1
Deventer, december 1412
Nog even en dan zou ik me vanuit de gevoelsmatig zo ijzige buitentemperaturen in de naar mensen, verschaald bier en doorgekookt voedsel geurende, alles omhullende warmte van Berend’s kroeg kunnen laven. Weken had het al gevroren, maar sedert een dag of vier dooide het. De hele stad verwerd tot een stinkende modder- en strontpoel. In de straten, de stegen en op de Brink schuifelden de mensen voorzichtig voort, om maar niet languit in die vieze stinkende drek terecht te komen.
Hoewel de winter eigenlijk nog maar nauwelijks begonnen was, verlangde ik inmiddels al lang weer naar de zomer. De zomer, wanneer we naar Diepenvene zouden kunnen gaan om de soms verstikkende bedomptheid van de stad te ontvluchten.
Eigenlijk was Berend vader’s toegewijde stalknecht, maar hij had hem naast de spaarzame werkzaamheden in en om de stallen een nering gegund in de vorm van een herberg in de Spijkerboorsteeg. Niet uit altruïsme, nee zeker niet, maar vooral om een luisterend oor en een waakzaam oog in de stad te hebben. Magister Adalwinus wilde graag op de hoogte blijven van wat er onder de bevolking speelde. Bovendien leverde het vader een paar duiten op, die hij trouwens mij meestal gunde.
Het was weer zaterdag. Zaterdag de twaalfde december, de dag voordat de dag des heeren zou losbarsten en het stadsleven grotendeels tot stilstand zou komen. Het houten onderkomen dat vader ten behoeve van Berend’s nering gekocht had, bood vertier aan een nimmer aflatende stroom scheepsvolk en aan alle poorters die zich een oortje ter vermaak konden veroorloven.
Sinds enige jaren mocht ik ‘s zaterdags de wekelijkse negotiepenningen ophalen. Natuurlijk hadden Segewei of Ingeberte dat ook kunnen doen, maar na enig aandringen stond vader het mij uiteindelijk toe. Gevaar voor lijf en leden bestond eigenlijk niet. De dochter van magister Adalwinus was in feite onaanraakbaar. Niemand zou het wagen de dochter van de rijkste en machtigste koopman van de stad met een vinger aan te raken.
Gezeten op mijn gebruikelijke, maar vooral onopvallende zitplaats in een half verscholen hoekje in de gelagkamer, had ik uitzicht op hetgeen er zich in die toch wel vrolijke wanordelijkheid afspeelde. De gebruikelijke, meestal door goedkope wijn en andere schappelijk geprijsde alcoholica veroorzaakte rumoerige jolijt, verschafte me een vertrouwd gevoel. Maar, wat er zich in de andere lokaliteit afspeelde, die ruimte waar een groot vuur brandde, wekte mijn interesse meteen beduidend meer.
Een warm gevoel tussen mijn benen leek vanaf mijn knieën, via mijn dijen, omhoog te golven totdat mijn kutje uit pure hunkering begon te tintelen. Hoger nog kroop dat opwindende gevoel en vervulde mijn onderbuik met de weldadige warmte die ik meestal ondervond als ik mezelf streelde. Of als iemand anders dat deed natuurlijk. Pas iets later bereikte de zindering mijn borsten, mijn tepels met name.
Zag ik het goed? Stond Berend daar ongegeneerd zijn keukenmeid te betasten? Het meidje stond half gebogen over een boven het vuur opgehangen ketel en leek de aandacht van haar baas wel te kunnen waarderen. Met een schalkse glimlach keek ze hem over een schouder aan toen zijn handen haar tieten over de stof van haar grof geweven lijfje probeerden te omvatten. Als een hitsige teef draaide ze haar kont tegen zijn buik alsof ze zijn stramme volgaarne in zich wilde voelen.
Langzaam, steels eigenlijk, gleed mijn hand onder de tafelrand over mijn rokken naar het snijpunt van mijn benen en voerde ik de druk op dat plekje op. Meteen merkte ik dat mijn ademhaling naar een hoger tempo overschakelde en hoorde ik mezelf zachtjes kreunen. Geschrokken van mijn eigen geluid, keek ik schichtig in het rond of misschien iemand mijn aanwezigheid had opgemerkt. Met een zucht van verlichting stelde ik vast dat zowat al Berend’s klanten veel te beneveld waren om zoiets futiels als een van genot kreunende maagd waar te nemen.
Met hernieuwde aandacht richtte ik mijn belangstellende blikken weer op die aanpalende kamer. Vanuit die ruimte waar Berend en het meidje zo ongegeneerd frivool bezig waren, klonken overduidelijk andere geluiden dan die welke hij met zijn bepotelarijen teweeg bracht. Geluiden die duidden op de aanwezigheid van meer mensen dan alleen vader’s stalknecht en zijn willige kookster. Voor mij was dat het signaal me in beweging te zetten en eens poolshoogte te gaan nemen.
Eerst leken mijn waarnemingen op een misverstand te berusten, in de ruimte bleken toch maar alleen Berend en dat deerntje aanwezig te zijn. Een onverwacht geluid dat vanachter een dwars geplaatst muurtje opklonk, deed me een paar stappen verder zetten. Toen pas kreeg ik zicht op een hoeveelheid aanwezigen die het door mij waargenomen geruis rechtvaardigden. Van alle aanwezigen begroette alleen Berend me trouwens.
‘Dag joffer Edisgard’ grinnikte hij, maar ging onvervaard verder waarmee hij bezig was ‘ik zal u aanstonds ter wille zijn, maar geef me een paar tellen tijd alstublieft.’
Hij was inmiddels druk bezig, absoluut niet gestoord door mijn aanwezigheid, de rokken van het object van zijn lusten omhoog te sjorren. Hoe verder hij daarmee vorderde, hoe meer ik van een paar welgevormde dijen en billen in het oog kreeg. Geagiteerd mompelend gaf hij het grietje opdracht haar benen iets uit elkaar te plaatsen, opdat hij er zijn dikke lul tussen zou kunnen duwen. Echt waar, dat waren de woorden die hij gebruikte.
Het kookstertje wist blijkbaar niet beter dan haar heer en gebieder te gehoorzamen, of ze was werkelijk botergeil. Zonder enig weerwoord voldeed ze met zichtbaar plezier aan de wensen van haar opdrachtgever. Een afstotelijke hoeveelheid bijna gitzwart schaamhaar puilde tussen de benen van het steeds meer vooroverbuigende vrouwtje uit. Vanwege dat stuitende tafereel verslikte ik me en wendde voor een kort moment mijn ogen af. Daardoor zag ik nog maar net hoe Berend snel zijn broek van voren opende en zijn vervaarlijk ogende pik tussen die gespreide benen in het onderlichaam van zijn keukenhulpje liet verdwijnen.
Een langgerekte, volslagen tevreden kreun van degene die zijn dikkerd mocht ontvangen, bereikte mijn oor. Voor mij stond het op dat moment vast dat Berend haar vast wel vaker op die manier beklom. Met zijn handen over haar abundante prammen geklemd, neukte onze stalknecht met lange, rustige stoten, zijn ondergeschikte.
Gefascineerd observeerde ik de bezigheid van die twee en stelde vast dat de manier waarop Berend een vrouw tot de zijne maakte hemelsbreed verschilde van de manier waarop vader dat deed. Ik miste de tederheid. Wat ik waarnam was beestachtige, puur op directe bevrediging gerichte actie waaraan twee mensen zich ongegeneerd overgaven temidden van een aantal anderen.
Ja, dat is wat ik op dat moment pas tot me doordrong. Berend was inderdaad niet alleen in die ruimte waar hij bezit van zijn kookstertje nam. Zijn vrouw, Gheertghen, was immers eveneens in dezelfde kamer aanwezig. En hoe! Ze vermaakte zich overduidelijk niet alleen! Met enige verbijstering nam ik waar wat er zich aan de andere zijde van die kamer afspeelde.
Vier mensen bevonden zich, ieder in de één of andere vorm van compromitterende staat of bezigheid, op de ruwhouten banken die tegen een zijwand waren aangezet. Gheertghen, een volslanke blondine van een jaar of dertig, zat schrijlings over de behaarde benen van iemand die zijn lul in haar kut geperst had. Ze bereed hem met haar rug naar de man toe, zodat ik recht tegen haar eveneens overvloedig met schaamhaar bedekt onderlichaam aankeek.
Nogmaals moest ik me vermannen, maar de nieuwsgierigheid overwon het van mijn walging. In het middelpunt van een soort krullerig oerwoud zag ik een roze verticale groef, druipend van lichaamssappen. Een werkelijk aantrekkelijk dikke pik schoof door Geertghen’s wilde bewegingen in en uit haar werkelijk soppende flamoes.
Pas na enige tijd kreeg ik het gezicht van haar ridder te zien. Het in een soort extatisch verkrampte grijns vertrokken smoelwerk van de vader abt van het Deventer klooster gaapte me geil aan. Ook de overtreder van het hem ongetwijfeld opgelegde celibaat was blijkbaar een liefhebber van zachte vrouwelijke uitstulpingen, want ook hij omklemde Gheertghen’s tieten met duidelijk zichtbaar genoegen.
Waar de secundaire geslachtskenmerken van het kookstertje onder haar kleding verborgen gebleven waren, toonde Berend’s vrouw haar geweldige memmen aan den volke. Niet alleen aan mij. Ook aan die twee monniken die elkaar onder hun hoog opgetrokken pijen zaten af te trekken, onder andere. Gheertghen zat er duidelijk niet mee. Integendeel zelfs. Haar bij iedere op- en neergaande beweging heftig snokkende prammen leken haar geilheid alleen maar te verhogen. Vader abt had moeite die volle uitbundigheid met zijn klauwen te omvatten.
Het erotiserende gevoel dat me in de gelagkamer nog bekropen had, verliet me even snel weer. Geen enkele opgewonden gedachte kon mijn geest nog beheersen toen ik niet alleen tussen Gheertghen’s benen zo’n weerzinwekkende hoeveelheid beharing waarnam, maar eveneens tussen die van haar neuker. Daarenboven stuitte eenzelfde gore hoeveelheid schaam- en andere beharing die vanonder de opgestroopte pijen van de twee overige in de kamer aanwezige vertegenwoordigers van de eerwaarde clerus mijn gezichtsveld teisterden, me eveneens keihard tegen de borst. De stoppelige tonsuren van de heren schreeuwden om scheergerei. De rest van hun lichaam eveneens.
Blijkbaar was de abt zover en loosde onder luid gekreun zijn lading in Gheertghen’s flamoes.
‘Snel’ kreunde de geile viezerik ‘mijn prior.’
Ietwat gehaast probeerde hij de voluptueuze vrouw van zich af te duwen om haar aan één van zijn begeleiders toe te vertrouwen.
‘Schiet op stom wijf!
Neuk de volgende en als die klaar is ook zijn buurman.’
Ik wist genoeg en ik hàd op dat moment genoeg. Méér dan genoeg. Nog net zag ik Berend’s vrouw met nog steeds die geile grijns op haar facie de tweede monnik beklimmen. Met een zuigend geluid perste ze haar druipende kut over zijn rechtop gehouden lul en hoorde ik twee mensen hun beestachtigheid vieren. Terwijl ik de kamer uitbeende, beval de abt me zijn verslappende en nog steeds nadruppelende lul vast te houden en weer stijf te maken. Hij had me getaxeerd en vond dat hij recht op me had.
Blijkbaar was Berend dusdanig bij zijn positieven dat hij de man zijn plaats wees.
‘Wil je dood’ schamperde hij.
‘Weet je wel wie dat is?’
De inmiddels schaapachtig, nee glazig naar Berend gapende prelaat schudde ontkennend zijn domme varkenskop.
‘Zelfs jouw baas, die monseigneur Frederik van Blankenheim die zich bisschop van Utrecht noemt, kan je niet redden als je die joffer maar met een vinger aanraakt’ beet Berend de onbehouwen vlerk toe.
‘Man, hij zou je laten vierendelen!
Op de jaarmarkt, hier midden op de Brink!’
Wat er zich verder tussen de kerkvader en vader’s stalknecht afspeelde, wilde ik niet eens meemaken en trok me terug naar mijn plaatsje in de gelagkamer. Heel kort hoefde ik daar nog maar te wachten. Berend moest zowat direct achter me aan gekomen zijn. Met een glimlach rond zijn lippen schoof hij tegenover me aan de zandgeschuurde tafel en overhandigde me de beurs met negotiepenningen en een dichtgevouwen stukje perkament.
‘Het is goed dat u bent vertrokken joffer’ grijnsde hij.
‘Zodoende kwam ik precies te weten waarmee ik de man in toom kan houden.
Het is hiervoor dat uw vader, magister Adalwinus, me deze kroeg gegund heeft.’
Hij wenkte een van zijn diensters een vroeg om een kroes bier. Razendsnel verschafte het meidje wat haar baas wenste. Nadat hij na een paar ferme teugen het schuim van zijn lippen veegde, vervolgde hij fluisterend zijn verhaal.
‘U weet toch’ sprak hij gedempt ‘waarvoor ik niet altoos in de stallen aanwezig ben, maar hier in mijn taveerne?’
‘Om voor uw vader te spioneren.
Alstublieft joffer, geef dit perkamentje maar aan uw vader.
Die abt zal nooit meer een bedreiging vormen voor magister Adalwinus of iemand in zijn huishouden.
Dus ook niet meer voor Gheertghen of voor mij.’
Zijn pul was inmiddels leeg en hij wenkte voor een tweede. Gulzig liet hij zich weer een aantal slokken smaken.
‘Dacht u nou echt’ grinnikte hij ‘dat mijn vrouw geniet van een dergelijk beestachtige bezigheid?’
‘Dat doet ze uit liefde voor uw familie joffer.
Alleen dáárvoor.
En alleen dáárdoor kon ze tijdens die zogenaamde verwennerij de zakken van die kerkrat ledigen
Op die manier krijgen we macht over die hypocriete uitzuigers.’
Het werd me plotsklaps duidelijk. Het hele spel was een vooropgezet plan geweest om de pseudo-regenten van de stad een loer te draaien. Het perkamentje zou vader voldoende handvatten bieden om zich de clerus van het lijf te houden. Opgelucht stak ik de beurs en het veel kostbaarder stukje perkament in de geweven tas die ik onder mijn mantel droeg en vertrok.
Vanuit de warme gelagkamer stond ik meteen met twee voeten in een andere werkelijkheid. In de bagger dus. De ijzige waterkou viel als een bijtend monster over me heen. De regen, vermengd met sneeuw, sloeg me met gemene felheid in mijn gezicht. Vrijwel direct voelde ik me al weer steenkoud, verkleumd eigenlijk en het vroor niet eens, of maar nauwelijks. IJswaterkoud vond ik het.
Rillend van kilte en afschuw van wat ik zojuist had meegemaakt, trok ik nog maar eens extra stevig mijn omslagdoek en mantel rond mijn schouders. Ook al hoefde ik nog maar een klein stukje naar huis, toch sjorde ik mijn onderrok nog eens extra hoog tussen mijn benen. Op de manier hoopte ik mijn onderbuik, mijn kutje eigenlijk, te vrijwaren van de onvermijdelijke tocht die mijn gehaaste stappen veroorzaakten.
Al lang weer steenkoud voelden mijn tegen elkaar aan schurende dijen en met een nog haastiger tred baande ik me een weg door de modder en de stront van mensen en al die beesten die hun kostje op straat bijeen probeerden te scharrelen. Op het plein leken de kippen en die paar eenden die ik er meestal wel zag, al een goed heenkomen gezocht te hebben, het was tenslotte al bijna donker.
Mijn eigenlijk voor dat hondeweer veel te lichte hertsleren laarsjes waren al gauw weer doorweekt en ik verlangde hartstochtelijk naar het vuur dat Ingeberte zonder twijfel in mijn kamer zou hebben aangemaakt. Mijn meidje, mijn persoonlijke dienster, zou zeker wel een hellevuur in mijn kamer hebben aangelegd. Het risico van nòg weer een reprimande zou ze zeker niet nòg een keertje durven lopen. Het zou haar haar betrekking kunnen kosten. Mogelijk zou het betekenen dat ze buiten terecht zou komen, misschien in een herberg waar ze zich als de zoveelste goedkope hoer zou moeten verkopen om iets te eten te krijgen. Nee, dan toch maar liever als dienster van de dochter van magister Muloc Adalwinus, ook al ging die niet naar de kerk.
De natte, maar vooral ook gore viezigheid blééf maar gestaag neerkomen in de immer donkerder wordende stad. Op het plein had zich gedurende die laatste paar dagen een dikke brei van natte gore klefheid gevormd. Ondanks de kou steeg daar een vettige, mij bijkans de adem afsnijdende irriterende walm uit.
Een schim versperde mijn pad en geërgerd schopte ik het zwijn dat me met zijn vadsige lijf volledig de doorgang belemmerde tegen zijn laag onder zijn achterlichaam hangende kloten. Luid krijsend schoot het varken een steeg in. Op dat moment dankte ik de hemel dat ik nog maar een paar stappen verder hoefde.
Het was niet moeilijk het huis waar ik woonde te herkennen, het was tenslotte één van de weinige stenen huizen die de stad rijk was. Met mijn volle gewicht wierp ik me tegen de met ijzer beslagen deur en viel, struikelde eigenlijk, de gerieflijke warmte in van de ruimte daar direct achter.
Rillend van kou en afschuw schudde ik de nattigheid van me af en liet mijn mantel en omslagdoek over aan het meisje dat mijn thuiskomst godzijdank in de hal had staan afwachten.
Met een door mijn vele rokken gedempte dofklinkende plof viel ik neer op de rijk met houtsnijwerk versierde klepbank en stak, eigenlijk een beetje verongelijkt, een voet uit. Verongelijkt vanwege het feit dat Ingeberte zo vrolijk was en ik me alleen maar nat en koud voelde.
Ik wilde naar bed. Naar bed, tegen het warme, naakte lijf van mijn dienstmaagd. Haar zachte billen wilde ik tegen mijn ijskoude buik aantrekken. Ook al was ze allang geen maagd meer, het opgewonden standje zou me kunnen verwarmen, zou me zelfs beminnen als ik dat van haar verlangde.
Maar in plaats van naar en warm bed te verlangen, diende ik mezelf te vermannen, me niet aan te stellen, bedacht ik me nauwelijks op tijd. Was die houding, dat karakter er niet de oorzaak van dat wij van het geslacht Adalwinus tot de bestuurlijke bovenlaag van de stad, de streek zelfs, behoorden? Zelfdiscipline vertelde vader altijd, daar gaat het om.
Ingeberte haastte zich het haar toegestoken laarsje van mijn voet af te trekken. Met een schone doek wreef ze mijn voet alvast enigszins droog en ietwat warm. Bovendien schoof ze er aansluitend een gereedstaande slof aan. Ook de andere voet verzorgde ze met eenzelfde aandachtige behandeling.
Gode zij dank, ook al bevond ik me nog maar in de hal, de warmte begon al langzaam die verlammende kou uit mijn botten te verdrijven. Door de van diverse vuren in huis afstralende warmte, voelde het inderdaad al een stuk behaaglijker.
Toch informeerde ik of mijn eigen kamer wel voldoende op temperatuur was. Mijn dienstertje haastte zich me te verzekeren dat ik die, zoals ik dat wenste, uitermate aangenaam zou aantreffen. Ze had alles reeds in gereedheid gebracht zodat ik me voor zou kunnen bereiden op een bezoek aan vader en moeder, later die middag. Die avond eigenlijk.
Met een zucht van verlangen beklom ik de zeventien treden van de Bentheimer stenen trap naar mijn kamer. Het meisje trippelde achter me aan en ze was nog nèt snel genoeg om de deur naar mijn verblijven voor me open te houden.
Aaaahhhh, de weldadige gloed sloeg me als een heerlijk warm omhullende deken tegemoet. Oooohhh hoe zalig ervoer ik die huiselijk aanvoelende temperatuur.
Voor zover ik wist koesterden al mijn familieleden zich ’s winters haast wellustig in die geruststellende warmte die de zomer probeerde na te bootsen. Wij allemaal verlangden er dan naar zo weinig mogelijk omhulsels aan ons lichaam te voelen.
Het kostte vader een vermogen, maar dat verdiende hij dan ook met bakken vol met de handel in zout, granen, hout en alle andere zaken die de mensen nodig hadden. Werkelijk àlles waarmee geld te verdienen was, haalden vader’s koggen uit de landen rond de Oostzee, maar ook regelmatig uit de Levant.
Een beetje schuchter stond mijn meidje me aan te gapen, maar na mijn toestemmende knikje begon ze met het uittrekken van mijn lange, vanwege die lekkende laarsjes ook nog steeds vochtige kousen. Pas daarna begon ze met haar vlugge, geoefende vingers, mijn rokken, mijn vest, mijn jakje en als laatste mijn onderhemd van mijn tors af te pellen.
Terwijl ik haar tijdens die werkzaamheden nauwlettend observeerde, bedacht ik me dat het feest van de Peildag al snel gevierd zou worden. Peildag, zoals de dag van de wintersolstice in onze familie heette, was voor ons het hoogtepunt van het jaar. De feestelijkheden op die dag en de dagen daaraan volgend, brachten de stemming op hol in die laatste donkere dagen van dat oude jaar.
De meeste burgers van Deventer, maar uiteraard ook die in alle andere steden en dorpen van het Oversticht, vierden dan iets anders. Kerstfeest werd het genoemd, maar de mensen die zich onder de Grote Peil geschaard hadden, vierden Peildag.
Het jaar 1412 echter, was geen gewoon jaar. Alle jaren waarin een twee aan het einde kwam, waren Decenniumjaren. Tijdens zo’n zogenaamde Decenniumpeil werd een bijzondere ceremonie gevierd, waarbij zich dan onder andere een nieuwe Onpeilbare zou kunnen manifesteren. De Grote Peil en alle vrouwelijke en mannelijke familieleden van een bepaalde leeftijd vierden dan hun speciale ritueel waarmee het voortbestaan van de familie werd gewaarborgd.
Dit jaar, al na ruim en week eigenlijk, zou ik voor het eerst van mijn leven mogen deelnemen aan zo’n bijzondere Decenniumpeildag. Als ik er aan dacht, sloegen de nerveuze rillingen door mijn lichaam. Veel te weinig hadden vader en moeder me willen vertellen. Ik zou het allemaal vanzelf gaan ontdekken. Het enige dat moeder losliet, was dat ik me geen zorgen diende te maken. Het zou een feestelijke gebeurtenis zijn, ook voor mij. Daar had ik me maar bij neer te leggen.
Mijn overpeinzingen voelden zalig warm aan, maar dat had natuurlijk ook te maken met het feit dat ik al een tijdje bloot van de vlammen stond te genieten. Maar nauwelijks realiseerde ik me, dat mijn kamenierster mijn huisgewaad voor me open stond te houden. Dat gewaad dat slechts gedragen mocht worden in het bijzijn van diegenen die op de hoogte waren van de Geheimenis van Adalwinus. Vader en moeder waren dat en bedienden telden niet mee.
Haast gedachteloos streelde ik mijn borst en liet mijn hand die mijn tepeltje voor een kort moment beroerde vervolgens naar mijn liezen afglijden.
Oooh god, drong als een flits tot me door, stoppeltjes! Zó zou ik me niet aan mijn ouders kunnen vertonen.
‘Snel, schiet op Ingeberte’ commandeerde ik geagiteerd ‘warm water, vlug!’
‘Je bent vergeten me vanmorgen te scheren.
Toe, schiet op.
Je moet mijn spleetje glad maken.’
Het meisje vlóóg. Een paar tellen later kwam ze al weer terug met een tinnen schaal met daarin een dampende hoeveelheid heet water, een paar doeken een zeepdoos met kwast en een mes. In de tussentijd had ik me al loom van de heerlijke warmte, op mijn Venetiaanse chaise laten vallen. Mijn onderlichaam, mijn stoppelige kutje met name, naar het vuur gericht.
De warmte straalde tussen mijn iets uit elkaar gebogen benen en eigenlijk lag ik nog even stiekem in mijn eentje te genieten. Geen gezanik aan mijn hoofd, nee, gewoon eventjes helemaal niets dan alleen die heerlijke warmte.
‘Edisgard’ fluisterde het meidje ‘Edisgard, zal ik je dan maar eerst even scheren?’
‘Doe je benen maar iets verder uit elkaar.
Ja zó.’
Eerst voelde ze of het water wel warm genoeg was en nadat ze vastgesteld had dat ik de temperatuur wel zou waarderen, maakte ze mijn schaamstreek goed vochtig met een schone doek. Aansluitend doopte ze haar marterharen kwast in het hete water en wreef die in de zeepdoos over die homp sterk geurende Turkse zeep. Al vrijwel direct begon het te schuimen en al ras verdwenen mijn op een pas gemaaide korenakker gelijkend venusheuveltje en schaamlipjes onder een welriekende zachte schuimlaag.
Met de tong tussen haar lippen, schoor het meisje, haal na haal, alle ongerechtigheden voorzichtig, maar vooral ook zorgvuldig weg. Twee dagen niet scheren, nee dat kon echt niet.
Nadat ze me werkelijk prachtig glad had gemaakt, liet ze me alleen bij de vuurplaats achter. Natuurlijk begreep ik wat ze daar in haar bediendekamertje aan het doen was. Zo’n hekel had ik aan schaamhaar, dat ik van haar ook altijd eiste dat ze zich schoor. Ik wilde onder geen beding stoppels voelen als ik haar streelde. Of erger nog, stoppels voelen als ik de behoefte gevoelde mijn lippen en tong in haar op een open roosje gelijkend kutje te persen.
Misschien dacht ze dat ik niet wist dat ze van mijn heerlijke Turkse zeep gebruik maakte, maar dat gunde ik haar van harte. Ook eigenbelang speelde daarbij een rol. Mijn neus wilde, naast haar typisch vrouwelijke odeur, ook graag die Turkse ondertoon ervaren. Net zoals ik ervan genoot als ik vrouwe Ysaud, mijn moeder, op die plaats mocht verwennen.
Opeens schoot ik terug in de werkelijkheid. Ik zou me moeten haasten om op tijd te zijn bij het gebruiken van de avonddis.
‘Ingeberte’ riep ik ‘Ingeberte, kom je?’
‘Ik moet naar beneden, het wordt nu zo langzamerhand werkelijk donker.
Schiet eens op meisje, help me met mijn huisgewaad.’
Het wijdvallende kledingstuk werd om mijn schouders gedrapeerd en slechts met die éne enkele gesp, hoog op mijn borstbeen, vastgezet. Bij iedere stap zouden de beide helften openfladderen, als ik die tenminste niet zelf met mijn eigen vingers bijeen zou houden.
Gehaast greep ik het van Berend ontvangen beursje en dat perkamenten document van tafel en stapte mijn kamer uit. In de betrekkelijke koelte van het trappenhuis vlinderde ik snel naar beneden. In de hal voelde het lang zo warm niet meer als toen ik vanuit de barre, buiten heersende weersomstandigheden was binnengekomen. Maar eigenlijk verwachtte ik gauw weer aanzienlijk aangenamere temperaturen te voelen in het dagverblijf van vader en moeder.
Ietwat schuchter klopte ik op de deur en al vrijwel direct werd die geopend door Segewei, moeder’s oude dienares. Het mens kraakte, kreunde en steunde, want ze was al ver over de veertig. Moeder hield haar alleen maar aan, naar ik vermoedde, uit piëteitsoverwegingen. Misschien toch ook wel vanwege haar verknochtheid aan die vrouw die zo goddelijk kon beffen.
‘Dat is het voor vanavond’ hoorde ik moeder roepen ‘ik heb je vandaag niet meer nodig Segewei.’
‘Neem rust trouwe dienares en laat je verzorgen door Ingeberte.
Morgen komen Sybrand en Egghebrecht en dan moet je uitgerust zijn.
Edisgard bedient ons vanavond.’
Geruisloos stapte ik, als enige dochter des huizes op mijn huisschoeisel de met een aantal olielampen en kaarsen spaarzaam verlichte kamer binnen. Even weer, werden mijn ogen getrokken naar die prachtig geborduurde voorhangen tegen de wanden en voor de vensters. Kostbare weefsels uit Perzië met taferelen van elkaar achterna zittende fauns, satyrs en wellustige bosnimfen die me iedere keer weer deden verlangen naar de zomer.
Aangezien ik het decorum diende te handhaven legde ik snel die twee in mijn hand meegedragen dingetjes op een kist. Conform de voorgeschreven zede, wendde ik mijn passen in de richting van vader’s zetel en knielde voor hem. Welbewust gleed mijn hand tussen de plooien van zijn huisgewaad en tastte naar zijn pik. Half stijf vond ik zijn prachtig gladgeschoren mannelijkheid, maar mijn vingers wisten daar wel raad mee. Verwachtingsvol hief ik mijn gezicht naar dat van vader en wachtte totdat hij zich zou verwaardigen me toe te spreken.
Hij sprak niet. In eerste instantie tenminste niet. Zijn bovenlichaam boog liefdevol naar voren en hij kuste zijn dochter. Niet zomaar een kus. De samensmelting moet er voor de toeschouwer hebben uitgezien als de innige omhelzing van twee geliefden. Maar dat waren magister Muloc Adalwinus en ik, zijn enige dochter, ook. Zachtjes hijgde de oude man en maande me mijn moeder eerst te begroeten.
Ook bij moeder knielde ik en ook bij haar wriggelde ik een hand tussen de plooien van haar gewaad. De vertederende glimlach die ik ontving zodra mijn vingers moeder’s kutje streelden, bracht me ertoe uit mijn knielende positie te komen en de vrouw die me op de wereld had gezet eveneens innig te omhelzen.
Aangezien zij eenzelfde soort gewaad droeg als ik, kostte het me geen enkele moeite de uitbundig gevormde tieten van dat innig geliefde mens te bepotelen. Verhardende tepels werden mijn beloning en met een zucht zette ik me neer op de enige vacante zetel bij het laaiende vuur.
‘Nog maar een paar dagen liefje’ sprak vader ‘dan komen ze allemaal.’
‘Dit jaar doe jij voor het eerst mee.
Kijk je er naar uit, of beangstigt het je, meisje?’
Vader moest eens weten hoezeer ik me de laatste tijd bezighield met het door hem genoemde evenement. Natuurlijk was ik nieuwsgierig en ja, soms beangstigde me het onbekende ook wel een beetje. Maar tot nu toe kon ik die onzekerheid wegduwen en me eigenlijk verheugen op de dingen die onvermijdelijk komen zouden.
‘Zo’n Decenniumritus is zo vreselijk belangrijk voor het voortbestaan van onze familie meisje’ sprak vader ernstig.
‘Ik hoop toch zó dat je je erop kunt verheugen.’
Muloc doelde rechtstreeks op Peildag, die zo ontzettend belangrijke Decenniumdag waarop opnieuw een Grote Peil en een nieuwe Onpeilbare door het lot aangewezen zou worden.
‘Muloc’ fluisterde ik ‘komt Zeger ook dit jaar?’
‘En Everoud, Goderam en Castor?
Zijn ze er alle vier weer?’
Een rilling van verwachtingsvolle verlangens schoot door mijn gestel. Zo weinig zagen we de anderen. En dan bedoel ik die anderen die mijn leeftijdgenoten waren, of ouder, zoals Muloc en Ysaud. Ik had de vrouwen nog niet eens genoemd en hun kinderen al helemaal niet. Natuurlijk verlangde ik naar mijn tante’s. Diedele en Isolde kwamen immers nog weer minder in Deventer dan hun echtgenoten.
Maar het meest verlangde ik naar Berwout, Nyesken en Hildegond, ik was zelfs bijna vergeten hoe die er uit zagen. Helaas mochten ze dat jaar nog niet meedoen aan de Peildag. Ook al scheelde het niet veel, geen van drieën hadden ze de noodzakelijke leeftijd van zestien jaren bereikt en moesten nog op zijn minst tien jaar geduld hebben.
‘Oooohhhh Muloc’ lispelde ik ‘ik ben zo benieuwd.’
‘Ja, ik verheug me er vreselijk op.
Toen ik er tien jaar geleden nog niet bij mocht zijn, heb ik me zitten verbijten.
Zo nieuwsgierig was ik toen, ook al was ik nog maar zes.
Ik wilde er toen al zó graag bij zijn.
De afgelopen jaren hebben Ysaud en Ingeberte me zo vaak geholpen.
Ik weet zeker dat ik het kan, dat ik een kans maak.
Denk je niet?’
De oude man, hij was al iets over de veertig, knikte en tilde zijn huisgewaad iets opzij, zodat hij zijn geheel onthaarde schaamstreek en laaghangende kloten aan de warmte van zijn haardvuur kon laven. Met een tedere blik bezag hij zijn dochter die hij hetzelfde gebaar zag maken. Ook Ysaud liet de warmte van het vuur haar vrouwelijkheid bereiken en de onbedwingbare behoefte bevloog me om mijn ouders het hoogste te geven. Toch zou ik nog even geduld oefenen. Het leek erop dat mijn vragen iets losgemaakt hadden.
Vader gromde, leek zijn keel te schrapen en verwaardigde zich me van een antwoord op mijn vragen te voorzien.
‘Ja kindje’ mompelde hij ‘ze komen allemaal.’
‘Bijna was ik het vergeten, maar Nyesken en Hildegond, die twee van Zeger en zijn eerste vrouw, zijn te jong.
Vijftien pas.
Dus kunnen ze, mógen ze er zelfs niet bij aanwezig zijn.
Berwout, de jongste zoon van Everoud en Diedele, is eveneens nog geen zestien. Ook zijn aanwezigheid wordt tijdens de ceremonie nog niet op prijs gesteld.’
Met een tevreden blik in zijn ogen herschikte Muloc zijn lichaam nogmaals en wederom ervoer ik die rustgevende erotisch geladen gloed in mijn onderbuik bij het aanschouwen van zijn maar gedeeltelijk verharde lul. Juist op het moment dat ik er mijn hand naar uitstak, hoorde ik vader zijn keel nogmaals schrapen. Blijkbaar had hij nog meer opzijn lever.
‘Uhhhhmmm’ gromde hij vanuit de diepste diepten van zijn keel ‘toch hebben Ysaud en ik die kinderen uitgenodigd.’
‘We hebben ze al zólang niet gezien en ik zou die meisjes wel weer eens op dezelfde manier willen zien zoals ik dat met jou gewend ben.
Daar heb jij ook wel oren naar, is het niet?
Bovendien wil moeder zelf eens ondervinden of het waar is wat Diedele over haar zoon verteld heeft.
Hij schijnt werkelijk fors toegerust te zijn en daar wil moeder zich zelf eens van overtuigen.’
Mijn hart sprong op in mijn borstkas. Nyesken en Hildegond zouden komen. En Berwout ook! Zalig kon hij beffen, maar dat had hij dan ook vaak genoeg met zijn nichtjes voorgeoefend. Mij zag hij veel te weinig en eigenlijk bleef hij in eerste instantie altijd een beetje beschroomd. Afstandelijk eigenlijk. Het enige waarover ik me nog zorgen maakte was het tijdstip van hun aankomst. Gezien Muloc’s uitgebreide uitleg, dacht ik dat het beter was maar even te wachten met mijn volgende vraag.
Ook al stelde vader’s antwoord me geenszins teleur en kon ik me werkelijk verheugen op de komende ontmoeting met al onze familieleden, toch overwon de hunkering die me in eerste instantie bekropen had weer. Ik zou mijn ouders doen toekomen waar ze recht op hadden. Niet voor niets waren mijn ouders Muloc en Ysaud. Grote Peil en Onpeilbare dus en dat schiep verplichtingen.
Zou ik eerst moeder beffen, of toch liever maar eerst vader met mijn mond de verschuldigde eer bewijzen? Ik koos na een korte overweging voor Ysaud. Moeder kwam over het algemeen vrij snel klaar en Muloc had beduidend meer tijd nodig. Zeker als hij meer dan een paar roemers van zijn favoriete Rijnwijn op had.
Ysaud’s verwachtingsvolle blik deed me besluiten te beginnen met mijn vrouwelijke naaste. Nogmaals knielde ik bij moeder. Op dat moment niet half naast haar, maar voor deze gelegenheid koos ik een plek tussen haar benen. Met een geile lach spreidde ze haar dijen zover als ze wilden gaan, tilde haar billen naar de rand van de zetel en presenteerde zodoende haar kale kut. Die schitterende flamoes met die uitgesproken forse clitoris en die zeker een duim tussen die buitenste schaamlippen uithangende binnenste lipjes.
Moeder was dringend aan genitale aandacht toe. Haar vagina opende zich verwachtingsvol zodra ik mijn gezicht bijna tegen die zalig geurende gleuf aanhield. Die warme, geborgen aanvoelende holte, van waaruit ik ongeveer zestien jaar eerder ter wereld gekomen was. Zachtjes likte ik aan de uiterste randen van moeder’s vrouwelijkheid, maar voorkwam daarmee een aanraking van die uitpuilende kleine schaamlippen en vooral ook haar clitoris. Precies in het gebiedje tussen die forse buitenste lippen en de binnenzijde daarvan, ontlokte ik hitsige zuchten en opgewonden gekronkel van het in- en in-geile wijf.
Dat wijf, die liefhebbende, toch al weer vijfendertigjarige moeder van dat dochtertje, haar eigen befdiertje, kneedde haar eigen tieten en zuchtte na ieder likje harder haar genot de kamer in. Ook Muloc kreeg het warm van het toeschouwen van de aan zijn vrouw toegebrachte eerbewijzen en streelde zijn halfstijve lat totdat hij die uiteindelijk rechtop in zijn er om heengeslagen vingers hield.
