Het leven had me de nodige klappen gegeven. Al heel jong was ik door de instanties uit huis gehaald en in een pleeggezin geplaatst, omdat mijn beide ouders notoire dronkaards waren en mijn zusje en ik in abominabele omstandigheden leefden. Er waren weken bij dat we niet naar school konden omdat we geen kleren hadden om aan te trekken en meerdere keren waren de schoolgelden gewoon niet betaald omdat onze ouders het geld gebruikten om drank te kopen. Uiteindelijk had er iemand aan de bel getrokken en waren mijn zusje en ik weggehaald, maar dat bracht niet veel verbetering.
Niet alleen raakte ik mijn zusje kwijt, die in een andere stad in een pleeggezin werd geplaatst, maar bovendien bleek mijn eigen pleeggezin een bijna net zo grote marteling als mijn eigen familie. Ik kwam terecht in een zwaar gereformeerde familie en dat was bijna een net zo erge opsluiting als bij een gezin van alcoholisten wonen. De familie bestond uit vader, moeder en 4 kinderen en ik vraag me nog steeds af, waarom ze zich beschikbaar hadden gesteld als pleeggezin. Ik werd behandeld als een paria, maar alleen binnen het huis. Voor de buitenwereld was ik opgenomen in de boezem van het gezin. Ik kreeg nette kleren, ik kreeg gewoon te eten waardoor ik aansterkte en mijn huid en tanden en haren weer een wat natuurlijker aanblik kregen en ik werd opgenomen in de activiteiten van het gezin.
Helaas bestonden die alleen maar uit religieuze zaken. Elke zondag moesten we drie keer naar de kerk, ik werd geplaatst op een gereformeerde school, waar godsdienst een overheersende rol speelde, zelfs in de lesstof en mijn kleding was wel netjes, maar het was altijd afgedragen spul van mijn oudere ‘zusjes’ en het was nooit wat ik zelf wilde hebben. Ik haatte het om rokken te dragen als het sneeuwde of in de regen op de fiets te zitten met die wapperende lappen stof, die je benen alsnog drijfnat lieten worden. En ik liet dat merken ook.
Maar dat was niet slim. In dit gezin deden de kinderen wat vader of de Bijbel zeiden en iedereen die dat betwistte kon een lel krijgen. En ik heb wat lellen gehad. Meer dan eens werd ik naar vaders werkkamer gestuurd door de moeder, waar ik dan over de knie werd gelegd om vervolgens met harde hand de Waarheid Gods in me geslagen te krijgen. Ik heb gegild als een speenvarken, ik heb geklaagd tegen de mensen van jeugdzorg, maar niets hielp. Men was vastbesloten van mij een keurig gereformeerd meisje te maken. En ik was net zo vastbesloten om geen keurig gereformeerd meisje te worden.
De mishandeling, want zo noem ik het, bleef echter niet beperkt tot pakken slaag. Ook verbaal werd me duidelijk gemaakt dat ik het Zaad van de Duivel moet zijn geweest. Laat je niet in de luren leggen door de schijnbare zachtheid van gereformeerden. Onder de oppervlakte zijn ze keihard, en de kinderen zijn erger dan de ouderen. Mijn ‘broertjes en zusjes’ vormden een gesloten blok en ze namen elke kans waar om me uit te schelden voor ‘alcoholistenkind’ of ‘dochter van een hoer’.
Waar haalt een kind van negen de kracht vandaan om dat te weerstaan? Ik zou het niet weten. Blijkbaar zat er iets van mijn opa, die havenarbeider en vakbondsleider was geweest, in me en had ik instinctief een weerstand tegen overheersing. Hoe dan ook, ik zag kans mezelf staande te houden en zelfs stiekem contact te zoeken met mijn zusje, die in een totaal andere omgeving terecht was gekomen en een gelukkig en rustig leven leidde.
Toen kwam de puberteit er ook nog eens bij en ik kreeg behalve met de ontwikkelingen in mijn eigen lichaam ook te maken met de ontwikkelingen bij mijn broertjes. Plots was ik een voorwerp van lust, hoewel ze geen lust mochten hebben of tonen. Maar ja, zeg dat maar eens tegen een ontplooiende puber. Hun eigen zusjes lieten ze met rust, maar ik was ‘fair game’ en ik voelde regelmatig handen in mijn kont knijpen of zag blikken naar mijn ontluikende tietjes dwalen. Het was natuurlijk een kwestie van tijd, voordat dit zou ontploffen en op een woensdagmiddag werd ik door mijn oudste broertje aangerand.
Uiteraard geloofden de ouders er geen woord van toen ik huilend mijn beklag kwam doen en sterker nog, ik kreeg een pak rammel omdat ik duivelse leugens vertelde. Het viel me wel op, zelfs in mijn hysterische staat, dat mijn ‘vader’ deze keer wel erg lang mijn blote kont op zijn schoot liet liggen voordat hij begon te meppen en dat ik onder mijn buik toch iets hards voelde wat ik daarvoor nooit gevoeld had. Maar het was wel de druppel. Niet veel later pakte ik op een nacht mijn tas in, sloop de deur uit en verdween in de nacht. Waarheen? Ik had geen idee. Vaag had ik het plan om naar mijn zusje te trekken, maar toen ik daar aankwam waren haar ouders niet van plan me op te nemen. Ik kreeg een hapje eten en ondertussen belden zij mijn pleegouders op, die een uur later op de stoep stonden.
Mijn leven was daarna nog een slagje erger dan daarvoor. Ik was nu niet alleen zaad van de duivel, ik was ondankbaar zaad van de duivel. Elke beweging werd in de gaten gehouden, als ze kans hadden gezien en als het bestaan had, hadden ze toen al een GPS zender om mijn enkel gebonden. De enige keren dat ik de deur uitkwam was om naar school te gaan of naar de kerk. Voor de rest zat ik thuis en diende ik me nuttig te maken met schoonmaken, afwassen, eten koken (hoewel ze daar mee ophielden toen het eten een paar keer heel raar smaakte en iedereen drie dagen de diarree had, met dank aan het medicijnkastje en het kruidenrek) en op een dag werd me kortweg medegedeeld, dat ik de komende zondag in de kerk zou worden verloofd met de zoon van een bevriende familie en dat we over een maand of zo zouden trouwen. Ik was zeventien.
Nu zou het leuk zijn om te kunnen vertellen, dat ik die dag ontsnapte en een nieuw leven opbouwde in een andere stad, maar helaas werkt het leven zo niet. Ik werd nog scherper in de gaten gehouden, die zondag stond ik naast een slungelige knul, die ik wel eens gezien had, maar die me net zoveel deed als een bord spaghetti en werd ik voor het oog van de Kerk en van God aan deze bal gehakt gekoppeld en een maand later stonden we daar weer en was ik een getrouwde vrouw.
