Deel 1
Vertwijfeld zat Han in de wachtkamer van de privékliniek in Gronau te wachten. Hoe had hij zo stom kunnen zijn? Zijn opvoeding kwam boven: God zal elke zonde die ooit begaan is straffen. Hij keek rond in de wachtkamer, niemand lette op hem. Hij vouwde zijn handen en begon te bidden.
Han kwam uit een christelijk gezin en zijn vader was boer. Nou ja boer, meer een vergaderboer. Terwijl boerend Nederland stopte met boeren of aan schaalvergroting deed, was de vader van Han druk met vergaderen. In de gemeenteraad, in het polderbestuur, in de diaconie en in het bestuur van de christelijke school. Als er in de omgeving bestuurd en vergaderd moest worden dan was de vader van Han er bij.
Al vroeg werd duidelijk dat Han net zo weinig met het boeren had als zijn vader. Han ging naar de christelijke lerarenopleiding en belandde in de voetsporen van zijn vader via de Plattelandsjongeren en de jongeren afdeling van de partij in de gemeenteraad.
Na een keurige verloving trouwde Han met zijn Antje. Antje en hij hadden elkaar op een EO-jongerendag ontmoet. Na hun huwelijk namen ze het "ga heen en vermenigvuldig u" letterlijk en het zaad stroomde rijkelijk over Gods akker. Dat maakte dat er kort na elkaar vijf kinderen werden geboren. Na nummer vijf had de gynaecoloog nadrukkelijk geadviseerd om, vanwege ernstige complicaties bij de geboorte van nummer vijf, van verdere zwangerschappen af te zien. Gods akker werd dor en daarmee ontstond voor Johannes een probleem. Zo lang de gemeenschap op voortplanting was gericht, was Antje er altijd voor in geweest om op haar rug te gaan liggen en haar benen te spreiden. Paren voor het plezier was voor Antje geen optie.
Han zijn politieke carrière floreerde omgekeerd evenredig met zijn seksleven. Toen Antje besloot om haar knieën verder stijf tegen elkaar te houden, werd Han benoemd tot wethouder. Wethouder op zijn vijfendertigste en het bracht Antje het aanzien waar ze stiekem altijd op had gehoopt. Han gaf het leraarschap en het gedoe met vervelende pubers op en werd voltijd bestuurder.
Als leraar en christelijk echtgenoot had Han nooit de behoefte gehad aan flirten en ook nooit iets gemerkt van vrouwelijke belangstelling. Antje was nooit in geweest voor variatie, gewoon op haar rug was voor haar goed genoeg. Han was werelds genoeg om te weten van alternatieven, maar zo lang hij zijn zaad kon lozen was het voor hem prima geweest. Nu hij bij Antje niet meer aan zijn trekken kwam werd hij genoodzaakt om aan zijn leuter te sjorren. Ter inspiratie keek hij op zijn studeerkamer naar plaatjes en filmpjes. Wat een bron van inspiratie, een nieuwe wereld ging voor hem open. Een wereld van geschoren poezen, standjes, seks met meerdere personen tegelijk, en seks in alle mogelijke lichaamsopeningen.
Als drooggelegde echtgenoot kreeg hij noodzakelijkerwijs meer oog voor vrouwen en hij ontdekte als wethouder het bestaan van een al lang bekend en uitgebreid beschreven verschijnsel , namelijk "macht erotiseert." Na een aanvankelijke worsteling met zijn geweten leerde hij dankbaar gebruik te maken van geboden kansen.
Het zevende gebod was er in gehamerd "Gij zult niet echtbreken." Toen "het probleem" thuis groter werd, had hij Antje voorgesteld om uit elkaar te gaan. Alsof er een bom in sloeg. Binnen een week zaten ze met ouders en schoonouders plus de dominee in een familieberaad. Tijdens dat beraad werd Han opnieuw duidelijk gemaakt, wat hij al lang wist, "dat wat God verenigd heeft, dat scheidde geen mens." Hij bleef bij Antje en verborg zijn escapades.
Vanuit de diaconie waren Han en Antje gevraagd om hulp te verlenen aan mede Christenen. Een uit Irak gevluchte Assyrische familie die in de gemeente was komen wonen. Antje leefde zich er helemaal in uit en Han leverde niet al te enthousiast wat hand- en spandiensten. Dat bleef zo tot er een beroep op Han werd gedaan om te helpen met de komst van zus. Een jongere ongetrouwde zuster van de Assyrische vrouw was nog in Irak en wilde naar Nederland komen. Han ging aan de slag en verzorgde de communicatie met COA en IND. Na een paar maanden kwam het verlossende bericht, het zusje mocht komen. In de diaconie werd een inzameling gehouden voor reisgeld en Han regelde haar komst en speelde voor chauffeur toen zus Asnath op Schiphol aankwam.
Ze is wel erg werelds gekleed, dacht hij toen er een jonge vrouw in een korte rok en een strak, haar kleine borsten accentuerend truitje in de armen van haar familie viel. Het samenzijn was van korte duur want Asnath moest door naar Ten Apel naar het aanmeldcentrum van de IND. Een paar dagen later kwam er bericht Asnath mocht voorlopig blijven en voordat ze naar een COA locatie zou gaan mocht ze een paar dagen bij haar familie logeren. Het echtpaar had die dag inburgeringscursus, Antje was druk met het vijftal, dus bood Han aan om naar Ten Apel te rijden.
Asnath sprak gelukkig redelijk Engels en dat maakte dat ze al voordat ze in de auto zaten uitgebreid in gesprek waren. Een gesprek waarin Asnath herhaalde: 'you help my family, you are a good man.' Ja, ja, dacht Han opzij kijkend en jij bent een lekker ding. 'The good Lord, will reward you.' Han, die langzaam maar zeker van zijn geloof aan het raken was, dacht nog, en hoe dan?
Op Han zijn vragen wat Asnath in Irak gedaan had kwam als antwoord: 'student and business woman.' He? dacht Han en als reactie op zijn verdere vragen zei ze: computers' en 'entertainment business.' Han wist van de papieren die hij had gezien dat ze zevenentwintig was en daarmee wat oud voor een studente. Eerder weet hij dat aan de omstandigheden in Irak. Aan nieuwsgierig doorvragen kwam hij niet toe, Asnath bestookte hem met vragen over Nederland, zijn gezin, zijn geloof in de goede god en over hoeveel geld ze van de Nederlandse regering ging krijgen. Han gaf het op, hij luisterde en gaf af en toe antwoord.
Na een half uur en bij de zoveelste dankbetuiging legde ze haar hand op zijn bovenbeen. Toen hij verrast opzij keek zei ze, 'you help my familiy, I help you.' Ze maakte zijn riem los en ze ritste zijn gulp open. Ze wurmde zijn hard wordende pik te voorschijn en met zijn pik in een warme vrouwenhand nam een verbouwereerde Han de afslag Staphorst. Hij dacht koortsachtig na en koos bij een wegwijzer voor het bordje Zwartsluis. Met zijn kloppende pik in een kleine vrouwenhand bracht Han de auto op een landweggetje tot stilstand. 'You like reward?' Schiet op, dacht Han en hij zei 'Yes please.' Asnath bukte zich en met haar gezicht in zijn schoot nam ze zijn geval in haar mond. Han wist van de filmpjes dat hij zeker niet de grootste had, maar het voelde nu wel als de hardste. Terwijl Han schaapachtig naar grazende koeien in de weilanden keek, werd hij klaar gezogen. Toen Han voelde dat hij ging komen, probeerde hij haar hoofd op te tillen en los te komen uit haar mond. Ze liet hem niet los, ze hield haar lippen strak om zijn kloppende pik en zoog verder. Han kon het niet meer houden en spoot in haar mond. Ze tilde haar hoofd op, opende het portier en spuugde zijn kwakje naast de auto in het gras. 'Next time you help me, we fuck for reward,' zei ze toen ze het portier weer sloot.
Die avond op zijn slaapkamer worstelde Han in gedachten met zijn gelovige opvoeding en het klaar komen in een vrouwenmond. Hebreeën 13:4: "Het huwelijk moet door iedereen in ere worden gehouden, en het echtelijke bed moet onbezoedeld blijven. Gods oordeel zal komen over ontuchtigen en echtbrekers."
Na een paar dagen vertrok Asnath naar het AZC in Katwijk. Antje die haar ontmoet had, vertelde Han, 'een vrouw, die zich zo kleed die deugt niet. Arme familie.' en ze vroeg naar de reis vanaf Ten Apel.
'Gewoon wat gebabbeld, over haar leven in Irak en haar studie,' zei Han. Ze kletste wel veel, haar mond ging maar op en neer, voegde hij er boosaardig aan toe,
Een paar maanden later op een zomerse middag. De Assyriërs hadden een etentje georganiseerd voor al die lieve mensen die hun geholpen hadden met hun huisvesting en de inburgering. Antje en Han waren van de partij. Antje vanuit haar betrokkenheid met het gezin en Han vanwege kriebels in zijn kruis. Hij hoopte Asnath terug te zien.
Ze was er, en hoe. Han zag hoe Antje haar met gefronste wenkbrauwen opnam en met een zo ver mogelijk gestrekte arm een heel afstandelijke hand gaf. ‘Het lijkt de hoer van Babylon wel,’ fluisterde Antje even later in Han zijn oor. Han deed zijn best om niet te veel maar Asnath te staren, het zweet brak hem uit en dat kwam niet alleen van de zomertemperatuur. Asnath droeg een minuscuul kort broekje en een strak shirt, waarin haar kleine puntige borsten en haar tepels duidelijk aftekenden. Ze droeg duidelijk geen bh en in het strakke broekje zag Han geen randjes van een slipje. Terwijl hij haar tersluiks opnam zag hij dat ze een duur uitziende ketting en horloge droeg.
