Liefdesnest

Dit verhaal is een vervolg op Caroliens verkenningen

Meer dan vijf jaren waren verstreken sinds de heerlijke zomerdag waarop ik Carolien had ingewijd in het liefdesspel en van haar, zoals ze zelf zei, een vrouw had gemaakt. Natuurlijk dacht ik er vaak aan terug, maar de gebeurtenis had bij mij geen bijzondere gevoelens achtergelaten. Genegenheid, zeker, maar de herinnering was toch vooral doortrokken van wellust.

Terwijl de tweede hittegolf van het jaar het hele land in een kleffe wurggreep hield, bracht ik een deel van mijn vakantie door in de stad waar ik was opgegroeid. Mijn ouders hadden een goed heenkomen gezocht in Engeland en ik gebruikte het ouderlijk huis als comfortabele uitvalsbasis voor het bezoeken van vrienden uit mijn middelbare schooltijd. Op een middag zocht ik na wat slenteren door de stad een terras op in het oude, middeleeuwse deel van het centrum. Het terras werd overwegend bevolkt door jonge mensen; niet verwonderlijk in een universiteitsstad. Nadat ik het grootst mogelijke glas bier had besteld, werd mijn aandacht getrokken door een indrukwekkende schoonheid van rond de twintig. Ze zat half naar mij toegekeerd en bood me een ongehinderde, verrukkelijke blik, vanaf haar mahoniekleurige haar tot aan haar rood gelakte teennagels. Ik observeerde haar mooie gezichtje terwijl ze verwikkeld was in een levendig gesprek met een meisje dat tegenover haar zat, met haar rug naar mij toe. Uit de gebaren maakte ik op dat het over kleding ging. Mijn ogen dwaalden over haar gebruinde schouders en armen, de kleine rode top, haar parmantige borsten, de witte katoenen minirok en haar mooie benen. Een feest voor het oog. Ook de toverfluit begon ervan te kwijlen.

Op het moment dat de serveerster mijn bier bracht, was er plotseling beweging bij het tafeltje van de dames. Het meisje dat ik tot dusver alleen van achteren had gezien stond op, verplaatste haar stoel en draaide die een kwart slag, naar het leek om in de schaduw van een parasol te blijven. Haar haar was donkerder en langer dan dat van haar gesprekspartner en vastgezet in een paardenstaart. Ze droeg een wit zomerjurkje dat onderaan wat klokte en ietsje langer was dan een minirok, maar dan ook maar een ietsiepietsie, zodat haar lange gebruinde benen goed tot hun recht kwamen. Omdat ze een nogal grote zonnebril op had, kon ik niet goed zien hoe haar gezichtje eruit zag, totdat ze de bril plotseling in haar haar duwde.

Wam! Het leek alsof mijn keel werd dichtgeschroefd en ik hapte naar lucht. Even vroeg ik me af of ik me misschien had vergist en keek nog eens goed. Natuurlijk was ze rijper geworden, maar die prachtige donkere ogen, de perfecte lijn van dat neusje en die sensuele lippen, dat kon allemaal maar bij één vrouw horen: Carolien! Mijn hart ging tekeer alsof ik net een halve marathon had gelopen en ik nam een paar flinke teugen bier in een poging enigszins tot rust te komen. Toen dat leek te gaan lukken nam ik het uitzicht nog eens goed in me op. Luttele meters van mij verwijderd waren de lippen die ik had gekust, de heerlijke borstjes die ik had gestreeld en bespoten, en net onder dat korte jurkje was het zalige kutje waarvan ik had gedronken en dat ik had geneukt. Er leek iets moois voor het grijpen te liggen.

Nog steeds een beetje nerveus stapte ik naar het tafeltje van de meisjes.
“Neem mij niet kwalijk, maar ik heb de stellige indruk dat wij elkaar eerder hebben ontmoet.”