Uiteraard had ik nu ergens de hoop dat mijn leven beter zou worden. Dat ik met hem ergens zou kunnen wonen en zo langzaam mijn vrijheid zou terugwinnen, maar helaas. We waren te jong voor een eigen huis, werd ons verteld, dus dienden we in te wonen bij mijn ouders. En er werd ons opgedragen zo snel mogelijk voor nageslacht te zorgen. Ik had geen idee hoe dat moest. Seks was voor mij een gesloten boek, op de grijpgrage klauwtjes van mijn broertjes na. In huis werd er nooit over seks gesproken, op school al helemaal niet en aangezien ik alleen naar de dokter mocht als ik ziek was, had ik zelfs uit die hoek geen les gekregen, laat staan voorlichting over contraceptie. Ik wist alleen dat het te maken had met een man en een vrouw in één bed.
Dus toen mijn nieuwe ‘echtgenoot’ die eerste avond samen in bed mijn nachthemd omhoogschoof en bovenop me ging liggen, had ik geen flauw idee, wat de bedoeling was. Ik was niet nat, ik was niet geil, hij deed me niks. Oh ja, toch wel. Hij deed me pijn. Ik voelde zijn hand friemelen tussen onze lijven en toen voelde ik dat hij iets hards in mijn plassertje stopte en begon te duwen en het volgende moment bestond mijn wereld alleen nog maar uit een rood waas en een verscheurende pijn en gilde ik het uit. Gelukkig duurde het niet lang, maar ik bestierf het toen ik de volgende ochtend de bloedvlek in de lakens zag. En toen bleek ik nog niet eens zwanger te zijn ook, dus moest ik die marteling nog een keer doorstaan. En nog een keer. Naar bed gaan werd iets dat ik zo lang mogelijk uitstelde.
Drie jaar ben ik met die jongen samen geweest. Drie jaar heeft hij me geneukt (ik leerde langzaamaan wat er nu precies gebeurde en wat er de bedoeling van was) en drie jaar lang ben ik geen moment geil geweest. Mijn lichaam, mijn poesje werd iets dat ik met die marteling associeerde en ik ging er van walgen.
Na drie jaar kregen de goden medelijden met me. Ik werd 21 en volwassen, jeugdzorg liet me gaan en mijn leven was weer van mezelf. En mijn onafhankelijkheid borrelde uit mijn geest omhoog en op een mooie lentedag heb ik mijn koffers gepakt. Onder de ogen van mijn ‘moeder’ en nog thuiswonende ‘zusje’ ben ik met die koffer de deur uitgestapt, elke tegenwerping negerend. Ik heb mijn trouwring voor hun ogen in het riool laten vallen, hen in niet mis te verstane bewoordingen verteld wat ze met zichzelf, hun familie, mijn ‘echtgenoot’ en mijn ‘huwelijk’ konden doen en ben vertrokken. Ik had wat geld weten te regelen door de handtekening van mijn ‘man’ te vervalsen op een cheque en daarmee pakte ik de bus naar de dichtstbijzijnde stad, waar ik een kamertje zocht en vond bij een lieve oude dame, die kamers verhuurde.
Met alleen een diploma Middelbare School op zak stond ik in de wereld, maar ik had geluk en vond al snel een baantje in een winkeltje, waarmee ik wat geld verdiende. Van mijn ‘familie’ hoorde ik helemaal niks meer en dat beviel me prima. Ik leerde, via een collega, dat mijn huwelijk sowieso geen huwelijk was, omdat we alleen voor de kerk getrouwd waren en niet voor de wet en ik voelde me vrijer dan ooit. Maar niet voor lang. Blijkbaar was één van de laatste martelingen van mijn man raak geweest, want ik begon misselijk wakker te worden, mijn menstruatie werd onregelmatig en toen ik ongerust naar een dokter ging, vertelde die me, dat ik zwanger was. Ook dat nog!
Ik ben weken van slag geweest. Wat moest ik, als alleenstaande vrouw met een flutbaantje, met een kind? Hoe kon ik dat ooit betalen? Abortus dan maar? Dat kon ik niet. Het kind was toch deel van mij en ik voelde er toch een band mee. Terwijl ik dikker werd, werd ik ongelukkiger, totdat mijn zusje me redde. Zij was inmiddels ook getrouwd (wel legaal) met een lieve jongen en ze wilden graag kinderen. Zij was bereid mijn kind direct na de geboorte te adopteren en het op te voeden als hun eigen kind. Ik kon zo vaak komen bezoeken als ik wilde en toch mijn leven opbouwen. Ik was in de wolken en mijn lieve mooie dochtertje werd direct na de geboorte aan mijn zusje geschonken. Ik heb haar de eerste jaren heel veel gezien, maar vreemd genoeg heb ik nooit naar haar gekeken als ‘mijn dochter’. Ze is altijd ‘mijn nichtje’ geweest.
Nu kon ik mijn leven gaan opbouwen. Met mijn magere salarisje zag ik kans hier en daar een cursusje te volgen (typen, boekhouden, steno) en langzaamaan vond ik betere baantjes, met meer geld. Ik woonde nog steeds bij de lieve oude dame die voor mij een soort moeder was geworden en zij hielp me met mijn andere ontwikkelingen. Ze hielp me de juiste kleding uitzoeken (minstens één baan had ik aan haar te danken), ze hielp me met het zoeken naar een goede kapper en ze hielp me met het ontdekken van het echte leven. Met één ding kon ze me echter niet helpen en dat was met mijn lichamelijke ontwikkeling.
Voor mij was mijn lichaam niet meer dan een ding. Het droeg mijn geest rond en dat was het. Ik verzorgde het, trainde het een beetje en kleedde het, maar zag het niet als een bron van genot of plezier. Seks was en bleef voor mij een gesloten boek. Ik was ‘getrouwd’ geweest, ik had een kind gebaard, maar eigenlijk was ik nog steeds maagd. Wel merkte ik aan de reacties om me heen, dat ik een goed lichaam had. Vrouwelijke collega’s maakten me complimentjes over mijn haar, mijn huid, mijn figuur en mannelijke collega’s betrapte ik regelmatig op steelse blikken en ik kreeg van hen ook meer aandacht dan andere vrouwen, maar door mijn ervaringen droeg ik een schild om me heen.
Dat alles veranderde door een tragische gebeurtenis, die uiteindelijk mijn hele leven omgooide. De lieve oude dame, die me in huis had genomen toen ik in de stad kwam, werd ziek, ernstig ziek en na een korte tijd kwam ze te overlijden. Voor het eerst werd ik geconfronteerd met de dood van iemand van wie ik hield en ik had er veel verdriet van. Deze vrouw was mijn redding geweest, ze had me geleerd te leven en nu stond ik, heel alleen naast de kuil, waarin die kleine kist afdaalde terwijl de tranen over mijn wangen stroomden.
Nu was ik echt alleen in die grote stad. Ik had niet de handigheid in het maken van vrienden en vriendinnen en behalve een paar goede collega’s had ik geen mensen die ik buiten het werk zag of als vriendin beschouwde. Mijn zusje woonde in een andere stad en mijn ouders waren allang dood door de drank. Ik dwaalde door het grote huis, dat nu zo leeg was en vroeg me af, hoe het nu verder moest. Dat merkte ik gauw genoeg.