Tijdens het eten vertelde de gastvrouw trots dat haar geliefde jongere zus binnenkort zou gaan trouwen met een in Zweden verblijvende verre neef. Ze wilden het huwelijk hier in de gemeente laten sluiten en inzegenen. Ze vroeg of Han kon helpen met de formaliteiten en of Antje wilde helpen met de voorbereiding. Han zag Antje rood worden en voor ze iets kon zeggen, zegde hij zijn hulp toe. Antje kneep haar lippen op elkaar en keek kwaad naar Han. Asnath bedankte ze beiden uitbundig en vertelde dat ze ‘so excited was’ en ‘that she could'nt wait till the wedding day was there.' Ze keek Han aan en vertelde dat ze van haar zwager gehoord had dat hij een belangrijk man in de gemeente was. Han straalde en stamelde, 'yes I am.' Waarop Asnath hem vroeg of hij haar vandaag de trouwzaal in het gemeentehuis kon laten zien. 'I am so anxtious.' Han vermeed naar Antje te kijken en zei dat het nu wel kon. Hij haalde thuis zijn auto en de sleutels van het gemeentehuis en ze gingen op weg. In de trouwzaal liep Asnath verrukt rond. Het was 'splendid.' Net toen Han teleurgesteld dacht, dit was het dan, zei ze. 'I need a rehearsel' en Han aankijkend, 'you may kiss the bride.'
Vijf minuten later zat Asnath op de rand van de tafel, die normaal gebruikt werd voor de trouwaktes. Haar broekje en slipje waren uit en haar shirtje was omhoog geschoven. Tussen haar benen stond Han met zijn broek op zijn enkels en zijn pik zo ver mogelijk in haar spleet.
Aangemoedigd door Asnath, 'yes, yes fuck me,' stootte hij heen en weer. Han was, met in zijn hoofd het vooruitzicht van een geweldige neukpartij, in staat om zich te beheersen. Hij hielp Asnath naar een orgasme, stootte door en net toen hij zelf wilde komen duwde ze hem weg. 'Not in my pussy, that is for my husband.' Ze pakte zijn pik vast en met een paar rukjes liet ze hem op de tafel spuiten. Nee, een 'again?' vond ze niet nodig.
Op de terugweg sluiks opzij kijkend zag hij Cartier op haar horloge staan. Hij had van dat soort dingen geen verstand, maar wist wel dat het heel duur moest zijn.
Nadat de kinderen die avond naar bed waren, heerste er een ijzige stilte in de woonkamer van Antje en Han.
Ondanks het gemok van Antje genoot Han nog drie dagen na van zijn avontuurtje. De vierde dag voelde hij 's morgens bij het plassen een branderig gevoel en dat ging gedurende de dag niet over.
's Avonds, alleen in de badkamer, inspecteerde hij zijn pik. Hij zag wat pus uit het pisgaatje komen. Jij grote lul, dacht hij. Hij sliep slecht die nacht. Naar de huisarts? Dat kon niet, de huisarts was ook van de kerk. Een andere huisarts? Niet in de gemeente, daarvoor was hij te bekend. Het werd een dag met afgezegde afspraken, smoezen en een bezoek aan een kliniek net over de grens in Duitsland.
Deel 2
Verdorie wat nu? dacht Johannes. Vertwijfeld zat hij laat op de avond achter zijn bureau in een bijna leeg gemeentehuis.
Na het cadeautje van Asnath had hij zich maandenlang tot zelfbevrediging beperkt.
Uiteindelijk had het succes bij de dames hem verblind en was hij steeds onvoorzichtiger geworden tot hem dit overkwam. Rotwijven, dacht hij.
Met weemoed dacht hij terug aan hoe het begonnen was, het avontuur met Asnath en hoe bleu hij toen nog in de omgang met vrouwen was.
Kort na het avontuur met Asnath en nog geen jaar wethouder ontkwam hij er niet aan om deel te nemen aan een reis naar Polen. Als raadslid was hij fel tegen een jumelage (stedenband) geweest. Meermaals had hij verkondigd dat het verspilling van gemeenschapsgeld was en dat het alleen maar diende als excuus voor snoepreisjes. Het had niet mogen baten er kwam een jumelage met Miloslow in Polen. Toen hij het met de oude Johannes zijn vader besprak had die gezegd,’ en nog een papenland ook, daar hebben we niets te zoeken.'
Het college vergezeld van wat ambtenaren ging op reis en de kersverse wethouder ging mee.
De Polen hadden voorzien in een tolk. Danuta, een Duits sprekende vrouw van midden dertig. Danuta werd aan Han, de voormalig leraar Duits, gekoppeld. Het ‘vertaal stelletje’ zoals collega wethouder Geert ze plagerig noemde.
Voor de reis redde Han zich al maandenlang met plaatjes en filmpjes. Als de dominee in zijn preken Johannes 2.16 aanhaalde en preekte dat 'pornografie tot de "begeerten van het vlees" sprak,' dan voelde hij zich schuldig. Een zelfde schuldgevoel kwam in hem op als hij naar Danuta keek. Ze was niet knap, maar dat lichaam met die grote borsten en die ronde stevige billen in een strakke rok, maakten dat hij steeds naar haar keek.
Na een ochtend van plichtplegingen op het stadhuis bezochten ze 's middags een pas geopende fabriek. Op een kluitje bij elkaar staand kreeg het gezelschap een uitleg van een Engels sprekende bedrijfsleider. Danuta stond dicht tegen Han aan. Hij voelde haar heup tegen de zijne drukken en hij kreeg het warm van en hij voelde dat hij bloosde. Sluiks opzij kijkend zag hij de ronding van haar borsten en een stukje decolleté. Niet eens veel decolleté, maar het was genoeg om zijn fantasie op hol te laten slaan en zijn pik te laten groeien. Hij schuifelde wat ongemakkelijk en voelde daardoor nog meer van Danuta tegen zich aan. Het zweet brak hem uit en dat werd nog erger toen hij zag dat Danuta hem geamuseerd aankeek. "Matteus 5:28: Maar Ik zeg jullie: ieder die begerig naar een vrouw kijkt, heeft in zijn hart al echtbreuk met haar gepleegd." Twee weken terug bij de Bijbellezing bij zijn ouders thuis had zijn vader het voorgelezen en hij had toen even naar Han gekeken.
Toen het gezelschap verder werd rondgeleid liep Han achteraan. Voor zich zag hij Danuta lopen, nee hij keek niet naar Danuta, hij keek naar haar bewegende billen en opnieuw voelde hij een ongemakkelijke erectie in zijn broek. Toen ze omkeek en naar hem glimlachte voelde hij zich betrapt.
De dag verstreek en om verdere zondige gedachten te voorkomen deed Han serieus zijn best om uit de buurt van Danuta te blijven. Hij ontkwam er echter niet aan dat ze af en toe samen moesten vertalen. Op een van die vertaalmomenten liep Danuta iets vooruit. Toen er geroepen werd dat ze nodig was holde ze met een drafje naar het groepje met Han. Han zag haar aankomen of eigenlijk zag hij alleen maar haar deinende borsten. Zijn fantasie deed zijn werk. Zijn deel van de vertalingen haperde nog al en met klamme oksels zag hij de verbaasde blikken van zijn collega's.
's Avonds volgde een diner in het hotel bij de Hollanders. Opgelucht constateerde Han dat de tafelschikking zodanig was dat hij naast Danuta zat en niet tegenover haar. Als hij nu maar vooruit keek kon hij niet afgeleid worden door haar borsten. Na het diner verhuisde een deel van het gezelschap naar de bar en Han, niet vies van een borreltje, ging mee. Tot zijn verrassing was Danuta ook in de bar. Er werd stevig gepimpeld en Han deed niet voor niemand onder. Met zijn tong losser van de alcohol vertelde hij in het Duits wat moppen die door een schaterende Danuta in het Pools vertaald werden. Het lukte Han om mede dank zij de alcohol al te "onkuise" gedachten te weren.
Door Han in zijn alcoholroes werd het niet opgemerkt, maar langzaam maar zeker dunde het gezelschap uit. Het ontging hem ook dat hij uiteindelijk alleen met Danuta in de bar achterbleef. Hij was echter nog niet zo ver heen dat hij niet opmerkte dat Danuta‘s Duits onder de alcohol te lijden had. Zie je wel, dacht hij veroordelend, In zijn familie en kennissenkring beperkten vrouwen zich tot een enkel advocaatje of glaasje droge witte wijn.
De klap kwam toen hij op wilde staan van zijn kruk. Hij werd duizelig, dreigde te vallen en het was een uitgestoken hand van Danuta die hem overeind hield.
Uren later, een eerste straaltje ochtendlicht kwam door een kier tussen de gordijnen de kamer in. Han werd wakker. Gedesoriënteerd keek hij rond en langzaam begon het te dagen dat hij in bed in een hotel in Polen lag. Hij zag een hoofd naast hem in bed. Antje?, dacht hij. Nee, dat kon niet. Hij voelde zijn hoofd bonzen en met het bonzen kwam zijn geheugen op gang. Bier en Poolse wodka. Hij herinnerde zich dat hij bijna gevallen was en hoe Danuta hem had ondersteund. Samen in de lift omhoog, de gang door naar zijn kamer, dat wist hij nog en daar stopte zijn herinnering.
