepland en niemand zal het van mij horen, dat is mijn geheimpje. Het telefoontje met Stefan was kort. Ja, jij bent de vader maar maak je geen zorgen. Het is iets tussen Suzanne, jou en mij. Ik zal je niet registreren en wij gaan het opvoeden. Mijn familie aanvaardt mijn keuze. Dat hebben ze altijd gedaan en ook mijn zwijgen over de vader levert geen problemen op.
Nog twee maanden te gaan en ik geniet op deze koude januaridag van Suzannes warme handen die me masseren de olie laat mijn huid glanzen en maakt mijn tepels nog groter en stijver. Liefdevol gaan ze ook over mijn buik en lager. Ze weet wat ik fijn vind en ze doet het. Haar gladde vingers bespelen me, vinden hun weg naar binnen en doen me kreunen en mijn lijf schudden. Zo fijn allemaal. Ik hoef niets te doen dan met gesloten ogen mij gelukkig te weten. Suzanne komt weer naast mij liggen en we liggen hand in hand terwijl ik haar blik net zo gelukkig is als de mijne. Mijn huis is ons huis geworden en de groene babykamer is al klaar. Wie weet wat de toekomst gaat brengen? De start is prima en meer kan ik niet doen. Voorlopig is het plaatje compleet.