Mijn hospita had een zoon, die in Spanje woonde en blijkbaar niet de tijd kon opbrengen om naar de begrafenis van zijn moeder te komen. Hij had wel tijd om een maand later het huis te komen bekijken. Ik mocht hem al niet vanwege zijn houding rond de dood van zijn moeder, maar toen ik hem ontmoette werd dat alleen maar erger. Het was alsof mijn pleegvader in een jongere uitvoering weer in mijn leven verscheen. Hij liep met brandende blikken naar me te kijken en toen ik hem vroeg, wat er nu met het huis en dus mijn woning zou gebeuren, kwam het er eigenlijk op neer dat dat er van af hing hoe lief ik voor hem kon zijn. Hij kon het huis aanhouden en mij er laten wonen, voor niks zelfs, maar daar moest wel iets tegenover staan. Zo niet, dan was het jammer, maar aangezien ik geen huurcontract had, moest ik dan maar iets anders zoeken, want dan woonde ik daar illegaal en was ik eigenlijk een kraker en kon hij me eruit laten zetten.
Ik was erg trots op mezelf. Ik heb hem niet eens in zijn gezicht geslagen. Ik heb hem gezegd, dat ik met plezier op zoek zou gaan naar andere woonruimte en zodra ik dat gevonden had, was hij van me af en kon het gebouw wat mij betrof tot puin ineen zijgen. Blijkbaar had hij daar niet op gerekend en ging hij er van uit, dat ik een eenzaam, wanhopig vrouwtje was.
Ik keek eens rond op de woningmarkt, vroeg bij collega’s en kwam tot de ontdekking dat ik inmiddels zover was opgeklommen, dat ik een vast contract had en dus in aanmerking kwam voor een hypotheekje en dus net zo goed iets kon kopen. Ik keek nog wat meer rond en vond een makelaar die een nieuw appartementencomplex in de verkoop had. Hij was maar al te graag bereid me een bezichtiging te geven en ik was op slag verliefd op het lichte, ruime appartement dat hij me liet zien. Ook de bank deed niet moeilijk en twee maanden later huurde ik een bestelautootje, haalde mijn kamer leeg en verhuisde naar mijn eerste eigen woning. Ik was nu 27 en mijn leven was nu echt begonnen.
In de maanden daarop leerde ik mijn buren kennen. In zo’n complex trek je wat closer met elkaar op, omdat er voor het hele pand soms dingen moeten worden besloten en ik begon zowaar vrienden te krijgen. Onder me woonde een jong stel, dat net een baby had en omdat ik zelf geen sociaal leven had om van te spreken, kon ik af en toe babysitten als zij een avondje uit wilden. In ruil vroegen ze me af en toe te eten, we gingen soms samen uit en we bouwden een hechte vriendschap op. Ook met andere buren had ik goed contact, maar het appartement naast me stond nog steeds leeg. Ik woonde er al een jaar toen op een donkere novemberdag een verhuiswagen voorreed en verhuizers meubilair de deur naast de mijne begonnen binnen te dragen. Die avond brandde er voor het eerst licht achter de ramen naast de mijne.
Inmiddels had ik een goede baan gevonden, met dank aan alle cursussen en mijn inzet, dus ik was steeds vaker van huis. Hierdoor duurde het een week, voordat ik ontdekte wie er nu naast me woonde. Ik was die avond thuisgekomen en wilde eten gaan maken, toen ik ontdekte, dat ik geen azijn meer had. Ik kon natuurlijk een verdieping lager naar Marja lopen, maar ik bedacht me, dat het me een goed excuus gaf om kennis te maken met mijn buren en dus stapte ik de deur uit, liep twee meter en drukte op de bel van de deur tegenover me. Er klonken wat voetstappen en de deur zwaaide open.
Even een toelichting: Zoals uit het voorgaande gebleken is, was ik niet echt bekend met zaken als liefde en verliefdheid. Ik sloot me niet bewust ervoor af, maar instinctief had ik een soort schild om me heen, waardoor ik redelijk onaangedaan bleef voor zaken die met liefde, seks en voortplanting te maken hadden. Maar toen de deur van het appartement openging verdween dat als sneeuw voor de zon en werd ik als door de bliksem getroffen.
Voor me stond een man. Hij was duidelijk ouder dan ik, ik schatte hem rond de veertig. Hij was lang. Ik ben niet de kleinste, maar zelfs ik moest iets omhoog kijken om hem in zijn gezicht te kunnen zien. Hij had zwart, krullend haar met hier en daar een beetje grijs erin en hij had zich die ochtend duidelijk niet geschoren, want een donkere schaduw lag over zijn kin. Voor zover ik kon zien was hij goed gebouwd. Maar het waren zijn ogen die me het meest raakten: Diepblauw, maar met een onpeilbaar verdriet erin.
Ik stelde me netjes voor als zijn buurvrouw en vroeg hem een flesje.. eh.. een flesje... wat had ik ook alweer nodig? Mijn brein scheen niet helemaal optimaal meer te functioneren, want ik kon me toch echt niet meer herinneren, waar ik voor gekomen was. Ik kon alleen maar denken aan die blauwe ogen en de lijn van zijn kaak en die sterke armen. Hij bleef geduldig staan wachten terwijl ik me door mijn woorden heen stamelde en eindelijk mezelf herinnerde dat ik azijn nodig had.
Zijn naam was Johan, zei hij, en hij leende me met genoegen zijn fles azijn. Ook van zijn stem raakte ik ondersteboven, maar opnieuw had ik geen idee waarom. Hij nodigde me uit even binnen te komen en met trillende benen stapte ik achter hem aan de deur in. In het halletje wachtte ik, terwijl hij in de keuken verdween en even later terugkwam met een fles azijn. Het kostte me maar twee keer grijpen om de fles van hem aan te nemen, een bedankje te stamelen en de deur uit te vluchten, de veiligheid van mijn eigen appartement in. Daar leunde ik tegen de voordeur en voelde mijn hart langzaam tot bedaren komen.
“What the hell..?” mompelde ik voor me uit, mijn vaste uitroep voor als ik helemaal de weg kwijt was. Langzaam liep ik naar de keuken en maakte mijn diner af. Ik was volledig de kluts kwijt van mijn reacties en plofte na het eten op de bank neer. Eigenlijk moest ik die fles gaan terugbrengen, maar ik had even niet de kracht.
Die avond in bed kon ik de slaap niet vatten. Telkens als ik mijn ogen sloot zag ik zijn gezicht. Nogmaals: Verliefdheid was me totaal vreemd, ik had het nog nooit ervaren en lustgevoelens al helemaal niet. Maar nu ervoer ik beide tegelijk. Als ik mijn ogen sloot voelde ik zijn lippen op mijn wang. Ik wilde zijn lippen op mijn wang voelen. Ik wilde die sterke armen om me heen voelen. Ik had... Ja, voor het eerst had ik vlinders in mijn buik en realiseerde me met een schok, dat ik verliefd was. Maar ik realiseerde me ook, dat mijn lichaam op hem reageerde. Ik voelde mijn borsten tintelen en ik voelde een jeuk tussen mijn benen die ik niet eerder gevoeld had.