De daarop volgende gebeurtenissen tuimelden zo ongeveer over elkaar heen. Eerst was er een blik van ongeloof en verbazing, dan een bijna uitgeschreeuwd “Jaaaaa,” waarmee de aandacht van het halve terras werd getrokken. Ongeveer tegelijkertijd sloeg ze haar armen om mijn nek en kuste me, op mijn wangen en op mijn mond.

“Wat een fantastische verrassing, ongelofelijk, wat een toeval!”

Haar metgezel, intussen het ‘andere meisje’ geworden, bekeek het tafereel geamuseerd en nieuwsgierig. Toen ik aan haar werd voorgesteld, kreeg ik te horen dat ze haar ‘beste vriendin’ Amanda was.

Ik gaf haar een hand en zei: “Leuk om kennis te maken, en wat een toepasselijke naam.”

Ze beloonde me met een betoverende glimlach.

“Je bent aan het flirten,” grapte Carolien met de lichte stemverheffing van een berisping. “Stoute jongen.”

“Helemaal niet.” Ik schoof een stoel bij en voegde eraan toe: “Just giving credit where it’s due.”

Het leek me waarschijnlijk dat mannen de verwijzing naar haar naam wel vaker als openingszin hadden gebruikt, maar ze liet het niet merken.

“Maar dat van die stoute jongen klopt wel, ja.”

De meisjes schoten allebei in de lach.

“Carolien heeft me veel over jou verteld …” Amanda boog zich naar me toe, mij het genot biedend de inhoud van haar luchtige topje te bewonderen tot aan haar navel, en fluisterde: “Tot in de pikante details.”

“Ah, ik snap het. Dan weet je dus hoe stout ik ben. Heb je genoten van het verhaal?”

“Dat is zwak uitgedrukt. Ik heb het haar meerdere keren laten vertellen, hoewel ik er onvoorstelbaar jaloers van werd.”

“En onvoorstelbaar geil,” voegde Carolien er aan toe, terwijl ze haar stem met een hand afschermde.

We lachten. Hoewel ik niet de indruk had dat er werd meegeluisterd, leek het me toch beter van onderwerp te veranderen.

“Mag ik jullie nog iets te drinken aanbieden?”

“Voor mij niet, dank je,” antwoordde Amanda. “Ik denk dat ik jullie maar eens alleen laat om de kennismaking te hernieuwen.”

Ze gooide een paar munten op de tafel, kuste Carolien en gaf haar een sleutel.

“Neem jij de Chevy maar liefje, ik ga lopen. Tot later.” Ze stak haar hand naar mij uit en glimlachte. “Het was echt leuk om je te ontmoeten. Maakt het verhaal compleet. Misschien komen we elkaar nog eens tegen.”

“Leuk meisje, in meer dan één opzicht,” zei ik toen ik weer was gaan zitten.”En ze lijkt goed in de slappe was te zitten.”

“Met je eerste opmerking ben ik het eens, maar hoe kom je bij die slappe was?”

“De Chevy.”

Ze lachte. “Je vergist je. Ze heeft een Deux Chevaux en die noemt ze haar Chevy.”

We kletsten over onze wederwaardigheden in de afgelopen jaren. Carolien vertelde dat ze in Hannover op een internationale school had gezeten. Toen haar ouders naar Noorwegen moesten verhuizen, was ze naar Nederland teruggekeerd en een rechtenstudie begonnen.

“En Amanda?”

“Die doet Frans. We wonen in hetzelfde studentenhuis.”

Tot dusver had ze met haar benen over elkaar gezeten, maar nu zette ze één voet op een stang onder het tafeltje, waardoor haar benen wat uit elkaar gingen en mij een weekmakend zicht werd geboden op het driehoekje van haar minuscule witte slipje, waar ik een vochtig plekje meende te ontwaren. Haar gezichtsuitdrukking vertelde me dat ze had gemerkt waar mijn ogen waren geweest. Het leek me een goed moment om de volgende zet te doen.

“Zeg, heb jij plannen voor vanavond? Zo niet, dan stel ik voor dat we samen gaan eten. Ik trakteer. Wat vind je daarvan?”

