1. Afscheid
Het was een aanhoudend komen en gaan van reizigers in de vertrekhal op Zaventem, maar daar hadden Dries en Lucie geen oog voor. Wat hen bezig hield was het nu wel heel erg nakende afscheid.
“Ik moet nu gaan, liefje. Dadelijk vertrekt het vliegtuig nog zonder mij.”
Tegelijkertijd probeerde Dries de handen van zijn lieftallige echtgenote om zijn middel weg te halen. Lucie liet echter niet zomaar begaan. Twee weken had ze haar man bij zich gehad, maar nu zou ze hem alweer voor drie maanden moeten missen, drie verschrikkelijk lange en eenzame maanden. Als kapitein op de grote vaart verdiende Dries meer dan een goed belegde boterham voor zijn gezin. Financieel kwamen zij en hun twee kinderen zeker niets te kort, maar de lange uithuizigheid van haar man viel haar met de jaren steeds zwaarder. Elk nieuw afscheid viel haar moeilijker dan het vorige, maar toch durfde ze het niet aan om hem te overhalen om een job aan de wal te zoeken. Dries zou helemaal wegkwijnen in een kantoorbaan, daar kon geen twijfel over bestaan.
Nee, Lucie kon en wilde haar man niet loslaten, nog niet. Ze wilde hem nu het nog kon dicht tegen zich aanvoelen. Wulps duwde ze haar lichaam tegen het zijne. Vreemd dat ze zich zo opgeladen voelde, want eigenlijk hadden ze die ochtend in de intimiteit van hun slaapkamer al op hartstochtelijke wijze afscheid genomen. Gek genoeg dacht ze daar nu aan terug en meteen voelde ze hoe de opwinding alweer bezit nam van haar lijf. Zacht schuurde ze haar door een dun zomers kleedje bedekte schoot tegen zijn kruis op. Aan de onmiskenbare tegendruk die ze daar voelde, was duidelijk te merken dat haar man het even kwaad had als zij en het was sterker dan haarzelf toen ze haar lippen ruw op de zijne perste. Dries stond versteld van zoveel heftigheid in het openbaar, zo kende hij zijn Lus niet. Toen hij zijn mond opende om te zeggen dat hij nu echt wel door moest gaan, was dat het moment waarop Lucie had gewacht. Hitsig plofte ze haar tong diep in Dries mond, waarop die niet anders kon dan haar terug zoenen. Het was erg druk in de vertrekhal, maar Lies trok zich niets aan van de mensen rondom hen, zo ging ze op in deze passionele kus. Liefst van al had ze haar man meegesleurd in de richting van de toiletruimte om daar achter een of andere gesloten deur nog gauw de tijd te nemen voor een vluggertje. De omroeper van dienst deed echter net op dat ogenblik een laatste oproep voor de passagiers van vlucht Z-12126, de vlucht naar Singapore die Dries moest halen. Die snelle wip zat er niet meer in.
Ze voelde hoe Dries haar met zachte dwang bij hem vandaan duwde en heel even meende ze een vochtige glinstering in zijn ogen te zien. Terwijl hij zijn tas met handbagage van de grond nam, had hij zichzelf echter alweer onder controle.
‘Tot gauw, lieve schat,’ mompelde hij en drukte nog snel een vluchtig kusje op haar voorhoofd, ‘ik bel je.’
Het was het laatste fysieke contact voor lange tijd. Lucie kon het niet helpen dat de tranen haar in de ogen sprongen toen ze hem nakeek. Bij de deur draaide Dries zich een laatste keer om. Het koste haar moeite om terug te zwaaien, haar arm leek wel van lood. Ze miste hem nu al, bedacht ze moedeloos. Kwam het door de periode van het jaar dat ze het moeilijker leek te hebben dan anders? Misschien wel, het beloofde in ieder geval een lange eenzame zomer te worden zonder haar man.
Onderweg naar huis was Lucie in gedachten nog altijd dicht bij haar man. Het was rustig op de snelweg, dus kon ze haar hersenkronkels de vrije loop laten. De opwinding die ze bij het afscheid had gevoeld was nog steeds aanwezig. Moest Dries op dat ogenblik naast haar gezeten hebben, dan zou ze in staat zijn om de auto bij de eerste de beste gelegenheid aan de kant te zetten en hem zowat te bespringen, zo erg verlangde ze naar hem. Helaas, dat zat er niet in. De komende drie maanden zou ze zijn warme handen en zijn kussen moeten missen, om van de rest nog maar te zwijgen.
Ze zuchtte diep en vroeg zich af of het wel normaal was dat ze op haar tweeënveertigste nog steeds zo verlekkerd was op seks met haar echtgenoot. Je hoorde en las immers vaak genoeg dat bij de meeste koppels van die leeftijd de sleur zijn intrede had gedaan. Statistisch gezien vielen in die leeftijdscategorie de meeste echtscheidingen te noteren. Andere koppels zochten dan weer hun heil bij allerlei erotisch getinte hulpmiddeltjes om hun relatie boeiend te houden. Bij haar was dat anders, wist Lucie. Oh ja, ook zij had wel een paar speeltjes in huis, maar zij gebruikte die om haar ‘honger’ te stillen, als het verlangen naar Dries weer eens te groot werd. Ach, misschien was het wel normaal, want waar andere koppels al vijftien tot twintig jaar dag in dag uit met elkaar samenleefden, had zij als ze alles optelde, haar man hooguit vijf jaar bij zich gehad. Juist door de uithuizigheid van Dries was bij hen het nieuwe er nog lang niet af en dat gold zowel voor haarzelf als voor hem, wist ze.Telkens haar man met verlof thuis kwam, was het dan ook volop ‘inhalen.’ De voorbije veertien dagen hadden ze minimaal twee keer per dag de liefde bedreven. Wellicht daarom dat ze het altijd zo moeilijk had als hij weer weg was. Het contrast van heel veel naar helemaal niets was haar veel te groot. Na zijn vertrek leek haar lichaam altijd dagenlang in permanente staat van opwinding te verkeren en Lucie wist dat het ditmaal niet anders zou zijn. Het constante getintel in haar onderbuik was daarvan het bewijs. Zuchtend bij die gedachte gleed haar vrije hand vanzelf over haar dij in de richting van haar schoot. Even speelde ze met het idee om haar vingers onder de zoom van haar kleedje te laten glijden, maar een onverwacht inhaalmanoeuvre van een onvoorzichtige automobilist haalde haar aandacht terug naar het verkeer. Berustend duwde ze haar erotisch getinte gedachtegang naar de achtergrond en concentreerde zich op het autorijden.
Lucie’s huis bevond zich in een grote woonwijk, maar dan wel achteraan in een doodlopend straatje. In die straat stonden slechts vier huizen. Voor de rest lagen er alleen velden en weiden tegenaan. De meeste tijd van het jaar was het er rustig wonen.
Zodra ze de auto dat doodlopende straatje instuurde, zag ze dat haar drie buurvrouwen met elkaar stonden te babbelen. Vrolijk zwaaide ze naar hen, maar heel erg veel reactie kreeg ze daar niet op. Ze had daar ook niet echt op gerekend, want het was niet meer zoals vroeger. Toen hoorde ze er wel bij, nu niet meer.
Tien jaar geleden was zij, samen met de kinderen, haar man naar zijn thuisbasis in Singapore gevolgd. In plaats van om de drie maanden, zag ze hem daar meestal om de drie weken al terug. Dat was een hele verademing geweest. Maar de kinderen groeiden op en haar man en zij hadden samen besloten dat Dieter en Lara een Westerse opvoeding moesten krijgen. Daarom was ze drie jaar geleden met haar oogappels terug naar België gekomen en waren ze opnieuw in hun eigen huis komen wonen. De kinderen zaten door de week echter op kostschool en dat maakte dat ze zich wel eens eenzaam voelde in dat grote huis, doch zomaar even bij een buurvrouw binnenlopen voor een praatje zat er na haar terugkeer niet meer in.
De buren hadden haar wel hartelijk verwelkomd, maar al gauw had ze ondervonden dat ze er niet echt meer bij hoorde. Voor haar vertrek naar de andere kant van de wereld hadden ze heel veel met elkaar opgetrokken, maar dat directe contact was sinds haar terugkeer veel minder. Alsof ze het afgesproken hadden waren de buren naar haar toe veel afstandelijker geworden. Wat de reden was, dat wist Lucie niet, maar ze miste de warme vriendschap van vroeger veel meer dan haar lief was. Een zuinige reactie zoals nu stemde haar dan ook triest en eigenlijk wilde ze wel eens weten waarom ze zo koeltjes tegen haar deden. Even speelde ze met het idee om op de drie vrouwen toe te stappen en het gewoon te vragen, maar daar zag ze toch maar van af. Brenda, de buurvrouw van rechtover, was een paar dagen geleden komen vragen of ze de volgende week bij haar kon komen zwemmen. Jaarlijks mocht Lucie zich aan die vraag verwachten als het gemeentelijk zwembad weer eens gesloten was voor een onderhoudsbeurt. Zelf maakte Lucie zelden gebruik van hun zwembad achteraan in de tuin, maar nu besloot ze om bij een van Brenda’s bezoekjes, samen met haar het zwembad in te duiken. Bren was beslist de meest loslippige van de drie en mogelijk kwam ze via haar wel aan de weet wat er precies aan de hand was.
Eenmaal binnen in huis besloot Lucie om maar weer terug te keren naar de orde van de dag. Het hele huis had een opruimbeurt nodig en dus liep ze eerst maar eens naar boven om zich om te kleden. De petrante geur die ze opving toen ze de slaapkamerdeur opende, was onmiskenbaar de geur van stomende seks. Ze zou dadelijk het raam maar eens wijdopen zetten, want een walm van zweet, vermengd met meer intieme lichaamsvochten, kwam haar tegemoet.
Verwonderlijk was dat niet want Dries en zij waren twee uur lang behoorlijk tekeer gegaan. Als in een film kwamen de beelden van hun heftige ochtend haar weer voor de geest. Geen plekje van elkaars lichaam hadden ze onberoerd gelaten en dat zowel op als naast het bed. Teder en zacht hadden ze liggen vrijen, maar soms ook wild beukend, bij de beesten af. Ze hadden elkaar geneukt tot ze geen pap meer konden zeggen. Hijgend en badend in het zweet hadden ze na afloop minstens een kwartier in elkanders arm gelegen, voor ze eraan toekwamen om te gaan douchen.
Ondertussen had Lucie haar kleed uitgetrokken en netjes in de kleerkast opgehangen. Nadat ze deur weer gesloten had, bekeek ze zichzelf in de spiegel. Eigenlijk was ze over sommige delen van haar figuur best wel tevreden maar lang niet over alles. Haar van nature gebruinde huid vond ze mooi, haar volle ronde borsten ook, maar zo in haar ondergoed bleven haar mankementjes natuurlijk niet verborgen. De ‘love-handles,’ zoals Dries die iets te brede uitstulpingen links en rechts boven de rand van haar slipje placht te noemen, was een overblijfsel van het dragen van twee kinderen. Wat ze sinds die tijd ook probeerde, ze kreeg ze er niet meer af. Haar man stoorde zich daar in het geheel niet aan, zei hij altijd. Ze was hem daar dankbaar voor, omdat hij haar op die manier hielp om haar figuur te accepteren zoals ze was. Voor hem was zij het toonbeeld van een begeerlijke vrouw, zei hij heel vaak. Ze wist dat Dries dat ook meende, want tijdens hun liefdesspel handelde hij daar ook naar.
Ook die ‘liefdesgrepen’ konden in het geval van Dries trouwens best letterlijk worden begrepen, want de rode striemen die zelfs nu nog altijd op die plaatsen zichtbaar waren, toonden aan hoe stevig hij haar had vastgehouden. Ze zuchtte bij die herinnering en sloot haar ogen. In haar verbeelding zag ze hen beiden weer geknield op het karpetje naast het bed zitten, zij diep voorover gebogen, hij rechtop tussen haar gespreide onderbenen. Terwijl Lucie haar vingers over de rode vlekken liet gaan, kon ze de handen van haar man als het ware weer diep in haar malse vlees voelen knijpen. Hij had haar zo stevig vastgehouden dat het leek alsof hij bang was dat ze zou proberen te ontsnappen. Niet dat hij daar bang voor had hoeven zijn, want ze had hem juist met alle kracht waarover ze beschikte, in zijn ritme telkens weer tegemoet gestoten. Opnieuw zuchtte Lucie bij de herinnering aan het heftige orgasme dat haar te beurt was gevallen.
Als vanzelf gleden haar handen bij haar heupen vandaan. Haar rechterhand volgde de gebogen lijn tussen dij en slip. Haar andere hand klom opwaarts tot bij haar linkerborst en met haar handpalm streelde ze haar malse heuveltje doorheen de zachte stof van haar bh. Haar tepel priemde fier vooruit en werd nog harder dan hij al was.
Tezelfdertijd gleden de vingers van haar rechterhand verder omlaag. Bij haar pubis aangekomen, voelde ze hoe haar schaamlippen wel erg gevoelig waren en behoorlijk naar buiten stulpten. Een siddering ging doorheen haar hele lijf toen ze met haar wijsvinger al wrijvend over de stof van haar slipje langs haar duidelijk voelbare genotsknopje streelde.
Meer was er echt niet nodig om haar lijf helemaal in lichtelaaie te zetten. Lucie schrok er zelf van hoe uitzonderlijk geil ze wel was. Zo zou ze nooit kunnen werken, wist ze. Daar moest eerst iets aan gedaan worden, zoveel was zeker.
Nu ze eenmaal tot dat besluit was gekomen, schoof ze gehaast het slipje van haar billen naar omlaag en het volgende moment schopte ze het stukje hinderlijk textiel van haar voeten. Seconden later lag ook haar bh op de vloer. Met twee grote stappen was ze bij haar nachtkastje, waar ze vanuit de onderste lade de haar zo vertrouwde zwartrubberen verwenner tevoorschijn toverde.
Veertien dagen lang had de kunstpik werkloos in haar kastje gelegen, maar nu was ze er hoognodig aan toe. Ze liet zich op het bed vallen, waar ze haar hoofdkussen dubbel plooide en als steuntje onder haar nek schoof. Dan trok ze haar knieën op. Steunend op haar voeten duwde ze haar billen van de matras omhoog en snel schoof ze het kussen van Dries onder haar kontje. Nu was ze helemaal klaar om haar synthetische vriend te ontvangen. Dit was voor wat komen ging haar favoriete houding, want ze hield ervan om toe te kijken hoe straks de dikke kunstpik door haar kutje werd opgeslokt.
Zoals zo vaak voordien bracht ze de rubberen staaf naar haar mond. Op dezelfde manier als ze die ochtend met de lekkere neukstok van haar man had gedaan, nam ze de top van de pik tussen de lippen. Terwijl ze hem verder naar binnen zoog, liet ze haar tong al likkend rondjes er omheen draaien. Al gauw was de waarheidsgetrouw nagemaakte eikel glibberig van haar speeksel. Maar toch had ze geen haast. Met gesloten ogen herbeleefde ze dat ene deeltje van hun ochtendlijke liefdesspel. Het voelde zo realistisch aan, net alsof Dries opnieuw boven haar hing terwijl ze hem lag te pijpen. Ze voelde haar man als het ware opnieuw kronkelen, kreunend van genot. Likkend en zuigend op de kunstpik bracht ze haar linkerhand omlaag en liet die zacht over haar gevoelige pubis glijden.