Voorzichtig tilde hij het dekbed op. Hij zag dat hij aangekleed in bed lag met alleen zijn schoenen uit. Gelukkig, er is niets gebeurd, dacht hij. Nieuwsgierig tilde hij het dekbed van de slapende vrouw iets op. Danuta, herinnerde hij zich. Ze sliep in haar ondergoed, nieuwsgierig bekeek Han haar en het ondergoed. Het zag er met kanten randjes een stuk frivoler uit dan hij thuis gewend was. Ze roerde zich en werd wakker. Ze keek naar hem en zei 'Ich brauche Aspirin.' Ja, dacht Han, ik ook.
Na een korte en van Han zijn kant nogal verlegen uitwisseling van goede morgen wensen, kwam Han voorzichtig overeind. Terwijl Danuta weer onder het dekbed dook liep Han in zijn verkreukelde kleren en op kousen voeten naar de receptie. Door tegen zijn hoofd te kloppen en ‘aspirin’ te zeggen lukte het hem om de receptionist zijn nood uit te leggen. Met een grijns en een 'ha ha, many drink,' kreeg Han vier pilletjes mee. Terug op zijn kamer lag Danuta zachtjes te snurken. Hij maakte haar wakker, haalde een glas water uit de badkamer en ze deelden de pilletjes. Een tijd lang bleven ze rustig naast elkaar liggen zonder veel te zeggen. Naar het plafond starend en terugdenkend aan Asnath kwam d gedacht in hem op dat hij een schijnheilige klootzak was en dat hij wilde dat er wel wat gebeurd was.
Na een half uurtje kwam Danuta overeind met de mededeling dat haar ‘Kopfschmerzen’ minder waren en dat ze ging douchen. Ze stapte uit bed en zonder naar Han te kijken deed ze met haar rug naar hem toe haar bh en slipje uit. Ze wierp haar ondergoed op een stoel en liep naar de badkamer. Han zijn hoofdpijn was voldoende gezakt om van het schouwspel te genieten en vooral de wiebelende blote billen maakten dat hij een erectie kreeg. Hij begon te fantaseren over hoe haar voorzijde met die grote borsten er uit zou zien. Met Danuta in de badkamer en een lopende douche bedacht hij dat het veilig was. Hij maakte zijn broek los en stroopte zijn broek en onderbroek omlaag. Stjonge, wat een knoeperd, dacht hij, zo hard is hij in tijden niet geweest. Hij begon aan zijn pik te sjorren tot hij de douche niet meer hoorde. Hij stopte met tegenzin en werkte met moeite zijn geval weer in zijn broek.
De badkamerdeur ging open en waar Han uitkeek naar een blote voorkant, werd hij teleurgesteld. Met een badhanddoek om zich heen gewikkeld kwam ze de kamer in. Ze ging op het bed zitten en vertelde dat ze zijn tandenborstel gebruikt had. ‘Wilst du auch baden?’ Verdorie, dacht Han, dan kom ik straks terug en dan is ze aangekleed. Zijn preutse opvoeding maakte dat hij gekleed naar de badkamer verdween. Na de douche twijfelde hij, weer aankleden? Zijn schone kleren zaten in zijn koffer. Hij besloot om ook een handdoek om te slaan. Ze glimlachte toen ze hem met een onzekere blik en zijn handdoek om in de deuropening zag staan. 'Bitte kommen?' wenkte ze en ze deed haar handdoek af. Verbijsterd keek Han naar haar grote borsten en naar haar poes met de duidelijk zichtbare schaamlippen. Ze had geen schaamhaar, ze was helemaal kaal. Net als de vrouwen op de plaatjes en in de films waar hij af en toe naar keek. Volle ronde wat hangende borsten, heel gemeen vergeleek Han ze met de “lege theezakje” van Antje. Zijn pik roerde zich en drukte de handdoekstof naar voren.
Danuta stapte op hem af. Ze drukte een kus op zijn mond en pakte door de handdoekstof heen zijn gezwollen pik vast. Han liet de handdoek los en liet zich meevoeren naar het bed. Danuta ging op bed liggen en Han verkende heel nieuwsgierig met zijn vingers haar kale poes. Hij voelde wat stoppeltjes, hij voelde haar vocht en dat was het einde van het voorspel. Met Antje was er altijd nauwelijks sprake van voorspel geweest en ook geen naspel. Het ging om het tussenspel en dat was geen spel maar een serieuze plicht. De kunst van het voorspel moest hij nog leren. Han drukte net zoals het thuis altijd gegaan Danuta op haar rug en hij ging op zijn knieën tussen haar benen zitten. Hij richtte zijn pik en gleed zo haar kale natte spleet in. Even dacht hij nog aan Antje en dat alleen, omdat hij zich realiseerde dat Danuta veel natter was. Hij steunde op zijn handen om te kunnen zien hoe zijn pik niet in een kroezige bos haar maar tussen twee duidelijk zichtbare schaamlippen heen en weer gleed. Hij stootte en stootte en dacht nergens meer aan. Of doordat hij in maanden niet meer met zijn pik in een kut had gezeten, of door het eerdere rukken, het duurde in ieder geval maar heel even. Het vergde ongeveer twintig hongerige stoten en toen kwam Han klaar. Hij spoot zijn sperma voor de tweede keer in zijn leven in een andere kut dan die van zijn Antje. Daarna liet hij zich met een lange tevreden zucht op Danuta zakken.
Danuta was minder tevreden en na Han even rust gegund te hebben duwde ze hem van zich af. Ze pakte zijn hand en vertelde hem dat hij haar moest vingeren. In het begin leek het nergens op, maar na wat aanwijzingen vingerde hij goed genoeg om haar een orgasme te bezorgen.
Nadat Danuta zich had aangekleed en naar huis was gegaan bleef Han in verwarring achter. Hij was klaar gekomen en ja hij moest aan zich zelf toegeven dat hij er van had genoten. Weer met een andere vrouw dan Antje. Antje die hij trouw had beloofd. Hij voelde geen berouw, hij voelde... opluchting.
Danuta verscheen omgekleed en keurig op tijd voor het dagprogramma. Alleen als er vertaald moest worden hadden ze contact. Han, die zijn geweten wist te negeren en zich afvroeg of er meer in het vat zat, merkte spijtig op dat ze hem meed. De dag ging voorbij, de Hollanders gingen samen eten en namen afscheid van hun Poolse gastheren en gastdames. Bij het afscheid nemen zei Danuta zachtjes: "ich habe nog einige des Guthabens." Han bloosde, wat te goed? Hoe bedoelde ze dat?
Het was de laatste avond van de Polenreis. Na het eten werd het opnieuw de bar. Han hield het bij een pilsje en een wodka en zocht al vroeg zijn kamer op. Hij had zich net gedoucht en zijn pyjama aangetrokken toen er op zijn kamerdeur werd geklopt. Voor de deur stond Danuta met een waarschuwende vinger op haar lippen.
Eenmaal binnen omhelsde een nu al wat vrijere Han haar. Na wat gekus en gevoos zei Danuta dat hij fris gewassen rook en dat ze daarom een verrassing voor hem had. En wat voor een verrassing. Danuta trok zijn pyjama broek omlaag en duwde hem naar het bed. Met Han zittend op de rand van het bed ging ze op haar knieën zitten. Ze pakte zijn gezwollen pik vast en boog haar hoofd er naar toe. Toen stopte ze en ze keek lachend op naar Han's gezicht met open hangende mond. Han had het niet meer, zijn pik was snoeihard, zijn voorhuid helemaal teruggetrokken en zijn eikel paars en vochtig. Er volgde een kort plagerig likje en even later nog een. Han werd ongeduldig en probeerde met zijn handen haar hoofd naar zijn pik te drukken. 'Blasen?' vroeg ze. 'Ja, ja.. bitte,' stamelde Han. Heel kort, om Han, voor zover dat kon, nog verder op te geilen nam ze zijn eikel tussen haar lippen. Daarna stopte ze tot Han's grote teleurstelling. Ze kleedde zich uit en vroeg Han om zich ook helemaal uit te kleden en op bed te gaan liggen. Han, die smachtte naar bevrediging, werkte grif mee.
Orale seks, gepijpt worden. Het was het onderwerp van zijn favoriete filmpjes. Een keer had hij het voorzichtig bij Antje geopperd. Antje had, "dat soort smerigheid" resoluut afgewezen.
Daarop volgde zijn tweede verrassing. Danuta drukte hem op zijn rug en ging omgekeerd op hem liggen. Net als in een filmpje, dacht Han. Weer nam ze zijn pik in haar mond, maar nu langer. Om het geval pas weer los te laten toen Han naliet zijn bijdrage te leveren. Het duurde even tot het kwartje bij Han viel, "voor wat hoort wat." Voor het eerst in zijn leven befte hij. Het begon als wat inspiratieloos geslobber, maar gaandeweg en dank zij haar aanwijzingen kon Danuta er van genieten. Toen zijn tong eenmaal haar knopje had gevonden liet ze haar waardering blijken door een groter deel van zijn jongeheer in haar mond te nemen. Han voelde zijn snoet nat worden en dat deerde hem niet, hij genoot. Dit keer deed hij zijn best om het lang te laten duren. Hij hoorde Danuta zachtjes grommen en haar keelgeluid prikkelde zijn pik nog meer. Ik hou het niet meer dacht hij en hij twijfelde over even terugtrekken of in die warme mond blijven. Hij hoefde niet te beslissen. Danuta kreeg een orgasme en kwam gillend met een klein spuitertje klaar. Han schrok even maar zijn behoefte aan bevrediging liet hem de douche verdragen. Ze trok haar mond terug en een paar rukjes met haar hand waren voldoende om Han grote klodders sperma op zijn eigen buik te laten spuiten. Leviticus 15:16: is een zaadlozing buiten de vrouw onrein?, schoot in zijn gedachten. In ieder geval was het heerlijk, besloot hij.