Ze legde een hand op mijn bovenbeen en keek me doordringend aan. “Als ik plannen had, dan zou ik die cancellen, en wel onmiddellijk.”

Zelfs een blinde papegaai zou door hebben gehad welk potje hier op het vuur werd gezet.

“Ik pik je om zeven uur op, OK?”

Nadat ze me haar adres en telefoonnummer had gegeven, legde ze een arm om me heen en drukte haar bekken tegen mij aan.

“Tot vanavond dan. Ik verheug me op het etentje.” En dan, fluisterend in mijn oor: “Vooral het dessert … ”

Die middag had ik weer eens gemerkt dat geilheid en licht gekleurde zomerbroeken niet goed samengaan in het openbaar, zelfs niet als je een onderbroekje aan hebt, dat overigens ook nog eens vervelend in de weg kan zitten. Het vlekje was maar klein geweest en ik kon het verbergen, maar toch. In het vooruitzicht van een opwindende avond leek het me verstandig een donkerblauwe katoenen broek aan te trekken, zonder iets eronder. Dat was in meerdere opzichten comfortabel en vlekken zouden niet zo snel zichtbaar worden.

Ze woonde in één van de fraaie herenhuizen aan een singel die rond het stadscentrum loopt. Ze zijn gebouwd aan het begin van de twintigste eeuw en werden ooit bewoond door families uit de gegoede middenklasse. Nu waren ze, vaak per verdieping, in gebruik als appartement, kantoor, of voor de huisvesting van studenten.

Als een mannequin op de catwalk daalde ze de statige trap af. Haar verschijning was ronduit adembenemend. Het lange, donkere haar danste nu losjes rond haar mooie, zorgvuldig opgemaakte gezichtje en de grote ringen in haar oren. Ze droeg een goudkleurig topje van een glanzende, satijnachtige stof met spaghetti bandjes over de schouders, een brede leren riem en een donkergele, leren wikkelrok, die tot ruim boven de knie reikte. Bij het lopen viel die aan één kant open, zodat een deel van haar linkerdij zichtbaar werd. Zwarte open schoenen met kleine bandjes en half hoge hakken, een klein kettinkje rond haar linker enkel en een zwart lakleren schoudertasje completeerden het beeld van perfecte, onweerstaanbare vrouwelijke schoonheid.

Terwijl ik het portier voor haar open hield bekeek ze mijn tweedehandse Renault ‘Ondine’. “Leuke auto!”

Weer achter het stuur zag ik dat de rok nog verder openviel wanneer ze zat. Ik barstte zo ongeveer uit mijn broek.

“Carolien, je ziet er uit om…”

“Geneukt te worden.”

“Ik wilde iets anders zeggen, maar dat dacht ik wel, ja.”

Haar parfumgeur omspoelde me terwijl ze me naar zich toetrok en haar tong mijn mond in liet glijden. Ik schoof een arm om haar heen, voelde dat ze geen bh droeg en vroeg me af wat ze nog meer niet droeg.

Ik had gereserveerd bij een klein restaurant aan de rivier, waar we op het terras een geweldig uitzicht hadden op de bedrijvigheid op het water en de enorme verkeersbrug, een eind verderop. Natuurlijk werd de sfeer tijdens het etentje compleet gedomineerd door onze geile stemming en het vooruitzicht van wat er ging komen. We raakten elkaar niet aan, althans in het begin niet, maar blikken, gebaren, dubbelzinnige en soms expliciete opmerkingen, ze hoorden allemaal bij een verrukkelijk spel van hyper-erotische, uitdagende plagerijen, gericht op het opbouwen van nog meer spanning en het opvoeren van temperatuur en druk in een al kokende ketel. Het was het voorspel van het voorspel. Soms was er een ‘gevechtspauze’, waarin we een min of meer normale conversatie voerden, maar zelfs dan ging het over seks. Ik was blij dat het tafeltje naast ons leeg bleef.