Ze merkte direct hoe nat ze alweer geworden was bij de geile beelden die door haar hoofd bleven tollen... Zachtjes, maar steeds sneller liet ze haar vingers door haar spleetje en over haar klitje glijden. Lucie voelde hoe haar lichaam de controle overnam en hoe haar bekken vanzelf stotende bewegingen begon te maken. Ze wist hoezeer haar lijf hunkerde naar bevrediging en met haar heupen begon ze tegen haar eigen hand op te rijden. Nog een laatste keer gleden haar vingers over haar clitoris die nu volledig opgezwollen was en naar buiten puilde. Supergevoelig was haar genotsknobbeltje en dat vertaalde zich naar haar hele onderlijf. Lucie wist dat ze helemaal klaar was voor de volgende stap.
Met beide handen omsloot ze de kunstpenis en met een zuigend geluidje liet ze hem aan haar mond ontsnappen. Ze spreidde haar benen een beetje meer en het volgende moment plaatste ze de top van de dildo tussen haar schaamlippen die als vanzelf weken. Ze zag hoe haar grote schaamlippen zich gewillig om de ronde eikel sloten. Dat allen al voelde lekker en spontaan sloot Lucie de ogen om zich over te geven aan haar fantasie.
“Oh,” kreunde ze zacht, “oh Dries, kom maar in me…oh lieverd,…doe het…doe het nu!”
Brandend van verlangen zette ze zich schrap. Ze zocht steun op haar voeten en het volgende moment perste ze haar bekken van de matras omhoog om zich op die manier in één keer op de kunststoffen indringer te spietsen.
“Aaaah….,” ontsnapte langgerekt aan haar mond als ze voelde hoe haar schoot heerlijk lekker gevuld werd.
Elektrische schokken gierden door haar lichaam en golven van wellust overspoelden haar. Even hield ze de kunstpik waar die was en genoot ervan hoe haar kutspieren ongecontroleerd maar wel ritmisch om de dikke dildo krampten. Maar niet voor lang, want haar lichaam werd nu echt wel de baas en die baas verlangde meer. Grenzeloos genot nam bezit van haar schoot toen ze met haar geoefende handen de kunstpenis op en neer in haar kutje begon te stoten. Aanvankelijk rustig en beheerst maar al gauw hard en snel stootte ze de kunststoffen staaf telkens weer diep haar grotje in. Meestal waren het haar vingers die de pik op en neerwaarts pompten, maar af en toe hield ze haar kunststoffen vriend stil en ragde ze haar tintelende kut, steunend op haar hielen, met ritmische lendenslagen op de harde staaf.
Al gauw voelde Lucie een orgasme aankomen. Toen ze weer eens van handeling wisselde en haar heupen opnieuw omhoog stootte, was het daar. Een daverende climax was haar deel.
“Oh Dies!” Haar stem klonk bijna jammerend, maar dat was slechts schijn.
Haar kutspieren leken wel te verkrampen, haar anus trilde ritmisch mee en haar hele schoot stond in brand. Hete scheuten vertrokken vanuit haar kruis en trokken sporen tot in de strakgespannen tepels van haar o zo gezwollen borsten. Eindeloos groot was haar genot en haar lichaam bleef maar schokken. Golf na golf trok door haar heen. Terwijl ze de kunstpik diep in haar tintelende kutje bleef houden, liet ze het orgasme door haar lichaam razen. Kreetjes van genot ontsnapten aan haar lippen bij zoveel heerlijks.
Lucie voelde zich geweldig, helemaal bevredigd, maar ook ongelooflijk uitgeput. Zodra ze de laatste golf voelde wegebben, keerde ze terug naar de werkelijkheid. Heerlijk loom zakte ze onderuit in het besef dat ze van dit soort masturbatie haast evenveel kon genieten als van het vrijen met Dies. Dat die heerlijke man van haar tijdens zulk een sessie dichtbij was in haar gedachten, dat was daar waarschijnlijk niet vreemd aan. Juist omdat Dries steeds weer de hoofdrol speelde in haar fantasie, maakte dat Lucie zich nooit schuldig voelde na een rondje met zichzelf. Voor haar aanvoelen was het gewoon een verlengstuk van de huwelijksdaad en daar was toch zeker niets mis mee, als een vrouw haar man zo vaak en zo lang moest missen.
De stemmen op straat haalden haar terug naar de realiteit van de dag. Een van de buurvrouwen had blijkbaar een goede grap verteld, want ze hoorde ze alle drie schaterlachen. Wat zouden die wel van haar denken, als zij haar zo hadden bezig gezien, vroeg Lucie zich een ogenblik af.
Ach wat, vermande ze zich weer meteen, daar had een ander toch geen zaken mee. Wat gebeurde er in die andere huizen van hun straat allemaal waar ze geen weet van had? Zij had dit heel erg nodig gehad om dat eenzame gevoel dat het afscheid bij haar naliet weg te vegen, en daarmee uit. Ach de eerste dag was altijd de moeilijkste, morgen zou het wel weer beter gaan…
2. Gluren
Het is een goed gemutste Lucie die vrijdag, kort na de middag, op huis aan fietst. Op zo’n zonnige dag komt het haar mooi uit dat net vandaag op de school waar ze deeltijds lesgeeft een sportmiddag op het programma staat. Omdat de leerkrachten lichamelijke opvoeding de organisatie daarvan op zich genomen hebben, is haar aanwezigheid daar niet bij nodig. De tuin heeft dringend wat aandacht nodig, want tijdens de voorbije weken is dat er wat bij inschoten. Die extra halve dag vrij komt dus prima van pas. Ach, Dries en zij hadden wel wat belangrijkers te doen gehad tijdens de vakantie van haar man. Het wordt haar al warm om het hart bij de herinnering aan die heerlijke veertien dagen. Achter het huis gooit ze haar fiets tegen de gevel. Zo in de volle zon is het pas echt warm en Lucie besluitt om voor die tuinkarweitjes die ze in gedachte heeft, niet meer dan de hoogst noodzakelijke kledij aan te trekken.
Als ze enkele minuten later weer buiten komt, draagt ze dan ook enkel een spaghettitopje en een nauwsluitend sportbroekje. Zelfs haar ondergoed heeft ze maar uitgelaten. Met de bedoeling om eerst het gras te maaien loopt ze in de richting van het tuinhuis, maar dan wordt haar aandacht getrokken door het hoge gegiechel van een vrouwenstem en de bulderlach van een man. Het komt van achter de haag, Mon en Maya zijn ook thuis. Lucie zou er echter verder geen aandacht aan geschonken hebben, als Maya op dat moment haar stem niet had verheven.
“Nee Mon,’ hoort ze haar buurvrouw duidelijk zeggen. “niet nu en al zeker niet hier.”
“Waarom niet?” Ben je bang dat Lus ons zal bezig zien.?” opperde haar man. “Die is nog lang niet thuis hoor.”
Bij het horen van haar naam is Lucie een en al aandacht en ze blijft staan om niets van het gesprek te moeten missen. Waar hebben ze het over? Voorlopig wordt er echter niets meer gezegd. Het enige wat ze meent te horen is het geluid van schuifelende voetstappen. Het lijkt verdorie wel alsof die twee achter elkaar aan zitten. Als ze haar buurman weer hoort, blijkt dat nog te kloppen ook. Meteen begint er bij Lucie een lichtje te branden.
“Liefje, blijf nou toch staan,” hoort ze “Je weet hoe graag ik jouw eens een keer in de buitenlucht wil pakken.”
“Nee, Mon, stel je voor dat iemand ons zou zien.”
“Nou, Lus in ieder geval niet en wat dan nog?”
“Ik mag er niet aan denken zeg!”
“Schat, ik weet wel zeker dat Lus ons dat niet kwalijk zou nemen en een oogje dicht zou knijpen. Volgens mij is ze zelf trouwens een behoorlijk hete bliksem. Ben jij al vergeten hoe vaak overdag de slaapkamer gordijnen dicht bleven de voorbij twee weken?”
‘Verdorie,’ denkt Lucie ontzet. De buren hadden het in de gaten gehad dat Dries en zij vaak overdag het bed opzochten. Zouden ze het ook verder verteld hebben tegen hun andere buren?
Meer tijd om daarbij stil te staan heeft ze niet, want plots klinkt een duidelijke ‘auw’, gevolgd door ‘laat me los!’ Blijkbaar heeft Mon zijn vrouwtje te pakken gekregen.
Aanvankelijk hoort ze nog wat mopperend protest uit de mond van haar buurvrouw, maar het valt Lucie op dat Maya’s verzet al snel zwakker wordt. Dan hoort ze niets meer, doch haar nieuwsgierigheid is gewekt..
Wat zouden die twee aan het doen zijn? Zijn ze nog op het terras of kreeg Maya haar zin en zijn ze toch naar binnen gegaan. Ze moet het weten en zonder geluid te maken, sluipt Lucie aan haar kant van de haag in de richting van het terras van haar buren.
Na even zoeken vindt ze een plekje waar de begroeiing wat minder dik is. Door met een hand simpelweg een paar twijgjes opzij te duwen, heeft ze een prima zicht op het tuinterras van haar buren. Blijkbaar heeft haar buurvrouw zich toch laten overhalen, want Maya en Mon hangen al in elkanders amen. Ook voor hen is het blijkbaar warm, want beiden dragen ze enkel een badpak, zij een knalgele bikini, hij een zwart, glanzend boxer model. Lucie ziet hoe ze hun bijna naakte lijven strak tegen elkaar aandrukken en ondertussen persen ze begerig hun monden op elkaar. Maya wrijft haar heup tegen Mons kruis aan, terwijl haar man zijn been tegen haar schoot opduwt. Strelen kun je de handelingen die hun vingers maken nauwelijks noemen, eerder kneden. Kneden in elkaars billen, elkaars armen en al wat ze binnen hun bereik vinden. Al gauw zitten Mons armen achter de rug van zijn vrouw en als vanzelf valt even later Maya’s bovenstukje op de terrastegels. Blijkbaar is dat het sein om meteen maar alles uit te trekken, want het volgende ogenblik trekt de buurvrouw de strikjes van haar bikinibroekje los, waarna het lapje stof vanzelf de weg van de bh volgt. Mon heeft iets meer tijd nodig om zijn zwembroek uit te trekken maar als hij daarmee klaar is, omarmen ze elkaar weer voor een heftige zoen. Uiteraard heeft Lucie haar rechterburen nooit eerder naakt gezien, maar wat ze hier ziet verrast haar aangenaam. Ze mogen allebei gezien worden en hoewel ze nog lang niet alles zag, weet ze nu al voldoende. Het zijn twee mooie mensen die hier voor haar ogen in een lekkere tongzoen verwikkeld zijn. Dan geeft Mon zijn echtgenote een zacht duwtje. Maya begrijpt hem zonder woorden en het volgende moment ligt ze languit op de ‘all seasons’ stretcher.
Lucie krijgt nauwelijks de tijd om de mooie volle borsten van haar buurvrouw te bewonderen, want Mon ligt vrijwel meteen bovenop haar en hapt meteen toe. Maya’s rechtertepel verdwijnt in de gulzige mond van haar man en zacht kreunend geeft zij hem te kennen dat het haar wel bevalt.
Lucie bedenkt dat het ongehoord is dat ze zo staat te gluren. Even overweegt ze om de takjes los te laten en zich diskreet terug te trekken, maar ze kan het niet. Als verlamd blijft ze gefascineerd toekijken. Nooit eerder zag ze een ander stel vrijen. Nu dat voor haar ogen staat te gebeuren, moet ze het gewoon zien. Ze wil weten hoe het verder gaat, weten hoe het afloopt ook en dus blijft ze waar ze is. Tegelijk voelt ze hoe het onverwachte schouwspel haar niet onberoerd laat. Ze voelt hoe haar nippels zwellen en hoe die zich in de stretchstof van haar topje priemen, terwijl onder in haar sportbroekje de opwinding ook goed merkbaar toeneemt. Slechts met moeite kan ze de verleiding om toe te geven aan de lokroep van de natuur weerstaan.
Gelukkig vragen de gebeurtenissen op het terras bij de buren haar aandacht. Mons vingers dwalen nu strelend over Maya’s huid. Hij graait niet alleen naar haar borsten, zoals nogal wat mannen in deze positie ongetwijfeld zouden doen, maar stuurt zijn handen naar alle heerlijke plekjes die een vrouwenlichaam rijk is. Al gauw tongen ze elkaar alweer intens en uit de manier waarop ze hun naakte lijven tegen elkaar op krommen, kan Lucie afleiden dat bij allebei de opwinding nog steeds toeneemt.
Maya’s aanvankelijke schroom om in openlucht te vrijen, lijkt nu wel helemaal verdwenen. Hijgend en hees vraagt ze haar man tussen het tongen door of zij bovenop mag. Mon heeft zo te zien geen bezwaar want meteen wisselt het echtpaar van positie.
Op het ogenblik dat haar buurman zich languit op de stretcher uitstrekt en zijn armen uitnodigend in Maya’s richting houdt, ziet Lucie voor het eerst de pik van Mon, in vol ornaat. ‘Wat een joekel,’ denkt ze verrast. Zijn liefdespenseel is niet zozeer van een uitzonderlijke lengte, maar is wel bijzonder dik. Onwillekeurig vergelijkt ze de dikke knots met de pik van haar eigen man en weet dat Dries het tegen zo’n joekel moet afleggen. Die kanjer van haar buurman moet in omvang beslist niet onder doen voor de dikte van haar eigen pols.
‘Zou dat niet pijnlijk zijn voor Maya,’ vraagt Lucie zich af.
Alsof haar buurvrouw haar gedachten kan lezen, laat ze meteen zien dat ze helemaal niet bevreesd is voor de dikke stamper van haar man. Steun zoekend in zijn armen, knielt Maya schrijlings over hem heen. Het volgende moment manoeuvreert ze haar schoot op de juiste plaats en een diepe ‘ooh’ ontsnapt aan haar mond, als de top van de dikke eikel haar schaamlippen open splijt.
Van waar Lucie staat, kan ze hun gezichten niet zien, maar alleen al het schouwspel van het ultieme samensmelten, biedt haar meer dan voldoende om geboeid te blijven toekijken. Als Mons eikel tot aan de opgestroopte voorhuid in haar kutje zit, stopt Maya haar dalende beweging. Een eindeloos lijkend lang moment zit ze bovenop hem stil. Dan laat ze zich toch zakken, tergend langzaam. Zijn pik duwt haar schaamlippen verder open naarmate hij dieper in haar schuift.
Haar buren gaan zo in elkaar op dat Lucie de opening in de haag wat groter durft te maken. Zo kan ze alles nog beter zien. Als Maya’s kut de dikke pik helemaal heeft opgeslokt, veert ze langzaam terug op. Zijn geslacht, net nog volledig aan het oog onttrokken, komt millimeter na millimeter weer tevoorschijn, maar nu helemaal glimmend van Maya’s sappen.