Onrustig woelde ik heen en weer, tot ik het niet uithield en het dekbed van me afschopte en uit bed gleed. De cijfers op mijn wekker zeiden dat het 1:54 was. Gelukkig was het vrijdagavond, dus hoefde ik de volgende dag niet naar het werk. Ik liep naar de kamer en ging op de bank zitten. In het donker staarde ik voor me uit. En met een schok realiseerde ik me plotseling dat mijn handen mijn lichaam aan het verkennen waren. Ik was al lange tijd geleden afgestapt van het dragen van nachthemden, zoals mijn pleegmoeder me had opgedragen en sliep in shirt en slip en nu waren mijn handen bezig onder dat shirt. Ik voelde mijn huid in mijn handpalmen en ik voelde mijn handpalmen op mijn huid. Het voelde vreemd, het voelde... zondig, maar het voelde ook fantastisch. Vol verbazing voelde ik mijn handen over mijn borsten glijden en ik hijgde verrast toen ik mijn tepels raakte. Ze waren hard, harder dan ik ooit had meegemaakt, zelfs op de koudste winterdag of in het koudste water. Maar het gevoel dat mijn handen erin opwekten was geweldig en ik leunde genietend achterover.
Toch leek het niet genoeg. Er bleef een vreemd verlangen in mijn buik kriebelen en de jeuk tussen mijn benen werd erger. Ik gaf me over aan mijn lichaam. Mijn ene hand zakte omlaag en ging op zoek naar de bron van die jeuk, terwijl de ander mijn tepels bleef strelen. Ik kreeg ademnood van genot en hoorde mezelf hijgen. Dat werd erger toen mijn andere hand in mijn slip gleed, op weg naar de oorzaak van die jeuk en door mijn krullende schaamhaar heen terechtkwam op mijn poesje. Geschrokken trok ik mijn hand terug. Ik voelde nattigheid. Maar het voelde niet alsof ik geplast had. Voorzichtig raakte ik mijn poesje weer aan en streelde erover heen.
Het was alsof er naalden in me gestoken werden en daardoorheen een elektrische stroom werd gejaagd. Mijn hele lichaam begon te tintelen en toen mijn vinger ongemerkt tussen de lipjes gleed en het topje de ingang van mijn vagina raakte, kon ik een kleine kreet van plezier niet onderdrukken. Als een 14-jarige maagd lag ik mezelf eindelijk te ontdekken. Alle remmen gingen nu los. Ik rukte mijn shirt uit en stroopte mijn slip omlaag. In het donker in mijn huiskamer, op 28 jarige leeftijd speelde ik voor het eerst van mijn leven met mijn poesje en mijn borsten. Ik vond een hard knopje bovenin tussen de lippen en dat was de bron van alle genot. Twee keer strelen was voldoende om mijn lichaam te laten schokken, mijn keel dicht te knijpen en mijzelf onder te dompelen in een waas en roes van orgastisch genot.
Na die nacht was mijn opvoeding compleet. Dacht ik. Ik had alle resten van mijn jeugd van me afgeschud en alle banden verbroken. Ik leerde de weken daarna mijn lichaam kennen en ontdekte de genoegens van het masturberen. Maar nog steeds was het het gezicht van mijn buurman, dat ik nodig had om op gang te komen. Ik had hem meerdere malen gezien in die weken, maar elke keer was ik volkomen van slag af, kon alleen maar stamelen, blozen en die man moet gedacht hebben, dat hij een volkomen geschifte buurvrouw had. En dat had zo maanden door kunnen gaan, als buurman Johan geen actie had ondernomen.
Op een avond ging de bel. Natuurlijk was ik net uit bad, dus liep ik rond in mijn badjas met een handdoek rond mijn haren en was dus erg in de verleiding degene voor de deur te laten staan. Maar het kon alleen een van mijn medebewoners zijn en ik kende de buren allemaal goed genoeg, dus... Dus opende ik de deur en stond oog in oog met mijn droom-buurman. Precies de enige buur die ik niet goed genoeg kende om hem in badjas onder ogen te komen.
“Goedenavond, buurvrouw,” zei hij en zijn ogen, die droevige ogen, lichtten een beetje op toen hij me zo zag staan, “Ik kwam eigenlijk eens kijken of u al klaar was met mijn azijn. Ik wilde een salade maken en bleek geen azijn te hebben.”
Ik voelde mezelf wit en rood worden, mijn stem weigerde dienst, dus ik slikte een paar keer hevig en wist uit te brengen:
“J..Ja, natuurlijk. Wat stom van me. Helemaal vergeten terug te brengen. Ik zal het even halen.”
Ik draaide me om en rende bijna naar de keuken, greep de fles azijn en rende terug. Johan stond netjes in de gang te wachten en kon nog net de fles aanpakken voordat ik hem liet vallen.
“Dank je,” zei hij en zijn stem betoverde me nog steeds. Hij bekeek me even.
“Staat je goed, buurvrouw,” zei hij toen en ik bloosde als een schoolmeisje.
“Misschien moeten we elkaar toch eens wat beter leren kennen,” vervolgde hij, “We wonen nu al een paar maanden naast elkaar en ik weet nog niet eens hoe je heet.”
“Natasja,” zei ik en hij knikte.
“Nou, Natasja,” lachte hij, “Mag ik je dan uitnodigen om over een half uurtje naar mij toe te komen voor een kennismakingsetentje?”
“Dat lijkt me leuk,” hoorde ik mezelf zeggen en hij glimlachte.
“Dat denk ik ook,” zei hij, “Tot straks dan maar.”
Ik heb zeker 25 minuten van dat halve uur voor mijn kledingkast gestaan en mijn halve garderobe aan- en weer uitgetrokken. Niets was naar mijn zin, niets stond me hoe ik wilde dat het me stond en het huilen stond me nader dan het lachen. Uiteindelijk koos ik voor een halflange rok en een bloes en trok een paar platte schoentjes aan, schopte ze weer uit en verving ze door halfhoge laarsjes, kamde mijn haren, deed wat parfum op en was net van plan alles weer uit te gooien en opnieuw te beginnen, toen mijn blik op de klok viel. Geen tijd meer, zo moest het maar.
Johan deed direct de deur open en ik zag zijn ogen oplichten.
“Welkom Natasja,” zei hij, “Kom binnen.”
Voor de tweede keer stond ik in zijn hal, maar nu was ik samen met hem. De lay-out van zijn appartement was hetzelfde als het mijne, alleen gespiegeld, maar ik was verbaasd over de smaak waarmee het was ingericht. Het was modern, maar toch gezellig, met comfortabele meubels, sfeervolle verlichting en fraaie kunst aan de wanden.
“Wat mooi,” zei ik wat ademloos en hij maakte een lichte buiging.
“Dank je,” zei hij, “Ik heb het zelf ingericht. Kijk gerust even rond, dan ga ik de maaltijd even verder voorbereiden.”
Ademloos zwierf ik door de grote woonkamer. Een prachtige boekenkast bedekte bijna de hele wand en was gevuld met alle grote klassiekers, maar ook met lichte lectuur. Er tegenover stond een brede, leren bank en bij het raam een grote relaxfauteuil met een leeslamp ernaast. Een breedbeeld TV hing aan een andere muur en eronder stond een speciale kast met allerlei apparatuur. Uit verborgen boxen klonk een zacht achtergrondmuziekje. In de hoek stond een grote eettafel, netjes gedekt voor twee personen, met twee brandende kaarsen erop. Ik voelde me een boerin, vergeleken bij de verfijning die deze man tentoonspreidde.