“Vertel eens wat over je liefdesleven, ik kreeg de indruk dat je geen vaste relatie hebt,” probeerde ik, terwijl ik haar wijnglas bijvulde.

Ze glimlachte. “Anders zou ik niet met jou uitgaan. Is dat wat je denkt?”

Ik zweeg.

“Zelfs als ik die wel had,” ging ze verder, “dan zou ik me niet de gelegenheid laten ontnemen de kennismaking met jou te hernieuwen, zoals Amanda het zo leuk uitdrukte. En niet alleen met wat kletsen bij een glas bier.”

Ze pauzeerde even en streek vluchtig met een paar vingers over één van haar tepels, die nadrukkelijk in de stof van haar topje priemden.

“Wat het eerste deel van je vraag betreft: er gebeuren dingen in een studentenhuis … of daarbuiten … ik mag niet klagen.”

Terloops vertelde ze dat ze de pil slikte, want ‘je weet maar nooit’ en dat ze bovendien een gruwelijke hekel had aan ‘die rubberen jasjes’.

“En hoe zit dat bij jou?”

“Mijn handen hebben een vaste relatie met mijn toverfluit, maar dat is altijd zo geweest.”

Tijdens deze conversatie maakte ze met haar duim en wijsvinger langzame op en neergaande bewegingen langs de pepermolen, zoals Fay Dunaway deed met een schaakstuk in ‘The Thomas Crown affair’. Onvoorstelbaar erotisch.

“Ik had nog niet zo lang geleden een vriendin. Die meid was een echte ‘cock-teaser’. Wist mij wel op te geilen, maar was niet bereid zaken te doen vóór het huwelijk.”

Ze proestte. “Hoe antiek kan een mens zijn?”

Af en toe verdween er een hand onder het tafellaken, dat zo ver afhing dat activiteiten onder de tafel aan het oog werden onttrokken. Als die hand weer boven kwam werd de wijsvinger omstandig afgelikt.

Na het hoofdgerecht excuseerde ze zich om haar ‘neus te poederen’ en nam bewust meer tijd dan nodig was om op te staan en vooroverbuigend haar stoel te verplaatsen, mij een ruime blik gunnend op haar hangende blote tietjes. De show werd herhaald toen ze terugkwam. Nadat ze weer was gaan zitten frunnikte ze wat aan haar voet, naar later bleek om een schoen uit te doen. Ze schoof haar blote voet langs de binnenkant van mijn bovenbeen, totdat haar tenen mijn erectie ontmoetten, die zich een weg had gebaand in één van de broekspijpen. Terwijl ze het puntje van haar tong langs haar bovenlip liet glijden, begon ze met haar voet langs de roede te strijken.

“Twee zielen, één gedachte,” zei ze, mij indringend aankijkend.

Toen we uiteindelijk aan de koffie toe waren en zij de zoveelste demonstratie van haar geilheid en verleidingstechnieken ten beste had gegeven door een stuk chocola te behandelen alsof ze aan het pijpen was, had ik de absolute grens van mijn geduld bereikt. Haastig rekende ik af.

Het begon donker te worden toen we naar de auto wandelden. Een bijna volle maan was in het oosten opgekomen en wierp een sprankelend licht op de rivier.

“Mijn huis?” Het leek een voor de hand liggend voorstel.

“Terug naar de plaats delict?” lachte ze.

“We hebben het hele huis en de tuin ter beschikking.”

“Ik denk dat ik de voorkeur geef aan een andere plek.”

“Ik laat me verrassen.”

“Wacht maar af. liefje, wacht maar af.”

In de auto werd ik opnieuw getrakteerd op de zalige vertoning van dat verrukkelijke dijbeen, bijna tot aan haar bekken bloot. Terwijl ik haar begerig kuste, schoof ik een hand langzaam langs de vochtige binnenkant van dat been, omhoog en verder omhoog, tot mijn vingers haar natte, gezwollen klitje vonden en er zachtjes in knepen. Ze kreunde van genot en opende haar benen verder. De duim nam het liefkozen van het knopje over en twee vingers gingen de glibberige tunnel der lusten binnen. Naar lucht happend braken we de zoen af.