Lucie houdt haar adem in als alleen het topje van zijn pik nog tussen haar schaamlippen zit. Pas als Maya zich weer laat zakken, laat ze de lucht aan haar longen ontsnappen. Telkens wordt hetzelfde patroon opnieuw herhaald en elke keer ziet Lucie hoe haar buurvrouws schaamlippen bij elke neerwaartse beweging een beetje naar binnen gedrukt worden. Als ze zich weer opwaarts beweegt, stulpen ze weer mee naar buiten. Telkens denkt Lucie dat de dikke pik uit Maya’s schede zal floepen, maar dat gebeurt niet.
Eigenlijk is het heel mooi om zien, wat die twee daar opvoeren. Uit heel hun doen en laten blijkt ervaring, liefde en respect. Wederzijds vertrouwen ook, maar bovenal geduld. Lucie beseft dat dit de paringsdans is van een getrouwd stel dat nog lang niet uitgekeken is op elkaar. Een stel dat geleerd heeft om de oerdrift te onderdrukken. Geen snelle wip, ingegeven door een natuurlijke drang en gericht op het verwekken van nieuw leven. Nee, dit is puur en intens, samen op zoek naar het toppunt van genot.
Een hele tijd lang spietst Maya zichzelf in het rustige maar regelmatige ritme, telkens weer op de harde lans van haar man. De geluidjes die het stel daarbij maakt, laten aan duidelijkheid niets te wensen over.
Lucie gunt haar buren dat genot maar kan intussen niet verhinderen dat de spieren in haar eigen onderbuik haast in hetzelfde tempo als door Maya aangegeven wordt, gaan samentrekken. Als ze de ogen even sluit, is het net alsof zijzelf die dikke pik in zich voelt. Even heeft ze zelfs het idee dat ze Mons handen haar billen voelt kneden, net zoals hij dat momenteel bij zijn eigen vrouw doet. Die gedachte doet haar adem stokken in haar keel en gedurende een paar seconden knijpt ze haar ogen echt wel stijf dicht. Al gauw opent ze die echter weer, want ze wil vooral niets missen.
Als ze weer toekijkt, is Maya’s ritme veranderd. Haar bewegingen zijn nu korter en volgen elkaar veel sneller op. Ze is ook een beetje voorover gezakt, zodat ze nu in een meer voor en achterwaartse beweging haar man bereid. Haar donkere, halflange haren zwiepen verwilderd om haar hoofd mee in het ritme. Lucie beseft dat haar buurvrouw de eindsprint heeft ingezet. Ze weet dat Maya het punt is overschreden waarop een weg terug geen optie meer is. Mon weet dat blijkbaar ook, want zijn handen zitten nu bij de borsten van zijn vrouw. Hoewel ze niet kan zien wat hij precies doet, vermoedt Lucie dat hij haar heuvels stevig kneed. Aan Maya’s gekir te horen moet het wel heel erg lekker zijn en ze vindt het eigenlijk wel jammer dat ze geen zicht op het totaalplaatje heeft. Anderzijds is hetgeen ze wel kan zien ook best heel bijzonder. Ze ziet hoe het bijna naakte kutje van haar buurvrouw elke keer vervormt, naargelang de richting die de pik uitgaat. Ook ziet ze hoe Maya haar billen samen knijpt telkens ze voorwaarts beweegt, om ze weer te verwijden bij iedere achterwaartse beweging. Het is zo een wonderlijk en opwindend schouwspel, dat Lucie zich niet langer kan bedwingen. Ze haalt een hand weg bij de haag en zonder zich vragen te stellen, glijdt die hand omlaag. Haar opwinding is nu zo groot dat ze zonder aarzelen eraan toegeeft. Verwoed wrijft ze over de dunne stof van haar sportbroekje. Ze kan het tintelende gevoel in haar eigen schoot niet langer negeren. Toch heeft ze niet de tijd om zich ten volle op haar eigen genot te concentreren, want op dat ogenblik hoort ze Maya’s ademhaling verzwaren. Haar bewegingen zijn plots onregelmatiger en met gemak herkent Lucie de signalen die bij een seksende vrouw aan het hoogtepunt voorafgaan. Op het ogenblik dat Maya klaarkomt, scheelt het echt niet zo veel of Lucie komt zelf ook klaar.
De heftigheid waarmee Maya op haar man hangt te schokken, verraadt de intensiteit van haar orgasme. Ach, ze gunt het haar buurvrouw wel, maar ergens is ze toch ook een klein beetje jaloers. Liefst van al zou Lucie dat genot zelf ook aan den lijve willen ondervinden, maar dat zit er niet in. Haar Dries is er helaas niet om het voorbeeld van hun buren te volgen..
Als ze Mon hoort grommen is Lucie weer bij de realiteit terug. Enkele keren stoot haar buurman zijn bekken opwaarts en pompt op die manier zijn dikke knoert nog even op en neer in de schoot van zijn echtgenote. Zijn zware balzak, helemaal in verhouding tot de noeste boomstam die er bovenop prijkt, lijkt zwaar geladen en zwiept driftig mee op en neer. Plots stoot hij een soort jubelkreet uit en tegelijk klemt hij het bezwete lijf van zijn vrouw strak tegen zijn borst aan. Het volgende ogenblik ligt hij onder Maya te schokken. Dan ziet Lucie hoe een melkachtig wit vocht zich langs zijn pik een weg naar buiten zoekt. Ook Mon is klaargekomen.
Uitgeput liggen man en vrouw eventjes te bekomen, maar veel sneller dan Lucie verwacht, herstellen ze zich weer. Wat volgt is een lange tedere zoen, begeleid door liefkozend strelende vingers. Als Mon zich uiteindelijk rechtop zet, kijkt hij recht in Lucie’s ogen. Maya, die de reactie van haar man bemerkt en over haar schouder zijn blik volgt, merkt nu ook dat ze bekeken worden. Geen van allen weet direct iets te zeggen en Lucie zou het liefst door de grond zakken van schaamte. Ze staat als aan de grond genageld en voelt hoe ze dieprood kleurt.
“Sorry…,” stamelt ze, “sorry, ik wilde…” Verder komt ze niet.
“Hallo Lus,” zegt Mon, naar omstandigheden heel gemoedelijk, “we wisten niet dat jij al thuis was.”
“Toch…toch wel,” stottert Lucie. “Nou ja, …tot ziens dan maar weer.”
Ze beseft zelf ook wel hoe onnozel haar woorden klinken, maar ze weet niets te bedenken om zich hier netjes uit te redden. Vlak voor ze de twijgjes van de haag loslaat en de opening zich vanzelf weer sluit, ziet ze nog net de glimlach op het gezicht van haar buren. Met onzekere tred loopt ze in de richting van haar huis. In de keuken aangekomen, moet ze even op adem komen. Moeizaam probeert ze haar gedachten te ordenen, maar echt goed lukt dat niet. Ze weet dat ze als een ordinaire voyeur heeft staan gluren en dat valt onder geen enkel beding goed te praten. Dat ze zich ook nog eens op heterdaad liet betrappen, dat maakt het nog duizend maal erger. Wat zouden Maya en Mon wel niet van haar denken? Ze zou hen voorlopig niet meer onder ogen durven komen…
3. Zwempret
'Ik heb het nu wel gehad, Bren. Ik ben stik kapot.’
Anders dan haar overbuurvrouw was Lucie helemaal geen zwemwonder. Brenda kwam bij haar zwemmen omdat het Gemeentelijk zwembad een week lang voor onderhoudswerken gesloten was en dus had ze toch maar haar bikini aangetrokken. Ze wilde van Brenda eindelijk wel eens horen waarom haar buren de laatste tijd zo koeltjes deden tegenover haar en het zwembad achter in haar tuin leek daar de uitgelezen plek voor. Het was enkel wachten op het juiste moment om met haar vraag voor de dag te komen.
Terwijl Lucie een van de altijd klaarliggende luchtmatrassen vanaf de kant in het water trok en zichzelf er bovenop hees, bleef haar buurvrouw nog altijd baantjes trekken. Zodra ze rustig uitgestrekt lag kon ze Brenda ongehinderd observeren. Met krachtige slagen bleef ze maar door het water klieven, waarbij vooral opviel wat voor kracht er van haar beenslag uitging. Alleen al het strekken van haar machtige dijen deed haar telkens enkele meters vooruitglijden. Uitgerekend om die forse dijen en haar nogal overdadig uitgevallen kont was het haar buurvrouw te doen, wist Lucie. Die lichaamsdelen waren bij Brenda echt wel buiten proportie in vergelijking met de rest van haar lichaam, maar hoe fanatiek ze ook aan sport deed, ze leek daar geen centimeter vanaf te krijgen.
Lucie gunde haar buurvrouw alle tijd en pas als Brenda zich naast haar op een ander luchtbed hees, vond ze de tijd rijp voor haar vraag. Ze had geen zin om rond de pot te draaien en dus viel ze maar direct met de deur in huis.
‘Brenda, zeg eens eerlijk, wat deed ik verkeerd?’
‘Verkeerd? Hoezo?’
‘Ja zeg, jullie buren doen allemaal zo afstandelijk tegenover mij. Dat was vroeger wel anders. Het is net of ik er niet meer bij hoor.’ Het viel Lucie op dat Brenda aarzelde.
‘Natuurlijk hoor jij er wel bij, Lus. Jij blijft onze buurvrouw hoor.’
‘Jaja, een buurvrouw tegen wie je goedendag zegt, maar verder nergens bij betrekt. Voor ik naar Singapore had ik altijd het gevoel erbij te horen, maar sinds ik terug hier woon is dat beslist niet meer zo.”
‘Ach Lus, er is wel wat veranderd sindsdien.’ Meteen sloeg Brenda een hand voor haar mond, ze leek te schrikken van haar eigen woorden. Lucie liet haar kans niet liggen.
‘Wat is er veranderd, Bren?’
‘Dat…dat wil je niet weten, Lus,’ stotterde ze, ‘ik heb al teveel gezegd.’
‘Nee hoor, je zei al A. Nu B nog.’
‘Nou…’
‘Komaan Brenda! Zo erg kan het niet zijn, ik kan wel wat hebben hoor.’
‘Ik mag het je eigenlijk niet zeggen. Alleen als je belooft om het tegen niemand zegt, wil ik het wel vertellen.’
‘Beloofd, meid. Erewoord.’ Om haar woorden te onderstrepen, legde ze haar hand in een geruststellend gebaar bovenop Brenda’s arm. Het leek te helpen, al was het pas na een diepe zucht dat ze weer sprak.
‘Terwijl jij ginder in het Verre Oosten zat, is er heel wat veranderd tussen ons thuisblijvers, Lus.Vraag me niet hoe het zover is kunnen komen, dat is een veel te lang verhaal, maar naast buren zijn we sinds een paar jaar ook een sleutelclub. Toen jij terug tussen ons kwam wonen, is er wel aan gedacht om jou in ons clubje op te nemen, maar daarover waren de meningen verdeeld. Gewoon omdat jij hier nu alleen woont, weet je. Als Dries hier nu ook woonde, dan …’
‘Bren?’ onderbrak Lucie haar buurvrouw, ‘ een sleutelclub? Betekent dat wat ik denk dat het betekent?’
Brenda knikte enkel en Lucie had moeite om dit onverwachte nieuwtje te bevatten.
‘Dus als ik het goed begrijp, dan ga jij niet alleen met jouw eigen man naar bed, maar ook met Mon van hiernaast en Rolf van schuin tegenover.’
Weer knikte Brenda alleen maar, alsof ze Lucie de kans wilde geven om aan het idee te wennen. Er kwamen zoveel beelden en gedachten tegelijkertijd in haar op, dat ze niet eens de keuze kon maken tussen geschokt zijn of niet. Djezus zeg, Brenda had die dikke stamper van Mon, die ze enkele dagen geleden zo driftig in Maya’s muts had zien pompen, ook al in haar poes gehad. Meermaals waarschijnlijk en die van Rolf dus ook. Nou ja, iedereen deed het zo te horen met iedereen, dus dat moest wel zo zijn. Lucie had niet geweten waaraan ze zich kon verwachten, maar zeker dit niet. Haar deftige buren die zoiets deden, het klonk zo onwaarschijnlijk. Haar buufjes, die in tegenstelling tot zijzelf, wel hun echtgenoot bij de hand hadden, bleken daar niet genoeg aan te hebben, en dan te bedenken zij aangewezen was op zichzelf in momenten van hoge nood. Enkele ogenblikken leek de wereld voor Lucie stil te staan, zo onwezenlijk kwam het op haar over.
‘En?…vroeg ze op den duur aarzelend, ‘Voelt iedereen zich daar ook goed bij?’
‘Natuurlijk. Goeie afspraken maken goeie vrienden, nietwaar Lus? Iedere dinsdagavond, stipt om acht uur, is het gelijk oversteken en dat in een vaste beurtrol. Niemand heeft dus reden tot klagen.”
‘Nou ja,” opperde Lucie, ‘je hoort toch wel eens dat in zulke gevallen er al eens jaloezie opduikt, vooral tussen de vrouwen naar het schijnt.’
‘Niet bij ons hoor. Maya, Mina en ik komen heus heel goed overeen. We gunnen elkaar ons genot, mocht je daaraan twijfelen. Ik zal er trouwens maar gelijk bij vertellen dat we eenmaal in de maand, op zaterdagavond als de mannen naar het voetballen zijn, onze eigen lady’s night hebben.’
‘Wat?’ Heb jij wel eens echt…?’ Lucie schrok zelf van de luide toon waarop ze deze woorden uitkraamde, maar Brenda leek het niet te storen.
‘Een vrouw gekust, zul je bedoelen,’ lachte ze. “Natuurlijk wel, jij niet dan?’
‘Euh nee, daar dacht ik zelfs nooit aan, geloof ik. Ik denk niet dat ik dat zou kunnen.’
‘Oh jawel,” antwoordde Brenda met iets wat op een samenzweerderige knipoog leek, “als je jezelf daarvoor openstelt en je wilt er voor gaan, dan lukt dat vanzelf.”
“Nou ja, zoenen misschien nog wel, maar ik neem aan dat het daar niet bij blijft.”
“Dat hoeft ook niet als je eenmaal zover bent, neem dat maar van mij aan.”
Lucie huiverde even toen ze haar buurvrouws hand op haar arm voelde. Nerveus duwde ze die weg.“Sorry, Bren, laat me even. Ik ben nogal in de war geloof ik.”
Met een diepe zucht legde Lucie zich opnieuw languit op de drijvende matras neer en sloot haar ogen. Ze had het nodig om even alleen te zijn met haar tegenstrijdige gedachten. Brenda’s woorden hadden iets in haar doen ontwaken waar ze het bestaan niet van afwist. Ze voelde zich behoorlijk opgewonden en wist niet meteen wat ze daarmee aan moest. Het was zo nieuw voor haar. Nooit had ze op een dergelijke manier naar een andere vrouw gekeken, maar de beelden die nu in haar hoofd opkwamen lieten aan duidelijkheid niets te wensen over. Ze probeerde het wel te verdringen, maar ze kon het niet loslaten. Het bleef maar duren, de beelden bleven komen, tot ze plots een koele hand langs haar wang voelde strelen, direct gevolgd door een tweede. Toen die handen haar hoofd omvatten, opende Lucie haar ogen en ze keek recht in de grijsgroene kijkers van haar buurvrouw. Brenda kwam dichterbij en boog over haar heen. Haar nog natte lange haren hingen als een gordijn om Lucie’s hoofd en het was dus in het schemerduister dat ze Brenda’s trillende lippen op de hare proefde. Een siddering ging door Lucie heen. Die tastende, zoekende lippen voelden teder en zacht en toen ze Brenda’s warme tong verkennend over haar lippen voelde strijken, was dat een sensationele gewaarwording. Ergens diep in haar smolt het laatste restje verzet en in plaats daarvan kwam nieuwsgierigheid. Toch was ze behoorlijk gespannen en het duurde nog wel even voor ze die dartelende tong naar binnen liet. Aanvankelijk ging ze aarzelend met Brenda mee, maar al gauw lagen beide buurvrouwen elkaar heftig te tongzoenen. Niet voor lang echter, want hun luchtbedden begonnen uit elkaar te drijven. Het kwam Lucie niet ongelegen. Het gaf haar de kans om, zonder initiatief te moeten nemen, terug een beetje afstand te creëren en te wennen aan deze voor haar zo nieuwe ervaring.