“Bevalt het je?” klonk Johan’s stem achter me en geschrokken draaide ik me om. Hij had twee borden in zijn hand, die hij op de tafel zette.
“Ik vind het fenomenaal,” zei ik zacht, “Je hebt een heel goede smaak.”
“Dank u zeer, mevrouw,” zei hij en hij klonk verrast, “Mag ik u dan nu aan tafel noden?”
Hij was ook nog een gentleman. Hij schoof mijn stoel naar achteren, wachtte tot ik ging zitten en schoof de stoel weer aan.
“Bij dit voorgerecht, schenk ik een droge witte wijn,” zei hij en vulde één van de glazen naast mijn bord. Toen ging hij tegenover me zitten, pakte zijn glas en hield het omhoog.
“Op een nadere kennismaking en een lange, gelukkige burenrelatie.”
“Amen,” glimlachte ik en we klonken. De wijn was heerlijk en de hele maaltijd was een droom in culinaire perfectie. De man was geniaal in alles wat hij deed. Hij wist me te boeien als ik nog nooit geboeid was door een man. Zijn conversatie aan tafel was sprankelend en hij maakte me regelmatig aan het lachen. Het was een oppervlakkig gesprek, een typische eerste kennismaking. We spraken vooral over de maaltijd, over ons werk (hoewel het een beetje vaag bleef wat hij nu precies deed. Zelfstandig ondernemer, zei hij, maar dat kon van alles betekenen) en over het huis. Het was de leukste maaltijd van mijn leven en de heerlijke wijn bij elke gang maakte dat ik mezelf al snel op mijn gemak voelde. Ik ontdekte dat verliefd zijn een heerlijk gevoel is als je samen bent met het onderwerp van je hartstocht.
Na het eten nodigde hij me uit op de bank te gaan zitten en daar hebben we het gesprek voortgezet. Nu wat persoonlijker en in dat gesprek leerde ik de reden kennen voor de droefheid in zijn ogen. Hij vertelde me, dat hij een paar jaar eerder zijn vrouw verloren had aan een ziekte en dat hij sindsdien alleen door het leven ging. Hij liet me een foto zien van zijn vrouw; een lachende blondine aan de oever van een diepblauwe zee. Een mooie vrouw, vond ik en hij knikte verdrietig.
Het gesprek stokte daarna een beetje. Johan leek zich wat te verliezen in herinneringen en ik begon me een beetje ongemakkelijk te voelen, dus leek het me een goed moment om naar huis te gaan.
“Het spijt me, Natasja,” zei hij bij het afscheid, “Maar elke keer als ik aan haar denk...”
“Het is niet erg, Johan,” zei ik, “Ik begrijp het volkomen. Het was toch een heerlijke avond, dank je wel.”
Voor ik wist wat er gebeurde lagen zijn handen op mijn schouders en kuste hij me op mijn wangen.
“Slaap lekker, buuf,” glimlachte hij dapper en ik vermande me en kuste hem terug.
“Volgende week bij mij?” vroeg ik en zijn gezicht klaarde op.
“Afgesproken,” glimlachte hij en op roze wolkjes kwam ik even later mijn appartement binnen. Die nacht was mijn verwensessie intenser dan ooit en toen ik hijgend lag bij te komen, realiseerde ik me, dat ik nog verliefder op hem was geworden. Ik realiseerde me, dat ik deze man wilde. Ik wilde met deze man de liefde bedrijven, zoals mijn ‘man’ dat zou hebben moeten doen.
Die etentjes waren het begin van een hechte vriendschap. We aten regelmatig bij elkaar, waarbij ik steeds meer leerde over kookkunst en hij me langzaamaan een betere kokkin maakte. Maar na het eten zaten we vaak lang na te praten op de bank, met een goed glas wijn. We spraken over onze levens en hij was verbaasd over de dingen die ik had meegemaakt.
“Weet je,” zei hij op een avond, “Ik neem mijn pet voor je af.”
“Hoezo?” vroeg ik verbaasd.
“Hoezo? Ga nou eens na: Kijk waar je begonnen bent en waar je nu bent. Dat heb je allemaal helemaal alleen bereikt, Natasja.”
Ik haalde mijn schouders op.
“Kwestie van je hoofd gebruiken en bereid zijn te werken,” zei ik, “Zal ik ook wel van mijn opa hebben meegekregen.”
“Ik bewonder dat,” zei Johan koppig, “En ik begin een plannetje te krijgen met jou.”
Mijn maag begon te kriebelen, maar hij liet er verder niets over los. Het was inmiddels weer zomer geworden en dit gesprek vond plaats op mijn balkon. We waren allang afgestapt van formele kleding als we bij elkaar waren en dus droeg ik mijn zomerse korte broek, een zomers bloesje en liep ik op blote voeten. Ook Johan liep er zeer casual bij en ik kon af en toe mijn ogen niet van de spieren onder zijn shirt afhouden. Ik was nog steeds smoorverliefd, maar ik was nog steeds te bleu om zelfs maar op het idee te komen, hem te verleiden.
“En behalve intelligent, ben je ook een hele mooie vrouw.”
Ik schrok met een ruk uit mijn gedachten. Had hij dat nou werkelijk gezegd of was het mijn fantasie weer eens geweest? Johan zat me met een rustige blik aan te kijken.
“Wat?” stamelde ik en hij herhaalde:
“Ik zei, dat je een hele mooie vrouw bent. Dat heb je vast vaker gehoord, dus waarom schrik je?”
Mijn wangen brandden en mijn ademhaling kreeg kuren.
“Ja.. Nee.. Ik weet niet...”
Johan stond op en kwam tegenover me staan. Zijn blauwe ogen boorden zich in de mijne en mijn ademhaling kreeg nog meer kuren.
“Mag ik dat niet zeggen, Natasja?” vroeg hij zacht en als een gehypnotiseerd konijntje knikte ik.
“Jawel,” fluisterde ik. Zijn hand kwam omhoog en pakte mijn kin vast.
“Natasja,” zei hij zacht, “Je bent een hele mooie vrouw en ik ga nu iets doen, waar ik misschien spijt van krijg, maar waarvan ik zeker weet dat ik spijt krijg, als ik het niet doe.”
Voordat ik tijd had om over die zin na te denken kwam zijn hoofd naar voren en voelde ik zijn lippen op de mijne. Ik verstijfde even, maar het gevoel was zo heerlijk, dat ik bijna direct ontspande, mijn ogen sloot en mijn mond zijn kus liet beantwoorden. Mijn benen werden slap als boter en ik voelde dat ik bijna tegen de vlakte ging. Toen liet hij me los en deed een stap achteruit en ik wankelde totdat ik achter me mijn stoelleuning voelde en daar tegen kon leunen.
“Het spijt me,” hoorde ik hem zeggen, “Dat had ik niet moeten doen.”
Ik hoorde zijn voetstappen en mijn ogen vlogen open. Het balkon was leeg. In paniek vloog ik de deur door en zag hem in de kamer staan. Zacht liep ik naar hem toe en legde van achteren mijn handen op zijn schouders.
“Johan,” zei ik zacht, “Ik vond het niet erg. Waarom zou het je moeten spijten?”
Hij draaide zich om.
