Op de fiets en veel later dan ik me had voorgenomen. Op de brug over het riviertje keek ik om. Ze stond er nog en zwaaide, ik zwaaide terug. Met de Alpen achter me moest het daggemiddelde omhoog om over zes dagen weer thuis in Vlissingen te zijn. Ruim de tijd om over de afgelopen twaalf uur na te denken. Of juist liever niet te veel aan denken?
De eerste bijna vlakke etappe na drie dagen klimmen en kou lijden tijdens de lange afdalingen. Beter proberen de kop leeg te houden en gewoon genieten van de omgeving? Er werd een droge zonnige dag voorspeld. Ik nam me voor om na een kilometer of veertig te stoppen voor koffie en Thuisfront te bellen. Ik dacht na over wat ik ging zeggen als ze vroeg hoe ik geslapen had en of ik nog iets leuks beleefd had.
De voorgaande drie dagen had het geregend. Gelukkig was het gistermorgen bij vertrek nog droog geweest. De eerste bui begon na de middag bij Inzell. Ik kon nog net op tijd schuilen in een Konditorei. Cappuccino met een gebakje, om de bui uit te zitten. Daarna door, gelukkig veel vals plat omlaag, als fietsen met de wind in de rug. Net voor Traunstein begon het opnieuw te regenen. Regenjack aan en door raggen, om vervolgens half nat te schuilen in een ijssalon met opnieuw cappuccino en nog een, tot de bui over was. Mijn natte voeten op de verwarming kregen een instemmend knikje van de serveerster. Leuk ding, als ik twintig jaar jonger was, ja dan was ik gaan flirten. Maar niets is zo triest als wanhopig hun best doende oudere mannen.
Traunstein uit begon regende het opnieuw, eerst wat motregen. Stoppen voor mijn regenjack stelde ik uit tot het te laat was. Daarna plensde het. Ik was al nat, het maakte niet meer uit en ik trapte door. De weg was modderig door veel landbouwverkeer en net zo modderig begon ik er uit te zien.
"Seebruck," stond er op het plaatsnaambord en ik was het zat. Moe en nat vroeg ik bij een tankstation of er een hotel in de buurt was. Nee dus, wel een B&B, bij ‘Frau Sommer und Frau Winter’. De winkelier vertelde het met een zodanige grijns dat ik wat wantrouwig werd. Zijn aanwijzingen klopten gelukkig. Aan de rand van het dorp zag ik het bord "Ferienheim Sommer&Winter"
Na een paar keer bellen opende een mollige blonde vrouw de deur. Ze keek verbaasd. Later in de spiegel kijkend begreep ik waarom. Ik zag eruit als een veldrijder na een rit door de modder. Er was een kamer vrij, sterker nog alle kamers waren vrij.
De dames bleken een bijzonder stel. Twee piramides. De donkere Frau Winter, lang met smalle mannelijke heupen en brede schouders en Frau Sommer een omgekeerde piramide met brede heupen en smalle schouders. Frau Winters vrouwelijkheid bleek uit haar, zoals mijn vader het genoemd zou hebben, "forse bos hout voor haar deur". De mollige Frau Sommer had daarentegen een kleine boezem.
Te gast bij twee lesbo's?
Pas na een lange hete douche voelde ik me weer mens worden. Na me bij huisfront gemeld te hebben zocht ik mijn gastvrouwen op. Nee, er was geen restaurant in de buurt. Reagerend op mijn teleurgestelde gezicht bood de mollige aan om wat boterhammen klaar te maken. Terwijl ik at kwamen de dames bij me zitten, nieuwsgierig naar hun gast en zijn verhaal.
Ik vertelde over de toevallige ontmoeting met Frans op een bruiloft. Frans was vrachtwagenchauffeur en net als ik een wielerfanaat. Hij maakte regelmatig ritten naar een plaatsje Tirvisio genaamd in Noord Italië en zo kwamen we op de Alpen en colls.
In de dagen er na ontstond en rijpte een plan, meerijden naar Italië en op de fiets terug. Het mocht niet van Frans zijn werkgever en daar had hij lak aan. Mijn werkgever was alleen maar blij dat ik een deel van mijn stuwmeer aan verlofdagen op ging maken. Thuisfront protesteerde met argumenten waar ik niets mee kon. Zo kwam het dat ik op mijn racefiets met een geleend bagagedrager aan de zadelpen met twee kleine tassen en mijn rugzak de Alpen over trok. Als Hannibal, maar dan op mijn stalen Ros en in omgekeerde richting. Tijdens mijn verhaal keken de dames elkaar af en toe met een blik van verstandhouding aan. Vreemde vogel, vonden ze me waarschijnlijk.