Een aantal likjes naast die inmiddels ronduit vochtige flamoes, bleken Ysaud de sporen te geven. Eén hand nog maar streelde haar tepel. Met de andere probeerde ze mijn gezicht in de richting van haar clit te sturen, maar ik besloot weerstand te bieden.
De diepte van Ysaud’s kutje werd op dat moment volgepropt met mijn zacht aanvoelende, doch uiterst gespierde tong. Niet alleen in haar diepte, maar ook vanuit die diepte naar boven. Daar raakte mijn krachtigste spier haar clitoris en veroorzaakte het verwachte resultaat.
Krijsend van geilheid kwam moeder klaar. Wild sloegen haar benen van de wijdst mogelijke spreidstand naar een samenkramping waartussen mijn hoofd beklemd dreigde te raken. Dreigde, want wij tweeën kenden elkaar van haver tot gort en gevaar bestond eenvoudigweg niet.
Amechtig hijgend liet Ysaud zich tegen de rugleuning terugvallen en grijnsde blij toen ze mijn lippen voelde.
‘Ooohhhh meisje’ zuchtte ze intens tevreden ‘wat heb je me daar een ontzettend plezier mee gedaan.’
‘Wat wij met zijn drieën hebben, is zeldzaam in deze wereld.
Och.
Als ik er aan denk hoe we verketterd worden.
Maar tegelijkertijd besef ik dat veruit de meeste monniken en pastoors zich geen enkel kutje laten ontzeggen en zich bovendien ten koste van hun parochianen vet vreten.
Het is maar goed dat Muloc zich dankzij zijn spionnen de kerkgieren van zijn lijf kan houden.
Het zou er voor ons en onze levenswijze geheel anders uitzien.’
Uiteraard begreep ik moeder’s verzuchting maar al te goed. Wat ik eveneens begreep, was dat ik het perkamentje dat ik van Berend gekregen had, totaal vergeten was. Oh, hoe stom kon ik zijn. Nogal van slag kwam ik van mijn plaats tussen moeder’s benen overeind en stamelde mijn omissie de kamer in.
Natuurlijk was de begroeting vóór gegaan, maar daarna had ik toch zo snel mogelijk mijn koeriersdienst moeten vervullen.
Godzijdank hoefde ik de kamer niet te verlaten en snel stapte ik op de kist toe waarop ik het document en de beurs had neergelegd.
‘V-v-vader’ stotterde ik ‘ik ben vandaag, zoals gebruikelijk op zaterdag, bij Berend geweest.’
‘Naast de verplichte afdracht, gaf hij me dit.
Gheertghen heeft het aan de abt ontfutseld.’
Eerst overhandigde ik Muloc de beurs en vervolgens stelde ik hem het door Berend verkregen document ter hand. De beurs liet hij voor wat die was en richtte zijn aandacht direct op wat er in het perkament geschreven was. Ingespannen las hij de behoorlijk uitgebreide tekst en keek me, toen hij alles tot zich had laten doordringen, vorsend aan.
‘Heb jij dit gelezen Edisgard’ informeerde hij indringend.
‘Vertel me de waarheid meisje.
Het zou niet goed zijn als je wist wat hier geschreven staat.
Je moet niet alles willen weten.
Iets wat je niet weet, kun je ook niet doorvertellen.
Nou, zeg eens op!
Heb jij gelezen wat hier staat?’
Gelukkig kon ik hem naar waarheid vertellen dat ik er niet eens aan gedacht had te kijken wat er in het document stond. Zijn opluchting was overduidelijk en terwijl hij ging verzitten, zag ik dat zijn pik op dat moment helemaal slap tussen zijn benen hing. Eigenlijk schrok ik daar een beetje van. Muloc had zich werkelijk zorgen gemaakt. Ondanks dat wilde hij blijkbaar toch kwijt waarover het geschrevene ging en voor de derde maal die avond schraapte hij zijn keel.
‘Dit’ vertelde hij ‘is van onschatbare waarde.’
‘Dit document vrijwaart ons niet alleen tegen de willekeur van de bisschop, maar zelfs die van de paus.
Dit gaat over een samenzwering en geldt voor ons als een verzekeringspolis.
Ooohhh meisje, wat ben ik hier blij mee.’
Betrekkelijk snel voor zijn leeftijd kwam hij uit zijn zetel omhoog en borg het geheime document zorgvuldig op in zijn kist met zeven sloten. Nadat hij weer gezeten was, bood hij me de beurs aan die Berend me diezelfde middag nog toegestopt had. Samen met de eerder van hem ontvangen gelden zou ik moeten investeren in de ladingen die hij zijn schippers liet halen. Ik moest leren voor mezelf te zorgen, vond hij. Hij zou een zakenvrouw van me maken. Hij zou me verantwoordelijkheden leren nemen.
Een zucht van verlichting ontsnapte nogmaals aan zijn lippen en hij vertelde enigszins geëmotioneerd dat we inderdaad van geluk konden spreken. Van geluk spreken dat hij op dat moment ook van de hoogste bestuurderen en prelaten compromitterende zaken wist. Daarmee zou hij zichzelf en zijn familie afdoende voor vervolging kunnen behoeden. Dat was ook de doorslaggevende reden dat Segewei en Ingeberte zich in Muloc’s huis thuis voelden, ook al maakten ze maar voor een heel klein deel uit van de familie. Als van een soort aangetrouwde familie eigenlijk.
Muloc’s inmiddels zachte stem deed me terugkeren in de werkelijkheid. Heel even had ik staan te dagdromen in de warmte van de vlammen. Het was zo langzamerhand echt tijd om aan mijn verplichtingen te gaan voldoen. Het storende intermezzo was gepasseerd. De helft van mijn plichten had ik pas uitgevoerd.
Zonder acht te slaan op mijn openvallende huisgewaad, knielde ik op een dik kussen tussen vader’s benen. Mijn borsten streelden de binnenzijden van zijn dijen tijdens mijn neergaande beweging en ik zag dat het Muloc niet ontging. Zijn glimlach verwarmde mijn gemoed en er gebeurde méér dan dat. Ik voelde mijn tepels verharden vanaf het moment dat mijn vingers zijn geslacht beroerden.
Vader hield zijn al weer meer dan halfslappe mannelijkheid uitnodigend omhoog, zodat ik zijn snel in omvang toenemende apparaat moeiteloos tussen mijn lippen kon laten verdwijnen. Heel langzaam, uiterst subtiel liet ik mijn wijd geopende mond over die gezwollen pik heen zakken totdat de dikke, ietwat paarsgekleurde eikel door mijn keelvernauwing werd gestuit.
Maanden had ik er met moeder op geoefend en ook Segewei en Ingeberte hadden zich met mijn leeropdracht bemoeid. Met de Decenniumpeildag in het nabije verschiet, waren de instructies nog weer geïntensiveerd. Op dat moment was het voor mij gelukkig niet werkelijk meer een probleem, vader’s toch wel forse leuter in zijn geheel in mijn mond en keel op te nemen.
Op en neer bewoog ik mijn gezicht over die indrukwekkende staaf en om vader nog weer meer genot te verschaffen, streelde ik zijn fluweelzachte ballen in mijn volle vuist. Niet te hard natuurlijk, maar juist stevig genoeg dat hij zich kreunend van genot achterover liet zakken. Natuurlijk boog ik met hem mee en hield dat verrukkelijke apparaat stevig rondom de basis vast terwijl ik zoog en likte alsof het een lieve lust was.
Het wàs uiteraard lust en lief vond ik mijn vader eveneens. Het gehijg in de kamer nam intussen onverminderd toe. Niet alleen Muloc kreeg het te kwaad. Ook ikzelf raakte in de ban van die inmiddels ontzettend stijve lul tussen mijn lippen, maar ook vanwege het zachte strelen van mijn eigen clitje. Mijn zopas nog heerlijk glad gemaakte kutje voelde in de weldadige warmte van de kamer nog weer soepeler aan en het kostte me op een gegeven moment duidelijk moeite vader’s genot centraal te blijven stellen.
Toch kwam ik een tel nadat ik zijn eerste golf sperma mijn keel voelde ingutsen, zelf ook klaar. Verzaligd bleef ik doorzuigen, doorlikken en slikken. Ooohhh wat een zaligheid, bedacht ik me en sidderde van dat nagenoeg tegelijkertijd ontketende orgasme. Pas nadat ik al vader’s geil had weggeslikt en mijn normale ademhalingsritme hervonden had, gaf ik toe aan het gebaar dat Muloc maakte.
Hij stak zijn armen naar me uit en verlangde dat ik op zijn schoot zou komen zitten. Een slok uit zijn roemer verfriste me aanzienlijk en al snel was ik weer in staat en bereid mijn ouders van hun avondmaal te voorzien.
Gedrieën aten we en tijdens die maaltijd kon ik me niet langer meer inhouden. De vraag die me al nagenoeg de gehele avond op mijn lippen had gebrand floepte er zo maar uit. Muloc en Ysaud’s lach rolde door de kamer toen ik informeerde wanneer in mijn familieleden zou mogen zien.
Vader stelde me gerust. Hij had die vraag al veel eerder verwacht en had zich zitten verkneukelen over mijn terughoudendheid. Hij stelde me nogmaals gerust, hij verblijdde me zelfs. Al onze familieleden, ook diegenen die te jong waren om aan de Decenniumpeil te mogen meedoen, zouden woensdag de zestiende december arriveren. Als ze er eenmaal zouden zijn, hadden we nog ruimschoots de gelegenheid de verloren tijd weer in te halen, nog voordat de tienjaarlijkse ceremonie zou plaatsvinden. Enthousiast, opgewonden eigenlijk, bespraken we waar alle gasten gelegerd dienden te worden. De volgende dag zou het al de dertiende december zijn en dan was het nog maar twee dagen!
Veel later, toen ik ietwat vermoeid mijn eigen kamer weer opzocht, riep ik mijn kamenier. Ingeberte verscheen een beetje slaperig in een lang nachtgewaad, maar wilde daar na mijn opdracht gaarne afstand van doen. Twee naakte vrouwen lagen met hun borsten tegen elkaar en kusten. Niet alleen kussen deden we. Het was het kamenierstertje dat als eerste haar climax onder de gewatteerde deken uitkreunde. Ik trok naderhand een drietal kleddernatte vingers uit het kutje van mijn dienares. Oh hoe hoopte ik dat ook mij een dergelijke verwennerij na niet al te lange tijd ook vergund zou zijn.
2
De volgende dag, zondag de dertiende december, hoorde ik al iets na dagaanbreken behoorlijk hard op de voordeur geklopt worden. Het leek er haast op dat de zware bronzen klopper dóór de met ijzer beslagen deur geramd werd. Meteen moest ik denken aan wat moeder die avond ervoor nog tegen Segewei gezegd had. Sybrand en Egghebrecht zouden arriveren.
Het kon er ook werkelijk maar ééntje zijn die zich op die manier bekendmaakte. Vader’s meest vertrouwde schipper veroorloofde zich dergelijk vrijpostig gedrag, maar vader moest er eigenlijk altijd een beetje om lachen. De onbehouwen vlerk, Egghebrecht bedoel ik, was teruggekeerd uit het Ottomaanse Antakya. Antiochië noemde vader het meestal.
Snel begaf ik me naar het trapportaal en zag vader’s schipper aanwijzingen brullen naar een stel matrozen die een aantal zware koffers naar binnen droegen. Ik kon me voorstellen wat zich in die met ijzer beslagen kisten zou bevinden. Egghebrecht deed goede zaken uit naam van zijn opdrachtgever.
Vader was dusdanig aan zijn trouwe dienaar verknocht, dat hij zich zelfs verwaardigde uit de teruggetrokkenheid van zijn favoriete vertrek te stappen. In de hal vielen die twee elkaar in de armen en liet vader zich inlichten omtrent de reis van zijn zaakwaarnemer in den vreemde. Nog net vernam ik dat Egghebrecht zijn schip aan de Bokkingshang had aangemeerd. Alleen het geld en overige edele metalen had hij laten lossen. De rest van de lading zou pas de volgende dagen verstouwd worden. Ik nam me voor eens te gaan kijken, als het weer zulks tenminste toe zou laten.
Nog net voordat de deur zich zou sluiten, wierp vader die zes matrozen ieder een beurs toe. Gretig graaiden de mannen naar hun fooi en verdwenen lachend en zingend de stad in. Ook van hen kon ik me voorstellen wat ze met de hun toegeworpen penningen zouden gaan aanrichten. Na die dag en nacht zouden aan aantal Deventer lichtekooien een schraal gevoel tussen hun benen ervaren en zouden zes zeevaarders met een uitgeneukt apparaat en een kater zich vertwijfeld afvragen wat er die vorige dag en nacht nou precies gebeurd was.
Lang kreeg ik niet de tijd om me daarover te verwonderen. Een tweede kapitein liet zich aandienen. Sybrand liet zich door vader en de eerder aangekomene als een verloren zoon verwelkomen en vertelde schematisch over het verloop van zijn reis naar Riga. Aansluitend gaf hij aanwijzingen waar hij de kisten die hij meebracht, gestouwd wilde hebben. De ceremonie met een aantal beurzen herhaalde zich en daarna werd het weer stil in huis. Het enige dat ik nog waarnam, waren Segewei’s en Ingeberte’s haastige stappen. Beiden kregen ze opdracht het de gewaardeerde kapiteins naar de zin te maken. Dat laatste gold met name voor Segewei. Die zou de twee mannen op haar eigen kamer legeren. En nog wat meer dan slechts legeren, verwachtte ik.
De oude had zich inderdaad voorbereid. Ze had ongetwijfeld gebruik gemaakt van de kuip, want ze rook als een roosje. Zo zag ze er ook ongeveer uit. Haar jakje stond strak gesnoerd onder haar magnifieke tieten en bij iedere beweging wiebelden die twee uitbundig vormgegeven bollen achter een dun laagje weefsel. Ook al was het diep in december, ze droeg ter ere van die speciale gelegenheid zelfs geen kousen. Wit vertoonden haar kuiten zich aan den volke.
Met name aan het volk dat zo onlangs het huis van magister Adalwinus betreden had en waarmee zij het een en ander te verhapstukken hadden. De op haar gezicht vastgeplakte glimlach, grijns bijna, maakte me duidelijk dat ze zich mateloos verheugde omtrent de gebeurtenissen later die dag. Later, als ze belet zou krijgen van vrouwe Ysaud. Zelfs Ingeberte kon die dag niets fout doen, zo verkeerde onze oudste dienares in de wolken met de aanwezigheid van twee mannen die haar alles zouden geven waar haar hart van overliep. De volgende dag zou ze niets meer waard zijn, maar ook daar hadden vader en moeder begrip voor. Iedere keer als vader’s koggen binnenliepen was het feest voor Segewei. Ook dàt was een traditie in onze familie.
Nog voordat er überhaupt sprake was van keukenbezigheden, vertrokken Segewei, maar ook Ingeberte, met de twee heren naar het slaapvertrek van de eerste. Ik wilde wel eens zien wat er zich op die kamer zou gaan afspelen en stapte in mijn huisgewaad achter het viertal aan. Het zo langzamerhand steeds indringender gekriebel in mijn onderbuik nam verontrustende vormen aan. Natuurlijk begreep ik wat er te gebeuren stond en voor geen goud wilde ik de daarbij behorende taferelen missen.
Blijkbaar had Ingeberte niet door dat ik de hekkesluiter van het rijtje mensen was, want ze was al bezig de deur van Segewei’s kamer toe te doen, toen ze mij pas in het oog kreeg.
‘Oh, neem me alsjeblieft niet kwalijk Edisgard’ stamelde ze verbouwereerd.
‘Ik had niet goed opgelet, neem me niet kwalijk.
Wacht, ik zal even de kussens opschudden, dan kun je makkelijker zitten.’
Haastig hield ze zich bezig met die zaken die ze me beloofd had uit te voeren en ondertussen keek ik naar de rest van het gezelschap. Gedurende een kort moment leek het alsof Sybrand en Egghebrecht niet goed begrepen wat ik op Segewei’s kamer te zoeken had, maar de oude maakte snel duidelijk dat ik lucht voor hen diende te zijn. Ik was immers de dochter van magister Adalwinus? De dochter des huizes had overal toegang, precies zoals vrouwe Ysaud dat recht uitoefende. Altijd. Ze hoefden zich niets van dier aanwezigheid aan te trekken.
Meteen ook trok ze het koord van haar jakje los en een paar tellen later stonden we met zijn vieren haar naakte lichaam te bewonderen. Haar naakte oude lichaam dat er, ondanks haar jaren, eigenlijk nog wel appetijtelijk uitzag. Haar lachende gezicht, met daarin dat nog steeds ongeschonden gebit, zetten een niets vermoedend aantal toeschouwers integraal op het verkeerde been.
Wat zich ònder dat glunderende gezicht bevond, overtrof ieder’s verwachting. Zware borsten bezat moeder’s favoriete befster, zéér zware borsten. Daarvan was ik trouwens al veel langer op de hoogte en ook voor Ingeberte kon dat geen nieuwigheid zijn. Die twee kerels kenden de vrouw eveneens al aanzienlijk langer dan de dag dat ze zich ten huize van magister Adalwinus vervoegden. Toch bleek haar bijna goddelijk naakte verschijning ons alle vier keer op keer opnieuw te kunnen verbazen.
Maar ondanks de forsheid van Segewei’s memmen en de daarop natuurlijk ook uitgeoefende zwaartekracht, wezen haar tepels recht vooruit. Natuurlijk waren mijn tieten beduidend steviger, maar zelfs ik kwijlde bij de gedachte die twee prachtprammen van onze oudste bediende weer eens tegen me aan te voelen. Oooohhh zaligheid, die heerlijke bollen in mijn handen te voelen en aan zo’n keihard tepeltje te mogen zuigen.
Een enkele keer slechts, stond ze me toe die overdaad te bepotelen. De oude voelde zich al snel een verraadster als ze wist dat haar vrouwe Ysaud alleen was in haar hunkering. Moeder wilde haar oudste dienstmaagd, haar vaste befster, immers nagenoeg altijd onder handbereik hebben?
Van maagdelijkheid was trouwens bij de oude geen sprake meer. Ze had meerdere kinderen op de wereld gezet is wist precies wat haar die middag, avond en nacht te wachten zou staan. Ze wist het niet alleen, ze hunkerde ernaar.
Haar hunkering manifesteerde zich ontegenzeggelijk nadat ze begon met het verwijderen van Sybrand’s kleding. Nog tijdens die bezigheid droeg ze Ingeberte op een kuip voor te bereiden. Haar gasten waren de laatste maanden gewoon geweest zich met zout water te wassen. Als ze zich überhaupt al wasten. Voordat het oude hitsige wijf één of meer delen van haar toekomstige minnaars in haar lijf zou toelaten, moest er dus nog heel wat gebeuren.
Met belangstelling volgde ik haar vorderingen en kreeg zo nu en dan zicht op Segewei’s eigen appetijtelijkheid. Alhoewel haar tieten het meest opvielen, mocht de rest er ook nog steeds zijn. Geen buik van betekenis en een prachtig glad venusheuveltje. Oooohhh dat kutje! Segewei’s schaamte leek in alles op moeder’s gleufje. Ook zij bezat een uitbundig geboetseerde vrouwelijkheid met een even forse clitoris als Ysaud en ook haar binnenste schaamlippen presenteerden zich op z’n minst een duim lang tussen haar buitenste lippen.
Vanuit mijn zetel bezag ik haar gehaaste vingervlugheid en ik vermoedde dat het oude mens op knappen stond. Er was eigenlijk maar één manier om daar achter te komen en langzaam, bijna steels, liet ik me van mijn stoel afglijden. Achter haar stelde ik me op en tastte met mijn ene hand naar haar tieten en liet de vingers van die andere pardoes tussen haar kutlipjes verdwijnen.
Ik had het goed gezien. Segewei was vochtig. Wat zeg ik, kleddernat was ze en mijn vinger verzoop zowat in haar druipende groef. Egghebrecht, die tegenover het hitsige mens stond af te wachten totdat ze hem volledig had uitgepeld, grijnsde geil en wilde naar mijn borsten grijpen.
Het zat hem niet mee, want ik was al weer op de terugtocht naar mijn zetel.
‘Nee jongen’ grinnikte Segewei ‘daar blijf je af.’
‘Mij kun je pakken, of Ingeberte.
Vrouwe Edisgard is maagd en dat blijft vandaag ook zo.
Magister Adalwinus zou je op laten hangen aan je eigen bezaansmast als je er met je poten aankwam, ook al ben je zijn beste schipper.’
Enigszins gekalmeerd liet de geilaard zich verder ontbloten door die wijze oude vrouw en nam blijkbaar genoegen met hetgeen ze hem te bieden had. Dat was dan ook nogal wat. Segewei kon de erotische dromen van iedere man tot werkelijkheid omtoveren op een manier die menigeen niet eerder meegemaakt kon hebben. Haar twee gasten waren van haar ervaring geheel op de hoogte en al snel schonken ze allebei hun onverdeelde aandacht aan het hunkerend geile wijf totdat Ingeberte kwam melden dat de kuip gereed stond.
In ganzenmars liepen we naar de andere ruimte waar moeder’s dienares de regie weer in handen nam. Een voor een zette ze de twee mannen op de rand van de kuip nadat ze zich gedurende enige momenten hadden mogen verwarmen in het zalig stomende water. Zeepdozen lagen al gereed, de messen waren net iets eerder nog over een riem vlijmscherp geslepen. Slechts een paar tellen later zeepten Ingeberte en haar oudere collega twee harige mannenonderlijven in. Twee harige geslachtsdelen die sedert maanden geen scheerbeurt gehad hadden.
Inwendig rilde ik bij de aanblik van zóveel nagenoeg dierlijke wanstaltigheid. Waar was de esthetiek gebleven, waar de schitterende Griekse en Romeinse schoonheid?
Maar gode zij dank, als vanzelfsprekend lieten de twee heren zich behandelen en ik zag dat hun beider gereedschap een andere vorm begon aan te nemen naarmate de scheeractiviteiten van de twee wellustig naakte vrouwen vorderden. Gehaast wierp ik mijn huisgewaad van me af en stapte, bloot zoals ik werd geboren, naast mijn eigen dienster het heerlijk warme water in.
‘Geef hier dat mes’ beval ik mijn meidje dat ietwat geschrokken reageerde.
Ze opende haar mond om een protest te laten horen, maar bedacht zich blijkbaar. Natuurlijk was ik niet gewoon haar op die manier te behandelen, maar de allerprachtigste lul die ik ooit te zien gekregen had, bevond zich op dat moment onder de hoede van Ingeberte. Ik moest dat ding voelen. Ik moest die verrukkelijk ogende pik in mijn vingers hebben en ik zou er zowat een moord voor doen hem tussen mijn lippen te voelen. In mijn keel ook.
Haast ongemerkt vroeg mijn ietwat teleurgestelde meidje toestemming aan haar oudere huisgenote en wrong zich, nadat Segewei genadiglijk knikte, in de armen van de man wiens pik ik verder onthaarde. Voorzichtig schraapte ik alle aangebrachte zeep weg en daarmee tevens die lustbedervende hoeveelheden zwart krullend schaamhaar. Op het laatst raspte ik zijn laaghangende ballen schoon en het resultaat van mijn arbeid verheugde me dusdanig dat ik inderdaad mijn snode plannetje begon uit te voeren.
Eerst nog voorzichtig, later iets voortvarender, plooide ik mijn lippen rond die haast goddelijke geweldenaar en speelde met mijn tong rond die prominent aanwezige eikel. God wat bezat die Egghebrecht een werkelijk schitterende pik. Zo zalig zacht voelden zijn kloten aan dat ze me deden denken aan hetgeen er onder Muloc’s buik hing. Ook vader had, zeker wanneer Segewei of moeder zijn ballen geschoren had, zulke heerlijk zachte zaadproducenten.
Blijkbaar had de man zich de afgelopen tijd niet ernstig beziggehouden met de andere sexe, want al veel te snel kermde hij zijn genot de ruimte in en spoot hij zijn geil in mijn keel en mond. Kramp na kramp, er leek geen einde aan te komen, gutste zijn zaad zijn staf uit en ik kreeg moeite zijn donatie weg te slikken. Zijn gehijg en gezucht gaven me de beloning waarop ik recht meende te hebben en likte zijn half stijf blijvende pik nog een paar maal langs de volle lengte om hem nòg meer te plezieren.
Op het moment dat ik die uitgezogen leuter losliet, wurmde Ingeberte zich uit de armen van haar tijdelijke minnaar en verplaatste haar heerlijk blote lichaam naast het mijne. Niet dat we van plaats zouden wisselen, nee in genen dele. Ik zou mezelf intomen, hoeveel moeite het me ook kostte.
Ik was geil. Werkelijk botergeil en vergat nog maar nèt niet de aanwijzingen die Muloc en Ysaud me omtrent mijn ontmaagding gegeven hadden. Toch wriemelde ik me op zijn schoot en eiste een kus. De verbouwereerde man, die ongetwijfeld Segewei’s woorden goed in zich had opgenomen, voldeed maar met tegenzin aan mijn opdracht.
Pas nadat zijn lippen de mijne beroerden, ging ook bij hem het roer definitief om en tastten zijn vingers eindelijk naar mijn tietjes. Veel te kort gunde Segewei me die verwennerij, maar ze had gelijk. Onmogelijk zou ze twee hitsige kerels hebben kunnen weerhouden me te penetreren en vrijwel direct gelukte het haar me bij die steeds heftiger ademende man weg te trekken.
Mijn plaats werd weer door Ingeberte ingenomen, die zich schrijlings over de bijeengeklemde benen van mijn mogelijke belager heen liet zakken. Ze liet zich niet alleen op schoot van de man neer, nee ze nam haast moeiteloos die tot het uiterste gespannen leuter in haar eigen flamoes op en bleef een aantal malen op en neer wippen. Meteen concentreerde Egghebrecht zich op hetgeen dat frivole meiske met zijn lul uithaalde en vergat dat hij mij had willen neuken.
Naast hem, op nog geen voet afstand, gebeurde nagenoeg hetzelfde. Segewei had zich intussen over de pik van Sybrand laten zakken, alleen had ze dat in een andere positie gedaan. Zij zat met haar rug naar haar minnaar toegekeerd en verschafte me zodoende ruim zicht op wat er met haar kutje gebeurde. Sybrand’s lul schoof in en uit dat kleddernatte gleufje en glinsterde van de afscheiding die eraan bleef kleven. Twee handen grepen in Segewei’s borsten en op die manier leken ze elkaar te berijden. Elkaar naar een verlossend orgasme te stoten.
Ik hield het niet meer en omvatte met mijn ene hand een borst en met de andere wreef ik over de volle lengte van mijn spleetje. Hoe gaarne zou ik niet de tong van Segewei of Ingeberte hebben willen bespeuren, maar hoezeer gunde ik die twee hun eigen genot. Nooit kwam ik klaar, want veel te kort duurde het uithoudingsvermogen van die twee kerels. Klodders sperma dropen het afkoelende water in en dat was voor mij het sein de kuip te verlaten.
Even probeerde Ingeberte me te volgen, maar ik kon haar geruststellen. Voor deze keer zou ik mezelf droog wrijven en mezelf in mijn huisgewaad hullen. Ondanks de heftigheid van dat tweeledige hoogtepunt, bleven Sybrand en Egghebrecht onverzadigbaar. Het kostte Segewei de nodige moeite die twee enigszins droog te maken en ze te bewegen haar te volgen naar haar eigen, veel behaaglijker verwarmde kamer. Ingeberte hield me tegen toen ik wilde volgen.
‘Laat haar maar gaan’ fluisterde ze.
‘Ze heeft het me al zo vaak gezegd.
Twee lullen wil ze in zich hebben, dan is ze pas gelukkig.
Vroeger pakte magister Adalwinus haar nog wel eens, samen met één van zijn neven, maar dat gebeurt steeds minder.
Vanmiddag krijgt ze dan eindelijk haar zin.
Laat haar alsjeblieft Edisgard.’
Natuurlijk was het aan mijn status te danken dat ik haar bezwering naast me neer kon leggen. Ingeberte zou naar mij luisteren en niet andersom. In plaats daarvan beval ik haar me te volgen en stootte de deur naar Segewei’s kamer open. De oude vrouw zag dat ik met mijn eigen meidje in mijn kielzog, haar kamer betrad en knipoogde geruststellend.
Met de nog steeds naakte Ingeberte tegen me aangedrukt, zaten we in die brede zetel op een stapel kussens. Ik hoefde het meidje niet eens tot stilte te manen, zó ingespannen zat ze in zich op te nemen wat er daar vlak vóór haar ogen gebeurde.
Segewei was het wel gewend dat er toeschouwers waren als zij zich liet volstoppen met een lul. Hoe vaak was ik daar al niet bij geweest. Soms likte ze mij dan, nadat ze haar eigen climax beleefd had, alsnog naar mijn hoogtepunt en keek haar minnaar dan instemmend toe. Natuurlijk stemde die minnaar toe. Hij kreeg immers een bonustafereeltje voorgeschoteld door die oudere vrouw die een piepjong grietje naar de hemel befte?
Op het moment dat Ingeberte en ik zo innig ineengestrengeld op die zetel zaten toe te kijken, gebeurde iets dat ik niet eerder waargenomen had. Niet zo vreselijk merkwaardig eigenlijk, tenslotte was ik pas onlangs zestien geworden en had zelf nog niet eens een pik tussen mijn benen gehad.
Segewei gebaarde Egghebrecht ruggelings op haar bed te gaan liggen met zijn billen op de rand daarvan. Zijzelf liet zich met een geil lachje over zijn paalstijve pik zakken en gebood Sybrand vervolgens zijn lul eveneens in haar kut te rammen.
Twee leuters in een en dezelfde vagina? Nog niet eerder had ik zoiets gezien en een rilling van geile verwachting, hoop eigenlijk, gierde door mijn lichaam. Dat wilde ik ook! Natuurlijk wist ik dat er ruimte voldoende in Segewei’s kut zou zijn. Hoe vaak had ik haar zo’n gigant van een godemiché in haar vagina zien proppen en hoe vaak had ik haar daarop binnen luttele tellen niet zien klaarkomen?
Die twee kerels persten tegelijkertijd hun apparaat in en uit die nog steeds soppende flamoes van moeder’s dienster en het begon wederom te jeuken tussen mijn benen. Segewei’s tieten snokten wild op en neer en toen pas drong tot me door dat ze wel degelijk een behoorlijk stuk ouder was dan ik. Waar mijn tietjes hooguit op en neer gewipt zouden hebben, snokten die eigenlijk op een gigantische uier gelijkende prammen over haar borstkas. Ondanks het eigenlijk wanstaltige volume van die twee zalige vleesbollen, raakte ik in vervoering.
Ingeberte merkte mijn opwinding en begon engelachtig licht mijn dijen uiteen te strelen. Desondanks wilde ik opstaan en die prammen in mijn handen koesteren, maar ze wist me ervan te weerhouden door extra druk op mijn clitje uit te oefenen. Dat bracht rust. Altijd had ik zin om gestreeld te worden, om klaargelikt te worden. Altijd was ik verlangend naar haar vingers en tong. Maar op dat moment werd ik teveel in beslaggenomen door dat tafereel dat zich zo dichtbij afspeelde.
Natuurlijk had ik Segewei gepenetreerd zien worden, maar gewoonlijk lag ze dan wijdbeens op haar rug en bijna altijd was ze dan gekleed. Een paar omhoog getrokken rokken waren over het algemeen wel voldoende om een minnaar toegang tot haar zaligheid te gunnen. Meestal bleven haar geweldige tieten dan verstopt achter een of meer lagen textiel. Een enkele keer had ik haar staande betrapt toen ze zich in de keuken liet pakken door een slagersjongen.
Ja, Segewei wist van wanten en greep iedere kans om iets substantieels tussen haar kutlipjes te krijgen.
Wat er zich op dat moment voor mijn ogen afspeelde was van een geheel andere orde. Helemaal naakt was ze en ze werd door twee kerels, twee hele viriele kerels tegelijkertijd in haar kut geneukt. Het greep me aan en nogmaals overviel de hunkerende urgentie me, óók op die manier bezeten te worden.
Ysaud zou dit moeten zien, bedacht ik me. Een tel later drong pas tot me door dat ze in hetzelfde huis als ik verkeerde, dus waarom haar niet waarschuwen dan?
‘Vlug Ingeberte’ fluisterde ik gejaagd ‘ga vrouwe Ysaud halen.’
‘Zeg haar wat er met Segewei gebeurt.
Vertel haar maar dat ik je gestuurd heb.
Ik denk dat ze dit ook wil zien, toe schiet eens op meid!’
Met duidelijke tegenzin kwam ze overeind vanuit onze zetel en wierp nog een laatste blik op dat drietal dat steeds luider liet horen hoezeer er drie mensen genoten van het spel waarmee ze zich vermaakten. Aangezien Ingeberte;’s strelingen toch een bepaald rustgevend effect op mijn gemoed gekregen had, streelde ik mezelf tijdens haar afwezigheid. Gelukkig duurde die afwezigheid niet lang, want vrijwel meteen stapte moeder Segewei’s kamer op en staarde verbaasd naar die drie minnaars op dat bed.
Haar lach brak door en ik zag haar denken. Eén van haar handen verdween tussen de plooien van haar huisgewaad en ik vermoedde dat het geile tafereel ook haar op een dusdanige manier opwond, dat ze haar eigen tieten begon te strelen. Toch hield ze haar verstand erbij, want vrijwel meteen daarna boog ze achter de bijna staand neukende Sybrand om te zien in hoeverre die dubbele penetratie mogelijkheden bood. Ze zag wel degelijk een mogelijkheid aan de festiviteiten deel te nemen, zonder daarbij een orgasme, een ontijdig orgasme wel te verstaan, te ontketenen.
Met die in- en ingeile grijns op haar gezicht, die grijns die ik zo goed van haar kende, stak ze haar hand tussen de benen van de niets vermoedende Sybrand. Moeder wenkte me en ik wist niet hoe gauw ik aan haar gebaar gevolg zou geven. Samen stonden we gebogen te kijken hoe twee toch niet werkelijk kleine pikken in Segewei’s op dat moment nagenoeg van afscheiding schuimende kut heen en weer schoven.
Moeder greep met haar ene hand de ballen van Sybrand en gebaarde mij hetzelfde te doen bij die van Egghebrecht. Ze fluisterde dat ik niet in die kloten moest knijpen, maar slechts de balzak diende te omklemmen, vlak onder die keiharde lul en zachte druk op die forse noten uit te oefenen.
‘Mmmmppppfffff’ hoorde ik Egghebrecht zuchten.
‘Mmmmppppfffff’ hoorden we Sybrand hetzelfde geluid produceren.
Ysaud bleef druk uitoefenen op het aanhangsel van de man die zich staande in het zweet stond te werken en ik kopieerde haar gedrag.
Steeds onregelmatiger werden de in- en uitgaande bewegingen, maar het was Segewei die er het eerst de brui aan gaf. Haar uithoudingsvermogen was op een dusdanige manier op de proef gesteld dat die twee keiharde lullen haar uiteindelijk het hoogtepunt bezorgde waarnaar ze zo lang verlangd had. De krampachtigheid waarmee ze probeerde haar benen en ook haar buikspieren onder controle te houden, veroorzaakten waarschijnlijk een onomkeerbare kettingreactie bij haar twee penetratoren. Het was duidelijk dat ook die aangaven aan het einde van hun prestatiecapaciteit te zijn.
Woest ademden die twee zowat als beesten tekeer gaande vrijers door hun neus. Het leek inderdaad op het geluid dat de stier maakte als die naar een tochtige koe geleid werd. Heel hard snuiven en dat werd heftiger toen ze beiden op hetzelfde moment hun zaad in die maximaal uitgerekte flamoes pompten. Grote klodders geil werden iedere keer als ze zich weer een weg naar binnen vochten, langs Segewei’s schaamlippen naar buiten geperst.
Moeder trok me tegen zich aan en met haar vrije hand bepotelde ze haar eigen geheime plekje. Ik wist het zeker, ook moeder had een aantal vingers in haar eigen ongetwijfeld kletsnatte vagina geduwd en kwam maar een paar tellen later ook kermend klaar.
Uitgeput viel het drietal naast elkaar op het bed en twee daarvan kregen op dat moment pas door dat de vrouw des huizes in haar orgasmestuip aan het voeteneind van het bed haar verrukking stond te verbijten.
Segewei was het eerst bij zinnen en probeerde razendsnel overeind te komen om zich te verontschuldigen, maar moeder wimpelde haar excuses glimlachend af. Ze duwde de vrouw terug in liggende houding en gebood haar haar benen maximaal te spreiden. Ze wilde die totaal geïnundeerde flamoes inspecteren en gleed met haar vingers over de van geil druipende schaamlippen.
Zes paar ogen verkleefden aan het tafereel dat Segewei ons min of meer onvrijwillig bood. Haar soppende kut, met hier en daar zo’n wit-grijze klodder sperma, joeg mijn libido naar ongekende hoogten. Niet alleen mijn eigen libido kreeg een optater. Ook die twee kerels die zich zo ingespannen bezig hadden gehouden met het volpompen van Segewei’s gleuf, begonnen weer tekenen van leven te vertonen. Hun beider pik verstijfde al weer en ik kwam, zonder dat ik mezelf aanraakte, bijna klaar van geile anticipatie.
Moeder gebaarde me nogmaals dichterbij te komen en tastte naar mijn hand.
‘Kom een hier met je vingers schatje’ gromde ze op de manier die ik van haar kende als ze op klaarkomen stond.
‘Hier Edisgard, duw je hand in Segewei’s kut.
Ja, toe maar, ze kan je makkelijk hebben.’
Met mijn vingers in de hare geklemd, wreef ze de toppen tussen die kleddernatte, van opwinding behoorlijk gezwollen kutlippen en perste mijn hand in de warme holte die door Segewei’s murwgeneukte kut gevormd werd.