“Ik wil me niet opdringen,” zei hij kalm, “Ik ben nooit zo.. zo geweest. Maar in al die maanden dat ik je nu ken... Ik vind je mooi, ik vind je lief... En vanavond.. Ik wilde je gewoon kussen.”
Langzaam zakte hij op mijn bank neer en ik ging naast hem zitten, volkomen in de war. Ik had werkelijk geen idee, wat ik hiermee aan moest, hoe dit verder moest. En dus deed ik het enige wat ik zelf kon bedenken. Ik draaide zijn hoofd naar me toe en kuste hem. Het begon als een zachte tedere kus, maar al snel voelde ik mijn lust losbarsten en vanuit mijn diepste krochten van de ziel kwamen mijn instincten los. Ik kuste hem met alle kracht die ik in me had. Ik trok hem naar me toe. Ik wilde zijn lichaam tegen het mijne voelen.
“Jezus,” hijgde hij, toen ik hem uit ademnood losliet en hem hijgend aankeek, “Kijk niet zo wild, Natasja.”
Maar ik was wild. Ik was nu helemaal los. Ik wist plotseling wat ik hebben wilde en wat ik hebben wilde zat naast me op de bank. Ik keek hem aan. Hoe wild ik ook was, ik zag kans mijn stem kalm te houden, maar ik klonk wel hees.
“Johan, ik ga nu dingen zeggen, waar ik misschien spijt van krijg. Ik ben stapelverliefd op je. Vanaf het eerste moment dat ik je zag. Je weet het niet, maar door jou heb ik mezelf ontdekt. Je bent de man die in mijn dromen en fantasieën de hoofdrol speelt. Ik wil je. Ik wil dat je me leert, hoe het is, om de liefde te bedrijven. Ik ben nu 30, ik heb een kind, maar ik ben nog nooit echt door een man bemind.”
Ik stond op en ging voor hem staan. Zonder aarzelen knoopte ik langzaam mijn bloes los. Eronder droeg ik mijn beha. De bloes viel op de grond en mijn korte broek volgde. In mijn ondergoed stond ik voor hem. Ik stak mijn hand uit en als in een droom legde hij zijn hand erin en ik trok hem overeind en leidde hem naar mijn slaapkamer. Bij het bed bleef ik staan en draaide me om.
“Ik weet niet hoe ik een man moet verwennen,” fluisterde ik, “Ik heb geen ervaring. Jij moet me leiden.”
De verdwaasde blik op zijn gezicht begon te verdwijnen en maakte plaats voor een glimlach. Zijn armen kwamen omhoog en gleden om me heen. Hij drukte me tegen zich aan en het gevoel van zijn warmte op mijn huid deed me smelten van genot. Ik sloot mijn ogen en voelde zijn adem op mijn gezicht. Automatisch keek ik omhoog en daarmee gaf ik zijn mond de toegang tot de mijne. De kus was lang en diep. Ik voelde plots zijn tong tegen mijn lippen en schuchter opende ik mijn mond een beetje en de tong gleed soepel tussen mijn lippen door, op zoek naar de mijne. Er zijn blijkbaar zaken die bij de mens ingebakken zijn en tongzoenen is een automatisme. Mijn tong wist precies wat ze moest doen en kronkelde zich om de zijne. Het gevoel was heerlijk en de opwinding gierde door mijn lichaam. Ik voelde mijn tepels verstijven en mijn poesje begon vochtig te worden.
Ik heb geen idee hoe lang de kus duurde, maar ik weet wel, dat ik buiten adem was toen hij me losliet. Voorzichtig duwde hij me omlaag totdat ik op de rand van mijn bed zat. Johan knielde voor me neer en kuste me opnieuw, zacht, teder, liefhebbend. Zijn handen gleden nu over mijn lichaam, over mijn rug, streelden mijn benen, mijn buik, terwijl zijn mond elk hoekje van de mijne verkende en vervolgens over mijn gezicht streek. Mijn hoofd rolde achterover en ik hoorde mezelf zacht kreunen toen zijn lippen en tong elk plooitje van mijn huid liefkoosden. Hij beet zachtjes in mijn oorlelletje, likte achter mijn oorschelp en al die tijd streelden zijn handen elk stukje blote huid dat hij kon vinden.
“Ooooh, “ steunde ik, “Wat lekker.”
Ik voelde zijn lach tegen mijn huid en met een kleine duw legde hij me plat achterover op het bed. Hij tilde mijn benen op, draaide me en legde me languit in de lengte. Met opengesperde ogen zag ik hoe hij zijn shirt over zijn hoofd trok en zijn gespierde lijf aan me toonde. Ik wilde hem aanraken en strekte mijn hand uit. Zijn borsthaar knisperde onder mijn vingers en ik voelde zijn spieren bewegen.
Nu boog hij zich naar me toe en zijn mond raakte mijn hals en begon een zachte kustocht. Weer raakte hij elk plekje naakte huid dat hij kon vinden en zorgde voor kippenvel over mijn hele lichaam. Zijn warme adem blies over mijn lijf en krampachtig grepen mijn handen naar het laken. Mijn buik, mijn navel, mijn dijen, geen plekje was veilig voor die zalige mond en als ik al dacht dat ik hiervoor opgewonden was, dan wist ik nu wel beter. Mijn hele lichaam schreeuwde om meer en ik voelde zelfs dat mijn poesje zo nat was geworden, dat er een natte plek in mijn slip zat.
Johan’s handen wurmden zich nu onder mijn rug en ik voelde hem handig de sluiting van mijn beha losmaken. Zonder aarzelen kwam ik een eindje overeind en voelde hem de bandjes van mijn schouders trekken. Langzaam kwamen de cups los van mijn borsten. Eindelijk was de beha uit en lag ik met mijn blote tietjes omhoog voor hem. De eerste keer dat ik me zo aan een man toonde. Voor het eerst sinds lange tijd hoorde ik nu zijn stem weer.
“Natasja, wat ben je mooi.”
Het volgende moment dacht ik dat de wereld verging. Zijn warme adem streek over het naakte vlees van mijn borsten en toen voelde ik zijn warme natte mond over het gevoelige vlees glijden. Ik kon niets anders doen dan mijn ogen dichtknijpen en me concentreren op dat gevoel. Die warme zachte natheid over mijn verhitte vlees. Maar het werd alleen maar beter toen zijn tong heel licht langs mijn opgezwollen tepel gleed. Dat was de druppel. Mijn bekken schokte omhoog en mijn hand vloog achter zijn hoofd en duwde zijn mond op mijn tepel.
“Meer,” hijgde ik, “Asjeblieft, meer.”
Zijn tong speelde om het harde knopje en elke lik, elke aanraking deed me huiveren en kreunen. Hij duwde mijn hand weg en beet zich vast in mijn andere tepel, die zo mogelijk nog gevoeliger bleek te zijn. Mijn handen klauwden in alles wat ze konden vinden en mijn hele lichaam golfde en schokte. Eindelijk liet Johan los en kon ik een beetje tot mezelf komen. Hij kuste zachtjes mijn borsten, langs de rand van de tepel en dat deed me weer sidderen en ging toen met zijn mond naar mijn buik. Hij kriebelde met zijn tong langs mijn navel, kuste mijn hele buik en kwam toen weer omhoog en kuste me op mijn mond. Weer ervoer ik het plezier van zijn tong, die de mijne zocht en vond en verleidde tot een erotisch duel.