“Was het goed,” vroeg ze even later, nog een beetje onzeker.
Afgezien van een kort knikje gaf Brenda geen direct antwoord. Terwijl haar blik op Lucie gevestigd bleef zuchtte ze diep. “Oh Lus,” zei ze op den duur, “ik zal maar bekennen dat ik al wel eens van jou heb gedroomd.”
“Ik eerlijk gezegd niet van jou,” lachte Lucie. Haar belangstelling was echter gewekt. “Vertel eens, Bren. Hoe zag die droom eruit?”
“Dat wil je niet weten, Lus.”
“Toch wel.” Lucie zag haar buurvrouw even aarzelen
“Ach, waarom ook niet,” zei ze uiteindelijk. Toch klonk haar stem nerveus. “Ik lag zo ongeveer uitgestrekt, net als nu. Jij had me net geweldig gekust en met de ogen dicht lag ik nog na te genieten, toen plots jouw handen…”
Lucie merkte dat de ander aarzelde en tegelijk zag ze hoe Brenda’s bovenlijf nerveus op en neer ging. Haar boezem bewoog mee op het ritme van haar ademhaling. In een teder gebaar legde Lucie haar handen op de warme huid van haar buurvrouws buik en bewoog ze zachtjes heen en weer..
“Bedoel je…?” vroeg Lucie
“Hm…” knikte Brenda met de ogen gesloten en tegelijk duwde ze haar buik tegen Lucie’s hand omhoog.
Daardoor aangemoedigd en gedreven door een soort begeerte dat ze nooit voordien kende, klommen Lucie’s vingers tot bij Brenda’s borsten. Ze raakte ze slechts vluchtig aan, maar voor de andere vrouw was dat al voldoende om haar een kreuntje te ontlokken. Lucie was ten prooi aan twijfel, maar anderzijds ook razend nieuwsgierig. Dat laatste zette haar ertoe aan om beurtelings door de natte stof van de cup heen met haar vingers over de zachte heuvels te strijken en tegelijk ook de tepels te beroeren. Afgemeten aan de stijfheid van die nippels was Brenda al aardig opgewonden. Zodra Lucie haar hand naar omlaag liet glijden en via de buik afdaalde naar Brenda’s schoot, voelde ze hoe die begerig haar lijf spande.
Plots drong het voor de volle honderd procent tot Lucie door waar ze mee bezig was. Ze was verdorie gewoon haar buurvrouw aan het opgeilen. Het gemak waarmee haar dat leek te lukken benauwde haar nogal en in dat besef hield ze plots op.
“Sorry Bren, ik kan dit niet. Ik heb dit nooit gedaan en het is me allemaal nogal vreemd.”
“Je deed het nu toch, Lus?” sprak Brenda fel. Ze was rechtop gaan zitten en keek Lucie doordringend aan. “Je deed het echt heel goed hoor. Het was minstens even heerlijk als in mijn droom. Maar het kan ook anders.”
“Hoezo anders? Wat bedoel je?”
Wat Brenda bedoelde, werd snel duidelijk. ‘Laat het gewoon over je heen komen,’ was het laatste wat ze zei, voor Brenda zich van haar luchtmatras in het water liet glijden. Het volgende moment trok ze Lucie’s benen schuin naar haar toe, zodat ze er tussenin kon gaan staan.
Lucie, die nog nooit in haar leven op deze manier aan een vrouw gedacht had, voelde nu twee zacht strelende vrouwenhanden langs haar huid gaan. Die handen gleden al gauw achter haar rug en klommen op tot bij het gespje van haar bikinitopje. Met vaardige vingers werd het los gemaakt en terwijl Lucie gedurende een paar ogenblikken leek te bevriezen, gleden Brenda’s vingers onder de cups. Enigszins beduusd onderging Lucie deze nieuwe aanraking, maar het voelde wel erg lekker en al gauw ontspande ze. Vanaf dan tastten Brenda’s handen begerig toe en haar vingers kneedden Lucie’s malse vlees. Niet op de stevige grijpgrage manier zoals Dries dat meestal deed. Nee…eerder zoals ze dat bij zichzelf placht te doen. Een vrouw wist van zichzelf natuurlijk hoe een andere vrouw haar tweeling verwend wilde hebben. Het voelde in ieder geval heel erg lekker aan en Lucie’s bovenlijf rees als vanzelf rillend naar omhoog, belaagd als ze werd door die twee ervaren kwelduivels op haar steeds gevoeliger wordende tieten. Nooit had ze kunnen vermoeden dat ze zoiets ooit zou toelaten, maar ze deed het wel. Weerloos en haast willoos, zo lekker voelde het aan. Toen even later haar bovenstukje speels naar omlaag gleed, was dat niet meer dan een kleine bijkomstigheid. Dat Brenda de weg nu helemaal vrij had, dat besefte ze wel, maar het kon haar niet langer schelen. Lucie wist dat er vanaf nu geen weg terug meer was, maar evengoed dat ze dat niet eens meer wilde.
Toen ze Brenda’s lippen opnieuw op de hare voelde, viel het haar pas op hoe heerlijk ze kon zoenen, de ene keer voorzichtig, teder en plagerig, dan weer diep, onstuimig en ongeremd. Terwijl gleden haar handen van haar borsten op naar Lucie’s schouders, daarna verder langs haar hals, via haar rug tot bij op haar dijen. Het gebeurde oneindig traag maar tegelijk ook dwingend en intens. Zelden had Lucie zich zo bewust naakt gevoeld als nu onder Brenda’s vingers en haar lichaam spande zich als zelden tevoren. Lucie’s hart klopte wild en naar adem happend, beet ze op haar lip. Ze haakte haar handen achter haar buurvrouw en trok haar dichter naar zich toe. Wat voelde ze zacht aan ondanks haar wat forsere lichaamsbouw, maar tegelijk ook sterk en gespierd. Op haar beurt maakte Lucie het haakje van haar buurvrouws bikinitopje los en toen ze haar nagels zacht in Brenda’s huid drukte, voelde ze de warmte van haar lichaam stralen. Lucie voelde hoe de ander lichtjes sidderde op het ogenblik dat ze het bovenstukje helemaal weghaalde. Twee volronde, bijna hagelwitte borsten, voorzien van een fraai donkerrood tepelhofje keken haar lonkend aan en Brenda stond probleemloos toe dat zij er een in de mond nam. Grommend gaf ze te kennen hoezeer het haar beviel en tussen haar lippen voelde Lucie hoe de tepel stijf werd onder het strelende gelik van haar tong. Als ze even later Brenda’s andere borst met haar vrije hand begon te kneden, leek het alsof de arme meid gek werd van verlangen. De veel forser gebouwde vrouw reageerde zo heftig dat Lucie er haast van schrok. Ze koos ervoor om een moment van rust in te bouwen. Ze liet de borst uit haar mond glippen en verplaatste haar handen opnieuw naar Brenda’s rug, om ze daar in een lang strelend gebaar te laten afdalen tot vlak boven haar Rubensvrouw-achtige bolle kont.
Het leek erop dat Brenda hierop had gewacht, want plots nam zij de leiding weer over. Lucie genoot van de strelende handen op haar huid en de zachte zoentjes in haar nek. Al gauw voelde ze een golf van geilheid over zich heenkomen, waardoor ze de greep op haar buurvrouw moest lossen. Brenda likte eventjes haar oorlelletje, wat Lucie kippenvel bezorgde. Ze sloot haar ogen maar weer, kreunend onder zoveel tederheid.
“Ik wil je proeven,” fluisterde Brenda.
Lucie was al zover dat ze er niet meer van opkeek. Als ze eerlijk was met zichzelf, dan wilde ze niets liever en haar onderbuik trok al samen, alleen al bij het horen van haar buurvrouws verzoek. Brenda leek het te merken, want haar tong gleed al likkend langs haar hals naar omlaag. Bij haar borsten nam ze de tijd om heerlijke rondjes te likken om Lucie’s intussen fier rechtopstaande nippels. Weldra hapte ze om beurt een flink stuk van beide borsten naar binnen en Lucie begon zowaar te hijgen. Ze raakte stilaan zo verhit dat ze het nog nauwelijks aankon. Haar schoot stond langzamerhand in lichterlaaie en met zachte dwang duwde ze Brenda’s hoofd naar omlaag.
Die had echter nog lang geen haast en nam alle tijd. Het leek een eeuwigheid te duren vooraleer haar vingers achter het elastiekje kropen en haar hand in het bikinibroekje gleed. Plagerig kroelde Brens vingers door de netjes getrimde dons, maar toen ze dan eindelijk het doel trof leek het alsof Lucie’s schoot explodeerde. De geoefende vingers bespeelden haar klitje eerst langzaam, maar al gauw sneller. Als ze een beetje later voelde hoe een vinger voorzichtig een stukje in haar gleed, wist Lus niet meer waar ze het had en ongecontroleerd schokt ze haar pubus tegen de hand van haar buurvrouw op.
Heel even dacht Lucie aan haar man. Wat zou hij van haar denken als hij haar nu bezig kon zien? Zou hij het haar vergeven dat ze bevrediging zocht op Brenda’s vingers of zou hij het als een vorm van ontrouw zien en haar er om veroordelen?
Tijd om daar uit te komen kreeg ze niet en Dries verdween weer even snel uit haar gedachten, omdat ze zich helemaal opgevuld voelde door Brenda’s krachtige vingers. Wat die vingers met haar deden voelde zo heerlijk aan dat het haar haast benauwde. Spontaan ging ze zo fel aan het hijgen dat haar mond er zowaar droog van werd.
Op dat moment werd haar bikinislip opzij geschoven en seconden later voelde ze Brenda’s zachte lippen op haar kloppende schaamlippen. Met lange halen begon de lieve meid haar te likken. Een schokgolf gierde door haar lijf en meteen genoot ze met volle teugen. Lucie had nooit kunnen vermoeden dat het zo lekker zou zijn, zo verrassend en vreselijk opwindend. Alle kracht leek uit haar weg te vloeien. Ze wist niets anders te doen dan met haar handen in Brenda’s nek wat lieve aanmoedigende woordjes te fluisteren, terwijl alles om haar heen leek te schemeren. Die hitsige tong wist plekjes te beroeren waarvan ze het bestaan nauwelijks vermoedde. Brenda’s tong en vingers neukten haar nu in een razend tempo, vol overgave pompend en likkend. Lucie kon nu zeker niet anders meer dan het over haar heen te laten komen. Hete vlammetjes scheurden al gauw door haar lijf, als voorbode van het nakende orgasme. Ze hapte naar adem en haar oren begonnen te suizen. Een hete kramp vertrok ergens ter hoogte van haar navel en golfde naar beneden. Toen kwam ze. Een warme stroom nat geil perste zich langsheen Brenda’s vingers naar buiten.
Het leek niet op te houden en Lucie bleef komen. Heftig kreunend onderging ze een lange serie oncontroleerbare samentrekkingen en al die tijd bleef Brenda haar vingers als een zalige gesel in en uit haar poesje pompen.
Zodra het iets minder werd, liet ze zich bekaf achterover op de luchtmatras vallen. Ze zag hoe Brenda over haar heen boog, maar minuten lang kon ze niet anders dan hijgend in de mooie lachende ogen van haar buurvrouw kijken, tot het ritme van haar hart eindelijk wat rustiger werd.
“Is dit wat jij bedoelde met jezelf ervoor open stellen?” vroeg Lucie, zodra ze weer in staat was om te spreken.
“Ja Lus,” lachte Brenda. “ Ik heb eerlijk gezegd zelden zoveel overgave gezien. Maar zeg eens, had ik gelijk of niet?”
“Nou en of! Maar nu is het wel jouw beurt, lijkt me. Dat heb jij wel verdiend”
“Zou jij dat dan willen?”
“Graag zelfs, wat had je gedacht?”
“Mooi Lus, maar als je het niet erg vindt hou ik dat van je tegoed. Binnen een halfuurtje komt Ed thuis en dan verwacht hij eten op tafel. Ik heb nog net de tijd voor een snelle douche, maar dan moet ik er echt vandoor.”
Dat halfuur was al bijna voorbij toen Lucie het tuinhek achter haar buurvrouw sloot. Ze wist dat Brenda het eten van haar man nooit meer op tijd op tafel kon hebben. Evengoed wist ze dat ze daar niet om zou treuren, anders zou ze nooit zoveel dankbaarheid in hun afscheidskus hebben gelegd.
Lucie was ongevraagd mee in de kleine douchecabine gestapt. Brenda’s zwakke protest had ze resoluut weggewuifd en al gauw hadden ze onder de warme waterstraal staan tongzoenen dat het een lieve lust was. Bren had gewillig haar benen gespreid op het moment dat zij met beide handen de natte zwemslip omlaag had gestroopt. Lucie had haar buurvrouw duidelijk voelen rillen toen ze met haar vingers een eerste keer over de hunkerende kale venusheuvel en haar grote schaamlippen was gegaan. Met haar rug steunend tegen de wandtegels had Brenda haar hele lijf gespannen en met haar sterke armen had ze Lucie zo strak omklemd dat het bijna pijn deed.
“Oh, Lus,” had ze met een piepstemmetje gekird, “geef het me, lieve schat. Kom in me, doe het gauw!”
Nooit in haar leven had Lucie zoiets gedaan, toch niet bij een andere vrouw, maar toch had ze voorzichtig en kootje van haar wijsvinger in Brenda’s glibberige gleuf geschoven. Als vanzelf waren ze weer heftig gaan zoenen en aan de gretigheid waarmee Brenda haar tong naar binnen had gezogen, begreep Lucie dat ze nood had aan veel meer.
Hoewel ze hier geen ervaring in had, begreep ze toch wat haar buurvrouw van haar verlangde. Dat ze zo veel en zo vaak op zichzelf aangewezen was, dat kwam Lucie nu goed van pas. Steunend op haar eigen ervaring schoof ze haar vinger in één keer helemaal in Brenda’s hunkerende schede.
“Oh,” had ze gekreund toen Lus met haar duim rondjes was beginnen draaien over haar uitpuilende klit. Nog luider klonk haar “oh” toen ze daarop nog een tweede vinger inbracht. Brenda had haar benen nog wat verder gespreid zodra Lucie roterend en met lange halen op en neer begon te bewegen, zonder ook maar één seconde het overgevoelige genotsknopje te vergeten.