“Ik had al zo’n vermoeden dat je naakt was onder dat geile rokje. En toen je het had over ‘twee zielen, één gedachte’ wist ik het zeker.”

Ik snoof de kruidige geur van haar sapjes op en likte ze van mijn vingers.

“Mmmm…” kreunde ze, nu bezig zichzelf te vingeren, “het is zo’n heerlijk gevoel, lekker stout, en praktisch voor een snel spelletje tussendoor, maar…” Ze gespte haar riem los, knoopte het rokje open, lichtte haar kontje op en smeet riem en rokje met een sierlijke beweging op de achterbank. “…dit is nog veel beter. Leer is trouwens wel handig als je geen slipje aan hebt,” voegde ze er aan toe. “Het maakt niet uit hoe nat je bent, je ziet er niks van.”

Haar woorden en het zien van haar uitnodigende naaktheid, het kleine kroezelige driehoekje en haar prachtige gebruinde huid, bronskleurig onder de verlichting van de parkeerplaats, werkten bijna bedwelmend. Mijn bekken leek een eigen leven te gaan leiden, met ongecontroleerde schokkende bewegingen, schreeuwend om bloot te zijn. Ik ritste mijn broek open en gaf de toverfluit de vrijheid.

“Aaah, moet je dát zien. Kijk nou toch eens naar dat lekkere, hete, harde neukpistool.”

Als een roofvogel dook ze in mijn schoot. Terwijl ze met één hand mijn ballen omvatte, verdween de loop van het pistool in haar mond. Ik voelde haar tong langs de rand van de voorhuid glijden en plagend om het spuitmondje cirkelen. Het was hemels, maar als ik haar liet begaan kon het gevaarlijk worden.

“Laten we gaan rijden,” zei ik, “en een beetje afkoelen voordat er iets prematuurs gebeurt.”

Ze dirigeerde me de stad uit, in oostelijke richting. Het leek erop dat we naar het heuvelachtige, beboste gebied reden, dat zich uitstrekt vanaf de buitenwijken van de stad tot voorbij de Duitse grens. Ik kende dat gebied vrij goed en wist dat het heel geschikt was voor liefdesspelletjes, zelfs bij daglicht. Het was een hele uitdaging om me op het rijden te concentreren; ze bleef de fluit bespelen, voorzichtig met haar vingertoppen en haar nagels erlangs strelend, af en toe het kwijl over de kop uitsmerend. Tegelijkertijd speelde ze met haar tietjes, nadat ze het topje naar boven had geschoven.

“Vind je dat ik veranderd ben?”

“Zo zou ik het niet noemen… Die sensualiteit, de zelfbewuste manier waarop je je schoonheid etaleert en waarmee je weet te krijgen wat je wilt, dat alles was er vijf jaar geleden ook al. Je bent brutaler geworden, dat wel. Als de remmen eraf gaan ben je volgens mij… een seksueel beest.”

“Ja, dat is wel zo. Maar de remmen gaan er niet zomaar af, hoor. Hoewel... Amanda noemt me hedonistisch, en die kan het weten, want ze is zelf een hedonistisch schepsel.” Ze schaterlachte.

We reden over schaars verlichte en later compleet donkere weggetjes. Afgezien van haar sieraden en schoenen was ze intussen poedelnaakt en ze ging in een uitdagende houding zitten, met haar rechtervoet bovenop het dashboard, tegen de voorruit aan. Ze zei het jammer te vinden dat ons maar een paar auto’s tegemoet kwamen, want naakt gezien worden door andere mensen vond ze ‘zo hemels lekker’. Intussen hing in de auto de zware geur van seks, vermengd met parfum.

“Ik vind het lekker om vunzige taal uit te slaan als ik geil ben,” zei ze plotseling.

“En ook om die te horen, neem ik aan.”

“Ja, natuurlijk…en ik wil graag uitgescholden worden.”