“Hoe ver wil je dat ik ga, Natasja?” fluisterde hij in mijn oor.
“Tot het einde,” kreunde ik zachtjes, “Vrij met me tot het einde, lieverd, asjeblieft. Maak me eindelijk een echte vrouw.”
Voorzichtig klom hij over me heen en ging naast me liggen. Mijn ogen gleden over zijn lichaam en bleven steken bij het kruis van zijn short. Dat vertoonde een grote bobbel en ik liet een trillende hand over zijn lichaam glijden, in de richting van dat geheim. Johan deed niets en zei niets, maar liet me gewoon mijn gang gaan. Mijn hand ging trager en trager, maar kwam tenslotte terecht op die bult. Onder mijn hand voelde ik de warmte, de levendigheid van zijn geslacht. Mijn ogen vonden de zijne en hij keek me met een tedere blik aan.
“Doe wat je wilt, schatje,” zei hij zacht, “Verken me maar.”
Langzaam ging ik rechtop zitten. Mijn ogen bleven gefixeerd op die bobbel en langzaam, heel langzaam greep mijn hand zijn short en trok hem langzaam omlaag. Eronder droeg hij een boxershort en bij de gulp zat een natte plek. Onder die plek tekende zijn penis zich duidelijk af en ik voelde mijn adem stokken. Hij was zo groot. Maar ik vond hem ook zo mooi. Ik moest hem zien. Mijn hand trilde nog erger toen ik de rand van zijn boxer pakte. Traag gleed de stof omlaag, over de top van zijn geslacht heen en omlaag en voor de eerste keer van mijn leven zag ik een mannelijk lid en dan ook nog in opgewonden toestand. En ik denk dat ik begon te kwijlen van lust.
“Oh God,” fluisterde ik, “Wat is dat mooi.”
Mijn wijsvinger streelde over de lengte van de stam en ik was perplex door de zachtheid van de huid van dit keiharde lichaamsdeel. Bovenaan zat een soort riempje aan de kop vast en toen ik daar over streelde, zoog Johan zijn adem sissend naar binnen. Geschrokken trok ik mijn vinger terug.
“Sorry,” fluisterde ik en hij lachte.
“Dat deed geen pijn, meid. Dat was juist heerlijk. Maak je vinger een beetje nat en doe dat nog eens.”
Ik likte aan mijn vinger en streelde opnieuw over datzelfde plekje en Johan hijgde zachtjes. Zijn penis leek nog wel iets harder te worden en uit het gaatje in de kop welde een kleine heldere druppel op. Als door een magneet werd mijn vinger er naartoe getrokken en smeerde het druppeltje uit over de roze kop. Ik bracht mijn vinger naar mijn gezicht en rook eraan. Niets, een vage muskusgeur. Voorzichtig likte ik aan mijn vinger. Het smaakte pittig, mannelijk. Mijn hand ging weer naar die harde paal en ik vouwde mijn vingers eromheen. Onder mijn hand leek het ding te leven. Ik keek naar Johan’s gezicht. Zijn ogen waren gesloten en hij haalde snel en oppervlakkig adem. Ik begon mijn hand te bewegen, knedend en meteen voelde ik zijn hand op de mijne.
“Als je dat nog even doet, lieve Natasja, dan is het feest direct afgelopen, want dan kom ik al klaar.”
Argeloos zei ik:
“Maar dan gaan we daarna toch gewoon verder?”
Johan schoot in de lach.
“Ik ben geen achttien meer, hoor. Ik heb iets langer nodig om weer op krachten te komen.”
Hij maakte mijn vingers los en trok me tegen zich aan. Ik voelde zijn harde penis tegen mijn buik drukken en zijn mond op mijn tepels en de iets afgezakte opwinding draaide prompt weer op volle kracht. Heftig kussend rolde ik op mijn rug en trok hem op me.
“Vrij met me,” mompelde ik tussen het kussen door en snakte naar adem toen ik zijn harde piemel door mijn slip heen tussen mijn schaamlippen voelde glijden. Hij vulde de hele spleet en de kop raakte precies mijn lekkere knopje. Dat gevoel moest blijven, besloot ik, dus sloeg ik mijn benen om hem heen en drukte hem op me. Oooh, dat was lekker. Zijn korte borstharen schuurden over mijn tepels en maakten me gek, zijn harde pik (voor het eerst durfde ik dat woord te denken) zond genotsgolven uit mijn kutje door me heen. Ik voelde dat de tranen over mijn wangen liepen van geluk en genot.
“Als je me even loslaat,” fluisterde hij zwoel in mijn oor, “Maken we het nog lekkerder voor je.”
Dat kon niet. Maar ik vertrouwde hem volledig en ontspande mijn benen. Johan rolde van me af en zat naast me. Zijn handen streelden mijn lichaam en vonden de rand van mijn slip. Teder trok hij het stukje doorweekte stof omlaag langs mijn benen en de koele lucht streelde mijn verhitte poesje. Johan bukte en kuste mijn buik. Hij pakte mijn been, trok het omhoog en kuste mijn kuit en langs mijn knie naar mijn dijen. Het was heerlijk, maar het liet me naar meer verlangen, al had ik geen idee, waarnaar. Maar dat duurde maar even, want toen liet hij me voelen waar ik onbewust naar verlangde. Zijn mond gleed langs mijn dij omhoog, steeds verder, tot in mijn lies en aan de rand van mijn venusheuvel. Even dacht ik dat hij daar zou stoppen, maar hij ging door en kuste door mijn korte krulletjes. Zijn lippen raakten steeds net de buitenste rand van mijn schaamlippen en dat tintelde en maakte me helemaal gek. Ik bokte met mijn heupen om zijn mond verder te krijgen. Even verdween het gevoel, maar toen drukte hij zijn lippen vol op mijn kutje en kuste me daar.
Ik dacht dat ik ontplofte. Een enorme schok ging door me heen en ik geloof dat ik echt gekrijst heb, toen de tintelingen naar mijn tenen en naar mijn tepels schoten en daar ontploften. Johan duwde mijn been opzij en ging tussen mijn dijen liggen. Ik voelde zijn warme adem op mijn drijfnatte haartjes en toen kwam zijn tong. Heel licht likte hij tussen de lipjes, van onder naar boven en met een rauwe kreet kwam ik klaar, een kort, fel orgasme zoals ik nog nooit had gevoeld. En Johan likte zachtjes door, langs mijn trillende vlees en tikte tegen mijn knopje en een tweede hoogtepunt golfde door me heen. Mijn handen grepen het laken en frommelden het tot een prop, terwijl de schokken door mijn buik gingen. Voor het eerst beleefde ik dit genot door een ander dan mezelf en het was zoveel beter.
“Kom nou,” fluisterde ik, “Johan, asjeblieft. Ik wil dat je met me vrijt.”