Dier ogen verwijdden en kregen diezelfde smachtende uitdrukking die ik slechts een aantal tellen eerder had waargenomen toen ze die twee giganten tegelijkertijd in haar onderlichaam herbergde. Die twee pikken moesten ongeveer even omvangrijk geweest zijn als mijn hand, want moeiteloos schoof moeder die in zijn geheel uit zicht.
‘Maak een vuist nu liefje’ gebood ze me.
‘Maak een vuist en draai dan langzaam heen en weer.
Let maar eens op.
Ik denk dat mijn befster heel gauw klaarkomt.
Ooohhh meisje, dat jij het nu bent die haar genot geeft.
Meestal doe ik het op die manier bij haar.
Je wordt ouder, je gaat steeds meer bij ons horen.’
Nog maar een paar ronddraaiende bewegingen volstonden om de oude haar zoveelste orgasme te ontlokken en toen dat gebeurde, leek mijn in haar kut verstopte hand wel gekraakt te worden. Zoveel kracht bezat het geile wijf in haar flamoes, dat het erop leek alsof mijn hand door die van Muloc omvat werd. Langzaam ebde haar euforie evenwel weg en even langzaam herkregen alle aanwezigen weer enigszins vat op hun normale gemoedstoestand.
Dankbaar lag Segewei, nog steeds wijdbeens, haar weldoenster verzaligd aan te staren. Voorzichtig trok ik mijn hand, begeleid door forse klodders door Egghebrecht en Sybrand achtergelaten geil uit haar onderlichaam terug. Een korte rilling schichtte door haar lijf, zodat haar geweldige prammen als lillende puddingen leken door te geven hoezeer ze lag te genieten van die geile aandacht.
‘Je weet dat we je dit gunnen Segewei’ grinnikte moeder al weer.
‘Altijd als er een schip binnenloopt, krijg jij als oudste der getrouwen de rechten op de brengers van nieuwe handelswaar.
Zul jij als oudste der getrouwen die aandacht ontvangen waar ook jij zo aan verslingerd bent geraakt sinds je bij Muloc en Ysaud bent komen werken.
Dat is al jaren zo, alleen ben ik er tot nu toe nog nooit getuige van geweest.
Het is dat mijn dochtertje me liet waarschuwen.
Ooohhh, trouwe dienares, wat heb je me een plezier gedaan.
Ik zou er bijna jaloers van worden.
Twee harde rammers in je kutje, dat ga ik ook eens proberen.
Maar nu wil ik graag dat je het avondeten gaat bereiden.
Vannacht kun je je gang weer gaan, maar nu moet je aan het werk.
Kom Edisgard, we laten ze met rust.’
Zonder nog enige aandacht aan het verbouwereerde viertal te schenken, stapte ze de kamer uit. Er zat niets anders op dan haar te volgen. Beneden, we stapten juist de kamer van mijn ouders op, proestte Ysaud het uit. Ze had het niet meer. Niet vanwege het toneel dat Segewei met haar twee minnaars haar geboden had, of de ontzetting van het mens. Alsof die in staat zou zijn geweest moeder, of vader wat dat betreft, ooit te kunnen schokken of verbazen met lichamelijkheden. Nee, het idee om die volgespoten flamoes nogmaals te penetreren, maar dan met de hand van de dochter van haar patronne. Dat laatste was haar als bij donderslag te binnengeschoten. Niet eerder had ze mij daarbij nodig gehad. Zijzelf en Segewei kenden die intimiteit natuurlijk al lang, maar niet eerder had ze de vrouw onderworpen aan haar gril waar zoveel anderen bij aanwezig geweest waren.
Samen lichtten we Muloc in en ook die toonde zich tevreden. Tevreden vanwege het besef dat al zijn bedienden en zakelijke ondergeschikten zich beloond voelden na een geslaagde reis. Tevreden dat ik deelgenomen had aan iets dat tot dan was voorbehouden geweest aan Ysaud of Muloc zelf. Dat was hoe hij het zich had voorgesteld en dat was de wijze waarop magister Adalwinus zijn mensen het liefst zag.
Toch werd die gebeurtenis de aanleiding me intensiever met Segewei te bemoeien. Met Segewei en Ingeberte tegelijkertijd, maar ook afzonderlijk bedoel ik. Ieder moment dat ik aan de oude dacht, kreeg ik dat beeld voor ogen van haar sperma lekkende neukhol nadat die twee schippers er hun zaad in gedeponeerd hadden. Veel ruimer dan Ingeberte’s of Ysaud’s gleuf leek me Segewei’s genotgroef en daar wilde ik nog vóórdat de decenniumpeil zou losbarsten, mijn deel van hebben. Zó weinig tijd restte nog maar…
3
De twee kapiteins bleven nog een extra nacht, maar daarna liet Muloc ze elders onderbrengen. Ook zijn gastvrijheid kende zijn grenzen. Om uiting aan mijn vast opgevatte plan te kunnen geven, diende ik me te haasten. De dag voordat onze gasten voor die zo ontzettend belangrijke Decenniumpeil zouden arriveren, zou ik mijn slag slaan. Moeder had me glimlachend toestemming gegeven me met haar eigen befster te vermaken. Ook zij begreep wat ze met haar handelen, die paar dagen eerder, bij mij teweeg gebracht had. Had ze ook niet zelf verzucht dat ik er eindelijk werkelijk bij begon te horen?
Een voorwaarde was wel, dat ik die dag van Ingeberte’s attenties af diende te zien. Een ruiltje stelde ze dus voor. Ik was veel te verheugd dat ik min of meer voor vol werd aangezien en liep die betreffende morgen ietwat onzeker door het huis. Hoe zou ik het aan moeten pakken? Moeder’s overwicht met betrekking tot haar persoonlijke dienaresse stond buiten kijf. Die van mij was niet eerder op die manier gebleken, maar ik besloot Segewei op dezelfde manier te benaderen als ik dat Ingeberte zou doen.
In de keuken, waar het object van mijn erotische belangstelling op dat moment haar werkzaamheden uitvoerde, vond ik haar tijdens het voorzichtig wassen en droogdeppen van vader’s kostbare Damascener glazen. Ze hoorde me blijkbaar niet aankomen toen ik haar van achteren naderde.
Haar armbewegingen brachten haar omvangrijke borsten op de meest opwindende manier in beweging. Onder haar zo nu en dan hoog geheven armen kreeg ik steeds aan weerszijden van haar eigenlijk behoorlijk tengere lichaam een glimp van die wellustige tieten te zien, ook al bleven die bedekt door diverse lagen textiel.
Mijn gevoelens gingen direct met me aan de haal en ik wachtte het tijdstip af dat ze haar handen vrij zou hebben. Als ze van mijn voorgenomen handeling zou schrikken, kon ze misschien wel zo’n ontzettend duur glas laten vallen. Wee degene die Muloc’s kostbaarste Arabische bezittingen vanwege spielerei zou beschadigen of nog erger, zou vernietigen.
Mijn handen bogen zich om haar tors en tegelijkertijd drukte ik mijn vingers in die overvloed van vrouwelijkheid.
‘Waar bleef je zolang’ lispelde het ouwe mens.
‘Veel eerder had ik je al verwacht.
Vrouwe Ysaud heeft me verteld wat je van plan was.
Dat moest ook wel, want Ingeberte heeft mijn plaats vandaag ingenomen.’
Wellustig draaide ze met haar ampele billen tegen m’n buik en zuchtte geil haar verlangen de keuken in.
‘Oooooooohhhhhhhh’ klonk haar ongeremde hitsigheid ‘m’n tepels meisje.’
‘Oooohhh, ga dóór Edisgard.
Streel mijn tieten, kneed ze.
Draai aan mijn tepels.
Alsjebliiiiiiiiiiiiieft.’
Verbijsterd voerde ik uit wat ze van me verlangde. Op dat moment zag ik haar niet eens als bediende, maar als minnares. Een minnares kun je niets weigeren en dus vermaakte ik mezelf, maar zeker ook dat immens geile wijf met mijn vingers. Het begon vrijwel meteen nadat ze me toegesproken had, te rommelen in mijn eigen onderbuik en ik gaf dan ook hunkerend tegendruk aan haar goddelijk volle billen.
Ze begreep me. Lachend keek ze me over haar schouder aan, vouwde haar linkerarm achterwaarts en bracht haar hand over mijn rok naar het snijpunt van mijn benen. Verlangend naar meer, nodigde ze me uit met haar naar haar kamer mee te gaan.
‘Ik wil je tegen me aan voelen Edisgard’ zuchtte ze.
‘In mijn handen wil ik jouw tietjes voelen.
Je tepeltjes strelen.
Eraan zuigen ook.
Oooohhh, ga je met me mee?’
Segewei’s kamer kende ik natuurlijk. Nog niet vreselijk lang daarvóór had ze me zwijmelend aangemoedigd toch vooral mijn vuist in haar kleddernatte, met geil van twee hengsten volgespoten kut rond te draaien. Het had me ontzettend opgewonden, maar eveneens was ik er die dag van overtuigd geraakt dat ik haar alleen in een verwarmde omgeving in mijn armen wilde hebben. Die verwarmde kamer was de mijne. Of die van Muloc en Ysaud natuurlijk, maar die zou ongetwijfeld al bezet zijn door mijn altijd hitsige moeder en mijn eigen immer geile dienstertje.
Glimlachend vertelde ik dat ik haar voorstel afwees en dat we naar mijn kamer zouden gaan. Ze moest maar snel naar boven, die zeventien treden op, om ervoor te zorgen dat het vuurtje een vuur werd. Diep ademend draaide ze zich om en sloeg haar armen rond mijn nek en voelde ik haar tieten tegen me aangedrukt worden als twee forse, zachte kussens. Heel even keek ze me diep in mijn ogen, maar direct daarna voelde ik haar lippen op die van mij geperst worden. Zaaaaaaalig kuste het ouwe mens. Oooohhh, waarom toch, had ik daar niet veel vaker gebruik van gemaakt. Altijd had ik geweten dat ze ten volle bereid zou zijn me op die manier ter wille te zijn.
Aan het einde van die eerste kus peilde ze mijn gemoed en stralend lachte ze me toe.
‘Jij en ik gaan feest vieren vandaag’ hijgde ze min of meer over haar toeren.
Een keer eerder had ik haar net zo opgewonden gezien als op dat moment en dat was maar een paar dagen eerder geweest.
Pas daar, in die keuken, viel het me op dat Segewei en ik even groot waren. Ze was ook maar iets forser, iets gevulder gebouwd dan ik, alleen waren haar prammen onevenredig groot. Eigenlijk dissoneerden ze bij de rest van haar postuur, maar ooohhhh wat was ik daar blij mee. Ik kon haar uittekenen.
Precies wist ik wat ik daar in mijn armen hield. Natuurlijk, het was vaker voorgekomen, maar nooit met die intense hunkering en altijd slechts kortdurend. Onze eerdere lichamelijk gerichte ontmoetingen waren haast terloops geweest. Korte momenten van verkenning. Ja, ik had haar tieten gestreeld, eraan gezogen. Natuurlijk had ik haar kutje gevingerd, gekust zelfs, maar nooit waren we werkelijk minnaressen geweest.
‘Kom’ maande ik haar ‘laat me los en ga mijn kamer warm maken.’
‘Als ik met jou ga vrijen, wil ik je naakt voor de vuurplaats.
Zorg maar dat mijn matras, die kapokzak, voor het vuur ligt als ik zometeen boven kom.
Je moet je kleren aanhouden.
Uitkleden wil ik je helemaal zelf.
Uitpellen gaat het worden en ik ga het net zo langzaam doen als jij het deed bij Egghebrecht en Sybrand.’
Met zichtbare tegenzin liet ze haar armen zakken, maar dwong me nog één kusje af. Ik probeerde haar aan te sporen door nog eenmaal een kneepje in beide tieten te geven en ze begreep me. Niet langer draalde ze en zonder morren stapte ze de trap op.
‘Blijf maar boven’ riep ik haar nog na ‘ik moet even nog iets doen, maar dan kom ik eraan.’
‘Wacht maar op me en steek maar alvast een aantal kaarsen aan.’
Terwijl ze ging uitvoeren wat ik haar had opgedragen, begaf ik me naar moeder’s kamer. Die had geen gras laten groeien over de in haar schoot geworpen kansen en lag in innige verstrengeling met mijn dienstmeidje. Háár lichaam kende ik als geen ander en dat van moeder had al veel langer geen geheimen meer voor me.
Toch vertederde het tafereel me. Moeder’s tedere omhelzing en Ingeberte’s hunkerende blik die me vertelde dat ze dicht tegen een hoogtepunt aan zat. Oh, hoe makkelijk liet mijn meidje zich overhalen zich naar een climax te laten vingeren, likken of het liefst nog neuken. Hoe weinig moeite was daarvoor nodig. Dat was vast ook een van de redenen dat vader haar zo graag in zijn bed had. Meerdere malen kon hij genieten van de extatische uitingen van de zich steeds sneller repeterende orgasmes van mijn dienstertje, voordat hij zelf zijn tribuut aan haar vrouwelijkheid bracht en uitgeneukt naast haar neerzeeg.
Vader was er echter niet op dat moment, maar ik begreep dat moeder eensluidende gevoelens met betrekking tot het grietje koesterde.
‘Rustig maar moeder’ lispelde ik.
‘Ik wil alleen maar weten tot wanneer ik de beschikking heb over Segewei.
De avondmaaltijd moet immers wel toebereid worden.’
Haar hartverwarmende glimlach straalde me tegemoet en met een extra geil lachje duwde ze een paar vingers in Ingeberte’s zichtbaar vochtige schaamte.
‘Zie maar liefje’ antwoordde ze als een spinnend poesje.
‘In de liefde let je niet op tijd, maar hou zelf de klokken van de Bergkerk maar een beetje in de gaten.
Je weet hoe laat Muloc ongeveer aan de dis wil.
De meisjes hoeven zich vandaag niet te bekommeren om hun kledij.
Zie maar in hoeverre er tijd is om te kleden.
Segewei is zó mooi zonder.
Dat vindt Muloc ook.
Denk daar maar aan.
Vandaag nemen we het ervan, goed?’
Op weg naar boven leek mijn hart de sporen te krijgen. Moeder’s woorden hadden het een en ander bij me losgemaakt en niet alleen Ingeberte’s kutje was vochtig geworden vanwege moeder’s aandacht. Ook het mijne droop ongeremd van hitsig verlangen. Bij iedere volgende traptrede voelde ik mijn klaarblijkelijk gezwollen lipjes tegen en langs elkaar heen schuiven en ik moest me bedwingen me niet ter plekke te gaan staan vingeren. Eén keer eerder was me een dergelijke dwangmatigheid overkomen, maar ook toen had ik mijn kamer kunnen bereiken voordat mijn nood onomkeerbaar hoog gestegen was.
Meteen nadat ik mijn kamerdeur aan de binnenkant had dichtgesmeten kermde ik bijna om mijn minnares.
‘Ooooohhhhhh, alsjeblieft Segewei’ stamelde ik ‘vinger me.’
‘Je moet mijn clitje strelen, je moet me klaarmaken.
Ik ben zo verschrikkelijk geil.
Straks zal ik je vertellen waarom ik zo van slag ben, maar eerst moet je me vingeren.
Pas op hè, je mag je vingers niet in mijn kut duwen.
Maagd moet ik nog een paar daagjes blijven.
Alleen mijn clit moet je strelen.
Toe dan!’
Om het haar gemakkelijker te maken, tilde ik mijn rokken zelf al voor haar op tijdens mijn achterwaartse val waarmee ik op mijn Venetiaanse chaise terecht kwam. Meteen voelde ik Segewei’s heerlijk warm aanvoelende slanke vingers mijn gleufje strelen. Ze had het begrepen godzijdank. Zwaar ademend trok ik mijn benen op en duwde mijn knieën zover mogelijk naar opzij. Met haar vrije hand tastte mijn minnares naar mijn borst. De andere.
Zelf was ik al bezig mijn ene tietje te kneden, maar die vreemde hand leek meer effect te genereren dan mijn eigen vertrouwde vingers. Twee gestreelde tieten en een paar tedere vingers op en over mijn lipjes, brachten die hunkering naar verlossing, naar dat door mijn lijf gierende orgasme stap voor stap dichterbij. Als ik eenmaal zó ontzettend geil was als op dat moment, kon van stapjes in de goede richting nauwelijks gesproken worden.
Met reuzenschreden denderde ik in de richting van een hoogtepunt zoals ik me dat zelf niet toe kon dienen. Alleen vreemde ogen, andere vingers dan mijn eigen, konden dat bewerkstelligen. Het maakte niet uit van wie die ogen waren aan wie ik mijn geheimste plekjes kon tonen. Het maakte niet uit wiens of wier vingers ik op mijn zaligste zaligheid voelde, het resultaat was van een uitputtende intensiteit die me vaak amechtig naar adem happend achterliet.
Ook die middag, aan het einde van die eerste strelingen van de vrouw met wie ik de rest van de dag zou samenzijn, begon op de manier die ik me gewenst zou hebben. Wat zij die dag beleefde toen ze door twee kerels gepakt werd, beleefde ik op mijn manier haast identiek. Het geraffineerde gestreel van de ervaren vrouw leek zich al snel te concentreren op mijn clitoris. Dat zo diep in mijn huidplooi verstopte genotknobbeltje.
Vanwege mijn opgewondenheid en Segewei’s aandacht natuurlijk, bleek het kleine knopje in omvang toe te nemen. Zozeer zelfs dat het zijn kopje, zij het minimaal, tussen mijn schaamlipjes uitstak. Niet dat ik dat kon zien, maar terwijl mijn streelster niets anders deed dan haar aaneengesloten vingers over de volle lengte van mijn groef op en neer bewegen, raasde eindelijk dat verlossende orgasme door mijn lijf. Spierschokken, zoals ik die ervoer als ik zelf mijn knopje streelde, vingerde, gierden door mijn onderlichaam. Segewei’s vingers raakten bekneld tussen mijn tegen elkaar aangeklemde benen, maar ze gaf geen krimp. Ze blééf druk uitoefenen op dat bovenste deel van mijn kutje en bestendigde daarmee mijn euforische gewaarwording.
Langzaam vielen mijn benen uiteindelijk toch weer uiteen, maar ze hield haar strelingen vol, zij het dat ze de druk na iedere beweging leek te verminderen. Haar hand hield stil tussen mijn benen en dromerig zag ik haar gezicht naderbij komen. Voelde ik haar lippen op de mijne. Eventjes maar.
‘Had je zo’n hoge nood meisje’ fluisterde de liefste vrouw in de kamer me in mijn oortje.
‘Als de nood het hoogst is, is Segewei nabij.
Ook je moeder reageert soms op de manier zoals jij dat daarnet deed.
Weet je Edisgard, jij en je moeder zijn zo nu en dan zo heerlijk ongeremd geil.
Het valt me op dat jullie allebei precies op dezelfde intense manier klaar komen.
Alleen jullie ademhaling gaat tekeer, je kreunt wat, maar nooit heb ik vrouwe Ysaud horen gillen, zoals andere vrouwen dat soms doen.
Jullie genieten optimaal, maar verliezen nooit je zelfbeheersing.’
Ze vertelde nog veel meer en ik luisterde maar met een half oor. Haar stemgeluid was zó prettig om te horen, zó geruststellend. Het deed me wegzwijmelen in gedachten naar méér van hetgeen ze me reeds gaf. Meer strelingen, kusjes, tonggeweld misschien.
Noemde moeder haar niet vaak haar favoriete befster? Ook dat wilde ik ervaren, ook al had Segewei me vaak genoeg tussen mijn benen gelikt. Nooit echter op de ontspannen manier waarop ze me een paar tellen tevoren naar een hoogtepunt gekatapulteerd had. Altijd waren het gestolen momentjes geweest, maar die dag hadden we bijna geheel aan onszelf.
Nadat mijn lichaam, maar ook mijn geest helemaal tot rust gekomen waren, besloot ik mijn eigen aandrang niet te onderdrukken. Tenslotte had ik haar opgedragen zich nog niet van haar kleding te ontdoen. Ik zou me daarmee bezighouden en de tijd daarvoor brak op dat moment aan. Dat geile wijf wilde ik helemaal naakt tegen me aanvoelen, haar buikje strelen, haar schaamlipjes opzij wringen om daar tussenin mijn vingers te duwen. Ik wilde die overvloed van haar secundaire geslachtskenmerken betasten. Kneden zou ik die prammen. Kneden en tegelijkertijd aan haar onverwacht kleine tepeltjes zuigen. Hard worden konden ze immers wel, ook al waren ze heel erg klein.
‘Kom’ lispelde ik ‘ik wil je nu eindelijk naakt zien.’
‘Kom eens overeind Segewei.
Je hebt veel teveel kleren aan, laat me daar wat aan doen.’
Hoewel mijn hitsigheid al lang weer toe begon te nemen, herinnerde ik me net op tijd dat ik haar beloofd had te vertellen waaròm ik zo onbedaarlijk geil mijn kamer was binnen komen vallen. Ze giechelde als een jong meisje toen ik haar inlichtte hoe moeder haar vingers in Ingeberte’s gleuf geperst had en dat ik had waargenomen dat het meidje lag te druipen van hunkerende opwinding. Dat, maar vooral de verzaligde blik in de ogen van mijn kamenierstertje, had mijn eigen geilheid op een dusdanige manier op gang gebracht, dat ik me haast hysterisch van opwinding in Segewei’s armen had geworpen.
Ze grinnikte begripvol, maar stelde zich na mijn mededeling toch met iets gespreide benen voor me op, als bood ze zichzelf onvoorwaardelijk aan mijn willekeur aan. Op het moment dat ik zelf overeind kwam, kreeg ik pas door dat mijn minnares zich aan mijn opdracht had gehouden. Het matras van mijn bed lag keurig strak opgemaakt voor de vuurplaats en meteen bevingen geile gedachten van in soppende kutjes verdrinkende tongen zich aan mijn geestesoog. Handenvol tieten en van opgewonden geilheid kreunende vrouwen die elkaar werkelijk alles gunden.
Maar eerst zou ik me bezig gaan houden met haar van al haar kledij te gaan ontdoen. Met mijn linkerhand kneedde ik haar rechtertiet, terwijl ik met mijn andere hand haar jakje los reeg. Het kon me niets schelen dat ik de rijgveter er in zijn geheel uittrok. Later kon ze zich daar om bekommeren. Op dat moment golden mijn belangen. Mijn belangen die voor het allergrootste deel ook samenvielen met die van haar trouwens.
Nadat ik het jakje van haar schouders afgetild had, zakten haar prammen iets. Blijkbaar was dat jakje in staat haar figuur iets te flatteren, maar daar maalde ik eigenlijk niet eens om. Niet al te lang daarvoor had ik haar prachtige tieten ook al gezien en vastgesteld dat ik me daarin wilde verlustigen. Haar bloeze hing een paar tellen later eveneens open en toen hoefde ik alleen de onderpanden uit haar rokken te trekken. Grote god, wat een wellust! Twee van die heerlijke vleesbollen die me met hun diepdonkere tepelhoven, met als pupillen die onwaarschijnlijk kleine tepeltjes, als hunkerende ogen leken aan te staren.
Hitsig bewoog Segewei haar bovenlichaam en vol geile bewondering zag ik haar prachtige voorgevel heen en weer deinen. Tegen elkaar aan glijden. Ik moest die tweeling omvatten, maar mijn handen schoten tekort. Zelfs met de tepel van één zo’n tiet had ik nog twee ontoereikende handen ter beschikking. Maar uiteindelijk was ik niet de enige van ons tweeën die opgewonden raakte van die vrouwelijke uitbundigheid. Ook Segewei’s ademhaling leek de sporen te krijgen en voelde ik haar hand over de stof van mijn kieltje een borst kneden.
‘Toe Edisgard’ zuchtte ze ‘kus me, ik wil je lippen weer voelen.’
‘Als je me kust, moet je verder gaan.
Mijn rokken moeten nog uit.
Toe, pers je vinger in mijn kut.
Toe, alsjebliiiiiiiiiiieft.’
Het koord waarmee ze haar rokken rond haar middel gebonden had wipte probleemloos los en vervolgens was het een peuleschil om die paar lagen weefsel rond haar voeten te laten zakken. Hun eigen gewicht bleek voldoende om eindelijk een volslagen naakte Segewei in mijn armen te houden. Meteen wilde ik uitvoeren waar ze me om gesmeekt had, maar ik verstijfde.
Segewei’s schaamte leek niet meer geschoren sedert ik haar met die twee kapiteins aan de gang gezien had. Ze zag mijn vertwijfeling en begreep wat ik ontdekt had. Via die stoppelbende tastte ik desondanks naar haar gleuf en merkte dat die wederom kleddernat was. Het leek wel of mijn minnares van die dag altijd vochtig was. Nooit eerder had ik haar aangetroffen met zo’n droge vagina als waarvan verteld werd dat oudere vrouwen er mee behept waren.
Misschien had het ook te maken met de beschikbaarheid van een willige mannenpik en diverse vrouwelijke huisgenoten waarmee ze haar lusten op zijn minst zo nu en dan kon botvieren.
‘Ik heb me expres niet geschoren’ stamelde ze geschrokken toen ze mijn ontzetting waarnam.
‘Eigenlijk had ik zó gehoopt dat ik samen met jou in de kuip mocht.
Ik zou het zo verschrikkelijk fijn vinden als jij me nu eens glad maakte.
Ingeberte doet het meestal, vrouwe Ysaud doet het een heel enkele keer, maar jij hebt het nog nooit bij me gedaan.
Wil je wel?
Dan zal ik jou glad maken, of hoeft dat niet?’
Het duurde even, ze moest zich op zijn minst toch gedeeltelijk kleden, voordat we samen in een heerlijk met warm water gevulde kuip elkaars kutje stoppelloos schoren. Nadat ik haar venusheuvel en het daaronder liggende gebied weer helemaal glad gemaakt had, kon ik liet nalaten gedurende een kort moment aan die ruim tussen haar grote schaamlippen uitbungelende binnenste lipjes te zuigen. Het ouwe mens sloeg zowat op hol.
‘Ooooohhhh’ zuchtte ze ‘ik ben daar zo vreselijk gevoelig.’
‘Oooohhh meisje, laten we weer naar je kamer gaan, daar moet je me likken.
Voor het vuur.’
Eindelijk wilde ze uit het warme water komen. Eindelijk kon ik haar in mijn armen koesteren. Voor het flakkerende vuurtje befte ik haar, likte ik haar, zoog ik haar sappen uit die een aantal dagen eerder zo murwgeneukte kut.
Segewei beleefde haar climax beduidend anders dat ik van moeder gewend was, maar ook dat had ik al eerder meegemaakt. Maar omdat ik op dat moment zelf de veroorzaker van haar euforie was, vervulde haar geuite zinnelijkheid me met gevoelens van trots. Ik was in staat gebleken de oudere vrouw binnen zeer korte tijd haar genot te geven.
Dankbaar klemde ze me tegen haar overvloed aan en ik leek te verdrinken in die heerlijk zachte bollingen van haar prachtprammen.
Helaas, aan onze middagsessie kwam een eind. Snel schoot ik een huisgewaad aan en vertelde dat mijn minnares van die middag voldoende gekleed zou zijn in haar voorschoot. Die hing natuurlijk in de keuken, maar toen ze het ding uiteindelijk voor zich vastbond, kregen eventuele toeschouwers het meest veelbelovende tafereel te zien. Links en rechts van het bovenstukje barstten haar memmen langs de stof en bij iedere stap kon ik een glimp van haar kutje opvangen. Het werd een vrolijke boel, zo vrolijk was het in geen tijden geweest in huize Adalwinus.
Na de avonddis verdween mijn schatje, voordat ze zich weer op mijn kamer zou vervoegen. Naakt keerde ze terug op mijn kamer en legde een gigantische kunstlul op mijn stoel.
‘Die voor straks’ hijgde ze verwachtingsvol.
‘Eerst ben jij aan de beurt’
Tot nu toe hebben we alleen nog maar in het water gespeeld en heb je me een zalige climax gegeven.
Ik vind het zó jammer dat je maagd moet blijven, maar het is niet anders.
Later, na de Decenniumpeil, dan zul je eens wat beleven.
Als je me tenminste dan nog in je kamer wilt hebben.’
Het kostte me geen enkele moeite haar te beloven dat ze ook na de Decenniumpeil zo nu en dan van mijn gezelschap zou mogen komen genieten. Tenminste, als ze het mij eveneens naar mijn zin maakte en alleen dan.
Samen lagen we op mijn matras. Zij likte me een paar maal naar vergetelheid. Ik kon geen genoeg van haar prammen krijgen en zij streelde mijn tieten en tepels op een dusdanig geraffineerde manier, dat ik er door klaar kwam. Niet eerder was me iets dergelijks overkomen. Het kòn dus werkelijk. Alleen door het heel subtiel strelen van mijn borsten en vooral haar tongenwerk aan mijn tepels, hadden een enorm onverwachte uitwerking gehad.
Vermoeid lagen we naderhand na te genieten van wat was geweest. Eén ding wilde ze nog. Ik moest haar een laatste orgasme gunnen en daarom had ze die kunstlul uit haar eigen slaapgelegenheid opgehaald. Glimlachend greep ze het monsterachtig grote ding en propte de kunstig nagebootste eikel in haar mond. Vaag kwam me het ding bekend voor en ik vroeg haar ernaar.
‘Moeder heeft ook zo’n gigant’ maakte ik haar duidelijk.
‘Heb je deze van haar geleend?’
Geschrokken liet ze het apparaat uit haar mond zakken en bezwoer me dat wat zij in haar handen had maar een armzalig konterfeitsel was van hetgeen moeder bezat. Die was de bewaakster van ons familiejuweel. Ik zou dat ongetwijfeld binnenkortte zien krijgen. Ik zou er zelfs mee kennismaken.
Nee, het idee. Die van haar was van hout en er zat geen versiering aan. Het was een gewone kunstpik, ook al stond ons familiejuweel er ooit model voor.
Even leek haar geilheid weggeëbd, maar al spoedig drukte ze me het van haar speeksel glimmende ding in mijn vingers.
‘Edisgard’ lispelde ze opgewonden ‘wil jij me met mijn trouwe vriend naar de zevende hemel brengen?’
‘Je moet hem voorzichtig in me schuiven, maar als hij er helemaal inzit, moet je hem met lange stroken in en uit mijn flamoes halen.
Als je het goed doet, lijkt het voor mij alsof ik door twee lullen geneukt word.
Zoveel volume heeft hij wel.’
Met een wellustige blik in haar ogen zakte ze weer terug op het matras, boog haar benen uit elkaar en trok ze tegen haar borstkas omhoog. Haar superglad geschoren kut opende zich als een rijpe mossel en ik kreeg zicht op haar van geilheid glinsterende binnenkant. Grote god wat was dat mens geil. Ze dróóp.
‘Toe maar meisje’ zuchtte ze ‘duw hem er maar in.’
Heel voorzichtig zette ik de eikel op de opening die ze zelf veroorzaakte door haar uitnodigende houding en meteen ging haar ademhaling op hol.
‘Jjjjjjaaaaaaahhhhhhh Edisgard’ hijgde ze in extase.
‘Nu doorduwen.
Langzaaaaaammmmmmmm nuuuuuuuu,’
Pas toen mijn vingertoppen vochtig werden van haar afscheiding, begreep ik dat ze werkelijk niet méér kon hebben. Ze was aan het einde van haar vermogen. Meer pik wilde er echt niet in. Ze was ook al aan het einde van haar Latijn, want ze kwam klaar. Op dat moment had ik alleen nog maar dat monster in haar vagina ingebracht, maar het was haar al teveel geworden.
Gillend schreeuwde ze haar geilheid van zich af en krijste dat ik het ding uit haar kut diende te trekken, maar het ook direct weer terug te rammen. Ook al verkrampten haar buikspieren en had ze de grootste moeite haar benen hoog te houden, toch deed ik wat ze van me verlangde.
Vier, vijf keer haalde ik die houten gigant op en neer in haar zinderende vrouwelijkheid, maar toen was het ook werkelijk helemaal afgelopen. Nogmaals kwam ze klaar, alleen uitte ze dat aanzienlijk rustiger. Haar benen vielen naderhand slap op het matras en ik ontving de meest vertederende blik van mijn oudste minnares. Het glibberige monster gleed uit mijn hand en in plaats daarvan vonden mijn vingers haar opgerekte groef. Ze leken haast inwaarts gezogen te worden, maar toch bleef het bij die paar vingers.
Ze gaf me te kennen dat het genoeg was. Ze had genoten. De gehele dag, maar het was voldoende geweest. Ze was moe. Dat kon ik geloven, ikzelf was er niet veel anders aan toe. Met mijn gezicht tegen die heerlijk uitbundige hoeveelheid vrouwenborst viel ik in slaap. Het kan haast niet anders dan dat zij door eenzelfde verlangen overmand werd.
4
Halverwege de woensdag, de zestiende december van dat jaar, verschenen de eerste gasten. Oom Zeger, zijn vrouw Isolde en Zeger’s drie dochters. Zijn eerste vrouw en moeder van dat drietal, was overleden in het kraambed van hun jongste. Wendela, Nyesken en de indirecte veroorzaakster van dat sterfgeval, Hildegond arriveerden als eersten. Niet zo merkwaardig eigenlijk, ze woonden in de buurt van het nieuwe klooster in het niet echt ver van Deventer gelegen Diepenvene.
Voor Nyesken was het een bittere pil dat ze een paar dagen na de Decenniumpeil pas zestien zou worden. Bijna had ze de leeftijd bereikt waarop ze als volwaardig lid van de Adalwinusstam haar bijdrage zou kunnen leveren, maar Muloc was onverbiddelijk. Toch deed ze er nogal luchtig over. Zij, maar ook haar vijftienjarige zuster Hildegond hadden van Muloc desondanks mee mogen komen en ze vertelde me giechelend dat ze de Grote Peil en ook de Onpeilbare daarvoor persoonlijk wilde gaan bedanken.
Hildegond, moest sowieso nog bijna een jaar geduld hebben. Vijftien was ze pas onlangs geworden. Hoezeer het me ook speet dat ze niet bij de tienjaarlijkse ceremonie aanwezig mochten zijn, ik was dolblij die twee leeftijdgenotes weer eens te zien. En te voelen ook.
Vrijwel direct nadat ze het huis betraden werden ze door Segewei uitgenodigd in de ontvangsthal te komen. Geobsedeerd sinds die laatste maal dat ik haar blote prammen in me op had kunnen nemen, bezag ik haar bij iedere stap op en neer snokkende memmen. In mijn onderbuik begon het te rommelen.
In de ontvangstzaal zaten vader en moeder naast elkaar op die twee grootste zetels in het raamloze vertrek.
Zeger begroette zijn jongere broer, maar desondanks toch de Pater Familias als eerste. Zijn handen tastte over de kleurige stof van het Italiaanse katoenen weefsel naar zijn broer’s pik en ik zag hun blikken elkaar vasthouden. De innige intimiteit die dat welkomstgebaar uitdrukte, verzekerde me dat van enige rivaliteit tussen die twee absoluut geen sprake kon zijn.
Een stap opzij en het gebaar herhaalde zich, met dien verstande dat Zeger’s hand onder moeder’s rokken verdween en hij zijn lippen op die van haar drukte. Aan haar gezichtsuitdrukking te zien beroerde hij met zijn vingertoppen en misschien wel meer, haar altijd hunkerende kutje. Moeder’s ademhaling sloeg op hol, maar na het beëindigen van dat welkomstgebaar leek ze te stralen. Ze was gek op haar zwager, die tenslotte zoveel meer was dan een zwager alleen.
Isolde was de tweede in de rij en zij werd gevolgd door Zeger’s oudste dochter. Het was pas toen Nyseken zich voor vader opstelde dat ik veranderingen in de tot dan toe gebruikte begroetingsceremonie bemerkte. Blijkbaar had het meisje van de gelegenheid gebruik gemaakt en had ze gedurende de begroeting door haar ouders en oudste zuster haar tuniekje losgeknoopt. Haar welgevormde borsten lieten zich niet meer verbergen en ik zag vader’s blikken er naartoe trekken. Vader was altijd gek op tieten. Voor deze gelegenheid kreeg hij twee forse en wel zéér stevige prammetjes te zien die in grootte zeker niet onder deden voor die van zijn echtgenote, maar wel aanzienlijk steviger waren.
‘Oh Grote Peil’ fluisterde mijn nichtje ‘sta me toe u mijn innigste dank te betuigen dat u toegestaan heeft dat mijn jongste zuster en ik met vader mee mochten komen naar uw domicilie.’
‘Vergeef me als ik het niet geheel volgens de regels doe, maar ik heb de eer nog niet zo vaak mogen smaken.
Staat u me toe, Grote Peil?’
Eigenlijk was ik ervan overtuigd dat vader exact wist wat er zou volgen. Hij grijnsde nauwelijks merkbaar, verschoof zijn onderlichaam iets naar de rand van zijn zetel en leunde tegelijkertijd achterover tegen de rugleuning van het gevaarte. Nyesken’s rappe vingers kregen vader’s broeksluiting zonder enige moeite open en met het allertederste gebaar tilde ze zijn keiharde pik achter de verhullende stof vandaan. Heel even peilde ze nog of het haar werkelijk gegund zou zijn die heerlijk dikke staaf in haar mond op te nemen, maar toen ze geen tegenwerpingen bemerkte sloten haar lippen zich rondom die goddelijk harde lul.
In één en dezelfde beweging liet ze vader’s eikel tot ver achter in haar keel verdwijnen zodat ze met haar neus zijn gladgemaakte schaambeen raakte. Meer gebeurde niet en ze bleef een aantal tellen die verdikking achter in haar keel koesteren als ware het haar grootste schat. Ademloos observeerden alle in de ontvangsthal aanwezigen dat bijzondere eerbetoon aan ons aller leidsman.