Er kwam een biertje bij om het brood weg te spoelen en ik mocht ze tutoyeren. De mollige bleek Ute te heten en lange met de grote prammen Beate. Geen lesbisch stel, maar nichten die van het van hun grootouders geërfde huis en boomgaard een "Ferienheim" gemaakt hadden. Ze vertelden dat veel van hun gasten lid waren van een vereniging van "Freikörperkultur." In de zomermaanden zaten ze meestal vol en stonden er campers op het terrein achter het huis. Het zwembad vulden ze pas in mei, zeiden ze. Gevolgd door, dat als ik wilde de sauna gebruikt kon gebruiken. Geen extra kosten, zeiden ze. Ze kregen waarschijnlijk vaker Hollanders als gast. Ik keek bedenkelijk, ik was nog nooit in zo iets geweest. Ze haalden me over met het argument van warmte. Dat had ik de afgelopen dagen in de regen ontbeerd.
Ute toonde me de ruimten, legde de bediening uit en wees me de handdoeken. Daarna liet ze me alleen. Me uitkledend bedacht ik dat het jammer was dat de dames niet meegingen. Vooral Beate met haar forse voorgevel had ik er graag bij gehad.
Voorzien van handdoek ging ik het zweethok in. Eerst rillerig, het duurde even voor de ruimte op temperatuur kwam. Net toen ik dacht, nu wordt het behaaglijk, ging de deur open en kwamen de nichten binnen. Poedelnaakt, Beate voorop, of eigenlijk achter haar borsten aan. Wat een pracht stel, het staren waard. Ik wilde niet gelijk naar haar kruis staren, maar deed het toch. Een geprononceerde venusheuvel op haar slanke lichaam en zo te zien stoppelloos glad geschoren. Een kut met grote naar buiten gekromde schaamlippen. Daarna volgde Ute. Ook in haar naaktheid tegengesteld. Kleine tieten, eigenwijze tietjes met naar opzij wijzende tepels en op haar onderbuik een flinke bos struikgewas. Ze gingen tegenover me zitten. Beate met haar benen over elkaar en Ute wat wijdbeens. Ik deed mijn best om niet te lang en te vaak naar ze te kijken.
Voor hen was met een vreemde in de sauna waarschijnlijk de gewoonste zaak van de wereld, maar voor mij niet. Ik voelde leven en deed nog een vergeefse poging door terug te denken aan de steilste klim in de regen. Hielp niet, mijn pik groeide en bijna sneller dan ik bergopwaarts gefietst had. Het goede nieuws was dat het verschrompelde gevalletje dat ik anderhalf uur eerder uit mijn koersbroek pelde, nog werkte. De situatie echter was nogal onhandig. Vooral omdat ik de dames er met een grote glimlach naar zag kijken. Was er een etiquette regel die erecties verbood bij FKK aanhangers? Zich naar me toe buigend vroeg Beate: 'Mag ik?'
Geen idee, wat ze wilde, maar vol hoop knikte ik ja. Later in bed eraan terugdenkend realiseerde ik me dat ik op dat moment geen moment aan Thuisfront had gedacht.
Beate kwam naast me zitten, pakte mijn pik vast en begon die te masseren.
'Bevalt je dit?' vroeg ze een paar seconden later.
Stomme vraag, ik wilde ja zeggen, maar het kwam er als een schor kwaak geluid uit. Terwijl ze met haar rechterhand mijn pik masseerde ging haar linkerhand naar haar vagina. Ik denk dat ze zich zelf nat genoeg vond, want ze stond op en liet zich met haar rug naar me toe over mijn pik zakken. Ze bereed me en langs haar heen kijkend zag ik dat twee van Ute's vingertopjes in het struikgewas verstoppertje speelde. Ze konden er gemakkelijk bij.
Beate deed het werk, ik hield haar borsten vast en gluurde langs haar heen naar Ute, die haar benen verder gespreid had. Het enige geluid in de sauna was een tijdje het gekletst van Beates billen op mijn dijen en zacht gesteun. Was dat Beate, Ute of waren zij het beiden?
Alsof Beate het voelde, 'niet in me spuiten!'
Met de gedachte dat te snel komen een afgang zou zijn en de kans op een toegift van achteren vocht ik er tegen. Ze bleef zitten met haar pik diep in me en ik voelde dat ik in haar gezelschap kreeg. Ze vingerde zich verder klaar.
