Deel 1
"Een diepe depressie trekt over de Noordzee"7 Juni 2017
Peer zat op een kademuurtje te wachten op de aankomst van de veerboot. De volgende dag begon Oerol en het was druk op de kade. Wachtend op het weerzien met Sjaan en over wat ze elkaar te vertellen en op te biechten hadden. Zou ze echt komen? Hij dacht na, over wat er gebeurd was, zijn misstappen en zijn jaloezie. En hoe hij uiteindelijk, toen de mist in zijn hoofd verdwenen was, Sjaan gemist had.
April 2017
"Het is niet het begin of de bestemming waar het op aan komt. Het is de reis er tussen in," had hij ooit ergens gelezen.
Voor een midlifecrisis was Peer met vier en vijftig eigenlijk al wat te oud, maar het leek er verrekte veel op. Hij zat al een tijd met zich zelf in de knoop. Het laatste zetje kreeg hij van Sjaan, die op een avond van haar bord opkeek en zei, 'ik moet je iets vertellen,'
Peer dacht, er zal weer wat met een van haar broers of zusters zijn, altijd gedoe. Hij keek niet op en at rustig verder.
'Peer!, kijk me eens aan.'
Snotverdomme, wat nu?, dacht Peer, opkijkend van zijn bord.
'Peer, ik ben verliefd op iemand anders.' Een nieuwe collega vertelde ze en 'nee, er was niets gebeurd.' ‘De collega was zo attent en begripsvol en hij kon zo goed luisteren.’
Godverdomme, ook dat nog, dacht Peer. Ruzie op zijn werk en nu Sjaan met haar verliefdheid. Ze wilde een time out om na te denken. Alles zat verdomme tegen. Zijn conditie was naar de klote en daardoor kon hij op de fiets niet meer met de snelste groep mee en oude blessures speelden op. Hij voelde zich moe en brak. Peer was het zat, hij was alles zat. Eigenlijk wilde hij alleen maar met rust gelaten worden.
Niet omdat hij Sjaan haar zin wilde geven met die verrekte time out, dat nooit. Hij was zijn werk spuugzat en hij had nog een stuwmeer aan verlof te goed, zo kwam het idee in hem op om op reis te gaan. Twee maanden verlof opnemen en weggaan. Zijn werkgever zei zo snel ja dat Peer dacht, oh jullie willen me kwijt, prima dat is wederzijds.
Naar zijn broer in de Verenigde Staten, was het eerste idee. Maar dat was alleen een doel en de reis was niet aantrekkelijk. Zo'n godvergeten vliegreis met al die toestanden van controle na controle. Hij dacht er over na en er kwam een beeld in hem op. Hij voorover gebogen met zijn broek op zijn enkels en zo'n hufterige vette Amerikaanse immigratie ambtenaar met zijn dikke worstvinger in zijn anus peurend op zoek naar iets wat er niet in zat. Trouwens wie wil er naar een land waar ze een narcistische blaaskaak president maken?
Een fietsvakantie? Niet met zijn racefiets, maar een randonneur kopen en twee maanden door Europa zwerven. De herinnering aan de blaar op zijn kont, vorig jaar tijdens een week met een groep van de fietsclub in de Alpen, zorgde dat hij dat idee liet varen.
Vreemd genoeg was met de boot op reis gaan, het laatste waar hij aan dacht. De vakanties aan boord waren altijd een gezamenlijke onderneming geweest. Dat gezamenlijke was nu kapot. Verdomme verliefd, de trut. Hij was een paar keer stiekem vreemd gegaan. Dat vreemd gaan ging gewoon om de seks, niet dat hij thuis te kort kwam, maar voor het avontuur. Af en toe lekker buiten de deur neuken zorgde voor inspiratie en daar profiteerde Sjaan toch ook van.
Verliefd worden op een ander, verdomme nog aan toe. Hij was, ondanks zijn avontuurtjes, toch ook nooit verliefd geworden. Gewoon buiten de deur trek krijgen, meer was het niet. En nu verdomme nog aan toe. De klap was hard aangekomen.
Dan toch de boot maar en zonder Sjaan.
Tussen de mededeling van Sjaan en zijn vertrek zaten twee weken. Twee drukke weken om dingen op zijn werk af te ronden en de boot klaar te maken voor een lange reis. Het afronden op zijn werk met toenemende tegenzin en het werk aan de boot met groeiend enthousiasme.
Sjaan wilde iedere avond over hun huwelijk praten en maar doorgaan over hoe hij veranderd was en hoe weinig aandacht hij haar gaf. Dat refrein was hij zat. En dan dat gelul over verliefd zijn, hij was er klaar mee. Er was niets gebeurd zei ze, dat moest er godverdorie nog bijkomen ook. In het begin deed hij zijn best om te luisteren, maar het was steeds het zelfde deuntje: 'Ik voel me alleen; je bent mijn oude Peer niet meer; je luistert nooit als ik wat vertel.' Nee verdomme, nog aan toe, dacht Peer, mens, als je blijft zeiken, het lijkt wel een smartlap van Hazes.
Er rijpte een idee in zijn hoofd. Al zijn huidige ellende kwam voort uit geiligheid. Verliefd, mijn neus uit, niks dan geiligheid. Net als zijn geklooi met vreemde wijven. Hij ging zijn reis gebruiken om te bewijzen dat hij zonder geiligheid kon. Hij ging zich zuiveren. Net als het vasten van katholieken en de moslims, maar dan anders. Hij dacht er een dag over na en nam toen een besluit. Niet meer neuken en ook niet rukken, gewoon "cold turkeij" onthouding vanaf dat moment.
Nadat Sjaan met haar mededeling zijn maaltijd en zijn leven verpestte hadden ze niet meer gevreeën.
Op de avond voor zijn vertrek ging hij als eerste naar bed. Hij hoorde Sjaan douchen en rommelen op de badkamer en viel in slaap. Hij schrok wakker toen ze de slaapkamer in kwam. Naakt, zag hij, zijn ogen openend. Nee toch, ze zal toch niet willen vrijen, dacht hij. Hij wilde zijn ogen weer sluiten. Ergens in zijn brein ontstond tegenwerking, hij bleef kijken. Hij zag haar vertrouwde naakte lijf. Hij zag haar naar het bed toe lopen en hoe ze zich voorover naar hem toe boog voor een kus. Haar grote zware borsten bungelden boven hem en automatisch stak hij zijn handen uit om ze vast te pakken. Zijn verstand zei, je bent kwaad en je hebt gekozen voor onthouding. Hij draaide zijn hoofd weg en ontweek de kus.
'Ik wil niet dat je zo weg gaat.'
Peer liet haar borsten los en hield zijn hoofd afgewend.
'Toe Peer, zo kan je niet vertrekken.' Ze trok het dekbed weg.
'Zie je wel,' zei ze. 'Je plaagt me, je hebt er wel zin in.'
Vuile verrader, noemde Peer in gedachten, zijn overeind gekomen jongeheer.
Sjaan stapte op het bed en ging over hem heen zitten. Ze pakte zijn opstandige onderdaan, richtte en liet zich er over heen zakken. Daarna pakte ze Peer zijn handen en legde die terug op haar borsten. Ze bereed hem en werkte zich naar een orgasme, terwijl Peer zijn best deed om niet te genieten. Nadat ze gekomen was liet Sjaan zich voorover op Peer zakken en knuffelde en kuste ze hem. Peer vergat zijn hoofd weg te draaien en liet toe dat ze hem kuste.
Sjaan klom van hem af en zag tot haar verrassing dat zijn pik nog recht overeind uit haar floepte. 'Ben je niet..?'
Peer schudde nee en dacht dat dit een mooie test zou zijn voor zijn onthouding. Met een stijve proberen in slaap te komen. Als dat lukte dan..
Sjaan speelde vals. Ze ging op haar knieën op bed zitten met haar billen naar hem toe. Ze spreidde haar benen wat en liet haar hoofd op het bed zakken. Na ruim vijfentwintig jaar samen, wist ze wat hij niet kon weerstaan.
Het werkte. Peer ging op zijn knieën achter haar zitten, drukte naar voren en schoof zo haar natte kut in. Hij stootte en gromde van genot. Dat genot werd nog verhoogd door de aanmoedigingen van Sjaan. 'Toe Peer, geile beer van me. Neuk me maar, geniet maar van je kut. Spuit je maar leeg in me.'
Toen Peer later niet in slaap kon komen, dacht hij terug aan haar aanmoedigingen. Dat deed ze anders nooit. En waarom nu wel? Zij wilde toch een time out. Er schoot hem een verhaal van zijn opa, de duivenmelker, te binnen. Over hoe de doffer voor een vlucht bij de duivin wordt weggehaald, “op weduwschap zetten” of zo noemde hij dat. Dit was het omgekeerde, dacht Peer. Hij woelde en draaide en nadenkend over een zuiverende onthouding, viel hij in eindelijk in slaap.
Op een vroege koude en regenachtige morgen in mei werd Peer door Sjaan bij de jachthaven in Hoorn afgezet. Ze kuste hem, maar zwaaide hem niet uit.
Dan niet, dacht Peer toen hij de haven uitvoer.
Wegrijdend bij de haven veegde Sjaan geïrriteerd de tranen van haar wangen. Eigenwijze stomme klootzak, dacht ze. Als dit maar goed afloopt. Zo had ik een time out niet bedoeld. Ik wilde alleen maar dat hij weer meer aandacht voor me had.
Ieder ander had het zich gemakkelijk gemaakt door de route binnendoor naar IJmuiden te nemen. Peer niet, hij koos er voor om eerst naar het Noorden te varen naar Den Oever en dan over het wad naar Den Helder, alvorens zuidwaarts te gaan. Voor Peer begon de reis op het zoute water, bij het uitvaren van de sluis in de Afsluitdijk.
In de middag meerde hij koud en nat in Den Helder af. Het was stil in de jachthaven en dat kwam Peer goed uit. Hij wilde rust aan en in zijn kop. Drie gemiste oproepen en wat berichten. Hij opende de berichten niet, hij zette zijn telefoon uit en stopte hem achter in een kastje weg. De zeilen werden opgeborgen en na een warme douche volstond een blik opgewarmde soep als avondmaal. Zie je wel, dacht Peer, niks geen gedoe. Ik red me prima alleen.
De avond kwam hij door met een boek en een borrel.
De volgende dag met weinig wind en opnieuw regen naar IJmuiden. Het viel Peer tegen, hij miste de handen van Sjaan aan boord. Bij het zeilen trimmen, pissen, koffie zetten en een boterham smeren ontdekte hij hoe gewend hij was aan die extra handen. Stom mens, dacht hij.
's Avonds in IJmuiden met zijn boek en zijn borrel werd zijn rust verstoord. Ondanks dat er veel vrije plaatsen waren, werd er naast hem een boot afgemeerd. Nieuwsgierig ging Peer aan dek kijken. Man met zeilhandschoentjes aan en een vrouw. Hij ging meehelpen door hun landvasten aan te pakken en vroeg zich af waarom de man handschoenen droeg op een dag met weinig wind. Die vraag werd beantwoord toen de vrouw haar mond open deed en de man allerlei overbodige aanwijzingen begon te geven. Oh, die handschoenen zijn nodig om die kat aan te pakken, dacht hij en daardoor kwam Sjaan weer in zijn gedachten. Hun samenwerking en gemakkelijke routine aan boord. Dankzij meerdere borrels viel hij die avond in slaap.
Bij het wakker worden voelde hij dat hij een beest van een erectie had. Hij stak zijn hand in zijn slaapzak om hem waarderend vast te pakken. Zijn elleboog ging opzij om, zoals hij wel vaker deed, Sjaan aan te stoten en te zeggen 'voel eens hij werkt nog.' Zijn elleboog stootte in het niets en hij realiseerde zich waar hij was en dat hij gekozen had voor ontgeiling door onthouding.
Op de vierde dag kwam hij aan het begin van de avond in Vlissingen aan. Het was een koude dag geweest met een waterig zonnetje. Het alleen zijn begon te knagen. Lekker de hele dag zijn eigen muziek aan had tijdelijk geholpen. Net als, waar Sjaan een hekel aan had, makrelen vissen onderweg. Uiteindelijk hielp het allemaal niet en had hij een pikzwart pest humeur gekregen.
In de haven ging hij de makrelen panklaar te maken. Tijdens het schoonmaken, met zijn handen onder het vissenbloed en de schubben, meerde er een groot luxe zeiljacht naast hem af. Normaal zou hij geholpen hebben, nu met vieze handen niet. Peer keek toe en zag, hoe een in fraaie zeilkleding, met veel merknamen, gestoken stel, er een zooitje van maakte. De boot ramde met een klap de steiger. Au, dacht Peer en hij concentreerde zich weer op zijn makrelen.
'Mijnheer!' hoorde hij. Op dwingende toon met een rollende rrr uitgesproken.
Kakaccent, dacht Peer en hij keek naar de man van het stel, die zich over de reling naar hem toe boog.
'Als u uw handen uit de mouwen gestoken had, dan was dit niet gebeurd.'
'Eigen stomme schuld,' zei Peer.
De vrouw mengde zich ook in de woordenwisseling. 'Het stinkt hier naar vis.' Peer keek haar aan en zag wat vreemds. Botoxkop, dacht hij en hij reageerde door overdreven te snuiven. 'Het enige wat ik ruik is kak.'
Waarop de man reageerde, ' wat zegt u?'
'Ik ruik kak en die lucht komt van jullie boot.'
De vrouw viel uit haar rol van keurige dame en begon te kijven. Ze pikte het niet, ze wilde niet naast een asociaal liggen en ze gingen zich beklagen bij de havenmeester. Ze spoorde haar man aan, 'vooruit Peter-Jan, ga naar de havenmeester.'
Peer, toch al in een rothumeur, was op stoom gekomen. 'Hier heb je iets om te klagen,' zei hij wat visafval op de chique boot werpend.
Het werd een scheldpartij, die dreigde te escaleren in een handgemeen toen Peer de term botoxkop gebruikte. De man dreigde Peer met een pak slaag. Peer genoot, dit had hij nodig.
Een paar jongelui op de kade bemoeiden zich er mee. 'He ouwe, sla die kakker op zijn bek.'
Gevolgd door het refrein van een zojuist geleerd nieuw woord 'botoxkop, botoxkop.' De vrouw vluchtte de kajuit in. De man bleef nog even dreigen om bij Peer aan boord te stappen.
'Moet je doen', zei Peer, zijn emmer met visafval optillend, 'dan kieper ik dit over je hoofd.'
'Gooien ouwe klonk het vanaf de kade.' Al scheldend ging de man achter zijn vrouw aan naar binnen. Gevolgd door een gejoel vanaf de kade. Peer stak zijn duim op naar de jongens, maakte een buiging voor het publiek en ging zijn kajuit in met de schoongemaakte makrelen.
Het lukte die avond bijna om Sjaan uit zijn gedachten te bannen. Nagenietend van de ruzie en grinnikend over zijn vondst botoxkop kwam het beeld op van de zachte trekken van Sjaan met haar natuurlijke volle lippen in zijn hoofd.
De volgende dag woei het hard uit het zuidwesten. Tegenwind en omdat Peer wachtte met vertrek tot hij de stroom mee had, was het wind tegen tij, met als gevolg een korte steile deining. Na een paar uur stuiteren was Peer het zat. Hij wilde verder, maar het werd Zeebrugge.
Surfend op een golftop scheerde hij langs het havenhoofd naar binnen.
's Avonds voelde hij zich alleen en bijna had hij zijn telefoon aangezet. Hij besloot te gaan stappen. Ver hoefde hij niet te gaan, direct aan de wal op de Rederskaai lokten meerdere kroegen. Hij liep de cafés langs en besloot voor het drukste te kiezen. Het bleek "happy hour" met gereduceerde prijzen in The Old Steamer. Peer vond een vrije plaats op een kruk aan de bar. Hij bestelde een biertje en begon om zich heen te kijken.