Nadat Danuta van Han was afgerold veegde ze met het dekbed Han zijn gezicht droog en ze begon met haar wijsvinger sperma figuurtjes op zijn buik te schrijven. Han dacht nog even aan Gods akker en stelde tevreden vast dat de toorn Gods vooralsnog uitbleef.
Danuta stond op om naar het koelkastje te lopen en na een inspectie koos ze voor twee flesjes Heineken. Ze lurkten aan hun flesjes, Danuta kletste wat en de nagenietende Han humde af en toe een reactie. De flesjes leeg, pakte Danuta de kleverige en verschrompelde pik van Han vast.
Ze wilde hem "sauber machen". Dat deed ze met opnieuw het dekbed. En Han? Han, die nog nooit meerdere keren per dag "op de kut" was geweest, zag hoe de kleine Han weer wakker werd. Zijn jongeheer richtte zich weer op. Nu op één dag al zijn erotische dromen werkelijkheid werden, kwam er een idee in hem op. Van achteren, op zijn hondjes!
Een keer eerder had hij het zo gedaan. Tussen nummer vier en vijf. Na de bevalling van nummer vier deden ze er bijna 10 maanden over voordat Antje weer zwanger werd. Han had haar toen met een smoes overgehaald om het van achteren te doen. 'Zo bereikt het zaad je baarmoeder beter,' had hij gezegd. Hij had het heerlijk gevonden, tot de volgende dag. Antje had met een bezoek aan de Christelijke Bibliotheek ontdekt dat zijn verhaal niet geheel conform de waarheid was en daar was ze gebelgd over.
Danuta werkte mee en leunde voorover gebogen op het bed. Voor de tweede keer die dag verdween de pik van Han in een buitenechtelijke kut. Danuta was zo nat dat zijn apparaat zonder druk naar binnen gleed. Han genoot en omdat hij zijn zaad een half uur eerder al had geloosd kon hij het goed volhouden. "Nog einige des Guthabens", mompelde hij heen en weer pompend tegen die geile Poolse billen. Het sluimerende seksuele beest in Han was eindelijk ontwaakt. "Du bekomst deine gerechten Nachspeise," gromde hij al stotend. Danuta, die van ruig leek te houden, beantwoordde dat met een luid 'Ja, bitte fick mich. Ich liebe deinen Schwanz.' Krijsend kwam Danuta klaar en overstemde daarmee het gegrom van Han.
Na het afscheid van Danuta besloot het ontwaakte seksuele beest om zonder die stomme, door Antje uitgezochte, pyjama te gaan slapen. Dat viel tegen in een nat en kleverig bed.
Collega wethouder Geert had een kamer naast die van Han. De volgende morgen, met de hele groep aan het ontbijt, keek zijn collega hem over de tafel heen aan. Met een valse glimlach en hard genoeg voor het hele gezelschap om het te horen zei hij, 'onze Han is een luidruchtig aanhanger van de jumelage geworden.’ Gelukkig voor Han leverde dit alleen wat verbaasde blikken op. Niemand ging er op in en Geert gaf geen uitleg.
Han merkte dat het wethouderschap bij hem paste. Het was niet langer zo maar een leraar Duits, hij was wethouder in een grote gemeente. Hij merkte ook dat vrouwen hem anders bejegenden. Als leraar werd hij nauwelijks opgemerkt en nu merkte hij dat hij vrouwelijke aandacht kreeg. Hij genoot er van en nieuwsgierig zocht hij op Internet. "Macht erotiseert," las hij. Hij dacht er over na en besloot om het te gaan uitproberen.
Een eerste gelegenheid kwam een paar weken na zijn openbaring. Op de afdeling onderwijs werkte een tijdelijk beleidsmedewerkster, Wanda genaamd. Een Indisch type, niet uitgesproken knap, beetje mollig en een jaar of vijf ouder dan hij. Hij had gehoord dat ze gescheiden was en als ze samen overleg hadden ontstond er een wat broeierig sfeertje. Dat kwam vooral doordat Wanda af en toe spontaan een hand op zijn arm legde of hem aanstootte. Op een mooie voorjaarsdag gingen ze samen op werkbezoek bij een school. Vanwege het gemak en het weer besloten ze dat op dienstfietsen te doen. Na het werkbezoek nam Han de proef op de som. 'Het is nu al half vijf en het is vijf uur voor we terug zijn op het gemeentehuis.
'Zullen we wat gaan drinken op een terrasje?' Het bleek een inkopper.
'Wat een leuk idee, ja gezellig.' Gezellig?, dacht Han de schuinsmarcheerder in spe. Ja, als jij het zo noemen wilt. Wanda aarzelde even en zei toen, 'we kunnen ook bij mij in de tuin wat drinken. Ik woon hier vlak om de hoek.'
Vijf minuten later zaten ze, op verzoek van Wanda, naast elkaar op een schommelbank in haar achtertuin. Han met een Radler en Wanda met een sapje. 'Knus he,' zei Wanda en ze deed haar spontane ding door haar opmerking te bekrachtigen met een hand op Han zijn arm. 'Dat kan ik ook, dacht de in Han ontwaakte jager en hij legde haar aankijkend zijn hand op haar been. Ze lachte naar hem en zei, 'ik wist het' en ze kwam met haar hoofd naar het zijne voor een kus.
Kussend en aarzelend vozend zaten ze op de bank. Han, angstig rondkijkend vroeg zich af of hij dit wel kon maken. Er was weliswaar een hoge heg en een schutting om de tuin, maar vanaf de bovenverdieping van de naburige huizen waren ze te zien. Wanda had dezelfde gedachte, ze stond op en voerde hem mee naar binnen. Direct door naar haar slaapkamer, waar Wanda het open raam sloot en de vitrages dicht trok. Han kleedde haar uit, terwijl Wanda zijn riem en gulp losmaakte en zijn pik vastpakte. Blij verrast keek Han, die sinds een jaar vergelijkingsmateriaal had, naar een licht behaarde poes. Niet het mini oerwoud van Antje en ook niet de geschoren poes van Danuta maar gewoon weinig beharing. Ze had een gewelfd buikje, grote hangende borsten met grote donkere tepelhoven en donkerbruine tepels. Ze drukte zijn hoofd naar een van haar borsten en terwijl Han zachtjes op haar tepel knabbelde maakte ze zijn overhemd los.
Han stroopte zijn broek en slip omlaag en schopte zijn schoenen uit. Met zijn sokken nog aan wilde hij haar naar het bed drukken. 'Rustig aan Han', zei ze. Ik wil eerst samen knuffelen en spelen.' De daad bij het woord voegend begon ze zijn pik te kneden. Han liet zich niet onbetuigd en hij begon met zijn vingers haar kut te verkennen tot hij haar knopje gevonden had. Dat werkte, ze begon zwaarder te ademen en te kronkelen op zijn vingers. Ze was nat toen hij begon en Han voelde hoe ze al vingerend nog natter werd. Dat bracht hem op het idee om zijn in Polen geleerde kunst in de praktijk te brengen. Hij werkte Wanda voorzichtig naar de rand van het bed en liet haar op de rand zitten en toen achterover leunen. Han nestelde zich op zijn knieën tussen haar benen en likte haar zilte spleetje om vervolgens met zijn tong haar clitoris op te zoeken. Nou ja zoeken, Wanda bleek een fors en niet te missen exemplaar te hebben.
Hij had het kunstje goed geleerd want hij likte Wanda al snel maar een stil heupschokkend orgasme. Ze kuste hem op zijn natte mond en zei dat ze 'dit, nooit van hem verwacht had.'
'Nu jij,' zei ze, 'mondje of kontje?' Dat bracht Han in verwarring. Kontje?, anale seks, filmpjes met anale seks had hij altijd overgeslagen. Toen hij nog voetbalde had hij het in de kleedkamer "poepstampen’ horen noemen. 'Ehh, eh, niet in je kontje,' zei hij bedremmeld. Ze lachte, 'nee joh, gekkerd. Ik bedoel het niet letterlijk. Wil je van achteren?' Dat voorstel ging er in als "Gods woord in een ouderling." Wanda leunde voorover op het bed. Han keek naar de hem toegekeerde volle billen en heel even dacht hij aan Antje. Het was geen fraaie gedachte. Hij vergeleek de schonkige magere kont van Antje met het weelderige vlees voor hem. Hij drukte zijn begerige snikkel naar voren. Wanda’s hand kwam hem tegemoet om hem naar binnen te leiden. Terwijl hij in haar stootte ving hij haar bungelende borsten in zijn handen. Wanda bleek ook in het neuken de tegenpool van Antje. Ze was niet passief, het tegendeel. Ze werkte mee door in een tegenritme haar kont naar achteren te duwen. Dat ze zachtjes begon te kreunen verhoogde Han zijn geilheid. Hij genoot van het getik van zijn kloten tegen die donkere Indische billen. Met grote lange halen gleed hij met zijn pik in haar natte gleuf heen en weer. Het duurde niet lang voordat de in het voorspel al opgewarmde Wanda haar tweede orgasme kreeg. Nu niet stil maar onderdrukt gillend. Dat was het sein voor Han om zich met wat laatste harde stoten te laten gaan. Schokkend spoot hij tot de laatste drup zijn sperma in haar.