En daarna mocht ik haar gelukkig na de herhaalde waarschuwing van achteren neuken. Nou ja neuken, na een paar stoten hield ik het niet meer. Ik kon net op tijd terug trekken en het grootste deel in mijn handen opvangen. Handig zo'n handdoek mee de sauna in.
Naar bed gaand dacht ik dat het lang zou duren voor ik in slaap viel. De meest monogame man uit Vlissingen had zijn Thuisfront bedonderd, dat moest knagen. Dat was zo'n beetje het laatste dat ik me herinnerde toen de wekker in mijn telefoon om zeven uur af ging. Na een lange goede nachtrust. De beste sinds ik op mijn belachelijke “ midlife” trip was gegaan. Had ik niet schuldig moeten dromen over een boos en verdrietig Thuisfront?
Ik was benieuwd hoe het aan het ontbijt zou zijn. Hoe moest ik me gedragen na de vorige avond?
Na de seks was het me in de sauna al snel letterlijk te warm geworden en ik was er vandoor gegaan. 'Goede nacht,' hadden de dames me gewenst. Misschien iets te nadrukkelijk?
In de ontbijtkamer trof ik alleen Ute, die me opgewekt goedemorgen wenste.
Hoe ik mijn eieren wilde? vroeg ze, alsof er niets gebeurd was. Tijdens het ontbijt kwam ze gezellig babbelend bij me zitten. Ze vroeg naar mijn werk en vertelde dat Beate in een bakkerij werkte en altijd vroeg op stond.
'En jij?' vroeg ik.
Ze vertelde dat zij voor de gasten, het huis en het terrein zorgde. Op mijn vraag hoe ze hier toe gekomen waren begon ze te lachen.
'Toeval,' noemde ze het. Zij tweeën als erfgenamen en net op het moment dat hun beider leven op een keerpunt kwam.
'Beate was net gescheiden en ik was uitgetreden.'
'Uitgetreden?' zei ik haar niet begrijpend na.
Ze bleek ruim tien jaar non geweest te zijn.
Terwijl ik mijn ontbijt wegwerkte kletsten we door tot ze plotseling opstond om nog wat eieren te bakken.
'Genoeg,' zei ik over mijn buik wrijvend.
'Nee,' zei ze, 'die zijn voor onderweg.'
Jezus, dacht ik, nog meer cholesterol patronen.
'Je bent te mager en je hebt straks extra eiwit nodig.'
Kent het Nederlandse spreekwoord 'een goede haan is niet vet' geen Duitse versie?
Mijn plan om snel te ontbijten en vroeg op de fiets te stappen mislukte. Met de voorspelling van een droge zonnige dag wilde ik München voorbij en dat ging een lange rit worden. Terwijl ik mijn tweede en laatste kop koffie leegde begon ze over de vorige avond. Ze hadden zo iets nog niet eerder gedaan. Het was een idee van Beate geweest, die had al eerder met een gast gevreeën, vertelde ze. Ze had zich laten overhalen en was met tegenzin, maar ook nieuwsgierig meegegaan.
'En?' vroeg ik.
'Ik heb er van genoten en nu ben ik nog steeds geil.' Ze keek me hierbij indringend aan en het viel me op dat moment pas op wat voor mooie blauwe ogen ze had.
Ze stak haar hand uit en nam me mee naar haar slaapkamer. Haar volgend kwam een gedachte op, zijn nonnen niet de bruid van Jezus? Die kon het huwelijk nooit geconsumeerd hebben. Was ze een maagd van in de veertig?
Jezus niet, maar anderen wel, ze bleek ervaren en wist wat ze wilde. Gewoon even rampetampen, dag zeggen en op de fiets, nam ik aan. Het werd anders. We kleedden ons uit, wat voor mij met alleen een wielershirt, een koersbroek en sokken, weinig werk was. Terwijl ze stripte was mijn aandacht gericht op haar grappige eigenwijze borsten en daardoor viel het niet direct op. Ze wilde kussen, prima dacht ik, maar niet te lang, lekker neuken en dan snel pleitte. Ze maakte er een spel van. Tongen en daarna drukte ze mijn hoofd naar haar borsten. Ik werkte mee en voelde hoe haar tepels ontwaakten. Net zo wakker als mijn pik die ze vast pakte en zachtjes masseerde. Dat was het moment dat ik geheel wederkerig onder haar buikje op zoek ging. Beetje vingeren, goed nat maken en dan neuken, net als thuis. Even was ik verbaasd, voor ik het begreep. Haar schaamstreek was ... kaal, spiegelglad als een babyhuidje. Ze had zich na de sauna van haar mini oerwoud ontdaan. Ik verbrak de kus om door mijn knieën te zakken en haar blote kut te bekijken. Wat ik de vorige avond niet had kunnen zien was dat ze een fraaie gladde spleet had.,
'Immer im Sommer,' hoorde ik boven me.