Naast hem zat een lange magere vrouw. Veertiger schatte Peer. Ze was in gesprek met een stel op de krukken aan haar andere kant. Peer nam haar op. Heel lang, dun en weinig tiet en ze sprak met een vet Vlaams accent. Urbanus vermomd als Tante Sidonia, dacht hij en hij keek nieuwsgierig naar haar voeten. Teleurgesteld zag hij schoenen met een maat die kleiner was dan zijn tweeënveertig.
Al lurkend aan zijn biertje luisterde hij naar de conversatie van Sidonia met het stel. Hij begreep uit het verhaal dat ze aan de kust logeerde omdat ze in scheiding lag. Verder in het gesprek ving hij op dat haar man, die schepen was flink ging bloeden. Peer nog steeds in een ruzie zoekend humeur, zag een kans. 'Zeg mevrouw,' zei hij. 'Zo'n schepen hier in België, dat zijn toch allemaal zakkenvullers. Hij zal u vast ook wel een lucratief baantje in het een of andere bestuur bezorgd hebben.' Zo, dacht hij, en nu ... breekt de pleuris uit.
Ze begon te lachen en tegen het stel naast haar zei ze, 'dat komt er van. Nu de Belgen de kranten in Nederland overnemen, weten ze daar ook wat er hier speelt.'
Ze draaide zich naar Peer toe en zei, 'als dit een versierpoging is dan was dit de slechtste openingszin ooit.' Ze nam Peer van hoofd tot voeten op en zei, 'Amei, ge zeit nog een kabouter ook. Ben je ontsnapt uit Plopsaland?'
Peer was even sprakeloos. In plaats van lekker te kunnen rellen werd hij in de zeik genomen. Kabouter? Ja hij was met een meter vijf en zeventig niet lang en ja hij had een grijze stoppelbaard, na zich een week niet meer geschoren te hebben.
Peer stak zijn hand uit en zei, 'je mag me Plopsa noemen als ik jou Sidonia mag noemen.' Lachend nam ze zijn hand aan. 'Paula,' zei ze.
'Peer,' zei hij.
Dat deed haar opnieuw in de lach schieten. 'En je zoekt zeker een appeltje? Dan zit je hier goed, genoeg rijpe appeltjes, aan de kust.'
'Nee', zei Peer. 'Ik zoek rust in mijn kop en appeltjes schillen geeft alleen maar gedoe.'
Ze kletsten verder en even later nam het stel naast Paula afscheid.
Ze wilde nog wel wat drinken van Peer. 'Als hij zich maar niets in zijn hoofd haalde. Ze had het gehad met mannen,' Even later met een glimlach vervolgend 'en ik doe het niet met kabouters.'
'Proost.' zei Peer, zijn glas heffend, op kuisheid en onthouding.' Ze keek hem bevreemd aan, je bent wel een hele rare Hollander.'
Ze vroeg of hij hier met een boot was en Peer vertelde van zijn reis zonder bestemming. Paula vertelde dat ze twee weken 'rust' hield in het appartement van een nicht, hier aan de kaai. Het stel waar ze mee had zitten praten, waren bevriende buren van haar nicht. 'Rust?' vroeg Peer.
Daarop vertelde ze dat mijnheer de schepen te persoonlijk was geworden met zijn persoonlijk assistent. 'Jong en blond?' vroeg Peer.
Ze knikte , 'en mannelijk.'
Peer zijn mond zakte open, 'he?'
'Ja', zei ze. 'Na vijftien jaar huwelijk bleek hij van twee walletjes te eten.'
Met al drie zware Belgische bieren achter zijn kiezen, vertelde Peer haar over zijn theorie dat hij zich door kuisheid rust in zijn kop kon geven. Ze lachte hem uit en zei hem dat hij de vreemdste kerel was die ze ooit ontmoet had.
Nog twee biertjes later zei Peer dat hij zijn kooi ging opzoeken. Hij wilde morgen bijtijds op, om te profiteren van stroom mee op zee. Paula was nieuwsgierig hoe dat zat en Peer legde het uit. Waarop ze vroeg of ze zijn boot mocht zien. Op Peer zijn verbaasde blik reageerde ze door te zeggen dat ze dat veilig kon vragen , 'van een kuise kabouter, had ze niets te vrezen.'
Even later liep Peer naast een vrouw die bijna een kop groter was over de steiger.
Ze toonde zich oprecht geïnteresseerd toen hij haar de boot liet zien en vroeg hoe laat hij de volgende morgen weg ging en waarheen. Peer antwoordde dat zijn bestemming van de wind afhing. Er werd weinig wind voorspeld en dan werd het Oostende en als het mee zat Nieuwpoort. 'Oh' zei ze, 'dan kan ik als ik met je mee mag, met de kusttram weer terug.'
Peer reageerde verbaasd. Een vreemde vrouw aan boord? Hij dacht na, het had wel een voordeel, extra handen om onderweg iets te pakken of klaar te maken. Hij twijfelde nog en kwam op nog een voordeel, een test voor zijn kuisheid. Met zo'n tietloos lang eind, een veilige test. Hij zei, 'ja gezellig.'
Op weg naar haar tijdelijk onderkomen dacht Paula na over waarom ze zo impulsief naar een uitnodiging gehengeld had. Eenzaamheid?, nee dat niet. Boosheid, ja kwaad was ze nog wel op Pieter. Avontuur, de zucht naar iets nieuws dat moest het zijn. Terugkijkend op de jaren waarin haar huwelijk afgleed, besefte ze dat het een saaie sleur geworden was. Pieter had steeds minder zin gehad om te vrijen en aan het eind kwam het initiatief alleen nog maar van haar. Initiatieven die veelal afgeslagen werden met ‘sorry Schatteke, ik ben zo druk geweest’ en meer van dat soort kutsmoezen. Druk?, een maand terug was ze er achter gekomen waarmee mijnheer de schepen druk was. Hij had zogenaamd op zaterdagmiddag nog een belangrijke bespreking in zijn werkkamer thuis, met Robert, zijn persoonlijk assistent. Ze was op de fiets de stad in geweest, had boodschappen gedaan en spontaan een lekkere traktatie voor de mannen gekocht. Puur toevallig, was ze tegen haar gewoonte in, door de achterpoort de tuin in gegaan. Ze zag door het raam Pieter in zijn werkkamer staan. Ze wilde zwaaien en toen zag ze het. Mijnheer had zijn broek omlaag en liet zich pijpen door Robert, die op zijn knieën voor hem zat. Dat wat ze van zijn erectie zag toonde een stuk daadkrachtiger dan wat zij de laatste jaren gezien had.
Dit gedoe met mannen bleek al veel langer te spelen. Achteraf zei een vriendin, dat ze zo iets al lang vermoedde. Mooie vriendin, als je de kaken op elkaar houdt. Haar broer lachte om het verhaal en zei, 'zie je wel, ik vroeg me wel eens af, of hij niet meer van de herenliefde was.' Daarna kwam hij met die flauwe mop van twee vriendinnen die samen iets drinken. Zegt de ene vriendin, je hebt sperma in je haar. Antwoordde de andere, ' je hoeft toch niet alles van je baas te slikken.' Hij vertelde het waarschijnlijk om haar op te beuren, maar ze was zo kwaad geworden dat ze de deur uit gestormd was.
Rare vent die Peer. Ze had hem zien binnenkomen en rondkijken in het café. Kale kop, stoppelbaard, slordig gekleed en wat het meest opviel was dat hij kwaad keek. Ongepolijst, dacht ze. Heel anders dan Pieter, die veel aandacht aan zijn uiterlijk besteedde. Toen hij op de kruk naast haar ging zitten had ze besloten om hem te negeren.
Dat lukte, tot hij zich in haar gesprek mengde. Het leek wel of hij ruzie zocht. Dat ze desondanks in de lach schoot ,kwam doordat hij per ongeluk het punt aanroerde waarop ze Pieter ging pakken, zijn welgevulde zakken. Hij mag dan zijn zak elders geleegd hebben, zij ging voor zijn andere zakken. Met minder dan de helft nam ze geen genoegen. En dan was er nog het lucratieve plaatsje in het bestuur van Ecogem, de intercommunale afvalbezorger, dat ze aan Pieter te danken had. Dat ging ze zich niet laten afpakken. De vergoeding die ze voor het bijwonen van de vergaderingen kreeg was een mooie aanvulling op haar salaris. Mocht mijnheer dwarsliggen, dan waren er nog wel een paar dingen die ze de afgelopen jaren opgevangen en onthouden had. Mijnheer de bestuurder zou niet graag zien dat die informatie naar buiten kwam.
Toen Luck en Geke weg waren en ze met de Hollander zat te praten, verdween de boosheid uit zijn gezicht en bleek hij een enthousiaste verteller. Ze kon niet peilen of hij serieus was met dat bizarre verhaal over onthouding, ze had er in ieder geval om geschaterd.
Zijn enthousiaste verhalen over zeilen en zijn boot maakte dat ze nieuwsgierig werd. Vanuit het appartement had ze zitten kijken naar het gedoe op de boten in de haven en dit was een kans om er een van binnen te zien. Als hij haar had willen potelen, dan had ze hem een oplawaai gegeven en geschreeuwd, het was nog druk in de haven en op de kaai.
Hij droeg geen ring, zou hij getrouwd zijn?
Deel 2
"Een rug van hoge druk trekt zuidwaarts"De volgende morgen om half acht stapte Paula aan boord met een rugzakje en een grote zak met opschrift van een bakker, 'traktatie,' zei ze.
Er was zoals voorspeld weinig wind en na buiten de havenhoofden de motor uitgezet te hebben zeilden ze langs Blankenberge en De Haan naar Oostende. Paula bleek het zeilen geweldig te vinden en toonde zich een weliswaar onervaren, maar leergierig bemanningslid. Peer ontdooide door de spraakzame en goedlachse Paula aan boord. In de middag voer hij dicht langs het staketsel van de pier de haven van Oostende in. Het was druk op de pier. 'Als je nu zwaait, dan zwaaien ze terug,' daagde Peer Paula uit. Het werkte Paula zwaaide als een vorstin en het werd beantwoord. ‘Koningin Paula,’ zei ze.
De boot aan kant, zochten ze een terras op de kaai op. Paula trakteerde. Met Paula aan de mosselen en Peer aan een gebakken pladijs vertelde Paula dat ze het geweldig gevonden had. Peer had al een vermoeden, hij lachte haar toe en vroeg, 'wil je verder mee Sidonia?'
'Ja, kan dat Plop en wil je me alsjeblieft nooit meer Sidonia noemen? Zo groot zijn mijn voeten niet.'
Paula had nog een week vrij van haar werk. Ze ging die avond met de tram terug naar Zeebrugge. Peer liep net haar mee naar de tramhalte en kreeg bij het afscheid een kus op zijn wang.
Paula regelde dat de buren voor de planten in het appartement van haar nicht gingen zorgen. Twijfelend over haar impulsieve actie en over wat ze aan boord aan kleding nodig zou hebben, pakte ze een rolkoffertje in.
De volgende morgen stapte ze weer aan boord. Peer, die ondanks de gezellige vorige dag, twijfelde of ze terug zou komen, had de boot klaar liggen voor vertrek. Als ze niet terug komt, dan ga ik alleen verder, dacht hij terwijl hij om de 5 minuten op de klok keek. Ze kwam terug.
Eenmaal de haven uit, pakte Paula haar koffertje uit om zich op aanwijzingen van Peer in te richten. Bij het opbergen van haar spullen kwam ze vrouwelijke toiletspullen tegen. Dus toch getrouwd of een vriendin, dacht ze.
Omdat het voor het eerst sinds weken een warme dag was kwam ze in bikini weer te voorschijn. 'Zeg Peer, toen ik mijn spulletjes opruimde zag ik shampoo. Waarom gebruik jij met je kale kop shampoo?'
Peer begon te lachen en wilde zeggen, voor mijn schaamhaar. Naar haar bovenstukje kijkend zei hij, waarom gebruik jij een bovenstukje?
Ze keek hem verbouwereerd aan, herpakte zich en zei, 'omdat ik tieten heb. Kijk maar, ze zijn wel niet groot, maar het zijn tieten. Ze trok haar bovenstukje omlaag en gunde Peer een heel korte blik op haar borsten. Peer zag in een flits een paar parmantige kleine tietjes met grote roze tepels. Lekkere tietjes en tepels om op te knabbelen, dacht hij. Maar afblijven, ik doe aan onthouding. 'Ik neem het terug, het is een fraai stel,’ zei hij naar waarheid
Achteraf dacht Paula na over wat haar bezield had. Zij, die nooit topless ging, om aan een man die ze pas anderhalve dag kende, haar borsten te laten zien. Het was niet plagerig bedoeld en ook niet omdat hij even sneu keek, toen ze zijn kale kop noemde. Ze voelde zich wel uitgedaagd door die opmerking over haar bovenstukje, maar dat was ook niet de reden. Waarschijnlijk was het de behoefte om hem te shockeren, hij was immers zelf zo direct.
Er was weinig wind en ze kwamen niet ver die dag die dag. Ze genoten van de voorjaarszon. Ter hoogte van Middelkerke zag Peer wat badgasten het koude Noordzeewater trotseren. Dat bracht hem op een idee. 'Ik ga even zwemmen,' zei hij.
Bevreemd, keek Paula hem aan, 'en ik dan? Laat je me alleen op de boot, als jij het water in gaat?'
Peer legde uit dat hun vaart zo gering was dat hij de boot zwemmend bij kon houden en dat hij voor de zekerheid altijd een lange lijn met een boeitje achter de boot hing. 'En op zee zwem ik altijd naakt,' zei hij, zijn kleren uittrekkend.
Paula verborg niet dat ze nieuwsgierig toe keek. 'Oh' zei ze, 'daarom gebruik je shampoo.' Gevolgd door, 'je bent niet overal een kabouter.'
Die laatste opmerking kwam aan en Peer voelde dat zijn lid opstandig werd en zich niets aantrok van zijn celibaat besluit. Het koude Noordzeewater bood uitkomst. Hij liet zich via het zwemtrapje op de spiegel in het water zakken. Tering, dacht hij, dit is koud. Hij zwom even met de boot mee en liet zich toen aan het touw voorttrekken. Het hele bad duurde maar een paar minuten.
Paula hield de helmstok vast en keek naar Peer die achter de boot hing. Gekker dan dit kan het niet worden, dacht ze. Ik topless en nu met een nagenoeg vreemde naakte kerel die me een boot toevertrouwd. Hij heeft wel een lekker lijf voor zo'n oude vent. Hoe oud zal hij zijn?, straks vragen. Strak en gespierd, geen sportschooltype, meer de spieren die je van werken en duursporten krijg. Jammer van al dat haar, gelukkig niet op zijn rug, dan zou hij op een gorilla lijken. Het leek even of hij een erectie ging krijgen. Hoe groot zou dat ding kunnen worden? Bij Pieter kostte het haar de laatste jaren veel moeite om zijn plasser te laten groeien. Ze had soms gedacht, dat hij misschien beter een pilletje kon nemen. Ze had het nooit durven voorstellen. Had ik die klootzak maar wel willen kwetsen.
Toen hij uit het water klom reikte Paula hem een handdoek aan. Toekijkend hoe hij zich afdroogde, zei ze, 'toch een kaboutertje, ik wist het wel. Zal ik warme koffie maken?'
's Middags voeren ze de monding van de IJzer op naar een van de jachthaven in Nieuwpoort. Paula stond er op om die avond voor hen te koken en dat maakte dat ze samen de stad ingingen om boodschappen te doen. We zijn wel een bijzonder stel, dacht Peer onderweg, stevig doorstappend om de lange Paula bij te houden. Het zal me niet verbazen als ik straks iemand iets hoor roepen over ons lengte verschil.