Na enige tijd moest het meisje toch weer eens lucht naar binnen zuigen en was daartoe genoodzaakt haar mond van dat aanbeden geslachtsdeel af te halen. Muloc liet tijdens die laatste beweging zijn hoofd achterwaarts vallen en ik zag dat hij naar adem hapte. Blijkbaar kostte het hem nagenoeg al zijn zelfbeheersing om maar niet al tijdens die ene opname zijn zaad te lozen.
Godzijdank begreep Nyesken hoever ze gaan kon en vroeg permissie ook de Onpeilbare haar eer te bewijzen. Genadiglijk knikte vader en ik zag het grietje in de richting van Ysaud opschuiven. Haar plaats werd direct ingenomen door het jongste familielid van het gezin van oom Zeger. Hildegond, net zo onbevangen als haar iets oudere zuster, vroeg en kreeg toestemming tot het uitvoeren van het eerbetoon zoals haar zuster dat aan de Grote Peil had verleend. Nogmaals werd vader verrast door twee bijzonder stevige tieten, zij het dat ze maar iets kleiner leken dan die van mij.
Nadat ook Hildegond haar mond slechts éénmaal over die nog steeds keiharde leuter had laten zakken, gebood vader het meisje op zijn schoot te komen zitten. Hildegond was overduidelijk opgevoed door Adalwinusouders, want met zo hoog mogelijk opgetrokken rokken plaatste ze zich schrijlings over vader’s benen en bood hem daarmee op de meest uitnodigende wijze haar ongetwijfeld voor die dag superglad geschoren kutje.
‘Zijt gij in staat een echte Adalwinuspik te ontvangen’ wilde vader weten.
‘Is uw kut reeds gepenetreerd of heeft uw vader daar nog geen toestemming voor verleend?’
Terwijl hij die vraag stelde, tastten zijn vingers tussen de benen van mijn jongste nicht. Wat er zich precies afspeelde achter die voor mij toch wel door opgestroopte rokken toch nog ietwat verborgen plek, kon ik niet zien. Vermoeden kon ik echter alles. Vader’s vingers zouden ongetwijfeld kleddernat worden bij het bepotelen van dat heerlijk sappige jongemeisjeskutje. Mijn vermoeden in die richting werd nog weer bewaarheid toen ik Hildegond’s antwoord hoorde.
‘Ja Grote Peil’ zuchtte ze onder vader’s intieme vingerbehandeling ‘mijn vader gaf me toestemming.’
‘Mijn vader gaf zichzelf toestemming en bracht zijn goddelijke harde een aantal maanden geleden, op de dag dat ik vijftien werd, reeds in mijn zaligheid in, zoals hij mijn genotplekje pleegt aan te duiden.
Heb ik u op deze wijze naar voldoening geïnformeerd, oom Muloc?
Zal ik, als het u behagen zou, uw pik ook ooit mogen ontvangen?’
Vader’s ogen werden vochtig. Alle aanwezigen wisten als geen ander hoe gevoelig hij was voor een dergelijke uitnodiging. Schor klonk zijn stem dan ook toen hij aangaf aan de wens van zijn jongste nichtje te willen voldoen. Hij vertelde haar dat ze die nacht bij hem in bed verwacht werd en stuurde het meisje in de armen van Ysaud, de Onpeilbare. Ingelukkig zag ik het meisje stralen. Ingelukkig keken de trotse vader, de lieve stiefmoeder en haar twee zusters toe hoe ook Ysaud deelgenoot gemaakt werd van de lichamelijke kwaliteiten en vaardigheden van het opgetogen grietje.
Na de haast ceremoniële begroeting werden alle officiële zaken als afgedaan beschouwd en konden allen werkelijk ontspannen met elkaar omgaan. Niet alleen Hildegond was niet bij vader weg te slaan. Ook Nyesken en Wendela lieten zich willig, hunkerend eigenlijk, de onverhuld geile handtastelijkheden van hun voorganger welgevallen.
Segewei, maar ook Ingeberte leken te zweven. Aan de verzaligde blik in hun ogen te zien, liepen die twee over van geile herinneringen aan die afgelopen paar dagen en nachten. Vermoeid waren ze wel, maar ze begrepen dat het huishouden gewoon doorging.
Duidelijk vermoeid strompelde de oude op haar de afgelopen dagen zo vaak gespreide benen door het huis, maar installeerde magister Muloc’s gasten op vorstelijke wijze. Die eerste vijf kregen een hele kamer voor zich alleen en de oude dienstmeid kreeg een extra vuurplaats te verzorgen.
Zeger, na de voorgeschreven begroetingsrituelen, noemden we elkaar natuurlijk allemaal bij elkaars voornaam, stapte op een gegeven moment zonder kloppen mijn kamer op. Aangezien ik op de Decenniumpeildag werkelijk superglad wilde zijn, had ik Ingeberte opdracht gegeven me iedere dag te scheren, soms wel twee keer. Op het moment dat Zeger zich op mijn kamer meldde, had mijn meidje me net ingezeept.
Met een verlangende zucht ging oom in de enig overgebleven stoel zitten en bezag met meer dan gewone belangstelling Ingeberte’s vorderingen.
‘Wil je me straks weer eens pijpen schatje’ informeerde hij.
‘Als ik dit zie begint het weer te kriebelen en jij doet het zo godvergeten lekker.
Ik wil je neuken ook.
Oooohhh, laat dat meidje toch wat opschieten Edisgard, mijn pik knapt zowat uit mijn broek.’
Glimlachend lag ik mijn geile oompje aan te kijken en lispelde dat ik hem met liefde zou pijpen. Neuken was een brug te ver, ik was immers in tegenstelling tot Nyesken en Hildegond nog maagd! En, bij ons gold Een decembermaagd en ook nog geil, is het presentje voor de Grote Peil. Vader zou me over een aantal dagen als eerste penetreren.
‘Oh’ sprak Zeger geschrokken ‘neem me niet kwalijk meisje, dat wist ik werkelijk niet.’
‘Omdat je ruim een jaar ouder bent dat Nyesken, maar ook een stuk ouder dan Hildegond, had ik aangenomen dat Muloc je al van een dikke lul had laten proeven.’
Vlug stond hij op uit zijn stoel en boog zich over me heen. Zijn lippen beroerden die van mij maar heel lichtjes, maar tegelijkertijd liet hij zijn vingers via mijn tietjes rechtsreeks glijden naar de plaats waar hij zo vreselijk graag zijn pik in had willen stoppen. Ingeberte verplaatste zich, zodat ze ruimte aan mijn oom verschafte. Zeger’s vingers raakten ietwat besmeurd met de laatste zeepresten in mijn liezen, maar daar leek hij niet om te malen. Zoals een volleerde dienares het zou doen, gleden zijn vingers over de volle lengte van mijn inderdaad naar een pik hunkerend gleufje en ik spreidde mijn benen onwillekeurig nog iets verder.
Nog maar kort, te kort om me een hoogtepunt te gunnen, bleef hij doorgaan met zijn genotbrengende arbeid. Uiteindelijk nam hij met nog zo’n lichte lippenaanraking afscheid van het lichaam van zijn nichtje en zette zich wederom op zijn stoel.
‘Neem me niet kwalijk nichtjelief’ verontschuldigde hij zich nogmaals ‘als ik had geweten dat je nog maagd was, zou ik het niet gevraagd hebben.
Natuurlijk is jouw bloempje voor Muloc.
Zo gaan wij binnen de familie met elkaar om.
Zo zijn onze gebruiken, maar je wilt me wel pijpen?’
Ingeberte veegde inmiddels de laatste zeepresten weg. Op het moment dat Zeger liet blijken dat hij er werkelijk aan toe was, liet hij alvast zijn broek zakken. Haastig legde ze alvast een kussen voor de zetel waar hij weer ging zitten en voelde in hoeverre die meneer in staat was iets met zijn halfslappe geval te presteren.
‘U mag mij straks wel neuken, meester’ glimlachte mijn immer geile meidje.
‘Als u kunt zal ik u graag van dienst zijn.
Komt u naar mijn kamer of wilt u me hier voor het vuur hebben?’
Vrolijk, niet in het minst in verlegenheid gebracht door zijn gedrag, was ze eerder waarschijnlijk blij met het vooruitzicht eindelijk weer eens een echte pik tussen haar schaamlippen te krijgen. Het bezoek van die twee kapiteins was ten slotte ook al ruim een dag eerder afgelopen. Met rappe, geoefende handen, ruimde ze het scheergerei op en keerde na luttele minuten weer terug. Ik lag nog steeds een beetje dromerig mijn lies en mijn heerlijk gladgemaakte lipjes te strelen en hoorde Zeger maar nauwelijks.
‘Meidje’ drong vaag tot me door ‘ik weet wat beters.’
‘Wil jij me niet pijpen?
Dan kan Edisgard met zichzelf spelen en heb ik wat leuks te zien als jij mijn lul zuigt.
Je moet me niet klaarmaken hoor.
Mijn geil wil ik in je kutje spuiten.
Toe maar, kleed je maar uit en leg je kleren voor het vuur.
Daarop zal ik je straks volproppen met mijn pik.’
Het vragende gezichtje van mijn dienstertje leek om toestemming te smeken en genadiglijk knikte ik dat ze haar gang mocht gaan. Ik wilde inderdaad wel weer eens zien hoe Zeger zijn dikke pik, dat ding dat ik na een aantal dagen zelf in mijn eigen flamoesje zou voelen, in Ingeberte’s kut zou laten zakken.
Het meidje was snel met het verwijderen van haar jakje en kieltje. Al meteen sprongen haar jongemeisjestietjes in het oog. Aanzienlijk kleiner nog dan de mijne, maar oohh zo stevig. Zeger’s ogen leken als verkleefd aan die twee prachtige heuveltjes waarvan de tepeltjes verhardden onder zijn begerige blikken.
Even later stapte ze uit haar rokken en ik dankte de hemel dat ze binnenshuis geen kousen droeg. Dat vond ik altijd zo’n afgang, een prachtig naakt meisje met van die dik gebreide kousen tot over haar knieën. Als ik dat soms zag bij Ingeberte of Segewei zelfs, leek er wel iets in mijn bovenkamer te knappen. Dan had ik absoluut geen zin meer in intimiteiten, dan vingerde ik mezelf net zo lief.
Bij het voor het vuur draperen van haar stapeltje kleren, toonde Ingeberte haar ampele billen. Daartussen moest Zeger haar eveneens mooi glad gemaakte pruimpje wel waarnemen, want ik zag zijn lul aanzienlijk verharden op het moment dat ze met haar achterkant naar hem toegericht, voorover boog.
Geheel paraat stond zijn rammer overeind en met een intens genietend gezicht streelde hij zijn lul langs de volle lengte van die dikbeaderde schacht. Ingeberte’s grijns verried dat haar bewegingen er specifiek op gericht waren om heer Zeger op te winden. Toen ze zijn strak omhoog staande pik in het oog kreeg, verbreedde die grijns nog weer en knielde ze direct tussen de benen van de man die verlangend uitkeek naar de vertroeteling van zijn lid.
Met twee handen omvatte mijn meidje Zeger’s wapen en leek te bekijken in hoeverre ze het ietwat blauw beaderde ding tussen haar lippen zou kunnen krijgen. Met een bijna teder gebaar boog ze die geweldenaar heen en weer en plooide vervolgens haar mond probleemloos over die inmiddels al kwijlende eikel.
‘Mmmmggnnwwwwwoooooaaaaahhhh’ kreunde mijn oom toen Ingeberte aanzienlijk vakkundiger dan hij in eerste instantie aangenomen zou hebben, zijn zenuwgestel geteisterd wist.
‘Oooohhhh meidje toch, Ysaud of Diedele zouden het je niet verbeteren.
Zelfs Wendela, Nyesken of Hildegond kunnen het niet beter.’
Zeger’s compliment kon Ingeberte vast en zeker niet plaatsen. Haar vrouwe Ysaud kende ze uiteraard wel, maar ze had die alleen zo nu en dan eens mogen beffen. De andere vrouwen die heer Zeger noemde, kende ze wel, maar niet intiem. Nooit kon ze gezien hebben hoe mijn oom door een van al die vrouwen verwend werd. Toch moet ze begrepen hebben dat wat haar pijpobject vertelde, als een groot compliment beschouwd moest worden.
Ze intensiveerde haar lik- en zuigwerk en aan Zeger’s non verbale expressie te zien, knalde hij in de richting van een hemels hoogtepunt. Zeker toen Ingeberte ertoe overging die paal helemaal tot achter in haar keel toe te laten zodat die pijpbeurt begon te lijken op een orale neuksessie. Zijn handen krampten zich rond het gezicht van zijn pijpstertje en smeekte haar voor het vuur te gaan liggen. Zó graag wilde hij zijn leuter tussen haar schaamlippen rammen dat het hem moeite kostte zich verstaanbaar te uiten.
Ingeberte begreep hem echter feilloos en installeerde zich wijdbeens op haar stapeltje kleren voor het vuur. Om het haar iets aangenamer te maken schoof ik een kussen onder haar hoofd en samen waren we maar nauwelijks op tijd om Zeger zijn ultieme genot te laten ervaren. Hij had zich al tussen mijn dienstertje’s benen genesteld en ramde zonder enig voorbehoud die dikke lul tot aan zijn schaambeen in haar kut. Een paar maal slechts hoefde hij zijn pik in en uit haar vochtige holletje te pompen, voordat het hem al fataal werd.
‘Godnogtoe wat ben jij nauw’ klonk zijn verwijt, dat uiteraard helemaal geen verwijt kon zijn.
Was niet iedere man gek op een nauw kutje? Zou Ingeberte’s flamoesje niet verkozen worden boven dat van bijvoorbeeld Segewei? Die laatste had toch vier of vijf kinderen op de wereld gezet en dat moest toch van invloed zijn geweest op de nauwheid van haar intieme delen? Mijn hand had ze makkelijk opgenomen en twee pikken tegelijkertijd in haar kut in plaats van ééntje, vond ze eigenlijk het lekkerst.
Zeger’s verwijt was ook helemaal niet als zodanig bedoeld en terwijl hij zijn geil diep in haar onderbuik loosde, kuste hij zijn neukstertje van dat moment.
Ademnood was het gevolg van die liefdesbetuiging, want ook Ingeberte verkrampte in haar climax. Zo gauw al, was ze klaargekomen op de expertstoten van mijn oom.
Jaloerse gevoelens raasden door mijn gestel, maar bedacht me dat mijn beurt ook spoedig zou komen.
Verzaligd rolde mijn oom van mijn meidje af en veegde zijn nadruppelende pik af aan haar rokzoom. Nadat hij zijn broek weer had aangetrokken, diepte hij uit een van zijn zakken een zilveren Florijn. Met een hoffelijk gebaar overhandigde hij de aanzienlijke som gelds aan mijn dienaresje die stomverbaasd weigerde.
‘Ik ben geen lichtekooi heer Zeger’ sprak ze ferm.
‘Wat ik zo even gedaan heb, deed ik uit plezier.
Plezier voor mezelf, maar ook om u een pleziertje te doen.
Ik verlang geen geld heer Zeger.’
Op dat moment was het Zeger zelf die met een mond vol tanden stond. Dat was hij niet gewend. Niet gewend om tegengesproken te worden, door een personeelslid nog wel, en zeker niet als hij iemand iets aanbood.
Toch begreep hij Ingeberte’s bedoeling wel en lachend maakte hij haar duidelijk dat hij ervan overtuigd was dat ze geen hoertje was. Ze was immers de gewaardeerde dienaresse van zijn nichtje Edisgard? Die zou vast geen bezwaar hebben tegen een klein cadeautje voor haar dienares. Als ze al een hoer was geweest, zou een penning al voldoende beloning zijn. Hij gaf haar het twintigvoudige en dat haalde haar over de streep, ze liet zich overhalen en stak uiteindelijk toch haar hand uit.
Twee gelukkige mensen verlieten even later mijn kamer, ééntje kwam vrijwel direct terug om me te helpen met aankleden. Ingeberte straalde en kwebbelde haar fantasieën de kamer in omtrent de besteding van dat voor haar enorme bedrag dat ze iets eerder had ontvangen. Ik concentreerde me intussen op de ceremonie waaraan ik binnenkort voor het eerst zou mogen deelnemen. Nog maar vijf dagen. Vijf dagen waarin ik nog zeker het één en ander van plan was met mijn nichtjes, maar zeker ook met mijn jongste neef.
Het liep al tegen de avond voordat oom Everoud en tante Diedele helemaal uit Zwolle aankwamen. Ze waren die morgen met het hele gezin te paard naar Deventer afgereisd en hadden in een herberg in Olst hun laatste maal gehad. Zeven paarden kreeg Berend op dat moment te verzorgen en zijn kroeg miste gedurende enige tijd zijn kastelein. Gheertghen zou het roer ongetwijfeld overnemen. Berend had me heel duidelijk te verstaan gegeven dat zijn vrouw beslist geen doetje was.
Everoud en Diedele’s dochters, Feerle en Gerbrun waren ook meegekomen, evenals hun twee oudste zonen, Goderam en Castor. Hun jongste zoon, Berwout, had, gode zij dank, toestemming gekregen zich bij het gezelschap te voegen, ook al was hij te jong om aan de Decenniumpeil te mogen deelnemen. Het ging immers bij de aanwijzing van de Onpeilbare altijd om zestienjarige of oudere familieleden.
Ook de aankomst van de Zwolse delegatie werd met de voorgeschreven ceremoniële egards afgewerkt. Ook die tweede maal bleek de jongste van het gezelschap de meeste aandacht te genereren.
Berwout werd door moeder bijna overweldigd. Rechtstreeks stevende ze op het doel van haar zinnen af en tastte over de stof van zijn broek naar de hoedanigheid van zijn neukgereedschap. Wat ze onder de druk van haar vingers aantrof, deed haar besluiten de jongen opdracht te verstrekken zijn broek te laten zakken.
Goeie genade, de geruchten waren zeker niet overdreven. Recht omhoog stond een paal van heb ik jou daar. Haast kwijlend van hebberigheid probeerde Ysaud het monster te omvatten, maar ze kreeg haar duim niet tegen haar vingers aangesloten. Berwout keek trots de ruimte in en ik zag zijn moeder en zusters giechelen om de ongespeelde verbazing van de Onpeilbare.
Wat volgde, was niet werkelijk een verrassing voor me. Berwout zou moeder’s bed leren kennen. Niet diezelfde avond nog, want zij en haar echtgenoot hadden al iemand uitgenodigd en ze wilde alle tijd voor die verrukkelijk dikke pik vrijmaken.
Die avond vonden tijdens de avonddis en ook daarna, geen bijzondere zaken meer plaats. Alle reizigers waren in mindere dan wel meerdere mate vermoeid en wilden eigenlijk zo spoedig mogelijk onder zeil. Mijn ouders namen, toen iedereen zich gereedmaakte voor de nacht, hun jongste nicht tussen zich in. Hildegond straalde. In gedachten zag ik vader haar in bezit nemen. Zoals ik dat al zo vaak meegemaakt had, kon ik voor me zien hoe zijn goddelijke rammer zich beetje bij beetje zou verstoppen in een kleddernat kutje. Ik wist welke geluiden hij daarbij zou maken. Ik wist welke geluiden moeder daarbij zou maken en ik wist welke geluiden Hildegond daarbij zou maken. Zeker als moeder haar aansluitend naar de hemel befte.
5
De volgende dag zaten we ’s morgens vroeg allemaal om de lange ebbenhouten tafel. Met gemak pasten we er alle vijftien aan. Segewei en Ingeberte liepen zich de benen uit hun lijf en ik kon mijn ogen wederom niet losscheuren van Segewei’s onvoorstelbaar uitbundige prammen. Bij iedere stap die ze zette, leken die twee door mij zo geadoreerde vleesbollen zich ritmisch tegen elkaar aan te vlijen. Oooohhh, mijn gedachten dwaalden weer af naar die dag, maar vooral ook die nacht die ik met moeder’s eigen befster had mogen doorbrengen.
De tafel werd door die twee meidjes voorzien van vers roggebrood en nog veel meer. Omdat het die laatste dagen van het jaar feestweken zouden zijn, had vader speciaal Frans meel ingekocht en daar op zijn aanwijzingen een hele lichte soort brood van laten bakken. Het meel was van een graansoort die hier te lande niet wilde groeien. Tarwe noemde hij het, en het brood dat ervan gebakken werd, smaakte verrukkelijk. Nog nooit had ik zo iets lekkers geproefd.
Het bijzonder smakelijke brood werd in combinatie met de in overvloedige hoeveelheden op tafel geplaatste verse boter, mooie kazen en gerookte ham uit Henegouwen tot een waarlijk feestmaal. Goed bier en Rijnwijn voor wie daaraan behoefte had waren er ook.
Schoon, glashelder water kwam uit Muloc’s eigen put. Die put verschafte het huishouden ruimschoots voldoende helder en koel water. Zelfs de grote kuip werd regelmatig met boven de altijd brandende vuren verwarmd water gevuld opdat alle gezinsleden, maar ook de dienstmeiden, een weldadig bad konden nemen. Vaak was het vreselijk gezellig zo met zijn vijven in zo’n kuip en leken standsverschillen weg te vallen. Segewei of Ingeberte hoefden gelukkig nooit dat hele stuk van de Brink naar de IJssel te lopen om bruikbaar water te halen. En als dat dan een enkele maal toch moest, was de brave Berend altijd wel bereid een handje te helpen.
De maaltijd verliep chaotisch, opgewekt en vooral ongedwongen. Iedereen was blij dat de hele familie Adalwinus, werkelijk niemand uitgezonderd, weer eens gezamenlijk van de ochtenddis kon genieten. Na de maaltijd vertrokken vader en zijn twee broers en vergezeld van de beide andere mannen, naar de haven waar vader’s koggen lagen aangemeerd. Ze wilden zich op de hoogte stellen van de vorderingen bij het lossen van de lading uit verre streken.
Moeder en haar schoonzusters en nichtjes trokken zich terug in de ontvangstzaal en ik vond dat ik mijn nieuwsgierigheid lang genoeg in toom gehouden had. Er was zó veel te vertellen, zó veel te vragen en ook zo ontzettend veel te doen en te ontdekken met mijn twee jongste nichtjes en mijn schattige jongste neef, dat het me nauwelijks moeite kostte die drie mee te tronen naar mijn eigen kamer.
Alle vier voelden we ons tot elkaar aangetrokken en het was met een zeker gevoel van achterstelling dat ik me realiseerde dat ik de enige was van die vier die nog nooit geneukt had. Ik was de enige maagd in dat gezelschap en ik was nog wel de oudste. Ik zou vader toch eens vragen waarom hij me zo lang aan het lijntje gehouden had.
Ingeberte had voor voldoende warmte en licht gezorgd, zodat we in een zalig behaaglijke omgeving terecht kwamen. Ze had blijkbaar onthouden hoe ik het graag wilde hebben, maar toch had ze het matras op mijn bed laten liggen. Daar belandden we gevierlijk ongeveer tegelijkertijd op, want een bed was toch veel makkelijker om met zijn vieren geheimpjes uit te wisselen? Geheimpjes waren er nauwelijks, want alles wat die drie meemaakten was binnen de gehele familie ruimschoots bekend.
Met enigszins jaloerse gevoelens luisterde ik naar hun ervaringen met zowat alle familieleden. Met uitzondering van Hildegond, en dat was ook pas sinds een dag ervoor, kenden ze Muloc, Ysaud en mij niet werkelijk intiem en eigenlijk wilden ze daar alledrie verandering in gaan aanbrengen. Natuurlijk hadden we elkaar vroeger ook wel bepoteld, gekust en gevingerd, maar van neuken met mij, of zelfs mijn ouders was het nooit gekomen. Daarvoor woonden we veel te ver van elkaar af.
Nyesken was de eerste die een initiatief in de juiste richting nam en wilde weten of ik beschikte over scheergerei. Mijn lach stelde haar gerust, maar de volgende vraag was of ze zichzelf diende glad te maken, of dat ik mijn persoonlijke meidje daarvoor ter beschikking wilde stellen.
‘Ik wil je wel scheren’ glunderde Berwout ‘ik doe het ook vaak voor moeder of Feerle en Gerbrun.’
‘Ik krijg er wel altijd zo’n ontzettende stijve pik van, maar dat vinden jullie niet erg toch?
Ik zou trouwens zó graag mijn harde in jullie kutjes willen duwen.
Dat kan toch wel?
Ook al mogen we bijna allemaal niet meedoen aan de Decenniumpeil, we kunnen ons eigen feestje toch wel vieren?’
Enthousiast, maar toch weer enigszins teleurgesteld dat ik niet aan alle feestvreugde zou kunnen en mogen deelnemen, stelde ik voor het scheerfestijn maar zonder mijn dienstertje op te lossen. Met algemene stemmen werd dat voorstel aanvaard en vrijwel direct begonnen Nyesken en Hildegond zich van hun kledij te ontdoen. Uiteraard bleef ik niet achter en ook Berwout lag al snel helemaal bloot op mijn grote bed.
Kreetjes van bewondering vielen het me ten deel ton het drietal me voor het eerst zonder kleding te zien kregen, maar ik bleef nuchter onder de lofuitingen van mijn familieleden. Ik was er immers van overtuigd dat ik nog mooi was en nog weer mooier zou kunnen worden ook. Mijn nog niet werkelijk volgroeide borsten stonden strak op mijn lichaam. Moeder’s blikken vertoonden soms een ietwat jaloerse nuance, alhoewel van werkelijk naijverige gevoelens niet of nauwelijks sprake was.
Niet alleen mijn tieten trokken de aandacht, ook mijn benen waren nog recht en vertoonden geen afwijkingen zoals ik die op de onderstellen van sommige Deventernaren wel gezien had. Omdat de onderlichamen van mijn moeder en die twee huishulpen me zo vertrouwd waren, wist ik dat mijn eigen schaamstreek een dooie zou doen kwijlen van geilheid. Aaneengesloten schaamlipjes vormden een rechte groef in die iets opbollende pubis.
Vader’s genotvolle gezicht zoals ik dat tussen mijn benen waarnam als hij me befte, bevestigde al sedert een aantal jaren mijn zelfbewustzijn met betrekking tot mijn jongedameskutje. Als laatste was er die vertederend onschuldig lijkende jeugdigheid van mijn gezichtje, waarin een werkelijk prachtige hoeveelheid krachtige en hagelwitte tanden een glanzend sierraad vormden als ik lachte. Ik lachte vaak als de gelegenheid daartoe aanleiding gaf.
Eerst leken wel elkaar slechts met de ogen af te tasten, maar al snel werd het tasten met de daartoe geëigende ledematen uitgevoerd. Handen overal, vingers overal. Totdat Berwout een vinger tussen mijn lipjes wilde drukken.
‘Au’ riep ik ‘laat dat jongen!’
‘Jullie zijn allemaal al veel verder dan ik.
Muloc zal over een paar dagen de eerste zijn die ik tussen mijn benen mag verwelkomen.
Tot die tijd moet ik werkelijk maagd blijven.
Hij zou het me nooit vergeven als ik één van jullie toe zou laten.’
Geschrokken gaapten ze me alledrie aan.
‘B-b-ben jij dan werkelijk nog steeds maagd’ waagde mijn allerjongste nichtje te vragen.
‘M-m-maar je bent ruim een jaar ouder dan ik!
Je weet toch dat vijftien bij ons eerder de gewoonte is?
Neem me niet kwalijk Edisgard, ik denk dat we allemaal dachten dat je allang zover als wij was.
Mag ik eens kijken of je ons niet besodemietert?’
Omdat moeder zo vaak bij me binnen keek om te zien in hoeverre een ontmaagding me zou aangrijpen, was ik wel gewend om mijn lipjes te spreiden voor nieuwsgierige ogen. Drie paar nieuwsgierige ogen verdrongen zich tussen mijn benen op maar niets te missen van wat daar zich tussen vertoonde. Het werd alledrie duidelijk dat ik de waarheid gesproken had. Nicht Edisgard, het meisje dat al op twaalf september van dat jaar zestien geworden was, bleek inderdaad nog steeds maagd. Geen tunneltje waarin ze een pik, een dildo of zelfs maar een vinger had kunnen ontvangen kon ze haar inspecteurs laten zien.
Medeleven werd mijn deel en ik voelde me eigenlijk een uitzondering. Naar onze familiebegrippen een heel bijzondere uitzondering, maar dat was ik ook wel een beetje. Zelfs Berwout’s eerst zo prachtig rechtopstaande stijve lul, boog zijn kopje toen hij doorkreeg dat er bij mij op dat moment nog niets te neuken zou zijn. Later. Ja, later. Dan zou ik hem met alle plezier ter wille zijn, maar op dat moment diende hij geduld te hebben. Godzijdank waren zijn twee andere nichtjes al wel eerder gepenetreerd en hoefde hij zijn libido geen geweld aan te doen. Bovendien verzekerde ik hem dat ik hem toch wel kon pijpen, ook al was ik tussen mijn benen nog maagd?
Hoe het ook zij, een half uurtje later zaten we met zijn allen in de kuip die ik door Ingeberte met warm water had laten vullen. Badhuizen waren er ruimschoots voldoende in Deventer, maar Muloc had gezorgd voor eigen gerief. Hij hield er niet van om voor een bad met zijn geliefde eerst door de stad te moeten en, eenmaal schoon en uitgeneukt, weer terug te moeten door alle smerigheid en stank die een stad als Deventer nou eenmaal genereerde.
Ook wij genoten op die morgen van het haast decadente comfort dat zo’n groot bad ons bood. Berwout was inderdaad een meester op het mes. Het scheermes wel te verstaan. Bovendien had hij niet gelogen omtrent zijn fysieke capaciteiten, want al tijdens het inzepen van zijn eerste klant, Nyesken, klom zijn halfslappe leuter omhoog totdat hij stram tegen zijn buik omhoog stond. Gedurende die gehele scheersessie, bleef dat ook zo. Sterker nog, toen we alle vier weer zo glad als pasgeboren baby’s waren, stond dat vreselijk dikke ding nog steeds overeind als een paal. Ook al hadden wij meisjes er alledrie regelmatig de dikte en hardheid van beproefd, Berwout liet zich niet intimideren.
Nyesken daagde hem uit. Ze wilde een weddenschap met hem aangaan. Ze wedde dat ze hem binnen vijf stoten, precies dezelfde hoeveelheid die hij tijdens een Decenniumpeil zou mogen uitdelen, in haar kutje kon doen laten spuiten. Lachend om haar naïeve aanname zou hij, geweldenaar die hij zichzelf vond, bewijzen dat ze het mis had en nam de weddenschap aan. De verliezer moest de winnaar met lippen en mond een orgasme geven, opdat geen van tweeën teleurgesteld zou raken. Niemand zou tekort gedaan worden en dat was ook helemaal niet haar bedoeling.
Berwout stak zijn hand uit. Nyesken legde de hare erin en zo werd de overeenkomst bezegeld. Vlug droogden we elkaar af en Hildegond en ik liepen achter het stel dat de weddenschap was aangegaan terug naar mijn kamer.
‘Waar wil je dat ik die weddenschap ga winnen’ pochte Berwout.
‘Wil je weer op Edisgard’s bed, of zal ik je voor het vuur laten voelen wat een waarachtige Adalwinuslul is?’
Nyesken glimlachte vilein en wees naar het nog maar nauwelijks flakkerende vuurtje. Snel mikte ik er een paar nieuwe blokken op en Berwout spreidde, samen met Hildegond een gestikte deken op de grond. Als een galante heer geleidde hij zijn te penetreren nicht naar het midden van die deken en vlijde haar erop. Oooohhhh, hoe haar borsten tijdens die verplaatsing stevig op haar borstkas bleven staan. Ze bezat twee prachtig ronde tieten, net zo fors als die van mij, maar haar tepelhoven waren beduidend kleiner en in tegenstelling tot die van mij, zachtroze. Op die manier accentueerden ze haar op dat moment keiharde tepels maar nauwelijks, maar een blinde kon de pracht van die twee juweeltjes waarnemen.
Een kussen onder haar billen verhoogde dat schattig roze kutje van het hunkerende meisje, dat al verlangend haar benen voor haar zeer toekomstige minnaar spreidde. Berwout kroop op zijn knieën in de richting van dat plekje waar hij dolgraag zijn stramme rammer in wilde herbergen en keek onderwijl haast kwijlend naar dat object van zijn directe belangstelling. Waarschijnlijk bracht Nyesken hem met haar iets uit elkaar gevouwen kutlipjes het hoofd op hol en ging er in zijn bovenkamer niet helemaal toe zoals het hoorde.
Nog ruimschoots voordat hij überhaupt met die zogenaamd waarachtige Adalwinuslul in de buurt van dat uitnodigende kutje kwam, spoot zijn geil over de buik van het meisje dat hij die keer zeker niet zou penetreren. Drie meisjes gierden het uit van de pret. In elkaars armen vielen we en kwamen zowat niet meer bij van het lachen. Het lachen dat ons pochende neefje inmiddels al lang vergaan was.
We kwamen net weer een beetje bij toen moeder de kamer opstapte. Moeder, samen met haar nicht Diedele. Berwout’s moeder dus. Ze troffen de beteuterd kijkende neef en zoon nog net aan, terwijl hij met zijn verslappende en zelfs nog nadruppelende lul in zijn vingers een beetje verdwaasd stond af te wachten wat het vervolg zou kunnen zijn. Afgesproken was, dat hij zijn nicht een orgasme zou gunnen en zuchtend bewoog hij in de richting van Nyeskens’s nog steeds gespreide benen.
‘Laat maar neefjelief’ grinnikte Nyesken ‘ik hou het van je tegoed.’
‘Op de eenentwintigste zijn we toch tot elkaar veroordeeld.
De anderen vieren dan iets bijzonders, maar wij zullen ons met zijn drieën die dag ook wel vermaken.
Ik weet in ieder geval dat jij me dan klaar gaat likken.
Als je dan niet weer zo snel je zaad loost, mag je misschien dat pikkie in me schuiven.’
Nogmaals voelde het slachtoffer van onze pesterijen zich vernederd, hij bezat tenslotte de dikste pik die ik ooit gezien had. Maar hij kon weten, en wist dat natuurlijk ook, dat het inderdaad alleen maar plagerijtjes waren.
Intussen had moeder zich naast Nyesken een plaats op mijn bed veroverd en bekeek het mislukte deel van een verloren weddenschap. Met een nadenkend gebaar trok moeder met haar wijsvinger een spoor door de slierten sperma die Berwout over Nyesken’s buik gekliederd had en proefde aandachtig nadat ze die vinger naar haar mond bracht. Een tweede maal herhaalde zich dat ritueel en ook Diedele doopte haar vinger in haar zoon’s geil.
‘Dit smaakt zo viriel’ zuchtte ze ‘ik kan er geen ander woord voor bedenken.’
‘Goderam, maar ook Castor, hebben lang niet die typische smaak zoals Berwout die wèl heeft.
Ook Everoud smaakt niet zo, maar hij komt er toch dichtbij.’
Tja, Diedele kon het weten. Haar man en hun drie zoons zou ze ongetwijfeld regelmatig proeven. Moeder glimlachte slechts en alsof ze zich plotsklaps iets herinnerde, wenkte ze Berwout en Nyesken bij zich. De laatste vouwde uiteindelijk haar benen bijeen en kwam op haar knieën naar moeder toe.
‘Nyesken’ lispelde ze ‘Muloc vraagt naar je.’
‘Jij bent de enige vrouw van de familie van wie hij niet op de hoogte is van de diepte van haar kutje.
Vanmiddag wil hij dat vaststellen.
Kom meisje, maak je gereed en was Berwout’s geil van je buik.
Muloc verwacht jou, maar ook Hildegond in huisgewaad in de ontvangstzaal.
Toe maar meisjes, laat hem niet onnodig wachten.’
Een dieprode blos sierde hun beider gezichtjes. Vooral dat van die nicht die maar een paar dagen tekort kwam om aan de Decenniumpeil mee te mogen doen. Een privé-ontmoeting met de Grote Peil was eigenlijk een prachtige en vooral eervolle compensatie. Snel ontdeed ze zich in de ruimte waarin zich die kuip bevond waarin wij zulk plezier gehad hadden van de spermaresten in het al lang afgekoelde water. Nog in mijn kamer hulden ze zich in hun huisgewaad en verdwenen met trillende borsten en een gelukzalige lach op hun gezicht naar het eerste rendez-vous van Nyesken met de Grote Peil.
Berwout was al die tijd dat Nyesken en Hildegond bezig waren geweest zich op die speciale ontmoeting voor te bereiden, naast Ysaud blijven staan. Niet begrijpend keek hij haar aan en leek opgelucht toen ze eindelijk het woord tot hem richtte.
‘Ga je wassen jongen’ droeg ze hem op ‘vooral die besmeurde pik van je.’
‘Toe, schiet eens op Berwout!
Hoe lang denk je de Onpeilbare te kunnen laten wachten?’
Het joch verschoot van kleur en haastte zich de kamer uit.
Moeder glimlachte en vertelde dat ze met Muloc overeengekomen was dat ze, ondanks een levensbedreigende eerdere bevalling, toch een tweede kind wenste. Dat kind moest Berwout leveren. De geur, maar vooral de smaak van zijn zaad had de doorslag gegeven. Het had haar dezelfde sensaties doen herinneren toen ze Muloc’s geil voor het eerst rook en proefde.
Mijn gemoed schoot vol. Ze vertelde voor het eerst dat mijn geboorte voor haar niet zonder gevaar geweest was en ze durfde een tweede zwangerschap desondanks aan?