Al gauw had Brenda, happend naar adem, een einde gemaakt aan hun hete kus. Met haar handen had ze boven haar hoofd steun gezocht bij de douchestang, terwijl haar fraaie boezem ritmisch op en neer bewoog op het ritme van haar steeds sneller wordende ademhaling.
“Ga door, liefje,” had ze gekreund, “geef het me, alsjeblieft.”
Lucie had het haar gegeven. Probleemloos waren Brenda’s schaamlippen geweken om nog een derde vinger toe te laten. Van dan af had Lus haar vingers steeds opnieuw diep in de schede van haar buurvrouw geboord. Soms met rustige lange hallen, dan weer met korte krachtige stootjes had ze Brenda laten jammeren van genot. Haar verrukte kreetjes waren een bewijs dat ze het goed deed en klonken Lucie als een aanmoediging in de oren om vooral door te gaan.
Op het ‘moment suprème’ was aan Brenda’s mond een extatische kreet ontsnapt die tot ver buiten het zwembad te horen moest zijn geweest. Hangend aan de douchestang had haar lichaam secondenlang heftig en ongecontroleerd geschokt. Lucie had de contracties van Brens vagina op haar vingers duidelijk kunnen voelen en dat gaf haar een heel goed gevoel.
Nu ze Brenda nakeek terwijl die de straat overstak, was dat goed gevoel er nog altijd. Ze had haar buurvrouw kunnen teruggeven, hetgeen zij daarvoor van haar had mogen ontvangen. Alleen Brenda’s laatste woorden verstoorden dat gevoel enigszins, die zinderden nog na in haar hoofd.
“Ik denk dat ik de anderen ga voorstellen om jouw in ons clubje op te nemen.” had ze gezegd, “Volgens mij ben jij daar helemaal klaar voor.”
Lucie was daar niet zo zeker van. Dit onderonsje met Brenda viel misschien nog te vergoelijken naar Dries toe. Bij nader inzien hoefde haar man dat zelfs niet eens te weten. Zeker als het bij deze ene keer bleef, hoefde ze hem daarmee niet te verontrusten.
Toetreden tot het sleutelclubje van de buren, dat was echter wel wat anders. Stel je voor dat ze met een van haar buurmannen naar bed zou gaan. Dat zou pas echt betekenen dat ze haar man bedroog. Die gedachte deed Lucie huiveren.
Nee, hoe vaak ze haar man de laatste jaren ook had moeten missen, ze was Dries altijd trouw gebleven en dat wilde ze absoluut zo houden…
4. Visie
Op zaterdagavond is Lucie alleen thuis. Dochter Lara blijft slapen bij een vriendin, zoon Dieter is een avondje stappen en dus heeft ze het rijk voor zich alleen. Toch is ze daar niet onverdeeld gelukkig mee, want ergens belooft het een lange eenzame avond te worden. Na een deugddoend badje heeft ze niet meer de moeite genomen om zich aan te kleden en dus hangt ze in haar gemakkelijk zittende badjas op de bank voor de tv. Tijdens het reclameblok gaan haar gedachten onwillekeurig terug naar Brenda’s blits bezoekje van de avond voordien. Lucie was nogal geschrokken toen Bren haar vertelde dat ze Maya en Mina – Lucie’s twee andere buurvrouwen - op de hoogte had gebracht van wat er wat er eerder die week in het zwembad was gebeurd. Nog meer schrok ze toen Brenda, in naam van de drie buurvrouwen, haar kwam uitnodigen om deel te nemen aan hun ‘damesavond,’ die deze keer zou doorgaan bij Mina’.
Hoewel er in haar denken en aanvoelen wel wat veranderd was sinds het onverwacht lekkere gevrij in het zwembad met Bren, kon ze er niet toe komen om die uitnodiging aan te nemen. Ze had gehuiverd bij de gedachte dat anderen zouden toekijken hoe zij…nee, ze had resoluut bedankt. De teleurstelling was op Brenda’s gezicht te lezen geweest toen ze was weggegaan.
Nu is het zaterdagavond, even na acht uur en onwillekeurig moet Lucie aan haar buufjes denken. Uiteraard heeft ze wel een globaal idee van wat vrouwen onder de lakens met elkaar zoal doen, maar de details bleven toch een beetje zweverig. Eigenlijk heeft ze zich daar ook nooit een duidelijk beeld over willen vormen. Toch…als ze eerlijk is met zichzelf, dan moet ze toegeven dat genegenheid en relaties tussen vrouwen haar altijd al hebben weten te boeien. Alleen heeft ze er nooit aan gedacht om daar daadwerkelijk iets mee te doen. Die intieme momenten met Brenda hebben echter zoveel sporen nagelaten dat ze zichzelf op dit eigenste moment al warm voelt aanlopen alleen al bij het idee dat zij daar deel van uit had kunnen maken. Nou ja, ze heeft ervoor gekozen om dat niet te doen, ze is immers toch helemaal niet lesbisch. Met een zucht verbant ze die gedachten uit haar hoofd. Ze vleit zichzelf languit op de bank en dwingt zichzelf om haar aandacht bij de soapserie op tv te houden. Plots schrikt ze op door geklingel van de deurbel. Kwart na acht, ziet ze op de wandklok. Wie zou dat nog zijn, vraagt ze zich af, onderweg naar de deur.
“Surprise!” klinkt het uit drie kelen tegelijk. Een verrassing is het zeker als Lucie ziet dat het haar drie buurvrouwen zijn die, elk met een brede lag op het gezicht, bij haar op de stoep staan.
“Als jij niet naar ons komt, dan komen wij wel naar jou toe,” zegt Brenda en intussen houdt ze een fles wijn naar omhoog. “De drank hebben wij bij, maar glaasjes zul jij wel hebben zeker?”
Het volgende moment stapt ze ongevraagd over de drempel en drukt een verbouwereerde Lucie een kus op de lippen. Mina en Maya volgen daarna haar voorbeeld.
“Sluit de deur nu maar,” zegt Brenda lachend, “meer volk komt er echt niet.”
Lucie staat als aan de grond genageld. Ze moet een beslissing nemen, ja of nee Wat de dames voor ogen hadden, daar twijfelt Lucie niet aan. Het is immers ‘hun’ maandelijkse avond zonder de mannen. Ze kan gewoon vragen dat ze weer weg zouden gaan, dan zou het meteen duidelijk zijn dat ze hier geen zin in heeft. Maar waarom zou ze? Ze kan natuurlijk ook afwachten waar dit naartoe zou gaan. Ach misschien had Brenda wel gelijk gehad toen ze zei dat ze er klaar voor was. Misschien kwam dit inderdaad op het goede moment.
Lucie neemt een besluit, al is het met enigszins knikkende knieën dat ze haar buurvrouwen voorgaat naar de woonkamer.
Vijf minuutjes later klinken ze op elkanders gezondheid en aanvankelijk worden er alleen maar nieuwtjes uitgewisseld, de gebruikelijke weetjes, zoals dat onder buren wel eens meer gebeurt. Na een tijdje bedenkt Lucie dat ze nog wel wat borrelhapjes in huis heeft en ze loopt naar de keuken om die te halen. Daar liggen ze echter niet en ze moet even rommelen in de koele berging voor ze die hapjes toch vindt. Ze schikt ze netjes in een schaaltje en loopt ermee terug.
Bij de deur valt de schaal bijna uit haar handen, zo schrikt ze. Haar hoop dat dit een gewone avond zou blijven, zonder wat voor lesbisch gedoe dan ook, die kan ze nu wel opgeven. Brenda en Maya hebben er tijdens haar korte afwezigheid zo te zien geen gras over laten groeien. Secondenlang staat Lucie perplex. Ze heeft tijd nodig om te bevatten wat er op haar witlederen driezitsbank gebeurt, zo onwezenlijk is het. Mina zit afzijdig in de eenzitter. Het enige wat zij lijkt te doen is geamuseerd toekijken hoe de gastvrouw reageert op deze onaangekondigde situatie.
Toekijken doet Lucie, als gebiologeerd zelfs. De aanvankelijke géne maakt al gauw plaats voor nieuwsgierigheid en gespannen volgt ze elke beweging van het tweetal op haar bank. Ergens in haar zegt een stemmetje dat de drie buurvrouwen dit scenario best wel eens op voorhand afgesproken kunnen hebben. Toch kan ze niet meer terug, daarvoor is het nu te laat. En daarbij, wil ze dat wel? Er is immers wel wat te zien.
Voor het eerst in haar leven ziet Lucie twee vrouwen datgene doen waarvan ze in haar fantasie wel een gedacht heeft dat zoiets het summum moet zijn in de beleving van de lichamelijke liefde tussen twee vrouwen, namelijk standje 69. Het is een enigszins bevreemdend gezicht zoals die twee meiden over elkaar heen liggen, allebei met hun rok opgerold tot aan hun navel. Hun slipjes liggen zusterlijk naast elkaar op de vloer en hun schoenen kriskras door elkaar, maar verder hebben ze hun kleren nog aan.
Brenda ligt op haar rug, haar knieën opgetrokken en haar benen gespreid. Maya’s ligt over haar heen en haar knieën steunen op de bank, naast Brenda’s hoofd. Van waar Lucie staat, heeft ze niet echt een goed beeld van Maya’s hoofd. Dat wordt aan het zicht onttrokken door de machtige dijen van de Brenda, maar ze heeft wel een idee waar die meid mee bezig was. Brenda op haar beurt heeft haar handen om Maya’s, in zwart nylon verpakte dijen en vol overgave likt ze het poesje er tussenin. Tussen de continue aanwezige smakgeluidjes door hoort Lucie hoe ze allebei met regelmaat een kreuntje weggeven om zich daarna weer vol overgave op de muts van de ander te storten. Ja, Bren en Maya zijn al aardig ‘in the mood’ en lijken zich niets aan te trekken van Mina of Lucie.
Het gebeuren laat Lucie niet onberoerd en ze voelt hoe een vertrouwd warm gevoel van opwinding bezit van haar neemt. Daardoor merkt ze nauwelijks dat Mina op haar toe komt gelopen en de schaal met hapjes van haar overneemt.
“Daar hebben die twee eventjes geen boodschap aan,” merkt ze lachend op, waarna ze de schaal terug naar de keuken brengt. Het volgende moment staat ze achter Lucie.
“Vergis ik me als ik zeg dat jij wel wat opwinding voelt nu je hen zo bezig ziet?”fluistert ze bij haar oor, terwijl ze haar handen op Lucie’s heupen laat rusten.
Lucie zucht alleen maar. Nee, Mina vergist zich niet. Wat ze op haar eigen divan ziet gebeuren laat haar helemaal niet koud, dat moet ze bij zichzelf toegeven.
Mina’s warme adem streelt inmiddels haar nekvel, en dat lijkt een ontspannend effect op haar te hebben. Aarzelend leunt ze wat achterover, tegen Mina aan. Die durft daardoor wat meer en strelend glijden haar handen naar Lucie’s buik. Enkele ogenblikken later laat ze haar hand in Lucie’s badjas glijden om zonder aarzelen haar borsten te betasten.
Elke twijfel dat dit iets anders is dan een lesbische versierpoging, moet Lucie nu wel opbergen.. Ze sluit haar ogen en voelt haar tepels verstijven onder de vaardige handen. Mina’s ademhaling wordt zwaarder als ze de badjas losmaakt en die helemaal openvalt zodat ze de vrijgekomen borsten met beide handen kan omvatten. Haar vingers spelen met de tepels terwijl ze Lucie zachtjes in de nek kust en haar oor likt. Lucie ervaart een resem zalige prikkels en daardoor leunt ze vanzelf nog wat strakker tegen Mina aan. Daardoor aangemoedigd laat die haar hand over Lucie’s buik omlaag glijden en die weet direct dat haar buurvrouw op zoek gaat naar haar kut. Als een pink haar klit raakt, gaat er een schok door haar heen. Tegelijk overvalt haar een soort schroom. Wat Mina met haar doet is heerlijk, maar ze is nog niet zover dat ze daar getuigen bij wil hebben. Tot nu toe hebben Maya en Brenda het nog altijd veel te druk met elkaar, maar dat kan snel veranderen. Bij het idee dat de andere twee zouden toekijken, gaat ze aan het huiveren en snel neemt ze een besluit.
"Mijn slaapkamer is boven," zegt Lucie fluisterend, "als je dat wilt, natuurlijk"
Mina duwt daarop haar bekken strak tegen Lucie’s billen aan. “is dat voldoende als antwoord?” vraagt ze zacht.
Het duizelt Lucie als Mina haar hand beet pakt en haar mee trekt, de trap op naar boven. Als eerste loopt Mina de kamer binnen en pas naast het bed blijft ze staan en draait zich om. Meteen legt ze haar handen op Lucie’s bovenarmen, laat haar handen onder de badjas glijden en schuift hem van haar schouders. De badjas valt rond haar voeten en ze beseft ze dat ze poedelnaakt tegenover haar buurvrouw staat. Die kwetsbaarheid wind haar vreemd genoeg nogal op. Nog geen kwartier geleden zou ze dat zelf niet eens hebben kunnen geloven. Ze ziet hoe Mina haar van kop tot teen bekijkt en vraagt zich af wat ze ziet en wat ze denkt. Ze weet dat haar haren, kort en tamelijk verwilderd, niet volgens de laatste mode zitten, maar ergens weet ze ook dat Mina daar niet echt op let. Haar borsten krijgen meer aandacht, merkt ze. Ze weet dat ze een paar jaar ouder is dan Mina, maar ze vertrouwd erop dat die niet zal afknappen op haar ‘tweeling.’ Ze heeft wel volle borsten, maar niet overdreven zwaar, zodat ze nauwelijks gaan hangen. Als ze zich al ergens voor schaamt, dan is het omdat haartepels zo stijf vooruit priemen, maar dat kan ze niets aan doen.
Dan daalt Mina’s blik langs haar buik naar omlaag, om te blijven rusten op het meest intieme plekje van haar vrouw zijn. Lucie prijst zich gelukkig dat ze eerder op de avond, vlak voor ze een bad nam, zichzelf daar nog netjes heeft bijgeknipt. Er is alleen nog een donzig driehoekje achtergebleven, mooi verzorgd, dat wel. Ze ziet Mina naar haar klit kijken, die ze eerder in de woonkamer al heeft aangeraakt en laat daarbij haar tong eventjes over haar lippen glijden.
“Je bent mooi, Lus,” zegt ze met hese stem.
Bij die woorden begint ze de knoopjes van haar bloes los te maken.
‘Ja, ja, trek maar alles uit,’ wil Lucie roepen, maar ze durft niet. Het blijkt ook niet nodig, want binnen de minuut is Mina even bloot als zij.
Nu is het Lucie’s beurt om haar buurvrouw grondig te bekijken en dat doet ze, zonder géne. Wat ze ziet bevalt haar wel. Ergens lijken ze wel wat op elkaar. Ze heeft hetzelfde soort kapsel als zij, even jongensachtig kort en gemakkelijk. Haar ogen stralen fel, net als altijd, maar daar heeft Lucie nauwelijks aandacht voor. Mina is immers naakt en dat is een heerlijk gezicht. Ze ziet dat ze borsten heeft die van omvang haast even groot zijn als de hare, alleen Mina’s tepels zijn heel anders, dunner en merkelijk langer. Ze heeft een gladde buik, en daaronder een – Lucie weet er geen ander woord voor – dikke bolle kut. Haar klit is niet te zien, nog niet. Die zit voorlopig verscholen achter twee grote glinsterende schaamlippen.