Voor het slapen gaan had Peer aangeboden om zijn slaapplaats, in de af te sluiten voorkajuit, aan Paula te laten. Dat wilde ze niet, 'dat was zijn plek.' De hondenkooi in het achterschip bleek te kort voor Paula's lengte, en zo werd een van de banken in de kajuit Paula's slaapplaats. Met haar voeten onder de kaartentafel lukte het. 'Zo heb je ook meer privacy,' zei Peer. 'Ik slaap naakt, maar dat is voorin en daar heb jij geen last van.'
Paula dacht er de volgende morgen aan terug. Ze werd heel vroeg, bij het eerste ochtendlicht, wakker van gestommel. Toen ze haar ogen open deed zag ze Peer uit de voorkajuit komen. In zijn blote gat met een ochtend erectie. Ze zag hem slaapdronken langs haar schuiven en de deur van het mini badkamertje openen. Ik ben benieuwd hoe hij dat oplost, dacht ze. Staand laat zich dat moeilijk richten en zittend krijgt hij hem nooit in dat kleine potje. De deur ging dicht en even later hoorde ze wat onderdrukt gevloek. De deur ging open en Paula, die zich slapend hield keek voorzichtig door haar wimpers toe. Peer schoof zo zacht mogelijk het kajuitluik open en verdween aan dek. Lekker kontje heeft de kabouter, dacht Paula, terwijl de ochtendstilte verbroken werd door een spetterend geluid in het water. Een Hollandse manneke pis, dacht Paula, toen ze haar ogen sloot om zich weer slapend te houden.
De wind was die dag gunstig. Ze zeilden Duinkerken voorbij naar Gravelines, een klein plaatsje tussen Duinkerken en Calais. Peer had het onderweg beschreven als pittoresk. Bij het zien van de grote kerncentrale in de duinen twijfelde Paula aan zijn woorden. Eenmaal in de riviermonding gaf ze hem gelijk en hoe verder ze het riviertje de Aa opvoeren, hoe enthousiaster ze werd.
Die avond, tijdens een wandeling door het stadje vroeg Paula aan Peer of hij het vervelend vond om er een dag te blijven en de volgende dag wandelend de omgeving te verkennen. Peer had een hekel aan wandelen, maar het gezelschap beviel hem goed. Met Paula aan boord, had hij veel minder last van somber zijn en zijn neiging om ruzie te zoeken was weg. Hij zei, 'ja.’ Ze gingen uit eten en deelden een fles wijn bij het eten en daarna nog een aan boord. Het werd laat die avond voordat ze naar bed gingen. De volgende morgen was Paula laat wakker geworden van geluiden op andere schepen in de haven en ze lag nog wat te dommelen. Ze hoorde Peer het deurtje van de voorkajuit openen. Nieuwgierig of er weer een voorstelling volgde, hield ze zich slapend. Ze zag Peer met zijn blote gat naar haar toe uit de voorkajuit klimmen. Ze keek naar zijn harige kont en wachtte tot hij zich zou omdraaien. Haar vermoeden werd bewaarheid. Voor Peer zijn onderbuik priemde weer een stijve piemel schuin naar voren. Impulsief stak ze haar hand uit en pakte het geval vast. 'Wat doe je?' Ze kwam zonder hem los te laten onder de slaapzak vandaan. Peer zag dat ze niet meer dan een zwart slipje droeg.
'Laat mij maar,' zei ze de voorhuid heen en weer schuivend. Ik merkte gistermorgen dat je niet kon richten in dat kleine weeceetje en dat je aan dek ging om te plassen. Dat kan je nu niet maken, de hele haven is al wakker.'
'Maar mijn onthouding!' zei Peer, die verder braaf bleef staan. Het kostte moeite, maar het lukte hem om niet zijn handen uit te steken naar haar borstjes.
'Jij onthoud je, want ik doe het werk' zei Paula, die stevig doortrok.
Het golfde er uit. Deels op de vloer van de kajuit en deels op Paula's hand. Paula gaf nog een paar laatste rukjes en zei, 'zo nu ga ik mijn handen wassen, de rest mag jij opruimen.'
Na zijn blaas geleegd te hebben maakte Peer de vloer schoon. Paula schoot een shirt en een broek aan en meldde dat ze ging douchen.
Zo, dacht Paula onder de douche, lang geleden dat ik een man afgetrokken heb. Pieter hield niet van handwerk, wel van oraal. Als ik eerder geweten had dat hij zich ook door mannen liet pijpen, dan... Erger nog, waar zal hij zijn worstje nog meer ingestoken hebben? De vuilak had me wel een ziekte kunnen bezorgen. Flinke klodders waren het. Ze dacht aan een verhaal dat ze ooit gehoord of gelezen had over de sterkte van zaad. Dat als je lange draden kon trekken het sterk zaad was, of zo iets.
Wat zou ik gedaan hebben als Peer me net was gaan potelen? Wegduwen en zeggen, dat ik daar niet van gediend ben? Knap is hij niet, wel aantrekkelijk, als hij niet boos kijkt. Zal hij een goede minnaar zijn? Ach wat, het was gewoon een daad van barmhartigheid.
Ze wandelden die dag heen en terug langs de oever van het bij eb drooggevallen riviertje. Verder vertelden ze elkaar verhalen en luierden ze met een boek. Peer zijn gedachten dwaalden regelmatig af naar eerder die ochtend. Ik wilde het niet en het was bevrijdend, nee meer dan dat, het was lekker. Rare meid die Paula, daarna deed ze of er niets gebeurd was.
Tijdens het wandelen kwam Peer even achter Paula te lopen en keek hij naar bewegende lijf. Godverdomme nee, dacht hij toen hij ontdekte dat hij naar kont liep te kijken en de gedachte in hem op kwam dat hij, die billen en die parmantige tietjes..... Ik wil dit niet, hij ging snel weer naast haar lopen.
Peer ging die avond douchen terwijl Paula nog een rondje om de haven liep. Klaar met douchen stond Paula hem voor het havengebouw op te wachten. 'Peer kom eens. Ik wil je iets laten zien. Het is zo triest.' Ze nam hem mee naar een bosje met struikgewas dicht bij de haven en ze ging hem voor over een smal paadje. In het bosje stopte ze bij een primitieve tent. Voor de tent zat een jonge vrouw met een klein kind van een jaar of twee op een oude gebroken tuinstoel.
'Dit zijn Dil en Abdul en ze hebben honger.' Dil bleek redelijk Engels te spreken.
Op voorstel van Paula namen ze Dil en Abdul mee het stadje in om ze te trakteren op een maaltijd. Dil droeg Abdul, totdat Peer haar vroeg of ze hem vertrouwde, zo ja dan zou hij Abdul voor haar dragen. Ze keek hem lang aan voor ze ja zei. Daarna ging ze achter hem lopen om hem in de gaten te houden.
In het Italiaanse restaurant, waar ze terecht kwamen, trokken ze zich niets aan van de nieuwsgierige en afkeurende blikken. Terwijl Dil at en Abdul voerde, dronken Paula en Peer een glas wijn en ze lieten Dil vertellen hoe ze hier terecht was gekomen.
Dil was twee jaar terug, nadat haar man vermoord was, hoogzwanger samen met haar broer uit Afghanistan gevlucht. Haar ouders leefden niet meer en ze wilden naar een oom in Engeland. Ze waren nu al ruim een jaar in Frankrijk, wachtend op een kans om naar Engeland te gaan. Tot voor kort had ze in een kamp bij Calais gewoond. Haar broer had met een paar andere mannen uit het kamp werk gekregen. In de tuinbouw, ergens in de buurt van Amiens. Zwart en er mochten geen vrouwen mee. Zo kwam het dat zij alleen met Abdul was achtergebleven in het kamp. Na een paar dagen was het lastigvallen door mannen in het kamp begonnen. Ze was uit het kamp gevlucht. Als ze hun telefoon mocht gebruiken dan kon ze haar broer bellen.
Ze wilde ook graag haar oom in Engeland bellen en die gerust stellen.
Op de terugweg nam Paula kleine Abdul op haar schouders en liepen Peer en Dil achter haar. Peer praatte verder met Dil over hoe ze in Engeland dacht te komen. Ze hoopte dat haar broer zo veel ging verdienen dat ze een smokkelaar konden betalen.
Peer luisterde en dacht na. Terug bij de jachthaven wilde Paula nog wat voedsel en een half pak melk uit hun voorraad naar Dil in de primitieve tent brengen. Peer ging niet mee. Hij dacht verder na en pakte uit zijn gereedschapskist een meetlint om de bergruimten onder de kooi in het voorschip op te meten.
Bij terugkomst vertelde Paula dat ze morgen voor vertrek met Dil naar de supermarkt wilde gaan om wat inkopen voor haar te doen.
'Goed', zei Peer, zonder er met zijn gedachten bij te zijn.
'Wil je nog wat drinken Peer?' Geen antwoord.
'Peer?'
Peer keek op. 'Ik heb een plan. Stel dat haar verhaal bonafide is, dan wil ik ze helpen.'
'Hoe dan?'
'Ik denk er nog over. Het nummer van die oom in Engeland zit nog in jouw telefoon, mag ik hem bellen?'
Het bleek een mobiel nummer. Peer belde de oom. Stap voor stap legde hij uit wie hij was en dat hij wilde helpen. De oom reageerde door te zeggen dat alle hulp welkom was en dat hij zijn familie graag bij zich wilde hebben. Ze hielden al lang rekening met hun komst en ze konden een kamer op zolder vrij maken.
Peer vroeg de oom of hij WhatsApp of Telegram gebruikte en of hij hem zo weer met een videogesprek mocht bellen. Peer legde aan Paula uit dat hij een indruk van de oom en het gezin wilde hebben voordat hij verder ging. Het werd een WhatsApp video gesprek. Oom bleek een sympathiek overkomende man van een jaar of veertig. Toen Peer vroeg of hij zijn gezin en zijn huis mocht zien, aarzelde hij. Totdat Peer uitlegde dat hij wilde zien of het allemaal bonafide was en dat hij dan misschien Dil kon helpen. Een zoon kwam in beeld en na enig aandringen tante, die nog haastig bezig was een hoofddoek vast te knopen. De jongere kinderen lagen te slapen, schokkende camera, trap op. Voorzichtig geopende deur en een slaapkamer met een bed met twee kinderhoofdjes boven de dekens. Een beeld van een zolder met oude huisraad. En, op Peer's laatste verzoek, een beeld van het huis vanaf de straat.
Of Peer 'satisfied' was?
'Yes.'
Daarop wilde oom weten hoe Peer ging helpen. Daar wilde Peer nog over nadenken. Oom vertelde nog, dat als Peer een smokkelaar was, ze maar een paar duizend pond konden betalen. Nee Peer deed het niet voor het geld. Oom bedankte hem en wenste hem veel wijsheid en Allah's zegen toe.
Na het gesprek beëindigd te hebben en reagerend op de nieuwsgierige blik van Paula stelde Peer voor om eerst iets te drinken in te pakken. Nadat Paula een fles wijn geopend had en twee glazen ingeschonken, keek ze Peer verwachtingsvol aan.
'We brengen ze naar Engeland.'
'Heee?'
'Ja, doodsimpel. Hiervandaan is het een uur of vijf varen naar Ramsgate.'
'Je bent gek.'
Peer legde uit hoe hij het wilde aanpakken. Onder de kooi in de voorkajuit zaten drie bergvakken, afgesloten met een deksels onder de matrassen: een voor de watertank en twee voor bagage. Het schot tussen de laatste twee kon hij er gedeeltelijk uitzagen om zo een grotere ruimte te naken. In die ruimte zouden Dil en haar zoontje zeker passen. Dan moesten ze wel de watertank grotendeels leegpompen, anders zou er te veel gewicht in het voorschip zitten en dat zou kunnen opvallen. 'Ze hoeven alleen maar in de bergruimte te zitten bij vertrek, aankomst en als er controle dreigt. Verder moeten ze de hele reis in de kajuit blijven.'
'En hoe dacht je ze in Engeland aan land te krijgen?'
'Oh gewoon in de haven en anders met de rubberboot naar de kust.' Eerst morgen vragen of Dil het wil en of haar broer en oom ook willen dat ze met ons mee gaan.'
Paula keek hem lang, zonder iets te zeggen, aan. Ze dacht na.
'Als je plan doorgaat, dan weet ik nog niet of ik mee ga. Ik wil er over nadenken. Een stel is natuurlijk wel minder verdacht, dan een man alleen, maar..' Ja, dacht Peer, die zijn oren sloot voor de mitsen en maren, vrouwen!
Wat een man, dacht ze. Hij blijft me verrassen. Nadat ik hem geholpen had, met een uitgestreken smoel samen ontbijten en de hele dag doen of er niets gebeurd is. Geen teder gebaar, geen bedankje, alsof hij iedere morgen zo zijn gerief krijgt. De wandeling was prettig, dan is hij plezant gezelschap en praat hij honderduit. Wat zal zijn achtergrond zijn? Hij gedraagt zich af en toe als een lompe boer en dan in eens verrast hij met tederheid en acties die je bij een lomperik niet verwacht. Bij Dil en haar zoontje toonde hij zich zorgzaam. Zou hij kinderen hebben? Op zulke momenten vind ik hem aantrekkelijk.
En dan komt hij in eens met zo'n onbezonnen idee op de proppen. Mijn bezwaren leek hij niet te willen horen.
'Laten we maar gaan slapen,' stelde Peer voor. Hij kleedde zich tot op zijn slip uit en wilde de voorkajuit in gaan.
'Peer, kom eens.'
Tot zijn verrassing boog Paula haar hoofd naar hem toe voor een kus op zijn lippen. 'Omdat je zo zorgzaam was voor Dil en Abdul."
Nog meer tot zijn verrassing, sloeg hij zonder er bij na te denken zijn armen om haar heen en kuste haar terug met zijn handen op haar billen.
'Peer!'
Peer schrok en stamelde een verontschuldiging. Zich met zijn houding geen raad wetend verdween hij na een 'welterusten' in de voorkajuit.
Peer kon niet in slaap komen. De gedachte aan de kus en hoe hij gereageerd had bleef door zijn hoofd spoken. Voor als het avontuur door zou gaan, probeerde hij na te denken over de aanpak van de reis naar Engeland. In plaats daarvan kwam steeds de gedachte aan Paula boven en hoe ze hem afgetrokken had. Met een geconcentreerde blik, had ze zonder hem aan te kijken, hem klaar getrokken. Haar tieten zagen er stevig uit. Geil gezicht die kleine puntige tietjes met die grote roze tepels. Hoe zou het voelen om ze vast te houden? Hij fantaseerde over Paula met haar slipje uit. Zijn hand schoof onder het laken om zijn erectie vast te pakken. Zachtjes rukken, misschien kon hij daarna wel in slaap komen? Slappeling, dacht hij, zo blijft er niets over van je besluit.
Trut, dacht Paula in bed. Het voelde goed, toen hij kuste. Ik had niets moeten zeggen. Nu schrok hij van me en kroop hij in zijn schulp. Blijft een vreemde vent, het enige ogenblik hondsbrutaal en avontuurlijk en het volgende ogenblik in zich zelf gekeerd en bijna verlegen. Zo'n stoppelbaard op mijn gezicht, dat ben ik al helemaal niet gewend. Hoe zou dat voelen als..., Stomme doos, niet aan denken. Ze ging met haar hand in haar slaapzak in haar slipje en voelde dat ze nat was.