Wanda liet zich voorover op bed zakken. Han met zijn pik nog in haar ging mee naar voren. Hij wilde zijn apparaat zo lang mogelijk in die lekkere warme vochtige grot houden.
'Oh Han, toch,' zei Wanda voorover liggend op het bed met Han half op haar. 'Tering wat lekker,' dacht Han zonder te antwoorden.
Dat was het begin van een neukrelatie die ruim een halfjaar duurde. Tot Wanda vertelde een leuke ongehuwde man ontmoet te hebben. Met die man wilde ze zoals ze zei, ‘een echte relatie op gaan bouwen.’
Han had met Asnath een lesje geleerd en hij leerde nog meer. Als wethouder bleek hij een snelle leerling, die het politieke spel goed in de vingers kreeg. Zo corrupt als hij in zijn huwelijk was, zo integer was hij als politicus Hij kleurde keurig tussen de lijntjes en wist daarnaast door zijn handelen veel burgervertrouwen te winnen. Dat deed hij door een luisterend oor en door te handelen als ambtenaren te procedureel of te laks waren in de afhandeling van zaken. Al snel vielen hem de streken op die zijn collega's in het college en partijgenoten uithaalden en hij besloot daar een dossier van aan te leggen. Je weet maar nooit, dacht hij toen hij er mee begon. Daarbij denkend aan collega Geert, met zijn flauwe toespelingen over het Poolse avontuur.
Alle lagen en listen van collega's en partijgenoten die hem verdacht leken documenteerde hij. Thuis ging alles in een map op zijn werkkamer. Een map die hij cryptisch CRS noemde, naar het Latijnse “corruptus” voor bedorven, smerig en vies.
Om de viezigheid van een nieuwe druiper of erger te voorkomen was Han na zijn eerste avonturen condoomgebruiker geworden. Om de condooms uit het zicht van Antje te houden bewaarde hij een voorraadje in een dossiermap in zijn bureau op het gemeentehuis en een voorraadje onder het reservewiel in de auto.
Han werd een rijzende ster aan het partijfirmament. Er werd hem gevraagd om zich kandidaat te stellen voor Provinciale Staten. Han hoefde niet lang na te denken. De jachtgronden in de eigen gemeente had hij verkend en werden ook wel wat riskant. Het provinciehuis op bijna veertig kilometer afstand leek hem een mooi nieuw jachtterrein. Antje, vond het geweldig, die droomde er al van om met een nieuwe hoed op Prinsjesdag over het Binnenhof te lopen.
En nu, halverwege zijn tweede ambtstermijn was het mis gegaan. Er was een jaar terug een nieuwe plaatselijke partijvoorzitter gekomen. Een vrouw van achter in de veertig. Alleenstaand en ambitieus. Van haar uit waren er wat voorzichtige advances geweest, die Han negeerde. Hij kwam goed aan zijn trekken jongere vrouwen. Alhoewel, het was niet alleen haar leeftijd. Hij vond haar gevaarlijk, zijn gevoel zei "levensgevaarlijk, oppassen." Hij had haar nagepluisd, toen ze uit het niets en van oorsprong van buiten de gemeente voorzitter wilde worden. Twee scheidingen, ja die katholieken die mogen wel, dacht hij. Twee keer met heibel en gouden handdrukken ergens vertrokken. Plus een enorme drang om goed lopende zaken te bestempelen als probleem, zodat ze zich er vervolgens mee kon bemoeien. Han ging daar zijn handen niet aan branden.
Dan Lieke, daar wilde hij zijn handen wel aan branden. Lieke, een leuke jonge vrijgezelle vrouw van achter in de twintig. Lieke was plaatselijk heel actief voor de partij en lonkte duidelijk naar een toekomstige raadszetel. Lieke was lang en slank met kort blond krullend haar. Als Han aan haar dacht dan dacht hij aan haar lange benen en hij fantaseerde over hoe het er uit zou zien op de plek waar die benen samen kwamen. Veel tiet leek ze niet te hebben maar wat ze had stak parmantig naar voren. Han zag zich in gedachten al zijn mond om zo’n stevige kleine borst klemmen. Lieke was lid van de commissie Samenleving, overigens net als de partij voorzitster.
Han merkte dat als hij Lieke ontmoette dat ze met hem flirtte. Dat was ego strelend en het maakte hem nieuwsgierig. Laat op een avond liep hij haar na een commissievergadering in het gemeentehuis tegen het lijf. Ze kletsten wat en Lieke vroeg of de renovatie van de raadszaal al klaar was. Han vertelde dat de raadszaal de week erop weer in gebruik genomen werd. 'Zal ik je laten zien hoe het geworden is?'Lieke ging met een scheef lachje op zijn voorstel in. Han ging met de smoes van zijn sleutels pakken langs zijn kamer om een condoom uit zijn geheime voorraad te halen. Hij ging er van uit dat de rest van de commissie naar huis zou gaan en dat de dienstdoende facilitaire medewerker in de receptie zou wachten tot hij weg ging om dan af te sluiten.
Veel viel er niet te zien in de gerenoveerde raadszaal. Zelfde zaal, vers schilderwerk en nieuw meubilair. Han zag de teleurgestelde blik van Lieke en stelde spontaan voor om haar burgemeester te maken. ‘He?’ vroeg Lieke.
'Ga hier eens zitten,' bood Han aan op de stoel van de burgemeester wijzend. Lieke ging zitten en zei 'bedoel je het zo of bedoel je dat flauwe grapje, waarbij een jongen burgemeester gemaakt wordt door zijn broek naar beneden te trekken?' Han deed zijn best verbaasd te kijken waarop Lieke zei, 'ik heb je door, dat flauwe grapje ken ik van mijn broers. Het is een spel voor jongetjes. Weet je wat? We keren het om, ik maak jou burgemeester.' Han zijn hersens draaiden even op volle toeren. Dan werd het misschien geen verkenning van de plek waar die lange benen samenkwamen. Maar zijn broek omlaag leverde misschien wel een pijpbeurt op. Hij ging zo dicht mogelijk voor Lieke in de burgemeester stoel staan. In zijn gedachten vormden zich een beeld, hoe ze zijn pik langdurig zou gaan verwennen. Eerst in haar hand. Hoe ze de schacht zou vasthouden en hoe dan zijn vochtige gezwollen blauw paarse eikel uit haar kleine hand zou steken. Hoe ze vervolgens zijn eikel tussen haar lippen zou nemen. Hoe hij, na de afgelopen twee weken zonder seks, grote klodders sperma zou spuiten. Misschien wel in haar mond? "De dorstigen laven," kwam spontaan in hem op. Hij moest er om giechelen. Lieke keek verrast op, 'wat is er Han?'
‘Oh, eh, ik verheug me op wat er komen gaat,’ zei hij zijn gulp open ritsend. 'Ho stop', zei Lieke. 'Ik maak jou burgemeester. Laat mij mijn gang maar gaan.’ Han liet het gebeuren. Hij gaf zich over aan de handen van Lieke, die zijn riem los maakten en zijn broek omlaag trokken. Handen die in de rand van zijn slip haakten om die over zijn gezwollen tampeloeres omlaag te stropen. Han dacht alleen nog maar aan het genot dat ging komen. Han vergat dat de raadszaal goed verlicht was en dat de deuren niet op slot zaten.
Terwijl Lieke met twee handen zijn pik vasthield en Han haar hemdje omhoog sjorde, ging de deur open. Lieke liet van schrik zijn pik los en Han probeerde nog snel zijn blote billen naar de deur te draaien.
'Wat gebeurt hier?, klonk het. Terwijl Han met zijn broek hanneste en Lieke haar hemdje omlaag trok, was de voorzitster de raadszaal ingekomen.
Ze zei geen, sorry dat ik jullie gestoord, heb. In tegendeel het werd een heel spektakel over onzedelijk gedrag, viezigheid, verantwoording afleggen en nog meer.
'Hij begon,' riep Lieke en ze rende langs de voorzitster de raadszaal uit. Terwijl Han zijn gulp dicht ritste en koortsachtig nadacht over smoezen kreeg hij een verdere verbale lawine over zich heen. Een goede smoes wilde hem niet te binnen schieten. De voorzitster eindigde haar monoloog met 'je zult er morgen wel meer van horen,' en ze vertrok met een van woede vertrokken gezicht.
Han droop af naar zijn werkkamer en dacht niet te lang na over zijn “zonden”. Zijn gedachten gingen naar een oplossing.
Deel 3
Han zat niet lang met zijn handen in het haar. Hij ging zich niet laten naaien en zeker niet door dat wijf en zo rijpte er een idee.
De volgende avond was er crisisberaad bij de voorzitster thuis. Naast de voorzitster en Han waren zijn collega wethouder van de zelfde partij en wat partij notabelen aanwezig. Ook de provinciale voorzitter was uitgenodigd. Han kwam gewapend met een Jumbo boodschappentas met daarin zijn Corruptus dossier. Tot Han zijn verrassing was Lieke, "het lijdend voorwerp" niet aanwezig.