Nòg meer groeide mijn ontzag voor haar en geroerd vanwege haar dappere besluit streelde ik haar hand.
‘Je krijgt een prachtig broertje’ zuchtte ze ‘dat beloof ik je.’
‘Eentje met een pik die op zijn minst zo dik wordt als die van zijn vader.
Oooohhhh, het is al zo vreselijk lang geleden dat ik werd volgestopt met een leuter zo dik als die van dat joch.
Zijn vader, Paridaen, die bezat zo’n goddelijke dikke.
Vanaf het moment dat ik Berwout’s lul in het oog kreeg, herinnerde ik me meteen weer wie zijn vader was.
Van die jongen wil ik een kind.
Zijn zoon moet me later neuken als ik geen andere mannen meer kan bekoren.
Een moeder heeft toch altijd recht op haar zoon?’
Mijn verbazing groeide met ieder woord dat ik moeder hoorde uitspreken. Ze kende de vader van Berwout? Wie zou dat dan wel zijn? Nooit had ze het over de eventueel vader van die jongen gehad en ik had altijd aangenomen dat Everoud dat was.
‘Ach meisje’ interrumpeerde Diedele mijn stormende gemoed ‘Paridaen was mijn broer.’
Vlak voordat hij stierf, gaf hij me zijn erfdeel.
Een zoon.
Weet je Edisgard, hij en ik zouden ooit wellicht Grote peil en Onpeilbare geworden kunnen zijn, maar hij overleed veel te vroeg. Pas na zijn dood werden Everoud en ik een voor de buitenwereld getrouwd stel, want de rest van de kinderen zijn wel van hem, met uitz…’
‘Zwijg Diedele’ sprak moeder en haar stem deed het badwater bijna bevriezen ‘dat is het terrein van de Grote Peil.’
‘Niets, maar dan ook niets, kun jij in de plaats stellen van de Grote Peil, dus zwijg,’
Ook al was Diedele aanzienlijk veel ouder dan Ysaud, de status van de laatste was blijkbaar van doorslaggevende importantie. De oudere vrouw boog haar hoofd en verontschuldigde zich. Heel even ontstond er een ietwat gespannen sfeer, maar al gauw klaarde de lucht op. Zeker vanaf het moment dat Berwout de kamer weer opstapte en zich naakt zoals hij al eerder was, aan zijn tante presenteerde. Hondstrouw rapporteerde hij hoe hij zichzelf gereinigd had en met dezelfde aanhankelijkheid liet hij zijn al weer meer dan halfstijve lul door moeder inspecteren.
Blijkbaar konden zijn reinigingswerkzaamheden de goedkeuring van vrouwe Onpeilbare wegdragen, want een geile glimlach trok over haar gezicht.
‘Goed zo jongen’ glunderde ze ‘zo zie ik het graag.’
‘Een schoon lijf, garandeert een lang en gelukkig leven.
Berwout, nu wil ik dat je me neukt.
Je moet die heerlijke dikkerd in mijn kut persen en je moet me je zaad geven.
Een kind zal van onze vereniging het resultaat zijn.
Als je het waagt nogmaals je zaad te verspillen, in plaats van het dáár te brengen waar het hoort, laat ik je uit de familie stoten.’
Berwout’s stijve kromp onder moeder’s bedreigingen, maar ze nam het licht op. In plaats van werkelijk kwaad te worden, tastte ze met haar slanke vingers onder zijn die morgen nog prachtig gladgemaakte zak. Een paar vingerbewegingen volstonden om de ervaren vrouw te laten bereiken waar ze haar zinnen op had gezet.
‘Kom Berwout’ droeg ze hem nogmaals op ‘geef me een kind.’
‘Hier, dit bed is geschikt.
Kom nou jongen, in wil je lul voelen.
Ik wil niet alleen je kind, ik wil ook een heerlijk orgasme.
Maak nou eens waar, waarover je zusjes en je moeder zo over opscheppen.
Tot nu toe, heb ik niets gemerkt van jou bedkunsten.
Hebben je moeder en zusjes dan allemaal maar gelogen?’
Als versteend had de jongen haar verhaal aan staan horen en alles wat moeder hem verteld had scheen langs hem heen gegaan te zijn.
‘Wàt zeg je daar’ kreet hij uiteindelijk de kamer in.
‘Y-y-ysaud?
Een kind?
Van mij?’
Beduusd zocht hij steun bij zijn moeder. Wij, die drie vrouwen in de kamer, zagen die geweldenaar, die heerlijk dikke pik zoals moeder hem eerder noemde, verworden van stramme paal naar een soort halfslappe paling.
‘De eer’ stamelde mijn overdonderde neefje ‘Ysaud, dat je me de eer gunt.’
‘Ik, de jongste van de hele familie!
En je wilt mijn kind?
Oooohhhh, ik raak er een beetje van in de war.
Zeg maar hoe je het hebben wil, ik zal alles voor je doen.’
Die halfslappe paling begon al weer duidelijk verstijvingskenmerken te vertonen. Berwout kreeg er zin in. Moeder en haar nicht keken elkaar samenzweerderig aan en moeder begon haar instructie maar weer hellemaal van voren af aan. Uiteindelijk spreidde ze haar benen en beval haar jonge minnaar zijn tong te gebruiken. Ze wilde nou eindelijk wel eens zo’n door de jongste man in de familie teweeggebracht orgasme beleven.
Berwout werd zich eindelijk bewust van het feit dat hij verkozen was. Verkozen boven alle andere Adalwinusmannen en met enthousiasme wierp hij zich tussen moeder’s gespreide benen. Nog voordat hij zijn mond, lippen en tong op en in haar verlangende gleufje zou plaatsen, schoof hij nog snel een dik kussen onder haar billen. Vrijwel moeiteloos tilde hij haar kontje omhoog en schoof er die verdikking onder. Moeder begreep in eerste instantie niet wat er gebeurde, maar straalde toen ze haar iets gekantelde kutje verwend voelde worden door die jongen die beffen tot hoge kunst had verheven.
Ze had zich er blijkbaar al dusdanig lang op verheugd, dat het Berwout maar nauwelijks moeite kostte zijn minnares een hemels hoogtepunt te gunnen. Moeder kreunde haar euforie op dezelfde manier de kamer in als wanneer ik haar met mijn tong en lippen naar haar zaligste hemelsheid bracht. Ik kon het zien. Berwout was werkelijk een expert.
Tijdens het verwerken van haar naar de top gedreven lustgevoelens, was hij héél subtiel doorgegaan met het oppervlakkig nalikken van moeder’s iets naar buiten uithangende labia minora. Zo nu en dan een uiterst vlinderachtig strelinkje over haar clitje, maar toch slechts gericht op het prolongeren van haar wellust. Moeder wist zijn vaardigheid te waarderen en nodigde haar minnaar uit in haar armen. Een mooiere beloning kon de beffer van de Onpeilbare niet wensen en het joch lag te zwijmelen van genot. Zijn lul eveneens.
‘Jongen’ lispelde moeder nadat ze zichzelf weer geheel onder controle gekregen had en naar de staat van Berwout’s pik tastte ‘je bent er klaar voor.’
‘Ik ook.
Kom tussen mijn benen vent en geef me je geil.
Je moet diep in me stoten en als ik het zeg, moet je je rammer zo diep mogelijk in me stilhouden.
Heb je dat begrepen Berwout?’
Ze wriggelde haar kont op een dusdanige wijze op dat kussen dat ze heel stabiel lag en toch in staat bleek haar bekken soepel te kantelen. Om haar minnaar nog meer in de juiste stemming te brengen, duwde ze met twee handen haar tieten tegen elkaar en vroeg met haar meest wellustige blik of hij haar mooi vond. Of hij haar waardig achtte zijn zoon te baren. De pik van die jongen leek op dat moment nog weer een aanzienlijke verdikking te ondergaan. Schokkend steigerde het dikke monster tegen de buik van zijn eigenaar en ik was bang, dat als ze op die manier door zou gaan, de arme jongen andermaal zijn zaad over de buik van een minnares zou spuiten.
Moeder zag dat gevaar natuurlijk ook en vroeg Diedele de pik van haar zoon op de juiste plaats op haar kutje te drukken. Met het tederste gebaar wreef mijn tante de van voorvocht glimmende eikel een paar maal tussen moeder’s kletsnatte kutlipjes en plaatste aansluitend de forse eikel op de plaats waar moeder hem hebben wilde.
‘Kom jongen’ glimlachte ze haar minnaar toe ‘kom in me Berwout.’
‘Neuk me Berwout, maar laat me eerst klaarkomen.
Waag het niet te spuiten voordat ik mijn hoogtepunt bereikt heb.
Kom maar jongen, vul me met die goddelijke dikkerd.’
En Berwout deed wat moeder van hem verlangde. Uiterst voorzichtig bracht hij dat apparaat in haar en ik zag de spanning tussen die twee toenemen. Niet alleen de spanning die ik tussen moeder en haar minnaar voelde, werd ik gewaar. Ook de spanning die vanwege de extreme dikte van Berwout’s lul op moeder’s vrouwelijke opening werd uitgevoerd, vervulde me met hunkering. De spanning die zijn pik genereerde deed haar uitpuilende schaamlippen gelijken op twee schattige onderdelen van haar zaligste vrouwelijkheid die alle moeite deden zich rond die forse staaf vast te klemmen. En Berwout bracht op dat moment alleen die rammer nog maar in moeder’s onderlichaam!
Zó gemakkelijk leek die cycloop, die éénogige reus in haar onderlichaam te verdwijnen, dat het maar nauwelijks anders leek dan dat vader zijn vrouw vulde met zijn eigen, toch ook niet onaanzienlijke leuter.
Aan het einde van die geweldenaar, die trouwens niet bijzonder lang was, zuchtte de eigenaar van die genotbrengende staaf alsof hij het moeilijk kreeg toen zijn schaambeen dat van zijn minnares raakte.
‘Je láát het jongen’ sprak moeder streng en kneep gemeen een stukje vel op Berwout’s bil tussen haar nagels.
‘Laat goed tot je doordringen wat ik je opgedragen heb, minnaar van me.
‘Ik zal eerst klaarkomen.
Daarna zal ik je vertellen wanneer je je geil in mijn kut moet spuiten.
Jij telt nu niet mee, ik bepaal hoe ik een kind ontvang.
Nu mag je terughalen, maar je moet dat goddelijk dikke ding meteen weer terugrammen.
Toe Berwout, heb je me begrepen?’
Mij bekroop de vaste overtuiging dat mijn jongste neef eindelijk doorkreeg hoe hij zijn tante diende te berijden. Eindelijk durfde hij werkelijk werk te maken van hetgeen hem was opgedragen. Eindelijk durfde hij uit te voeren wat hij bij zijn zusters en moeder ongetwijfeld al lang als doodnormaal was gaan zien. Langzaam trok hij zijn pik uit moeder’s kleddernatte groef. Het leek wel extra lang te duren, omdat moeder haar bekken op een dusdanige manier kantelde dat het erop leek dat ze zijn monster binnenin zich wilde behouden.
Op het laatst, toen eigenlijk nog maar nauwelijks een klein deel van zijn eikel door die verlangende kutlipjes werd omklemd, jetste hij zijn lul weer terug in haar diepte. Meteen zoog moeder adem tussen haar tanden naar binnen en krampte haar benen rond de billen van die hengst die haar bereed. Als ze dat deed, was een hoogtepunt meestal niet ver weg meer.
Haar bestraffende billenkneep had blijkbaar Berwout’s zinnen dusdanig verzet, dat hij in staat bleek zijn tante, zijn voorgangster, op de door haar zo gewenste manier te berijden.
In en uit glibberde die gigant en moeder kreunde haar orgasme de kamer in. Diedele, ze zat naast me op die brede zetel, kneep in mijn hand en hijgde en zuchtte in hetzelfde ritme als moeder dat deed.
‘Oh Grote Adalwinus’ hijgde ze ‘hij kàn het gode zij dank tòch.’
‘Even werd ik daarstraks bang dat hij nogmaals zijn zaad zou verspillen.
Nu is alle gevaar geweken.
Je moet goed kijken Edisgard, zeer binnenkort zul je zien dat je moeder bevrucht wordt.’
Nog maar twee of misschien drie stoten bracht Berwout nog voor elkaar, maar dan werd moeder’s engte teveel voor hem.
‘Jjjjjaaaaaahhhhhhh jongen’ kreunde Ysaud ‘nu mag je klaarkomennnnn.’
‘Toe kerel, geef me alles wat je hebt.
Geef me dat kind!’
Twee dingen gebeurden er op het moment dat hij zich niet langer meer kon beheersen. Hij kreunde zijn extase in moeder’s oor en zij begon te stralen in haar eigen orgastische verkramping als een roos die openbarstte bij de eerste zonnestralen.
Straal na straal gutste haar zaligheid in en iedere keer als ik aan die onervaren minnaar zag dat hij zijn geil loosde, leek moeder zich te openen. Ontvankelijk te maken.
Het duurde allemaal niet langer dan een gewoon orgasme, maar de intensiteit ervan deed het lijken alsof het een langdurige ceremonie betrof. Uitgeput zeeg Berwout uiteindelijk op zijn minnares neer en liet zich door die vrouw liefkozend toespreken nadat ze zich van dat kussen onder haar billen liet afrollen. Haar twee tieten draaiden wellustig mee en prangden zich tegen de borst van die jongen. Die jongen die verlegen werd van alle lof die hij door die initieel zo strenge tante kreeg toegevoegd.
‘Dank je wel lieverd’ fluisterde ze nauwelijks hoorbaar.
‘Jij bent over niet al te lange tijd vader van een zoon.
Je eerste zoon.
Let op jongen, als je in de eerste week van september jouw en mijn zoon zult zien, zal je iets opvallen.
Al onze vrouwelijke familieleden zullen voor je in de rij staan.’
Ze had er al aan gerefereerd. Het kindje dat ze zou baren zou toegerust zijn met eenzelfde dikke lul als zijn vader. Daarvan was mijn moeder volslagen overtuigd.
6
Na die gedenkwaardige ontmoeting tussen moeder Ysaud en neefje Berwout druppelden we successievelijk allemaal de ontvangstzaal in. Moeder had Berwout opgedragen zich nogmaals te wassen, maar had daar zelf vanaf gezien.
‘Geil dat gestort is om nieuw leven te maken’ grinnikte ze ‘mag nooit weggewassen worden.’
‘Iedereen in onze familie weet dat.
‘Morgen zal ik me pas weer baden, vandaag wil ik mijn zoon ruiken. Jullie allemaal mogen mijn kindje ruiken.’
We vierden feest, we genoten van elkaar en dag na dag werden de feestelijkheden uitbundiger. Totdat de kortste dag zich aandiende. De dag waarnaar door iedereen al zo lang was uitgekeken. De dag die onze familie in staat stelde te overleven onder de bezielende toewijding van de Grote Peil en de Onpeilbare.
De dag van de Decenniumpeil
Na het ochtendmaal verdwenen Muloc en zijn oudste broer Zeger, naar de Rituszaal om de hoogstnoodzakelijke voorbereidingen te treffen. Er diende een groot vuur gemaakt te worden en ook het altaar moest worden ingericht. Dat mocht alleen door de Pater Familias gedaan worden en één van de mannelijke leden van zijn clan. Muloc was, ook al was hij de oudste niet, toch Pater Familias. Dat had echter vooral ook te maken met zijn maatschappelijke positie en met name met de uitslag van de laatste Decenniumpeil.
Goderam en Castor hielden zich bezig met het aanslepen van voldoende brandstof en legden dat buiten de met ijzer beslagen deuren van de rituele ruimte. Niet dat ik dat kon waarnemen, maar het werd me later door de oudste van de twee verteld.
Ik liet me gewillig door mijn nichtjes overreden hun mee naar mijn kamer te nemen. Daar brandde tenminste een prachtig vuur en daar wilden ze hun hoogst noodzakelijk geachte voorbereidingen voor de gebeurtenissen van die namiddag en vooravond uitvoeren. En vooral ook laten uitvoeren. Hun jongste nicht had immers de beschikking over een heuse kamenierster?
Hun gewone dagelijkse uitmonstering, wollen rokken, linnen overhemden en een kort jakje deden maar nauwelijks vermoeden dat er drie aantrekkelijke dames de trap naar mijn kwartieren bestegen hadden. Niet werkelijk drie natuurlijk, maar de drie gasten die aan de Decenniumpeil zouden deelnemen. Nyesken, Hildegond en Berwout kwamen wel mee naar boven, maar zouden daar blijven als voor de anderen de ceremonie zou aanvangen.
Alle drie, met uitzondering van mijzelf natuurlijk, droegen valiezen met daarin hun persoonlijke verzorgingsmiddelen, maar ook de feestkledij die voor die dag onontbeerlijk zou zijn voor het correcte verloop van de ceremonie die ons te wachten stond. Voorop beklom ik als jongste van de ritusgangers de trap maar direct daar achteraan stapte Wendela, de zevenentwintigjarige dochter van oom Zeger. Zij was de meest doortastende van mijn drie nichten. Niet zo gek trouwens, ze was een helaas kinderloos gebleven weduwe en was Zeger’s dochter uit diens eerste huwelijk.
De afgelopen dagen waren een waar feest voor haar geweest. Een hoogtepunt was geweest dat Muloc had haar diverse malen alleen had wensen te zien. Ook haar oom en zijn zonen, allemaal, had ze in haar bed gehad en de veel te vroeg weduwe geworden vrouw leek te stralen van geluk. Voor haar was het eigenlijk dubbel feest. Ze mocht immers voor de tweede maal in haar leven de Decenniumpeil meemaken? Voor mij had ze die dagen geen tijd gehad. Alleen tijdens de maaltijden zagen we elkaar, want ook ik was druk in de weer geweest met mijn neven en nichten vooral.
Ook al woonden we betrekkelijk dicht bij elkaar, ik had eigenlijk geen idee van de hoedanigheid van haar fysiek. Nog tijdens de beklimming van de trap fantaseerde ik hoe het zou zijn om mijn oudste nicht voor een warm vuur te beminnen. Ik wist eigenlijk niet eens zeker of ze daar wel belangstelling voor zou hebben. Misschien was ze puur en alleen gericht op de mannelijke helft van onze familie, want ook dat had ik gemist. Of ik was er domweg vanuit gegaan dat ze als echte Adalwinusvrouw geen onderscheid zou maken.
Mijn fantasieën breidden zich verder uit en ik betrok ook de iets jongere Feerle bij mijn hersenspinsels. Die was pas drieëntwintig, maar ondanks alle pogingen daartoe, nog steeds ongehuwd. Een duister geheim verhinderde dat zij de juiste man gevonden had. Misschien dat na deze bijzondere dag daar meer licht op geworpen zou worden. Helaas was de afstand van Deventer naar Zwolle voor een meisje van mijn leeftijd een absoluut onoverkomelijke zaak en zag ik haar en haar zuster ook maar hooguit eens in de paar jaren.
Als vierde trippelde de jongste gaste naar boven. Gerbrun was pas zeventien en ook háár gezichtje straalde. Alles was nieuw voor haar en alle nieuwe dingen brachten haar in verrukking. Het was tenslotte de eerste keer dat ze zóver van haar geboortegrond gereisd was. Die paar dagen dat ze had kunnen genieten van haar beide ooms en tantes en daarnaast van haar meestal afwezige nichten, waren een ijkpunt in haar ontwikkeling geworden. De welwillende onbevangenheid en de onbaatzuchtige bereidheid haar ter wille te zijn op ieder gebied, maakte die korte week tot dan toe tot een feest. Voor drie van de aanwezige nichten zou het de eerste maal zijn dat ze deel mochten nemen aan de Peildag. Alleen Wendela was op de hoogte van de ceremonie, maar hield zich strikt aan de zwijgplicht die jegens alle niet ingewijden gold. Die niet ingewijden wisten dat maar al te goed en drongen niet aan. Zelfs de drie jongsten die meegekomen waren naar mijn kamer, taalden er niet naar. Zo stak onze opvoeding in elkaar. Je wist precies waar de grenzen van het betamelijke lagen.
Ingeberte kwam vrijwel direct uit haar bediendenkamer zodra ze de deur naar mijn verblijf opengeduwd hoorde worden. Zonder af te wachten, zonder opdracht eigenlijk, tilde ze het huisgewaad dat ik als enige van het binnentredende viertal droeg, van mijn schouders.
Mijn kamenierster kende gelukkig de hiërarchische verhoudingen en hielp direct nadat ze mij van mijn gewaad had afgeholpen, Wendela als eerste uit haar nauwelijks aantrekkelijke huisdracht. Ondanks haar al gevorderde leeftijd bleek de vrouw nog steeds een attractief lichaam te bezitten. Ze bezat twee werkelijk prachtige tieten, eigenlijk net zo fors als die van de vrouw des huizes, Ysaud. Alleen leken ze nog weer iets steviger. Haar platte buik, nou ja een kleine welving was wel zichtbaar, overschaduwde haar stoppelige kutje maar nauwelijks. Een paar welgevormde benen en prachtig gespierde billen, deden niet alleen mij kwijlen. Te lang was het geleden dat ik haar naakt gezien had en nog nooit hadden zij en ik in één en hetzelfde bed gelegen.
Drie nichten, waarvan er nog steeds twee al hun kleding aanhadden, stonden met open mond de schoonheid van de oudste aanwezige te bewonderen. Kreten als zodanig weerklonken in de kamer en de bewonderde liet zich al die complimenten met gepaste bescheidenheid welgevallen. Lachend wees ze naar haar iets jongere familielid. Inderdaad, ook Feerle mocht er zijn.
Ik vergeleek Feerle’s borsten met die van haar moeder, maar eveneens met die van haar oudste nicht. Ze leken qua grootte eigenlijk allemaal op elkaar. Nu ik voor het eerst tegelijkertijd zicht kreeg op de tieten van al mijn nichten, overviel me de fysieke gelijkenis tussen die nichten en moeder’s fysieke eigenschappen.
Allemaal bezaten ze van die prachtige, bolronde prammen die bij al haar volwassen familieleden uit één en dezelfde mal gegoten leken. Allang verbaasde ik me al niet eens meer over het buikje dat ik bij mijn op één na oudste nicht leek te onderscheiden. Het hoorde blijkbaar zo.
Ingeberte was intussen al snel overgegaan tot het uitvoeren van haar voorlopig laatste opdracht. Gerbrun, met afstand de jongste van de drie bij ons logerende ritusdeelneemsters, leek qua bouw het meest op mij, maar het meisje was dan ook maar nauwelijks een jaar ouder.
Het was Feerle die in haar valies rommelde en er even later triomfantelijk een kwast en een mes uit trok.
‘Heb je hier warm water Edisgard’ vroeg ze met een ietwat ondeugend gezicht ‘ik moet voor vanmiddag nog zeker mijn kutje kaal maken.’
‘En als ik het goed zie, moet jij dat eveneens Wendela!’
Alle vier giechelden, maar ik betoonde me natuurlijk de ware gastvrouw. Alhoewel ik precies wist waarom mijn nichten specifiek naar mijn kamer hadden gewild, deed ik alsof ik ze een grote dienst bewees.
‘Laat maar Feerle’ grinnikte ik ‘Ingeberte hier, zal je wel helpen.’
‘Zij doet het bij mij altijd en soms beft ze me nadat ze klaar is.
Ga maar op mijn bed liggen, dan helpt ze je wel.’
‘Toe, sta daar niet te treuzelen meisje’ gebood ik mijn dienstertje ‘ga warm water halen en mijn scheerspullen!’
‘Ik denk dat je vier kutjes moet gladmaken.
Vanochtend was er wéér geen tijd en voor vanmiddag moeten we op die plek echt zo glad als een babyhuidje zijn.
En als je daarmee klaar bent, waarschijnlijk ook nog die van Nyesken en Hildegond.
Het zou me ook iet verbazen als je Berwout’s pik en ballen daarna ook nog een beurt moet geven.
Misschien is hij daarna, als je lief tegen hem bent, wel bereid zijn gladgeschoren lul in je kutje te dopen.
Hij vraagt daar eigenlijk al de hele week naar.’
Gehaast begon het kamenierstertje met het warm maken van de benodigde hoeveelheid water. Terwijl de ketel boven het vuur hing, wierp ze met een ietwat verhit gezicht haar wambuis en rok uit, zodat ze alleen nog haar chainse aanhad. Het was ook behoorlijk warm in mijn kamer, te warm blijkbaar als ze aan de slag zou moeten. Dat dunne en vooral ook korte ondergewaad verhulde haar billen en borsten maar ternauwernood, maar daar zat ze blijkbaar niet mee.
Het water was al snel warm genoeg en met vaardige vingers schoor Ingeberte vier vrouwen babyglad. Ze kreeg het er zichtbaar warm van. Of dat van de erotisch geladen spraakwaterval van haar meerderen kwam of vanwege de overweldigende warmte van het vuur, liet ze niet blijken. Blijkbaar durfde ze zich geen intimiteiten te veroorloven bij de gasten. Alleen ik ontving een vederlicht kusje op mijn weer glad gemaakte kutje nadat ze de laatste restjes schuim weg gewreven had.
Haar vragende gezicht leek alsnog bevestiging te willen ten aanzien van die eventuele scheerbeurt van de jongste drie aanwezigen. Die hadden zichzelf inmiddels uitgekleed en lagen naast elkaar klaar om geschoren te worden op mijn bed. Ingeberte kon haar ogen nauwelijks afhouden van het steigerende apparaat van mijn jongste neef. Dat neefje met die geweldige dikkerd waarmee hij moeder zo goddelijk had verwend. Naar haar vaste overtuiging zelfs een kind gegeven had. Hoe ze dat zo precies kon vaststellen, was me een raadsel, maar ze zou me later inlichten had ze beloofd.
‘Mag ik hem werkelijk neuken Edisgard’ fluisterde ze zachtjes.
‘Hij is gigantisch, bijna zo dik als die twee pikken van Egghebrecht en Sybrand samen.’
Ondanks haar gefluister, had Berwout begrepen waarover het gesprekje ging en lag wellustig met zijn al lang weer stijve pik te spelen en knikte glunderend en met instemming op Ingeberte’s verzoek. Mijn meidje zou de gigant gaan herbergen, dat was zeker.
Het uurwerk van de Lebuïnuskerk sloeg driemaal en dat veroorzaakte nog meer commotie in de toch al op een kippenhok gelijkende kamer. Zenuwachtig borstelden vier naakte nimfen elkaars kapsel, hielpen ze elkaar, toch nog weer geassisteerd door de inmiddels eveneens geheel blote Ingeberte, in hun van tafzijde geweven ritusgewaad. Een zilveren gesp greep in een eveneens kunstig van zilver vervaardigde contraschakel en vormde zodoende bij ieder afzonderlijk gewaad op wellustig erotische manier een sluiting van het slechts eenmaal in de tien jaren te gebruiken rituele gewaad.
Drie vrouwen zagen het voor het eerst. Ook twee meisjes en een jongeling bezagen met stijgende verbazing de feestelijke uitmonstering van de ritusdeelneemsters. Alleen Wendela kon de overigen vertellen hoe ze de plooien het voordeligst rondom hun werkelijk prachtige lichamen dienden te draperen. Warmte verschaften die vliesdunne gewaden niet, maar dat zou ook niet nodig zijn. De ritusruimte zou gegarandeerd warm gestookt zijn als we er onze opwachting zouden mogen maken.
Het was tijd, hoog tijd. Ietwat geëmotioneerd namen we afscheid van de drie achterblijvers en Ingeberte. Voor drie van ons stond er iets bijzonders te gebeuren, maar wij alle vier begrepen dat die achterblijvers zich heerlijk ongeremd zouden mogen vermaken. Ingeberte zou daarvan zeker haar deel ontvangen.
Behoorlijk opgewonden, zenuwachtig zelfs, liepen we achter elkaar de trap af. Daar, beneden in de hal sloten we ons aan bij de reeds wachtende familieleden. Inmiddels al aanzienlijk onder de indruk van wat komen zou, vormden we uiteindelijk een stoet van tien mensen onder leiding van de elfde, Muloc. Een snelle inventarisatie maakte me duidelijk dat moeder er niet bij was. Zou zij dan al in de ritusruimte zijn?
Muloc, net als wij en de overige mannen ook gekleed in eenzelfde soort halfdoorschijnend weefsel, gaf aanwijzingen in welke volgorde zijn familieleden zich dienden op te stellen. Al snel werd het de drie nieuwelingen duidelijk dat hij iedereen op leeftijdvolgorde plaatste. Aangezien ik de jongste van het gezelschap was, liep ik dus helemaal achteraan.
Langzaam, plechtstatig bijna, verplaatste de menselijke colonne zich door de langzaam naar beneden hellende gang naar de vestibule van de ritusruimte. Het voorgeborchte was betrekkelijk ruim, zo’n twaalf bij achttien voet. Aan twee tegenover elkaar staande lange wanden waren flambouwen in houders aan de muur geplaatst en verlichtten de ruimte niet alleen, maar genereerden eveneens een aangename temperatuur.
Tegenover de toegangsdeur van de vestibule bevond zich een dubbele poort naar de ceremoniële kamer.
Langs de twee blinde muren, waaraan die flambouwen aangebracht waren, stonden banken met daarop een menigte Perzische kussens. Muloc gebaarde zijn volgelingen te gaan zitten in volgorde van binnenkomst. De mannen rechts, wij vrouwen, aan de linkerkant. Hij zelf betrad de sacrale ruimte en sloot de poort weer. Verbaasd over de ingetogenheid van al mijn familieleden die even tevoren nog als een klas jongste leerlingen van de Latijnse school door elkaar heen hadden gekwekt, bekeek ik de tegenover me zittende neven en ooms. Ook zij droegen slechts dat dunne gewaad dat ook mij maar nauwelijks bedekte. Dat zoiets niet gebeurde, was van geen belang. Naaktheid binnen de familie was gewoonte.
Plotsklaps werden de twee deuren van de poort opengegooid en stond daar, midden in de deuropening, Muloc. Een volslagen naakte Muloc die bezwerend zijn armen omhoog geheven hield. Zijn gespierde lichaam glom van de een of andere olie en wat werkelijk opviel, was die geweldige erectie die hij zijn familieleden presenteerde.
‘Treedt binnen’ schalde zijn stem luid ‘treedt binnen in het Sacrale Peilgewelf.’
Zijn oproep klonk veel luider dan nodig zou zijn in die beperkte ruimte, maar het maakte behoorlijk indruk. Zeker op ons, de drie novicen.
Eén voor één stapten de ritueelgenodigden de Tempel binnen, maar toen Feerle haar broer Castor achterna wilde stappen, werd ze bruusk tegengehouden en terugverwezen naar haar zitplaats op een van de banken.
‘Gij Feerle’ leek Muloc wel te bulderen ‘gij Gerbrun en gij Edisgard, zijt nog niet geproefd.’
‘Gij zijt nog niet gewogen en beproefd, gij zijt nog niet gewenst.
Eens in de tien jaren moogt gij binnentreden en vandaag zal het uw eerste maal zijn.
Geduld, u wordt niet vergeten.’
De deuren sloten en stilletjes bezaten wij, die drie nog in te wijden vrouwen, onze ziel in lijdzaamheid. Na een oneindig lijkende periode, ik had eigenlijk geen idee hoeveel tijd het wachten had geduurd, ging de helft van de poort weer open en wederom verscheen de nog immer naakte Muloc. Zijn lul leek nog weer stijver dan de eerste maal dat we er mee werden geconfronteerd. Ik bespeurde warme gevoelens, opwindende gedachten en verlangende samentrekkingen door mijn onderbuik stromen. Eindelijk zou het dan gaan gebeuren, eindelijk zou ik gaan meetellen in mijn familie, in het gezin ook.
‘Legt uw gewaad af en volg mij’ beval Muloc, de Grote Peil.
Binnen in de Tempel zag ik eindelijk moeder, de vertrouwde Onpeilbare, op een troon tegen de verst verwijderde wand. In haar rechterhand leek ze een fors uit de kluiten gewassen witachtige kunstpenis te torsen, in haar linkerhand een kloeke beker. Pas later vernam ik dat die kroes gevuld was met een alleen voor mannen bedoeld aphrodisiacum. Hun kloten en pik werden door de Onpeilbare ingesmeerd. Hun borst en rug. Overal voelden de mannen het spul branden en werden daarmee in een soort erotische extase opgezweept tot onvoorstelbare prestaties. Doordat hun pik extra dik met het elixir besmeerd werd, ontvingen uiteindelijk alle vrouwen hun deel. Maar dan wel in het inwendige van onze kut! De gedachte aan die eerste keer heeft me daarna lang achtervolgd. Steeds weer, wilde ik van het aphrodisiacum gebruik maken, maar het bestond slechts voor de bijzondere bijeenkomsten van de Decenniumpeil.
Die van een soort olieachtige substantie glimmende dildo leek gesneden uit het spul waarin Muloc zoveel handelde. Walrustand waarschijnlijk. Aan de uiterste kant was een zeer geprononceerde eikel gemaakt, met vlak daarachter de prachtig vormgegeven zogenaamd opgestroopte voorhuid. Die extra ribbels zouden de gebruikster aanzienlijke sensaties verschaffen nam ik aan. Aan de zijde waaraan het ding vastgehouden zou moeten worden bevond zich een gouden montuur waarmee de gebruikster, of gebruiker, de bijna monstrueus aandoende kunstlul stevig in haar of zijn vingers kon klemmen. Mijn mond viel open van verbazing. Een dergelijk prachtig juweel had ik nog nooit eerder gezien, toch deed het me vaag denken aan het ding dat Segewei ooit op mijn kamer in haar kut gepropt had. In ieder geval leek het me even groot als het ding waar onze oudste bediende zo goddelijk op klaargekomen was. Ysaud klemde het voorwerp zorgzaam vast en leek er onder geen beding afstand van te willen doen.
Ook zij was uiteraard naakt en onopvallend, haast ongemerkt, knikte ze me bemoedigend toe. Alle anderen stonden, eveneens ongekleed rondom een ovaal marmeren altaar waarop zeven grote, dikke kussens waren geplaatst.
Feerle, Gerbrun en ik werden, na eindelijk binnengebracht te zijn, gedrieën naast elkaar aan de binnenzijde van de Tempel voor de toegangspoort gezet en ons werd te verstaan gegeven dat we ons muisstil dienden te houden.
Muloc schreed naar de troon en boog voor de Onpeilbare, zijn echtgenote. De Onpeilbare verhief zich van haar troon, en plaatste de kostbare beker op een naast haar zetel geplaatste tafel en schreed met die prachtige dildo op haar hand naar het altaar. Vervolgens plaatste ze die kunstig uit de tand van een walrus gesneden kunstpik precies in het midden op het plateau. Niet eerder was me opgevallen dat daar een op ebbenhout gelijkende console geplaatst was waarin twee gouden beugels gedraaid waren. Op die gouden beugels vlijde moeder die prachtig gesneden kopie van een gigantische mannenlul. Schitterend contrasteerde het gebroken wit van de walrustand met het diepzwarte van dat ebbenhout.
Toen pas, greep de Grote Peil haar hand en begeleidde haar naar de plaats aan het altaar waar het rijkst versierde kussen lag. Vlak voor het altaar plaatste hij haar met het gezicht van dat altaar afgekeerd.
De volgende die hij een plaats gaf was Diedele en daarna kwamen de overige twee vrouwen die reeds eerder aan de ceremonie hadden deelgenomen. Voor vier van de kussens stond inmiddels een naakte vrouw met geloken ogen te wachten op de vervolgstappen die de Grote Peil voor hen in petto had.
Met nog steeds die immense, keiharde erectie, stelde Muloc zich voor zijn eigen Ysaud op. Hij keek haar intens, nagenoeg onbewogen in haar gezicht en zij kon zonder met haar ogen te knipperen hetzelfde bij hem doen.
‘Spreid uw benen’ beval hij en met gevoelens van verbijstering zag ik moeder het bevel uitvoeren.
‘Ik zal zelf beoordelen of uw kut kaal is.
Ik zal zelf beoordelen of u waardig bent mijn lul weer te herbergen.
Oooh vrouwe, laat het zo zijn dat u een waarachtige dochter van Adalwinus bent.’
Zonder scrupules klapte zijn volle hand op Ysaud’s gladde kut en ik nam waar hoe vader een paar vingers tussen haar schaamlippen door, naar het binnenste van moeder’s grotje perste. Nadat hij zijn hand, met tegenzin leek het wel, terugtrok, draaide moeder zich een halve slag om en verkreeg op dat moment zicht op wat er verder zou gebeuren.
Zonder er nog een woord aan te verspillen stelde Muloc in zijn functie als Grote Peil zich vervolgens voor de oudste vrouw, na de oude Onpeilbare op. Ook bij Diedele herhaalde zich hetzelfde ritueel. En even later ook bij Isolde en als laatste bij Wendela. Vier vrouwen staarden naar het midden van het altaar.
‘Het is goed’ sprak de Grote Peil.
‘Geleid de twee niet ingewijde, geproefde en beproefde vrouwen naar hun plaats.’
Everoud, geassisteerd door zijn oudere broer Zeger, vatten een hand van hun respectievelijke dochter en nicht en geleidden die tot bij een vacant kussen op het altaar. Ook zij werden met hun gezicht van dat altaar afgewend opgesteld.
‘Spreid uw benen’ beval de Grote Peil en prompt zag ik Feerle uitvoeren wat haar werd opgedragen.
Muloc stapte iets naar voren en vervolgens zag ik moeder van haar plaats komen. De Onpeilbare greep Muloc’s pik en duwde die in één doorgaande beweging, alsof ze een dergelijke handeling dagelijks uitvoerde, tussen Feerle’s duidelijk gezwollen schaamlippen.