Ze schoof de slaapzak omlaag en ze spreidde haar benen wat om ruimte te maken voor haar vingers. Ze dacht aan zijn heen en weer zwaaiende ochtend erectie. Hoe zou het zijn om met hem te vrijen? Niet de verpieterde Pieterman, waar ze het de laatste tijd mee moest doen. Hoe zou het zijn om hem in me te voelen, hoe zou het voelen als hij me opvult? Als ik me zachtjes vinger en mijn lippen stijf op elkaar houdt dan..
Peer wilde niet rukken. Hij trok zijn onderbroek omhoog. Als ik voorzichtig opsta en zachtjes de deur open maak, dan kan ik zonder Paula wakker te maken mijn broek en mijn shirt pakken. Een stukje wandelen, dan zakt het wel.
Heel voorzichtig maakte hij de deur open. In het maanlicht, dat door het kajuitluik en de ramen naar binnen viel, zag hij Paula liggen. Ze was uit haar slaapzak gekropen. Hij zag haar blote borsten en ze had haar hand in haar slipje. Ze schrok, toen ze Peer zag kijken en ze schoot overeind. 'Peer, ik..'
'Jij hebt mij geholpen,' zei Peer, 'mag ik jou nu helpen?' Zonder een antwoord af te wachten raakte hij een van haar borsten aan en streelde haar tepel. Paula ging weer liggen en Peer bukte zich voor een kus. Paula opende haar lippen en hun tongen vonden elkaar. Ze sloeg haar armen om haar heen en trok hem naar zich toe. Peer zijn hand gleed over haar slipje . Nat kruis, dacht hij, zal ze al even bezig geweest zijn? Hij streelde haar poes door de stof van haar slipje en toen ze niet protesteerde en haar benen wat meer spreidde stak hij zijn hand in haar slipje. Zijn vingers gleden langs een klein toefje haar op haar venusheuvel naar haar natte spleet. Zijn vinger gleed naar binnen en vond direct haar forse clitoris. Joekel, dacht hij. Hij streelde haar clit met zijn vinger en voelde hoe Paula zijn onderbroek omlaag deed en zijn pik vastpakte. Hij stapte uit zijn broek en trok zijn vinger terug om Paula's slipje uit te trekken. Een getrimde poes werd zichtbaar. Een poes met flinke schaamlippen en een klein driehoekje haar er boven. Mijn eerste keer in een Vlaamse flamoes, dacht Peer. Hij legde zijn hand op haar poes en zijn wijsvinger gleed opnieuw in haar vochtige opening. Hij hoorde Paula zuchten. Terwijl hij haar clit streelde, kneedde ze zijn stijve pik met een hand en de andere hand gebruikte ze om zijn zak vast te pakken. Ze stopte even en tilde haar hoofd op om te kijken. Hij lijkt nog dikker dan vanmorgen, dacht ze, vooral zijn eikel is dik.
'Toe, kom alsjeblieft op me liggen?'
Paula lag tegen Peer aan in zijn kooi in de voorkajuit. Na de seks was haar slaapzak nat en kleverig geweest en zo was ze naast Peer voorin beland. Terwijl ze langzaam in slaap wegzakte, dacht ze terug aan de seks. Ze had zich schaamteloos laten gaan en ze had genoten. Nicht Kaat vertelde soms over haar seksavonturen met wisselende mannen. Zij deed dat nooit, ze luisterde dan met rode oortjes en een beetje jaloezie. Er viel met Pieter ook niet veel te vertellen. Zou ze dit durven delen met Kaat? In gedachten beleefde ze het opnieuw.
Hij had het licht aangedaan voordat hij op haar kwam liggen. Hij wilde haar zien had hij gezegd.
Het vingeren was lekker geweest en ze voelde dat ze zo een orgasme kon krijgen, maar ze wilde hem in zich voelen, die grote stijve knuppel diep in haar. Het was duidelijk dat hij dat ook wilde, niks geen geklets meer over celibaat en onthouding. Ze had haar benen zo ver mogelijk gespreid op de smalle bank en hij was op zijn knieën tussen haar benen komen zitten. Terwijl ze haar bekken omhoog drukte, had hij zich laten zakken en zonder zijn hand te gebruiken had hij zijn pik gestuurd. Ze had zijn eikel tegen haar schaamlippen voelen duwen. Even had ze zich afgevraagd of het gevoelig zou zijn, die dikke eikel en toen was hij al binnen. Hij was direct helemaal naar binnen gegleden, hij vulde haar en het voelde....goed.
Het bewegen van zijn pik in haar, eerst rustig en daarna sneller voelde geweldig. Door het vingeren was ze al zover op weg geweest dat ze al snel een orgasme voelde opkomen. Ze probeerde niet te schreeuwen. Peer had het aan haar gezicht gezien en 'schreeuw maar,' gezegd. Ze verstaan je toch niet, ze spreken hier alleen maar Frans.' De zot. Ze was onbeheerst gillend klaar gekomen. Hij had zijn knuppel teruggetrokken en was naast de bank gaan staan om zich te bukken naar haar kutje. Met zijn lippen op haar schaamlippen had hij met zijn tong haar clitje gelikt. Ze had zijn baardstoppels op de gevoelige huid in haar liezen gevoeld. Het was sensationeel en ze had weer gegild. Daarna had hij haar benen opgetild. Ze begreep wat hij wilde en ze had haar rug gekromd en haar voeten tegen het kajuitdak gedrukt. Hij was terug op de bank gekomen en steunend op zijn armen langs haar lichaam, had hij zijn pik tot vlak voor haar open gapende kutje geduwd. 'Kijk,' had hij gezegd, 'hoe mijn pik bij je naar binnen glijdt.' Met haar hoofd zo ver mogelijk opgetild zag en voelde ze hoe zijn dikke pik weer in haar kwam. Ze had hem heel diep in haar gevoeld. Toen hij begon te bewegen had ze het niet meer. Ze was krijsend gekomen terwijl ze aan zijn schokken voelde dat hij zich in haar leeg spoot.
Drie orgasmes op een rijtje, ze kon zich niet herinneren, dat ze dat ooit met Pieter had gehad.
Toch maar niet met Kaat delen, besloot ze net voordat ze in slaap viel.
Peer hoorde aan haar ademhaling dat ze in slaap was. ‘Knus,’ had ze gezegd, toen ze zich naast hem nestelde en haar blote gat in lepeltjes houding tegen hem aandrukte. Hij voelde zich loom en verzadigd. Toch kon hij nog niet direct slapen. Hij genoot van het gezelschap van Paula en de seks was heerlijk geweest, maar toch. De boot was altijd iets van Sjaan en hem samen geweest en nu had hij met een andere vrouw seks aan boord gehad. Ze lagen in de kooi van Sjaan en hem en dat voelde niet goed. Bij zijn avontuurtjes was het altijd ergens anders geweest, nooit in het bed van Sjaan en hem samen. Een hotel, een gehuurde boot, ergens buiten en zelfs in een lege ruimte op de zaak.
Paula werd wakker en voelde zich heerlijk uitgerust. Peer snurkte zachtjes. Haar gedachten gingen terug naar de vorige dag: de heerlijke seks en het bizarre avontuur dat Peer wilde ondernemen. Over de mogelijke reis naar Engeland nadenkend, zag ze alleen maar bezwaren. Wat zal de straf zijn op mensensmokkel? Aan de andere kant, over een maand ging ze haar vijfenveertigste verjaardag vieren en haar grootste avontuur tot nu toe was haar mislukte huwelijk. De vakanties met Pieter waren altijd naar "all inclusive resorts." Het enige, een beetje, avontuurlijke was de reis naar Mexico geweest en dan nog alleen omdat de accommodatie zo slecht was. De herinnering aan de steeds klagende Pieter bracht een glimlach op haar gezicht. Ze besloot mee te gaan.
Deel 3
"Een enkele opklaring"Paula schudde Peer zachtjes heen en weer en vertelde haar besluit, 'als je gaat dan ga ik mee.' Peer die slaapdronken wakker werd reageerde eerst niet. Het duurde even voordat hij begreep waar hij was en waar het over ging.
Hij keek haar verbaasd aan. Slaapkop, dacht ze en ze tastte nieuwsgierig in zijn kruis om te onderzoeken of hij daar wel wakker was. Niet zo wakker als de voorgaande ochtenden, ze voelde een slap peertje in rust. Rust die ze hem niet gunde, de vorige avond had haar sluimerende seksleven doen ontwaken en ze had behoefte aan een vervolg. Peer werd door haar strelingen wakker en zijn peerke begon te groeien.
Peer twijfelde, zich overgeven aan het genot of eerst even opstaan. Zijn volle blaas legen, zijn tanden poetsen en dan terug in bed voor een grote beurt? Hij koos voor het laatste en verontschuldigde zich met de woorden dat hij snel terug zou komen. Nadat hij zijn blaas geleegd had, volgde Paula zijn voorbeeld. De voorgaande dagen had Paula steeds het deurtje van de toiletruimte zorgvuldig achter zich gesloten. Nu liet ze het open en Peer merkte dat zijn pik reageerde. Paula kwam van het toilet af en ze pakte zijn pik vast. 'Zo mag ik hem graag zien. Ga maar vast liggen terwijl ik mijn tanden poets. Nu wil ik boven.'
Peer ging op zijn rug in de voorkooi liggen en Paula kroop op hem. Ze pakte zijn pik vast en doordat ze overeind kwam om zich op het gezwollen geval te laten zakken, stootte ze haar hoofd.
'Nondejus, wat is het hier laag.'
Peer begon te lachen. ‘kom Sidonia. Ik heb een beter idee.' Peer klom uit de voorkooi en klapte de tafel in de grote kajuit op. Hij ging op de vloer liggen, pakte zijn pik vast en richtte hem recht omhoog met de woorden, 'laat je hier maar op zakken. Hier hebben we speelruimte genoeg.'
Paula stapte over hem heen en liet zich zakken. In plaats van over zijn pik, liet ze zich langzaam op zijn gezicht zakken, tot ze met haar poes vlak boven zijn mond was. Peer tilde zijn hoofd op en drukte een kus op haar schaamlippen. 'Hmmm lekker,' zei Paula. De rest hou ik van je tegoed. Nu wil ik die dikke knuppel weer in me voelen.' Ze hurkte over zijn pik en liet zich zakken. Peer richtte zijn hoofd op, om te genieten van het schouwspel van zijn pik die door haar opgenomen werd. Hij zag en voelde hoe zijn eikel naar binnen gleed en hoe langzaam zijn hele pik door haar warme natte kut omgeven werd. Steun zoekend aan de rand van de neergeklapte tafel begon ze Peer te berijden. Ze werkte zich op en neer bewegend naar een orgasme. Toen ze op het randje zweefde en het nog wat wilde rekken, liet ze zich op hem zakken en ging ze heen en weer schuiven tot ze zachtjes kreunend kwam. Ze zakte voorover om Peer te kussen en ze tilde ze haar bekken iets op. Daarmee Peer de ruimte gevend om omhoog te stoten. Ze bleef kreunen en Peer stootte tot hij zijn zaad in haar spoot. Zo bleven ze liggen, totdat Paula voelde hoe de krimpende pik van Peer uit haar glibberde. Voordat ze opstond om van hem af te gaan schoof ze plagend met haar poes over zijn buik en zijn borst. 'Zo, ga je mee douchen?' vroeg ze, terwijl ze de uit haar kut lekkende sappen over zijn lichaam uitsmeerde.
Even later liepen ze samen naar het havengebouw om te douchen. 'Samen in een hokje,' vroeg Peer? 'Dat scheelt een euro.'
'Geile zot, het gaat je niet om die euro.'
Ze hadden geen seks onder de douche, maar Paula genoot wel van het ingezeept worden, met extra aandacht voor haar intieme zones. Ik gedraag me als een slet, dacht ze. En ik geniet er van. Dit was meer seks in vierentwintig uur dan in weken met Pieter. Ze kreunde zachtjes toen Peer met een ingezeepte hand een paar maal tussen haar billen streek.
Om geen aandacht te trekken gingen ze omzichtig naar de tent van Dil. Er werd opnieuw getelefoneerd met broer en oom en er werd overlegd. Dil dorst het avontuur aan en oom en broer steunden het idee van de overtocht.
Geholpen door Paula, ging Peer aan de slag om een stuk uit het tussenschot te zagen en de schuilplaats in te richten. Nadat de schuilplaats klaar was, wilde Paula naar het havengebouw om haar ondergoed te wassen. 'Niet doen, ik heb een beter idee,' zei Peer. Laat eens zien?'
Verwonderd keek Paula hem aan. 'Zotte Hollander, je bent toch geen slipjes snuffelaar?'
'Soms,' zei Peer. 'Maar nu zijn ze voor de douane en de immigratie ambtenaren. Mochten ze aan boord komen dan zorgen we dat het vuile ondergoed op de kussens in de voorkooi ligt. Hopelijk leidt dat ze af.'
Ze overtuigden Dil ervan dat ze, tot ze veilig in Engeland was, niet mocht opvallen. Geen hoofddoek en zo westers mogelijk gekleed. Paula deed daarvoor nog wat inkopen in het plaatsje. Dil werd Dilla, de dochter van Peer en Abdul werd Appie zijn kleinzoon. Paula werd tante Paula.
Het wachten duurde lang die dag. Peer probeerde met een boek afleiding te vinden en Paula bladerde nerveus in tijdschriften. Haar gedachten dwaalden steeds af naar het komende avontuur en de seks met Peer. Geweldige seks met een bijna wildvreemde man, en vreemd is hij zeker, dacht ze.
Ze dacht aan de jaren met Pieter, verloren jaren vond ze nu. Ze probeerde gelukkige momenten met hem terug te halen en dat lukte niet. Zachtjes begon ze te snikken. Peer schrok op uit zijn boek. 'He, wat is er lieverd? Ben je bang voor de reis?'
Paula vluchtte de kajuit in en Peer volgde haar. Hij sloeg zijn arm om haar heen. 'Je hoeft niet mee.'
Ze snikte, 'dat is het niet.' Ze begon te vertellen over haar huwelijk en dat ze niet treurde dat het voorbij was, maar dat het zo lang geduurd had. Hoe stom ze was geweest dat ze het niet eerder gemerkt had en dat ze zolang genoegen had genomen met slechte seks. Peer veegde haar tranen af en hij vroeg zich af of ze met haar opmerking bedoelde dat ze hun seks goed vond. Hij wilde het niet te vragen. Paula zag hem nadenken en vroeg,' nu vraag je je af zeker af hoe ik onze seks vind?'
'Betrapt,' zei Peer, 'Ik denk gehoord te hebben dat je er van genoten heb. Geef eens een cijfer, op een schaal van 0 tot 10?'
Paula begon te lachen en veegde haar tranen af. 'Voor een kabouter niet slecht en zeker geen onvoldoende. Als jij de luiken sluit, dan krijg je een herkansing voor een hoger cijfer.'
Ze kleedden elkaar uit en streelden elkaar. Met de stijve van Peer in haar hand boog ze zich voorover. 'Kabouter inspectie. Hmm, een mooie paarse kaboutermuts.' Ze nam zijn eikel even tussen haar lippen en beet er heel zachtjes plagerig in.
'Au, verdomme.'
Ze kwam overeind. Ze kuste hem en begon hem rustig af te trekken, terwijl Peer haar al kussend vingerde. Paula leunde achterover tegen de kajuittafel en voelde de rand in haar billen. Dat bracht haar op een idee. Ze verbrak de kus, liet zijn pik los en wipte op de tafel. Ze spreidde haar benen en gaf Peer een goed zicht op haar openstaande gleuf. Peer stapte naar voren, drukte zijn pik wat omlaag en zonder druk gleed hij naar binnen. Het lijkt alsof ik er ingezogen wordt, dacht hij. De hoogte van de tafel was precies goed. Paula schoof nog wat meer naar het randje en Peer pakte haar heupen vast. Hij begon rustig te bewegen. Hij stopte even en vroeg, 'hoe voelt dat, zo'n kabouter in je?'