Zal Frau Winter het dan 's zomers laten groeien?
Mijn fietsmaat Bert had ik voor een gladde strakke spleet als die van Ute de term 'pornokutje' horen gebruiken. Ik drukte er een kus op en rook deodorant en vrouw.
Of die kus de aanleiding was voor het vervolg weet ik niet. Echter toen ik overeind kwam en verder willen gaan met waar we gebleven waren duwde ze me naar haar bed. Ze vroeg me om op de rand te gaan zitten, daarna ging ze op haar knieën om me te pijpen. Even maar, maar genoeg om naar meer te verlangen. Ik pakte haar hoofd vast en probeerde meer lengte in haar warme mond te krijgen. Tevergeefs, ze trok zich terug.
'Zusammen!'
Op haar aanwijzing ging ik op mijn rug liggen. Omgekeerd kroop ze op me in 69-houding.
Liever lig ik boven en zeker met zo'n massa boven mijn snuit, maar ik was zo geil dat ik meewerkte. Zou ze me helemaal klaar zuigen of moest ik haar eerst laten komen en dan van achteren verder voor de grote finale? Ik werkte mee en Ute hield de regie. Zo lang ik likte werd mijn pik verwend en zodra ik stopte, om even adem te halen of mijn mond af te vegen, stopte Ute met pijpen.
Ze pijpte me niet klaar, tegen het einde ging ze voor haar eigen genot. Ze liet mijn pik uit haar mond ontsnappen en terwijl ik braaf door likte kwam ze ongegeneerd schokkend en krijsend klaar.
Nadat de golven waren weggeëbd rolde ze van me af om wijdbeens op haar rug naast me te komen liggen. Ook goed, dacht ik, gewoon ouderwets missionaris. Past ook meer bij een voormalige non.
Het was dan wel missionaris, maar zeker niet gewoon. Al na een paar stoten begon ze opnieuw te gillen en ik voelde hoe ze met haar nagels in mijn onderrug me bij iedere stoot in zich trok. Haar vagina pulseerde, als ik al had willen terugtrekken dan kreeg ik de kans niet. Zij gilde en ik kwam, over niet in me spuiten had ze niets gezegd en eerlijk, dat was waarschijnlijk mislukt.
We bleven nog een half uur in bed, kletsend en wat na vrijend. Het was dat zij opstond, ik had mijn plan van een lange rit al opgegeven. Dan maar een dag later thuis.
Ik geneerde me bij het afrekenen, waar ging ik voor betalen? Ute niet, ze hield het simpel, gewoon de kamer met ontbijtprijs. Minus de toeristenbelasting. Dat vond ze niet nodig zo buiten het seizoen.
De voormalige paus Benedictus was hier in de streek geboren vertelde ze. Als ik zo en zo reed kwam ik door zijn geboortedorp. Hij zou vast heilig verklaard worden, zei ze met een vroom gezicht. De non was nog niet helemaal verdwenen.
Tegen de middag rustte ik langs de weg op een stapel boomstammen uit. Onderweg stoppen voor koffie met gebak was mislukt. De dorpen waar ik doorkwam hadden of geen Konditorei of ze waren nog gesloten. Waar mijn rug een stam raakte deed het zeer. Haar nagels? Ik voelde en vond wat schrammen. Gelukkig nog minstens vijf dagen om die te laten genezen.
De boterhammen met ei gingen er in 'als Gods woord in een ouderling' of toepasselijker als mijn pik in een voormalige non. Jammer dat ik dit verhaal met niemand kon delen, niet met vrienden en helemaal niet met Thuisfront. Ik nam een slok uit mijn al bijna lege bidon en likte een restje ei van mijn vingers. Ik dacht Ute te ruiken, verbeelding? Na de vrijpartij had ik me gedoucht.
Tijd om Thuisfront te bellen en te zeggen dat ik nog steeds van haar hou. De leugen dat ik haar de afgelopen dag gemist had kreeg ik niet uit mijn strot.
Schrijvers willen dolgraag weten hoe hun verhaal wordt ontvangen. Een korte opmerking is vaak al voldoende. Wij nodigen je dan ook van harte uit om een reactie te geven op dit verhaal. Daarvoor hoef je geen lid te zijn.