Als Mina zich omdraait om het bed open te gooien, ziet Lucie haar kont, inclusief twee malse ronde billen, gemaakt om in te knijpen. Nu is het Lucie’s beurt om onwillekeurig haar lippen te likken bij het zien van zoveel natuurlijke schoonheid.
Mina komt terug bij haar en kust Lucie vol op de lippen. Eindelijk staan ze naakt tegen elkaar aan en Lucie slaat haar armen om Mina’s middel. Ze zeggen niets maar woorden zijn op dit moment niet nodig. Voorzichtig kust Lucie haar mooie buurvrouw terug, waarop Mina een halve stap voorwaarts zet, waardoor Lucie de rand van het bed in de holte van haar knieën voelt en wel verplicht is om te gaan zitten. De kus is daardoor afgebroken en het volgende moment leunt Mina zwaar tegen Lucie aan, waardoor die op haar rug op het bed valt.
‘Schuif eens op,” zei Mina, glimlachend, “ik wil erbij.”
Lucie gehoorzaamt en Mina schuift naast haar op het bed. Meteen slaat ze een arm om haar nek. Lucie ruikt haar parfum. Een heerlijke mengeling van wilde bloesems prikkelt haar reukorgaan. Een opwindend geurtje dat nog sterker wordt als Mina over haar heen buigt en haar lippen vol op de hare drukt. Als Lucie voorzichtig haar lippen opent, glijdt Mina’s tong er meteen tussen, op zoek naar de hare. Langzaam en teder beginnen beide vrouwen aan een verkennende tongzoen, maar al gauw wordt hun zoenen heftiger. Met de seconde neemt het wederzijds vertrouwen toe en tegelijk ook de intensiteit van hun opwindende kus. Na een paar minuten lijkt er niets anders om hen heen te bestaan en wild ploffen ze om beurt hun tong diep in elkanders mond, bijna tot aan de keel. Lucie voelt hoe Mina’s opwinding steeds groter wordt, alleen al aan de manier waarop die haar verhitte lijf tegen het hare aankromt. Zelf is ze ook al een flink eind ‘over de rooie’. Vanaf hier is er geen weg terug meer, weet ze.
Een rilling gaat door haar heen als Lucie beseft wat haar drijft. Ze verlangt naar seks. Ja, ze wil seks met Mina, nu! Ok, ze heeft enkele dagen geleden in het zwembad met Brenda geëxperimenteerd, maar dat was anders. Dat was vooral nieuwsgierigheid naar het onbekende. Het besef dat ze voor het eerst in haar leven heel bewust verlangt naar een andere vrouw doet haar duizelen. Terwijl ze haar lijf strak aanduwt tegen het zijdezachte lichaam dat zoveel begeerte bij haar oproept, zuigt en sabbelt ze lekker lang op Mina’s tong. Alsof ze het hebben afgesproken, raken ze elkaars intimiteit nog altijd niet aan. Alleen elkaars hoofd en nek worden gestreeld, terwijl ze net zo lang blijven tongen tot ze helemaal buiten adem zijn van de inspanning. Een rustpauze dringt zich op.
Het intermezzo duurt langer dan Lucie verwacht. Toch denkt ze er niet aan om te bewegen. Het zou het heerlijk intieme van het moment kunnen verstoren. Mina weet er immers voor te zorgen dat haar verlangen minstens even groot blijft. Niet dat die daarvoor veel actie onderneemt. Ze ligt rustig in Lucie’s arm, haar hand rustend op haar buik. Alleen haar pink gaat heen en weer, streelt voorzichtig en beheerst in kleine cirkeltjes over haar huid. Mina’s hoofd ligt laag op Lucie’s schouder, haar mond vlak bij de linkerborst. Telkens ze haar lippen tuit, voelt Lucie dat aan als een fluwelen streling. Een kus kan ze die aanraking niet noemen, eerder een teder en intiem gebaar. Alsof Mina haar een boodschap wil toesturen. Het lijkt wel dat ze haar wil zeggen dat ze haar maar moet laten begaan. Dat ze haar kan vertrouwen en dat het allemaal wel goed komt.
Intussen is Mina’s hand bijna ongemerkt afgedaald. Beetje bij beetje naar omlaag tot haar pink Lucie’s donsjes bereikt. Ondanks dat Mina haar kutje nog niet heeft aangeraakt, weet Lucie zich op en top opgewonden. De verwachting van wat ongetwijfeld komen zal, heeft zijn effect niet gemist. Het plagerige van haar streling, met als gevolg dat langzaam aanzwellende verlangen, hebben Lucie’s kut in lichterlaaie gezet. Wat zou ze haar heupen graag opdrukken om al kronkelend Mina’s hand tussen haar dijen te klemmen en zichzelf, wild schurend, naar het verlossend hoogtepunt te schokken. Toch doet ze het niet. Grotendeels uit respect voor Mina, maar daarnaast is ze ervan overtuigt, dat als ze nu niets doet, het straks alleen maar beter zal zijn. Nee, ze zal geduldig zijn, dat verdient Mina absoluut. Ze sluit haar ogen, vastbesloten om zolang het duurt van elke streling, hoe klein ook, te genieten.
Het lijkt alsof Mina haar gedachten kan lezen, want plots tilt ze haar hoofd op. Haar lippen vangen Lucie’s tepel en ze laat haar tong cirkeltjes er omheen draaien. Maar ook haar pink blijft betrokken bij haar subtiele spelletje en volgt nu de plooilijnen rond haar klit. Het voelt voor Lucie alsof ze daar voor het eerst wordt aangeraakt, zo indringend en zo overweldigend is het. Heen en weer gaat Mina’s pink, dartel en speels, maar oh zo lekker. Eerst langzaam op en neer, dan weer snelle rondjes draaiend of vibrerende tikjes uitdelend. Telkens is het anders, voelt het anders.
Ondertussen brengen Mina’s tong en lippen Lucie’s tepel zodanig in extase, dat het bijna niet te harden is. Zo gespannen voelde haar nippeltje nog nooit aan. Als ze haar ogen weer opent ziet ze Mina’s hele lijf voor zich. Ze oogt lief en mooi, maar tegelijk ook zeer verleidelijk nu. Lucie ziet Mina’s boezem op en neer deinen op het ritme van haar ademhaling. Ze vermoed dat ook zei stilaan even opgewonden moet zijn dan zij. Zou Mina’s kutje nu ook zo branden? Het hare in ieder geval wel, haar hele lichaam lijkt in brand te staan.
Op dat moment tast Mina toe. Eindelijk, denkt Lucie als ze haar lipjes probleemloos voelt wijken en een vinger als vanzelf de warme diepte van haar schoot binnendringt. Mina’s hand bedekt haar pubus nu helemaal. Wrijvend en masserend doet ze Lucie smachten naar meer. Ze houd het haast niet meer uit, zo groot is haar genot. Toch lukt het haar om Mina nog een tijdje haar gang te laten gaan, maar al gauw voelt ze het ogenblik naderen waarop ze zich niet meer zal kunnen beheersen. Als het zover is, weet ze niets anders te bedenken dan een hand bovenop die van Mina te leggen en haar met zachte druk te dwingen om vooral door te gaan. Die onverwachte extra intimiteit doet Mina sidderen en eventjes stopt ze elke beweging. Dan bijt ze zacht in Lucie’s tepel, wat haar een kreetje van genot ontlokt.
Lucie voelt hoe haar lijf zich spant in een ultieme poging om nog even af te wenden wat onafwendbaar blijkt. Ze is al te ver en tegenhouden is niet meer mogelijk. Haar heupen zwiepen van de matras omhoog en in dezelfde beweging knijpen haar dijen haast spastisch samen. Mina’s hand zit gevangen, maar toch ziet die kans om haar vinger diep in Lucie’s schede te krommen en te draaien. Het is het ultieme zetje, meer heeft Lucie niet nodig. Een lange, luide kreun ontsnapt aan haar lippen, waarop ze wild kronkelend alle zelfcontrole verliest. Willoos en weerloos geeft ze zich over aan de warme vloedgolf die vanuit haar onderbuik haar hele lijf overspoelt en eventjes is ze helemaal van de wereld af.
Als haar orgasme uitgeraasd is, kijkt ze Mina aan. Ze ziet de fonkeling in haar ogen. Lucie voelt instinctief aan wat daar achter verscholen zit en dat blijkt ook als ze spreekt.
“Lieve Lus, mag ik ..? Alsjeblief?”
Lucie glimlacht om die compleet nutteloze en overbodige vraag, maar tegelijk ziet ze hoe Mina daardoor aarzelt. Daar moet snel wat aan gedaan worden, beseft ze. Als uitnodiging spreid ze haar benen nog wat verder en met twee armen om haar heen trekt ze Mina naar zich toe.
Het voelt zalig als ze seconden later bovenop haar ligt. Borst op borst vinden ze elkaar terug in een heftige tongzoen en tijdens het kussen door vinden hun lichamen al gauw de juiste omstrengeling. Kut op dij en dij op kut bewegen ze heel voorzichtig tegen elkaar op, als in een onuitgesproken afspraak. Moeiteloos voelen ze elkaar aan en ze proeven als het ware elkanders begeerte. Mina weet dat Lucie naar haar verlangt en Lucie weet dat Mina haar wil beminnen. Allebei weten ze dat dit tedere liefkozen slechts de voorbode is en dat ze weldra zullen vrijen, écht zullen vrijen. Hoe langer ze tongen, hoe meer ze opgewonden raken. De drang wordt te heftig om te weerstaan en stilaan smeken hun lijven om te neuken en om geneukt te worden. Dat alles met maar één gemeenschappelijk doel voor ogen, samen naar het hoogtepunt.
Als Mina haar bekken ietsje meer kantelt, volgt Lucie haar voorbeeld. Ze weet dat de ander daarmee het startsein geeft en ze klemt haar handen stevig om Mina’s billen. Het volgende ogenblik liggen Mina’s handen om Lucie’s hoofd.
Precies tegelijk beginnen de twee verhitte vrouwenlijven aan de aloude oerbeweging. Die éne specifieke beweging die ieder menselijk wezen van bij de geboorte lijkt mee te krijgen en bedoeld is, louter en alleen voor het verschaffen en verkrijgen van lichamelijk genot. Aanvankelijk wrijven ze hun kutjes langzaam over elkanders dij. Het is hun eerste keer samen en ze moeten de tijd nemen voor het zoeken naar de juiste klankmaat. Eenmaal in het ritme gaat hun tempo al gauw omhoog. Steeds sneller beuken ze tegen elkaar op. Steeds wilder gaan ze tekeer en plots lukt tongen niet meer.
Voor haar ogen ziet Lucie de mooie ronde borsten van haar buurvrouw en minnares sierlijk mee zwiepen in het ritme van hun paringsdans, Haar opvallend lange tepels tekenen denkbeeldige cirkeltjes in de lucht. Tegelijkertijd voelt ze ook haar eigen tieten mee deinen, netjes in de maat van hun volgehouden cadans. Als ze opkijkt ziet ze dat ook Mina belangstellend de dans van haar tweelingzusjes volgt en dat geeft Lucie prompt een goed gevoel. Wat een heerlijke meid is die Mina, beseft ze en plots voelt ze de behoefte om dat ook te uiten.
“Oh Mina,” hijgt ze, “wat ben je mooi en wat is dit lek…kerrr…’
“Ja, heerlijk,” piept Mina terug, “Oh, lieve…lieve Lus, jij bent een schat.”
Na deze spontane ontboezemingen houdt het driftig vrijende stel elkanders blik gevangen. Allebei de ogenparen verraden puur genot, intens en geil. Hun cadans wordt nog driester als hun lichamen bijna tegelijk aangeven dat de finish nu echt snel naderbij komt. Beide vrouwen glimmen intussen van het zweet en allebei happen ze naar adem. Net als atletes aan het einde van een hardloopwedstrijd geven Mina en Lucie alles wat ze nog in zich hebben.
Mina is de eerste die alle kracht uit haar lichaam voelt wegebben, verlamd als ze is door een eerste hete kramp, ergens diep in haar onderlijf. Vijf tellen later is ook Lucie zover. Met een laatste krachtinspanning klampen ze zich aan elkaar vast en ongecontroleerd schokken ze tegen elkaar op. Wat volgt is voor allebei een ongelooflijke bevrijding en dat in een roes van tedere gelukzaligheid. Ze hebben het gehaald, allebei. Dankbaar, maar tegelijk ook bekaf laten ze zich languit op het bed vallen. Als ze dicht tegen elkaar aan liggen uithijgen, trekt Mina toch maar snel het dekbed over hen heen.
Voor ze indommelt beleeft Lucie in gedachten het hele gebeuren weer opnieuw. Eigenlijk heeft ze geen ervaring, maar toch begrijpt ze dat ze net iets heel bijzonders heeft beleefd
Dat het hen gelukt is zo om goed als gelijktijdig de hoogste top te bereiken, dat maakt het helemaal hemels. Lucie is vastbesloten om zodra ze daartoe weer de kracht heeft, die lieve Mina daar op een heel speciale manier voor te bedanken, ze heeft al iets in gedachten…maar nu moet ze eerst even bijkomen.
5. Inwijding
"Ben je er weer?”
Als Lucie de vrolijke ondertoon hoort in Mina’s stem is ze klaarwakker. Ze weet direct dat de arm om haar schouder die van haar buurvrouw is en meteen neemt de herinnering aan wat ze zopas samen beleefden voor de volle honderd procent bezit van haar gedachten.
“Sorry, het was niet netjes van me,” mompelt ze, “heb ik lang geslapen?”
“Vijf minuutjes maar,” antwoordt Mina. “Het geeft niets hoor, je had dat beetje rust wel verdiend.” Tegelijk drukt ze een teder kusje op Mina’s voorhoofd.
Lucie zucht als haar laatste gedachte voor ze indommelde haar weer te binnen schiet. Toen leek het zo logisch en vanzelfsprekend dat ze Mina zou verwennen, maar nu ze het waar moet maken, aarzelt ze. Ze heeft er immers helemaal geen ervaring in en eigenlijk weet ze niet goed hoe beginnen.
“Een euro voor jouw gedachten,” zegt Mina quasi streng.
Blijkbaar heeft ze de aarzeling opgemerkt. Lucie gaat er zowaar van blozen en durft de ander niet aan te kijken.
“Komaan, lieve Lus,” dringt ze aan. “voor de dag ermee, zo erg kan het niet zijn.”
Toch aarzelt Lucie nog. Hoe zeg je zoiets, zonder dat het vulgair gaat klinken?
“Wel?”
“Ach Mina,” zucht Lucie. Ze begrijpt dat ze toch iets zal moeten zeggen en waarom zou ze het er dan niet in één keer uitflappen? Klinkt het niet dan botst het maar. “Mag…mag ik jou proeven?”
Direct ziet ze dat haar aarzeling nergens voor nodig is, want Mina’s ogen stralen.
“Zou je dat willen doen?” vraagt ze.
“Euh..ja. …al weet ik niet of ik het wel kan. Ik heb daar geen ervaring in”
“Dat hoeft toch niet, liefje. Ik wil met heel veel plezier jouw proefkonijn zijn.”