'Toe niet stoppen, doorgaan en het voelt niet kabouterachtig. Het voel lekkerrrr'
Peer stootte door en hij keek omlaag om zijn nat glinsterende pik in en uit haar te zien gaan. Al doorstotend pakte hij haar hand en bracht die naar zijn heen en weer gaande pik. 'Voel eens hoe lekker nat je bent.' Paula voelde, ze gaf geen antwoord, wel hield ze even met twee vingers zijn natte bewegende pik vast. Daarna stopte ze een vinger naast zijn bewegende pik in haar kut om haar kittelaar te strelen. Peer hoorde aan haar zuchten dat ze tegen een orgasme aan zat. Hij keek haar aan en pakte haar borsten vast. Hij zag haar gezicht vertrekken en zei, 'kijk me alsjeblieft aan als je komt. Ik vind het heerlijk een klaarkomende vrouw in de ogen te kijken.' Ze keek hem aan, hield zijn blik vast en even later kwam ze onderdrukt kreunend klaar. Peer bleef rustig door bewegen terwijl ze kwam. Toen haar orgasme weg ebde vroeg Peer of hij van achteren in haar kutje mocht. Ze ging van de tafel af en ging wijdbeens voorover gebogen staan. Ze werkte goed mee door iets door haar knieën te zakken. Peer stapte naar voren en zijn pik glibberde zonder hulp terug in haar warme masserende vlees. Hij rook hun geiligheid en voelde zijn zaad opkomen. Hij pompte door en toen Paula zachtjes gilde, gaf hij een paar forse laatste stoten voordat hij in haar spoot. Hij voelde hoe zijn pik en zijn zak nat werden. Tegen haar aanleunend en met zijn armen om haar heen hijgde hij uit, tot hij zijn lid voelde verschrompelen.
Later met zijn boek weer in handen en een drankje onder handbereik, dacht Peer na over de seks met Paula. Drie keer neuken binnen vierentwintig uur, niet slecht voor een ouwe lul van vijf en vijftig. Nooit gedacht dat ik zo geil zou worden van een lange dunne met kleine tietjes. Klein maar fijn, die geile stevige puntjes en dan die strakke ronde kont. Dat was een gezamenlijke spuiter net. Haar nattigheid droop langs haar dijen en ik was ook zeiknat. Nou ja spuiter, bij mij moest het uit mijn tenen komen. Haar van achteren neuken hielp om de laatste druppels er bij me uit te melken. Mijn pik heeft nu wel rust verdiend. Van mijn stomme celibaat voornemen is gelukkig niets van terecht gekomen. Ik voel me nu een stuk beter.
Paula had haar tijdschrift weer gepakt. Het lezen lukte nog steeds niet. Stiekem keek ze naar Peer, die in zijn boek verdiept leek. Hij heeft niet meer om een cijfer gevraagd, dacht ze. Minstens een negen en voor libido een tien. Zo nat ben ik nog nooit klaar gekomen. Hij klaagde niet, sterker nog hij stond met een grijns overdreven zijn benen droog te wrijven.
Zal hij geen last hebben van de spanning?
Ze zag hoe hij opkeek van zijn boek en haar een knipoog gaf. ' Geen zorgen voor morgen Sidonia, het komt goed. En met een overdreven plat accent er achteraan. 'Wa'k nog segge wou. Het was een goddelijk lekkere wip.'
Ze wachten die avond tot het donker en rustig in de haven was. De naburige boten waren gelukkig niet in gebruik en met Peer op de uitkijk bracht Paula moeder en kind aan boord.
Dil sliep met haar zoontje in de voorkajuit en Paula en Peer namen ieder een bank in de kajuit in gebruik. Voor het slapen gaan kusten ze elkaar, waarbij Peer zijn hand in Paula's slipje liet verdwijnen. 'Heel zachtjes?' vroeg hij.
'Verleidelijk,' zei ze en ze beantwoordde zijn uitlokking door plagend even in zijn half harde pik te knijpen tot hij hard werd. 'Nu niet, zodra ze van boord zijn.'
De volgende morgen vroeg, zodra er voldoende water in de riviermonding stond, voeren ze de haven uit. Het riviertje af naar zee. De wind werkte mee. Een rustige windkracht drie uit Zuidelijke richting en het weerbericht voorspelde een warme voorjaarsdag.
Dil bleef met Abdul in de kajuit. Peer stuurde en genoot van het varen en de spanning.
Zodra ze de haven uit waren begon Abdul zachtjes te huilen. Hij was bang door de bewegende boot en de af en toe klapperende zeilen. Paula zag aan de onzekere blik van Dil dat ze het moeilijk had. Ze liet het zeilen aan Peer over en bleef lang in de kajuit om Abdul te troosten en Dil moed in te praten.
Later, toen Abdul de deinende boot leuk begon te vinden en er een voorzichtig lachje op het gezicht van Dil kwam, ging Paula naar buiten. Ze koesterde zich in de ochtend zon en ze loste Peer aan de helmstok af voor een plaspauze. Paula en Peer luisterden hoe Dil Afghaanse liedjes voor haar zoontje zong en ze glimlachten naar elkaar.
We zijn soms net een lang getrouwd stel, dacht Paula. Het blijft vreemd met die kabouter. Zoals net heel vertrouwd en soms van die rare onvoorspelbare acties en opmerkingen. Hoe zou het zijn om met zo'n man getrouwd te zijn?
Na een uur of twee varen riep Peer, 'dolphins, come and have a look.' Hij wees Paula en Dil op een grote en kleine rugvin vlak naast de boot. Ze zwommen een stukje met de boot mee. Paula zag de dolfijnen vlak onder het wateroppervlak zwemmen. 'Moeder en kind, denk ik,' zei Peer. Met een knikje naar Dil die Abdul op haar arm naar de dolfijnen wees. 'Vast een goed voorteken.'
Tegen de middag was het warm geworden en Peer vroeg Paula om even de helmstok over te nemen, hij ging zijn zwemboek aantrekken. Hij zal toch niet, dacht Paula. Peer trok zich netjes terug in de kleine toiletruimte. Nadat Peer de helmstok weer teruggenomen had trok Paula haar bikini aan en ging buiten bij Peer zitten. Peer vertelde haar dat ze goed opschoten en hij wees op de Engelse kust in de verte. Hij was net begonnen uit te leggen dat ze de "shipping lanes" de routes voor de grote scheepvaart waren overgestoken, toen hij een vloek liet. 'Verdomme, nog aan toe. Kijk daar!' Hij wees naar een helikopter, die in de verte kwam aanvliegen en op een motorjacht af dook. De helikopter ging vlak boven het jacht hangen. 'Gauw, naar binnen en help Dil en Abdul in de schuilplaats.' Paula schoot de kajuit in en kwam na Dil en Abdul verstopt te hebben weer naar buiten. Ze zagen de helikopter naar hen toe zwenken.
'Kom bij me op schoot zitten en doe je bovenstukje af, doe net alsof we aan het vrijen zijn.' De helikopter zakte en ging een meter of dertig bij hen vandaan vlak boven het water vliegen. Ze zagen de piloot en zijn metgezel zitten en naar hen kijken. Peer begon enthousiast te zwaaien en hij pakte een leeg blikje, dat nog in de kuip lag. Hij hield het blikje omhoog. met een uitnodigend gebaar van, kom er maar een halen. De mannen zwaaiden terug en de helikopter zwenkte weg.
Pfffftt, dacht Paula toen ze van zijn schoot af ging. Een tien voor improviseren en koelbloedigheid. Nou ja koelbloedig. Ik voelde ondanks de situatie zijn piemel groeien. Hoe spannender de situatie, hoe relaxter hij wordt. Sinds hij het besluit nam om Dil te helpen, straalt hij rust uit en loopt hij de hele dag met een glimlach.
'Je bent een adrenaline junk.' zei ze, door zijn zwembroek heen in zijn pik knijpend. Als ik Dil niet uit haar nauwe bergplaats moest bevrijden, dan zou je nu willen vrijen, of niet?'
'Daag me niet uit.'
Voor de haven van Ramsgate verdwenen Dil en Abdul weer in hun schuilplaats. De haven was vol, een stil plekje zoeken was er niet bij. Na het afmeren bleven Dil en Abdul in de schuilplaats, terwijl Peer naar het kantoor van de havenmeester ging. Terug aan boord, vertelde hij dat alle formaliteiten vervuld waren en dat ze te voorschijn konden komen, maar wel uit het zicht in de kajuit moesten blijven.
' Ga je mee,' vroeg hij aan Paula. 'Dan gaan we onopvallend gearmd de haven verkennen.'
Ze liepen rond en ze zagen een hek om de jachthaven. Een hek dat er, toen hij hier jaren terug was, nog niet stond. Plus camera's: camera's op de steigers; camera's op de kade en camera’s bij het hek. Ze overlegden en besloten Dil hier niet aan land te brengen.
Peer bedacht een alternatief. De Thamesmonding in. Van een eerdere reis naar Londen wist hij dat er bij Queenborough in de monding van de Medway ankerboeitjes lagen voor een getijde stop of een overnachting. 'In mijn herinnering is het daar 's nachts heel rustig.'
Ze besloten om de volgende dag de Thames op, richting Londen te varen. Met eb vertrekken en de vloedstroom benutten om de Thamesmonding in te varen, tot aan de monding van de Medway bij Sheerness en dan een stukje de Medway op naar Queenborough.
Terug aan boord speelde Paula een spelletje met Dil en Abdul, terwijl Peer met een boek in de kuip de wacht hield. Vroeg in de avond, net toen Peer dacht dat alle ambtenaren thuis of in de pub zouden zitten, schrok hij. Hij zag een geüniformeerd groepje op het haventerrein. De groep splitste zich en een tweetal kwam hun steiger op. Gelukkig stapten ze bij de eerste de beste boot al aan boord voor een inspectie. 'Snel verstoppen,' riep Peer. Paula hielp Dil en haar zoontje in de schuilplaats, ze sloot de deksels boven de bergruimte en legde de matrassen goed. 'Slipjes er op?' vroeg ze aan Peer die binnengekomen was, de luiken sloot en de cd speler aanzette.
'Ik heb een beter idee,' zei Peer. 'Kleed je uit. Dan doen we net of we bij een vrijpartij gestoord zijn.’
Paula aarzelde en ze keek toe hoe hij zijn kleren snel uittrok. Het valt me mee dat hij niet alweer een harde heeft, dacht ze.
'Schiet op,' zei Peer. 'Sla een handdoek om en ik doe in mijn blootje het luik open. Doe je best om gegeneerd te kijken.'
De zot, dacht Paula achteraf. Ze had zich snel uitgekleed en een handdoek omgeslagen. Tijdens het wachten stelde ze Dil fluisterend gerust en Peer zette de muziek nog wat harder om eventueel geluid van Abdul te overstemmen. Terwijl ze zich naar de bergplaats boog om met Dil te praten, had de geile zottebol zijn kruis tegen haar billen gedrukt en haar borsten vastgepakt. Op zo'n moment! Ze had hem weggeduwd.
Peer lachte naar Paula en greep de handgrepen bij de kajuitingang vast. Hij bewoog heen en weer zodat de boot ook begon te bewegen. 'Let's rock the boat,' zei hij met een grijns. Ze hoorden voetstappen aan dek, gevolgd door kloppen op het kajuitdak.
Peer slaakte een grove vloek. Hij wachtte tot er weer geklopt werd. 'Wat the bloody hell,' zei hij, het luik openschuivend. 'I am taking a nap and you're disturbing my rest. Hij klom in zijn blote gat de kajuittrap op. Paula keek naar zijn billen en probeerde zich voor te stellen hoe de Engelsen naar zijn blote piemel keken. Het bleken een man en een vrouw. Politie en immigratie zeiden ze en ze wilden in de kajuit kijken. Met bonzend hart en haar handdoek vastklemmend ging ze wat opzij staan, terwijl ze de kajuittrap afkwamen. Om gegeneerd te kijken hoefde ze geen moeite te doen.
De vrouw had een politie-uniform aan en ondanks de penibele situatie viel het Paula op dat ze haar best deed om niet naar Peer te kijken. Peer had een kussen gepakt en hield dat demonstratief voor zijn middel. Hij nodigde ze uit om snel rond te kijken en dan op te hoepelen, zodat hij verder kon met zijn slaapje. Hierop begon de immigratie officier te lachen en hij zei met een grijns. 'W're finished sir, enjoy your nap.'
De vaste wal van Engeland was zo dichtbij, maar vijftig meter van de steiger af en toch zo ver weg voor Dil. Ze snikte zachtjes en Abdul begon mee te huilen. Paula nam Abdul op schoot en begon liedjes voor hem te zingen, terwijl Peer Dil troostte en haar verzekerde dat ze de volgende dag echt in Engeland zou zijn. Peer besloot zijn eigen telefoon weer te voorschijn te halen om Dil met haar broer en oom te laten bellen, zodat de situatie kon uitleggen. Zestien gemiste oproepen, waaronder twaalf van Sjaan en diverse Whatsapps en emails. Hij opende de berichten niet, maar zag dat bijna alle gemiste oproepen en berichten van Sjaan kwamen. Hij voelde zich tot zijn verrassing niet meer kwaad, maar schuldig en dat maakte dat hij een kort berichtje stuurde. "In Ramsgate. Alles gaat goed. Heb telefoon uitgezet om rust in mijn hoofd te krijgen. Stuur je vanaf nu om de dag een berichtje."
Dil belde met broer en oom. Peer sprak met oom en vertelde over het plan om ze in Queenborough aan land te zetten. Oom wilde haar samen met een vriend met een auto ophalen en vroeg hoe laat. Peer legde uit, dat hij dat met een zeilboot niet kon voorspellen en dat het aan land zetten alleen kon als het uit het zicht van nieuwgierige ogen gebeurde. Hij vroeg oom om buiten Queenborough te wachten en om vooral niet op vallen.
De avond verliep verder rustig. Met Dil en Abdul naar bed in de voorkajuit en het deurtje dicht, kleedden Peer en Paula zich uit om te gaan slapen. Peer was het eerst klaar en keek toe tot Paula alleen in haar slipje stond. Hij boog zijn hoofd en kuste haar tepels en nam ze daarna een voor een in zijn mond.
'Peer,' fluisterde ze. 'Je kan het wel proberen, maar ik trap er niet in. Het is veel te gehorig en misschien is Dil nog wakker.'
'Je tepels hebben er wel zin in,' zei Peer de harde knopjes tussen zijn vingers rollend.
'Nee echt, nu niet, naar onderen wijzend, ‘het is hier onder nog wat gevoelig van de afgelopen dagen.'
'Daar weet ik iets op. Ik heb de hele dag al een ongelofelijke zin in je. Al vanaf het moment, dat je met je blote tietjes en je lekkere kont op mijn schoot zat te draaien, heb ik een plan.'
Paula keek hem aan, 'en wat mag dat plan dan wel zijn, als er niet geneukt wordt?'
'Allereerst wil ik dat lekkere ronde kontje vasthouden, kijk zo.' zei hij terwijl hij zijn handen op haar billen legde.
'Hmm,' fluisterde Paula, dit voelt goed en wat komt er hierna?'
Peer zei niets maar stroopte haar slipje omlaag en hielp haar om er uit te stappen. Hij ging op zijn hurken zitten en pakte weer haar billen vast. Met zijn vingers in haar kontvlees trok hij haar onderbuik naar zijn gezicht. Hij drukte een kus op haar schaamlippen en keek toen omhoog om haar blik te vangen.
'Dit lijkt me een voortreffelijk plan,' zei ze en ze trok met haar handen op zijn achterhoofd zijn mond weer naar haar onderbuik. Peer drukte zijn lippen op haar poes en likte haar. Ze opende haar benen en zijn tong vond de weg naar haar genotsknopje. Ze liet zijn hoofd los en zocht steun tegen de tafel.