Hij richtte zich op. In mijn verdwaasde staat keek ik omlaag en zag zijn penis recht vooruit steken uit zijn onderbuik. Zijn handen grepen mijn benen en vouwden ze teder omhoog. Op zijn knieën ertussen zittend zag ik zijn hand de top van zijn pik pakken en naar mijn poesje sturen. Ik sloot mijn ogen en voelde de top van de kop mijn lipjes raken en zich ertussen wurmen. Alleen dat gevoel was al genoeg om me te laten hijgen van genot en toen hij zacht en langzaam, oh zo langzaam doorduwde en ik meer en meer van zijn gezwollen paal naar binnen voelde glijden werd mijn hijgen al snel kreunen. Ik kon elke millimeter voelen. Het voelde zo anders dan wanneer mijn ‘man’ het deed. Er was geen pijn, er was alleen genot, genot en nog meer genot, door de kop van die heerlijke pik, die elk zenuweinde in de wanden van mijn vagina leek te raken en leek te prikkelen.
Ik denk dat het zeker drie minuten heeft geduurd voordat hij helemaal in me zat en in die drie minuten ben ik minstens twee keer klaargekomen. Toen hij eindelijk helemaal in me zat hield hij stil. Langzaam strekte ik mijn benen en Johan kwam naar voren, totdat hij op me lag en ik mijn benen over zijn benen kon haken. Gulzig zoog ik zijn tong naar binnen en genoot van het gevoel van gevuld te zijn.
“Wat is dit lekker,” fluisterde ik in zijn oor, “Dank je wel. Wil je dit vaker doen?”
Johan lachte zacht.
“Zo vaak als jij maar wilt, Natasja,” kreunde hij en likte mijn tepels. Toen richtte hij zich op en steunde op zijn handen. Ik voelde hoe zijn heupen begonnen te bewegen en langzaam voelde ik die heerlijke vleesstaaf uit mijn poesje glijden.
“Niet eruit gaan,” kreunde ik in paniek, maar hij gleed verder en verder, tot alleen de kop nog in me zat. Toen, tot mijn opluchting, gleed hij weer langzaam naar binnen, opnieuw alle prikkels in gang zettend. Steeds opnieuw trok hij zich terug om daarna weer naar binnen te glijden, steeds een beetje sneller en hij maakte dat mijn hele lijf ging tintelen. In de verte hoorde ik mezelf kreunen, mijn handen lagen op zijn rug en mijn nagels gleden over zijn huid. Mijn heupen bewogen tegen zijn bewegingen in, terwijl hij sneller en sneller in me stootte. Het leek wel of hij steeds een beetje dieper kwam en mijn hele wereld bestond alleen nog maar uit die pompende lul in mijn kut. Mijn mond hing open, ik had het gevoel dat ik lag te kwijlen en elke stoot van die heerlijke pik liet me harder tintelen. In mijn buik bouwde zich een spanning op, die leek op de nadering van een orgasme als ik met mezelf speelde, maar die toch anders was.
Johan hijgde nu net zo hard als ik en hij had een glazige blik in zijn ogen. Harder en harder stootte hij op me in en ik voelde de spanning ondraaglijk worden tot er plotseling iets in me knapte. Ik had het gevoel dat ik in een ravijn viel en sloeg mijn nagels in Johan’s rug, gilde het uit, trappelde met mijn benen en klemde die vervolgens om hem heen. Heel in de verte hoorde ik hem ook hard kreunen en diep in me voelde ik een weldadige warmte zich verspreiden door mijn poesje.
Tien minuten later opende ik mijn ogen en voelde de laatste stuiptrekkingen uit mijn lichaam wegvloeien. Johan lag nog steeds bovenop me en ik voelde zijn adem in mijn nek en zijn mond die me kleine kusjes gaf, terwijl mijn handen zijn rug streelden. Zijn pik was nog steeds half stijf en was nog steeds binnenin me, wat me een heerlijk gevoel van verbinding gaf. Mijn hele lichaam gloeide en tintelde van de ervaring die ik zojuist had beleefd. Het hele bed was een puinhoop en allebei waren we klam van het zweet. Ik wist nu, wat beminnen was en wist nu ook, dat mijn ‘man’ nooit zelfs maar in de buurt van dit gevoel gekomen was.
“Hmmm,” mompelde ik, “Dit is zeker voor herhaling vatbaar.”
Johan rolde voorzichtig van me af en met een gevoel van teleurstelling voelde ik hem uit mijn poesje glijden. Ik draaide me op mijn zij en kroop in zijn arm. Johan vouwde zijn armen om me heen en loom lagen we na te vrijen, plakkerig en klam als we waren.
“Ga je me nu alles leren?” vroeg ik en Johan grinnikte.
“Dat lijkt me geen straf,” zei hij en kuste mijn neus. Later die avond hebben we nog een keer gevreeën, loom en teder deze keer, maar met hetzelfde bevredigende resultaat. Die zomer was het begin van onze relatie. Een jaar lang hebben we een Latrelatie gehad, maar ja, als je naast elkaar woont is er weinig LAT aan, zeker als je allebei een sleutel van elkaars huis hebt, dus na een jaar heb ik mijn appartementje te koop gezet en ben bij hem ingetrokken.
Dat was niet het enige dat veranderde. Zoals hij die bijzondere avond gezegd had, had hij een ideetje met me en dat ideetje bleek iets groter te zijn dan ik dacht of kon vermoeden. Ik kwam er eindelijk achter wat hij bedoelde met ‘zelfstandig ondernemer’. Mijn buurman bleek de eigenaar te zijn van een regionale keten van computerwinkels en daarmee boerde hij heel erg goed. Hij bood me een maand later een belangrijke functie aan op zijn hoofdkantoor tegen een salaris dat me liet duizelen, maar dat elke cent waard was, ontdekte ik, toen ik eenmaal aan de slag was.
We zagen kans, werk en privé redelijk gescheiden te houden en het duurde geruime tijd, voordat de mensen op kantoor doorkregen, dat we een koppel waren. Na twee jaar samenwonen werd ik op een ochtend misselijk wakker, en die misselijkheid bleef terugkomen. Ik herkende de signalen en een test bevestigde het vermoeden, dat ik zwanger was. Johan was in de zevende hemel, ook al was het niet gepland, maar waarschijnlijk het gevolg van een vergeten pil of een haperende pil en ik beleefde deze zwangerschap veel bewuster en veel intenser dan de eerste. Ons kindje was een jongetje en die is nu een stevige kleuter van vier jaar. Ons appartementje was daarvoor te klein dus zijn we verhuisd naar een vrijstaand huis even buiten de stad. Johan is vorig jaar voor me op zijn knieën gegaan en heeft me ten huwelijk gevraagd.
Ik ben nu dus een legaal getrouwde moeder, met een liefhebbende man, een goede baan en een zorgenvrij leven. Ik heb ook weer contact met mijn zusje en mijn dochter/nichtje en we trekken veel samen op. Mijn pleeggezin en mijn ‘echtgenoot’ heb ik nooit meer gezien en dat wil ik graag zo houden.
Nadat Johan me de baan had aangeboden die ik nu nog heb, heb ik van mijn eerste salaris een mooi bloemstuk gekocht en dat op het graf van de lieve oude dame gelegd, die me opving toen ik in de stad arriveerde. Wat ik om me heen zie en wat ik nu ben en heb, heb ik voor mijn gevoel voor een groot deel aan haar te danken. Ik hoop dat ze trots op me is.