Allebei schieten ze in de lach om de beeldspraak in Mina’s woorden en meteen is de grootste aarzeling uit Lucie verdwenen. Nu weet ze het zeker, ze wil het en ze durft het.
“Hmm,” kreunt Mina als ze twee lippen op de hare voelt drukken en het volgende moment ontmoeten hun tongen elkaar . Vanzelf spreidt ze haar benen, als ze merkt dat Lucie bovenop haar wil klimmen. Mina legt zich gemakkelijk op haar rug zodra ze Lucie’s knieën tussen haar dijen voelt. Tijdens het tongen laat ze haar handen zacht strelend langs Lucie’s rug omlaag glijden, tot op haar billen. Speels knijpt ze Lucie’s bolle wangetjes en tegelijk drukt ze het kruis van haar buurvrouw strak tegen het hare aan.
‘Hmm…!’ Dit keer komt het uit Lucie’s mond. Meteen maakt ze een einde aan de tongzoen en teder kussend en likkend daalt ze onder het dekbed af. Mina, die wil toekijken, gooit het deksel achteruit, maar Lucie protesteert.
“Ik heb liever niet dat je me kunt zien,” zegt ze benauwd. Als ze de teleurstelling in Mina’s ogen leest, voegt ze er snel aan toe, “voorlopig toch niet.”
Hoezeer ze alles ook zou willen volgen, Mina begrijpt haar géne ergens wel en trekt het dekbed snel weer op. Ze is al lang blij dat Lucie de draad snel weer opneemt.
Het vochtig spoor dat Lucie trekt leidt haar tot bij Mina’s borsten. Haar handen omvatten de malse heuvels en rekken ze uit tot peertjes. Als ze de rechtertepel in de mond neemt en met haar tong er omheen likt, voelt ze hoe Mina haar bovenlijf opdrukt. Even sabbelt en knabbelt ze op het uitzonderlijk lange speentje, waarna ze de andere tepel precies dezelfde behandeling geeft. Alhoewel het geluid gedempt wordt door het dekbed, hoort ze Mina toch kreunen. Dan daalt ze likkend en strelend verder af in de richting van het eigenlijke doel. Ook in het duister vindt ze probleemloos de weg, de typisch vrouwelijke geur is haar gids.
Als Lucie voorzichtig haar lippen op Mina’s glibberige schaamlippen drukt proeft ze voor het eerst de smaak van een andere vrouw. Ze had geen idee waar ze zich aan kon verwachten, maar vies is het zeker niet. Met korte likjes gunt ze zichzelf de tijd om te wennen aan deze voor haar geheel nieuwe smaak, terwijl ze onder zich Mina eventjes voelt sidderen. Het volgende moment voelt ze de twee handen van haar buurvrouw op haar achterhoofd. Met zachte druk duwt ze Lucie’s mond wat strakker op haar verlangende vulva.
Lucie beseft dat Mina geniet van wat ze bij haar doet, en tegelijk ook meer van haar verlangt. Wanneer ze met het puntje van haar tong de glooilijn tussen de grote schaamlippen likt, lijken die zich als vanzelf te ontsluiten. Ze draait eerst wat kleine rondjes in de vrijgekomen opening, maar dan klimt haar tong langzaam hoger. Mina’s lijf spant zich helemaal als Lucie het uitpuilende knopje nog maar met haar tongpunt aantikt. Lucie zou zweren dat ze haar buurvrouw daarbij opnieuw hoort kreunen en tegelijk is het voor haar het sein om vol in de aanval te gaan. Ze schuift haar handen onder Mina’s billen en klemt haar vingers strak om haar dijen, alsof ze bang is dat haar buurvrouw zal proberen te ontsnappen. Eventjes schuurt ze haar tong in een razend tempo over het harde klitje, om het daarna ongenadig tussen haar lippen te zuigen. Lucie weet nu wel zeker dat de ander geniet en van haar oorspronkelijke aarzeling is geen spoor meer te bekennen. Vanaf nu heeft ze er alle vertrouwen in en ze is vastbesloten om zolang door te gaan tot Mina onder haar ligt te kronkelen van genot. Na een laatste voorzichtig knabbeltje laat ze het klitje van tussen haar lippen glippen en daalt met haar tong af naar het geurige grotje. De toegang tot Mina’s schede is intussen veel groter geworden en die ontdekking doet Lucie besluiten om er maar meteen voor te gaan. Ze propt haar tong in één keer zo diep als ze maar kan in Mina’s hete schacht.
Precies op dat moment voelt ze zoiets als een koel briesje langs haar huid strijken en het duurt een seconde of twee voor Lucie beseft dat iemand het dekbed heeft weggerukt. Dan hoort ze gegiechel waarna ze Maya’s stem herkent. Wat ze precies zegt ontgaat haar, zodanig is ze geschrokken.
Oh god, denkt ze als ze abrupt ophoudt en zich naast Mina op het bed laat vallen. Sinds ze met Mina in de slaapkamer is, heeft Lucie geen seconde aan de twee andere buurvrouwen meer gedacht en nu voelt ze zich vreselijk betrapt. Ze durft haar ogen niet openen, zo schaamt ze zich. Met een hand probeert ze haar borsten te bedekken en haar andere hand houd ze voor haar schoot.
“Jammer dat ze er nu al zijn,” fluistert Mina hees, “maar het zal voor een andere keer zijn.” Lucie voelt nog een vluchtig kusje op haar wang, waarna Mina van het bed stapt.
Niemand zegt wat en als Lucie de beklemmende stilte niet langer aankan opent ze voorzichtig haar ogen. Van achter het bed staren drie paar vrouwenogen haar ongenadig aan en nooit eerder voelde Lucie zich zo kompleet naakt. Ze voelt zich helemaal rood aanlopen. Het liefst van al zou ze nu gewoon door het bed heen zakken als dat haar kon helpen om hier onderuit te komen. Maar er is gewoon geen uitweg, daarvoor is het te laat. Wanhopig probeert ze de geamuseerde blikken te ontwijken, wat enkel op gegiechel wordt onthaalt. Lucie gaat steeds dieper blozen.
“Rustig maar, Lus,” zegt Brenda uiteindelijk. “Wij zijn het maar. Vriendinnen onder elkaar, er is niets waar jij je voor hoeft te schamen, meid. Je bent een mooie vrouw.”
Dat laatste wordt door de twee anderen beaamt en eindelijk durft Lucie het aan om hen echt aan te kijken. Achter haar bed staan de drie buurvrouwen zusterlijk naast elkaar. Mina staat in het midden en heeft niet de moeite genomen om eender wat aan te trekken, haar grote tepels priemen nog steeds fier vooruit. Links en rechts van haar staan Bren en Maya. Zij zijn wel nog gekleed en lijken voorlopig ook van plan om dat zo te houden.
“Welkom in de club,” zegt Mina. “en om te tonen hoe welkom jij wel bent, hebben we een paar cadeautjes voor je meegebracht.”
“Heu?” Lucie weet niet of ze het zich inbeeldt, maar het lijkt alsof er een spottend glimlachje om Mina’s mond speelt.
“Jij dacht toch niet dat we hier met lege handen zouden binnenvallen,” zegt Maya. Vervolgens komt ze naderbij, en knielt naast Lucie op het bed. Als ze daarbij haar rok eventjes optilt, ziet Lucie dat ze niet de moeite nam om haar slipje terug aan te trekken. Dan drukt Maya haar een pakje in de hand. Lucie maakt aarzelend de witte strik los die om het pakje zit en haalt het geschenkpapier eraf. Als ze het doosje opendoet zitten er vier kleinere pakjes in, vier rolletjes, allen van hetzelfde formaat en in hetzelfde paarse papier verpakt.
“Wat is dit?” vraagt Lucie, “wat voor spelletje spelen jullie?
“Wacht nou maar af,” zegt Maya en drukt een kus op haar wang. “Maak eerst maar eens open.”
“Ja,” sluit Mina zich daarbij aan. Ook zij komt bij op het bed zitten en geeft Lucie een zedig kusje.”Wacht maar af.”
Nerveus haalt Lucie het geschenkpapier van de kleine pakjes en er komen 4 identieke, kartonnen kokertjes te voorschijn. Als ze er eentje open peutert, valt er een koord uit, een soort gordijnkoord of zoiets. Lucie twijfelt er niet aan dat de andere kokertjes dezelfde inhoud zullen hebben en al gauw wordt haar voorgevoel bevestigd. Ergens begint het haar te dagen, maar voor ze daar echt over kan doordenken is ook Brenda bij op het bed gekropen. Ook van haar krijgt ze een kusje en tegelijk drukt die haar een nieuw pakje in de hand. “Maak dit ook maar open,” zegt ze.
Dit pakje is kleiner en anders van vorm. Als Lucie opkijkt ziet ze hoe de drie anderen haar bemoedigend toelachen. Wat zou dit toch te betekenen hebben, vraagt ze zich af, terwijl ze het papier van Brenda’s pakje weghaalt.Als ze het doosje opent, vindt ze een zachte, donkere fluwelen sjaal. Een voor een kijkt ze haar buurvrouwen aan.
“Willen jullie nu eindelijk eens zeggen wat hiervan de bedoeling is?”
“Ok, Ik zal het je tonen,” zegt Maya. Ze neemt een van de koorden en knoopt het ene uiteinde handig om Lucie’s pols.
“Wat heeft dit te betekenen,” vraagt die als Maya het andere eind aan het hoofdeinde van het bed vastmaakt. “Dit wil ik niet!” roept ze verschrikt. Ze rukt aan het koord en probeert de knoop om haar pols met haar vrije hand los te maken. De anderen komen Maya echter ter hulp en drukken Lucie terug op het bed. Ze worstelt om weer los te komen, maar Bren en Mina zijn te sterk.
“Laat ons maar begaan en geniet ervan, Lus,” zegt Maya glimlachend. “Dit wordt jouw avond. Jouw inwijding, laat je verrassen”
Maya’s woorden klinken niet echt geruststellend, maar Lucie kalmeert een beetje. Haar hart gaat nog altijd razend tekeer als Maya haar andere pols ook vastbindt aan het bed. Ondertussen binden Mina en Bren haar enkels vast en weldra ligt Lucie weerloos op bed. Met haar armen boven haar hoofd en haar benen gespreid weet ze zich helemaal overgeleverd aan de willekeur van haar drie buurvrouwen, helemaal naakt en weerloos. De drie meiden staan rond het bed en kijken ongegeneerd naar haar, terwijl Lucie uitprobeert hoe groot haar bewegingsvrijheid is. De koorden zitten niet al te strak, zodat ze zich toch nog een beetje kan bewegen. Veel is het niet, maar het stelt haar enigszins gerust. Op dat moment komt Brenda bij haar op bed met de fluwelen sjaal.
“Kijk nog maar eens goed rond, Lus, want voorlopig ga je niet veel meer zien.”
Lucie kijkt de vrouwen een voor een aan, maar geen van hun gezichten toont emotie of geeft een krimp. Daarvan wordt Lucie niet wijzer. Niet dat ze echt bang is, maar haar hart klopt nog altijd sneller dan normaal. Hoewel ze haar buurvrouwen wel goed kent en ze ervan uitgaat dat ze hen kan vertrouwen, vindt ze het toch behoorlijk spannend.
De sjaal is lang genoeg, zodat Brenda het zodanig weet te regelen dat de knoop op haar voorhoofd komt te zitten, zodat ze er niet op moet liggen. Als ze vraagt of de blinddoek niet te strak zit en of ze nog iets kan zien, antwoordt Lucie tweemaal ontkennend. Ze ziet dan ook werkelijk niets meer. De stof laat niet het minste licht door en blijkt stevig op zijn plaats te zitten. Als Brenda zich vervolgens van het bed laat glijden is het muisstil in de kamer.
Lucie kan amper inschatten hoe lang ze daar zo ligt alvorens er iets gebeurt, maar het voelt aan alsof er minuten voorbijgaan. Gespannen luistert ze, maar ze kan nauwelijks een geluid opvangen. Soms hoort ze een lichte zucht of het ruisen van kleren die bewegen, maar verder niets. Ze zou willen vragen wat er gebeurt en wat ze met haar van plan zijn, maar ze durft de spanning, de geladen stilte, niet te verbreken.
Eindelijk voelt ze dat er iemand bij haar op bed komt zitten en het volgende moment glijden er vingers over haar linkerbeen. Ze strelen haar van bij de enkel langzaam naar omhoog. Als de vingers bijna bij haar kruis zijn, gaan ze op dezelfde manier strelend weer omlaag. Aan de andere kant komt er ook iemand op het bed zitten en vanaf dan wordt ook haar rechterbeen aan eenzelfde soort streling onderworpen. Even later komen er twee handen bij haar polsen. Die handen strelen haar armen in de richting van haar bovenlijf.
Vier handen die de huid van haar ledematen doen tintelen, strelen in een haast perfecte harmonie in de richting van haar lichaam en weer terug. Telkens worden dezelfde bewegingen herhaald en de poezelige aanrakingen roepen allerlei sensaties op in Lucie’s lichaam. De tintelingen worden langzaamaan zo intens dat ze er van gaat huiveren. Eigenlijk verlangt haar lichaam naar meer, maar ze durft hen niets te vragen en gelaten wacht ze af.
Eindelijk wordt er een hand op haar buik gelegd. Het volgende moment glijden weer andere vingers heel hoog op haar dijen. Links en rechts bewegen ze heel subtiel dicht bij haar schoot. Ze toveren vlammetjes in haar onderbuik. Twee andere handen dalen bijna tegelijkertijd vanaf haar polsen tot bij haar borsten. Aan iedere kant volgen drie of vier vingers de contouren van haar bolle welvingen, om dan van onder af in de richting van haar tepels op te klimmen. Een tijdlang blijven die vingers zich op diezelfde plaatsen concentreren, maar dan trekken ze zich allemaal weer terug tot bij haar polsen en haar voeten. Dan verdwijnen de strelende handen helemaal en even vreest Lucie dat ze het hierbij zullen laten, dat ze het gehad heeft.
Maar dan voelt ze een hand op haar voorhoofd. Gedurende enkele ogenblikken glijden de vingers door haar haren om haar dan flink vast te grijpen. Haar hoofd wordt bruusk opzij gedwongen en het volgende moment voelt ze twee warme, zachte lippen op de hare drukken. Twee lippen die ze niet kent, dus moeten het die van Maya zijn. Tenslotte is zij de enige met wie ze nog geen kus heeft uitgewisseld.
Als Lucie haar mond opent, omdat ze best wel toe is aan een gretiger kus, verdwijnen de lippen echter weer. De mond is weg, maar wordt meteen vervangen door een andere. Ze herkent deze nu wel, deze is van Mina. De herinnering aan die lippen is nog veel te vers om zich te vergissen. Als Lucie haar tong naar buiten brengt, ontwijkt Mina die handig en meteen daarna is ook haar mond verdwenen. Bijna direct voelt Lucie alweer een andere mond de hare beroeren, ditmaal die van Brenda. Nu ze weet dat het niet wordt gewaardeerd, durft Lucie haar tong niet meer naar buiten brengen. Het heeft wel als gevolg dat ze Brenda’s mond veel langer op de hare voelt. Ze voelt hoe haar lippen beurtelings worden beknabbeld en besabbeld, maar op den duur is ook die mond weer weg.