'Zullen we gaan liggen?' vroeg ze.
Paula ging op een van de banken liggen en Peer wilde tussen haar benen knielen om verder te gaan. 'Nee samen,' zei ze. 'Ik wil jou ook verwennen.' Paula schikte zich op de bank en Peer ging in 69 positie op haar liggen. Om niet met zijn hele gewicht op Paula te drukken en om zijn pik boven haar gezicht te krijgen legde hij zijn onderbenen op de kaartentafel. Hij schikte zich zo dat zijn pik naar beneden naar haar mond wees en drukte zijn mond op haar natte zilte poes. Hij zocht met zijn tong haar kittelaar weer op en begon te likken. Paula kreunde zachtjes toen ze zijn tong voelde en ze tilde haar hoofd met geopende mond op om de boven haar bungelende eikel te omvatten. Ze likte zijn eikel en voelde hoe Peer zijn bekken omlaag drukte om meer van zijn pik in haar warme mond te krijgen. Kom maar, dacht ze en ze bewoog haar lippen over zijn schacht. Lik door, lik door, dacht ze. Peer likte verder en stootte vanuit zijn bekken in haar mond. Op en neer, waarbij haar lippen en tong zijn pik masseerden. Paula voelde een orgasme opkomen. Om niet te schreeuwen klemde ze haar lippen strak om zijn pik. Peer vermoedde, door de mond die zich om zijn pik klemde, dat ze ging komen en hij stond zelf ook op springen. Hij stopte zijn stoten en likte haar naar een orgasme. Hij voelde hoe haar lippen en tong om zijn pik bewogen, terwijl ze met een gorgelend geluid probeerde om niet te schreeuwen. Zijn ontlading was niet meer te stoppen, zijn zaad begon te stromen. Met een ruk trok hij zich terug uit haar mond. Net te laat, daarbij zijn lading deels in haar mond en deels op haar gezicht lozend.
Terwijl Paula lag na te schokken, tilde Peer voorzichtig zijn voeten van de kaartentafel en tilde hij zijn bovenlichaam van Paula af. Hij pakte een keukenrol en maakte Paula's gezicht schoon. 'Het spijt me' zei hij. 'Ik wilde niet in je mond spuiten en was te laat met terugtrekken, daardoor kwam het in je gezicht.'
Paula lachte hem uit, 'je bent een lieve onnozelaar. Al dagen los je je kwakjes in me en kan ik daarna met tissues in de weer en slipjes uitwassen. Nu spuit je het in mijn mond en over mijn gezicht en ben je bezorgd. Van sperma in mijn ogen word ik niet blind. Gelukkig is mijn slaapbank droog gebleven.' Ze kwam overeind om hem een kus te geven. 'Zo smaakt kabouter sperma.'
Om optimaal te profiteren van de vloedstroom, vertrokken ze de volgende morgen laat. De dag was begonnen met Engels weer, druilerige motregen en weinig wind. Zeilend met ondersteuning van de motor voeren ze langs de krijtrotsen naar de Thamesmonding. Bij Margate klaarde het op. Er kwam meer wind, de motor kon uit en de regen stopte. Even later brak de bewolking en werd het een mooie zeiltocht. Als er niet de spanning geweest was van het later die dag aan land zetten van Dil en Abdul dan zou Paula nog meer genoten hebben. Naar Peer kijkend, zag ze hem heel ontspannen met zijn rug tegen de reling hangen met de helmstok in zijn hand. Zal hij helemaal geen spanning voelen? dacht ze.
De hoek om bij Sheerness, de Medway opvarend, dacht Peer aan de roemruchte tocht van de Ruyter naar Chatham. Hij ging om de Engelse vloot te vernietigen. Ik ga om Engeland een paar ongewenste inwoners rijker te maken.
Om een uur of drie in de middag kwamen ze bij Queenborough aan. Het was een mooie zonnige middag geworden. Gelukkig lagen de ankerboeitjes uit Peer zijn herinnering er nog. Er was nog een boei vrij, helaas naast een motorboot met veel volk aan dek. 'Penisverlenger,' zei Peer, op de boot wijzend.
'He?' vroeg Paula naar de boot kijkend, die voor haar oogde als een super groot futuristisch strijkijzer. Peer vertelde haar over zijn theorie over mannen en soorten boten.
Van het strijkijzer, vijftig meter verder, klonk harde muziek. Er was een feestje gaande. Peer gluurde nieuwsgierig met de verrekijker en gaf die daarna aan Paula. Twee buikige mannen met gouden kettingen en tattoos vermaakten zich met drie dames in kleding, die met strakke rokjes en hakken, niet praktisch leek voor een boottocht.
Peer grijnsde naar Paula, 'goede afleiding. We gaan ook een feestje bouwen.' Hij haalde de ingepakte rubberboot te voorschijn en pompte hem op. Paula overlegde met Dil en zette in reactie op het Engelse geweld ook muziek op. Bob Marley "There is a rat in my kitchen". Terwijl Peer de opgepompte rubberboot te water liet kwam ze samen met Dil en Abdul de kajuit uit. Dil keek heel onzeker. Ze was door Paula overgehaald om zich aan de "locals" aan te passen. Ze droeg een voor haar veel te klein bovenstukje van Paula en Paula had met wasknijpers haar lange rok omgetoverd in een vreemde korte rok. Peer haalde wat blikjes bier tevoorschijn, waarvan hij er twee opende voor Paula en hem. Op verzoek van Peer deed Dil haar best om zwaaiend met een dicht blikje dansjes in de kuip te maken met Abdul.
Peer roeide met Paula een rondje om de boot met de feestvierders en ze proosten met hun blikjes.
'Als dit geen aangepast gedrag is, dan weet ik het niet,' zei Peer, terug roeiend naar de boot.
Oom werd gebeld en ze vroegen hem langs het water in Queenborough te rijden en uit te kijken naar een wit zeiljacht met rode strepen naast een groot motorjacht. Als hij het zeiljacht zag dan moest hij om de eerste de beste hoek stoppen.
Een kwartier later zagen ze een oud bestelbusje langzaam over de weg rijden. Paula nam met omhelzingen afscheid van Dil en Abdul. Peer hielp Dil aan boord van de rubberboot en pakte Abdul van Paula aan. Naar het dichtstbijzijnde punt om aan de wal te kunnen komen, was ruim vijf honderd meter roeien en dat viel niet mee met twee personen en een kind in het kleine bootje. Gelukkig was het rond de kentering en viel de getijstroom mee. Abdul bleek zich tot een zeeman ontwikkeld te hebben. Hij schaterde om de stuiterende beweging van de rubberboot en Peer, die het zweet van het roeien van zijn voorhoofd veegde, lachte mee.
Eindelijk, dacht Peer, toen hij vlak bij de kant in ondiep water uit het rubberbootje sprong. Hij hielp Dil aan de kant en gaf haar Abdul aan. Peer trok het rubberbootje de kant op en Dil kleedde zich weer als een vrome moslima. Ze haalde de wasknijpers uit haar rok en trok een hoog gesloten blouse aan. Ze gingen op weg. Abdul gaf aan dat hij door Peer gedragen wilde worden. 'You are grand dad now,' zei Dil.
De weg af, de hoek om en daar stond het busje met twee bebaarde mannen er naast. Oom en een vriend. Tranen, omhelzingen en kussen. De laatste twee niet alleen van Dil, maar tot Peer's verwondering omhelsden en kusten de mannen hem ook. Oom begon een lang bedank verhaal met veel “blessings” en Allah. Peer bedankte hem voor de zegeningen en drong op spoed aan. 'Please be quick, before someone will notice us and starts asking questions.' Hij had het nummer van oom en sprak af om contact te houden. Na een aai over het bolletje van Abdul en het aanhoren van een laatste verwijzing naar de wijsheid en grootsheid van Allah, liep Peer in gedachten verzonken en zonder om te kijken terug naar zijn rubberboot. Hoezo Allah? Mijn reet, gewoon mijn idee en met hulp van Paula uitgevoerd
Terug aan boord veegde Peer het zweet van zijn hoofd en beantwoordde hij de bezorgde vragen van Paula. Na even gezeten te hebben begon hij te puzzelen over de terugreis en hoe Paula op tijd terug in Zeebrugge te krijgen. Het weerbericht voor de volgende dag was gunstig. Hij stelde Paula voor om de volgende dag heel vroeg op te staan en om vijf uur te vertrekken. Met de ebstroom mee de Thamesmonding uit en dan door, afhankelijk van de wind naar Duinkerken of naar Nieuwpoort. Paula was akkoord.
Hij probeerde om rustig te gaan zitten met een boek, het lukte niet. 'Verdomme,' zei hij. 'Ik kan me nog niet ontspannen. Ik ga zwemmen.' Paula keek hem bevreemd aan, 'het water is nog steeds veel te koud.' Peer zei, dat hem dat niet uitmaakte, hij moest iets doen om de adrenaline kwijt te raken. Hij kleedde zich uit en liet het zwemtrapje zakken. Paula zag dat hij de aandacht had getrokken van het gezelschap op de Engelse boot. 'Potloodventer, je hebt publiek.'
'Mooi, dan zien ze een eerlijke Hollandse pik.' Die Engelse gasten moeten in de spiegel kijken om hun eigen pik onder het afdak te kunnen zien.'
'Ja nu nog wel, wacht maar tot je het water uitkomt.'
Peer zwom een rondje om de boot en riep dat het heerlijk was en vroeg Paula om er ook in te komen. Paula weigerde, waarop Peer naar de Engelse boot zwom om naar de dames te zwaaien en ze uit te nodigen voor een ‘skinny dip.’ De dames weigerden giechelend. Een van de mannen vond het niet leuk en riep, 'piss off, bloody wanker.' Peer zou een week eerder, de kans om terug te schelden met beide handen hebben aangegrepen. Peer op dat moment dacht, zoek het uit en hij zwom terug naar de boot.
Paula stond klaar met een handdoek. 'Heeft het geholpen?'
'Ja en ik voel me nu leeg en moe.'
Het werd een rustige avond. Luierend met muziek en een boek. Met de voorkajuit weer vrij kropen ze er samen in. Ze nestelden zich, deden hun ogen dicht en sliepen.
Deel 4
"Af en toe een bui."Paula werd wakker doordat Peer haar wakker schudde. 'Half vijf, opstaan. Ik heb al water opgezet voor koffie.'
Nog slaapdronken kwam ze overeind en stommelde naar het toilet. Terwijl ze urineerde realiseerde ze zich dat ze de afgelopen nacht als een lang getrouwd echtpaar knus naast elkaar en zonder seks geslapen hadden. Haar slipje ophijsend hoorde ze Peer vertellen over hoe moe hij zich gisteravond gevoeld had. Zal hij gedachten kunnen lezen?, dacht ze. Peer vertelde dat hij de vorige avond helemaal leeg was. 'Niet lichamelijk moe, maar geestelijk uitgeput. Terwijl we onze mensensmokkel uitvoerden, zat ik denk ik in een roes. Met Dil en Abdul veilig afgeleverd, voelde ik me gisteravond uitgeput.'
Paula beaamde een zelfde gevoel gehad te hebben.
'En nu?' vroeg ze.
'Voldaan, een gevoel dat het zo goed is.'
Na een snelle slok koffie werd de motor gestart en de boot losgemaakt van de ankerboei. Ze voeren weer. De zeilen werden gehesen. Met de motor zachtjes mee draaiend voeren ze nog in het donker de Medway af. In de Thamesmonding bij Sheerness begon het licht te worden en er kwam meer wind. De motor kon uit en Paula toverde oud brood en kaas in een koekenpan om tot tosti’s. De wind werkte mee en ter hoogte van Margate overlegde Peer met Paula over een lange zeildag naar Nieuwpoort of vroeger aankomen in Duinkerken. Paula koos voor Nieuwpoort. Voor Peer aanleiding om de helmstok aan Paula te geven en een cd op te zoeken. Even later klonk uit de kajuit:
'Wanneer de Noordzee koppig breekt aan hoge duinen
En witte vlokken schuim uiteenslaan op de kruinen
Wanneer de norse vloed beukt aan het zwart basalt
En over dijk en duin de grijze nevel valt
Wanneer bij eb het strand woest is als een woestijn
En natte westenwinden gieren van venijn
Dan vecht mijn land, mijn vlakke land'
Paula keek verrast op, vooral toen die rare Hollander mee begon te zingen. Ze aarzelde even en daarna zongen ze samen het refrein mee.
Dan vecht mijn land, mijn vlakke land'
Later die dag, Peer aan de helmstok en Paula in een boek verdiept, kreeg Peer een ingeving.
'Zeg Paula.'
Na bijna een week samen voelde ze aan dat er iets bizars ging komen. 'Ja Plop.'
'Jammer dat we niet verder de Thames op naar Londen zijn gevaren.'
'Oh ja, waarom?'
'Dan passeer je net voor Londen bij Greenwich de 0-meridiaan en dat is net als de evenaar passeren, maar dan in lengterichting. De evenaar passeer je van Noord naar Zuid en de 0-meridiaan van Oost naar West.'
'Ja, dat begrijp ik, en?'
‘Zeelui die voor het eerst de evenaar passeren worden ontgroend.'
Paula die al vermoedde welke kant dit gesprek op zou gaan, antwoordde voorzichtig. 'Oh ja?'
'Dan komt Neptunus aan boord,'
'Plop veranderd in Neptunus, dat kan ik volgen. Wat gaat Neptunus dan doen?'
'Scheren en inwijden,'
'We zijn de O-meridiaan niet gepasseerd en van mijn haar blijf je af,'
'Wel bijna gepasseerd en je hebt je zo'n goede zeevrouw getoond, dat ik vind dat je een inwijding verdiend hebt.'
'Mooi niet, ik heb wel eens afbeeldingen van Neptunus gezien en daarop had hij lang haar. Je lijkt er niet op.'
Wacht maar, wil je me de dweil aangeven?'
Met de dweil op zijn hoofd speelde Peer voor Neptunus en drong hij aan op het afscheren van het driehoekje haar op haar venusheuvel. Paula speelde het spel mee en haalde zijn toilettas uit de kajuit. Ze trok haar broek en slipje uit en Peer spoot scheercrème op haar onderbuik en smeerde het uit.
'En nu mijn scheermes zeevrouw!'
Paula lachte en zei, 'je denk toch niet dat je me met een scherp mesje op een deinende boot gaat scheren, terwijl je met één hand moet sturen. Ik doe het zelf wel, dan mag je toekijken.'
Dat strookte niet met Neptunus zijn plan. Hij droeg Paula op om de helmstok over te nemen en staand te sturen. Met Paula aan het roer ging hij op zijn knieën zitten en begon hij het driehoekje haar weg te scheren. Heel voorzichtig onder het toeziend oog van Paula.
'Let op je koers zeevrouw.'
Klaar met scheren pakte Neptunus een handdoek om de restanten scheerschuim weg te vegen. Hij ging weer op zijn knieën zitten om zijn handwerk van dichtbij te inspecteren.
'Mooi glad, nu even testen.' Hij streek er met zijn vingers over en drukte toen een kus op haar venusheuvel.
'En? vroeg Paula.
'Het smaakt naar zeep en vrouw. Zilte vrouw en daar is Neptunus gek op.' Hij likte over haar poes en kwam overeind om haar te kussen. 'Proef maar.'
Terwijl ze kusten vingerde hij haar. Paula begon zwaar te ademen en vergat op haar koers te letten. Peer brak het vozen en kussen af en nam de helmstok over. 'Nu het laatste deel van de inwijding. Dat moet iets nieuws zijn, anders is het geen inwijding. Buk eens voorover en laat je gatje zien.'