Han veinsde verbazing over de bijeenkomst. Bij het handenschudden zag Han met leedvermaak hoe de provinciale partijvoorzitter aarzelend zijn hand uitstak en daarna aan zijn broek afveegde. Han was klaar voor de strijd.
De voorzitster vertelde haar versie van het verhaal en eindigde met de eis dat Han onmiddellijk al zijn partij functies zou neerleggen. Zonder dat Han om een weerwoord werd gevraagd waren de aanwezigen het helemaal met haar eens. Vervolgens werd er ingegaan op hoe en met welk verhaal Han diende terug te treden. Ze besloten dat het een neutraal verhaal moest zijn. Er mocht niets uitlekken. De partij en de arme onschuldige familie van Han moesten beschermd worden en mochten niet de dupe worden van zijn gedrag. Han luisterde en zei niets. Toen ze het allemaal uitgedokterd hadden keken ze Han aan. 'We nemen aan dat jij dit ook zo wilt?'
'Nou nee,' zei Han en hij begon zijn boodschappen tas uit te pakken.
'Weet je nog van de verkoop van het oude gebouwtje van het kinderdagverblijf aan de Steenweg?' vroeg hij aan zijn collega wethouder. Tot zijn genoegen zag Han hoe zijn collega kleurde. 'Dat is toen onderhands verkocht, zonder taxatie.'
'Ja dat doen we wel vaker.' Gevolgd door wat zenuwachtig gekuch.
'De koper bleek later je toekomstige schoonzoon te zijn. Ik heb hier een mapje met wat papieren over de verkoop, de verkoopprijs en de winst die je schoonzoon er een half jaar later bij doorverkoop aan een projectontwikkelaar mee gemaakt heeft. Je mag het wel even inkijken als je wilt.'
Han keek de tafel rond en zag wat verontruste blikken. 'Een van de plaatselijke partijprominenten aankijkend. 'Kees weet je nog hoe snel het bestemmingsplan aangepast werd, zodat jij kon uitbreiden?'
'Ja, nou en?'
'Weet je ook nog hoe je concurrent met allerlei regeltjes lastig gevallen werd?' Wil je misschien jouw mapje ook even inkijken?'
De tas hoefde niet helemaal uitgepakt te worden. Na nog een voorbeeld werden ze het eens. Han bleef tot de volgende verkiezingen aan als wethouder. Het verhaal van zijn escapade met Lieke verdween in de plaatselijke doofpot van de partij. Die was groot genoeg om er nog wat bij te stoppen.
Han had zijn knopen geteld en zocht toenadering tot Gemeente Belangen. Die zagen hem graag komen. Zo ontstond er een afspraak, dat Han bij de volgende verkiezingen op hun lijst zou komen. Plus dat als er een wethouder geleverd kon worden, dan werd Han dat.
Han wist dat een plaatselijke voetbalvereniging een nieuwe voorzitter zocht. Stemmenwinst, dacht hij, toen hij zich meldde dat hij beschikbaar was en graag het voorzitterschap wilde bekleden.
Antje wilde het niet begrijpen. De partij ontrouw. Met Gemeente Belangen was de kans voor haar, om op een dinsdag in september, met een nieuwe hoed over het Binnenhof te paraderen voorgoed verkeken. En wat moest hij nu bij die voetbalclub, hij was al haast nooit thuis. Bovendien voetbalde deze club ook nog eens op zondag.
Han hield zich een tijd gedeisd, de angst om opnieuw betrapt te kunnen worden zat er goed in. Gelukkig heb ik mijn rechterhand nog, dacht hij tijdens een sessie in de badkamer met de deur op slot.
Het eerste dameselftal werd kampioen en dat werd gevierd. Han, de nieuwbakken voorzitter, was er uiteraard bij. Hij hield een toespraak in de volle feestende kantine. Na de toespraak stond hij tevreden met zijn verhaal en met zichzelf aan de bar. Met een zoveelste biertje in de hand raakte hij in gesprek met Keet, de trainster van de dameselftallen. Niet echt Han zijn type, met een stevig gespierd postuur en naar Han zijn mening een veel te grote mond. Ook haar taalgebruik was niet wat hij gewend was. Zijn afkeer van haar harde stem en grove taal verhinderde niet , dat al pratende, zijn blik afdwaalde naar haar forse boezem. Hij stond zich af te vragen hoe die borsten er bloot uit zouden zien, toen Keet midden in haar verhaal stopte en zei, 'Han wat flik je me nou? Sta jij daar, terwijl ik tegen je praat, een beetje naar mijn tieten te staren!'
Han schrok, ' Ehh.. sorry Keet, excuseer me alsjeblieft.'
'Ha, ha,' zei ze, 'Schaam je maar niet, ik ben het gewend dat mannen naar mijn borsten staren en toen ik zelf nog voetbalde kreeg ik er vaak opmerkingen over, ondanks dat ik ze in een sport bh insnoerde.'
Han stond met zijn mond vol tanden. Hij wist zo snel niet hoe hij op haar opmerking kon reageren. Dat weerhield Keet er niet van om door te gaan. 'Zeg Han, klopt het dat jij gek op de vrouwtjes bent.'
Het sierde Han dat hij nog steeds kon blozen en dat deed hij. Verdorie, dacht hij op zo'n gerucht zit ik niet te wachten.
'Ik ben getrouwd.' Hij probeerde het zo ferm mogelijk te zeggen.
'Ja ik ook,' zei Keet met een grijns.
'Wil je nog een pilsje Han?'
'Ehhh, ja graag, maar ik ga eerst even naar het toilet.'
Alle toiletten bleken bezet en er stond een wachtrij. Dan maar buiten in de bosjes, dacht Han, het is toch donker.
Hij zag Keet aan de bar staan met twee vers getapte biertjes en op weg naar buiten zwaaide hij naar haar. Han liep om de kantine heen naar de bosjes aan de achterkant. Hij was net bezig zijn gulp open te ritsen toen hij de stem van Keet hoorde. 'Ha ha, een wildplasser.' Han voelde zich betrapt en draaide zich om. 'Hoge nood en alles was bezet.'
'Ja bij de dames ook. Weet je wat, ik heb altijd al brandweervrouw willen worden. Als jij nu doorgaat met wat je van plan was, dan hou ik hem vast om de straal te richten.' Han was compleet verrast, dit was het gekste voorstel dat hij ooit had gehad. Hij dacht even na en of het nu door het bier kwam of het gebrek aan seks van de laatste weken, waarom niet, dacht hij
Hij ritste zijn gulp open en wurmde zijn pik te voorschijn. Hij probeerde te plassen en ondanks zijn volle blaas blokkeerde hij. Keet keek teleurgesteld, 'toe, schiet nou op, of ben je verlegen of zo?'
'Als jij je even omdraait lukt het wel.' Keet begon te lachen en draaide zich om. Han perste en de straal kwam op gang. 'Nu ik', zei Keet, die het hoorde kletteren. Ze duwde zijn hand weg en nam zijn pik vast. Als brandweervrouw bleek ze niet ervaren. Ze richtte de straal niet, ze zwaaide Han zijn pik heen en weer. Het leek meer op een tuinsproeier dan een brandweerspuit.
Er kwam een eind aan de straal en er bleek toch wat ervaring bij Keet. Ze bewoog het slappe geval nog een paar maal heen en weer om de laatste druppels te lozen.
'Nu ik en je mag kijken.'
Ze stroopte haar broek omlaag en tot zijn verrassing zag hij dat ze een string droeg. Een vrouw met een string, dat was nieuw voor hem. Met haar broek op haar enkels en haar string opzij getrokken hurkte Keet. Tot zijn spijt merkte Han dat het te donker was om haar poes te kunnen zien. Hij hoorde het stromen en het wond hem op. Hij merkte dat zijn pik, die hij nog moest opbergen groeide. Keet was klaar en trok haar broek omhoog. Ze keek naar Han en zei. 'Ik wist het wel, geilpieper. Je geilt op pissende vrouwen’
Ze stapte naar Han toe en nam zijn groeiende pik vast. 'Nu eens zien of ik hem groot genoeg kan laten groeien. Het moet wel de moeite waard zijn.' Ze bewoog zijn voorhuid heen weer en Han zijn pik groeide verder. 'Zo, dus dit is het waar de fijne christelijke meneer de vrouwtjes mee verwend?'
'Ik, ehhhh.' Han die normaal niet op zijn mondje was gevallen was nu sprakeloos.
'Je hoeft je niet te schamen hoor, het is best een gezonde flinke jongen. Hier, doe niet zo schuw. Je was geïnteresseerd in mijn tieten en nu mag je ze vastpakken.'
Han legde een hand op een van haar grote borsten. Wat een joekels, te groot om te omvatten, dacht hij. Zijn andere hand kwam tot de ontdekking dat ze haar broek wel opgetrokken, maar niet dichtgeritst en vast gemaakt had. Met een hand in haar broek en een onder haar shirt verkende hij haar lichaam. Ze voosden en Han dacht koortsachtig na hoe en waar hij haar kon neuken. 'De "dug out", zei hij. Laten we naar de dug out gaan.' Keet stemde in. Ze ritste hun broeken dicht en Keet trok haar shirt omlaag.