Een tijdje gebeurt er niets. Er word ook geen woord gezegd en Lucie vraagt zich af of haar buurvrouwen vooraf een scenario hebben afgesproken of dat ze gewoon zo goed op elkaar ingespeeld zijn. In ieder geval hebben ze geen woorden nodig om elkaar te begrijpen. Toch blijft het naar Lucie’s zin weer erg lang stil. Ze staan naar haar te kijken, dat voelt ze zo. Ze rukt aan haar koorden, maar die zitten nog altijd vast. Als ze haar armen helemaal uitstrekt, dan kan ze haar benen een stukje oplichten. Als ze helemaal naar omhoog schuift, dan kan ze haar handen wat uitsteken, maar meer bewegingsvrijheid heeft ze nog steeds niet. Nu ze dat weet, ontspant ze weer. Ze luistert en wacht op wat gebeuren gaat. Het is spannend, maar tegelijk is diezelfde spanning ook opwindend. Hoe lang zullen ze nog doorgaan en waar willen ze met haar heen?
Haar ogen kan ze niet gebruiken, dus probeert ze met haar andere zintuigen de wereld om haar heen te bevatten. Ze probeert te ruiken, maar dat geeft haar weinig informatie. Het enige waar ze echt iets aan heeft is haar hoorzin. Ze hoort een zacht geruis, maar weet niet meteen wat het is. Zijn het nylons die over elkaar heen strijken? Het zou kunnen, want Maya had de hare nog aan. Dan herkent ze met zekerheid een ander geluid. Ze hoort het schuren van textiel over blote huid. Zijn Bren en Maya bezig om ook hun kleren uit te trekken, of is het gewoon iemand die beweegt?
Plots voelt ze een stel lippen zachtjes op haar linkertepel sabbelen. Twee seconden later wordt ook haar rechternippel in de mond genomen. Terwijl ze op haar borsten de warme adem van twee monden kan voelen, spelen twee paar vochtige lippen zalig met haar tepels. Weldra worden er ook tongen in het spel gebracht. Eerst nauwelijks merkbare aanrakingen van de puntjes, maar al gauw natte en hete cirkeltjes draaiend om haar steeds stijver wordende puntjes. Tegelijkertijd zijn er ook weer strelende handen, op haar buik, haar dijen en haar schouders. Lucie geniet en laat voor het eerst een zacht kreuntje aan haar lippen ontsnappen. Het verlangen dat haar met rasse schreden bekruipt, zorgt ervoor dat ze nauwelijks nog helder kan denken, zo heerlijk voelt het.
Minutenlang duurt deze hemelse geseling en Lucie ondergaat het met toenemend genot. Dan voelt ze iets tegen haar wang en gek genoeg weet ze direct wat het is. Het is een tepel die langs haar wang in de richting van haar mond opschuift. Ze sabbelt er zacht op en merkt dat het een grote zware borst is, die haar wordt aangeboden. Ze behoort toe aan Brenda, beseft ze. Bren laat haar op haar borst sabbelen, terwijl de twee anderen haar eigen borsten sabbelen en beknabbelen. Even later komen ook de andere meiden Lucie hun borst aanbieden waardoor ze steeds weer van positie gaan wisselen. Lucie geniet ervan, maar aan de kreetjes van de anderen te horen, raken ook haar buurvrouwen hierbij best aardig opgewonden.
Ondertussen glijden er ook weer strelende handen over haar lichaam. Ja, al heeft het er de schijn van dat het per ongeluk gebeurt, af en toe glijd er zelfs een hand vluchtig over haar pubis.
Plots voelt ze een zachte druk op haar rechterhand. Als ze al voelend op onderzoek uitgaat merkt ze dat het een knie is. Ze weet niet van wie ze is, ook niet als ze haar hand opwaarts beweegt langs een zachte dij. Zacht strelend gaat ze steeds hoger en haar vingers vinden een glibberige kut. Aan wie die ook mag toebehoren, de eigenares geeft in ieder geval geen kik als ze met het kleine harde knopje speelt. Dan verdwijnt het kutje weer, even onverwacht als het gekomen is.
Ondertussen missen al die strelingen en kusjes op haar lijf hun uitwerking niet en Lucie raakt steeds meer opgewonden. Het moet voor de anderen al lang duidelijk zichtbaar zijn dat haar kutje glimt van geilheid. Wellicht hebben ze het ook gemerkt, want de strelingen op haar borsten, maar vooral aan de binnenkant van haar dijen en vlak boven haar schaamstreek, worden steeds intenser. En dan gebeurt het ongelooflijke, want zonder dat er ook maar iemand haar kutje echt heeft aangeraakt, komt Lucie. Haar ademhaling kan ze niet langer beheersen en haar hijgen wordt weldra kreunen. Het orgasme giert door haar lijf en kronkelend rukt ze aan de touwen. Ze spreid haar dijen zover de koorden haar dat toelaten om ze daarna weer strak tegen elkaar aan te klemmen. Ze probeert om haar kut tegen de strelende handen aan te drukken, maar die weten haar telkens handig te ontwijken. Het is een ongelijke strijd die duurt tot haar orgasme langzaam weg ebt.
Lucie huivert. Ze heeft het koud en warm tegelijk nu de inwendige storm is geluwd. Hier en daar voelt ze een druppel zweet langs haar huid naar omlaag glijden, maar desondanks heeft ze kippenvel. Ze weet zeker dat de anderen naar haar kijken. Ze vraagt zich af wat ze nog met haar zullen doen, want dat ze nog lang niet klaar zijn met haar, dat beseft Lucie maar al te goed. Waar zijn ze trouwens, vraagt ze zich af. Ze zijn wel erg stil geworden. Ze concentreert zich weer helemaal op haar gehoor en dan weet ze het. De zachte smakgeluidjes die van achter het bed komen, verzekeren Lucie ervan dat er daar aardig wat afgezoend wordt. Ze lijken zich voorlopig niet meer om haar te bekommeren en ze vraagt zich af of ze intussen alledrie naakt zouden zijn. Plots krijgt ze een beeld voor ogen van wat er daar achter het bed in haar eigen kamer gebeurt. Of het helemaal klopt weet ze natuurlijk niet maar het beeld is zo helder dat ze het niet kan negeren. In gedachten ziet ze haar naakte buurvrouwen dicht tegen elkaar aan geperst staan. Mina wordt als het ware in een sandwich genomen door de andere twee. Ze heeft haar armen strak om Maya’s middel en die twee tongen elkaar alsof hun leven ervan afhangt. Brenda staat achter Maya en met haar zware tieten tegen Maya’s rug geplet. Terwijl ze haar lippen in de korte haren drukt, kneden haar vingers Mina’s borsten bijna tot moes. Lucie hoort zichzelf diep zuchten bij het beeld dat ze voor zich ziet, want het doet haar eigen verlangen alleen maar toenemen. Waarom doen ze zo gemeen, waarom bekommert er zich niemand om haar, vraagt ze zich af. Waarom laten ze haar zo lang wachten?
Grommend als een gewond dier laat ze zich horen. Ze schuift zo ver mogelijk naar onder, zodat ze haar benen op kan trekken. Wulps spreidt ze haar dijen zo ver mogelijk, alsof ze wil zeggen, daar! Daar wil ik gestreeld worden! Lucie’s lijf schokt alvast op bij hetgeen ze hoopt dat er te gebeuren staat. Als ze goed luistert, weet ze dat ze weer de aandacht van de anderen heeft, want het smakken is opgehouden. Zouden ze nu naar haar kijken? Zouden recht naar het kutje kijken dat hen zo open en bloot wordt aangereikt, haar eigen roze, hunkerend hete kutje? Waar blijven ze toch? Lucie houd het niet meer uit, zo opgewonden en geil is ze en ze moet zich bedwingen om niet om aandacht te gaan smeken. Ze moet geduldig zijn, hoe moeilijk dat ook is.
Plots zijn ze er weer. Zes handen en drie monden nemen nu resoluut bezit van haar lichaam. Negen werktuigen van het genot naderen teder en langzaam vanaf elke denkbare uithoek van haar lichaam, om samen te komen op haar dijen en haar onderbuik. Als een eerste vinger zacht haar klit beroert, gaat er een siddering doorheen Lucie’s lijf en elke keer dat een vinger of een tong haar vrouwelijkheid aanraakt, duwt ze haar bekken ongecontroleerd van de matras naar omhoog. Aanvankelijk zijn die aanrakingen nog schuchter, een snelle aai over haar schaamlippen of een kort toefje van een stel lippen. Al gauw wordt het echter intenser en duren die heerlijke beroeringen langer, tot plotseling een vinger haar natte schede binnengaat. Het is maar een klein stukje, maar Lucie ervaart het zo intens dat ze zich er vanzelf tegenop drukt. Blijkbaar volstaat dat voor de anderen om haar niet langer te kwellen, want meteen daarop dringen twee vingers tegelijk diep in haar gloedhete schede. Ze blijven daar nu en als een derde vinger rondjes begint te draaien om Lucie’s klit, verliest ze alle zelfcontrole. Ze schokt en schud ongecontroleerd en komt spetterend klaar. Het is nog heerlijker dan de eerste keer en haar hele lijf davert. Wild slaat haar hoofd heen en weer en ze voelt nu het zweet in straaltjes van zich aflopen. Lucie kreunt, hijgt en gilt. Ze beweegt zo wild dat de vingers op en rond haar kut steeds weer moeite hebben om het contact niet te verliezen, maar daar heeft ze zelf geen erg in. Pas als er een warm vrouwenlijf zich tegen haar aan nestelt en een arm om haar heen klemt, komt Lucie’s lichaam een beetje tot rust. Toch is het pas als ze verslapt dat de handen van haar kut verdwijnen. Meteen zijn er echter andere handen en ditmaal ook een tong, terwijl een ander lijf de plaats aan haar zij inneemt. De onvermoeibaar flitsende tong in haar poesje doet Lucie al gauw weer kronkelen van genot en enkele minuten later voelt ze alweer een orgasme komen aanstormen. Maar ook dan is het einde niet in zicht, want nu zijn het weer andere handen die haar schoot bestormen en een ander lichaam ligt tegen haar zij aan om haar in bedwang te houden. Een ander paar handen kneden haar borsten en plukken ongenadig aan haar tepels. Het laatste restje kracht wordt uit haar lichaam geperst op het moment waarop ze een derde keer de top bereikt. Maar ook dan blijven de drie buurvrouwen Lucie strelen en kussen. Lucie ondergaat het, volkomen uitgeput, verdoofd en half buiten bewustzijn. Pas als ze weer regelmatig kan ademen en haar hartslag weer tot een aanvaardbaar peil is teruggekeerd, trekken de handen en monden zich terug. Helemaal kapot, maar tegelijk ook helemaal bevredigd is Lucie even van de wereld af. Zouden ze nu stoppen of zijn ze nog wat van plan? Het is het laatste wat ze zich afvraagt voor ze eventjes indommelt.
Als ze even later weer bij haar positieven komt, dringt het pas langzaam tot haar door waar ze is en waarom ze gebonden ligt en een blinddoek voor haar ogen heeft. Ze hoort geen geluid, maar de lucht om haar heen liegt niet. Ze ruikt de penetrante geur van verse seks. Lucie voelt zich van kop tot teen klam van het zweet en langzaam begint ze het koud te krijgen. Ze hoort geen ademhaling, geen beweging geen geruis, het is doodstil in de kamer. Waar zijn haar buurvrouwen? Ze zullen toch niet weggegaan zijn en haar zo hebben achtergelaten. Voor het eerst sinds ze de sjaal voorgebonden kreeg, zegt ze wat.
“Maya? Brenda? Zijn jullie er nog? Mina?” Maar het blijft stil en Lucie’s hart slaat een slag over. Ze vraagt zich af hoe lang ze daar zo moet blijven liggen, naakt en vastgebonden. Zou er na al dat heerlijks alsnog een luguber slot volgen? Langzaam voelt Lucie hoe paniek de kop opsteekt en plots begint ze ongecontroleerd aan de touwen te rukken. Het duurt even voor ze doorheeft dat ze haar linkerarm vrij kan bewegen. Haar hand is vrij. Ze rukt de blinddoek af en net zoals ze verwachtte is er buiten haar niemand meer in de kamer. In geen tijd heeft ze zich van alle koorden bevrijdt. Ze graait haar badjas van de vloer en trekt hem snel aan. Door de halfopenstaande deur rent ze de gang op en daarna de trap af. Ook beneden is er niemand meer, het hele huis is verlaten. Pas dan beseft ze dat ze haar buurvrouwen niet eens bedankt heeft voor deze ongelooflijk heerlijke avond. Als ze een half uur later, na een verkwikkend warm schuimbadje, haar kamer weer binnenkomt, bemerkt Lucie pas hoe groot de ravage is. Niet alleen hangt er dat bedwelmend geurtje dat elk normaal denkend mens zou doen vermoeden dat er hier net een orgie heeft plaats gehad. De anders zo nette kamer is een puinhoop. Het dekbed en de kussens liggen kris kras over de vloer verspreid. Het hoeslaken dat de matras beschermt is vormeloos en gekreukt en overal zitten er vlekken op. De vier koorden aan de bedsponnen zijn de stille getuigen dat het geen droom was, maar dat alles wat ze vanavond beleefde ook echt is gebeurd. Als ze haar blik verder de kamer laat rondgaan, bemerkt ze op de commodekast een stapeltje textiel dat niet van haar is. Ze loopt er naartoe. Bovenop ligt een briefje.
‘Welkom in de club, Lus. Volgende afspraak is vandaag over vier weken, bij Maya. Om jou daaraan te herinneren hebben we alle drie een souveniertje achtergelaten dat jij de volgende keer terug kunt meebrengen. Bedankt voor jouw gastvrijheid en de heerlijke avond. Lieverd, je was geweldig! Wij kijken al uit naar het vervolg. Jij toch ook?’
‘Ja, ja ja!’ borrelt het spontaan binnenin haar, terwijl ze onderzoekend het stapeltje textiel pakt. Ze herkent de ‘souvenirs’ direct. Maya, Mina en Brenda hebben elk een stukje van hun onderkleding achtergelaten. Zou ze…? Natuurlijk, ze is alleen, niemand zal het zien. Twee minuten later monstert ze zichzelf in de spiegel. Mina’s kanten slipje zit, ondanks dat het in het kruis wat plakkerig aanvoelt, gewoon perfect. Maya’s nylons hebben echter de neiging om af te zakken en Brenda’s bh…tja, die is minsten twee maten te groot. Als ze in de richting van het bed loopt ziet ze de foto van haar man op het nachtkastje staan. Heel even komt er een zweem van schuld in haar op, maar tegelijk weet ze dat ook weer te onderdrukken.
“Nee, schat, niet vanavond,” zegt ze tegen de foto, waarna ze het kadertje in de bovenste lade opbergt. Ze stapt in bed, gehuld in de kledingstukken van haar buufjes en trekt het smoezelige donsdeken over zich. Vanavond wil ze alleen zijn, helemaal alleen met haar eigen gedachten…
Schrijvers willen dolgraag weten hoe hun verhaal wordt ontvangen. Een korte opmerking is vaak al voldoende. Wij nodigen je dan ook van harte uit om een reactie te geven op dit verhaal. Daarvoor hoef je geen lid te zijn.