'Oh nee, manneke. Dat gebeurd niet!' Paula herinnerde zich een eens en nooit meer poging van Pieter. Na jarenlang zeuren en aandringen had ze toegegeven. Toen hij haar kontgaatje binnen wilde dringen had het ontzettend pijn gedaan. Ze was verkrampt en ze had gehuild. Hij wilde toen toch nog doordrukken en ze had hem uitgescholden en een klap gegeven. Daarna had hij het gelukkig nooit meer geprobeerd. Toen uiteindelijk uitkwam dat hij van twee walletjes at, vermoedde ze dat hij zijn pik vaak in andere donkere gaten had gestoken.
Peer lachte. 'Nee gekkerd, dat doen we niet. Beroepsdeformatie van Neptunus, doordat zeelui vroeger altijd mannen waren. Wil je bij me op schoot komen zitten?'
Peer trok zijn broek en onderbroek uit en ging zo zitten dat Paula bij hem op schoot kon komen. Ze ging met haar gezicht naar hem toe op zijn bovenbenen zitten en pakte zijn omhoogstekende pik vast. Ze boog het geval omlaag, richtte en schoof wat naar voren om de top van zijn pik in haar te krijgen. 'Hmmmm, zei Peer toen ze verder naar hem toe over zijn pik schoof, tot ze niet verder kon. Hij schoof haar truitje omhoog om haar tepels te kunnen liefkozen. Met één hand sturend en de andere hand voor haar tepels, gaf hij zich over aan het genot.
Paula wist vanaf het moment dat hij over ontgroenen begon, dat het op seks zou uitdraaien en ze had, na het goed aflopen van het smokkelavontuur, behoefte aan de ontlading die goede seks biedt. Ze was opgewonden geraakt door het scheren en vooral toen hij haar poes kuste en haar liet proeven hoe geil ze was. Ze schoof over zijn harde knoeperd heen en weer. Na een week met Peer wist ze dat hij niet vroegtijdig zou komen. Hij zou op haar orgasme wachten en dan voor een toegift zorgen. Ze werkte zich rustig heen en weer schuivend naar een orgasme. Peer stelde haar niet teleur, toen ze kwam trok hij haar met zijn handen op haar billen zo ver mogelijk over zijn pik. Hij hield haar zo vast en genoot van het samentrekken van haar bekkenspieren om zijn pik.
Hij liet haar even bijkomen en vroeg haar of ze zo nog een keer wilde of een ander standje. 'Nu mag jij aan het werk,' zei ze. Ze ging van hem af en ging door haar knieën zakkend, om op Peer's pikhoogte te komen, voorover gebogen staan. Peer ging staan en met één hand de helmstok vasthoudend stuurde hij zijn pik terug in haar warme natte gleuf. De boot was een tijdje niet koersvast, Peer zijn stoten waren dat wel. Harde stoten schuin omhoog en ze troffen doel. Helemaal naar binnen tot zijn kloten tegen haar kont tikten en weer terug en opnieuw. Paula jubelde en Peer gromde toen hij voelde hoe zijn zaad omhoog kwam en begon te stromen.
Na zijn zaadlozing bleef hij lekker, met zijn pik diep in haar, tegen haar billen aan staan. Helaas begon het zeil begon te klapperen en was hij genoodzaakt bij te sturen, waardoor hij zich terug moest trekken. Paula kwam langzaam overeind en draaide zich naar Peer om. Ze wilde net, dat was lekker Plop, zeggen toen hij met zijn vinger over de binnenkant van haar dijen streek. Ze keek en zag hoe hij met een grijns een gelekte klodder sperma van haar dijbeen schraapte. Met een zwaaiende beweging van zijn hand schudde hij het overboord van zijn vinger. 'Offer voor Neptunus, het vermengde geil van man en vrouw, daar is hij gek op.'
' Lekkere zottekop,' zei Paula.
Ze losten elkaar aan de helmstok af en ze lazen en kletsten wat. Paula had al een paar keer nieuwsgierig geprobeerd meer over Peer zijn leven te weten te komen. Hij praatte over van alles, behalve over zijn huwelijk en zijn werk, maar af en toe liet hij wat slippen. Paula vroeg hem naar zijn beroep. 'Constructieadviseur.'
Paula vroeg door.
'Vooral fundaties.'
'Oh,' zei ze lachend 'daarom weet je zeker alles van heipalen?'
'Ja,' zei hij, 'dat is mijn sp..., hoe raad je dat zo en waarom lach je? Oh shit, nee ik bedoel echte heipalen.'
Tegen de avond kwamen ze in Nieuwpoort aan. Ze maakten snel de boot aan kant en gingen uit eten. Peer dronk bier en Paula ging aan de wijn. Ze namen er de tijd voor en bespraken hun avontuur.
Paula kwam nog eens terug op waarom hij Dil en haar zoontje wilde wegbrengen. Peer keek haar aan en tastte in zijn broekzak om twee kiezelstenen te voorschijn te halen. 'Opgeraapt toen ik in Engeland de rubberboot terug het water in duwde. Een voor jou en een voor mij, als herinnering,'
Paula keek hem verrast aan.
'Er is een lied van Bram Vermeulen en Paul de Leeuw heeft het ook gezongen. Ik weet niet of het in Vlaanderen ook bekend is. Als ik me het goed herinner dan is de tekst:
Ik heb een steen verlegd,
in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten.
Ik leverde bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.
Wij hebben een steentje verlegd in een rivier. In een snelstromende rivier van vluchtelingen en ellende, blatende politici en geen oplossing. In die rivier hebben wij een steentje verlegd. ‘
‘Onderweg heb Ik me wel een paar keer afgevraagd wat me bezielde.’
Reagerend op de vragende blik van Paula ging hij verder. 'Ik denk twee dingen. Enerzijds, een daad stellen in een wereld waarin iedereen een mening heeft over vluchtelingen en bijna niemand iets doet.'
'En de andere reden?'
'Persoonlijk, toen ik met deze reis begon zat ik met mezelf in de knoop. Ik had actie nodig om daaruit te komen en aan me zelf te laten zien dat ik nog ergens voor sta. En jij?'
'Vooral medelijden en als ik eerlijk ben ook een beetje zucht naar avontuur en dat werd door jou aangewakkerd.'
Na nog een slok wijn zei Paula. 'Dank je wel voor de steen en het verhaal. Ik ga deze steen koesteren. Het lied ken ik niet, maar ik ga het zeker opzoeken. Denk je dat ze gelukkig worden in Engeland?'
'Ik weet het niet. Ook in Engeland zijn ze ongewenste vreemdeling. Het enige verschil met deze kant van de Noordzee is dat daar een grote Afghaanse gemeenschap is. Laten we allebei contact met ze houden en hen volgen.'
Terug aan boord zochten ze hun kooi op en ze sliepen.
De volgende morgen, bestemming Zeebrugge en Paula's laatste dag aan boord, bleek het offer aan Neptunus niet geholpen te hebben. Het was windstil druilerig weer. Peer was het eerst wakker. Hij hoorde de regen op het kajuitdak tikken. Hij stond op, keek naar buiten en raadpleegde wat weerapps. Hij liet Paula slapen en ging de wal op om verse broodjes te kopen. Bij terugkomst rook hij vers gezette koffie. 'Wordt zeker niets met dit weer?' vroeg de zeevrouw met een week ervaring. Peer probeerde haar nog over te halen een dag langer te blijven, zodat hij haar de volgende dag zeilend naar Zeebrugge kon brengen. Paula legde uit dat ze dat niet kon maken, te meer daar ze als vrouw in scheiding de zekerheid van haar baan nu hard nodig had. Ze moest met de kusttram terug.
Voordat ze op de tram stapte had ze een goed alternatief voor de laatste zeildag samen. Na het ontbijt stelde ze Peer voor om te gaan douchen, daarna had ze een verrassing, zei ze. 'Samen douchen?' vroeg Peer.
'Nee geilaard, dan is het geen verrassing meer.'
Na het douchen wachtte Peer voor het havengebouw tot Paula klaar was en ze samen terug konden lopen. Peer, met een vermoeden van wat ze als verrassing in petto had, sloeg zijn arm tijdens de wandeling om haar middel. Paula beantwoorde het gebaar en liet al lopend haar hand afzakken en stak hem in de band van zijn shorts om hem in zijn kont te knijpen
Terug op de boot sloot Peer de luiken terwijl Paula de gordijntjes sloot. Peer trok snel zijn kleren uit en keek verrast toe toen Paula haar hemdje en broek uittrok.
'Het was maar voor even, dus ik heb naar geen ondergoed aangedaan.' Ze kneep in zijn paraat staande pik en bukte zich om, even plagerig kort, zijn eikel tussen haar lippen te nemen.
Ze trok een dekbed uit de voorkajuit en spreidde die uit op de vloer. 'Wil jij gaan liggen?' vroeg ze.
Benieuwd naar welk standje ze in gedachten had ging Peer liggen. Ze ging schrijlings op zijn borst zitten en zei, 'dit is onze laatste keer. Ik wil dat je me, als afscheid extra verwend.' Ze schoof naar voren tot ze met haar poes op zijn mond zat. Peer kuste het inmiddels vertrouwde terrein. Ze taste achter zich en pakte zijn stijve vast en begon hem te strelen. Voor Peer het signaal om aan de slag te gaan. Hij drukte zijn tong in haar natte doos en begon haar clit te likken. Paula genoot, ze liet zijn pik los en concentreerde zich op haar genot. Peer hoorde en voelde hoe ze genoot, dat maakte dat hij zich aan een experiment waagde dat al dagen eerder tijdens het vrijen in hem opgekomen was. Hij stopte met likken en bewoog zijn lippen om op haar forse clit te gaan sabbelen. Haar onderlichaam begon te schokken en ze kwam met een ongecontroleerde gil klaar. Geslaagde proef, dacht Peer.
Hij let haar kittelaar los en Paula schuurde nog een paar keer met haar natte lekkende poes over zijn gezicht. Daarna ging ze op hem liggen en kuste ze hem. 'Hmmmm, dit was heerlijk. Nu jij, hoe wil je me hebben?'
'Van achteren, mag dat?'
Paula kwam overeind en ging op haar knieën zitten. ze twijfelde over wat hij met "van achteren" bedoelde. Zou hij toch anaal willen? Ze voelde zich zo geil dat ze dacht, toch nog een keer proberen nu ik zo nat ben? Hoe zal het voelen? Het maakte haar niet uit. Ik ben zeiknat en geil en wil dat ding in me. Ze voelde even iets van teleurstelling toen ze zijn eikel tussen haar schaamlippen naar binnen voelde glijden. Dat gevoel was direct weg toen hij doordrukte en haar helemaal vulde. Hij pakte haar heupen vast en stootte steeds zo diep mogelijk.
Peer rook haar geile vrouwelijkheid en hij genoot van de streling van zijn pik door haar vaginawand. Paula voelde hoe hij al neukend haar heupen losliet en haar tepels vastpakte en ze voelde zijn ballen tegen haar aantikken. Ze begon te kermen. Ze kwam en ze ging op haar buik liggen. Peer stootte nog een paar keer en liet zich toen kreunend op haar zakken. Zo bleven ze liggen tot Peer merkte dat zijn gekrompen lid uit haar glibberde. Hij kwam overeind en zei. 'God mens, dat was lekker.'
Paula voelde aan dat het afscheid ook het einde van hun korte verhouding was. Hoewel hij niet over zijn vrouw praatte, had ze uit een paar terloopse opmerkingen gecombineerd dat hij naast problemen op zijn werk ook een huwelijkscrisis had. Ze had gezien dat hij de laatste twee dagen begonnen was vaak zijn telefoon te pakken.
Ze hadden email adressen uitgewisseld en afgesproken elkaar op de hoogte te houden, hoe het ze verder in het leven verging en over wat ze van Dil hoorden.
Ze was hem dankbaar voor het avontuur en vreemd genoeg had ze door die rare ontrouwe vent weer vertrouwen in mannen gekregen.
Deel 5
"Rustig zomerweer"Peer wandelde mee Nieuwpoort in en samen wachtten ze zwijgend op de tram. Een laatste kus en 'het ga je goed' van Peer en een 'ik zag je graag' met een traan van Paula.
Peer keek de tram na en dacht, wat nu?
In de tram voelde Paula hoe de huid van haar onderbuik en de binnenkant van haar dijen schrijnde. Zijn stoppelbaard, dacht ze. Ze dacht terug aan de seks van die morgen en voelde dat ze nat werd. Ze maakte een onwillekeurige beweging met haar hand naar haar kruis. Oeps, dacht ze, wat is er met de keurige vrouw van de schepen gebeurd. Ze keek om zich heen in de bijna lege tram, gelukkig, niemand lette op me. Zal ik, stiekem even voelen hoe nat ik ben? Nee stomme muts. je bent bijna vijfenveertig. Straks in het appartement nazorg verlenen.
Niets voor een vaste relatie zo'n rare Peer met zijn buien en zijn onverwachte spontane acties. Maar wel een goede minnaar en fijn gezelschap. Leuk om er bij te hebben. Waarbij? Stom schaap, dacht ze. Als de scheiding rond is heb je niet eens een echtgenoot meer. Een contactadvertentie? Nee, dat nooit. Met een glimlach bedacht ze wel een tekst. "Gezocht toffe Peer. Flink geschapen. In bezit van zeiljacht. Niet TE avontuurlijk".
Na Paula uitgezwaaid te hebben maakte Peer een lange wandeling. Langs de vuurtoren door de duinen en over het strand. Alleen met zijn gedachten: de afgelopen twee weken; hoe hij zich klote voelde; het avontuur met Paula en de reis naar Engeland.
Paula, een leuk mens, goede kameraadschap en heerlijke seks. Wat een verrassing en wat een verademing zo'n vrouw. Het was nota bene begonnen doordat hij ruzie zocht in die kroeg in Zeebrugge. Wat zich daarna ontwikkelde was fijn en goed voor hem geweest. Hij dacht na of hij spijt voelde dat hij Sjaan opnieuw besodemieterd had. Een beetje wel, maar aan de andere kant had het hem geholpen. Seks en avontuur in plaats van Prozac. De mist in zijn hoofd, die zijn normale optimisme en zelfvertrouwen belemmerd had, was opgetrokken. Hij dacht na over hoe hij verder met zijn leven zou gaan. Vechten voor de liefde van Sjaan, zijn kutbaan opgeven en zelfstandig verder gaan? Hij overdacht en woog zijn opties zonder nog een besluit te nemen.
Die avond raadpleegde hij de lange termijn weersverwachting. Zuidwesten wind voor de komende vijf dagen. Als hij opnieuw richting Franse kust wilde dan was dat wind tegen. Hij besloot met de wind mee naar het Noorden te gaan. Tijd zat, naar Denemarken? Een herinnering kwam op aan een gedenkwaardige reis naar Denemarken, samen met Sjaan. Alleen kan ook, besloot hij terwijl hij een borrel inschonk.
De volgende dag voer hij naar Breskens. Patat met kibbeling aan de haven en een berichtje naar Sjaan. "Wind komende dagen Zuidwest, ga naar het Noorden." Er kwam geen reactie en dat irriteerde hem. Een bericht van Paula deed hem grinniken.
"Hi Zeeschuimer, mis je me? Mijn eerste 'saaie' werkdag zit er op. Als ik denk aan wat we deden dan voel ik nattigheid. Kus, Paula."
Hij dacht lang na over wel of niet reageren en besloot tot. 'Kus terug van Plop de eenzame zeiler.'
Voor het slapen gaan, alleen in zijn kooi, dacht hij aan Sjaan, aan seks met Paula en weer aan Sjaan. Tot hij in slaap viel.
De volgende dag trok de wind in de middag aan en miste hij opnieuw een paar extra handen. De opkomende gedachte, Sjaan zou nu, drukte hij weg. Het werd Stellendam als bestemming voor de overnachting.