“Voor wat…? Slet, of bitch misschien?”

“Mmmm, en hoer… Zeg smerige dingen tegen je kleine hoer, hongerige hengst… Vertel me wat je met me gaat doen.”

Ik haalde diep adem. Dit was niet iets waar ik me erg bedreven in voelde, maar het was wel heel opwindend. Voordat we verder gingen met dit spelletje leek het me verstandig de auto even aan de kant te zetten.

“Goed, luister, vulgaire, vuile slet… Ik zal je straffen voor dat schandalige, schaamteloze gedrag van je. Hoe durf je met mij naar een keurig restaurant te gaan zonder bh… en met zo’n door en door onfatsoenlijk, zaadvragend leren rokje… en dan die schunnige ‘neuk-me-alsjeblieft’ blote dij. Maar wat werkelijk alle perken te buiten gaat: zonder broekje, al was het maar een piepkleintje. Dat is toch wel het toppunt van hoerigheid!”

Ik verraste mezelf.

“Ja, dat is verrukkelijk… ga door… ga door.” Ze spreidde haar benen zover ze kon en vingerde er stevig op los.

“De hele avond heb je me zitten martelen met dat geile lijf van je dat dringend moet worden geneukt en ondergespoten… dus: ik ga je klappen op je billen verkopen en daarna neuk ik je tot je sterretjes ziet, smerige bitch.”

Ze kreunde en hijgde. “O ja, dat verdien ik, billenkoek, en dan geneukt worden, diep, heel diep… en dan spuit je je hete melk over mijn gezicht en over mijn tietjes… O mijn God, wat is dit geil… ik ga… ik ga…”

Ze slaakte een paar scherpe kreten en haar hele lijf schokte.

“Dat ‘zaadvragend’ is een lekker woord,” zei ze, terwijl ze haar natte, kruidig riekende vingers onder mijn neus door haalde en ze vervolgens liet aflikken. “Dat moet in mijn vocabulaire van schunnige woorden… zaadvragende ogen… zaadvragende tieten… neuk mijn zaadvragende kut.”

“Carolien, hou op alsjeblieft, in elk geval voorlopig.”

Uiteindelijk draaiden we een onverhard pad op, het bos in, en volgden het tot aan een slagboom. Daar was een kleine parkeerplaats, waar maar een paar auto’s konden staan. Nu was hij verlaten.

“Kom, we gaan spelen,” zei ze terwijl ze uitstapte.

Alsof we dat de hele avond al niet hadden gedaan, maar nu werd het menens. In een mum van tijd was ik uit de kleren, gooide ze in de auto, sloot hem af en verborg de sleutel in de grond achter een boom. Wat een fantastisch gevoel om naakt te zijn in de open lucht. Ik genoot van het etaleren van mijn lijf, in de hoogste staat van paraatheid, terwijl de zachte, lauwe wind mijn onderlichaam streelde. Carolien onderging blijkbaar hetzelfde genot, staande achter de slagboom, haar verrukkelijke lichaam badend in het maanlicht, wellustig haar bekken draaiend en met haar handen als een bh’tje onder haar tietjes.

Ik ging achter haar staan en liet de roede tussen haar benen glijden, haar lipjes ermee strelend. Mijn handen namen het van de hare over en knepen zachtjes in de harde tepels. Ze miauwde bijna van genot.

“Kom in me, even maar…” Ze leunde voorover, met haar ellebogen op de slagboom, en spreidde haar benen.

Eindelijk was het zover; na uren van plagerig en uitdagend voorspel waren we eindelijk aan het neuken. Maar ze hield het bij ‘even’ en trok terug. Verstandig.

“We gaan een stukje wandelen.”