Moeiteloos gleed Muloc’s lul in zijn nichtje’s kutje totdat hij niet verder kon. Het meisje, vrouw eigenlijk, verblikte of verbloosde niet. Ze kantelde haar bekken zelfs om maar zoveel mogelijk van die goddelijk dikke leuter in haar flamoes te kunnen ontvangen.
‘Hiermee heb ik vastgesteld dat deze kut geen maagdelijke kut is’ klonk de stem van de Grote Peil geëmotioneerd.
Langzaam trok hij die, inmiddels van Feerle’s sappen glinsterende lul uit haar groef en sprak het laatste deel van zijn formule uit.
‘Gij zijt waardig mijn lul te ontvangen.’
Ook Gerbrun werd op dezelfde manier in de Tempel ingewijd, maar voor haar was het nòg weer ietsje enerverender. Haar oom was al zo oud en zij pas zeventien. Toch genoot ze van zijn aandacht en herbergde zonder enige weerstand zijn gezwollen apparaat. Ook zij bleek kletsnat te zijn. Muloc’s lul glom andermaal van de lichaamssappen van het tweede meisje dat hij inwijdde.
Eindelijk zou het mijn beurt zijn. Ondanks jaren van voorbereidingen schrok ik toen mijn twee ooms zich aan weerszijde van me dienden op te stellen. Ietwat nerveus, zocht ik steun in moeder’s ogen, maar die reageerde niet. Twee, bij iedere stap van links naar rechts zwiepende erecties bewogen voor die toch wel prachtig gespierde lichamen van vader’s broers. Met een wederom onbegrensd gevoel van vertrouwen bezag ik het op me af stevenende tweetal, dat zich zonder me aan te raken, naast me opstelde.
‘Brengt de maagd in de altaarpositie tot de Grote Peil’ beval Muloc.
Vier onverzettelijk sterke handen grepen me voorzichtig beet en tilden me maar ietsjes op. Mijn voeten raakten maar nèt de marmeren vloer niet. Aldus zwevend werd ik naar het enige kussen op het altaar gebracht waarvoor nog geen vrouw stond te wachten. Het was blijkbaar niet de bedoeling dat ik zou moeten afwachten. Als in een droom voelde ik me zweven en constateerde ik dat ik ruggelings op het vacante kussen gelegd zou worden dat zich direct naast dat van de Onpeilbare bevond. Ja, logisch natuurlijk, ik was immers de jongste en zou aansluiten bij de eerste, de Onpeilbare. Het voelde meteen vertrouwd dat ik naast moeder mocht liggen en kon me direct geheel ontspannen. Voorzichtig plaatsten Zeger en Everoud me op het gereedliggende kussen en schoven dat, met mij erop, naar de rand van het marmeren altaar.
De Grote Peil, Muloc, mijn eigen vader, schreed in al zijn waardigheid naar de plaats waar ik, de te defloreren maagd lag, zijn eigen dochter. Daar lag ik en met een verzaligd, gerustgesteld gemoed, drong maar langzaam tot me door dat mijn wens eindelijk in vervulling zou gaan. Hoe vaak had ik hem niet gesmeekt me te ontmaagden en hoe vaak had hij me lachend terzijde geschoven. Ooit zou ik door een rechthebbende worden ontmaagd. Wie dat was, wilde hij nooit zeggen. Op dat moment pas, daar op dat altaar in het bijzijn van mijn gehele familie, zou mijn vader zijn pik als eerste in mijn hunkerende gleuf drukken. Oooohhhh zaligheid, na die dag zou alles anders zijn. Na die dag zou ik vaker een lul tussen mijn benen mogen ontvangen. Na die dag zou ik ook van Berwout’s dikkerd mogen genieten op de manier waarmee hij moeder had klaargestoten. Eindelijk zou ik ook zwanger kunnen worden. Met een zucht van verlangen besloot ik alles over me heen te laten komen. Ik zou me met alle liefde die ik in me wist, onderwerpen aan die hele eredienst.
Ondanks de toch wel indrukwekkende ceremonie, stonden Muloc’s ogen vriendelijk en knipoogde hij me nauwelijks merkbaar toe. Hij hief zijn armen weer omhoog, net zoals hij dat gedaan had toen de poort van de ritusruimte voor het eerst in zijn geheel werd geopend. Vervolgens kantelde hij zijn bekken zodat zijn keiharde de Tempelruimte in leek te steken en riep met luide stem zijn opdracht.
‘Plaats de maagd om de Grote Peil’ klonk het gedragen.
Vier handen grepen me stevig en toch tegelijkertijd heel teder voor de tweede maal beet en brachten mijn onderlichaam horizontaal tot vlak bij dat van vader. Ysaud, de Onpeilbare van dat moment, richtte met haar ene hand Muloc’s pik op het opgewonden kutje van hun beider dochter.
‘Ze is klaar’ sprak de Onpeilbare ‘de maagd is gereed.’
Zeger en Everoud hoefden maar weinig inspanning te leveren. Ongetwijfeld lag het aan het grenzeloze vertrouwen dat ik voor vader koesterde. Alsof het het aantrekken van een handschoen betrof, schoven mijn twee ooms mij, en dus eveneens mijn vagina, moeiteloos over vader’s lul.
Of het aan mijn concentratie lag, de gladheid van vader’s pik, of de onbegrijpelijke meegevendheid van mijn schedewanden, ik zal nooit kunnen verklaren waarom ik vanaf die eerste penetratie alleen maar genot ervoer. Geen kik gaf ik en dat nog wel bij de eerste kennismaking met het gereedschap waarmee ik geacht werd mee te werken aan het in stand houden van ons familieverband. Voor het eerst ervoer ik die tinteling die door het aphrodisiacum werd veroorzaakt. Die zalig opwindende tinteling die mijn kutje in brand leek te zetten en die me naar méér pik deed verlangen. Segewei’s uitspatting met die twee kapiteins leek opeens veel minder exotisch. Ik begreep volledig wat haar destijds bezielde. Ik ervoer dezelfde sensaties en vader had slechts één keer zijn rammer in mijn onderlichaam gestoken. Hoe vaak zou mijn flamoesje nog gevuld worden met goddelijk aanvoelende pikken? Hoe vaak zou ik er op dezelfde manier van kunnen genieten zoals al mijn vrouwelijke familieleden dat zo ongegeneerd konden doen? De tijd zou het leren. Direct na de verwoesting van mijn hymen, die uiteindelijk niets van doen had met een werkelijke verwoesting, werd ik van vader’s pik afgetild en met beide voeten op de koude marmeren vloer gezet.
Nòg leek er geen schot in de ceremonie te komen. Alle vrouwen stonden nog steeds voor het hun toegewezen kussen op het altaar. De Grote Peil, immer nog toegerust met die immens harde lul, stelde zich voor mijn zo onlangs pas gedefloreerde persoontje op en beval me mijn houding aan te passen.
‘Spreid uw benen’ klonk het voor de zoveelste maal en uiteraard voldeed ik met liefde aan dat bevel. Inmiddels begreep ik ongeveer wat er volgen zou en voelde me intens geaccepteerd. Opgenomen en aanvaard in de kring waartoe ik eerder wegens mijn te geringe leeftijd, geen toegang had gehad. Toch was ik er niet helemaal zeker van en trachtte vader’s stemming te peilen, want mijn onzekerheid groeide weer. Die onzekerheid verdween nadat ik moeder eindelijk weer in de gaten kreeg. Opnieuw greep die vader’s pik en richtte die op mijn even tevoren nog ontmaagde flamoesje. Snel kantelde ook ik mijn bekken en ontving voor de tweede maal in korte tijd die heerlijke dikkerd in mijn ontzettend nauwe schede.
Even maar doopte Muloc zijn pik in me en voor de laatste maal die dag verklaarde hij zijn tevredenheid.
‘Hiermee heb ik vastgesteld’ galmde zijn stem ‘dat deze kut geen maagdelijke kut is.’
Nogmaals meende ik emotie in vader’s stem te horen en met een spijtig gemoed merkte ik dat Muloc zijn gladde paal uit mijn onderlichaam terugtrok.
‘Gij zijt waardig mijn lul te ontvangen’ waren de laatste worden van die formule.
Eindelijk leken de inleidende ceremoniën beëindigd te zijn en vooral de ouderen slaakten een zucht van verlichting.
‘Geliefden’ sprak Muloc met trillende stem ‘gij weet waarom wij hier vergaderd zijn.’
‘Gij allen weet, met uitzondering van onze drie jongste zusters, wat het doel van deze bijeenkomst is.
Het voortbestaan van onze familie staat op het spel.
Er rust een gigantische verantwoordelijkheid op ons allen om onze familie voor uitsterven te behoeden.
Wij alleen, moeten elkaar helpen, zijn het aan onszelf verplicht onze familie voort te laten leven.
Daartoe hebben we een nieuwe Grote Peil nodig, want mijn leven loopt ten einde.
Het is lang niet zeker dat ik het nog een decennium zal volhouden.’
Protesterende geluiden klonken van overal. Vrijwel alle aanwezigen toonden zich ontzet door de toch wel reële toekomstverwachting van de Grote Peil. Was de levensverwachting in ons tijdsgewricht niet slechts ongeveer vijfentwintig jaren? En was Muloc daar niet al ruimschoots vijftien jaren overheen? Berusting en begrip voor zijn doortastendheid daalde maar langzaam in.
‘Geliefden’ vervolgde Muloc ‘vandaag wijzen we dus een nieuwe Grote Peil aan, maar dus eveneens een nieuwe Onpeilbare.
Wat voor mij geldt, geldt in iets mindere mate voor de huidige Onpeilbare.
Ik nodig u uit deel te nemen aan de aanwijzingsprocedure tot het verkrijgen van twee mensen die ons de toekomst in zullen leiden.’
Heel even leek het erop dat Muloc de leiding uit zijn handen liet glippen, maar hij kon de gemoederen tot bedaren brengen. Waarschijnlijk voor de zoveelste keer legde hij uit wat nu precies de bedoeling was.
‘Zusters, stelt u in de vereiste houding op het altaar en laat de meest gewilde de nieuwe Onpeilbare zijn.’
‘Wij mannen zullen peilen, zullen bepalen wie de nieuwe Grote Peil zal zijn.’
Het was Muloc zelf, die verifieerde of alle vrouwelijke deelneemsters op de juiste manier op hun kussen geïnstalleerd werden. Alle te peilen diepten dienden op de rand van het altaar geplaatst te zijn en alle vrouwelijke adepten dienden hun benen zover mogelijk tegen hun borstkas op te trekken zodat maximale bereikbaarheid tot hun respectievelijke zaligheid en maximale diepte in dezelve bereikt zou worden.
‘Peilen’ riep Muloc zijn mannelijke familieleden op ‘volgt mij in de Vijfpeil, nadat ik de laatste rituele handeling verricht heb en verzeker daarmee onze toekomst!’
Nòg gebeurde er weinig. Alle mannen keken geobsedeerd naar het middelpunt van het altaar waar die gigantische kunstlul lag. Met beide handen tilde Muloc het gevaarte uit zijn steunbeugels en begaf zich naar het kussen waarop de Onpeilbare in de voorgeschreven houding lag. Op dat moment begreep ik ook waarom die dildo zo overvloedig met een glijdend middel was ingesmeerd. Moeiteloos bracht Muloc het wit-gele ding tussen Ysauds’s schaamlippen. Tot aan het gouden montuur verdween die hele walrustand in moeder’s kut en leek haar niet alleen fysiek te vullen, maar zeker ook spiritueel.
Ook al probeerde ze zichzelf te beheersen, mij was het duidelijk dat moeder lag klaar te komen. Te vaak had ik haar gebeft en ervaren hoe ze haar hoogtepunten over het algemeen beleefde. Op dat moment zag ik haar buikspieren samentrekken en het kostte haar moeite om haar benen zo hoog mogelijk tegen haar borstkas aangetrokken te houden. Stotend haalde ze adem door haar neus en zweetdruppeltjes verschenen op haar voorhoofd. Ik was ervan overtuigd. Moeder lag klaar te komen na die ene insertie van dat ivoren monster.
Duidelijk teleurgesteld, zuchtte ze toen haar echtgenoot die wit-gele godemiché net zo langzaam als hij hem erin had geperst, weer tussen haar om het ding klemmende schaamlippen vandaan trok. Sidderend van geilheid lag de Onpeilbare haar orgasme weg te zuchten en was nog maar nauwelijks aanspreekbaar toen Muloc de van haar eigen vocht glinsterende eikel aan zijn van genot kreunende vrouw presenteerde. Slechts voor een kort moment speelden haar lippen en tong rondom die dik aangezette eikel, maar vervolgens legde Muloc het apparaat eerbiedig terug op zijn sokkel.
Eindelijk zou de ritus aanvangen. Vader penetreerde als eerste zijn echtgenote, de Onpeilbare. Ysaud ontving zijn dikke pik met hoorbaar plezier en zuchtte teleurgesteld toen haar man zich na vijf diepe stoten met de vrouw naast haar verder ging. Ook in de kut van Ysaud’s buurvrouw perste Muloc zijn lul, terwijl zijn oudste broer de diepte van Ysaud’s grotje peilde. Alle vijf mannen, Muloc, Zeger, Everoud, Goderam en Castor introduceerden om beurten hun keiharde in die zeven willige kutjes.
Naarmate de cirkel van gepenetreerde vrouwen voor de eerste maal meer en meer gesloten werd, nam het gezucht en gekreun hand over hand toe. Het was Ysaud’s buurvrouw, Diedele, die al bij de vierde pik in haar gleufje haar orgasme niet tegen kon houden en alle deelnemers op de hoogte van haar euforie bracht. De eerst zo diep ingetogen stemming begon langzaamaan te veranderen in een extatische. Niet alleen de vrouwen begonnen gevoelens van genot te ervaren, zeker ook een aantal van de mannen ervoer een dergelijke gemoedstoestand.
Muloc doopte voor de tweede maal zijn leuter in het soppende kutje van de vrouw van zijn broer Everoud, ze was de derde van het zevental dames, toen hij zijn op één na oudste broer eveneens zijn orgasme hoorde uitkrijsen. Everoud gutste zijn geil in Ysaud’s groef en droop, nadat hij al zijn kruit verschoten had, ietwat teleurgesteld af naar een plaats aan de zijwand.
Het gekreun van klaarkomende vrouwen was niet meer van de lucht. Op dat moment ervoer ik voor de eerste maal in mijn nog jonge bestaan, op het altaar van de Decenniumpeil een door een harde lul veroorzaakt hoogtepunt. Dit wilde ik iedere dag wel. Mijn kut, ja verdomd, op dat moment dacht ik niet aan koosnaampjes. Een kut had ik en er werd gebruik van gemaakt. En ik zwelgde van genot! Inwendig leek ik in brand te staan en iedere volgende stoot leek dat gevoel te intensiveren. Enthousiast, verlangend vooral, keek ik hunkerend uit naar mijn volgende bestijger, nadat de oude zijn vijf stoten in mijn werkelijk kleddernatte kut gepleegd had.
De volgende zou mijn oudste neef zijn. Goderam straalde van opwinding, van blijdschap ook en drukte met een extatische uitdrukking op zijn gezicht zijn pik diep in me. Twee maal pompte hij zijn rammer heel voorzichtig heen en weer, maar toch bleek mijn kutje te strak om zijn pik heen gespannen te worden en verschoot ook hij zijn sperma veel te vroeg in de zaligheid van een der zeven vrouwen.
Zeven willige vrouwelijke familieleden lagen verwachtingsvol te genieten van een steeds kleiner wordend aantal peilers. Er waren er nog maar drie over en het werd moeilijker om ieder gleufje nog tot een hoogtepunt te krijgen. Muloc deed nog mee, zijn broer Zeger was er ook nog en als laatste was er nog de Benjamin onder hen.
Castor besteeg op het moment dat ik zoekend rondkeek waar mijn volgende peiler zich bevond, juist Diedele, zijn moeder. Zuchtend en kreunend stootte die jongen zijn lul in dat groefje dat al overliep van weglekkende lichaamssappen. Zijn moeder had er al een aantal hoogtepunten opzitten en werd steeds geiler, wilde steeds meer pik. Soppende geluidjes vulden de kamer en hitsten die laatste drie peilers nog verder op.
Muloc was het weer die na enige tijd zijn onuitputtelijk lijkende pik in de gleuf van mijn buurmeisje Gerbrun duwde. Zij was een stuk ervarener dan ik, maar kreeg het niet voor elkaar om zaad aan de pik van haar penetrator te onttrekken. Vader stapte met een brede grijns over naar zijn van hoopvolle verwachting hijgende dochter. Naar mij dus. Veel tederder dan hij bij de oudere vrouwen deed, schoof hij voorzichtig zijn rammer in mijn gleufje. Verzaligd lag ik hem aan te kijken en spande een paar, mij tot op die dag volslagen onbekende spiergroepen in mijn onderlichaam. Muloc’s ogen verwerden tot schoteltjes en hijgend en zuchtend zeeg hij krampend op me neer. Guts na guts gaf hij me alles wat hij voor me bewaard had.
Daarmee ontving ik niet alleen een tweede dosis geil, maar ook innig dankbare liefdesbetuigingen. Geile liefde van de man die me niet alleen op de wereld had gezet, maar me, terwijl zijn sperma tegen mijn baarmoedermond opspoot, een denderend orgasme bezorgde.
Met een intens tevreden uitdrukking voegde vader zich naderhand bij zijn broer en neef die al enige tijd de verrichtingen van de overblijvers aan het gadeslaan waren. Alleen Zeger en zijn neef Castor deden hun uiterste best hun urgentie te temmen en het toch nog weer langer vol te houden dan de ander. Het was geen kwestie van gunnen of misgunnen, nee, meer een test wie de sterkste was. Dat andere was op dat moment van ondergeschikt belang.
Twee peilers van de initiële vijf waren dus nog in de strijd. Zeger perste rustig zijn lul in zijn dochter en zo te zien genoot Wendela met volle teugen. Jammer vond ze het dat ze iedere keer maar vijf stoten van een minnaar mocht ontvangen, maar er was er nog eentje. Na enige tijd meldde Castor zich en drukte zijn pik in haar grotje.
Zeger was intussen weer bij Ysaud aanbeland en voerde zijn verplichte hoeveelheid penetratiestoten uit. Twee vrouwen verder lag zijn echtgenote hunkerend te wachten en verdomd, hij haalde het. Na Diedele, de vrouw van zijn al veel eerder uitgeschakelde broer, hunkerde Isolde naar de leuter van haar eigen man. Hij overleefde het en moest nadat hij zijn dochter haar vijf peilen had gegeven weer verder naar de iets jongere nicht Feerle. Ook haar ontfutselde hij een hoogtepunt en het meisje lag te zwijmelen van genot.
Waarschijnlijk was hij iets te gretig toen hij die goddelijk harde pik in Gerbrun’s gleufje ramde. Al bij de eerste stoot bleek dat hij zich overschat had en gutste een groot deel van zijn ejaculaat langs haar druipende schaamlippen naar het kussen waarop ze al ze menig stijve pik had mogen ontvangen. Met een lachend gezicht stapte ook hij met een druipende lul naar de bank waar zich al vier uitgetelde mannen bevonden.
Op dat moment was bekend wie de nieuwe Grote Peil zou zijn. De jongste man in het gezelschap. De man met het grootste uithoudingsvermogen.
Maar wie zou de nieuwe Onpeilbare worden. Toen ik er even over nadacht, leek het me een uitgemaakte zaak. Tot dusver was ik de enige geweest die al tweemaal een zaaddonatie had mogen ontvangen. Eigenlijk kwam ik alleen in aanmerking, maar mogelijk zou Castor zich kunnen beheersen en zijn urgentie uit kunnen stellen tot hij nogmaals bij zijn jongste nicht aankwam. Ik was zijn jongste nicht. Een lange weg was nog te gaan.
Met de grootst mogelijke voorzichtigheid trok hij zijn lul terug uit zijn moeder’s kut, kuste het nog in haar orgastische krampen zwijmelende mens en stapte over naar nicht Wendela. Het natuurlijk zeer ervaren vrouwtje kon hem maken en breken als hij een moment van onoplettendheid zou hebben. Wendela lag ongegeneerd te genieten van die vijf stoten en tikte haar neef bemoedigend op zijn schouder toen hij met zijn nog immer keiharde pik overstapte naar zijn zuster Feerle. Ook haar gaf hij een klaterende climax en verliet iets te haastig haar knellende schaamlippen.
Hijgend stond hij zich in te houden en hervond, zij het met moeite, zijn concentratie terug. Gerbrun was vermoedelijk de laatste in die hunkerende rij vrouwen die zich op dat moment allemaal totaal verwend voelden. Bemoedigend glimlachte ik mijn rivale toe en fluisterde dat ik het haar zo gunde. Ook een dosis geil te ontvangen van de toekomstige Grote Peil was een goede start voor een gelukkig leven.
Met uiterste inspanning bracht Castor zijn pik, met die inmiddels van het onophoudelijk heen en weer proppen tussen al die verschillend klemmende schaamlipjes knalrode eikel, in zijn jongste zuster’s druipende groef. Eén keer beet hij op zijn tanden, een tweede maal kostte meer moeite en hij hield zijn wapen voor een moment stil in dat nauwe kutje. Driemaal lukte ook nog en zelfs de vierde keer volbracht hij zonder zijn geil in die uitnodigend krappe kut van zijn zusje te pompen.
Hijgend keek hij in het gezicht van dat lieve meisje. Het meisje dat hij al zo vaak gelukkig had gemaakt.
‘Geef het Edisgard’ fluisterde ze ‘zij is je zuster.’
‘Toe jongen, hou je in en geef het haar.
Zij moet de nieuwe Onpeilbare worden.’
Het leek wel of die woorden vol intense liefde Castor tot bedaren brachten en zonder vreselijk veel moeite gaf hij zijn zusje zijn laatste stoot. Niet alert genoeg om te reageren op hetgeen Gerbrun gemompeld had, lag ik hunkerend naar nòg weer een penetratie te wachten. Amechtig hijgend viel hij van haar af. De kus die daarop volgde duurde eeuwenlang, leek het. Het was duidelijk zichtbaar, die twee waren minnaars.
Met zijn blik gericht op mijn gezicht, duwde hij een paar tellen later op de tast zijn parate knuppel in mijn reeds tweemaal bespermatoïzeerde gleuf. Een dankbare kreun werd zijn deel en meteen moest hij zich inhouden. Hij wilde me blijkbaar iets moois geven en hoopte dat ik daarvoor gevoelig genoeg zou zijn. Hoog in mijn gleufje, om maar zoveel mogelijk druk op mijn clit uit te oefenen drukte hij drie keer snel zijn pik in mijn warmte. Nòg een keer ondernam hij een poging, maar dat was het laatste dat Castor gedurende die Decenniumpeil voor elkaar kreeg.
Toch kreeg hij nog iets meer voor elkaar. Zijn minnares die hij zijn eerste, maar haar derde zaadlozing toekende, zou haar leven met hem slijten als Onpeilbare In die nog niet uitgesproken hoedanigheid lag ik mijn zoveelste orgasme van die avond te verwerken. Stralend lagen we in elkaars armen uit te hijgen, niet wetende hoe onze wereld door ons eigen toedoen zou veranderen.
Alle ogen waren op ons gericht en het was uiteindelijk Muloc die zijn enige dochter en neef in de armen sloot.
‘Kom kinderen’ sprak hij met gebroken stem ‘het is volbracht.’
‘Er is geen twijfel mogelijk, jullie zijn onverslaanbaar.
Er staat een kuip met warm water.
Ga nu maar, jullie mogen eerst.
Was jezelf, was elkaar en kleed je voor het avondmaal.
Daar ontmoeten we elkaar later en daar zal ik jullie bevestigen.’
Later, met zijn vijftienen aan de lange tafel, sprak Muloc. Nogmaals bleek in hoeverre hij soepel met de regels om kon gaan. Nyesken, Hildegond en Berwout mochten eveneens aanzitten aan de feestdis. Lang niet alles waarover hij oreerde was bestemd voor niet ingewijden. Desondanks legde hij uit wat er die dag gebeurd was. De ouderen wisten dat al wel, maar voor mij, mijn nichtjes Feerle en Gerbrun en ook mijn neven Goderam en Castor, was het een buitengemeen merkwaardig ritueel geweest. De drie jongsten moesten maar raden wat er zich precies had afgespeeld, maar ze kregen, mede door gefluisterde aanvullingen van Diedele en moeder toch een aardig beeld. Natuurlijk hadden alle aanwezigen, met uitzondering van mijzelf, al lang met elkaar geneukt. Natuurlijk begrepen ze dat die vrijheid waarvan ze genoten een heel bijzondere vrijheid was. De werkelijke schok kwam pas nadat Muloc de essentie van de bijeenkomst van die dag had uitgelegd.
Het fenomeen Grote Peil werd verklaard. Grote Peil en de Onpeilbare dienden broeder en zuster te zijn. Een felle steek van teleurstelling schoot door mijn geest. Castor was een neef. Immers, hij was de zoon van Everoud en Diedele. Zou er dan alsnog aan de initieel zo duidelijke uitslag een andere uitkomst gegeven worden? Onverstoorbaar vervolgde Muloc zijn betoog.
De reden van het bestaan van de Onpeilbare werd ons nieuwelingen, duidelijk gemaakt. Dat daarmee bedoeld werd dat de Grote Peil en de Onpeilbare een niet te peilen innig en intense verbintenis aangingen vanaf het moment dat hij de laatste was en zij de meest aanlokkelijke. Samen zouden ze door hun onloochenbare geilheid, het voortzetten van de familie met de grootst mogelijk waarschijnlijkheid kunnen bestendigen en de anderen voorgaan hun voorbeeld te volgen. De Grote peil en zijn levensgezellin zouden een andere naam krijgen. Muloc zou de Grote Peil heten en Ysaud de Onpeilbare. Al eeuwen waren die namen voor hen gereserveerd. De oude Grote Peil herkreeg zijn eigen naam weer. Rambrecht zou hij weer heten en moeder zou weer luisteren naar haar eigen naam, Rycaldis.
Nog meer mededelingen volgden. Verheugende mededelingen zelfs. Het was tijdens die bijeenkomst dat de weduwe Wendela met zekerheid wist te vertellen dat haar oom Everoud de vader zou worden van het kindje dat ze sinds drie maanden verwachtte. De consequentie daarvan was, dat ze van haar woonplaats Diepenvene naar het huis van de vader van haar toekomstige kindje zou verhuizen. Ook het buikje dat ik van Feerle had menen te zien, had een innige verhouding met haar broer als oorzaak. Het huis van Everoud en Diedele zou binnen afzienbare tijd krioelen van kleintjes, naar het zich liet aanzien. De eerstkomende tijd was het voortbestaan van de familie verzekerd. Maar hoe zat het nu met de reden waarvoor de hele ceremonie op touw gezet was?
Muloc schraapte voor de laatste maal die avond zijn keel. Voor mij, maar ook voor de nieuwe Grote Peil, kondigde hij een andere kijk op de directe toekomst aan. Castor bleek niet mijn neef te zijn. Cas was een broer van het jongste meisje in het gezelschap. Ik was het jongste meisje in het gezelschap realiseerde ik me op het moment dat vader die woorden uitsprak. Hij was een halfbroer weliswaar, maar desondanks toch een broer. Muloc had jaren eerder, Diedele als bedgenote gehad. Dat moest ook zo zijn en uit die verbintenis was Castor geboren.
Op dat moment drong pas tot me door wat er zich een paar dagen eerder op mijn kamer had afgespeeld. Diedele had toen gerept van ene Paridaen, haar broer. Die zou de vader zijn van Berwout. Maar er zou nòg een kind zijn waarvan Everoud niet de vader was. Moeder had haar destijds tot de orde geroepen en gezegd dat het zaken betrof die alleen de Grote Peil aangingen. Muloc dus. Het ging Muloc inderdaad aan, hij bevestigde toch op dat moment dat Castor zijn zoon was? Hoe Diedele uit die schare minnaars een vader zó zonder enige twijfel kon aanwijzen, bleef me een raadsel. Hoe dan ook, nogmaals leerde ik weer een beetje meer over onze werkelijke familieverhoudingen en ik begon ervan overtuigd te raken dat ik nog vaak verrast zou worden.
Castor en ik werden bevestigd en we hoopten nieuw elan in het voortbestaan van de familiebanden die we allen zo koesterden, te kunnen brengen. Als teken van mijn nieuw verworven waardigheid, werd me die ceremoniële walrustand dildo aangereikt. Later zou vader Rambrecht me vertellen waar het heiligdom bewaard diende te worden, maar al wel vertelde hij dat ik het drieëntwintig centimeter lange ding als enige in de familie mocht gebruiken naar het mij goeddunkte. Heel even keek ik in Cas’ gezicht en verwachtte de eerstkomende tijd geen gebruik van vader’s genereuze aanbod te zullen maken.
Die avond en nacht bleek daarvan helemaal niets. Min of meer uitgeput door lichamelijke vermoeidheid, maar vooral ook vanwege geestelijke afmatting, sliepen Cas en ik als rozen. Castor die juist die dag mijn eigen Muloc geworden was.
7
Het was pas de volgende morgen, de tweeëntwintigste, dat mijn nieuw verworven echtgenoot en halfbroer me het hof probeerde te maken, me lichamelijkheden probeerde te ontlokken. Ook al hadden we tijdens die memorabele Decenniumpeil voor het eerst geneukt en was hij tot mijn echtgenoot gebombardeerd, toch durfde hij maar ternauwernood aanstalten te maken om zijn rechten te doen gelden. Zo doortastend als hij tijdens de ceremonie geweest was, zo timide kwam hij die eerste morgen van wat ik beschouwde als ons huwelijk op me over.
‘Edisgard’ fluisterde mijn man ‘Edisgard, word eens wakker.’
‘Toe meisje, ik wil met je praten.
Edisgard…’
Proestend draaide ik me om, klemde mijn armen om zijn nek en perste mijn tieten tegen zijn borst en mijn lippen op de zijne. Pas na die eerste kus van die morgen was ik in staat mijn man, mijn eigen Muloc te corrigeren.
‘Schatje’ begon ik met een brede grijns ‘je doet het verkeerd.’
‘Edisgard is weg.
Op dit moment lig je naast Ysaud, weet je nog?
En ik zal je nog wat vertellen.
Je moet niet zo afwachtend zijn, ik wil je net zo graag als jij mij.
Hoe staat het met je trouwgereedschap?’
Terwijl ik die laatste woorden tot hem sprak, klemde ik mijn vingers om zijn inderdaad al lang weer parate rammer. Een diepe zucht ontsnapte aan de lippen die ik even tevoren zo intens gekust had. Niet alleen mijn hand bracht hem in de juiste stemming, ook mijn tieten hadden onmiskenbaar een libidoverhogend effect.
‘Muloc, ik wil je’ fluisterde ik hem zachtjes toe.
‘We zijn niet zomaar bij elkaar in bed beland.
Jij en ik horen vanaf gistermiddag bij elkaar, we zijn broer en zus, weet je nog?
Ik wil je.
Je moet je pik in me duwen Muloc.
Toe jongen, ik wil een kind van je.
Daarvoor zijn we Muloc en Ysaud geworden.’
Blijkbaar drong het maar langzaam tot hem door in hoeverre zijn leven veranderd was. Toch leek hij uiteindelijk te ontwaken uit die schemerig onwerkelijke situatie en herkreeg hij zijn doortastendheid eindelijk weer. Meteen nam hij het initiatief uit mijn handen en wrong na een vluchtig kusje een kussen onder mijn billen. Oh jjjaaaaaaaahhhhhh, hij zou me, voordat hij die zalige pik in mijn gleufje zou persen, eerst nog beffen. Zo herkende ik de man die me in die sacrale ruimte zo godvergeten zalig naar vergetelheid geneukt had weer als de minnaar die hij was.
Maar voordat hij zijn genotbrengende arbeid zou gaan verrichten, bracht hij zijn gezicht nog weer hoger, naar het mijne toe, en kuste me teder.
‘Ysaud’ straalde hij ‘ja Ysaud, ik zal me nooit meer vergissen.’
‘Je hebt gelijk, we zijn het echtpaar waar naar gekeken wordt.
We gaan het goed voorbeeld stellen en ik zal je dat kind geven waar ieder familielid zo naar verlangt.
Maar ik zal ook nooit meer vergeten dat jij mijn liefste bent en dat jouw belang altijd boven dat van mij zal gaan.
Dat beloof ik je.’
Slechts lichtjes beroerden zijn lippen mijn mond en aansluitend voelde ik ze op mijn van verlangen hunkerende vrouwelijkheid. Záááálig likte hij in mijn diepte, verrukkelijk voelde zijn tong in mijn steeds kleveriger wordende schede. Terwijl zijn mond, lippen en tong zich beetje bij beetje hoger en hoger leken te verplaatsen, voelde ik een vinger in de diepte geïntroduceerd worden die nog maar zopas geopend was geworden door mijn eigen vader. Een tweede wrong Muloc in dat glibberig geworden grotje en ik zwijmelde van genot.
Oooohhhh hoezeer had ik het met mijn broer getroffen. Hoeveel leken zijn vakkundig toegebrachte strelingen, aaitjes en doelgericht naar totale extase leidende verwennerij niet op moeder’s vaardigheden op dat gebied. Of van Ingeberte en ook Segewei wat dat betreft.
Erg lang duurde het allemaal niet. Veel te kort eigenlijk. Muloc’s tong beperkte zich op het laatst alleen nog maar tot mijn clitoris. Een drietal vingers die zich langzaam in mijn kutje rond bewogen, versterkten het euforische gevoel en er bleef maar één optie over.
Klaarkomen bleek het enige te zijn waartoe ik op dat moment nog in staat leek en dat was wat er met me gebeurde. Wild sloeg mijn hoofd van links naar rechts en grepen mijn vingers handenvol lokken van het haar van mijn weldoener. Niet om het daaraan bij mijn soppende gleuf weg te trekken, maar om zijn lippen en tong nòg weer steviger tegen mijn genotcentrum aan te persen. Als in een droom gleden mijn benen zover mogelijk uit elkaar en aansluitend weer terug. Terug tegen het nog steeds subtiel aan mijn lipjes likkende gezicht van mijn minnaar.
Oh god, wat was het bereiken van een dergelijk hoogtepunt toch bepalend voor het contente welbevinden van mijn persoontje. De eer die mijn pas verworven echtgenoot bracht aan het altaar waarin hij gedurende ons verdere leven ook zijn genot zou vinden, vervulde me met innig tevreden verwachting. Als mijn lief op dat moment al in staat was me een dusdanige climax te verschaffen dat mijn zinnen slechts gericht leken te zijn op die ene man, kòn er ook haast niets meer fout gaan. Hij en ik pasten bij elkaar, zoveel was me inmiddels duidelijk.
Traag, heel langzaam ebden die verzaligde gevoelens weg en merkte ik uiteindelijk weer de liefkozende lippen van mijn lief. Hij kuste mijn voorhoofd, mijn wangen, mijn ogen en mijn lippen natuurlijk.
‘Ik zal aan je wens voldoen schatje’ kreunde hij nauwelijks verstaanbaar.
‘Mijn zaad zal je bevruchten en samen maken we nieuw leven.’
Zijn gefluisterde woorden werden min of meer onderbroken doordat de kamerdeur zachtjes werd geopend en Diedele binnenstapte, Muloc’s moeder. Mijn tante, de vrouw bij wie mijn vader de zoon verwekte waarmee ik op dat moment zo zalig lag te vrijen, droeg haar huisgewaad.
Meteen wilde Muloc, maar ik ook, het bed verlaten om haar de vereiste eerbewijzen te brengen. Maar de vrouwe verzocht ons ootmoedig te blijven liggen waar we ons bevonden en knielde op de vloer, vóór de bedrand. Zij, de moeder van mijn broer, knielde zoals ik dat altijd gedaan had voor Ysaud. Vaag begonnen de consequenties van de gebeurtenissen van de vorige dag tot me door te dringen.
‘Niet jij Muloc, niet jij Ysaud, dient eer te bewijzen’ sprak ze.
‘Ik Diedele en mijn man Everoud zullen ons vanaf heden wenden tot de nieuwe Muloc.
We keren ons naar de nieuwe Ysaud, want in háár ligt onze toekomst besloten.
Gij dient zo spoedig mogelijk die gewoonten te appreciëren die ons allen zo aangaan.
Gij tweeën zijt degenen waarop wij ons oog richten.
Alle familieleden zijn van dezelfde gedachten vervuld.
Laat me, vanaf vandaag zal u beiden niets anders meer te beurt vallen.’
Met het tederste gebaar duwde ze Muloc’s benen iets uit de weg en in dezelfde beweging nestelde ze zich tussen de mijne. Zou het werkelijk? Zou Diedele mij gaan beffen? Natuurlijk was dat vroeger wel een enkele maal voorgekomen, maar dan altijd als we samen waren. Nooit met een ander erbij, zelfs geen dienstmaagd. Op dat moment lag haar zoon in hetzelfde bed. Dàt was een nouveauté. In een flits bedacht ik me dat ze gelijk had. Natuurlijk! Ik was immers Ysaud en Muloc lag naast me.
Opeens begreep ik wat er gaande was. Diedele zou mij beffen en aansluitend Muloc’s pik in haar mond nemen. Precies zoals eerder dergelijke handelingen van mij werden verwacht, waren de rollen omgedraaid. Met een zucht, een ontzettend diepe zucht, berustte ik in mijn nieuwe rol. Als dat dan de gewoonte was, kon ik me moeiteloos conformeren.
Zonder enige moeite kon me er zelfs al een beetje op verheugen, maar nam me voor, háár en oom Everoud en al die anderen gewoon terug te blijven geven wat ze mij gunden.
Ook vader, maar ook moeder zou ik natuurlijk zo nu en dan toch met gelijke munt terug betalen zolang zij daar plezier aan zouden kunnen ontlenen.