Hij was blij verrast met een bericht van Dil. "Alles ging goed en ze ging werken in het restaurant van een neef van oom."
Ondanks drie borrels kwam de slaap slecht. Hij besloot zich af te rukken en deed zijn best het beeld van Paula voor ogen te halen. Paula voorovergebogen met haar kont naar hem toe en haar lekkere natte kut klaar om hem te ontvangen. Het lukte niet, zijn gedachten dwaalden steeds af naar het beeld van Sjaan op de avond voor zijn vertrek. Haar grote zware bungelende borsten boven zijn gezicht. Hij gaf het op en zijn laatste gedachte, voor hij in slaap viel was, ze zal toch niet....
De volgende morgen appte hij naar Sjaan. "Stil aan boord."
Een uur later hoorde hij het pingeltje van een reactie. "Je hebt toch een cd-speler."
De reactie zat hem de hele dag dwars en hij besloot 's avonds geen boodschap te sturen.
De volgende morgen vertrok hij vroeg. Hij wilde Oude Schild halen. Hij zeilde en luisterde naar muziek.
Toen hij 's avonds afgemeerd lag, zag hij een gemiste oproep van Sjaan en een appje, "Hier ook stil."
Hij twijfelde tussen bellen en appen. Het werd appen. "Stil en ik mis twee handen aan boord"
Er kwam direct een reactie, " Voor de zeilen of voor?"
Peer dacht aan de warme handen van Sjaan die zijn snikkel vastpakten, maar hij antwoordde. 'Twee armen om me heen met twee handen op mijn rug."
Als reactie kreeg hij. "Welterusten voor straks met een smiley."
De volgende middag voer hij de haven van West Terschelling in. Verbaasd keek hij rond. Begin juni, nog geen vakantietijd en hartstikke vol. Een havenmeester voer hem in een rubberboot tegemoet. 'Ken net, schipper.' Peer begon te lachen. 'Ken net, in het Fries of in het Nederlands?'
'Dit is Friesland.'
'In dat geval versta ik vandaag geen Fries. Wat is er aan de hand, dat het zo druk is en hebt u echt geen plekje?'
'Over een paar dagen begint Oerol. Als u het niet erg vindt om over vier boten naar de kant te klimmen, dan kan ik u er nog net tussen wringen. Dan is het voor u "ken net" in het Nederlands.'
Afgemeerd en met een biertje in de kuip dacht Peer na. Oerol, Sjaan had het er een paar keer over gehad om Oerol te bezoeken en hij had het steeds afgehouden. Theater en cultuur, niet zijn ding. Na wat aarzelen pakte hij zijn telefoon en hij belde.
'Dag Schuimer van me, waar ben je?'
Het klonk als een opening met mogelijkheden. Dat maakte dat Peer, nadat hij verteld had dat hij op Terschelling was, verder ging. Hij stelde Sjaan voor om een paar dagen vrij te nemen en naar Terschelling te komen om samen van Oerol te genieten. Het was even stil aan de lijn, tot Sjaan aarzelend reageerde. Ze wilde graag komen en ze ging het de volgende morgen direct proberen te regelen. Maar ze wilde ook wat dingen uitpraten en ze had iets op te biechten. Peer ging er direct op in. 'Nee,' zei ze. 'Ik wil het niet over de telefoon bespreken, maar als we elkaar kunnen aankijken.' Ze spraken verder over neutrale dingen en Sjaan zou hem bellen, zodra ze wist of ze vrij kon krijgen.
Peer voelde zich opgelucht. Later, op weg naar de douches voorzichtig over vier boten klauterend om aan de kant te komen, hoorde hij een stem, 'niet zo stampen.' Peer twee weken eerder zou dit een geweldige aanleiding hebben gevonden om te gaan rellen. Peer op dat moment zei vriendelijk, 'goedenavond.'
Sjaan kreeg vrij en het duurde nog anderhalve dag, voordat ze kwam. De hervonden rust in zijn hoofd was even spoorloos. Het "uitpraten en opbiechten" spookten door zijn hoofd. Om er niet aan te denken huurde hij een mountainbike. Trappen, zweten en niet nadenken. Raggen over Terschelling, geen Sjaan in zijn hoofd. Op het fietspad langs het wad vloog de van de banden spattende schapenstront tegen hem aan. Geen Sjaan in zijn kop, maar stront voor de kop. Het hielp zo lang hij fietste, daarna kwamen zijn gedachten steeds weer terug bij Sjaan. Zou ze over die stomme verliefdheid heen zijn en wat zou er gebeurd zijn, dat ze het over opbiechten had?
Al voor het aanmeren van de veerboot zag Peer haar staan. Ze zwaaide en Peer zwaaide terug. Als een van de eersten liep ze, zeulend met een zware weekendtas, de kade op. Peer liep haar tegemoet en kuste haar. Opgelucht merkte hij dat zijn kus beantwoord werd. Hij nam haar tas over en wat verlegen met zijn houding vroeg hij of ze eerst iets wilde drinken in het dorp of direct naar de boot wilde. Sjaan wilde zo snel mogelijk naar 'onze boot'. Daar wilde ze met hem praten. Tijdens de korte wandeling naar de jachthaven was Sjaan zwijgzaam. Peer putte hoop uit het vastpakken en vasthouden van zijn hand.
Eenmaal aan boord sloeg ze het aanbod van Peer om koffie te zetten af. 'Eerst praten,' zei ze. Tering dacht Peer, dit wordt ernstig. Hij wilde beginnen met zijn avontuur en bekentenis. Sjaan viel hem in de reden. 'Ik eerst, ik heb hier lang over nagedacht en ik moet het nu kwijt.' Peer zag dat ze tranen in haar ogen had en hij wilde ze wegvegen. '
Nee,' zei ze, 'luisteren.'
Sjaan was vreemd gegaan en ze had er spijt van. 'Toen jij zo raar deed en boos weg ging en ik dagenlang niets van je hoorde, was ik eerst ongerust en later was ik boos, heel boos. Ik wilde er met niemand over praten, maar die collega, waar ik je over vertelde, die zag het aan me. Hij vroeg wat er was. Ik kon het toen niet meer houden. Ik begon te huilen en hij leek zo begripvol. Hij troostte me en toen kuste hij me.' Peer wilde iets zeggen. 'Nee hou je mond alsjeblieft, eerst luisteren. Ik liet het gebeuren en ik kuste hem ook. We gingen naar het magazijn. en daar hebben we gevreeën. Ik liet toe dat hij aan mijn billen en borsten zat. Hij wilde nog meer, maar ik was bang dat er collega's binnen zouden komen.
Die avond hoopte ik opnieuw dat ik iets van je zou horen, want ik wilde het stoppen. Ik probeerde je te bellen en jij klootzak was onbereikbaar. De volgende dag hebben we weer gekust en toen stelde hij voor om later met me mee naar huis te gaan. Dat wilde ik niet en omdat hij ook getrouwd is, stelde hij voor om naar een hotel te gaan. Hij zou het regelen.' Verdomme, dacht Peer, zo iets heb ik ook wel eens gedaan. De vuilak!
Sjaan zag Peer zijn woedende blik en zei , 'hou je in, het wordt nog erger. We gingen naar een hotel bij Schiphol en ... het hotel was vol.' Peer glimlachte opgelucht. Sjaan die het zag, begon te huilen. Tussen de snikken door stamelde ze, 'Ik wilde toen eigenlijk al naar huis, maar ik liet me over halen om een ander hotel te zoeken. Op de kamer wilde hij dat we eerst wat dronken. Hij zei dat het heel romantisch was om samen eerst wat te drinken. Weet je nog die vieze zure rode wijn die ik afgelopen winter bij de Aldi gekocht heb? Zo'n fles haalde hij uit zijn tas en dat dronken we uit plastic bekertjes, die hij uit een badkamer op de gang haalde. Toen wilde hij vrijen en begon hij zich uit te kleden. Ik twijfelde en keek hoe hij zich uitkleedde en weet je?' vroeg ze tussen haar tranen door Peer aankijkend. Peer schudde nee.
'Hij was helemaal kaal. Hij had al zijn schaamhaar en het haar op zijn borst en benen geschoren. En hij had niet zo'n grote piemel. Ik moest aan mijn broertjes denken, vroeger als die in bad gingen en omdat ik zenuwachtig was schoot ik in de lach. Zijn piemel werd toen weer slap.'
'En toen,' vroeg Peer, die nog steeds hoopte op een afloop zonder neuken.
'Toen schaamde ik me dat ik gelachen had en ik was kwaad op jou en vond hem zielig.’
Oei, dacht Peer, dus toch!
‘Ik heb me uitgekleed en zijn piemel vastgepakt en hard gemaakt. Toen wilde hij me op het bed duwen en dacht ik aan gelukkig aan een condoom. Ik vroeg of hij een condoom had en hij haalde een grote voordeelverpakking van Kruidvat uit zijn tas. Ik wachtte tot hij een condoom omdeed. Hij zat zo te klooien, om het voordeelpak open te krijgen, dat ik het uit zijn handen trok en er een condoom uitpeuterde. ‘
Ze keek Peer, die gespannen luisterde aan. ‘ Toen deed hij vreemd, hij vroeg of ik het met mijn mond over zijn pik wilde rollen. Met mijn mond! Nou mooi niet.’
Peer wist dat ze er een enorme hekel aan had om dingen van rubber aan te raken. Na het aanraken van een elastiekje of een gummetje waste ze al haar handen. Hij kon zich niet beheersen en begon te grinniken. 'Hij zal het wel in een filmpje gezien hebben,' zei Peer.
'Eigenlijk was ik het zat, ik wilde naar huis. Het is jouw schuld dat we het toch gedaan hebben. Ik was zo kwaad op je dat ik je wilde straffen. Ik wilde wat wij hebben kapot maken en toen zijn we toch gaan vrijen. Ze wilde verder vertellen, maar Peer viel haar in de reden.
'Zal ik mijn verhaal vertellen?' Tot zo ver vond hij het een grappig verhaal, maar hij was bang dat de details van hun verdere vrijpartij hem te veel zouden raken. Hij had aan haar opmerking dat ze verliefd was, gemerkt hoe enorm jaloers hij was.
'Nee, wacht,' zei ze. 'Ik wil het kwijt.' Ze begon weer zachtjes snikken. 'Het, het was de meest waardeloze seks ooit.' Gelukkig, dacht Peer, die zijn gezicht strak hield, om niet te laten merken dat hij dat een opluchting vond. Die verliefdheid was in ieder geval over.
'Hij kwam bijna direct en hij bleef op me liggen tot ik hem een duw gaf. Ik had het helemaal gehad met die slijmerd. Vooral toen hij, met die fles rot wijn in zijn hand zei, ‘dat was lekker he schat. Wil je nog wat drinken?’ Ik wilde naar huis en heb hem verteld dat het over was.'
Peer dacht er over om de naam te vragen van de klootzak die aan zijn vrouw gezeten had en hem op te zoeken. Sjaan zag en herkende zijn gezichtsuitdrukking. 'Nee Peer, het is over. Nu wil ik jouw verhaal horen.'
Peer vertelde zijn avontuur. Wel maakte hij de rol van Paula wat kleiner. De mensensmokkel en de mogelijke consequenties leidde gelukkig de aandacht van Sjaan van Paula af. Sjaan verklaarde hem hartstikke gek. 'Je had wel in de gevangenis kunnen komen.'
Net toen Peer dacht, daar kom ik gemakkelijk mee weg, kwam Sjaan erop terug.
'Die vrouw, die Paula, daar heb je zeker seks mee gehad?'
Peer ontkwam er niet aan en hij vertelde over zijn achteraf dwaze besluit om verder celibatair door het leven te gaan. Onthouding als oplossing van zijn problemen. 'Het mislukte al op de avond voor mijn vertrek toen jij ..'
'Oh daarom deed je zo stom, door me af te wijzen maakte je me zo verdrietig.'
Peer vertelde dat hij Paula alleen maar meegenomen had als gezelschap en hoe ze zijn ochtenderectie had vastgepakt en hem had afgetrokken.
'En daarna?'
'Ja, daarna hebben we seks gehad.' Als ze maar niet vraagt hoe vaak en op welke manieren.
'Heb je er van genoten?' Peer aarzelde, hij wilde niet liegen, maar het ook niet zo mooi maken als het was geweest.'
Sjaan zag zijn aarzeling. 'Vuile klootzak, jij hebt seks gehad en er van genoten. Lieg maar niet. Terwijl ik... wanhopig was en...'
'Ja, maar jij was verliefd geworden en daar kon ik niet tegen.'
Ze praatten het uit en legden het bij. Ze troosten elkaar en Peer beloofde beterschap met meer aandacht voor Sjaan. Dat leidde tot knuffelen en tot meer. Ze streelden elkaar en bezochten oude en vertrouwde plekjes. Ze kleedden elkaar uit en Sjaan nam de regie. Ze vond dat ze nog heel wat te goed had en dat zei ze ook. 'Ik wil dat je me verwend. Ik wil door je gelikt worden en ik ga je niet pijpen. Dan had je hem maar niet in een andere kut moeten stoppen.'
Ja, dacht Peer, daar heeft ze gelijk in. Hij kende zijn Sjaan, erop vertrouwend dat hij niets te kort zou komen ging hij met zijn mond naar haar poes. Zijn tong deed nog even niets. Sjaan pakte zijn hoofd vast en bewoog zo zijn lippen over haar poes. Peer begreep de aanmoediging en hij wist de weg. Hij drukte zijn tong in haar spleet en proefde de vertrouwde smaak. Nog even kwam de gedachte aan die andere kerel in hem op en dacht hij, gelukkig dat ze een kapotje gebruikt hebben. Zijn tong vond het voor hem zo vertrouwde genotsknopje. Hij like haar en hoorde haar zachte geluiden van genot. Hij noemde haar niet voor niets zijn spinnende poes. Het duurde niet lang of Sjaan liet zijn hoofd los om op zoek te gaan naar zijn erectie. Terwijl hij door likte kneedde ze zijn pik. Wat hij al verwachtte gebeurde, Sjaan begon aan hem te sjorren om hem op zich te krijgen en om zo zijn snikkel in haar mond te nemen. Peer likte door en genoot van de streling van haar lippen en haar tong op zijn pik. Hij begon ongeduldig te stoten. Dat strookte niet met het plan van Sjaan. Ze liet even zijn pik uit haar mond ontsnappen en zei, 'ik wil het doen. Ga eens op je rug liggen.' Met Sjaan boven gingen ze verder. Haar orgasme kwam en ze kreunde met zijn pik ver in haar mond. Het extra gevoel dat dit gaf was verrukkelijk. Peer voelde zijn zaad koken en hij wilde het nog stoppen door zich uit haar mond terug te trekken. Paula hield vast met haar lippen en haar hoofd volgde zijn terugtrekkende beweging. Er was geen houden meer aan. Peer spoot en Paula opende haar lippen voor een schreeuw van genot.
Later die dag klauterde Peer samen met Sjaan over de naburige boten naar de steiger voor een bezoek aan de douches. Hij zag hoe een vrouw, op de boot van de klager over het stampen, naar hem staarde. Hij gaf haar een knipoog en merkte tot zijn voldoening dat ze rood werd. Op de steiger vroeg Sjaan. 'Zag je die vrouw kijken, hebben we veel kabaal gemaakt?' 'Viel wel mee,' jokte Peer. 'Je liegt,' zei Sjaan en ik zag je knipogen naar die vrouw. Je bent van mij en waag het niet nog eens om vreemd te gaan.'
"Het is niet het begin of de bestemming waar het op aan komt. Het is de reis er tussenin," dat speelde meer dan een maand terug door zijn hoofd.
Deze reis zat er op.
Een weg ontstaat door hem te belopen.