We volgden het pad, dat nu meer op een karrenspoor leek, verder het bos in. Soms drukte er een steen venijnig in mijn blote voeten, maar dat kon de pret niet drukken. Los van de verre roep van een uil en een zwoel briesje dat even de boomtoppen beroerde, was het compleet stil. Af en toe stopten we om te zoenen, aan elkaar te friemelen, of allebei. Ik vingerde haar, met mijn andere hand haar billen aaiend en met één vinger haar kontgaatje kietelend. Of zij hurkte om de toverfluit te bespelen, en dan priemde zij weer in mijn holletje. Ik begon me af te vragen waar ze me naar toe bracht. Aan beide kanten van het pad zag de bodem er niet echt uitnodigend uit voor spelletjes; er was veel lage begroeiing tussen de bomen. Maar na een paar honderd meter leidde een klein paadje weg van het karrenspoor en we kwamen uit op een open plek, bedekt met gras en mos.

“Ons liefdesnest,“ zei ze.

Op dat moment was ik me nog niet bewust van de dubbelzinnige betekenis van het woord ‘ons’.

“Krijgt het sletje nu billenkoek?”

“Wil je dat echt? Ik bedoel, een spelletje vunzige woorden uitwisselen is één ding, maar …”

“Ik wil het, want ik vind het lekker. En je zult merken dat jij het ook lekker vindt.”

Ze trippelde naar een boom, legde de handen tegen de stam en nam de spreidstand aan, uitnodigend draaiend met haar kontje. Het was erg verleidelijk om toch maar van die billenkoek af te zien en haar in die heerlijke houding van achteren te nemen.

“Kom op.”

Er was een kort “aahh” toen mijn hand op haar bil smakte.

“Nog eens … alsjeblieft. En harder.”

Ik sloeg opnieuw, en nog eens. Ook de andere bil moest worden behandeld. In het schaarse licht kon ik het niet zien, maar toen we stopten moet ze rode billen hebben gehad.

Nu gaan we echt neuken,” zei ze en nam mij bij de hand, terug naar de open plek.

Ze beduidde me te gaan liggen en ging op haar knieën over mij heen zitten. Vervolgens zette ze haar handen op mijn schouders en liet haar kutje tot vlak boven het spuitmondje zakken. Daar stopte ze. Het volgende moment liep er warm vocht langs de schacht; ze was aan het plassen! Abrupt stopte de stroom en ze liet zich verder zakken, mij helemaal opnemend. Ze neukte met een paar halen, liet me dan weer helemaal uit haar glijden en produceerde vervolgens een nieuwe stroom warm water, waarna ze het paardjerijden hervatte, begeleid door het soppende geluid van lichaamssappen. Dit was werkelijk niet te geloven. Nog nooit had ik zo’n geraffineerde neukpartij beleefd. Het was om dol van te worden.

“Dit vind je wel leuk zeker… waterneuken … smerige hoer hè?”

Ik kon alleen maar kermen van genot. Ze had nu haar bovenlichaam opgericht en ging ononderbroken door met langzame amazonebewegingen, intussen haar borstjes knedend. Ik wist dat ik niet ver verwijderd was van een dreunend orgasme, maar wilde het nog niet laten gebeuren en vroeg om een pauze. Daarop ging ze over mij heen staan, ter hoogte van mijn borst, en loosde opnieuw een korte stroom vocht.

“Ik geloof dat het nu wel op is.”

“Waar haal je dat allemaal vandaan? Je was in het restaurant toch naar het toilet geweest?”

“Ik zei dat ik m’n neus ging poederen, niet dat ik ging plassen." Ze grinnikte. "Maar ik heb wel geplast, genoeg om de druk van mijn blaas te halen, en bewaarde de rest. Ik kan dat deel van mijn lijf redelijk goed beheersen, zoals je hebt gemerkt.”

“Ik vond het een traktatie van de bovenste plank!”

“Mmmm, lekker hè? Maar niet echt geschikt voor binnenshuis, hoewel… misschien in de badkamer.”

Ze lag nu naast me, een arm achter haar hoofd, het ene been opgetrokken en het andere opzij gedraaid, een hand dwalend over de verrukkelijke rondingen van haar door de maan beschenen lichaam, af en toe stoppend bij haar tepels of haar klitje, om ze de aandacht te geven waarom ze smeekten. Ze genoot met volle teugen van haar eigen show.