Ze liepen achter de kantine langs om uit het zicht van de feestvierders te blijven. Om het veld heen naar de dug out aan de overkant van het veld. Het feestgeruis uit de kantine was hier minder en op wat maanlicht na was het donker. Ze begonnen weer te vrijen en Keet maakte zelf haar broek los terwijl Han haar shirt omhoog deed en haar bh loshaakte. Hij wilde die grote borsten nu bloot in zijn handen voelen. Groot waren ze. Grote stevige joekels. Ze pasten bij lange na niet in zijn handen.
Terwijl hij haar borsten streelde en zachtjes in haar tepels kneep, maakte Keet zijn broek los. Ze trok zijn broek samen met zijn onderbroek naar beneden. Han liet haar borsten los om haar uit haar broek te helpen. 'Kom,' zei Keet, 'we moeten snel zijn voor ze ons missen.' Ze leunde voorover. Han schuifelde met zijn broek op zijn enkels naar de juiste positie. Hij drukte tegen haar billen en zocht met zijn hand de goede opening. Dat bleek niet moeilijk, haar spleet was zeiknat. Hij pakte zijn pik vast en richtte. Als hij er in zit dan naai ik haar, terwijl ik met twee handen haar grote dikke tieten vast houd, dacht hij.
Net op dat moment nam het geluid van de muziek uit de kantine toe, de deur was open gegaan. Han stopte even. Het geluid nam weer af doordat de deur sloot. Niks aan de hand, rokers, dacht Han, die zijn pik opnieuw op haar natte spleet richtte en hem tegen haar schaamlippen aan plaatste. Hij drukte en gleed naar binnen. Op dat moment klonk een kreet.
'Keet' Keet, waar ben je?
'Verdomme mijn vent,' zei Keet en ze bewoog naar voren, zodat Han uit haar floepte.
'Keet, je bent toch niet met die eikel waar je mee stond te smoezen?'
‘Keet, als ik je met die lul betrap dan zwaait er wat!'
Keet trok haar broek omhoog en maakte haar bh weer vast. Han was te verbouwereerd om snel te handelen. Nog steeds met zijn broek op zijn enkels, keek hij naar Keet. 'Snel schiet op zei ze, maak dat je weg komt. Laat hem ons alsjeblieft niet samen zien.'
Het drong eindelijk tot Han door dat hij in actie moest komen. Hij trok zijn broek omhoog en sloop de dug out uit. Hij was net onder het hek langs het veld door toen de schijnwerpers aan floepten. Han rende weg over de toeschouwersstrook en de grasrand, naar de sloot tussen het voetbalterrein en de weilanden er achter. Hij hoorde nog iets roepen dat hij niet verstond. Hij liet zich langs het talud naar beneden glijden. Hij twijfelde of hij zich daar schuil moest houden of de sloot door om verder te vluchten. Rennende voetstappen en 'klootzak, als ik je in mijn poten krijg' maakten dat Han in de sloot sprong. Hij zakte tot over zijn enkels in de blubber en het water kwam tot zijn middel. Hij ploegde naar de overkant en verloor een schoen. Om zich uit de sloot te trekken greep hij wat planten vast. Hij trok zich omhoog en rende verder door een weiland. Halverwege het weiland realiseerde hij zich twee dingen: de planten die hij vastgegrepen had waren brandnetels en hij werd niet meer achtervolgd. Met een omweg via een nieuwbouwwijk kwam hij terug bij het voetbalveld. Zijn handen en zijn blote voet deden zeer en door de geur en het geglibber tussen zijn tenen wist hij dat hij in meerdere koeienvlaaien had getrapt.
Zijn jasje hing nog over een stoel in de kantine, gelukkig had hij zijn autosleutels in zijn zak gehouden. Voorzichtig, op zijn hoede om niet gezien te worden, liep hij naar het parkeerterrein bij het voetbalveld. Er kwam wat volk de kantine uit dat naar het parkeerterrein liep. Gebukt achter een auto wachtte Han af. Toen hij niemand zag of hoorde kwam hij te voorschijn. Op een gemeentelijk grasstrookje veegde hij zijn schoen en blote voet schoon. Snel naar de auto, starten, wegrijden en toen waarheen? Zo naar huis? Zijn ouders was ook geen optie. Hij dacht na over zijn smoes.
Half een 's nachts reed hij de oprit naar de garage op. Het licht beneden was nog aan. Stil opende hij de garagedeur om stiekem heel zacht via bijkeuken en gang de trap op te komen naar de badkamer. Helaas, Antje wachtte hem op in de gang. Ontstelt keek ze naar zijn verschijning. De natte en onder het kroos zittende broek, zijn smerige overhemd, de ontbrekende schoen en zijn vieze voet. 'Waar kom jij..?'
'Ehh ongelukje gehad.'
Achter de rug van Antje waren kind nummer een, twee en drie verschenen. Verdorie, dacht Han, ze zijn nog wakker. Zijn oudste dochter keek net als haar moeder ontstelt, de jongens begonnen te lachen en te zingen "Jan Huigen in de ton." Antje werd hels, 'vooruit naar jullie kamer, schiet op, ik wil met jullie vader praten.' De bezwaren werden overstemd door een met overslaande stem schreeuwende Antje.
De kinderen dropen af naar boven en Han drupte na op de plavuizen in de hal. Antje wachtte tot ze de kamerdeuren boven dicht had horen gaan en toen duwde ze Han naar de keuken en ze deed de deur dicht.
'Ze was er klaar mee,' vertelde ze. 'Nee, ze wilde zijn verhaal niet horen. Ze was zijn smoezen zat en of hij dacht dat ze achterlijk was. Ze wilde een scheiding!'
Han sliep die nacht op de bank en hij sliep slecht. Jaren terug had hij willen scheiden en toen had Antje de familie en zelfs de dominee er bij gesleept om een scheiding tegen te houden. Nu twijfelde hij. Als ze doorzette, wat ze gisteravond gezegd had, dan stond hij straks op straat. Antje had er duidelijk al lang over nagedacht. Ze wist zo uit haar hoofd op te sommen wat ze allemaal wilde. Ze had het gemakkelijker andersom kunnen zeggen, door alleen te noemen wat zij vond dat hij mee mocht nemen. Ze trapte nog na, door te zeggen dat hij de pc op zijn werkkamer, die hij volgens haar alleen maar gebruikte om stiekem naar vunzigheid, mee moest nemen.
Eigenlijk beviel het leven van de laatste jaren hem wel. Thuiskomen als zijn eten klaar stond, zijn was werd gedaan, zijn overhemden gestreken, zelfs de tuin hield Antje bij. Ze zorgde voor de kinderen, reed ze heen en weer als het nodig was en ging naar ouderavonden. En voor het gebrek aan seks thuis had hij een prima compensatie gevonden. Neuken buiten de deur zonder verplichtingen en met afwisseling. Hij moest er niet aan denken om nog seks met Antje te hebben. Toen hij tegen de ochtend in slaap viel stond zijn besluit vast, niet scheiden.
Na een ijzige stilte aan de ontbijttafel was Han blij dat hij naar het gemeentehuis kon. Wel was hij schijtbenauwd dat er getuigen waren van zijn nachtelijk avontuur of dat Kaat en die zak van een vent van haar het hadden rondverteld. Hij hoorde niets, hij zag geen besmuikte blikken. Hij haalde later die dag zijn jasje op in de kantine en het enige dat hij hoorde was, dat Keet en die “biker” van haar een enorme ruzie hadden gehad. 'Jammer dat je zo vroeg weg was, jij had het misschien kunnen sussen.'
Hij werkte lang door en stelde het naar huis gaan uit. Terecht, zo bleek toen hij thuis kwam. Zijn ingepakte koffer stond klaar. Antje wilde hem niet meer in huis en ze had heel voortvarend de familie al ingelicht. Dat bleek toen Han zijn broers en zusters belde voor tijdelijk onderdak. 'Ze wilden niets meer met hem te maken hebben. Die arme vrouw en die arme kinderen.' Zijn ouders? Dat probeerde hij niet eens, Hij wist wat ze gingen zeggen. Het werd een motel.
In de weken die volgden maakte Han kennis met een ijzeren vastberadenheid van Antje en het bijna gesloten blok van de familie. Alleen zijn jongste broer gaf schoorvoetend toe dat hij hem wel wilde helpen, maar dat hij bang was dat de rest van de familie hem dan ook zou uitstoten. Daarnaast kwam hij tot de ontdekking dat scheiden een dure zaak ging worden.
Na een paar weken motel had Han een afspraak met een plaatselijke aannemer/projectontwikkelaar. 'Zeg maar Kees.' Kees had van Han zijn misère gehoord. 'Zeg, kerel, dat nieuwe appartementen complex van mij aan de Dreef, daar staat nogal wat leeg. Als jij daar nu eens gaat wonen. Dat is win-win. Ik heb een bewoner er bij en dat trekt andere bewoners aan en jij hebt huisvesting.' Han zat in de problemen en dat maakte dat zijn geweten wat rekbaar werd. "Erst kommt das Fressen und dann die Moral," dacht de voormalige leraar Duits. Maar wat, als het uitkomt dat ik gratis woon, dacht hij? Kees kende zijn pappenheimers. 'Weet je wat, we gaan even kijken en als het je bevalt dan denk je er rustig over na.'
Ze werden het eens. Han ging een van de appartementen huren en de huur ging hij keurig iedere maand via de bank betalen. Als "gewaardeerde vriend" kreeg hij een forse huurkorting en die kreeg hij contant terug. De inrichting ging ook voorspoedig. Des te meer omdat een lid van de voetbalclub, een plaatselijk ondernemer met een grote winkel en een langdurige strijd met de gemeente over parkeerplaatsen, een goed idee had. Showroom modellen die als "winkeldochters" het magazijn verstopten, die konden net zo goed tijdelijk bij Han staan.