Intussen had Diedele haar lippen over mijn kutje geplooid en duwde heel subtiel haar tong tussen mijn schaamlipjes. Eén keertje maar, toen vond ze blijkbaar dat ze moest ophouden.
‘Het gaat er op dit moment niet om je een orgasme te geven’ sprak ze ernstig.
‘Het gaat erom dat je beseft dat je Ysaud bent en wat dat voor jou, maar vooral ook voor je omgeving betekent.’
Diedele, Muloc’s moeder, dat mens dat ik zo langzamerhand adoreerde als de draagster van mijn liefste, trok me aan een hand omhoog en kuste me. Tranen van geluk liepen over haar wangen toen ze me na die korte lippenaanraking haar gefluisterde felicitaties deed toekomen.
‘Ik ben zo verschrikkelijk blij voor je liefje’ stamelde ze en tastte naar Muloc’s hand.
‘Voor jullie allebei trouwens.
Wie zou gedacht hebben dat jullie, de jongste van ons allemaal, de nieuwe richtinggevers zouden zijn?
Niemand toch!
Ondanks dat, is de uitslag onbetwist en ik wens jullie en lang en vruchtbaar leven.
Kom Muloc, jij ook.
Ga eens even liggen.
Ook jij moet weten dat je Muloc bent.’
Met een ietwat onzekere blik in zijn ogen, deed Muloc wat zijn moeder hem opdroeg. Zijn half verslapte pik lag lusteloos op zijn buik. Dat veranderde instant vanaf het moment dat Diedele voorover boog om zijn lul tussen haar lippen te nemen. Het zachtjes heen en weer wiebelen van haar tieten hielp daar aanzienlijk bij. Het wàs ook een opwindend gezicht. Die ervaren vrouw, dame eigenlijk, die met iets gespreide benen en wiebelende prammen haar lippen rondom de staaf van mijn echtgenoot plooide. Ik kreeg het er zelf al warm van, laat staan het slachtoffer zelf.
Op dezelfde intense, maar even kortstondige wijze als ze dat bij mij had gedaan, verwende ze Muloc’s pik. Het was niet de bedoeling hem een hoogtepunt te ontlokken. Het was eerbetoon en dat begrepen mijn man en ik tot in ons hart.
Toch overviel me de absoluut onbedwingbare lust die vrouwe te betasten. Haar iets omhoog gestoken derrière nodigde immers uit tot intimiteiten? Vederlicht vlinderde mijn hand over haar billen. Een diepe kreun ontsnapte aan haar likkende en zuigende mond op het moment dat mijn vingers haar anus beroerden. Meteen verplaatste ze een been en een kreun die nog intenser de kamer vulde toen drie vingers zich moeiteloos toegang tot haar kleddernatte zaligheid verschaften. Heel even maar, draaiden mijn vingers een halve slag heen en weer terug, maar dat bleek al voldoende te zijn om háár wel een hoogtepunt te geven.
Met een zucht liet Diedele die inmiddels al weer geheel parate lul van haar zoon uit haar handen glijden. Met moederlijke zorg legde ze die prachtige rammer met het tederste gebaar terug op zijn buik en keek me verzaligd aan.
‘Als jullie straks denkt voor het ontbijt naar beneden te moeten komen Ysaud en Muloc’ fluisterde ze ‘zou Rycaldis jou Ysaud, later even alleen willen spreken.’
‘Jij hebt sinds gisteren recht op het familiejuweel.
Je hebt het gisteravond wel gekregen, maar dat was niet de officiële gang van zaken.
Rycaldis wil je het juweel overdragen, maar er hoort een instructie bij.
Jij bent de nieuwe Ysaud en jij moet vanaf nu iedere in te wijden jonge vrouw het verhaal van ons juweel vertellen.
Je moet ze later met de Geheimenis van Adalwinus bekendmaken, anders sterven we uit.’
Diep onder de indruk van hetgeen Muloc’s moeder me vertelde, besloten hij en ik direct gehoor te geven aan haar eigenlijk nauwelijks gestelde vraag. Het huisgewaad volstond en we genoten van de aanwezigheid van de hele familie.
De drie jongsten bezagen Castor en mij op een geheel andere manier dan een dag ervoor. Natuurlijk bleven Berwout’s ogen aan mijn tieten gekleefd als hij me aansprak, maar dat gebeurde eveneens als hij zijn aandacht op zijn moeder richtte of een van de andere Adalwinusvrouwen. Maar vanaf de voorgaande dag waren we niet meer de zo zeer vertrouwde leeftijdgenoten.
Castor en ik waren tot Muloc en Ysaud gebombardeerd. De afstand die dat creëerde, stoorde me mateloos en ik nam me voor het daar met mijn kersverse echtgenoot over te gaan hebben. Nu ik eenmaal door alle mannelijke familieleden op ééntje na was gepenetreerd, zou ik ook Berwout gunnen waarnaar hij al zo lang leek te verlangen. Ik verlangde er immers zelf al naar. Nog tijdens de ritus had ik gefantaseerd over Berwout’s enorm dikke leuter. Wat er tijdens onze eerste ontmoeting, slechts en paar dagen daarvoor, niet had gemogen, zou ik hem zeer binnenkort gunnen.
Een gefluisterde uitleg aan mijn eigen Muloc volstond om even het woord te verlangen. De hele familie reageerde enthousiast op mijn aankondiging dat ik, nu ik eindelijk ook tot het gilde der ontmaagde Adalwinusvrouwen behoorde, nou eindelijk ook wel eens met die goddelijk dikke pik van mijn jongste neefje wilde kennismaken. Verbijsterd gaapte het joch me aan, terwijl alle overigen hun instemming betuigden over mijn in wezen doodnormale mededeling.
‘M-m-mag ik dat echt’ stamelde degene die met mijn mededeling werd bedoeld.
‘Neuken?
Met de nieuwe Ysaud?’
Het werd hem iets teveel en met een fiooltje vlugzout bracht zijn moeder hem weer bij zijn positieven. Eventjes had hij de werkelijkheid verlaten, maar keek me daarna als de slaaf voor de rest van mijn leven aan. Ik zou het hem gunnen en ik zou er met zekerheid ook van genieten ook.
Het was na die gedenkwaardige ochtendmaaltijd dat moeder de oude Segewei gebood zich gereed te maken om haar te volgen. Met haar veelbetekenende blik staarde de oude vrijster me een kort moment aan en wreef haast gedachteloos over haar op dat moment geheel bedekte schaamte. Aan mij verzocht moeder, bijna hoofs, of ik zo goed wilde zijn haar te begeleiden naar de Ritusruimte. Voordat het zover was, trok ze me één van de kleinere kamers in en vlijde zich naast me op een bankje. Haar ene arm voelde ik rond mijn schouders gelegd worden, met de hand van de andere streelde ze, kneedde ze mijn tieten. Helemaal niets zei ze. Ze keek alleen maar en zag hoe mijn gemoed veranderde in die in eerste instantie nogal berustende, naar een ronduit libidineuze.
Mijn gedachten sloegen op hol, maar ondanks dat, herkreeg mijn verstand de overhand. Waar ik het vroeger niet in mijn hoofd gehaald zou hebben als moeder me streelde ook háár gelijktijdig te bepotelen, deed ik dat op dat moment wèl. Ik was immers Ysaud! Ik kon me een dergelijke intimiteit bij iedereen, bij iedere gelegenheid, veroorloven en genoot van het feit dat moeder haar benen voor me spreidde toen ik aangaf mijn vingers in haar kutje te willen duwen. Haar grijns verwerd tot een grimas toen mijn opzet slaagde en mijn vingers vochtig werden van haar afscheiding..
‘Oooohhhh meisje’ hijgde ze ‘je hebt het werkelijk begrepen.’
‘Zo snel al.
Dàt moest ik vaststellen voordat ik je meeneem naar de Tempel.
Ja Ysaud, de rollen zijn omgedraaid en zo zal het voortaan altijd zijn.
Totdat zich een nieuwe Ysaud openbaart.
Nu kan ik verder, kom maar eens mee.’
Gearmd liepen we zwijgend de langzaam aflopende gang in die naar de vestibule leidt. Segewei volgde ons op gepaste afstand en ik hoorde haar sloffen over de vloer slepen. Iedere keer als ik stilhield en achterom keek, stapte ze nog een paar passen verder. Haar stralende gezicht deed me denken aan die middag, die avond en nacht die ik met haar doorgebracht had en wederom maakte ze dat gebaar over haar op dat moment bedekte schaamte. Segewei wàs sex. De oude befster leefde voor geilheid en een toepasselijk idee leek mijn gedachten te bekruipen.
Bij de deur van het voorgeborchte aangekomen, verbaasden me de alweer aangestoken flambouwen. Niet alleen licht verspreidden ze, ook maakten ze de ruimte heerlijk warm. Segewei wist blijkbaar wat er van haar verwacht werd en sloot de deur achter ons.
Zuchtend zette ze haar vermoeide lijf op een van de zetels en keek verwachtingsvol naar haar patronnes.
‘Ysaud’ fluisterde moeder ‘wil je je huisgewaad afleggen.’
‘We moeten de ritusruimte betreden en als jij daar komt in de functie die je sinds gisteren bekleedt, moet je ongekleed zijn.
Segewei weet dat we haar alleen laten.
Zij heeft dit al eerder meegemaakt en ze weet wat er van haar verwacht wordt.’
Zonder enig gevoel van verlegenheid, waarom zou ik verlegen zijn trouwens, ontdeed ik me van mijn gewaad. Moeder ontblootte zich eveneens en even leek ze zich ietwat uit te rekken alsof ze me haar nog steeds aantrekkelijke lichaam nog eens extra wilde tonen. Twee forse dijen stonden als pilaren en droegen dat verrukkelijke lijf waaraan ik zo vaak eer had mogen bewijzen.
Haar nog steeds volle borsten, die prachtige tepelhoven en de onder mijn ogen verhardende tepels, wonden me op. Niet alleen haar tieten deden dat. Ik hoefde maar een moment aan mijn vingers te ruiken om mijn blik weer naar het snijpunt van haar benen te richten en verlangend moeder’s kutje in me op te nemen. Dat vertrouwde gleufje waaraan ik menigmaal genotvolle aandacht had mogen besteden.
‘Kijk Ysaud’ lispelde ze ‘ik ben er vanaf vandaag voor jou!’
‘Altijd als je me wil, als je behoefte aan liefde hebt, zal ik er voor je zijn zoals jij er eertijds voor mij was.
Ook Rambrecht, vader dus, is er voor jou alleen.
Begrijp dat jij het bent die sturing geeft aan ons leven.
Jij, samen met Muloc, behoedt ons voor de ondergang en ik zal je mededelen hoe dat in zijn werk gaat.
Wil je me nu alsjeblieft volgen?’
Na die toch wel behoorlijk indrukwekkende toespraak, knikte ze Segewei ten afscheid en opende vervolgens een van de twee deuren die toegang gaven tot de Tempel. Ook daar brandden flambouwen, maar die vormden niet de enige lichtbron. Een laaiend vuur brandde in de schouw en de hitte sloeg me weldadig tegemoet. Op de marmeren tafel, het altaar eigenlijk, zag ik op dat moment maar één kussen. Ysaud’s kussen. Het mooiste van allemaal. Prachtig geborduurd met allegorische symbolen, maar ook ronduit erotische. Ik zag opengesperde vagina’s en penissen met vleugeltjes die aanstalten maakte zo’n wijd geopend kutje te penetreren. Alles geheel in de stijl die wij, Adalwinuskinderen, zo aanbaden.
Midden op het altaar stond de console met daarop ons familiejuweel. Een dik boek lag ernaast. Verrast zocht ik moeder’s ogen, maar ze reageerde nauwelijks. Het enige dat ik gewaar werd, was dat ze mijn hand greep en me naar de troon leidde. Met een iets weemoedige glimlach rond haar lippen verzocht ze me in de zetel plaats te nemen.
Eenmaal geïnstalleerd, schoof ze een krukje nabij mijn zitplaats, plaatste haar blote billen daarop en begon haar instructie.
Ze verhaalde van de wijze waarop wij ons voortplantten. Ze verhaalde van de moeilijkheden die daarbij gepaard gingen. Ze maakte me duidelijk hoe één en ander in het werk gesteld diende te worden alvorens van een succesvolle bevruchting gesproken zou kunnen worden. Ze zou het me demonstreren.
‘Jij dacht misschien’ lispelde ze op die vertrouwelijke manier die ik zo goed van haar kende ‘dat als je een zaadlozing ontvangt van een Adalwinusman, je ook zwanger kunt raken.’
‘Nee meisje, nee Ysaud, zo werkt het niet.
Het lichaam van een Adalwinusvrouw is klaarblijkelijk anders gebouwd dan dat van de doorsnee vrouw.
Jij, of liever gezegd, wij Adalwinusvrouwen, bepalen wie de vader wordt van ons kindje.’
Zacht streelden haar handen mijn kuiten. Hoger kropen ze en probeerden tussen mijn knieën te komen. Natuurlijk begreep ik wat haar bedoeling was en spreidde mijn benen iets. Eén hand gleed hoger en bereikte een paar tellen later mijn kutje. Moeder’s vingers beroerden mijn schaamlipjes en ik voelde hoe één of twee vingers zich een weg baanden langs mijn buitenste schaamlippen naar binnen toe.
‘Ja’ zuchtte ze ‘ik had eigenlijk niet anders verwacht.’
‘Je bent gereed.
Ik zal verder gaan.
Ik kàn nu verder gaan.
Nu moet je op Ysaud’s kussen gaan liggen in de voorgeschreven houding en zal ik je duidelijk maken hoe jij kunt bepalen wie de vader van jouw kindje wordt.’
Ze stond op en bood me haar hand om me te helpen de twee treden af te dalen. Bijna net zo ceremonieel als zowat alle handelingen die ik de dag ervoor had meegemaakt, begeleidde ze me in de correcte positie op mijn kussen. Aanzienlijk comfortabeler dan die eerdere dag, lag ik eigenlijk stiekem te genieten van het feit dat ik de vrouw geworden was waar het binnen de familie om draaide. Met opgetrokken knieën lag ik af te wachten op dingen die ongetwijfeld komen zouden en bezag met belangstelling moeders’s handelen.
Met de nodige eerbied tilde ze het juweel van zijn sokkel en sprenkelde met de andere hand uit een fiooltje een paar druppels vocht op de eikel van het kunstwerk. Met een verzaligd gezicht verspreidde ze die kleverige massa en kwam met die ingesmeerde kunstlul op me af. Het idee dat ze blijkbaar van plan was die gigant tussen mijn benen te proppen leek op dat moment niet eens angstaanjagend. Ze wist wat ze deed.
Moeder was volslagen beheerst bezig met het uitvoeren van iets dat iedere Ysaud als vanzelfsprekend diende te ervaren.
‘Let nu goed op lieve Ysaud’ mompelde ze half in trance ‘ik ga je met het familiejuweel laten kennismaken.’
‘Eén keer zal ik deze goddelijk zalige kunstlul in je kut duwen.
Eén keertje maar en als ik hem helemaal heb ingebracht, moet je goed naar me luisteren.’
Haar blik zocht voor een kort moment mijn ogen, maar direct daarna was al haar aandacht gericht op de inwaartse beweging van die forse dildo. Op dat moment begon er een flinter begrip in te dalen. Een vonkje begrip dat me duidelijk maakte wat moeder, Ysaud toen nog, overkomen was tijdens de Decenniumpeil. Iedere ribbel van het juweel die mijn buitenste schaamlippen passeerde, verhoogde de urgentie onmiddellijk klaar te komen. Het smeersel waarmee ze het juweel had bevochtigd, verhoogde die sensatie en ik begreep waarom het monster me eigenlijk slechts genot verschafte in plaats van agonie.
Werkelijk, ik begreep niet wat me overkwam, wat er met me gebeurde. Ze bracht die kunstlul alleen maar binnen in me! Op het moment dat haar vingers mijn liezen raakten, kon ik ook absoluut niets méér van het monster opnemen, en barstten mijn sluizen open. Het orgasme waarover ik absoluut niets te zeggen had, gierde door mijn lichaam, maar ook een andere gewaarwording overviel me. Het leek alsof ik mezelf opende.
Die gewaarwording sloeg me als een zweepslag in mijn geest. Met mij gebeurde er op dat moment iets, voelde ik iets dat ik een aantal dagen ervoor zich had zien voltrekken. Ik voelde wat ik moeder had zien doen toen Berwout zijn geil in haar kut spoot. Ik voelde dat mijn lichaam in staat was het zaad voor een bevruchting op te nemen. Ik begreep dat alleen ikzelf kon toegeven aan die urgentie. Ikzelf bepaalde wie me zou bevruchten.
Het leek haast alsof mijn binnenste zich openstelde voor nòg meer. Voor een zaadlozing. Voor sperma. Voor geil. Voor een kind! Ja, ik zag het. Ik zag wat moeder me duidelijk wilde maken. Zonder er een woord aan te besteden, vertelde de voormalige Ysaud me de hele Geheimenis van Adalwinus en ik bezweek. Heel even maar, want moeder kuste me weer wakker.
‘Begrijp je het liefje’ fluisterde ze.
‘Ach, ik hoef het niet te vragen, je hebt het me laten zien.
Je bent nu pas werkelijk de nieuwe Ysaud.
Kus me leidster.
Kus me dochter en zorg dat je je naam eer aandoet.’
Die kus, voelde aan als de eerste kus die ik als Ysaud ontving. Pas daarna voelde ik het juweel tussen mijn lippen uitgetrokken worden en nogmaals kwam ik klaar voordat de eikel mijn binnenste schaamlipjes voorgoed verliet. Dat tweede hoogtepunt was van een geheel andere orde trouwens. Die tweede climax was er een van puur genot. Waar het eerste me inzicht verschafte in de zaken die werkelijk belangrijk waren voor het voortbestaan van de familie, gaf het tweede me een complete orgastische bevrediging.
Stralend stond ik op van het kussen en viel moeder nogmaals om de hals. In- en ingelukkig had ze me gemaakt. Lichamelijk, maar vooral ook spiritueel had ze me voorbereid op iets groters dan mezelf en ik was haar dankbaar. Vanaf dat moment nam ik als vanzelfsprekend de leiding en maande haar me te volgen. Bij de poort hield ik in en wenkte haar de poort geheel te openen. Beide deuren wilde ik geopend hebben op het moment dat ik me kenbaar zou maken aan de wereld.
Die wereld bestond op dat moment slechts uit één persoon, maar dat gaf niet. Het was de geste die gold. Natuurlijk was Segewei geïnstrueerd, maar toch bekeek de oude vrouw me met en totaal andere blik dan voorheen. Het lieve oude mens had zich inderdaad voorbereid. Ze had zich van haar kledij ontdaan en zat op haar knieën achterovergeleund, steunend op haar achter zich op de vloer geplante handen zodat haar prammen en die onverzadigbare groef me haast in het gezicht leken te springen.
Teder, alsof ze haar eigen kind bezag, bekeek ze de in mijn geest en lichaam voltrokken verandering. Toen ze vaststelde dat een nieuwe Ysaud zich aan haar openbaarde, trok een rilling door haar lijf. Haar ampele tieten schudden verleidelijk en meteen voelde ik weer die hunkering. Ik wilde dat wijf vaker bezitten! Ik wilde dat immens geile creatuur bij me houden en op dat moment begreep ik ook waarom de oude was meegebracht. Dáár en op dat moment werd over haar lot beslist. Alleen Ysaud kon bepalen wie er als een zo vertrouwd iemand de Onpeilbare en haar gemaal zouden mogen benaderen.
‘Beveel vrouwe Ysaud’ stamelde ze nadat ze haar onderlichaam nog weer een stukje hoger leek te presenteren.
Haar vroegere familiariteit was verdwenen en in plaats daarvan ontving ik dienstbaarheid en ervoer ik autoriteit.
Haar kut glom van vocht, maar ik begreep, ik rook het ook, dat ze zich had ingesmeerd met dezelfde vloeistof als waarmee moeder het familiejuweel bevochtigd had. Segewei had haar eigen zaligheid met aphrodisiacum voorbereid. In een flits begreep ik ook dat mijn eerstvolgende handeling bepalend zou zijn voor het oude mens.
Twee passen scheidden ons nog, maar ik knielde tussen die prachtige sterke benen en drukte een vinger tussen haar glibberige schaamlippen voordat ze er werkelijk notie van kreeg. Segewei zuchtte diep. Ze zuchtte zó opgelucht dat ze begon te stralen. Verbijsterd wilde ze ademhalen om aan haar euforie uiting te geven, maar ik gunde haar meer. Die ene vinger bewoog soepel tussen die heerlijk los tussen haar benen bungelende lipjes. Voor een tweede was uiteraard ruimte genoeg, maar pas op het moment dat ik mijn duim tussen mijn overige vingers plooide en mijn hand in haar krampende kut tot een vuist balde, begreep ze de werkelijke strekking van mijn gebaar.
Meteen ook kwam ze klaar en voor de zoveelste keer voelde ik mijn vuist gemangeld worden door haar krachtige onderlichaamspieren. Niet lang daarna ontspande ik mijn vuist, trok mijn vingers uit haar zaligheid en verhief me, nog steeds staand tussen haar gespreide knieën.
‘Gij Segewei’ sprak ik op de manier die eigen aan een waarlijke Ysaud geacht werd ‘zijt dienares van de Onpeilbare.’
‘Maar de Onpeilbare heeft een gedaantewisseling ondergaan en gij zijt dezelfde gebleven.’
Haar gezicht betrok. Zou ik haar dan alsnog de laan uitsturen? Geenszins was ik dat van plan, ook al bezat ik de volledige macht daartoe.
‘Het is daarom’ declameerde ik vervolgens ‘dat ik heb besloten dat gij de voormalige Onpeilbare tot in lengte van dagen zult blijven dienen.’
‘Doe uw plicht en laat me nooit ontevreden geluiden bereiken.
Sta op Segewei en dien!’
Achter me hoorde ik moeder zuchten en keek om wat haar bezielde. Blijkbaar had ze niet verwacht dat ik al zo snel mijn rol als voorgangster op me zou nemen. Tot op het bot raakte ik vertederd vanwege haar blijkbaar door mijn handelen zo geëmotioneerde gemoed. Wacht, bedacht ik me. Vliegensvlug greep ik mijn eerder zo zorgvuldig opgevouwen huisgewaad en hield dat open voor mijn steeds verbouwereerder kijkende moeder. Ondanks haar verbijstering, begreep ze de bedoeling en aanvaardde mijn geschenk. Moeder’s huisgewaad hing ik rond Segewei’s schouders en beval haar nogmaals mijn moeder te dienen. Eindelijk hervond ze haar oude zelf weer en wist niet hoe snel ze aan mijn opdracht gehoor diende te geven.
Ook moeder was in staat haar nieuwe functie inhoud te geven en met het familiejuweel in haar ene hand gaf ze Segewei opdracht de kist voor te bereiden. Vanuit het niets leek de aangesprokene een kistje onder een zetel uit te trekken en nam met alle eerbied het juweel over van de voormalige Ysaud. Als een baby vlijde ze de dildo in het exact passende kistje, sloot het deksel met een zilveren sleutel. Haar aansluitende gebaar was niet alleen maar een haast rituele overhandiging van de sleutel aan degene in wier dienst ze zonet was overgegaan. Met twee handen bood ze het zilveren ding aan moeder aan, waarbij haar twee prachtprammen tegen elkaar aangedrukt werden op de manier die mij direct weer deed watertanden. Moeder deed alsof ze niets zag en misschien merkte ze inderdaad niets van die uitgesproken erotiek.
De sleutel, dáár ging het op dat moment om. De rest was bijzaak. Geconcentreerd draaide ze de sleutel vast in de gouden ring die in een eveneens gouden ketting met fijn gesmede schakels gevat was. Altijd had ik die ketting rond moeder’s nek gezien. Vanaf dat moment zou hij de mijne sieren. Met een lichte buiging hing ze het sierraad over mijn hoofd en vroeg aansluitend hoe ik me onder de omstandigheden voelde. Ik kon haar geruststellen, Ysaud was ik immers?
Nog steeds hield moeder dat gigantische boek, dat ik naast het juweel op het altaar had zien liggen, onder haar arm.
‘Hierin vind je onze geschiedenis’ glimlachte ze.
‘Vanaf nu ben jij de beheerster van die geschiedenis en het is daarom dat ik je heb leren schrijven.
Je weet dat het niet de gewoonte is om vrouwen en meisjes te onderwijzen in de schrijfkunst, maar wij Adalwinussen zijn anders.’
Voorzichtig legde ze de foliant op een zetel en hielp me met het omhangen van mijn huisgewaad. Ook zijzelf omhulde zich met zo’n nauwelijks verhullend kledingstuk.
Net als op de heenweg, liepen we gearmd de gang omhoog. Omhoog naar het huis waar al mijn familieleden verzameld waren. Aangekomen in de ontvangstzaal, werd ik door allen voor het eerst erkend als Ysaud, als de vrouw van Muloc. Het kistje, met daarin dat schitterende juweel, werd door Segewei naar mijn kamer gebracht. Het was mijn juweel vanaf die dag en ik was de enige die erover mocht beschikken. Erover kon beschikken naar eigen goeddunken.
Ingeberte, verguld vanwege het feit dat ze gepromoveerd was tot persoonlijke dienstmaagd van de nieuwe Onpeilbare, bracht met de nodige eerbied het boek achter Segewei aan. Later zou ik lezen wat mijn voorgaande Ysauds geschreven hadden. Die dag werd besteed aan het zorgvuldig bevestigen van hetgeen de dag ervoor gebleken was. De nieuw bekendgemaakte Grote Peil en zijn zuster, de Onpeilbare, dienden zich het voorgeschreven eerbetoon te laten welgevallen. Voor het grootste deel verbleven Muloc en ik daartoe die dag op mijn kamer.
Alle familieleden brachten hun rituele eerbewijzen en als laatste was daar mijn oom Zeger. Nadat ook hij gedurende een kort moment aan Muloc’s pik gezogen had, wendde hij zich tot mij. Zijn berustende glimlach vertederde me. Met gevoelens van verbondenheid, familieband en verlangen, bekeek ik die man die me twee dagen tevoren had willen neuken. Destijds was dat onmogelijk geweest, mijn vliesje was toen immers nog intact en ik was voorbestemd om door de toenmalige Grote Peil ontmaagd te worden.
Op dat moment, de dag na Muloc’s en mijn aanwijzing, lagen de zaken geheel anders. Het leek wel alsof Zeger begreep hoe ik er tegenover stond.
‘Lieve Ysaud’ glimlachte hij en zijn sympathieke open blik gleed van mijn gezicht naar dat van zijn neef Muloc.
‘Twee dagen geleden zette je me op mijn nummer.
Ik wist niet beter of je had al lang van de liefde geproefd.
Natuurlijk had je gelijk me te weigeren, maar hoe staat het nu?
Wat ik die dag zei, geldt voor mij nog steeds.
Ik zou zo graag hebben dat je me nog eens pijpt en ook wil ik je nog steeds neuken.
Denk je dat je man me dat toestaat?’
Mijn glimlach moet hem gerustgesteld hebben. Zeker nadat ik uiterst traag mijn huisgewaad iets opzij bewoog en tegelijkertijd mijn ene been iets naar opzij verlegde, Zo achterovergeleund tegen een stapel kussens, moet ik er hebben uitgezien als de koningin van Seba. Half verscholen achter de ragdunne stof van mijn nauwelijks iets verhullende gewaad gunde ik mijn oom, mijn aanbidder, beduidend meer dan een glimp van mijn tieten. Met opzet trok ik een laatste stukje stof tergend langzaam uit mijn liezen weg, zodat hij pas op het allerlaatst zicht kreeg op mijn naar strelingen hunkerende kutje.
Natuurlijk had ik van zijn stijve al eerder genoten, maar dat was in de ritueel sacrale situatie van de Tempel geweest. Natuurlijk was dat sex geweest, wat hij nu met me voorhad was intimiteit waarbij sex een hoofdrol speelde. Geen rituele gedachten zouden op dat moment zijn gedrag bepalen. Net zo min als het mijne trouwens.
In die korte tijd dat Muloc, vader Muloc bedoel ik, mijn vliesje doorboord had, was ik eigenlijk direct verslingerd geraakt aan dat zalige gevoel van een in en uit mijn gleufje glijdende pik. Eigenlijk kon ik mijn verlangen maar nauwelijks beheersen en wenkte mijn oom naderbij. Hij moest me beffen. Hij moest me neuken. Pijpen moest hij maar door een ander familielid laten doen die dag. Een andere keer zou ik hem dat natuurlijk graag gunnen, maar ik vond op dat moment mijn belang zwaarder wegen. Ik was geil en ik wilde een lul tussen mijn benen.
Blijkbaar was mijn ongedwongen gedrag iets teveel van het goede voor hem en volgde zijn onmiddellijke respons op mijn uitnodigende pose. Met een gedecideerd gebaar wierp hij zijn eigen huisgewaad van zich af en toonde me zijn prachtige erectie in al zijn glorie.
Voor de derde maal bezag ik het gereedschap waarmee Zeger uitgerust was. De eerste maal was toen hij Ingeberte ermee naar de sterren neukte. De tweede keer was een dag later in de Ritusruimte toen hij mij, naast al mijn andere vrouwelijke familieleden, ervan liet genieten. Op dat moment leek me een hernieuwde penetratie met dat gevaarte niet eens meer iets waarvoor ik me bedreigd zou moeten voelen.
Mijn onervaren hunkering moet van mijn gezicht zijn afgespat en ik kwam weer tot mezelf toen ik die twee hitsige kerels weer in het oog kreeg die me haast kwijlend van geilheid stonden op te nemen. Ook Muloc, mijn eigen Muloc, had moeite zich te beheersen en ik genoot. Ik genoot van het feit dat ik in staat was die twee viriele mannen, die uitermate ervaren mannen als het op het bedrijven van de liefde ging tenminste, het hoofd op hol kon brengen.
‘Bef je me eerst Zeger’ lispelde ik terwijl ik mijn benen maximaal voor hem spreidde en me nòg iets verder onderuit iet zakken.
‘Je hoeft me niet klaar te likken, maar ik wil nou eindelijk wel weer eens je tong voelen.
Veel te lang is het geleden dat je mijn kutje geproefd hebt.
Je nam genoegen met Ingeberte laatst, weet je nog?’
Mijn plagerijtje werd goedgemutst opgevangen, maar ondanks dat realiseerde ik me dat het inderdaad erg lang geleden was dat Zeger mijn kutje gelikt had. Al weer een aantal jaren eerder eigenlijk. Ik was destijds eigenlijk pas geïnitieerd in de zeden die in onze familie zo gebruikelijk waren.
Die dag zou vader’s broer me andermaal met zijn lippen en tong laten kennismaken, maar als bonus zou ik zijn stijve weer beter leren kennen. Tevens hoopte ik dat hij het die maal langer zou uithouden dat die vijf stoten die gebruikelijk waren tijdens de Decenniumpeil.
Op een kussen rustten zijn knieën toen hij zich naar het middelpunt van mijn lichaam toe boog. Vlak voordat hij zijn lippen zou aanwenden om me dat zalige genot te verschaffen, keek hij me nog eerst liefdevol aan.
‘Voor het eerst zal ik u als Onpeilbare beffen’ sprak hij gedragen.
‘Voor het eerst zal ik mijn aanhankelijkheid aan u en het Huis van Adalwinus bewijzen en aansluitend zal ik u laten kennismaken met de staf van één van Adalwinus’ zonen.’
Zijn lippen voelden warm. Zalige warmte in samenspel met expert spierkracht stuwden mijn libido naar ongekende hoogten. Natuurlijk was ik gewend gebeft te worden, maar iedere keer als ik een ervaren beffer ontmoette, genoot ik alleen maar. Nooit hoefde ik dan aanwijzingen te geven wat ik nou het lekkerst vond. Bij een ervaren minnaar als Zeger, was het vanzelfsprekend dat hij toepaste wat hij in de loop der jaren geleerd had op het gebied van het verwennen van hunkerende vrouwen.
Diep drukte hij zijn tong in me en zalig kreunde ik mijn genot de kamer in toen hij aan mijn schaamlippen zoog. Het leek wel of mijn gehele zaligheid in zijn mond paste. Onder zijn mond paste eigenlijk. Heel consciëntieus drukte hij op alle gevoelige plekjes, maar vermeed aanrakingen met mijn clitoris. Had ikzelf hem niet gezegd dat hij me niet klaar hoefde te likken? Dat was ook niet de bedoeling. Met zijn lul wilde ik een hoogtepunt toegebracht hebben.
Nog tijdens die genitaal-orale verwennerij greep ik hem bij zijn haren en trok ik zijn hoofd omhoog. Zeger deed niet de minste moeite me tegen te werken. Waarschijnlijk begreep hij dat ik zijn pik in mijn kut wilde hebben. Met een berustende blik kwam hij overeind en positioneerde zich tussen mijn benen.
Plotseling lichtten zijn ogen op en even raakte ik in verwarring. Wat gebeurde er? Er gebeurde iets dat óók mijn bestijger niet verwacht zou hebben. Muloc had zich ontfermd over Zeger’s pik. Met een paar vingers omklemde hij de rammer van zijn oom en drukte die tussen mijn iets van elkaar geplooide schaamlipjes.
Met zijn drieën vormden we een eenheid. Samen genoten we van de typische Adalwinusgedachte dat het geven van genot als één van onze, zo niet de allerbelangrijkste, van ons bestaan gold.
Langzaam voelde ik Zeger’s leuter tussen mijn kleine lipjes naar mijn binnenste glijden En ik probeerde hetzelfde als waarmee ik vader in de Tempel zo verbaasd had doen opkijken. Met uiterste concentratie krampte ik die spiertjes in mijn onderlichaam samen en ik zag dat ook mijn oom gevoelig was voor mijn vaginale knijpkunst.
‘Bij de Grote Adalwinus’ stamelde hij en hield zijn pik stil in mijn glibberige tunneltje ‘hoe is het mogelijk!’
‘Ysaud, van wie heb je dat geleerd!
Je bent nog maar pas ontmaagd en nu beheers je de spieren van je kutje al?
Alsjeblieft meisje, ik smeek het je.
Nu liever niet, je windt me veel teveel op.
Laat me eerst nog even genieten.
Ik wil nog iets langer bij je blijven.’
Grinnikend probeerde ik hem gerust te stellen en beloofde ik mijn bijzondere vaardigheid op dat moment niet meer te gebruiken. In plaats daarvan probeerde ik te volbrengen wat ik moeder tijdens de Decenniumpeil bij vader had zien doen. Het lukte moeiteloos. Met gemak kon ik mijn benen rond Zeger’s billen slaan en doordat ik een hiel achter mijn voet haakte kon ik kracht zetten als ik dat heerlijke vullende ding naar mijn binnenste voelde glijden. Ik kon Zeger met kracht in me persen en ik genoot wederom. Krachtige stoten, liefhebbende fluisteringen en een smeekbede of ik zijn kind wilde aanvaarden brachten mij, maar ook hem in hogere sferen.
Toch hield ik mijn hersens erbij. Het was werkelijk zalig geneukt te worden door de expert die Zeger zonder twijfel was, maar een kind? Nee, mijn eerste kind zou ik van Muloc ontvangen en ik fluisterde Zeger mijn besluit toe.
‘Later Zeger’ lispelde ik ‘nadat ik een kind van Muloc heb gebaard, zal ik het jouwe dragen,’
‘Dat beloof ik je.
Natuurlijk wil ik een kind van je, maar ook van Rambrecht en van Everoud wil ik een kind.
En van Goderam ook.
Van alle mannen van Adalwinus wil ik een kind, ik ben nog jong genoeg!’
Zijn grijns toonde me dat hij mijn voorkeur begreep. Natuurlijk had hij wel vermoed dat ik mijn eerste van Muloc wenste, maar hij wilde het desondanks toch proberen!
Veel langer dan tijdens de Decenniumpeil liet Zeger me genieten van zijn vaardigheid. Ondanks de betrekkelijke warmte in onze kamer, gutste zijn en mijn zweet van onze lichamen toen hij uiteindelijk zijn zelfbeheersing dreigde te verliezen. Nog maar nauwelijks voordat hij zijn climax in me spoot, was hij in staat mij het hoogste te geven.
De orgastische krampen golfden door mijn buik en de rest van mijn lichaam, toen ik hem voelde verstarren. Verstarren in genot. Kreunend kwam mijn oom diep in mijn flamoesje klaar en er was geen moment dat gevoel dat moeder me eerder die dag had laten ervaren. Ik kon het! Werkelijk, ik kon zelf bepalen wie de vader van mijn kindje zou worden en wederom voelde ik me op dat moment Ysaud. De vrouw voor wie op het gebied van lichamelijke liefde nauwelijks nog geheimen bestonden.
Ingeberte sopte ons later weer een beetje toonbaar en informeerde of ik genoten had van de vaardigheden van meester Zeger. Met de nodige jaloerse blikken wreef ze zijn pik schoon en depte nog weer iets later het verslapte neukgereedschap droog. Of mijn dienstmaagd aan genot dacht of het geld dat ze na de eerste kennismaking met die heerlijke lul ontvangen had, bleef op dat moment onduidelijk.
Zeger vertrok en ik bleef achter met mijn lief en mijn eigen trouwe dienstmaagd. De dag was begonnen. Na het wakker worden was er eerst die verrassing door Diedele. De dag was begonnen op een manier die ik me voor de toekomst ook voorstelde en het resterende deel van die dag zou nog vol verrassingen kunnen zijn. Moeder en Segewei waren in staat gebleken me werkelijk Ysaud te laten voelen en ik genoot van die gewaarwording. Ysaud was ik en het drong hoe langer hoe meer tot me door wat dat betekende.