“Vind je dit geen heerlijke plek om stoute dingen te doen? Amanda en ik hebben hier uren doorgebracht, vooral op avonden als deze. Eerst wandelen we dan langs dat pad van daarnet, zoals wij vanavond hebben gedaan, helemaal bloot of met alleen een klein topje aan, elkaar liefkozend, kussend, vingerend, klaarkomend wanneer we zover zijn, het meidengeil druipend langs onze benen. Heerlijk… zó verrukkelijk. We plassen ook wel eens, zomaar, waar we staan; gewoon de benen uit elkaar en dan van je spetterdespetter.”

Met elke zin werkte ze me verder op naar nieuwe hoogten van onvoorstelbare geilheid, en dat wist ze donders goed.

“En dan gaan we hier verder met onze spelletjes… een beetje dollen, stoeien… veel standje 69. We nemen ook wel eens speelgoed mee, bijvoorbeeld zo’n voorbind pik, je weet wel, zo eentje met een grote stamper aan één kant en een kleinere aan de andere, zodat je kunt neuken terwijl je zelf ook iets lekkers in je roompotje hebt.”

Ze maakte me compleet dronken van wellust en begeerte. Ik stond op, greep haar arm beet en trok haar overeind.

“Ik ga je aan de spies rijgen, geile poes, en wel nú. Naar die boom daar, waar ik je een pak slaag heb gegeven, en vlug een beetje!”

Ze rende er als een hinde naar toe en nam weer die heerlijke pose aan, haar kontje naar achteren stekend. Eerst plaagde ik haar nog even door de roede langs haar bilspleet en de kutlipjes te laten glijden.

“O kom, kom alsjeblieft… Neem me, neuk me, pomp me vol!” En dan: “Jaaaa.”

Ze gooide haar hoofd naar achteren toen de liefdestunnel met een ferme stoot betreden en bereden werd.

“Je bent nu helemaal van mij, slet… Ik neuk je en ik blijf je neuken tot de hete melk tegen je baarmoedermondje spat.”

In het begin waren het nog lange halen, helemaal eruit en dan weer helemaal erin, maar al gauw gaf ze aan dat ze het tempo wilde opvoeren door haar bekken naar achteren te duwen. Dat spatten zou dus niet lang op zich laten wachten. Toen de explosie zich aandiende hield ik mijn adem in en een paar seconden later schokten onze lichamen.

“Dat verhaal over de spelletjes met Amanda maakt me nieuwsgierig,” zei ik toen we terugreden naar de stad. “Beschouw je jezelf als biseksueel?”

“Dat weet ik niet. Ik geniet ontzettend van de relatie met Amanda, maar zij is de enige vrouw met wie ik het gedaan heb. Het begon bij toeval, toen ik een keer haar kamer binnen denderde terwijl ze met zichzelf in de weer was en van het een kwam het ander. Maar ik weet niet zeker of ik actief een verhouding met een andere vrouw zou nastreven als wij over een paar jaar elk onze eigen weg gaan. Aan de andere kant, ik geloof dat ik een leuke vrouw niet zou afwijzen als die mij seksueel benadert. Maar je vond het verhaaltje over onze avonturen wel opwindend, hè?”

“Nou en of. Het beeld van twee mooie vrouwen die met elkaar spelen vind ik onvoorstelbaar erotisch, ook als dat alleen verbaal wordt opgeroepen.”

Ze zweeg een tijdje en toen volgde er een kort “Mmmm.”

“Denk je ergens aan?”

“Eh… nee, niks bijzonders.” Het klonk niet erg overtuigend.

De nacht was half om toen ik stopte bij het herenhuis aan de singel, achter een donkerrode eend.

“Bel me,” zei ze, en greep in mijn kruis, terwijl onze lippen zich aan elkaar vast zogen en onze tongen nog even met elkaar speelden.

Plaats reactie