Langzaam maar zeker kreeg Han zijn leven weer op orde. Het voetbalveld avontuur had hem schichtig gemaakt voor nieuwe seksuele escapades. Dat duurde tot het appartement naast hem in gebruik genomen werd door een vrouw van Han zijn leeftijd. Nieuwsgierig had hij de verhuizing gevolgd en als conclusie getrokken: alleenstaand en goed uitziend. De dagen daarna kwam hij haar een paar maal op straat en in het trappenhuis tegen. Glimlachend zei ze dan vrolijk goedendag. Hoopvol, dacht Han. Tot zijn blijde verrassing belde ze op een avond aan. 'Ze had een probleem met het mechanisme van het draai-/kiepraam op haar slaapkamer, of de buurman kon helpen?' Han ging mee. Op haar slaapkamer demonstreerde ze, hoe het niet lukte. Han ging impulsief kort achter haar staan. Met zijn armen om haar heen en zijn neus in haar haren, demonstreerde hij hoe het moest. Tijdens de demonstratie drukte hij zijn kruis tegen haar billen.Ze sloeg zijn armen opzij. 'Vuile perverse viezerik. Wie denk je wel dat je bent, Don Juan? Nou mooi niet. Ik weet wel wie jij bent. Een van die schijnheilige fijnen hier in de gemeente en nog wethouder ook. Rot op, mijn huis uit.' Verbouwereerd, stamelde Han wat verontschuldigingen. Tevergeefs.
Wat is dit? dacht hij, ben ik het kwijt of is het gewoon een chagrijnig takkenwijf?
Het gemis van de auto begon hem behoorlijk parten te spelen en hij besloot een zo goedkoop mogelijke tweede of derde hands autootje te kopen. Dat werd een zaterdag langs de lokale dealers en handelaren in occasions. De prijzen vielen hem tegen en vooral het geboden comfort. Hij miste de ruime gezinsauto. Zijn Volvo, waar Antje nu met haar magere kont en chagrijnige kop in rijd, dacht hij.
Hij had het al bijna opgegeven toen hij bij een garage aan de rand van het centrum binnenliep. Hij kende de eigenaar niet, wel het conflict dat er speelde met de gemeente over milieuschade. Hij schaamde zich dat hij de afgelopen maanden toegegeven had aan de verleiding van de diverse "hulpvaardige" aanbiedingen. Met de gedachte, gelukkig kennen ze me hier niet, liep hij de showroom in.
Door een man achter een balie werd hij begroet met, 'goedemiddag, als dat de wethouder niet is.' Verdorie dacht Han, herkend. Ik ga niet in op bijzondere aanbiedingen. Rondkijkend, zag hij hem staan. Een 10 jaar oude Volvo, in zijn kleur. 'Mooie auto he? Nog geen honderdduizend kilometer gelopen, van eerste eigenaar. Je kende hem vast wel, de oude Janssen, hij was van jullie kerk. De kinderen hebben de auto hier te koop gezet. Ik verdien er niets aan.' Han draaide nog wat om de auto heen. 'Ze willen er vijf duizend voor hebben, maar ik weet zeker dat ze met vier genoegen nemen en dan doe ik er voor jou nog een gratis apeekaatje bij.' Han vergat zijn goede voornemens en zwichtte.
Zijn seksleven kwijnde en de jacht had hij opgegeven. Het was maanden na het voetbalveld fiasco dat hij in de supermarkt Keet zag lopen. De gedachte aan, wat had kunnen zijn, kwam tegen beter weten in boven. Hij zag haar van achteren, lopend achter een winkelwagen. Aanspreken of niet, hij twijfelde. Keet moet geweten hebben dat hij achter haar liep. Ze droeg een strakke laag op de heupen hangende spijkerbroek en ze wiegde overdreven met haar gat. Daarna keek ze over haar schouder om zeker te zijn dat Han keek. Ze viste achterlangs in haar broek en trok de band van een rode string boven haar spijkerbroek uit. Verdomme, dacht Han, ze loopt me op te geilen. Tussen Keet en Han stond een vrouw met een overvolle kar bij de kassa. Han twijfelde nog even over zijn kar laten staan en achter Keet aan hollen of zijn beurt afwachten. Hij wachtte en tot zijn blijde verrassing stond ze op het parkeerterrein bij haar auto. 'Zo,' zei ze, volgens mij hebben wij nog iets af te maken.' Het klonk Han als hemelse muziek in de oren. Han ging akkoord met het voorstel van Keet om elkaar de volgende avond op een parkeerterrein langs de Provincialeweg te ontmoeten. ' We zien dan wel waar we heengaan,' had ze gezegd.
De parkeerplaats oprijdend zag Han Keet al staan. Hij parkeerde zijn auto stapte uit en liep naar haar toe. In plaats van te wachten liep ze van hem weg. Han zag ook geen andere auto op het parkeerterrein. Hij vroeg zich af hoe ze gekomen was, toen hij het geluid van naderende zware motorfietsen hoorde. Vier motorrijders zwenkten de parkeerplaats op en stopten in een cirkel om Han heen. Han voelde zich wat angstig worden en dat was terecht. De helmen gingen af en Han herkende, als een van het viertal, de man van Keet. 'Sorry Han, ik moest dit doen,' hoorde hij Keet roepen. Han probeerde nog weg te lopen, tevergeefs. Er werd niet veel gezegd, wel veel geslagen. Het geweld eindigde toen Han kermend op de grond lag. Na een harde trap in zijn kruis door een in motorlaars gestoken voet stapten de mannen weer op. Ze reden weg met het zelfde lawaai als ze gekomen waren. Keet achterop bij haar man, maar dat zag Han niet meer. Hij was blind van de pijn in zijn ballen. Het duurde ruim een kwartier voordat hij in staat was naar zijn auto te kruipen en nog eens een kwartier voordat hij kon rijden. Vertwijfeld vroeg hij zich af, waar hij heen kon gaan. Zijn jongste broer bleef als enige optie over. Claxonnerend bij zijn broer voor de deur, totdat die naar buiten kwam en hem wegbracht naar de eerste hulp van het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Twee gekneusde en een gebroken rib, los zittende tanden en een hersenschudding. Gelukkig liet een EEG geen grotere schade zien. De tanden zouden wel weer vastgroeien en de pijn van zijn gekneusde testikels zou langzaam verdwijnen net als het kleurenspectrum van de bloeduitstortingen. 'Nee mijnheer diende geen aanklacht in.'
Han meldde zich ziek en bleef, tot hij weer toonbaar was, twee weken thuis. Het duurde zes weken tot de pijn in zijn ribben en ballen over was.
De schade aan zijn ego duurde langer. De grote versierder versierde niet meer. Hij werd celibatair, hij was nog meer celibatair dan een priester, want ook masturberen deed hij niet meer, op die ene keer na. Weken na de afstraffing, toen zijn ballen niet meer zo zeer deden had hij getest of alles nog werkte.
De gemeente had fors geïnvesteerd in een nieuw automatiseringssysteem. Als afsluiting van het “geslaagde” project met maar dertig procent kosten overschrijding werden de twee verantwoordelijke wethouders en een handjevol betrokken ambtenaren door de leverancier uitgenodigd voor een diner. Han was van de partij. Tegen het einde van de maaltijd fluisterde de projectleider van de leverancier Han in zijn oor. 'Wacht zo nog even met het weggaan. We hebben voor jou en je collega een leuke verrassing.'
Een half uur later zat Han in een schemerachtige ontvangstruimte te staren naar erotische afbeeldingen aan de muur. "Rood is de nacht" heette de tent, volgens het bescheiden bordje aan de weg. Zijn collega bleek hier bekend en werd direct begroet en meegetroond door een jongedame die qua leeftijd zijn dochter kon zijn. De gastvrouw had Han een glas champagne ingeschonken. Ze ging hem zo voorstellen aan een lieve jongedame die hier nog maar kort werkte. 'Een werkstudente,' noemde ze haar. Han twijfelde, betaalde liefde? Maar ja, dacht hij, ik hoef het niet zelf te betalen. Ik kan altijd nog nee zeggen en naar huis gaan, hield hij zichzelf voor. Hij schrok op uit zijn gemijmer toen hij iemand de ruimte hoorde binnenkomen. Hij keek op.
'Oom Han!'
'Maartje!'
De oudste dochter van zijn zus. De veelbelovende Wageningen studente, waar in de familie zo vol lof over gesproken werd. Han stormde het pand uit.
Drie jaar later
Han woont weer in zijn ouderlijk huis. Hij is ingetrokken bij de oude Johannes, voor wie hij mantelzorger is. Dat zorgen doet hij naast zijn baan als leraar Duits en bestuurder van een stichting. De door hem zelf opgerichte stichting "Hoop, Geloof en Liefde". De stichting helpt jongeren, die van het ware geloof afdwalen, om de weg terug te vinden naar God. Regelmatig staat Han als lekenprediker op de kansel. Om anderen te behoeden voor de verlokkingen van het kwaad vertelt hij vol vuur over zijn dwalingen en hoe hij de Heer terug vond.
De laatste tijd viel het hem op dat als hij preekte en zijn verhaal vertelde er steeds een vrouw alleen vooraan zat die harder dan de anderen Halleluja riep, zou ze…?
Je eerste verhaal zonder Tinus in de hoofdrol?