Muloc was het grote voorbeeld. Hij was de Grote Peil, maar naast hem stond Ysaud, de Onpeilbare en die bezat een totaal andere macht. Ysaud kon zelf kiezen, absoluut onafhankelijk van anderen. Als Ysaud zou ik zelf bepalen wie zich in mijn aanwezigheid zou mogen verheugen. Zo lang als Muloc naast me wakker zou worden, wilde ik zijn pik in me voelen. Iedere morgen. En de rest van de dag natuurlijk, maar dan zou ik ook andere mannen willen ontvangen. Maar ook vrouwen.
Geslacht deed er eigenlijk niet toe, het ging om de wederkerigheid van de liefde die mensen voor elkaar konden voelen. Het hoefden lang niet alleen Adalwinussen te zijn. Moeder had zich immers ook uitgeleefd met voorbijgangers. Gasten die vader meenam of oude bekenden uit een vroeger leven? Ja, zo zou mijn leven zich gaan ontwikkelen.
Plotsklaps hoorde ik rumoer in de hal beneden. Opgewonden stemmen en iemand die luidkeels haar vreugde uitte. Het stemgeluid van de vrouw kwam me totaal onbekend voor, maar het gejoel van Diedele en Isolde deed me vermoeden dat er een bekende aangeklopt had. Ook vaders verheugde uitroep, naast die van Everoud, deed me zelfs aannemen dat het zelfs om een welkome gast zou kunnen gaan.
‘Ingeberte, snel’ commandeerde ik ‘ga eens kijken wat daar aan de hand is.’
‘Ik wil weten waarom er zo’n kabaal in de hal gemaakt wordt.
Toe meisje, schiet eens op.’
Het duurde even doordat de rust wedergekeerd was en juist op het moment dat ik probeerde vast te stellen in hoeverre ik Muloc zover zou kunnen krijgen me in mijn armen te nemen, stapte vader de kamer op.
‘Kun jij je nog herinneren’ lachte hij ‘dat we een verre neef in Lübeck hadden, die met een Duitse vrouw samenwoonde?’
Die neef is dood maar zijn dochter staat hier in de hal te wachten op Muloc’s oordeel.
En dat van jou natuurlijk.’
Rambrecht ging er eens goed voor zitten en legde uit dat die verre neef, ook al was hij getrouwd met een vreemde vrouw, toch een Adalwinusdochter had. Vader’s moeder had een nakomertje gekregen en dat was de dochter van die verre neef. Mijn grootmoeder had de geboorte van haar laatste trouwens niet overleefd. Dat verhaal kende ik wel, maar had me nooit gerealiseerd dat dat meisje bij haar vader opgegroeid was. Nooit had ik er bij stilgestaan dat er nog ergens een echte nicht op deze aardkloot rondliep.
‘Adalgond heet die vrouw’ riep vader en leek steeds enthousiaster te worden.
‘Realiseren jullie je wel dat zij dus wèl een echte Adalwinus is en dat we haar moeten opnemen?
Ook zij helpt ons de familie in stand te houden, ze is tenslotte pas eenentwintig.’
Muloc’s belangstelling werd door die laatste opmerking aanzienlijk aangewakkerd, maar ook ik voelde die welbekende rilling langs mijn ruggegraat. Een nieuw gezicht. Een nieuw gezicht dat bij òns hoorde. We waren het er snel over eens dat de vrouw welkom zou zijn en vooreerst bij ons onderdak zou krijgen. Later konden we altijd nog besluiten of ze bij ons in Deventer zou blijven of naar Diepenvene of zelfs naar Zwolle zou dienen te verkassen. Vader kwam uit de stoel overeind en vroeg, opeens weer heel formeel, of hij de nieuwaangekomene naar onze kamer mocht sturen. Die toestemming kreeg hij volmondig van mijn man en mij.
De dikke boerin die een tijdje later door Ingeberte werd aangekondigd, leek werkelijk in niets op een familielid. Aangezien ik mijn meidje op dat moment niet nodig had, gebaarde ik haar naar haar eigen bediendekamertje. Muloc en ik konden onze aandacht ten volle richten op de ons met afwachtende blikken aanstarende vrouw uit Lübeck. Haar blonde haren bleken voor een groot deel onder een merkwaardig, op een soort bontmuts gelijkend hoofddeksel schuil te gaan. Wat er nog van te zien was, leek in strakke vlechten rond haar hoofd te zijn vastgezet. Een dikke binnenstebuiten gekeerde schapevacht verschafte haar blijkbaar de nodige warmte, als ze buiten de winterse kou zou moeten trotseren tenminste.
Bij de temperaturen waarbij Muloc en ik ons over het algemeen het prettigst voelden, moest haar het klamme zweet ongetwijfeld al uitgebroken zijn. Wat er zich onder die jas bevond, kon ik niet eens vermoeden. Een aantal rokken zag ik nog en een stel gevoerde laarzen was wat ze verder nog droeg. Het enige aantrekkelijke aan dat vormeloze lichaam, was haar gezicht. Dat strálende gezicht dat ons lachend aankeek terwijl ze zich aan ons voorstelde. Verbaasd keken Muloc en ik elkaar aan toen we in accentloos Nederlands haar introductie aanhoorden.
‘Dag vader, dag moeder’ sprak ze ons toe.
‘Mijn naam is Adalgond en ik ben de dochter van Iserik en Minnegard.’
‘Mijn moeder stierf kort na mijn geboorte en mijn vader kwam vorige maand in Lübeck na een noodlottig ongeval met een hijswerktuig om het leven.
Mijn beide ouders zijn nu dood en ik wilde u vragen of u bereid zou zijn me in de familie waar ik thuis hoor, op te nemen.’
Met een nauwelijks merkbare buiging van haar benen maakte ze op respectvolle wijze haar verzoek af en wachtte met dat opgetogen gezicht af wat onze beslissing zou zijn.
Die beslissing was al lang genomen en Muloc gaf daar als eerste uiting aan. Met uitgestoken handen stapte hij op de vrouw af en kuste haar op de manier zoals wij Adalwinussen dat gewend zijn te doen. Meteen toen ze doorkreeg dàt ze op die manier begroet werd, klemden haar armen rond Muloc’s nek en perste ze haar meer dan voluptueuze lichaam tegen het zijne aan.
‘Oooohhh vader’ stamelde ze ‘dank u wel!’
‘Ja, ik ben thuisgekomen, zo voelt het.
Vader Iserik heeft me altijd voorgehouden hoe ik in de familie ontvangen zou worden en hij heeft gelijk!
Mag ik moeder nu ook begroeten?’
Op het moment dat ik haar zag reageren op de manier die we van elkaar zo waarderen, begreep ik dat er werkelijk een familielid mijn kamer was opgestapt. Met gespreide armen kwam ik van het bed af en schreed op mijn tante toe.
Heel even maar, keek ze me onderzoekend aan. Zou dat meisje, dat ik in haar ogen ongetwijfeld was, zich haar intieme aanhankelijkheidsbetuiging laten welgevallen? Ze besloot me dezelfde tederheid te gunnen als mijn man en ik liet me door haar kussen.
Die boerin kuste als een Adalwinusvrouw. Záááálig speelden onze tongen tikkertje en, ook al was ik onlangs heftig klaargekomen, mijn libido speelde al weer op. Niets begreep ik ervan, dat monsterachtig dikke mens, oefende aantrekkingskracht op me uit. Er moest gewoon meer zijn dan alleen dat lieve, vrolijke gezicht.
‘Waar wil je zitten’ informeerde ik na het beëindigen van die allereerste kus.
‘Dit is mijn meisjeskamer en hier heb ik niet zoveel meubilair.
Je mag naast me op het bed komen zitten, of wil je liever in die stoel?’
Muloc begreep exact wat ik bedoelde en maakte de keuze voor de nieuwkomer gemakkelijker door plaats in de enig aanwezige stoel te nemen. Op die manier had hij het voordeligste zicht op de vrouw die we alleen nog maar kenden via die eerste lippenaanraking.
‘Adalgond’ glimlachte hij ‘welkom in het huis van Muloc en Ysaud.’
‘Ja, je bent welkom, maar je moet me even uitleggen waarom je ons vader en moeder noemt.
Ik ben twintig en Ysaud is pas zestien.’
Het meisje - ja ik zag haar als leeftijdgenote, ook al was ze vijf jaar ouder - vertelde dat haar vader haar dat geleerd had. Muloc en Ysaud zouden de belangrijkste twee binnen de familie zijn en dienden met vader en moeder aangesproken te worden.
Ietwat beschaamd liet ze blijken dat ze de begroetingsceremonie wel kende, maar het niet aangedurfd had. Als we erop stonden, wilde ze graag haar ondergeschiktheid aan ons betonen.
Het lag waarschijnlijk aan het feit dat we nog maar zo kortelings Muloc en Ysaud geworden waren, dat we haar verontschuldigden. Bovendien leek het me bij een dergelijke begroeting het leukst als van enige reciprociteit sprake zou kunnen zijn. Ze zou dan, ook al was ze moddervet, aanzienlijk luchtiger gekleed dienen te zijn. Zoiets als ik op dat moment droeg dus. Mijn huisgewaad.
Muloc besloot haar in te lichten en vertelde dat nadat ze ons eenmaal conform de regels had begroet, ze ons gewoon Ysaud en Muloc diende te noemen. Dat waren we binnen de familie zo gewend.
Ze lachte opgelucht en nogmaals kreeg ik het idee dat er iets niet klopte. Haar gezicht dissoneerde met de rest van haar lichaam; het bewoog veel lichtvoetiger dan haar lomp aandoende lijf daaronder. Ik kon er echter op dat moment niet de vinger op leggen en liet het voorlopig maar zo.
‘Heb je het niet verschrikkelijk warm in die uitmonstering’ vroeg ik haar.
Met rode konen knikte ze dat het haar inderdaad zwaar viel en verzocht, timide haast, of ze zich van haar overkleding mocht ontdoen. Dat mocht ze, nee moest ze. Ook al verwachtte ik niets spectaculairs te zien te krijgen, ze mocht zich op zijn minst op haar gemak voelen in het huis waar ze thuishoorde.
Meteen nadat ze toestemming verkreeg, tilde ze haar bontgevoerde muts van haar hoofd. Vlechten, overal vlechten zagen we. Het krioelde van de vlechten in dat schitterend blonde haar en ik begon me te verheugen op het uit de war halen van die hoeveelheid vlechtwerk. Die vrouw zou misschien wel een heel aantrekkelijk gezicht kunnen hebben als ze haar haren los zou laten hangen.
‘Ingeberte’ riep ik ‘kom eens hier en help vrouwe Adalgond eens met haar kleding.’
Natuurlijk had mijn toegewijde dienares met een oor tegen de deur staan luisteren. Ook al waren we er allen van overtuigd dat ze net zo nieuwsgierig was al alle andere kamerdienaren, zij zou zich godzijdank wèl altijd discreet gedragen in de buitenwereld.
Met een opgewekt gezicht begon ze Adalgond te assisteren met het uittrekken van dat wollige geval. Daaronder bevond zich geen jakje, zoals ik had vermoed, maar een complete jurk van duffelse stof.
‘Goeie genade’ liet ik me ontvallen ‘je wordt zowat gesmoord in die hoeveelheid kledij.’
‘Ja, dat is ook zo, glimlachte de vrouw ‘maar dat heeft een reden.’
‘Vader Iserik heeft me, nèt voordat hij zijn laatste adem uitblies, bezworen u allemaal een geschenk aan te bieden.
Hij dacht te weten hoeveel familieleden er nog over zouden zijn en heeft me zestien van die dingen laten vervaardigen.
Iets dergelijks als u beiden nu aanheeft.
Alleen zijn deze bedoeld voor de Decenniumpeil.’
Ingeberte, die intussen onverstoorbaar was doorgegaan met het ontknopen van die tot de enkels uithangende jurk, was klaar en wilde het kledingstuk van Adalgond’s schouders aftillen. Met een verschrikt gebaar hield die echter haar losgeknoopte omhulling dicht om zich heengetrokken.
‘Muloc’ sprak ze geschrokken ‘mag dat meidje de rituele gewaden wel zien?’
‘Bij ons in Lübeck wilde vader dat absoluut niet hebben.
Deze heb ik dan ook zelf gemaakt.’
Opgelucht na Muloc’s geruststellende uitleg, opende ze uiteindelijk dat lange kledingstuk. Voorzichtig opende ze een op een klep lijkend stuk stof en haalde daar heel voorzichtig iets dat eruit zag als een zijden lap uit. Als een wolk presenteerde het doorzichtige gewaad zich toen ze het vlak voor me uitschudde.
‘Deze is voor jou Ysaud’ fluisterde ze opeens ietwat geëmotioneerd.
‘Tafzijde is dit, Osmaanse tafzijde uit Antakya.
Vader kocht het van Rambrecht met het doel er deze gewaden van te maken.
Voor de Onpeilbare wilde hij hermelijnen manchetten en een kraag van hetzelfde bont.
Alsjeblieft Ysaud, wilt u dit van me aannemen Onpeilbare?’
Verstomd, sprakeloos was ik. Zó iets moois had ik nog nooit gezien. Ja, het gewaad leek wel op een ritusgewaad, maar wat Adalgond me aanbood was veel gedistingeerder. Prachtige zijde, schitterend bont, maar het kroonstuk bleek de sluiting te zijn. Het ritusgewaad dat ik nog maar zo kort geleden voor het eerst had mogen dragen, had een eenvoudige zilveren sluiting.
Dit, haast koninklijk gewaad diende gesloten te worden met een gouden sluiting, maar wàt voor een. Een blinkend opgewreven gouden gesp blonk me toe.
Eén gedeelte bestond uit twee uiteengevouwen vrouwenbenen met labia majora, in de ruimte tussen die twee grote schaamlippen diende op vernuftige wijze een stel labia minora, met daaraan vast gesmeed een geprononceerd geboetseerde clitoris gehaakt te worden. Op die manier ontstond een wellustig gevormd onderlichaam van een vrouw.
Mijn tepels verhardden en ik voelde me vochtig worden tussen mijn benen. Werkelijk, ik was voor het eerst van mijn leven geheel sprakeloos. Ook Muloc wist niets te zeggen en misschien begreep Adalgond ons daardoor verkeerd.
‘Heb ik het wel goed gedaan’ stamelde ze en zag er haast geschokt uit.
‘Is de gesp te uitgesproken?
Vader meende anders toch zeker te weten dat zijn ontwerp geapprecieerd zou worden.
Oooohhh, zijn we in ons enthousiasme tòch te ver gegaan?’
Nog steeds kon ik geen zinnig woord uit mijn mond krijgen en stak mijn armen naar haar uit. Met tranen in mijn ogen greep ik haar hand en leidde die naar mijn tepel. Heel eventjes maar, genoeg om haar te doen beseffen wat ze bij me teweeg gebracht had, Vervolgens zakte ik iets onderuit en liet mijn linkerbeen opzij vallen.
‘Voel me Adalgond’ fluisterde ik ‘voel mijn kutje.’
‘Jouw geschenk is het mooiste wat ik ooit gezien heb.
Die gesp is het geilste wat ik ooit gezien heb.
Ik raak er door van de kook.
Voel me, ik ben kletsnat.’
‘J-j-ja maar’ stotterde ze ‘je kamermeisje staat er nog steeds bij.’
‘Kan ik je dan wel…’
Schaterlachend kon ik haar geruststellen. Haar duidelijk maken dat we, ook al was Ingeberte geen Adalwinus, ze over het algemeen deelde in de nogal aanhalige levenswijze van ons huis. Wie had me anders zo vaak moeten vingeren en beffen toen ik nog maagd was?
Ik overtuigde mijn Duitse tante en nog steeds iets onwennig gleed haar hand tussen mijn iets uit elkaar gehouden benen en met trillende vingers beroerde ze mijn spleetje.
‘Je moet je vingers tussen mijn lipjes duwen meisje’ zuchtte ik en trok tegelijkertijd haar hoofd naar me toe.
Op het moment dat onze lippen elkaar voor de tweede maal weer vonden. Wreef ze met twee vingers tussen mijn soppende labia minora.
Ooooohhhh, alles zou ik er aan doen deze vrouw in mijn huis te houden. Deze vrouw voelde exact hoe ze me diende te strelen. Deze vrouw, hoe wanstaltig haar uiterlijk ook mocht zijn, zou bij mij blijven.
In mijn ooghoek zag ik Muloc met zijn stijve in zijn hand zitten. Zachtjes streelde hij langs de volle lengte van zijn heerlijke staaf, maar ik vertrouwde erop dat hij zichzelf beheersen zou. Zijn zaad diende in mijn kutje terecht te komen. Of in dat van Adalgond. Dat maakte me niet uit.
Uren leek die lippenversmelting te duren, maar uiteindelijk was het mijn Duitse tante die de liefkozing verbrak.
‘Mag ik verder gaan Ysaud’ zuchtte ze.
‘Ook voor Muloc heb ik een nieuw gewaad meegenomen.’
Meteen nadat mijn echtgenoot zijn naam hoorde, liet hij zijn stijve los en ging wat rechter op zitten. Samen bekeken we hoe Adalgond vanonder die lange jurk een volgend gewaad tevoorschijn toverde. Dezelfde prachtige stof en ook zijn gewaad was afgezet met bont langs de kraag en de manchetten.
‘Dit is nerts’ lispelde het meisje en hield de kraag omhoog opdat Muloc zijn cadeau goed kon bekijken.
‘Nerts uit Rusland, de beste die er te koop is.
En kijk eens Muloc, hier heeft vader ook het ontwerp van gemaakt.’
Muloc’s ogen vergrootten zich toen hij de gesp aan zijn gewaad in de gaten kreeg. Zo overduidelijk mijn gesp er eentje was voor een vrouw, zo overduidelijk was zijn sluiting typisch mannelijk. De linkerhelft van het blinkend gouden juweel bestond, net als die van mij, uit twee benen. Tussen die twee uit elkaar gehouden benen hing een forse balzak. Het was de bedoeling om de rechterhelft van de gesp, bestaande uit een gigantische penis in erectie met een fors vormgegeven eikel, daar doorheen te steken opdat het gewaad gesloten zou blijven.
De hand die Muloc’s pik omklemde tijdens de kus die volgde, beloofde veel voor de toekomst. Adalgond was duidelijk opgevoed in de juiste Adalwinusgedachte. Aan haar zouden we een welkome aanvulling op ons familiebestand hebben.
Toen ook die twee zich uiteindelijk weer schikten in de realiteit van alledag, verklaarde Adalgond dat ze nòg veertien van die gewaden in haar lange kledingstuk verborgen had. Alleen waren die voorzien van brokaten kragen en manchetten. De gespen waren, ook al bestonden ze uit dezelfde voorstelling voor vrouwen en mannen, uitgevoerd in zilver. Eén voor één toverde ze die veertien ritusgewaden tevoorschijn.
Eindelijk, nadat ze de laatste op bed gelegd had, kreeg Ingeberte toestemming die inmiddels vormeloze lap stof van onze nieuwste huisgenoot af te tillen.
‘Ik moest de gewaden op mijn eigen lichaam vervoeren’ legde ze uit.
‘Er zit zoveel goud en zilver in verwerkt, dat ik geen andere oplossing zag.
Dag en nacht heb ik dit aangehouden, de afgelopen weken.
Nauwelijks heb ik me kunnen wassen.
Met enige schaamte verzoek ik u, Muloc, of er misschien ergens een kuip met water voor me beschikbaar is.’
Muloc zocht mijn ogen. Hij kon immers nog niet weten hoe het er aan toe ging op dat gebied in het huis waar hij nog pas onlangs de hoofdbewoner geworden was. Mijn glimlach stelde hem gerust en nog voordat hij verder iets hoefde te zeggen, begreep Ingeberte wat er van haar verlangd werd. In de kamer naast die van mij, zou een kuip met warm water gereedgemaakt worden.
Geen woord was er gerept over de toebereidselen voor een reinigingsbeurt waarnaar mijn Duitse tante zo verlangde. Ze keek pas opgewekt mijn richting uit toen ze watergeruis hoorde.
‘Kan dat hier’ vroeg ze ongelovig.
‘Hebben jullie hier de mogelijkheid om jezelf te wassen of te baden?
In Lübeck moesten we naar de keukens en meestal was het water uit de haven. Niet helemaal zoet, zodat je wat plakkerig aanvoelde na een bad.’
Ingeberte verscheen na enige tijd en nodigde onze gaste uit haar te volgen, maar daar stak ik een stokje voor.
‘Nee Ingeberte’ lachte ik ‘ik wil haar, voordat ze in de kuip stapt, eerst naakt zien.’
‘Toe meisje, kleed vrouwe Adalgond uit.
Daarna moet je haar behulpzaam zijn met haar toilet.’
Vlugge vingers ontdeden Adalgond van een rok. En nog eentje. Vier bleek ze er aan te hebben, Ook twee of drie hemden en een jakje droeg ze. Bij ieder kledingstuk dat van haar lichaam werd afgetild, leek het arme mens meer en meer op te fleuren. De berg kledingstukken die zich naast mijn bed begon te ontwikkelen, leek hoger te worden dan mijn bed zelf.
Toen uiteindelijk, na een haast oneindig lijkende ontkledingceremonie mijn tante alleen nog gehuld was in een ietwat goor verkleurde chainse, werd Muloc en mij pas werkelijk gewaar dat ons Duitse familielid in het geheel geen moddervette tante was. Slechts haar kleding en al die ritusgewaden waren er de oorzaak van geweest dat ze eruit had gezien als een boerin. Toch iets beschaamd, liet ze haar laatste lichaamsbedekking van zich aftillen en voor het eerst kregen we een indruk van de schoonheid van het lichaam van mijn maar iets oudere tante.
Godallemachtig, daar stond een Venus! Moeder was nog steeds prachtig, maar haar borsten waren lang niet meer zo elastisch als die prachtige tieten van Adalgond. Wel leken ze me even groot. En nogmaals herinnerde ik me dat wij, Adalwinusvrouwen, allemaal van ongeveer hetzelfde postuur waren. Even groot en, op het oog, uit dezelfde mal gegoten.
Wat er precies gebeurde in Muloc’s en mijn bovenkamer, blijft onbenoemd. Feit is dat we beiden opstonden, ons huisgewaad van onze schouders afschudden en ons tegen dat goddelijke lichaam van die vrouw aanpersten. Muloc verlustigde zich aan Adalgond’s tieten en ik was meteen begonnen met het uit elkaar trekken van die geweldige hoeveelheid vlechten en vlechtjes.
Hoewel het me niet echt makkelijk gemaakt werd omdat die twee in innige lippenverstrengeling raakten, kreeg ik desondanks voor elkaar dat Adalgond’s haar als een kronkelige waterval langs haar hoofd en schouders tot halverwege haar rug terecht kwam. Ooooohhhh, wat een prachtige haardos bezat die vrouw.
Bijna verliefd keek ze me aan nadat ze van mijn echtgenoot enige adempauze kreeg.
‘M-m-mag i-ik jou ook nog eens aanraken Ysaud’ stamelde ze verward.
‘Muloc brengt me een beetje in de war.
Hij doet me zo aan vader denken.
Deze ontvangst had ik helemaal niet verwacht.
Oooohhh, wat heb ik vader’s aanhalingen gemist.
Het is zo vreselijk lang geleden dat ik zijn pik tussen mijn lipjes heb gehad.’
Het was ons duidelijk. Deze vrouw wilde niet alleen een bad. Ze wilde beduidend meer dan dat en het werd ons hoe langer hoe meer duidelijk dat wij, Muloc en ik, een hunkerend vrouwmens van onze eigen familie in onze armen hielden.
Die vrouw zouden we geven waar ze recht op had en aansluitend zouden we haar introduceren in de familie. Zouden we haar introduceren bij de mensen die haar met de warmte van hun liefde voor een bijna vergeten tante uit Duitsland zouden behandelen.
Adalgond was werkelijk een welkome aanvulling binnen de familie.
‘Oh’ hield ze opeens in en sloeg haar hand voor haar mond.
‘Oooooohhhh, neem me niet kwalijk.
‘Ik wil jullie geen verkeerde ideeën aan de hand doen, maar vader was de enige die ik vertrouwde.
Met geen enkele andere man heb ik ooit de liefde bedreven.
Altijd alleen vader, nooit was er een ander en nu dit!’
We drukten haar nog eens inniger tegen ons aan en Muloc’s en mijn hand raakten elkaar op een meer dan stoppelig venusheuveltje. Onze handen raakten elkaar op een, zij het kort, behaarde kut.
‘Ingeberte’ riep ik zachtjes ‘haal je scheergerei.’
‘Vrouwe Adalgond moet hoognodig van jouw vaardigheden op de hoogte gesteld worden.
‘Kom meisje, schiet eens op.
Je moet haar in de kuip helpen en je moet haar kut scheren.’
Dankbare ogen keken mijn kant op. Adalgond straalde. Ze werd geholpen zonder dat ze erom gevraagd had. Ingeberte’s ogen straalden, ze mocht een nieuw kutje glad maken. Kussen misschien ook wel. Beffen zou ze later ongetwijfeld mogen doen. Ik kende mijn Ingeberte van haver tot gort en interpreteerde haar grijns naar waarde.
Muloc en ik gingen mee naar de kamer waar die kuip met water stond.
‘Ooooohhhh, wat zalig’ kirde die badende nimf ‘het water is warm!’
‘Wat een luxe!
Bij ons gebeurde dat hooguit eens of tweemaal per jaar.
Ysaud, mag ik volgende week nog een keertje in zo’n heerlijk warm bad?’
Muloc’s hand tastte naar de mijne en samen stonden we te genieten van het genieten van de ander.
‘Ook al wil je iedere dag in die kuip’ grinnikte Muloc ‘maar dan wil ik wel mijn beloning daarna.’
‘Of Ysaud komt die dan opeisen.
Of Rambrecht en Rycaldis.
Misschien ben je in staat Segewei of Ingeberte tot je naaste kringentje toe te laten.
Voor ons horen ze er, zeker in en na een bad in de kuip, helemaal bij.’
Eindelijk was mijn meidje toe aan het werkje waaraan ze meestal het meeste plezier aan ontleende. Mijn zeepdoos en scheermes deden weer eens voor een ander dan mijn eigen kutje dienst en met een wellustige blik in haar ogen sopte ze Adalgond’s onderlichaam met een dikke laag van die geurende zeep in. Vaardig hanteerde ze haar vlijmscherpe mes en Muloc en ik zagen een werkelijk prachtig kutje vanonder die zeeplaag tevoorschijn komen.
Halverwege Adalgond’s buitenste schaamlippen wrongen die kleinere zich een weg naar buiten. Iets uiteengebogen vertoonden de zachtroze lipjes zich op die manier gedeeltelijk aan de toeschouwer. De toeschouwer die zich moest bedwingen op niet direct die twee schattig naar buiten piepende lipjes met zijn of haar tong en lippen te verwennen.
Muloc’s lul steigerde vanaf het moment dat Ingeberte die eerste haal langs de lies van het meisje deed en haar daarmee gedeeltelijk onthaarde, maar haar daar tegelijkertijd ontblootte. Beetje bij beetje kregen we zicht op een iets opbollend venusheuveltje en dat schitterende kutje waarvan ik niet langer kon afblijven. Ietwat haastig stapte ik naast Ingeberte het nog maar nauwelijks lauwe water in. Meteen nadat Ingeberte de laatste restjes zeep met een natte doek weggeveegd had, duwde ik haar opzij en klampte mijn mond over de volle lengte van Adalgond’s snee.
Zalig geurde dat pasgeschoren kutje. Zalig smaakte haar geile vloed toen mijn tong zich een weg naar haar binnenste baande, want geil was ze inmiddels zeker. Geen enkele vrouw in onze familie kon zich Ingeberte’s of Segewei’s vaginale behandeling laten welgevallen zonder daarbij opwindend erotische gedachten te ervaren.
Zo, balancerend op de rand van de kuip, liet Adalgond zich voor het eerst beffen door een van haar nauwst verbonden familieleden. Muloc stond erbij en keek ernaar, maar niet voor lang.
Met een onverwacht teder stemgeluid, vroeg hij Ingeberte uit het water te komen. Zonder enig voorbehoud voldeed mijn dienstertje aan het verzoek van haar hoogste gebieder en vlijde zich, zonder moeite te doen zich af te drogen, op mijn bed.
Volledig gefixeerd op dat inderdaad forse apparaat dat tussen Muloc’s benen stond, spreidde ze zelf haar benen al zo ver ze wilden gaan. De kreun die aan haar lippen ontsnapte toen ze die dikke eikel haar schaamlippen voelde passeren, leek uit haar tenen te komen en verzaligd zuchtte ze haar euforie de kamer in. Die kamer die al reeds gevuld werd met extatisch gekreun, want ook mijn Duitse tante beleefde, veel te snel naar mijn zin, haar eerste orgasme in Nederland.
We droogden elkaar af en kropen naast Muloc, die doodgemoedereerd mijn kamenierstertje neukte. Adalgond volgde mijn voorbeeld toen ik wilde bewerkstelligen dat mijn meidje beduidend veel eerder klaar zou komen dan mijn echtgenoot. Mijn echtgenoot zou zijn geil in Adalgond’s kutje dienen te deponeren. Met een vrije hand streelde ik Ingeberte’s tiet en zag de andere vrouw dezelfde beweging maken. Mijn hand dwaalde echter al snel af naar haar kutje, maar ook die beweging werd gekopieerd. Dat kleddernatte kutje dat keer op keer verdrukt werd door de ingaande massa van Muloc’s pik.
Zo gauw hij dat goddelijk dikke ding uit haar terugtrok, streelden Adalgond en ik gedeeltelijk naar buiten piepende clitoris om beurten.
‘Oooohhhh vrouwe Ysaud’ hijgde het grietje ‘alstublieft, maak me klaar.’
‘Ooohhh magister Muloc geef me mijn loon.
Alstublieft, laat me klaarkomen…’
Eigenlijk verwachtte ik dat ze begreep dat ik Muloc’s zaad in een ander kutje wilde hebben dan dat van mijn meidje. Ze was slim, mijn eigen Ingeberte en ze kreeg waarom ze ons gesmeekt had.
Nog maar een klein aantal van die heftige penetraties en ik zag haar ogen wegdraaien. Niet eerder had ik dat bij haar waargenomen, zó heftig beleefde ze dat orgasme dat door drie mensen teweeg gebracht was.
Zo gauw ze weer in staat was zich te herpakken, kroop ze onder Muloc vandaan en fluisterde dat hij zijn gaste van dienst moest zijn en dat ze nooit vergeten zou wat hij haar die dag gegund had.
Nog steeds met die enorme erectie, kwam mijn lief overeind en smeekte haast of hij zijn geil in Adalgond’s kutje mocht deponeren. Niets liever wilde ze dat en wierp zich ruggelings en wijdbeens op bed.
Meteen nadat ze het object van haar intense belangstelling haar lipjes voelde passeren, klemde ze haar benen rond Muloc’s billen als wilde ze voorkomen dat hij zou vluchten.
Haar tweede hoogtepunt sinds ze mijn kamer betrad viel samen met dat van mijn man. Samen lagen die twee hun extase uit te kermen en ik begreep dat een band voor het leven gesmeed geworden was.
Het badwater werd daarna nog éénmaal aangewend om de kleverige sporen van hun eigenlijk toch wel korte samenzijn te verwijderen.
De familie beneden had de rest van de dag voldoende gesprekstof om een intiem familiaal samenzijn te garanderen.
De dag werd voor Muloc en mij besloten met een toegift. Adalgond gaf me te kennen dat ze dolgraag met ons in dezelfde ruimte wilde overnachten. In hetzelfde bed met name. Erg veel overredingskracht bleek niet vereist.
Ze ging mee naar onze kamer en ze ging in een heleboel meer dingen met ons mee. Die eerste avond al. Haar zalig gladgemaakte flamoes werd nogmaals verwend. Prachtig zag die van onnodige beharing ontdane schaamstreek eruit. Adalgond had precies zo’n groef als moeder bezat. Ze smaakte zelfs bijna net zoals moeder.
Die eerste nacht befte ze me terwijl ze haar kale flamoesje boven mijn mond plaatste. Haar geur was dusdanig overweldigend, dat ik mijn lippen en tong vrijwel onmiddellijk tussen haar binnenste schaamlipjes wrong. Muloc echter, was niet van plan toeschouwer te zijn en plaatste aan weerszijden van mijn hoofd een knie. Vlak boven mijn neus gleed zijn keiharde lul Adalgond’s kut in en mij bleef slechts de forse clitoris van ons beider nieuwste minnares over.
Zachtjes gleed zijn laaghangende balzak bij iedere inwaartse, maar ook terugtrekkende stoot, over mijn voorhoofd en met de vingers van één hand omvatte ik zijn scrotum. Met de andere tastte ik naar zo’n half geplette pram en kneedde wellustig mijn vingers in de richting van een keiharde tepel. Adalgond’s steeds maar groter zwellende genotknopje hielp haar zeker naar een door twee bedgenoten veroorzaakt hoogtepunt. Mijn tong op haar clit, Muloc’s lekkere dikkerd in haar schede, een hand rond een pronte tiet en dat alles met haar lippen en tong op en meestal ergens diep in mijn zaligheid. Dat alles verwerd tot een potpourri van genotindrukken die een climax onvermijdelijk maakten.
Adalgond was de eerste die tekenen gaf van een onvermoed heftig hoogtepunt. Haar buik- en bilspieren krampten in extase en gedurende een aantal tellen vergat ze mijn clitje ook over de drempel te tillen. Kreunend, zuchten en hijgend beleefde ze waarnaar we met zijn drieën gestreefd hadden.
‘Ooooooohhhhhh god vader’ klonk haar diep gemeende verzuchting ‘dieperrrrrrr.’
‘Eindelijk duw je weer die zaaaaaaalige rammer in me.
Waarom heb je me verlaten?’
Blijkbaar waande ze zich in een andere constellatie waar de aanwezigheid van haar vader nog deel van was. Maar gelukkig, nog maar nauwelijks op tijd, herinnerde ze zich waarmee ze eerder bezig was geweest. Met hernieuwd elan, haar eigen orgasme verbijtend, kreeg ze het voor elkaar het mijne niet te vergeten. Zinderend sloegen de genotgolven door mijn gestel en registreerde ik maar vaag dat ook Muloc aan het einde van zijn Latijn gekomen was.
Ik zàg zijn pik verdikken bij het injetsen van een hoeveelheid sperma in Adalgond’s kut. Iedere ejaculatiekramp voelde ik en kon ik visueel waarnemen. Het leek wel of mijn eigen climax erdoor verhevigd werd.
Zeker in de wetenschap dat mijn mond zich vlak onder dat verrukkelijk gladde kutje van mijn Duitse tante bevond. Van alles wat Muloc in die prachtige flamoes loosde, zou toch zeker een deel weer naar buiten komen druipen.
Daarop hoefde ik niet lang te wachten. Op het moment dat die al waarneembaar verslappende lul uit die murwgeneukte kut getrokken werd, volgde een golf van zijn dikke, vooral kostelijke zaad. Verzaligd kon ik het grootste deel dáárvan opvangen. Natuurlijk kende ik de smaak van Muloc’s geil, maar deze traktatie werd vermengd met Adalgond’s geile vaginale afscheiding en veroorzaakte het gevoel van een familiefeest.
Dat was voor die dag ook het einde, maar er volgden er nog een aantal voordat alle gasten uiteindelijk weer huiswaarts togen.
Ons huishouden zag er naderhand beduidend anders uit dan vóór die gedenkwaardige Decenniumpeil. Vader had een paar extra kutjes in huis die hij met enige regelmaat kon neuken, maar moest wel delen met een rivaal.
Vooral mijn Duitse tante werd favoriet, ook al verwaarloosde hij zijn eigen Rycaldis nooit.
Moeder kreeg een extra vrijer onder haar dak en gevieren leefden we als gelukkige Adalwinusnazaten.
Epiloog
Hier eindigt Edisgard’s verhaal. Tenminste het deel dat ik voor deze samenvatting gebruikt heb. Pas enige tijd na al deze gebeurtenissen heeft nam ze het op zich verslag van al die belangrijke gebeurtenissen te doen. Heel consciëntieus tekende ze de voor de familie zo belangrijke evenementen op. Vaak deed ze dat met merkbare hunkering als ze situaties beschreef waaraan zijzelf deelgenomen had.
Van het verdere verloop van haar leven verwijs ik naar de Familiekroniek. Altijd ben ik bereid de nieuwsgierige lezer te helpen het vaak moeilijk te ontcijferen Middeleeuwse schrift te lezen. Om antwoorden te geven op vragen die opkomen na het lezen van al het voorgaande, sluit ik hier af met een korte samenvatting:
Een nieuwe Muloc en de nieuwe Ysaud bestierden het huishouden. Het huishouden van waaruit de voortgang van de familie op voortvarende wijze ter hand genomen zou worden.
Op zeven september van het jaar na die gedenkwaardige Decenniumpeil beviel Rycaldis van een zoon. De geboorte bracht de nodige consternatie teweeg in huize Adalwinus. Niet eerder was er in onze familie sprake geweest van een boreling die met een stijf pikkie ter wereld kwam.
Het was eigenlijk geen pikkie, het was een echte lul. De pik van zijn vader had moeder beloofd.
Ze kreeg gelijk. Het ventje zou opgroeien en later, veel later de naam Muloc aannemen.
Wat daarvoor benodigd was, moge duidelijk blijken uit het voorgaande.
Inderdaad, moeder raakte nogmaals zwanger. Heel doelbewust liet ze zich door Orendel van een dochter voorzien.
Ja, inderdaad.
Later, veel later, nam ze de naam Ysaud aan.
Maar dat is een ander verhaal.
